Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "ucho środkowe" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    Przyzwojaki jamy bębenkowej – charakterystyka kliniczna i postępowanie chirurgiczne
    Autorzy:
    Łukawska-Popieluch, Izabela
    Bartoszewicz, Robert
    Morawski, Krzyztof
    Niemczyk, Kazimierz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1399745.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    przyzwojak jamy bębenkowej
    ucho środkowe
    diagnoza
    Opis:
    Cel: Charakterystyka kliniczna oraz analiza postępowania chirurgicznego wobec leczonych w klinice pacjentów z przyzwojakami zlokalizowanymi w jamie bębenkowej. Materiał i metody: W latach 2000–2015 w klinice leczonych było 27 chorych z przyzwojakami jamy bębenkowej. Wiek pacjentów wahał się między 28 a 79 lat. Analizowano dane z badania podmiotowego, przedmiotowego oraz postępowanie chirurgiczne. Wyniki: Najczęstszymi zgłaszanymi przez pacjentów dolegliwościami były jednostronne szumy uszne oraz niedosłuch. Wśród technik chirurgicznych zastosowano tympanotomię przednią u 3 pacjentów (11,1%), antromastoidektomię z tympanotomią tylną u 21 chorych (77,8%), antromastoidektomię ze zniesieniem ściany przewodu słuchowego zewnętrznego u jednego chorego (3,7 %), petrosektomię boczną w 2 przypadkach (7,4 %). Wnioski: Przyzwojaki jamy bębenkowej częściej występowały u kobiet niż mężczyzn. Najczęściej zgłaszanymi dolegliwościami były: szumy uszne o charakterze pulsowania oraz niedosłuch. Najwięcej guzów operowanych miało II stopień zaawansowania. Najczęściej stosowaną techniką chirurgiczną była antromastoidektomia z tympanotomią tylną.
    Źródło:
    Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2018, 7, 1; 8-15
    2084-5308
    2300-7338
    Pojawia się w:
    Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Perlaki wrodzone
    Autorzy:
    Narożny, Waldemar
    Kuczkowski, Jerzy
    Stankiewicz, Czesław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1401798.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    Perlak wrodzony
    ucho środkowe
    etiologia
    leczenie
    przegląd
    Opis:
    Perlak wrodzony jest rzadkim schorzeniem ucha. Najczęściej przybiera postać perłowobiałej masy widocznej za niezmienioną błoną bębenkową u osób bez przeszłości otologicznej, w tym otochirurgicznej, oraz z nieuszkodzoną błoną bębenkową. Na podstawie wnikliwego przeglądu piśmiennictwa autorzy przedstawili w artykule najbardziej prawdopodobne teorie rozwoju perlaka wrodzonego, kryteria diagnostyczne, najczęstsze jego objawy kliniczne, rodzaje badań wykonywanych przed operacją, sposoby postępowania chirurgicznego i cele opieki pooperacyjnej. Ponadto autorzy dokonali porównania cech histologicznych, molekularnych oraz klinicznych perlaków wrodzonych i nabytych.
    Źródło:
    Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2015, 4, 2; 78-83
    2084-5308
    2300-7338
    Pojawia się w:
    Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ocena kieszonek retrakcyjnych i sposoby postępowania terapeutycznego
    Autorzy:
    Alper, Cuneyt M
    Olszewska, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1398478.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    kieszonka retrakcyjna
    ucho środkowe
    błona bębenkowa
    trąbka słuchowa Eustachiusza
    Opis:
    Niniejsza publikacja ma na celu dokonanie przeglądu typów kieszonek retrakcyjnych u dorosłych i dzieci, patogenezy ich powstawania, powiązanych czynników ryzyka oraz potencjalnych metod ich zapobiegania i leczenia. Znaczenie kieszonki retrakcyjnej (RP) leży w utracie pierwotnej histologicznej i anatomicznej struktury, która związana jest z rozwojem erozji łańcucha kosteczek słuchowych, formowaniem się perlaka i potencjalnie zagrażającymi życiu powikłaniami związanymi z perlakiem. Wymiana przezśluzówkowa każdego gazu w uchu środkowym (ME) służy wyrównywaniu panującego w nim ciśnienia cząstkowego z ciśnieniem cząstkowym panującym w środowisku zewnętrznym. Ucho środkowe, które wykazuje obecność zaburzeń objętości i naturalnych dróg wentylacji w obrębie epitympanum, może być bardziej podatne na rozwój kieszonki retrakcyjnej. Długotrwałe różnice ciśnień i/lub sta¬ny zapalne prowadzą do zniszczenia włókien kolagenowych w blaszce właściwej. Zwiększona produkcja mediatorów prozapalnych i cytokin prowadzi do uwalniania kolagenaz, co powoduje, że blaszka właściwa nabywa właściwości lepko-sprężystych. Proces zmian w strukturze błony bębenkowej może doprowadzić do powstania perlaka. Istnieje wiele różnych systemów klasyfikacji, stosowanych przez lekarzy klinicystów w celu podejmowania decyzji terapeutycznych dotyczących kieszonek retrakcyjnych. Autorzy omawiają możliwości leczenia w odniesieniu do różnych przypadków klinicznych: RP z towarzyszącą (lub bez towarzyszącej), utrzymującej się (lub występującej okresowo) dysfunkcji trąbki słuchowej Eustachiusza (ETD), obecności przerostu migdałka gardłowego lub ponownego przerostu migdałków, obecności lub braku obecności wysięku, RP z niewidocznym dnem bez wysięku, RP z niewidocznym dnem i z wysiękiem, RP utrzymującej się po założeniu VT, podejrzenia perlaka w przypadku głębokiej RP z wysiękiem ME. Przedstawiono algorytm postępowania terapeutycznego w odniesieniu do retrakcji błony bębenkowej oraz kieszonek retrakcyjnych.
    Źródło:
    Polish Journal of Otolaryngology; 2017, 71, 1; 1-21
    0030-6657
    2300-8423
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Otolaryngology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Drenaż czy paracenteza
    Autorzy:
    Zielnik-Jurkiewicz, Beata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1400387.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    ucho środkowe
    nacięcie błony bębenkowej
    dren wentylacyjny
    zapalenie ucha środkowego
    wysięk w uchu
    powikłania
    Opis:
    Drenaż wentylacyjny ucha środkowego i nacięcie błony bębenkowej to dwie najczęściej wykonywane procedury zabiegowe w otolaryngologii, zwłaszcza dziecięcej. Paracenteza, inaczej myringotomia – polega na nacięciu błony bębenkowej albo w celu ewakuacji wydzieliny patologicznej z jamy bębenkowej, albo w celach diagnostycznych. Drenaż wentylacyjny ucha środkowego polega na założeniu drenu wentylacyjnego w nacięcie błony bębenkowej (różnego typu dreny zakładane są na różny czas) w celu poprawy słuchu oraz upowietrznienia jamy bębenkowej. Zabiegi te są wykonywane przez przewód słuchowy zewnętrzny w znieczuleniu miejscowym lub ogólnym. W części przypadków paracentezy i drenażu występują powikłania.
    Źródło:
    Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2017, 6, 2; 1-7
    2084-5308
    2300-7338
    Pojawia się w:
    Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kinematyka słyszenia - ucho środkowe
    Kinematic of hearing - middle ear
    Autorzy:
    Marszalik, D.
    Iwaniec, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/98731.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Politechnika Śląska. Katedra Biomechatroniki
    Tematy:
    narząd słuchu
    ucho środkowe
    błona bębenkowa
    kosteczka słuchowa
    analiza kinematyczna
    MES
    organ of hearing
    middle ear
    tympanic membrane
    ossciles
    kinematic analysis
    FEM
    Opis:
    Artykuł ten jest poświęcony analizie kinematycznej błony bębenkowej oraz mechanizmu kosteczek słuchowych, który jest odpowiedzialny za przenoszenie drgań z ucha zewnętrznego do ucha wewnętrznego. Błonę bębenkową przedstawiono jako układ ciągły, a do analizy jej drgań wykorzystano metodę elementów skończonych. Układ kosteczek słuchowych przedstawiono jako dyskretny model trój członowego mechanizmu płaskiego. Wyznaczono prędkości oraz przyspieszenia istotnych punktów mechanizmu. Zbadano wpływ długości kosteczek słuchowych na działanie mechanizmu.
    This article describes kinematic analysis of tympanic membrane and the ossicles mechanism, which is responsible for transferring vibrations from outer ear to inner ear. The tympanic membrane was presented as a continuous system and analyzed by means of FE method. The ossciles were described by discrete three elements planar model. Velocities and accelerations of key points of the mechanism were calculated. Furthermore, the influence of ossicles length on functioning of the mechanism was tested.
    Źródło:
    Aktualne Problemy Biomechaniki; 2010, 4; 137-142
    1898-763X
    Pojawia się w:
    Aktualne Problemy Biomechaniki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Assessment of functional surgery in case of chronic otitis media
    Ocena chirurgii funkcjonalnej w zapaleniu ucha środkowego
    Autorzy:
    Khorov, Oleg
    Halavach, Katsiaryna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1037898.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
    Tematy:
    attic
    cartilaginous plate
    chronic purulent otitis media
    bone chips
    kinesiotherapy method of pharyngeal muscles
    płytka chrzęstna
    fragmenty kostne
    ucho środkowe – chroniczne zapalenie
    kinezyterapia mięśni gardłowych
    Opis:
    INTRODUCTION Among the many factors which influence the postoperative condition of an ear, the problems of retraction processes and impaired ventilation of the middle ear cavity seem to be extremely important. The aims of the study were to present a surgical technique for the prevention of retractions and tympanosclerosis as well as to evaluate the effectiveness of pharyngeal muscle kinesiotherapy. MATERIAL AND METHODS The study included 34 patients (21 women and 13 men) who were treated in the otolaryngology department of Grodno City Hospital during the period from 2010 to 2012. The mean age was 31.3 ± 3.3. Аll the patients were treated for chronic atticoantral otitis. The examination included an evaluation of speech, otomicroscopy, audiometry, tympanometry, impedance audiometry, as well as acumetry. Аll the patients underwent reconstructive surgery of the middle ear and comprehensive kinesiotherapy consisting of 10 exercises. RESULTS Positive clinical and morphological results depended on the scope of reconstruction. The number of patients with adequate social hearing after atticoantrotomy with closed tympanoplasty increased from 40% to 69% and after open tympanoplasty, it increased from 22.2% to 61.5%. Tympanogramme analysis revealed a larger increase in P, G, C indicators after carrying out comprehensive kinesiotherapy exercises repeatedly: P of 24, G of 0.014 and C of 0.05. CONCLUSION During reconstructive surgery of the middle ear, it is necessary to focus on the structure of the neotympanic cavity walls to create an adequate aeriferous system. In the postoperative period, measurements assessing middle ear ventilation behaviour are necessary. Comprehensive throat muscle kinesiotherapy is a simple and easily accessible method, which can be performed by the patient under supervision of an otolaryngologist.
    W S T Ę P Spośród licznych czynników wpływających na stan pooperacyjny ucha niezywkle isotny wydaje się problem kieszonek retrkacyjnych i upośledzonej wentylacji ucha środkowego. Celem badania było przedstawienie metody chirurgicznej, która zapobiegałaby retrakcjom i tympanosklerozie, oraz ocena skuteczności kinezyterapii mięśni gardłowych. M A T E R I A Ł I M E T O D Y Badaniem objęto 34 pacjentów (21 kobiet i 13 mężczyzn) leczonych w Klinice Laryngologii Szpitala Miejskiego w Grodnie w latach 2010–2012. Średnia wieku wyniosła 31,3 ± 3,3 roku. Wszyscy pacjenci leczeni byli z powodu przewlekłego attykoantralnego zapalenia ucha środkowego. Badanie obejmowało ocenę mowy, badanie otoskopowe w mikroskopie, audiometrię, tympanometrię, audiometrię impedancyjną, akumetrię. Wszyscy pacjenci byli poddani operacji rekonstrukcyjnej ucha środkowego oraz kompleksowej kinezyterapii, składającej się z 10 ćwiczeń. WYNIKI Pozytywne kliniczne i morfologiczne wyniki zależały od zakresu rekonstrukcji. Liczba pacjentów z odpowiednim socjalnie wydolnym słyszeniem, poddanych zabiegowi attykoantrotomii z zamkniętą tympanoplastyką, wzrosła z 40% do 69%, a po otwartej tympanoplastyce z 22,2% do 61,5%. Kontrola tympanogramów wykazała wyższy wzrost wskaźników P, G, C po kompleksowych ćwiczeniach kinezyterapeutycznych z powtarzalnym P dla 24, G dla 0,014 oraz C dla 0,15. WNIOSKI Przy operacjach rekonstrukcyjnych ucha środkowego niezwykle istotne jest, aby zwrócić uwagę na strukturę jamy neotympanalnej dla wytworzenia odpowiedniego systemu powietrznego. W okresie pooperacyjnym niezbędne są pomiary oceniające zachowanie wentylacji ucha środkowego. Kompleksowa kinezjoterapia mięśni gardła jest prostym i łatwo dostępnym sposobem, który może być stosowany przez pacjenta pod nadzorem lekarza laryngologa.
    Źródło:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2014, 68, 3; 149-153
    1734-025X
    Pojawia się w:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The middle ear in multituberculate mammals
    Ucho Srodkowe multituberkulatow
    Autorzy:
    Hurum, J H
    Presley, R
    Kielan-Jaworowska, Z
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22047.pdf
    Data publikacji:
    1996
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Tematy:
    fauna kopalna
    Lambdopsalis
    ssaki
    stekowce
    czaszki
    ucho srodkowe
    kowadelko
    mloteczek
    paleocen
    Mongolia
    strzemiaczko
    Nemegtbaatar gobiensis
    kreda
    paleontologia
    Chulsanbaatar vulgaris
    paleozoologia
    Kryptobaatar
    kosteczki sluchowe
    morfologia zwierzat
    multituberkulaty
    Opis:
    The ear ossicles, preserved in skulls of a tiny Late Cretaceous multituberculate Chulsanbaatar vulgaris from Mongolia are arranged as in modern mammals. This makes the idea of an independent origin of the multituberculates from other mammals unlikely. We report the finding of ear ossicles in Mesozoic multituberculates. Three almost complete incudes and two fragments of malleus are described and compared with those reported in the Paleocene Lambdopsalis and in non-multituberculate mammals. In these Late Cretaceous multituberculates lateral expansion of the braincase is associated with the presence of sinuses and development of extensive masticatory musculature, but not by the expansion of the vestibule, which is moderately developed. It is argued that because of the lateral expansion of the multituberculate braincase, the promontorium is arranged slightly more obliquely with respect to the sagittal plane than in other mammals and the fenestra vestibuli faces anterolaterally, rather than laterally. This results in a corresponding alteration in orientation of the stapes. The epitympanic recess is situated more anteriorly with respect to the fenestra vestibuli than in other mammals. The recess is deep, and the incus must therefore be oriented somewhat vertically. The incus is roughly A-shaped, with crus breve subparallel to the axis of vibration of the malleus. This axis, approximately connecting the anterior process of the malleus and the crus breve of the incus, lies at 45-55º to the sagittal plane in Chulsanbaatar. Probably most multituberculates were similar in this respect. The fragments of the malleus show a very long anterior process, which agrees with the reconstruction of the malleus in Lambdopsalis by Meng & Wyss (1995), and with the partial malleus of Kyptobaatar, described by Rougier et al. (in press)
    Kostki słuchowe ssaków (strzemiączko, kowadełko i młoteczek), mieszczące się w uchu środkowym i przekazujące drgania błony bębenkowej do ucha wewnętrznego, bardzo rzadko zachowują się w stanie kopalnym. Niekompletne kostki słuchowe multituberkulatów zostały po raz pierwszy opisane u paleoceńskiego rodzaju Lambdopsalis z Chin przez Miao & Lillegravena (1986). Autorzy ci, oraz Miao (1988) zrekonstruowali młoteczek z rękojeścią skierowaną ku tyłowi, a nie skośnie ku przodowi i dośrodkowo jak u wszystkich innych ssaków. Niekompletne kostki słuchowe zostały nastepnie odkryte w czterech okazach maleńkiego multituberkulata Chulsanbaatar vulgaris z późnej kredy Mongolii, w materiałach zebranych przez Polsko-Mongolskie Wyprawy Paleontologicme do Mongolii, znajdujących się w zbiorach Instytutu Paleobiologii Polskiej Akademii Nauk. Jeden z tych okazów zostal krótko opisany w poprzedniej naszej pracy (Hurum et al. 1995), a trzy w niniejszej pracy. Opisane kostki słuchowe Chulsanbaatar vulgaris obejmują trzy prawie kompletne kowadełka (po raz pierwszy znalezione u multituberkulatów) i dwa fragmenty młoteczka. W poprzedniej pracy opisano również kowadełko oraz strzemiączko, jednakże identyfikacja tego ostatniego elementu nie jest calkowicie pewna. Kowadełko ma w przybliżeniu kształt litery A. W zwiąku z bocznym rozszerzeniem puszki mózgowej multituberkulatów, promontorium ustawione jest u nich nieco bardziej skośnie w stosunku do osi czaszki niż u innych ssaków, co powoduje, że okienko przedsionka jest zwrócone w bok i ku przodowi, a nie tylko w bok, jak u innych ssaków. Położenie okienka przedsionka wpływa na zmianę ustawienia strzemiączka. Zachyłek nadbębenkowy jest położony bardziej ku przodowi w stosunku do okienka przedsionka niż u innych ssaków i jest głęboki, dlatego kowadełko musiało być ustawione prawie pionowo, z odnogą krótką skierowaną równolegle do osi drgań młoteczka. Zachowane fragmenty młoteczka wykazują obecność długiego wyrostka donosowego, co zgadza się z rekonstrukcją młoteczka u paleoceńskiego Lambdopsalis (Meng & Wyss 1995), z odkrytymi ostatnio fragmentami kostek słuchowych multituberkulata Kryptobaatar z późnej kredy Mongoliii (Rougier et al. w druku), a także z budową młoteczka u stekowców oraz u zarodków prymitywnych ssaków (Fleischer 1973, 1978; Maier 1989, 1990). Dane te (mimo że rękojeść młoteczka nie została dotychczas znaleziona u multituberkulatów) wskazują, że kostki słuchowe multituberkulatów miały taką samą orientację jak u ssaków współczesnych (Fig. 6). Rekonstrukcja kostek słuchowych multituberkulatów przedstawiona w niniejszej pracy nie zgadza sie z rekonstrukcją Miao & Lillegravena (1986) i przemawia przeciw wyodrębnieniu się multituberkulatów z gadów ssakokształtnych oddzielnie od pozostałych ssaków, a więc stanowi argument na korzyść monofiletyzmu ssaków. Ponadto, na podstawie szlifów seryjnych czaszek multituberkulatów Chulsanbaatar vulgaris i Nemegtbaatar gobiensis, wykazano (Fig. 8), że średnica przedsionka u tych multituberkulatów jest około dwukrotnie większa niż średnica ślimaka, tak samo jak to ma miejsce u osesków współczesnych ssaków. Luo & Ketten (1991), na podstawie niejasnych przekrojów tomograficznych kości skalistej multituberkulatów Catopsalis i Moeniscoessus, stwierdzili, że średnica przedsionka jest u nich odpowiednio 5 i 7 razy większa niż średnica ślimaka i zasugerowali, że silnie powiększony przedsionek stanowi synapomorfię multituberkulatów. Na podstawie danych opublikowanych w niniejszej pracy, wniosek ten odrzuciliśmy.
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 1996, 41, 3; 253-275
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies