Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "the United Nations" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 42
Tytuł:
75-lecie ONZ. Czy ONZ pomogła światu?
75th Anniversary of the United Nations. Has the UN Helped the World?
Autorzy:
Towpik, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2092264.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
wpływ ONZ na stosunki międzynarodowe
nowe zagrożenia światowe
umacnianie ONZ
Deklaracja upamiętniająca 75 rocznicę powstania ONZ
influence of the United Nations on international relations
new global threats
strengthening the United Nations
‘Declaration on the commemoration of the seventy-fifth anniversary of the United Nations’
Opis:
Chociaż nie wszystkie cele określone w Karcie Narodów Zjednoczonych zostały zrealizowane, to równocześnie w wielu dziedzinach osiągnięcia ONZ wyraźnie przekroczyły zawarte w niej zamierzenia. ONZ, wspierając proces dekolonizacji, w znaczący sposób wpłynęła na kształt społeczności międzynarodowej, a pomagając w rozwoju prawa międzynarodowego – na stosunki międzypaństwowe. Nadanie przez ONZ szczególnej rangi problematyce praw człowieka, „zrównoważonego rozwoju”, konieczności zmniejszenia ubóstwa w świecie, ochrony środowiska oraz pomocy humanitarnej istotnie zmieniło myślenie o współczesnym świecie. Wzrastające poczucie nowych zagrożeń dla ludzkości powinno być głównym motywem działań na rzecz umocnienia ONZ. Przyjęta w toku obecnej 75 sesji Zgromadzenia Ogólnego ONZ na szczeblu szefów państw i rządów Deklaracja upamiętniająca 75 rocznicę powstania ONZ stwarza pewną nadzieję. Deklaracja ta wskazuje – podobnie jak Karta NZ – na główne problemy światowe oraz podkreśla, że mogą być one rozwiązane jedynie przez „ożywiony ponownie multilateralizm”. Deklaracja ta powinna być istotnym impulsem dla polityków i naukowców dla refleksji i działań na rzecz umocnienia ONZ
While not all the goals set out in the United Nations Charter have been achieved, in a number of areas the achievements of the United Nations have clearly exceeded those set out in the UN Charter. By supporting the process of decolonization, the United Nations significantly influenced the shape of the international community and helped in the development of international law regulating interstate relations. The special status given by the UN to the issues of human rights, ‘sustainable development’, the need to reduce poverty in the world, protection of the environment and humanitarian aid significantly changed the way we think about the contemporary world. The growing awareness of new threats to humanity should constitute the main motive for efforts aimed at strengthening the United Nations. The ‘Declaration on the commemoration of the seventy-fifth anniversary of the United Nations’ adopted at the current session of the UN General Assembly at the level of heads of state and government, gives some hope in this area. The declaration identifies – like the UN Charter – the main world problems and stresses that they can only be solved by ‘reinvigorated multilateralism’. The declaration should give a strong impetus to politicians and scientists to reflect on and act in order to strengthen the United Nations.
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2020, 56, 3; 73-87
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
International Law and the Nagorno–Karabakh War: Opinion on Political Aspects
Autorzy:
Mammadov, Sadir Surkhay
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/594620.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
the Nagorno–Karabakh War
the United Nations
international law
genocide
legal system
criminal code
Azerbaijan
Armenia
Opis:
The opinion report considers relations between international norms, Azerbaijan’s national legal system and political understandings of the Nagorno–Karabakh conflict. It discusses classification of Armenian actions in a context of the international law’s development and an impact of international regulations on national criminal codes. Therefore, it presents the Azerbaijani perspective on major political aspects of the Nagorno–Karabakh War and international response to Armenian occupation of Azerbaijan’s territories. Moreover, it evaluates Armenian actions in the region with reference to the definition of genocide and international policy of its prevention. In general, the opinion report shows how the Azerbaijani society understands the conflict and how it may be classified on the basis of the Soviet law (as acts of terror has started in the late 1980s), the international law and the contemporary Criminal Code of the Republic of Azerbaijan. As a result, it is not only a report that introduces the Azerbaijan’s perspective on the issue, but it can also be recognised as an interesting source to understand how the Azerbaijani people label actions of their neighbouring nation.
Źródło:
Polish Political Science Yearbook; 2016, 45; 385-390
0208-7375
Pojawia się w:
Polish Political Science Yearbook
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polskie zaangażowanie w Afryce. Ambasador Lewandowski w ONZ a sprawa Konga
Polish Involvement in Africa: Ambassador Lewandowski in the UN and the Congo Issue
Autorzy:
Kratiuk, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2091890.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
Foreign policy
Independence
Charter of the United Nations
Polityka zagraniczna
Niepodległość
Karta Narodów Zjednoczonych
Opis:
Celem artykułu jest analiza polskiej polityki zagranicznej realizowanej w ramach ONZ w okresie zimnej wojny. Jako case study posłużył rok 1960, kiedy Polska była członkiem Rady Bezpieczeństwa ONZ. Reprezentowana była wówczas przez ambasadora Bohdana Lewandowskiego, którego rolę również przybliżono w niniejszym artykule. W tym okresie Polska starała się wspierać nowo powstałe państwa i ich niezależność, co uwarunkowane było nie tylko ogólną polityką obozu socjalistycznego, ale przede wszystkim historycznymi doświadczeniami kraju. Tak też było, kiedy niepodległość uzyskało Kongo. Przedstawiono, jak reprezentant Polski, ambasador Bohdan Lewandowski, w swoich działaniach w Radzie Bezpieczeństwa starał się wspierać rząd w Kongu. W artykule ukazano także rolę, jaką odegrał Dag Hammarskjoeld, sekretarz generalny ONZ, oraz kontrowersje związane z ONUC - Operacją Organizacji Narodów Zjednoczonych w Kongu, tj. misją pokojową wysłaną do Konga na prośbę kongijskiego rządu. Przeanalizowano pokrótce politykę i postawę innych państw Rady, mających wpływ na przebieg i zakończenie samego kryzysu oraz misji, która miała go zażegnać. Artykuł przybliża problem podziału w Radzie Bezpieczeństwa, kluczowość stanowiska sekretarza generalnego, ale przede wszystkim polskie starania na rzecz Konga i utrzymania przez to państwo niepodległości i niezależności.(abstrakt oryginalny)
The purpose of the article is to analyse the Polish foreign policy in the UN during the Cold War. The author has chosen the year 1960 for her case study, as at that time Poland was a member of the UN Security Council and was represented by Ambassador Bohdan Lewandowski. Furthermore, the article shall elaborate on the role played by Ambassador Lewandowski. In the period in question, Poland strived to support newly emerging countries and their independence, which was not only determined by the overall policy of the socialist camp but even more so by Poland's entire historical experience. This was also the case when Congo gained independence. The author shall present the significant role played in the Security Council by Polish Ambassador Bohdan Lewandowski, who sought to support Congo through his activity. The article shall also elaborate on the role played by UN Secretary-General Dag Hammarskjoeld and on the controversies surrounding ONUC, the UN peacekeeping mission deployed to the Congo upon the request of the local government. Furthermore, the author shall analyse the policies and positions of the other countries sitting in the Council that influenced the course and conclusion of the crisis and the mission that was to address it. The article focuses on the problem of divisions in the Security Council, the key importance of the Secretary-General's position, but most importantly it presents Poland's efforts to support Congo and help it maintain independence and sovereignty.(original abstract)
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2016, 52, 2; 367-382
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Działalność stałego przedstawicielstwa dyplomatycznego Polski przy ONZ – próba oceny skuteczności działań
Autorzy:
Nita, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2131572.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Instytut Studiów Międzynarodowych i Edukacji Humanum
Tematy:
United Nations
framework of the United Nations
permanent mission to the international organization
prerogatives of the permanent mission
organizational structure
functions of the permanent mission
Opis:
The United Nations undoubtedly plays a significant role in the forming of international relations. The dynamic character of the works, which are being taken within the framework of this organization forced its members to create permanent diplomatic missions. Its main function is to make the participation of the member states as effective as possible. Being a member of the above mentioned organization, Poland had created its own permanent mission to it. Inspite of its great importance, there are very few articles on this matter in Polish Scientific literature. For this reason the author decided upon writing this article. This paper introduces the currect diplomatic stuff of the mission, its prerogatives and organizational structure. Another important issue of this article is to present the history of Polish permanent missions works in the United Nations.
Źródło:
Humanum. Międzynarodowe Studia Społeczno-Humanistyczne; 2015, 2(17); 125-136
1898-8431
Pojawia się w:
Humanum. Międzynarodowe Studia Społeczno-Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Udział Polski w misjach pokojowych Organizacji Narodów Zjednoczonych
Participation of the Polish army in the United Nations Peacekeeping missions
Autorzy:
Lewczuk, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2049821.pdf
Data publikacji:
2021-07-30
Wydawca:
Niepaństwowa Wyższa Szkoła Pedagogiczna w Białymstoku
Tematy:
misje pokojowe
Organizacja Narodów Zjednoczonych
Siły Zbrojne RP
peacekeeping missions
the United Nations
the Polish Armed Forces
Opis:
Bezpieczeństwo międzynarodowe to sfera niezwykle zróżnicowana. Procedury przeciwdziałania niebezpieczeństwom oraz problemy w dyplomatycznym oraz taktownym rozstrzyganiu sporów między państwami spowodowały, że misje pokojowe zaczęły nabierać znaczenia. Armia polska od kilkudziesięciu lat bierze udział w misjach pokojowych ONZ na różnych kontynentach. W działaniach wielonarodowych istotną kwestią jest ich cel. Użycie wojska jest obecnie związane z dążeniem do pokoju i stabilności, a nie z walkami i zajmowaniem obszaru.
International security is an extremely diverse sphere. Procedures for counteracting threats and problems in the diplomatic and tactful settlement of disputes between countries meant that peacekeeping missions have gained importance. The Polish army has been participating in UN missions on various continents for several decades. An important issue in multinational activities is their purpose. The use of the army is now associated with the pursuit of peace and stability rather than combat and land seizure.
Źródło:
Zagadnienia społeczne; 2021, 1, 15; 235-259
2353-7426
Pojawia się w:
Zagadnienia społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Karta Narodów Zjednoczonych jako światowa konstytucja – uwagi z perspektywy zakazu użycia siły
Autorzy:
Kleczkowska, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1788175.pdf
Data publikacji:
2016-09-01
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
Tematy:
Karta Narodów Zjednoczonych
ONZ
światowa konstytucja
zakaz użycia siły
Charter of the United Nations
United Nations
the world constitution
prohibition of the use of force
Opis:
The aim of the article is to answer the question on the role of the Charter of the United Nations for the international community, and in particular whether the Charter can be named the world constitution. The considerations upon this topic will be held from the perspective of the prohibition of the use of force. Thus, first of all, the prohibition itself should be briefly describe, in order to underline its absolute character and the fact that it was defined very broadly in the Charter. Secondly, one has to analyze the traits of the Charter as the potential constitutional act for the international community. Finally, these theoretical remarks will be referred to the states’ practice of application of the UN Charter. The conclusion stemming from such analysis indicates that the UN Charter may be formally named the world constitution, but in fact States do not treat obligations deriving from it as having any supreme power over their own national interests.
Źródło:
Studia Prawnicze; 2016, 3 (207); 7-25
0039-3312
2719-4302
Pojawia się w:
Studia Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
La Charte des Nations Unies interdit-elle le recours à la force armée ?
Does the Charter of the United Nations Prohibit the Use of Armed Force ?
Autorzy:
Sur, Serge
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2091833.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
Charter of the United Nations
International security
Armed conflicts
Karta Narodów Zjednoczonych
Bezpieczeństwo międzynarodowe
Konflikty zbrojne
Opis:
La Charte des Nations Unies interdit-elle le recours à la force armée ? C'est une question essentielle tenant compte du fait que la Charte des Nations Unies définit comme le but principal des Nations Unies le maintien de la paix et de la sécurité intrnationale. L'article est une interprétation personnelle de l'interdiction du recours à la force inscrite dans la Charte des Nations Unies. La paix, au sens positif du terme, dépassant la simple absence de conflits, mais enracinée dans la coopération pacifique et amicale entre les nations est envisagée dans l'article 55, inscrit dans le Chapitre IX qui traite de la coopération économique et sociale. La paix au sens négatif ne signifie que l'absence d'hostilités armées. C'est cette conception de la paix que la Charte des Nations Unies chereche surtout à mettre en oeuvre, établissant à cette fin un dispositif normatif et institutionnel. La garantie juridique est l'article 2 alinéa 4 qui d'une façon drastique limite le droit de l'Etat à recourir à la force dans les relations internationales La garantie institutionnelle est le Conseil de Sécurité. Son devoir est de maintenir et de rétablir la paix et la sécurité internationale et ses compétences sont définies dans le Chapitre VII de la Charte. Une question à part consitue l'article 51 de ce Chapitre qui prévoit pour l'Etat le droit naturel de légitime défense individuelle ou collective. La Charte des Nations Unies interdit-elle la guerre ? Le mot,,guerre'' ne figure dans la Charte qu'une fois, dans le Préambule, pour la condamner. Mais depuis l'entrée de la Charte en vigueur la violence internationale n'a pas disparu. L'auteur présente trois grandes lignes d'interprétation de l'article 2, alinéa 4 de la Charte : intégriste, nihiliste, pragmatique. L'interprétation intégriste, cela veut dire traditionnelle, pose que l'article 2, alinéa 4 comporte une interdiction générale et absolue de l'emploi de la force armée dans les relations internationales. L'interprétation nihiliste est à l'opposé à la précédente et s'appuye sur une appréciation réaliste de la situation acceptant de nombreux abandons dans la pratique de l'interdiction du recours à la force. L'auteur se prononce pour l'interprétation pragmatique où on cherche de concilier les normes avec la pratique internationale où le texte des normes est interprété dans le contexte de concrets événements que provoque le recours à la force. L'application de l'article 2 alinéa 4 suscite un certain nombre de problèmes : l'interdiction ne concerne que les Etats tandis que de plus en plus souvent ce sont des acteurs non-étatiques qui recourent à la force dans les relations internationales. D'autres questions concernent l'interprétation de la menace d'emploi de la force armée, de la restriction du recours à la force armée, l'emploi de la force dans le cas de réalisation du principe relatif à la responsabilité de protéger et dans le cas d'emploi de la force avec l'aval du Conseil de Sécurité. Une attention particulière consacre l'auteur au droit naturel de légitime défense individuelle ou collective, prévu dans l'article 51 de la Charte. La majorité de la doctrine considère que la légitime défense n'est qu'une exception du principe d'emploi de la force qui ne peut s'exercer qu'à l'encontre d'une agression armée d'un Etat en provenance d'un autre Etat. Dans l'article on traite encore des conceptions de la légitime défense fonctionnelle et structurelle. En conclusion l'auteur souligne la nécessité que dans le domaine de l'interdiction du recours à la force la Charte des Nations Unies soit plus ouverte, plus flexible et plus intelligente.(abstrakt oryginalny)
This question is of key importance given that maintaining international peace and security is what the Charter of the United Nations defines as the organisation's primary objective. The article constitutes an original interpretation of the prohibition of the use of force included in the Charter of the United Nations. Article 55 in Chapter IX : International Economic and Social Co-operation speaks of peace in the positive sense, that is not limited solely to the absence of conflicts but rooted in peaceful and friendly cooperation between nations. Peace in the negative sense means only the absence of armed conflicts. This concept of peace is predominant in the UN Charter, having legal and institutional guarantees. The legal guarantee is set out in Article 2 Section 4, which radically restricts the right of states to use force in international relations. The role of the institutional guarantee is played by the Security Council. Its task consists in preserving and restoring international security and peace, and its competences are determined in Chapter VII. Article 51 of the same Chapter, in turn, which provides for a state's inherent right of individual or collective self-defence. Does the UN Charter prohibit war? The word 'war' as such is used in the Charter only once, in the Preamble, where war is condemned. But violence has not disappeared from international relations since the UN Charter's entry into force. The author presents three ways to interpret Article 2 Section 4 of the UN Charter : integrist, nihilistic and pragmatic. The traditional, integrist interpretation assumes a universal and absolute ban on the use of force in international relations ; the nihilistic interpretation assumes realistic evaluation of the situation, in practice granting numerous exceptions from the prohibition of the use of force. The author himself advocates the pragmatic interpretation, where the text of the norm is interpreted in the context of specific events that bring about the use of force. The application of Article 2 Section 4 involves certain problems : the ban concerns only states, while non-state actors increasingly often use force in international relations as well. Other issues concern the interpretation of the threat of using force, restrictions to the application of the prohibition of the use of force, using force for implementing the principle of responsibility to protect and using force upon consent of the Security Council. The author separately focuses on the inherent right of individual or collective self-defence, provided for in Article 51 of the Charter. The majority of experts in the field represent the view that self-defence is an exception from the principle of using force only in the case of armed aggression of one state against another. The article further highlights the division between functional and structural self-defence. In the conclusion, the author points out the need for the UN Charter to be(original abstract)
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2016, 52, 1; 177-188
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Political and Military Alliances and Coalition Relations Before and During the Second World War: Nature, Modality and Peculiarities
ВОЄННО-ПОЛІТИЧНІ СОЮЗИ ТА КОАЛІЦІЙНІ ВІДНОСИНИ НАПЕРЕДОДНІ ТА В ПЕРІОД ДРУГОЇ СВІТОВОЇ ВІЙНИ: ПРИРОДА, МОДАЛЬНІСТЬ, СПЕЦИФІКА
Autorzy:
Tolstov, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/894441.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
National Academy of Sciences of Ukraine. Institute of World History
Tematy:
alliance, coalition, war, aggression, threat, diplomacy, peaceful settlement, the League of Nations, the United Nations
союз, коаліція, війна, агресія, загроза, дипломатія, мирне врегулювання, Ліга націй, Об’єднані Нації
Opis:
В історії дипломатії періоду 20-40 рр. ХХ ст. пріоритетне значення посідає проблема формування союзницьких відносин та багатосторонніх коаліцій. В представленій статті автор намагався проаналізувати структурні та мотиваційні чинники, які впливали на встановлення й функціонування союзницьких та коаліційних відносин між тодішніми провідними державами. В умовах багатополярної системи міжнародних відносин мир і стабільність могли забезпечуватися або внаслідок використання механізмів колективної безпеки проти гегемонізму та агресії, або шляхом дотримання балансу сил та дієвих союзницьких зобов’язань. Жоден з цих структурних механізмів не виявився спроможним зупинити агресію держав «осі» Берлін-Рим, створеної в середині 1930-х рр. Політико-ідеологічні протиріччя та спроби замирення нацистського режиму за рахунок країн Центральної та Східної Європи призвели до поразки англо-французької коаліції на початковому етапі Другої світової війни. Основу «другої» антигітлерівської коаліції становило усвідомлення загрози людству, яка походила від держав-агресорів. Утім, ані при створенні Ліги націй, ані в рамках ООН міжнародній спільноті не вдалося започаткувати ефективні механізми, здатні гарантувати колективний захист від агресії та порушень міжнародного миру.
The problem of allied cooperation and formation of multilateral coalitions takes an important place in the diplomatic history of 1920-1940s’. This article presents an attempt to analyze the structural and motivational factors that influenced the establishment and functioning of the alliance and coalition relations between the leading powers of the time. In the context of multipolar international system peace and stability could be preserved by arrangements of collective security against aggression and hegemonism, or by the balance of power and effective alliances. None of these structural mechanisms could prevent the aggression of the Berlin-Rome “axis” created in the mid-1930s. The political and ideological contradictions and attempts to appease the Nazi regime at the expense of the countries of Central and Eastern Europe led to the defeat of the Anglo-French coalition in the first phase of the Second World War. The creation of the “second” anti-Hitler coalition was based on the common threat to humanity from the aggressive bloc. However, both the creation of the League of Nations and the United Nations Organization later failed to create effective mechanisms able to ensure collective defense against aggression and violation of international peace.
Źródło:
Проблеми всесвітньої історії; 2016, 1; 79-108
2707-6776
Pojawia się w:
Проблеми всесвітньої історії
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rada Bezpieczeństwa Narodów Zjednoczonych po zimnej wojnie
The UN Security Council after the Cold War
Autorzy:
Popiuk-Rysińska, Irena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2091943.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
Human rights
Charter of the United Nations
Terrorism
International security
Genocide
Prawa człowieka
Karta Narodów Zjednoczonych
Terroryzm
Bezpieczeństwo międzynarodowe
Ludobójstwo
Opis:
Rada Bezpieczeństwa NZ przeszła znaczącą ewolucję po zakończeniu zimnej wojny. Objęła ona trzy wymiary: przedmiot działania, instrumenty oraz procedurę. Coraz szerszemu ujmowaniu zagrożeń pokoju i bezpieczeństwa międzynarodowego towarzyszyły zmiany w zakresie środków i metod działania, które znacząco wyszły poza katalog określony w Karcie NZ. Szczególne znaczenie mają nowe kompetencje Rady o charakterze normatywnym oraz quasi-sądowniczym. Rozrost kompetencji Rady Bezpieczeństwa w wymiarze przedmiotowym i operacyjnym pozwala wyciągnąć wniosek o niewątpliwym rozroście "władzy" tego organu, a równocześnie stwarza problem jego legitymizacji. Nie ulega bowiem wątpliwości, że skład Rady, który obejmuje pięciu stałych członków z prawem weta oraz 10 niestałych, wybieranych co 2 lata według zasady sprawiedliwego podziału geograficznego, bez takiego prawa, nie odpowiada obecnemu układowi sił i rozkładowi interesów. Ponadto sama procedura funkcjonowania Rady jako organu zamkniętego przed światem, pozbawionego faktycznie kontroli, pracującego przy braku transparentności podważała jego wiarygodność, tym bardziej że jego decyzje wiążą wszystkie państwa. Podejmowane dotąd próby całościowej zmiany tego stanu nie zakończyły się sukcesem, natomiast skuteczne okazały się działania na rzecz poprawy funkcjonowania Rady, zmniejszenia deficytu demokratycznego, zwiększenia przejrzystości i transparentności oraz włączenia podmiotów trzecich w procesy decyzyjne. Artykuł analizuje ujęcie Rady w Karcie NZ, następnie omawia procesy wzrostu jej aktywności i kompetencji przedmiotowej oraz rozszerzania zakresu i zróżnicowania środków. Podejmuje też kwestię zmiany w zakresie procedury, będące próbą usprawnienia funkcjonowania i "demokratyzacji" tego organu.(abstrakt oryginalny)
The UN Security Council has considerably evolved since the end of the Cold War. This evolution has covered three dimensions: the object of activity, instruments and procedure. The increasingly broader definition of threats to international security and peace were accompanied by changes in terms of the means and measures used, which went substantially beyond what was specified in the UN Charter. The new normative and quasi-judicial competences of the Council are of particular importance. The development of the Security Council's competences as regards its scope of activity and operation justifies the conclusion that the power of this body has 'expanded', but at the same time it gives rise to the problem of legitimacy. There is no doubt that the composition of the Council, which includes five permanent members with veto power and ten non-permanent members, elected every two years in accordance with the principle of fair geographical representation and having no veto power, does not reflect the current distribution of power and interests. Moreover, the very procedure of the Council, as a body that is closed off from the world, subject to virtually no control and working without proper transparency, has undermined its credibility, even more so given that its decisions are binding to all countries. So far the attempts to comprehensively change this state of affairs have failed; there was some success, however, in improving the functioning of the Council, decreasing the democratic deficit, increasing transparency and including third parties in the decision-making processes. The article analyses how the Council is presented in the UN Charter and then analyses the processes of increasing the scope of activity and competences as well as of expanding and diversification of measures. It also addresses the issue of procedural change aimed at streamlining the functioning and democratisation of this body.(original abstract)
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2016, 52, 4; 221-241
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stosunki Unii Europejskiej z Organizacją Narodów Zjednoczonych
Relations of the European Union with the United Nations
Autorzy:
Starzyk-Sulejewska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2091784.pdf
Data publikacji:
2020-06-25
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
stosunki między organizacjami międzynarodowymi
stosunki między UE i ONZ
Unia Europejska
Organizacja Narodów Zjednoczonych
European Union
United Nations
relations between the EU and the United Nations
relations between the EU and other intergovernmental international organisations
Opis:
W artykule omówiono ewolucję statusu Wspólnoty Europejskiej (WE)/Unii Europejskiej (UE) w Organizacji Narodów Zjednoczonych (ONZ) w perspektywie badań teoretycznych dotyczących stosunków między międzyrządowymi organizacjami międzynarodowymi. W pierwszym podrozdziale dokonano analizy literatury, której celem jest wyjaśnianie ogólnych procesów oraz przesłanek mających wpływ na rozwój stosunków między organizacjami międzynarodowymi i którą można w związku z tym zaliczyć do literatury o charakterze teoretycznym w tym zakresie. W tym kontekście wyróżniono m.in. badania zajmujące się wyjaśnianiem różnych kategorii przesłanek stanowiących przyczynę nawiązywania i późniejszego rozwoju stosunków między organizacjami międzynarodowymi, literaturę wyjaśniającą przesłanki współpracy oraz rywalizacji między organizacjami międzynarodowymi, a także literaturę dotyczącą kwestii stosunków w ramach tzw. sieci międzyorganizacyjnych. W drugim podrozdziale omówiono najważniejsze monografie odnoszące się m.in. do zagadnień istotnych z punktu widzenia badań na temat stosunków UE z innymi organizacjami międzynarodowymi o charakterze międzyrządowym. W podrozdziałach trzecim i czwartym przedstawiono ewolucję statusu UE w ONZ, dokonując analizy uprawnień Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej (EWG), a następnie WE oraz UE w ONZ w latach 1974–2011, dalej wskazując najważniejsze zmiany wprowadzone w tym zakresie na podstawie rezolucji 65/276 Zgromadzenia Ogólnego ONZ z 3 maja 2011 r. W ramach konkluzji podjęto próbę oceny wprowadzonych zmian w statusie UE w ONZ m.in. na tle statusu, zabiegów i oczekiwań innych pozapaństwowych uczestników stosunków międzynarodowych, w tym organizacji pozarządowych wobec rozwoju ich stosunków z ONZ.
The article discusses the evolution of the EC/EU’s status in the UN from the perspective of theoretical studies of the relations between intergovernmental international organisations. The first section is dedicated to an analysis of the literature that explains the general processes and determinants affecting the development of relations between international organisations and that, consequently, can be considered relevant theoretical literature in this field. In this context, the author highlights, among others, studies dedicated to the explication of various categories of determinants underlying the establishment and development of relations between international organisations, works explaining the determinants of cooperation and rivalry between international organisations and works explaining the relations in interorganisational networks. In the second section, the author discusses the most important monographs addressing, for example, issues important for research on the relations between the EU and other intergovernmental international organisations. The third and fourth sections are devoted to the evolution of the EU’s status in the UN, including an analysis of the competences of the EEC and then the EC and the EU in the UN between 1974 and 2011, followed by a discussion of the most important changes introduced in this regard under United Nations General Assembly Resolution 65/276 of 3 May 2011. In conclusions, the author seeks to evaluate the changes in the EU’s status in the UN compared to, among others, the status, efforts and expectations of other non-state participants of international relations, including non-governmental organisations, in the context of the development of their relations with the UN.
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2015, 51, 1; 51-70
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Cyprus Talks 2015–2017: Their Course, the Outcome, and Consequences for the European Union
Rokowania cypryjskie 2015–2017. Przebieg, rezultat oraz konsekwencje dla Unii Europejskiej
Autorzy:
Osiewicz, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1012025.pdf
Data publikacji:
2020-12-31
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
the Cyprus question
Cyprus talks
the European Union
Cyprus
negotiations
the United Nations
kwestia cypryjska
negocjacje pokojowe na Cyprze
Unia Europejska
Cypr
negocjacje
Organizacja Narodów Zjednoczonych
Opis:
The main aim of the article is to present political consequences of the failure of the Cyprus talks 2015–2017 for the European Union. Although its institutions and representatives were engaged in the negotiation process there, the issue seems to be more complex when it comes to defining what their role was. One can find the answer to such a question analysing the course and the final outcome of the negotiation process in Cyprus. The main research question are as follows: What was the course of bicommunal negotiations? What brought the negotiations to a halt in 2017? How did the European Union engage in the process? What are political consequences of the talks failure for the European Union? The selected method is sources analysis and the technique is qualitative content analysis. On this basis one can study, for example, selected speeches, declarations as well as official documents. As regards the main sources, these are selected EU and UN documents, monographs, and academic articles.
Głównym celem niniejszego artykułu jest przedstawienie politycznych konsekwencji niepowodzenia negocjacji pokojowych na Cyprze w latach 2015–2017 dla Unii Europejskiej. Chociaż przedstawiciele Unii oraz jej instytucji byli zaangażowani w proces negocjacyjny, pozostaje pytanie o rolę, jaką odegrali w jego ramach. Aby znaleźć odpowiedź na to pytanie, należy przeanalizować zarówno przebieg, jak i rezultat prowadzonych rozmów. Główne pytania badawcze brzmią następująco: jaki był przebieg rozmów pomiędzy przedstawicielami obu cypryjskich społeczności? Co zdecydowało o ich niepowodzeniu i zerwaniu w 2017 toku? W jaki sposób Unia Europejska zaangażowała się w dialog pomiędzy stronami? Jakie są konsekwencje braku porozumienia dla UE? Wybraną metodą badawczą jest analiza źródeł, natomiast techniką badawczą – jakościowa analiza treści aktów prawnych, monografii i artykułów naukowych. Podstawę źródłową stanowią wybrane dokumenty Unii Europejskiej i Organizacji Narodów Zjednoczonych, monografie i opracowania oraz artykuły naukowe.
Źródło:
Rocznik Integracji Europejskiej; 2020, 14; 141-151
1899-6256
Pojawia się w:
Rocznik Integracji Europejskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Multilateralna dyplomacja państw środkowoeuropejskich przed i po 1989 roku
Autorzy:
Czaputowicz, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/687388.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Central Europe, multilateral diplomacy, the League of Nations, the Warsaw Pact, the United Nations, the Conference on Security and Cooperation in Europe
Europa Środkowa, dyplomacja wielostronna, Liga Narodów, Pakt Warszawski, Organizacja Narodów Zjednoczonych, Konferencja Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie
Opis:
The article discusses the roles played by multilateral diplomacy of the Central European states. These roles have changed following historical developments. In the interwar period Central European states had to establish their diplomatic services. Important role played at that time multilateral diplomacy within the League of Nations. After the II World War the Central European states were part of the Soviet sphere of influence and multilateral diplomats were active in communist organisations such as the Warsaw Pact and the Council for Mutual Economic Assistance (CMEA). However, multilateral principles such as indivisibility, diffused reciprocity and generalized principles of conduct were not applied. In the UN system and the CSCE Central European diplomats represented interests of Soviet Block. After regaining independence in 1989 Central European states founded regional organisations such as the Visegrad Group and the Central European Free Trade Agreement (CEFTA), as well as acceded Western organizations, such as the Council of Europe, economic and financial organizations (World Bank, IMF, OECD), NATO and the European Union. Today multilateral diplomacy plays important role in foreign services of Central European states.
W artykule przedstawiona została rola wielostronnej dyplomacji państw środkowoeuropejskich. Rola ta zmieniała się wraz z rozwojem historycznym. W okresie międzywojennym nowo powstałe państwa środkowoeuropejskie musiały utworzyć własną służbę dyplomatyczną. Duże znaczenie miała wówczas dyplomacja wielostronna, prowadzona w ramach Ligi Narodów. Po II wojnie światowej, kiedy to państwa środkowoeuropejskie znalazły się w sowieckiej strefie wpływów, dyplomaci wielostronni byli aktywni w komunistycznych organizacjach międzynarodowych, takich jak Pakt Warszawski i Rada Wzajemnej Pomocy Gospodarczej (RWPG). Jednak multilateralne zasady, takie jak niepodzielność, rozszerzona wzajemność i powszechne zasady postępowania, nie były w tych organizacjach przestrzegane. W systemie ONZ i w KBWE środkowoeuropejscy dyplomaci reprezentowali interes bloku sowieckiego. Po uzyskaniu niepodległości w 1989 roku państwa środkowoeuropejskie utworzyły organizacje regionalne, takie jak Grupa Wyszehradzka i Środkowoeuropejskie Porozumienie Wolnego Handlu, oraz przystąpiły do organizacji zachodnich – Rady Europy, organizacji finansowych i gospodarczych (Bank Światowy, Międzynarodowy Fundusz Walutowy, Organizacja Współpracy Gospodarczej i Rozwoju), Sojuszu Północnoatlantyckiego i Unii Europejskiej. Dyplomacja wielostronna w służbach zagranicznych państw środkowoeuropejskich odgrywa dziś ważną rolę.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio M – Balcaniensis et Carpathiensis; 2016, 1, 1-2
2450-6354
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio M – Balcaniensis et Carpathiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Od orędzia Roosevelta do Celów Zrównoważonego Rozwoju 2030. Kwestia rozwoju na forum Narodów Zjednoczonych
From Roosevelts Address to the 2030 Sustainable Development Goals. The Issue of Development in the United Nations
Autorzy:
Popiuk-Rysińska, Irena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2091813.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
Sustainable development
Charter of the United Nations
Development aid
Agenda 2030
Right to development
Rozwój zrównoważony
Karta Narodów Zjednoczonych
Pomoc rozwojowa
Prawo do rozwoju
Opis:
Geneza i instytucjonalizacja oraz ewolucja międzynarodowej współpracy na rzecz rozwoju są związane z historią Narodów Zjednoczonych. Karta NZ zawiera liczne postanowienia dotyczące spraw społecznych i gospodarczych. W ciągu 70 lat funkcjonowania organizacji podlegały one różnym interpretacjom, pozwalając jej dostosowywać się do potrzeb państw i środowiska międzynarodowego. Można zauważyć zmieniające się podejście do rozwoju, które było odzwierciedlane w ko - lejnych czterech Dekadach, poczynając od rozwoju ujmowanego w kategoriach gospodarczych, poprzez rozwój społeczny i gospodarczy, następnie liberalną ortodoksję, którą zastąpiła koncepcja zrównoważonego rozwoju wyrażona w Milenijnych Celach Rozwoju, a potem Celach Zrównoważonego Rozwoju 2030. Równocześnie kształtowało się prawo do rozwoju, które zostało sformułowane i przyjęte w 1986 r. przez Zgromadzenie Ogólne NZ, następnie potwierdzone i powszechnie zaakceptowane w dokumentach końcowych Światowej Konferencji Praw Człowieka w Wiedniu w 1993 r. jako "powszechne i niezbywalne prawo człowieka oraz integralna część fundamentalnych praw człowieka". Wydarzenie to zapoczątkowało proces instytucjonalizacji tego prawa, a zwłaszcza rozwój instrumentów jego implementacji. Kształtowanie się i utrwalanie prawa do rozwoju miało wpływ na przyjęcie i kształt Celów Milenijnych. Jednocześnie realizacja ostatniego z celów milenijnych i postmilenijnych odnosząca się do współpracy międzynarodowej oraz obowiązku pomocy rozwojowej jest uznawana za niezbędny warunek realizacji wszystkich celów milenijnych.(abstrakt oryginalny)
The origin, institutionalisation and evolution of international development co - operation are related to the history of the United Nations. The UN Charter contains numerous provisions concerning social and economic rights. Within the 70 years of UN's existence, they were subject to various interpretations, allowing the organisation to adjust to the needs of states and of the international environment. The approach to development was noticeably changing, as reflected in the subsequent four Decades, starting with development perceived in economic terms, through social and economic development, followed by liberal orthodoxy, which was then replaced by the concept of sustainable development expressed in the Millennium Development Goals and then the 2030 Sustainable Development Goals. At the same time, the right to development was taking shape; it was formulated and adopted in 1986 by the UN General Assembly and subsequently confirmed and commonly accepted in the concluding documents of the World Conference on Human Rights held in Vienna in 1993 as 'universal and inalienable right and an integral part of fundamental human rights'. This event started the process of institutionalisation of this right, in particular the development of instruments used to implement it. The development and consolidation of the right to development influenced the adoption and form of the Millennium Goals. On the other hand, the implementation of the last of the millennium and post-millennium goals concerning international cooperation and the obligation of development assistance is considered the prerequisite for the realisation of all the millennium goals.(original abstract)
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2016, 52, 1; 9-36
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The evolution and practice of international administration on states and territories
Autorzy:
Aćić, Marko
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1592464.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
mandate system
the trusteeship system
protectorate
international organizations
the League of Nations
the United Nations
statutes
Bosnia and Herzegovina
system mandatowy
system powierniczy
protektorat
organizacje międzynarodowe
Liga Narodów Zjednoczonych
Organizacja Narodów Zjednoczonych
statuty
Bośnia i Hercegowina
Opis:
W historii stosunków międzynarodowych można zauważyć, że różne formy nadzoru nad słabszymi państwami lub terytoriami, zarówno zewnętrzne (przez państwa silniejsze pod względem militarnym i gospodarczym), jak i międzynarodowe (przez organizacje międzyrządowe), zostały ustanowione na pewien czas w formie protektoratów, mandatów, opieki lub tymczasowej administracji wielonarodowej. Wraz z pojawieniem się i instytucjonalizacją nowej uniwersalnej organizacji międzynarodowej, Ligi Narodów, kontynuowano praktykę zewnętrznego nadzoru i kontroli określonych terytoriów i państw, ale z nowatorskim reżimem prawnym w ramach jej systemu mandatów.
Throughout the history of relations between states, it can be seen that various forms of supervision for weaker states or territories, whether external (by militarily and economically stronger individual states) or international (by intergovernmental organizations), have been established for periods of time in the form of protectorates, mandates, tutelage or temporary multinational administration. With the emergence and institutionalization of a new universal international organization, the League of Nations, the practice of external oversight and control of specific territories and states continued, but with a novel legal regime under its mandate system. The legal basis for the management of these territories through the authorization of the League of Nations and its successor, the United Nations, the rights and obligations of such countries as well as the most significant differences between the mandate, trusteeship and the protectorate arrangements, as the most representative example of international governance over certain countries and territories, will be analyzed in this paper. The comparative and content analysis methods will be used for this purpose, with special emphasis on the practical effects of international administration on the functioning of Bosnia and Herzegovina.
Źródło:
Acta Politica Polonica; 2019, 47, 1; 15-27
2451-0432
2719-4388
Pojawia się w:
Acta Politica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Standardy i zasady międzynarodowego prawa morskiego jako instrumenty przywracania integralności terytorialnej Ukrainy i jej granic
The Rules and Principles of Modern International Law of the Sea as a Toolkit for Restoring the Territorial Integrity of Ukraine and Its Borders
Autorzy:
Szevczuk, Taras
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22792717.pdf
Data publikacji:
2018-12-31
Wydawca:
Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Tematy:
międzynarodowe prawo morskie
integralność terytorialna
nienaruszalność granic
Konwencja ONZ o prawie morza z 1982 r.
international law of the sea
territorial integrity
the inviolability of the borders
the United Nations Convention on the Law of the Sea 1982
Opis:
Na początku 2014 r. Rosja, poprzez agresję zbrojną, naruszając podstawowe zasady i normy prawa międzynarodowego, zaanektowała Krym i przybrzeżne obszary morskie Ukrainy. Dnia 26 września 2018 r. na 73. sesji Zgromadzenia Ogólnego ONZ Prezydent Ukrainy P. Poroszenko powiedział, że Rosja nie zamierza zatrzymywać się nad tym i chce zająć Morze Azowskie, a po wybudowaniu mostu Kerczeńskiego zaczęła systematycznie naruszać swobodę żeglugi międzynarodowej dla ukraińskich i zagranicznych statków. W odpowiedzi na agresję Rosji, Ukraina stosuje odpowiednie środki zaradcze, które są dopuszczalne na mocy prawa międzynarodowego i poszukuje sposobów i środków na skuteczniejsze wyjście ze skomplikowanej sytuacji. Międzynarodowe prawo morskie, którego podstawowym elementem jest Konwencja ONZ o prawie morza z 1982 r., posiada skuteczne narzędzie, którego użycie umożliwi Ukrainie zwrot utraconego terytorium, skutecznie przeciwdziałać Rosji i przenosić ją na międzynarodową odpowiedzialność prawną.
In early 2014, Russia, through armed aggression, violating the fundamental principles and rules of international law, annexed the Crimea and the coastal marine areas of Ukraine. Modern international law of the sea, the basic element of which is the United Nations Convention on the Law of the Sea 1982, has an effective toolkit, the use of which will enable Ukraine to return the lost territories, effectively counteract Russia and bring it to international legal responsibility.
Źródło:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; 2018, 13, 15 (2); 279-289
2719-3128
2719-7336
Pojawia się w:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 42

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies