Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "versions" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-15 z 15
Tytuł:
The Synodikon of Orthodoxy in Medieval Bulgaria
Autorzy:
Totomanova, Anna-Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/682559.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Synodikon of Orthodoxy
Palaeologan and Comnenian versions of the Synodikon
Bulgarian translations and versions of the Synodikon
Opis:
The paper compares the content and the structure of the three extant South Slavonic Synodika: Boril’s Synodikon as preserved in the so-called Palauzov copy of the 14th century (НБКМ № 289); Drinov’s Synodikon (НБКМ № 432), previously considered to be a 16th century copy of Boril’s Synodikon, and the recently published South Slavonic Synodikon from the 16th century, kept in the library of the Romanian Academy of Sciences (BAR MS. SL. 307). The comparison is supported by a table showing the rubrics and their order in the three Synodika. It demonstrates that while Boril’s Synodikon is based on a translation of Comnenian version of the Synodikon of Orthodoxy, and while the South Slavonic Synodikon from Romania must be unequivocally attributed to the later Palaeologan version of the Greek text, the so-called Drinov copy represents a compilation of Boril’s Synodikon in its 14th version and the Palaeologan Synodikon. In fact, Drinov’s Synodikon contains all of the important interpolations and insertions of Boril’s Synodikon related to specifically Bulgarian circumstances and history, ranging from anti-Bogomilist anathemas to a list of Bulgarian rulers (comprising two historical accounts as well). Its initial part, however, follows the Palaelogan text preserved in BAR MS. SL. The unknown compiler obviously targeted a Bulgarian audience; in all likelihood, he was Bulgarian himself. Some textological features common to both Drinov’s and Palaelogan Synodikon suggest that the translated part of Drinov’s Synodikon and the Romanian Synodikon must have had a common antigraph. The latter fact allows us to conclude that the translation of the Palaeologan version of the Synodikon of Orthodoxy is an integral part of the tradition of the Bulgarian Synodikon; the presumed common antigraph was written in Bulgarian Tărnovo orthography, traces of which are found in Drinov’s text. As to the location of this translation, we can only speculate that it might have been completed in a monastic centre different than Tărnovo by the end of the 14th century.
Źródło:
Studia Ceranea; 2017, 7; 169-227
2084-140X
2449-8378
Pojawia się w:
Studia Ceranea
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kontakty polsko-czeskie na tle literatury psałterzowo-biblijnej
Polish-Czech Contacts on the Background of Psalter/Biblical Literature
Autorzy:
Borowiec, Karolina
Kuźmicki, Marcin
Masłej, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1045332.pdf
Data publikacji:
2015-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Psalters
Psalms
glossator
gloss
translation
Psalter/Biblical literature
versions
Opis:
The article makes an attempt to verify the theses concerning the kind of dependence of the Old-Polish Psalms and Psalters from the Czech Psalters. By juxtaposing the Latin texts of Psalms and the Old-Polish and Czech translations (here mainly Psalm 50 from the so-called Page of Medyka and St. Florian’s Psalter), the authors demonstrate that – firstly – the voices from the Page of Medyka are not (as contended by Stanisław Rospond) an evidence of “fine tuning” of the text of Psalm 50 from Kmed to the translation of this Psalm from the remaining Old-Polish Psalters, and they may have been a result of contact of the glossator with the Czech text (in the written or verbalized form); secondly – that the similarities of the Polish and Czech Psalters are not necessarily the result of the difficulties connected with translation into Polish or lack of translator’s professional skills. The conducted analyses justify the thesis that the translator of, for example, St. Florian’s Psalter rather made use of individual words or constructions present in Czech Psalters as successive versions of expressing the same contents; what is more, in some cases the similarities prove to be only apparent.
Źródło:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Językoznawcza; 2015, 22, 1; 35-54
1233-8672
2450-4939
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Językoznawcza
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kultura w czasie pandemii. Rekonesans dotyczący pierwszych miesięcy funkcjonowania technologicznie zapośredniczonej muzyki w warunkach izolacji
Autorzy:
Okólski, Marek
Nożyński, Szymon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2056948.pdf
Data publikacji:
2021-12-31
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
lockdown versions
muzyka
pandemia
koncerty
homerecording
music
pandemic
concerts
Opis:
Artykuł skupia się na funkcjonowaniu muzyki w sytuacji pandemicznej izolacji. Zawiera przykłady zapośredniczonej technologicznie dźwiękowej aktywności, zarówno po stronie twórców, jak i odbiorców. W polu zainteresowania autorów znalazły się między innymi: homerecording, amatorskie teledyski, domowe covery i wszelkie inne wykonania online, formuła one-man band, pandemiczne playlisty, akcje internetowe oraz lockdown versions, jako nowe zjawisko muzyczne w sieci. W tekście przedstawiono wiele spostrzeżeń związanych z funkcjonowaniem kultury muzycznej, wystrzegano się sądów krytyczno-wartościujących względem muzyki.
The article focuses on the functioning of music in a situation of pandemic isolation. It contains examples of technologically mediated sound activity, both on the part of creators and recipients. The authors’ field of interest includes, among others: homerecording, amateur music videos, home covers and all other online performances, one-man band formula, pandemic playlists, internet actions and lockdown versions as a new musical phenomenon. The text presents many observations related to the functioning of musical culture, avoiding critical and value judgments about music.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura; 2021, 13, 4; 63-79
2083-7275
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Epic “Edige” in Kazakhstan
Autorzy:
Zhanpeissova, Naziya
Kuzembayeva, Gulzhana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/469953.pdf
Data publikacji:
2019-03-01
Wydawca:
Wyższa Szkoła Gospodarki Euroregionalnej im. Alcide De Gasperi w Józefowie
Tematy:
folk Turkic heritage
epic “Edige”
manuscript
Kazakh versions
transliteration
archetypal basis
Opis:
The article studies the fate of Kazakhstan versions of the well-known Turkic epic “Edige”. Written recordings of the epic made in the 19th century by Ch. Valikhanov were promulgated by P.M. Melioranskij. Its Kazakh language later versions based on the Kazakh storytellers’ pieces were all forgotten for decades because of the notorious ideological struggle against the “feudal heritage”. And only since the 80's and 90's of the 20th century Kazakhstani researchers have had the opportunity to study the epic thoroughly and introduce it into scientific discourse. Among the works published in the post-Soviet period are the retransliterated variant of the Valikhanov-Melioranskij, record performed by E. Magauin and the works of Kazakh researchers such as R. Berdibay and Zh. Asanov which deserve today special attention. Purpose. The researchers of those countries whose cultural heritage includes the folk Turkic epic legend “Edige” (“Idige”), created in the Middle Ages, found in written versions or recorded based on words of folk narrators, should unite efforts to create the archetypal basis of this masterpiece. Methods. General scientific methods of analysis and generalization of theoretical material, the comparative method and elements of textual analysis have been used in our work. In particular, we have analyzed theoretical works of Kazakh researchers, and also referred to comparative analysis of the “Edige” epic represented in its various Kazakhstani versions. In the process of comparative textual analysis, phrases selected from a fragment of the epic legend have been divided into speech cycles. In the Ch. Valikhanov’s legend version manuscript, the archaic usage of words (word forms and phrases) and their lexical substitutions (synonymous) by the elements of later Kazakh language have been revealed. The semantics of lexical and phraseological means have been refined according to the dictionaries of modern Kazakh language. At the following stage, the grammatical (morphemic, morphological and syntactic) structure of the manuscript and the latest version of the epic piece have been compared. As a result, outdated and oral-spoken grammatical forms and their modern equivalents standardized from the point of view of written-literary language have been identified. Results. The article based on the Kazakh sources describes the history and circumstances of producing the Kazakh medieval epic “Edige” versions, which is the folk spiritual heritage of a number of Turkic nations (Nogai, Kazakh, Tatar, Bashkir, Karakalpak). Comparative analysis of a fragment of the original manuscript by Ch. Valikhanov retransliterated at the end of the 20th century by E. Magauin and the Kazakh transcriptions made by K. Satpayev as well as by other scholars in the early 20th century, have revealed some late changes that violate the archaic structure of the epic. It has been stated that these changes were applied to the text of the epic “Edige” in order to facilitate its perception by the modern Kazakh reader. The prospects for this research can be defined as further systematization of all written epic “Edige” versions stored in libraries and manuscript collections of Kazakhstan, Karakalpakstan, Karachay-Cherkessia, Tatarstan and Bashkortostan; creating a single text of the epic close to the archetypal one. In addition, it is necessary to prepare the publication of the epic “Edige”, supplied with detailed philological, historical and cultural comments, based on the analysis of all written versions, including those that were recorded later based on folk narrators stories.
Źródło:
Intercultural Communication; 2019, 6, 1; 21-35
2451-0998
Pojawia się w:
Intercultural Communication
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cinema and popular music, a multifold relationship. The cases ofEnnio Morricone and David Lynch
Autorzy:
Martinelli, Dario
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/780375.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
popular music
Ennio Morricone
David Lynch
soundtrack
songwriting
cover versions
Angelo Badalamenti
Mina
Opis:
The aim of this article is to discuss the complexity of the relationship between popular music and cinema. Since its very birth, cinema has established a solid collaboration with music. When films had no sound, music (back then played live) had the crucial role of creating moods, underlining specific sequences, and in general making speech not too missed. When sound appeared, musicals became immediately a dominant genre (and a rich source for business: cinema halls themselves, but also music-sheets and recordings). Shortly after, the subtle art of film music developed, granting - to film and music histories alike - some of the finest composers of the whole 20th century (Bernard Hermann, Nino Rota, John Williams, Ennio Morricone...), or allowing great composers and musicians in their own right, to deliver some of their best works in form of soundtrack (Miles Davis” Lift to the Scaffold or Duke Ellington’s Anatomy of a Murder, just to focus on jazz only). Whether film music must be considered a form of ’serious“ or ’popular' music is still source of debate, and definitely not in the scopes of the present essay. Instead, the point I wish to make here is that, regardless of its nature, the interaction between cinema and popular music is made of literally dozens of possible combinations, making this relationship one of the most interesting among the many existing within an art, cinema, which makes of multimediality and multimodality its primary strength (let alone identity: up to the point that a good portion of the early years of film studies were spent in deciding whether, after all, cinema could be considered an art of its own, or simply a combination of pre-existing arts). The analysis will proceed in a rather linear manner, by simply taking two case-studies: Ennio Morricone, a most celebrated film composer, and David Lynch, a cult-director who has established a strong bond with popular music in his cinematography. Perhaps unexpectedly, the case of Morricone will be only in part employed to discuss his scores for the likes of Leone or Pasolini: more attention will bedevoted to his not-so-well known (at least outside Italy) activity as pop songwriter and arranger. When it comes to Lynch, instead, the analysis will try to cover more or less all his interests in popular music, including his long-lasting professional collaboration (and personal friendship) with composer Angelo Badalamenti.
Źródło:
Interdisciplinary Studies in Musicology; 2015, 14; 162-174
1734-2406
Pojawia się w:
Interdisciplinary Studies in Musicology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Transfikcjonalność
Transfictionality
Autorzy:
Marciniak, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1363545.pdf
Data publikacji:
2015-12-02
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
expansion
Richard Saint-Gelais
intertextuality
incorporation
crossing
versions
fiction
transfictionality
intertekstualność
fikcje
przyłączenia
skrzyżowanie
wersje
transfikcjonalność
rozserzenia
Opis:
Artykuł jest próbą wprowadzenia i wyjaśnienia pojęcia transfikcjonalności. Badania w tej dziedzinie rozwinęły się w literaturoznawstwie francuskojęzycznym. Główną przyczyną ich zapoczątkowania wydaje się być potrzeba nowej koncepcji, która stanowiłaby rozwinięcie i uzupełnienie teorii międzystekstowych. W zderzeniu z niektórymi zjawiskami literackimi (brane pod uwagę mogą być wszelkie domeny sztuki) perspektywa intertekstualna wypaliła się – jej narzędzia przestały być efektywne. Tekst opiera się na książce Richarda Saint-Gelais, Fictions transfuges i w szkicowy sposób próbuje omówić takie zabiegi jak expansion (rozszerzanie), versions (wersje) czy croisement et annexions (skrzyżowania i przyłączenia). Przybliżona została nie tylko egzemplifikacja kanadyjskiego badacza. Autor artykułu aktywował nową siatkę terminologiczną na gruncie polskiej literatury.
This article attempts to introduce and explain the concept of transfictionality. The scholarship in this area developed in francophone literary studies. The main reason for its formation appears to have been the need for a new concept that would develop and supplement the theory of intertextuality. In that theory’s collision with certain literary phenomena (though all domains of art can be taken into consideration here) the intellectual perspective exhausted itself and its tools ceased to be effective.  The text focuses on the book Fictions transfuges by Richard Saint-Gelais, and attempts to sketch out and discuss such procedures as expansion, versions, crossings and incorporations. Not only the examples provided by the Canadian theorist, but also their substance and heft, are outlined. The author of this article has initiated the active use of a new terminological constellation in Polish literary studies.
Źródło:
Forum Poetyki; 2015, 2; 102-107
2451-1404
Pojawia się w:
Forum Poetyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Piano Dance Pawła Kwapińskiego: nowe drogi czy synteza muzyki fortepianowej?
New face of piano music — Paweł Kwapiński’s The Piano Dance. Composition technique, ideas and executive problems
Autorzy:
Łukaszewski, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/521974.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia Muzyczna im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku
Tematy:
aleatoryzm,
algorytm,
Kwapiński Paweł,
muzyka fortepianowa,
poliwersyjność,
sonoryzm
aleatoricism,
algorithm,
piano music,
sonority,
variability of many versions
Opis:
Artykuł jest poświęcony utworowi The Piano Dance Pawła Kwapińskiego (ur. 1988), absolwenta kompozycji w gdańskiej Akademii Muzycznej (klasa prof. Andrzeja Dziadka) i UMFC (klasa prof. Pawła Łukaszewskiego) oraz Podyplomowych Studiów Kompozycji (UMFC) w klasie prof. Mariana Borkowskiego. Za utwór ten otrzymał specjalne wyróżnienie na konkursie kompozytorskim w Wiedniu (2014). Dzieło składa się z 11 sekcji, następujących attacca. W niektórych kompozytor dopuścił możliwość wyboru kolejności mniejszych fragmentów przez wykonawcę. Utwór ma przebieg jednokierunkowy, lecz w niektórych sekcjach istnieje możliwość poliwersyjnego wykonania według określonych przez kompozytora sugestii. Dzieło nawiązuje do dwudziestowiecznych środków techniki kompozytorskiej, takich jak aleatoryzm, sonoryzm, dwunastodźwiękowość i atonalność, jednakże nie są one traktowane przez kompozytora w sposób dogmatyczny. Wykorzystuje on ich elementy do wykreowania własnego języka muzycznego. Kompozycja prezentuje wysoki stopień trudności wykonawczych, inicjuje nowe możliwości brzmienia fortepianu po okresie postmodernistycznym.
The article discusses the work of Paweł Kwapiński (born 1988), composer, graduate of the Academy of Music in Gdańsk (class of Prof. Andrzej Dziadek) and the Fryderyk Chopin University of Music in Warsaw (class of Prof. Paweł Łukaszewski). He also completed postgraduate composition studies in the class of Prof. Marian Borkowski. He received a special award for this piece at the Composer’s Competition in Vienna (2014). The composition consists of 11 sections, following in the attacca sequence. In some cases, the composer allowed for the performer’s choice of the order of the smaller pieces. The composition is unidirectional, but in some sections there is a possibility of a polyphonic performance as suggested by the composer. The work refers to the twentieth-century means of compositional technique, such as aleatoricism, sonorism, twelve-tone technique and atonality, but they are not approached in a dogmatic way by the composer who uses their elements to create his own musical language. The composition presents a high degree of performance difficulty, initiating new possibilities for the piano sound after the postmodern period.
Źródło:
Aspekty Muzyki; 2018, 8; 417-439
2082-6044
Pojawia się w:
Aspekty Muzyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
50 lat badań poligraficznych w polskim procesie karnym
50 years of Polygraph examination in penal proceedings in Poland
Autorzy:
Herbowski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/499792.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Centralne Laboratorium Kryminalistyczne Policji
Tematy:
badania poligraficzne
poligraf
proces karny
Sąd Najwyższy
wersje śledcze
Polygraph examination
Polygraph
penal proceeding
Supreme Court
investigative versions
Opis:
Celem artykułu jest wskazanie i ocena wydarzeń kształtujących na przestrzeni całego półwiecza pozycje badań poligraficznych w polskim procesie karnym. Pomimo upływu tak wielu lat wciąż jest to jeden z najbardziej spornych obszarów w procedurze, często pełen emocjonalnego nastawienia dyskutantów. Badania te stanowią również podręcznikowy przykład nagromadzenia wszystkich problemów, na które napotykają nowe metody kryminalistyczne na swojej drodze na sale sądowe. Wskazano, iż jedną z przyczyn może być ich błędne postrzeganie przez wielu procesualistów jako metody służącej wykrywaniu kłamstwa. Nie bez znaczenia jest też zdaniem autora stanowisko zajmowane przez Sąd Najwyższy. Jego linia orzecznicza jest raczej przychylna badaniom poligraficznym, jednak dostrzegalna jest w niej też nieporadność i skłonność do minimalizowania znaczenia opinii z tych badań. Wynika to w głównej mierze z trudności w przekształcaniu wniosków płynących z badań na fakty procesowe. Wydaje się, że właściwym rozwiązaniem, które otworzyłoby wreszcie szerzej podwoje procesu karnego przed badaniami poligraficznymi byłoby traktowanie ich jako sposobu weryfikacji wersji śledczej zakładanej wobec badanego. Przemawiają za tym też zapisy znowelizowanego w 2003 r. k.p.k.
The aim of the paper is to point to the events which have been shaping the position of Polygraph examination in Polish penal proceedings over the last 50 years as well as to evaluate them. Despite many year history, Polygraph remains one of the most controversial items in the proceedings, often evoking quite emotional attitudes of the disputants. The examinations constitute a “by-the-book” example of accumulating problems specific to novel forensic methods on their way to the courtroom. It has been indicated that one of the reasons lies in misperception of these as methods for lie detecting. The position of the Supreme Court is also quite meaningful here. Its jurisdiction remains rather in favour of Polygraph examination, however it is also characterized by certain awkwardness and inclination towards diminishing the meaning of Polygraph-based opinion. This is primarily due to the difficulties in translating the conclusions from findings into lawsuit facts. It seems that a pertinent solution to open up the gate for Polygraph examinations would be to treat these as the way to verify investigative version taken towards the subject.
Źródło:
Problemy Kryminalistyki; 2013, 280; 7-15
0552-2153
Pojawia się w:
Problemy Kryminalistyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kryminalistyczne oględziny miejsca zdarzenia na przykładzie wypadku drogowego
Forensic examination of the scene based on a traffic accident
Autorzy:
Włodarska, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/473169.pdf
Data publikacji:
2016-09-01
Wydawca:
Collegium Witelona Uczelnia Państwowa
Tematy:
oględziny miejsca zdarzenia
wypadek drogowy
wersje kryminalistyczne
eksperyment procesowy
examination of the scene
a traffic accident
forensic versions
lawsuit
experiment
Opis:
Artykuł dotyczy sposobu przeprowadzania kryminalistycznego badania miejsca zdarzenia na przykładzie wypadku drogowego, omówienia wersji kryminalistycznych i eksperymentu procesowego jako elementu pomocniczego przy przeprowadzaniu oględzin miejsca zdarzenia. W artykule uwzględniona została fotografia z miejsca zdarzenia drogowego stanowiąca dowód dla późniejszego opiniowania, a także scharakteryzowano poszczególne programy komputerowe służące do przeprowadzania rekonstrukcji wypadków drogowych. Niniejszy artykuł zawiera również najczęstsze przyczyny wypadków drogowych w oparciu o dane sporządzone przez policję z 2012 roku, a także orzecznictwo
The article presents the methods of conducting the forensic examination of the scene based on a traffic accident, the discussion of forensic versions and lawsuit experiment as the auxiliary parts in the examination of the accident scene. The article includes the photography from the accident scene that constitutes the evidence for the future opinion, the description of various computer programs used in conducting the reconstruction of the traffic accidents. The article also shows the most common causes of the traffic accidents based on police data from 2012 and judicial decision
Źródło:
Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy; 2016, 3, 20
1896-8333
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Żydzi w Biblii, czyli uporczywy anachronizm
Jews in the Bible: A persistent anachronism
Autorzy:
Krzeszowski, Tomasz Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1192259.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Krakowskie Towarzystwo TERTIUM
Tematy:
Żydzi
tłumaczenie
Biblia
polskojęzyczne wersje Biblii
anachronizmy
językowe
antysemityzm
Jews
translation
the Bible
Polish versions of the Bible
language anachronisms
antisemitism
Opis:
Celem artykułu jest wykazanie, że używanie polskiego wyrazu „Żyd” i jego derywatów w odniesieniu do przedstawicieli „narodu wybranego” uczestniczącego w wydarzeniach opisanych w Starym i Nowym Testamencie jest anachronizmem językowym, gdyż wyraz „Żyd” w tym właśnie kształcie graficznym i fonetycznym powstał dopiero w średniowieczu. Dlatego używanie tego wyrazu w kontekście wydarzeń biblijnych jest niestosowne. Ten klasyczny anachronizm językowy jest o tyle zdumiewający, że stosują go nie tylko sami współcześnie żyjący Żydzi, ale także specjaliści w dziedzinie judaistyki i biblistyki. Artykuł zawiera kilka przykładów rażąco anachronicznych polskich tłumaczeń fragmentów Starego i Nowego Testamentu. Można zaryzykować twierdzenie, że omawiany anachronizm w dużej mierze przyczynia się do kształtowania postaw antysemickich, zwłaszcza wśród niektórych wyznawców chrześcijaństwa.
The aim of the paper is to provide evidence for the claim that the Polish word ‘Żyd’ and its derivatives as used with reference to the “chosen people” taking part in the events described in the Bible is a linguistic anachronism. The word in its present graphic and phonetic shape had not come into existence before Middle Ages. As an anachronism it is inappropriate in the context of biblical events. Yet, it occurs not only in the language of contemporary Jewish people but also as an accepted term in biblical and Judaic studies. The article contains a number of examples of anachronistic Polish versions of the Bible. One can venture the claim that the anachronism in question significantly contributes to maintaining anti-Semitic attitudes, especially among certain groups of contemporary Christians.
Źródło:
Półrocznik Językoznawczy Tertium; 2017, 2, 1
2543-7844
Pojawia się w:
Półrocznik Językoznawczy Tertium
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mi-2 Helicopters Operating at Sea
Śmigłowce Mi-2 w działaniach na morzu
Autorzy:
Rusiecki, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/213013.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Lotnictwa
Tematy:
helicopters
sea operations
Mi-2 versions
military and civilian use of the Mi-2 helicopter
śmigłowce
eksploatacja na morzu
wersje śmigłowca Mi-2
wojskowe i cywilne zastosowania śmigłowca Mi-2
Opis:
The article describes participation of Mi-2 helicopters in both military and civilian operations at sea. Although the multipurpose Mi-2 rotorcraft were not designed to operate in the harsh environment over the sea, they became – in the second half of the 1960s and in the 1970s – a standard type performing a wide array of tasks at sea. Modern turboshaft engines, a favorable weight-to-power ratio and a dual engine configuration were all factors enabling safe flight over the sea, at considerable distances from land. The specialized Mi-2RM variant designed by WSK PZL Świdnik provided the Naval Aviation with an opportunity to establish, in the 1st half of the 1970s, a unique marine air rescue system. The last Mi-2RM used for rescue missions was decommissioned as late as in 2010, although at that stage it was only used for aircrew training purposes. The Navy was also using the Mi-2Ch variant tasked with creating smokescreens to conceal vessels and port facilities. General purpose variants of the helicopter were used to transport people and goods. They also performed well during patrolling missions and while identifying various types of contamination. As far as civilian use of the helicopters is concerned, Mi-2 versions equipped with special purpose on-board systems supported scientists in the exploration of the Antarctica at two stations of the Polish Academy of Science. The Maritime Authority in Gdynia was also using its own Mi-2 helicopter for over 30 years – until 2015 – for patrolling the Gdańsk and Puck Bays and waters around the Hel Peninsula. The missions were focusing primarily on detecting potential contamination of the coastal areas. In the former Soviet Union, civilian Mi-2 variants were (and still are) standard equipment of deep sea icebreakers operating in the Arctic and around the North Pole. The machines are mainly used for safety purposes, as well as for transporting scientists and groups of extreme tourists. Approximately a dozen Mi-2 purchased from Russia in the mid-1990s, in turn, were used by the Aviation Force of the Mexican Navy. Unfortunately, no further details regarding their use are available.
W artykule omówiono zastosowanie śmigłowców Mi-2 w wojskowych i cywilnych działaniach na morzu. Jakkolwiek wielozadaniowe Mi-2 nie były konstruowane z myślą o działaniach w trudnym środowisku morskim, to jednak w II połowie lat 60. i w kolejnej dekadzie stały się standardowym typem wykonującym zadania nad morzem. Nowoczesny napęd turbowałowy, korzystny stosunek mocy silników do masy oraz układ dwusilnikowy pozwalały na bezpieczne loty nad morzem w znacznej odległości od lądu. Dzięki opracowanej w zakładach WSK PZL Świdnik specjalistycznej wersji Mi-2RM lotnictwo Marynarki Wojennej mogło w I połowie lat 70. stworzyć unikalny system lotniczego ratownictwa morskiego. Ostatni ratowniczy Mi-2RM został wycofany ze służby dopiero w 2010 r., choć był wówczas wykorzystywany już tylko do treningu załóg. Ponadto w Marynarce Wojennej stosowano wersję Mi-2Ch do stawiania zasłon dymnych maskujących okręty i obiekty portowe. Wersje ogólnoużytkowe wykorzystywano do przewozów ludzi i ładunków, patrolowania, rozpoznania skażeń itp. Z kolei w służbie cywilnej do historii przeszło użycie specjalnie wyposażonych Mi-2 do wsparcia badań obszarów antarktycznych prowadzonych przez naukowców na dwóch stacjach Polskiej Akademii Nauk. Także Urząd Morski w Gdyni przez blisko 30 lat do 2015 r. dysponował własnym śmigłowcem Mi-2 do patrolowania rejonu zatok Gdańskiej i Puckiej oraz wód Półwyspu Helskiego, a w szczególności do wykrywania skażeń morskich wód przybrzeżnych. W Związku Radzieckim cywilne Mi-2 do dziś stanowią wyposażenie wielkich lodołamaczy dalekomorskich, które pływają po wodach Arktyki włącznie z rejonem bieguna północnego, zabezpieczając bezpieczeństwo żeglugi, przewożąc wyprawy naukowe oraz grupy ekstremalnych turystów. Z kolei kilkanaście Mi-2 odkupionych od Rosji w połowie lat 90. ub. wieku używało Lotnictwo Marynarki Wojennej Meksyku, jednak brak jest bliższych informacji o szczegółach tych działań.
Źródło:
Prace Instytutu Lotnictwa; 2018, 2 (251); 67-83
0509-6669
2300-5408
Pojawia się w:
Prace Instytutu Lotnictwa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Imiona wywodzące się od imienia Boga: Elohim
Names derived from the name of God Elohim
Autorzy:
Breza, Edward
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/626959.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Wydział Filologiczny
Tematy:
the name of God Elohim
the origin
the theophorical names
the Old Testament
the postposition
preposition
the article entry
versions of the names
the Old Polish
distinguished people
imię Boga: Elohim
pochodzenie
imiona teoforyczne
Stary Testament
przyrostek
przedrostek
sruktura artykułu
wersje imion
język staropolski
wybitne osoby
Opis:
The author explains the origin of the name Elohim and subsequently the theophorical names of people that were derived from this name of God in the Old Testament in the postposition such as Daniel and in preposition such as Elżbieta and in preposition with postposition such as: Eliasz. The article entry is composed in the following way: names given in The Dictionary of Names Contemporarily Used in Poland, versions of the names in 29 languages, records of the names in the Old Polish and their origin, and finally, the names of distinguished people by the described name.
Źródło:
Język - Szkoła - Religia; 2013, 8, 1; 18-37
2080-3400
Pojawia się w:
Język - Szkoła - Religia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Auschwitz kontra Oświęcim. Komentarz lingwistyczny
Auschwitz vs. Oświęcim. Linguistic commentary
Autorzy:
Duda, Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/497147.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Akademia im. Jakuba z Paradyża w Gorzowie Wielkopolskim
Tematy:
nazwy własne w dyskursie
przenośne użycia nazw własnych
apelatywiza‑ cja nazw własnych
konotacje kulturowe nazw własnych
różnojęzyczne warianty nazw własnych
proper names in discourse
metaphorical uses of proper names
appelativization of proper names
cultural connotations of proper names
versions of proper names across languages
Opis:
W artykule na nowo rozpatrzono podnoszony od kilkunastu lat postulat rozgraniczenia stosowania nazw – Auschwitz, gdy mowa o obozie zagłady, oraz Oświęcim, gdy przekaz dotyczy miejscowości, w której ten obóz się znajdował. Autor artykułu pokazuje, że etymologia nie pomoże rozwiązać tego problemu, gdyż z historycznego punktu widzenia obie nazwy są uprawnione, choć bezsprzecznie Auschwitz jest zgermanizowaną wersją rodzimej nazwy Oświęcim. Jedynie przyjęcie, że tak Oświęcim jak i Auschwitz funkcjonują nie tylko jako nomina propria, lecz także jako symbole, metafory bądź zapelatywizowane nazwy wła‑ sne, pozwala racjonalnie uzasadnić takie rozgraniczenie. Źródłem problemu jest fakt, że wtórne, przenośne użycia obu nazw, rzucają cień na współczesne miasto Oświęcim i jego mieszkańców oraz mogą wspierać tezę o ich rzekomej współodpowiedzialności za Holokaust. W konkluzji autor dochodzi do wniosku, że w sytuacji, gdy mowa o mieście, w tekstach polskich powinno się używać nazwy Oświęcim, w tekstach obcych natomiast mogą wystąpić obcojęzyczne wersje tej nazwy (np. niem. Auschwitz czy żyd. Oszpicyn). Zaś w przypadku użyć nieprymarnych, metaforycznych autor preferuje Auschwitz.
The article examines afresh the postulate raised for several years that the names Auschwitz and Oświęcim be differentiated in such a way that Auschwitz should refer to the extermination camp and Oświęcim to the town where the camp was situated. The author of the article argues that etymology will not help to solve the problem as historically both names are validated, although undoubtedly Auschwitz is a Germanized version of the Polish name Oświęcim. The above‑mentioned differentiation can only be justified on the assumption that Auschwitz and Oświęcim are not only proper names, but also metaphors, symbols, or proper place names that underwent appelativization. The problem lies in the metaphorical, secondary use of these place names that casts a shadow over the contemporary town of Oświęcim and its residents and may lend support to allegations of their co‑responsibility for Holocaust. The author concludes by saying that Polish texts should use the name Oświęcim when referring to the town, while foreign texts may use the foreign versions (e.g., the German word Auschwitz or Jewish Oszpicyn). In the case of non‑primary, metaphorical uses, the author prefers Auschwitz.
Źródło:
Język. Religia. Tożsamość; 2019, 1(19); 17-28
2083-8964
2544-1701
Pojawia się w:
Język. Religia. Tożsamość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Niestandardowe wskaźniki intelektualnych kompetencji studentów
Non-Standard Indices of Students’ Intellectual Competences
Autorzy:
Hajduk, Edward
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2141373.pdf
Data publikacji:
2014-03-31
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
Tematy:
zależności rzeczywiste
zależności możliwe
zdania prawdziwe
zdania fałszywe
zdania ze spójnikiem „i”
zdania ze spójnikiem „jeżeli..., to...”
zdania analityczne prawdziwe i fałszywe
trzy postacie (wersje) definicji
: actuall relations
possible relations
true sentences
false sentences
sentences with conjuction “and”
sentences with conjuntion “if..., then...”
analytic sentences true and false
three versions of definition
Opis:
Artykuł przedstawia wyniki sprawdzianu wiedzy studentów o tym jakie:– zdania opisują zależności rzeczywiste a jakie opisują zależności możliwe,– zdania ze spójnikiem koniunkcji opisują realne zależności,– zdanie ze spójnikiem implikacji (jeżeli... to...) nie opisuje zależności,– są różnice między podanymi definicjami,– metody akceptacji zdań nie są stosowane w nauce.Żadna studentka ani żaden student nie udzielił poprawnej odpowiedzi na wszystkie pytania testu.
The article presents the results of testing students’ knowledge, where they were asked:– which sentences describe real interrelationships and which describe possible ones– which sentences with a conjunction describe real interrelationships– which sentence with implication (if..., then...) does not describe interrelationships– which differences are between given definitions– which acceptance methods are not applied in learningNo female or male student answered all test questions correctly.
Źródło:
Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja; 2014, 17, 1(65); 110-125
1505-8808
2450-3428
Pojawia się w:
Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stan legislacji dotyczącej podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego z perspektywy minionego trzydziestolecia – próba oceny i wnioski na przyszłość
Present-day value-added tax and excise tax legislation, viewed from the perspective of the last three decades: proposed evaluation and lessons for the future
Autorzy:
Modzelewski, Witold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28762919.pdf
Data publikacji:
2023-08-28
Wydawca:
Instytut Studiów Podatkowych Modzelewski i wspólnicy
Tematy:
Podatek od towarów i usług
podatek akcyzowy
trzydziestolecie podatku VAT i akcyzy
unijne i nieunijne wersje podatku od towarów i usług oraz akcyzy
legislacja dotycząca podatku od towarów i usług
legislacja dotycząca podatku akcyzowego
chaos legislacyjny
tworzenie treści przepisów prawa w złej wierze
„prywatyzacja” prawa podatkowego
value-added tax (VAT)
excise tax
thirty years of VAT and excise tax in Poland
EU and non-EU versions of VAT and excise tax
VAT legislation
excise tax legislation
legislative chaos
mala fide drafting of regulations
‘privatisation’ of tax law
three stakeholder groups influencing VAT and excise tax regulations
Opis:
Przedmiotem artykułu jest syntetyczna ocena trzydziestoletnie dorobku polskiej legislacji poświęconej podatkowi od towarów i usług oraz podatkowi akcyzowemu. W 2023 r. mija trzydzieści lat od wprowadzenia tych podatków w Polsce (5 lipca 1993 r.). Ewolucję prawa regulującego te podatki należy podzielić na trzy okresy: − lata 1993-2004 (wersje nieunijne), który charakteryzowała niewielka ilość nowelizacji i wysoka efektywność fiskalna, − lata 2004-2017, w których obowiązywały unijne wersje tych podatków; okres ten charakteryzowała nieznana dotychczas skala ucieczki od opodatkowania i uzyskania nienależnych zwrotów, co wiązało się ze spadkiem efektywności fiskalnej tych podatków: zaimplementowano wówczas wszystkie najważniejsze unijne rozwiązania w tych podatkach, które patologizują prawo regulujące te podatki, − lata 2017-2023, w których podjęto próby naprawy stanu prawa regulującego te podatki, w tym zwłaszcza usunięto niektóre rozwiązania sprzyjające ucieczce od opodatkowania oraz wprowadzono przepisy zwiększające efektywność fiskalną zwłaszcza podatku od towarów i usług (np. obowiązkowa podzielona płatność). Drugi i trzeci okres ewolucji prawa regulującego te podatki znaczony jest narastającym wciąż chaosem legislacyjnym, nadregulacją i drastycznym spadkiem jakości stanowionego prawa, co pogłębia istniejący równolegle chaos interpretacyjny.
The article seeks to synthetically evaluate the thirty years of Poland’s legislation in the area of value-added tax (VAT) and excise tax. The year 2023 marks the thirtieth anniversary of the launch (as from 5 July 1993) of the VAT and excise tax legislations in Poland. The law governing the taxes in question evolved in the following three periods: − 1993–2004 (non-EU versions), marked by scarce amendment and high fiscal efficiency; − 2004–2017: With EU versions of the two taxes in force, this period saw an unprecedented scale of tax evasion and tendency for undue refunds, with the related decrease in these taxes’ fiscal efficiency. Implemented were all the major EU solutions that have ever since pathologized the regulations on these very taxes; and, − 2017–2023 saw attempts at rectifying the law and regulations regarding both VAT and excise tax, with a focus on removing the solutions favouring tax evasion and introducing regulations to increase fiscal efficiency, particularly as regards VAT (e.g., the compulsory split payment mechanism). Characteristic of the second and third of the aforementioned periods has been an ever-increasing legislative chaos, overregulation, and a drastic drop in the quality of the law being made, thus deepening the parallel interpretive chaos.
Źródło:
Doradztwo Podatkowe Biuletyn Instytutu Studiów Podatkowych; 2023, 8(324); 27-31
1427-2008
2449-7584
Pojawia się w:
Doradztwo Podatkowe Biuletyn Instytutu Studiów Podatkowych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-15 z 15

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies