Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "theatre anthropology" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 17
Tytuł:
Semiotyka antropologiczna a interpretacja aktorska. Przyczynek do dyskusji na przykładzie postaci Iwana Wojnickiego w „Wujaszku Wani” Antoniego Czechowa
Autorzy:
Robert, Boroch,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/902316.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Antoni Czechow
Iwan Wojnicki
Wujaszek Wania
semiotic anthropology
theatre anthropology.
theatre theory
actor’s interpretation
Opis:
The article discusses the problem of the actor’s interpretation (resp. working on the role) from the perspective of anthropological semiotics. In this context, an actor’s part is treated as a social construct of the specific referential chain. The exemplification materials are three actor’s interpretations of the figure of Wojnicki from dramatic play Uncle Vanya by Atnon Chekhov (Zamachowski, Hudziak, Gancarczyk) staged between 1993 and 1994 in the following theatres: Teatr Studio in Warsaw (1993), Teatr Stary in Kraków (1993) and Teatr TV (1994).
Źródło:
Studia Interkulturowe Europy Środkowo-Wschodniej; 2016, 9; 200-211
1898-4215
Pojawia się w:
Studia Interkulturowe Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Transcultural and Transcorporal Neighbors: Japanese Performance Utopias in Jerzy Grotowski, Eugenio Barba and Phillip B. Zarrilli
Autorzy:
Rafolt, Leo
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/508846.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
transculturalism
interculturalism
theatre anthropology
cross-cultural performance and theatre practice
Asian martial arts
Opis:
Transcultural and Transcorporal Neighbors: Japanese Performance Utopias in  Jerzy Grotowski, Eugenio Barba and Phillip B. ZarrilliThis paper is mainly focused on the concept of transcultural bodily knowledge elaborated by Eugenio Barba and Nicola Savarese in their concept of theatre anthropology. Their research on pre-existent and pre-expressive values of the human movement, especially considering Asian theatre and performative practices, will be reexamined in the context of over-imposed interculturalism in Humanities and Social Studies. The focus will be thus put on the modifications of the bodily knowledge in this sense (Yuasa), as well as on the (re)appropriations of the Asian philosophical/theoretical embodiment schemes in the Western thought, not only from the standpoint of performative research made by Eugenio Barba and Phillip B. Zarrilli, but also from the standpoint of Shusterman’s pragmatic reinterpretations of Merleau-Ponty’s legacy, Schechner/Turner’s anthropology of human performativity, etc. In this context, the key idea of unique transcultural background of the human kinesis, employed mainly by Barba, will be put in an overall context of contemporary (trans)cultural utopism. The key element for interpretation will thus be an overall context of Asian martial arts practice, especially the significance of ‘iemoto principle’ (hereditary bodily technique) for the establishment of Grotowski’s, Barba’s and Zarrilli’s psychology and physiology of performance tactics. Transkulturowi i transcieleśni sąsiedzi: japońskie utopie performatywne u Jerzego Grotowskiego, Eugenia Barby i Philipa B. ZarrilliegoArtykuł skupia się głównie na pojęciu transkulturowej wiedzy cielesności, wypracowanym przez Eugenia Barbę i Nicolę Savaresego w ich ujęciu antropologii widowiska. Ich badania nad uprzednimi i przedekspresywnymi wartościami ruchu ludzkiego, zwłaszcza w kontekście teatru azjatyckiego i praktyk performatywnych, zostają wpisane w kontekst nadreprezentowanego w humanistyce i naukach społecznych interkulturalizmu. Uwaga autora skupia się na zmianach w wiedzy cielesnej w tym kierunku (Yuasa), jak też recepcji azjatyckich filozoficznych/teoretycznych schematów wcielania w myśli Zachodu, nie tylko z punktu widzenia badań performatywnych Barby i Zarrilliego, lecz również w Shustermanowych pragmatycznych reinterpretacjach myśli antropologii performatywności Merleau-Pontiego, Schechnera i Turnera itd. W tym kontekście kluczowa idea jednego transkulturowego podłoża ludzkiej kinesis, wykorzystywana głównie przez Barbę, jest wpisana w nowy kontekst współczesnego (trans)kulturowego utopizmu. Zasadniczym elementem interpretacji stają się azjatyckie sztuki walki, zwłaszcza znaczenie zadasy iemoto (dziedzicznej techniki cielesności) w ustanowieniu psychologii i fizjologii taktyk performatywnych u Grotowskiego, Barby i Zarrilliego.
Źródło:
Colloquia Humanistica; 2015, 4
2081-6774
2392-2419
Pojawia się w:
Colloquia Humanistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Od antropologii teatru do antropologii lasu: O pewnym rozumieniu Teatru Węgajty jako teatru antropologicznego
From Theatre Anthropology to Forest Anthropology: Approaching Teatr Węgajty as an Anthropological Theatre
Autorzy:
Hasiuk, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/34112048.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Węgajty Theatre
Other Theatre School
theatre anthropology
ecology
Teatr Węgajty
Inna Szkoła Teatralna
antropologia teatru
ekologia
Opis:
Odwołanie do perspektywy antropologicznej w badaniach nad teatrem oraz do określeń i definicji Teatru Węgajty jako teatru antropologicznego stanowi punkt wyjścia do przedstawienia jednego z możliwych ujęć pracy zespołu. Z koncepcji antropologa społecznego Tima Ingolda, który od lat dziewięćdziesiątych XX wieku badał relacje między człowiekiem a środowiskiem, wybrane zostały trzy aspekty: „środowiska”, „terenu” i „edukacji”, szczególnie ważne dla Erdmute i Wacława Sobaszków. Tekst został uporządkowany wokół rozpoznań Ingolda dotyczących „bycia wzdłuż ścieżek”, rozwoju dokonującego się „wzdłuż linii swoich relacji”, „środowiska jako sfery splątania” oraz edukacji, która zakłada „wyprowadzanie nowicjuszy w świat”. Poszukując ramy dla pracy Teatru Węgajty, wykorzystano pojęcie antropologii modalnej sformułowane przez François Laplantine’a w 2005. Ostatecznie twórcy Teatru Węgajty zostali przedstawieni jako założyciele nowej tradycji teatralnej, którą charakteryzuje postrzeganie teatru jako procesu biospołecznego. A skoro tworzony przez nich teatr-w-lesie obejmuje dziś sieć aktywności, które można przedstawić jako obraz teatru-lasu, przechodzenie od antropologii teatru ku antropologii lasu wydaje się uzasadnione.
The reference to the anthropological perspective in theatre research and the descriptions and definitions of the Węgajty Theatre as an anthropological theatre became the starting point for presenting one of the possible approaches to the company’s work. From the concepts of the social anthropologist Tim Ingold, who has studied the relationship between humans and the environment since the 1990s, three aspects were chosen: “environment,” “landscape,” and “education,” which are particularly important to Erdmute and Wacław Sobaszek. The article is organized around Ingold’s observations concerning “being along the paths,” development taking place “along the lines” of relationships, the environment as “a zone of entanglement,” and education which involves “leading novices out” into the world. Searching for a framework for the activity of the Węgajty Theatre, the author draws on the notion of modal anthropology, formulated by François Laplantine in 2005. The founders of the Węgajty Theatre are presented as creators of a new theatre tradition characterized by the perception of theatre as a bio-social process. And since their theatre-within-a-forest today encompasses a network of activities that can be presented as the image of a theatre-forest, it seems justified to turn from theatre anthropology to forest anthropology.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2024, 73, 2; 137-162
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kontemplacja i ekspresja - Śakuntala Kalidasy według Jerzego Grotowskiego
Autorzy:
Kołdrzak, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/973938.pdf
Data publikacji:
2012-06-01
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Jerzy Grotowski
Natya Shastra / Natjaśastra
Sakuntala / Śakuntala
theatre anthropology / konwencja teatralna
philosophy of the theatre / filozofia teatru
theatre convention
rhythm / rytm
score / partytura
script / scenopis
Opis:
Kalidas’s Sakuntala, which was presented by Jerzy Grotowki in the Theatre of 13 Rows nearly fifty years ago, has entered history not only as one of successiveWestern stage versions of this famous Indian drama, but primarily as a benchmark of Grotowski’s troupe’s theatrical exploration and examination of a new paradigm of acting technique. Both the manner of developing Kalidas’s original text (the prologue containing the Shiva mantra, the reduction of the action to the love story, the bipartite structure of the action - reflecting sensual and metaphysical experience - the tripartite structure of each of these parts, the addition to the play’s script of fragments from the Manusmriti and Kamasutra and songs and a recitation addressed to Shiva), as well as the manner of staging (the spatial organisation around a Shiva lingam, the environmental space) and the acting technique indicate Grotowski’s conscious reference to Indian tradition related to Shiva, and to the tantric conception of the dance of Shiva and Parwati. It would seem that in Grotowski’s vision the intention of expressing and experiencing a transformation, through theatre, of subjectivity (the character, the actor and the spectator) from temporal to transcendental, psychological to ecstatic, is dominant. It would also seem that the dynamic of such a transformation was central to the concept of ‘secular ritual’ and to Grotowski’s later theatre productions, which from the viewpoint of history designated a new theatrical convention.
Źródło:
Kultura i Społeczeństwo; 2012, 56, 2; 21-52
2300-195X
Pojawia się w:
Kultura i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Filozofia religii a nowoczesna myśl teatralna — brakujący element
Autorzy:
Kawalec, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2188276.pdf
Data publikacji:
2022-10-24
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Instytut Filozofii i Socjologii
Tematy:
religious attitude
modern theatrical thought
anthropology of theatre
Opis:
Philosophy of religion and modern theatrical thought — a missing element: The paper is a contribution to debate concerning religion within the context of contemporary culture. It focuses on qualification of Christian religion in the modern discourse on theater. These considerations were inspired by an international scientific and artistic meeting devoted to the work of Jerzy Grotowski and Karol Wojtyła. The proposed approach, however, circumscribes the perspectives of the conference and of cultural thought, by significantly broadening the context, especially regarding the philosophical, axiological and performative dimensions, and explores some fundamental questions. The paper advances hypotheses and proposal to deepen the religious discourse in the context of the philosophical anthropology of theater.
Źródło:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal; 2022, 12, 1; 249-256
2083-6635
2084-1043
Pojawia się w:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Istota teatru
The Essence of the Theatre
Autorzy:
Kaczmarek, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807434.pdf
Data publikacji:
2020-01-02
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
teatr
dramat
antropologia teatru
relacja
teodramatyka
persona
personalizm
osoba
aktor
rola
scena
theatre
drama
theatre anthropology
relationship
theo-drama
personalism
person
actor
role
scene
Opis:
Autor artykułu wychodząc z założenia, że teatr już w starożytnej Grecji był związany ze współuczestnictwem osób tworzących społeczność polis, postuluje by także we współczesnym spojrzeniu na teatr uwzględnić koncepcję człowieka, który tworzy teatr i który do niego przychodzi. Relacyjny wymiar teatru istnieje od starożytności, gdy był on związany z polityczną i religijną funkcją jednoczącą społeczeństwo,  aż do współczesnej koncepcji teatru,  jako sztuki autonomicznej. Najważniejsza konsekwencja wynikającą z tego zestawienia (teatr i antropologia) ukazuje sztukę teatru jako miejsce formowania się koncepcji świata jako spektaklu (propozycje H. U. von Balthasara i H. Gouhier’a, J. Tischnera, A. Krąpca). Widz może odnaleźć na scenie metaforyczny obraz własnego życia, ogólny los człowieka jako istoty tragicznej, rozpiętej między życiem a śmiercią. Niezależnie od rodzaju realizowanego na scenie dzieła (komedia, tragedia, farsa) istotą teatru jest zawsze relacja między aktorem i widzem. Autor wskazuje także na genezę powstania teatru, pojęcie aktora, gry, roli, sceny oraz udziału widza. Ponieważ teatr jako sztuka nie ma utrwalonej formy, realizuje się w konkretnym czasie realizacji spektaklu (in statu nascendi), wymaga dlatego obecności odbiorcy w całym procesie swego trwania. Jest z tego powodu sztuką w swej istocie personalistyczną. Spektakl, o ile nie jest odbierany w kategoriach osobowych, przestaje być teatrem, a staje się widowiskiem pozbawionym relacji osobowych.
The author of the article, assuming that the theatre, already in Ancient Greece, was connected with co-participation of persons constituting the community of polis, calls for equal recognition of the idea of man, who creates the theatre and who visits it, in the contemporary outlook upon the theatre.     The relational dimension of the theatre has existed since antiquity when it was strictly connected with a political and religious function uniting the community and reached the point of contemporary perception of the theatre as an independent art. The most crucial outcome resulting from the combination (theatre and anthropology) shows the art of theatre as a place of forming the conception of the world as a performance (suggestions of H.U. von Balthasar and of H. Gouhier, of J. Tischner, of A. Krąpiec). On the stage, theatre audience can find a metaphorical image of his or her life, of general fate of a man portrayed as a tragic being, suspended between life and death. Independently of the kind of performance given on the stage (comedy, tragedy, farce), a relation between the actor and theatre audience is a clue issue of the theatre. The author also shows the genesis of theatre formation, outlines the notion of the actor, stage acting, theatre roles, scenes and of theatre audience participation. Because the theatre as an art form does not have a stiff pattern, it acquires its shape at a concrete point of time during the stage performance (in statu nascendi). Therefore it requires the presence of theatre audience throughout the whole time of its duration. Because of that aspect, it is fundamentally personalistic at its roots. If a stage performance is not viewed on the grounds of personalistic categories, it stops being called the theatre and turns into a show devoid of personalistic relationships.  
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2011, 2; 89-107
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teatr jako gabinet luster o inspiracjach antropologicznych przedstawienia Farmy w Jaskini
Autorzy:
Mogilnicka, Krystyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/973927.pdf
Data publikacji:
2012-06-01
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Czech theatre
laboratory-theatre / teatr laboratorium
the theatre in theatre / teatr w teatrze
theatre anthropology / antropologia teatru
Afro-Brazilian culture / kultura afro-brazylijska
Brazilian dramatic dance / brazylijskie tańce dramatyczne
candomble
Opis:
The article presents the Czech laboratory-theatre Farma v jeskyni (Farm in the Cave) and its last performance, entitled The Theatre. It simultaneously addresses the anthropological inspirations influencing the form and subject of the performance: particularly two expeditions to Brazil during which the group came in contact with Afro-Brazilian culture, its theatrical forms, dance and musical motifs. Through a description of certain scenes of the play, the set design, the props and the stage action, the author shows these inspirations within the closed material of the artistic work. She considers the transposed significance of the utilised motifs, the function of the theatre in theatre, the role of the spectator and the actor-slave parallel.
Źródło:
Kultura i Społeczeństwo; 2012, 56, 2; 127-150
2300-195X
Pojawia się w:
Kultura i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chorea – próba odwrotu czy… powrót?
Autorzy:
Bartosiak, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/973930.pdf
Data publikacji:
2012-06-01
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
theatre anthropology / antropologia teatru
‘theatre of an attempt’ / „teatr proby”
theatrical experience / doświadczenie teatralne
actor / aktor
performer
spectator-participant / widz-uczestnik
processual montage principle / procesualna zasada montażowa
Opis:
The article presents an analysis of selected elements of the Chorea Theatre Association play entitled Grotowski - An Attempt to Retreat. The discussion starts with the mutual relations between a series of ideas in contemporary theatrological discourse: the performance, the actor-performer and the actor-character. In the course of the argument, the categories ‘theatre of an attempt’ and ‘processual montage principle’ are introduced and used in the context of the issues involved in theatrical events and experiences. The first term refers to the contemporary theatrical practice of treating a theatre event as a sort of anthropological experiment, and the second refers to the compositional technique characteristic of this approach. The ‘theatre of an attempt’ formula, as a situation of confrontation in the tripartite structure of actor, viewer and stage-action reality, allows the anthropological dynamic of the theatre event, whose integral component is the mental activity of the spectator, to be captured. The ‘processual montage principle’ relates not only to the construction of the spectacle and the actor’s actions, but also to the attitudes and actions of the cognitive spectator, who, in participating in the theatrical process of becoming must himself attempt an imaginative reflection of this process. In conclusion, an interpretation of the play in the context of the ‘Everyman’ morality tradition is suggested.
Źródło:
Kultura i Społeczeństwo; 2012, 56, 2; 53-69
2300-195X
Pojawia się w:
Kultura i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teatr wobec wojny. O praktykowaniu wdzięczności
The Theatre and War. On Practising Gratitude
Autorzy:
Kręglewska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32062587.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
teatr
wojna
antropologia
theatre
anthropology
war
Opis:
Tekst został poświęcony formom obecności w Polsce ukraińskich twórców teatralnych i ukraińskiej kultury po 24 lutego 2022 roku. Poddano analizie sposoby, na jakie przedstawiciele środowisk teatralnych zareagowali na sytuację katastrofy oraz zmiany, które zaszły w obszarze ukraińskiego i polskiego życia teatralnego, a także ich związek z wydarzeniami w przestrzeni społecznej. Obszar działań scenicznych został potraktowany jako swoista strefa kontaktu, czyli przestrzeń do opartego na wzajemności spotkania z Innym, które postrzegane jest w odniesieniu do zagadnień mobilności kulturowej. Ogląd wybranych wydarzeń scenicznych (które miały miejsce przede wszystkim w Trójmieście), stanowi punkt wyjścia do namysłu nad rolą praktykowania wdzięczności w konstytuowaniu wspólnoty.
The text is dedicated to forms of the presence in Poland of Ukrainian theatrical authors and Ukrainian culture after 24 February 2022. An analysis of ways in which representatives of theatrical milieus reacted to the situation of the catastrophe and changes that occurred within the domain of Ukrainian and Polish theatrical life, as well as their connection with events within social space. The domain of theatrical activity is treated as a sui generis sphere of contact, i.e. space for meeting the Other, based on mutuality and perceived in reference to questions of cultural mobility. A survey of select theatrical events (which took place predominantly in the Gdańsk, Gdynia, Sopot Tri-City) constitutes a point of departure for reflections on the role of practising gratitude in the process of constituting a community.
Źródło:
Konteksty. Polska Sztuka Ludowa; 2023, 340, 1-2; 80-92
1230-6142
2956-9214
Pojawia się w:
Konteksty. Polska Sztuka Ludowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Agency – Phenomenological Inquiries in Interdisciplinary Perspective
Sprawczość – badania fenomenologiczne w perspektywie interdyscyplinarnej
Autorzy:
Kawalec, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/577770.pdf
Data publikacji:
2017-12
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
phenomenology of agency
external-internal
social anthropology
philosophical anthropology
anthropology of theatre
Alfred Gell
Karol Wojtyła
Michael Chekhov
fenomenologia sprawstwa
wewnętrzne-zewnętrzne
antropologia społeczna
antropologia filozoficzna
antropologia teatru
Michaił Czechow
Opis:
The article intends to realize two goals. The first is an attempt to elucidate an interdisciplinary perspective in the approach to the anthropological category of agency (esp. by A. Gell, K. Wojtyła, M. Chekhov). The second goal is to apply the results of the examination of interdisciplinarity to the proposed definition of the anthropological meaning of the notion of agency (in the strict sense). My definition captures implications the category has for determining the order of reality in terms of ontological and epistemological dimensions
Artykuł zmierza do realizacji dwóch celów. Pierwszym jest próba naświetlenia interdyscyplinarnej perspektywy na antropologiczne podejście do kategorii sprawstwa (zwł. A. Gella, K. Wojtyły, M. Czechowa). Drugim celem jest zastosowanie wyników studium interdyscyplinarności do proponowanej definicji antropologicznego znaczenia pojęcia sprawstwa (w sensie ścisłym). Moja definicja ujmuje implikacje, jakie kategoria sprawstwa ma dla determinacji porządku rzeczywistości w kategoriach wymiaru ontologicznego i epistemologicznego.
Źródło:
Zagadnienia Naukoznawstwa; 2017, 53, 4(214); 389-404
0044-1619
Pojawia się w:
Zagadnienia Naukoznawstwa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Preperformatywne cienie i ślady antropologii. O pograniczu nauk społecznych i teatru
Pre-performative Shadows and Traces of Anthropology. On the Borderline between Social Sciences and Theater
Autorzy:
Kozłowski, Marcin Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2096378.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Instytut Socjologii
Tematy:
anthropology
ritual
theatre
cultural performance
social drama
antropologia
rytuał
teatr
widowisko kulturowe
dramat społeczny
Opis:
Many anthropologists have their share in precursory ideas important for the development of Performance Studies. This article aims to present three main categories of anthropological contribution to the abovementioned field: debate, practice, and concepts. Although the meeting between Theatre and Anthropology in terms of a theory was late, the first signs of their collision can be found in ancient philosophy and literature topos Theatrum Mundi. In early Anthropology, we have the analysis of religion which takes into account relation between ritual and theatre. This analysis started a long debate and contributed to the theoretical basis of Performance Studies. In terms of research methods, both fields discussed prefer to rely on experience gained through fieldwork (Anthropology) and participation in the creative process (Performance Studies). This type of approach refers us to the participant observation, in which the scholar in his physical and mental self is forced to play various “roles”. Apart from its key role in the debate and equally important contribution to research practice Anthropology has a significant share in creating a theoretical basis of Performance Studies. The two most important concepts here are a cultural spectacle and social drama. The expression pre-performative used in this paper aims at emphasizing that the history and ubiquity of the performative aspect of cultural and social activities are vast and performative actions existed long before they started to be part of anthropological analyzes or became a ground on which new branch of social science started to grow.
Wśród prekursorskich myśli istotnych dla studiów performatywnych znajduje się dorobek wielu antropologów. Centralnym celem tego artykułu jest zaprezentowanie trzech głównych kategorii antropologicznego wkładu do tej dziedziny. Przedstawieniu kolejno podlegać będą: debata, praktyka i koncepcje. Chociaż spotkanie między teatrem a antropologią w wymiarze teoretycznym było późne, to pierwsza refleksja o takim charakterze wiązana być może z pojawieniem się toposu teatrum mundi w starożytnej filozofii i literaturze. Wczesna antropologia podjęła się analiz religii, uwzględniając kwestię relacji rytuału i teatru, co rozpoczęło jedną z najdłuższych debat, stanowiącą teoretyczne podłoże studiów performatywnych. Obie dziedziny preferują w swojej metodzie doświadczenie, pochodzące z badań terenowych lub partycypacji w procesie twórczym. Takie ujęcie odsyła nas do obserwacji uczestniczącej, w której to etnograf w swej cielesno-intelektualnej rozciągłości zmuszony jest do odgrywania różnych „ról’’. Antropologia, co oczywiste, oprócz kluczowej debaty i nie mniej ważnej praktyki badawczej odznacza się istotnym teoretycznym wkładem do studiów performatywnych, który omówiony zostanie na podstawie dwóch koncepcji: widowiska kulturowego i dramatu społecznego. W tym sensie wyrażenie pre-performatywny nie usiłuje zaprzeczyć odwieczności i wszechobecności performatywnego aspektu kulturowo-społecznych działań, a raczej wskazuje na czas, w którym – po pierwsze – nie stanowił on sformułowanego i wyjściowego elementu dla podejmowanych analiz antropologicznych i – po drugie – nie przyczynił się do powołania odpowiednich katedr.
Źródło:
Konteksty Społeczne; 2017, 5, 2; 7-28
2300-6277
Pojawia się w:
Konteksty Społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cicha wiedza Hippolity – Sen nocy letniej w lekturze René Girarda
Hippolyta’s Silent Knowledge: René Girard’s Reading of A Midsummer Night’s Dream
Autorzy:
Wielechowska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807379.pdf
Data publikacji:
2020-01-02
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
antropologia kultury
teatrologia
dramat szekspirowski
mimesis
ironia
metateatr
cultural anthropology
theatre studies
Shakespearean drama
irony
metatheatre
Opis:
The article centres upon the phenomenon of mimetic desire which, as Rene Girard observes, is responsible for generating violence in the cultural and social sphere. In Girard’s view, William Shakespeare saw and documented the correlation between mimesis and violence, which makes his dramatic œuvre an essentially important text of culture. And A Midsummer Night’s Dream in particular is granted special attention; Girard clearly suggests that it should be an obligatory reading for all modern anthropologists. The article concerns an analysis of Girard’s revelatory reading of the play. It appears that the mimetic process is the thematic and constructional axis of dramatic events; furthermore, it is manifested in numerous transfigurations ultimately leading to violence and myth-creative hallucination. By creating the horizon of interpretation of A Midsummer Night’s Dream, the mimetic theory reveals also a demystifying power of the comedy. At the same time, it open a new perspective of the meta-theatrical level analysis of Shakespeare’s play.
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2013, 4, 2; 97-122
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Doświadczanie Węgajt: Wielogłos
The Experience of Węgajty: A Polylogue
Autorzy:
Wiśniewska, Marzenna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/35174464.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Węgajty Theatre
Erdmute Sobaszek
Wacław Sobaszek
anthropology of experience
polyphony
counterculture
Teatr Węgajty
antropologia doświadczenia
polifonia
kontrkultura
Opis:
Artykuł jest recenzją książki Polifonia: Rzecz o pracy twórczej Teatru Węgajty pod redakcją Katarzyny Kułakowskiej, wydanej przez Instytut Sztuki PAN w 2023. Autorka poddała analizie konsekwencje przyjętych metodologii badawczych, strukturę publikacji i układ tekstów w poszczególnych częściach tomu oraz omówiła wyłaniające się w toku lektury główne bloki tematyczne i zagadnienia, które są szczególnie interesujące w kontekście współczesnych postulatów tworzenia historii teatru i krytyki instytucjonalnej.
The article discusses the book Polifonie: Rzecz o pracy twórczej Teatru Węgajty (Polyphonies: The Creative Work of the Węgajty Theatre), edited by Katarzyna Kułakowska and published by the Institute of Art of the Polish Academy of Sciences in 2023. The reviewer analyses the implications of the volume’s research methodologies, structure, and the arrangement of contributions within its sections. She also discusses the main thematic areas and specific problems that come to the fore in the course of reading and are especially interesting in the context of contemporary postulates regarding the writing of the history of theatre and institutional critique.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2024, 73, 2; 229-244
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Die schönen Künste als ‚Gesundheitsmittel‘ oder tödliches Gift. Empfindungsästhetik und Theaterkritik bei Sulzer und Rousseau
The Fine Arts as ‘Health Agent’ or Deadly Poison. Aesthetics of Sensations and Theatre Criticism
Autorzy:
Düwell, Susanne
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2159848.pdf
Data publikacji:
2021-10-12
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego
Tematy:
Empfindungsästhetik
Wirkungsästhetik
Theaterkritik
Leidenschaft
Anthropologie
Affekt
dunkle Vorstellungen
aesthetics of sensation
theatre criticism
passion
anthropology
affect
dark/confused ideas
Opis:
Der Beitrag untersucht die Verbindung von wirkungsasthetischen und theaterkritischen Diskursen. Begriffe wie Illusion oder Leidenschaft beschreiben in der zweiten Halfte des 18. Jahrhunderts sowohl Wirkungsziele einer anthropologischen Asthetik als auch Effekte, die als psychisch und sozial gefahrdend qualifiziert werden. Im Fokus steht die Thematisierung affektiver Wirkungen des Theaters bzw. der Kunst allgemein in ihrem heilsamen Potential durch Johann Georg Sulzer sowie die Theaterkritik Jean-Jacques Rousseaus, gegen die sich Sulzer dezidiert wendet. Ausgehend vom Konzept der ‚dunklen Vorstellungen‘ postuliert Sulzer, dass nur starke Empfindungen, nicht aber die Vernunft den Menschen sittlich und seelisch beeinflussen konnen. Vielmehr liefern extreme oder pathologische seelische Zustande ein Modell fur Kunstproduktion und -wirkung.
The article examines the connection between discourses of sensation aesthetics and theatre criticism. In the second half of the 18th century, such concepts as illusion or passion address both the effects of anthropological aesthetics and effects qualified as psychologically and socially endangering. The focus is on Johann Georg Sulzer’s thematization of the affective effects of theatre and art in general in their healing potential, as well as on Jean-Jacques Rousseau’s theatre criticism, which Sulzer resolutely opposes. Based on the concept of ‘dark ideas’, Sulzer postulates that only strong sensations, not reason, can influence people morally and psychologically. Extreme or pathological mental states provide Sulzer with a model for art production and effect.
Źródło:
Studia Germanica Gedanensia; 2021, 44; 9-23
1230-6045
Pojawia się w:
Studia Germanica Gedanensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wielka (nie)Obecna utkana z cierpienia i chichotu – tajemnicza postać wędrowna1 w teatrze i pismach Tadeusza Kantora
The Great (un)present, woven from suffering and giggling - a mysterious figure in the traveling theater and the writings of Tadeusz Kantor
Autorzy:
Skrzypczak, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/459620.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Fundacja Pro Scientia Publica
Tematy:
literatura
teatr
antropologia
postać
groteska
wędrowiec
pamięć
esencja
śmierć
literature
theatre
anthropology
character
fi gure
grotesque
wanderer
memory
essence
death
Opis:
W artykule interesuje mnie etap artystycznych poszukiwań Tadeusza Kantora po 1975 r. – Teatr Śmierci. Galeria postaci w Teatrze Śmierci jest wielce osobliwa. Stanowi zbiór fi gur hybrydycznych, które można badać w kontekście estetyki groteski i makabreski. W szkicu dokonuję analizy jednej spośród nich – tajemniczej i niejednoznacznej postaci sprzątaczki „wędrującej” przez teatr i pisma Kantora (od Umarłej klasy do Dziś są moje urodziny). Szkic jest próbą odpowiedzi na pytanie, kim/czym jest ta postać wędrowna dla projektu artystycznego Kantora i jak można tę fi gurę interpretować.
The article focuses on Tadeusz Kantor’s artistic exploration from 1975 – the Theatre of Death. Kantor’s gallery of characters is very particular and peculiar. His characters are rather strange fi gures (e.g. Kantor’s bio-objects or mannequins). It is possible to analyse these objects through the prism of the aesthetic of the grotesque. This article att empts to describe the fi gure of a Charwoman – one of the most mysterious characters in Kantor’s oeuvre. This character is present in every Theatre of Death spectacle (starting with The Dead Class, then Wielopole, Wielopole, Let the Artists Die, I Shall Never Return to Today Is My Birthday). This curious fi gure is a kind of wanderer. What/Who is it exactly? How should we talk about this peculiar character, who oscillates between the world of the Living and the Dead? How shoud we understand its position in Kantor’s artistic project? This paper endeavours to fi nd the answers.
Źródło:
Ogrody Nauk i Sztuk; 2013, 3
2084-1426
Pojawia się w:
Ogrody Nauk i Sztuk
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 17

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies