Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "tożsamość żydowska" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Royal Converts from Adiabene and Jewish Identity in the Second Temple Period
Autorzy:
Marciak, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1051190.pdf
Data publikacji:
2018-10-04
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Adiabene
konwersja
tożsamość żydowska
Conversion
Jewish Identity
Opis:
The aim of this paper is to contribute to the question of Jewish identity in the Second Temple Period through the perspective of the conversion of the royal dynasty from Adiabene. In this context, several conclusions are suggested. First, the main ancient account about the conversion of the Adiabenean royalty (“the Adiabene Narrative”: Ant. 20,17-96) perfectly fits the model of ethnicity (D. Boyarin, S. Mason). Although the model of dual (multiple/nested) ethnicity trips over the “breaking motif” of the Adiabene Narrative, it remains a very plausible option, especially in the light of other sources that show how the Adiabenean kings continued to properly function in the Parthian kingdom. Finally, the available sources do not contain direct evidence to support the model of conversion as a purely religious process.
Źródło:
The Biblical Annals; 2018, 8, 4; 607-624
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Państwo Żydowskie : próba nowoczesnego rozwiązania kwestii żydowskiej
Judenstaat : versuch einer modernen Lösung der Judenfrage
Autorzy:
Herzl, Theodor (1860-1904).
Współwytwórcy:
Surzyn, Jacek. Tłumaczenie Wstęp
Wydawnictwo Austeria. Wydawca
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Kraków ; Budapeszt ; Syrakuzy : Wydawnictwo Austeria
Tematy:
Herzl, Theodor (1860-1904)
Syjonizm
Tożsamość żydowska
Żydzi
Esej
Opis:
Tytuł oryginału: Der Judenstaat : versuch einer modernen Lösung der Judenfrage.
Bibliografia na stronach 147-148.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
Tytuł:
Re-wizje Boga. O ewolucji jednego tematu w twórczości Juliana Stryjkowskiego
Re-Visions of God. A Sketch About Julian Stryjkowskis Works
Autorzy:
Piekarski, Ireneusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1944415.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Julian Stryjkowski
obraz Boga
tożsamość żydowska
image of God
Jewish identity
Opis:
The sketch presents images of God emerging from J. Stryjkowski's works. The divine subject could be contained between the image of a domineering dwarf that is formed by man's fear and desires (such is the demonic Jahu in the drama Sodoma) and the picture of impersonal Law, a strict and ruthless Code (this, in turn, is JHWH in Odpowiedź «Reply»). The central vision is an image of a deity being an absolute plenitude, good and evil, but with emphasis on anxiety, darkness, silence and injustice. A search for a milder version of Judaism leads the writer to the vicinity of Christianity: e.g. Amos, the protagonist of the novel Juda Makabi is equipped with evangelical traits of personality. Ultimately, however, in Stryjkowski's works a denominational “fusion of horizons” is not effected (like e.g. in works by R. Brandstaetter), and the postulate (found as soon as at the beginning of his career) to remain faithful to the Jewish nation remains the writer's basic inner obligation.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2009, 57, 1; 171-189
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
NOSTALGICZNY POWRÓT HENRYKA GRYNBERGA DO UTRACONEGO DZIECIŃSTWA
HENRYK GRYNBERG’S NOSTALGIC RETURN TO THE LOST CHILDHOOD
Autorzy:
Balcerzak, Alicja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/955741.pdf
Data publikacji:
2019-02-03
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
Holokaust
tożsamość żydowska
nostalgia
pamięć poholokaustowa
Henryk Grynberg
Holocaust
Jewish identity
post-Holocaust memory
Opis:
The work of Henryk Grynberg is an example of the nostalgia of individual experi-ence, which was determined by traumatic war experiences. The author, as an adult man, returns the same way back to his childhood. The past is what Grynberg is constantly struggling with. The writer recreates the past by restoring the image irretrievably lost. In Sielanka Siaj’s story, Grynberg recalls the world of childhood before the war, this is the only text of this author presenting a picture of joyful childhood. In this piece important fragments of stories about the announcement of the catastrophe, which was the holo-caust, are highlighted. The Holocaust, which is the background of the story, is expressed in subtext, and remains almost invisible. The fate of the main character will continue in the novel entitled The Jewish War, but still, in there, a small boy will experience dilemmas of identity. The whole novel deals with the fate of the Jewish family during the German occupation of Poland. The book was divided into two parts, which follow in chronological order according to the events. Why was the story of the fate of one Jewish family divided in such a way? It is because there were two different ways to save yourself from oppression at the time described. The differences in opinions were visible among people close to the narrator: husband and wife, father and mother. The Jewish War is a tragic story, because it shows the difficulty of the choices, the moral dilemmas that take place in the minds of the characters in the novel. The whole life of the characters portrayed was a lie, a mystification. Not only were their words untrue, the greatest fraud was their very existence at that time. The autobiographical text is portraying the paralyzing fear of the past. We have the right to interpret the texts of Grynberg at three possible levels: personal experiences, generalized form of the fate of the Jewish people and existential reflection, which seeks terms for man in general. Both novels belong to the second wave of postwar literature. In this context, the authors attempted to capture the realities of the war in the perspective of the passage of time. Those authors wrote the main topic as a record of the artistic process, not to describe their own experiences, but to formulate deep judgments based on polemic despair caused by the holocaust.
Źródło:
Świat Tekstów. Rocznik Słupski; 2018, 16; 109-118
2083-4721
Pojawia się w:
Świat Tekstów. Rocznik Słupski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
‘You alone will make our family’s name famous’ Rosa Luxemburg, Her Family and the Origins of her Polish-Jewish Identity
Róża Luksemburg - rodzina oraz pochodzenie jej polsko-żydowskiej tożsamości
Autorzy:
Castle, Rory
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1015882.pdf
Data publikacji:
2012-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Rosa Luxemburg
Family
Jewish Identity
Polish Identity
Zamość
Warsaw
Roża Luksemburg
rodzina
tożsamość żydowska
tożsamość polska
Warszawa
Opis:
The article explores Rosa Luxemburg’s background, youth and family and their influence on her Polish and Jewish identities, as well as on her views on the Polish and JewishQuestions. It examines the views of Luxemburg’s father and grandfather, as well as other relatives, in order to understand the origins of her own ideas about Jewish assimilation, Polish nationalism and other subjects. Addressing the lack of scholarship on this subject by Luxemburg’s biographers, the article uses recent studies, newly available archival material and extensive interviews with members of theLuxemburg family to offer a new interpretation of the origins of Rosa Luxemburg’s Polish-Jewish identity.
Niniejszy artykuł omawia pochodzenie społeczne Róży Luksemburg, jej młodość i atmosferę panującą w rodzinnym domu, w kontekście ich wpływu na kształtowanie się jej polsko-żydowskiej tożsamości, a także jej późniejszych poglądów na kwestie polską i żydowską. W celu zrozumienia źródeł jej koncepcji asymilacji Żydów oraz stanowiska wobec polskiego nacjonalizmu analizuje poglądy ojca oraz dziadka Luksemburg, a także innych członków rodziny. Wobec braku zainteresowania dotychczasowych biografów Luksemburg tą problematyką, artykuł oparty został na najnowszych pracach, udostępnionych niedawno archiwaliach oraz obszernych wywiadach z członkami rodziny Luksemburg. Proponuje on nową interpretację źródeł polsko-żydowskiej tożsamości Róży Luksemburg.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2012, 6; 93-125
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odkrywanie tożsamości żydowskiej w cieniu Holokaustu a dziedzictwo polskiej wielokulturowości – wyzwania dla edukacji i dialogu międzykulturowego
Discovering the Jewish identity in the shadow of the Holocaust versus the heritage of Polish multiculturalism – challenges for intercultural education and dialogue
Autorzy:
Rembierz, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1967782.pdf
Data publikacji:
2014-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
edukacja i dialog międzykulturowy
wielokulturowość
tożsamość żydowska
Holokaust
dziedzictwo
intercultural education and dialogue
multiculturalism
Jewish identity
Holocaust
heritage
Opis:
Jednym z wyzwań dla edukacji międzykulturowej jest odkrywanie i określanie własnej tożsamości kulturowej (narodowej, religijnej) przez pojedyncze osoby i przez społeczności, które – z jakichś powodów – były pozbawione rzetelnej wiedzy i świadomości o dziedziczonej przez nie tożsamości. Jednostki lub grupy, które nie były kształtowane w ich „rdzennej tożsamości”, a bywa, iż formowano je wbrew tej tożsamości, gdy dochodzą do odkrycia „rdzennej tożsamości”, zaczynają funkcjonować w inny sposób. Ukierunkowują swą aktywność na wartości związane z odkrywaną tożsamością. Dokonują przewartościowania efektów kształcenia, któremu podlegali. Podejmują się przebudowania zasobów „osobistej wiedzy”, dostosowują je do wymagań nowej tożsamości. Konfrontowana jest tożsamość dana (wpojona) przez „bieg życia” z tożsamością zadaną do odkrycia, także do odkrycia jej ukrytych pokładów we własnym doświadczeniu egzystencjalnym, którego sens odczytuje się „na nowo” w kontekście treści właściwych przyswajanej tożsamości. Dla analiz z zakresu edukacji międzykulturowej interesujące poznawczo wydają się sytuacje, gdy swą tożsamość – uprzednio im nieznaną – odkrywają osoby dojrzałe i mające wyrobioną pozycję społeczną, do tego profesjonalnie uprawiające refleksję intelektualną, która splata się z odkrywaniem własnej tożsamości. W Polsce do takich znanych osób, które dowiedziały się o swym żydowskim pochodzeniu i stanęły przed wyzwaniem rozpoznania na nowo swej tożsamości, należą Jan Woleński (urodzony w 1940 roku, o żydowskich korzeniach dowiedział się około 1980 roku, będąc już cieszącym się uznaniem filozofem analitycznym, osadzonym w tradycji filozoficzno-logicznej Szkoły Lwowsko-Warszawskiej) i Romuald Jakub Weksler-Waszkinel (urodzony w 1943 roku w getcie w Starych Święcianach koło Wilna, jako syn Jakuba i Batii Wekslerów, przyjęty i uratowany przez polskie małżeństwo Piotra i Emilię Waszkinelów, dowiedział się o swoim pochodzeniu w wieku 35 lat, w 1978 roku, jako ksiądz rzymskokatolicki, naukowo zajmujący się filozofią francuską). W podjętych tu analizach z zakresu edukacji międzykulturowej za punkt odniesienia proponuję przyjąć dociekania Woleńskiego skupione EDUKACJA MIĘDZYKULTUROWA 2014, nr 3 ISSN 2299-4106wokół „kwestii żydowskich”, które w dużej części dotyczą odkrywania i określania przez niego własnej tożsamości kulturowej. Z jednej strony jest to mierzenie się z przeszłością, zwłaszcza z cieniem Holokaustu, jak również z odkrywaniem kulturowego dziedzictwa polskich Żydów, a także rozliczenie się z taką edukacją, w której obecność Żydów w polskich dziejach była marginalizowana, z drugiej strony jest to poszukiwanie takich rozwiązań, również edukacyjnych, które przyczynią się do budowania lepszej przyszłości. Woleński formułuje ideę „podwójnego inkluzywizmu”, a także – mając na uwadze też cel edukacyjny – inicjuje i podejmuje dyskusje służące pogłębionemu rozeznaniu stanu relacji polsko-żydowskich i ich dalszych perspektyw (w Centrum Kultury Żydowskiej w latach 2001–2003 prowadził autorską serię spotkań z zaproszonymi gośćmi „Polacy i Żydzi – od nowa?”). Rozwijając ideę podwójnego inkluzywizmu, Woleński wyraża przekonanie, iż „kwestie żydowskie pozostaną nierozwiązane, o ile Żydzi będą traktowani przez innych jako wyjątkowi (na ogół w złym sensie) oraz tak będą traktowali samych siebie (na ogół w dobrym świetle). Żydowski ekskluzywizm wewnętrzny (swoisty mesjanizm) [...] i stosowany wobec nich ekskluzywizm zewnętrzny ([...] antysemityzm) są dwiema stronami tego samego medalu. Winny być zastąpione przez inkluzywizm wewnętrzny i inkluzywizm zewnętrzny, tj. akceptację innych przez Żydów i akceptację Żydów przez innych”1. Urzeczywistnianie tak rozumianej wzajemnej akceptacji (podwójnego inkluzywizmu) wymaga odpowiedniej edukacji międzykulturowej.
What constitutes a current challenge for intercultural education is the situation of discovering and specifying one’s own cultural (national, religious) identity by individuals or more or less numerous communities, which – due to some reasons and historical determinants – have been deprived of reliable knowledge and consciousness of their inherited identity. The individuals and groups who have not been shaped in their “indigenous identity” (and who have been frequently formed against the essential elements of their identity) start to function in a different (from the previous) way when they come to discovering and acquiring their “native identity”. They draw attention and orient their activity to the values associated with the discovered identity. They re-evaluate the process and effects of education to which they have been subjected and they undertake the rebuilding and completing the resources of “personal knowledge” in order to adjust them to the requirements of the new identity. The identity given (instilled) by the previous “course of life” is confronted with the identity to discover – along with its hidden (implicit) layers in one’s own existential experience. The sense of this experience is read “anew” and in the context of the subject matter appropriate for the acquired identity.What seems cognitively interesting for the analyses in the field of intercultural education are the situations when the previously unknown identity is discovered by mature people with a well-established social position, who practice intellectual reflection by profession – the reflection which is interwoven with revealing and specifying their own identity. In Poland, among the well-known figures who learned about their Jewish origin and faced the challenge of recognizing their identity anew are Jan Hertrich-Woleński (born in 1940, learned about his Jewish roots about 1980 as a middle-aged widely recognized philosopher in the current of analytic philosophy, deeply anchored in the philosophical-logical tradition of the Lviv-Warsaw School) and Romuald Jakub Weksler-Waszkinel (born in 1943 in the ghetto in Stare Święciany near Vilnius, as a son of Jakub and Batia Weksler, received and saved by Piotr and Emilia Waszkinel – a Polish married couple, learned about his origin at the age of 35 in 1978, already as a Roman Catholic priest who scientifically focused on French philosophy). What is suggested in the undertaken analyses in the area of intercultural education is applying the point of reference of Jan Woleński’s considerations focused on the “Jewish issues”, which to a large extent directly concern discovering and specifying his own cultural identity. On one hand, this is the confrontation with the past, especially with the shadow of the Holocaust, and also with discovering the cultural heritage of Polish Jews. This is making even with such education (in the times of communist Poland) in which the presence and activity of Jews in Polish history was marginalized. On the other hand, this point of reference means searching for such (also educational) solutions which will be currently optimal and will facilitate building a better future. Woleński formulates the idea of “double inclusivism” and, promoting this idea also with an educational goal, initiates discussion aiming at deeper insight into diagnosing the complicated Polish-Jewish relations and viewing their prospects (in 2001–2003 in the Jewish Culture Centre, Woleński conducted an authorial series of meetings with special guests, which he entitled “Poles and Jews – anew?”). Developing the idea of double inclusivism, he expresses the belief that “the Jewish issues will remain unsolved as long as Jews are treated by others as exceptional (mostly in the negative sense) and are treated as such by themselves (mostly in the positive sense). The Jewish inner exclusivism (a specific messianism), as I would call the idea of the chosen nation, and the applied (towards them) outer exclusivism are two sides of the same coin. They should be replaced by inner and outer inclusivism, that is by Jews’ acceptance of others and others’ acceptance of Jews”182. Implementing the idea of mutual acceptance (double inclusivism) understood in such a way requires appropriate intercultural education which will respect this idea.
Źródło:
Edukacja Międzykulturowa; 2014, 3; 39-99
2299-4106
Pojawia się w:
Edukacja Międzykulturowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przy sublokatorskim oknie. O Oknie na tamtą stronę Władysława Szlengla
At the subtenant’s window. About Władysław Szlengel’s poem The window to the other side
Autorzy:
Kilanowski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1075534.pdf
Data publikacji:
2021-05-31
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Władysław Szlengel;
polish-jewish identity;
Warsaw ghetto's poetry
tożsamość polsko-żydowska;
poezja getta warszawskiego
Opis:
Celem niniejszego artykułu jest przypomnienie postaci polsko-żydowskiego poety getta warszawskiego, Władysława Szlengla, i ukazanie jego złożonej tożsamości. Rozważając problem marginalnej obecności poety w kanonie kultury polskiej, podejmuję próbę ponownego odczytania jego wiersza Okno na tamtą stronę, sytuując go w kontekście wpływów romantycznych i innych współczesnych mu tekstów. Celem tej lektury jest pełniejsze zrozumienie tożsamości Szlengla jako reprezentanta polsko-żydowskiej inteligencji, jednego z pokolenia żydowskich Kolumbów boleśnie odczuwających swą marginalizację i odrzucenie w kulturze, którą uznawali za swoją. Ową samoświadomość, za Hanną Krall, określam mianem sublokatorskiej.
The aim of this article is to remind the figure of the Polish-Jewish poet of the Warsaw Ghetto, Władysław Szlengel, and to show his complex identity. Considering the problem of the poet's marginal presence in the canon of Polish culture, I attempt to reread his poem The window to the Other Side, situating him within the context of romantic influences and other contemporary texts. The purpose of the reading is to better understand the identity of Szlengel as a representative of the Polish-Jewish intelligentsia, one of the generation of Jewish Kolumbowie, who suffered because of their marginalization and rejection in the culture they considered their own. I refer to this self-awareness, following Hanna Krall, as subtenant's identity.
Źródło:
Polonistyka. Innowacje; 2021, 13; 21-42
2450-6435
Pojawia się w:
Polonistyka. Innowacje
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Listy słuchaczy do Redakcji Żydowskiej Polskiego Radia w latach 1950–1958 jako przykład egodokumentów
Letters to the Editor of the Polish National Radio’s Jewish Desk as an Example of Egodocuments, 1950–1958
Autorzy:
Rozenfeld, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1385056.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Yiddish language
Yiddish radio (broadcasting)
Yiddish culture
Yiddish songs
Jewish identity
multilingualism/Jews
egodocuments
język jidysz
radio jidysz
kultura jidysz
pieśni jidysz
tożsamość żydowska
wielojęzyczność / Żydzi
egodokumenty
Opis:
Audycje nadawane przez Polskie Radio w języku jidysz w latach pięćdziesiątych XX wieku były słuchane na całym świecie. Dla wielu słuchaczy te programy radiowe miały, z różnych powodów, wysoką wartość, o czym świadczą ich listy wysyłane do redakcji. Potwierdza to również negatywna reakcja słuchaczy na zamknięcie tego programu w 1958 roku. Większość listów była pisana w języku jidysz, w niektórych przypadkach używano innych języków – rosyjskiego, polskiego, niemieckiego. Korespondencja w swej treści zawiera wiele bardzo zróżnicowanych wątków osobistych, a jednocześnie odzwierciedla stan zachowanego języka jidysz po utracie ojczyzny. Poziom języka jidysz, którym posługiwano się w listach, informuje przykładowo o tym, czy autor podlegał socjalizacji w oryginalnym otoczeniu żydowskim (dom rodzinny, szkoła), czy przebywał w otoczeniu kultury żydowskiej, czy też w warunkach wyobcowania językowego w kraju pobytu. Niekiedy sami słuchacze podnosili temat swoich braków językowych i wskazywali na przerwanie przemocą żydowskiej edukacji lub warunki w krajach swojego zamieszkania.
Broadcasts aired by the Polish Radio in the Yiddish language in the 1950s were listened to all over the world. All the audience felt that for them, due to numerous reasons, the broadcasts were a matter of high value, and it is confirmed in letters sent to the station. It is also confirmed by negative reaction of the audience to the programme’s closure in 1958. The majority of letters was written in the Yiddish language, and in some cases other languages were used too – Russian, Polish, German. The letters contained many different personal traits, while reflecting the condition of preserved the Yiddish language, after the loss of homeland. The condition of Yiddish language that was used in the letters, for example informs about whether the author was subject to socialization in the original Jewish community (family home, school), whether they were present in the Jewish community, or whether they were affected by linguistic alienation in the country of their residence. Sometimes the audience would tackle the subject of their language deficiencies and point out to the forceful interruption of their Jewish education or the conditions in the country of their asylum.
Źródło:
Autobiografia Literatura Kultura Media; 2017, 8, 1; 171-187
2353-8694
2719-4361
Pojawia się w:
Autobiografia Literatura Kultura Media
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stulecie Tyrmanda. Cezura w biografii publicznej pisarza
The Centenary of Tyrmand. A Time Mark in Writer’s Public Biography
Autorzy:
Dąbrowicz, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1194015.pdf
Data publikacji:
2021-06-20
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Leopold Tyrmand
biografia
cezura biograficzna
emigracja
migracja
żydowska tożsamość
biography
biographical time mark
emigration
migration
Jewish identity
Opis:
Punktem wyjścia artykułu jest uchwała Sejmu o ustanowieniu roku 2020 rokiem Leopolda Tyrmanda, która stanowi ważny moment w jego losach pośmiertnych. Przedmiotem rozważań są cztery teksty biograficzne na jego temat. W pierwszym rzędzie dokumentują one zróżnicowanie ujęć autora Złego: przez pryzmat PRL-owskiej legendy i od strony doświadczeń amerykańskich, które potwierdziły jego konsekwentny antykomunizm. We wszystkich kluczową kwestię stanowi cezura biograficzna między latami spędzonymi w Polsce i okresem emigracyjnym. Wojciech Skalmowski podkreśla, że Tyrmand wielokrotnie musiał zaczynać wszystko od nowa. Według Mariusza Urbanka (Zły Tyrmand) wyjazd za granicę powoduje rozbicie biografii pisarza na dwa osobne etapy. Zdaniem autorów książki Amerykański brzeg Leopolda Tyrmanda, dopiero emigracja stwarza możliwość pełnego ujawnienia dominanty światopoglądowej jego twórczości. Z kolei w książce Marcela Woźniaka akcent pada na problemy tożsamościowe, których źródłem było żydowskie pochodzenie pisarza. Z tego punktu widzenia biografia Tyrmanda okazuje się jednym z wielu przypadków biografii migracyjnych, spełniających się między starym i nowym światem.
The springboard for this article is the resolution adopted by the lower house of the Polish parliament (Sejm) that established the year 2020 as Leopold Tyrmand’s anniversary year which is a crucial time landmark in his posthumous legacy. Based on four biographical texts on Tyrmand’s life, which are the subject matter of this article, one can easily notice Tyrmand’s duality that manifests through his legend in the period of PRL (Polish People’s Republic) and his American experience that confirmed his consistency in anticommunist attitude. In all four cases the key issue is the biographical time mark that sets apart the years spent in Poland and the period of Tyrmand’s emigration. Wojciech Skalmowski draws attention to the fact that the author of Zły [The Evil One] had to start his new life over and over again. According to Mariusz Urbanek (Zły Tyrmand) [The Evil Tyrmand], leaving Poland breaks Tyrmand’s biography into two separate stages and the authors of the book Amerykański brzeg Leopolda Tyrmanda [The American Shore of Leopold Tyrmand] claim that it was the emigration that clearly disclosed Tyrmand’s dominant worldview incorporated in his literary works. On the other hand, Marcel Woźniak shifts the focus to identity matters which originated from the novelist’s Jewish background. From this perspective Tyrmand’s biography proves to be one of many examples of migration biographies coming into being between the old and the new world.
Źródło:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2021, 11 (14); 223-240
2084-6045
2658-2503
Pojawia się w:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prozelityczny wymiar prozy Anny Fein
The proseltic dimension of Anna Feins prose
Прозелитический аспект прозы Анны Файн
Autorzy:
Michalska-Suchanek, Mirosława
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1181945.pdf
Data publikacji:
2021-06-16
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
русско-израильская литература, прозелитизм, еврейская культура, еврейская идентичность, ортодоксальный иудаизм
literatura rosyjsko-izraelska, prozelityzm, kultura żydowska, żydowska tożsamość religijna, ortodoksyjny judaizm
Russian-Israeli literature, proselytism, Jewish culture, Jewish religious identity, Orthodox Judaism
Opis:
Twórczość Anny Fein mieści się w nurcie, który głosi powrót do korzeni kultury żydowskiej i żydowskiej tradycyjnej duchowości. Tożsamość narodową pisarka programowo łączy z identyfikacją religijną. Jej narratorki-bohaterki przemierzają drogę, którą niegdyś przeszła ona sama — budowania (odradzania się) żydowskiej samoświadomości aż do nawrócenia się na ortodoksyjny judaizm. W tej ewolucji, która stanowi fundament semantyczno-ideowej dynamiki większości utworów pisarki, ujawnia się swojego rodzaju prozelityzm Fein. Prozelityczny charakter prozy Fein jest także pochodną funkcji poznawczej, tj. wprowadzania odbiorcy świeckiego w świat społeczności ortodoksyjnej. Siłę prozelitycznego rezonansu zdecydowanie wzmacniają również, obecne w twórczości Fein, elementy autobiograficzne.
The works of Anna Fein follow the trend of returning to the roots of Jewish culture and traditional Jewish spirituality. The writer links the national identity with religious identification. Her narrators-protagonists follow the path that she once went — building Jewish self-awareness until conversion to Orthodox Judaism. In this evolution, which is the foundation of the semantic-ideological dynamics of most of the writer's works, a kind of Fein proselytism is revealed. The proselytical nature of Fein's prose is also a derivative of the cognitive function, i.e. introducing the secular recipient to the world of the orthodox community. The power of proselytizing resonance is also definitely strengthened by the autobiographical elements present in Fein's work.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2021, 3 (175); 99-115
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kwiaty nie mają nazw (tłum. I. Piekarski)
Flowers Have No Names (trans. I. Piekarski)
Autorzy:
HARSHAV, Benjamin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047366.pdf
Data publikacji:
2020-01-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
hebrajskie odrodzenie, wielka żydowska wojna językowa, współczesna rewolucja żydowska, język a tożsamość, Eliezer Ben Jehuda
Hebrew revival, great Jewish language war, modern Jewish revolution, language and identity, Eliezer Ben-Yehuda
Opis:
W artykule zaprezentowany został historyczny związek narodu żydowskiego z językiem hebrajskim, a także proces, który doprowadził do odrodzenia się tego języka w obrębie kultury żydowskiej. Autor ukazuje przywiązanie Żydów w Diasporze do trzech języków: hebrajskiego, aramejskiego i jidysz, wskazuje także na główną rolę, jaką w odrodzeniu hebrajskiego jako języka mówionego odegrał pochodzący z Litwy intelektualista Eliezer Ben Jehuda. Nie bez znaczenia dla stworzenia pierwszych syjonistycznych osad w Palestynie były również wysiłki podjęte przez francuskiego filantropa barona Edmonda Jamesa de Rothschild.   Podstawa przekładu: B. Harshav, Flowers Have No Names, „Natural History” 2009, t. 118, nr 1, s. 24-29.
W artykule zaprezentowany został historyczny związek narodu żydowskiego z językiem hebrajskim, a także proces, który doprowadził do odrodzenia się tego języka w obrębie kultury żydowskiej. Autor ukazuje przywiązanie Żydów w Diasporze do trzech języków: hebrajskiego, aramejskiego i jidysz, wskazuje także na główną rolę, jaką w odrodzeniu hebrajskiego jako języka mówionego odegrał pochodzący z Litwy intelektualista Eliezer Ben Jehuda. Nie bez znaczenia dla stworzenia pierwszych syjonistycznych osad w Palestynie były również wysiłki podjęte przez francuskiego filantropa barona Edmonda Jamesa de Rothschild. Podstawa przekładu: B. Harshav, Flowers Have No Names, „Natural History” 2009, t. 118, nr 1, s. 24-29.
Źródło:
Ethos; 2016, 29, 2 (114); 283-291
0860-8024
Pojawia się w:
Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mesjasz, brat czy odstępca? Jezus z Nazaretu a judaizm
Messiah, brother or apostate? Jesus of Nazareth and Judaism
Autorzy:
Rzym, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480496.pdf
Data publikacji:
2018-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Jezus Chrystus
judaizm
dialog chrześcijańsko-żydowski
żydowska tożsamość Jezusa
miejsce Jezusa w judaizmie
Jesus Christ
Judaism
Christian-Jewish dialogue
Jewish identity of Jesus
place of Jesus in Judaism
Opis:
Niniejszy artykuł ukazuje, w jaki sposób kształtowało się żydowskie podejście do Jezusa na przestrzeni wieków. Zaprezentowane zostaje stanowisko wybranych teologów żydowskich oraz świeckich przedstawicieli judaizmu. Tradycyjnym podejściem judaizmu do Jezusa Chrystusa było milczenie na Jego temat albo otwarta wrogość. Wzmianki występujące w Talmudzie oraz dzieło Toledot Jeszu pełne są obraźliwych komentarzy, ukazujących założyciela chrześcijaństwa jako: nieślubne dziecko, maga, heretyka, zwodziciela. Również dzisiaj rola i znaczenie Jezusa pozostaje tematem drażliwym dla relacji chrześcijańsko-żydowskich. Z drugiej strony, od XIX wielu jesteśmy świadkami licznych prób przywrócenia Jezusowi miejsca w tradycji religijnej judaizmu. Podejmują je rabini, teolodzy oraz świeccy myśliciele żydowscy. Uznają w Nim swojego brata, wybitnego nauczyciela, a przede wszystkim – yda wiernego tradycji i religii judaistycznej.
This article shows how the Jewish approach to Jesus was shaped over the centuries. The position of selected Jewish theologians and lay representatives of Judaism is presented. The traditional approach of Judaism to Jesus Christ was silence about him or open hostility. The references in the Talmud and the work of Toledot Yeshu are full of insulting comments showing the founder of Christianity as an illegitimate child, a magician, a heretic, a deceiver. Also today, the role and significance of Jesus remains a sensitive topic for Christian-Jewish relations. On the other hand, since the nineteenth century, we have been witnessing numerous attempts to restore a place for Jesus in the religious tradition of Judaism. They are taken by rabbis, theologians and Jewish lay thinkers. They recognize in him their brother, an outstanding teacher, and above all – a Jew faithful to tradition of Judaism.
Źródło:
Nurt SVD; 2018, 1; 8-24
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
In search of spirituality. Religious reorientation or radical assimilation? The case of Marek Szwarc
W poszukiwaniu duchowości. Religijny zwrot czy radykalna asymilacja? Przypadek Marka Szwarca
Autorzy:
Gadowska, Irmina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/593941.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
Jewish art
identity
conversion
Judaism
Jesus
sztuka żydowska
tożsamość
konwersja
Judaizm
Jezus
Opis:
For most of the assimilated Jews, religious reorientation was an alternative to Judaism – increasingly alien to them – and total secularization, and was frequently the only ticket to a career and an improvement of their social status. Only a few of them saw it as a profound religious experience which made them God-fearing, pious Catholics. The biography of Marek Szwarc, a Jewish sculptor, is an interesting material for research regarding his religious conversion. Szwarc, brought up in the spirit of Zionism, initially co-founded the secular culture based on non-religious identity. However, war, civilizational changes, and the crisis of traditional values changed his attitude to religion. This change was reflected in his works created for the expressionist group "Yung-yidish". For Szwarc the introduction of Christian iconography was motivated by the desire to emphasize the universal values associated with the spiritual rebirth of humanity. Even then, he acknowledged the visual “attractiveness” of Christianity, which, combined with expressionist or modernist influences, legitimized artistic progressivism as a manifestation of modern European culture. The turning point in the artist’s career was his baptism on May 1, 1920 in Poznań. This paper is an attempt to examine the circumstances of his conversion, taking into account his biography, its social context, as well as the impact of this decision on his art.
Zwrot religijny stanowił dla większości asymilujących się Żydów alternatywę wobec coraz bardziej obcego im judaizmu i całkowitej laicyzacji. Był przepustką do kariery i polepszenia społecznego statusu. Tylko dla nielicznych stanowił głęboko religijne doświadczenie, które uczyniło ich pobożnymi praktykującymi katolikami. Biografia żydowskiego rzeźbiarza Marka Szwarca stanowi interesujący materiał do badań nad przyczynami religijnej reorientacji. Wychowany w duchu syjonizmu artysta, początkowo współtworzył świecką kulturę w oparciu o niereligijną tożsamość. Wojna i kryzys tradycyjnych wartości wpłynęły na zmianę jego stosunku do religii, co ujawniło się w grafikach tworzonych dla grupy Jung Idysz. Obok tematów związanych z żydowską tradycją, pojawiły się wówczas wątki chrześcijańskie. Wprowadzenie chrześcijańskiej ikonografii podyktowane było pragnieniem zaakcentowania uniwersalnych wartości związanych z duchowym odrodzeniem ludzkości. Już wtedy dostrzegał wizualną „atrakcyjność” chrześcijaństwa, która w połączeniu z wpływami ekspresjonistycznymi czy modernistycznymi legitymowała artystyczny progresywizm jako przejaw nowoczesnej kultury europejskiej. Punktem zwrotnym w karierze Szwarca był chrzest, 1 maja 1920r. w Poznaniu. Akt ten okazał się brzemienny w skutki ze względu na stosunki rodzinne, towarzyskie, wpłynął też na tematykę dzieł artysty. W początkach lat 20., po osiedleniu się w Paryżu, Szwarc poznał Jacquesa Maritaina, którego filozofia ukierunkowała jego dalszą twórczość. Niniejszy tekst stanowi próbę analizy okoliczności zwrotu religijnego Szwarca z uwzględnieniem jego biografii, historycznego i społecznego kontekstu, a także wpływu, jaki konwersja wywarła na jego sztukę.
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2015, 17; 347-369
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jiddische Sprache als Kulturträger in Polen nach der Schoah
Yiddish language as the carrier of culture in Poland after the Shoah
Autorzy:
Rozenfeld, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1592356.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Jiddisch
Jiddische Kultur
Jüdische Identität
Jiddischer Rundfunk
Nussech Pojln
Jezijes Pojln
Nachkriegspolen
Kommunismus
polnische Juden
Yiddish language
Yiddish radio (broadcasting)
Yiddish culture
Jewish identity
nusekh Poyln
yetsiyes Poyln
post-war Poland
Communism
Polish Jews
język jidysz
radio jidysz
kultura jidysz
tożsamość żydowska
nusech Pojln
jecijes Pojln
powojenna Polska
komunizm
polscy Żydzi
Opis:
Mit der Schoah wurde die Anzahl der Sprecher des Jiddischen brutal reduziert; damit wurde zugleich die jiddische Kultur vernichtet. In der unmittelbaren Nachkriegszeit kam es in Polen zu Initiativen, deren Reste zu bewahren und sie wiederzubeleben. Der Beitrag behandelt verschiedene solcher Erscheinungsformen, insbesondere die jiddischen Programme des Polnischen Rundfunks. Diese sahen sich dann in den 1950er Jahren zunehmend Versuchen politischer Einflussnahme gegenüber, bei denen es darum ging, ideologische Botschaften zu transportieren. Unter diesen Bedingungen spielte die jiddische Sprache eine identitätsstiftende Rolle und wurde zum wichtigen Kulturträger, worin sich die Situation in Polen von der in anderen Staaten unterschied.
Wraz z Zagładą liczba używających języka jidysz została brutalnie zmniejszona; tym samym została zniszczona kultura jidysz. Bezpośrednio po wojnie podjęto w Polsce inicjatywy mające na celu zachowanie i ożywienie jej pozostałości. Artykuł dotyczy różnych tego typu aktywności, w szczególności programów jidysz Polskiego Radia. W latach pięćdziesiątych działania te coraz częściej były konfrontowane z presją polityczną, ukierunkowaną na przekaz treści ideologicznych. W tych okolicznościach język jidysz odgrywał rolę nośnika kultury, określając równocześnie tożsamość, przy czym sytuacja w Polsce różniła się od warunków w innych państwach.
With the Shoah, the number of speakers of Yiddish was brutally reduced; thus, Yiddish culture was destroyed. In the immediate post-war period, there were initiatives in Poland to preserve and revive the remnants. The article deals with various such manifestations, in particular with the Yiddish programs of the Polish Radio. In the 1950s they increasingly faced attempts of political influence that involved conveying ideological messages. Under these conditions, the Yiddish language played an identity-determining role and became an important cultural carrier, in which the situation in Poland differed from that in other states.
Źródło:
Colloquia Germanica Stetinensia; 2019, 28; 53-67
2450-8543
2353-317X
Pojawia się w:
Colloquia Germanica Stetinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
  • odwiedzone
Tytuł:
Wydobywając (żydowskość) Seweryna Pollaka
Recalling (the Jewishness of) Seweryn Pollak
Autorzy:
Szulc-Woźniak, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/699378.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Seweryn Pollak
Grzegorz Pollak
Wanda Grodzieńska
poezja
żydowska tożsamość
powstanie w getcie warszawskim
Koło Polonistów Słuchaczów Uniwersytetu Warszawskiego
poetry
Jewish Identity
The Warsaw Ghetto Uprising
Circle of Polish Philology Students of the University of Warsaw
Opis:
This article focuses on Seweryn Pollak’s poetry, despite him being known first and foremost as an essayist and translator. Although meeting mixed and negative reviews (including his own), Pollak’s poetry is not only a space where personal and fascinating accounts, memories, conversations with the loved ones, and farewells collide, but also the precise genre which the author chooses to talk of his Jewish ancestry, which is left unmentioned in his narrative works, including those addressed to his family and friends. Among Pollak’s poems, there are texts devoted to the Shoah that actualise the sense of danger and alienation; these painful recollections, although dictated by fear, happen to be the poems where self-reflection becomes sharp and thorough, whilethe poetic persona – predominant. Searching for an insightful perspective on Pollak and his work, this article turns to his captivating handwritten texts with a special emphasis put on the collections of letters exchanged between him and his wife, Wanda Grodzieńska.  
Artykuł przybliża sylwetkę Seweryna Pollaka, znanego przede wszystkim jako tłumacz i eseista, oraz koncentruje się na jego twórczości poetyckiej. Liryka autora Wypraw za trzy morza, oceniana różnie, często krytycznie (również przez niego samego), jest miejscem niezwykłych, osobistych wyznań, wspomnień, rozmów z najbliższymi i pożegnań. To tu, w poezji, Pollak mówi także o swoim żydowskim pochodzeniu, o którym milczy w tekstach prozatorskich, nawet adresowanych do bliskich. Istotne miejsce w lirycznych tomach Pollaka zajmują wiersze zawracające ku Zagładzie, aktualizujące poczucie zagrożenia i obcości. W utworach rozdrapujących rany pamięci, dyktowanych przez lęk, rozpoznanie siebie jest przenikliwe i śmiałe, a poetyckie „ja” –  najwyraźniejsze. Poszukując możliwie szerokiej perspektywy dla przedstawienia Pollaka, autorka odwołuje się do interesujących materiałów rękopiśmiennych – zwłaszcza do tomów korespondencji poety z żoną Wandą Grodzieńską.
Źródło:
Narracje o Zagładzie; 2019, 5; 199-217
2450-4424
Pojawia się w:
Narracje o Zagładzie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies