Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "theater design" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-10 z 10
    Tytuł:
    Adaptacja obiektów historycznych na terenie ekoosiedli do współczesnych funkcji kulturotwórczych na przykładzie Cité du theatre, ZAC Clichy-Batignolles w Paryżu
    Adaptation of historical buildings in the area of eco-neighbourhoods to contemporary culture-forming functions on the example of Cité du Theatre, ZAC Clichy-Batignolles in Paris
    Autorzy:
    Trojanowska, Monika
    Obracaj, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2171893.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
    Tematy:
    ZAC Clichy-Batignolles
    Cité du theatre
    Odéon Theatre de l’Europe
    adaptacja obiektów historycznych
    architektura teatru
    ZAC Clichy Batignolles
    Cité du théâtre
    Odéon Theatre de L’Europe
    adaptation of historic buildings
    theater design
    Opis:
    Współczesne ekoosiedla to miejsca o bogatej i zróżnicowanej ofercie funkcjonalnej. Każdy z mieszkańców powinien mieć możliwość zaspokojenia podstawowych potrzeb w zasięgu drogi pieszej. Wśród tych potrzeb znajduje się m.in. dostęp do oferty kulturalnej dostosowanej do wieku i możliwości odbiorcy. Na terenie nowych ekoosiedli w Paryżu na cele kulturalne chętnie adaptuje się istniejące obiekty poprzemysłowe, aby zachować ciągłość użytkowania i uniknąć zniszczenia obiektów o walorach historycznych. W artykule została omówiona adaptacja budynków Atelier Berthier – warsztatów opery paryskiej znajdujących się dzisiaj na terenie operacji rewitalizacji urbanistycznej ekoosiedla ZAC Clichy-Batignolles w XVII dzielnicy Paryża. Obiekt ma stać się Cité du theatre, którego sale będą służyły teatrowi Odéon, Comédie-Française i Wyższej Szkole Teatralnej (Conservatoire Supérieur d’Art Dramatique).
    Contemporary eco-neighborhoods are places with a rich and diversified functional offering. Each resident should be able to satisfy basic needs within walking distance. These needs include, among others, access to the cultural offer adjusted to the age group and expectations. In the area of new eco-neighborhoods in Paris, existing post-industrial facilities are willingly adapted for cultural purposes to maintain the continuity of use and avoid the destruction of historical buildings. This paper discusses the adaptation of Atelier Berthier— the Paris Opera workshops, located today within the borders of an urban regeneration operation called ZAC Clichy-Batignolles, in the seventeenth arrondissement of Paris. The facility is to become a Cité du théâtre, whose halls will be used by the Odéon theater, Comédie-Française and the Theater Academy Conservatoire Supérieur d’Art Dramatique.
    Źródło:
    Wiadomości Konserwatorskie; 2022, 70; 146--153
    0860-2395
    2544-8870
    Pojawia się w:
    Wiadomości Konserwatorskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Scenography studies – on the margin of art history and theater studies
    Badanie scenografii – margines historii sztuki i teatrologii
    Autorzy:
    Łarionow, Dominika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/593859.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Łódzkie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    set design
    scenography
    history of theater
    theater
    scenografia
    historia teatru
    teatr
    Opis:
    Scenography as a domain of artistic activity has always been a liminal art, placed between the visual arts and theater, with the latter being treated as a chiefly literary domain. The history of scenography to date has recorded two moments when it rose to prominence, becoming the “queen” of the spectacle: the Renaissance and modern times. The article will briefly discuss its history, to show the main reasons for the exclusion of scenography from the domain of academic research. The author will survey some recent publications on set design written by practitioners and academics.
    Scenografia jako sfera działań artystycznych była i jest sztuką pogranicza. Sytuowano ją zawsze pomiędzy sztukami plastycznymi, a teatrem, traktowanym jako obszar głównie zajmowany przez literaturę. W dotychczasowej historii scenografii widoczne są dwa momenty, kiedy za-władnęła ona widowiskiem, stając się „królową” przedstawienia: renesans i czasy współczes-ne. Artykuł poprzez skrótowe omówienie jej dziejów chce wykazać głównie przyczyny margi-nalizacji czy wręcz wyrzucenia scenografii ze sfery badań naukowych. Autorka odwołuje się do publikacji autorstwa zarówno praktyków, jak i naukowców, jakie ukazały się w ostatnim czasie na temat scenografii.
    Źródło:
    Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2014, 16; 115-126
    1641-9278
    Pojawia się w:
    Art Inquiry. Recherches sur les arts
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Images at large i.e. on art in three-dimensional space, on the example of Leszek Mądzik’s art
    Autorzy:
    Łarionow, Dominika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1179727.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    teatr
    scenografia
    sztuka
    Leszek Mądzik
    Theater
    stage design
    art
    Opis:
    Artykuł omawia twórczość Leszka Mądzika, skupiając się głównie na jego działalność w ramach autorskiego teatru Scena Plastyczna KUL. Działa on od lat 70. w ramach struktur administracyjnych lubelskiej katolickiej uczelni. Teatr Mądzika przetrwał wszystkie kryzysy ekonomiczne lat 70. i 80. oraz społeczne związane z okresem transformacji ustrojowej lat 90 XX wieku. Artysta pracował cały czas, tworząc spektakle o niezwykle spójnej estetyce. Realizowane przez niego widowiska cechują się brakiem warstwy słownej, uprzedmiotowieniem aktora i niezwykłą umiejętnością kreacji przestrzeni przy użyciu prozaicznych elementów jak: papier pakowy, liny czy z wykorzystaniem różnej waloryzacji oświetlenia jaką artysta uzyskuje przy użyciu dużej ilości reflektorów punktowych. Autorka stara się wykazać jak działalność Mądzika, która przez większość krytyków sytuowała się zawsze poza głównym nurtem estetyki teatru polskiego przełomu XX i XXI wieku, tak naprawdę, okazuje się być w wielu wypadkach prekursorska względem m.in. użycia nowych mediów w teatrze czy konstrukcji bezimiennego współczesnego bohatera, Everymana nowego millenium.
    This article discusses the work of Leszek Mądziek, focusing mainly on his activities within the framework of the author’s theater of the Artistic Stage of KUL. It has been operating since the 1970s within the administrative structures of the Lublin Catholic University. Mądzik Theater has survived all the economic crises of the 70s and 80s and the social connected with the period of political transformation of the 90s. The artist worked all the time, creating performances with extremely consistent aesthetics. His performances are characterized by a lack of verbal layer, an objectification of the actor and unusual ability to create space using prosaic elements such as wrapping paper, ropes or using different valorisation of the lighting he gains using a large number of spotlights. The author tries to show how the activity of Mądzika, which most critics always placed outside the mainstream of the aesthetics of the Polish theater of the twentieth and twenty-first century, in fact, turns out to be in many cases precursors to, inter alia, the use of new media in the theater or construction of the nameless contemporary hero – an Everyman of new millennium.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe KUL; 2017, 60, 1; 21-34
    0044-4405
    2543-9715
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ways to approach the auteur theatre
    Autorzy:
    Koecher-Hensel, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1179730.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    teatr
    scenografia
    sztuka
    Leszek Mądzik
    Theater
    stage design
    art
    Opis:
    W artykule opisano rozwój polskiego teatru awangardowego w okresie lat 50, 60 i 70 XX wieku. Omówione zostały główne nurty artystyczne w twórczości teatralnej tego okresu. Twórczość teatralna Leszka Mądzika zaprezentowana ostała jako naturalna kontynuacja i zwieńczenie wielu teoretycznych koncepcji i poszukiwań eksperymentatorów artystycznych tego okresu. W artykule omówione wspólne poszukiwania twórców opisywanej epoki, które w sposób bardzo wyrazisty zogniskowane zostały w plastycznej formie teatru Leszka Mądzika.
    The article describes the development of Polish avant-garde theater in the 50s, 60s and 70s of the 20th century. The major artistic trends in theatrical art this period were discussed. Leszek Mądzika's theater was presented as a natural continuation and culmination of many theoretical ideas and explorations of artistic experimenters of this period. This article discusses the exploration of the theater authors of the described epoch which in a very expressive way were focussed in the plastic form of the Leszek Mądzik theater.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe KUL; 2017, 60, 1; 11-20
    0044-4405
    2543-9715
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The theatre and the camera. On cinematic meetings with the theatre of Leszek Mądzik
    Autorzy:
    Ziółkowska-Kurczuk, Natasza
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1179725.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    teatr
    scenografia
    sztuka
    film
    Leszek Mądzik
    Theater
    stage design
    art
    Opis:
    Artykuł porusza problem filmowości spektakli „Sceny Plastycznej KUL”. Z drugiej strony podejmuje problem filmowego zapisu dzieł teatralnych Leszka Mądzika. Autorka pisze o tym z perspektywy reżysera filmowego, a także badacza analizującego sztuki wizualne. Odnosi się do psychologicznych i poststukturalnych teorii filmowych, obecnych zwłaszcza w nauce francuskiej. W artykule odnaleźć można również osobiste refleksje dotyczące zapisów filmowych dzieła teatralnego. Autorka próbuje dać też odpowiedź na pytanie, w jaki sposób obecność kamery przekształca spektakle.
    The article deals with the problem of filmmaking of the theatrical performances created by the Artistic Stage of KUL. On the other hand, concerns the issue of the film recording of Leszek Mądzik's stage works. The authoress writes about it from the perspective of a film director and as a researcher analyzing visual arts. It refers to psychological and post-structural film theories, especially in french science. In the article can be also find personal reflections on the film recordings of theatrical work. The authoress tries to give an answer to how the presence of the camera transforms the performances.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe KUL; 2017, 60, 1; 35-48
    0044-4405
    2543-9715
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ojczyzny artystyczne Elżbiety Wittlin Lipton
    Autorzy:
    Budzik, Justyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2030697.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-28
    Wydawca:
    Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
    Tematy:
    teatr
    scenografia
    kostiumografia
    ojczyzna artystyczna
    theater
    scenography
    costume design
    artistic motherland
    Opis:
    Artykuł jest wstępem do analitycznego studium całości twórczości teatralnej Elżbiety Wittlin Lipton - córki wybitnego polskiego pisarza, eseisty i tłumacza - Józefa Wittlina. Autorka przedstawia zarys biografii Wittlin Lipton, koncentrując się na poszczególnych etapach jej edukacji artystycznej zarówno w Stanach Zjednoczonych (Nowy Jork i Chicago), jak iw Hiszpanii (Madryt). W artykule skupiono się na wybranych projektach scenograficznych i kostiumowych, które artystka tworzy od końca lat siedemdziesiątych XX wieku dla amerykańskiej i hiszpańskiej sceny teatralnej. W dalszej kolejności omawiane są hiszpańskie i polskie tła kulturowe i malarskie, które odcisnęły swoje piętno na artystycznym obrazie i wrażliwości Wittlin- Lipton. W kontekście przeprowadzonych analiz autorka tekstu proponuje, aby pojęcie „ojczyzny” w przypadku tego emigracyjnego artysty traktować symbolicznie w kategoriach szeroko rozumianej sztuki.
    The paper is an introduction to the analytical study of the total theatrical oeuvre of Elżbieta Wittlin Lipton – the daughter of eminent Polish novelist, essayist and translator – Józef Wittlin. Budzik gives an outline of Wittlin Lipton’s biography  by focusing especially on particular stages of her artistic education pursued both in the United States (New York and Chicago) and in Spain (Madrid). The article takes as its focus the selected theatrical scenographic and costume design projects which the artist has been creating since the late seventies of the 20th century onwards, for American and Spanish theatrical scenes. Further discussed are Spanish and Polish cultural and painterly backrounds which stamped their imprints on Wittlin Lipton’s artistic imagery and sensitivity. Budzik proposes that the notion of ‘motherland’ in the case of this emigré artist should be viewed on symbolically in terms of art broadly conceived.
    Źródło:
    Tematy i Konteksty; 2020, 15, 10; 324-337
    2299-8365
    Pojawia się w:
    Tematy i Konteksty
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Powrót do tradycji w architekturze wnętrz około 1910 roku na przykładzie twórczości Henryka Uziembły
    Return to tradition in interior design around 1910 on the example of the works of Henryk Uziembła
    Autorzy:
    Wójcik, Agata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/29519256.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Henryk Uziembło
    meble
    architektura wnętrz
    kino
    teatr
    furniture
    interior design
    cinema
    theater
    Opis:
    Niniejszy tekst jest prezentacją wnętrz świeckich zaprojektowanych przez Henryka Uziembłę w dwóch pierwszych dekadach XX wieku. Takie projekty, jak salon muzyczny w sanatorium Dłuskich w Kościelisku, wnętrza kinoteatru Uciecha w Krakowie, teatru Bagatela w Krakowie, hotelu Krakowskiego we Lwowie i inne, zostały wpisane w nurt w projektowaniu wnętrz, który możemy nazwać „spojrzeniem wstecz”. Trend ten widoczny był zwłaszcza w projektowaniu wnętrz we Francji i Austrii. Cechował się łączeniem różnych inspiracji, m.in. stylu Ludwika XVI, klasycyzmu, empiru, orientu, sztuki ludowej. Pozwalał na swobodę twórczą, eksperymentowanie z kolorami, formami, stylami. Charakteryzowały go intensywne i kontrastowo użyte kolory zastosowane zarówno w dekoracji ścian, mebli, jak i ich tapicerki. Nurt ten umożliwiał nadawanie miejscu atmosfery podkreślającej jego funkcję lub odwołującej się do przeszłości tego miejsca.
    This text is a presentation of secular interiors designed by Henryk Uziembła in the first two decades of the 20th century. Projects such as a music salon at the Dłuski sanatorium in Kościelisko, the interior of the Uciecha cinema in Kraków, the Bagatela Theater in Kraków, the Krakowski Hotel in Lviv and others have been included in the trend in interior design, which we can call “looking back”. This trend was especially visible in interior design in France and Austria. It was characterized by a combination of various inspirations, incl. Louis XVI style, classicism, empire, orient, folk art. It allowed for creative freedom, experimenting with colors, forms and styles. The style was characterized by intense and contrasting colors used in the decoration of walls, furniture and upholstery. The trend made it possible to give a place an atmosphere emphasizing its function or referring to the past of this place.
    Źródło:
    TECHNE. Seria Nowa; 2021, 8; 105-120
    2084-851X
    Pojawia się w:
    TECHNE. Seria Nowa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Is Stage Design a Craft or Art?
    Czy scenografia jest sztuką czy rzemiosłem?
    Autorzy:
    Łarionow, Dominika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/593784.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Łódzkie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    scenografia
    plastyka teatru
    dekoracje
    teatr
    Praskie Qudriennale Scenografii
    scenography
    set design
    theater
    Prague Quadriennale of Peformance Design and Space
    Opis:
    Artykuł zwraca uwagę na problem z definicją pojęcia: scenografia. W dwudziestym wieku terminologia teatralna przeszła szereg zmian. Scenograf od lat sześćdziesiątych ubiegłego stulecia przestał być dekoratorem, osobą techniczną czy wręcz rzemieślnikiem a stał się artystą teatru. Obecnie scenografia stała się autonomiczną dziedziną sztuki, która obecna jest także poza sferą budynku teatralnego: w filmie, w marszach społecznych, politycznych wiecach, koncertach rokowych a także muzeach. Autorka pokazuje zmianę w podejściu do powszechnego rozumienia zadań i funkcji scenografii na przykładzie terminologii obecnej w słownikach językowych i teatralnych kultury anglosaskiej.
    The article draws attention to the problem with the definition of the concept: “sceno¬graphy.” In the twentieth century, theater terminology underwent a number of changes. In the 1960s, the stage designer ceased to be a decorator, member of technical staff or even a craftsman, and became a theater artist. Currently, stage design/scenography has become an autonomous field of art, present also outside the sphere of theater building: in film, at social demonstrations, political rallies, rock concerts and in museums. The author discusses a change in the approach to the common understanding of the tasks and functions of scenography on the example of the terminology present in the language and theater dictionaries of Anglo-Saxon culture.
    Źródło:
    Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2019, 21; 161-170
    1641-9278
    Pojawia się w:
    Art Inquiry. Recherches sur les arts
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Modernizacja sali dawnego kina Capitol we Wrocławiu dla potrzeb teatru muzycznego w kontekście zagadnień konserwatorskich i akustycznych
    Modernization of the former Capitol Cinema in Wrocław for a musical theater in the context of conservation and acoustic issues
    Autorzy:
    Kozień-Woźniak, Magdalena
    Kamisiński, Tadeusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1841720.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
    Tematy:
    modernizacja
    projekt konserwatorski
    akustyka wnętrz
    detal architektoniczny
    Teatr Muzyczny Capitol
    modernization
    conservation design
    interior acoustics
    architectural detail
    Capitol Music Theater
    Opis:
    Ingerencje w obiekt zabytkowy mogą prowadzić do utraty wartości dowodowej zabytku czy jego autentyczności, ale też są szansą dla aktywnego funkcjonowania zabytku, możliwością dodania wartościowych elementów współczesnych. Obok zagadnień przekształceń układu funkcjonalno-przestrzennego ważną grupą problemów adaptacji zabytków architektury są zagadnienia dotyczące elementów i detali architektonicznych oraz rozwiązań branżowych. Dostosowanie obiektu zabytkowego do nowych wymagań technicznych i technologicznych może być realizowane tak, aby stać się spójnym, integralnym elementem przyjętej zasady, wpływającym na odpowiedni dobór wykorzystanych środków. Przykładem takiego działania jest modernizacja sali dawnego kina Capitol we Wrocławiu dla potrzeb teatru muzycznego. W artykule rozważane są przykładowe problemy konserwatorskie w świetle zagadnień akustycznych, jakie autorzy rozwiązywali podczas prac projektowych i realizacyjnych nad obiektem. Autorzy wykazali, że można je ze sobą zestawiać, a poprzez dążenie do optymalizacji rozwiązań kreować nową, dodaną wartość.
    Interference in a monument may lead to the loss of its evidential value or its authenticity, but it is also a chance for the active functioning of the monument, an opportunity to add valuable contemporary elements. Apart from the issues of transforming the functional and spatial system, an important group of problems concerning the adaptation of architectural monuments is the issue of elements and architectural details as well as specialist engineering solutions. Adaptation of the historic building to new technical and technological requirements can be carried out in such a way that it becomes a coherent, integral element of the chosen principle, affecting the appropriate choice of the used means. The modernization of the hall of the former Capitol Cinema in Wrocław for the needs of a musical theater is an example of such an approach. This paper discusses exemplary conservation problems in the light of acoustic issues, which the authors solved during design and construction work on the building. The authors demonstrated that the problems can be juxtaposed, and by striving to optimize the solutions, a new, added value can be created.
    Źródło:
    Wiadomości Konserwatorskie; 2021, 66; 65-76
    0860-2395
    2544-8870
    Pojawia się w:
    Wiadomości Konserwatorskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    From painted decoration to the screen. The turn in stage illusion in the late 20th and early 21st century
    Od malowanej dekoracji do ekranu. Zwrot w iluzji scenicznej na przełomie XX I XXI wieku
    Autorzy:
    Raszewska, Magdalena
    Łarionow, Dominika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/593806.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Łódzkie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    disillusion
    illusion
    projection
    screen
    space in the theatre
    stage design
    theater
    turn
    deziluzja
    ekran
    iluzja
    projekcja
    przestrzeń teatralna
    scenografia
    teatr
    zwrot
    Opis:
    The painted decoration discovered in the Renaissance dominated the European stage for almost 300 years. In the second half of the nineteenth century, the so-called Great Reforms theater challenged this tradition, but it has survived in various guises until the present day. Today we perceive this form as anachronistic, as a quote from the past or an awkwardness of the set designer. Changing the perception of reality on the screen has also led to a change in the treatment of illusion and stage space. The screen has become not only an element of decoration, but it also shows or in extreme cases replaces reality. The impact of the new media on theatre today results not only from the introduction of technology, but also from the entrance into theater of artists from the world of the media. The new relationship leads in extreme situations to the denial of the basic definition of theater as an interaction between the creator and the recipient. The purpose of the paper is to show the interrelationships between the actor and the spectator, illusion and disillusionment. It seems that the described change will determine the direction of further development of theater. It remains an open question how the relationships between all of the participants in the interaction will be impacted by the use of screens and other electronic media. Describing and naming the attempts at qualitative change in the structure of the stage is important for the formation of new methodology for analyzing theatrical reality.
    System malowanych dekoracji, wynaleziony w późnym renesansie, zdominował sceny europejskie na 300 lat. Co prawda w II połowie XIX wieku zjawisko tzw. Wielkiej Reformy Teatru zanegowało tę tradycję, jednak przetrwała ona w różnych odsłonach aż po dzień dzisiejszy. Współcześnie mamy zdecydowane poczucie anachronizmu tej formy, wręcz odczuwamy ją jako cytat z przeszłości lub nieporadność scenografa. Zmiana sposobu postrzegania świata z realnego na oglądany za pośrednictwem ekranu spowodowała również zwrot w traktowaniu iluzji i przestrzeni scenicznej. Ekran stał się nie tylko nośnikiem dekoracji, ale również realnym elementem świata przedstawiającego lub w skrajnych przypadkach go zastępuje. Zwrot multimedialny dokonuje się dziś nie tylko dzięki obecności techniki, ale również poprzez wejście do teatru twórców ze świata mediów. Nowa zależność w skrajnej sytuacji doprowadza do zanegowania podstawowych definicji spektaklu teatralnego rozumianego jako współobecność twórcy i odbiorcy. Celem naszego tekstu będzie pokazanie zwrotu, jaki zachodzi w relacji aktor/widz, iluzja/deziluzja. Wydaje się, że ta zmiana wyznaczy kierunek dalszego rozwoju teatru. Otwarta pozostanie kwestia, jaką relację interpersonalną pomiędzy wszystkimi uczestnikami widowiska wytworzą ekrany czy inne media elektroniczne. Opisanie i próba nazwania przemiany jakościowej w strukturze dzieła scenicznego jest istotna dla kształtowania się nowych metodologii analizy rzeczywistości teatralnej.
    Źródło:
    Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2015, 17; 291-307
    1641-9278
    Pojawia się w:
    Art Inquiry. Recherches sur les arts
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-10 z 10

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies