Elementy teatrologii w homiletyce polskiej

W bibliografii współczesnej homiletyki polskiej można znaleźć zaledwie kilka prac podejmujących w całości problematykę teatru. Poświęcone są one zasadniczo refleksji teoretycznej, którą ogólnie można ująć w hasło „teatr a przepowiadanie”, oraz pokazywaniu możliwości posługiwania się teatrem w praktyce głoszenia słowa Bożego i w dydaktyce kaznodziejstwa. We wszystkich publikacjach tego nurtu można znaleźć zarówno odniesienia do osiągnięć obcych teologów, np. homiletyka dramaturgiczna, jak też zupełnie nowy, rodzimy materiał badawczy, np. teatr ewangelizacyjny czy teatr animacji jako medium słowa Bożego. Cenne jest w nich przede wszystkim ukazanie wartości i potwierdzenie przydatności form teatralnych w przekazie Ewangelii, ustalenie czytelnych kryteriów ich stosowania, jak też zwrócenie uwagi na pewne niebezpieczeństwa związane z ich wykorzystaniem (np. sprowadzenie posługi słowa do poziomu świeckiego widowiska). Wszystkie te prace są przejawem poszukiwań skutecznego i atrakcyjnego sposobu wyrazu prawdy objawionej w jakże potrzebnym dziś dialogu ze współczesną kulturą i sztuką.

Reference sources of the current Polish homiletics contain only a few publications which deal with the issues of the theatre. They focus mainly on the theoretical reflections which can be classified as “theatre and preaching”, as well as on demonstrating the capabilities of the theatre to be used in preaching the Good News and teaching preaching. In all the publications of this kind you can find references to both the achievements of foreign theologians, namely to drama homiletics, and to brand new, local research materials, i.e., evangelistic theatrical productions and the animation theatre as a medium of preaching. The advantage of those publications is that they present values, confirm the usefulness of theatrical forms in preaching the Goods News and establish clear criteria of their applicability. In addition, they rivet attention to a range of threats using theatrical forms may pose, e.g. limiting preaching services to a secular spectacle. All those works illustrate a search for an effective and appealing way of expressing the Revealed Truth, which seems to be indispensible today in a dialogue with the contemporary culture and art.