Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "theatre studies" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 21
Tytuł:
„Nije na pjesniku da se klanja kralju”. Pozicija disidenta u hrvatskoj teatrologiji – slučaj Ivšić
„It’s not on the Poet to Bow to the King”. The Dissident’s Position in Croatian Theatre Studies – the Ivšić Case
Autorzy:
Petranović, Martina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/636106.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Radovan Ivšić
Croatian theatre
Croatian theatre studies
theatre historiography
dissident
Opis:
The paper discusses the position of Croatian playwright Radovan Ivšić in Croatian theatre historiography, before and after the independence of Croatia in the nineties. The research results point to three major phases in Ivšić’s reception in Croatian theatre historiography – the rejection, acceptance and canonization.
Źródło:
Poznańskie Studia Slawistyczne; 2014, 6
2084-3011
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Slawistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Elementy teatrologii w homiletyce polskiej
Elements of Theatre Studies in Polish Homiletics
Autorzy:
Kalbarczyk, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2036150.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
teatrologia
homiletyka polska
przepowiadanie
publikacje
theatre studies
polish homiletics
preaching
publications
Opis:
W bibliografii współczesnej homiletyki polskiej można znaleźć zaledwie kilka prac podejmujących w całości problematykę teatru. Poświęcone są one zasadniczo refleksji teoretycznej, którą ogólnie można ująć w hasło „teatr a przepowiadanie”, oraz pokazywaniu możliwości posługiwania się teatrem w praktyce głoszenia słowa Bożego i w dydaktyce kaznodziejstwa. We wszystkich publikacjach tego nurtu można znaleźć zarówno odniesienia do osiągnięć obcych teologów, np. homiletyka dramaturgiczna, jak też zupełnie nowy, rodzimy materiał badawczy, np. teatr ewangelizacyjny czy teatr animacji jako medium słowa Bożego. Cenne jest w nich przede wszystkim ukazanie wartości i potwierdzenie przydatności form teatralnych w przekazie Ewangelii, ustalenie czytelnych kryteriów ich stosowania, jak też zwrócenie uwagi na pewne niebezpieczeństwa związane z ich wykorzystaniem (np. sprowadzenie posługi słowa do poziomu świeckiego widowiska). Wszystkie te prace są przejawem poszukiwań skutecznego i atrakcyjnego sposobu wyrazu prawdy objawionej w jakże potrzebnym dziś dialogu ze współczesną kulturą i sztuką.
Reference sources of the current Polish homiletics contain only a few publications which deal with the issues of the theatre. They focus mainly on the theoretical reflections which can be classified as “theatre and preaching”, as well as on demonstrating the capabilities of the theatre to be used in preaching the Good News and teaching preaching. In all the publications of this kind you can find references to both the achievements of foreign theologians, namely to drama homiletics, and to brand new, local research materials, i.e., evangelistic theatrical productions and the animation theatre as a medium of preaching. The advantage of those publications is that they present values, confirm the usefulness of theatrical forms in preaching the Goods News and establish clear criteria of their applicability. In addition, they rivet attention to a range of threats using theatrical forms may pose, e.g. limiting preaching services to a secular spectacle. All those works illustrate a search for an effective and appealing way of expressing the Revealed Truth, which seems to be indispensible today in a dialogue with the contemporary culture and art.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 12; 59-73
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Status dramskih i pozorišnih sadržaja u nastavi u osnovnim školama u Srbiji... – osnova za nastavni predmet dramska kultura
Status of Drama and Theatre Aspects in Primary Schooleducation in the Republic of Serbia – Foundations for the Subject – Theatre Studies
Autorzy:
Mlađenović, Milivoje
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1627334.pdf
Data publikacji:
2020-12-29
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
theatre studies
theatre
primary school
curricula
integrated education
dramska kultura
pozorište
osnovna škola
nastavni programi
integrisana nastava
Opis:
Rad sadrži opis stanja u izučavanju dramskog stvaralaštva u osnovnim školama u Srbiji, te ocenu pristupa proučavanju drame i pozorišta u aktuelnim nastavnim planovima i programima. Nadalje su u radu istaknute i objašnjene osobenosti i prednosti dramskog pristupa u nastavi, ali i u vannastavnim aktivnostima, odnosno delatnosti dramske sekcije. Cilj rada je da se ukaže da su odabrani nastavni sadržaji dobra osnova za kreiranje nastavnog predmeta Dramska kultura čija je potreba utvrđena u strateškim dokumentima obrazovanja.
The paper provides the description of the teaching of drama aspects in primary schools in Serbia and the assessment of the approach to studying drama and theatre aspects in the current curriculum. In addition, the paper highlights and explains the particularities and advantages of the dramatic approach to education as well as in extracurricular activities, i.e. activities pertaining to theatre clubs in schools. The paper aims to demonstrate that the selected educational contents are a good foundation for the creation of the subject – Theatre Studies. The need for the subject was determined in the strategic documents on education.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia ad Didacticam Litterarum Polonarum et Linguae Polonae Pertinentia; 2020, 11, 315; 194-203
2082-0909
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia ad Didacticam Litterarum Polonarum et Linguae Polonae Pertinentia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Imperium teatralne Maxa Reinhardta
Max Reinhardt’s Theatre Empire
Autorzy:
Leyko, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/36132187.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
historia teatru
Max Reinhardt
estetyka teatralna
inscenizacja
produkcja teatralna
theatre history
theatre studies
theatre aesthetic
stage performance
theatrical production and management
Opis:
Max Reinhardt – reżyser, który w sposób istotny kształtował styl i konwencje teatru europejskiego w XX wieku – stworzył także nowoczesny model teatru jako przedsiębiorstwa; prowadził jednocześnie kilka scen, a rozmach, z jakim kierował swoim imperium teatralnym, sprawił, że w środowisku niemieckojęzycznym bywał nazywany „der Theatrarch”. Działalność Reinhardta jako dyrektora teatrów berlińskich – Deutsches Theater, Kammerspiele i Grosses Schauspielhaus – została przedstawiona na tle systemu organizacji teatrów niemieckich, jaki obowiązywał od roku 1869 po wprowadzeniu „Gewerbefreiheit”, czyli prawa o wolności zarobkowania, na mocy którego działalność teatralna została potraktowana na równi z innymi przedsiębiorstwami gospodarczymi i handlowymi. System ten „zepsuł” w pewnym sensie teatr, którego misją było dotychczas powszechne podnoszenie kultury społeczeństwa niemieckiego i sankcjonował dynamiczny przyrost scen jako miejsca popularnej rozrywki. W obliczu silnej konkurencji Reinhardtowi udało się nie tylko prowadzić kilka teatrów na wysokim poziomie artystycznym, a mimo to przynoszących poważne zyski finansowe.
Max Reinhardt, a director who had an enormous influence on the style and convention of European theatre in the 20th century, can also be credited with creating a modern model of theatre enterprise; he ran several theatres at the same time, and the gusto with which he ruled his theatre empire earned him the name of der Theatrarch in the German-speaking community. Reinhardt’s actions as manager of Berlin theatres—the Deutshes Theater, the Kammerspiele, and the Grosses Schauspielhaus—is presented against the backdrop of the German theatre management system that had been in place since 1896, when Gewerbefreiheit, the freedom of trade law that made theatre enterprise no different from any other commercial endeavour came into effect. In a sense, the law spoiled the theatre whose mission had hitherto been to raise the culture of German society, and as a result, the number of theatres offering popular entertainment increased dramatically. Faced with strong competition, Reinhardt was nevertheless able to run several theatres without lowering high artistic standards and still turn a profit.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2018, 67, 1/2; 45-58
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polskie ludowe obrzędy świąteczne z perspektywy teatrologicznej
The Theatre Studies Perspective on Polish Folk Festival Rituals
Autorzy:
Kencki, Patryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29519883.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
polska kultura ludowa
teatrologia
obrzędy ludowe
perfomatywność
Polish folk culture
theatre studies
folk rituals
peformativity
Opis:
Artykuł jest próbą analizy i klasyfikacji polskiej obrzędowości ludowej związanej z dorocznymi świętami z perspektywy teatrologicznej. Punktem wyjścia jest autorska koncepcja teatrologii, której przedmiotem jest nie tylko teatr, ale także inne widowiska. W tym ujęciu omawiane obrzędy ludowe traktowane są jako zjawiska noszące cechy widowisk, performansów i symulacji. W rezultacie wyłania się zarys klasyfikacji omawianych zjawisk w odniesieniu do różnego stopnia, w jakim wykazują one elementy widowiskowości, przyczynowości i symulacji. Pokazano również, że w zakres badań teatrologicznych mogą wchodzić nie tylko zjawiska postrzegane jako spektakle i performanse, ale także te, w których dominuje wymiar performatywny. Wreszcie, refleksja ukazuje ewolucję polskiej obrzędowości ludowej od jej prymitywnej sprawczości, przez widowiskowość, aż po symulacje, będące jedynie reprezentacjami dawnych rytuałów.
The article brings an attempt at taking stock of and classifying Polish folk rituals related to yearly festivities as they may be accounted for from the point of view of theatre studies. Its starting point is the author’s conception of theatre studies that has not only the theatre but also other spectacles as its object, the conception that has been presented before. In accordance with this outlook, the folk rituals at issue are regarded as phenomena bearing characteristics of spectacles, performances and simulations. In effect, what emerges is an outline of a classification of the phenomena under discussion in relation to the varying degrees to which they display the elements of spectacularity, causality and simulation. It is also demonstrated that within the purview of theatre studies may fall not only the phenomena perceived as spectacles and performances but also those in which the performative dimension is predominant. Finally, the reflection reveals an evolution of Polish folk rituals from their primitive causative character through spectacularity to simulations, which are only representations of old rituals. 
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2016, 65, 1/2; 240-247
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cicha wiedza Hippolity – Sen nocy letniej w lekturze René Girarda
Hippolyta’s Silent Knowledge: René Girard’s Reading of A Midsummer Night’s Dream
Autorzy:
Wielechowska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807379.pdf
Data publikacji:
2020-01-02
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
antropologia kultury
teatrologia
dramat szekspirowski
mimesis
ironia
metateatr
cultural anthropology
theatre studies
Shakespearean drama
irony
metatheatre
Opis:
The article centres upon the phenomenon of mimetic desire which, as Rene Girard observes, is responsible for generating violence in the cultural and social sphere. In Girard’s view, William Shakespeare saw and documented the correlation between mimesis and violence, which makes his dramatic œuvre an essentially important text of culture. And A Midsummer Night’s Dream in particular is granted special attention; Girard clearly suggests that it should be an obligatory reading for all modern anthropologists. The article concerns an analysis of Girard’s revelatory reading of the play. It appears that the mimetic process is the thematic and constructional axis of dramatic events; furthermore, it is manifested in numerous transfigurations ultimately leading to violence and myth-creative hallucination. By creating the horizon of interpretation of A Midsummer Night’s Dream, the mimetic theory reveals also a demystifying power of the comedy. At the same time, it open a new perspective of the meta-theatrical level analysis of Shakespeare’s play.
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2013, 4, 2; 97-122
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polski krytyk teatralny Andrzej Wirth – mistrz przemieszczania się i jego rola w kształtowaniu nowego oblicza teatru w Niemczech
Polish theatre critic Andrzej Wirth – a master of movement and his role in shaping the new face of theatre in Germany
Autorzy:
Mirecka, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26731324.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
Andrzej Wirth
dramat XX wieku
teatrologia stosowana
emigracja
20th century drama
applied theatre studies
emigration
Opis:
Andrzej Wirth, a 20th century Polish essayist, philosopher and theatre critic, is one of the often forgotten theatre and drama scholars in Poland, perhaps due to his long life in exile. A recognized expert in theatre studies and philosophy, he has lectured at many universities around the world, especially in the United States and Europe. He gained particular recognition as the founder and director of the Institute for Applied Theatre Studies at the University of Giessen in Germany. The aim of this article is to introduce Wirth’s personality, outline his life between cultures and highlight his importance for the development of theatre studies in Germany, as well as his great contribution to the promotion of Polish literature in Germany in the mid-20th century. Andrzej Wirth’s life was beyond borders and divisions, although with a particular attachment to the culture of his homeland and Germany; he was rooted in childhood memories and a desire for theatre as a liberated art in an age of evolving media technologies.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria; 2022, 22; 173-184
2081-1853
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Źródła do dziejów teatru szkolnego w konwikcie chyrowskim
The Origins of the History of School Theatre in the Jesuit College in Chyrów
Autorzy:
Puchowska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/448588.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
konwikt chyrowski
teatr szkolny
teatr jezuicki
źródła do badań teatralnych
programy teatralne
Chyrów college
school theatre
Jesuit theatre
sources for theatre studies
theatre programmes
Opis:
Jedną z najświetniejszych kart w dziejach Zakładu Naukowo-Wychowawczego Ojców Jezuitów w Chyrowie (1886–1939) stanowił teatr. W archiwach zachowało się wiele źródeł, które przynoszą informacje o funkcjach, celach, warunkach działania szkolnej sceny i jej opiekunach. Są to liczne rozproszone rękopisy, a także wydawane przez konwikt druki, urzędowe Sprawozdania dyrekcji szkoły, przepisy dla profesorów i nauczycieli zakonnych, bogato ilustrowane chyrowskie wydawnictwa jubileuszowe na 25- i 50-lecie placówki, a także komplet egzemplarzy szkolnej gazetki. Drugą grupę źródeł, najcenniejszą dla badacza sceny, stanowią dokumenty pracy teatru: 35 unikalnych egzemplarzy sztuk pochodzących z zaginionej Biblioteki Teatru w Chyrowie, często opatrzonych notatkami reżyserskimi, 432 programy teatru konwiktowego oraz pojedyncze źródła ikonograficzne. Artykuł zawiera rozważania nad przydatnością wymienionych dokumentów, zwłaszcza do badań historycznoteatralnych. Autorka dokonuje analizy zawartości źródeł i ze względu na dostrzeżone niedomówienia, nieścisłości, a nawet pomyłki podkreśla konieczność ich starannej weryfikacji, krytyki. Zaznacza, że dopiero po wzajemnym potwierdzeniu i uzupełnieniu materiałów archiwalnych można przystąpić do rekonstrukcji kalendarium repertuarowego teatru chyrowskiego, ustalając daty dzienne, okazje wystawień, tytuły spektakli, ich formę sceniczną, a ponadto listę wykonawców i skład widowni. Na podstawie zachowanych źródeł możemy dziś mówić o 513 widowiskach scenicznych, podczas których publiczność konwiktowa obejrzała 758 inscenizacji utworów dramatycznych. Autorka wskazuje na szereg aspektów związanych z możliwością interpretacji dokumentów chyrowskich. Teatr konwiktu wpisuje się bowiem w długą tradycję scen jezuickich, a studia komparatystyczne pozwalają spojrzeć na niego również z perspektywy rozwijających się pozostałych scen szkolnych i amatorskich. Zważywszy, że Zakład kształcił przyszłych liderów życia społecznego, których utrwalone gusty artystyczne wpływały na rozwój życia teatralnego, scenę konwiktową postrzegać należy jako ważny element dziedzictwa kulturowego.
One of the finest episodes in the history of the Scientific and Educational Department of the Jesuit Fathers in Chyrów (1886–1939) was its theatre. Archives contain numerous sources which provide information on its functions, aims, conditions in which it functioned, and its counsellors. These are numerous dispersed manuscripts and printed materials issued by the school, official Reports of the school administration, regulations for academic staff, richly illustrated publications issued for the 25th and 50th anniversary of the institution, as well as copies of the school gazette. The second group of sources, most valuable to theatre historians, are documents concerning the work of the theatre – 35 unique copies of plays from the lost Chyrów Theatre Library, often containing annotations, 432 programmes, as well as individual iconographic sources. The article discusses the usefulness of these documents, particularly for historical research. The author analyses their contents and emphasises the necessity of their careful scrutiny, due to frequent omissions, inaccuracies, and mistakes. The author states that only after confirmation and completion of the archival materials will it be possible to reconstruct the theatre’s repertoire calendar, determining the dates and occasions of performances, play titles, scenic forms, lists of performers and audience composition.
Źródło:
Studia Paedagogica Ignatiana; 2016, 19, 3; 243-264
2450-5358
2450-5366
Pojawia się w:
Studia Paedagogica Ignatiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Images of Violence in Complicite
Obrazy przemocy w Complicite
Autorzy:
Wiśniewski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/540660.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Mazowiecka Uczelnia Publiczna w Płocku
Tematy:
Complicite
Simon McBurney
Mnemonic
The Encounter
violence
theatre studies
communication
semiotics
przemoc
badania nad teatrem
komunikacja
semiotyka
Opis:
In British theatre of the last three decades, we observe a significant shift from the more verbal, playwright-focused model of theatre whose meanings are determined primarily by the literary concept of drama to the one which exercises more profoundly artistic autonomy of theatre. Complicite is one of the leading theatre companies that are responsible for this shift. In the performances of Complicite, the theme of violence has been explored frequently. The whole variety of theatre devices were employed in depicting images of violence. The article discusses plays such as Mnemonic, The Street of Crocodiles, Measure for Measure and The Master and Margarita, A Disappearing Number, Shun-kin and The Encounter and mentions others.
W ciągu ostatnich trzech dekad można zaobserwować w brytyjskim teatrze odejście od modelu teatru opartego na słowie, którego znaczenia determinowane są przez literacką koncepcję dramatu na rzecz teatru, który korzysta w większym zakresie z autonomii artystycznej teatru. Complicite to jedna z tych grup teatralnych, które stoją za tymi zmianami. W przedstawienich Complicite, temat przemocy pojawia się regularnie i do jej zaprezentowania wykorzystywany jest cały wachlarz środków artystycznych. Artykuł omawia sztuki: Mnemonic, The Street of Crocodiles, Measure for Measure, The Master and Margarita, A Disappearing Number, Shun-kin, The Encounter i kilka innych.
Źródło:
Społeczeństwo. Edukacja. Język; 2017, 5; 53-60
2353-1266
2449-7983
Pojawia się w:
Społeczeństwo. Edukacja. Język
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Revolution beyond politics
Autorzy:
Świerkosz, Monika
Schreiber, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035231.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Instytut im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu
Tematy:
political theatre
disabilities studies
performance
Teatr 21
Opis:
Monika Świerkosz reviews the performance Rewolucja, której nie było (A Revolution That Was Not There), produced by Teatr 21 and Biennale Warszawa, directed by Justyna Sobczyk, and first performed on 7 Dec 2018 at Teatr Soho. The author points out that even though the performance was inspired by the 40-day-long protest staged by parents of persons with disabilities, it is more than a journalistic commentary on these events. Świerkosz describes the performance, emphasizing its political aspect. The author mentions specific dramaturgical, aesthetic and formal strategies which make A Revolution That Was Not There a space for the voices of Teatr 21’s actors. Finally, the author writes that the performance is a clear signal that the revolution has not ended, that it is still on, even though it’s far from the corridors of the Polish parliament.
Źródło:
Didaskalia. Gazeta Teatralna; 2020, English Issue 3; 4-17
2720-0043
Pojawia się w:
Didaskalia. Gazeta Teatralna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Os dereitos das mulleres no teatro (de homes) das Irmandades da Fala
Autorzy:
Tato Fontaíña, Laura
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2079161.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Neofilologii
Tematy:
Galician theatre
gender studies
feminism
critical analysis
literary history
Opis:
Para contextualizar o tema, este artigo comeza expoñendo a situación das mulleres no teatro galego das primeiras décadas do século XX, atendendo á súa participación nas actividades dramáticas como escritoras, tradutoras, actrices e tamén, desde a perspectiva da temática, como protagonistas das obras da época, as do teatro social ou teatro de tese. Móstrase a escasa presenza de escritoras, así como os prexuízos sociais que tiñan que superar para traballar como actrices; canto ao tratamento que recibían no teatro de tese, proba que as mulleres das clases populares aparecían como vítimas propiciatorias dos poderosos. Entre 1920 e 1936, fronte a unha única dramaturga, Herminia Fariña Cobián (1904-1966), cuxa obra non chegou até a actualidade, houbo catro dramaturgos galegos que escribiron, e estrearon, algunha peza destinada a defender a igualdade de dereitos para as mulleres, tres deles do grupo xeracional das Irmandades da Fala e o cuarto, da Xeración das Vangardas: Donosiña (1920), de Xaime Quintanilla (; Entre dous abismos (1920), de Antón Vilar Ponte Ponte (1881-1936); A tola de Sobrán (1920), Francisco Porto Rey (1876-1941); María Rosa (1921), de Gonzalo López Abente (1878-1963) e Branca (1934), de Luís Manteiga ((1903-1949). O corpo do artigo está constituído pola análise destas obras e a reacción que provocaron nos sectores máis conservadores.
Źródło:
Itinerarios; 2014, 20; 71-88
1507-7241
Pojawia się w:
Itinerarios
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rok 1965 w Indonezji w spektaklach Papermoon Puppet Theatre z Yogyakarty i filmie Scena zbrodni Joshuy Oppenheimera
Autorzy:
Lis, Marianna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/915251.pdf
Data publikacji:
2015-12-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Indonesian studies
Indonesian history
1965 and its aftermath
theatre
puppet theatre
Papermoon Puppet Theatre
The Act of Killing
documentary film
Joshua Oppenheimer
Opis:
1965 is the date that has been disregarded in the recent history of Indonesia and the world. Gerakan 30 September (30th September Movement), self-appointed organization consisting of representatives of the Indonesian army carried out a failed coup on October 1, 1965, killing six generals. The same day evening the Movement fell and Partai Komunis Indonesia (Indonesian Communist Party) was blamed. In the following weeks communists and their supporters began to be removed from public life being arrested and murdered. The 1965 purges have been read in the West as a victory over communism. In Indonesia they remained taboo for almost half of the century.The paper focuses on showing how the events of 1965 are shown in today's Indonesia and in the word. For Papermoon Puppet Theatre 1965 is a key to understand the past, present and future of their homeland. For Oppenheimer meeting with former criminals has provided an opportunity to make the film about the political system in which genocide was erased from the collective memory of those who survived, and the offenders remain unpunished.
Źródło:
Studia Azjatystyczne; 2015, 1; 64-76
2449-5433
Pojawia się w:
Studia Azjatystyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Воплощение мифа о смерти и возрождении (на основе пьесы Ивана Вырыпаева „Июль”)
The Realization of the Myth of Death and Rebirth (in the Play “July” by Ivan Vyrypaev)
Autorzy:
Kurant, Elena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22446769.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Russian modern drama
modern theatre
Ivan Vyrypaev July
ritual studies
mythological theory
liminality
Opis:
This article concerns Russian modern drama, exactly the work of one of its most world famous representatives – Ivan Vyrypaev, 37-year-old actor, theatre and film director and playwright. The drama July by Ivan Vyrypaev is seen in relation to the ritual practices, which are a part of the myth of death and rebirth. Based on contemporary studies of ritual and mythological theory in literature the author identifies in the text of drama a kind of special ‘mifomir’– a structure with its sacred space and time, with the liminal stage of existence of a priest, who is at the same time a victim of a ritual sacrifice in the name of the renewal of life and restoring the cosmos out of chaos. This way of reading contemporary drama reveals her attempt to indicate the relations of the modern man with the eternal values and reflects an attempt to determine the identity and the limits of human being.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica; 2013, Zeszyt specjalny 2013; 165-172
1427-9681
2353-4834
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zwrot performatywny w poznańskim teatrze alternatywnym po roku 1989
The Performative turn in the Poznanian independent theatre after 1989
Autorzy:
Grenda, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/517953.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Wrocławski. Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych. Katedra Etnologii i Antropologii Kulturowej
Tematy:
zwrot performatywny
performatyka
estetyka performatywności
teatr alternatywny
performative turn
performance studies
independent theatre
Opis:
Głównym celem artykułu jest opis zwrotu performatywnego na obszarze teatru alternatywnego po roku 1989, przejawiającym się zarówno w twórczości poznańskich artystów, jak i w refleksji teatrologicznej, opisującej nowe zjawiska artystyczne związane z teatrem niezależnym. Pierwsza część artykułu opisuje zwrot performatywny w naukach humanistycznych, druga ukazuje cechy zwrotu performatywnego na postawie konkretnych przykładów projektów i przedsięwzięć poznańskich grup teatralnych, tworzących w Poznaniu po roku 1989
This article deals with issues of performative turn, observable both in humanities and independent theater field. At the beginning, paper analyses performative turn in academic reflection (terms like performance and performance studies), than concentrates on performative turn in artistic performances of theaters groups from Poznań, founded and works after 1989 year (TBP, TSC, TPC, T2XU, TUUR). In their performances, the artists consciously use the distingue components of performative turn.
Źródło:
Tematy z Szewskiej; 2014, Performatywność 1(11)/2014; 30-45
1898-3901
Pojawia się w:
Tematy z Szewskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tango jako maszyna pamięci
Tango as a memory machine
Autorzy:
Chałupnik, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11855266.pdf
Data publikacji:
2023-06
Wydawca:
Instytut im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu
Tematy:
Argentine Tango in Poland
tango of death
entertainment theatre
song studies
memory machine
Opis:
The article looks at the history of Argentine tango in Poland using the tools of song studies and memory studies. The author makes reference to Marvin Carlson’s concept and treats tango as a memory machine; in her opinion, pre-war Polish tango allows to tell an important fragment of the history of Poland and Central Europe. Focusing on selected songs, she shows how their history (and the fates of their creators) is entangled in various cultural, social and political contexts. The author constructs the narrative by choosing one tango, Plegaria by the Argentinian musician Eduardo Bianco, which was chosen for his debut at the Qui Pro Quo theatre by the Dana Choir. According to a legend, this tango was to be the ‘tango of death’ from the Janowska concentration camp, the inspiration for Paul Celan’s Todesfuge (Death Fugue). Other Polish songs of the time are also recalled (e.g. the tango Wanda, alluding to the activities of the Zwi Migdal organisation, the foxtrot Gdy Petersburski razem z Goldem gra (When Petersburski and Gold play together), or the Polish version of La Cumparsita with lyrics by Andrzej Włast) and their composers (Jerzy Petersburski, the brothers Artur and Henryk Gold, Henryk Wars and Dawid Bajgelman), lyricists (Andrzej Włast and Emanuel Schlechter) and performers (Mieczysław Fogg, Adam Aston and Wiera Gran). Many tango artists in Poland had Jewish roots and perished during the war, which means that the genre itself became entangled here in the history of the Holocaust.
Źródło:
Didaskalia. Gazeta Teatralna; 2023, 175-176; 8-34
2720-0043
Pojawia się w:
Didaskalia. Gazeta Teatralna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 21

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies