The assessment of neonates’ exposure to traumatic factors in the cardiac ward within the first 24 hours of hospitalization

Introduction: During the first 24 hours of hospitalization, neonates with ductus-dependent CHD are exposed to a number of traumatic impulses arising from the need for necessary care and therapeutic procedures. Material and methods: The studied group consisted of neonates in a stable condition, suffering from ductusdependent CHD, monitored from the first to the fifth day of their life. The research involved the observation of 10 patients of the cardiac ward at the University Children’s Hospital. The research was carried out by means of the following methods: observation with available assessment tools, such as author’s questionnaire, CRIES scale, sound mlevel meter and stopper. Results: The total number of all procedures performed on the group of 10 neonates amounted to 622 per day. The average number of invasive procedures per day performed on one patient was 6.6, while the procedures connected with touching averaged at 57.3. The average daily noise level amounted to 72.2 dB; the total daily time of exposure to artificial light averaged at 87 minutes, with the average duration of a single lighting episode lasting 14.6 minutes. The average pain level of a neonate connected with chosen invasive procedures fell between 5 and 7 points in the CRIES scale. Conclusions: The impact of traumatic factors disrupts the process of adaptation, may adversely influence further development of central nervous system, perception and sense organs and disturbs psychological development.

Wstęp: Noworodki z przewodozależną wrodzoną wadą serca, są narażone w pierwszej dobie hospitalizacji na szereg traumatycznych bodźców związanych z działaniami pielęgnacyjno–opiekuńczymi oraz leczniczymi. Materiał i metody: Grupę badawczą stanowiły noworodki z przewodozależną wadą serca w wieku od 1–5. doby życia, w stabilnym stanie zdrowia, urodzone o czasie. Badaniami objęto 10 pacjentów oddziału kardiologicznego USD w Krakowie. Metodę badawczą stanowiła obserwacja noworodków oraz ich ekspozycji na czynniki traumatyczne w pierwszej dobie hospitalizacji. Badano natężenie hałasu w sali, liczbę epizodów i czas ekspozycji na światło sztuczne w ciągu doby, liczbę traumatycznych procedur wykonywanych u pacjenta, poziom natężenia bólu, oraz oszacowano przybliżoną długość snu. W badaniu zastosowano: autorski kwestionariusz, skalę CRIES, decybelomierz i stoper.procedur w grupie 10. noworodków wyniosła 622. Średnio na jednego noworodka przypadły 62 procedury. Średnia dobowa liczba procedur inwazyjnych wykonanych u jednego pacjenta wyniosła 6,6, natomiast interwencji skorelowanych z dotykiem 57,3. Średnie dobowe natężenie hałasu wyniosło 72,2 dB, średni całkowity czas dobowej ekspozycji na światło sztuczne wyniósł 87 min., przy średniej długości pojedynczego epizodu oświetlania 14,6 min. Średni poziom natężenia bólu u noworodków w stosunku do wybranych procedur inwazyjnych mieścił się w granicach od 5 do 7 pkt. w skali CRIES. Wnioski: Oddziaływanie czynników traumatycznych na noworodki zaburza proces ich adaptacji oraz może negatywnie wpływać na dalszy rozwój ośrodkowego układu nerwowego, psychicznego i narządów percepcji sensorycznej.