Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "w starożytności" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 16
Tytuł:
Decision against Abortion in an Ancient Greek Novel (Chariton, Callirhoe 2.8–11)
Autorzy:
Wojciechowski, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28394749.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Chariton
Kallirhoe
aborcja w starożytności
kobiety w starożytności
krytyka aborcji
embrion ludzki
sophrosyne
Callirhoe
abortion in antiquity
women in antiquity
criticisms towards abortion
human embryo
Opis:
The article firstly outlines attitudes toward abortion in the Greek pagan world. Against this background, a unique passage from Callirhoe, a Greek novel from the first century AD, is presented. It is the longest ancient text on the subject and the only one that presents the opinions of women (and perhaps is also authored by a woman). These women are Callirhoe, who was sold into slavery, and Plangon, another slave. The article includes a translation of Callirhoe 2.8–11 and discusses its message. The novel cites some justifications for abortion (the unfortunate fate of the prospective slave and his mother; avoiding an unwanted marriage), but speaks of a child, not a fetus. In the end, the protagonist describes abortion as unlawful and ungodly infanticide and states that both the child and its father would have voted for life. The life of the child is more important than the personal virtue of sophrosyne.
Artykuł najpierw szkicuje postawy wobec aborcji w greckim świecie pogańskim. Na tym tle przedstawiony zostaje wyjątkowy fragment z Kallirhoe, powieści greckiej z I wieku po Chr. Jest to najdłuższy tekst antyczny na ten temat i jedyny, który przedstawia opinie kobiet (a może jest też kobiecego autorstwa). Są to mianowicie Kallirhoe, sprzedana do niewoli, i Plangona, inna niewolnica. Artykuł zawiera przekład Kallirhoe 2,8–11 i omawia jego przesłanie. Powieść przytacza pewne usprawiedliwienia aborcji (nieszczęśliwy los przyszłego niewolnika oraz jego matki; uniknięcie niechcianego małżeństwa), ale mówi o dziecku, a nie o płodzie. Ostatecznie bohaterka opisuje aborcję jako nieprawe i bezbożne dzieciobójstwo oraz stwierdza, że zarówno dziecko, jak jego ojciec zagłosowaliby za życiem. Życie dziecka jest ważniejsze od osobistej cnoty sophrosyne.
Źródło:
Collectanea Theologica; 2023, 93, 3; 33-50
0137-6985
2720-1481
Pojawia się w:
Collectanea Theologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Działania Tyberiusza w wybranych regionach jako narzędzie polityki dyplomatycznej w latach 20 p.n.e.–37 n.e.
Tiberius’ Actions in Selected Regions as Instruments of Diplomatic Policy from 20 BCE to 37 CE
Autorzy:
Haba, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26731681.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Wrocławski. Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych. Instytut Historyczny
Tematy:
Tiberius
Augustus
Principate
Imperium Romanum
Parthian Empire
diplomacy in antiquity
August
Pryncypat
Królestwo Partów
Tyberiusz
dyplomacja w starożytności
Opis:
This article is devoted to the diplomatic activities of Tiberius which can be divided into two main phases. The first period concerns the time before Tiberius became emperor (20 BCE–14 CE), whilst the second relates to his time as ruler of the Empire (14–37). The composition of the work is geographical, because in some regions Tiberius acted as a diplomatic envoy of Augustus and later as the emperor. The paper discusses his role and how effective his actions were with regards to the following regions: (I) Armenia and Parthia; (II) Pannonia; (III) Germania; (IV) Thrace; (V) Cappadocia, Commagene, Amanus and Pontus; (VI) Greek cities; (VII) Palestine and Syria.
Źródło:
Studia Antiquitatis et Medii Aevi Incohantis; 2023, 8; 42-54
2544-4379
Pojawia się w:
Studia Antiquitatis et Medii Aevi Incohantis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Bóg stworzył wszystko dla człowieka”? Zderzenie kosmocentryzmu z antropocentryzmem w późnoantycznej wizji świata stworzonego
„God created all things for man”. The Impact of Anthropocentrism and Cosmocentrism in the Vision of the Created World in Late Antiquity
Autorzy:
Paczkowski, Mieczysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1621131.pdf
Data publikacji:
2017-05-18
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
patrystyka
antropocentryzm
kosmocentryzm
stworzenie
człowiek
przyroda
ekologia (w starożytności)
Patristic
anthropocentrism
cosmocentrism
creation
man
nature
ecology (in antiquity)
Opis:
Spojrzenie na chrześcijańskie podejście do przyrody wymaga zanalizowania wzajemnych relacji pomiędzy koncepcjami antropocentryzmu i kosmocentryzmu. Obie te wizje rzeczywistości wydają się być kluczem do całościowego ujęcia relacji człowiek – natura. Chrześcijański antropocentryzm często jest obwiniany o to, że stał się przyczyną obecnego kryzysu ekologicznego. Wyznawcy Chrystusa są oskarżeni o niszczenie harmonii świata i jego zasobów. Jednak chrześcijański antropocentryzm nie był najwyższą i niezależną zasadą. Chrześcijaństwo musiało skonfrontować się z wizją natury i człowieka propagowaną przez filozofię grecką i rzymski realizm. Pisarzom Kościoła nasza cywilizacja zawdzięcza niezwykle cenne rozważania o dobroci i pięknie stworzenia. Według perspektywy patrystycznej człowiek zajmuje najważniejsze miejsce w świecie przyrody, lecz nie jest to pozycja despoty, który ma nieograniczone prawo do eksploatowania zasobów naturalnych. Istota ludzka, należąca do porządku stworzenia, ma specyficzną misję i obowiązki wobec widzialnego świata. Człowiek stanowi jakby pomost pomiędzy stworzeniami a Bogiem, jest jakby kapłanem liturgii kosmicznej. U Ojców Kościoła można było zauważyć odnośniki biblijne, przede wszystkim do Rdz i Rz 8,18-22. W przypadku perykopy pawłowej ma się do czynienia z podwójną tendencją interpretacyjną: antropologiczną i kosmologiczną. Ojcowie Wschodu, nawiązując do podziwu okazywanego siłom natury w cywilizacji greckiej, preferowali interpretację kosmologiczną. Z kolei na łacińskim Zachodzie na plan pierwszy wysuwała się kwestia podporządkowania ziemskiego istnienia wyższym zasadom, jakimi były teocentryzm i chrystocentryzm. W ten sposób cała rzeczywistość widzialna została przez chrześcijaństwo przemyślana i głęboko ubogacona.
The present-day situation provides much proof of ecological crisis. In order to understand the specific character of Christian attitudes towards nature, it is necessary to analyze the relationship between two key visions of reality: the very relevant concepts of anthropocentrism and cosmocentrism. The Christian anthropocentric attitude is sometimes pointed to as the main cause of the ecological crisis. The faithful of Christ were accused of being destroyers of cosmic harmony. However, Christian anthropocentrism was not at all a supreme and independent principle. According to anthropocentrism, man holds the central position in the world, but it is not just the position of an exploitative despot with unlimited power, rather man has been given a mission and a duty in the world. His function is that of a bridge between creatures and God, or again, that of a priest, as intermediary, administering the divine sacraments. Among the Church Fathers there were two divergent interpretative approaches to Rom 8:18-22: anthropological and cosmological. The Fathers of the East, attracted to the admiration which Greek culture felt toward nature, generally preferred the cosmological interpretation of visible reality. In the West, however, this concept had not found much acceptance. In the Christian view of the visible world, it is important to subordinate earthly existence to higher principles, which are Theocentrism and Christocentrism. Thus, under the impact of Christianity, the surrounding world and nature are profoundly reassessed.
Źródło:
Verbum Vitae; 2017, 31; 283-319
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Publikacje z zakresu historii medycyny starożytnej na łamach czasopisma „Archiwum Historii i Filozofii Medycyny” w latach 1933–1938
Publications in the History of Ancient Medicine in „Archives of the History and Philosophy of Medicine” between 1933 and 1938
Autorzy:
Dreikopel, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/521639.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Tematy:
historia medycyny antycznej
etyka lekarska w starożytności Hippokrates
Corpus Hippocraticum
Galen
history of ancient medicine
medical ethics in antiquity
Hippocrates, Corpus Hippocraticum
Opis:
Celem opracowania jest zwrócenie uwagi na prace, które ukazały się drukiem w latach 30. XX w. na łamach „Archiwum Historii i Filozofii Medycyny” i dotyczyły dziejów medycyny antycznej. Inicjatorem takiej tematyki badawczej był założyciel i długoletni redaktor tego periodyku Adam Wrzosek (1875–1965), wówczas profesor historii i filozofii medycyny Uniwersytetu w Poznaniu. W kierowanym przez niego zakładzie powstało pierwsze opracowanie: Poglądy Hippokratesa na etykę lekarską (1933). Staraniom prof. Wrzoska, który zaproponował współpracę pracującemu na tej samej uczelni prof. Witoldowi Klingerowi (1875–1962), filologowi klasycznemu, zawdzięczamy publikację na łamach „Archiwum” dwóch znakomitych przekładów oryginalnych tekstów Hippokratesa oraz Galena. Należy podkreślić, że tematyka wspomnianego powyżej artykułu i tekstów źródłowych pozostawała w ścisłym związku z potrzebą kształtowania etosu lekarza doskonałego jako osoby czystej moralnie, która korzysta z posiadanej wiedzy, mając na uwadze w największym stopniu szeroko pojęte dobro każdego pacjenta.
The aim of this article is to direct the readers’ attention to the papers on the history of ancient medicine published in 1930s in “Archives of the History and Philosophy of Medicine” This line of research in the journal was initiated by its founder and longtime editor Adam Wrzosek (1875–1965), who at that time was a professor of history and philosophy of medicine at the University in Poznań. It was in the department which he was the head of where the first paper on Hippocrates’s outlook on medical ethics: Poglądy Hippokratesa na etykę lekarską (1933). Thanks to the efforts of Professor Wrzosek, who invited Professor Witold Klinger (1875–1962), a classical studies expert working at the same university, to cooperate, two fine translations of Hippocrates’s and Galen’s original texts were published in “Archiwum”. It should be stressed that the thematic scope of both the article and the source texts was closely connected with the need to enhance in the minds of the journal’s readers, who are mainly the adepts and alumni of medical studies, the ethos of a perfect doctor, an individual who is morally pure and uses his/her expertise taking account of the wellbeing of each patient.
Źródło:
Humanistyka i Przyrodoznawstwo; 2017, 23; 289-298
1234-4087
Pojawia się w:
Humanistyka i Przyrodoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
L’émergence et le développement de la grammaire dans l’Antiquité grecque
Powstanie i rozwój gramatyki w starożytności greckiej
Autorzy:
Swiggers, Pierre
Wouters, Alfons
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1953986.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
analiza syntaktyczna w starożytności
Arystoteles
części mowy
Dionizy z Halikarnasu
filozofia języka w starożytności
gramatyka aleksandryjska
gramatyka antyczna
gramatyka i filozofia w starożytności
gramatyka
logika
poetyka i retoryka
historia terminów gramatycznych
historia (zachodniego) językoznawstwa
kategorie gramatyczne
klasy słów
nauczanie gramatyki
Platon
stoicy
Alexandrian grammar
ancient grammar
Aristotle
Dionysius of Halicarnassus
grammar and philosophy in Antiquity
grammar
logic
poetics and rhetorics
grammatical categories
(history of) grammatical terminology
history of (Western) linguistics
parts-of-speech model
philosophy of language in Antiquity
Plato
sentence analysis in Antiquity
Stoics
teaching of grammar
word classes
Opis:
Artykuł prezentuje genezę gramatyki w Grecji starożytnej i koncentruje się na procesie autonomizacji, poprzez który gramatyka (gr. γραμματική) stała się oddzielnym polem badań i dyscypliną „techniczną”, tj. działem wiedzy (praktycznej i teoretycznej) opartej na empirii (por. semantykę gr. τέχνη). Wiedza ta była przekazywana jako dyscyplina naukowa w zorganizowanym systemie dydaktycznym i ukierunkowana na badanie faktów i struktur językowych, takich, jakie się ujawniają w tekstach (literackich). Proces autonomizacji, poprzez który gramatyka uzyskała swój własny status, jest tu analizowany z dwóch punktów widzenia. (I) Jeżeli chodzi o sam przedmiot badań, to gramatyka stała się autonomiczna w relacji do poetyki i retoryki. Wspólnym pierwotnie przedmiotem gramatyki, poetyki i retoryki, było λέξις, tj. wyrażenie słowne (literackie). Wszechstronne badanie λέξις obejmowało gramatykę, jak to widać w tekstach źródłowych, takich jak dzieła na temat poetyki i retoryki Arystotelesa i Dionizjusza z Halikarnasu, szczegółowo tutaj przeanalizowane. Początki takich całościowych badań λέξις można znaleźć w poglądach gramatyków aleksandryjskich, dotyczących przedmiotu i zadań gramatyki, oraz w definicji „gramatyki” podanej w Τέχνη γραμματική Dionizjusza Traka (według niej „gramatyka” obejmuje czytanie, analizę, wyjaśnianie i ocenianie dzieł literackich). (II) Jeżeli chodzi o określenie funkcji, metody i metajęzyka gramatyki, to zasadniczą wagę ma zbadanie powiązań między filozofią i gramatyką. Badanie takie stanowi drugą część niniejszego artykułu. W analizie związków między filozofią i gramatyką wyróżnione są następujące etapy: (i) W pierwszym etapie refleksja lingwistyczna polegała na opartych na filozofii rozważaniach dotyczących semantycznych właściwości powiązanych ze sobą słów: od sofistów po Arystotelesa znajdujemy wypowiedzi dość jasno mówiące o takich własnościach jak synonimia, antonimia i paronimia. (ii) Etap drugi wyznacza formułowanie podstawowych zasad analizy zdań. Głównym w tym względzie osiągnięciem był platoński dwupodział zdania na ὄνομα i ῥῆμα (zob. dialog Sofista). (iii) Trzeci etap charakteryzuje się ustaleniem relacji między klasami form językowych i kategorii ich zawartości noetycznej; tutaj fundamentu dla analizy form wyrazów i ich podziału na klasy intelektualno-semantyczne dostarczyły arystotelesowskie Kategorie (por. Kategorie 1b: „Każda nie połączona wypowiedź oznacza albo substancję, albo ilość, albo jakość, albo stosunek, albo miejsce, albo czas, albo położenie, albo stan, albo działanie, albo doznawanie” [przekład K. Leśniaka]). Takie właśnie podejście „kategorialne” leży u podstaw podziału na części mowy, jaki został wytworzony, rozwinięty i zdefiniowany w starożytnej Grecji. Wpływ metodologiczny filozofii (a dokładniej: dialektyki i logiki) na gramatykę widać w ewolucji wyodrębniania poszczególnych części mowy (μέρη τοῦ λόγου). Punkty zwrotne tego długiego procesu są omówione w ostatniej części pracy. Wyróżnić można trzy podstawowe kroki: (α) Pierwszym krokiem jest stosowanie przez Arystotelesa teorii μέρη τῆς λέξεως („części mowy”; zob. jego Poetykę i Peri Hermeneias, które zawierają pewne zasady analizy morfosyntaktycznej); (β) Wkład filozofów stoickich polegał na bardziej szczegółowej analizie niektórych części mowy (takich jak rzeczownik, czasownik, zaimek, przysłówek i spójnik), na skonstruowaniu opartej na filozofii teorii semantycznej (obejmującej pojęcie λεκτόν – „dająca się wypowiedzieć [treść]”), a zwłaszcza na opracowaniu teorii παρεπόμενα (łac. accidentia), tj. morfosyntaktycznych i semantycznych cech klas wyrazów. (γ) Krokiem trzecim było rozszerzenie i kodyfikacja modelu części mowy dokonane przez gramatyków aleksandryjskich (Arystarch z Samotraki i jego uczniowie). Ich model obejmował osiem części mowy: rzeczownik, czasownik, imiesłów, rodzajnik, zaimek, przyimek, przysłówek i spójnik. Pierwszym podręcznikiem dającym syntezę wiedzy i umiejętności gramatycznych była Τέχνη γραμματική, przypisywana Dionizjuszowi Trakowi. Pamiętać też należy, że na stopniowy proces autonomizacji gramatyki trzeba patrzeć w świetle dydaktyki – w dydaktyce uczono gramatyki, a równocześnie pogłębiano ją i poszerzano.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2004, 52, 3; 169-195
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biblical Ban on Tattoos (Lev 19:26-28). Background, Context, Meaning and Perspectives
Biblijny zakaz tatuażu (Kpł 19, 26-28). Tło, kontekst, znaczenie i perspektywy
Autorzy:
Sokal, Bartłomiej Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22676680.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:
tattoo
tattoos in antiquity
tattooing prohibition
polytheistic rituals
theological context of Lev 19:26-28
tatuaż
tatuaże w starożytności
zakaz tatuażu
teologiczny kontekst Kpł 19, 26–28
politeistyczne rytuały
Opis:
The main subject of the paper is a critical evaluation of meaning behind ban on tattoos in Lev 19:26-28 and analysis of historic and cultural contexts of the practice in antiquity. An exempt of Leviticus is deeply entrenched in its context of commandments which forbid imitating religious customs of surrounding cultures and their magical practices, so the research into all of contexts allows reaching main motivation behind the ban and main meaning behind the practice in Israel and in antiquity in general. First step is analysis of motivation for getting tattoos in Israel’s neighboring countries to determine main reasons which led ancient people to tattooing and being tattooed. Then, we undergo a thorough philological and exegetical analysis of bans in vv. 26–28, which allows us to understand perspectives which followed authors of ancient biblical translations. Next, after an overview of rabbinic literature we form main conclusions concerning tattoos practice in Leviticus.
Głównym tematem artykułu jest krytyczna analiza znaczenia zakazu tatuażu zawartego w Kpł 19, 26–28 oraz badanie historycznych oraz kulturowych kontekstów praktyki tatuowania w starożytności. Zapis Księgi Kapłańskiej jest osadzony w kontekście zbioru zakazów praktyk magicznych, imitujących religijne zwyczaje narodów ościennych, w związku z czym analiza kontekstu pozwala dotrzeć do głównej motywacji, która towarzyszyła prawodawcy. Pierwszym krokiem jest analiza motywacji tatuażu w krajach ościennych Izraela, by dalej ustalić główne powody, dla których w starożytności wykonywano tatuowanie ciała. Następnie szczegółowej analizie filologicznej oraz egzegetycznej poddane zostaną zakazy z ww. 26–28, by na tej podstawie prześledzić w kolejnym kroku, jak starożytni tłumacze rozumieli te zakazy. Dalej, po zarysowaniu zagadnienia w literaturze rabinicznej, sformułowane zostały główne wnioski dotyczące praktyki tatuowania w Księdze Kapłańskiej.
Źródło:
Łódzkie Studia Teologiczne; 2022, 31, 1; 71-96
1231-1634
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dlaczego Kościół broni własności prywatnej?
Why does the Church protect the private property?
Autorzy:
Wesoły, Waldemar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/558526.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
własność prywatna
w starożytności
w średniowieczu
w czasach nowożytnych
w encyklikach społecznych
we współczesnym nauczaniu Kościoła
private property in ancient
middle and modern ages
in social encyclicals and contemporary Church’s teaching
Opis:
Własność to najszersze, podstawowe prawo rzeczowe człowieka, które pozwala właścicielowi korzystać z rzeczy i rozporządzać nią z wyłączeniem innych osób. W świetle katolickiej doktryny społecznej własność prywatna zawsze była uważana za najlepszą formę własności. Tę tezę Kościół głosi w oparciu o naukę biblijną, św. Tomasza z Akwinu, innych uczonych i papieży społeczników. Sobór Watykański II uczy, że własność prywatna przyczynia się do „podkreślenia roli osoby” i „daje każdemu przestrzeń koniecznie potrzebną dla autonomii osobistej i rodzinnej” (por. GS, nr 71). Kościół broni własności prywatnej, bo gwarantuje ona człowiekowi wolność i godność. I chociaż Kościół broni własności prywatnej, to nie zapomina, że jest ona obciążona „hipoteką społeczną”.
Property is a very wide term. It is the most extensive and basic human right, that allows the owner to use things and dispose of them with exclusion of other people. The Church opts for the private property. The social doctrine of the Church private property was always considered to be the best form of ownership. This was based on St. Thomas Aquinas teachings, who treated ownership as a rudimental factor of expressing individual freedom. He wrote in his Summa Theologica, that „everyone cares more about things, that belong to him, that for things that is common property for everyone or a group of people”. Leo XIII claimed, that „private possession of material goods is a natural human right” (RN, no. 4). Bl. Pope John XXIII said, that depriving of private possession would be a violation God’s and natural laws. (MM, no. 19; PT, no. 21). During Vaticanum II it was said, that private property – along with the ownership of means of production – contributes to „emphasize the meaning of person” and „gives everyone the needed space for personal and familial autonomy” (GS, no. 71). Pope John Paul II clearly states, that private property, having a personal character, is „basic for autonomy and development of human being” (CA, no. 30) Social Catholic Teaching leads the right for private property and using of material goods from biblical God’s order: „fill the earth and subdue it” (Gen 1,28) The Church defends private property, because it guarantees human freedom, and the freedom itself is the guarantee of human dignity. And though the Church defends private property – does not forget, that is carries a „social mortgage” along with it.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2010, 27; 384-407
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ochrona małoletniego i dziecka w systemie prawnym Kościoła katolickiego
Child Protection in the Legal System of the Catholic Church
Autorzy:
Klimkiewicz, Daniel
Mazur, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20679004.pdf
Data publikacji:
2023-06-30
Wydawca:
Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Tematy:
dziecko w starożytności i średniowieczu
wychowanie katolickie
kościelne prawo rodzinne
nadużycia seksualne
małoletnie ofiary
the child in antiquity and the Middle Ages
Catholic education
ecclesiastical family law
sexual abuse
underage victims
Opis:
Celem artykułu jest omówienie kościelnych reform legislacyjnych, które dotyczą małoletnich. Zarys praw należnych dzieciom rozpoczyna się od starożytności, w ramach którego przedstawiono sytuację chrześcijan w społeczeństwie grecko-rzymskim basenu Morza Śródziemnego, w którym obowiązywało prawo rzymskie nie do końca przestrzegane. W artykule odniesiono się do średniowiecza, aby zbadać, czy ustawodawstwo zawierało przepisy prawne dotyczące ochrony małoletnich. Po krótkim historycznym nawiązaniu, Autorzy przedstawili proces ewolucji kościelnego systemu prawnego względem małoletnich, dzieląc go na trzy etapy. Obecny system prawny Kościoła katolickiego wchodzi w czwarty okres ewolucji, dlatego Państwo i Kościół powinni wykorzystywać narzędzia prawne, aby chronić małoletnich i dzieci.
The purpose of this article is to discuss ecclesiastical legislative reforms that affect minors. An outline of the rights due to children begins with antiquity, addressing the situation of Christians in the Greco-Roman society of the Mediterranean basin, where Roman law was in force but not fully respected. The article refers to the Middle Ages to examine whether legislation contained legal provisions for the protection of minors. After a brief historical reference, the Authors presented the process of evolution of the Church’s legal system towards minors, dividing it into three stages. The current legal system of the Catholic Church is entering the fourth period of evolution, and therefore the State and the Church should use legal tools to protect minors and children.
Źródło:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; 2023, 18, 20 (1); 137-156
2719-3128
2719-7336
Pojawia się w:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Powody wędrówek duchowieństwa w świetle postanowień późnoantycznych zgromadzeń biskupich (IV, V wiek)
Causes of clergy mobility in the light of the provisions of the late-classical synods (4th – 5th century)
Autorzy:
Wojcieszak, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31026803.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Wydawnictwo Bernardinum
Tematy:
chrześcijaństwo antyczne
duchowieństwo IV i V wieku
Kościół starożytny
podróże w starożytności
zgromadzenia biskupie późnego antyku
ancient Christianity
4th and 5th century clergy
ancient Church
travel in antiquity
late-classical synods
Opis:
W artykule zajęliśmy się przyczynami wędrówek późnoantycznego duchowieństwa (IV, V w.), które pojawiały się w kościelnych tekstach normatywnych ustalanych na zgromadzeniach biskupich Cesarstwa Rzymskiego. Poruszyliśmy kwestie powodów wędrówek osób duchownych podzielone na te zgodne z prawem kanonicznym i wszelkie inne wynikające z powodów czy to ambicjonalnych, prestiżowych, niezgadzania się na ekskomuniki, czy to różnych skandali. Kanony ustalane przez synody i sobory były naszym głównym źródłem. Kolekcja tekstów normatywnych jest bogata i można na jej podstawie odtwarzać fragmenty obrazu dyscypliny duchowieństwa (i wielu problemów nękających ówczesnych chrześcijan) w interesującej nas epoce. Temat wędrówek potrzebuje dalszych badań, zwłaszcza w analizie innych późnoantycznych źródeł.
The paper addresses the reasons why the late-antique clergy (4th – 5th century) moved from place to place in the light of ecclesiastical normative texts promulgated at episcopal assemblies of the Roman Empire. At times this mobility had its reasons in the canon law and sometimes in either personal ambition, prestige, disagreement with excommunication, or in various scandals. Canons established by synods and councils were our main source. The collections of normative texts are abundant and from this it is possible to reconstruct the parts of a wider picture of clerical disciplinary issues and of the many problems besetting Christians at that time. The question of clerical mobility needs further research, especially in the analysis of other late antique sources.
Źródło:
Studia Pelplińskie; 2022, 56; 451-468
0239-4456
Pojawia się w:
Studia Pelplińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Z dziejów ochrony dóbr kultury w Szwecji
FROM THE HISTORY OF PRESERVATION OF CULTURAL MONUMENTS IN SWEDEN
Autorzy:
Brzostowski, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/539473.pdf
Data publikacji:
1972
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
ochrona zabytków w Szwecji
Nationalmuseum w Sztokholmie
Naczelny Zarząd Ochrony Zabytków Narodowych
Muzeum Starożytności Narodowych
Dział Zabytków Historycznych
„Jeneralny Dyrektor Starożytności Narodowych” w Szwecji
Manifest Królewski z 1666 r.
Opis:
In this paper the author presents in chronological order the problem of preservation of cultural monuments in Sweden, which he had studied during his last stay in that country. Included into the adjoining annex is the Manifesto of King Charles issued in Stockholm in 1666, which was the starting point for the legal aspect of preservation of historical relics. Further on the paper submits the detailed organisational scheme of Swedish governmental authorities responsible for preservation of cultural monuments: The High Board for Preservation of National Monuments and The Royal Academy of Literature, History and Antiquity, which are statutorily connected. In its wide meaning preservation of cultural monuments in Sweden is based upon legal acts and developed state machine. The final reorganisation in this field was regulated by the legal act issued in 1942, which automatically repealed a number of old laws; the act aimed at establishing the uniform legal background for preservation of national monuments, meeting the requirements of the present day. The project of a new legal act on the preservation problems has been given a lot of attention in Stockholm recently. And this is going to be linked with the reorganisation of the existing system of management. The Swedes try to create such legal and organisational forms that would not interfere with the demands of future. The number of legal acts presented in this paper, which have been issued for last ages running, speaks well for the Swedish national traditions in care for relics of the past.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 1972, 2; 101-107
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dieta człowieka późnego antyku w relacjach łacińskich i greckich autorów chrześcijańskich epoki
The diet of the people in late antiquity as recounted by the Latin and Greek ancient Christian writers
Autorzy:
Milewski, Ireneusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613117.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
starożytne chrześcijaństwo
antyczni pisarze chrześcijańscy
późne Cesarstwo Rzymskie
życie codzienne w późnej starożytności
ancient Christianity
ancient Christian writers
later Roman Empire
everyday life in late antiquity
Opis:
Ancient Christian literature is a source of an enormous wealth of information, including observations of the eating habits of the Roman Empire inhabitants in the fourth and fifth centuries. Due to the obvious reasons, those accounts are scarce as they are usually found on the margins of other descriptions. Moreover, the information provided does not shed much light on the dietary habits of the people in late antiquity. The accounts gathered by me have references to eating bread, vegetables, fish, meat (rarely), wine and olive oil. There are sporadic cases where the Fathers of the Church mention in their writings other products consumed by the inhabitants of the Roman Empire.
Źródło:
Vox Patrum; 2013, 59; 379-386
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dieta monastyczna w świetle nauki medycznej. Teodoret z Cyru i medycy o soczewicy
The monastic diet in the light of medical science. Theodoret of Cyrus and physicians on lentils
Autorzy:
Kokoszko, Maciej
Dybała, Jolanta
Jagusiak, Krzysztof
Rzeźnicka, Zofia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613632.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
konsumpcja roślin strączkowych w starożytności i Bizancjum
soczewica
antyczna i bizantyńska gastronomia
antyczna i bizantyńska medycyna
mnisi syryjscy
Teodoret z Cyru
legumes as food in Antiquity and Byzantium
lentils
ancient and Byzantine gastronomy
ancient and Byzantine medicine
Syrian monks
Theodoretus of Cyrus
Opis:
The present article discusses one of the most important ingredients of the Syrian ascetic diet (from the beginning of the IVth to the mid Vth century) as described by Theodoret of Cyrus in his Historia religiosa, namely lentils (fakÒj). The basis of the research is constituted by ancient and byzantine medical treatises composed between the Ist and the VIIth centuries by Dioscurides, Galen, Oribasiusa, Aetius of Amida and Paul of Aegina. The aim of the article is to describe the role of the legume and thereby opine on compatibility or incompatibility of the monastic dietetic pattern with the one described by the medical doctors. First, the authors of the study try to show the importance of lentils as food across the area of the Mediterranean. Subsequently, they proceed to sketch its dietetic characteristics developed by ancient and Byzantine medical doctors and conclude that the evaluation was not fully appreciative of the foodstuff. Thirdly, the authors come to show applications of lentils in medical procedures, since both in Antiquity as well as in Byzantium the plant was considered to be a medicine. The discussion on lentils is concluded by introducing culinary uses of lentils, which abound in medical writings. The authors also note that all the preserved recipes envisage the cooking of the food, i.e. a procedure which was usually avoided by the Syrian ascetics.
Źródło:
Vox Patrum; 2014, 62; 297-329
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Proso w gastronomii antyku i wczesnego bizancjum
Millet in ancient and Byzantine cuisine
Autorzy:
Rzeźnicka, Zofia
Kokoszko, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613151.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
antyczna i bizantyńska gastronomia
antyczna i bizantyńska medycyna
antyczne i bizantyńskie potrawy zbożowe
konsumpcja prosa zwyczajnego i włośnicy w starożytności i Bizancjum
ancient and Byzantine gastronomy
ancient and Byzantine medicine
cereals in Antiquity and Byzantium
broomcorn and foxtail millet as food in Antiquity and Byzantium
Opis:
The present article deals with some culinary applications of millet in Antiquity and Byzantine period, as demonstrated in select Greek and Roman literary sources (Athenaeus of Naucratis, Pedanius Dioscurides, Galen, Oribasius, Aetius of Amida, Alexander of Tralles, Symeon Seth, Geoponica, Byzantine lexica, Cato, Columella, Antimus and Apicius). The authors of the article start their analysis with presenting two kinds of millet, which ancient and Byzantine people were familiar with, namely Latin – milium, i.e. broomcorn millet, Latin – panicum, i.e. foxtail millet. Subsequently, they demonstrate suitability of the cereals for bread baking. As result, they prove that millet bread was fairly popular and appreciated, even though Greek dietitians promoted the doctrine that millet was suitable for the purpose of bread production only in the time of scarcity of other, better quality grains. Accordingly, they specify various kinds of bread and describe diverse sorts of ovens (furnus, furniculus) it was baked in. The authors also write about one of the ancient desserts, occasionally made of millet flour, namely about libum. Then, the authors of the article discuss Roman puls, which were two kinds of foods eaten (instead of bread) by a considerable fraction of ancient and Byzantine society and which could also be prepared from the analyzed cereal. The discussion is exemplified with some extant recipes. Ultimately, the authors of the study refer to the evidence left by medical writers (Galen, Oribasius, Aetius of Amida, Alexander of Tralles), as they discuss soups/ gruels and beverages prepared from millet, which were said to possess some medical values (and, as the sources reveal, were profited from mostly to cure alimentary tract disorders).
Źródło:
Vox Patrum; 2013, 59; 401-419
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Po co Potockim kolekcja sztuki, czyli o wystawie Kolekcjonerstwo Potockich w Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie
Autorzy:
Gołąbek, Marta
Paprocka-Gajek, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27694398.pdf
Data publikacji:
2023-10-25
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
Potoccy
Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie
Wystawa Starożytności
Karol Minter
kolekcja sztuki
historia muzeum
Opis:
Artykuł omawia założenia, cele oraz efekty nowej ekspozycji stałej zorganizowanej w Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie, zatytułowanej Kolekcjonerstwo Potockich. Wystawa prezentuje mniej znaną kartę dziejów pałacu wilanowskiego, kiedy właścicielami majątku byli Potoccy: Aleksandra z Lubomirskich i Stanisław Kostka, ich syn Aleksander oraz wnuk August i jego małżonka, Aleksandra z Potockich. Te trzy pokolenia rodu Pilawitów ukonstytuowały nowy, niezwykle istotny rozdział w dziejach dawnej rezydencji królewskiej i magnackiej, tworząc w niej, przez prawie stulecie, Muzeum Sztuki oraz miejsce pamięci o dziejach narodu polskiego. Potoccy gromadzili zbiory artystyczne oraz pamiątki narodowe, a także wprowadzali zmiany w przestrzeni prywatnej rezydencji, aby przystosować ją do celów muzealnych. Konsekwentnie powiększana kolekcja stała się – w myśl idei Potockich – skarbnicą udostępnioną szerokiej publiczności. Za początek publicznej działalności Muzeum uznaje się datę pierwszego wpisu do wilanowskiej Księgi Gości – 5 sierpnia 1805 r. Nowa wystawa podejmuje w swej narracji oraz aranżacji historię muzeum Potockich. Na podstawie przekazów ikonograficznych z XIX oraz początku XX w. przekształcone zostały wnętrza galerii ogrodowych na pierwszym piętrze pałacu. W galerii południowej przypominamy o działającej tu niegdyś Bibliotece, w galerii północnej zaś o ważnym kulturalnym wydarzeniu warszawskim – Wystawie Starożytności z 1856 r. W ramach wprowadzonych zmian powstały nowe przestrzenie ekspozycyjne: Gabinet Historyczny, Gabinet Rycin oraz Gabinet Ikonograficzny. Pierwszy z wymienionych poświęcony jest pamiątkom narodowym, dwa kolejne wnętrza to kameralna przestrzeń ekspozycji obiektów na podłożu papierowym.
Źródło:
Muzealnictwo; 2023, 64; 170-179
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
PRZYGOTOWANIA DO EDYCJI INWENTARYZACJI KAZIMIERZA STRONCZYŃSKIEGO
PREPARATION FOR THE EDITION OF KAZIMIERZ STRONCZYNSKIS INVENTORY
Autorzy:
Kowalczyk, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/538625.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
STRONCZYNSKI'S KAZIMIERZ INVENTORY
Kazimierz Stronczyński
inwentaryzacja zabytków starożytności
zabytki w Królestwie Polskim
rządowa inwentaryzacja
akwarele Stronczyńskiego
Opis:
In 1844-1855, an inventory of historical monuments on the territory of the Kingdom of Poland established under the protectorate of the Russian Empire was made. The works financed with state resources in compliance with an issued instruction were carried out by Kazimierz Stronczyński, head of a State Commission, and assisted by a draughtsman and an archivist. Kazimierz Stronczynski (1809-1896), a heraldist, sfragistist, and a numismatist, was well prepared to fulfil this task. The delegation reached monuments in 410 towns within 5 guberniyas of the Kingdom. The fruit of the works in the form of five volumes of descriptions and 420 water-colour views in seven portfolios has luckily survived at the Print Cabinet of the Warsaw University Library. This tremendous work: the first in Europe state-run inventory of historical monuments, remains unpublished despite the fact that 150 years have elapsed since its creation,. It was only Michał Walicki in his essay of 1931 who analysed the works of Stronczynski and his co-workers. The inventory has only partially been used for conservation works. Publication of the monumental inventory has become the matter of pride. Therefore, on the initiative of the Warsaw University Library preparations to publish Stronczyński' work have been undertaken. A nine-person team of art historians headed by the author of the present article have made an attempt to reach the monuments described by Stronczyński in order to confront their present state of preservation with the original one from 150 years ago. For this purpose photographs were taken from the places from which watercolours had previously been painted. The elaborated commentaries did not only record changes, but also completed historical information using the most recent scholarly literature. Currently, attempts are being made to acquire financing to publish this colossal ten-volume work by Stronczyński.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 2007, 2; 51-66
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 16

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies