Wielka (nie)Obecna utkana z cierpienia i chichotu – tajemnicza postać wędrowna1 w teatrze i pismach Tadeusza Kantora

W artykule interesuje mnie etap artystycznych poszukiwań Tadeusza Kantora po 1975 r. – Teatr Śmierci. Galeria postaci w Teatrze Śmierci jest wielce osobliwa. Stanowi zbiór fi gur hybrydycznych, które można badać w kontekście estetyki groteski i makabreski. W szkicu dokonuję analizy jednej spośród nich – tajemniczej i niejednoznacznej postaci sprzątaczki „wędrującej” przez teatr i pisma Kantora (od Umarłej klasy do Dziś są moje urodziny). Szkic jest próbą odpowiedzi na pytanie, kim/czym jest ta postać wędrowna dla projektu artystycznego Kantora i jak można tę fi gurę interpretować.

The article focuses on Tadeusz Kantor’s artistic exploration from 1975 – the Theatre of Death. Kantor’s gallery of characters is very particular and peculiar. His characters are rather strange fi gures (e.g. Kantor’s bio-objects or mannequins). It is possible to analyse these objects through the prism of the aesthetic of the grotesque. This article att empts to describe the fi gure of a Charwoman – one of the most mysterious characters in Kantor’s oeuvre. This character is present in every Theatre of Death spectacle (starting with The Dead Class, then Wielopole, Wielopole, Let the Artists Die, I Shall Never Return to Today Is My Birthday). This curious fi gure is a kind of wanderer. What/Who is it exactly? How should we talk about this peculiar character, who oscillates between the world of the Living and the Dead? How shoud we understand its position in Kantor’s artistic project? This paper endeavours to fi nd the answers.