Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "ultrasonografia endoskopowa" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Ultrasonografia endoskopowa (EUS) w diagnostyce i leczeniu kamicy przewodów dróg żółciowych. Współczesna rola ECPW
Endoscopic Ultrasonography (EUS) in Diagnostics and Treatment of Bile Duct Stones. The Current Role of ERCP
Autorzy:
Kiełtucki, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1035891.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
diagnostyka
kamica żółciowa przewodowa
ultrasonografia endoskopowa
proteza żółciowa
diagnostics
choledocholithiasis
endoscopic ultrasonography
biliary stent
Opis:
Precise evaluation of the presence of bile duct stones, performed using the most non-invasive method, is important for the planning of optimal treatment. Not only simple imaging procedures (like conventional transabdominal ultrasound – US) but also more sophisticated imaging methods (CT or MRI) are frequently unreliable. The optimal method of bile duct stone non-invasive diagnostics is magnetic resonance cholangiography. The role of endoscopic retrograde cholangiopancreatography in diagnostics has receded into the background due to the possibility of numerous serious complications. Despite some limitations such as potentially increased treatment costs as well as the necessity of the procedure to be performed by a surgeon experienced in both endoscopic retrograde cholangiopancreatography as well as endoscopic ultrasonography, diagnostic endoscopic ultrasonography followed by simultaneous endoscopic retrograde cholangiopancreatography aimed at gallstone removal is the most efficient diagnostic and therapeutic management scheme in cases of suspected choledocholithiasis. The use of endoscopic ultrasonography allows one to limit the number of performed endoscopic retrograde cholangiopancreatography procedures by more than 2/3. Ascending endoscopic retrograde cholangiopancreatography combined with an endoscopic incision into the ampulla of Vater followed by mechanical evacuation of stone deposits from the ducts still remains a the optimal procedure in the treatment of choledocholithiasis.
Precyzyjna diagnostyka obecności kamicy żółciowej przewodowej, przeprowadzona możliwie najmniej inwazyjnymi metodami, jest ważna przy podejmowaniu decyzji terapeutycznych. Nie tylko proste badania (jak konwencjonalna ultrasonografia – USG), ale też bardziej wyszukane metody obrazowania (tomografia komputerowa, rezonans magnetyczny) są często zawodne. Złotym standardem nieinwazyjnej diagnostyki kamicy przewodowej jest cholangiografia rezonansu magnetycznego – cholangio MRI. Rola cholangiopankreatografii wstecznej – ECPW w diagnostyce nieco przesunęła się na dalszy plan, ze względu na możliwość licznych istotnych powikłań. Pomimo pewnych wad, takich jak potencjalnie zwiększony koszt leczenia, konieczność wykonywania zabiegu przez lekarza doświadczonego zarówno w endoskopowej cholangiopankreatografii, jak i endoskopowej ultrasonografii, najbardziej efektywnym schematem postępowania diagnostyczno-terapeutycznego w przypadku podejrzenia kamicy przewodowej jest wykonanie diagnostycznej endoskopowej ultrasonografii z następową, jednoczasową endoskopową cholangiopankreatografią celem usunięcia złogów. Zastosowanie endoskopowej ultrasonografii pozwala ograniczyć liczbę wykonywanych endoskopowych cholangiopankreatografii o ponad 2/3. Endoskopowa cholangiopankreatografia wsteczna połączona z endoskopowym nacięciem zwieracza brodawki Vatera i mechaniczną ewakuacją złogów z przewodu nadal pozostaje złotym standardem w leczeniu kamicy przewodowej.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2017, 71; 326-330
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Podstawowe zasady postępowania w ustalaniu przyczyny żółtaczki mechanicznej
Basic principles in establishing the cause of the obstructive jaundice
Autorzy:
Groszewski, Krzysztof
Pastuszak, Marek
Wojtuń, Stanisław
Gil, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031460.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
computerized tomography
endoscopic retrograde cholangiopancreatography
endosonography
extrahepatic cholestasia
nuclear magnetic resonance
trans abdominal ultrasonography scaning
cholestaza zewnątrzwątrobowa
ultrasonografia przezbrzuszna
ultrasonografia endoskopowa
tomografia komputerowa
rezonans magnetyczny
endoskopowa cholangiopankreatografia wsteczna
Opis:
Together with technological progress there are newer and newer methods of imaging the bile duct being discovered, which used enable their precise evaluation. The application is little invasive, however often unavailable and expensive. The abundance of methods of imaging using different physical phenomena makes it extremely difficult to gain a universal, practicable in every condition formula of diagnostic proceedings in the obstructive jaundice. The first step in the examination is, on account of the wide availability, noninvasiveness and the low cost of carrying out, trans abdominal ultrasound scan (USS). If on the basis of the ultrasound scan it is possible to offer the patient therapeutic proceedings, a further diagnostics is not necessary. Nevertheless, if after performing the ultrasound scan it is impossible to establish the course of treatment, a further diagnostics is recommended, best using newer, noninvasive methods of depicting such as the computerized axial tomography (CT), nuclear magnetic resonance (NMR) or endosonography (EUS). In case of their unavailability, in special situations, it is allowed to apply endoscopic retrograde cholangiopancreatography (ERCP). Yet, deciding on such proceedings one should always consider the presence of risk factors in the appearance of complications and consider both benefits and the risk of performing the surgery. The aim of this study was an attempt to sum up the basic rules on all levels of diagnostic proceedings considering the aspects mentioned before, from diagnosing jaundice in the subjective examination to suggesting diagnostic - therapy treatment, at the same time including the possibility of intervention in the bile duct with the endoscopic or surgeon's way or by methods of emergency radiology.
Wraz z postępem technologicznym pojawiają się coraz nowsze metody obrazowania dróg żółciowych, które umożliwiają precyzyjną ich ocenę, są mało inwazyjne, jednak niestety często niedostępne i kosztowne. Miogość metod obrazowania wykorzystujących odmienne zjawiska fizyczne sprawia, że bardzo trudno jest wypracować uniwersalny, możliwy do zastosowania w każdych warunkach, schemat postępowania diagnostycznego w żółtaczce mechanicznej. Badaniem pierwszego rzutu ze względu na szeroką dostępność, nieinwazyjność oraz niski koszt wykonania jest ultrasonografia konwencjonalna przezbrzuszna (USG). Jeżeli na podstawie USG można zaproponować pacjentowi postępowanie terapeutyczne, dalsza diagnostyka nie jest konieczna. Jeśli jednak po wykonaniu badania USG nie można ustalić sposobu leczenia, wskazana jest dalsza diagnostyka, najlepiej z wykorzystaniem nowszych, nieinwazyjnych metod obrazowania, takich jak tomografia komputerowa (TK), rezonans magnetyczny (MR) czy endosonografia (EUS). W przypadku ich niedostępności w szczególnych sytuacjach dopuszcza się zastosowanie endoskopowej cholangiopankreatografii wstecznej (ECPW), jednak decydując się na takie postępowanie, zawsze należy bardzo dokładnie ocenić obecność czynników ryzyka wystąpienia powikłań oraz rozważyć korzyści i ryzyko wykonania zabiegu. Celem pracy była próba podsumowania podstawowych zasad na wszystkich szczeblach postępowania diagnostycznego, uwzględniającego wyżej wymienione aspekty, od rozpoznania żółtaczki w badaniu podmiotowym do zaproponowania postępowania diagnostyczno- terapeutycznego, w tym obejmującego możliwość interwencji na drogach żółciowych drogą endoskopową czy chirurgiczną lub metodami radiologii interwencyjnej.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2010, 6, 1; 15-21
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Endoskopowa ultrasonografia czy endoskopowa cholangiopankreatografia w diagnostyce kamicy żółciowej przewodowej?
Choledocholithiasis diagnostics – endoscopic ultrasound or endoscopic retrograde cholangiopancreatography?
Autorzy:
Leszczyszyn, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1057974.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
choledocholithiasis
endoscopic ascending retrograde cholangio- pancreatography
endoscopic ultrasound
endoskopowa cholangiopankreatografia wstępująca
endoskopowa ultrasonografia
kamica przewodowa
Opis:
It is estimated that 3.4% of patients qualified for cholecystectomy due to cholelithiasis have a coexisting choledocholithiasis. For decades, endoscopic ascending retrograde cholangiopancreatography has been the golden diagnostic standard in cases of suspected choledocholithiasis. The method is associated with a relatively high rate of complications, including acute pancreatitis, the incidence of which is estimated to range between 0.74% and 1.86%. The mechanism of this ERCP-induced complication is not fully understood, although factors increasing the risk of acute pancreatitis, such as sphincter of Oddi dysfunction, previous acute pancreatitis, narrow bile ducts or difficult catheterization of Vater’s ampulla are known. It has been suggested to discontinue the diagnostic endoscopic retrograde ascending cholangiopancreatography and replace it with endoscopic ultrasonography due to possible and potentially dangerous complications. Endoscopic ultrasonography has sensitivity of 94% and specificity of 95% regardless of gallstone diameter, as opposed to magnetic resonance cholangiography. However, both of these parameters depend on the experience of the performing physician. The use of endoscopic ultrasonography allows to limit the number of performed endoscopic retrograde cholangiopancreatography procedures by more than 2/3. Ascending endoscopic retrograde cholangiopancreatography combined with an endoscopic incision into the Vater’s ampulla followed by a mechanical evacuation of stone deposits from the ducts still remains a golden standard in the treatment of choledocholithiasis. Despite some limitations such as potentially increased treatment costs as well as the necessity of the procedure to be performed by a surgeon experienced in both endoscopic retrograde cholangiopancreatography as well as endoscopic ultrasonography, the diagnostic endoscopic ultrasonography followed by a simultaneous endoscopic retrograde cholangiopancreatography aimed at gallstone removal is the most efficient diagnostic and therapeutic management scheme in cases of suspected choledocholithiasis.
Kamica przewodu żółciowego u pacjentów zakwalifikowanych do cholecystektomii współistnieje z kamicą pęcherzyka żółciowego u 3,4% chorych. Od kilkudziesięciu lat standardem diagnostycznym w podejrzeniu kamicy żółciowej przewodowej była endoskopowa cholangiopankreatografia wstępująca. Metoda ta obarczona jest relatywnie wysokim odsetkiem powikłań w postaci ostrego zapalenia trzustki, którego częstość ocenia się na 0,74% do 1,86%. Mechanizm tego powikłania po diagnostycznym ERCP nie jest do końca zrozumiały, choć znane są czynniki zwiększające prawdopodobieństwo ostrego zapalenia trzustki, takie jak: zaburzenia motoryki zwieracza Oddiego, przebyte wcześniej ostre zapalenie trzustki, wąskie przewody żółciowe czy trudna kaniulacja brodawki Vatera. Z powodu możliwych, potencjalnie groźnych dla życia powikłań postuluje się całkowite zaniechanie wykonywania diagnostycznej endoskopowej cholangiopankreatografii wstępującej i zastąpienie jej endoskopową ultrasonografią. Endoskopowa ultrasonografia cechuje się czułością 94% i specyficznością 95%. Cechy te są niezależne od średnicy złogów, w przeciwieństwie do cholangiografii w rezonansie magnetycznym, natomiast związane są z doświadczeniem lekarza wykonującego badanie. Zastosowanie endoskopowej ultrasonografii pozwala ograniczyć liczbę wykonywanych endoskopowych cholangiopankreatografii o ponad 2/3. Endoskopowa cholangiopankreatografia wstępująca połączona z endoskopowym nacięciem zwieracza brodawki Vatera i mechaniczną ewakuacją złogów z przewodu nadal pozostaje złotym standardem w leczeniu kamicy przewodowej. Pomimo pewnych wad, takich jak potencjalnie zwiększony koszt leczenia, konieczność wykonywania zabiegu przez lekarza doświadczonego zarówno w endoskopowej cholangiopankreatografii, jak i endoskopowej ultrasonografii, najbardziej efektywnym schematem postępowania diagnostyczno-terapeutycznego w przypadku podejrzenia kamicy przewodowej, jest wykonanie diagnostycznej endoskopowej ultrasonografii, z następową, jednoczasową endoskopową cholangiopankreatografią celem usunięcia złogów.
Źródło:
Journal of Ultrasonography; 2014, 14, 57; 125-129
2451-070X
Pojawia się w:
Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies