Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "the Orthodox" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Prawosławie i Cerkiew we francuskich Rossica XVIII wieku – Chappe’a d’Auteroche’a i Charles’a Massona
Autorzy:
Jolanta, Kazimirczyk-Kuncer,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/897629.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
The Orthodox faith
The Orthodox Church
despotism
Chappe d’Auteroche
Charles Masson
prawosławie
Cerkiew
despotyzm
Opis:
The presentation shows the polemics of French travellers: Chappe d’Auteroche and Philip Mason, who reveal the secrets of Russian mirage during their journeys to Russia of Catherine II. The Orthodox faith and the institution of the Orthodox Church, which alongside the despotism of the authorities turn out to be the major source of Russia’s gloomy history, are at the heart of their reliable and insightful analyses. Revealing the weaknesses of the faith, it is the religion where they discover a hidden spring of Russian politics, which made the nation become the slavish peasants taught only to humble if confronted with force. Devoid of freedom or authority, the Orthodox Church, fully dependent on secular power, serves the despotic ruler.
Źródło:
Przegląd Humanistyczny; 2016, 60(2 (453)); 107-120
0033-2194
Pojawia się w:
Przegląd Humanistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kozaczyzna Zaporoska wobec synodów kijowskich w latach 1628–1629
The Zaporozhian Cossacks towards the Kiev synod in 1628–1629
Autorzy:
Drozdowski, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2171280.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Akademia Supraska
Tematy:
Kiev
synods
the Orthodox Church
bisho
the Cossacks
Opis:
The article shows the attitude the Cossacks presented on two Kiev synods in 1628 and 1629. Their strong position during the Synod of Kiev in 1628 led Meleciusz Smotrycki to give up his efforts not only to reconcile the Orthodox and Orthodox priests, but above all to persuade the latter to accept union. The Cossacks, opposing the presence of the followers of the Orthodox Church at the synod of Lwów, undoubtedly expressed their uncompromising stance on the issue of the Uniate-Orthodox reconciliation. The attitude of the Cossacks at the synods of Kiev in 1628–1629 also provides us with another argument for her independent actions in the religious field, which should be treated as a clear testimony of the importance of matters of faith in her activities. Just like during the Kiev events from the beginning of 1625, the Cossacks’ activity was at odds with the attitude of the then authorities of the Orthodox Church, which undoubtedly were both Job Borecki and Piotr Mohyła. The undeniable fact of the Zaporozhians’ influence on the change of their initially positive attitude towards the idea of re-entering the union with the Uniate Church, makes them increasingly self-supporting in defending the rights, privileges and, above all, the sovereignty of the Orthodox Church regardless of the weaknesses of its spiritual leaders.
Źródło:
Latopisy Akademii Supraskiej; 2019, Вѣнецъ хваленїѧ. Studia ofiarowane profesorowi Aleksandrowi Naumowowi na jubileusz 70-lecia, 10; 41-51
2082-9299
Pojawia się w:
Latopisy Akademii Supraskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawosławie w powiecie ostrołęckim wobec odbudowy Rzeczypospolitej po I wojnie światowej
The orthodox in the ostrołęka administrative district in relation to therestorian of the polish republic world war I
Autorzy:
Mironczuk, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2164414.pdf
Data publikacji:
2009-12-15
Wydawca:
Ostrołęckie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
Prawosławie
Ostrołęka
cerkwie
Rzeczpospolita Polska
the Orthodox Church
Orthodox Churches
the Polish Republic
Opis:
Prawosławie w powiecie ostrołęckim wobec odbudowy Rzeczpospolitej po I wojnie światowej. Praca dotyczy pozycji prawosławia w powiecie ostrołęckim przed wybuchem I wojny światowej oraz tuż po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1918 r. Odnosi się zarówno do sytuacji ludności prawosławnej (jej liczebność, status prawny, zawodowy, stan oświaty) na tym terenie, jak też losów 5 cerkwi – 4 w samej Ostrołęce i 1 w Myszyńcu. Główny problem, przy którym się skupił autor, to ukazanie następującego zjawiska: Jak określone wydarzenia polityczne ( w tym przypadku wojna) diametralnie zmieniają położenie współistniejących społeczności wyznaniowych.
The Orthodox Church in the Ostrołęka administrative district in relation to therestorian of the Polish Republic after World War I. The woeks refers to the position of the Orthodox Church in the Ostrołęka administrative district before the outbreak of World War I and just after the regaining of independence by Poland in 1918. It refers both to the situaton of the Orthodox population (their numbers, legal and professional status, the condition of education) in this area, as well as to the history of five Orthodox Churses – four in the town of Ostrołęka and one in Myszuniec. The main problem, which the author has focused his attention on, is showing how certain political events (war in the case) diametrically change the situation of religious communities.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego; 2009, Zeszyt, XXIII; 65-80
0860-9608
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rosyjska Misja Prawosławna w Ameryce Północnej. Działalność arcybiskupa Tichona (Biełławina)
Russian Orthodox Mission in North America. Archbishop Tikhon’s (Bellavin) Activity
Autorzy:
Pawełczyk-Dura, Kamila
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480664.pdf
Data publikacji:
2015-06-01
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Tichon (Biełławin)
misja prawosławna
Imperium Romanowów
Kościół prawosławny w Ameryce
Tikhon (Bellavin)
the Orthodox mission
the Romanov Empire
the Orthodox Church in America
Opis:
Niniejszy artykuł poświęcony został działalności prawosławnych misjonarzy rosyjskich na kontynencie północnoamerykańskim. Zakres chronologiczny badań objął okres od końca XVIII do początków XX wieku, a więc czas ponad stuletniego kształtowania się struktur Kościoła rosyjskiego w Ameryce. Dziedzictwo misji prawosławnych przedstawione zostało szczegółowo w oparciu o życie i działalność arcybiskupa alaskańskiego i północnoamerykańskiego, przyszłego patriarchy Moskwy i Wszechrosji Tichona (Biełławina). Motywacje, program działań, metody, a nade wszystko rezultaty aktywności podejmowanej przez tego duchownego na obszarze Stanów Zjednoczonych przeanalizowano na tle potrzeb, potencjału rozwojowego i oczekiwań tamtejszej wspólnoty. Głównie jednak skupiono się na kaznodziejskiej i organizacyjnej płaszczyźnie działań Tichona oraz ocenie ich rezultatów w kontekście rozprzestrzeniania się prawosławia na całym olbrzymim terytorium Ameryki Północnej.
This article is devoted to the activities of the Russian Orthodox missionaries in North America. The chronological scope of the study covered the period from the late eighteenth to the early twentieth century, that is the time of the over-century-old evolution of the structures of the Russian Church in America. The Orthodox mission heritage is thoroughly presented basing on the life and work of the Archbishop of Alaska and North America, the future Patriarch of Moscow and all Russia Tikhon (Bellavin). Motivations, activities programme, methods, and above all, the results of activities undertaken by the priest in the area of the United States – were analysed against the needs and expectations of the development potential of the local community. However, the present author focused her main attention on preaching and organisational level of Tikhon’s activities as well as on the evaluation of their results in the context of the spread of the Orthodox Church throughout the huge territory of North America.
Źródło:
Nurt SVD; 2015, 1; 124-139
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Postulaty religijne w wystąpieniach kozackich pierwszej połowy XVII wieku
The Religious Aspects of the Cossacks’ Uprisings in the First Half of 17th Century
Autorzy:
Drozdowski, Mariusz Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/951733.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
the Cossacks
religion
the Orthodox Church
uprising
rebellion
Polish-Lithuanian Commonwealth
Opis:
This paper focuses mostly on the religious aspects of the Cossacks’ uprisings in the first half of 17th century (mainly the 1625, 1630, 1637 and 1638 uprisings), and discusses their impact on the origins, the course and following peace negotiations as well. The paper is based mostly on Cossack primary sources like manifestos, proclamations issued by the leaders, together with the directions which were to be followed during the peace talks, and the not Cossack sources as well. They prove how the religious aspects, namely the appeals to defend the persecuted orthodox confession, contributed to the character of the developments. Another question was, to what extent the religious engagement of the Cossacks uprisings at that time was caused by a sincere concern for the Orthodox Church situation, or perhaps there were other reasons, not having much in common with the faith. The analysis discusses also the Cossack delegates’ actions and policy on the Commonwealth Sejm in the years 1631–33, during which they firmly demanded restoration of the status the Orthodox Church had before 1596.
Źródło:
Poznańskie Studia Slawistyczne; 2016, 10; 85-98
2084-3011
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Slawistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Małżeństwo i rozwód w Kościele prawosławnym – aspekt prawno-kanoniczny
Autorzy:
Zaborowski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/554747.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
marriage
divorce
legal conditions to marry
the Orthodox Church
Christianity
Opis:
The study above shows briefly legal issues related to marriage in the Orthodox Church. It takes notes of fundamental differences regarding a sacramental marriage in the Latin and Orthodox Churches. The study is divided into two chapters separated into particular points.The first chapter discusses legal conditions to marry, i.e. marriage formalities and main obstacles. The second one approaches us to a divorce issue in the Orthodox church: its form and circumstances. The analysis of the issues mentioned above is to show differences and similarities between marriage-related legislation in both Christian Churches.
Źródło:
Annales Canonici; 2012, 8
1895-0620
Pojawia się w:
Annales Canonici
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Natura unitatis ecclesiae et eventa anno domini 1054
Nature of the ecclesiastic unity and 1054 events
Autorzy:
Bendza, Marian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613303.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
the Church History
the Orthodox Church
Ecclesiology
Great East-West Schism
Opis:
This article above could be called as a supplement to the History of the Church – it has been written not to present in a narrative way the common-known course of the East-West Schism which began in the 11th century, but to give some remarks and to present some little known details, which could be helped to create a new dimension of reflexion, and even of discussion on problems included in this article. The event of the 1054th in modern historiography are treated as absolutely end of the “Church unity indivisibility period”. This point of view does not divide the Author of this article, so he decided to present a new- quality-reflexion, thanks of it the described events could be recognized as the consequence of earlier revealing trends. The Author also shows, that the Church unity is not so clear, because in the Church History you can meet some separatist tendencies. It is but very important, that no one of them could foil the principal ecclesiastical hallmark, the Unity. This Unity could situate the reality of Church in the God’s Plan of Salvation, making it independent from human decisions, disagreement cases or arrogance. The unity reflexion based both on the biblical and patristic analysis, permit us in new way treat the events of 1054th. Their “schismatic” character, especially in context of the patristic texts seems to by rather a heated discussion, in which both interested parts desire in cooperation to respond their epoch challenge. It was, after all, the great epoch of the Gregorian Roman Catholicism reform and of “theological Byzantine golden age”. So it should be better, when we treat the Schism simple as a division, and in the rough Hierarchy’s declarations we find signs of Church responsibility. This way of thinking is justified by creating Normans’ power and increasing problems with Caesaropapism tendencies. The conclusion of this article is clear: in consequence of the 1054th events “Byzantine Golden age” was about to be broken, but the Church Unity remained untouched…
Niniejszy artykuł ma charakter uzupełniający, nie został więc napisany celem narratywnego przedstawienia powszechnie już znanego przebiegu Wielkiej Schizmy Wschodniej, lecz aby przy pomocy kilku uwag i ekspozycji kilku mniej znanych szczegółów umożliwić nowy wymiar refleksji, a może wręcz dyskusji nad zagadnieniami, stanowiącymi treść niniejszej pozycji. Wydarzenia roku 1054 w historiografii uchodzą za jednoznaczne zakończenie „okresu niepodzielnej jedności eklezjalnej”. Celem więc niniejszego artykułu była refleksja nad jakością tej jedności i konstatacja, iż opisane wydarzenia można uznać za konsekwencję tendencji obecnych już wcześniej. Z drugiej wszakże strony Autor wykazuje, iż jedność Eklezji to nie brak tendencji separatystycznych, lecz że nie są one w stanie zniweczyć tego jednego z najistotniejszych znamion rzeczywistości eklezjalnej, jakim jest jedność. Sytuuje ona Eklezję w Bożym Planie Zbawienia, uniezależniając ją od ludzkich decyzji, od przypadków niezgody czy pychy. Refleksja nad jednością, poparta analiza biblijną i patrystyczną, pozwala też w inny sposób odnieść się do wydarzeń roku 1054. Ich „schizmatyckość” w świetle tekstów z epoki, jawi się raczej jako gorąca dyskusja obu zainteresowanych stron, które pragną wspólnie, w sposób duchowy odpowiedzieć na wyzwania ich epoki, epoki reformy gregoriańskiej po stronie rzymskokatolickiej czy „złotego wieku Bizancjum”, także teologii zapewniającemu odpowiedni rozwój.Można więc uznać, iż lepiej nazwać „Schizmę” po prostu podziałem, a ostre wypowiedzi hierarchów uznać za wyraz troski o właściwy kształt Eklezji, zwłaszcza w kontekście rodzącej się potęgi Normanów czy narastających tendencji cezaropapistycznych. Autor nie ukrywa w konkluzji, iż na okresie „złotego wieku Bizancjum” pojawiła się pierwsza, poważniejsza rysa, jednak jedności kościelnej nic nie jest w stanie naruszyć…
Źródło:
Vox Patrum; 2016, 65; 49-73
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ekskluzywizm soteriologiczny w Kościele prawosławnym?
Autorzy:
Leśniewski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2131942.pdf
Data publikacji:
2020-12-01
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Religioznawcze
Tematy:
the Orthodox Church
soteriological exclusivism
salvation
ecclesiality
fundamentalism
ecumenical openness
Opis:
The Orthodox Church teaches that it is the only true Church. Does it form the dogmatic thesis that salvation is only available in the Orthodox Church? Soteriological exclusivism is a reality, which is difficult to an unambiguous assessment. Depending on their presuppositions concerning the ecumenical openness, recognition of the ecclesiality of other Christian Churches and God’s saving will, Orthodox theologians reject or allow the possibility of salvation of people outside the visible borders of the Orthodox Church. In the search for the answer to the question posed in the title of the article, the theological reflection was undertaken on three main issues, namely: Orthodoxy as the true Church of Christ and the Holy Spirit, soteriological radicalism of the Orthodox Church and the possibility of salvation in other Churches and Christian Communities, and the openness to the opportunity of salvation for the Christians outside the Orthodox Church. The analyzes show that the soteriological views of Orthodox theologians are basically conditioned by their fundamentalist or ecumenical convictions.
Źródło:
Przegląd Religioznawczy; 2020, 4/278; 105-116
1230-4379
Pojawia się w:
Przegląd Religioznawczy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reformation as an Inspiration for Reforms of the Eastern Churches in the Polish-Lithuanian Commonwealth
Autorzy:
Wereda, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/517525.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
Tematy:
the Uniate Church
the Orthodox Church
Hipacy Pociej
Józef Welamin Rutski
Reformation
Opis:
The Reformation was a phenomenon influencing transformations of the Orthodox Church and the Uniate Church in the multi-denominational Polish-Lithuanian state. In response to a particularly severe lack of education compounded by the influence of the Reformation in the Easter Churches, certain educational initiatives were undertaken, translation of the Bibleand liturgical texts into the Old Orthodox Church Slavonic language, acquainting people with new forms and ways of religious apologetics. Ideas initiated by the Reformation weredeveloped in the 16th century by Piotr Mohyła. Under the influence of the Reformation a new quality of relationships and social bonds was created in the Orthodox Church society of the Polish-Lithuanian Commonwealth. The activities of laymen and Orthodox Church fraternities became more intensified. The ideas of the Reformation on soteriological subjects became an inspiration for part of Orthodox Church elites to enter into union with the Papacy.
Źródło:
Historia i Świat; 2018, 7; 187-194
2299-2464
Pojawia się w:
Historia i Świat
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kościół prawosławny w Gruzji w latach zaboru rosyjskiego i władzy sowieckiej (XIX-XX w.)
La Chiesa ortodossa in Georgia nel periodo dell’Imperio Russo e del regime Sovietico (XIX-XX sec.)
Autorzy:
Chmielecki, Tymon Tytus
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1041824.pdf
Data publikacji:
1998
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
sacerdozio
Georgia
Chiesa ortodossa
duchowieństwo
Gruzja
Kościół prawosławny
clergy
the Orthodox Church of the East
Opis:
La Georgia e stata soggetta dalla Russia per quasi duecento anni: prima, quale vittima dell'annessione del Paese dagli Zar russi (1801-1917) e poi, sotto la forma dell'occupazione sovietica (1921-1991 ). Le autorità imperiali russe, sin dall'inizio, non poterono sopportare l'indipendenza della Chiesa ortodossa georgiana, governata del Cattolicos-Patriarca di tutta la Georgia, Antonio II. Nel 1811 deposero il patriarca e sottomisero la Chiesa all'autorità del Sacro Sinodo Russo. In questo modo si interruppe la continuità dell'autocefalia georgiana durata milletrecento anni. La programmata russificazione del Paese non risparmio quest'antica Chiesa. Il Cattolicos fu sostituito dagli esarchi russi, il numero delle eparchie fu ridotto a quattro, la lingua liturgica georgiana chuzuri fu soppressa e sostituita dallo sla-vo, si chiusero sistematicamente antichi monasteri e si face venire in massa il clero russo. Chiese e conventi subirono una serie di saccheggi e devastazioni. Le faccende della rivoluzione bolscevica procurarono un breve momento d'indipendenza: il 25 marzo 1917 la Chiesa riprese l'autocefalia e venne nominato il Cattolicos-Patriarca Kirion II. La rinascita religiosa fu presto impedita dal'occupatzione dell'Armata sovietica che cominciando dal febbraio 1921 segno un periodo di settant'anni esatti di regime antireligioso comunista. Il Patriarca e i Vescovi furono arrestati, quasi il 90% delle chiese furono chiuse e adibite ad edifici di utilità pubblica (musei, magazzini, cinema ecc.), i fedeli furono ostacolati nelle funzioni religiose e, se non obbedivano, venivano perseguitati. La propaganda atea non risparmio ne'bam-bini ne'giovani, ai quali fu assolutamente proibito di partecipare al culto e a qualsiasi istruzione cristiana fino all'età di 18 anni. Negli anni trenta la gerarchia ortodossa georgiana potè ricostituirsi, ma la sua esistenza dipendeva fortemente dalla collaborazione con il regime. La penetrazione di agenti del KGB nella gerarchia ecclesiastica e le divisioni tra il clero e il Cattolicato ridussero ulteriormente l'operatività della Chiesa nel suo insieme. Agli albori dell'indipendenza statale (1991), la società massimamente scristianizzata divenne una forte sfida per l'odierna gerarchia ortodossa, favorita dal Governo.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 1998, 70; 303-314
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cerkiew prawosławna w II Rzeczypospolitej
Autorzy:
Mironowicz, Antoni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2057321.pdf
Data publikacji:
2018-12-11
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
The Orthodox Church
2nd Polish Republic
Cerkiew prawosławna
II Rzeczpospolita
Opis:
Po odrodzeniu się państwa polskiego, w okresie II Rzeczypospolitej prawosławie nie było już wspierane autorytetem władzy, ale było utożsamiane z wyznaniem zaborcy. Przemiany społeczno-ustrojowe w Rosji Radzieckiej osłabiły pozycję patriarchatu moskiewskiego, który nadał Kościołowi prawosławnemu w Polsce autonomię, a kierownictwo nad nim powierzył lokalnemu soborowi biskupów z egzarchą o uprawnieniach metropolity. W latach 1918-1939 Kościół prawosławny w granicach Rzeczypospolitej liczył ponad 4 miliony wiernych i był podzielony na siedem diecezji. Władze polskie z jednej strony dążyły do ustanowienia niezależnej od Moskwy struktury cerkiewnej, z drugiej zaś ograniczały liczbę parafii prawosławnych i jego rolę w społeczeństwie. Odpowiedź na pytanie o pozytywne i negatywne fakty w dziejach prawosławia na terenie II Rzeczypospolitej wymaga całościowego spojrzenia na politykę państwa wobec Cerkwi w latach 1918-1939. Do pozytywnych procesów należy zaliczyć unormowanie się stanu prawnego Kościoła prawosławnego w państwie polskim. Co prawda ostateczne uregulowanie stanu prawnego na mocy Przepisów Tymczasowych z 1922 roku i dekretu Prezydenta RP z 1938 roku nie zadawalały ani władze państwowe ani cerkiewne to było ważnym etapem na drodze budowania osobowości prawnej Cerkwi. Dekret stwierdził autokefaliczność Kościoła prawosławnego w Polsce oraz prawo swobodnego rządzenia się w granicach ustawodawstwa państwowego. Głową Kościoła, jego naczelnym zarządcą i przedstawicielem był metropolita, który był jednocześnie arcybiskupem diecezji warszawskiej i archimandrytą Ławry Poczajowskiej. Organem najwyższym Kościoła, regulującym sprawy Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego, był Sobór Generalny składający się z biskupów oraz przedstawicieli duchowieństwa i świeckich. Sobór Generalny mógł zmienić ustrój Kościoła z dominującego w latach 1918-1938 ustroju synodalno-konsystorskiego, w którym naczelną władzę posiadał Synod biskupów na ustrój soborowy, oparty na zasadach wybieralności episkopatu i dziekanów z czynnym głosem przedstawicieli wiernych. Organem wykonawczym Soboru Biskupów był Synod składający się z metropolity, który był jego przewodniczącym, biskupa wojskowego i 2 biskupów diecezjalnych.
In 1918 the independent republic of Poland was proclaimed. In 1920-1921, after the Polish-Soviet war, the Polish border was moved 200 km east of the Curzon line, which is more or less the Soviet-polish border of 1945. During the 2nd Polish Republic the Orthodox Church was not supported by an ascendancy of the authority yet, but was identified with the Russian invader’s religion. The Polish authorities treated Orthodoxy not as the religion of their people, but as the faith of the former occupant. The transfer of Orthodox Church property was part of the government’s policy of building a revived Polish state and its national unity on the basis of Roman Catholicism. This policy meant decreasing the number of Orthodox parishes and monasteries, the confiscation of church property by the state or its transfer to the Roman Catholic Church, closing Orthodox churches, and converting the faithful to Roman Catholicism. Throughout the mid-war period (1938-1939) the Orthodox Church had no regulated legal status. It was only after the transfer of Orthodox churches and estates by the state and the Roman Catholic Church that president Ignacy Mościcki signed a decree of 18 November 1938 On the attitude towards the Autocephalous Orthodox Church. On the basis of that decree the position of the highest authority governing the matters of the Autocephalous Orthodox Church was given to the General Council (Sobor) which consisted of bishops and representatives of the clergy and faithful. The executive body of the Church was a synod consisting of the metropolitan, the army bishop and two diocese bishops. The 1938 decree was the first document in the history of the Orthodox Church in the Second Polish Republic, which settled the relations between the Polish state and the Orthodox Church. It removed the state temporariness criticised by the clergy and faithful. On the basis of this decree the Orthodox Church was greatly subjected to the state and its policy. Within three weeks of issuing the decree, on 10 December 1938, a governmental decree was issued containing “The Internal Statute of the Polish Autocephalous Orthodox Church”. It settled in detail the competence of the Orthodox metropolitan, the General Council, the Bishops’ Council and the Bishops’ Synod.
Źródło:
ELPIS; 2018, 20; 85-109
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Chrześcijańska joga”? Słów kilka o modlitwie Jezusowej i hezychazmie
Autorzy:
Brzeziński, Bartłomiej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/915712.pdf
Data publikacji:
2018-07-31
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
the Orthodox Church
the Jesus’ Prayer
the Prayer of the Heart
hesychasm
psychosomatic method
Michael Plekon.
Opis:
The article “«Christian yoga»? A few reflections on the Jesus’ Prayer and hesychasm” is a kind of commentary on the Polish translation of the article “Becoming what we pray...” by Michel Plekon that is presented in the same issue of periodical “Kultury Wschodniosłowiańskie — oblicza i dialog”. Author tried to remind the most important facts and figures connected with the history of the Jesus’ Prayer and hesychasm. Moreover, there are described controversies concerning the physical method that was used by some hesychasts during practice of the Jesus’ Prayer. Additionally, one can readabout the role of the heart in Orthodox theology and prayer tradition of Eastern Church. This role can not be overtaxed because from the point of view of Orthodox theology, the heart is the centre of human being, person. It is not only the physical organ, not only the area of emotions and affections but also the space of intelligence, thoughts and wisdom. But most of all, the heart is the place of mysterious meeting of God and man. In the secret hall of human heart a man can fell silent presence of Transcendence, can fellthe real epiphany of God who unceasingly waits for metamorphosis of human being’smentality, thinking, reason, activity, emotions, relations, who waits for transformation of the whole man.
Źródło:
Kultury Wschodniosłowiańskie – Oblicza i Dialog; 2017, 7; 241-252
2391-470X
Pojawia się w:
Kultury Wschodniosłowiańskie – Oblicza i Dialog
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Losy świata według Konstantego Leontjewa: Przeciętny Europejczyk jako ideał i narzędzie ogólnoświatowej destrukcji
The Future of the World by Konstanty Leontyev: An Ordinary European Man as an Ideal and a Device for the Worlwide Destruction
Autorzy:
Abassy, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807237.pdf
Data publikacji:
2020-01-03
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Rosja
imperium
Europa
Leontjew
prawosławie
Russia
empire
Europe
Leontyev
the Orthodox religion
Opis:
Artykuł stanowi analizę tekstów rosyjskiego konserwatywnego myśliciela, Konstantego Leontjewa, który w obliczu apokaliptycznych nastrojów rosyjskiej inteligencji 2 połowy XIX wieku próbował zdiagnozować przyczynę „choroby” kultury i znaleźć remedium na ów stan rzeczy. Nie był odosobniony w swoim przekonaniu, że Rosja przestanie istnieć jako samodzielna kultura, jeśli nie zahamuje napływu niszczących, jego zdaniem, idei zachodnich. Podobne przekonanie głosili Fiodor Dostojewski i Konstanty Pobiedonoscew. W artykule Przeciętny Europejczyk jako ideał i narzędzie ogólnoświatowej destrukcji Leontjew stwierdzał, że przedstawiciel cywilizacji zachodniej jest obojętny na piękno, zafascynowany rozwojem technicznym, oderwany od życiowych sił natury, cechuje się moralną ambiwalencją, a jednocześnie jest niezwykle ekspansywny. Postęp, którego celem jest materialny dobrobyt; trywialnie pojmowane szczęście, jawiły się myślicielowi jako zagrożenie dla istnienia państwa i religii. Ratunek upatrywał w silnej władzy carskiej, który to typ rządów nazywał „despotyzmem formy”. Myśliciel gloryfikował jedynowładztwo również z pozycji człowieka, który sens życia postrzega w poszukiwaniu i tworzeniu piękna, zmaganiach z rzeczywistością, a nie jedynie poruszaniu się w bezpiecznym, lecz nudnym, przewidywalnym świecie egalitaryzmu.
The paper includes the analysis of some texts of the Russian conservative thinker, Konstanty Leontyev who was confronted with the apocalyptic moods of the Russian intelligentsia of the second half of the 19th century. He made an effort to diagnose the “disease” and find a remedy. He was not single with his conviction that Russia would cease to exist as an independent culture unless stopped the influence of the Western ideas. Similar thoughts were expressed by Fyodor Dostoevsky and Konstanty Pobiedonoscew. In the article An European Man as an ideal and a device for the worldwide destruction Leontyev claimed that a representative of the Western civilization is indifferent to beauty, fascinated by technical progress, morally ambivalent and, at the same time, extremely expansive. The progress which is aimed at material prosperity and crude happiness Leontyev recognized as a threat for the State and Religion. Strong Tsar’s power, that he called a “despotism of form”, he regarded as remedy for the dangerous situation. He also glorified the state power as the person who perceived the meaning of life in searching and creating beauty, struggle with the real world. He contested the safe but boring and predictable world of egalitarianism.
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2015, 6, 1; 111-123
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Działalność edukacyjna prawosławnych bractw cerkiewnych w Rzeczypospolitej w XVI-XVII wieku
The Educative Activity of the Orthodox Church Fraternities in 16th- and 17th-Century Poland
Autorzy:
Ćwikła, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1857066.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
prawosławie
historia szkolnictwa w Polsce
bractwa cerkiewne
the Orthodox Church
history of education in Poland
Orthodox fraternities
Opis:
The paper discusses the educative activity conducted the Orthodox Church fraternities in the eastern Territories of Poland in the second half of the 16th and 17th centuries. The sources are dispersed and there are huge gaps in them. Therefore the author focused mainly on the most important fraternity schools, i.e. in Lvov, Vilnius, Kiev, and Luck. The first part depicts their history, and then their organization and curriculum. The final part highlights the significance of the fraternity schools for the Orthodox community in Poland.
Źródło:
Roczniki Nauk Społecznych; 2004, 32, 2; 95-111
0137-4176
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Społecznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obraz Rosji mikołajowskiej w Pamiętnikach św. Zygmunta Szczęsnego Felińskiego
The image of Nicholas Russia in the „Memoirs of saint Zygmunt Szczęsny Feliński
Autorzy:
Kościołek, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480939.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Tematy:
memoirs
Nicholas Russia
state of education
religious awareness
condition of the Orthodox clergy
Opis:
The memoirs of saint Zygmunt Szczęsny Feliński were written down during the archbishop’s stay in Jarosław, where he was sent in punishment for his defense of the rights of the Church and the Motherland. The works have played an important role in the history of Polish culture and literature. The article aims at depicting the Nicholas Russia, which the future archbishop had the opportunity to become well acquainted with during his studies in Moscow at the Łomonosow University and later on at the Roman Catholic Spiritual Academy in Petersburg. In his memoirs the author criticized the Russian Empire and noted its weak points, mainly bribery, the state of education, religious awareness and the condition of the Orthodox clergy.
Źródło:
Acta Polono-Ruthenica; 2014, 1, XIX; 71-84
1427-549X
Pojawia się w:
Acta Polono-Ruthenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zagrożenie buntem chłopskim w południowo‑wschodnich województwach Rzeczypospolitej Obojga Narodów w latach 1788–1789
Autorzy:
Trąbski, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/686353.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
the Great Sejm
peasant revolt
the Orthodox Church
Ukraine
Sejm Czteroletni
bunt chłopski
prawosławie
Ukraina
Opis:
In the 18th century, in the south‑eastern voivodeships of the Polish‑Lithuanian Commonwealth, the state, commune and private administration had to face many problems. One of them was banditry, known on this territory as haidamaky banditry, and the threat of a Ukrainian people revolt linked with it. The last time the anxiety concerning that issue was visible was at the session of the Great Sejm. There was fear that, just like in 1768, Russia would push peasants against nobility in order to sow chaos in south‑eastern voivodeships of the Polish‑Lithuanian Commonwealth, and in consequence break the parliamentary debate and restore its sovereignty over the country. Orthodox priests, Russian merchants, Cossacks and even Greek Catholic priests were perceived as agitators.
Jednym z wielu problemów z jakim w XVIII wieku zmagały się struktury administracji państwowej, samorządowej i prywatnej w południowo‑wschodnich województwach Rzeczypospolitej Obojga Narodów było rozbójnictwo, występujące na tamtych terenach pod określeniem hajdamaczyzny, oraz związane z nim zagrożenie buntem ludności ukraińskiej. Po raz ostatni obawy z tym związane dały o sobie znać w czasie obrad Sejmu Czteroletniego. Obawiano się, że podobnie jak w 1768 roku Rosja popchnie chłopstwo przeciwko szlachcie, w celu wywołania chaosu w południowo‑wschodnich województwach Rzeczypospolitej, a tym samym doprowadzi do przerwania obrad sejmowych i przywróci swoje zwierzchnictwo nad krajem. Za agitarorów uważano duchowieństwo prawosławne, rosyjskich kupców, kozaków, a nawet księży grekokatolickich.
Źródło:
Orientalia Christiana Cracoviensia; 2015, 7
2450-2936
2081-1330
Pojawia się w:
Orientalia Christiana Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ekumeniczna misja Williama Palmera do Rosji w świetle jego Uwag po odwiedzeniu Cerkwi rosyjskiej w latach 1840–1841
William Palmer’s Ecumenical Mission to Russiain the Light of His Notes of a Visit to the Russian Church in the Years 1840–1841
Autorzy:
Popińska-Pindych, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52416495.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Umiejętności
Tematy:
ekumenizm
William Palmer
ruch oksfordzki
traktarianie
prawosławie
ecumenism
The Oxford Movement
tractarians
the Orthodox Church
Opis:
William Palmer, traktarianin, absolwent Uniwersytetu Oksfordzkiego, teolog i liturgista, poświęcił życie idei pojednania Kościoła anglikańskiego z Kościołem prawosławnym. W myśl opisanej przez niego „teorii gałęzi” Kościół katolicki, anglikański i prawosławny – jak gałęzie jednego drzewa – są głęboko ze sobą zjednoczone, nie tylko historycznie przez ten sam korzeń, ale i dogmatycznie przez tę samą istotę kultu. Po uzyskaniu listów polecających od angielskich dostojników kościelnych i świeckich Sir Palmer udał się z samozwańczą misją ekumeniczną do Rosji. Samozwańczą – gdyż choć miał poparcie wielu, to jednak propagowanie idei, by odnowić więzi z Cerkwią było próbą urzeczywistnienia jego własnego marzenia życia. Uwagi po odwiedzeniu Cerkwi rosyjskiej w latach 1840–1841 są owocem jego doświadczeń, rozczarowań i zachwytów podczas tego przedsięwzięcia. Choć jego nadzieje na interkomunię i zjednoczenie szybko okazały się nie mieć szans na realizację, podczas pobytu w Rosji poznał dogłębnie zwyczaje i codzienne życie tamtejszych wiernych i kapłanów, co zostało uwiecznione na kartach jego notatnika. Artykuł ten jest próbą przybliżenia czytelnikowi tego zupełnie nieznanego w Polsce dzieła, które zredagował i wydał po śmierci Palmera sam kardynał John Newman, nie chcąc, by poświęcenie tak wyjątkowego teologa poszło w zapomnienie.
William Palmer, a tractarian, a graduate of Oxford University, a theologian and liturgist devoted his life to the reconciliation of the Anglican Church with the Orthodox Church. According to the branches theory which he postulates, the Catholic, Anglican and Orthodox Churches – like the branches of one tree – are deeply united, not only historically – by the same root, but also dogmatically by the same essence of worship. Sir Palmer, after receiving letters of recommendation from the bishops of the Church of England and secular dignitaries, went on a self-proclaimed ecumenical mission to Russia. Notes of a Visit to the Russian Church in the Years 1840–1841 are the fruit of his adventures, disappointments and admirations he had experienced during his quest. Although his hopes for intercommunion and unification quickly proved to have no chance of fulfillment, during his stay he thoroughly learnt the customs and the routine of a daily life of the faithful and priests in Russia,  which was immortalized on the pages of his notebook. This article is an attempt to familiarize the reader with this outstanding work – completely unknown in Poland, which was edited after Palmer’s death by cardinal John Newman, who wanted to prevent the dedication of such an exceptional theologian from being forgotten.
Źródło:
Kultura Słowian. Rocznik Komisji Kultury Słowian PAU; 2019, XV; 241-263
2451-4985
2543-9561
Pojawia się w:
Kultura Słowian. Rocznik Komisji Kultury Słowian PAU
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Assessing the Contacts between Stefan Báthory and the Serbian Monks from Hilandar Monastery on Mount Athos in the Light of a Sixteenth-Century Model Letter
Autorzy:
Dziadul, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2121459.pdf
Data publikacji:
2022-08-08
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
the Serbian monks
Mount Athos
Hilandar
the Orthodox Church in the Polish-Lithuanian Commonwealth
letter writing
Stefan Báthory
Opis:
The paper deals with contacts between Polish King and Lithuanian Grand Duke Stefan Báthory (1576–86) and the Serbian monks from Hilandar Monastery on Mount Athos. The contacts are presented based on a model letter found in the letter-writing manual from the Hilandar Archive (no. 153). The monks asked Báthory for the introductory and travel letters for their journey to Polish-Lithuanian Commonwealth, where they would search for new benefactors [ktetors] and financial assistance from the Ruthenian Orthodox Christians. The model letter, supported by other written sources, also sheds light on the general characteristics of contacts with Catholic Polish-Lithuanian authorities and other rulers who mediated intercultural relations between the Ruthenian Orthodox Church and the Serbian (and Balkan in general) monastic milieus. These relations had a special significance for the group (confessional-cultural) identity of the Ruthenian Orthodox Christians and their tradition in the Counter-Reformation climate due to the proselytic policy and polemical attacks in the Polish-Lithuanian Commonwealth.
Źródło:
Acta Poloniae Historica; 2022, 125; 155-178
0001-6829
Pojawia się w:
Acta Poloniae Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Romanian Orthodox Church in Hungary and the Kingdom of Yugoslavia in the Interwar Period
Autorzy:
Scridon, Alin Cristian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/628698.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Fundacja Pro Scientia Publica
Tematy:
The Romanian Orthodox Church
the interwar period
Hungary
Yugoslavia
Opis:
Aim. The Romanian Orthodox Church in Hungary and Yugoslavia encountered a series of shortcomings between the two world wars.  Conclusion. Regardless of the political realities of the times, the Romanians coalesced around the Romanian Orthodox Church. That is why, not by chance, the great poet Mihai Eminescu identifies the Romanian Orthodox Church with the institution that preserved the Latin element near the Danube. The activity of the Romanian Orthodox Church in Hungary and Yugoslavia in the interwar period was mainly performed by priests.  
Źródło:
Journal of Education Culture and Society; 2018, 9, 1; 190-195
2081-1640
Pojawia się w:
Journal of Education Culture and Society
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ikona Matki Bożej Włodzimierskiej
The Vladimir Icon of the Mother of God
Autorzy:
Żukowska, Anna Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/440871.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Fundacja Naukowa Katolików Eschaton
Tematy:
religious painting
sacred painting
the Orthodox Church
malarstwo religijne
malarstwo sakralne
Kościół Prawosławny
Opis:
Ikona Matki Bożej Włodzimierskiej została przywieziona z Konstantynopola na Ruś w XII w. Namalował ją artysta grecki. Ikona należy do sztuki bizantyjskiej z epoki macedońskiej, autorstwa anonimowego ikonografa1 (ikonopiśćcy). Początkowo, tuż po przywiezieniu z Bizancjum, ikona była przechowywana w pałacu książęcym w Wyszogrodzie2, następnie trafiła do Kijowa, skąd w 1155 r. została przewieziona przez księcia Andrzeja I Bogolubskiego do Włodzimierza nad Klaźmą. W 1917 r. znalazła się w Galerii Trietiakowskiej, gdzie była przechowywana do 1996 r., po czym trafiła do cerkwi pw. św. Mikołaja w dzielnicy Tołmacze w Moskwie3. Ikona Włodzimierska łączy dwa typy przedstawienia. Jeden to Dziewica typu Hodegetria („Wskazująca Drogę”) ukazująca dogmat chrystologiczny i przedstawiająca swego Syna, Tego, Który Jest Drogą. Maryja trzyma błogosławiące Dzieciątko na lewym ramieniu, a prawą wskazuje Zbawiciela. Matka Boża typu Eleusa („Dziewica Czuła”) tuli Dzieciątko do siebie, co podkreśla macierzyńskość Maryi. Przez swoją wysublimowaną doskonałość i czystość stylu Ikona Włodzimierska osiągnęła szczyt sztuki ikonograficznej. W opinii Paula Evdokimova znajduje się ona na biegunie przeciwnym do Rafaelowskiego typu Madonny4. Dzieciątko Jezus spowite jest w chiton i himation – szaty właściwe osobom dorosłym – utkane ze złota, tj. „barwy godności Bożej”5. Maryja nosi narzucony na suknię ciemny maforion, który okala jej głowę, obrzeżony drogocenną złotą lamówką i ozdobiony trzema gwiazdami; jedną nad czołem, dwie pozostałe umieszczone są na ramionach, co stanowi dogmatyczny znak jej trwałego dziewictwa. Matka Boża trzyma Dzieciątko na prawym ramieniu, lewa dłoń ledwie Go dotyka i raczej wskazuje Jezusa oczom widzów. Dzieciątko przytula twarz do twarzy matki w geście czułości. Jedną rączką ściska Jej maforion, drugą otacza Jej szyję. Zaciśnięte usta, wąski nos i nieruchomość wpatrzonych w nieskończoność oczu nadają twarzy Maryi wyraz głębokiego i przejmującego zasmucenia. Lekkie pochylenie głowy ku Dzieciątku osłabia majestatyczność Matki Boskiej. Matka Boża na prezentowanej ikonie jest obrazem Kościoła.
Źródło:
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education; 2013, 4(4); 229-234
2299-9922
Pojawia się w:
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Postanowienia Soboru Stu Rozdziałów z zakresu teologii praktycznej
Decisions of the Stoglavy Synod regarding practical theology
Autorzy:
Wilkiel, Karol
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1913391.pdf
Data publikacji:
2020-11-12
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
The Orthodox Church
history of church
council
Russian Orthodox Church
Prawosławie
historia kościoła
sobór
Rosyjski Kościół Prawosławny
Opis:
Artykuł podejmuje analizę wybranych postanowień jednego z ważniejszych soborów, który odbył się w ruskiej cerkwi. Został zwołany przez cara Iwana IV na początku 1551 r. w Moskwie i przeszedł do historii pod nazwą Sobór Stu Rozdziałów. Nazwa soboru wynika z jego postanowień – dokumentu końcowego, który zawierał sto artykułów (rozdziałów). Niniejszy artykuł przedstawia analizę postanowień Soboru Stu Rozdziałów, które dotyczą teologii praktycznej. Owe postanowienia ukazują również problemy praktyki liturgicznej, z jakimi borykała się ruska cerkiew w XVI w.
The article concerns historical conditions of one of the key councils which took place in Russian Orthodox Church. It was convened by Tsar Ivan IV at the beginning of 1551 in Moscow, and it was signed up in history under the name The Stoglavy Synod. The name of the Council follows its decisions – a final document which contained one hundred chapters. This article is the analysis of its decisions, concerning practical theology, as well as problems with conduction of liturgy, faced by the Russian Orthodox Church in 16th century.
Źródło:
ELPIS; 2020, 22; 45-54
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Historyczne uwarunkowania Soboru Stu Rozdziałów
Historical conditions of the Stoglavy Synod
Autorzy:
Wilkiel, Karol
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1917114.pdf
Data publikacji:
2019-11-26
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
The Orthodox Church
history of church
council
Russian Orthodox Church
Prawosławie
historia kościoła
sobór
Rosyjski Kościół Prawosławny
Opis:
Artykuł podejmuje historyczne uwarunkowania jednego z ważniejszych soborów, który odbył się w ruskiej cerkwi. Został zwołany przez cara Iwana IV, na początku 1551 r. w Moskwie i przeszedł do historii pod nazwą Sobór Stu Rozdziałów. Nazwa soboru wynika z jego postanowień – dokumentu końcowego, który zawierał sto artykułów (rozdziałów). Niniejszy artykuł ma za zadanie ukazać zawiłości historyczne jakie były obecne w cerkwi na Rusi w XVI w., z których wynikała potrzeba zwołania soboru. Druga część artykułu przedstawia okoliczności otwarcia oraz przebieg obrad soborowych.
The article concerns historical conditions of one of the key councils  which took place in Russian Orthodox Church. It was convened by Tsar Iwan IV, at the beginning of 1551 in Moscow, and it was signed up in history under the name The Stoglavy Synod. The name of the Council follows its decisions -  a final document  which contained one hundred chapters. This article is to present historical complexities which were in Russian Church in 16th  century and which resulted in  the need to convoke the Council. The second part of the  article presents opening circumstances and the course of the conciliar proceedings.
Źródło:
ELPIS; 2019, 21; 27-33
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zarys historyczny parafii prawosławnego Soboru Katedralnego Narodzenia NMP w Białej Podlaskiej w latach 1875–1917
Autorzy:
Sęczyk, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/607527.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
the orthodox church in the Kingdom Polish
orthodox church
basilian
prawosławie w Królestwie Polskim
Biała Podlaska
cerkiew
Bazylianie
cerkiew prawosławna
Jozafat Kuncewicz
Opis:
Orthodox Cathedral of the Nativity of the Blessed Virgin Mary was founded in 1875 with the former church after bazylianach. Since the beginning of the function of parish priests in the parish clergy exercised title protojereja to help were two priests and a deacon. The parish grew rapidly despite the material poverty and the resistance of former Uniates, belonged to the branches: Orthodox church in the city hospital in White, Sławacinek, Wolka Plebańska, Hruda and Cicibor. Orthodox clergy took an active part in the life: cultural, social and parishes of the city and undertook charity among treatment units. Business council was interrupted by the World War I, the estate folk evacuated into Russia, the temple was taken over by Protestants.
Prawosławny Sobór Narodzenia NMP powstał w 1875 r. z byłej cerkwi po bazylianach. Od początku funkcję proboszczów w parafii sprawowali duchowni z tytułem protojereja, do pomocy mieli dwóch kapłanów oraz diakona. Parafia rozwijała się dynamicznie pomimo materialnego ubóstwa i oporu byłych unitów. Należały do niej filie: cerkiew w miejskim szpitalu w Białej, Sławacinku, Wólce Plebańskiej, Hrudzie i Ciciborze. Prawosławne duchowieństwo brało czynny udział w życiu kulturalnym i społecznym miasta i parafii oraz podejmowało akcje charytatywne wśród unitów. Działalność soboru przerwała I wojna światowa, majątek cerkiewny ewakuowano w głąb Rosji, a świątynię przejęli ewangelicy.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio F – Historia; 2014, 69
0239-4251
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio F – Historia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aleksander Archangielski – kompozytor, dyrygent, człowiek
Alexander Arkhangelsky – composer, conductor, human
Autorzy:
Wołosiuk, Włodzimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/494372.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
Tematy:
muzyka religijna
Prawosławie
chóralistyka
kompozycja
człowiek
the religions music
the Orthodox
the choir art
composition
human being
Opis:
Powyższy artykuł jest próbą refleksji nad jednym z najbardziej znanych protagonistów cerkiewnego życia muzycznego, Aleksandrem Archangielskim. Autor artykułu poświęca sporo uwagi jego profilowi życiowemu i osobowościowemu, ujawniając meandry jego artystycznego rozwoju i artystycznej kariery. Wiele płaszczyzn, na których odznaczał się swą wielostronną działalnością stanowiło bardzo istotny element rosyjskiej kultury. Powszechnie znano Archangielskiego nie tylko jako cerkiewnego dyrygenta, dyrektora znamienitych chórów, lecz także jako społecznika, walczącego o lepszy byt dla współczesnych mu artystów. Życie kompozytora przypadło na czas przełomu: zaistnienie Związku Radzieckiego otworzyło artystom nowe drogi rozwoju, drogi, których Aleksander już nie do końca rozumiał. Ponadto choroba, na którą przez długi czas cierpiał, nie pozwalała mu na kontynuowanie artystycznej pracy czy podejmowanie nowych zamysłów kompozytorskich. Lecz przyszłość okazała się dlań daleko bardziej łaskawa: dziś dzieła Aleksandra Archangielskiego należą do rzędu najczęściej wykonywanych kompozycji nie tylko w jego Ojczyźnie, lecz także za granicą.
This article above is an attempt of reflexion on the one of the most famous protagonists in the Church musical activities, on Alexander Archangielski. The Author is concentrating not only on the composer’s way of life or his personality; he is also presenting “mysteries” of the artist’s human development and his brilliant carrier as well. Many spheres of his many-sided activity were an essential element of the Russian culture. Archangielski was generally known not only as a Church conductor or an excellent choir director, but also as a very active community worker, struggling against difficult social conditions and trying to better the situation of contemporary artists.
Źródło:
Rocznik Teologiczny; 2016, 58, 4; 601-636
0239-2550
Pojawia się w:
Rocznik Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cerkiew prawosławna na Podlasiu do końca XVI wieku
The Orthodox Church in Podlasie until the end of the 16th century
Autorzy:
Kiryluk, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1917172.pdf
Data publikacji:
2019-11-19
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
The Orthodox Church
Podlasie Region
parish
foundation of the church
Cerkiew prawosławna
Podlasie
parafia
założenie cerkwi
Opis:
Artykuł przedstawia zarys historii Cerkwi Prawosławnej na terenach Podlasia do końca XVI wieku. Przeanalizowano przynależność jurysdykcyjną podlaskich prawosławnych parafii , założycieli oraz liczebność cerkwi.
The article presents the outline of the history of Orthodox Church In the region of Podlasie until the end of 16-th century. The jurisdiction of Podlasie orthodox parishes , their founders and the number of churches were being analysed.
Źródło:
ELPIS; 2019, 21; 41-50
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies