Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "właściwości przeciwbakteryjne" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Skład i wartość odżywcza mleka klaczy i oślic w porównaniu z mlekiem krów
    Composition and nutritional value of mare's and jennet's m ilk as compared to cow's milk
    Autorzy:
    Dmytrow, I.
    Wlodarczyk, K.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2129680.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
    Tematy:
    mleko klaczy
    mleko oślic
    mleko krów
    alergia
    właściwości przeciwbakteryjne
    Opis:
    Wydajność oraz cechy fizykochemiczne mleka ssaków zależą od czynników genetycznych, fizjolo- gicznych oraz środowiskowych. Ze względu na wartościowy skład chemiczny i potencjalnie prozdrowotne właściwości na popularności zyskuje obecnie mleko klaczy i oślic. Zawartość białka w mleku klaczy (1,5 ÷ 2,8 %) jest większa niż w mleku oślic (1,5 ÷ 1,8 %) i mniejsza niż w mleku krowim (3,1 ÷ 3,8 %). Mle- ko klaczy polecane jest m.in. ze względu na zawartość laktoferyny (9,9 ÷ 10,0 % białek serwatkowych) i lizozymu (6,6 ÷ 6,9 % białek serwatkowych) oraz immunoglobulin (18,7 ÷ 20,9 % białek serwatko- wych). Udział białek odpornościowych w mleku krowim i oślim mieści się w zakresie odpowiednio: 10,1 ÷ 11,7 % oraz 10,9 ÷ 11,2 % w stosunku do zawartości białek serwatkowych, natomiast lizozym w mleku krów występuje w ilościach śladowych, podczas gdy w mleku oślic jego zawartość może wynosić nawet 20 %. Drugim po lizozymie składnikiem przeciwbakteryjnym jest laktoferyna. Najwięcej jej zawiera mleko oślic (23,4 ÷ 25,1 % białek serwatkowych), następnie mleko klaczy (9,9 ÷ 10,0 % białek serwatko- wych) i krów (7,8 ÷ 8,4 % białek serwatkowych). Zawartość laktozy w mleku oślic, klaczy i krów wynosi odpowiednio: 5,8 ÷ 7,4 %, 5,8 ÷ 7,0 % oraz 4,4 ÷ 4,9 %, natomiast tłuszczu: 0,28 ÷ 1,82 %, 0,5 ÷ 2,0 % oraz 3,5 ÷ 4,0 %. Mleko oślic jest bogate w witaminę C, a zawiera mniej witamin A i E. Charakteryzuje się także większą zawartością witamin D3 i B2, zarówno w porównaniu z mlekiem krowim, jak i z mle- kiem klaczy. Mleko krów i oślic charakteryzuje się większą zawartością sodu, wapnia i cynku niż mleko klaczy. W mleku oślic obserwuje się także najmniejszą zawartość potasu i miedzi oraz największą – żela- za. Najbogatsze w miedź i potas jest natomiast mleko krów. Wartościowy skład chemiczny mleka klaczy oraz oślic czyni je interesującym dla technologów oraz dietetyków.
    Źródło:
    Żywność Nauka Technologia Jakość; 2020, 27, 3; 28 - 39
    1425-6959
    Pojawia się w:
    Żywność Nauka Technologia Jakość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Antimicrobial Functionalization of Textile Materials with Copper Silicate
    Biofunkcjonalizacja materiałów włókienniczych
    Autorzy:
    Sójka-Ledakowicz, J.
    Chruściel, J. J.
    Kudzin, M. H.
    Łatwińska, M.
    Kiwała, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/232464.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Biopolimerów i Włókien Chemicznych
    Tematy:
    biofunctionalization
    textile materials
    nonwovens
    antimicrobial properties
    biofunkcjonalizacja
    tkaniny
    włókniny
    właściwości przeciwbakteryjne
    Opis:
    A biofunctionalization of nonwoven fabrics was carried out with 0.1 - 4 wt.% of copper silicate. Polypropylene (PP), polyethylene (PE) and biodegradable polymers [poly(lactic acid) (PLA), polyhydroxyalkanoates (PHA)] or their mixtures were used as polymer components. Mostly liquid oligomers of ethylene glycol (PEG) or copolymers of ethylene oxide and propylene oxide (2.5 - 5 wt.%) were applied as plasticizers. New composite nonwovens containing CuSiO3 were prepared by the melt-blown technique [1]. They showed very good antibacterial and antifungal properties against colonies of gram-negative bacteria (Escherichia coli), gram-positive bacteria (Staphylococcus aureus) and a yeast fungus (Candida albicans). Nonwovens containing ≥ 0.5 wt.% of CuSiO3 can be used, e.g. as hygienic and bioactive filter materials in air-conditioning systems. The application of PLA and PHA affects the ability of these hybrid nonwovens to biologically decompose. DSC analysis indicated that the incorporation of additives in PLA and PP nonwovens significantly affected their melting and crystallization processes.
    Badano proces biofunkcjonalizacji włóknin za pomocą 0,1 - 4 % wag. krzemianu miedzi. Jako komponenty polimerowe zastosowano polipropylen (PP), polietylen (PE) i polimery biodegradowalne [polilaktyd (PLA) i polihydroksyalkaniany (PHA)] lub ich mieszaniny. Jako ciekłe plastyfikatory stosowano głównie oligomery tlenku etylenu (PEG) lub jego kopolimery z tlenkiem propylenu (2,5-5 % wag.). Nowe kompozytowe włókniny zawierające CuSiO3 otrzymywano metodą melt-blown – przez wytłaczanie i rozdmuchiwanie stopionych kompozycji polimerowych [1]. Wykazywały one bardzo dobre właściwości antybakteryjne (wobec szczepów bakterii gram-ujemnych Escherichia coli i gram-dodatnich Staphylococcus aureus) oraz antygrzybiczne (wobec grzyba Candida albicans). Włókniny zawierające ≥0.5% wag. CuSiO3 mogą być stosowane np. jako bioaktywne materiały higieniczne i filtracyjne w układach klimatyzacji. Zastosowanie PLA i PHA zwiększa podatność tych hybrydowych włóknin na rozkład biologiczny. Analiza termiczna metodą DSC wykazała, że dodatek CuSiO3 i plastyfikatorów do włóknin PLA i PP znacznie wpływa na przebieg ich procesów topnienia i krystalizacji.
    Źródło:
    Fibres & Textiles in Eastern Europe; 2016, 5 (119); 151-156
    1230-3666
    2300-7354
    Pojawia się w:
    Fibres & Textiles in Eastern Europe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dichloromethane-Extract of Propolis (DEP) and DEP/PLA Electrospun Fiber Membranes
    Zastosowanie ekstrakt z propolisu (DEP) i do wytworzenia elektroprzędzonych membran światłowodowych DEP/PLA
    Autorzy:
    Yan, T.
    Zhang, M.
    Shi, Y.
    Li, Y.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/946157.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Biopolimerów i Włókien Chemicznych
    Tematy:
    propolis
    dichloromethane-extract of propolis DEP
    electrospun
    antibacterial
    wyciąg z dichlorometanu propolisu
    DEP
    właściwości przeciwbakteryjne
    Opis:
    Propolis is a waxy substance produced by the honeybee that has been used as a form of traditional medicine and natural medicine since ancient times. Propolis has a wide spectrum of alleged applications, including potential anti-infection and anti-cancer effects. The following paper used a propolis extract containing 90% ethanol solution, 70% ethanol solution, ligarine, and dichloromethane as solvents that extracted the bioactive components. The highest yield of the propolis was obtained via the 70% ethanol leaching method and dichloromethane immersion stirring method. Fourier Transform Infrared (FTIR) analysis proved that the extracted propolis with dichloromethane had the highest methylene content and the maximum types of effective propolis components. A Propolis/PLA electrospinning solution was prepared by adding PLA powder into the supernatant of the dichloromethane-extract of propolis (DEP) directly, with there being no need for purification of the propolis extract and thus reducing the loss of active ingredients. DEP/PLA nanofiber was prepared via the electrospinning process, where it was found that with additional 4% PLA, the final electrospun fiber membrane was stabilised. tStudy of the antibacterial performance of the DEP/PLA electrospun membrane showed that the membrane affected some of the antibacterial properties. It was particularly effective when inhibiting Staphylococcus aureus, but not as effective when inhibiting Escherichia coli. This electrostatic spinning membrane could be used for food preservation, wound healing, and tissue engineering.
    Propolis to woskowa substancja wytwarzana przez pszczołę miodną, która od starożytności była stosowana jako forma tradycyjnej medycyny i medycyny naturalnej. Propolis ma szerokie spektrum domniemanych zastosowań, w tym potencjalne działanie przeciwinfekcyjne i przeciwnowotworowe. W pracy użyto ekstraktu propolisu zawierającego 90% roztwór etanolu, 70% roztwór etanolu, ligarinę i dichlorometan jako rozpuszczalniki, które ekstrahowały składniki bioaktywne. Najwyższą wydajność propolisu uzyskano metodą wymywania 70% etanolu i metodą mieszania zanurzeniowego w dichlorometanie. Analiza w podczerwieni z transformacją Fouriera (FTIR) wykazała, że wyekstrahowany propolis z dichlorometanem miał najwyższą zawartość metylenu i dużą skuteczność. Roztwór propolis/PLA przygotowano przez dodanie proszku PLA bezpośrednio do ekstraktu z dichlorometanu propolisu (DEP), bez potrzeby oczyszczania, tym sposobem zmniejszono utraty składników aktywnych. Nanowłókno DEP/PLA zostało przygotowane w procesie elektroprzędzenia, w którym stwierdzono, że przy 4% PLA membrana z włókien elektroprzędzonych jest stabilna. Ocena skuteczności antybakteryjnej membrany DEP/PLA wykazała, że posiada ona właściwości przeciwbakteryjne. Stwierdzono zadowalającą skuteczność w hamowaniu Staphylococcus aureus, przy jednocześnie niższej skuteczności w hamowaniu Escherichia coli. Wytworzona membrana może być używana do konserwacji żywności, gojenia się ran i w inżynierii tkankowej.
    Źródło:
    Fibres & Textiles in Eastern Europe; 2018, 6 (132); 57-62
    1230-3666
    2300-7354
    Pojawia się w:
    Fibres & Textiles in Eastern Europe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Antimicrobial sustainable biopolymers for biomedical plastics applications – an overview
    Biomedyczne zastosowania biopolimerów o właściwościach przeciwbakteryjnych i przeciwwirusowych – przegląd literatury
    Autorzy:
    Razak, Nur Syifaa
    Mohamed, Rahmah
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2088270.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Chemii Przemysłowej
    Tematy:
    biopolymer
    sustainability
    antimicrobial properties
    biomedical applications
    personal protective equipment
    biopolimery
    rozwój zrównoważony
    właściwości przeciwbakteryjne
    właściwości przeciwwirusowe
    zastosowania biomedyczne
    środki ochrony osobistej
    Opis:
    The Covid-19 pandemic has increased the need for personal protective equipment (PPE), especially for medical personnel: face masks, full protective clothing, gloves and goggles. To date, they are usually made of thermoplastic polymers, such as polypropylene (PP). To reduce the risk of secondary infections it is essential to enhance the antimicrobial (especially antibacterial and antiviral) properties of the materials used in PPE. There are some attempts to modify materials by, for example, silver nanoparticles or zinc oxides. The increasing demand for personal protective equipment, mostly masks, leads to an increase of environmental problem of non-biodegradable wastes. Therefore some researches on use of safer for user’s health sustainable antimicrobial and biodegradable biopolymer fibers, such as cellulose, starch, chitosan, poly(lactic acid) (PLA) or poly(glycolic acid) (PGA), have been done. These biopolymers and their properties are discussed in this article.
    Pandemia Covid-19 zwiększyła zapotrzebowanie na środki ochrony osobistej (PPE), zwłaszcza dla personelu medycznego. Dotyczy to przede wszystkim maseczek, ale również odzieży ochronnej, rękawic, czy gogli. Obecnie wykonuje się je najczęściej z termoplastycznych polimerów, np. polipropylenu (PP). W celu poprawy właściwości przeciwbakteryjnych i przeciwwirusowych stosowanych materiałów, dokonuje się prób modyfikacji ich za pomocą np. nanocząstek srebra lub tlenków cynku. Zwiększenie zapotrzebowania na środki ochrony osobistej, zwłaszcza na maseczki, prowadzi do zwiększenia ilości odpadów, w dużej mierze nie biodegradowalnych. W celu rozwiązania tego problemu oraz poprawy właściwości przeciwbakteryjnych i przeciwwirusowych materiałów z użyciem bezpieczniejszych dla zdrowia użytkowników substancji, prowadzi się badania nad wykorzystaniem włókien z biopolimerów, takich jak celuloza, skrobia, chitozan, poli(kwas mlekowy) (PLA) lub poli(kwas glikolowy) (PGA). Właściwości antybakteryjne i antywirusowe, a także zagadnienia biodegradowalności tych biopolimerów, zostały omówione w niniejszym artykule.
    Źródło:
    Polimery; 2021, 66, 11-12; 574--583
    0032-2725
    Pojawia się w:
    Polimery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Antybiotyki fluorochinolonowe i ich modyfikacje strukturalne
    Fluoroquinolone antibiotics and their structural modifications
    Autorzy:
    Komarnicka, U. K.
    Walencik, P. K.
    Lesiów, M. K.
    Krupa, K.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/172433.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Chemiczne
    Tematy:
    antybiotyki fluorochnolonowe
    modyfikacja strukturalna
    sparfloksacyna
    lomefloksacyna
    właściwości przeciwbakteryjne
    właściwości przeciwnowotworowe
    fluoroquinolone antibiotics
    complexes
    structural modifications
    sparfloxacin
    lomefloxacin
    antibacterial properties
    anticancer properties
    Opis:
    The quinolones are synthetic antibiotics derived from nalidixic acid. Chemical modification of basic structure (nalidixic acid) has led to the development of a group of various compounds currently used in medicine. This article discusses the generation of quinolones, mode of their action, and relationship between activity and structure of these antibiotics. The most common quinolones, lomefloxacin and sparfloxacin were discussed in details, also the therapeutic potential of newer agents was reviewed. Recently, understanding of how molecular modifications among quinolone core structure can affect antimicrobial and anticancer activities has progressed rapidly. In this paper we discussed few examples of fluoroquinolone structural modifications. It was proved that many organic and inorganic compounds derived from fluoroquinolones overcame bacterial drug-resistance. Furthermore, chemical modification improved fluoroquinolone’s anticancer activities.
    Źródło:
    Wiadomości Chemiczne; 2018, 72, 7-8; 543-561
    0043-5104
    2300-0295
    Pojawia się w:
    Wiadomości Chemiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies