Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "traditional rye" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Infection of hybrid and traditional rye varieties by pathogenic fungi
Autorzy:
Korbas, M
Kubiak, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/65991.pdf
Data publikacji:
1998
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
plant disease
fungicide
winter rye
rye
hybrid rye
hybrid
pathogenic fungi
fungi
rye cultivation
traditional rye
fungal disease
Opis:
The paper summarizes the results of observations on the occurence of diseases on hybrid rye Marder F1 and a traditional rye cv. Motto. Observations were performed in field conditions, on plots treated with fungicides, and untreated control plots. Powdery mildew (Erysiphe graminis), leaf scald (Rhynchosporium secalis), leaf rust (Puccinia dispersa), and stem rust (P. graminis) were the most commonly occuring diseases, although leaf spot caused by Fusarium spp. was also observed. Hybrid rye studied, Marder F1 was characterized by high susceptibility to fungal diseases. The paper also presents data on the quantity of grain yield as related to chemical control.
Doświadczenie prowadzono w 3 lokalizacjach: Rolniczym Zakładzie Doświadczalnym IOR Winna Góra, Stacji Hodowli Roślin "Dańko" w Choryni i Przędsiębiorstwie Wdrożeniowo-Nasiennym w Jarosławcu. Obserwacje wykazały, że żyto heterozyjne Marder F1 było mocniej porażane przez grzyby chorobotwórcze w porównaniu do żyta populacyjnego odmiany Motto. W Choryni było to szczególnie widoczne w przypadku mączniaka prawdziwego (Erysiphe graminis) i rdzy brunatnej (Puccinia recondita). Średni procent porażenia przez Erysiphe graminis wynosił 14,7 na odmianie Motto i 45,0 na odmianie Marder F1, natomiast porażenie przez Puccinia recondita wynosiło odpowiednio 52,9% i 89,7%. W doświadczeniach wykonywano zabiegi fungicydami w różnych fazach rozwojowych roślin. Pozwoliło to na ograniczenie porażenia przez grzyby i uzyskanie wyższego plonu ziarna.
Źródło:
Journal of Plant Protection Research; 1998, 38, 2
1427-4345
Pojawia się w:
Journal of Plant Protection Research
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aktywność etefonu, trineksapaku etylu i chlorku chloromekwatu w zależności od sposobu ich aplikacji w odmianach żyta ozimego
Activity of etephon, trinexapac ethyl and chlorocholine chloride depending on application method in cultivars of winter rye
Autorzy:
Matysiak, Kinga
Sekutkowski, Tomasz
Kaczmarek, Sylwia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2198139.pdf
Data publikacji:
2011-09-30
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:
chlorofil
regulatory wzrostu
regulatory rozwoju
wyleganie
wysokość roślin
żyto heterozyjne
żyto populacyjne
chlorophyll
hybrid winter rye
lodging
plant growth regulators
plant height
traditional winter rye
Opis:
Etefon, trineksapak etylu i chlorek chloromekwatu są popularnie stosowanymi retardantami wzrostu w uprawie zbóż. Obok działania retardacyjnego (hamowania wzrostu elongacyjnego pędu), a tym samym ochrony roślin przed wyleganiem, charakteryzuje je także znaczny wpływ na procesy rozwoju roślin. Celem badań była ocena wpływu trineksapaku etylu, etefonu i chlorku chloromekwatu stosowanych w mieszaninach i w zabiegach sekwencyjnych. Badania polowe prowadzono w Instytucie Ochrony Roślin, w latach 2008–2010. Do doświadczeń wybrano dwie odmiany żyta ozimego: odmianę populacyjną — Dańkowskie Diament i odmianę heterozyjną – Visello. W doświadczeniach stosowano regulatory wzrostu i rozwoju roślin: trineksapak etylu (Moddus 250 EC), chlorek chloromekwatu (Antywylegacz płynny 675 SL) i etefon (Cerone 480 SL). Retardanty stosowano w mieszaninach (zabieg w fazie BBCH 31 rośliny uprawnej) lub w zabiegach sekwencyjnych (I zabieg w fazie BBCH 31, II zabieg w fazie BBCH 37). Mieszaniny stosowano w kombinacjach: trineksapak etylu + chlorek chloromekwatu oraz trineksapak etylu + etefon. W wariancie zabiegów sekwencyjnych stosowano: trineksapak etylu (I zabieg) i chlorek chloromekwatu (II zabieg) oraz trineksapak etylu (I zabieg) i etefon (II zabieg). W doświadczeniach oceniano wysokość roślin, wyleganie, zawartość chlorofilu w liściu podflagowym, liczbę źdźbeł kłosonośnych na jednostce powierzchni, masę 1000 ziaren, liczbę ziaren w kłosie, plon, gęstość ziarna w stanie zsypnym, wilgotność ziarna oraz zawartość białka i skrobi w ziarnie. Poszczególne lata badań charakteryzowały odmienne warunki pogodowe. Zaobserwowano znaczne różnice w podatności odmianowej na badane substancje oraz sposób ich aplikacji.
Etephon, chlorocholine chloride and trinexapac-ethyl are plant growth regulators commonly used in cereals. Besides stem elongation inhibition and lodging prevention they strongly affect many processes of plant growth and development. Scientific literature confirms that they influence the photosynthesis through enhancing of chlorophyll content in plant leaves. Under favorable conditions they can enhance weight of 1000 grains, number of grain per ear and yield, even in the absence of lodging. Activity of plant growth regulators is strongly connected with weather conditions during a vegetation season. The aim of experiments was to evaluate the influence of trinexapac-ethyl, chlorocholine chloride and etephon on diploid (traditional) and hybrid winter rye. The plant growth regulators were used in two variants: mixtures trinexapac-ethyl + chlorocholine chloride or trinexapac-ethyl + etephon. The second variant of application was trinexapac-ethyl in a growth stage BBCH 31 and chlorocholine chloride in BBCH 37 or trinexapac-ethyl in BBCH 31 and etephon in a growth stage BBCH 37. Field trials were conducted in the years 2008–2010 in Plant Protection Institute in Poland. The experimental design was a randomized complete block containing four replications. In field trial the following parameters were estimated: plant height, chlorophyll content, lodging, weight of 1000 grains, number of grains per ear, yield, grain density, starch content, protein content and grain humidity. Results show different response of two cultivars of winter rye to the applied plant growth regulators.
Źródło:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2011, 260/261; 273-283
0373-7837
2657-8913
Pojawia się w:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies