Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "uczta" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 23
Tytuł:
Ofiary biesiadne jako przykład rozwoju rytuału ofiarniczego w Starym Testamencie
Autorzy:
Lemański, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1627171.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
ofiara biesiadna
Eucharystia
uczta eucharystyczna
Opis:
Una varieta delle traduzioni riguardo i sacrifici zebah selamim viene causata soprattutto dall'oscura etimologia della radice slm, ma poi anche da vari efetti causati dal sacrificio stesso. Nell'articolo viene analizzata la proposta di l. Cardellini di vedere lo sviluppo dei cosiddetti sacrifici di pace come uno processo evolutivo. Nelle conclusioni si indica le affinita tra l'oferta di pace e quella di Gesu Cristo celebrata nel Banchetto Eucaristico, visto come ultima tappa di tale sviluppo.
Źródło:
Verbum Vitae; 2005, 8; 15-29
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wspólnota za stołem, czyli sceny uczt w późnym antyku
Fellowship at a Table the Scenes from the Banquets in Late Antiquity
Autorzy:
Jastrzębowska, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954300.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
uczta
stibadium
wino
feast
wine
Opis:
The following scenes from the Roman banquets of the 3rd and 4th centuries have been compared: from Rome where owing to good conditions many such scenes have survived – they were painted on the walls of tombs in underground Christian catacombs or carved on sarcophagi, both pagan and Christian; from Africa Proconsularis, e.g. the scene of the banquet of gladiators on the mosaic of the Roman house from Thysdrus (El Dz˙em, Tunisia); from Palestine also a single example of the preserved scene of a feast from the Roman house in Sefforis (Israel); and from ancient Scytia Minor - an example of the painting from the Christian tomb in Tomis (Constant¸a, Romania). Irrespective of the various character of the presented banquets among pagans of Christians, both a family meal at home; and a tomb banquet held mostly outdoors; or else a gladiator’s banquet before venatio; all these scenes are combined by the same joyful atmosphere and friendly fellowship at a table with the company lying on a semicircular bed, eating bread, fish or chicken, or drinking wine from goblets that was brought to them in jars by slaves.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2003, 51, 4; 119-134
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teologiczny wymiar godów weselnych i oczyszczenia świątyni (J 2, 1–22)
The theological dimension of the wedding feast and the cleansing of the temple (John 2, 1–22)
Autorzy:
Michalak, Mariola Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571179.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
cud
znak
uczta weselna
świątynia
miracle
sign
wedding feast
temple
Opis:
Z refleksji teologicznej pierwotnego chrześcijaństwa wyłania się myśl teologiczna w formie Ewangelii. Cztery różne spojrzenia na dzieło Jezusa ukształtowały się pod wpływem zmieniających się okoliczności zewnętrznych życia chrześcijan. Niniejszy artykuł jest próbą uchwycenia myśli przewodnich św. Jana w opisie godów weselnych w Kanie Galilejskiej i oczyszczenia świątyni (J 2, 1–22). Jezus w Kanie Galilejskiej otwiera epokę łaski, która jest uobecniana we wspólnocie Kościoła w życiu sakramentalnym, szczególnie w Eucharystii. Krzyż i zmartwychwstanie Jezusa położyły kres świątyni jerozolimskiej. Jezus ustanowił nowy kult „w duchu i prawdzie”. Świątynią stało się Jego ciało. Zmartwychwstały Pan gromadzi narody, jednoczy ludzi z Bogiem i między sobą w sakramencie swojego Ciała i Krwi. On jest nową świątynią ludzkości. Stanowi to sens znaku oczyszczenia świątyni.
From the theological reflection of early Christianity emerges the theological thought in the form of the Gospel. Four different perspectives on the work of Jesus were formed under the influence of changing the external circumstances of the life of Christians. This article is an attempt to capture the guiding thoughts of St. John’s description of the wedding feast at Cana in Galilee, and the cleansing of the temple (Jn 2:1–22) Jesus in Cana of Galilee opens an era of grace, which is actualized in the community of the Church in the sacramental life, especially in the Eucharist. The cross and resurrection of Jesus put the end to the Temple in Jerusalem. Jesus instituted the new worship “in spirit and truth”. His body became the temple. The Risen Lord gathers nations, unites men with God and with each other in the Sacrament of his Body and Blood. He is the new temple of humanity. This is the meaning of the sign of purification of the temple.
Źródło:
Polonia Sacra; 2017, 21, 1(46); 101-119
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O rozwoju platońskiego poglądu na Erosa (na podstawie wybranych dialogów)
The development of Plato’s view of eros (in selected dialogues)
Autorzy:
Jaworska-Wołoszyn, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/496955.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademia im. Jakuba z Paradyża w Gorzowie Wielkopolskim
Tematy:
Platon
Eros
Lizys
Uczta
Fajdros
filozof
Plato
Lysis
Symposium
Phaedrus
philosopher
Opis:
Plato's Lysis, a comprehensive study of philia, can be treated as a prelude to the issue of eros, discussed directly in the Symposium and the Phaedrus. The ideas first introduced by Plato in the Lysis, are developed and elaborated on in the two dialogues on love. Being the first part of the Platonic story of love, the dialogue is an excellent starting point for considerations of eros, especially its synthetic, intermediary and masculine nature.
Źródło:
Język. Religia. Tożsamość; 2016, 2(14); 51-63
2083-8964
2544-1701
Pojawia się w:
Język. Religia. Tożsamość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Potrawy na uczcie Nazydiena (Horatius, Saturae II 8) a De re coquinaria Apicjusza
Dishes at Nasidien’s feast (Horatius, Saturae II 8) and Apicius’ De re coquinaria
Autorzy:
Wyszomirski, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613072.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
potrawy
uczta Nazydiena
Horacy
Apicjusz
dishes
Nasiden’s Feast
Horatius
Apicius
Opis:
Two issues were raised in the article entitled „Dishes at Nasidien’s feast (Horatius, Saturae II 8) and Apicius’ De re coquinaria”. First, comparison of dishes the description of which Horace included in Saturae II 8 with heir analogical recipes for these from Apicius’ De re coquinaria. These comparisons lead to the conclusion that, even in Augustan times, developing the culinary art had its supporters and that the chefs were trying to surprise symposium participants with new ideas, which made them experiment in this area all the time. An example of such efforts, among the others, is the method of making a sauce which was used to put on Nasidien’s moray, or wild pigeons whose croups had been cut off. On the other hand, on the example of De re coquinaria we can observe the evolution of culinary art which attached more and more importance to various kinds of spices used in more and more sophisticated sauces which gave a proper taste to diverse dishes of fish, poultry and game. The other issue, which is still present, is proper understanding and interpretation of these fragments of Horace’s Saturae II 8 where the poet gives us a description of dishes prepared by Nasidien’s chefs. Among the others, attention was drawn to the fact that the notion of faecula Coa (Saturae II. 8. 9) shall not be understood, as assumed before, as dried powdered yeast or wine grounds but rather as a substitute for grape honey described by Isidor (Etymologiae XX 3, 13: „Faecula uva pinguis, decocta usque ad crassitudinem mellis, ac refrigata, utilis stomacho”). This understanding of faecula Coa lets us read differently 6-9 verses in Saturae II 8 where the wild boar served by Nasidien was poured over by cheap substitutes, i.e. so called allec sauce (instead of liquamen) and faecula Coa (instead of honey). The Horace’s description, thus, has, in this place an ironic implication. It was also suggested that the 51-53 verses in Saturae II 8, where Nasidien boasts that he was the first one with the idea of boiling eruca sativa (rucola) with inula helenium, should be linked with previous verses which give the description of the sauce used for pouring over moray as eruca sativa boiled with inula helenium did not form a new dish but it was an ingredient of the mentioned sauce. Information about liver of a white goose fed with figs in Saturae II 8, 88 deserves special attention. We cannot find this dish recipe in Apicius’ De re coquinaria. However, we learn from the Plinius’ account that it was Apicius who invented a new method of preparing goose liver (Plinius, Historia naturalis VIII 209: Adhibetur et ars iecori feminarium sicut anserum, inventum M. Apici, fico arida saginatis ac satie necatis repente mulsi potu dato). This method involved feeding those birds with figs before they were killed. This way ensured that goose liver had a right taste and later wine with honey was added to it. However, according to Horace’s information, which cannot be shaken, the custom of feeding geese with figs had been known before Apicius. As, on the basis of preserved records on Apicius’ life, it is difficult to confirm that he lived in Horace’s times it seems necessary to correct the account of Pilnius and to interpret it in the way that the innovation of Apicius involved only serving liver with some wine with honey (muslum), not feeding geese with figs as this practice had been done much earlier.
Źródło:
Vox Patrum; 2013, 59; 331-338
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
When Did the Last Supper Come to an End: Polemic with the Thesis of S. Hahn
Kiedy zakończyła się Ostatnia Wieczerza? Polemizując z tezą S. Hahna
Autorzy:
Rosik, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1917449.pdf
Data publikacji:
2020-12-04
Wydawca:
Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
Tematy:
Last Supper
Eucharist
Passover meal
fourth cup
Ostatnia Wieczerza
Eucharystia
uczta paschalna
czwarty kielich
Opis:
The article is a polemic with S. Hahn’s thesis that the fourth cup of the Last Supper was the tasting of vinegar / tart wine by Jesus hanging on the cross. The author of the article outlines the scheme of the ritual of the paschal meal, assuming that during the paschal meal Jesus instituted the sacrament of the Eucharist. Then he presents the hypothesis of Scott Hahn, which in turn was criticized. The author also presents an alternative hypothesis according to which the fourth cup of the Last Supper is to be drank in the eschatological kingdom of God.
Artykuł stanowi polemikę z tezą S. Hahna, że czwartym kielichem Ostatniej Wieczerzy było skosztowanie przez Jezusa wiszącego na krzyżu octu / cierpkiego wina. Autor artykułu nakreślił schemat rytuału uczty paschalnej, przyjmując, że właśnie podczas uczty o charakterze paschalnym Jezus ustanowił sakrament Eucharystii. Następnie przedstawił hipotezę Scotta Hahna, która z kolei została poddana krytyce. Autor zaprezentował także hipotezę alternatywną, według której Jezus wychyla czwarty kielich Ostatniej Wieczerzy w eschatologicznym królestwie Bożym.
Źródło:
Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2020, 28, 2; 9-29
2544-6460
Pojawia się w:
Wrocławski Przegląd Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A Feast for Our Time. On Eating and Drinkingin Michel Houellebecq’s Novels
Autorzy:
Kilk, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2083997.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Houellebecq
feast
eating
drinking
consumerist society
thematic criticism
uczta
jedzenie
picie
społeczeństwo konsumpcyjne
krytyka tematyczna
Opis:
The descriptions of characters’ eating habits recurring in Michel Houellebecq’s novels make a complex system of signs functioning at the textual and intertextual level as well as in reference to the extratextual reality, i.e., the situation of the Western society at the turn of the 21st century. The aim of this article is to identify the key points of this system and determine the possible directions of interpretation of these culinary motifs. For contemporary decadents from Houellebecq’s novels, lone feasts are a new kind of ritual, which – unlike the traditional “ceremonies of eating” – does not help maintain interpersonal relationships but only provides temporary relief and helps them forget about problems.
Regularnie powracające w powieściach Michela Houellebecqa przedstawienia zwyczajów żywieniowych bohaterów tworzą złożony system znaków, funkcjonujących na poziomie tekstu, intertekstu, a także w odniesieniu do rzeczywistości pozatekstualnej – sytuacji społeczeństwa Zachodu przełomu wieków. Celem niniejszego artykułu jest wskazanie węzłowych punktów tego systemu i wyznaczenie możliwych kierunków interpretacji wspomnianych motywów kulinarnych. Dla współczesnych dekadentów z powieści Houellebecqa samotne uczty stają się nową formą rytuału, który w przeciwieństwie do tradycyjnych „ceremonii jedzenia” nie służy podtrzymywaniu więzi międzyludzkich, a jedynie przynosi doraźną ulgę i zapomnienie.
Źródło:
Kwartalnik Neofilologiczny; 2020, 4; 516-526
0023-5911
Pojawia się w:
Kwartalnik Neofilologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Św. Metody z Olimpu, Uczta, Warszawa 1980, PSP XXIV, s. 27-108, tłum. S. Kalinkowski, oprac. Ks. E. Stanula
Św. Metody z Olimpu, Uczta, Warszawa 1980, PSP XXIV, pp. 27-108, transl. S. Kalinkowski, ed. Ks. E. Stanula
Autorzy:
Stępniewska, Alicja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/614287.pdf
Data publikacji:
1981
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
recenzja
tłumaczenie
Uczta
Metody z Olimpu
Kalinkowski
Stanula
Stępniewska
review
translation
Methodius of Olympus
Symposium
Stepniewska
Źródło:
Vox Patrum; 1981, 1; 85-88
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kształtowanie się pojęcia ofiary w protestantyzmie reformowanym
Formation of the Concept of Sacrifice in Reformed Protestantism
Autorzy:
Bokwa, Ignacy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/496090.pdf
Data publikacji:
2018-03-31
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
protestantyzm reformowany (kalwinizm)
ofiara
uczta
Eucharystia
rzeczywista obecność
ekumenizm
Reformed Protestantism (Calvinism)
sacrifice
feast
Eucharist
actual presence
ecumenism
Opis:
Niniejsze opracowanie ma przedstawić proces kształtowania się pojęcia ofiary w protestantyzmie reformowanym. Spór z katolikami sprawił, że w odniesieniu do Eucharystii protestanci nie używali pojęcia ofiary, zastępując je pojęciem Wieczerzy Pańskiej (Abendmahl). Rezygnacja z pojęcia ofiary nie oznacza rezygnacji z jego treści. Doktryna ofiary w związku z Eucharystią kształtowała się w ramach sporu, w którym Kalwin występował tak przeciw Lutrowi jak i Zwingliemu. Cechą wspólną tak reformatorów jak i przedstawicieli Kościoła katolickiego było skupienie się głównie na rzeczywistej obecności uwielbionego Ciała i Krwi Jezusa Chrystusa w postaciach ofiarniczych chleba i wina.
The aim of this elaboration is to present the concept of sacrifice in Reformed Protestantism. In result of a dispute between Roman Catholics and Protestants, the latter did not use the notion of sacrifice with reference to the Eucharist and replaced it with the term “Abendmahl” (Lord’s Supper). Renouncement of the concept as such, however, did not mean renouncing its meaning. The doctrine of sacrifice with regard to the Eucharist was developing in the midst of the Reformation and in the course of a severe dispute in which Calvin was acting against Luther and Zwingli. A common characteristic of both the reformers and representatives of the Catholic Church was their focus on the aspect of the true presence of the glorified Body and Blood of Jesus Christ in the form of sacrificial bread and wine.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2018, 39, 1; 19-31
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"Dworzanin polski" Łukasza Górnickiego wobec sympozjonu literackiego. Chatakterystyka gatunkowa
A Polish Courtier by Łukasz Górnicki and the Literary Symposium. Literary genre description
Autorzy:
Bedyniak, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/579323.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
A Polish Courtier
literary symposium
literary genre
ancient tradition
feast
Dworzanin polski
sympozjon literacki
gatunek literacki
tradycja antyczna
uczta
Opis:
"Dworzanin polski" Łukasza Górnickiego realizuje poetykę sympozjonu literackiego (łac. convivium). W niniejszej pracy wskazano na obecność charakterystycznych elementów antycznego gatunku w strukturze polskiego przekładu Il Cortegiano Baltazara Castiglionego. Wśród wyznaczników gatunkowych występujących w przekładzie Górnickiego wymieniono: narrację zewnętrzną i wewnętrzną, porządek rozmów, podyktowany rytmem spożywanych posiłków, brak udziału kobiet w rozmowach, dużą liczbę interlokutorów (9), prowadzenie dysput pod kierunkiem wybranego w tym celu najstarszego spośród biesiadników, eksponowanie idei równości towarzyskiej oraz nawiązania w strukturze dzieła do starożytnych i renesansowych dialogów biesiadnych. Górnicki, nadając Dworzaninowi polskiemu wytworną formę sympozjonu, zdystansował się od wzorca oryginalnego. To wyznaczniki sympotycznego gatunku najmocniej zaważyły na zmianach, jakich dokonał starosta tykociński wobec ramy narracyjnej włoskiego pierwowzoru.
A Polish Courtier (Dworzanin polski) by Łukasz Górnicki reflects the poetics of a literary symposium (Lat. convivium). In this thesis I indicate the presence of characteristic features of the ancient genre in the structure of the Polish translation of Cortegiano II Baldassare Castiglione. Genre determinants, which appear in the Górnicki’s translation include the following: external and internal narration, the order of the talks dictated by the rhythm of food consumption, the absence of women in the talks, significant number of interlocutors (9), carrying out disputes under the direction of the oldest feaster especially elected for this purpose, exposing the idea of social equality and references to the ancient and renaissance regale dialogues in the structure of the work. Górnicki created Dworzanin polski with the use of a refined form of symposium. He went away from the original pattern. The determinants of the genre of a symposium are the factors, which mostly influenced the changes introduced by the governor of Tykocin in the narrative frame of the Italian original.
Źródło:
Zagadnienia Rodzajów Literackich; 2014, 57/113 z. 1; 213-233
0084-4446
Pojawia się w:
Zagadnienia Rodzajów Literackich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Topographies of the Philosophical Path, or on the Consequences of Not Wearing Shoes
Topografie drogi filozoficznej, albo o konsekwencjach nienoszenia obuwia
Autorzy:
Kubok, Dariusz
Jędrzejko, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2097186.pdf
Data publikacji:
2021-12-30
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
metafilozofia
sceptycyzm
zetetycyzm
Eros
wiedza
Platon
Uczta
filozofia
antydogmatyzm
mądrość
metaphilosophy
skepticism
zeteticism
knowledge
Plato
The Symposium
anti-dogmatism
wisdom
Opis:
The purpose of the considerations presented in this article is to analyze the status of philosophy in terms of its problem-solving potential, or, more simply, to trace the possible topographies of a philosophical path. The point of departure, but also the central subject of my research, is a passage from Plato’s The Symposium (201d–204c), containing an emblematic, though ambiguous, description of a philosophical journey. The key problems that this description poses, particularly in the area of its metaphilosophical consequences, certainly deserve a more profound reflection. Therefore, in the subsequent sections of the article, I present – and critically discuss – some of the most significant interpretations of Plato’s passage, emphasizing their (meta) philosophical implications. The latter, in turn, are organized according to the categories of the modes of philosophy, as proposed by Sextus Empiricus (Pyr., I, 1–4). On the basis of the proposed reflection upon the topography of the philosophical path and upon the character of the generally accepted model of knowledge, I endeavor to provide an explanation that, while avoiding the reefs of dogmatic consequences of thinking about philosophy, would account for – and acknowledge – the uncertainty inscribed in philosophy, both with respect to particular resolutions and with respect to the possibility of its own self-fulfillment. For this purpose, other narratives of paths, journeying, and pursuits – metaphorically unlike those offered by Plato, prove useful.
Zasadniczym celem rozważań w tym artykule jest analiza statusu filozofii w zakresie jej spełnialności czy też po prostu możliwe topografie drogi filozoficznej. Punktem wyjścia i zarazem głównym przedmiotem dociekań jest ustęp z Uczty Platona (20 d–204c), w którym znaleźć można emblematyczny, choć niejednoznaczny opis podróży filozoficznej. Warto pokazać kluczowe trudności związane z tym opisem, a przede wszystkim jego metafilozoficzne konsekwencje. Ukazane i krytycznie omówione zostaną wybrane znaczące interpretacje tego fragmentu z uwypukleniem ich (meta)filozoficznych implikacji, a te zostaną skatalogowane w świetle Sextusowego podziału filozofii (Pyr., I, 1-4). Na podstawi refleksji na temat topografii drogi filozoficznej, a także akceptowanego modelu wiedzy, zaproponowana zostanie taka wykładnia, która stara się ominąć silnie dogmatyczne konsekwencje myślenia o filozofii, jednocześnie akceptując zawartą w niej niepewność, zarówno w odniesieniu do konkretnych rozstrzygnięć, jak i w stosunku do własnej spełnialności. W tym celu wykorzystane zostaną metaforycznie inne niż Platońskie opowieści o drogach i dążeniu.
Źródło:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura; 2021, 43; 253-277
1508-6305
2544-3186
Pojawia się w:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Natchnienie poezji było nie do wysłowienia ani opisania”. Uczta u Januszkiewicza i prelekcje w Collège de France wśród paryskich osobliwości w dzienniku Franciszka Salezego Gawrońskiego
„The Inspiration of Poetry Was Beyond Words or Description”. A Feast at Januszkiewicz’s and Lectures at the Collège de France among Parisian Curiosities in the Diary of Franciszek Salezy Gawroński
Autorzy:
Maciąg, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27309730.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
Franciszek Salezy Gawroński
diary
Great Emigration
Feast at Januszkiewicz’s
Adam Mickiewicz
Collège de France
pamiętnik
Wielka Emigracja
Uczta u Januszkiewicza
Opis:
Franciszek Salezy Gawroński (1787-1871) był żołnierzem napoleońskim, politykiem, działaczem społecznym i pamiętnikarzem. Szczególne znaczenie w jego dorobku ma niepublikowany dotąd pamiętnik napisany podczas podróży po Europie w latach 1839-1841. Dzieło to, napisane w bardzo indywidualnym stylu, wyraźnie różni się od innych utworów niefikcjonalnych powstałych w epoce romantyzmu - dlatego zasługuje na szczególną uwagę.  Artykuł składa się z dwóch części. W pierwszej przedstawiam najważniejsze informacje o autorze pamiętnika i ogólnie charakteryzuję treść tego dzieła. W drugiej części przedstawiam fragment pamiętnika napisany podczas pobytu w Paryżu. W tym czasie Gawroński spotykał się z wieloma przedstawicielami polskiej emigracji (m.in. z Adamem Mickiewiczem, Adamem Jerzym Czartoryskim, generałem Henrykiem Dembińskim) i brał udział w ważnych wydarzeniach w środowisku polskim.     
Franciszek Salezy Gawroński (1787-1871) was a Napoleonic soldier, politician, social activist and diarist. Of particular importance in his oeuvre is his previously unpublished memoir written during his travels across Europe in the years 1839-1841. This work, written in a highly individual style, is clearly different from other non-fiction works written in the Romantic era - which is why it deserves special attention.  The article consists of two parts. In the first, I present the most important information about the author of the diary and generally characterise the content of this work. In the second part I present a fragment of the diary written during his stay in Paris. At that time Gawroński met with many representatives of the Polish emigration (including Adam Mickiewicz, Adam Jerzy Czartoryski and General Henryk Dembiński) and took part in important events in the Polish community.   
Źródło:
Tematy i Konteksty; 2022, 17, 12; 299-311
2299-8365
Pojawia się w:
Tematy i Konteksty
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A Macabre Parallel. A Reading of Lucan’s Pharsalia 1, 1–7
Autorzy:
Pypłacz, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571057.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Biblioteka Jagiellońska
Tematy:
Lucan
Pharsalia
Seneca
Thyestes
Atreus
Republic
Caesar
nefas
entrails
murder
feast
allusion
funus mundi
Lukan
Farsalia
Seneka
Republika
Cezar
wnętrzności
morderstwo
uczta
aluzja
Opis:
The present article gives a rough outline of Lucan’s use of alliteration by attempting to discover the most important functions of this particular rhetorical device in the Pharsalia. For the sake of clarity, the instances of alliteration that are found in the Pharsalia are divided into three groups: ‘pure’ (of one and the same consonant), ‘mixed’ (of two or more consonants) and ‘combined’ (accompanied by other rhetorical devices). Lucan’s use of alliteration is shown to extend far beyond the achievement of an instantaneous sound effect at the level of a single line or even a single passage. In several cases, alliteration is used as a means of association in order to allow the poet to connect passages that would seem to have nothing in common. This in turn leads to the conclusion that Lucan’s compositional scheme – based on allusions and association – is present even at the level of the phoneme.
Niniejszy artykuł stanowi analizę pierwszych wersów Farsalii Lukana (1, 1–7) oraz zawartych w nich ewidentnych nawiązań do Agamemnona i Thyestesa Seneki. Autorka dowodzi w nim, że liczne zbieżności leksykalne pomiędzy omawianym passusem a owymi dwiema tragediami nie ograniczają się jedynie do ogólnych nawiązań służących retorycznemu uwypukleniu i tak oczywistego faktu, że podobnie jak mityczny konflikt między Atreusem i Thyestesem, rzymska wojna domowa jest również wojną bratobójczą. Okazuje się bowiem, że aluzje do utworów Seneki na początku Farsalii pełnią bardzo istotną funkcję konstrukcyjną: łączą księgi pierwszą oraz siódmą (centralną dla poematu), jednocześnie ustanawiając subtelną, lecz wyrazistą paralelę pomiędzy nefas dokonanym przez Juliusza Cezara poprzez „uśmiercenie” Republiki, a nefas jako morderstwa popełnionego przez Atreusa na małoletnich bratankach. Dzięki temu zestawieniu bitwa pod Farsalos, przedstawiona przez poetę jako funus mundi, jawi się jako nie mityczna, lecz jak najbardziej rzeczywista „uczta Thyestesa”.
Źródło:
Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej; 2017, 67; 321-335
0006-3940
2450-0410
Pojawia się w:
Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Święty Wojciech w naszej literaturze, tym razem autorów z Pomorza
Saint Wojciech (Adalbert of Prague) in our literature, this time by authors from Pomerania
Autorzy:
Linkner, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32083712.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Wydział Filologiczny
Tematy:
The Year 997
Cyril Danielewski
Stefania Tuchołkowa
Wielkopolska
Goraj
obese
Rachmany
shrine
wilderness
feast
St. Wojciech
Rok 997
Cyryl Danielewski
objaty
chram
uroczysko
uczta
św. Wojciech
Opis:
Najpierw mówi się tutaj o dramacie Cyryla Danielewskiego Rok 997, a potem o Hymnie na cześć św. Wojciecha. Utwory te są wprowadzeniem do wierszy mało znanej pisarki, Stefanii Tuchołkowej, i jej powieści Goraj, która dla tematu o św. Wojciechu znaczy tu najwięcej. W powieści dużo miejsca poświęcono zmaganiom wiernych dawnym bogom z nową wiarą, a św. Wojciech okazuje się tu zwycięzcą. Gdy przeciwni nowej wierze się nawrócą, powieść się kończy.
First, Cyril Danielewski’s drama The Year 997 is mentioned here, and then the Hymn in honor of St. Wojciech. These works are an introduction to the poems of a little-known writer, Stefania Tuchołkowa, and her novel Goraj, who for the theme of St. Wojciech means the most here. Much space in the novel is devoted to the struggles of the faithful to the old gods with the new faith, and St. Wojciech turns out to be the winner here. When the opponents of the new faith are converted, the novel ends.
Źródło:
Język - Szkoła - Religia; 2022, 17; 135-143
2080-3400
Pojawia się w:
Język - Szkoła - Religia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Moral Calls Resulting from the Gift of the Eucharist in the Teaching of Pope Benedict XVI
Wezwania moralne płynące z daru Eucharystii w nauczaniu papieża Benedykta XVI
Autorzy:
Kluz, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2038459.pdf
Data publikacji:
2021-12-10
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Benedict XVI
Eucharist
Church
moral life
sacrifice
feast
worship
thanksgiving
mystery of faith and love
Benedykt XVI
Eucharystia
Kościół
życie moralne
ofiara
uczta
uwielbienie
dziękczynienie
tajemnica wiary i miłości
Opis:
The role of the Eucharist in shaping the moral life is enormous and in fact, thanks to the Eucharist, the essence of Christian life can be read. Therefore, it is not surprising that Pope Benedict XVI has often addressed the Eucharist in his teachings. In this way, he wanted to deepen and revive the worship of Eucharistic Jesus. In his teachings, he showed the Eucharist as the greatest treasure given to man for shaping the moral life. He constantly reminded us of the obligations arising from the participation in the Eucharist. Because of its specificity, the Eucharist contains moral calls: to sacrifice, to feeding on the bread of life, to praise and giving thanks, and to living in faith and love. Fulfilling all these attitudes and moral calls in everyday life is a way to progress in the Eucharistic life.
Rola Eucharystii w kształtowaniu życia moralnego jest przeogromna i właściwie dzięki Eucharystii można odczytać istotę życia chrześcijańskiego. Nie dziwi zatem to, że papież Benedykt XVI tak często w swoim nauczaniu podejmował temat Eucharystii. Chciał w ten sposób pogłębić i ożywić u ludzi wierzących kult Jezusa Eucharystycznego. W swoim nauczaniu ukazywał Eucharystię jako największy skarb dany człowiekowi w celu kształtowania życia moralnego. Nieustannie przypominał o zobowiązaniach wynikających z uczestnictwa w Eucharystii. Przez swą specyfikę Eucharystia zawiera bowiem w sobie wezwania moralne: do postawy ofiarnej, do karmienia się chlebem życia, do uwielbienia i dziękczynienia oraz do życia wiarą i miłością. Wypełnianie w codzienności wszystkich tych postaw i wezwań moralnych jest drogą do postępu w życiu eucharystycznym.
Źródło:
Poznańskie Studia Teologiczne; 2021, 38; 89-108
0209-3472
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 23

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies