Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "vandalism" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
Przestępstwa konwencjonalne wśród polskich nastolatków. Wyniki Ogólnopolskiej diagnozy skali i uwarunkowań krzywdzenia dzieci
Conventional crimes among polish teenagers. Results of the Nationwide Diagnosis of the scale and determinants of child abuse
Autorzy:
Dankiewicz, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/499185.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę
Tematy:
wandalizm
rozbój
napaść
dzieci
vandalism
robbery
assault
children
Opis:
W artykule przedstawiono wyniki Ogólnopolskiej diagnozy skali i uwarunkowań krzywdzenia dzieci dotyczącej skali przestępstw konwencjonalnych i zrealizowanej na ogólnopolskiej, reprezentatywnej próbie 1155 nastolatków w wieku 11–17 lat. Okazało się, że 32% polskich nastolatków doświadczyło kiedykolwiek co najmniej jednej z badanych form przestępstw konwencjonalnych – wandalizmu, rozboju lub napaści przy użyciu niebezpiecznego narzędzia. Co siódmy badany (15%) zadeklarował, że tego typu wydarzenie miało miejsce w ciągu roku poprzedzającego badanie. W analizach regresji logistycznych predyktorami zwiększającymi szansę na doświadczenie przestępstw konwencjonalnych były lokalizacja szkoły oraz nadużywanie alkoholu lub używanie narkotyków przez członka rodziny. Najczęściej doświadczaną z analizowanych form przestępstw konwencjonalnych był wandalizm (24%), a następnie rozbój (11%) i napaść przy użyciu niebezpiecznego przedmiotu (6%). W Ogólnopolskiej diagnozie skali i uwarunkowań krzywdzenia dzieci oprócz siedmiu kategorii krzywdzenia i dysfunkcji w rodzinie badano również zachowania autodestrukcyjne, takie jak samookaleczenia i próby samobójcze. W analizach regresji wykazano istotne zależności między zachowaniami autodestrukcyjnymi a wandalizmem, rozbojem i napaścią.
The article presents the results of the National Survey of Child Victimization in Poland regarding the scale of conventional crimes. The study was carried out on a nationwide, representative sample of 1155 teenagers aged 11–17. According to the results of the study, 32% of Polish teenagers experienced at least one of the examined forms of conventional crime - vandalism, robbery, assault with a weapon. Every seventh respondent (15%) declared that this type of event took place in 12 months preceding the study. According to the analysis of logistic regression, the predictors that increase the chance of experiencing conventional crimes are as follows: school location, alcohol or drug abuse performed by a family member. Vandalism was the most frequently experienced form of conventional crime studied (24%), then subsequently robbery (11%) and assault using a dangerous item (6%). In the National Survey of Child Victimization in Poland, in addition to seven categories of abuse and dysfunction in the family, self-destructive behaviours such as mutilation and attempting suicide were also examined. The conducted regression analyzes significant relationships between self-destructive behavior, vandalism, robbery and assault.
Źródło:
Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka; 2019, 18, 3; 99-116
1644-6526
Pojawia się w:
Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przestępstwa konwencjonalne. Wyniki Ogólnopolskiej diagnozy problemu przemocy wobec dzieci
Conventional crimes. Results of National Survey of Child and Youth Victimization in Poland
Autorzy:
Makaruk, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/498975.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę
Tematy:
rozbój
wandalizm
napaść
wiktymizacja
dzieci
robbery
vandalism
assault
victimization
children
Opis:
Artykuł poświęcony jest zjawisku przestępstw konwencjonalnych dotykających dzieci i młodzież w Polsce. 27% dzieci w swoim życiu doświadczyło przynajmniej jednej z trzech badanych form przestępstw konwencjonalnych — rozboju, napaści przy użyciu niebezpiecznego przedmiotu oraz wandalizmu. Chłopcy padają ofiarami przestępstw konwencjonalnych istotnie częściej niż dziewczyny (p<0,05). Analiza logistyczna pokazała, że ryzyko doświadczenia takiej przemocy jest o 51% wyższe dla chłopców niż dla dziewczyn. Najczęściej występująca forma przemocy konwencjonalnej to wandalizm (21%). Co dwunasty nastolatek (8%) deklaruje, że ktoś użył siły, żeby zabrać mu jego własność, a 5%, respondentów padło w swoim życiu ofiarą napaści. Ofiarami wandalizmu są nieco częściej młodsze nastolatki (11–14 lat), natomiast napaści i rozboju nieco częściej doświadczają starsze nastolatki (15–17 lat).
Article focuses on the phenomenon of conventional crimes affecting children and youth in Poland. 27% of children in their lives experienced at least one of the three investigated forms of conventional crime - robbery, assault with a weapon and vandalism. Boys are victims of conventional crime signifi cantly more often than girls (p <0,05). Logistic regression analysis showed that the risk of such experience for boys is 51% higher than for girls. The most common form of conventional crime is vandalism (21%). One in twelve teenager (8%) says that someone used force to take his property from him/her, and 5% of the respondents were in their life attacked with weapon. The victims of vandalism are slightly more likely to be younger (11–14 years old), and assault and robbery are more frequently experienced by older teenagers (15–17 years old).
Źródło:
Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka; 2013, 12, 3: Ogólnopolska diagnoza problemu przemocy wobec dzieci; 30-39
1644-6526
Pojawia się w:
Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The ‘I was here’ syndrome in tourism: The case of Poland
Autorzy:
Chylińska, Dagmara
Kosmala, Gerard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52498288.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
marking attractions
vandalism
national park
open-air museum
UNESCO World Heritage List
Opis:
Tourism appropriates tourist attractions and takes possession of them, marking them both physically and symbolically. Tourists visiting attractions tend to create distinctive marks, usually characterised by some significance in terms of self-identification, on the places and monuments visited by them, and this could be regarded as a symptom of a specific ‘I was here’ syndrome; in the present study, the authors examine the prevailing practices of marking attractions in tourist spaces, as also the marks themselves. We endeavour to identify the nature of the phenomenon and the consequences for both the attractions and the subjects managing them. The survey carried out involved several chosen sites in Poland, all of which are characterised by a recognised historic status in the realm of public space as well as a clearly identified sociocultural or legal value, which by definition imposes the requirement for adhering to a certain behavioural code when within their precincts and towards them, and excludes other kinds of behaviour. These attractions are all subject to different forms of institutionalised control, which, however, fails when it comes to safeguarding them from the practices of marking undertaken typically by tourists; these occurrences have become a routine phenomenon, which is unsurprising given the fact that the rituals of the contemporary mass and mediatised tourism have made this kind of tourist behaviour common, albeit on a lower scale than previously expected.
Źródło:
Quaestiones Geographicae; 2023, 42, 2; 53-68
0137-477X
2081-6383
Pojawia się w:
Quaestiones Geographicae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Vandalisme révolutionnaire et patrimoine
Autorzy:
Thomas, Jean-François
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2168458.pdf
Data publikacji:
2022-12-19
Wydawca:
International Étienne Gilson Society
Tematy:
vandalism
heritage
reason
protestantism
revolution
laws
republic
convention
king
Saint-Denis
Notre-Dame
profanation
museum
Opis:
Prepared by other iconoclasms, French revolutionary vandalism spared nothing and inspired the destruction of successive revolutions throughout the world. The contradiction lies in the fact that, at the same time, the actors of this drama were developing the idea of heritage that is still prevalent in our country today. There was no shortage of decrees and laws, most of which had no effect. Two prominent examples are briefly discussed here: the desecration of the royal basilica of Saint-Denis and the fate of Notre-Dame cathedral in Paris. The powerlessness of a few men who were aware of the tragedy unfolding before them shows how the machine that mercilessly crushed human beings was also particularly effective in erasing the traces and roots of a two-thousand-year-old culture founded on God and the King.
Źródło:
Studia Gilsoniana; 2022, 11, 4; 567-593
2300-0066
Pojawia się w:
Studia Gilsoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przestępstwa polegające na wywołaniu niebezpieczeństwa międzypaństwowego jako delicta iuris gentium (Wnioski na V Międzynarodową Konferencję Unifikacji Prawa Karnego w Madrycie)
Crimes leading to international insecurity as “delicta iuris gentium”
Autorzy:
Lemkin, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/498907.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Fundacja im. Aliny i Leszka Allerhandów
Tematy:
międzynarodowe prawo karne
Rafał Lemkin
barbarzyństwo
wandalizm
ludobójstwo
international criminal law
Raphael Lemkin
barbarity
vandalism
genocide
Opis:
Adam Redzik: Za kilka dni minie 70 lat od dnia, gdy Zgromadzenie Ogólne Organizacji Narodów Zjednoczonych uchwaliło Konwencję w sprawie zapobiegania i karania zbrodni ludobójstwa. Miało to miejsce w Paryżu 9 grudnia 1948 r. Niedługo potem została ona ratyfikowana i weszła w życie. Poniżej publikujemy artykuł, który ukazał się na łamach „Głosu Prawa” w 1933 r. W tekście tym “Dr. Rafał Lemkin, podprokurator Sądu Okr. (Warszawa)”, zapowiedział uregulowanie przez społeczność międzynarodową najcięższych zbrodni iuris gentium, które „będą ścigane i karane niezależnie od miejsca popełnienia przestępstwa i od przynależności państwowej sprawcy, stosownie do ustawy obowiązującej w miejscu ścigania”. W tamtym czasie niestety nie doszło do szerszej dyskusji nad propozycjami polskiego prawnika, a sam Lemkin nie pojechał też do Madrytu na konferencję, na którą zgłosił swoje tezy. Odwołanie Lemkina z polskiej delegacji bywa przedmiotem nadinterpretacji. Prawdopodobne wydaje się, że doszło do kumulacji kilku ważnych zdarzeń na forum międzynarodowym. Tylko tytułem zasygnalizowania należy przypomnieć trzy zdarzenia mające miejsce w 1933 r. wpływ na polską aktywność na forum międzynarodowym. W styczniu Hitler doszedł do władzy w Niemczech. Józef Piłsudski nie miał złudzeń i wysłał tajną misję do Francji celem zorientowania się, czy są szanse na interwencję w Niemczech. Francja – po doświadczeniu I wojny światowej – nie miała zamiaru podejmować żadnych ruchów przeciwko Niemcom. Piłsudski postanowił więc podjąć rozmowy z Hitlerem, aby zabezpieczyć interesy Polski ze strony Niemiec. W efekcie, 26 stycznia 1934 r. podpisana została deklaracja polsko-niemiecka o niestosowaniu przemocy. W trakcie rozmów z Niemcami postanowiono, że tezy referatu Lemkina mogą być niewygodne. W konsekwencji Lemkin, jako przedstawiciel rządu polskiego został odwołany z delegacji. Dodać należy, że w następnych delegacjach uczestniczył, chociaż już jako adwokat. W tekście oryginalnym dokonano wyłącznie kosmetycznych korekt, wynikających z prawideł współczesnej ortografii polskiej, poprawiono oczywiste omyłki oraz uzupełniono nieznacznie przypisy. Artykuł Rafała Lemkina w tym samym czasie (w 1934 r.) ukazał się po francusku w Paryżu, a w nieco skróconych wersjach w Madrycie (także po francusku) oraz we Wiedniu (po niemiecku). Zawierał on pierwszą wersję opisu zbrodni, którą w 1944 r. Lemkin nazwał „genocydem” – „ludobójstwem”. Przedrukowujemy go jako materiał źródłowy – z archiwum „Głosu Prawa” adw. dr. Anzelma Lutwaka. W kolejnych zeszytach przypomnimy kilka innych – naszym zdaniem ważnych – artykułów, które ukazały się na łamach najbardziej „niezależnego czasopisma prawniczego” okresu II RP – jak zwykł pisać o nim sam redaktor.
The section „Fontes” is dedicated to short legal research papers which were published many years ago, and today are not known. Preprint is preceded by introductory remarks about the paper and its author. In the first volume we preprint an article by Rafał (Raphael) Lemkin from the times when he was a Polish prosecutor and a delegate of the Polish government to international congresses. In 1933 he formulated a proposal to the international community to regulate in international law the gravest crimes against the person which were called “barbarity” and “vandalism”. From these terms, in 1944 the word “genocyd” was created, and Lemkin’s proposals from 1933 eventuated after the trauma of Holocaust in the form of the UN Convention from 9 December 1948 on the Prevention and Punishment of the Crime of Genocide. The preprinted article was published as motions during the 5th International Conference on the Unification of Criminal Law in Madrid. It also appeared in the “Voice of Law” 1933, issue 10. At that time it was published in slightly modified versions in French (in Paris and in Madrid) and in German (in Vienna).
Źródło:
Głos Prawa. Przegląd Prawniczy Allerhanda; 2018, 1, 1-2; 130-137
2657-7984
2657-800X
Pojawia się w:
Głos Prawa. Przegląd Prawniczy Allerhanda
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pomnik na wzgórzu Kaim. O potrzebie ochrony miejsc wypieranych z pamięci
Monument on Kaim Hill. The need to protect places erased from memory
Autorzy:
Marcinek, Roman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/218501.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:
pomniki
pola bitew
ochrona pamięci
I wojna światowa, wandalizm
monuments
battlefields
protecting the memory
World War I
vandalism
Opis:
W setną rocznicę odzyskania przez Polskę niepodległości warto przypomnieć, że historia mogła też potoczyć się innym torem. Zimą 1914 na północ i wschód od Krakowa doszło do zaciętych walk armii carskiej i austro-węgierskiej. Kluczowe znaczenie miało starcie na wzgórzu Kaim (dziś w granicach miasta). Rosjan zatrzymano, a kontruderzenie odepchnęło ich w kolejnych tygodniach na wschód. Gdyby jednak Twierdza Kraków wtedy padła, do odrodzenia wolnej Polski mogłoby nie dojść. W 1915 na polu bitwy, w której zginęły trzy tysiące żołnierzy, postawiono pomnik. Prezydent Krakowa Juliusz Leo obiecał wówczas „zapisanie obrońców Krakowa przed nawałą nieprzyjacielską w historii naszego miasta złotymi głoskami”. Pamięć okazała się nietrwała i po roku 1918 została zmarginalizowana. Przez dziesiątki lat pomnik i pole bitwy były dewastowane. Miejsce, które powinno być symbolem odwagi, stało się przykładem braku troski o historyczną przestrzeń, identyfikację jej elementów, lekceważenia tożsamości miejsca. Zagrożeniami dla pomnika i jego otoczenia były: brak opieki konserwatorskiej, spontaniczny rozrost zieleni, zatarcie powiązań widokowych, wkraczająca na wzgórze chaotyczna zabudowa mieszkaniowa. Remont przeprowadzony w 2001 okazał się prowizorką. Władze miasta zainteresowały się obeliskiem na wzgórzu Kaim dopiero pod naciskiem opinii publicznej, kiedy obiekt został bezpośrednio zagrożony wielką inwestycją mieszkaniową. W kwietniu 2018 pomnik na wzgórzu Kaim wpisano do rejestru zabytków. Artykuł wskazuje potrzebę identyfikacji miejsc historycznych, które nie istnieją w powszechnej świadomości. Podkreśla znaczenie tożsamości. Upomina się o ochronę obiektów, które rozmaite „polityki historyczne” skazały na marginalizację, a z czasem na zapomnienie. Wzgórze Kaim to przykład na to, że brak troski konserwatorskiej i administracyjny klincz doprowadziły niemal do unicestwienia historycznej przestrzeni i materialnego śladu bitwy.
On the one hundredth anniversary of Poland regaining independence, it is worth remembering that history might also have run a different course. In the winter of 1914 fierce fights between the tsarist and the Austro- Hungarian armies took place to the north and east of Krakow. The battle on Kaim Hill (nowadays within the city limits) was of key importance. The Russians were stopped, and the counterattack pushed them off further east in the following weeks. However, had the Krakow Fortress fallen then, Poland might never have regained its freedom. In 1915, a monument was erected on the battlefield where three thousand soldiers died. President of Krakow, Juliusz Leo, promised then that “the defenders of Krakow against the enemy onslaught will be recorded with golden letters in the history of our city”. The memory turned out to be fleeting and after 1918 the event was marginalised. For decades the monument and the battlefield were vandalised. The site which should be a symbol of bravery became an example of neglect and insufficient care of historic space, identification of its elements and ignoring the identity of the place. The monument and its surroundings were threatened by: lack of conservation protection, uncontrolled growth of greenery, obliteration of viewing relations, and chaotic building development encroaching on the hill. In 2001 a makeshift renovation was carried out. The city authorities showed some interest in the obelisk on Kaim Hill only under the pressure of public opinion, whet the object was directly threatened by a huge building development investment. In April 2018, the monument on Kaim Hill was inscribed in the monument register. The article shows the need to identify historic sites which do not exist in popular awareness. It emphasises the significance of identity, and demands protection for objects which various “historical policies” doomed to marginalisation and gradual oblivion. Kaim Hill is proof that lack of conservation care and an administrative stalemate almost led to annihilating a historic site and material traces of the battle.
Źródło:
Wiadomości Konserwatorskie; 2019, 59; 115-123
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:
Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Про порушення і захист «екології» енциклопедичних знань (огляд Звіту Центру Досліджень Європейського Парламенту Про Національні Онлайн-енциклопедії В Країнах Європи)
On violation and protection of the information ecosystem in national encyclopedias (review of the report on national online encyclopedias in Europe by the European Parliamentary Research Service)
Autorzy:
Іщенко, Олександр
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1196149.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
National Academy of Sciences of Ukraine. Institute of Encyclopedic Research
Tematy:
онлайн-енциклопедія
національна енциклопедія
енциклопедичні знання
інформаційна екологія
інформаційний вандалізм
online encyclopedia
national encyclopedia
encyclopedic knowledge
information ecology
online vandalism
Opis:
The research is devoted to issues of the ecosystem of encyclopedic knowledge. The fact is that a reference information is now increasingly used as means of media manipulation in level of public consciousness (for political, ideological, and economic reasons). This is well traced on the example of online encyclopedias with free access to editing of posted information such as Wikipedia. This article is based on the description of the online analytical report on encyclopedias in Europe written by experts of the European Parliament.
Дослідження присвячено питанням екосистеми енциклопедичних знань. Річ у тім, що довідкову інформацію нині дедалі частіше використовують як засіб маніпуляції громадською свідомістю (з політичних, ідеологічних, економічних тощо міркувань), що яскраво помітно на прикладі онлайн-енциклопедій з вільним доступом до редагування розміщеної інформації, зокрема таких, як «Вікіпедія». Статтю побудовано на основі опису аналітичного звіту про онлайн-енциклопедії в країнах Європи, який підготували фахівці Європейського парламенту.
Źródło:
Енциклопедичний вісник України; 2018, 10
2706-9990
2707-000X
Pojawia się w:
Енциклопедичний вісник України
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Historyczne uwarunkowania tworzenia systemów kolejowych na świecie (3). Kolej a miasta
Historical legacy in the form and performance of railway networks (3). Railway and cities
Autorzy:
Wesołowski, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/249734.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Instytut Naukowo-Wydawniczy TTS
Tematy:
linia średnicowa
linia głębokiego wprowadzenia
konsolidacja węzła
dworzec główny
kolej w przekroju ulicy
wandalizm kolejowy
cross-city line
deep-reach line
junction consolidation
main
station
street running
railway vandalism
Opis:
Artykuł w serii historycznej dotyczy kształtowania się sposobów podejścia kolei do miast – od obsługi przez dalekie peryferie, po „linie głębokiego wprowadzenia”, w tym ich szczególną postać – linie średnicowe. Czasami można wyróżnić pewne maniery traktowania miast i kształtowania węzłów, charakterystyczne dla niektórych krajowych sieci kolejowych, jak kosztowne, bliskie podejścia w Brytanii, czy wielkie konsolidacje węzłów kolejowych wilhelmińskich Niemiec. Specyficzną kartą jest prowadzenie pociągów w poziomie, a nawet w przekroju ulic, typowe dla USA i wielu krajów pozaeuropejskich. W pędzie do inwestycji i sukcesu koleje i ich patroni często dopuszczali się aktów destrukcji wobec habitatu stojących im na drodze mieszkańców, jak i wandalizmu wobec zabudowy, mającej nieraz wybitne walory zabytkowe. Poruszona tematyka obejmuje też krytyczną reakcję miast na istnienie kolei, która czasem była prowadziła do eliminacji bliżej położonych elementów infrastruktury, w tym samych dworców.
This article in a historical series concerns the ways the railway approached cities – from peripheral stations to urban deep-reach lines and their special form: cross-city lines. It is sometimes possible to distinguish some local manners in dealing with cities and forming the junctions typical for some countries’ rail networks, such as costly penetration of central areas in Britain, or great consolidations of Wilhelmine Germany. Street level lines or even street running are specific chart typical for the USA and many other non-European countries. In the pursue for investment and success railways and their protagonists many times commited acts of violence against the habitat of communities on their way as well as acts of vandalism against built environment often of substantial monumental value. The problems discussed also comprise the critical reaction of cities to the very existence of railway lines, often resulting in elimination of nearest elements of infrastructure, railway stations included.
Źródło:
TTS Technika Transportu Szynowego; 2020, 1-2; 22-34
1232-3829
2543-5728
Pojawia się w:
TTS Technika Transportu Szynowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies