Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:

Łacińskie rękopisy liturgiczne zachowane jako palimpsesty. Katalog

Autorzy:

Suski, Andrzej

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2083204.pdf

Data publikacji:

2022-06-21

Wydawca:

Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego

Tematy:

Palimpsest
Catalogue
Liturgy
Manuscript
History of the Liturgy
Theology
of the Liturgy

Opis:

A palimpsest is a manuscript written on previously used writing material, from which the previous text has been erased, but it is legible thanks to the use of ultraviolet rays, digital cameras and new processing techniques. The liturgical palimpsests have survived most often in the form of larger or smaller fragments of old liturgical books, which have been dissected, dispersed and trimmed to a new format. They are valuable sources of knowledge for research in the field of worship history, especially the history of the ancient Gallic, Celtic and Mozarabic liturgies. The list of liturgical palimpsests provided in this catalogue includes the place of storage, the reference number of the codex, foglia with the original text (scriptura inferior), their current sizes, type of the liturgical book, time and the determined or probable place of its creation, and a bibliography with the publication (if any).

Źródło:

Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2022, 59, 1; 163-205
1234-4214

Pojawia się w:

Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:

“A Precious Pearl.” On Liturgical Development

Autorzy:

Jurczak, Dominik

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2036368.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

history of the liturgy
development of the liturgy
liturgical reforms
Order of Preachers
Dominican rite

Opis:

Every liturgy grows. The liturgy of the Order of Preachers was no exception. In the 1200s, the friars faced the necessity to revise their customs, texts, and rituals. On the one hand, this situation shows how diverse the 13th-century Christianitas was, and on the other hand, it proved the presence of a desire for unity within the newly formed Order, a struggle to have all the members of the then-worldwide community pray according to the same form. The process leading to that “liturgical consensus” needed by the Preachers back in the 1200s resembles the axioms of the liturgical renewal in the 20th century. The article focuses on the history of the Dominican liturgical developments, highlighting the mindset of the 13th-century Friars Preachers facing changes in the area of prayer. In the context of debates surrounding the liturgy after Vatican II, the author provides a historical perspective in order to show similarities between both processes of liturgical renewal.

Źródło:

Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 8 English Online Version; 17-34
2353-7272

Pojawia się w:

Roczniki Teologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:

Geneza i historia Rytu Premonstrateńskiego
The Genesis and history of the Premonstratensians’ Rite

Autorzy:

Wendland, Mateusz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/585110.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego

Tematy:

norbertanie
premonstratensi
liturgia
Norbertines
Premonstratensians
the liturgy

Opis:

Ryt zakonu Premonstratensów, inaczej ryt norbertański, jest ściśle związany z założonym przez św. Norberta w XII wieku zakonem Kanoników Regularnych, zwanych również białymi kanonikami. W pierwszych latach działalności zakonu trzymano się zwyczajów liturgicznych powszechnych wśród kanoników regularnych św. Augustyna. Niniejszy artykuł przybliża genezę i rozwój liturgii norbertańskiej, która przetrwawszy Sobór Trydencki, nie uchowała się wśród zmian około-liturgicznych Soboru Watykańskiego II.
The Premonstratensian, or Norbertine Rite is strictly related to the Order of Canons Regular, also known as the White Canons. Founded in the 12th century by Saint Norbert, the order at first adhered to liturgical practices that were common among the Canons Regular of Saint Augustine. The following article talks about the genesis and development of Norbertine liturgy, which survived the changes in practices made by the Council of Trent, but was eventually made obsolete by the Second Vatican Council.

Źródło:

Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2016, 22, 47; 151-163
1234-4214

Pojawia się w:

Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:

„Tradycja liturgiczna” w dokumentach i wypowiedziach papieskich dotyczących dyscypliny sprawowania liturgii z 1962 r. po Soborze Watykańskim II
The „liturgical tradition” in the documents and papal statements concerning the discipline of celebrating the liturgy of 1962 after the Second Vatican Council

Autorzy:

Pietras, Dawid

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/28762777.pdf

Data publikacji:

2022

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

liturgical tradition
preconciliar liturgy
the liturgy of 1962
the Second Vatican Council

Opis:

„Liturgical tradition” is a living form that expresses the Apostolic Tradition, which is the unchanging deposit of the Revealed Divine Truths. After the Second Vatican Council, the liturgical tradition that was included in the books of 1962 has been maintained on certain rules. The discipline of celebrating this liturgy changed depending on the attitude of the pope. The possibility of celebrating it has been gradually restored. Eventually, Pope Benedict XVI sanctioned the liturgy as the extraordinary form of the Roman Rite and ensured the general right to celebrate it. Currently – as a result of Pope Francis’s decision – it is emphasized that the liturgy reformed after Vaticanum II is the unique expression legis orandi of the Roman Rite.

Źródło:

Człowiek i Społeczeństwo; 2022, 54; 133-149
0239-3271

Pojawia się w:

Człowiek i Społeczeństwo

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:

Odnowa czy reforma liturgiczna w świetle teologii Benedykta XVI
Renewal or the Liturgical Reform in the Light of the Theology of Benedict XVI

Autorzy:

Litawa, Karol

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/29432177.pdf

Data publikacji:

2023

Wydawca:

Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego

Tematy:

liturgia
Benedykt XVI
reforma liturgiczna
odnowa liturgii
teologia liturgii
liturgy
Benedict XVI
liturgical reform
renewal of the liturgy
theology of the liturgy

Opis:

Zagadnienie odnowy czy reformy liturgicznej wpisuje się w pontyfikat wybitnego teologa i miłośnika liturgii papieża Benedykta XVI.  Sam papież określił ją jako „reforma w ciągłości” (la riforma nella continuità), natomiast w ocenie współczesnych teologów - „dynamiczną hermeneutyką ciągłości”. Zarówno w nauczaniu Benedykta XVI, jak i w jego osobistej trosce oars celebrandi, a szczególnie w jego reformie liturgicznej wyraża się nieustanne zabieganie o wcielanie w życie Kościoła i wszystkich jego członków zasadylex orandi – lex credendi. Ta zasada wzajemnej zależności między liturgią a wiarą Kościoła ma prowadzić do ukazania ciągłości sprawowanego kultu oddawanego Bogu.
The issue of liturgical renewal or reform is part of the pontificate of the outstanding theologian and liturgy enthusiast, Pope Benedict XVI. The Pope himself described it as a „reform in continuity” (la riforma nella continuità), and in the opinion of contemporary theologians - a „dynamic hermeneutics of continuity”. Both in the teaching of Benedict XVI and in his personal concern for the ars celebrandi, and especially in his liturgical reform, there is a constant effort to implement the principle of lex orandi - lex credendi into the life of the Church and all its members. This principle of mutual dependence between the liturgy and the faith of the Church is intended to demonstrate the continuity of the worship given to God.

Źródło:

Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2023, 62, 2; 67-84
1234-4214

Pojawia się w:

Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:

Znaczenie terminu „misterium” w refleksji teologiczno-liturgicznej
The Meaning of the Term Mysterium in the Theological-Liturgical Reflection

Autorzy:

Dyk, Stanisław

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/32062600.pdf

Data publikacji:

2009

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

Chrystus
misterium
liturgia
historia zbawienia
homilia
teologia liturgii
Christ
mystery
the Liturgy
history of salvation
homily
theology of the Liturgy

Opis:

Tradycja i liturgia chrześcijańska wiązała termin „misterium” z wydarzeniem Jezusa Chrystusa. Samo pojęcie „misterium” tłumaczone jest dosyć często na język polski jako „tajemnica”, przez co może być odbierane jedynie jako jakaś tajemna wiedza, co w odniesieniu do Jezusa mogłoby oznaczać jedynie Jego naukę nie dla wszystkich dostępną i zrozumiałą. Przy takim rozumieniu terminu „misterium” chrześcijaństwo łatwo może być sprowadzone do światopoglądu czy systemu moralnego. Ważne jest zatem dokładne zrozumienie samego pojęcia „misterium” oraz ewolucji, jaką słowo to przechodziło w refleksji teologiczno-liturgicznej. Wywodzący się z kultury greckiej termin „misterium” został przyjęty przez chrześcijaństwo i już w Nowym Testamencie służył do wyjaśnienia zamysłów Bożej woli oraz zbawczych dzieł Boga dokonanych w Jezusie Chrystusie. W teologii Ojców Kościoła termin ten staje się dosyć szybko centralnym pojęciem, za którego pomocą określali cały fenomen realizacji Bożego zbawienia w Chrystusie i w Kościele, szczególnie w jego aktach kultu, i równocześnie dla oznaczenia wielkości tych zbawczych dzieł Boga i ich nieprzeniknioności (por. Ef 3,8). Teologowie współcześni i magisterium Kościoła przyjęli to pojęcie dla zilustrowania zbawczego dzieła Chrystusa oraz Jego proklamacji i aktualizacji w kulcie Kościoła, w całej działalności Kościoła i w codziennym życiu chrześcijan. Misterium i misteria Chrystusa zatem to nie Jego tajemnicza nauka, lecz wydarzenia zbawcze, które domagają się przyjęcia w wierze. Uwagi te są szczególnie ważne dla kaznodziei, którego zadaniem jest doprowadzić wiernych do udziału w zbawczych misteriach Chrystusa aktualizujących się w liturgii oraz do mistycznego i egzystencjalnego zjednoczenia się z Nim.
The Christian tradition and Liturgy have combined the term mysterium with the event of Jesus Christ. The very concept of mysterium is fairly often translated into Polish as “tajemnica” (“secret,”) therefore it may be taken to mean as some mysterious knowledge, a fact that in relation to Jesus could denote only His teaching not accessible and understandable to all. With this understanding of the term mysterium in mind, Christianity may easily be reduced to a worldview or moral system. It is therefore important to accurately understand the very concept of mysterium and evolution the word has gone through in the theological and liturgical reflection. The term mysterium, derived from Greek culture, was first borrowed by Christianity in as early as the New Testament it served to explain the plans of God’s will and the salvific works of God made in Jesus Christ. In the theology of Church Fathers this term fairly quickly becomes central, be means of which the Fathers defined the whole phenomenon of God’s salvation in Christ and the Church, especially in its acts of worship. They used it also to mark the greatness of God’s works of salvation and their inscrutable character (cf. Eph 3:8). Contemporary theologians and the magisterium of the Church have assumed this concept to illustrate the salvific work of Christ, His proclamation and actualization in the worship of the Church, in the whole activity of the Church, and in Christians’ daily life. Christ’s mysterium and mysteria are not therefore His mysterious teaching, but a salvific work that call for being accepted in faith. Such remarks are especially important for the preacher whose task is to lead the faithful to participation in the salvific mysteria of Christ actualized in the Liturgy, and in the mystic and existential unity with Him.

Źródło:

Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne; 2009, 1; 69-85
2082-8586

Pojawia się w:

Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:

Kaznodziejstwo posoborowe: przed czy po odnowie?
Preaching the post-conciliar: before or after renewal?

Autorzy:

Draguła, Andrzej

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2139050.pdf

Data publikacji:

2013

Wydawca:

Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego

Tematy:

homily
the liturgy
Second Vatican Council
Pope Francis

Opis:

The Constitution on the Sacred Liturgy of Vatican II restored the homily proper role in the liturgy of the Mass, making it an integral part of it. It was the realization of this demand to recover theology and preaching. Homily is beyond its explanatory and informative role, which was dominant in predicting before the Council. The preachers’ statements show the dissemination of the homily of the Church in Poland was not raised easily, and preachers preach willingly returned to a theme, focused on the truths of faith and morals. Opinion of the contemporary listeners confi rm the preachers’ diagnosis. For the diagnosis

Źródło:

Colloquia Theologica Ottoniana; 2013, 1; 57-72
1731-0555
2353-2998

Pojawia się w:

Colloquia Theologica Ottoniana

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:

The Mystery of the Nativity according to "Liber de divinis officiis" by Rupert of Deutz OSB

Autorzy:

Pałęcki, Waldemar

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2088022.pdf

Data publikacji:

2022-06-10

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Tematy:

medieval liturgy
Nativity
history of the liturgy
salvation
allegory
theological monastic school

Opis:

The theological interpretation of liturgical texts and gestures presented by representatives of the German monastic school played an important role in the liturgy of the medieval era. Among its most important representatives was Rupert of Deutz OSB, who presented his views in Liber de divinis officiis. This article aims to show what the uniqueness of the Incarnation of the Son of God consists in according to Rupert of Deutz’s views, based on the example of the celebration of the Nativity. Particularly significant is his interpretation of Old Testament texts and images, and his reference of the Incarnation to the first day of creation. He presented his views not only based on liturgical customs but also according to the principles of medieval computistics.

Źródło:

Verbum Vitae; 2022, 40, 2; 535-550
1644-8561
2451-280X

Pojawia się w:

Verbum Vitae

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:

Reforma i odnowa liturgii w świetle wybranych przemówień papieża Pawła VI z lat 1966-1969
The Reform and Renewal of the Liturgy in the Light of Selected Speeches by Paul VI from the Years 1966-1969

Autorzy:

Krakowiak, Czesław

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2040482.pdf

Data publikacji:

2015

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

Konstytucja Sacrosanctum Concilium
odnowa liturgii
reforma liturgii
Consilium
uczestnictwo wiernych w liturgii
Inter Oecumenici
Tres abhinc annos
język łaciński i języki narodowe w liturgii
muzyka i sztuka w liturgii
„Notitiae”
Sacrosanctum Concilium
renewal of the liturgy
reform of the liturgy
participation of the faithful in the liturgy
Latin and vernacular languages in the liturgy
music and art in the liturgy
Notitiae

Opis:

Wielkie dzieło reformy liturgii z polecenia Vaticanum II dokonywało się stopniowo z pełną aprobatą papieża Pawła VI. W tym celu powołał specjalną Radę (Consilium) do wykonania soborowej Konstytucji o liturgii, która wydawała zatwierdzane przez papieża instrukcje zawierające szczegółowe wskazania dotyczące reformy liturgii i przygotowywała nowe księgi liturgiczne. Zaangażowanie Pawła VI w realizację reformy liturgii potwierdzają jego liczne wypowiedzi podczas audiencji generalnych, drukowane w czasopiśmie „Notitiae”. Autor artykułu analizuje te, które pochodzą z lat 1966-1969 i dotyczą głównie czynnego, wewnętrznego i zewnętrznego uczestnictwa wiernych (participatio actuosa) we Mszy św. oraz znaczenia języka narodowego w liturgii mszalnej.
The great work of the reform of the liturgy that had been recommended by Vaticanum II was done gradually with Pope Paul VI’s full approval. With this aim in mind he established a special Council (Consilium) to implement the Vatican II Constitution on the Sacred Liturgy; the Council published instructions containing detailed directives concerning the reform of the liturgy that were approved by the Pope, and it prepared new liturgical books. Pope Paul VI’s involvement in the implementation of the reform of the liturgy is confirmed by his numerous statements during papal general audiences, published in the periodical Notitiae. The author of the article analyzes the speeches that were made in the years 1966-1969 and mainly concerned the active, inner and outer participation (participatio actuosa) of the faithful in the Holy Mass, and the significance of the vernacular language in the liturgy of the Mass.

Źródło:

Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 8; 41-56
2353-7272

Pojawia się w:

Roczniki Teologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:

Alegoryczna interpretacja liturgii godzin w ujęciu Amalarego z Metzu
Allegorical interpretation of the liturgy of the hours by Amalary of Metz

Autorzy:

Frontczak, Bogusława

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/496552.pdf

Data publikacji:

2010

Wydawca:

Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego

Tematy:

Amalarius of Metz
the Liturgy of the Hours
allegory
allegorical sense
symbolism

Opis:

The following paper represents the allegorical interpretation of the Liturgy of the Hours in the Amalary’s of Metz primary work “Liber Officialis”. The liturgical allegory searches for “spiritual” meaning of words, gestures, postures and customs. Amalary builds his interpretations on time, numbers and celestial objects symbolism. He is interested in word etymologies, postures interpretations and customs that were used during prayers.

Źródło:

Seminare. Poszukiwania naukowe; 2010, 28; 15-28
1232-8766

Pojawia się w:

Seminare. Poszukiwania naukowe

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:

Struktura i teologia modlitwy poświęcenia kościoła i ołtarza
Structure and Theology of the Prayer of Consecration of Church and Altar

Autorzy:

Araszczuk, Stanisław

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/32062602.pdf

Data publikacji:

2009

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

liturgia
kościół
ołtarz
poświęcenie
the Liturgy
church
altar
consecration

Opis:

Kościół, zanim zostanie oddany do użytku liturgicznego, powinien być poświęcony przez biskupa. W starożytności chrześcijańskiej obrzęd ten polegał na procesyjnym wniesieniu relikwii świętego męczennika i odprawieniu pierwszej Mszy św. W późniejszych wiekach obrzędy dedykacji kościoła wzbogaciły się o wiele nowych elementów. Kościół, jako widzialna budowla, jest szczególnym znakiem Ludu Bożego pielgrzymującego na ziemi i obrazem społeczności przebywającej w niebie. Każdy kościół, który ma być poświęcony, powinien posiadać tytuł. Właściwym szafarzem obrzędu poświęcenia jest biskup, a dniem zwykle niedziela, ze względu na liczniejsze zgromadzenie wiernych. Teraz następuje uroczysta modlitwa poświęcenia. Wprowadzenie do ksiąg liturgicznych nadaje jej następujące znaczenie: „Najważniejszym i jedynie koniecznym obrzędem poświęcenia kościoła jest sprawowanie Eucharystii. Zgodnie jednak z powszechnym zwyczajem zarówno Wschodniego, jak i Zachodniego Kościoła, odmawia się również specjalną modlitwę, która wyraża zamiar poświęcenia kościoła Panu na stałe i uprasza Jego błogosławieństwo” (OPKiO II 15). Modlitwa jest więc deklaracją woli całego ludu, wygłoszoną przez biskupa i prośbą o błogosławieństwo i uświęcenie. Jest to nowa kompozycja, która zawiera dwie poprzednie modlitwy konsekracyjne, jedną dla kościoła i drugą dla ołtarza. W ten sposób podkreślono nierozerwalny związek między kościołem i ołtarzem. Redaktorzy ukazali w niej także klasyczna strukturę modlitwy, siłę poetycką, bogactwo doktrynalne, inspiracje biblijne i patrystyczne. Modlitwa poświęcenia wyraża w zdecydowany sposób wolę wspólnoty lokalnej, by to miejsce stało się miejscem celebrowania świętych misteriów, a także mobilizowało do skupienia i życia w sprawiedliwości ewangelicznej
Before a church is ready for liturgical purposes, it should be consecrated by a bishop. In Christian antiquity this rite consisted in bringing in the relics of a saint martyr and saying the first Holy Mass. In later centuries the rites of church’s dedication were enriched by many new elements. A church, as a visible building, is a special sign of the People of God that is on its pilgrimage on earth and is an image of the community in heaven. Each church that is supposed to be consecrated should have a title. A bishop is the proper steward of the rite of consecration, and the day of consecration is usually Sunday, as then the congregation is more numerous. First there is a solemn prayer of consecration. The introduction to liturgical books confers on it the following meaning: “The Eucharist is the most important and in the only necessary rite of consecration. In line, however, with the common custom of the Eastern and Western Church a special prayer is said that expresses the intention to consecrate the church to the Lord for good and to entreat His blessing” (Ordo dedicationis ecclesiae et altaris II 15). The prayer is therefore the declaration of the will of the whole people announced by the bishop, and it is a request of blessing and sanctification. It is a new composition that contains two previous consecration prayers, one for the church and one for altar. Thus the inalienable relationship between church and alter is stressed. The editors have shown in it also the classical structure of prayer, poetic power, doctrinal richness, biblical and patristic inspirations. The prayer of consecration expresses the will of the local community that this place become a place where to celebrate holy mysteries, and also mobilize people to contemplation and life in accord with evangelical justice.

Źródło:

Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne; 2009, 1; 51-68
2082-8586

Pojawia się w:

Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:

Natura liturgii i jej znaczenie dla życia Kościoła w świetle Konstytucji Sacrosanctum Concilium
The nature of the liturgy and its importance for the life of the Church in the light of the constitution Sacrosanctum Concilium

Autorzy:

Pakuła, Mateusz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/28410606.pdf

Data publikacji:

2023

Wydawca:

Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi

Tematy:

liturgy
liturgy reform
nature of the liturgy
meaning of the liturgy
Christ the priest
common priesthood
sacrifice of Christ
liturgia
natura liturgii
znaczenie liturgii
Chrystus kapłan
kapłaństwo 
wspólne
ofiara Chrystusa

Opis:

The Second Vatican Council contributed much to the development of the theology of the liturgy, liturgical theology, but also introduced some practical and legal changes in the celebration and organization of liturgical life. The way to liturgical reform was reopened primarily by involving the laity. Liturgy, as the source and summit of Christian life, gives meaning to the Church and strengthens it on the way of salvation. The article reflects on and develops the truths contained in the “Conciliar Constitution on the Sacred Liturgy” regarding the nature of the liturgy itself as well as its meaning in the life of the Church. The text covers the issues covered in numbers 5–13. The author wants to clarify and deepen the document’s message in the light of Church teaching and the Bible.

Źródło:

Łódzkie Studia Teologiczne; 2023, 32, 4; 41-51
1231-1634

Pojawia się w:

Łódzkie Studia Teologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:

Wpływ teologii liturgii Jeana Corbona na sekcję liturgiczną Katechizmu Kościoła Katolickiego
The Effect of Jean Corbon’s Theology of Liturgy on the Liturgical Section of the Catechism of the Catholic Church

Autorzy:

Porosło, Krzysztof

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2040833.pdf

Data publikacji:

2014

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

Jean Corbon
Katechizm Kościoła Katolickiego
liturgia
natura liturgii
sakramenty
trynitarna koncepcja liturgii
Catechism of the Catholic Church
liturgy
nature of the liturgy
sacraments
Trinitarian conception of the liturgy

Opis:

Jean Corbon († 2001), francuski teolog mieszkający w Libanie, w książce Liturgie de source (1983) przedstawił niezwykle oryginalną trynitarną koncepcję liturgii. Koncepcja ta jest zadziwiająco zbieżna z niektórymi punktami sekcji liturgicznej (nr 1066-1209) Katechizmu Kościoła Katolickiego z 1992 r. Corbon został powołany do zespołu redagującego Katechizm w celu napisania czwartej jego części dotyczącej modlitwy chrześcijańskiej. Jednakże w trakcie prac nad katechizmem powierzono mu również przejrzenie i poprawienie fundamentalnego wykładu o liturgii. Napisał on wtedy ten fragment Katechizmu od nowa i nadał mu charakterystyczną dla siebie biblijno-patrystyczną formę. Liturgia jest tam ujęta jako dzieło Trójcy Świętej, gdzie niezwykłą rolę odgrywa Duch Święty, którego działanie jest nazwane czterema synergiami: przygotowawczą, anamnetyczną, epikletyczną, komunijną (takie sformułowania zaproponował C. Folsom). Sakramenty zaś w ujęciu Corbona i Katechizmu są mocami wychodzącymi z zawsze żywego Ciała Chrystusa. To tylko nieliczne przykłady zbieżności koncepcji liturgii Jeana Corbona z myślą katechizmową. Analiza porównawcza tych tekstów pozwala na ewidentne wykazanie wpływu Corbona na sekcję liturgiczną Katechizmu Kościoła Katolickiego.
Jean Corbon (†2001), the French theologian living in Lebanon, in his book Liturgie de source (1983) presented an extraordinarily original Trinitarian conception of the liturgy. This conception surprisingly well coincides with some paragraphs of the liturgical section (Nr 1066-1209) of the Catechism of the Catholic Church of 1992. Corbon was appointed as a member of the editorial team of the Catechism in order to write its fourth part concerning the Christian prayer. However, in the course of work on the catechism he was also entrusted with the task of looking through and correcting the fundamental exposition of the liturgy. Instead, he wrote this fragment of the catechism from the beginning and gave it a biblical-patristic form that was characteristic of his thought. The liturgy is defined there as a work of the Holy Trinity, where an extraordinary role is played by the Holy Spirit, whose work is called “four synergies”: preparatory, anamnetic, epicletic and the synergy of communion (such terms were suggested by Cassian Folsom). And the sacraments, according to Corbon and the catechism, are powers that come forth from the ever-living Body of Christ. These are only some examples of the coincidence of Jean Corbon’s conception of the liturgy and of the catechismal thought. Comparative analysis of these texts allows demonstrating Corbon’s effect on the liturgical section of the Catechism of the Catholic Church.

Źródło:

Roczniki Teologiczne; 2014, 61, 8; 133-152
2353-7272

Pojawia się w:

Roczniki Teologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:

Cipriano Vagaggini et Salvatore Marsili Au siècle des grands liturgistes entre le IIe et le IIIe millénaire
Cyprian Vagaggini and Salvatore Marsili in the Age of the Great Liturgists at the Turn of the Second and Third Millennium
Cyprian Vagaggini oraz Salvatore Marsili w wieku wielkich liturgistów na przełomie drugiego i trzeciego tysiąclecia

Autorzy:

Sodi, Manlio

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/496637.pdf

Data publikacji:

2015-02-28

Wydawca:

Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego

Tematy:

historia liturgii
ruch liturgiczny
odnowa liturgii
teologia liturgii
mistagogia liturgii
history of the liturgy
liturgical movement
liturgical renewal
liturgical theology
mystagogue of the liturgy

Opis:

Przełom drugiego i trzeciego tysiąclecia był okresem bezcennym z punktu widzenia oceny życia i żywotności liturgii, dlatego warto pamiętać o pewnych osobach, które przyczyniły się znacznie do faktu, że Sobór Watykański II został wcielony w życie i następnie rozwinął ruch liturgicznej odnowy w Kościele. Stąd pomysł przedstawienia myśli i dzieła Cypriana Vagaggini i Salvatore Marsili, dwóch mnichów benedyktyńskich, którzy przyczynili się w sposób decydujący do przywrócenia liturgii ludowi i uczynienia jej bardziej zrozumiałą. Wspomnienie tej pracy jest zaproszeniem do zwiększonego wysiłku teraz i w przyszłości zgodnie z perspektywami, które przyczyniają się do rozwoju teologii liturgii.
The turn of the second and the third millennium was an invaluable period to serve for an evaluation of the life and vitality of the liturgy. It is, therefore, important to remember those people who made a significant contribution to the enactment of the Second Vatican Council and subsequent development of the liturgical renewal movement within the Church. Hence, the idea to present the thought and works of Cyprian Vagaggini and Salvatore Marsili, two Benedictine monks who played a crucial role in the restoration of the liturgy to people, and in making it more understandable. The remembrance of their work is a call for increased efforts, now and in the future, in accordance with those perspectives which contribute to the development of liturgical theology.

Źródło:

Seminare. Poszukiwania naukowe; 2015, 36, 1; 91-104
1232-8766

Pojawia się w:

Seminare. Poszukiwania naukowe

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:

„Drogocenna perła”, czyli o kształtowaniu się liturgii. Studium przypadku liturgii Zakonu Kaznodziejskiego
“Precious Pearl”: On Liturgical Development. A Case Study of the Order of Preachers

Autorzy:

Jurczak, Dominik

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2036476.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

liturgia dominikańska
rozwój liturgii
reforma liturgiczna
Zakon Kaznodziejski
ryt dominikański
history of the liturgy
development of the liturgy
liturgical reforms
Order of Preachers
Dominican rite

Opis:

Każda liturgia się rozwija. Nie inaczej było z liturgią Braci Kaznodziejów, którzy w XIII wieku stanęli przed koniecznością rewizji zwyczajów, tekstów i rytów. Oczywiście, z jednej strony, objawia to różnorodność liturgiczną trzynastowiecznej Christianitas, z drugiej strony zaś jest świadectwem zmagania się o to, by nowo powstający Zakon – sięgający krańców ówczesnej Europy – posiadał wyłącznie jedną i obowiązująca wszystkich jego członków formę modlitwy. Proces dochodzenia do „liturgicznego konsensusu”, potrzebnego Kaznodziejom w XIII wieku, przypomina założenia odnowy liturgicznej z XX wieku. W niniejszym tekście, na kanwie historii rozwoju dominikańskiej liturgii, uwypuklona została mentalność, z jaką średniowieczni Kaznodzieje pochodzili do zmian w przestrzeni modlitwy. Wobec trwających dyskusji o liturgii post Vaticanum II warto uzupełnić ją o historyczną perspektywę, wykazującą wiele punktów stycznych ze współczesnymi dyskusjami i propozycjami.
Every liturgy grows. The liturgy of the Order of Preachers was no exception. In the 1200’s the friars faced a necessity to revise their customs, texts, and rituals. On the one hand this situation shows how diverse the 13th century Christianitas was, on the other hand however it proves the presence of a desire for unity within the newly formed Order, a struggle to have all the members of the then-worldwide community pray according to the same form. The process leading toward that “liturgical consensus” needed by the Preachers back in the 1200’s resembles the axioms of the liturgical renewal in the 20th century. The article focusing on the history of the Dominican liturgical development, highlights the mindset of the 13th century Friars Preachers facing changes in the area of prayer. In the context of debates surrounding the liturgy after Vatican II the author provides a historical perspective in order to show similarities between both processes of liturgical renewal.

Źródło:

Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 8; 39-55
2353-7272

Pojawia się w:

Roczniki Teologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 16.

Tytuł:

Homilia poza Mszą świętą. Aspekt prawno-duszpasterski
Homily Outside of Mass. Legal and Pastoral Aspects

Autorzy:

Adamczyk, Jerzy

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/496724.pdf

Data publikacji:

2016-09-30

Wydawca:

Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego

Tematy:

homilia;
sakramenty;
sakramentalia;
homilista;
Liturgia godzin;
homily;
sacraments;
sacramentals;
homilist;
the Liturgy of the Hours;

Opis:

The aim of the article is to present legal and pastoral aspects of homily delivered outside of Mass. The first part refers to homily delivered during all liturgical celebrations. The second part depicts homily during the celebration of the holy sacraments (outside of Mass), and the third part is devoted to homily delivered during administration of sacraments. The fourth part discusses homily at the celebration of the Liturgy of the Hours.

Źródło:

Seminare. Poszukiwania naukowe; 2016, 37, 3; 21-34
1232-8766

Pojawia się w:

Seminare. Poszukiwania naukowe

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 17.

Tytuł:

Liturgia genetycznie wpisana w Kościół
Liturgy Genetically Imprinted in the Church

Autorzy:

Nowak SA, Jacek

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/585155.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego

Tematy:

liturgia
Kościół
genetyka liturgii
Ostatnia (Pierwsza) Wieczerza
liturgy
Church
genetics of the liturgy
the Last (First) Supper

Opis:

The article “Liturgy genetically imprinted in the Church” has been divided into four parts: 1. The Last Supper as the First Supper; 2. Corpus mysticum; 3. Ecclesiological and liturgical view of the paschal mystery; 4. Liturgy as a genetic fact. The paper shows that it is impossible to imagine the Church without the liturgy or the liturgy without the Church, since the Church, as a being, needs to have life i.e. the liturgy. The liturgy and the Church were created at the moment of Christ’s paschal mystery. The liturgy is a gene of the Church; in other words, the liturgy gives life to the Church.
Artykuł „Liturgia genetycznie wpisana w Kościół” został podzielony na cztery części: 1. Ostatnia Wieczerza Pierwszą Wieczerzą; 2. Corpus mysticum; 3. Eklezjologiczno-liturgiczne spojrzenie na misterium paschalne; 4. Liturgia jako fakt genetyczny. Opracowanie ukazuje, że nie można wyobrazić sobie Kościoła bez liturgii i liturgii bez Kościoła, ponieważ Kościół jako byt musi mieć życie, czyli liturgię. Liturgia i Kościół powstały w momencie misterium paschalnego Chrystusa. Liturgia jest genem Kościoła, czyli liturgia daje życie Kościołowi

Źródło:

Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2018, 51, 1; 5-16
1234-4214

Pojawia się w:

Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 18.

Tytuł:

Wydania średniowiecznych rękopisów liturgicznych typu Libri ordinarii
Editions of the Medieval Liturgical Manuscripts of the Type of Libri ordinarii

Autorzy:

Suski, Andrzej

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/29432107.pdf

Data publikacji:

2022

Wydawca:

Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego

Tematy:

rękopis
Libri ordinarii
liturgia
księga liturgiczna
historia liturgii
Manuscript
Liturgy
Liturgical Book
History of the Liturgy

Opis:

Wydania średniowiecznych rękopisów liturgicznych typu libri ordinarii wskazują na wzrastające zainteresowanie tymi źródłami ze względu na ich znaczenie dla badań historycznych, tak w zakresie liturgii, jak i kultury okresu średniowiecza (muzyki, sztuki, architektury, obyczajowości). Księgi te powstawały na użytek zakonów i diecezji, a ich celem było unormowanie miejscowych zwyczajów w ramach roku liturgicznego. Libri ordinarii pojawiły się w połowie XI wieku, gdy już używano mszałów, brewiarzy i pontyfikałów, zaś ich rozwój trwał do Soboru Trydenckiego, który dokonał reformy liturgii. Najbardziej produktywnym czasem był wiek XIII i XIV.
The editions of medieval liturgical manuscripts of known as the libri ordinarii indicate a growing interest in these sources due to their importance for historical research, both in the field of the liturgy itself and of the culture of the Middle Ages (music, art, architecture, customs). These books were created for the use of religious orders and dioceses, and their purpose was to normalize the local customs within the frame of the liturgical year. Libri ordinarii appeared in the middle of the 11th century, when the missals, breviaries and pontificals were already in use, and their development continued until the Council of Trent, which reformed the liturgy. The most productive time were the 13th and 14th centuries.

Źródło:

Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2022, 60, 2; 163-203
1234-4214

Pojawia się w:

Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 19.

Tytuł:

Hören – Bedenken – Antworten: Zur Dynamik des Antwortpsalms
To Listen—to Ponder—to Respond: Towards a Responsorial Psalm Dynamic
Słuchać – rozważać – odpowiadać: w kierunku dynamiki psalmu responsoryjnego

Autorzy:

Willa, Josef-Anton

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2131684.pdf

Data publikacji:

2022-09-16

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

psalm responsoryjny
soborowa reforma liturgii
rola Biblii w liturgii
czynny udział wiernych
responsorial psalm
the Council’s reform of the liturgy
the role of the Bible in the liturgy
the active participation of all the faithful

Opis:

Der Antwortpsalm – ein Kind der Liturgiereform des Zweiten Vatikanischen Konzils – vereinigt in sich mehrere zentrale Anliegen der Reform und wird dadurch zum Gradmesser für dessen Umsetzung. Er macht den „Tisch des Wortes Gottes“ reichhaltiger. Er zeigt, dass das Singen wesentlich zur Feier der Liturgie gehört. Er ermöglicht eine zugleich persönliche und gemeinschaftliche Teilnahme aller an der Liturgie. Er trägt zur Vielfalt liturgischer Dienste bei durch den Einsatz eines Psalmisten (oder Kantors). Er vereinigt in sich die drei Schritte des liturgischen Dialogs: hören – bedenken – antworten.
Celem artykułu jest zdefiniowanie natury i znaczenia psalmu responsoryjnego, który jest nowym elementem odnowionej po Soborze Watykańskim II liturgii Mszy św. Podstawowym problemem badawczym jest pytanie na ile psalm responsoryjny w liturgicznej praktyce ukazuje realizację zasadniczych założeń soborowej reformy liturgii. Dlatego też, w kontekście psalmu, analizie zostały poddane następujące kryteria odnowy liturgicznej: podkreślenie roli Biblii w liturgii, docenienie śpiewu jako istotnej części świętych czynności, czynny udział wszystkich wiernych oraz różnorodność posług liturgicznych. Całość artykułu została osadzona na tle historii i teologii przemian tego elementu liturgii.
The purpose of this article is to define the nature and meaning of the responsorial psalm, which is a new element in the liturgy of the Mass since the renewal of the Second Vatican Council. The basic research problem is to what extent the responsorial psalm shows, in liturgical practice, an implementation of the fundamental principles of the Council’s reform of the liturgy. Therefore the following criteria for liturgical renewal were analyzed in the context of the psalm: emphasis of the role of the Bible in the liturgy; appreciation of singing as an essential part of sacred activities; the active participation of all the faithful; and diversity of liturgical ministries. The entire article is set against the background of the history and theology of changes in this element of the liturgy.

Źródło:

Roczniki Teologiczne; 2022, 69, 8; 83-93
2353-7272

Pojawia się w:

Roczniki Teologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 20.

Tytuł:

Przedsoborowe „drogi” do generalnej reformy liturgicznej Soboru Watykańskiego II
Pre-council "road" to general liturgical reform of Vatican II

Autorzy:

Krzystek, Andrzej

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2008104.pdf

Data publikacji:

2015

Wydawca:

Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego

Tematy:

the encyclical
the liturgy
the Holy See
the road
Vatican
encyklik
liturgia
Stolica Apostolska
droga
Sobór Watykański

Opis:

Promotor posoborowej reformy liturgicznej A. Bugnini CM w swoim monumentalnym dziele La riforma liturgica (1948-1975) jako klucz do reformy liturgicznej wymienia: ruch liturgiczny, rozwój nauk liturgicznych, komisję powołaną w 1948 roku przez Piusa XII (1939-1958) i kongres w Asyżu. To świadectwo należy rozszerzyć o bogaty dorobek myśli Piusa XII, a zwłaszcza jego encyklikę Mediator Dei (1947), będącą szczególnym impulsem dla przyszłej reformy liturgicznej, a także międzynarodowe kongresy liturgiczne, które odbywały się od 1951 roku, z największym wydarzeniem, jakim był kongres pastoralno-liturgiczny w Asyżu w 1956 roku. Czas kongresów liturgicznych o wymiarze międzynarodowym w latach pięćdziesiątych był wymownym świadectwem dojrzałości ruchu liturgicznego, który po ukazaniu się encykliki Mediator Dei w 1947 roku stał się oficjalnym ruchem Kościoła. Spotkania kongresowe, z udziałem przedstawicieli Stolicy Apostolskiej, najwybitniejszych specjalistów nauk liturgicznych i zaangażowanych duszpasterzy kształtowały dojrzałe idee odnowy liturgicznej, które w pełnym świetle zaprezentowały się w soborowym schemacie liturgicznym. Podczas gdy redakcje innych schematów soborowych odsyłano do nowych opracowań, schemat liturgiczny z proporcjonalnie mniejszymi poprawkami znalazł od początku uznanie Ojców Soboru. Można twierdzić, że dojrzewał przez wiele dziesięcioleci w klimacie ruchu liturgicznego, a od 1947 roku pod szczególnym patronatem encykliki Piusa XII Mediator Dei, która wytyczyła autentyczne drogi odnowy liturgicznej.
Promoter of the post-conciliar liturgical reform A. Bugnini CM in his monumental work La riforma liturgica (1948-1975) as the key to the reform of the liturgical lists: the liturgical movement, development of the liturgical sciences committee appointed in 1948 by Pope Pius XII (1939-1958) and congress in Assisi. This certificate should be extended to the rich legacy of thought of Pius XII, and especially his encyclical Mediator Dei (1947), which became a special incentive for future liturgical reform, as well as international congresses liturgy, which took place from 1951. The biggest event so far was the Congress pastoral-liturgical in Assisi in 1956. Time of the liturgical conferences with an international dimension in the fifties was an eloquent testimony to the maturity of the liturgical movement, which after the publication of the encyclical Mediator Dei in 1947 became the official church movement. Congress meeting, attended by representatives of the Holy See, the most prominent specialists liturgical teachings and committed pastors, mature ideas shaped the liturgical renewal, which in full view were presented in the conciliar liturgical scheme. While the editorial council of other schemes were sent to new studies, liturgical scheme with proportionately lower amendments found since the beginning of the recognition of the Council Fathers. It can be argued that matured over many decades in the climate of the liturgical movement, and since 1947 under the special patronage of Pope Pius XII's encyclical Mediator Dei, which paved the authentic way of liturgical renewal.

Źródło:

Colloquia Theologica Ottoniana; 2015, 1; 7-24
1731-0555
2353-2998

Pojawia się w:

Colloquia Theologica Ottoniana

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 21.

Tytuł:

Dystrybucja psalmów w posoborowej reformie księgi Liturgii Godzin. Kwestie redakcyjne
Distribution of the Psalms in the Post-Councillor Reform of the Book of the Liturgy of the Hours. Editorial Issues

Autorzy:

Stefański, Jerzy

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/32062611.pdf

Data publikacji:

2009

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

redakcja księgi Liturgii Godzin
dystrybucja psalmów
edition of the Book of the Liturgy of the Hours
distribution of the psalms

Opis:

Przedmiotem studium jest prezentacja redakcyjnego procesu związanego z dystrybucją psalmów w posoborowej księdze Liturgii Godzin. Za te prace odpowiadała Grupa Studyjna nr III, wchodząca w skład Consilium ad exsequendam Constitutionem de Sacra Liturgia. W wyniku kilkuletnich prac redakcyjnych zrezygnowano z prawie półtoratysięcznej tradycji recytowania całego psałterza w ciągu jednego tygodnia. Wprowadzono zatem nowe ordinarium psałterza z czterotygodniowym schematem układu psalmów. Powyższa Grupa studyjna, poparta autorytetem kompetentnych organów Stolicy Apostolskiej, ustaliła także nowy układ i ilość psalmów w każdej z poszczególnych godzin kanonicznych dotychczasowego Breviarium Romanum. Dodatkową kwestią, z którą musieli zmierzyć się redaktorzy nowej księgi, była rola, znaczenie i miejsce tzw. psalmów złorzeczących (lub choćby samych wierszy psalmodycznych o takiej treści) oraz psalmów historycznych. Ostatecznie powyższe psalmy nie znalazły się w ordinarium czterotygodnio-wego układu psalmów.
This study presents the editorial process related with the distribution of the psalms in the post-councillor book of the Liturgy of the Hours. Study Group Three was responsible for these works. It was part of the Consilium ad exsequendam Constitutionem de Sacra Liturgia. As a result several years of editorial work was resignation from the one and a half thousand-year-old tradition to quote the whole of the Psalter during one week. New ordinarium of the Psalter has been introduced with a four-week scheme of the psalms. The above Study Group, supported by the authority of competent organs of the Holy See, established a new set and number of the psalms in each of particular canonical hours of the current Breviarium Romanum. An additional question which the editors of the new book had to face, was the role, meaning, and place of the so-called cursing psalms (or only the very psalmodic lines of this kind) and the historical psalms. Eventually, the above psalms are left out of the ordinarium of the four-week set of the psalms.

Źródło:

Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne; 2009, 1; 449-479
2082-8586

Pojawia się w:

Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 22.

Tytuł:

Problem obecności i teologii języka łacińskiego w liturgii rzymskiej pięćdziesiąt lat po II Soborze Watykańskim
The Problem of the Presence and Theology of the Latin Language in the Roman Liturgy Fifty Years After the Second Vatican Council

Autorzy:

Beyga, Paweł

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1601906.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Tematy:

język łaciński
II Sobór Watykański
liturgia
teologia liturgii
Latin language
II Vatican Council
liturgy
theology of the liturgy

Opis:

W świadomości wielu wiernych łacina jako język liturgiczny należy już do przeszłości. Jednakże ostatni sobór podtrzymał używanie tego języka w celebracji katolickiej Mszy św. Nie tylko liturgika, lecz także dogmatyka powinna podjąć problematykę związaną z używaniem łaciny w czasie sprawowania Eucharystii. Jednym z powodów podjęcia tego tematu jest niedawna pięćdziesiąta rocznica zakończenia II Soboru Watykańskiego.
Fiftieth anniversary of completing the II Vatican Council works allows us to look critically on theology and the post-conciliar achievements in topic of liturgy. The article regards chosen theological aspects of Latin as a liturgical language. On the one hand the Latin language in the liturgy is liturgical problem in theological debate, but on the other hand we can find a theological arguments for using this language. In the article the author also tried to show the timeliness of problems regarding liturgical theology fifty years after the last Council.

Źródło:

Teologia w Polsce; 2017, 11, 2; 153-166
1732-4572

Pojawia się w:

Teologia w Polsce

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 23.

Tytuł:

Wspólne DNA liturgii Wschodu i Zachodu
The Common DNA of the Eastern and Western Liturgy

Autorzy:

Potoczny, Mateusz Rafał

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/585115.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego

Tematy:

liturgia
euchologia
genotyp
DNA
rodziny liturgiczne
liturgia żydowska
historia liturgii
liturgy
euchology
genotype
DNA liturgy
liturgical families
Jewish liturgy
history of the liturgy

Opis:

Even if each liturgy of the different liturgical traditions has its own characteristics which are results of the different evolution and different theological approaches, in its lessens it still remains the one and same liturgy of the Church. Before describing the common DNA of the Christian liturgy, as the starting point of this paper, we showed a couple of elements which differ the rites of the Church. In the main part of the study the elements containing the common liturgical DNA were presented. Among them we pointed: the Jewish liturgy, proclamation of the Kerygma, sacramental life, the common proto-geography, euchology which lex orandi and the structure of the Eucharistic Prayer.
Chociaż liturgia Kościoła w każdej z tradycji liturgicznych posiada własne cechy charakterystyczne będące wynikiem odrębnej ewolucji oraz różnego rozłożenia akcentów teologicznych i celebracyjnych,to w swojej istocie jest jedną i tą samą liturgią jednego Kościoła. W punkcie wyjścia niniejszego studium ukazano elementy różniące poszczególne ryty w Kościele, a następnie te, które składają się na wspólny genotyp wszystkich wspólnot. Wśród nich szczególną uwagę zwrócono na liturgię żydowską, głoszenie kerygmatu, życie sakramentalne, wspólną geografię początków, euchologię wraz z ukrytym w niej lex orandi oraz strukturę Modlitwy Eucharystycznej.

Źródło:

Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2018, 51, 1; 55-70
1234-4214

Pojawia się w:

Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 24.

Tytuł:

Recepcja kanonów Codex Iuris Canonici (1917) dotyczących sakramentów inicjacji chrześcijańskiej w dokumentach i statutach Synodus Dioecesana Kielcensis (1927)
Reception canons of the Codex Iuris Canonici (1917) concerning the sacraments of Christian initiation in the documents and statutes Synodus Dioecesana Kielcensis (1927)

Autorzy:

Kowalski, Mirosław

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/585170.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego

Tematy:

prawo kanoniczne
synod
liturgia
chrzest
eucharystia
bierzmowanie
canon law
the Synod
the liturgy
baptism
Eucharist
confirmation

Opis:

Troska o życie liturgiczne wspólnoty wierzących ma swoje odbicie we wrażliwości na właściwy kształt celebracji. Podstawą normatywną dla właściwego kształtowania liturgii jest bez wątpienia Kodeks Prawa Kanonicznego oraz normy prawne kształtowane na płaszczyźnie danego Kościoła lokalnego. Takim źródłem prawa dla diecezji kieleckiej staje się Pierwszy Synod Kielecki (1927), który w swoich wypowiedziach podejmuje bardzo obszernie problematykę sakramentów. Między innymi z tego powodu stał się przyczynkiem do powyższego opracowania, które traktuje o sakramentach chrztu, bierzmowania i eucharystii. Przeprowadzona analiza dotyczy nie tylko samych postanowień synodalnych ale przede wszystkim ich spójności z powszechnie obowiązującym prawem. Staje się ona jednocześnie obrazem stanu fragmentu liturgii w diecezji kieleckiej na początku XX w.
Concern for the liturgical life of the community of believers is reflected in sensitivity to the correct shape of celebration. Normative basis for the proper development of the liturgy is undoubtedly the Code of Canon Law and legal norms formed by the plane of the local church. Such a source of law for the Diocese of Kielce becomes the first Synod of Kielce (1927), which in its statements take very extensively the issue of the sacraments. For this reason has stimulated this study, which deals with the Sacraments of Baptism, Confirmation and Eucharist. The analysis applies not only to the provisions of the Synod, but above all they are consistent with universally binding law. It becomes also snapshot of the passage of the liturgy in the Diocese of Kielce at the beginning of the twentieth century.

Źródło:

Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2016, 22, 47; 121-136
1234-4214

Pojawia się w:

Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 25.

Tytuł:

Znaczenie Słowa w liturgii

Autorzy:

Jurczak, Dominik

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/668889.pdf

Data publikacji:

2019

Wydawca:

Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie

Tematy:

Liturgy
word(s) in the liturgy
incarnation
creativity in the liturgy
history of liturgy
Second Vatican Council
Logos
liturgical music
Dominican rite
Roman rite
liturgia
słowo w liturgii
wcielenie
kreatywność w liturgii
historia liturgii
Sobór Watykański II
muzyka liturgiczna
ryt dominikański
ryt rzymski

Opis:

There is no wordless liturgy, a celebration employing solely gestures or thoughts. Even if a liturgy of that sort could materialize, it would necessarily prove demeaning to man’s very humanity by eliminating the proper human “tools” which elevate him above all other creatures. In addition to this, a wordless liturgy would also clearly contradict the nature of the Creator himself who, especially in the liturgy, uses the Word to perform and to bring to completion the work of creation and redemption. In this article I would like to move closer towards the mystery of a word, or rather, towards the mystery of the Word and words, in the liturgy, so that eventually the full significance of words in Christian celebrations may be brought out. To achieve this goal I suggest a wide perspective, both historical and theological, which hopefully will allow for a better understanding of liturgy.
Nie istnieje liturgia, która byłaby bezsłowna, to znaczy taka, w której celebracji posiłkowano by się wyłącznie gestami czy myślami. Gdyby przyjąć, że taką liturgię dałoby się zrealizować, to w konsekwencji musiałaby ona być swoistego rodzaju zdeprecjonowaniem człowieka, ograbiałaby go z typowo ludzkich „narzędzi”, z tego, co znacząco wynosi go ponad wszystkie inne stworzenia. Z drugiej strony bezsłowna liturgia stanęłaby w głębokiej sprzeczności z naturą samego Stwórcy, który Słowem – par excellence w liturgii – dokonuje oraz dopełnia dzieła stworzenia i odkupienia. Niniejszy tekst jest próbą przybliżenia się do tajemnicy słowa – czy raczej Słowa i słów – w liturgii, by koniec końców wydobyć pełne znaczenie słów dla celebracji chrześcijańskiej. Zaproponowana refleksja chce spojrzeć na problematykę w sposób możliwe szeroki, historyczny i teologiczny zarazem, poszukując syntezy, dzięki której lepiej będzie można zrozumieć samą liturgię.

Źródło:

Pro Musica Sacra; 2019, 17
2083-4039

Pojawia się w:

Pro Musica Sacra

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 26.

Tytuł:

Formacja katolików świeckich do modlitwy Liturgią Godzin
The Formation of Lay Catholics to Prayer through the Liturgy of the Hours

Autorzy:

Syczewski, Tadeusz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2149884.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku

Tematy:

The Liturgy of the Hours
prayer
celebration
formation
the song of praise
laity
Liturgia Godzin
modlitwa
celebracja
formacja
pieśń chwały
świeccy

Opis:

The Liturgy of the Hours, in accord with the teaching of the Church, is the prayer of all of the People of God. Everybody participates in accordance with their position in the Church: presbyters as well as all the lay faithful, to the extent they are able. This liturgical prayer of the Church can become the beginning of personal prayer if first the pastors are convinced of the significance of the Liturgy of the Hours in the life of the Church, the parish and in the internal life of the individual lay persons. There is a necessity for the formation of laity in this regard. There is also a need for adequate formation in seminaries as it relates to this matter. It is of great importance to celebrate the patrons of archdioceses, dioceses and parishes together with the Liturgy of the Hours with participation of laity. It is necessary to properly conduct biblical-liturgical catechesis for the lay people. It is of importance to underline the Liturgy of the Hours in the community, the family, the individual, groups and organizations.
Liturgia Godzin według nauczania Kościoła jest modlitwą całego Ludu Bożego. Każdy bierze w niej udział, zgodnie z miejscem w Kościele: prezbiterzy, jak i wszyscy wierni świeccy – według możliwości. Modlitwa liturgiczna Kościoła może stać się zaczynem modlitwy osobistej, jeśli najpierw sami duszpasterze będą przekonani o jej doniosłości w życiu Kościoła, parafii i w życiu wewnętrznym poszczególnych świeckich. Konieczna jest odpowiednia formacja katolików świeckich w tym względzie. Również formacja seminaryjna w tym zakresie powinna kształcić wśród przyszłych kapłanów właściwe postawy. Bardzo ważne są obchody ku czci patronów metropolii, diecezji, parafii z połączeniem celebracji Liturgii Godzin (z włączeniem w nią ludzi świeckich). Rolę kluczową w recepcji tej modlitwy wśród świeckich odgrywa permanentna katecheza biblijno-liturgiczna. Jedną z dróg rozpowszechniania Ducha Liturgii Godzin jest przeżywanie tej formy modlitwy, jak i dojrzewanie do niej w małych grupach i stowarzyszeniach, które swoją praktyką „popularyzują” modlitwy psalmami.

Źródło:

Rocznik Teologii Katolickiej; 2018, 17, 3; 157-170
1644-8855

Pojawia się w:

Rocznik Teologii Katolickiej

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 27.

Tytuł:

Monastic Profession according to the 12th-Century Pontifical of Płock and Its Sources in 10th-Century Romano-Germanic Pontifical
Profesja zakonna według Pontyfikału płockiego z XII wieku i jego źródła w Pontyfikale rzymsko-germańskim z X wieku

Autorzy:

Pałęcki, Waldemar

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/32072123.pdf

Data publikacji:

2013

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

profesja mnisza
pontyfikał
liturgia średniowieczna
dzieje liturgii w Polsce
monastic profession
pontifical
medieval liturgy
history of the liturgy in Poland

Opis:

Obrzęd profesji zakonnej w tradycji Kościoła zachodniego zmieniał się w ciągu wieków, przyjmując bogate formy liturgiczne, które miały na celu uwypuklić znaczenie wprowadzenia nowych członków do wspólnoty mniszej. Na Zachodzie jednym z najstarszych świadectw tego obrzędu jest Reguła św. Benedykta, która przewiduje złożenie profesji w oratorium. Od średniowiecza przewidywano, aby z racji składanej profesji opat celebrował Mszę Świętą. Od X w. do ujednolicenia praktyki składanej profesji przyczyniły się pontyfikały, w których zamieszczano odpowiedni obrzęd. Najstarszym wzorcem stał się Pontyfikał rzymsko-germański z klasztoru św. Albana w Moguncji. Podobnie na terenie Polski do jednych z najstarszych zachowanych w całości ksiąg liturgicznych należy Pontyfikał płocki z XII w. Szczegółowe badania tej księgi, przeprowadzone przez ks. Antoniego Podlesia, wykazały, że księga ta jest odmianą Pontyfikału rzymsko-germańskiego. Obrzęd profesji mniszej zamieszczony w Pontyfikale płockim z XII w. można zaliczyć do najstarszych celebracji związanych z rozpoczęciem życia zakonnego. Występują w nim dwa obrzędy profesji mniszej. Na proweniencję z X w. wskazuje zamieszczony w tym pontyfikale drugi obrzęd, który występuje również w Pontyfikale rzymsko-germańskim. Celebracja oznaczona jako pierwsza w Pontyfikale płockim jest bogatsza w gesty i symbolikę. W tekstach liturgicznych zaakcentowano, że profesja mnisza traktowana jest jako drugi chrzest. W skutkach profesji zaznaczano też, że gładzi ona grzechy podobnie jak chrzest. Profesja mnisza w teologicznym ujęciu przedstawiona została jako ofiara złożona ze swego życia. U podstaw motywacji podjęcia życia zakonnego znajdowało się pragnienie dążenia do doskonałości. W czasie celebracji profesji mniszej opat recytował teksty, w których przypominał kandydatom cechy i cnoty, jakimi powinien odznaczać się przyszły mnich w życiu zakonnym. Obrzęd profesji mniszej znajdujący się w Pontyfikale płockim pozwala poznać bogatą średniowieczną liturgię i teologię życia zakonnego, a historyczne ujęcie tego zagadnienia pozwala pełniej zrozumieć współczesną tradycję zakonną praktykowaną przez wieki w Kościele.
The rite of religious profession in the tradition of the Latin Church has changed through ages, developing rich liturgical forms that served to highlight the importance of the act of initiation of new members into the monastic community. One of the oldest testimonies of this rite in the Latin Church is the Rule of St. Benedict, which predicts that the vows be made in the oratorium. Since the Middle Ages, it has been assumed that the vows be accompanied by a Holy Mass celebrated by the abbot. Since the 10th century, the rite of monastic profession became more regular, thanks to the pontificals, which contained the relevant guidelines for the ceremony. The oldest pattern was the Romano-German Pontifical from St. Alban’s Abbey in Mainz. In a parallel way, one of the oldest liturgical book used as a pattern in the territories of the historical Polish state is the 12th-century Pontifical of Płock. Detailed research of this book, conducted by Rev. Antoni Podleś, revealed that it constitutes is a specific variety of the older Romano-German Pontifical. The rite of monastic profession presented in the 12th-century Pontifical of Płock can count among the oldest celebrations of the initiation into monastic life. Two rites are included in the book. The historical relation to the 10th-century Pontifical is specially exhibited by the latter of the rites—also present in the Romano-German version. The former celebration in the Pontifical of Pock is richer in gestures and symbols. The liturgical texts emphasise the fact that monastic profession is treated as second baptism. As for the outcomes of the vows, it was also stated that they effect absolution in the same way as baptism does. In the theological outlook, the profession was presented as a sacrifice of one’s life to God. The decision to enter monastic life was motivated by the person's desire for perfection. During the celebration, the abbot recited the texts through which he reminded the candidates of the features and virtues which each votary should display throughout his monastic life. The rite of monastic profession presented in the Pontifical of Płock allows insight into the rich Medieval liturgy and theology of monastic life, while the historical approach to the issue enables better comprehension of contemporary monastic tradition preserved in the Church throughout ages.

Źródło:

Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne; 2013, 4; 151-172
2082-8586

Pojawia się w:

Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 28.

Tytuł:

Pielgrzymki w dokumentach i liturgii Kościoła
Pilgrimages in the documents and the liturgy of the Church

Autorzy:

Krzyżak, Lesław

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/502028.pdf

Data publikacji:

2014

Wydawca:

Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi

Tematy:

liturgia pielgrzymki
normy prawne pielgrzymowania
pielgrzymka
rytuał pielgrzymów
the liturgy of the pilgrimage
the laws of pilgrimage
pilgrimage
pilgrim’s ritual

Opis:

The theme of the article is the “presence” of pilgrimages in the documents and the liturgy of the Church. To explore this issue, the missals were examined and it has been found that there is no form of piety in them. We therefore focused on the rite of the liturgy for special groups. There was a review of other documents of the Church: The Catechism of the Catholic Church, exhortations and apostolic letters. According to them, the choice of the Eucharist or other church services depends on the priest. The rituals of these services are presented in the Directory on Popular Piety and the Liturgy, the Book of Blessings adapted to the customs of the Polish dioceses, in the Family ritual and Liturgical agendas. The devotions proposed by agendas were compared by taking into account local customs and special circumstances of pilgrimages. The reference was made to the laws, practical guidelines and advice for pilgrims, provided by the rectors of sanctuaries, and even the Holy See. It has been concluded that all the gathered material concerning pilgrimages in the documents and the liturgy of the Church is skimpy and insufficient.

Źródło:

Łódzkie Studia Teologiczne; 2014, 23, 2; 93-106
1231-1634

Pojawia się w:

Łódzkie Studia Teologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 29.

Tytuł:

Le fonti patristiche e magisteriali della colletta per l’anniversario dell’Ordinazione sacerdotale

Autorzy:

Dudek, Andrzej

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/669323.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie

Tematy:

Liturgy and Magisterium
Fathers of the Church and liturgy
priesthood
the anniversary of the Ordination
sources of the liturgy
the collect
Liturgia e magistero
Padri della Chiesa e liturgia
sacerdozio
anniversario dell’Ordinazione
fonti della liturgia
colletta

Opis:

This article presents the patristic and magisterial sources of the collect of the Mass for the anniversary of priestly ordination. Most of the prayer alludes to the two recent documents of great magisterial importance for the presentation of the theme of the priesthood in the Church. Both are part of the teaching of the Second Vatican Council, namely the Constitution Lumen Gentium and the Decree Presbyterorum Ordinis. Thanks to them we understand better the sense of obtaining the Ordination to the priesthood which is a vocation to the close communion with Christ and the commitment of service to the Church. Besides, one sees better what the two main commitments of each priest, i.e., the preaching and the administration consist of. Research has shown a certain continuity in the development of theological thought and liturgical practice. Moreover, it must be emphasized that the liturgy can also interpret the theological data in order to express better certain concepts, as happens for example in the original proposal for the term communion to the priesthood of Christ.
Quest’articolo presenta le fonti patristiche e magisteriali della colletta della messa per l’anniversario dell’Ordinazione sacerdotale. La maggior parte dell’orazione allude ai due documenti recenti di grande importanza magisteriale per la presentazione del tema di sacerdozio nella Chiesa. Tutti e due fanno parte dell’insegnamento del Concilio Vaticano II, perché si tratta della Costituzione Lumen Gentium e del Decreto Presbyterorum Ordinis. Grazie ad essi si capisce meglio il senso dell’ottenimento dell’Ordinazione al presbiterato che è una vocazione alla comunione stretta con Cristo e l’impegno del servizio alla Chiesa. Inoltre, si vede meglio in che cosa consiste la predicazione e l’amministrazione che sono due impegni principali di ogni sacerdote. La ricerca ha dimostrato una certa continuità nello svolgimento del pensiero teologico e della pratica liturgica. E bisogna sottolineare che la liturgia sa anche interpretare i dati teologici per esprimere meglio certi concetto, come accade per esempio nella proposta originale del termine comunione al sacerdozio di Cristo.

Źródło:

Tarnowskie Studia Teologiczne; 2018, 37, 1-2
2391-6826
0239-4472

Pojawia się w:

Tarnowskie Studia Teologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 30.

Tytuł:

L’incenso nella liturgia.Appunti per una lettura ermeneutica della ritualità cristiana
Incense in the Liturgy. Notes for a hermeneutic reading of the Christian rituality
Kadzidło w liturgii. Uwagi do hermeneutycznej lektury rytuału chrześcijańskiego

Autorzy:

Celiński, Łukasz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2084188.pdf

Data publikacji:

2021-12-21

Wydawca:

Wyższe Seminarium Duchowne im. św. Jana Pawła II Diecezji Siedleckiej

Tematy:

kadzidło
historia religii
język niewerbalny w liturgii
incense
history of religion
non-verbal language in the liturgy

Opis:

Uno dei principi fondamentali della riforma liturgica promossa dal Concilio Vaticano II fu quello della partecipazione attiva dei fedeli alla celebrazione. Secondo il dettato della Costituzione liturgica Sacrosanctum Concilium questa partecipazione avviene per mezzo dei riti e delle preghiere (cf. SC 48). Ciò ricorda che l’azione rituale si serve di un doppio tipo di linguaggio: quello verbale e quello non verbale. Lo studio della liturgia, di conseguenza, non può essere ridotto alla sola ricerca riguardante i testi usati nella celebrazione bensì, deve comprendere anche lo studio dei riti. Il presente contributo, senza alcuna pretesa di essere esaustivo, intende ad offre alcuni spunti per una lettura ermeneutica della ritualità cristiana, in base all’esempio concreto dell’uso dell’incenso nella liturgia.
One of the fundamental principles of the liturgical reform promoted by the Second Vat-ican Council was that of the active participation of the faithful in the celebration. According to the liturgical constitution Sacrosanctum Concilium, this participation takes place through the rites and prayers (cf. SC 48). This reminds us that ritual action makes use of a double type of language: both the verbal and the non-verbal one. The study of the liturgy, therefore, cannot be reduced to research only on the texts used in the celebration, but must also include the study of the rites. The present contribution, without any pretension of being exhaustive, intends to offer some hints for a hermeneutic reading of Christian rituality, on the basis of the concrete example of the use of incense in the liturgy.
Jedną z podstawowych zasad reformy liturgicznej promowanej przez Sobór Watykański II był czynny udział wiernych w celebracji. Zgodnie z konstytucją liturgiczną Sacrosanctum Concilium, uczestnictwo takie dokonuje się poprzez obrzędy i modlitwy (por. KL 48). Przypomina nam to, że działanie rytualne posługuje się podwójnym rodzajem języka: werbalnym i niewerbalnym. Studiowanie liturgii nie może zatem ograniczać się wyłącznie do badania tekstów używanych podczas celebracji, ale musi obejmować także studium obrzędów. Niniejsze opracowanie, nie pretendujące w żadnej mierze do bycia wyczerpującym, ma na celu zaproponowanie pewnych kryteriów hermeneutycznej lektury chrześcijańskiej rytualności, w oparciu o konkretny przykład użycia kadzidła w liturgii.

Źródło:

Teologiczne Studia Siedleckie; 2021, Teologiczne Studia Siedleckie XVIII (2021) 18; 47-59
1733-7496

Pojawia się w:

Teologiczne Studia Siedleckie

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 31.

Tytuł:

Reforma liturgiczna Soboru Watykańskiego II w opinii i życiu alumnów Archidiecezjalnego Seminarium Duchownego w Krakowie w latach jej wprowadzania
Liturgical reform of the Second Vatican Council in the opinion and life of the alumni of the Archdiocesan Theological Seminary in Krakow in the years of its introduction

Autorzy:

Mieczkowski, Janusz Andrzej

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1037996.pdf

Data publikacji:

2020-12-17

Wydawca:

Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego

Tematy:

sobór watykański ii
konstytucja o liturgii świętej
odnowa liturgii
alumn seminarium duchownego
formacja liturgiczna
nowe obrzędy liturgiczne
second vatican council
constitution on the sacred liturgy
renewal of the liturgy
seminarists
liturgical formation
new liturgical rites

Opis:

Ojcowie Soboru Watykańskiego II zdawali sobie sprawę, że właściwe wprowadzenie odnowy liturgicznej będzie uzależnione od tego, w jaki sposób samo duchowieństwo będzie  przygotowywane do przyjęcia reformy liturgicznej. Artykuł przedstawia w jaki sposób realizowana była formacja liturgiczna alumnów Archidiecezjalnego Seminarium Duchownego w Krakowie w czasie wprowadzania odnowy liturgicznej (od lat sześćdziesiątych do osiemdziesiątych XX wieku). Formacja ta była realizowana była poprzez następujące elementy: poznanie nauki soborowej poprzez wykłady liturgiki, referaty zaproszonych gości, sesje i sympozja naukowe, kleryckie koło miłośników liturgii oraz poznanie obrzędów zreformowanej liturgii w kaplicy Seminaryjnej lub Katedrze Wawelskiej. Klerycy mieli także możliwość zaprezentowania swoich własnych przemyśleń na temat odnowy liturgicznej publikując artykuły w wewnętrznym seminaryjnym czasopiśmie „Novum Tempus Liberum”.
The fathers of the Second Vatican Council were aware that the proper introduction of liturgical renewal would depend on how the clergy itself would be prepared to adopt liturgical reform. The article presents how the liturgical formation of the seminarists of the Archdiocesan Seminary in Krakow was carried out during the introduction of liturgical renewal (from the sixties to the eighties of the twentieth century). This formation was accomplished through the following elements: learning the conciliar teaching through liturgy lectures, guest lectures, scientific sessions and symposia, a clerical circle of liturgy enthusiasts, and learning the rites of the reformed liturgy in the Seminary Chapel or the Wawel Cathedral. Clerics also had the opportunity to present their own thoughts on liturgical renewal by publishing articles in the internal seminar journal “Novum Tempus Liberum”.

Źródło:

Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2020, 56, 2; 187-211
1234-4214

Pojawia się w:

Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 32.

Tytuł:

Fenomen maryjnej pobożności ludowej

Autorzy:

Najder, Jakub

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/22676741.pdf

Data publikacji:

2021-10-15

Wydawca:

Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi

Tematy:

pobożność ludowa
maryjna pobożność ludowa
sanktuarium
pobożność ludowa a liturgia
różaniec
liturgia
Popular piety
Marian popular piety
sanctuary
popular piety and the liturgy
rosary
liturgy

Opis:

Popular piety is next to the liturgy a magnificent form of worshiping The God. It arises spontaneously from spiritual needs of the believers. Nevertheless, it’s important that it undergoes constant formations that do not allow to distortion and perverting. We can distinguish several branches of popular piety among which the Virgin Mary has primacy. Its great value is evidenced by numerous manifastations of veneration of the Mother of Christ. Presented Forms of Marian popular piety are only a small part of the enormous wealth of prayers, services and other Forms of worshiping her. The figure of the Bessed Virgin Mary is in some way inscribed in the Christian culture and the scenery of our Motherland. The developing sanctuaries and the pilgrimage movements testifiy about growing need to establish a relationship with Mary and fill the spiritual void resulting from laicisation and secularisation of the society.Numerous of Marian prayers, existing Rosary Roses as well as interest in services indicate the role of the Mother of Jesus and the Mother of all believers.It cannot be denied that Marian popular piety is a peculiar phenomenon and plays an important role in the development of the religiousness of a modern man.

Źródło:

Łódzkie Studia Teologiczne; 2021, 30, 2; 83-94
1231-1634

Pojawia się w:

Łódzkie Studia Teologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 33.

Tytuł:

Znaczenie adwentu w liturgii Kościoła - analiza liturgiczno-duszpasterska
Meaning of advent in the liturgy of Church - liturgical and pastoral analysis

Autorzy:

Warwarko, Bartosz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/29432118.pdf

Data publikacji:

2023

Wydawca:

Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego

Tematy:

liturgia
Adwent
Rok liturgiczny
Mszał Rzymski
Dyrektorium o pobożności ludowej i liturgii
Liturgy
Advent
liturgical year
Roman Missal
Directionary on popular piety and the liturgy

Opis:

Adwent jako jeden z okresów roku liturgicznego posiada ogromne znaczenie teologiczne. Świadczy o tym bogactwo tekstów liturgicznych, które zawarte są w Mszale Rzymskim, a także szereg propozycji pastoralnych zawartych w Dyrektorium o pobożności ludowej i liturgii. Autor artykułu analizuje powyższych treści, które są związane z teologią adwentu. Na podstawie tej analizy dokonuje krytycznego spojrzenia na praktykę duszpasterską, która często nie uwzględnia aktualnej myśli teologicznej i powiela zwyczaje, które są nie tylko obojętne wobec teologii, ale czasami sprzeczne z teologicznym rozumieniem czasu adwentu.
Advent, as one of the periods of the liturgical year, is of great theological importance. This is evidenced by the wealth of liturgical texts contained in the Roman Missal, as well as by the number of pastoral proposals contained in the Directory on Popular Piety and the Liturgy. The author of the article analyzes the above-mentioned contents that are related to Advent theology. On the basis of this analysis, he takes a critical look at pastoral practice, which often does not take into account the current theological thought and repeats customs that are not only indifferent to theology, but sometimes contrary to the theological understanding of Advent

Źródło:

Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2023, 61, 1; 103-118
1234-4214

Pojawia się w:

Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 34.

Tytuł:

Defektów interpretacyjnych jednak brak? Próba obrony własnego stanowiska w obliczu jego zakwestionowania w pracy naukowej księdza profesora Janusza Królikowskiego. Część pierwsza
Interpretive Defects Indeed Had No Place? An Attempt to Defend My Own Position in the Face of Its Being Challenged in the Scholarly Work of Rev. Professor Janusz Królikowski

Autorzy:

Mielnik, Dawid

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/37540282.pdf

Data publikacji:

2024

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Tematy:

renewal of the liturgy
Holy Mass
Roman Missal
De defectibus
Missal rubrics
reforma liturgiczna
Msza Święta
Mszał Rzymski
rubryki mszalne

Opis:

Celem opracowania jest próba polemiki z artykułem Księdza Profesora Janusza Królikowskiego opublikowanym w naukowym czasopiśmie „Teologia w Polsce”. W tym studium autor próbuje obronić się przed zarzutami postawionymi mu w artykule polemicznym poprzez bezpośrednie odniesienie się do nich. Artykuł został podzielony na trzy części. Najpierw przybliżone zostały najważniejsze założenia metodyczne studium. Następnie podjęta została polemika z argumentami niemerytorycznymi, a w części trzeciej – z argumentami merytorycznymi. Po dokonanych analizach autor utrzymał swoje zakwestionowane stanowisko.
The purpose of this study is an attempt to polemicize against an article by Father Professor Janusz Królikowski published in the  scientific journal “Teologia w Polsce”. In this study, the author attempts to defend himself against the accusations made against him in the polemical article by directly addressing them. The article is divided into three parts. First, the main methodological assumptions of the study are introduced. Then a polemic against the non-merits-related arguments was undertaken, and in the third part – against the merits-related arguments. After the analyses, the author maintained his contested position.

Źródło:

Teologia w Polsce; 2024, 18, 1; 155-172
1732-4572

Pojawia się w:

Teologia w Polsce

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 35.

Tytuł:

Liturgia z 1965 r. Jako odpowiedź na zalecenia Soborowej Konstytucji o liturgii świętej – aspekt liturgii mszalnej
Liturgy of 1965 as a Response to The Recommendations of the Council’s Constitution on the Sacred Liturgy – Aspect of the Mass Liturgy

Autorzy:

Makowski, Dawid

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/28409062.pdf

Data publikacji:

2023

Wydawca:

Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi

Tematy:

Liturgy
liturgical reform
rite of 1965
Constitution on the Liturgy
Second Vatican Council
liturgia
reforma liturgiczna
ryt z 1965 r.
Konstytucja o liturgii
Sobór Watykański II

Opis:

This article deals with the issue of the liturgy of the Mass in 1965. This form of celebration is a direct result of the Constitution on the Liturgy of the Second Vatican Council. Unfortunately, due to the pace of post-Council changes, the problem raised has not received much research. However, the liturgy of 1965 is important insofar as it represents the springtime of the Church’s liturgical renewal. This article presents the liturgical renewal of the Mass, showing the relationship between the changes and the decisions of the Constitution on the Holy Liturgy, which allows us to discern the hermeneutics of continuity between the Missal of John XXIII and the Missal of 1965.

Źródło:

Łódzkie Studia Teologiczne; 2023, 32, 4; 30-39
1231-1634

Pojawia się w:

Łódzkie Studia Teologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 36.

Tytuł:

Celebracje liturgiczne w katechezie parafialnej
Liturgical Celebrations in Parochial Catechesis

Autorzy:

Słotwińska, Helena

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/32062598.pdf

Data publikacji:

2009

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

katecheza
katechizowani
liturgia
celebracja
modlitwa
obrzędy
błogosławieństwa
małżeństwo
rodzina
wspólnota
Kościół
catechesis (religious instruction)
students
the Liturgy
celebration
prayer
rites
blessings
marriage
family
fellowship
the Church

Opis:

Artykuł w swojej części teoretycznej prezentuje zamieszczone w „Programie Katechezy Parafialnej Młodzieży Szkół Ponadgimnazjalnych”, zagadnienia, które należy omówić w katechezach parafialnych (nr 1) oraz akcentuje znaczenie celebracji liturgicznych w katechezie (nr 2). Natomiast w części praktycznej (nr 3) podaje konkretne celebracje liturgiczne, stanowiące duże wsparcie dla wybranych zagadnień, które są zaproponowane do omawiania we wspomnianych  katechezach parafialnych. 
This paper, in its theoretical part, depicts some questions contained in the Program Katechezy Parafialnej Młodzieży Szkół Ponadgimnazjalnych (“Programme of Parochial Catechesis for Secondary School Students”). They should be discussed at parochial catecheses (1). It also stresses the significance of liturgical celebrations in the catechesis (2). In its practical part (3) it provides concrete liturgical celebrations. They are considerable support for some questions that are proposed at parochial catecheses.

Źródło:

Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne; 2009, 1; 397-417
2082-8586

Pojawia się w:

Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 37.

Tytuł:

Teologiczne założenia odnowy i reformy liturgicznej II Soboru Watykańskiego

Autorzy:

Dudek, Andrzej

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/669355.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie

Tematy:

liturgical renewal and reform
the Second Vatican Council
Sacrosanctum Concilium
the essence of the liturgy
liturgical theology
odnowa i reforma liturgiczna
 II Sobór Watykańsk
istota liturgii
teologia liturgiczna

Opis:

The article deals with the issues of renewal and reform of the liturgy after the Second Vatican Council, to show its necessity and the deepest essence, which are forgotten now with the promotion of a return to the Tridentine liturgy (in extraordinary form). The study has been divided into two parts. The first briefly outlined the historical context, marking the four most important moments: the liturgical movement, the Liturgical Commission of Pius XII, the conciliar Constitution on the holy liturgy Sacrosanctum Concilium and the Council for the implementation of the provisions of the Conciliar Constitution on the liturgy. The second part presents the basic theological assumptions of post-conciliar liturgical renewal. They have been focused around the four most important issues in response to the following questions: 1. What is the liturgy in its innermost being, that is what is celebrated? 2. Who celebrates the liturgy? 3. What is the purpose of the liturgy? and 4. How should the Church celebrate the liturgy?
Artykuł podejmuje problematykę odnowy i reformy liturgii po II soborze watykańskim, aby ukazać jej konieczność i najgłębszą istotę, o które zapomina się w obecnie wraz z promocją powrotu do liturgii trydenckiej (w formie nadzwyczajnej). Został podzielony na dwie części. W pierwszej nakreślono krótko kontekst historyczny, zaznaczając cztery najważniejsze momenty: ruch liturgiczny, działalność Komisji liturgicznej Piusa XII, ogłoszenie Konstytucji soborowej o świętej liturgii Sacrosanctum Concilium oraz powołanie Rady do Wykonania Postanowień Soborowej Konstytucji o liturgii. W drugiej części zostały zaprezentowane podstawowe założenia teologiczne posoborowej odnowy liturgicznej. Zostały one skoncentrowane wokół czterech najważniejszych zagadnień wyrażających się w odpowiedzi na następujące pytania: 1. Czym jest liturgia w swej najgłębszej istocie, czyli co się celebruje? 2. Kto celebruje liturgię? 3. Jaki jest cel liturgii? oraz 4. Jak Kościół ma celebrować liturgię?

Źródło:

Tarnowskie Studia Teologiczne; 2017, 36, 2
2391-6826
0239-4472

Pojawia się w:

Tarnowskie Studia Teologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 38.

Tytuł:

Sakramenty w życiu młodzieży w nauczaniu Jerzego Józefa Kopcia CP
Sacraments in the Life of Youthas Researched by Jerzy Józef Kopeć CP

Autorzy:

Kulbacki, Piotr

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/32071727.pdf

Data publikacji:

2013

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

formacja
nowa ewangelizacja
czynny udział w liturgii
Eucharystia
bierzmowanie
przygotowanie do małżeństwa
młodzież
formation
the new evangelization
active participation in the liturgy
the Eucharist
confirmation
marriage preparation
youth

Opis:

Pośród zainteresowań naukowych ks. prof. Jerzego Józefa Kopcia CP szczególne miejsce zajęły badania dotyczące recepcji przez młodzież posoborowej odnowy liturgii. Na podstawie opracowanych przez siebie kwestionariuszy stworzył projekt badawczy, który za pomocą wystandaryzowanych narzędzi pozwalał na eksplorację zagadnień związanych z formacją liturgiczną. Odwołując się do metody paradygmatu liturgicznego, ks. Kopeć dokonał szerokiej analizy owoców posoborowej reformy. Podejmowane badania dotyczyły przede wszystkim formacji do czynnego udziału we Mszy Świętej, a także formacji do przyjęcia sakramentu bierzmowania oraz przygotowania do sakramentalnego małżeństwa. Uzyskane wyniki pozwoliły nie tylko na stworzenie swoistej mapy zagadnień dotyczących prowadzenia formacji liturgicznej w młodym pokoleniu, lecz także sformułowania wniosków pastoralno-liturgicznych możliwych do realizowania na poziomie parafii, diecezji czy całego kraju.
Rev. Prof. Jerzy Józef Kopeć CP showed immense interest in researching how the Council reform of liturgy was received by youth. Having developed his own research questionnaires, he launched a research project which allowed him to explore a variety of issues relating to the liturgical formation of youth. Making use of the method of liturgical paradigm, Rev. Prof. Kopeć ventured a vast analysis of the outcomes of the Council liturgical reform. The research primarily concerned education for active participation in the Holy Mass, for the accepting of the Sacrament of Confirmation and Matrimony. Research results helped create a network of ideas and problems relating to youth liturgical formation, leading to pastoral and liturgical conclusions that can find their practical application in parishes and dioceses of the whole country.

Źródło:

Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne; 2013, 4; 33-51
2082-8586

Pojawia się w:

Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 39.

Tytuł:

Polska twórczość organowa zainspirowana pieśnią kościelną w liturgii Kościoła rzymskokatolickiego, cz. I

Autorzy:

Zalewski, Witold

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/668897.pdf

Data publikacji:

2014

Wydawca:

Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie

Tematy:

music
organ music
music in the liturgy
organ preludes
liturgical music
muzyka polska
muzyka organowa
muzyka w liturgii
preludia organowe
muzyka liturgiczna

Opis:

The knowledge of organ literature devoted to native composers leaves much to be desired. If they even perform solo organ music at liturgy, contemporary church organists often reach for the works of grand European masters, forgetting about the Polish reservoir of sacral pieces. An old proverb “the grass is greener on the other side of the fence” is an accurate description of the state of knowledge of young (and the older) organists on Polish organ music.Why is therefore Polish sacral organ literature so important for the contemporary church musician? Most importantly because, in the Roman Catholic church liturgy, “compositions based on church songs shall (i.e. are) desirable”.As early as in the 16th century, church song was used by the Polish composers as the melodic material for the organ pieces they composed. The first church compositions were created through adapting vocal pieces to the purposes of key music. Some of the most prominent examples include e.g. 16th-century Polish music monuments – John of Lublin Tabulator of 1540, The Saint Ghost Monastery Tabulator of 1548 and the Warsaw Music Society Tabulator from approx. 1580. The turn of the 18th and the 19th century in Europe and in Poland displays a secularization of organ music, influenced by the spread of the Naples school. Secular and opera elements influence church music, which gradually develops utilitarian properties.It is worth to remember that the Polish religious oeuvre is the contribution of Polish organists-virtuosos, often great improvisers, with extensive professional practice. The first creators of this literature were church organists, active on many a musical platform, composers, organizers of music life and university professors. This family of authors includes: Władysław Żeleński, Stefan Surzyński, Mieczysław Surzyński, Feliks Nowowiejski, Walenty Dec, Wincenty Rychling, Kazimierz Garbusiński, Feliks Rączkowski, Józef Furmanik, as well as the following priests: Gustaw Roguski, Józef Surzyński, Franciszek Walczyński, Antoni Chlondowski, or Idzi Ogierman-Mański. Also contemporary organists, such as Marian Sawa, Tadeusz Machl, or Jan Janca have been composing in this spirit. The author of this publication attempts at presenting the Polish organ music oeuvre, to be applied in the Roman Catholic church liturgy. Performing a division into applied music (as presented in the 1st part of the article) and concert music, the artist is aware that “we cannot make a precise classification into applied music (both didactic and church music) and concert music, since applied pieces contain numerous elaborate forms with grand artistic ambitions, played both in church and in the concert room”.Due to the specific character and sometimes not the top-notch artistic rank, organ music surely has as many advocates as it has opponents. Most of all, it will surely be found useful by church musicians who are less advanced in organ play and the art of improvisation, who seek support in the form of short, non-complex pieces applied in the post-council Roman Catholic liturgy.
Znajomość literatury organowej rodzimych kompozytorów nadal pozostawia wiele do życzenia. Współcześni organiści kościelni, jeśli już wykonują solową muzykę organową w liturgii, sięgają często po utwory wielkich mistrzów europejskich, zapominając o polskim skarbcu muzyki religijnej. Trafnym spostrzeżeniem ujmującym istotę stanu wiedzy większości młodych (i nie tylko młodych) organistów na temat polskiej muzyki organowej wydaje się znane powiedzenie „cudze chwalicie, swego nie znacie…”.Dlaczego polska religijna literatura organowa jest tak ważna dla współczesnego muzyka kościelnego? Z pewnością dlatego, że w liturgii Kościoła rzymskokatolickiego „bardzo pożądane będą (czytaj: są, przyp. W. Z.) kompozycje oparte na motywach pieśni kościelnych”.Pieśń kościelna już od XVI wieku wykorzystywana była przez kompozytorów polskich jako materiał melodyczny komponowanych przez nich utworów organowych. Pierwsze z takich kompozycji powstawały poprzez adaptację utworów wokalnych na instrument klawiszowy. Należy tu wymienić m.in.: XVI-wieczne zabytki muzyki polskiej – Tabulaturę Jana z Lublina z roku 1540, Tabulaturę klasztoru Św. Ducha z roku 1548 oraz Tabulaturę Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego z ok. 1580 roku. Pod koniec wieku XVIII i w wieku XIX zauważalne staje się w Europie, a także w Polsce, zeświecczenie muzyki organowej spowodowane m.in. wpływem szkoły neapolitańskiej. Elementy świeckie i operowe przenikają także do muzyki kościelnej o charakterze użytkowym.Warto pamiętać, że polska twórczość religijna to dorobek wybitnych polskich organistów-wirtuozów, nierzadko świetnych improwizatorów, posiadających wieloletnią praktykę zawodową. Twórcami tej literatury byli w pierwszym rzędzie działający na wielu płaszczyznach muzycznych organiści kościelni, kompozytorzy, organizatorzy życia muzycznego i profesorowie wyższych uczelni. Do tego kręgu postaci zaliczyć należy: Władysława Żeleńskiego, Stefana Surzyńskiego, Mieczysława Surzyńskiego, Feliksa Nowowiejskiego, Walentego Deca, Wincentego Rychlinga, Kazimierza Garbusińskiego, Feliksa Rączkowskiego, Józefa Furmanika oraz duchownych: ks. Gustawa Roguskiego, ks. Józefa Surzyńskiego, ks. Franciszka Walczyńskiego, ks. Antoniego Chlondowskiego czy ks. Idziego Ogiermana Mańskiego. W tym duchu tworzyli także organiści naszych czasów jak Marian Sawa, Tadeusz Machl czy Jan Janca.Autor niniejszej publikacji podejmuje się prezentacji polskiej twórczości organowej możliwej do zastosowania w liturgii Kościoła rzymskokatolickiego. Dokonując podziału na muzykę użytkową (stanowi ona pierwszą część całego artykułu) i koncertową, ma jednak świadomość, że "nie można przeprowadzić całkiem ściśle podziału na muzykę użytkową (dydaktyczną i kościelną) oraz koncertową, ponieważ wśród utworów użytkowych spotykamy większe formy o dużych ambicjach artystycznych, grywane zarówno w kościele, jak i na sali koncertowej".Ze względu na swój specyficzny charakter i nie zawsze najwyższą rangę artystyczną użytkowa muzyka organowa ma zapewne tylu zwolenników, co przeciwników. Na pewno będzie ona przydatna przede wszystkim dla muzyków kościelnych mniej zaawansowanych w grze na organach i sztuce improwizacji, którzy poszukują wsparcia w postaci krótkich, nieskomplikowanych utworów mających zastosowanie w posoborowej liturgii Kościoła rzymskokatolickiego.

Źródło:

Pro Musica Sacra; 2014, 12
2083-4039

Pojawia się w:

Pro Musica Sacra

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 40.

Tytuł:

Pierwsze wydania mszału w języku polskim
The first editions of the Missal in the Polish language

Autorzy:

Nowak, Jacek

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/29432080.pdf

Data publikacji:

2022

Wydawca:

Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego

Tematy:

historia mszału w języku polskim
tłumaczenia w liturgii
wydawanie ksiąg liturgicznych
history of the missal in the Polish language
translations in the liturgy
editions of liturgical books

Opis:

Opracowanie „Pierwsze wydania mszału w języku polskim” rozpoczyna się od zarysowania kontekstu związanego z Ruchem liturgicznym, na podstawie którego pojawiło się pierwsze wydanie „Mszału rzymskiego dla użytku wiernych” w 1874 r. Dalej jest mowa o stopniowym wprowadzaniu języka polskiego do liturgii, zaczynając od 1961 r. Ten etap kończy się wydaniem „Mszału rzymskiego łacińsko-polskiego”, Paris 1968, w formie ołtarzowej. Ta księga była oparta na mszale potrydenckim, z którego pochodziły części zmienne, natomiast części stałe zawierały już zmiany dokonane po Soborze Watykańskim II. W 1970 r. ukazał się już Mszał Pawła VI w odnowionej formie. Drugie wydanie tej księgi pojawiło się w 1975 r. Ta edycja stała się podstawą do opracowania „Mszału rzymskiego dla diecezji polskich”, Poznań 1986. W między czasie został wydany mszał studyjny w 1979 r. Przy omawianiu zagadnień teologiczno-lingwistycznych są pokazane dyskusje dotyczące: długich zakończeń modlitw, Communicantes, per ipsum oraz „Panie nie jestem godzien”. Opracowanie przedstawia również kwestie wydawnicze związane z mszałem ołtarzowym z 1986 r. Ukazuje także przygotowania i druk samego mszału. Ostatnim tematem jest wydanie drugie poszerzone z 2009 r. i argumentacja przemawiająca za tą edycją.
The elaboration ‘The first editions of the Missal in the Polish language’ starts with explaining the context, connected with the Liturgical Movement, thanks to which in 1874 there appeared the first edition of the ‘Roman Missal for the use of the faithful’. Next, it treats about the gradual introduction of the Polish national language into the liturgy, beginning in 1961. This stage ended with the publication of the ‘Latin-Polish Roman Missal’ (Paris 1968), in an altar form. This book was based on the Tridentine Missal, from which originated the propria missae, while ordinaria missae already contained changes intorduced after the Vaticanum II. In 1970 was published Paul VI’s Missal, in a renewed form. Second edition of this book appeared in the year 1975. This edition became the basis for the „Roman Missal for Polish dioceses’ (Poznań 1986). In the meantime a study missal was published in 1979. The section concerning theological-linguistic matters also treats about discussions concerning: the long endings of the orationes, Communicantes, per Ipsum as well as the ‘Domine, non sum dignus’. The elaboration also presents various editorial matters concerning the altar missal of 1986. It also treats about preparation and printing of the missal. The last topic is the second (and expanded) edition of 2009, and the arguments for this editio

Źródło:

Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2022, 60, 2; 83-104
1234-4214

Pojawia się w:

Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 41.

Tytuł:

Prayers of the Byzantine Liturgy of the Word as an Introduction to Meditation on the Holy Scriptures
Modlitwy bizantyjskiej liturgii słowa jako wprowadzenie do medytacji nad Pismem Świętym

Autorzy:

Rudeyko, Vasyl

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/29430873.pdf

Data publikacji:

2023

Wydawca:

Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie

Tematy:

liturgia bizantyjska
liturgia słowa
teologia liturgiczna
byzantine liturgy
liturgy of the word
liturgical theology

Opis:

Artykuł analizuje modlitwy liturgii słowa w tradycji bizantyjskiej w odniesieniu do medytacji nad Pismem Świętym. Szczególną uwagę autor zwraca na potrzebę przygotowania udziału w liturgii poprzez głębszą znajomość modlitw i patrystycznej tradycji odczytywania Biblii. Na przykładzie poszczególnych modlitw ukazany jest kontekst czytania i komentowania Ewangelii w zgromadzeniu eucharystycznym. Autor zachęca, między innymi, do przemyślenia współczesnego obrzędu liturgii słowa w tradycji bizantyjskiej, który w historycznym procesie formowania się uległ istotnym zmianom, w wyniku czego jego struktura częściowo utraciła swoją pierwotną prostotę.
The article analyzes the prayers of the Liturgy of the Word in the Byzantine tradition with regard to meditation on the Holy Scriptures. In particular, the author draws attention to the fact of the need to prepare for participation in the divine service through a deeper knowledge of the prayer and patristic tradition of reading the Bible. On the example of individual prayers, the context of reading and commenting on the Gospel in the Eucharistic assembly is indicated. Among other things, the author encourages rethinking the modern rite of the Liturgy of the Word in the Byzantine tradition, which underwent significant changes during its formation and partially lost its authentic structural simplicity.

Źródło:

Polonia Sacra; 2023, 27, 3; 65-78
1428-5673

Pojawia się w:

Polonia Sacra

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 42.

Tytuł:

Poeta poranka i wieczoru. Hymny św. Ambrożego w Liturgii godzin
The poet of dawn and dusk. The hymns of st Ambrose in the liturgy of the hours

Autorzy:

Nocoń, Arkadiusz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/611950.pdf

Data publikacji:

2012

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Tematy:

Ambroży
hymny
Liturgia godzin
Ambrose
hymns
liturgy of the hours

Opis:

Following the example of the Lord, who frequently sang hymns with his disciples, and encouraged to sing by St Paul, the early Christians praised God in music and song. The first Latin hymns were composed by Hilary of Poitiers. Their metrical complexity and content discouraged their liturgical use by the Church. Thus, St. Ambrose of Milan is considered the first „official” Latin hymnodist. He composed several hymns, still used in the Liturgy of the Hours, which were musicated by himself. These hymns come from the particular circumstances of the Arian controversy and derive, in the main, from the necessity of encouraging „orthodox” Christians in their defence of the Basilica Porziana in Milan. They were designed to guide their prayer at different times of the day. The Author’s text-critical analysis of two of these hymns – Aeterne rerum conditor, sung at dawn (in gallicinium) and Deus, creator omnium, sung at dusk as the lamps were lit (ad horam incensi) – well testifies to the literary and pastoral genius of the Bishop of Milan as he transforms the complex theological reflection of his time into poetry and music, while not only retaining the integrity of the depth of that reflection but also enhancing its aesthetic profile by drawing on a repertoire of images based on the parallelism of cosmic reality and human reality. St Ambrose’s corpus of hymns, together with his prose works, was admired both by his contemporaries and by successive generations. They promoted the flowering of a merciful Christocentricity which, according to the experts, is the most original and attractive feature of his poetry. As is clearly seen in the hymns received into the Divine Office, Ambrose’s singular ability effectively to stimulate the soul to prayer through a powerful and insuperable lyrical inspiration, is capable literally of transforming the daily hours into songs of praise, and explains Petrarch’s habit of rising during the night to sing hymns to the Lord.

Źródło:

Vox Patrum; 2012, 57; 437-451
0860-9411
2719-3586

Pojawia się w:

Vox Patrum

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 43.

Tytuł:

Czy istnieją granice liturgicznej posługi kobiety?
Are There Limits to the Liturgical Ministry of Women?

Autorzy:

Brzeziński, Daniel

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/29432099.pdf

Data publikacji:

2022

Wydawca:

Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego

Tematy:

kobieta w liturgii
liturgiczne posługi
akolitat
lektorat
diakonat kobiet
women in the liturgy
liturgical ministry
ministry of acolytes
ministry of lectors
women’s diaconate

Opis:

Po opublikowaniu przez papieża Franciszka, 10 stycznia 2021 roku, Listu Apostolskiego motu proprio „Spiritus Domini”, wśród wielu pytań rodzących się na kanwie papieskiej decyzji o zmianie kanonu 230 § 1 Kodeksu Prawa Kanonicznego,  pojawiło się i to dotyczące granic liturgicznej posługi kobiety w Kościele. Autor opracowania stara się na nie odpowiedzieć, odnosząc się do „posług” w Kościele łacińskim w rozumieniu – przede wszystkim – Listu Apostolskiego motu proprio „Ministeria quaedam” św. Pawła VI z 15 sierpnia 1972 roku oraz Kodeksu Prawa Kanonicznego św. Jana Pawła II z 25 stycznia 1983 roku. Jednak termin „posługa” w znaczeniu szerszym oznaczać może niemal każdą formę służby czy też posługiwania w Kościele, w tym także posługę w liturgii wynikającą z sakramentu święceń. Stąd, w artykule nie zabrakło również refleksji nad możliwością takiej „liturgicznej posługi” kobiety. W przypadku lektoratu i akolitatu, dotychczasowa granica liturgicznej posługi kobiet już nie istnieje. Gdy chodzi o sakrament kapłaństwa, granica liturgicznej posługi kobiet w Kościele Katolickim w świetle niezmiennego nauczania Kościoła jest absolutnie nieprzekraczalna. Otwarta i niejednoznaczna pozostaje natomiast kwestia dopuszczania kobiet do diakonatu, choć na gruncie dostępnych świadectw historycznych nie da się potwierdzić tezy, że w starożytności chrześcijańskiej kobiety miały udział w pierwszym stopniu sakramentu święceń. Zresztą byłoby to sprzeczne z Magisterium Ecclesiae o niemożności przyjmowania przez kobiety kapłaństwa, stanowiącego kolejny stopień tego sakramentu.
Following the promulgation by Pope Francis of the Apostolic Letter issued “Motu Proprio” Spiritus Domini on 10 January 2021, among the many questions that arose as a result of the pontiff’s decision to modify Canon 230 § 1 of the Code of Canon Law was a question concerning the limits to the liturgical ministry of women in the Church. The author of this paper attempts to answer that question by referring to “ministries” in the Latin Church as defined, above all, by Saint Paul VI’s Apostolic Letter issued “Motu Proprio” Ministeria quaedam of 15 August 1972 and by the Code of Canon Law promulgated by Saint John Paul II on 25 January 1983. In its broader meaning, however, the term “ministry” may refer to almost any form of service or ministering in the Church, including ministry in the liturgy under the sacrament of Holy Orders. Hence, the article also reflects upon the possibility of such “liturgical ministry” being performed by women. With respect to the ministries of lectors and acolytes, the pre-existing limits to women’s liturgical ministry no longer apply. As regards priesthood, the limits concerning the liturgical ministry of women in the Catholic Church in the light of her immutable doctrine are absolutely non-negotiable. An issue that remains open and ambiguous, however, is the admission of women to diaconate, although the available historical accounts do not support the thesis that women were permitted to be ordained into the first degree of Holy Orders in the Christian antiquity. In fact, this would contradict the Magisterium Ecclesiae, which prohibits women from being ordained to priesthood as the next degree of this sacrament.

Źródło:

Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2022, 60, 2; 7-27
1234-4214

Pojawia się w:

Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 44.

Tytuł:

Archetyp liturgii słowa w liturgii synagogalnej
The Archetype of the Liturgy of the Word in the Synagogal Liturgy

Autorzy:

Nowak, Jacek

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/949485.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Polskie Towarzystwo Teologiczne

Tematy:

aklamacja
ambona
liturgia słowa
liturgia synagogalna
acclamation
ambo
liturgy of the word
synagogal liturgy

Opis:

One should look for the roots of the Christian liturgy of the word in the Bible, as this is where the synagogal liturgy comes from. This paper consists of three parts: (1) The Liturgy of the Word, (2) Acclamations, and (3) The Ambo.  It shows sets of readings for different holidays as well as the gestures and responses of lectors and the faithful. In the liturgy of the word, the Torah was the most important book; the prophets’ texts were of a lesser importance. The homily and the singing of psalms were also crucial elements of the liturgy. The gathered assembly ended with a blessing. Acclamations: Amen and Alleluia have also been adopted into the Christian liturgy. In a synagogue there is an ambo, whose Biblical roots can be found in Neh 8 : 4. These synagogal elements have been adopted into Christianity. Taking into consideration 2 Cor 13–18, some differences between the synagogal liturgy and the Christian liturgy can be noticed. The archetype of the liturgy of the word refers only to the external characteristics of the liturgy. In times of the Old Testament, people addressed only God, whereas in the liturgy of the Church, Christ is also present during the proclamation of the word of God (cf. Vatican Council II, Sacrosanctum Concilium, 7, 33). Therefore, in the Christian liturgy of the Word, man finds the Spirit and life (cf. J 6 : 63).
Genezy chrześcijańskiej liturgii słowa należy upatrywać w Biblii, ponieważ z niej wywodzi się liturgia synagogalna. Artykuł jest podzielony na trzy części: (1) Liturgia słowa, (2) Aklamacje, (3) Ambona. Pokazane są zestawy czytań w zależności od święta, a także zachowania lektorów i wiernych. Największe znaczenia miała Tora. Mniejsze znaczenie miało czytanie proroków. Do istotnych momentów liturgii słowa należy w synagodze także homilia i śpiew psalmów. Zgromadzenie kończyło się udzieleniem błogosławieństwa. Liturgia chrześcijańska przyjęła również aklamacje: Amen i Alleluja. W synagodze znajduje się także ambona, która bierze swoją podstawę biblijną z Ne 8, 4. Te synagogalne elementy przechodzą do chrześcijaństwa. Biorąc pod uwagę 2 Kor 13–18, widać różnicę pomiędzy liturgią synagogalną a liturgią chrześcijańską. O archetypie można mówić tylko w zewnętrznej formie. W czasach Starego Testamentu zwracano się tylko do Boga. W liturgii Kościoła podczas proklamacji słowa Bożego jest obecny Chrystus (por. Sobór Watykański II, konst. Sacrosanctum Concilium, 7, 33). Tak więc w chrześcijańskiej liturgii słowa człowiek odnajduje ducha i życie (por. J 6, 63).

Źródło:

Ruch Biblijny i Liturgiczny; 2018, 71, 1
2391-8497
0209-0872

Pojawia się w:

Ruch Biblijny i Liturgiczny

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 45.

Tytuł:

Liturgia żywą katechezą
The Liturgy is a Living Catechesis

Autorzy:

Goliszek, Piotr

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/32062609.pdf

Data publikacji:

2009

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

Jezus Chrystus
Duch Święty
liturgia
katecheza
uobecnienie
osoba
wiara
spotkanie
doświadczenie
Jesus Christ
the Holy Spirit
the Liturgy
catechesis
religious instruction
making present
person
faith
encounter
experience

Opis:

Liturgia to wspólnota Boga z człowiekiem. Człowiek w celebracji liturgicznej doświadcza spotkania z Osobą Chrystusa. Jest to spotkanie na sposób osobowy, czyli realnie i rzeczywiście. Liturgia bowiem uobecnia całą Osobie Chrystusa, Jego życie, słowa i czyny. Uobecnia historię zbawienia, w szczególny sposób Paschalne Misterium Chrystusa, czyli mękę, śmierć, pogrzeb oraz zmartwychwstanie i wniebowstąpienie a także wylanie Ducha Świętego. Duch Święty który ożywił Chrystusa przy zmartwychwstaniu w liturgii uobecnia Jego dzieło zbawcze i czynie je żywym i aktualnym. Obecny w liturgii Jezus Chrystus przez ożywiające działanie Ducha Świętego zbawia, budzi wiarę i wyzwala człowieka do wolności dziecka Bożego. Człowiek w ten sposób otrzymuje dar nowego życia przez osobowe zjednoczenie z Ojcem przez Chrystusa w Duchu Świętym. Jezus Chrystus w liturgii za współdziałaniem Ducha Świętego objawia się i spotyka się z człowiekiem oraz prowadzi do komunii i zjednoczenia z całą społecznością Trójcy Świętej. W tym miejscu wyłania się cel liturgii który jest identyczny z nadrzędnym celem katechezy. Zarówno liturgia jak i katecheza ma za cel doprowadzić swojego uczestnika do komunii i zażyłości z Jezusem Chrystusem, który prowadzi do więzi z Ojcem w Duchu Świętym. Ten personalistyczny charakter liturgii sprawia, że jest ona miejscem żywej katechezy. Liturgia bowiem wiarę wyraża, przekazuje i kształtuje. Cała liturgia zawiera wiarę katolicką i tę wiarę przez celebrację wyznaje. Wprawdzie liturgia nie jest naukowym poznaniem wiary, nie wyjaśnia pojęć, nie jest teologicznym traktatem ani wykładem ale jej katechetyczny charakter wyraża się w tym, że czyni wiarę oraz prowadzi do egzystencjalnego spotkania z Bogiem. W tym sensie liturgia jest żywą, dynamiczną katechezą posiadającą charakter osobowy i wychowawczy. W katechezie mającej miejsce w liturgii, sam Bóg przemawia, poucza, zbawia i wychowuje człowieka do pełni człowieczeństwa.
The Liturgy is a community between God and man. During a liturgical celebration, man experiences an encounter with the Person of Christ. It is a personal encounter, that is, a real encounter. The Liturgy makes present the whole Person of Christ, His life, words and acts. It makes present the history of salvation, in particular the Paschal Mystery of Christ, that is His passion, death, funeral, resurrection, and ascension, and the outpouring of the Holy Spirit. The Holy Spirit that revived Christ at resurrection in the Liturgy makes present His salvific work, makes it alive and actual. Jesus Christ present in the Liturgy through the enlivening action of the Holy Spirit saves, arouses faith and sets man free to be a child of God. Thus man receives a gift of new life through personal unity with the Father through Christ in the Holy Spirit. In the Liturgy, Jesus Christ in collaboration with the Holy Spirit reveals, meets man, and leads to communion and unity with the whole community of the Holy Trinity. Here emerges the purpose of the Liturgy, which is identical with superior purpose of religious instruction (catechesis). Both the Liturgy and catechesis seek to lead their participant to communion and intimacy with Jesus Christ. He leads to unity with the Father in the Holy Spirit. This personalistic character of the Liturgy makes it the place of living catechesis. The Liturgy expresses faith, communicates faith and shapes it. The whole Liturgy contains Catholic faith and confesses this faith through celebration. The Liturgy is not a learned knowledge of faith, it does not explain concepts, it is not a theological tract or an interpretation, but its catechetic character is expressed in the fact that it makes faith and leads to an existential encounter with God. In this sense the Liturgy is a living and dynamic catechesis, it has a personal and educational character. In religious instruction that is taking place in the Liturgy God Himself speaks, gives instructions saves, and brings up man to full humanity.

Źródło:

Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne; 2009, 1; 117-131
2082-8586

Pojawia się w:

Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 46.

Tytuł:

Papieski „ryt Resurrexit” celebrowany w Poranek Wielkanocny
The Papal “Rite Resurrexit” Celebrated in the Easter Morning

Autorzy:

Litawa, Karol

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/32062793.pdf

Data publikacji:

2012

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

ryt
liturgia papieska
Acheropìta
Niedziela Wielkanocna
Sancta Sanctorum
Kuria rzymska
rite
the papal liturgy
Easter Sunday
the Roman Curia

Opis:

In the spirit of the Second Vatican Council reform, from the treasury of the liturgical tradition the medieval papal rite Resurrexit has been restored; it had been once celebrated in the Sancta Sanctorum private chapel at the Lateran in front of the Acheropìta icon. The rite, with its rich symbols, was introduced again into the papal liturgy in the Jubilee Year 2000 and has been celebrated up till now in the morning of Easter Sunday in St Peter’s Square. In front of the gathered people, the Pope, following the example of St Peter (St John 20, 1-10), by celebrating the rite, in a way becomes again “the first witness” of Christ’s resurrection, and Surrexit Dominus vere et apparuit Simoni. Alleluia, alleluia, alleluia solemnly sung by a deacon as well as reverence shown by incensing the Icon introduces one into the mystery of happily experiencing the Eucharist both in the Middle Ages and today.

Źródło:

Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne; 2012, 3; 49-61
2082-8586

Pojawia się w:

Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 47.

Tytuł:

Piękno liturgii a miłość Chrystusa
Beauty of the liturgy and love for Christ

Autorzy:

Mieszczak, Stanisław

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/553553.pdf

Data publikacji:

2018-12-25

Wydawca:

Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów

Tematy:

natura piękna
natura liturgii
prawda znaku
etyka czynności liturgicznej
miłość do Chrystusa
nature of the beauty
nature of the liturgy
truth of the liturgical sign
ethic in the liturgical action
love for Christ

Opis:

Piękno jest jednym z ważnych komponentów liturgii. Nie ogranicza się jednak do kryteriów związanych z estetyką. Należy brać pod uwagę, że celebracja liturgiczna jest wydarzeniem, w którym dokonuje się zbawienie człowieka i jego uświęcenie. Dlatego znając ogólne kryteria piękna, należy je uzupełnić o sens celebracji liturgicznej, odnieść je do kryterium prawdy i nawet etyki. Nie można zapomnieć także, że u podstawy prawdziwego piękna liturgii jest ofiara Jezusa Chrystusa i nie może jej braknąć także u tych, którzy w niej uczestniczą i troszczą się o nią. Właściwym motywem troski o jakość liturgii jest ostatecznie miłość do Chrystusa.
Beauty is one of important components of the liturgy. However, it is not limited to the criteria related to aesthetics. It should be taken into account that liturgical celebration is an experience in which salvation and sanctification of a man take place. Therefore, knowing the general criteria of beauty, they should be supplemented with a sense of liturgical celebration and referred to the criterion of truth and even ethics. It cannot be forgotten that at the base of the true beauty of the liturgy is the sacrifice of Jesus Christ which cannot be missed by those who participate in it and care for it. The proper motive for caring for the quality of the liturgy is ultimately love for Christ.

Źródło:

Sympozjum; 2018, 2(35); 77-91
2543-5442

Pojawia się w:

Sympozjum

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 48.

Tytuł:

The Celebration of the Mystery of the Incarnation of the Son of God in Light of Processions in Post-Tridentine Rituals of Wrocław of the 18th and 19th Centuries
Celebracja misterium Wcielenia Syna Bożego w świetle procesji w potrydenckich rytuałach wrocławskich z XVIII i XIX wieku

Autorzy:

Pałęcki, Waldemar

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2038117.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

historia liturgii
procesja
okres Adwentu
uroczystość Narodzenia Pańskiego
święto Obrzezania Pańskiego
Epifania
liturgia potrydencka
Rytuał Piotrkowski
diecezja wrocławska
history of the liturgy
procession
Advent period
the Nativity
Feast of the Circumcision of the Lord
Epiphany
post-Tridentin liturgy
Piotrków Ritual
diocese of Wrocław

Opis:

Świętowanie misterium Wcielenia Syna Bożego po raz pierwszy zostaje wspomniane w Chronografie z 354 roku, który jest fundamentalnym dokumentem dotyczącym genezy tego święta. W ciągu wieków w różny sposób podkreślano znaczenie Wcielenia Syna Bożego poprzez uroczystą celebrację tego misterium. Wśród wielu zwyczajów liturgicznych znajdują się procesje w niedziele czasu Adwentu, okresu Narodzenia Pańskiego, uroczystości przypadające w tym okresie oraz w same niedziele do 2 lutego. Zwyczaj procesji niedzielnych znany był w tradycji staropolskiej i został utrwalony w Rytuale Piotrkowskim z 1631 r., ale nie ma w nim procesji przeznaczonych na niedziele Adwentu i okresu Narodzenia Pańskiego oraz święta przypadające w tym czasie. Teksty liturgiczne przeznaczone na te dni występują natomiast w czterech wydaniach rytuału wrocławskiego z 1723, 1775, 1794 i 1847 r. Procesje rozpoczynano od śpiewu odpowiednich antyfon, które miały swój odpowiednik w tekstach Officium divinum danego czasu, czy dnia liturgicznego. Do wyjątku należała antyfona w niedziele Adwentu Missus est Angelus Gabriel…, która była przewidziana w liturgii monastycznej z XI/XII w., a przykładem jest antyfonarz Saint-Maur-les-Fossés. Podczas procesji ważnym miejscem modlitwy było statio pośrodku kościoła. Odmawiano wówczas werset, modlitwę, a na zakończenie śpiewano antyfonę. Modlitwa zazwyczaj była zaczerpnięta z formularza mszalnego danego dnia świątecznego za wyjątkiem adwentu, kiedy modlitwa pochodziła z formularza mszy maryjnych. Znamiennym, że znaną antyfonę Pax aeterna… śpiewano tylko w niedziele Adwentu, zastępując ją w okresie Narodzenia Pańskiego antyfoną Hodie Christus natus est…. Antyfony na zakończenie procesji zostały natomiast zaczerpnięte z oficjum, jak w przypadku okresu Adwentu, czy w Epifanię. Do wyjątków należy antyfona O beata infantia… śpiewana w sam dzień Narodzenia Pańskiego, w święto Obrzezania Pańskiego, oraz w niedziele przypadające po Epifanii do święta Oczyszczenia Maryi (2 lutego). Antyfona ta występowała w tradycji monastycznej, czego przykładem są średniowieczne antyfonarze z Saint-Denis oraz Saint-Maur-les-Fossés. Poznanie tekstów liturgicznych i różnych form znanych na przestrzeni wieków i ich proweniencji pozwala nakreślić pełen obraz tradycji znanych w Kościele łacińskim na ziemiach polskich.
Celebration of the mystery of the incarnation of the Son of God is mentioned for the first time in Chronograph (A.D. 354)—a fundamental document explaining the origin of this feast. Over the centuries the Incarnation of the Son of God was given emphasis in various ways through ceremonious celebration of this mystery. Among many liturgical customs are Sunday processions during Advent, at Christmas, and festivities held in this time and Sundays until 2 February. Sunday processions were known in the old Polish tradition and this custom was sanctioned in the Piotrków Ritual in 1631, but it does not feature processions for Advent Sundays, Christmas period, and holidays falling within this period. Liturgical texts intended for these days are present in four editions of the Wrocław Ritual of 1723, 1775, 1794 and 1847. The processions started with the singing of appropriate antiphons, which had their counterpart in the texts of Officium divinum of that period or a liturgical day. The antiphon Missus est Angelus Gabriel... for Advent Sundays was an exception. It was intended for the monastic liturgy of the 11th/12th centuries, and it can be found in antiphonary Saint-Maur-les-Fossés. During a procession, statio in the middle of a church was an important point for worship. A verse or a prayer was said concluded with the singing of an antiphon. The prayer was typically found in a missal form for a particular feast day except for Advent, when the prayer was read from a form for Marian masses. Notably, the well-known antiphon Pax aeterna... was sung only on Advent Sundays, which was replaced by the antiphon Hodie Christus natus est... during Christmas. Antiphons concluding processions, however, were taken from an officium, as it was done during Advent or Epiphany. The antiphon O beata infantia... is an exception, which is sung on the very Nativity Day, Circumcision Day, and on Sundays falling after Epiphany until the Fest of the Purification of the Virgin (2 February). This antiphon was present in the monastic tradition, for example in medieval antiphonaries of Saint-Denis and Saint-Maur-les-Fossés. Exploration of liturgical texts and various forms that are have been known over centuries as well as their origin makes it possible to sketch a full picture of traditions used in the Latin Church in the territory of Poland.

Źródło:

Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 8; 121-140
2353-7272

Pojawia się w:

Roczniki Teologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 49.

Tytuł:

Post-conciliar Changes in Liturgy
Szeroki kontekst posoborowych zmian w liturgii

Autorzy:

Mieszczak, Stanisław

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/671893.pdf

Data publikacji:

2013

Wydawca:

Polskie Towarzystwo Teologiczne

Tematy:

The Second Vatican Council
Constitution on the Sacred Liturgy Sacrosanctum Concilium
the reform of the liturgy
Christian archaeology
liturgical music
Cecilian Movement
Guéranger Proper
Liturgical Renewal Movement
liturgical ministry
Missals
Sobór Watykański II
Konstytucja o liturgii świętej Sacrosanctum Concilium
reforma liturgii
archeologia chrześcijańska
muzyka liturgiczna
ruch cecyliański
Proper Guéranger
ruch odnowy liturgicznej
duszpasterstwo liturgiczne
mszaliki

Opis:

Pięćdziesiąta rocznica ogłoszenia soborowej Konstytucji o liturgii świętej Sacrosanctum Concilium rozbudziła wiele zainteresowania tym dokumentem i zmianami w liturgii Kościoła katolickiego. Dzieło reformy nie było jednak owocem jedynie tendencji soborowych. Było odpowiedzią na wyzwania, jakie stanęły przed Kościołem już od połowy XIX wieku. W dziedzinie liturgii miał miejsce rozwój nauk historycznych, odnowienie zainteresowania Biblią, ponowne odkrycie wpływu dobrze celebrowanej liturgii na życie społeczne, nowe duszpasterstwo liturgiczne, odnowa muzyki, zarówno w parafiach, jak i w celebracjach pontyfikalnych. Oprócz tego rozwijały się misje ad gentes i w konsekwencji dialog ekumeniczny, różne formy pobożności, co sprzyjało poszukiwaniom bardziej autentycznej religijności. Nie można zapomnieć także wydarzeń politycznych i prądów myślowych z tamtych lat. Reforma była palącą potrzebą, a Sacrosanctum Concilium nie tyle dała początek zmianom, ile raczej ukierunkowała je zgodnie z wymaganiami Kościoła.
The fiftieth anniversary of the proclamation of the conciliar Constitution on the Sacred Liturgy has raised a lot of interest in this document and the changes in the liturgy of the Catholic Church. The work of reform, however, was not only the result of conciliar tendencies. It was a response to the challenges that the Church had been facing since the mid-nineteenth century. In the field of liturgy many changes took place. The development of historical science, the renewal of the interest in the Bible, the rediscovery of the impact of well-celebrated liturgies on social life, new liturgical ministry, the renewal of music – all these helped to change the face of the Catholic Church liturgy. In addition to that, the mission works ad gentes developed and this resulted in more open ecumenical dialogue and various forms of piety which, in turn, contributed to the search for a more authentic religiosity. The reform was a pressing need and Sacrosanctum Concilium did not, in fact, initiate the changes, but directed them in accordance with the requirements of the Church.

Źródło:

Ruch Biblijny i Liturgiczny; 2013, 66, 4
2391-8497
0209-0872

Pojawia się w:

Ruch Biblijny i Liturgiczny

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 50.

Tytuł:

Liturgia „zmediatyzowana” w świetle Dyrektorium Konferencji Episkopatu Polski w sprawie celebracji Mszy świętej transmitowanej przez telewizję
“Mediatized” liturgy in light of the Directory of the Polish Bishops’ Conference on the Celebration of the Holy Mass Broadcast on Televisionn

Autorzy:

Bartocha, Waldemar

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/502456.pdf

Data publikacji:

2019

Wydawca:

Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi

Tematy:

Msza święta
mediatyzacja
telewizja
transmisja
liturgia słowa
liturgia eucharystyczna
The Mass
mediatization
television
transmission
liturgy of the Word
Eucharistic liturgy

Opis:

The aim of the article is to discuss the main assumptions of the Directory of the Polish Bishops’ Conference on the Celebration of the Holy Mass Broadcast on Television published on 14 March 2017 and to answer the question about the difference between watching the Holy Mass on television and direct participation in the Eucharist. The liturgy is the work of the Holy Trinity, a constant “sacred exchange” of blessings, a dialogue in which the people of God participate. The dialogical (relational) structure of the liturgy demands, therefore, an authentic relationship between man and God. God “needs,” as it were, the human “you” to whom He speaks and who responds to Him. The recipient of the broadcast liturgy, unlike the members of the liturgical congregation, who form a real community, does not participate directly in the anamnestic narration of the events of the Cenacle and Golgotha, because ritual anamnesis demands the unity of place and time, that is, the current, physical presence in the place of remembrance. There is, therefore, a fundamental difference on the ontological-sacramental level between the Holy Mass in which we participate and the transmitted image of it. The “mediatized” Eucharist is not and never will be the Holy Mass. Listening to and watching the Mass is not tantamount to direct participation in it, and therefore does not allow one to fulfill the obligation to participate in the Mass on Sundays and the prescribed feasts. Nevertheless, the broadcasts of the Mass have pastoral value, since they enable the sick and elderly who are unable to go to the place where the Eucharist is celebrated to establish a spiritual bond with the faithful who participate in the Eucharist in a particular church. They are, therefore, an integral part of the pastoral care of the sick. The broadcasts of liturgy in media also have evangelistic and formative dimensions since they are a carrier of evangelical content and can also serve as a bridge for people who do not know the Church or who have lost contact with it, enabling them to have contact with the Word of God and with the liturgy. The preparation of a Mass broadcast on television requires multifaceted, harmonious and creative collaboration of both those involved in the liturgy itself and the media team so that it can fulfill its pastoral purpose.

Źródło:

Łódzkie Studia Teologiczne; 2019, 28, 4; 55-69
1231-1634

Pojawia się w:

Łódzkie Studia Teologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce