Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "the Orthodox" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Losy świata według Konstantego Leontjewa: Przeciętny Europejczyk jako ideał i narzędzie ogólnoświatowej destrukcji
The Future of the World by Konstanty Leontyev: An Ordinary European Man as an Ideal and a Device for the Worlwide Destruction
Autorzy:
Abassy, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807237.pdf
Data publikacji:
2020-01-03
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Rosja
imperium
Europa
Leontjew
prawosławie
Russia
empire
Europe
Leontyev
the Orthodox religion
Opis:
Artykuł stanowi analizę tekstów rosyjskiego konserwatywnego myśliciela, Konstantego Leontjewa, który w obliczu apokaliptycznych nastrojów rosyjskiej inteligencji 2 połowy XIX wieku próbował zdiagnozować przyczynę „choroby” kultury i znaleźć remedium na ów stan rzeczy. Nie był odosobniony w swoim przekonaniu, że Rosja przestanie istnieć jako samodzielna kultura, jeśli nie zahamuje napływu niszczących, jego zdaniem, idei zachodnich. Podobne przekonanie głosili Fiodor Dostojewski i Konstanty Pobiedonoscew. W artykule Przeciętny Europejczyk jako ideał i narzędzie ogólnoświatowej destrukcji Leontjew stwierdzał, że przedstawiciel cywilizacji zachodniej jest obojętny na piękno, zafascynowany rozwojem technicznym, oderwany od życiowych sił natury, cechuje się moralną ambiwalencją, a jednocześnie jest niezwykle ekspansywny. Postęp, którego celem jest materialny dobrobyt; trywialnie pojmowane szczęście, jawiły się myślicielowi jako zagrożenie dla istnienia państwa i religii. Ratunek upatrywał w silnej władzy carskiej, który to typ rządów nazywał „despotyzmem formy”. Myśliciel gloryfikował jedynowładztwo również z pozycji człowieka, który sens życia postrzega w poszukiwaniu i tworzeniu piękna, zmaganiach z rzeczywistością, a nie jedynie poruszaniu się w bezpiecznym, lecz nudnym, przewidywalnym świecie egalitaryzmu.
The paper includes the analysis of some texts of the Russian conservative thinker, Konstanty Leontyev who was confronted with the apocalyptic moods of the Russian intelligentsia of the second half of the 19th century. He made an effort to diagnose the “disease” and find a remedy. He was not single with his conviction that Russia would cease to exist as an independent culture unless stopped the influence of the Western ideas. Similar thoughts were expressed by Fyodor Dostoevsky and Konstanty Pobiedonoscew. In the article An European Man as an ideal and a device for the worldwide destruction Leontyev claimed that a representative of the Western civilization is indifferent to beauty, fascinated by technical progress, morally ambivalent and, at the same time, extremely expansive. The progress which is aimed at material prosperity and crude happiness Leontyev recognized as a threat for the State and Religion. Strong Tsar’s power, that he called a “despotism of form”, he regarded as remedy for the dangerous situation. He also glorified the state power as the person who perceived the meaning of life in searching and creating beauty, struggle with the real world. He contested the safe but boring and predictable world of egalitarianism.
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2015, 6, 1; 111-123
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Podstawy społecznej koncepcji Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego: problemy bioetyki i ekologii
Autorzy:
Aleksiejuk, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2057360.pdf
Data publikacji:
2020-11-12
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Social Concept of the Russian Orthodox Church
orthodoxy and bioethics
orthodoxy and ecology
social doctrine of the
Orthodox Church
Church and contemporary problems
Koncepcja społeczna Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego
prawosławie i bioetyka
prawosławie i ekologia
Kościół i problemy współczesności
nauka społeczna Kościoła prawosławnego
Opis:
Podstawy koncepcji społecznej to jeden z najważniejszych aktów normatywnych wydanych przez Rosyjski Kościół Prawosławny. Jednogłośne przyjęcie tego dokumentu przez Święty Sobór Biskupów rosyjskiej Cerkwi, który odbył się w dniach 13-16 sierpnia 2000 roku w Moskwie, było nie tylko wydarzeniem o zasięgu lokalnym, lecz znaczącym faktem w skali całego światowego prawosławia. Po raz pierwszy w dziejach jeden z autokefalicznych Kościołów prawosławnych zdecydował się na sformułowanie oficjalnego stanowiska wobec aktualnych kwestii społecznych, gospodarczo-ekonomicznych i kulturowych, a także zdefiniowanie relacji Kościół-państwo w warunkach rzeczywistości historycznej, w której się znalazł na progu trzeciego tysiąclecia. Promulgacja Podstaw koncepcji społecznej stało się potężnym impulsem do odnowy życia duchowego, większego zaangażowania prawosławnego duchowieństwa w życie społeczne, rozwoju instytucjonalnych i pozainstytucjonalnych form misji i ewangelizacji, wielopłaszczyznowego dialogu prawosławia ze światem nauki, polityki i gospodarki. Celem niniejszej publikacji jest zapoznanie polskiego czytelnika z treścią rozdziału dwunastego i trzynastego dokumentu, które odnoszą się do problematyki bioetycznej i ekologicznej. Warto podkreślić, że jest to ich pierwsze tłumaczenie na język polski. Tłumacz wyraża nadzieję, że przyczynią się one do lepszego poznania stanowiska Kościoła prawosławnego wobec kwestii, które obecnie należą do najbardziej dyskutowanych tematów społecznych.
The foundations of the social concept are one of the most important normative acts issued by the Russian Orthodox Church. The unanimous adoption of this document by the Holy Council of Bishops of the Russian Church, which took place on August 13-16, 2000 in Moscow, was not only a local event, but a significant fact on the scale of the entire Orthodox Church worldwide. For the first time in history, one of the autocephalous Orthodox Churches decided to formulate an official position on current social, economic, economic and cultural issues, as well as define the Church-state relationship in the conditions of historical reality in which it found itself at the threshold of the third millennium. The promulgation of the Foundations of the Social Concept has become a powerful impulse for the renewal of spiritual life, greater involvement of the Orthodox clergy in social life, the development of institutional and non-institutional forms of mission and evangelization, and the multidimensional dialogue of Orthodoxy with the world of science, politics and economy. The aim of this publication is to familiarize the Polish reader with the content of chapters twelve and thirteen of the document, which relate to bioethical and ecological issues. It is worth noting that this is their first translation into Polish. The translator hopes that they will contribute to a better understanding of the Orthodox Church’s position on issues that are currently among the most discussed social topics.
Źródło:
ELPIS; 2020, 22; 95-105
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rodzina w egzystencjalnym paradygmacie Dziennika Pisarza Fiodora M. Dostojewskiego
Family in the Existential Paradigm of Fyodor Dostoyewski’s A Writer’s Diary
Autorzy:
Anastazja N., KOSZECZKO
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/435616.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Wrocławski. Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych. Instytut Pedagogiki. Zakład Historii Edukacji
Tematy:
rodzina, świadomość egzystencjalna, sytuacja pogranicza, epoka
poreformacyjna, prawosławie, wartości, imperatyw duchowy, Dziennik pisarza.
The Family, existential consciousness, «frontier situation», post-reform
epoch, orthodox, values, the spiritual imperative, A Writer’s Dairy.
Opis:
Artykuł dotyczy problemu rodziny jako imperatywu duchowego w tekście egzystencjalnym Fiodora M. Dostojewskiego (na podstawie Dziennika pisarza).
The article is devoted to the problem of the family as the spiritual imperative in Dostoevsky’s existential text (on the basis of A Writer’s Dairy).
Źródło:
Wychowanie w Rodzinie; 2013, VII, (1/2013)
2082-9019
Pojawia się w:
Wychowanie w Rodzinie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Symbole prawosławne w filmach animowanych z ZSRR wyprodukowanych w latach 1948-1982
Autorzy:
Babulewicz, Katarzyna Lidia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2057270.pdf
Data publikacji:
2018-12-17
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
soviet animation
animation and orthodoxy
orthodox symbols in the animated films
animacja radziecka
animacja a prawosławie
symbole prawosławne w filmach animowanych
Opis:
Artykuł dotyczy symboli prawosławnych, które obecne są w wybranych filmach animowanych wyprodukowanych w Związku Radzieckim. Wbrew temu, czego można by się spodziewać po filmach powstałych w okresie panowania doktryny socrealistycznej, niejednokrotnie odnaleźć w nich można nawiązania do sfery religijnej. Pojawiają się one jako detale nieodłącznie wchodzące w skład świata przedstawionego – przede wszystkim jako cerkwie i ikonografia. Zdarza się, że postaci wykonują znak krzyża, bądź że pada kwestia, której nie wypowiadałby ateista, a nawet osoba niepraktykująca. Co najważniejsze – w zdecydowanej większości przypadków odwołania te nie posiadają wydźwięku pejoratywnego czy sarkastycznego, co dziwi szczególnie w przypadku produkcji powstałych w dobie stalinizmu.
The following article concerns Orthodox symbols that are present in selected animated films produced in the Soviet Union. Contrary to what one might expect from the films that were created during the reign of the socialist realist doctrine, religious references can often be found. They appear as details inherent in the world presented - primarily as orthodox churches and iconography. Sometimes the characters cross oneself, or there is a question that would not be expressed by the atheist or even the non-practicing person. Most importantly - in the vast majority of cases, these cancellations have no pejorative or sarcastic tone, which is surprising especially in the case of Stalinism era.
Źródło:
ELPIS; 2018, 20; 197-204
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Studium Teologii Prawosławnej Uniwersytetu Warszawskiego i jego „teologiczni spadkobiercy”
Autorzy:
Baczyński, Andrzej
Sawicki, Doroteusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2057268.pdf
Data publikacji:
2018-12-21
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Orthodox theology
the University of Warsaw
history
teologia prawosławna
Uniwersytet Warszawski
historia
Opis:
W 1918 r., po przeszło 120 latach okupacji ze strony trzech sąsiednich mocarstw: Austrii, Prus i Rosji - Polska odzyskuje upragnioną niepodległość i powraca na mapy Europy. Warszawa ponownie staje się stolicą Rzeczypospolitej. Jednym z pierwszych posunięć władz było wznowienie przerwanej wojną działalności Uniwersytetu Warszawskiego. Potrzebowaliśmy wykwalifikowanych kadr, które odbudują kraj. Dotyczyło to polityki, administracji, kultury…, ale i religijnego życia w naszej Ojczyźnie. To w tym celu powołano Wydziały Teologii Katolickiej (1918), Ewangelickiej (1922), a w 1925 r. dołączyło do nich Studium Teologii Prawosławnej. W przeciągu 14 lat swego istnienia, aż do wybuchu II wojny światowej w 1939r., Studium Teologii Prawosławnej UW wiernie realizowało swoje zadanie w służąc Kościołowi prawosławnemu, nauce i Ojczyźnie. Wykształciło i wychowywało oddanych Kościołowi kapłanów i teologów, a Ojczyźnie obywateli. Niestety proces tworzenia dzisiejszej, dobrze zorganizowanej i rozbudowanej struktury wyższego (i średniego) prawosławnego szkolnictwa teologicznego w Polsce nie był ani prostym, ani krótkotrwałym. W czasach powojennych, kiedy odmówiono Studium Teologii Prawosławnej UW prawa do dalszego istnienia, przerodziło się ono w Sekcję Teologii Prawosławnej ChAT, by dalej służyć Bogu, Kościołowi i nauce. Prawosławne Seminarium Duchowne w Warszawie po wojnie przeżywało wiele przemian i procesów, by osiągnąć dzisiejszy kształt i poziom. Katedra Teologii Prawosławnej Uniwersytetu w Białymstoku powołana do istnienia w 1999r. jest przedłużeniem i rozszerzeniem procesu edukacyjnego na Uniwersytecie Warszawskim w zakresie teologicznym. Zarówno Studium Teologii Prawosławnej UW, ChAT, Seminarium Duchowne, Katedra Teologii UwB, ale również Studia policealne z zakresu ikonografii i hymnografii – jako bratnie jednostki naukowo – dydaktyczne, dobrze spełniły i spełniają swoje zadanie w służbie nauki i Kościoła prawosławnego. Korzystając nawzajem ze swych doświadczeń (właściwiej by rzec powojennie korzystając z doświadczenia Studium Teologii UW) realizowały pokładane w nich oczekiwania pomimo trudnych czasów i niesprzyjającej polityce. To one tworzą stale rozwijające się duchowe i kulturalne wspólne dziedzictwo Rzeczypospolitej.
In 1918, after the 120 years of occupation by three neighbouring powers, Austria, Prussia and Russia, Poland obtained its desired independence and returned on the map of Europe. Warsaw became the capital of the Republic once again. One of the authorities’ first moves was to resume the activities of the University of Warsaw that were disrupted by the war. We needed qualified staff who would rebuild the country. This concerned politics, administration, culture…, and the religious life of our homeland. For this purpose, the Faculty of Catholic Theology was established (1918), Faculty of Lutheran Theology (1922), and in 1925, the Faculty of Orthodox Studies was also opened. Throughout the 14 years of its existence up to the outbreak of the Second World War in 1939, the Faculty of Orthodox Studies faithfully fulfilled its mission of serving the Church, education and the homeland. It educated priests and theologians dedicated to the church and citizens committed to their homeland. Unfortunately, the process of building today’s well organized and extensive structure of higher (and secondary) Orthodox theological schooling in Poland was neither simple nor short lived. After the war, when the University of Warsaw refused the Faculty of Orthodox Studies the right to further operate, it turned into the Faculty of Orthodox Theology at the Christian Theological Academy to continue serving God, the Church and education. The Orthodox Theological Seminary in Warsaw experienced many changes and processes after the war in order to obtain its current shape and level. The Department of Orthodox Theology at the University of Białystok was established in 1999. It is a continuation and expansion of the theological education at the University of Warsaw. The Faculty of Orthodox Studies at the University of Warsaw, the Christian Theological Academy, the Orthodox Theological Seminary and the Department of Orthodox Theology at the University of Białystok, along with post-secondary studies in iconography and hymnography, as related academic and didactic units, have performed and still performs their tasks in serving education and the Orthodox Church. By mutually taking advantage of this experience (it should rather be said that taking advantage of the Faculty of Orthodox Studies at the University of Warsaw after the war), they fulfilled their expectations despite difficult times and unfavourable politics. They form a constantly developing spiritual and cultural common heritage of the Republic.
Źródło:
ELPIS; 2018, 20; 231-252
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ogniwa z dziejów duszpasterstwa w polskich formacjach granicznych
An Outline History of the Pastoral Care in the Polish Border Guard
Autorzy:
Banaszek, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/558998.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
duszpasterstwo wojskowe
Straż Graniczna
Kościół ewangelicko-augsburski
Kościół grekokatolicki
Kościół prawosławny
Kościół rzymskokatolicki
armed forces pastoral care
Border Guard
Evangelical Church of the Augsburg Confession
Orthodox Church
Roman Catholic Church
Ukrainian Greek Catholic Church
Opis:
Dzieje polskiego duszpasterstwa wojskowego sięgają początków państwowości polskiej. W zorganizowanej formie, w tym w odniesieniu do formacji ochraniających granice państwa, funkcjonuje ono od czasu odzyskania niepodległości w 1918 r. Specyfika duszpasterstwa wojskowego wynika z faktu, że jest ono realizowane wobec żołnierzy, którzy tworzą raczej zamkniętą strukturę zawodową. Służba w wojsku naznaczona jest nierzadko stresogennymi sytuacjami. Kapelani muszą uwzględnić szczególną sytuację w jakiej znajdują się wojskowi i ich rodziny. Punktem odniesienia dla ich pracy duszpasterskiej jest dewiza Wojska Polskiego: Bóg, Honor, Ojczyzna. Zawartą w niej treść kapelani powinni potwierdzać osobistym przykładem i zaangażowaniem.
The history of the pastoral care for the Polish military is going back to the beginning of the Polish state. However the organized pastoral care started its existence after Poland regained its independence in 1918. The border units, which were responsible for security and stability of the internal state, were appointed chaplains for pastoral ministry. Trying to determine what is the military pastoral care we stressed its specific form. Ordinary pastoral tasks conducted among soldiers due to a hermetic structure of military institutions, from being born in this situation, stress, tension and interpersonal and personal problems. A Chaplain should take into account the unique character of the military service and especially problems faced by the officers, acquainting them with the principles of Christian life. Chaplains should remember the motto of the Polish military: God, Honor, Fatherland and they should lead the soldiers by their own example.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2011, 29; 155-162
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
La Santissima Trinità come fonte e modello di sinodalità della Chiesa secondo Dumitru Stăniloae
The Most Holy Trinity as the source and model of synodality of the Church according to Dumitru Stăniloae
Autorzy:
Bara, Zoltán József
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2148269.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Orthodox ecclesiology
organic unity of the mystical body of Christ
ecclesial synodality
synodal Catholicity
Most Holy Trinity
ecclesiologia ortodossa
unità organica del corpo mistico di Cristo
sinodalità ecclesiale
cattolicità sinodale
Santissima Trinità
eklezjologia prawosławna
organiczna jedność mistycznego ciała Chrystusa
synodalność kościelna
katolicyzm synodalny
Trójca Przenajświętsza
Opis:
Attraverso la sua opera che manifesta una teologia confessionale, centrata sul mistero di Cristo, Dio-Uomo, in cui afferma un cristianesimo cosmico e in cui è molto presente l’attuale Esicasta, Stăniloae è rappresentativo della tradizione teologica romena. Ha sviluppato un’importante teologia dell’amore che trova le sue radici profonde nel mistero trinitario, struttura dell’amore supremo. In questa prospettiva, il mondo è visto come un dono di Dio alla Chiesa come comunione d’amore immersa nelle relazioni e nell’infinito amore trinitario. La Regola conciliare non è considerata come una possibile forma di governo della Chiesa, ma come un principio fondamentale che si rifà alla tradizione apostolica e si radica in ciò che la teologia può insegnare profondamente sulla natura della Chiesa: la sua vita nella immagine della stessa vita trinitaria, la comunione dei santi in Cristo per opera dello Spirito Santo. Nel suo pensiero, fondamento, forza e modello della sinodalità ecclesiale è la Santissima Trinità.
Stăniloae reprezentuje rumuńską tradycję teologiczną poprzez swoją pracę, w której mani¬festuje teologię wyznaniową, skupioną na tajemnicy Chrystusa, Boga–Człowieka, w której afirmuje kosmiczne chrześcijaństwo i w której obecny jest hesychast. Wypracował ważną teologię miłości, która ma swoje głębokie korzenie w tajemnicy trynitarnej, strukturze naj¬wyższej miłości. Z tej perspektywy świat jest postrzegany jako dar Boga dla Kościoła, jako komunia miłości zanurzona w relacjach i nieskończonej miłości trynitarnej. Reguła soborowa nie jest uważana za możliwą formę rządzenia Kościołem, ale za podstawową zasadę, która wywodzi się z tradycji apostolskiej i jest zakorzeniona w tym, co teologia naucza o naturze Kościoła: jego życiu w obrazie samego życia trynitarnego, obcowania świętych w Chrystusie za sprawą Ducha Świętego. W jego myśleniu fundamentem, siłą i wzorem synodalności kościelnej jest Trójca Przenajświętsza.
Through his work which manifests a confessional theology, centred on the mystery of Christ, God-Man, in which he affirms a cosmic Christianity and in which the current Hesychast is much present, Stăniloae is a representative of the Romanian theological tradition. He developed an important theology of love which finds its deep roots in the Trinitarian mystery, the structure of supreme love. From this perspective the world is seen as a gift of God to the Church as a communion of love immersed in relationships and in the infinite Trinitarian love. The conciliar rule is not considered as a possible form of government for the Church, but as a basic principle which traces itself back to the apostolic tradition and is rooted in what the theology can teach deeply on the nature of the Church: its life in the image of the Trinitarian life itself, the communion of saints in Christ through the work of the Holy Spirit. In his thought, the foundation, the strength and the model of the ecclesial synodality is the Most Holy Trinity.
Źródło:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2022, 29; 41-70
1230-0780
2719-4337
Pojawia się w:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cultural Security in the Context of the Analysis of the Religiosity of Belarusian Students
Культурная безопасность в контексте анализа религиозности белорусской студенческой молодежи
Autorzy:
Baretskaya, Viktoryia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/24988505.pdf
Data publikacji:
2023-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
religiosity of student youth
model of Church–State relations
cultural security
social teaching of the Russian Orthodox Church
религиозность студенческой молодежи
модель церковно-государственных отношений
социальное учение Русской Православной Церкви
культурная безопасность
Opis:
Religion can become an instrument of manipulation and destabilization in society, everything depends on people who have access to the levers of power, the position of Church hierarchs and the level of religious literacy of the population. The article is devoted to the study of the concept of the correlation of national identity and Christian universalism, as well as the model of Church–State relations in the modern social teaching of the Russian Orthodox Church, in the context of the analysis of some aspects of the religiosity of the Belarusian student youth, namely quantitative indicators of trust in the Church, attendance of divine services, and confessional affiliation.
Религия может стать инструментом манипуляции и дестабилизации в обществе, все зависит от людей, имеющих доступ к рычагам власти, позиции церковных иерархов и уровня религиозной грамотности населения. Статья посвящена исследованию концепции соотношения национальной идентичности и христианского универсализма, а также модели церковно-государственных отношений в современном социальном учении Русской Православной Церкви, в контексте анализа некоторых аспектов религиозности белорусской студенческой молодежи, а именно количественных показателей доверия к церкви, посещение богослужений и конфессиональной принадлежности.
Źródło:
Nowa Polityka Wschodnia; 2023, 2(37); 146-164
2084-3291
Pojawia się w:
Nowa Polityka Wschodnia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Natura jedności eklezjalnej a wydarzenia roku 1054
The Nature of Ecclesiastic Unity and the Events of 1054
Autorzy:
Bendza, Marian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/420338.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Historia Kościelna
Prawosławie
eklezjologia
Wielka Schizma Wschodnia
the Church History
the Orthodox Church
Ecclesiology
Great East-West Schism
Opis:
Niniejszy artykuł ma charakter uzupełniający, nie został więc napisany celem narratywnego przedstawienia powszechnie już znanego przebiegu Wielkiej Schizmy Wschodniej, lecz przy pomocy kilku uwag i ekspozycji kilku mniej znanych szczegółów umożliwić nowy wymiar refleksji, a może wręcz dyskusji nad zagadnieniami, stanowiącymi treść niniejszej pozycji. Wydarzenia roku 1054 w historiografii uchodzą za jednoznaczne zakończenie „okresu niepodzielnej jedności eklezjalnej”. Celem więc niniejszego artykułu była refleksja nad jakością tej jedności i konstatacja, iż opisane wydarzenia można uznać za konsekwencję tendencji obecnych już wcześniej. Z drugiej wszakże strony Autor wykazuje, iż jedność Eklezji to nie brak tendencji separatystycznych, lecz nie są one w stanie zniweczyć tego jednego z najistotniejszych znamion rzeczywistości eklezjalnej, jakim jest jedność. Sytuuje ona Eklezję w Bożym Planie Zbawienia, uniezależniając ją od ludzkich decyzji, od przypadków niezgody czy pychy. Refleksja nad jednością, poparta analiza biblijną i patrystyczną pozwala też w inny sposób odnieść się do wydarzeń roku 1054. Ich „schizmatyckość” w świetle tekstów z epoki, jawi się raczej jako gorąca dyskusja obu zainteresowanych stron, które pragną wspólnie, w sposób duchowy odpowiedzieć na wyzwania ich epoki, epoki reformy gregoriańskiej po stronie rzymskokatolickiej czy „złotego wieku Bizancjum”, także teologii zapewniającemu odpowiedni rozwój. Można więc uznać, iż lepiej nazwać „Schizmę” po prostu podziałem, a ostre wypowiedzi hierarchów uznać za wyraz troski o właściwy kształt Eklezji, zwłaszcza w kontekście rodzącej się potęgi Normanów czy narastających tendencji cezaropapistycznych. Autor nie ukrywa w konkluzji, iż na okresie „złotego wieku Bizancjum” pojawiła się pierwsza, poważniejsza rysa, jedności kościelnej jednak nic nie jest w stanie naruszyć…
This article is supplementary in nature and was not written to give a narrative presentation of the well-known events of the Schism between the East and West, but rather, with the assistance of several remarks and little known details, to enable a new dimension of reflection and discussion on the issues mentioned in this work. In modern historiography, the events of 1054 are treated as an absolute end to the “period of the indivisible unity of the Church.” The objective of this article is to reflect on the quality of this unity and the ascertainment that the events described can be acknowledged as a consequence of tendencies already present. On the other hand, the author demonstrates that Church unity is not a lack of separatist tendencies, but that they are not able to destroy one of the most important signs of ecclesiastical reality – unity. This unity situates the Church in the Divine plan of salvation, thus making it independent of human decisions, disagreements and pride. A reflection on unity, based on biblical and patristic analysis, also allows us to relate to the events of 1054 in a different manner. Their “schismatic” character, in the light of texts written at the time, rather appears as a heated discussion, in which both interested sides desire to respond to the challenges of their era in cooperation. It was, after all, the great epoch of the Gregorian reforms in the Roman Catholic Church, the “theological Byzantine golden age” and theology that ensured appropriate development. Therefore, it might be better to treat the “Schism” simply as a division, and in the harsh declarations made by the hierarchs as an expression of care for an appropriate shape of the Church, particularly in the context of the Normans, who were an emerging power and the increasing tendencies of Caesaropapism. The author does not hide in the conclusion that in the “golden age of Byzantium” the first and most important crack appeared, however, nothing was able to break the unity of the Church…
Źródło:
ELPIS; 2016, 18; 9-20
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Natura unitatis ecclesiae et eventa anno domini 1054
Nature of the ecclesiastic unity and 1054 events
Autorzy:
Bendza, Marian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613303.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
the Church History
the Orthodox Church
Ecclesiology
Great East-West Schism
Opis:
This article above could be called as a supplement to the History of the Church – it has been written not to present in a narrative way the common-known course of the East-West Schism which began in the 11th century, but to give some remarks and to present some little known details, which could be helped to create a new dimension of reflexion, and even of discussion on problems included in this article. The event of the 1054th in modern historiography are treated as absolutely end of the “Church unity indivisibility period”. This point of view does not divide the Author of this article, so he decided to present a new- quality-reflexion, thanks of it the described events could be recognized as the consequence of earlier revealing trends. The Author also shows, that the Church unity is not so clear, because in the Church History you can meet some separatist tendencies. It is but very important, that no one of them could foil the principal ecclesiastical hallmark, the Unity. This Unity could situate the reality of Church in the God’s Plan of Salvation, making it independent from human decisions, disagreement cases or arrogance. The unity reflexion based both on the biblical and patristic analysis, permit us in new way treat the events of 1054th. Their “schismatic” character, especially in context of the patristic texts seems to by rather a heated discussion, in which both interested parts desire in cooperation to respond their epoch challenge. It was, after all, the great epoch of the Gregorian Roman Catholicism reform and of “theological Byzantine golden age”. So it should be better, when we treat the Schism simple as a division, and in the rough Hierarchy’s declarations we find signs of Church responsibility. This way of thinking is justified by creating Normans’ power and increasing problems with Caesaropapism tendencies. The conclusion of this article is clear: in consequence of the 1054th events “Byzantine Golden age” was about to be broken, but the Church Unity remained untouched…
Niniejszy artykuł ma charakter uzupełniający, nie został więc napisany celem narratywnego przedstawienia powszechnie już znanego przebiegu Wielkiej Schizmy Wschodniej, lecz aby przy pomocy kilku uwag i ekspozycji kilku mniej znanych szczegółów umożliwić nowy wymiar refleksji, a może wręcz dyskusji nad zagadnieniami, stanowiącymi treść niniejszej pozycji. Wydarzenia roku 1054 w historiografii uchodzą za jednoznaczne zakończenie „okresu niepodzielnej jedności eklezjalnej”. Celem więc niniejszego artykułu była refleksja nad jakością tej jedności i konstatacja, iż opisane wydarzenia można uznać za konsekwencję tendencji obecnych już wcześniej. Z drugiej wszakże strony Autor wykazuje, iż jedność Eklezji to nie brak tendencji separatystycznych, lecz że nie są one w stanie zniweczyć tego jednego z najistotniejszych znamion rzeczywistości eklezjalnej, jakim jest jedność. Sytuuje ona Eklezję w Bożym Planie Zbawienia, uniezależniając ją od ludzkich decyzji, od przypadków niezgody czy pychy. Refleksja nad jednością, poparta analiza biblijną i patrystyczną, pozwala też w inny sposób odnieść się do wydarzeń roku 1054. Ich „schizmatyckość” w świetle tekstów z epoki, jawi się raczej jako gorąca dyskusja obu zainteresowanych stron, które pragną wspólnie, w sposób duchowy odpowiedzieć na wyzwania ich epoki, epoki reformy gregoriańskiej po stronie rzymskokatolickiej czy „złotego wieku Bizancjum”, także teologii zapewniającemu odpowiedni rozwój.Można więc uznać, iż lepiej nazwać „Schizmę” po prostu podziałem, a ostre wypowiedzi hierarchów uznać za wyraz troski o właściwy kształt Eklezji, zwłaszcza w kontekście rodzącej się potęgi Normanów czy narastających tendencji cezaropapistycznych. Autor nie ukrywa w konkluzji, iż na okresie „złotego wieku Bizancjum” pojawiła się pierwsza, poważniejsza rysa, jednak jedności kościelnej nic nie jest w stanie naruszyć…
Źródło:
Vox Patrum; 2016, 65; 49-73
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Patriarcha Miron w posłudze Bogu, Prawosławiu, Ojczyźnie
The Patriarch Miron in ministry to God, to the Orthodox and the Homeland
Autorzy:
Bendza, Marian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/494611.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
Tematy:
Prawosławie
Historia Kościoła
Rumunia
Polska
sprawy międzynarodowe
Orthodox
The History of Church
Rumania
Polska
international contacts
Opis:
Patriarcha Miron był jedną z najważniejszych osób w Rumuńskim Kościele Prawosławnym. Jego dokonania mają charakter historyczny. Jako przykład wspomnieć należy spowodowanie ogromnego zaangażowania osób świeckich w życiu kościelnym. Doprowadził do otwarcia Rumuńskiego Kościoła Prawosławnego na świat przez organizowanie szeregu konferencji międzynarodowych, liczne podróże do Ziemi Świętej i aktywną pomoc siostrzanym Kościołom. Jakkolwiek docenić należy jego zdolności organizacyjne, w szczególności jednak podkreślić trzeba jego głęboką duchowość. Był znany, jako postać wspierająca prawosławie w Polsce; dobrym przyjacielem hierarchów Kościoła prawosławnego w Polsce. Jego śmierć została odnotowana długimi dniami żałoby kościelnej w naszym państwie.
The Patriarch Miron was one of the most important person in Rumanian Orthodox Church. His achievements influenced in the History. For instance: his Orthodox Reform permitted laics become more active participant in the religious life. He opened the Rumanian Orthodox Church in the world by organising conferences, especially travels to the Holy Land, helping to the neighbour Churches and so on. His organising possibilities were very important, but more significant was His spiritual life. As a Patriarch he was also a great Supporter to the polish Orthodox and amicable friend polish Orthodox Hierarchy. So his dead caused in Poland a long period of funeral days.
Źródło:
Rocznik Teologiczny; 2017, 01; 75-130
0239-2550
Pojawia się w:
Rocznik Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Monaster Świętej Trójcy w Markowie pod Witebskiem
The Holy Trinity Orthodox Monastery at Markowo near Witebsk
Autorzy:
Boberska, Marta
Boberski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/24822868.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Markowo
Witebsk
Samuel Lew Ogiński
monaster
cerkiew Św. Trójcy w Markowie
architektura drewniana
ikonostas
malowidła barokowe
Witebsk (Vitebsk)
Orthodox monastery
Orthodox Church of the Holy Trinity at Markowo
wooden architecture
iconostasis
Baroque paintings
Opis:
Artykuł jest monograficznym opracowaniem monasteru Świętej Trójcy w Markowie pod Witebskiem. Przedstawia jego dzieje na tle konfliktów religijnych między wyznawcami prawosławia a unitami w XVII i XVIII w., szczególnie żywych w Witebsku, w którym pamięć o zabójstwie abp Jozafata Kuncewicza (1623) czyniła z restytucji prawosławia kwestię bardzo  drażliwą. Fundatorami i dobroczyńcami markowskiego monasteru w XVII w. była rodzina Ogińskich. Zgodnie ze wschodnią tradycją monastyczną, zespół budowli skupionych wokół dziedzińca tworzył niemal samowystarczalne „osobne miasto”. Składały się nań: dwie cerkwie: drewniana Świętej Trójcy (po 1685-1690) o bogatym wyposażeniu i murowana pw. Pokrowy [Opieki Najświętszej Marii Panny] (1754-1755) oraz zabudowania klasztorne. Do monasteru należały jeszcze dwie drewniane cerkwie stojące poza jego murami cmentarna św. Mikołaja i św. Praksedy (obie ok. 1730 r.).
A monograph study on the Orthodox Monastery of the Holy Trinity at Markowo near Witebsk (Vitebsk) is presented. It shows the Monastery’s history as seen against religious conflicts between the followers of the Orthodox and Uniate Churches in the 17th cand 18th centuries, the conflicts particularly vivid in Witebsk where the memory of the assassination of Archbishop Jozafat Kuncewicz (1623) made the restitution of the Orthodox Church a sensitive issue. The Ogiński family were the founders and benefactors of the Markowo Monastery in the 17th century. In harmony with the Eastern monastic tradition, the complex of buildings grouped around a courtyard created an almost self-sufficient ‘separate town’. It was composed of the following: two Orthodox churches: the wooden one of the Holy Trinity (after 1685-1690), richly furnished, and the brick one of the Intercession of the Theotokos (1754-1755), together with monastery buildings. Additionally, two wooden Orthodox churches belonged to the Monastery: the cemetery one of St Nicholas and of St Praxedes (both ca 1730).
Źródło:
Biuletyn Historii Sztuki; 2021, 83, 4; 947-988
0006-3967
2719-4612
Pojawia się w:
Biuletyn Historii Sztuki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stone, Cross and Mask: Searching for Language of Commemoration of the Gulag in the Russian Federation
Autorzy:
Bogumił, Zuzanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1929928.pdf
Data publikacji:
2012-03-21
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Socjologiczne
Tematy:
memory
Gulag
monument
the Russian Orthodox Church
the Solovetsky Islands
spontaneous shrine
Memorial Society
Opis:
This article examines the commemoration practices of the Gulag in the Russian Federation. On the basis of qualitative data collected during a field research carried out in a few former lager districts (the Solovetsky Islands, Komi Republic, Perm region and Kolyma), I reconstruct a way the history of Soviet repressions was uncovered from oblivion and the process of Gulag commemoration began. Starting from the assumption that the Gulag memory was not started to working through in Russia till the end of 1980s, and that the last stage of Perestroika had a crucial influence on a way the repression past is nowadays commemorated in the country, I examine several memory projects erected in that time and show how the process of reworking the Gulag experience and presenting it in a narrative form occurred. On a base of the first exhibition dedicated to the Gulag past, SLON-Solovetsky Lager Osobogo Naznachenya, (the Solovetsky Special Purpose Camp) I reconstruct a process of rewriting history and describe how the repressive past was perceived at the end of the 1980s. In turn, analyses of meaning and social function of the monuments commemorating Gulag show that at the beginning there was a diversity of the past interpretations and that the processes of the transformation of the soft into the hard memory proceed quite quickly. However, since the mid-1990 a comeback to the traditional, well recognizable model of culture is visible. Thus, the memory of Gulag supported by the Russian Orthodox Church slowly dominates the social perception of the repressive past.
Źródło:
Polish Sociological Review; 2012, 177, 1; 71-90
1231-1413
2657-4276
Pojawia się w:
Polish Sociological Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nauczanie religii w szkole w sytuacji wielowyznaniowości społeczeństwa białoruskiego
Autorzy:
Borecka, Wiktoria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/625014.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
denominational policy
church-state relations
freedom of conscience and religion
the social doctrine of the Orthodox Church and Roman Catholic Church
religious education
religious upbringing
polityka wyznaniowa
stosunki państwo–Kościół
wolność sumienia i wyznania
doktryny społeczne Cerkwi prawosławnej i Kościoła katolickiego
wychowanie religijne
edukacja religijna
канфесійная палітыка
царкоўна-дзяржаўныя адносіны
вольнасць сумення і веравызнання
сацыяльныя дактрыны Праваслаўнай Царквы і Каталіцкага Касцёла
рэлігійная адукацыя
рэлігійнае выхаванне
Opis:
Based on the analysis of religious policy of the government of Belarus, the existing models of church-state interaction and definitions of religious upbringing and education, the article discusses explore the problem of inclusion of the course on religion in the school curriculum.
W artykule omówiono kwestię włączenia do programu szkolnego w Białorusi kursu religii. Opracowanie oparto na analizie polityki wyznaniowej rządu RB, istniejących modeli stosunków państwo–Kościół oraz definicje pojęć dotyczących wychowania i edukacji religijnej.
У артыкуле разглядаецца праблема ўводзінаў у школьную праграму курсу рэлігіі. Аўтар аналізуе канфесійную палітыку ўрада РБ, актуальныя мадэлі царкоўна-дзяржаўнага ўзаемадзеяння і дэфініцыі паняццяў рэлігійнага выхавання і адукацыі.
Źródło:
Studia Białorutenistyczne; 2016, 10
1898-0457
Pojawia się w:
Studia Białorutenistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Instytucja rodziny w teologii Pawłowej i Bizancjum w opiniach sądów cerkiewnych Despotatu Epiru
The Institution of the Family in Pauline theology and Byzantium in Despotat Epirus’s Church Court Opinions
Autorzy:
Borkowski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/420202.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
rodzina
małżeństwo
Bizancjum
sądownictwo cerkiewne
family
marriage
the Byzantine
Orthodox judiciary
Opis:
Św. Paweł naucza, że życie rodzinne opiera się na związku mężczyzny i kobiety, które symbolizuje związek między Chrystusem i Jego Cerkwią. Drugą wskazówką życia rodzinnego jest edukacja i wychowanie dzieci „w Chrystusie”. Apostoł Paweł w swoich listach udziela rodzicom rad, w jaki sposób należy wychowywać swoje dzieci, a dzieciom, jak powinni się zachowywać wobec swoich rodziców. W tych zaleceniach można wyróżnić podstawowe elementy edukacji chrześcijańskiej dzieci. Dla apostoła Pawła zachowanie zdrowych relacji jest niezbędne nie tylko w stosunkach między małżonkami, ale także w relacjach między rodzicami i dziećmi. Rodzice ponoszą główną odpowiedzialność za tworzenie pedagogicznych relacji z dziećmi i mogą przyczynić się do ich edukacji, poprzez dostarczanie im właściwych bodźców społecznych. Instytucja rodziny od dawna przyciąga zainteresowanie uczonych bizantyjskich. Pod wpływem - między innymi - nauk społecznych, w ostatnich latach położono szczególny nacisk na funkcję rodziny jako jednostki społecznej i ekonomicznej w społeczeństwie bizantyńskim. Ponieważ małżeństwo jest podstawą do tworzenia rodziny, omawiany obszar badawczy obejmuje przepisy regulujące zawieranie małżeństw (wiek, kryteria wyboru małżonka), zaręczyn, przeszkód do zawarcia małżeństwa, instytucji posagu, statusu żony i dzieci, rozwodów, itd. U Rzymian, małżeństwo było aktem cywilnym. W miarę rozprzestrzeniania się chrześcijaństwa, Cerkiew stopniowo zajmowała stanowisko odnośnie tej instytucji. Celem małżeństwa jest prokreacja i utrwalenie rasy ludzkiej, pod tym względem jest przedmiotem zainteresowania zarówno Cerkwi i państwa. Istotny punkt zwrotny został osiągnięty przez Leona VI Mądrego (886-912), który uznał małżeństwo pobłogosławione przez Cerkiew za jedyne legalne. Później, poczynając od Tomosu (997) patriarchy Sysaniusza, skodyfikowano przeszkody do zawarcia małżeństwa z powodu pokrewieństwa lub powinowactwa. Ważnymi źródłami do badań nad rodziną i stosunkami prawnymi wynikającymi z małżeństwa są decyzje i opinie sądów cerkiewnych Despotatu Epiru, a zwłaszcza te należące do biskupów Jana Apokaukosa i Demetriosa Chomatenosa.
St Paul teaches that family life is founded on the union of a man and woman, which symbolises the relation between Christ and His Church. A second guideline to family life is the education and upbringing of children “in Christ.” The Apostle Paul, in his letters provides parents with advice on how they should raise their children, and children on how they should behave in relation to their parents. In this advice, although limited in number and extend, one can distinguish the basic elements of Christian education for children. For the Apostle Paul, the cultivation of healthy relations is indispensable, not only in the relations between husbands and wives, but also in the relationship between parents and children. Parents have the main responsibility for the creation of pedagogic relation with their children and they can contribute to their education, by providing them social stimuli. The institution of the family has long attracted the interest of Byzantine scholars. Influenced by, among other things, the social sciences, the focus has expanded in recent years to include the function of the family as a social and economic unit in Byzantine society. Since marriage is the basis for the formation of a family, the field of study embraces the rules governing the contracting of a marriage (age, criteria for the selection of a spouse), betrothal, impediments to marriage, the institution of marriage portions and bridal gifts, the status of the wife and children, divorce and so on. Under the Romans, marriage was a civil act. As Christianity spread, the Church gradually came to intervene and acquire a role in the institution. The purpose of marriage is procreation and the perpetuation of the human race, and in this sense, it is of interest to both church and state. A turning-point was reached with the promulgation by Leo VI the Wise (886-912) of Novella 89, which laid down that only marriages blessed by the Church were legal. Later statues, beginning with the Tome (997) of Patriarch Sisinnius, codified the impediments to marriage by reason of kinship or affinity. Among the most illuminating sources for the study of the family and the legal relations deriving from marriage are the decisions and opinions of the ecclesiastical courts of the principality of Epirus and specifically those of the Metropolitan, John Apokaukos, and the Archdiocese of Ochrid, under Demetrios Chomatenos. It is interesting to note that these two prelates considered the cases brought before them not only in the light of the secular law and Church rules, but also with a certain broadness of mind and social sensitivity.
Źródło:
ELPIS; 2016, 18; 37-44
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies