Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "umorzenie" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Redemption of Shares or Stocks and Their Influence on Tax Obligation in Value Added Tax
Umorzenie udziałów lub akcji i ich wpływ na obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług
Autorzy:
Piętka, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33713060.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
redemption
shares
stocks
value added tax
remuneration
umorzenie
udziały
akcje
podatek od towarów i usług
wynagrodzenie
Opis:
The article presents the problem of taxation of value added tax and the remuneration in kind paid to a shareholder as a result of the redemption of shares. Settlements made between a company and a former shareholder may be considered a taxable transaction. Two opposing concepts found in the case law are to treat for tax purposes the redemption of shares with remuneration as a single transaction, or to separate only the phase of payment of remuneration for the redeemed shares and consider it a supply of goods for consideration. The practical importance of the issues raised is evidenced by the fact that these settlements often result in significant property flows. The purpose of the article is to try to demonstrate which of the existing concepts corresponds to the provisions of the law and the structural principles of the value added tax more closely.
W artykule zaprezentowana została problematyka opodatkowania podatkiem od towarów i usług, wynagrodzenia rzeczowego wypłacanego wspólnikowi lub akcjonariuszowi w wyniku dokonanego umorzenia udziałów lub akcji. Rozliczenia dokonywane pomiędzy spółką a byłym wspólnikiem lub akcjonariuszem mogą zostać uznane za czynność podlegającą opodatkowaniu. Dwie przeciwstawne koncepcje występujące w orzecznictwie dotyczą traktowania (dla celów podatkowych) umorzenia udziałów lub akcji za wynagrodzeniem jako jednej czynności albo odseparowanie wyłącznie fazy wypłaty wynagrodzenia za umorzone udziały lub akcje i uznanie jej za odpłatną dostawę towarów. O doniosłości praktycznej poruszanej problematyki świadczy fakt, że rozliczenia te często powodują znaczne przepływy majątkowe. Celem artykułu jest próba wykazania, która z występujących koncepcji w większym stopniu odpowiada przepisom prawa oraz zasadom konstrukcyjnym podatku od towarów i usług.
Źródło:
Przegląd Prawno-Ekonomiczny; 2024, 2; 99-116
1898-2166
Pojawia się w:
Przegląd Prawno-Ekonomiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy w polskim systemie podatkowym powinny funkcjonować konsensualne metody określenia wysokości zobowiązania podatkowego na wzór wniosku o wydanie na posiedzeniu wyroku skazującego i orzeczenia kar uzgodnionych z oskarżonym (art. 335) oraz dobrowolnego poddania się odpowiedzialności karnej (art. 387) w świetle Kodeksu postępowania karnego?
Should there be consensual methods of determining the amount of tax liability in the Polish tax system, modeled on an application for issuing a conviction at a hearing and imposing penalties agreed with the accused (Article 335) and voluntary submission to criminal liability (Article 387) of the Code of Criminal Procedure?
Autorzy:
Dmowski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28763022.pdf
Data publikacji:
2023-03-30
Wydawca:
Instytut Studiów Podatkowych Modzelewski i wspólnicy
Tematy:
koncyliacyjne formy wymiaru podatku
konsensualne formy zakończenia postępowania podatkowego
umowa podatkowa
mediacja podatkowa
porozumienie w zakresie wysokości należnego podatku
konsensualne metody wymiaru podatku
orzeczenie uzgodnionej kary
dobrowolne poddanie się odpowiedzialności
umorzenie zaległości podatkowej
conciliatory forms of tax assessment
consensual forms of ending tax proceedings
tax agreement
tax mediation
agreement on the amount of tax due
consensual methods of tax assessment
adjudication of an agreed penalty
voluntary submission to criminal liability
write-off of tax arrears
Opis:
Obowiązujący system podatkowy nie przewiduje konsensualnych form zakończenia postępowania podatkowego. Z wyjątkami uregulowanymi w przepisach dotyczących uzyskania porozumienia między podatnikiem a organem podatkowym (np. uprzednie porozumienie cenowe) – zakończenie postępowania podatkowego jest oparte na władczym rozstrzygnięciu w stosunku do podatnika. W toku szeroko rozumianego postępowania podatkowego organy podatkowe są każdorazowo zobowiązane do precyzyjnego określenia wysokości zobowiązania podatkowego w przypadku zobowiązań podatkowych powstających z mocy prawa lub jednoznacznego ustalenia wysokości zobowiązania podatkowego w przypadku zobowiązań podatkowych powstających na podstawie decyzji wymiarowych. Mając na uwadze podstawową funkcję podatków, którą jest funkcja fiskalna (zapewnienie wpływów budżetowych), oraz chęć obniżania kosztów wymiaru i samego poboru zobowiązań podatkowych, należy zastanowić się nad pytaniem, czy system podatkowy powinien przewidywać konsensualne metody określenia wysokości zobowiązania podatkowego i/lub konsensualne metody określenia wysokości należnego podatku do zapłaty. Należy podkreślić, że z sukcesem funkcjonują w procedurze karnej konsensualne metody zakończenia postępowania karnego, m.in. wniosek o wydanie na posiedzeniu wyroku skazującego i orzeczenia kar uzgodnionych z oskarżonym oraz dobrowolne poddanie się odpowiedzialności karnej. Wprowadzenie nowego sposobu powstania zobowiązania podatkowego na podstawie hipotetycznej umowy (porozumienia) między podatnikiem a organem podatkowym wydaje się niecelowe. Ponadto mogłoby podważać założenia całego systemu podatkowego i konstrukcji samego podatku jako świadczenia cechującego się przymusowym charakterem, bezzwrotnością i nieodpłatnością, jednostronnością ustalania (władztwo państwa), ogólnym charakterem, formą pieniężną. Wysokość zobowiązania podatkowego nie powinna podlegać negocjacji między podatnikiem a organem podatkowym, lecz powinna zostać określona (ustalona) zgodnie z przepisami prawa podatkowego w prawidłowej wysokości, co podlega kontroli sądowoadministracyjnej. Jednakże do rozważenia pozostaje wykorzystanie instytucji z zakresu władztwa państwa, polegającej na umorzeniu części zaległości podatkowej, uregulowanej w art. 67a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa1. Zdaniem autora istnieje możliwość wprowadzenia konsensualnych form zakończenia postępowania podatkowego. Potencjalny konsensus między podatnikiem a organem podatkowym mógłby zakładać z jednej strony potwierdzenie przez podatnika pełnej wysokości istniejącego zobowiązania podatkowego (potwierdzenie obiektywnego faktu istnienia zobowiązania podatkowego w sprecyzowanej wysokości) z jednoczesną faktyczną zapłatą uzgodnionej z organem podatkowym części zaległości podatkowej, a z drugiej strony umorzenie przez organ podatkowy bądź zobowiązanie organu podatkowego do umorzenia części zaległości podatkowej – pod pewnymi warunkami. Wspomniany konsensus mógłby się przyczynić do istotnego skrócenia skomplikowanych i długotrwałych postępowań podatkowych i sądowoadministracyjnych, generujących istotne koszty, a równocześnie do zwiększenia wpływów fiskalnych w przypadkach obarczonych dużym ryzykiem nieściągalności należności publicznoprawnych.
The current tax system does not provide for consensual forms of ending tax proceedings. Apart from the exceptions regulated in the regulations regarding obtaining an agreement between the taxpayer and the tax authority (e.g. advance pricing agreement), the conclusion of tax proceedings is based on an authoritative decision in relation to the taxpayer. In the case of broadly understood tax proceedings, the tax authorities are each time obliged to precisely determine the amount of tax liability in the case of tax liabilities arising under the law or to clearly determine the amount of tax liability in the case of tax liabilities arising on the basis of assessment decisions. Bearing in mind the basic function of taxes, which is the fiscal function (ensuring budgetary revenues), and the desire to reduce the costs of assessment and collection of tax liabilities, the question should be considered whether the tax system should provide for procedures of consensual methods of determining the amount of tax liability and/or consensual methods of determining amount of tax payable. It should be emphasized that consensual methods of ending criminal proceedings successfully function in the criminal procedure, e.g. a motion to issue a conviction at the hearing and to adjudicate the penalties agreed with the defendant and to voluntarily submit to criminal liability. The implementation of a new method of creating a tax liability on the basis of a hypothetical „contract/agreement” between the taxpayer and the tax authority seems pointless and could undermine the assumptions of the entire tax system and the construction of the tax itself as a compulsory service, its non-refundable and free of charge, one-sided determination (state authority), of a general nature and in the form of cash. The amount of the tax liability should not be negotiated between the taxpayer and the tax authority, which should be determined/determined in accordance with the provisions of the tax law in the correct amount, which is subject to judicial and administrative control. However, the potential possibility of using the institution within the scope of the State’s authority to write off part of the tax arrears remains to be considered – today regulated in accordance with Art. 67a of the Tax Ordinance. According to the author, it is possible to introduce consensual forms of ending tax proceedings. A potential consensus between the taxpayer and the tax authority could assume confirmation by the taxpayer of the full amount of the existing tax liability (confirmation of the objective fact of the existence of the tax liability in a specified amount), with the simultaneous actual payment of the part of the tax arrears agreed with the tax authority by the taxpayer, and, on the other hand, write-off/liability of the tax authority tax office to write off part of the tax arrears under certain conditions. The indicated consensus could contribute to a significant shortening of complicated and lengthy tax and court administrative proceedings involving significant costs, while at the same time increasing fiscal revenues in cases bearing a significant risk of non-collection of public law liabilities.
Źródło:
Doradztwo Podatkowe Biuletyn Instytutu Studiów Podatkowych; 2023, 3(319); 5-17
1427-2008
2449-7584
Pojawia się w:
Doradztwo Podatkowe Biuletyn Instytutu Studiów Podatkowych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odpowiedzialność członka zarządu za zaległości podatkowe spółki kapitałowej a umorzenie zobowiązań osoby fizycznej w postępowaniu upadłościowym w Polsce
Management bord member’s liability for capital company’s tax arrears versus discharge of debts in bankruptcy proceedings of a natural person
Autorzy:
Błaszczuk, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/18653936.pdf
Data publikacji:
2023-02-23
Wydawca:
Szkoła Główna Handlowa w Warszawie. Kolegium Zarządzania i Finansów
Tematy:
bankruptcy
consumer
discharge of debts
capital company
liability for a third-party debt
tax arrears
upadłość
konsument
spółka kapitałowa
odpowiedzialność za cudzy dług
zaległości podatkowe
umorzenie zobowiązań
Opis:
W artykule omówiono zagadnienie odpowiedzialności członka zarządu za zaległości podatkowe spółki kapitałowej w kontekście postępowania upadłościowego osoby fizycznej, której zobowiązania zostały umorzone orzeczeniem sądu upadłościowego. Autorka rozważa dopuszczalność orzeczenia o odpowiedzialności za zaległości podatkowe spółki takiej osoby fizycznej, która orzeczeniem sądu została oddłużona w postępowaniu upadłościowym, a funkcję członka zarządu spółki kapitałowej pełniła przed dniem ogłoszenia upadłości. W artykule przedstawiono aktualnie obowiązujące regulacje prawne, orzecznictwo oraz poglądy doktryny na temat prawnego charakteru decyzji administracyjnej o odpowiedzialności podatkowej osoby trzeciej i momentu powstania odpowiedzialności członka zarządu za zaległości podatkowe spółki. Ponadto artykuł zawiera omówienie rodzajów i skutków rozstrzygnięć sądu upadłościowego skutkujących umorzeniem zobowiązań.
This paper presents the issue of board member’s liability for tax arrears of a capital company in the context of bankruptcy proceedings of a natural person, whose debts were discharged by a bankruptcy court ruling. The author analyses the admissibility of a ruling creating liability for company’s tax arrears of such natural person whose debts were discharged by a court ruling in bankruptcy proceedings and who was a member of company’s management board before bankruptcy was declared. This paper contains a review of the current legal regulations, jurisprudence and views of the doctrine on the legal nature of administrative decision on third’s party liability for company’s tax arrears and on the moment in which this liability arises. This paper also describes types and effects of a bankruptcy court rulings resulting in the discharge of debts.
Źródło:
Studia i Prace Kolegium Zarządzania i Finansów; 2022, 187; 73-87
1234-8872
2657-5620
Pojawia się w:
Studia i Prace Kolegium Zarządzania i Finansów
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Represyjność czy łagodność w polskim prawie karnym
Repressiveness or Leniency in Polish Criminal Law
Autorzy:
Jaroch, Waldemar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33574572.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Penal policy
criminal punishment
restitutionary remission
restorative justice
incarceration rate
Polityka karna
kara kryminalna
umorzenie restytucyjne
sprawiedliwość naprawcza
współczynnik prizonizacji
Opis:
Polityka karna jest jednym z elementów polityki kryminalnej, stąd pozostaje w obszarze szczególnego zainteresowania społecznego, zwłaszcza że nie ma jednolitego przekonania i stanowiska, co do kierunku zmian dotyczących realizacji celów, jakie ma spełniać kara. W artykule zawarta została analiza określonych zmian legislacyjnych prawa karnego pod względem jego skuteczności w sferze przeciwdziałania przestępczości, w szczególności dotyczy kwestii, czy zwiększona represyjność prawa karnego ma przełożenie na ograniczenie przestępczości w praktyce. Autor podejmuje próbę oceny zmian legislacyjnych w obszarze prawa karnego, stąd też swoje zainteresowania koncentruje na modyfikacjach założeń polityki karnej. Stosowanie sankcji prawnokarnych (tj. poszczególnych jej rodzajów, częstotliwości, stopnia nasilenia) – czyli polityka karania – zależy od poglądów i założeń dotyczących stosowania reakcji karnych, przy czym wiele zależy od akcentu położonego na wybrane cele stosowania sankcji prawnokarnych. Preferencyjny wybór prowadzi do osiągania i realizacji określonych celów. Z badań wynika bowiem, iż konsekwencją przyjętych założeń jest zaostrzenie sankcji wielu przestępstw, prymat kar izolacyjnych, odejście od kar alternatywnych dla pozbawienia wolności, co z kolei pozostaje w sprzeczności z zaleceniami polityki karnej Unii Europejskiej, gdzie w większości państw obserwuje się wzrost liczby kar alternatywnych, przy jednoczesnym spadku liczby kar izolacyjnych. W Polsce analiza danych nie wskazuje na zmniejszenie się liczby osób pozbawionych wolności czy liczby przestępstw (od 2014 r. utrzymuje się na poziomie 700–800 tys. przestępstw). Zauważalne są natomiast – utrzymujące się na wysokim poziomie w porównaniu z innymi krajami – tendencje wzrostu orzeczeń bezwzględnego pozbawienia wolności i spadku liczby orzeczeń warunkowego zawieszenia kary pozbawienia wolności. Autor poprzez analizę danych, które przedstawia w formie tabel oraz wykresów, dochodzi do wniosków, iż surowość kary ani jej zaostrzanie nie prowadzi do ograniczenia przestępczości, ale kara pozostaje środkiem realizacji jej celów (sprawiedliwościowy, ogólno- i szczególnoprewencyjny czy kompensacyjny).
Penal policy is one of the elements of criminal policy, and, as such, it continues to be of particular interest to society, especially since there is no uniform conviction and standpoint as to the direction of changes regarding achieving the objectives of punishment. The aim of the article is to analyse and verify legislative changes in criminal law in terms of its effectiveness in preventing crime, in particular to show whether increased repressiveness of criminal law has an impact on crime reduction. The author attempts to assess legislative changes in the area of criminal law, hence he focuses his interest on modifications to the assumptions of penal policy. The research shows that the consequence of the adopted premises is the toughening of sanctions for many crimes, the dominance of custodial punishments, the departure from other forms of punishments as alternative to imprisonment, which stands in contrast to the policy of the European Union, where, in most countries, an increase in the number of alternative punishments is observed, accompanied by a decrease in the number of custodial sentences. Analysis of the relevant data indicates neither a decrease in the number of persons deprived of their liberty nor a decrease in the number of crimes committed. There is a noticeable trend of an increase in absolute prison sentences and a decrease in the number of conditionally suspended imprisonment sentences. Incarceration rates remain high, compared to other countries. The author analyses the data and presenting them in the form of tables and graphs. Research findings are clear: the severity of punishment and its aggravation do not lead to a reduction in crime, but punishment remains a means to achieve its goals of justice, general and special-prevention or compensation.
Źródło:
Przegląd Prawno-Ekonomiczny; 2023, 2; 29-62
1898-2166
Pojawia się w:
Przegląd Prawno-Ekonomiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Umorzenie opłaty rocznej z tytułu wyłączenia gruntów z produkcji rolnej w przypadku inwestycji o charakterze użyteczności publicznej z zakresu kultu religijnego. Glosa aprobująca do wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 11 stycznia 2022 r. (II SA/Bd 909/21)
Remission of the annual fee for withdrawing land from agricultural production in the case of public utility investments in religious worship: An approving commentary on the judgment of the Voivodeship Administrative Court in Bydgoszcz of 11 January 2022 (II SA/Bd 909/21)
Autorzy:
Gapski, Maciej P.
Gapska, Edyta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/23050760.pdf
Data publikacji:
2023-12-20
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
withdrawal of land from agricultural production
annual fee remission
administrative discretion
religious worship
religious organizations
protection of agricultural and forest land
umorzenie opłaty rocznej
uznanie administracyjne
wyłączenie gruntu z produkcji rolnej
kult religijny
związki wyznaniowe
ochrona gruntów rolnych i leśnych
Opis:
Omawiane orzeczenie odnosi się do instytucji umorzenia opłaty rocznej z tytułu wyłączenia gruntu z produkcji rolnej na cele kultu religijnego na rzecz związku wyznaniowego na podstawie art. 12 ust. 16 ustawy z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych. Zasadniczym przedmiotem analizy jest kwestia sposobu i zakresu badania w postępowaniu administracyjnym przesłanek umorzenia należności publicznoprawnych w przypadku realizacji inwestycji o charakterze użyteczności publicznej z zakresu kultu religijnego. Rozważania zmierzają do ustalenia, jakie okoliczności organ administracji publicznej powinien wziąć pod uwagę, rozpatrując sprawę o umorzenie opłaty rocznej z tytułu trwałego wyłączenia gruntu z produkcji rolnej na rzecz związku wyznaniowego, a w szczególności czy weryfikacja zasadności wniosku o umorzenie powinna ograniczać się wyłącznie do oceny ziszczenia się przedmiotowych przesłanek przyznania ulgi przewidzianych we wskazanym wyżej przepisie, czy też powinna obejmować także uwarunkowania podmiotowe, tj. analizę sytuacji związku ubiegającego się o przyznanie ulgi. Zaprezentowane rozważania uzasadniają zaaprobowanie stanowiska sądu wskazującego na konieczność dwuetapowego badania przez organy administracji okoliczności warunkujących umorzenie opłaty rocznej. W pierwszej kolejności weryfikacji podlegają przedmiotowe przesłanki wymienione w powołanym wyżej przepisie, a następnie powinna zostać szczegółowo zbadana rzeczywista i finansowa sytuacja beneficjenta umorzenia opłaty rocznej. Taki wniosek znajduje oparcie w celu ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych oraz w istocie działania organu wydającego decyzję, który rozstrzyga sprawę w ramach uznania administracyjnego.
The judgment under discussion pertains to the institution of remission of the annual fee for withdrawing land from agricultural production by a religious organization for purposes of religious worship pursuant to Article 12 para. 16 of the Act of 3 February 1995 on the Protection of Agricultural and Forest Land. The article concentrates on the method and scope of examining in administrative proceedings the conditions for remission of public dues in the case of public utility investments in religious worship. The aim is to determine the circumstances which should be taken into account by public administration when considering applications for remission of the annual fee for permanent withdrawal of land from agricultural production. In particular, the article aims to establish whether investigating the legitimacy of an application should only be limited to assessing fulfilment of the legal conditions for granting the relief indicated in the above-mentioned provision or whether it should also involve an analysis of entity-related factors, i.e., the situation of an applicant organization.  The analysis confirms that, in line with the position of the court, the investigation of the conditions for remission of the annual fee by administrative authorities should comprise two stages, involving an examination of both the objective conditions for granting the relief and the actual and financial situation of the beneficiary. This conclusion is supported by the purpose of the Act on the Protection of Agricultural and Forest Land and the special character of the activity of the authority issuing the decision as a decision-maker entrusted with administrative discretion.
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2023, 26; 427-442
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Discretionary Nature of the Tax Authority’s Decision in the Matter of Tax Write-offs
Uznaniowość decyzji organu podatkowego w przedmiocie umorzenia zaległości podatkowej
Autorzy:
Wołowiec, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22015729.pdf
Data publikacji:
2022-06-14
Wydawca:
Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Tematy:
ulgi i zwolnienia podatkowe
umorzenie należności podatkowej
inters publiczny
interes podatnika
prefernecje podatkowe
tax preferences
tax allowances and exemptions
remission of tax debt
public interest
interest of the taxpayer
Opis:
Realizacja obowiązku zapłaty podatków zabezpieczona jest środkami przymusu, jakimi dysponuje Państwo (samorząd), zarówno tymi o charakterze finansowym, administracyjnym jak i wręcz karnym. Ich zastosowanie (lub groźba zastosowania) spowodować ma przestrzeganie wymogów uiszczania danin publicznych, w tym podatków. Jednocześnie jednak faktyczna możliwość realizacji obowiązku ponoszenia danin publicznych uzależniona jest od sytuacji finansowej (ekonomicznej) podatnika. W wielu sytuacjach podatnik – bez zagrożenia dla egzystencji lub istotnego pogorszenia sytuacji majątkowej swojej lub najbliższych – nie będzie w stanie zapłacić podatku. Zasada powszechności opodatkowania nie ma także charakteru bezwzględnego i pierwszeństwa nad innymi zasadami konstytucyjnymi, w tym zasady demokratycznego państwa prawnego czy zasady równości. Doprowadzenie do realizacji zapłaty podatku przy wykorzystaniu środków przymusu może czasami stać w opozycji z innymi wartościami chronionymi przez Konstytucję Rzeczypospolitej Polskiej i ustawy. Instrumentem służącym do rozwiązywania takich konfliktów między wartościami oraz wspierania tych podatników, którzy z różnych powodów (zazwyczaj finansowych) nie są w stanie zapłacić podatku jest właśnie umorzenie zaległości podatkowej. Warto w tym miejscu zwrócić szczególną uwagę na art. 217 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, który w swej treści wprost wskazuje na instytucję umorzenia. Przesądza to o konstytucyjnej wartości instytucji, jaką jest umorzenie. Może być ono zastosowane tylko w stosunku do zaległości podatkowych, czyli już po upływie terminu do zapłaty podatku, co wynika z założenia, że dopóki termin zapłaty nie minie, wszelka ingerencja i zwalnianie podatnika z obowiązków konstytucyjnych byłoby przedwczesne, jako że do czasu upływu terminu w sytuacji podatnika mogą zajść takie zmiany, które umożliwią mu jego zapłatę zobowiązania. Użyte w art. 67a § 1 pkt 3 Ordynacji podatkowej sformułowanie „może” wskazuje, że organ orzekający w przedmiocie umorzenia zaległości podatkowych przy rozpatrywaniu takiej sprawy i wydawaniu rozstrzygnięcia korzysta ze swobody uznania administracyjnego. Wolność decyzyjna w zakresie rozstrzygnięcia na gruncie art. 67a § 1 pkt 3 Ordynacji podatkowej sprawia, że nawet wystąpienie ustawowych przesłanek nie obliguje organu podatkowego do zastosowania instytucji umorzenia w każdym przypadku.
The fulfillment of the obligation to pay taxes is secured by the coercive measures available to the state (local government), both those of financial, administrative and even criminal nature. Their application (or threat of application) is to cause compliance with the requirements of paying public levies, including taxes. At the same time, however, the actual possibility of realization of the obligation to pay public levies depends on the financial (economic) situation of the taxpayer. In many situations the taxpayer – without a threat to his existence or a significant deterioration of his financial situation or that of his relatives – will not be able to pay the tax. Also, the principle of universality of taxation does not have an absolute character and priority over other constitutional principles, including the principle of a democratic state of law or the principle of equality. Making the tax payable by coercive means may sometimes come into conflict with other values protected by the Constitution of the Republic of Poland and laws. The remission of tax arrears is an instrument used to resolve such conflicts between values and to support those taxpayers who for various reasons (usually financial) are unable to pay the tax. It is worth paying special attention to Article 217 of the Constitution of the Republic of Poland, which in its content directly points to the institution of remission. This determines the constitutional value of the institution of remission. It may be applied only to tax arrears, i.e. after the deadline for payment of tax has passed, which results from the assumption that as long as the deadline for payment has not passed, any interference and releasing the taxpayer from his constitutional obligations would be premature, since by the time the deadline passes, changes may have occurred in the taxpayer’s situation which will enable him to pay the obligation. The wording “may” used in Article 67a, para. 1, point 3 of the Tax Code indicates that the authority adjudicating the case for remission of tax arrears exercises administrative discretion when considering the case and making a ruling. The freedom to make decisions under means that even if statutory prerequisites are met, this does not oblige the tax authority to apply remission in every case.
Źródło:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; 2022, 17, 19 (1); 349-367
2719-3128
2719-7336
Pojawia się w:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problem skuteczności zarzutu pauliańskiego co do spisu wierzytelności po prawomocnym zakończeniu lub umorzeniu postępowania sanacyjnego
The Problem of the Effectiveness of the Actio Pauliana Regarding the List of Claims After Legally Valid Completion or Discontinuation of the Sanation Proceedings
Autorzy:
Adamus, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/3200864.pdf
Data publikacji:
2022-07-05
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
bezskuteczność czynności
spis wierzytelności
prawomocne zakończenie lub umorzenie postępowania sanacyjnego
Inefficiency of actions
list of claims
legally valid termination or discontinuation
of sanation proceedings
Opis:
Opracowanie poświęcone jest problemowi skuteczności zarzutu pauliańskiego co do spisu wierzytelności po prawomocnym zakończeniu lub umorzeniu postępowania sanacyjnego. Spis wierzytelności w postępowaniu nie tworzy stanu prawomocności rzeczy osądzonej. W opracowaniu broniony jest pogląd, że prawomocne zakończenie lub umorzenie postępowania sanacyjnego nie dezaktualizuje skutku bezskuteczności czynności z mocy prawa. Możliwa jest jednak inna ocena prawna tego zagadnienia przez sąd procesowy i sąd restrukturyzacyjny. Z kolei oparcie spisu wierzytelności na prawomocnym orzeczeniu pauliańskim też nie zmienia charakteru prawnego tego spisu. Wiążące znaczenie ma prawomocne orzeczenie pauliańskie.
The study is devoted to the problem of the effectiveness of the actio pauliana regarding the list of claims after the final completion or discontinuation of the sanation proceedings. The list of claims in the proceedings does not constitute a res iudicata. The study defends the view that the legally valid termination or discontinuation of sanation proceedings does not invalidate the effect of ineffectiveness of actions under the virtue of law. However, a different legal assessment of this issue is possible by the trial court and the restructuring court. On the other hand, basing the list of claims on a legally binding actio pauliana ruling does not change the legal nature of this list. The final actio pauliana ruling is binding.
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2022, 1(XXII); 201-213
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Skutki negatywnych ustaleń organu kontroli a umorzenie postępowania karnego wobec podatnika
The effects of the control authority’s negative findings and discontinuation of criminal proceedings against the taxpayer
Autorzy:
Charkiewicz, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28762054.pdf
Data publikacji:
2022-05-31
Wydawca:
Instytut Studiów Podatkowych Modzelewski i wspólnicy
Tematy:
kontrola organów
umorzenie postępowania
karuzela podatkowa
odpowiedzialność karna skarbowa
przestępstwo skarbowe
świadomość podatnika
inspection of tax authorities
discontinuation of proceedings
carousel fraud
fiscal penal liability
fiscal crime
taxpayer awareness
Opis:
Tematem opracowania jest problematyka skutków negatywnych ustaleń organu kontroli wobec podatnika, w tym możliwość umorzenia postępowania karnego. Celem artykułu jest przybliżenie znaczenia ustaleń organów poczynionych w trakcie przeprowadzanej kontroli wobec podatnika, skutkujących umorzeniem postępowania karnego z powodu braku dowodów wystarczających do przypisania podejrzanemu podatnikowi działania z zamiarem bezpośrednim lub ewentualnym jako niezbędnej przesłanki do przypisania odpowiedzialności z tytułu popełnienia przestępstwa z art. 56 § 1 i art. 62 § 2 ustawy z dnia 10 września 1999 r. – Kodeks karny skarbowy1.
The study deals with the problems of the effects of tax authority audit findings and the possibility of discontinuing criminal proceedings. The aim of the article is to present the meaning of the findings of the tax authorities made during the inspection against the taxpayer, resulting in the discontinuation of criminal proceedings due to lack of evidence for the suspect the taxpayer under art. 56 § 1 art. 62 § 2 of the Fiscal Penal Code.
Źródło:
Doradztwo Podatkowe Biuletyn Instytutu Studiów Podatkowych; 2022, 5(309); 39-43
1427-2008
2449-7584
Pojawia się w:
Doradztwo Podatkowe Biuletyn Instytutu Studiów Podatkowych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Szczególnie uzasadnione okoliczności dotyczące sytuacji rodziny jako przesłanka stosowania ulg w spłacie nienależnie pobranych świadczeń – ujęcie praktyczne
Особо обоснованные обстоятельства, касающиеся положения семьи, как предпосылка для применения льгот по возврату неправомерно полученных пособий – практический подход
Особливо обґрунтовані обставини щодо сімейного становища як умови застосування пільг у виплаті неправомірно стягнених соціальних виплат – практичний підхід
Particularly justified circumstances relating to the family’s situation – as a premise for the applying reductions in the repayment of benefits received unduly
Autorzy:
Kapusta, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2090053.pdf
Data publikacji:
2022-06-09
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
повернення соціальних виплат
заява про пільгу при погашенні неправомірно стягнених соціальних виплат
розподіл на частини
відстрочка платежу
погашення пільг
возврат пособий
заявление о предоставлении льготы по возврату неправомерно полученных пособий
рассрочка платежа
отсрочка срока платежа
списание пособий
reimbursement of benefits
applying reductions in the repayment of unduly collected benefits
distribution into installments
deferment of payment dates
redemption of benefits
rozłożenie na raty
wniosek o udzielenie ulgi w spłacie nienależnie pobranych świadczeń
odroczenie terminu płatności
zwrot świadczeń
umorzenie świadczeń
Opis:
W przepisach kilku ustaw odnoszących się do rożnego rodzaju pomocy pieniężnej ustawodawca posłużył się tą samą przesłanką zastosowania ulg w spłacie nienależnie pobranych świadczeń, czyli „szczególnie uzasadnionymi okolicznościami dotyczącymi sytuacji rodziny”. Normodawca nie sprecyzował jednak tego pojęcia w żadnym z aktów prawnych. Niniejszy artykuł stanowi podsumowanie przepisów prawa, opinii przedstawicieli doktryny i orzecznictwa sądów administracyjnych w odniesieniu do przedstawionego tematu. Wszechstronna analiza zagadnienia posłużyła zdefiniowaniu tego pojęcia i ustaleniu, że zarówno w literaturze, jak i judykaturze wnioski dotyczące tej przesłanki stosowania ulg w spłacie nienależnie pobranych świadczeń, na gruncie rożnych aktów prawnych, są analogiczne. Można je zatem stosować jako wytyczne dla organów administracji publicznej.
У положеннях кількох законів, що стосуються різних видів матеріальної допомоги, законодавецьвикористав ту саму передумову щодо застосування пільг при виплаті неправомірно стягнених соціальнихвиплат, тобто «особливо обґрунтованими обставинами, що стосуються становища сім’ї». Проте в жодномуз нормативно-правових актів законодавець не конкретизував це поняття. У цій статті узагальнено правовіположення, думки представників доктрина та судової практики адміністративних судів щодо викладеноїтеми. Для визначення цього поняття було використано комплексний аналіз питання та встановлено, щояк у літературі, так і в судовій системі висновки щодо цієї умови застосування пільг при погашенні не-правомірно стягнених коштів, за різними нормативно-правовими актами, є аналогічними. Тому їх можнавикористовувати як настанови для органів державного управління.
В положениях нескольких нормативных актов, касающихся различных видов денежной помощи,законодатель использовал одну и ту же предпосылку для применения льгот по возврату неправомернополученных пособий, а именно «особо обоснованные обстоятельства, касающиеся положения семьи».Однако законодатель не конкретизировал это понятие ни в одном из нормативно-правовых актов. Настоящая статья представляет собой обобщение законодательных норм, мнений представителейдоктрины и решений административных судов по представленной теме. Всесторонний анализ вопросапозволил дать определение этому понятию и установить, что как в литературе, так и в судебнойпрактике выводы относительно данной предпосылки для применения льгот по возврату неправомернополученных пособий на основании различных правовых актов аналогичны. Таким образом, они могутбыть использованы в качестве руководства для органов государственного управления.
In the provisions of several acts relating to various types of financial assistance, the legislator used the same premise for applying reductions in the repayment of benefits received unduly, namely “particularly justified circumstances concerning the family’s situation”. However, the legislator did not specify this concept in any of the legal acts. This article summarizes the provisions of law, the opinions of the representatives of the doctrine and the jurisprudence of administrative courts on the indicated subject. A comprehensive analysis of this issue was used to define this concept and to establish that both the literature and the jurisprudence have the same conclusions regarding this premise for applying reductions in the repayment of benefits received unduly, under various legal acts. These conclusions can be used as guidelines for public administrations.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2022, 2; 23-36
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Umorzenie zobowiązania cywilnoprawnego a pojęcie przychodu podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych. Glosa do wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 12 lutego 2020 r., sygn. II FSK 1527/18
The cancellation of debt and the concept of tax revenue in Personal Income Tax. Gloss to the judgment of the Supreme Administrative Court of February 12, 2020, II FSK 1527/18
Autorzy:
Prejs, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2028637.pdf
Data publikacji:
2022-03-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
umorzenie długu
zwolnienie z długu
przychód podatkowy
nieodpłatne świadczenie
cancellation of a debt
a gratuitous performance
a taxable income
tax revenue
Opis:
Przedmiotem niniejszej glosy jest zawarte w wyroku z dnia 12 lutego 2020 r., sygn. II FSK 1527/18, stanowisko Naczelnego Sądu Administracyjnego, zgodnie z którym nie każde umorzenie zobowiązania cywilnoprawnego wiąże się z uzyskaniem przez podatnika nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychodu podatkowego w rozumieniu tej ustawy. O otrzymaniu przez podatnika nieodpłatnego świadczenia na skutek umorzenia zobowiązania pieniężnego można bowiem mówić tylko wtedy, gdy wynika ono z obowiązku zapłaty ceny za otrzymany towar, usługę, prawa, wartości niematerialne czy prawne. Autorka uznaje powyższe stanowisko Naczelnego Sądu Administracyjnego za prawidłowe, wskazując na wiele dodatkowych argumentów przemawiających za słusznością powyższej tezy.
The subject of this gloss is the position of the Supreme Administrative Court contained in the judgment of 12 February 2020 II FSK 1527/18, according to which not every cancellation of a debt is associated with the taxpayer’s receiving a gratuitous performance within the meaning of the provisions of the Personal Income Tax Act, and thus a taxable income within the meaning of this Act. Only then it might be considered that a taxpayer received an “other gratuitous performance” as a result of cancellation of a debt, when it results from the obligation to pay the price for the received goods, services, rights, intangible or legal assets. The author considers the above position of the Court to be correct, pointing to a number of additional arguments in favor of the above-mentioned theses.
Źródło:
Kwartalnik Prawa Podatkowego; 2022, 1; 21-37
1509-877X
Pojawia się w:
Kwartalnik Prawa Podatkowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Level of accumulated depreciation of energy companies’ assets
Poziom skumulowanej amortyzacji majątku przedsiębiorstw energetycznych
Autorzy:
Sierpińska, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1841496.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Przeróbki Kopalin
Tematy:
depreciation
average depreciation rate
accumulated depreciation of assets
amortyzacja
średnia stopa amortyzacji
skumulowane umorzenie majątku trwałego
Opis:
The paper presents the degree of accumulated depreciation of fixed assets in Polish energy companies against the background of global energy companies. e coal-fired energy units used in the Polish energy industry are outdated and require replacement. In the course of the energy transformation, they will be replaced with energy from renewable sources, natural gas and nuclear fuel. e transformation of the energy sector will allow the achievement of climate and environmental goals. Depreciation charged to expense is an internal source of financing for processes of restoration of the production capacity. However, the Accounting Act and the Income Tax Act provide for different methods of calculating depreciation, which means that not all depreciation is tax-deductible and that it does not reduce the tax base. Reducing the discrepancies in legal solutions regarding the calculation of depreciation in companies may stimulate the implementation of the processes of energy transformation.
W artykule zaprezentowany został stopień umorzenia środków trwałych polskich spółek energetycznych na tle światowych koncernów energetycznych. Wykorzystywane w polskiej energetyce bloki węglowe są przestarzałe i wymagają wymiany. W wyniku transformacji energetycznej będą one zastępowane energią z odnawialnych źródeł, gazu i paliwa jądrowego. Transformacja energetyki pozwoli na realizację celów w obszarze klimatu i środowiska. Naliczana w ciężar kosztów amortyzacja stanowi wewnętrzne źródło finansowania procesów odtwarzania mocy produkcyjnych. Jednak przepisy ustawy o rachunkowości i ustawy o podatku dochodowym różnicują sposób naliczania amortyzacji co powoduje że nie zawsze cała amortyzacja stanowi koszt uzyskania przychodu i nie pomniejsza podstawy opodatkowania. Ograniczenie rozbieżności w rozwiązaniach prawnych dotyczących naliczania w przedsiębiorstwach amortyzacji może wpłynąć stymulująco na realizację procesów transformacji energetycznej.
Źródło:
Inżynieria Mineralna; 2021, 1; 99-104
1640-4920
Pojawia się w:
Inżynieria Mineralna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pomoc publiczna udzielana przedsiębiorcom przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych
Public aid granted to entrepreneurs by the Social Insurance Institution
Autorzy:
Jezierska, Julita
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2117072.pdf
Data publikacji:
2021-03-19
Wydawca:
Zakład Ubezpieczeń Społecznych
Tematy:
pomoc de minimis
pomoc publiczna
rozłożenie na raty
składki na ubezpieczenia społeczne
umorzenie należności
de minimis aid
public aid
remission of receivables
social insurance contributions
distribution of the contributions for installments
Opis:
Artykuł przedstawia formy pomocy stosowanej przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych (ZUS) w przypadku wniosków przedsiębiorców o umorzenie należności z tytułu składek, rozłożenie na raty lub odroczenie terminu ich płatności. Na podstawie obowiązujących przepisów prawa powyższe wnioski, które są rozpatrywane przez ZUS lub dyrektora oddziału ZUS, działającego jako organ egzekucyjny, podlegają analizie pod względem stosowania przepisów z zakresu pomocy publicznej, w szczególności pomocy de minimis. Dane statystyczne oraz przepisy prawne dotyczące tej pomocy zostały przedstawione według stanu z 31 grudnia 2019 r. Przepisem regulującym zasady przyznawania pomocy publicznej w państwach członkowskich Unii Europejskiej jest art. 107 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, który zawiera podstawową zasadę obowiązującą we wspólnotowym prawie konkurencji, tj. generalny zakaz udzielania pomocy ze środków publicznych w jakiejkolwiek formie, która grozi zakłóceniem konkurencji oraz jest niezgodna z regułami wspólnego rynku w zakresie, w jakim narusza wymianę handlową.
The article presents the forms of aid provided by the Social Insurance Institution (ZUS) to entrepreneurs in cases where entrepreneurs apply for a suspension of subscription arrears, their division into installments or payment postponement to a later date. Based on the applicable law, the above applications, considered by the Social Insurance Institution or the Director of a Social Insurance Institution branch and operating as an executive authority, are subject to analysis in terms of granting public aid. State aid statistics and legislation are provided as of December 31, 2019. The provision regulating the rules for granting public aid in the Member States of the European Union is the provision of art. 107 par. 1 of the Treaty on the Functioning of the European Union, which contains the basic principle applicable in the Community’s competition law, i.e., a general prohibition on the granting of public aid in any form which threatens the competition and breaches the provisions of the Common Market in terms of violating trade exchange.
Źródło:
Ubezpieczenia Społeczne. Teoria i praktyka; 2021, 1; 107-121
1731-0725
Pojawia się w:
Ubezpieczenia Społeczne. Teoria i praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Umorzenie należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne przy braku całkowitej nieściągalności – wybrane problemy
Writing off the indebtedness for social insurance contributions with the lack of total irrecoverability – selected problems
Autorzy:
Ryś, Krystian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1787906.pdf
Data publikacji:
2021-05-31
Wydawca:
Instytut Studiów Podatkowych Modzelewski i wspólnicy
Tematy:
ubezpieczenia społeczne
płatnik składek
składki
umorzenie należności
social insurance
contribution payer
contributions
writing off debt
Opis:
Jednym z obowiązków w prawie ubezpieczeń społecznych jest opłacanie składek na ubezpieczenia społeczne. Ustawodawca przewidział, że w praktyce może się zdarzyć, że płatnik z różnych powodów nie będzie mógł uiścić należności składkowych. Wobec tego wprowadził określone mechanizmy, które mają ułatwić realizację tego obowiązku. Najdalej idącym z nich jest umorzenie należności z tytułu składek, które ma szczególny charakter w sytuacji, gdy nie istnieje stan ich całkowitej nieściągalności. To rozwiązanie ma charakter pomocowy, który może być istotny z uwagi na skutki pandemii COVID-19 dla przedsiębiorców. Celem artykułu jest przedstawienie wybranych problemów interpretacyjnych z zakresu stosowania tego rozwiązania.
One of the duties in the social insurance law is to pay social insurance contributions. The legislator anticipated that in practice, for some reasons, it would not be possible for the payer to make the social insurance contribution. Therefore, the provisions set out certain mechanism that are supposed to facilitate the realization of the above duty. The deepest-reaching of such obligations is writing off the indebtedness for social insurance contributions, which has a special character in the event that there is no total irrecoverability. The solution is auxiliary and may be important in the light of the effects of COVID-19 pandemic on businesses. The aim of this paper is to present selected issues in interpretation as regards the application of the above solution.
Źródło:
Doradztwo Podatkowe Biuletyn Instytutu Studiów Podatkowych; 2021, 5(297); 4-9
1427-2008
2449-7584
Pojawia się w:
Doradztwo Podatkowe Biuletyn Instytutu Studiów Podatkowych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przegląd uchwał Izby Karnej Sądu Najwyższego w zakresie prawa karnego procesowego za 2018 rok
Autorzy:
Stefański, Ryszard A
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1337401.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
abstrakcyjne pytanie prawne
klauzula wykonalności
kontrola operacyjna
odmowa wszczęcia postępowania przygotowawczego
omyłka pisarska
postępowanie w sprawach o wykroczenia
pytanie prawne
Sąd Najwyższy
skład sądu
spółka jawna
uchylenie wyroku
umorzenie postępowania przygotowawczego
wyrok łączny
zażalenie
abstract legal question
enforcement clause
surveillance
refusal to instigate preparatory proceedings
editorial error
proceedings in petty offence cases
legal question
Supreme Court
court bench composition
general partnership
quashing of a sentence
discontinuation of preparatory proceedings
cumulative sentence
complaint
Opis:
Przedmiotem artykułu jest analiza orzeczeń Izby Karnej Sądu Najwyższego, podjętych w 2018 r. w ramach rozstrzygania zagadnień prawnych wymagających zasadniczej wykładni ustawy (art. 441 § 1 k.p.k.), budzących poważne wątpliwości co do wykładni przepisów prawa (art. 82 § 1 u. o SN) lub wywołujących w orzecznictwie sądów rozbieżności w wykładni przepisów prawa, będących podstawą ich orzekania (art. 83 § 1 u. o SN), w zakresie prawa karnego procesowego. Rozstrzygając przedstawione mu zagadnienia, Sąd Najwyższy opowiedział się: za dopuszczalnością sprostowania jako oczywistej omyłki pisarskiej określenia w sposób odmienny cyfrowo i słownie wymiaru kary (art. 105 § 1 k.p.k.); możliwością podejmowania przez prokuratora decyzji w przedmiocie wykorzystania dowodu w postępowaniu karnym, uzyskanego w wyniku kontroli operacyjnej zarządzonej na wniosek uprawnionego organu w stosunku do innego przestępstwa ściganego z urzędu lub przestępstwa skarbowego innego niż przestępstwo objęte zarządzeniem kontroli operacyjnej, ale tylko wtedy gdy do tego innego przestępstwa jest dopuszczalne zarządzenia takiej kontroli (art. 168b k.p.k.); niezaskarżeniem w ówczesnym stanie prawnym ponownego postanowienia o odmowie wszczęcia postępowania przygotowawczego lub o jego umorzeniu (art. 330 § 2 k.p.k.); możliwością uchylenia wyroku uniewinniającego lub umarzającego postępowanie karne i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania, związaną z regułą ne peius (art. 454 § 1 k.p.k.); ograniczeniem sądu rozpoznającego skargę na wyrok o uchyleniu wyroku sądu pierwszej instancji i przekazaniu sprawy do ponownego rozpoznania do zbadania, czy stwierdzone przez sąd odwoławczy uchybienie daje podstawę do wydania orzeczenia kasatoryjnego (art. 539a § 1 i 3 k.p.k.); dopuszczalnością wydania przez sąd odwoławczy wyroku łącznego raz pierwszy kary łącznej albo orzeczenia jej w innym zakresie niż orzekł sąd pierwszej instancji (art. 568a § 2 k.p.k.); pobraniem w postępowaniu karnym wykonawczym opłaty od wniosku o nadanie klauzuli wykonalności, złożonego przez osobę inną niż wskazana w tytule egzekucyjnym, na którą przeszły uprawnienia po powstaniu tytułu (art. 25 § 1 k.k.w.); niedopuszczalnością zażalenia na zarządzenie o odmowie przyjęcia wniosku o sporządzenie na piśmie i doręczenie uzasadnienia wyroku sądu odwoławczego, wydanego w postępowaniu w sprawach o wykroczenia (art. 109 § 1 k.p.w.); kontynuowaniem postępowania w danej instancji w składzie dotychczasowym w razie jego zmian w wyniku nowelizacji przepisów o składzie sądu (art. 30 ustawy z dnia 27 września 2013 r.); każdy wspólnik spółki jawnej jest obowiązany jest udzielić uprawnionemu organowi informacji, komu powierzył pojazd do kierowania lub używania w oznaczonym czasie (art. 78 ust. 5 p.r.d.). Ponadto organ ten wyjaśnił przesłanki przedstawiania Sądowi Najwyższemu zagadnień prawnych wymagających zasadniczej wykładni (art. 441 § 1 k.p.k.) oraz wywołujących w orzecznictwie sądów rozbieżności w wykładni przepisów prawa będących podstawą ich orzekania (art. 83 § 1 u. o SN).
The article presents an analysis of the judgments of the Supreme Court Criminal Chamber passed in 2018 as a result of resolving legal issues that require fundamental interpretation of statute (Article 441 § 1 CPC), raising serious doubts concerning the interpretation of the provisions of law (Article 82 § 1 of the Act on the Supreme Court) or causing discrepancies in case law concerning the interpretation of the provisions of law that are grounds for adjudication (Article 83 § 1 of the Act on the Supreme Court) within criminal procedure law. Resolving the legal issues referred to it, the Supreme Court held that: the correction of an obvious editorial error consisting in the different transcription of a penalty amount in words and digits is admissible (Article 105 § 1 CPC); a prosecutor may take a decision to use evidence in criminal proceedings that was obtained as a result of surveillance ordered on an authorised body’s request in relation to another offence prosecuted ex officio or a fiscal offence other than the offence covered by the surveillance order, but only when ordering surveillance is admissible in relation to this offence (Article 168b CPC); a repeated decision on the refusal to instigate preparatory proceedings or on their termination was not subject to an appeal pursuant to the legal circumstances at that time (Article 330 § 2 CPC); the acquittal or discontinuation of criminal proceedings and referring a case for rehearing is possible based on the ne peius rule (Article 454 § 1 CPC); an adjudicating court that hears a complaint about quashing a judgment of the first-instance court and referring a case for rehearing is limited to examining whether the default recognised by an appellate court constitutes grounds for cassation (Article 539a § 1 and § 3 CPC); an appellate court may issue a cumulative sentence for the first time or rule it in an amount different from the one imposed by a court of first instance (Article 568a § 2 CPC); a fee is charged for a motion in penalty enforcement proceedings to append an enforcement clause filed by a person other than the one indicated in an enforcement title to whom the entitlement was transferred after the title occurred (Article 25 § 1 PEC); a complaint about a ruling on refusal to admit a motion to develop in writing and deliver an appellate court’s sentence justification issued in cases concerning petty offences is inadmissible (Article 109 § 1 POPC); proceedings before a given instance court’s same bench are continued in case the provisions on a court bench are amended (Article 30 of the Act of 27 September 2013); every partner of a general partnership is obliged to provide an authorised body with information who was entitled to drive or use their vehicle in a particular period (Article 78 para. 5 LRT). In addition, the Court explained the requirements that must be met in order to ask the Supreme Court legal questions on issues that need fundamental interpretation (Article 441 § 1 CPC) and cause discrepancies in case law concerning the interpretation of the provisions that are grounds for adjudication (Article 83 § 1 of the Act on the Supreme Court).
Źródło:
Ius Novum; 2020, 14, 4; 119-154
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wyzwania prawne i strukturalne implementacji oraz stosowania przepisów dyrektywy BRR w zakresie instrumentu bail-in
Legal and Structural Challenges in Implementing BRR Directive to National Law with Regard to Bail-in Mechanism
Autorzy:
Borsuk, Marcin
Klupa, Kamil
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2053885.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Bankowy Fundusz Gwarancyjny
Tematy:
stabilność finansowa
przymusowa restrukturyzacja
uporządkowana likwidacja
regulacje bankowe
bail-in
umorzenie
konwersja
financial stability
resolution
banking regulation
Opis:
W celach odbudowania społecznego zaufania do podmiotów rynku finansowego oraz ochrony stabilności systemu finansowego, organy publiczne po globalnym kryzysie finansowym zostały wyposażone w nowe kompetencje umożliwiające zapobieganie i przeciwdziałanie zagrożeniom o charakterze systemowym, spowodowanym niekontrolowaną upadłością dużych instytucji finansowych, przy ograniczeniu do minimum zaangażowania środków publicznych. Jednym z najdalej idących nowych uprawnień w przypadku interwencji uzasadnionej interesem publicznym jest m.in. możliwość umorzenia instrumentów dłużnych (bail-in) w sytuacji, gdy bank znajdzie się na progu upadłości lub jest zagrożony upadłością. W okresie po uchwaleniu dyrektywy BRR, w przypadku większości kryzysowych sytuacji w sektorze bankowym, organy resolution nie stosowały jednak instrumentu bail-in w okolicznościach, w których możliwe było umorzenie instrumentów dłużnych niezaliczanych do kapitału regulacyjnego. W artykule podjęto próbę wyjaśnienia uwarunkowań o charakterze prawnym oraz strukturalnym związanych z hierarchią zaspokajania roszczeń w postępowaniu upadłościowym oraz współzależnością zasad pari passu i no creditor worse off, wpływających na potencjalnie niską skłonność do stosowania mechanizmu bail-in.
In order to restore public confidence in financial market entities and protect the stability of the financial system after the global financial crisis, public authorities have been equipped with new prerogatives to prevent and counteract systemic threats caused by disorderly bankruptcies of large financial institutions, while minimizing the recourse to public funds. The power to bail-in creditors in the public interest when the bank is failing or likely to fail emerges as the furthest reaching one among them. Following the adoption of the BRR directive, however, in most crisis cases in the banking sector, resolution authorities haven’t used the bail-in tool, even though circumstances allowed for the possibility to ascribe losses to debt instruments not classified as regulatory capital. This paper studies the potential low propensity to use the bail-in mechanism with a view to structural and legal conditions related to the claims hierarchy in bankruptcy proceedings and the interplay between the pari passu and ‘no creditor worse off’ principles.
Źródło:
Bezpieczny Bank; 2020, 81, 4; 56-77
1429-2939
Pojawia się w:
Bezpieczny Bank
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies