Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "theology of the Word" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Język kaznodziei. O roli słowa w przepowiadaniu słowa Bożego na przykładzie tekstów homilii, kazań, konferencji i notatek na ambonę księdza Jerzego Szymika ze zbioru Na początku było Słowo
Language of the Preacher. On the Role of the Word in the Proclamation of God’s Word on the Example of Homily Texts, Sermons, Conferences and Pulpit Notes of Father Jerzy Szymik from the Collection In the Beginning Was the Word
Autorzy:
Skrobak, Izabela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480220.pdf
Data publikacji:
2019-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Jerzy Szymik
homilia
homiletyka
kaznodziejstwo
teologia Słowa
język religijny
doświadczenie religijne
homily
homiletics
preaching
theology of the Word
religious language
religious experience
Opis:
Opracowanie niniejsze – przygotowane na bazie analizy tekstów homilii, kazań, konferencji i notatek na ambonę prezbitera archidiecezji katowickiej i profesora nauk teologicznych ks. Jerzego Szymika – ukazuje przede wszystkim rolę, jaką w przepowiadaniu słowa Bożego odgrywa słowo. En passant znajdują się tu także, skupione wokół pierwszej części tematu artykułu, uwagi natury ogólnej o języku polskiego kaznodziejstwa, stanowiące przyczynek do interdyscyplinarnych badań nad teologią Słowa i teologią słowa. Ksiądz Szymik dowodzi, że kluczem do zrozumienia istoty człowieczeństwa jest język. Sam słynie (również jako poeta) z wyjątkowego, oryginalnego warsztatu językowego. Wagę właściwego wyrazu przepowiadanego słowa Bożego (należytego wypowiedzenia ewangelicznego orędzia) uwydatnia już sam tytuł źródła: opublikowanego w 2004 roku zbioru 60 tekstów homilijnych ks. Jerzego Szymika Na początku było Słowo. Ich analiza uwzględnia szerszy kontekst wyrażonych w słowie aktywności światowej sławy chrystologa (m.in. członka Międzynarodowej Komisji Teologicznej w latach 2004-2014).
This study – prepared on the basis of an analysis of homily texts, sermons, conferences and pulpit notes of Fr. Jerzy Szymik who is a priest of the Archdiocese of Katowice and professor of theological sciences – aims, first of all, at showing the role of the word played in the preaching of the Word of God. En passant, it will also contain general comments on the language of Polish preaching, which are a contribution to interdisciplinary research on theology of the Word and theology of the word. Father Szymik proves that language is the key to understanding the essence of humanity. He is famous (also as a poet) for his unique, original language competence. The importance of the proper expression of God’s prophesied word (proper saying of the Gospel message) is already emphasized by the source of the title itself: a collection of 60 homily texts of Fr. Jerzy Szymik In the Beginning Was the Word published in 2004. Their analysis takes into account the broader context in the words of the activities of the world-famous Christologist (being, among others, a member of the International Theological Commission in 2004-2014).
Źródło:
Nurt SVD; 2019, 2; 198-231
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prayers of the Byzantine Liturgy of the Word as an Introduction to Meditation on the Holy Scriptures
Modlitwy bizantyjskiej liturgii słowa jako wprowadzenie do medytacji nad Pismem Świętym
Autorzy:
Rudeyko, Vasyl
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29430873.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
liturgia bizantyjska
liturgia słowa
teologia liturgiczna
byzantine liturgy
liturgy of the word
liturgical theology
Opis:
Artykuł analizuje modlitwy liturgii słowa w tradycji bizantyjskiej w odniesieniu do medytacji nad Pismem Świętym. Szczególną uwagę autor zwraca na potrzebę przygotowania udziału w liturgii poprzez głębszą znajomość modlitw i patrystycznej tradycji odczytywania Biblii. Na przykładzie poszczególnych modlitw ukazany jest kontekst czytania i komentowania Ewangelii w zgromadzeniu eucharystycznym. Autor zachęca, między innymi, do przemyślenia współczesnego obrzędu liturgii słowa w tradycji bizantyjskiej, który w historycznym procesie formowania się uległ istotnym zmianom, w wyniku czego jego struktura częściowo utraciła swoją pierwotną prostotę.
The article analyzes the prayers of the Liturgy of the Word in the Byzantine tradition with regard to meditation on the Holy Scriptures. In particular, the author draws attention to the fact of the need to prepare for participation in the divine service through a deeper knowledge of the prayer and patristic tradition of reading the Bible. On the example of individual prayers, the context of reading and commenting on the Gospel in the Eucharistic assembly is indicated. Among other things, the author encourages rethinking the modern rite of the Liturgy of the Word in the Byzantine tradition, which underwent significant changes during its formation and partially lost its authentic structural simplicity.
Źródło:
Polonia Sacra; 2023, 27, 3; 65-78
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Poetic and Narrative Shape of the Hebrew Bible and Literary Forms of Antithesis
Autorzy:
Krašovec, Jože
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/440989.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Fundacja Naukowa Katolików Eschaton
Tematy:
narrative theology
the Hebrew Bible
the concept of word
wisdom
stylistics
antithesis
merism
translation and comparative research
Opis:
Linguistic and stylistic properties of various literatures can only be assessed when evaluated on the basis of the specific way of thinking, of the philosophy of life in general and of the religion in particular, as related to their specific concerns and answers. While dealing with the Hebrew Bible it becomes evident, that the most characteristic unifying force is the following fundamental antithesis: the verticality and radicality of God, evident in his promises, his deeds, and by the attitude of those who follow him versus the horizontality of idols and of human disobedience and its consequences. In spite of thematic and formal variety, the same vertical-horizontal dimension is conspicuous everywhere. The fundamentally inadequate relationship between transcendental realities and our available expressive categories is the main reason for using poetic and narrative means of expression. Literary forms of antithesis are used to express theological-moral motivations by conjoining terms, sentences and larger units and by disjoining sense regarding the nature, quality, or action of persons or things. The concept of antithesis appears to have multiple meanings, and it is therefore necessary to state at the outset that in this paper on the concept of antithesis is treated primarily in the rhetorical-stylistic sense. As regards the Hebrew Bible, the theological principles are always of prime significance. Most antitheses in the Hebrew Bible are constructed in the form of antithetic parallelism; nevertheless most antithetic units are original in terms of theme as well as the form.
Źródło:
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education; 2013, 1(1); 23-39
2299-9922
Pojawia się w:
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teatr słowa. Wokół koncepcji Juliusza Osterwy oraz Mieczysława Kotlarczyka i Karola Wojtyły
The Theatre of the Word. The Concepts of Juliusz Osterwa, Mieczysław Kotlarczyk, and Karol Wojtyła
Autorzy:
Sobiecka, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1732098.pdf
Data publikacji:
2020-12-28
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Karol Wojtyła
Mieczysław Kotlarczyk
Juliusz Osterwa
teatr słowa
teologia teatru
“theatre of the word”
theology of theatre
Opis:
Artykuł prezentuje dwie teorie teatru słowa Juliusza Osterwy oraz Mieczysława Kotlarczyka i Karola Wojtyły. W rozumieniu twórców przynależą one do zjawiska określonego mianem „praelementów teatru”. Stanowisko to wydaje się o tyle interesujące, że zdaniem Jana Ciechowicza stanowi podstawę „światopoglądu teatralnego” Wojtyły, zaś w ocenie Janusza Pasierba „korzenie metodologiczne” jego poetyki i dramaturgii. Zaprezentowane analizy obejmują kanoniczne teksty obu twórców: listy i zapiski prywatne Osterwy zgromadzone w tomie Przez teatr – poza teatr (2004) oraz korespondencję, publicystykę teatralną i wypowiedzi teoretycznoteatralne Wojtyły opublikowane w wyborze Poezje i dramaty (2001) i przypomniane niedawno w jego Dziełach literackich i teatralnych (2019). Słowo rozumiane jako „praelement teatru”, a zarazem jako siła żywa i działająca, stanowi – w moim rozumieniu – podstawowy wyznacznik myślenia teatrem Karola Wojtyły.
The purpose of this article is to present two different theories about the “theatre of the word,” the first of these theories held by Juliusz Osterwa, and the second one held by Mieczysław Kotlarczyk and Karol Wojtyła. The idea that these theories belong to the literary phenomenon termed “proto-elements of theatre” is shared by all three of these conceptual authors. This phenomenon seems to be especially interesting because, according to Jan Ciechowicz, it constitutes the basis of Karol Wojtyła’s “theatrical world-view,” and, according to Janusz Pasierb, it also forms the “methodological roots” of Wojtyła’s poetry and drama. The analyses of the phenomenon presented in this article cover the canonical texts of both authors: the letters and private writings of Osterwa, gathered in the tome Przez teatr – poza teatr (2004), as well as Wojtyła’s correspondence, journalistic writings concerning the theatre and his works dealing with the theory of theatre, published in Poezje i dramaty (2001), and recalled in the recent Dzieła literackie i teatralne (2019). The spoken word, understood as a “proto-element of theatre,” and, at the same time, as a working, living force, is – in my understanding – a basic tenet of Karol Wojtyła’s thinking about theatre.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 1 Special Issue; 203-214
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teologia natchnienia z perspektywy posłania Syna i Ducha Świętego
The Theology of Inspiration from the Perspective of the Missions of the Son and the Holy Spirit
Autorzy:
Zatwardnicki, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20434363.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
Tematy:
biblical inspiration
theology of inspiration
divine revelation
theology of revelation
the missions of the Son
the missions of the Holy Spirit
Christology of the word of God
pneumatology of the word of God
hagiographer
apostolic men
Acts of the Apostles
theology of the Eucharist
incarnational analogy
natchnienie biblijne
teologia natchnienia
objawienie Boże
teologia objawienia
posłanie Syna
posłanie Ducha Świętego
chrystologia słowa Bożego
pneumatologia słowa Bożego
hagiograf
mężowie apostolscy
Apostołowie
teologia Eucharystii
analogia inkarnacyjna
Opis:
W artykule zaprezentowano wybrane aspekty teologii natchnienia i teologii objawienia opracowane z perspektywy teologii dogmatycznej. Za klucz prowadzonej refleksji przyjęto nierozdzielne misje Syna i Ducha Świętego. Wzięto pod uwagę, że natchnienie i objawienie winny być rozróżnione, ale nie rozdzielone. Wykorzystano wzajemne powiązania tajemnic wiary między sobą (nexus mysteriorum). Na pierwszy plan wysunięto natchnienie autorów Nowego Testamentu będące rezultatem kulminacyjnych wydarzeń zbawczych i objawieniowych związanych ze Wcieleniem, Paschą i Zesłaniem Ducha Świętego. Uwzględniono również związek hagiografów z Kościołem, dla którego Lud Boży Starego Przymierza był typem. Najpierw została zaprezentowana chrystologia słowa i pneumatologia słowa wyprowadzona z analogii inkarnacyjnej. Kolejno podjęto kwestie więzi Apostołów z hagiografami (nazywanych w Dei verbum „mężami apostolskimi”) i ich partycypacji w posłaniach Syna i Ducha Świętego. W ostatniej części ukazano znaczenie Eucharystii, w której kontynuowana jest samo-komunikacja Trójjedynego Boga, dla teologii natchnienia.
This article presents selected aspects of the theology of inspiration and the theology of revelation developed from the perspective of dogmatic theology. As a key for reflection the inseparable missions of the Son and the Holy Spirit were taken. It was considered that inspiration and revelation should be distinguished, but not separated. Account was also taken of the interrelations of the mysteries of faith (nexus mysteriorum). To the fore came the inspiration of the New Testament authors resulting from the crucial salvific and revelatory events associated with the Incarnation, Pascha and Pentecost. The relationship of the hagiographers to the Church, for which the People of God of the Old Covenant was a type, was also considered. The text first presents the Christology of the Word and the pneumatology of the Word derived from the incarnational analogy. Subsequently, the relationship of the Apostles to the hagiographers (called “apostolic men” in Dei verbum) and their participation in the missions of the Son and the Holy Spirit are addressed. The final part shows the importance of the Eucharist, in which the self-communication of the Triune God continues, for the theology of inspiration.
Źródło:
Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2022, 30, 2; 87-112
2544-6460
Pojawia się w:
Wrocławski Przegląd Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Theology of the Word of God in the Apostolic Exhortation Verbum Domini by Benedict XVI
Teologia słowa Bożego w adhortacji apostolskiej Verbum Domini Benedykta XVI
Autorzy:
Królikowski, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343720.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
Tematy:
Benedykt XVI
Verbum Domini
Pismo Święte
słowo Boże a Duch Święty
słowo Boże a Kościół
wiara a słowo Boże
duchowe rozumienie
teologia posoborowa
sakramentalność słowa Bożego
przekazywanie słowa Bożego
Benedict XVI
Scripture
the word of God and the Holy Spirit
the word of God vs. the Church
faith and the word of God
spiritual understanding
post-conciliar theology
sacramentality of the word of God
communication of the word of God
Opis:
Teologia słowa Bożego stanowi jeden z wątków przewodnich całej teologii Josepha Ratzingera, a poniekąd jej zwieńczeniem jest adhortacja Verbum Domini, która będąc wprawdzie rezultatem kolegialnej refleksji nad słowem Bożym podjętej przez Synod Biskupów, nosi także wyraźne rysy osobistych poszukiwań i teologicznych przekonań Benedykta XVI. W artykule autor zwraca uwagę na najbardziej kluczowe, głównie o charakterze dogmatycznym, aspekty tego zagadnienia odczytywane w świetle adhortacji Verbum Domini. W jego pierwszej części wyjaśnia istotę i specyfikę faktu, że „Bóg mówi do człowieka”. Zakorzeniając się w działaniu Boga na rzecz człowieka, słowo Boże ma charakter sakramentalny. Dopełnieniem tego wymiaru słowa Bożego jest jego ścisła więź z działaniem Ducha Świętego, który wpływa na jego przekazywanie, spisanie oraz interpretację. W kolejnej części artykułu autor omawia kwestię przekazywania słowa Bożego. Określa również działanie Ducha Świętego w relacji do słowa Bożego. Trzecia część opracowania zajmuje się zagadnieniem odpowiedzi udzielanej Bogu przez człowieka. Charakter słowa Bożego domaga się od niego przede wszystkim wiary jako warunku i sposobu jego rozumienia oraz jej przeżywania zarówno w wymiarze indywidualnym, jak i wspólnotowym. Analiza poszczególnych punktów adhortacji w odniesieniu do teologii posoborowej pozwoliła na ukazanie zasadniczego znaczenia słowa Bożego w życiu każdego wierzącego, jak i wspólnoty Kościoła.
The theology of the word of God is one of the leitmotifs of Joseph Ratzinger’s entire theology, and in a way its culmination is the apostolic exhortation Verbum Domini, which, although being the result of a collegial reflection on the word of God undertaken during the Synod of Bishops, also bears the unmistakable mark of Benedict XVI’s personal theological search and conviction. In this article, the author highlights the most crucial aspects, mainly of a dogmatic nature, of this problem read in the light of the exhortation Verbum Domini. In its first part, he explains the essence and specificity of the fact that „God speaks to man.” Rooted in God’s action on behalf of man, His word has a sacramental character. Complementing this sacramental dimension of God’s word is its close relationship with the action of the Holy Spirit, which influences the word’s transmission, writing and interpretation. In the next section of the article, the author discusses the transmission of the word of God. He also defines the action of the Holy Spirit in relation to the word of God. The third part of the paper deals with the response that might be given to God. The nature of the word of God demands, first of all, faith as a condition and way of understanding and living it both individually and communally. The analysis of individual points of the exhortation in relation to post-conciliar theology has made it possible to show the fundamental importance of the word of God in the life of every believer as well as the community of the Church.
Źródło:
Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2023, 31, 2; 61-84
2544-6460
Pojawia się w:
Wrocławski Przegląd Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Specific image of the Church and evangelization in saint Bede the venerable’s commentary on the Apocalypse
Osobliwości obrazu Kościoła i ewangelizacji w komentarzu do Apokalipsy św. Bedy Czcigodnego
Autorzy:
Sztuk, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/495657.pdf
Data publikacji:
2018-12-31
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
evangelization,
Bede the Venerable,
biblical theology,
word of God,
ecclesiology,
ewangelizacja,
Beda Czcigodny,
teologia biblijna,
słowo Boże,
eklezjologia
Opis:
Numerous passages of the Book of Revelations, beginning with the prologue (Rev. 1), through letters to the seven Churches (Rev. 2-3), to the vision of the Heavenly Jerusalem (Rev. 21), accentuate the image of the Church as well as the role of God’s word and the issuing necessity to preach it. Those themes found their reflection in the Commentary on the Apocalypse, composed by Bede the Venerable in the first period of his erudite exegetical creative output. This article, in three subsequent stages presents the following themes: 1) the image of the Church; 2) proclamation of the word of God by the Church; 3) attributes and tasks of God’s word preachers.
W przesłaniu Księgi Apokalipsy w różnych miejscach, rozpoczynając od prologu (Rev 1), poprzez listy do siedmiu Kościołów (Rev 2–3), aż po wizję Niebieskiego Jeruzalem (Rev 21) mocno wyakcentowany został obraz Kościoła oraz rola słowa Bożego, a w związku z tym – również konieczność jego głoszenia. Tematy te znalazły swoiste odzwierciedlenie w Komentarzu do Apokalipsy, który Beda Czcigodny skompilował już w pierwszym okresie swojej pełnej erudycji twórczości egzegetycznej. Niniejszy artykuł w trzech odsłonach ujmuje tematy: 1) obrazu Kościoła; 2) głoszenia przez Kościół słowa Bożego; 3) zadań u przymiotów głosicieli słowa.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2018, 39, 4; 11-20
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Katafatyczność i apofatyczność słowa Bożego w świetle misterium Wcielenia
The Cataphatic and Apophatic Nature of the Word of God in the Light of the Mystery of the Incarnation
Autorzy:
Zatwardnicki, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28328364.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
teologia katafatyczna
teologia apofatyczna
Sobór Chalcedoński
Sobór Konstantynopolitański III
słowo Boże
Pseudo-Dionizy Areopagita
cataphatic theology
apophatic theology
Council of Chalcedon
Third Council of Constantinople
Word of God
Pseudo-Dionysius the Areopagite
Opis:
Współczesnej fascynacji teologią apofatyczną towarzyszy jej niewłaściwe rozumienie. Teologia apofatyczna staje się krytyką objawienia i zostaje sprowadzona do teologii negatywnej ujmującej relację między Stwórcą a stworzeniem dialektycznie. Autor artykułu zaprezentował najpierw krytykę takiego rozumienia teologii apofatycznej, jakiej dokonał Robert Woźniak. Następnie autor rozwinął poglądy polskiego teologa w oparciu o wypowiedzi III Soboru w Konstantynopolu. W drugiej części artykułu, w dialogu ze współczesną myślą teologiczną oraz w odwołaniu do twórczości Pseudo-Dionizego Areopagity, autor dokonał spekulatywnego namysłu nad tytułową kwestią. Pozwoliło to na wyeksponowanie relacji Pisma z wolą Logosu, a także związku słów biblijnych z obecnością Słowa. Przedstawiono także propozycję katafatyczno-apofatycznej interpretacji Pisma Świętego. Ukazano również, w jaki sposób uniżona postać słowa Bożego służy przebóstwieniu człowieka.
The contemporary fascination with apophatic theology is accompanied by its incorrect understanding. Apophatic theology becomes a critique of revelation and is reduced to a negative theology that encompasses the relationship between the Creator and creation dialectically. The author of the article first presents Robert Woźniak’s critique of such an understanding of apophatic theology from the perspective of the Chalcedonian approach to the mystery of the Incarnation, and then he develops Robert Woźniak’s views considering the statements of the Third Council of Constantinople. In the second part of the article, the author speculatively reflects the eponymous issue in dialogue with contemporary theological thought and in reference to the work of Pseudo-Dionysius the Areopagite. This makes it possible to expose the relationship of the Scriptures with the will of the Logos, as well as the interconnection between biblical words and the presence of the Word. A proposal for a cataphatic and apophatic interpretation of the Holy Scriptures is also presented. The article also shows how the humble form of the word of God serves the cause of the deification of man.
Źródło:
Collectanea Theologica; 2022, 92, 4; 39-92
0137-6985
2720-1481
Pojawia się w:
Collectanea Theologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Samotność teologa – samotnością mistyka i twórcy…
Solitude of a Theologian as the Solitude of a Mystic and Creator…
Autorzy:
Kubicki, Dominik
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/559424.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
mistyka i teologia
miejsce teologa we wspólnocie Kościoła
refleksja teologiczna w Kościele
rola teologa w Kościele
słowo objawione w refleksji teologicznej
Słowo objawione
Słowo objawienia a teologia
teolog
teolog wobec słowa objawionego
twórczość teologiczna
mysticism and theology
theologian’s place in the Church community
theological reflection in the Church
theologian’s role in the Church
word revealed in theological reflection
Word revealed
Word of revelation and theology
theologian
theologian and the word revealed
theological creativity
Opis:
W kontekście opublikowanego w 2005 r. osobistego dziennika Yves Congara OP (1904–1995), datowanego na lata 1946–1956, autor artykułu podnosi kwestię mistycznej samotności teologa w jego refleksji naukowej nad słowem objawionym. Ukazuje, że doświadczenie osamotnienia mistyka w Kościele katolickim przez Y. Congara i doznanego pewnego niezrozumienia ze strony jego społeczności hierarchicznej wobec prezentowanych przez siebie wyników badań teologicznych dotyczących eklezjologii, nie będąc wyłącznym udziałem piszącego Journal d’un théologien, zdaje się stanowić nieodłączną charakterystykę wszystkich czyniących refleksję nad słowem objawionym, jeżeli tylko podejmują próbę pogłębionego jego rozumienia jako Słowa, które przemawia w ludzkim „dziś”. Autor rozważań proponuje usytuowanie rozumienia Congarowego problemu w perspektywie miejsca i roli teologa w Kościele, a więc pozostającego w szczególnym mistycznym i teologicznym oraz teologicznie twórczym „twarzą w twarz” wobec Słowa w jego wydarzaniu się w człowieczej rzeczywistości, następujących ludzkich pokoleń.
In the context of the published in 2005 personal diary of Yves Congar O.P. (1904 – 1995), dated from 1946 – 1956, the author of the article raises a question of mystical solitude of the theologian in his scientific reflection on the word revealed. The mystic’s isolation and alienation experienced by Congar in the Catholic Church as well as his hierarchical community’s incomprehension regarding the findings of his theological research are not feelings exclusive to the author of Journal d’un théologien. On the contrary, they seem to constitute an inherent characteristic of all those giving thought to the word revealed, those who attempt to reach its profound meaning as the Word which appeals to people of today. The author of the reflection proposes to approach Congar’s problem taking into consideration the perspective of a theologian’s role and place in the Church – with him recognized as being in a specific, mystical and theologically creative ‘face to face’ with the Word in its human reality of successive generations.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2010, 26; 131-142
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Akwinatowy sens analogiczności teologii jako nauki – wiary in statu scientiae
Aquinastic sense of analogy of theology as a scientific discipline – faith in statu scientiae
Autorzy:
Kubicki, Dominik
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/950329.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
antropologia teologiczna
inteligibilność zachodnioeuropejska
Słowo objawiające się w dziejach
teologia jako wiara in statu scientiae
analogical of the theology as the faith in statu scientiae
postmodern philosophical anthropology
theological anthropology
word revealed in history
theology as the faith in statu scientiae
european inteligibillity
Opis:
In the context of epistemological dilemmas of the current postmodernism, the author addresses the issue of analogy between theology and faith in statu scientiae of the Aquinas. Since theology as a science acquired the status of a scientific discipline in the same way as all other disciplines in the criteria epistemological Aristotle, the problem of explaining the enigmatic stigma of theology is an important step of progress for the whole of the European science being institutionalized disinterested studying of reality to the ultimate causes of physis of reality and Universum and at the same time of the meaning of the Word manifested in the creation, together with its staging in the history of humanity in the Event of Jesus Christ.
Źródło:
Rocznik Teologii Katolickiej; 2016, 15, 1
1644-8855
Pojawia się w:
Rocznik Teologii Katolickiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies