Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "theory of architecture" wg kryterium: Temat


Tytuł:
„Capellae maiores et minores” i różne sposoby ich kształtowania w architekturze sakralnej po Soborze Trydenckim
Autorzy:
Krasny, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2016280.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
nowożytna architektura sakralna
nowożytna teoria sztuki
sztuka sepulkralna
liturgia po Soborze Trydenckim
kaplice
przestrzeń sakralna w epoce nowożytnej
early modern sacral architecture
early modern theory of art
sepulchral art
liturgy after the Council of Trent
chapel
sacred space in early modern period
Opis:
Reformy liturgiczne po Soborze Trydenckim doprowadziły do zasadniczych zmian w funkcjonowaniu liturgicznym i w kształtowaniu różnych partii świątyni. W różnych środowiskach terminem kaplica określano więc bądź prezbiterium, bądź aneksy ściśle powiązane z korpusem, bądź też autonomiczne budowle służące kultowi relikwii i cudownych obrazów oraz grzebaniu dostojnych zmarłych. Ten zamęt terminologiczny nie został uporządkowany w tekstach teoretyczno-artystycznych, takich jak mediolańskie Instructiones fabricae et supellectilis ecclesiastice. Nie sposób zatem wypracować jednoznacznej definicji nowożytnej kaplicy przykościelnej na użytek historii sztuki.
In Instructiones fabricae et supellectilis ecclesiasticae published in Milan in 1577, in line with the tradition formed in the Middle Ages, the term capella was used to describe a part of the church interior, definitely designated as the place for altar. There, the term capella maior was referred to the church’s presbytery, and capelle minores – to the strings of identical chapels, adjacent to the sides of the nave, and sometimes also to the transept. Capella maior was already losing its spatial separateness as a result of liturgical reforms introduced after the Council of Trent. In Italy and in most European countries, it was then that great importance was attached to gathering the people at one solemn Holy Mass, at the same time striving to make its celebration as visible as possible to the gathered worshipers. Therefore, the choir partitions were removed, and the presbyteries were cleaned from elements emphasizing their spatial distinctiveness on the one hand (reliquaries, miraculous paintings, impressive tombstones), and on the other, distracting the attention of the worshipers from the celebration of the Holy Sacrifice. Such activities – strongly recommended in Instructiones – meant that the presbytery was very strongly (both spatially and ideologically) integrated with the body of the church, as a result of which in most languages it ceased to be called a chapel. On the other hand, in the documents of church factories such a term was applied to annexes connected very loosely with the space and body of the temple, to which the saints and tombstones from the presbytery were “transferred”. The construction of two such structures by the popes at the larger basilica of Santa Maria Maggiore in Rome became the confirmation of this practice by the highest authority in the Church. However, Instructiones and other Counter-Reformation texts on church shaping did not record the rapid spread of an “autonomous” chapel in sacral architecture. The Milanese work describes only the way of shaping the strings of capellae minores, so a solution present in the Italian architecturefrom the late Middle Ages. The reason for this choice was probably the fact that the chapels adjacent to the nave fulfilled a specific tradition in the liturgy in the church, and the role of autonomous chapels in this field remained insignificant. Due to the well-established local tradition in the South Netherlands, there was no integration of the spaces of presbyteries and churches in this area. In this area, Catholicism was restored after the period of violent Reformation, which meant that in the churches, first of all, elements destroyed by iconoclasts were reconstructed. Therefore, in the cathedrals and collegiate churches, with the consent of the Holy See, the partitions separating them from the corpus were reconstructed. Behind these partitions, imposing tombstones of bishops and canons were built, because only these spaces were supervised by higher clergy, while the corps were under the administration of municipalities. In Flemish, the presbytery was thus still described with the term (grote) kapel, while the side chapels, usually built between the buttresses of great Gothic churches, were called chapels (kapelletjes). Thus, in the modern era, the term “chapel” was associated with various spatial and functional solutions, both in construction practice and in texts on sacral architecture. Therefore, one should limit himself to noticing the complex presence of chapels in the history of modern architecture, and not try to formulate a precise and unambiguous definition of this type of building.
Źródło:
TECHNE. Seria Nowa; 2020, 5; 11-37
2084-851X
Pojawia się w:
TECHNE. Seria Nowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Chętka mię napadła budować i pięknie mieszkać”. Stosunek Krzysztofa Opalińskiego (1611–1655) do architektury
“A craving urged me to build and live beautifully.” Krzysztof Opalińskis (1611-1655) attitude to architecture
Autorzy:
Stankiewicz, Aleksander
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2106674.pdf
Data publikacji:
2021-12-09
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Krzysztof Opaliński
Constante Tencalla
polska architektura nowożytna
teoria architektury
, Constante Tencalla
polish early modern architecture
theory of architecture
Opis:
W artykule omówiono nieopracowany jak dotąd przez badaczy stosunek Krzysztofa Opalińskiego do architektury. Magnat zamawiał projekty swoich pałaców we Włoszakowicach oraz w Warszawie u Constantego Tencalli, który zapewne projektował też  kościół parafialny we Włoszakowicach. Swoje opinie na temat budownictwa Opaliński zawarł w pisanych przez siebie wierszach oraz w listach do swojego brata Łukasza, domniemanego autora pierwszego polskojęzycznego traktatu architektonicznego. Poglądy Opalińskiego, częściowo zbieżne z wyrażonymi w tym traktacie, były wynikiem lektury włoskich i  francuskich traktatów i wzorników architektonicznych, ale też dzieła Petera Paula Rubensa Palazzo di Genova, wydanego w 1622 roku.
The article discusses the attitude towards architecture of Krzysztof Opaliński, which has not been developed by researchers yet. The magnate ordered designs for his palaces in Włoszakowice and in Warsaw with Constante Tencalla, who probably also designed the parish church in Włoszakowice. Opaliński expressed his opinions on architecture in his own poems and in letters to his brother Łukasz, the alleged author of the first Polish-language architectural treatise. Opaliński's views, partly coincident with those expressed in this treatise, were the result of reading French and Italian treaties and architectural templates, but also the work of Peter Paul Rubens Palazzo di Genova, published in 1622.
Źródło:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne; 2021, 28, 2; 141-156
1232-1575
Pojawia się w:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
«Greek Revival» в европейской архитектурной теории второй половины XVIII веka
Autorzy:
Kozar, N.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2068448.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Politechnika Częstochowska
Tematy:
teoria architektury
architektura europejska
architektura XVIII w.
architectural theory
European architecture
architecture of 18th c.
Opis:
Przedstawiono historię odnowy zasad sztuki antycznej Grecji w europejskiej teorii architektonicznej drugiej połowy XVIII wieku. Zasygnalizowano, w jaki sposób porządek architektoniczny starożytnej Grecji (porządek świątyni w Pestum) znalazł odbicie w architekturze Anglii, Włoch, Francji i Niemiec. Podkreślono rolę wykorzystania form "greckiego doryckiego porządku" w rozwoju "klasycyzmu doby Oświecenia".
The article considers the history of investigations of Greek antic architecture in the European architectural theory of the second part of the XVIII century.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Politechniki Częstochowskiej. Budownictwo; 2010, 16 (166); 7-14
0860-7214
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Politechniki Częstochowskiej. Budownictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Architekt Maksymilian Goldberg (1895–1942)
The Architect Maksymilian Goldberg (1895–1942)
Autorzy:
Kiecko, Emilia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30145664.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Maksymilian Goldberg
Hipolit Rutkowski
Polish architecture
Modernist architecture
architecture of the Second Republic
architecture of Warsaw
Modernism
theory of architecture
history of architecture
architektura polska
architektura modernistyczna
architektura II Rzeczypospolitej
architektura Warszawy
modernizm
teoria architektury
historia architektury
Opis:
Maksymilian Goldberg był jednym z najważniejszych międzywojennych architektów warszawskich. Wraz z Hipolitem Rutkowskim brał udział w licznych konkursach architektonicznych i realizował głównie projekty budynków mieszkalnych oraz wnętrz. Angażował się w działalność organizacyjną i społeczną środowiska architektów jako współorganizator i aktywny członek SAP i SARP oraz założonej przez architektów związanych z miesięcznikiem „Dom – Osiedle – Mieszkanie” Poradni Budowlanej świadczącej usługi mniej zamożnym klientom. Był również teoretykiem architektury, którego w większości nieopublikowane koncepcje teoretyczne stanowiły inspirację dla idei zawartych w traktacie Bohdana Lacherta Rozważania o niektórych cechach twórczości architektonicznej (1960). Artykuł zarysowuje obraz bogatej twórczości, przede wszystkim projektowej, ale też teoretycznej Goldberga, która wciąż jeszcze czeka na monograficzne opracowanie i właściwą ocenę.
Maksymilian Goldberg was one of most important interwar architects active in Warsaw. Together with Hipolit Rutkowski, he successfully participated in several architectural competitions, mainly concerning designs for residential buildings and interiors. He was involved in organisational and social activities in the architectural milieu as a co-organiser and active member of the Association of Polish Architects (SAP) and Association of Architects of the Republic of Poland (SARP), as well as the Building Advisory Service, a body that provided services to less affluent clients, instituted by architects associated with the monthly magazine “Dom – Osiedle – Mieszkanie”. He was also a theoretician of architecture, whose mostly unpublished theoretical concepts inspired the ideas contained in Bohdan Lachert’s treatise Rozważania o niektórych cechach twórczości architektonicznej (1960). The article outlines Goldberg’s oeuvre, primarily in design but also in theoretical concepts, which despite its richness still awaits monographic study and proper evaluation.
Źródło:
Biuletyn Historii Sztuki; 2024, 86, 1; 97-126
0006-3967
2719-4612
Pojawia się w:
Biuletyn Historii Sztuki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Architektura mieszkaniowa międzywojennego Kowna na przykładzie zabudowy ulicy V. Putvinskio
Residential architecture of interwar Kaunas on the example of buildings at V. Putvinskio street
Autorzy:
Niebrzydowski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/398291.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Politechnika Białostocka. Oficyna Wydawnicza Politechniki Białostockiej
Tematy:
architektura mieszkaniowa
historia architektury XX w.
teoria architektury XX wieku
Kowno
residential architecture
history of the 20th century architecture
theory of the 20th century architecture
Kaunas
Opis:
Celem artykułu była ogólna charakterystyka architektury mieszkaniowej zrealizowanej w latach dwudziestych i trzydziestych XX wieku w centrum Kowna. Był to okres intensywnych przemian i rozwoju związanego z uzyskaniem przez to miasto statusu „przejściowej stolicy” Litwy. W pierwszych rozdziałach przedstawiono uwarunkowania, jakie towarzyszyły tym procesom, oraz ich główne kierunki i skalę. W ogólny sposób omówiono najważniejsze aspekty przekształceń struktury urbanistycznej Kowna, wskazano najbardziej prestiżowe realizacje i czołowych architektów. Następnie skupiono się na budynkach mieszkalnych, które w okresie międzywojennym stanowiły największą grupę nowych obiektów. Zakres szczegółowych badań ograniczono do wielorodzinnych budynków mieszkalnych wzniesionych przy ulicy V. Putvinskio, jako reprezentatywnego przykładu zabudowy w centrum miasta. Metoda badawcza obejmowała studia literatury, wywiady z miejscowymi architektami i badaczami architektury, ogląd obiektów, wykonanie dokumentacji fotograficznej. W trakcie badań wstępnych wyłoniono pięć budynków, które poddano analizom porównawczym, m.in. w zakresie stylistyki architektonicznej oraz kształtowania form i rozwiązań funkcjonalno-przestrzennych. Wyniki badań przedstawiono w podsumowaniu, w postaci wniosków. Najważniejsze z nich wskazują na: odniesienia historyczne widoczne w budynkach wznoszonych w latach dwudziestych, dominację stylu modernistycznego w latach trzydziestych, regionalny charakter kowieńskiego modernizmu, specyficzne elementy i detale architektoniczne, jednoklatkowe układy budynków, swobodny sposób kształtowania pierzei.
The purpose of the article was the general characteristics of residential architecture built in the 1920s and 1930s in the centre of Kaunas. It was a period of intense changes and development, which was connected with the new status of the city as “the transitional capital” of Lithuania. The first chapters present the conditions that accompanied these processes and their main directions and scale. The most important aspects of the transformation of the urban structure of Kaunas were discussed in a general way, the most prestigious projects and leading architects were also indicated. Then, the focus was on residential buildings, which in the interwar period constituted the largest group of new facilities. The scope of detailed studies was limited to multi-family buildings constructed on V. Putvinskio street, as a representative example of residential architecture in the city centre. The research method included studies of relevant literature, interviews with local architects and researchers of architecture, inspection of buildings, photographic documentation. During the preliminary studies, five buildings were selected, which were subjected to comparative analyses, including in the field of architectural styles and shaping of architectural forms as well as functional and spatial solutions. The results of the research are presented in the summary in the form of conclusions. The most important of them indicate: historical references visible in buildings constructed in the 1920s, the dominance of the modernist style in the 1930s, the regional character of modernism in Kaunas, specific architectural elements and details, plans of buildings with single-staircase, and a free-style composition of frontages.
Źródło:
Architecturae et Artibus; 2019, 11, 2; 26-37
2080-9638
Pojawia się w:
Architecturae et Artibus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Awangarda – od dynamiki ruchu do nowej narracji przestrzeni miejskiej
Avant-garde – from the dynamic of movement to a new narration in urban space
Autorzy:
Kwiatkowski, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/146064.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
teoria przestrzeni
architektura XX w.
urbanistyka współczesna
narracja przestrzeni
kubofuturyzm
awangarda lat 20. XX wieku
theory of space
20th century architecture
contemporary urban planning
urban narration
cubo-futurism
avant-garde of 1920s.
Opis:
Czasy awangardy lat 20. XX wieku przyniosły radykalne przewartościowania w dziedzinie sztuk wizualnych. Odrzucono dotychczasowe doświadczenia akademików, zerwano z perspektywą liniową. Wkrótce również odrzucono apoteozę dynamiki wielkiego miasta, stawiając w jej miejsce kult nowego człowieka, a konkretnie człowieka jako zbiorowości, czyli społeczeństwa zmiany. Miejsce dawnej grawitacji wypływającej z hierarchii przestrzeni miejskiej dającej spójność sceny, czyli kontekst zajął samodzielny przedmiot. Na jego bazie rozpoczęły się nowe poszukiwania postkubistycznej syntezy. Nie przekroczono jednak – jak się okazało aż do dnia dzisiejszego – granicy bezprzedmiotowości.
The avant-garde ideas of the 1920s brought about a radical re-evaluation in visual arts. The scholarly approach to art was rejected, together with linear perspective. The idea of grand cities, no longer glorified, was soon replaced by an apotheosis of new man, yet understood as a community – a society of change. The gravity of spatial hierarchy which had hitherto given context and coherence to a scene was transferred to a single object. On its basis people started to look for a post-cubist synthesis. But the limit of abstraction, as it turns out, was to this day never crossed.
Źródło:
Kwartalnik Architektury i Urbanistyki; 2016, 61, 3; 5-22
0023-5865
Pojawia się w:
Kwartalnik Architektury i Urbanistyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Boston government service center jako przykład amerykańskiego brutalizmu
Boston government service center as an example of american brutalism
Autorzy:
Niebrzydowski, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/398335.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Politechnika Białostocka. Oficyna Wydawnicza Politechniki Białostockiej
Tematy:
historia architektury
teoria architektoniczna
wiek XX
brutalizm
USA
Paul Rudolph
theory of architecture
history of architecture
20th century architecture
brutalism
Opis:
Paul Rudolph to jeden z twórców, którzy zapoczątkowali brutalizm w architekturze Stanów Zjednoczonych. Jego budynki stanowią doskonałe przykłady tego nurtu, a jednym z nich jest wzniesiony w latach sześćdziesiątych XX wieku. Boston Government Service Center. W artykule omówiono założenia projektowe Rudolpha i przedstawiono formę architektoniczną BGSC. W wyniku analizy rozwiązań architektonicznych wskazano szereg cech, dzięki którym ta realizacja może być uznana za jedno z najważniejszych osiągnięć amerykańskiego brutalizmu, jak m.in.: monumentalność, ekspresyjność, ciężkość i masywność, specyficzne podejście do problemu kontekstu, inspiracje architekturą historyczną, dążenie do indywidualizowania form, preferowanie układów dośrodkowych, podkreślanie roli ruchu i elementów komunikacyjnych, dążenie do ciągłości zabudowy, kształtowanie fasad przy pomocy rytmicznie powtarzanych elementów, podkreślanie elementów konstrukcyjnych, eksponowanie nadwieszonych brył, dążenie do wyrazistych efektów światłocieniowych, stosowanie różnorodnych faktur betonowych. BGSC jest obecnie jedynie częściowo użytkowane, a jego przyszłość jest niepewna.
Paul Rudolph was one of the architects, who introduced brutalism to the architecture of the United States of America. His buildings are excellent examples of this style, and one of them is the Boston Government Service Center which was built in the 1960s. Author of the article discusses Rudolph’s design criteria and presents architectural form of the BGSC. After analyzes he also specifies a number of features which confirm that the building can be considered one of the most important achievements of American brutalism, including: monumentality, expressiveness, heaviness and solidity, specific approach to the problem of context, references to historical architecture, striving for individual forms, preferring centripetal arrangements, highlighting the role of movement and elements of circulation, continuity, rhythmically repeated elements on facades, highlighting structural elements, use of overhanging solids, chiaroscuro effects, exposing textures of concrete. The BGSC is currently only partially used, and its future is uncertain.
Źródło:
Architecturae et Artibus; 2014, 6, 3; 32-44
2080-9638
Pojawia się w:
Architecturae et Artibus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Boullee, Wolter, Newton. Architektura i newtonianizm w dobie oświecenia
Boullee, Voltaire, Newton. Architecture and newtonianism in the age of Enlightment
Autorzy:
Świtek, Gabriela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/706994.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Boullee
Voltaire
Newton
theory of architecture
Enlightment
Wolter
teoria architektury
oświecenie
Opis:
This article presents selected aspects of the cult of Isaac Newton in France during the Age of the Enlightenment that appear both in Voltaire’s philosophical writings as well as in contemporary visual culture. These reflections feed into art historical interest in the affinity of “two cultures” (C.P. Snow), that is science and humanities, at the same raising questions on methods of research in the reception of scientific theories in art. The paper recalls earlier research on the phenomenon of Newtonianism in eighteenth century European culture (F. Wagner, J.B. Shank), as well as discussions on Newtonian iconography in literature and the visual arts (M.H. Nicholson, M. Keynes, F. Haskell, J. Gage, A.M. Vogt). The celebrated project by Étienne-Louis Boullée for Newton’s cenotaph serves as the main architectural example of Newtonianism in the Age of Enlightenment, but also contributes to analysis on the reception of scientific discoveries in visual arts. The description of Newton’s cenotaph, included in Architecture; Essai sur l’art by Boullée, is compared with selected excerpts from Letters on the English and Elements of Newton’s Philosophy by Voltaire, these being the main source of the popularization of his scientific discoveries in France. The design for Newton’s monument is interpreted in the context of a wider phenomenon, namely the cult of the genius and the cult of posterity in the Enlightenment era. Two aspects of Boullée’s project – the spherical shape and the symbolism of light – are subject to a more detailed analysis, since the decomposition of light and the law of gravity that encompasses the infinite space of the universe are the two main themes recurring in Newton’s iconography, in literature, painting and sculpture. The spherical shape of the cenotaph (as noted earlier by the architect’s monographer A.M. Vogt) is not an “illustration” of Newton’s discovery; the law of gravity assumes that the Earth is not a sphere, but a spheroid. The spherical form of the monument can, at most, be considered as an example of the quest for new formulations of iconography, referring to the attributes of the astronomer and Astronomy (Urania); as one example of the so-called fabriques astronomiques; as a reinterpretation of the shape of the Pantheon; or a reference to then contemporary hot air ballooning. The contrast of light and shadow, mentioned by Boullée in his description of the cenotaph, has little in common with the representation of the famous Newtonian experiment of the dispersive prism. Rather, it forms part of a new and persuasive symbolism of light and darkness, typical of the French Enlightenment, present for example in the depictions of the Apotheosis of Voltaire, as well as in the aesthetics of the sublime outlined by Edmund Burke. The importance of light in Newton’s cenotaph is interpreted in conjunction with the iconography of a small garden building in Ermenonville (Temple de la Philosophie Moderne), in which one column bearing the inscription “Newton – Lucem” was dedicated to the scientist. This context brings us to an earlier analysis of this rotunda (V. Klein), which emphasized that Newton’s achievements – known in France in the second half of the eighteenth century – included not just the decomposition of white light using a prism, but also an early hypothesis defining light as a kind of ether.
Źródło:
Rocznik Historii Sztuki; 2014, 39; 73-96
0080-3472
Pojawia się w:
Rocznik Historii Sztuki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Brutalist architecture in Islamic Countries on the example of the Middle East Technical University Campus in Ankara
Architektura brutalistyczna w krajach islamskich na przykładzie kampusu Middle East Technical University w Ankarze
Autorzy:
Niebrzydowski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2174413.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
theory of 20th century architecture
brutalism
Islamic countries
Çinici Altuğ
Çinici Behruz
teoria architektury XX w.
brutalizm
kraje islamskie
Opis:
This article discusses brutalist architecture in Islamic countries. The brutalist trend developed after World War II. After its emergence in Europe, it spread quickly all over the world. In the 1960s, brutalism reached northern Africa and southern Asia, and thus most Islamic countries. The aim of the article is to present the scope of this trend, as well as to indicate examples of buildings and the most significant architects in this part of the world. Turkey turned out to be a particularly important country in the aspect of the conducted research. Detailed analyses concern the campus of Middle East Technical University in Ankara, especially the Faculty of Architecture Building. The building was designed by Altuğ and Behruz Çinici, a husband and wife team of architects, and completed in 1963. It is one of the first and one of the most representative examples of brutalism in Islamic countries. Due to the nature of the research problem and its complexity, a general method of historical and interpretative research was applied. It was based on comparative analysis of the creative ideas of architects and forms of brutalist buildings. In particular, the concepts guiding architects Altuğ and Behruz Çinici and the main elements of the brutalist doctrine were compared. The author also relied on his in situ research carried out in Turkey. The METU Faculty of Architecture Building reflects the most important features and elements of the trend including sincerity of materials, massiveness and heaviness, articulation of internal functions, concrete gargoyles and sun-breakers. However, the architects also applied a number of individual, unique solutions, inspired mainly by vernacular architecture. One of the most important conclusions is that the Çinicis followed some ideas of the New Brutalism, an architectural theory created in England by Alison and Peter Smithson.
Przedmiotem badań omówionych w artykule jest architektura brutalistyczna w krajach islamskich. Nurt brutalistyczny rozwinął się po II wojnie światowej. Po ukształtowaniu się w Europie szybko rozprzestrzenił się na cały świat. W latach 60. XX w. brutalizm dotarł do północnej Afryki i południowej Azji, a tym samym do większości krajów islamskich. Celem artykułu jest przedstawienie zasięgu nurtu w tej części świata, a także wskazanie przykładów budynków i najważniejszych architektów. Nadzwyczaj istotnym krajem w aspekcie prowadzonych badań jest Turcja. Szczegółowe analizy dotyczą zatem kampusu Middle East Technical University w Ankarze, a zwłaszcza budynku Wydziału Architektury. Obiekt został zaprojektowany przez małżeństwo architektów Altuğ i Behruza Çinicich. Ukończono go w 1963 roku. Jest jednym z pierwszych i zarazem jednym z najbardziej reprezentatywnych przykładów brutalizmu w krajach islamskich. Ze względu na charakter problemu badawczego i jego złożoność zastosowano metodę badań historyczno-interpretacyjnych. Oparta została ona na analizie porównawczej idei twórczych architektów i form brutalistycznych budynków. W szczególności porównano koncepcje, którymi kierowali się architekci Altuğ i Behruz Çinici, oraz główne założenia doktryny brutalizmu. Autor opierał się także na swoich badaniach in situ przeprowadzonych w Turcji. Budynek Wydziału Architektury METU odzwierciedla najważniejsze cechy i elementy nurtu, w tym szczerość materiałów, masywność i ciężkość, artykulację wewnętrznych funkcji, betonowe rzygacze i brise soleil. Jednakże architekci zastosowali także wiele indywidualnych, unikatowych rozwiązań, inspirowanych przede wszystkim architekturą wernakularną. Jednym z najważniejszych wniosków płynących z przedstawionych analiz jest to, że Çinici inspirowali się wieloma ideami Nowego Brutalizmu, teorii architektonicznej stworzonej w Anglii przez Alison i Petera Smithsonów.
Źródło:
Architectus; 2022, 3 (71); 29--37
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:
Architectus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Brutalizm w architekturze - geneza kierunku
Brutalism in architecture - the origin of style
Autorzy:
Niebrzydowski, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/398329.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Politechnika Białostocka. Oficyna Wydawnicza Politechniki Białostockiej
Tematy:
teoria architektury
historia architektury XX w.
brutalizm
architectural theory
history of architecture in the 20th century
brutalism
Opis:
W latach 30. XX wieku pojawiła się w architekturze tendencja polegająca na odejściu od gładkiej, sterylnej estetyki maszyny. Wyrażała się ona nie tylko stosowaniem bardziej zróżnicowanych faktur, ale również mocną artykulacją form. Autor przedstawia warunki, zjawiska architektoniczne i twórczość projektantów, które przyczyniły się do ukształtowania nurtu brutalistycznego. W szczególności skupia się na kilku najważniejszych zagadnieniach, takich jak: dążenie do bardziej ekspresyjnych form złożonych z kontrastujących ze sobą brył, stosowanie materiałów w stanie surowym, eksponowanie faktury betonu, wprowadzenie brise soleil, zwrot w twórczości Le Corbusiera, regionalizm Aalto, działalność Smithsonów czy też nastroje społeczne po II wojnie światowej.
The new observable tendencies to discontinue the smooth, aseptic aesthetic of a machine appeared as early as in the nineteen thirties. These trends in architecture were expressed by the use of more differentiated textures and by strong articulation of forms. The author presents conditions, tendencies and buildings which contributed to the origin of brutalism in architecture. He focuses particularly on the most important problems, such as: the trend towards more expressive forms composed of contrasting solids, the use of materials “as found”, the use of exposed concrete surfaces, the introduction of brise soleil, the change in creative activity of Le Corbusier, the regionalism in Aalto’s works, the theoretical activity of the Smithsons and generally the state of mind in the postwar world.
Źródło:
Architecturae et Artibus; 2009, 1, 1; 46-54
2080-9638
Pojawia się w:
Architecturae et Artibus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Burzyć, mieszkać, produkować. Ideowe podstawy urbanistycznej teorii awangardy rosyjskiej lat 20. i 30. XX wieku w projekcie Socgorodu Nikołaja Milutina
Demolishing, dwelling, producing. Ideological foundations of Russian avant -garde urban planning theories in the 1920s and 1930s in Nikolay Milyutin’s project of Socgorod
Autorzy:
Juszkiewicz, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/707073.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Milyutin
Sotsgorod
theory of architecture
theory of city planning
avant-garde
Russia
20th century
Milutin
Socgorod
teoria architektury
teoria urbanistyki
awangarda
Rosja
XX wiek
Opis:
The project of the socialist city devised by Nikolay Milyutin is presented in this article as the end point of Russian avant-garde urban planning in the 1920s and 1930s. Milyutin’s book Sotsgorod: The Problem of Building Socialist Cities, published in 1930, contains the main topics which the discussions and design practices of Russian urban planners centred on in those years. At the same time it was an attempt at a comprehensive formulation of the principles of designing contemporary forms of habitation, which according to Milyutin were to answer the needs and potential of a new revolutionary society. The essential demands that Milyutin formulated regarding required design practices that were in accordance with avant-garde ideas derived from ideological premises, related to a kind of structural formation of a settlement that effaced the differences between urban and rural areas and maximized its functionality. This meant having recourse to the concept of a linear city, with a functionally diverse system of building bands spaced along the main communication line. Like the avant-garde architects and planners, Milyutin argued that this would improve transport between the home and workplace, or areas with services or of recreation. The linear structure would also improve the condition of the dwellings, making them healthier to live in, and provide residents with equal access to all points of the settlement structure. Albeit less rigorously than members of the avant-garde, Milyutin also associated the nature of the linear socialist city with the project of anthropological revolution, on the strength of which, through dismantling of the family, the fundamental reconstruction of the social system was to take place. The functions fulfilled by the family were to be subjected to a strenuous process of socialization. However, Milyutin was more radical in terms of functionalization of the urban layout, choosing the process of continuous-flow manufacturing as a model of efficiency for the organization of the settlement, as well as emphasizing the need to recognize the temporary nature of new urban systems – both due to financial constraints (he advised putting up light wooden structures) and macroeconomic factors – related, for example, to the necessity of dismantling a city due to economic requirements (for example, the depletion of existing mineral deposits, or changes in the methods of production of certain goods).
Źródło:
Rocznik Historii Sztuki; 2014, 39; 143-155
0080-3472
Pojawia się w:
Rocznik Historii Sztuki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Can architecture be 11-dimensional? The nature of space in the architecture of the digital world era
Autorzy:
Ahmadi, Mosleh
Martyniuk-Pęczek, Justyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1968576.pdf
Data publikacji:
2021-12-22
Wydawca:
Sopocka Akademia Nauk Stosowanych
Tematy:
Architecture Dimensions
Physics Dimensions
Virtual Dimensions
Mixed-Reality
Theory of Architecture
Opis:
This research aims to explore the development of architectural theories about ‘ar- chitectural dimensions’ and look at architecture as a multidimensional space. It is important to understand that with today's development of virtual reality technolo- gy and through the combination of theories of physics and architecture, a new possibility of creating space has emerged. The arguments are made through inductive reasoning and grounded theory approach. According to the M-theory (one of the contemporaneous leading physics theories), physics suggests a world with 11 dimensions. A question could be asked in this way that should architecture be perceived whether as subjective or objective? Therefore, the theoretical arguments have been focused on three parameters of ‘Subjectivity’, ‘Time’, and ‘Reality’. These parameters are the joint integration of the theories in architecture and quantum physics about dimensions. This representation is justified by the demonstration of identical theoretical attributes that are manifested both in the continuum of ‘quantum architecture’ and ‘quantum realm’. On this basis, the dimensions counted for the status quo of architecture would be 1. ‘Physical and Virtual Creatress of Space’ (Physical/Virtual depth, edge, and ceiling height) or a space of mixed reality (real world merged with virtual reality); 2. ‘Active Architecture’ (corpora- tion of Relative and External time in the creation of Physical/Virtual Dynamism); and 3. ‘Smart Engagement of Experiential Dimensions’ (interactive mental, sensorial, and corporeal engagements based on local and non-local realities). These three factors account for ‘Reality’, ‘Time’, and ‘Subjectivity’, respectively. In the end, ‘Eleven-Dimensional Architecture’ would be introduced. Examples of this kind of architecture could be found in smart architecture with mixed reality settings.
Źródło:
Przestrzeń, Ekonomia, Społeczeństwo; 2020, 18/II; 27-48
2299-1263
2353-0987
Pojawia się w:
Przestrzeń, Ekonomia, Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chaos jako porządek wyższego rzędu w wybranych trendach współczesnej architektury
Chaos as the higher order in selected trends of contemporary architecture
Autorzy:
Rubinowicz, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/369333.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie. Wydawnictwo Uczelniane ZUT w Szczecinie
Tematy:
architektura współczesna
teoria chaosu deterministycznego
geometria fraktalna
projektowanie komputacyjne
budowa formy architektonicznej
contemporary architecture
theory of deterministic chaos
fractal geometry
computational design
structure of architectural form
Opis:
Praca prezentuje nową interpretację pojęcia złożoności formy architektonicznej w kontekście matematycznej teorii chaosu deterministycznego i geometrii fraktalnej. W klasycznym rozumieniu i doświadczeniu projektowym złożoność formalna powstaje w wyniku odejścia od określonych zasad porządku w stronę swobodnej i intuicyjnej kreacji. Natomiast przytoczone w pracy analizy poparte symulacjami komputerowymi dowodzą, że prosta reguła, zasada czy prawo może stanowić ścisłą definicję niezwykle skomplikowanej, gęstej i pozornie nieregularnej struktury. W ujęciu architektonicznym, wyznacznikiem nowej złożoności jest uzyskiwanie form złożonych poprzez stosowanie prostego procesu formowania. Zasada geometrycznej organizacji takich form jest określana mianem porządku wyższego rzędu.
The thesis: "Chaos as the Higher Order in Selected Trends of Contemporary Architecture" presents new interpretation of the complexity of an architectural form in the context of mathematical theory of deterministic chaos and fractal geometry. According to the classical understanding and experience in designing, the formal complexity is the result of deviating from the order towards free and intuitive creation. Analyses referred to in the thesis supported with computer simulations proved that a simple rule, principle or a law may comprise a strict definition of an extremely complicated, dense and apparently irregular structure. From an architectural point of view, the new complexity leads to complex forms by applying a simple process of forming. The principle of geometric organization of such forms is defined as the higher order.
Źródło:
Przestrzeń i Forma; 2011, 16; 111-120
1895-3247
2391-7725
Pojawia się w:
Przestrzeń i Forma
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Complex issues in architectural design
Zagadnienia złożone w projektowaniu architektonicznym
Autorzy:
Barełkowski, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/370549.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie. Wydawnictwo Uczelniane ZUT w Szczecinie
Tematy:
theory of complexity
integrated design
architectural design process
holism in architecture
design self-organization
teoria złożoności
projektowanie zintegrowane
proces projektowania architektonicznego
holizm w architekturze
samoorganizacja projektowania
Opis:
The paper focuses on research of the background and basic elements of complexity issue in architectural design, and in the context of design practice. It also brings forth the question of introduction of complexity in didactics and education programs implemented in universities in architecture as a field of study. Paper contains critical analysis of limitations of traditional approach to architectural practice based mainly on intuition and confronts it with integrated design ideas. These ideas contribute to the development of wider application of the theory of complexity.
Artykuł rozpoznaje tło oraz podstawowe elementy zagadnienia złożoności w projektowaniu architektonicznym w kontekście praktyki projektowej. Ujmuje również kwestię wprowadzenia tych elementów w dydaktyce i programach edukacyjnych implementowanych na kierunku architektura. Przedstawia krytyczną analizę ograniczeń tradycyjnego spojrzenia na praktykę opartą na intuicji i zestawia ją z koncepcją projektowania zintegrowanego, traktowanego jako przyczynek do szerszej implementacji teorii złożoności.
Źródło:
Przestrzeń i Forma; 2017, 32; 47-62
1895-3247
2391-7725
Pojawia się w:
Przestrzeń i Forma
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Conceptual Spaces in Object-Oriented Framework
Autorzy:
Gemel, Aleksander
Ishii, Tadao
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/600643.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Conceptual spaces
Object-oriented framework
prototype theory of categorization
vagueness
cognitive architecture
Przestrzenie pojęciowe
programowanie zorientowane obiektowo
prototypowa teoria kategoryzacji
nieostrość
architektura poznawcza
Opis:
The aim of this paper is to show that the middle level of mental representations in a conceptual spaces framework is consistent with the OOP paradigm. We argue that conceptual spaces framework together with vague prototype theory of categorization appears to be the most suitable solution for modeling the cognitive apparatus of humans, and that the OOP paradigm can be easily and intuitively reconciled with this framework. First, we show that the prototypebased OOP approach is consistent with Gärdenfors’ model in terms of structural coherence. Second, we argue that the product of cloning process in a prototype-based model is in line with the structure of categories in Gärdenfors’ proposal. Finally, in order to make the fuzzy object-oriented model consistent with conceptual space, we demonstrate how to define membership function in a more cognitive manner, i.e. in terms of similarity to prototype.
Źródło:
Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris; 2016, 35 (4)
1689-4286
Pojawia się w:
Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies