Przyzwojaki jamy bębenkowej – charakterystyka kliniczna i postępowanie chirurgiczne

Cel: Charakterystyka kliniczna oraz analiza postępowania chirurgicznego wobec leczonych w klinice pacjentów z przyzwojakami zlokalizowanymi w jamie bębenkowej. Materiał i metody: W latach 2000–2015 w klinice leczonych było 27 chorych z przyzwojakami jamy bębenkowej. Wiek pacjentów wahał się między 28 a 79 lat. Analizowano dane z badania podmiotowego, przedmiotowego oraz postępowanie chirurgiczne. Wyniki: Najczęstszymi zgłaszanymi przez pacjentów dolegliwościami były jednostronne szumy uszne oraz niedosłuch. Wśród technik chirurgicznych zastosowano tympanotomię przednią u 3 pacjentów (11,1%), antromastoidektomię z tympanotomią tylną u 21 chorych (77,8%), antromastoidektomię ze zniesieniem ściany przewodu słuchowego zewnętrznego u jednego chorego (3,7 %), petrosektomię boczną w 2 przypadkach (7,4 %). Wnioski: Przyzwojaki jamy bębenkowej częściej występowały u kobiet niż mężczyzn. Najczęściej zgłaszanymi dolegliwościami były: szumy uszne o charakterze pulsowania oraz niedosłuch. Najwięcej guzów operowanych miało II stopień zaawansowania. Najczęściej stosowaną techniką chirurgiczną była antromastoidektomia z tympanotomią tylną.