Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "theatre actors" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-11 z 11
Tytuł:
A development methodology for cyber-physical systems based on deterministic theatre with hybrid actors
Autorzy:
Cicirello, Franco
Nigro, Libero
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954580.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Politechnika Gdańska
Tematy:
cyber-physical systems
model-driven development
timing models reconciliation
hybrid actors
model continuity
determinism
theatre actor system
Uppaal
Java
systemy cyber-fizyczne
rozwój sterowany
model czasowy
aktorzy hybrydowi
ciągłość modelu
determinizm
Opis:
The goal of the work described in this paper is to propose a development approach for cyber-physical systems (CPS) which relies on actors as the fundamental modelling blocks. The approach is characterized by its capability to deal with the discrete aspects of the cyber part of a CPS, as well as the continuous behaviour of the physical part. More in particular, the approach is based on the Theatre actor system which fosters determinism in model behaviour, and favours model continuity when switching from system modelling and analysis down to prototype and synthesis phases. A key factor of Theatre is the possibility to combine both discrete-event actors, which operate on a discrete timeline, with continuous-time actors which reproduce, in general by using Ordinary Differential Equations (ODEs), the dynamical evolution of physical components. For formal property assessment, Theatre actors (both discrete and continuous) can be reduced to Timed Automata (TA) in the context of the Uppaal toolbox, where the exhaustive andór the statistical model checkers can be exploited. This paper first describes the proposed approach, then it demonstrates its suitability to CPS modelling and analysis through examples. The paper also discusses how abstract and formal modelling actor concepts can be naturally transitioned to implementation concepts in Java.
Źródło:
TASK Quarterly. Scientific Bulletin of Academic Computer Centre in Gdansk; 2021, 25, 2; 233-260
1428-6394
Pojawia się w:
TASK Quarterly. Scientific Bulletin of Academic Computer Centre in Gdansk
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Exit from Silence. The Cultural, Educational, and Therapeutic Roles of the Olsztyn Mime Ensemble
Wyjście z ciszy. Rola kulturalna, edukacyjna i terapeutyczna Olsztyńskiej Pantomimy Głuchych
Autorzy:
Sokołowski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/923150.pdf
Data publikacji:
2020-12-26
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
amateur theatre
Olsztyn Mime Ensamble
deaf
silent actors
Bohdan Głuszczak
Opis:
The article recalls the role played by the Olsztyn Mime Ensamble in the culture of the region of Warmia and Mazury and Poland. The Ensamble gained their artistic rank thanks to the theater director, professor Bohdan Głuszczak (1936-2016).
Źródło:
Studia Edukacyjne; 2018, 50; 229-239
1233-6688
Pojawia się w:
Studia Edukacyjne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wincenty Lutosławski i Juliusz Osterwa: Dzieje kontaktów
Wincenty Lutosławski and Juliusz Osterwa: A History of Their Relations
Autorzy:
Jarząbek-Wasyl, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32066880.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Wincenty Lutosławski
Juliusz Osterwa
Reduta
polski mesjanizm
biografia aktorów
polski teatr w Wilnie
teatr polski 1939-1945
Polish Messianism
actors' biography
Polish theatre in Vilnius
Polish theatre 1939-1945
Opis:
Artykuł jest próbą rekonstrukcji historii przyjaźni znanego filozofa Wincentego Lutosławskiego (1863–1954) i Juliusza Osterwy (1885–1947) poprzez zachowane ślady listowe i diarystyczne. Przyjmując porządek chronologiczny, autorka przedstawia okoliczności ich spotkania w Wilnie w 1925 oraz trajektorię podróży i zetknięć aż do śmierci Osterwy. Przy okazji wyłania się krąg ważnych miejsc, wydarzeń i postaci, które wywarły wpływ na obu korespondentów, m.in. Kraków i prapremiery sztuk Wyspiańskiego, Kosów Huculski i zakład przyrodoleczniczy Apolinarego Tarnawskiego. Wśród problemów poruszanych w tekście najważniejsze dotyczą charakteru wzajemnego wpływu Lutosławskiego i Osterwy: poprzez dzieła (słowo pisane, grę aktorską), bezpośredni, osobisty kontakt i formowanie poglądów, wspólne przedsięwzięcia (szczególnie istotne w okresie okupacji, gdy obaj mieszkali w Krakowie lub okolicach). W tekście pojawiają się też mało znane przykłady promowania teatru Reduta za granicą, którego podjął się Lutosławski. W aneksie do artykułu znalazła się edycja dwudziestu listów i kartek od Osterwy do Lutosławskiego z lat 1925–1943 przechowywanych w spuściźnie filozofa  w archiwum Nauki PAN i PAU w Krakowie.
Based on epistolary material and diaries, the article attempts a reconstruction of the history of Juliusz Osterwa’s (1885–1947) friendship with the famous philosopher Wincenty Lutosławski (1863–1954). Following chronological order, the author presents the circumstances of their meeting in Vilnius in 1925 and the trajectory of their travels and encounters up until Osterwa’s death. With this reconstruction, there emerges a circle of important places, events, and people that influenced both men, e.g. Krakow and the very first productions of Wyspiański’s plays, or Kosów Huculski and Apolinary Tarnawski’s natural therapy facility. The article focuses on the nature of Lutosławski’s and Osterwa’s mutual influence: through their works (writings, acting), direct, personal contact, and the formation of their views, and joint initiatives (particularly important during the occupation, when they both lived in or around Kraków). The text also discusses little-known examples of Lutosławski’s promoting the Reduta theatre abroad. Published as an appendix to the article are Osterwa’s twenty letters and postcards to Lutosławski, dated 1925–1943, from the philosopher collection in the Archive of Science of the Polish Academy of Sciences (PAN) and the Polish Academy of Arts and Sciences (PAU) in Kraków. (Transl. Z. Ziemann)
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2020, 69, 2; 99-152
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Listy Ludwika Solskiego do córki, Anny Sosnowskiej: 1945–1954
Letters of Ludwik Solski to his daughter, Anna Sosnowska: 1945-1954
Autorzy:
Degler, Janusz
Sztaba, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/36453703.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
teatr polski
historia teatru
polscy aktorzy
Ludwik Solski
Polish theatre
theatre history
Polish actors
Opis:
Publikowane listy Ludwika Solskiego do córki – Anny Sosnowskiej (1905–1997) pochodzą z lat 1945–1954. Większość z nich aktor wysyłał z Krakowa, gdzie wtedy mieszkał, kilka z miast, w których przebywał na występach gościnnych (Warszawa, Bielsko) lub wypoczywał (Krynica, Morawin). Anna od 1945 przebywała za granicą. W Paryżu miała kłopoty ze znalezieniem stałej pracy, uczyła się stenografii. Solski pisze o warunkach życia w kraju, pogarszającym się zdrowiu, przekazach pieniężnych dla córki i paczkach od niej, przed którymi się wzbraniał. Towarzyszy mu ciągła troska o córkę. Listy i kartki pocztowe dotyczą przede wszystkim spraw prywatnych, ale dowiadujemy się z nich też wiele o pracy aktora, o objazdach z Grubymi rybami Bałuckiego po całym kraju i reakcjach publiczności, o uroczystościach jubileuszowych w 1951 i 1954. Korespondencja pokazuje pracę artysty teatralnego i funkcjonowanie teatru w Polsce w pierwszych latach powojennych. Listy Solskiej – matki do córki ogłosiła Lidia Kuchtówna (Listy Ireny Solskiej, Warszawa 1984). Teraz możliwa jest lektura listów obojga rodziców do Anny, kierowanych do Paryża. Zamieszczamy 61 listów. Oryginały (rękopisy, przeważnie z kopertami) znajdują się  w Muzeum Teatru im. Henryka Tomaszewskiego we Wrocławiu. W 2015 pamiątki po Ludwiku i Irenie Solskich, wśród nich listy, podarował Muzeum Mathias von Poswik, wnuk brata Solskiej, który wszedł w ich posiadanie po śmierci Anny Sosnowskiej.
Ludwik Solski's published letters to his daughter - Anna Sosnowska (1905-1997) - come from 1945-1954. Most of them were sent by the actor from Krakow, where he lived at that time, from several of the cities where he stayed during guest performances (Warsaw, Bielsko) or rested (Krynica, Morawin). Anna lived abroad after 1945. In Paris, she had trouble finding a permanent job; she was studying shorthand. Solski writes about living conditions in Poland, his deteriorating health, money transfers for his daughter and parcels from her, which he begged her not to send him. He expresses constant care for his daughter. Letters and postcards concern primarily private affairs, but we also learn a lot about the actor's work, tours with Bałucki’s Grube ryby (Big Shots) around the country and audience reactions, jubilee celebrations in 1951 and 1954. The correspondence shows the work of a theatre artist and the functioning of the theatre in Poland in the first post-war years. Solska’s letters - mother to daughter, were published by Lidia Kuchtówna (Irena Solska’s Letters, Warsaw, 1984). Now it is possible to read the letters of both parents to Anna, sent to Paris. We include 61 letters. The originals (manuscripts, mostly with envelopes) are at Henryk Tomaszewski Museum of the Theatre in Wrocław. In 2015, souvenirs of Ludwik and Irena Solski, among them letters, were donated to the Museum by Mathias von Poswik, grandson of Solska’s brother, who came into their possession after the death of Anna Sosnowska.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2019, 68, 2; 111-179
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
«Dziś rano dostałam Twój kochany list, a już wieczorem odpisuję»: Felicja Trapszo-Krywultówna do Leonii Jabłonkówny 1930–1936
«This Morning I’ve Received Your Dear Letter and I Am Writing Back This Evening Already»: The Correspondence of Felicja Trapszo-Krywultówna to Leonia Jabłonkówna, 1930–1936
Autorzy:
Chmielewska, Grażyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/36140501.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
teatr polski lat 20. i 30.
aktorzy teatralni
produkcja teatralna
historia teatru
Felicja Trapszo-Krywultówna
Leonia Jabłonkówna
polskie aktorki
Polish theatre in the 20s and 1930s
theatrical actors
theatrical production and management
theatre history
Polish actresses
Opis:
Publikowane listy Felicji Trapszo-Krywultówny do Leonii Jabłonkówny  pochodzą z archiwum zatytułowanego „Korespondencja i dokumenty pracy artystycznej Leonii Jabłonkówny” w Zbiorach Specjalnych Instytutu Sztuki PAN. Felicja Krywultówna, urodzona w 1905, była aktorką, pochodziła ze znanego aktorskiego rodu Trapszów. Występowała w teatrach Wilna, Grodna, Łodzi i Krakowa. Zmarła na gruźlicę w 1937. Leonia Jabłonkówna, urodzona w 1905, studiował historię sztuki i filologię polską na Uniwersytecie Warszawskim, publikowała artykuły na tematy związane ze sztuką w „Bluszczu” i felietony filmowe w „Wiadomościach Literackich”, w latach trzydziestych XX ubiegłego wieku studiowała na Wydziale Sztuki Reżyserskiej PIST w Warszawie. Ogłaszane listy pochodzą z lat 1930—1936, przynoszą informacje biograficzne dotyczące obu korespondentek, nowe wiadomości o teatrach w Grodnie, Krakowie i Częstochowie, o dyrekcjach i zespołach, o repertuarze. Malują obraz środowiska teatralnego lat trzydziestych XX wieku.
The letters written by Felicja Trapszo-Krywultówna to Leonia Jabłonkówna published here come from the archive ‘The correspondence and documents of artistic work of Leonia Jabłonkówna’ which is part of the Special Collections of the Art Institute of the Polish Academy of Sciences. Felicja Krywultówna, born in 1905, was an actress coming from the well known actor family of Trapszo. She performed in Wilno, Grodno, Łódź, and Kraków. She died of tuberculosis in 1937. Leonia Jabłonkówna, born in 1905, studied art history and Polish philology at the University of Warsaw; she wrote articles about art for Bluszcz and a column about film for Wiadomości Literackie; in the 1930s she studied at the Directing Art Department of the PIST (State Institute of Theatre Art) in Warsaw. The letters published here date from 1930–1936; they bring biographical information about the two correspondents, news about theatres in Grodno, Kraków, and Częstochowa, about theatre management and companies, about the repertories. They paint a picture of the theatrical community of the 1930s.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2018, 67, 1/2; 113-134
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Stage Names of Polish Interwar Artists
Autorzy:
Walkowiak, Justyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1928203.pdf
Data publikacji:
2018-11-10
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego PAN
Tematy:
polskie nazwy sceniczne
polskie pseudonimy artystyczne
okres między wojenny
aktorzy filmowi
aktorzy teatralni
Polish stage names
Polish artistic pseudonyms
interwar period
film actors
theatre actors
Opis:
Many performing artists in the interwar period in Poland assumed stage names, which were considered a tool of promoting one’s image, but also served other functions, such as the concealment of identity. Over two hundred such pseudonyms — together with the respective artists’ birth names — have been collected and analysed in the article. Approximately in the case of half of them was the original given name retained, and only the surname underwent a change. The comparison of the assumed names with the real ones shows that many names were shortened, and/or made to sound foreign or exotic. Minority surnames — Jewish/German, Russian, Ukrainian — were frequently made to sound Polish, while the Polish ones were foreignised (to make them look English, Italian, French) or vaguely exoticised.
Źródło:
Onomastica; 2018, 62; 225-241
0078-4648
Pojawia się w:
Onomastica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
BYĆ JAK PANI STEVENSON. BARBARA STANWYCK I ALEKSANDRA ŚLĄSKA W ADAPTACJACH SZTUKI LUCILLE FLETCHER SORRY, WRONG NUMBER
BE LIKE MRS. STEVENSON. BARBARA STANWYCK AND ALEKSANDRA ŚLĄSKA IN ADAPTATION OF DRAMA SORRY, WRONG NUMBER BY LUCILLE FLETCHER
Autorzy:
Cebera, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/564471.pdf
Data publikacji:
2016-12-30
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
Teatr Telewizji
film
adaptacja telewizyjna
transformacja aktorska
słuchowisko
TVP Theatre
motion picture
TV adaptation
actor’s transformation,
adio drama
Opis:
The article focuses on an analysis of Barbara Stanwyck and Aleksandra Śląska acting in adaptation of radio drama by Lucille Fletcher, Sorry, Wrong Number. It presents transformation efforts, used both in motion picture and TVP Theatre, which have a big influence on the roles created by American and Polish actresses. Their artistic strategies are completely different and obviously determinated by specificity of film industry and TV adaptation. Stanwyck and Śląska face the acting challenge, trying to emphasize their interpretations of the character. The article points out modifications and new motives added in both adaptations, showing that Fletcher’s radio drama is distinguished by flexiblestructure. The author of this article proves that drama’s plot is well disposed towards creative interpretation, in other words: helps discovering valuable senses of Mrs. Stevenson’s character.
Źródło:
Świat Tekstów. Rocznik Słupski; 2016, 14; 223-235
2083-4721
Pojawia się w:
Świat Tekstów. Rocznik Słupski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Semiotyka antropologiczna a interpretacja aktorska. Przyczynek do dyskusji na przykładzie postaci Iwana Wojnickiego w „Wujaszku Wani” Antoniego Czechowa
Autorzy:
Robert, Boroch,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/902316.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Antoni Czechow
Iwan Wojnicki
Wujaszek Wania
semiotic anthropology
theatre anthropology.
theatre theory
actor’s interpretation
Opis:
The article discusses the problem of the actor’s interpretation (resp. working on the role) from the perspective of anthropological semiotics. In this context, an actor’s part is treated as a social construct of the specific referential chain. The exemplification materials are three actor’s interpretations of the figure of Wojnicki from dramatic play Uncle Vanya by Atnon Chekhov (Zamachowski, Hudziak, Gancarczyk) staged between 1993 and 1994 in the following theatres: Teatr Studio in Warsaw (1993), Teatr Stary in Kraków (1993) and Teatr TV (1994).
Źródło:
Studia Interkulturowe Europy Środkowo-Wschodniej; 2016, 9; 200-211
1898-4215
Pojawia się w:
Studia Interkulturowe Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Proza moralitetem podszyta. O modalności utworów Magdaleny Tulli
Prose streaked with the morality play On the modality of works by Magdalena Tulli
Prose garnie de moralité Sur la modalité des ouvrages de Magdalena Tulli
Autorzy:
Węgiel-Wnuk, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/534751.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
allegory
morality-play seriousness
theatre
irony
actors
allégorie
esprit sérieux des moralités théâtre
ironie
acteurs
Opis:
Although lacking elements of the poetics of drama, Magdalena Tulli’s prose draws extensively from the traditional Medieval morality play. The key figure here is allegory, which is often used in accordance with the convention of the morality play. This connection is referred to by the author of the following essay as the modality of the morality play, assuming the understanding of the category of modality after Włodzimierz Bolecki. In Tulli’s prose it manifests itself in that the plot is set beyond historic time and usually beyond specified space; the boundaries of the world are ultimately set by the distances between actors and props. Tulli’s writing refers the reader to universal issues present nunc et semper. She readily uses the concept of en ronde scene as a sole place of action (for instance the municipal square in Skaza). Before the eyes of a viewer – reader, she develops a plot told by allegoric characters; she does not give up moralizing but avoids exaggerated didacticism. The morality mode in Tulli’s writing is realized through the philosophical thesis of constantly emphasized inevitability of wander from birth to death.
Malgré l’absence des éléments typiques du drame, la prose de Magdalena Tulli puise fortement dans la moralité médiévale. L’allégorie, en tant que figure clé, y fonctionne souvent selon les règles caractéristiques justement pour la convention de moralité. L’auteure de l’essai définit cette corrélation comme modalité de moralité, en adoptant la conception de modalité analysée dans le contexte des études littéraires par Włodzimierz Bolecki. La modalité de moralité dans la prose de Magdalena Tulli s’exprime par le fait que l’action de ses ouvrages se déroule en dehors du temps historique et, d’habitude, en dehors d’un espace déterminé ; les distances entre les acteurs et les accessoires constituent l’instance ultime des dimensions de l’univers. Ces oeuvres littéraires renvoient aux problèmes universels, présents nunc et semper. Elles appliquent volontiers le concept scénique en ronde comme le seul lieu de l’action (par exemple la place publique dans Skaza). Sous les yeux du spectateur-lecteur, elles content une histoire narrée par des personnages allégoriques ; elles ne renoncent pas aux fonctions moralisantes, mais elles évitent un didactisme exagéré. Par contre, c’est bel et bien la thèse philosophique qui porte les marques de la moralité dans la création littéraire de Tulli – elle souligne constamment l’inévitabilité du voyage qui se fait depuis la naissance jusqu’à la mort.
Źródło:
Śląskie Studia Polonistyczne; 2015, 6, 1; 241-254
2084-0772
2353-0928
Pojawia się w:
Śląskie Studia Polonistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aleksandra Śląska jako Hedda Gabler
Aleksandra Śląska as Hedda Gabler
Autorzy:
Cebera, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/955682.pdf
Data publikacji:
2014-11-03
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
Teatr Telewizji, aktorka Ibsenowska, adaptacja telewizyjna, teatr tradycyjny, trans-formacja aktorska
TVP Theatre, Ibsen’s actress, TV adaptation, traditional theatre, actor’s transformation
Opis:
The article focuses on an analysis of Aleksandra Śląska acting in TVP Theatre play Hedda Gabler (1974) directed by Jan Świderski. By taking part in this artistic undertak-ing, the actress joined the circle of outstanding Ibsen’s actors such as: Karol Adwen-towicz, Irena Solska, Anna Gostyńska or Wanda Siemaszkowa. Śląska, who played gen-eral’s daughter, was prepossessed by character’s ambiguity, intellectual and personal cu-riousness. The actress also saw the timeliness of Ibsen’s drama in regards to emancipa-tion of emotions. Świderski adapted the play written in 1890, referring to an idea of the traditional theater. He perfectly projected the elements of scenography and props, rele-vant from actor’s transformation point of view. Moreover, the director often used a character setup typical for stage theatre – facing forwards to the camera and backwards to the interlocutor. The author of this article points out both perfect changes to Ibsen’s text and the actress’ utilization of interpretation strategy – restrained and hushed play. By nuances, transmitted through an all seeing eye of the camera, she creates an internally rich character.
Źródło:
Świat Tekstów. Rocznik Słupski; 2014, 12; 93-105
2083-4721
Pojawia się w:
Świat Tekstów. Rocznik Słupski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teatry żydowskie w Warszawie między wojnami (1918–1939)
Jewish Theatres in Warsaw between the Wars (1918–1939)
Autorzy:
Krasiński, Edward
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30146925.pdf
Data publikacji:
1992-12-30
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Abraham Kamiński Theatre
«Dybbuk»
Vilna Troupe
Jewish actors
WIKT
Jung Teater
repertoire
ghetto
Teatr Kamińskiego
«Dybuk»
Trupa Wileńska
aktorzy żydowscy
repertuar
getto
Opis:
W 1837 roku działał w Warszawie teatr Dawida Hellina, co można uznać za początek teatru żydowskiego w Warszawie, chociaż jego rozkwit  nastąpił dopiero pod koniec XIX wieku. Ester Rachel i Abraham Kamińscy stworzyli wówczas stały zawodowy zespół, a w 1913 otworzyli własną siedzibę – teatr, którego tradycję kontynuowała ich córka, Ida. W artykule omówione zostały najważniejsze przedstawienia teatrów żydowskich, ich repertuar, warunki techniczne i finansowe, a także źródła archiwalne i prasowe do badania historii teatru żydowskiego w Warszawie przed II wojną światową. Trupa Wileńska i Warszawski Żydowski Teatr Artystyczny WIKT miały w repertuarze sztuki ambitne, klasykę żydowską i współczesny dramat światowy. Michał Weichert prowadził eksperymentalny Jung Teater o ambicjach politycznych. Powstawały liczne, choć działające krótko, teatry miniatur, sceny rewiowe i kabaretowe. Większość teatrów jidysz sąsiadowała z polskimi, ale działały też teatry w dzielnicy żydowskiej, jak Centralny czy Scala. Związki między teatrem polskim i żydowskim należy rozpatrywać wielostronnie, w odniesieniu do publiczności, repertuaru i krytyki, a także współpracy między teatrami i twórcami.
Although Jewish theatre in Warsaw can be considered to date back to David Hellin’s theatre, operating in 1837, it had not flourished until the late 19th century. At that time, Ester Rachel and Abraham Kamiński created a permanent professional theatre company, and in 1913 they opened their own theatre, whose tradition was continued by their daughter Ida. The article discusses the most important performances of Jewish theatres, their repertoires, technical and financial conditions, as well as archival and press sources for researching the history of Jewish theatre in Warsaw before World War II. The Vilna Troupe and the Warsaw Jewish Art Theatre WIKT performed ambitious plays, Jewish classics, and contemporary world drama. Michal Weichert ran the experimental Jung Teater, which had political ambitions. Numerous if short-lived kleynkunst theatres, revues and cabarets were created. Most Yiddish theatres were located next to Polish ones, but there were also theatres in the Jewish quarter, such as Centralny and Scala. The relationship between Polish and Jewish theatre life should be considered on multiple levels, with regard to audiences, repertoires, and criticism, as well as collaboration between theatres and artists.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 1992, 41, 1/4; 313-344
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-11 z 11

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies