Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "the Muslims" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-25 z 25
    Tytuł:
    Praktyki religijne Tatarów polskich na przykładzie obchodzenia święta Kurban Bajram
    Religious Practices of the Polish Tatars on the Example of the Celebrations of the Kurban Bajram
    Autorzy:
    Nikołajew, Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/480446.pdf
    Data publikacji:
    2013-06-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
    Tematy:
    Tatarzy polscy
    muzułmanie
    święta muzułmańskie
    Kurban Bajram
    Polish Tatars
    the Muslims
    Muslim celebrations
    Opis:
    Artykuł poświęcony jest praktykom religijnym Tatarów polskich na przykładzie obchodzonego święta Kurban Bajram – najważniejszego wśród świąt muzułmańskich. Najpierw autor przypomina historię Tatarów polskich, ich wysiłki asymilacyjne do społeczności polskiej. Na szczególną uwagę zasługuje tu fakt zgodnej egzystencji Tatarów z Polakami i Litwinami. Następnie autor analizuje obrzęd przygotowania ofiarnego zwierzęcia i jego rytualnego uboju, rytualne powinności składających ofiarę – imama i rzezaka, jak również modyfikacje tych zachowań religijnych w kontekście polskim. Ważnym akcentem jest tu naświetlenie społecznego odbioru rytualnych zabójstw zwierząt. Artykuł kończy się uwagami o integracyjnym charakterze święta Kurban Bajram pozwalającym na zachowanie, przez stulecia, tatarskiej tożsamości religijnej i kulturalnej w Polsce.
    The present article describes the Tatars’ religious practices on the example of the celebrations concerning the Kurban Bajram feast – the most important among the Muslim celebrations. Firstly, the author remembers the history of the Polish Tatars, their struggle to assimilate among Polish society. Special attention should be paid here to the harmonious co-existence of the Tatars with the Poles and Lithuanians. Then the author analyses the ceremony of preparing the sacrificial animal and its ritual slaughter, the ritual obligations of those sacrificing – the imam and the ritual slaughterer; as well as the modifications of those religious behaviours in the Polish context. The description of the social reception of ritual slaughters is emphasised here. The article ends with remarks upon the integrating character of the Kurban Bajram feast that allows the preservation, through centuries, the Tatar religious and cultural identity in Poland.
    Źródło:
    Nurt SVD; 2013, 1; 235-252
    1233-9717
    Pojawia się w:
    Nurt SVD
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Obraz katolików i muzułmanów w polskich przekładach opowiadania Ivo Andricia "U musafirhani"
    Slika katoličke i muslimanske sredine u poljskim prijevodima pripovjetke Ive Andrića pod naslovom "U musafirhani"
    The picture of Bosnian Catholics and Muslims in the Polish translations of Andrić’s short story "U musafirhani"
    Autorzy:
    Małczak, Leszek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/486763.pdf
    Data publikacji:
    2011-01-01
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    U musafirhani
    Ivo Andrić
    Alija Dukanović
    obraz katolików
    obraz muzułmanów
    slika katolika
    slika muslimana
    the picture of Bosnian Catholics
    the picture of Bosnian Muslims
    Opis:
    Postoje dva različita poljska prijevoda Andrićeve pripovjetke pod naslovom "U musafirhani". Prvi Marije Znatowicz-Szczepańske nastao je 1937. godine, drugi Alije Dukanovića — 1966. Analiza pokazuje kako Andrić prikazuje franjevce i muslimane i što se s tom njegovom slikom događa u prijevodu, odnosno pokazuje dvije različite strategije prevođenja koje u određenoj mjeri ovise o povijesnom i ideološkom kontekstu, recepciji Andrićeva djela u oba razdoblja te individualnim predodžbama prevoditelja o katolicima i muslimanima. S obzirom na način predstavljanja katoličke i muslimanske sredine Znatowicz-Szczepańska prmijenjuje strategiju naturalizacije, Dukanovićeva strategija bliža je egzotizaciji. Kod Znatowicz-Szczepańske katolička sredina je jača i u odnosu na original, i u odnosu na drugi prijevod. Kod Dukanovića vidljivo je na više mjesta prikazivanje muslimana u boljem svijetlu nego kod Andrića i u ranijem prijevodu što je ipak u izvjesnom smislu primjer manipulacije.
    There are two Polish translations of Andrić’s short story "U musafirhani". First one by Maria Znatowicz-Szczepańska was published in 1937. Second one by Alija Dukanović, Bosnian who settled and lived in Poland, was published in 1966. The story presents two Bosnians communities: Catholics and Muslims. The analysis of these two translations shows that the Catholic community is stonger in the Polish translations than in the original text. This tendency is more clear in Znatowicz-Szczepańska’s work. On the one hand the position of Catholics is much better and on the other hand their dependence on Muslims is smaller, as it was in real and as it is shown in Andrić’s pieace. In Dukanović’s translation there is a tendency to present Muslims in a better way as well. They are not so primitive, demanding and ruthless. Differences between translations corresponde with the context they were written. In the period between two world wars there was an antiphaty for the Muslim part of Bosnia which was treated as a dangerous element, warlike and communistlike. After The Second World War, during Communist times, rules unitarist ideology and it wasn’t coreect to emphasis civilizations, religious and national differences. It helps to understand both strategies of translations, why Marija Znatowicz-Szczepańska is very familiar with Catholics and very distanced from Muslims and at the same time why Alija Dukanović presents Muslims in a better way. Znatowicz-Szczepańska’s way of translation we can treat as domestication, Dukanović’s one as foreignization with strong element of the manipulation.
    Źródło:
    Przekłady Literatur Słowiańskich; 2011, 2, 1; 106-121
    1899-9417
    2353-9763
    Pojawia się w:
    Przekłady Literatur Słowiańskich
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pod znakiem buńczuka. Wkład Tatarów polskich w walkę o suwerenność Polski
    Under the tug banner. The contribution of the Polish Tatars to the fight for Poland’s sovereignty
    Autorzy:
    Krzyżanowski, Piotr J.
    Miśkiewicz, Aleksander
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/480168.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
    Tematy:
    Tatarzy polscy
    muzułmanie w II RP
    Tatarzy w Wojsku Polskim
    Polish Tatars
    Muslims in the Polish Second Republic
    Tatars in the Polish Army
    Opis:
    Wśród Tatarów polskich myśl o niepodległości Polski była żywa w czasie zaborów. Swoją wierność Rzeczypospolitej poświadczyli czynem zbrojnym u zarania odradzającego się po 123 latach niewoli państwa polskiego. Walczyli również w obronie niepodległości Polski zagrożonej najazdem bolszewickim w 1920 roku. Bohaterem narodowym Tatarów polskich stał się Aleksander Sulkiewicz, żołnierz I Brygady Legionów Polskich i jednocześnie przyjaciel Józefa Piłsudskiego. Więź Tatarów z Polską pogłębiała się podczas ich służby w Wojsku Polskim. Lata międzywojenne Rzeczypospolitej były okresem wielkiego odrodzenia się społeczności Tatarów polskich. Tym boleśniej odczuli oni upadek Polski we wrześniu 1939 roku.
    The idea of independent Poland had been living among the Polish Tatars during the entire partition period. The community had proved their loyalty to the republic by their military participation at the onset of the resurrecting after 123 years of slavery Polish state. They also took part in the Polish-Soviet War (1919-1920). Aleksander Sulkiewicz, a soldier of the Brigade I of the Polish Legion and a friend of Józef Piłsudski, rose to the position of the national hero for the Tatars. The bond between the Tatars and Poland had even deepened throughout their service in the Polish Army. The interwar years were a period of the great revival of the Polish Tatars in Poland. Thus, they reacted to the fall of Poland in September 1939 with a great concern and sadness.
    Źródło:
    Nurt SVD; 2019, 2; 153-166
    1233-9717
    Pojawia się w:
    Nurt SVD
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    KIERUNKI PRZEMIAN DEMOGRAFICZNYCH MUZUŁMAŃSKIEJ IMIGRACJI WE FRANCJI ORAZ W WYBRANYCH PAŃSTWACH MUZUŁMAŃSKICH
    THE DIRECTIONS OF THE DEMOGRAPHIC MUSLIM IMMIGRATION IN FRANCE AND IN SELECTED MUSLIM COUNTRIES
    Autorzy:
    Musiał, Stanisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/418522.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Akademia Marynarki Wojennej. Wydział Nauk Humanistycznych i Społecznych
    Tematy:
    France
    demographics
    muslims
    fertility rate
    the correlation
    Opis:
    This article muslim has been made an attempt to political science analysis of demographic aspect of the presence of muslims in France, and also tried to make a correlation analysis of demographic change of this community with respect to demographic trends in selected muslim countries. For the implementation of these objectives, the research, the author takes the difficult subject of determination of the number of muslims in France, the demographic structure of this community, a fertility rate of muslim women in this country, as well as the fertility rate of women in certain muslim countries. At the end the author indicates the cause of the decline in the fertility of muslim women in France and in some muslim countries.
    Źródło:
    Colloquium; 2016, 8, 2; 91-104
    2081-3813
    2658-0365
    Pojawia się w:
    Colloquium
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Recent trends in religious adherence and practice among Muslims in the Netherlands, and Amsterdam in particular
    Autorzy:
    Knippenberg, Hans
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/634055.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
    Tematy:
    Muslims, religious adherence and practice, the Netherlands, Amsterdam
    Opis:
    In the last 60 years, the number of Muslims in the Netherlands has increased considerably from 300 to more than 827,000. Immigration, in particular from Turkey and Morocco, was the main cause. In the same time period, Dutch society was secularising to a large extent. About 60% of the Dutch population is no longer affiliated with a religion. This paper focus on two questions. Is the Muslim population secularising as well? Is a Muslim religious identity hindering integration in, or identification with, (secular or Christian) Dutch society? To answer these questions, the results of recent surveys, both on the national and on the local (Amsterdam) level, have been analysed after considering existing theories on secularisation and immigrant integration. The results show that after initial indications of secularisation, there is no secularisation among Muslims of Turkish and Moroccan origin in the last decade ; mosque attendance by the second generation has actually increased. Existing theories on secularisation, such as the classical secularisation paradigm and market theories can not explain these developments, perhaps with the exception of the theory of existential security. Also assimilation theories do not prove to be valid. It appears that there is a continuing religious vitality among these immigrant groups as a consequence of socialisation in immigrant families and communities with relatively strong intra-group ties. Also the possibility of a kind of “reactive religiosity” in confrontation with an increasing public hostility towards Islam cannot be excluded. Concerning the second research question, there proved to be a positive correlation between religious identification (with Islam) and ethno-national identification (with the country of origin), which could hinder integration in, and identification with, Dutch national society. However, it does not hinder identification with the local (Amsterdam) society, which is relatively strong and functions as a “ bridging identity ” with the national society.
    Źródło:
    Prace Geograficzne; 2014, 137
    1644-3586
    Pojawia się w:
    Prace Geograficzne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Praktyka religijna i tożsamość macedońskich muzułmanów / Torbeszów w kontekście islamizacji na Bałkanach
    Autorzy:
    Bielenin-Lenczowska, Karolina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/677631.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
    Tematy:
    Macedonian Muslims
    Islamization of the Balkans
    Macedonian culture traditions
    Orthodoxy
    Opis:
    Religious practice and identity of Macedonian Muslims / Torbeši in the context of islamization in the BalkansThe subject of this paper is the analysis of identity and religious practices of Macedonian Muslims / Torbeši within the context of Islamisation in the Balkan Peninsula. The Torbeši, i.e. Muslims whose mother tongue is Macedonian, themselves are not unanimous in self-identification. In part they declare their affiliation to the Macedonian nation, in part they consider themselves an autonomous ethnic group, while some derive their origin from the Turks or consider to be Albanians.In Macedonian official discourse Macedonian Muslims are those who convert into Islam during the time of Ottoman Empire. By Christians they are perceived to be our Muslims, i.e. not radical or even not true Muslims. It means, Torbeši are told to be in fact Crypto-Christans who only superficially and officially changed faith, but still practice some Christian activities that are referred in scholarship as Crypto-Christianity, bi-confession or non-completed Islamisation. In Macedonian Muslim or mixed Muslim and Orthodox-Muslim villages these practices are visible – they visit Christian temples, light candles and ask for prayers as well as observe some Christian feasts, like the Day of St. George.
    Źródło:
    Slavia Meridionalis; 2011, 11
    1233-6173
    2392-2400
    Pojawia się w:
    Slavia Meridionalis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Polygyny Amongst Muslims in the Russian Federation
    Autorzy:
    Kończak, Izabela
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/648307.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Polygyny
    Islam
    Muslims in Russia
    Nikah
    the Census
    discussion about the legalisation of polygyny
    Opis:
    Polygynous families had been living legally in Russia in the areas inhabited by Muslims from the October Revolution to the mid-twentieth century. However, such a family model was not common among the followers of Islam. An act penalizing bigamy or polygamy was introduced into the Penal Code in 1960. During perestroika, and later changes in the political system, imams who came from abroad began to visit areas inhabited by Muslims. They contributed to the rebirth of religion and promoted the idea of polygamy. Polygyny is the visible sign of dissimilarity and Muslim identity and was an important point in their teaching. In this context the number of polygynous relationships in Russia has increased significantly. The article is dedicated to the analysis of social and political discourse in Russia that has been taking place for several years.
    Źródło:
    International Studies. Interdisciplinary Political and Cultural Journal; 2018, 21, 1
    1641-4233
    2300-8695
    Pojawia się w:
    International Studies. Interdisciplinary Political and Cultural Journal
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Niezwykłe losy pierwszego drukowanego przekładu Koranu na język polski
    The Curious History of the First Polish Printed Translation of the Quran into Polish
    Autorzy:
    Łapicz, Czesław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1045613.pdf
    Data publikacji:
    2013-01-01
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    the Quram
    tefsir
    Grand Duchy of Lithuania
    Tatars
    Muslims
    Wilno Philomates
    translation
    Opis:
    The first translation of the Quran, printed and published in 1858, was signed by Jan Musza Tarak Buczacki, a Tatar and Muslim from Podlasie in Poland. Today, however, is is known that the actual translators were two Philomats from Wilno, the priest Dionizy Chlewiński and Ignacy Domeyko. They performed the task in the 1820s for the Muslim Tatars of the Grand Duchy of Lithuania, who over generations had lost their knowledge not only of liturgic language (Arab), but also of their ethnic languages and dialects (Turkic). In this way, Lithuanian-Polish Muslims cut themselves off from the roots and sources of Islam. However, the attempts made by the translators to gain acceptance of Russian censors to publish the Polish rendition of the holy book of Islam were not successful. Only in the 1850s the acceptance was granted, after efforts made by Jan Murza Tarak Buczacki, whose name was put on the title page posthumously by the publisher. At the end of the 19th century an anonymous author, probably a Tatar and Muslim, converted the printed translation, authored by Buczacki, into a traditionalhand-written Tatar tefsir: the Polish version was overwritten by hand in the interlines, and synchronized with the Arab lines of the original Quran in Arabic. For dogmatic and religious reason, he transliterated the text form Latin alphabet into Arabic one, without changing the content of the translation. The manuscript is now kept in Museum of History of Religion in Grodno. This is the conclusion of the complicated history of the first Polish translation of the Holy Book of Islam.
    Źródło:
    Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Językoznawcza; 2013, 20, 2; 129-143
    1233-8672
    2450-4939
    Pojawia się w:
    Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Językoznawcza
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Boshnjaks. In other words: Jihad vs. McWorld and other theories...
    Autorzy:
    Pilarska, Justyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/628835.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Fundacja Pro Scientia Publica
    Tematy:
    the Balkans, Bosnia, Islam in Europe, Islamicization, cultural identity, multiculturalism, Yugoslavia, Muslims
    Opis:
    The Ottoman invasion of the Balkans that began in the 14th century led to an imbalance in the process of self-identification among the Bosnian people, having crucial influence on the process of establishing their sense of belonging, identification and national awareness. It particularly influenced the process of conceptualizing the cultural identity of Boshnjaks, whose ancestors converted to Islam and changed the ethnic and religious landscape of Balkans to a large extent. The author focuses on the political and social factors determining the shape of Bosnian identity, its origin and historical circumstances which influenced not only identification processes but also the course of the conflict in the Balkans between 1992 and 1995. This paper also provides data on many controversial facts regarding influences of Islamic radicals on Bosnian society before and after the fall of Yugoslavia. On the basis of social and historical analysis the author indicates that contemporary theories on cultural origin of conflicts, reduced to the dichotomy Jihad vs. McWorld are not applicable in the case of the unique, multicultural identity of Bosnian Muslims.
    Źródło:
    Journal of Education Culture and Society; 2010, 1, 2; 67-77
    2081-1640
    Pojawia się w:
    Journal of Education Culture and Society
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Islam w Jerozolimie
    Islam in Jerusalem
    Autorzy:
    Imach, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/480064.pdf
    Data publikacji:
    2016-06-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
    Tematy:
    Islam
    Izrael
    Jerozolima
    Muzułmanie
    Świątynia Jerozolimska
    Israel
    Jerusalem
    Muslims
    the Jewish Temple in Jerusalem
    Opis:
    W ostatniej dekadzie coraz wyraźniejsza staje się ekspansja terytorialna islamu na Bliskim Wschodzie. Na terenie tym leży Jerozolima, miasto ważne dla trzech wielkich religii monoteistycznych. Na pytanie, jakie stanowisko zajmą muzułmanie w przypadku tego miasta, odpowiedź sugeruje prześledzenie losów Jerozolimy pod panowaniem islamskim. W związku z tym w pierwszej części artykułu zaprezentowano dzieje Jerozolimy przed pojawieniem się w niej islamu. Następnie przedstawiono okres pomiędzy 638 rokiem a wyprawami krzyżowymi - czas panowania islamu. Kolejna część ukazała lata wypraw krzyżowych, będące splotem dominacji islamu i chrześcijaństwa w Jerozolimie. Dalsze punkty przedstawiły historię Jerozolimy pod panowaniem tureckim oraz w czasach współczesnych.
    In the last ten years Islam has gained much new territory in the Near East. The one city of equal importance to all three great monotheistic religions there is Jerusalem. What Jerusalem means to Muslims is plain from the history of their rule there. The first section of this article tells about the times before the Muslim conquest of the city. The second part focuses on the Muslim rule from 638 up to the time of the crusades. The next part provides an overview of the crusades and the hard times when the reins of control over the city were passing between the hands of Muslims and Christians. It then proceeds to describe the history of Jerusalem under the Turkish rule. The final section presents the modern history of the city.
    Źródło:
    Nurt SVD; 2016, 1; 77-92
    1233-9717
    Pojawia się w:
    Nurt SVD
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    SEKULARYZACJA EUROPY – SZANSA CZY WYZWANIE DLA INTEGRACJI IMIGRANTÓW Z KRAJÓW MUZUŁMAŃSKICH? PRZYPADEK WIELKIEJ BRYTANII
    SECULARIZATION OF EUROPE – OPPORTUNITY OR CHALLENGE FOR THE INTEGRATION OF IMMIGRANTS FROM MUSLIM COUNTRIES? THE CASE OF THE UNITED KINGDOM
    Autorzy:
    Balicki, Janusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/418518.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Akademia Marynarki Wojennej. Wydział Nauk Humanistycznych i Społecznych
    Tematy:
    Integration
    immigration
    secularization of Europe
    Muslims in Britain
    Islam
    in the European Union
    Islam in the world
    Islam – Christianity
    Opis:
    This article attempts to answer the question: To what extent the secularity of Europe facilitates or hinders the process of integration of immigrants from Muslim countries? The answer to this question is based on selected literature about immigrants from Muslim countries in the UK, in selected research and observation of current activities of certain Muslim institutions in England. The paper consists of three parts. The first part is devoted to the demographic development of the Muslim community in the world and Europe, part two shows the processes of secularization in Europe, with particular attention paid to Britain. The third part examines the reaction of Muslims in the UK towards secularism in Europe, their proselytism and the importance of Christian-Muslim cooperation in the modernization of Islam. Analysis shows that secularization of Europe is much more of a challenge than an opportunity for the integration of immigrants from Muslim countries. In the first place, among the factors, hindering integration, one can put the Muslim conviction of the superiority of the Islamic values over the "godless" and "immoral" Europe and therefore religious mission that Muslims attempt to play in Europe. This type of attitude does not facilitate the coexistence between the Muslim community and the peoples of Europe. It also allows extreme groups, as terrorist recruiting young Muslims, especially second generation seeking their identity in religion.
    Źródło:
    Colloquium; 2015, 7, 4; 7-26
    2081-3813
    2658-0365
    Pojawia się w:
    Colloquium
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    NOWE ELITY MUZUŁMAŃSKIE W MIASTACH EUROPEJSKICH I POLITYKA OBYWATELSTWA MUZUŁMAŃSKIEGO
    NEW MUSLIM ELITES IN EUROPEAN CITIES AND THE POLITICS OF MUSLIM CITIZENSHIP
    Autorzy:
    Pędziwiatr, Konrad
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/580445.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    ISLAM AND MUSLIMS IN EUROPE
    CITIZENSHIP AND THE POLITICS OF IDENTITY
    NEW MUSLIM RELIGIOUS BROKERS
    Opis:
    This article is based on fieldwork carried out among the representatives of new Muslim elites in Brusseles and London. It analyzes the main changes in the public mobilization of Islam in Belgium and Great Britain which involve slow departure from the politics of Muslim identity towards the politics of Muslim citizenship. This change is related not to the increased social pressure on Muslims in the aftermath of the terrorist attacks of September 11, 2001 or July 7, 2005, but rather to the development of a strong sense of citizenship among some segments of the Muslim populations in Europe, and to the construction of a new type of identity, “Muslim citizenship”. The latter is characterized by strong support for national projects, social activity going beyond Muslim symbolic boundaries, an emphasis on the right to “similarity”, and responsibilities vis-à-vis other citizens without regard for their religious affiliation.
    Źródło:
    Studia Migracyjne - Przegląd Polonijny; 2013, 39, 2(148); 105-122
    2081-4488
    2544-4972
    Pojawia się w:
    Studia Migracyjne - Przegląd Polonijny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Arabski – językiem Koranu, Muhammada i mieszkańców raju
    Arabic – the language of the Quran, Muhammad, and paradise dwellers
    Autorzy:
    Łapisz, Czesław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/480442.pdf
    Data publikacji:
    2017-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
    Tematy:
    alfabet arabski
    islam
    język arabski
    muzułmanie
    Tatarzy Wielkiego Księstwa Litewskiego
    Islam
    Muslims
    the Arabic language
    the Arabic alphabet
    Lithuanian-Polish Tatars
    Opis:
    W artykule omówiono muzułmański dogmat o sakralności języka (i alfabetu) arabskiego jako języka świętej Księgi islamu – Koranu. Przedstawiono również konsekwencje tego dogmatu dla zachowania jedności świata islamu, zwłaszcza w okresie terytorialnej ekspansji tej religii, a także dla rozwoju nauki i sztuki, przede wszystkim gramatyki i leksykologii. Z dogmatu opartego na kilkunastu sformułowaniach, zawartych bezpośrednio w arabskim oryginale Księgi, wynika również zakaz dokonywania i wykorzystywania przekładów Koranu w celach religijnych. Przekład Księgi może funkcjonować jedynie jako tzw. Tefsir, czyli objaśnienie, wytłumaczenie (w języku innym niż arabski) sensów Koranu oryginalnego, czyli arabskiego. Wysuwane w artykule tezy zostały zilustrowane przykładami z piśmiennictwa Tatarów – muzułmanów Wielkiego Księstwa Litewskiego.
    The article focuses on the Muslim dogma of the sacred nature of the Arabic language (and alphabet) as the language of the Quran – the Holy Book of Islam. The discussion is concerned with the consequences that the dogma had for the preservation of the unity of the Islamic world, particularly during the territorial expansion of the religion, and the development of scholarship and art, most importantly grammar and lexicology. The dogma, based on a number of verses from the Arabic original of the Book, forbids the use of translations of the Quran for religious purposes; a translation of the Book can only serve as the so-called Tefsir – an exposition given in a language other than Arabic of senses found in the Quran’s Arabic original. Arguments presented in the article are illustrated by examples from the literary tradition of Tatars – the Muslims of the Grand Duchy of Lithuania.
    Źródło:
    Nurt SVD; 2017, 2; 191-207
    1233-9717
    Pojawia się w:
    Nurt SVD
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dwa tatarskie testamenty wojskowych z pierwszej połowy XVIII wieku
    Autorzy:
    Winnyczenko, Oksana
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/690139.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
    Tematy:
    Tatarzy w Rzeczypospolitej
    testamenty
    podział spadku wojskowych
    muzułmanie
    Tatars in the Polish-Lithuanian Commonwealth
    last wills
    distribution of servicemen’s heritage
    Muslims
    Opis:
    Testamenty wojskowych Tatarów z pierwszej połowy wieku XVIII w. są bardzo cennymi źródłami do badania wspólnoty tatarskiej w Rzeczypospolitej. Były to teksty pragmatyczne, przeznaczone głównie dla uporządkowania spraw spadkowych i rodzinnych. Oprócz tego Michał Olejowski i Mucharem Ułan Łostajski, których testamenty opublikowano, zadbali o swoje dusze, zapisawszy na ten cel pewne sumy. Teksty tych aktów nie zawierają – w przeciwieństwie do rozporządzeń szlachty katolickiej – wielu formuł dewocyjnych. Ale i tu widać inwokacje i arengi treścią przypominające klauzule dokumentów chrześcijańskich. Źródła te są cenne także ze względu na informacje o środowisku testatorów: ich towarzyszy, patronów oraz krewnych. The last wills of Tatar servicemen of the first half of the eighteenth century are valuable primary sources for research into the Tatar community in the Polish-Lithuanian Commonwealth. The texts were pragmatic, paying attention mainly to the ordering of hereditary and family issues. Furthermore, Michał Olejowski and Mucharem Ulan Lostajski, whose last wills are published, took care of the salvation of their souls and disposed a certain amount of money for that purpose. The texts of these testaments do not contain a large number of devotional formulas like the last wills of the Catholic nobility. However, they also have an invocation and an arenga which make them resemble Christian documents. These primary sources are also valuable due to the information they contain about the testators, their companions, patrons and relatives.
    Źródło:
    Rocznik Lituanistyczny; 2017, 3
    2450-8454
    2450-8446
    Pojawia się w:
    Rocznik Lituanistyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Ten sam jest Bóg”. Norwid – Abd el-Kader - Ibn ‘Arabi
    [God is the same]. Norwid – Abd el-Kader - Ibn ‘Arabi
    Autorzy:
    Gadamska-Serafin, Renata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2117224.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Norwid
    Abd el-Kader
    Ibn ‘Arabi
    orientalizm XIX-wieczny
    Orient
    romantyzm
    islam
    muzułmanie
    19th-century orientalism
    the Orient
    Romanticism
    Islam
    Muslims
    Opis:
    Przesłanie Norwidowskiego wiersza Do Emira Abd el Kadera w Damaszku z roku 1860 wykazuje niezwykłą zbieżność z myślami wyrażonymi przez Abd el-Kadera w jego wydanym po francusku dziele Rappel à l’intelligent, avis à l’indifferent. Cinsiderations philosophiques, réligieuses, historiques etc. (Paris 1858). Jest wielce prawdopodobne, że Norwid znał wskazaną publikację algierskiego bohatera narodowego, mistyka i świętego islamu. Duchowa i intelektualna bliskość tych dwóch wybitnych myślicieli XIX stulecia jest uderzająca. Źródłem uniwersalizmu religijnego Abd el-Kadera była nauka jego duchowego mistrza, twórcy muzułmańskiego mistycyzmu i najwybitniejszego teologa sufickiego późnego islamu – Ibn ‘Arabiego. W poezji Norwida zainicjowany został w literaturze polskiej – osadzony na solidnym fundamencie metafizycznym i na uniwersalistycznych przesłankach wyłonionych z obu tradycji – okcydentalnej i orientalnej, prawdziwy dialog świata zachodniego z arabskim Wschodem, niepomiernie przekraczający swą głębią i merytorycznością wszelkie powierzchowne mody i orientalne stylizacje tamtej epoki. Norwid i arabski Emir z Damaszku nie tylko jednogłośnie wskazywali te same zagrożenia wynikające z błędnych założeń kulturowo-cywilizacyjnych europejskiej nowożytności oraz pragnęli przemodelować ją według wzorca doskonalszego, ale także wspólnie proponowali w swych pismach, by zamknąć (wpierw mentalnie, następnie na planie dziejów) starą epokę europocentryzmu i religijnego ekskluzywizmu, a otworzyć erę nową – humanizmu światowego
    The main message of Norwid’s poem Do Emira Abd el Kadera w Damaszku [To Emir Abd el Kader in Damascus] of 1860 reveals his remarkable affinity for the ideas expressed by Abd el-Kader in his French work Rappel à l’intelligent, avis à l’indifferent. Considerations philosophiques, réligieuses, historiques etc. [Call to the intelligent, warning to the indifferent. Philosophical, religious, historical and related considerations] (Paris 1858). It is highly probable that Norwid was familiar with the text by the Algerian national hero, a mystic and an Islamic saint. The spiritual and intellectual closeness of these two remarkable thinkers of the 19th century is striking. The source of the religious universalism in Abd el-Kader’s thought is the legacy of his own spiritual master – the founding father of Muslim mysticism and the most famous Sufi theologian of late Islam – Ibn ‘Arabi. Norwid’s poetry introduced an idea of authentic dialogue of the West with the Arabic East to Polish literature. This dialogue rested on sound metaphysical foundations and on the universalist premises emerging from both traditions – occidental and oriental. In its weight and depth, this dialogue surpassed all the superficial fads and oriental stylisations typical of the epoch. Norwid and the Arab Emir of Damascus expressed unanimously their anxiety about the dangers that the European contemporaneity faced as a result of the false cultural and civilizational assumptions it decided to rest on. They both strove to reconstruct it in accord with a more promising model. They both believed as well that the reconstruction must begin with closing down (first mentally, then historically) the old time of Eurocentrism and religious exclusivism, to open a new era of global humanism.
    Źródło:
    Studia Norwidiana; 2016, 34; 21-59
    0860-0562
    Pojawia się w:
    Studia Norwidiana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    ‘Ten sam jest Bóg’. Norwid – Abd el-Kader – Ibn ‘Arabi
    Autorzy:
    Gadamska-Serafin, Renata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/16729758.pdf
    Data publikacji:
    2020-05-06
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Norwid
    Abd el-Kader
    Ibn ‘Arabi
    19th-century orientalism
    the Orient
    Romanticism
    Islam
    Muslims
    orientalizm XIX-wieczny
    Orient
    romantyzm
    islam
    muzułmanie
    Opis:
    The main message of Norwid’s poem Do Emira Abd el Kadera w Damaszku [To Emir Abd el Kader in Damascus] of 1860 reveals his remarkable affinity for the ideas expressed by Abd el-Kader in his French work Rappel à l’intelligent, avis à l’indifferent. Considerations philosophiques, réligieuses, historiques etc. [Call to the intelligent, warning to the indifferent. Philosophical, religious, historical and related considerations] (Paris 1858). It is highly probable that Norwid was familiar with the text by the Algerian national hero, a mystic and an Islamic saint. The spiritual and intellectual closeness of these two remarkable thinkers of the 19th century is striking. The source of the religious universalism in Abd el-Kader’s thought is the legacy of his own spiritual master – the founding father of Muslim mysticism and the most famous Sufi theologian of late Islam – Ibn ‘Arabi. Norwid’s poetry introduced an idea of authentic dialogue of the West with the Arabic East to Polish literature. This dialogue rested on sound metaphysical foundations and on the universalist premises emerging from both traditions – occidental and oriental. In its weight and depth, this dialogue surpassed all the superficial fads and oriental stylisations typical of the epoch. Norwid and the Arab Emir of Damascus expressed unanimously their anxiety about the dangers that the European contemporaneity faced as a result of the false cultural and civilizational assumptions it decided to rest on. They both strove to reconstruct it in accord with a more promising model. They both believed as well that the reconstruction must begin with closing down (first mentally, then historically) the old time of Eurocentrism and religious exclusivism, to open a new era of global humanism.
    Źródło:
    Studia Norwidiana; 2016, 34 English Version; 23-60
    0860-0562
    Pojawia się w:
    Studia Norwidiana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rozumienie życia doczesnego i śmierci w źródłach islamskich – Koranie i hadisach
    Autorzy:
    Stefaniuk, Tomasz
    Domańska, Karolina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/644202.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Islam
    Muslime
    islamisch
    muslimisch
    Koran
    Sunna
    Hadithe
    Mohammed
    Eschatologie
    Soteriologie
    Religionswissenschaft
    Muslims
    Muslim
    Islamic
    the Koran
    the Quran
    Hadith
    Muhammad
    Mahomet
    eschatology
    soteriology
    religious studiem
    islam
    muzułmanie
    islamski
    muzułmański
    sunna
    hadisy
    eschatologia
    soteriologia
    religioznawstwo
    Opis:
    Im Artikel werden die Grundsätze der islamischen Eschatologie und Soteriologie besprochen, insbesondere das Verständnis des irdischen Lebens und des Todes im Koran und in den Hadithen. Die Quellentexte des Islams bezeichnen Gott als Schöpfer der Welt und den Herrn aller Schöpfung, was wiederum den Glauben an völlige Abhängigkeit des Menschen von Gott bedeutet. Dem Islam zufolge ist der Mensch vor allem Träger der moralischen Tätigkeiten. Er wird nach seinem Tode die Rechenschaft über seine Entscheidungen ablegen, die er in seinem zeitlichen, als vorübergehende Probezeit begriffenen Leben, getroffen hat. Diejenigen Menschen, mit denen Gott zufrieden sein wird, werden mit ewigem Leben in paradiesischen Gärten belohnt, diejenigen dagegen, die Gottes Zorn erregt haben, werden in die Hölle verbannt.
    The purpose of the article is the analysis of the foundations of Islamic eschatology and soteriology, and in particular the understanding of life and death in the Koran and the Hadith. Islamic source texts define God as the Creator of the world and the Lord of all creation, which implies absolute faith in humanity’s total dependence on the Almighty. According to the teachings of Islam, humans are primarily subjects of moral actions. As a result, they will be judged on the basis of the choices made during their lifetime, which is understood as the transient trial period. Humans who satisfy God’s wishes will be rewarded with eternal life in the heavenly gardens, while those who fail to comply with the Almighty’s commands will be subject to damnation.
    Celem artykułu jest omówienie podstaw islamskiej eschatologii i soteriologii, a szczególnie rozumienia życia doczesnego oraz śmierci w Koranie i hadisach. Teksty źródłowe islamu określają Boga jako Stwórcę świata i Pana wszelkiego stworzenia, co z kolei oznacza wiarę w całkowitą zależność człowieka od Boga. Według islamu człowiek to przede wszystkim podmiot działań moralnych. Zostanie on po swej śmierci rozliczony z wyborów, których dokonał w życiu doczesnym, pojmowanym jako tymczasowy okres próby. Ci ludzie, z których Bóg będzie zadowolony, zostaną wynagrodzeni wiecznym przebywaniem w rajskich ogrodach, tych zaś, na których Bóg będzie zagniewany,obejmie kara Gehenny.
    Źródło:
    Kultura i Wartości; 2013, 6
    2299-7806
    Pojawia się w:
    Kultura i Wartości
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sposób postrzegania Europy i Europejczyków przez uchodźców z Dahuk. Relacja z badań przeprowadzonych w obozie dla uchodźców w irackim Kurdystanie
    The perception of Europe and Europeans by refugees from Dahuk. A report from research conducted in a refugee camp in Iraqi Kurdistan
    Способ воспринимания Европы и европейцев беженцами с Дахук. Отчёт о разведке проведённой в лагере для беженцев в Иракском Курдистане
    Autorzy:
    Zalewska, Ewelina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2005141.pdf
    Data publikacji:
    2018-06-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    refugees
    integration of refugees
    migration crisis
    the perception of Europe by refugees
    the perception of Europeans by refugees
    stereotypes about Europeans, Muslims, Yazidis
    беженцы
    объединение беженцев
    миграционный кризис
    воспринимание Евпопы беженцами
    воспринимание европейцев беженцами
    стереотипы о европейцах мусульмане курды-езиды
    Opis:
    This article presents the analysis from a research project carried out by the author in Dahuk, a refugee camp in Iraqi Kurdistan in July 2016. The research project concerned the perception of Europe and Europeans by Arabs and Yazidis, who stayed in the refugee camp. Based on unstructured observations and in-depth interviews, the following images of Europe and Europeans were prominent in refugees’ narratives: a belief in the possibility of quick enrichment in Europe, relaxed relationships between family and friends in Europe, relaxed relations between women and men in Europe and the liberal lifestyle of European women. Based on the gathered data, the author analyses chances of respondents’ integration in Europe. The author focuses on factors conducive to integration and factors that impede integration. This subject has gained particular importance during the recent migration crisis. The arrival of big number of refugees from the Middle East to Europe once again sparked public debates about the possibility for their integration in Europe.
    Целей статьи является показание отчёта об исследованиях проведённых её автором в лагере для беженцев в Дахук в Иракском Курдистане в июле 2016г. исследование произошло на счёт воспринимания европейцев и Евро- пы арабами и курдамиезидами проживающими в лагере для беженцев. Наблюдая жителей лагеря и ведя интервью и разговоры с беженцами, из всего создался общий стереотип Европы и европейцев, видимый глазами беженцев: убеждение в возможности быстрого обогачения, ослаблённые отношения между членами семьи и между друзями в Европе, свободные соотношения между женщинами и мужчинами в Европе, свободный стиль жизни женщин. По данным исследований автор анализирует шансы на ас- симиляцию беженцев Европе, обращая внимание особенно на интеграторы и те факторы, которые могут этому сплочению мешать. Рассмотрение дан- ного вопроса имеет значение особенно во время миграционного кризиса, когда-то вместе с нашествием мигрантов из Ближнего Востока в Европу в диспуте опять появляется вопрос о возможности объединения беженцев с европейцами.
    Źródło:
    Studia Orientalne; 2018, 1(13); 178-197
    2299-1999
    Pojawia się w:
    Studia Orientalne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    What happens after the Islamic State of Caliphate is destroyed? Current state and trends in global terrorism threats
    Co po Islamskim Państwie Kalifatu? Stan obecny i kierunki rozwoju zagrożeń terrorystycznych
    Autorzy:
    Izak, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/501812.pdf
    Data publikacji:
    2018-10-15
    Wydawca:
    Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
    Tematy:
    Al Qaeda
    terrorist attacks
    security
    the Middle East
    jihad
    jihadists
    fanaticism
    Islam
    caliphate
    conflicts
    Kurds
    mujahedeen
    Muslims
    Islamic State
    salafists
    Syrian Democratic Forces
    the Taliban
    terrorists
    terrorism
    Wahhabism
    threat
    attempts
    Al-Kaida
    ataki terrorystyczne
    Bliski Wschód
    Państwo Islamskie
    salafici
    talibowie
    wahhabizm
    Opis:
    Military victory over the Islamic State does not mean defeating this terrorist organization, members of which will move into conspiracy, and will continue terrorist attacks. Organizations allied to the Islamic State operating in the foreign wilayats (provinces) of the caliphate: in Sinai, Libya, Nigeria, or Afghanistan are still active. There are also other groups active, linked to Al Qaeda or formed its franchises before, leaders of which pledged allegiance to caliph Ibrahim (Abu Bakr Al Baghdadi) between 2014 and 2015. There are more than 40 such organizations altogether. Some of them split following internal arguments over which side to be on: Al Qaeda or the IS, involved in the conflict since 2013. Apart from the Middle East, North Africa has become the main arena for activity and competition between jihadist organizations, especially the regions of Sahara and Sahel, where the IS has increased its influences since the second half of 2014. As long asthe IS has been defeated in Syria and Iraq, in Africa its operational capabilities to carry out terrorist attacks have remained although its position has also weakened. The consequences of the IS activities and its other affiliates were tragic. The year 2014 was the most violent when 32,858 people were killed in the whole world. In 2016 terrorists killed 25,673 people around the world. It is almost 22% less than in 2014. The list of countries with the highest terror risk has not changed at all. The first five countries are Iraq, Nigeria, Afghanistan, Syria, and Pakistan. According to statistics, 75% of all victims came from those countries. The security situation in Europe may deteriorate in the near future. Jihadist propaganda still meets with a favorable response, and it is going to be more and more effective, if the reality fails to meet the immigrants’ expectations, and demanding attitudes turn into anger. Deportations of those who lost their right of residence, also because of the committed offences, or tightening asylum law and conditions of granting state benefits will encourage such behaviors. Denmark, Austria, Germany, and France have already announced the above-mentioned limitations because the line between refugees and economic migrants tends to blur. Easing tensions between the IS and Al Qaeda, for example, after Abu Bakr al-Baghdadi’s death can cause increased risk. Changes in the leadership of Al Qaeda can also contribute to the improvement of relations between the two organizations. It seems that Hamza bin Laden, the 28-year-old son of Osama Bin Laden, known as the ‘Prince of Jihad’, will take the lead in the organization in the near future. Unlike the current leader of Al Qaeda, Ayman al - Zawahiri, he did not criticize the caliphate, which may – after the collapse of the IS – win him support and renew Al Qaeda or any other organization founded on it possibly in the future.
    Zwycięstwo militarne nad Państwem Islamskim nie oznacza pokonania tej organizacji terrorystycznej. Najprawdopodobniej jej członkowie przejdą do konspiracji i nadal będą przeprowadzać ataki. Wciąż aktywne są organizacje sprzymierzone z Państwem Islamskim operujące w zagranicznych wilajetach (prowincjach) kalifatu: na Półwyspie Synaj, w Libii, Nigerii oraz Afganistanie. Działają również ugrupowania, których przywódcy w latach 2014–2015 złożyli przysięgę lojalności kalifowi Ibrahimowi (Abu Bakrowi al-Bagdadiemu), a wcześniej były związane z Al-Kaidą lub tworzyły jej filie. Takich organizacji jest łącznie ponad 40. Część z nich podzieliła się na skutek wewnętrznych sporów dotyczących opowiedzenia się po jednej ze stron: Al-Kaidy lub ISIS/IS – organizacji skonfliktowanych ze sobą od 2013 r. Oprócz Bliskiego Wschodu główną areną aktywności i rywalizacji ugrupowań dżihadystycznych jest Afryka Północna obejmująca kraje Sahary i Sahelu, gdzie od drugiej połowy 2014 r. zwiększały się wpływy Państwa Islamskiego. Chociaż IS poniosło Dotkliwą klęskę w Syrii i Iraku, to w Afryce, pomimo osłabienia jego pozycji, zachowało zdolności operacyjne do przeprowadzenia zamachów terrorystycznych. Skutki terrorystycznej aktywności Państwa Islamskiego i innych organizacji z nim powiązanych lub działających pod własnym szyldem (np. ruch talibów w Afganistanie) były tragiczne. Najbardziej krwawy był rok 2014. Na całym świecie zginęło wówczas 32 858 osób. Dla porównania: w 2016 r. zginęły 25 673 osoby, czyli prawie o 22 proc. mniej niż w 2014 r. Nie zmienia się przy tym lista krajów najbardziej zagrożonych terrorem. Pierwsza piątka to Irak, Nigeria, Afganistan, Syria i Pakistan. To w tych krajach zabito aż 75 proc. wszystkich ofiar. Bezpieczeństwo w Europie może w najbliższym czasie ulec znacznemu pogorszeniu. Propaganda dżihadystyczna wciąż trafia na podatny grunt i będzie bardziej skuteczna, gdy oczekiwania imigrantów coraz bardziej będą się rozmijać z rzeczywistością, a postawy roszczeniowe zamienią się w gniew. Będą temu sprzyjać deportacje osób, które z różnych względów utraciły prawo pobytu w Europie, w tym z powodu popełnionych przestępstw kryminalnych, oraz zaostrzanie prawa azylowego i warunków przyznawania zasiłków, co zapowiedziały m.in. Dania, Austria, Niemcy i Francja – ze względu na zacieranie się granic miedzy uchodźcami a imigrantami ekonomicznymi. Do zwiększenia zagrożenia może dojść w wyniku poprawienia relacji między IS i Al-Kaidą spowodowanej m.in. śmiercią Abu Bakra al-Bagdadiego. Zmiany w kierownictwie Al-Kaidy też mogą przyczynić się do poprawy stosunków między obu organizacjami. Wydaje się, że w najbliższym czasie ster w tym ugrupowaniu przejmie 28-letni Hamza bin Laden, syn Osamy, nazywany „księciem dżihadu”. W odróżnieniu od obecnego lidera Al-Kaidy Ajmana az-Zawahiriego, nie krytykował on kalifatu, co po upadku IS może przysporzyć mu zwolenników i spowodować odnowienie szeregów Al-Kaidy lub organizacji wyrosłej na jej fundamencie.
    Źródło:
    Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2018, 10, 19; 293-317
    2080-1335
    2720-0841
    Pojawia się w:
    Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Co po Islamskim Państwie Kalifatu? Stan obecny i kierunki rozwoju zagrożeń terrorystycznych
    What happens after the Islamic State of Caliphate is destroyed? Current state and trends in global terrorism threats
    Autorzy:
    Izak, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/501970.pdf
    Data publikacji:
    2018-10-15
    Wydawca:
    Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
    Tematy:
    Al-Kaida
    ataki terrorystyczne
    Bliski Wschód
    Państwo Islamskie
    salafici
    talibowie
    wahhabizm
    Al Qaeda
    terrorist attacks
    security
    the Middle East
    jihad
    jihadists
    fanaticism
    Islam
    caliphate
    conflicts
    Kurds
    mujahedeen
    Muslims
    Islamic State
    salafists
    Syrian Democratic Forces
    the Taliban
    terrorists
    terrorism
    Wahhabism
    threat
    attempts
    Opis:
    Zwycięstwo militarne nad Państwem Islamskim nie oznacza pokonania tej organizacji terrorystycznej. Najprawdopodobniej jej członkowie przejdą do konspiracji i nadal będą przeprowadzać ataki. Wciąż aktywne są organizacje sprzymierzone z Państwem Islamskim operujące w zagranicznych wilajetach (prowincjach) kalifatu: na Półwyspie Synaj, w Libii, Nigerii oraz Afganistanie. Działają również ugrupowania, których przywódcy w latach 2014–2015 złożyli przysięgę lojalności kalifowi Ibrahimowi (Abu Bakrowi al-Bagdadiemu), a wcześniej były związane z Al-Kaidą lub tworzyły jej filie. Takich organizacji jest łącznie ponad 40. Część z nich podzieliła się na skutek wewnętrznych sporów dotyczących opowiedzenia się po jednej ze stron: Al-Kaidy lub ISIS/IS – organizacji skonfliktowanych ze sobą od 2013 r. Oprócz Bliskiego Wschodu główną areną aktywności i rywalizacji ugrupowań dżihadystycznych jest Afryka Północna obejmująca kraje Sahary i Sahelu, gdzie od drugiej połowy 2014 r. zwiększały się wpływy Państwa Islamskiego. Chociaż IS poniosło Dotkliwą klęskę w Syrii i Iraku, to w Afryce, pomimo osłabienia jego pozycji, zachowało zdolności operacyjne do przeprowadzenia zamachów terrorystycznych. Skutki terrorystycznej aktywności Państwa Islamskiego i innych organizacji z nim powiązanych lub działających pod własnym szyldem (np. ruch talibów w Afganistanie) były tragiczne. Najbardziej krwawy był rok 2014. Na całym świecie zginęło wówczas 32 858 osób. Dla porównania: w 2016 r. zginęły 25 673 osoby, czyli prawie o 22 proc. mniej niż w 2014 r. Nie zmienia się przy tym lista krajów najbardziej zagrożonych terrorem. Pierwsza piątka to Irak, Nigeria, Afganistan, Syria i Pakistan. To w tych krajach zabito aż 75 proc. wszystkich ofiar. Bezpieczeństwo w Europie może w najbliższym czasie ulec znacznemu pogorszeniu. Propaganda dżihadystyczna wciąż trafia na podatny grunt i będzie bardziej skuteczna, gdy oczekiwania imigrantów coraz bardziej będą się rozmijać z rzeczywistością, a postawy roszczeniowe zamienią się w gniew. Będą temu sprzyjać deportacje osób, które z różnych względów utraciły prawo pobytu w Europie, w tym z powodu popełnionych przestępstw kryminalnych, oraz zaostrzanie prawa azylowego i warunków przyznawania zasiłków, co zapowiedziały m.in. Dania, Austria, Niemcy i Francja – ze względu na zacieranie się granic miedzy uchodźcami a imigrantami ekonomicznymi. Do zwiększenia zagrożenia może dojść w wyniku poprawienia relacji między IS i Al-Kaidą spowodowanej m.in. śmiercią Abu Bakra al-Bagdadiego. Zmiany w kierownictwie Al-Kaidy też mogą przyczynić się do poprawy stosunków między obu organizacjami. Wydaje się, że w najbliższym czasie ster w tym ugrupowaniu przejmie 28-letni Hamza bin Laden, syn Osamy, nazywany „księciem dżihadu”. W odróżnieniu od obecnego lidera Al-Kaidy Ajmana az-Zawahiriego, nie krytykował on kalifatu, co po upadku IS może przysporzyć mu zwolenników i spowodować odnowienie szeregów Al-Kaidy lub organizacji wyrosłej na jej fundamencie.
    Military victory over the Islamic State does not mean defeating this terrorist organization, members of which will move into conspiracy, and will continue terrorist attacks. Organizations allied to the Islamic State operating in the foreign wilayats (provinces) of the caliphate: in Sinai, Libya, Nigeria, or Afghanistan are still active. There are also other groups active, linked to Al Qaeda or formed its franchises before, leaders of which pledged allegiance to caliph Ibrahim (Abu Bakr Al Baghdadi) between 2014 and 2015. There are more than 40 such organizations altogether. Some of them split following internal arguments over which side to be on: Al Qaeda or the IS, involved in the conflict since 2013. Apart from the Middle East, North Africa has become the main arena for activity and competition between jihadist organizations, especially the regions of Sahara and Sahel, where the IS has increased its influences since the second half of 2014. As long asthe IS has been defeated in Syria and Iraq, in Africa its operational capabilities to carry out terrorist attacks have remained although its position has also weakened. The consequences of the IS activities and its other affiliates were tragic. The year 2014 was the most violent when 32,858 people were killed in the whole world. In 2016 terrorists killed 25,673 people around the world. It is almost 22% less than in 2014. The list of countries with the highest terror risk has not changed at all. The first five countries are Iraq, Nigeria, Afghanistan, Syria, and Pakistan. According to statistics, 75% of all victims came from those countries. The security situation in Europe may deteriorate in the near future. Jihadist propaganda still meets with a favorable response, and it is going to be more and more effective, if the reality fails to meet the immigrants’ expectations, and demanding attitudes turn into anger. Deportations of those who lost their right of residence, also because of the committed offences, or tightening asylum law and conditions of granting state benefits will encourage such behaviors. Denmark, Austria, Germany, and France have already announced the above-mentioned limitations because the line between refugees and economic migrants tends to blur. Easing tensions between the IS and Al Qaeda, for example, after Abu Bakr al-Baghdadi’s death can cause increased risk. Changes in the leadership of Al Qaeda can also contribute to the improvement of relations between the two organizations. It seems that Hamza bin Laden, the 28-year-old son of Osama Bin Laden, known as the ‘Prince of Jihad’, will take the lead in the organization in the near future. Unlike the current leader of Al Qaeda, Ayman al - Zawahiri, he did not criticize the caliphate, which may – after the collapse of the IS – win him support and renew Al Qaeda or any other organization founded on it possibly in the future.
    Źródło:
    Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2018, 10, 19; 58-86
    2080-1335
    2720-0841
    Pojawia się w:
    Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Perevodchik-Terjiman Newspaper: A Bilingual Phenomenon of the Muslim Press in Late Imperial Russia
    Gazeta Perevodchik-Terjiman. Przykład dwujęzycznej prasy muzułmańskiej w późno imperialnej Rosji
    Autorzy:
    Tikhonova, Nadhezda
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1597512.pdf
    Data publikacji:
    2021-05-22
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    The Perevodchik-Terjiman newspaper
    bilingualism
    Ismail Gasprinskii
    Russian Muslims
    common-Turkic language
    late-imperial Russia
    Russian Revolution of 1905
    dwujęzyczność
    gazeta Perevodchik-Terjiman
    język ogólno-turecki
    późnoimperialna Rosja
    rewolucja 1905 w Rosji
    rosyjscy muzułmanie
    Opis:
    This case study examines the bilingualism of the prominent Russian Muslim newspaper of the late nineteenth to early twentieth centuries, known as the Perevodchik-Terjiman (literally “Translator” or “Interpreter”) by means of discourse analysis. This newspaper was published from 1883 to 1918 in Crimea, until 1914 by Ismail Gasprinskii (1851‒1914), a prominent enlightener of Russian Muslims. Until December 1905, the newspaper was issued in two languages–Russian and so-called common-Turkic. The latter language was unsuccessfully intended to become a common literary language for Russian Muslims. Despite the declarations, the parallel articles in Russian and Turkic barely presented direct translations from one language to another. On the contrary, there were significant differences. The differences in Russian and Turkic narratives were not markers of opposing intentions or obscure meanings. It is argued here that this feature can be qualified as an instance of cultural bilingualism, which reflected the multiculturalism of the newspaper’s heterogeneous audience.
    Prezentowane studium przypadku bada dwujęzyczność kluczowej gazety rosyjskich muzułmanów z przełomu dziewiętnastego i dwudziestego wieku za pomocą analizy dyskursu. Gazetę Perevodchik-Terjiman (w przekładzie „Tłumacz”) publikowano od 1883 do 1918 na Krymie, a jej redaktorem naczelnym był Ismail Gasprinskii (1851‒1914), ważny działacz edukacyjny wśród rosyjskich muzułmanów. Do grudnia 1905 roku gazeta była dwujęzyczna, publikowano ją po rosyjsku i w języku ogólno-tureckim. Ten drugi miał się stać językiem literackim dla zamieszkujących imperium rosyjskie muzułmanów. Pomimo deklaracji, artykuły nie były dosłownymi tłumaczeniami i różniły się między sobą w kluczowych punktach. Nie chodziło jednak o zwykłe zatajenie czegoś przed niektórymi czytelnikami. Artykuł ten dowodzi, że jest to przykład bilingualizmu kulturowego, odzwierciedlającego wielokulturowość odbiorców gazety.
    Źródło:
    Praktyka Teoretyczna; 2021, 39, 1; 119-136
    2081-8130
    Pojawia się w:
    Praktyka Teoretyczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Quelle peut bien être la place de l’islam dans le plan de Dieu?
    Jakie może być miejsce islamu w planie Bożym?
    What may be the place of Islam in God’s plan?
    Autorzy:
    Bousquet, François
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/480162.pdf
    Data publikacji:
    2015-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
    Tematy:
    Islam
    Musulmans
    théologie chrétienne
    Parole de Dieu
    plan de Dieu
    Jésus-Christ
    Nostra aetate
    Muzułmanie
    teologia chrześcijańska
    Słowo Boże
    plan Boży
    Jezus Chrystus
    Muslims
    Christian theology
    the Word of God
    God’s plan
    Jesus Christ
    Opis:
    L’article envisage d’abord les précautions méthodologiques nécessaires: voir que la question est une question de chrétiens, parce qu’elle suppose une théologie de l’histoire; refuser une libido sciendi qui substituerait la parole du théologien à la Parole de Dieu; imiter le Christ, Vérité en personne, qui souffre, mais ne rejette pas celui qui le rejette; enfin, ne pas oublier que, en fonction de la Résurrection, les questions sur l’origine ne se résolvent pas en se retournant en arrière, mais en considérant l’avenir, qui appartient à Dieu. L’article procède alors à l’élaboration de la réponse, en regardant d’abord les objections (videtur quod non), puis les arguments en faveur d’une place dans le plan de Dieu (sed contra). La réponse (respondeo dicendum) se déploie sur deux plans: théorique (le travail de l’Esprit au coeur des hommes, et dans tout ce qu’il y a de bon, de vrai et de saint dans les traditions spirituelles); et au plan pratique, en posant la question des défis du temps présent: concrètement, pour obéir au plan de Dieu, de quelles ressources spirituelles disposons-nous dans nos traditions respectives, pour pouvoir espérer, ensemble, pour tous? Une dernière partie essaie de reprendre dans le cadre de la réponse globale les objections énoncées au commencement.
    Autor wyjaśnia najpierw przyjęte założenia metodologiczne. Ponieważ kwestia poruszana w artykule jest pytaniem chrześcijanina – suponuje: odwołanie się do teologii historii; odrzucenie libido sciendi, które substytuuje Słowo Boże narracją teologa; naśladowanie Chrystusa (Prawdy osobowej), który cierpi, ale nie odrzuca tego, kto Jego odrzuca; w końcu – w odniesieniu do Zmartwychwstania – pytanie o „początek” nie sugeruje zwrotu ku przeszłości, ale spojrzenie w przyszłość, która do Boga należy. Przystępując do formułowania odpowiedzi, autor rozważa najpierw argumenty kontestujące (videtur quod non), następnie rozpatruje przesłanki za obecnością islamu w planie Bożym (sed contra). Uzyskana odpowiedź (respondeo dicendum) osadzona jest na dwóch płaszczyznach: teoretycznej (działanie Ducha Świętego w sercach ludzi i w tym wszystkim co jest dobre, prawdziwe i święte w tradycjach duchowych) i praktycznej (wyzwania chwili obecnej). Innymi słowy, aby odpowiedzieć na plan Boży, jakimi zasobami duchowymi dysponują nasze tradycje religijne, byśmy mogli żywić nadzieję razem i dla wszystkich? W końcowej części artykułu, w świetle tak sformułowanej odpowiedzi, autor ponownie rozpatruje argumenty kontestujące, postawione na początku artykułu.
    The author explains first methodological assumptions. Since the question raised in the article is the question of a Christian – it presupposes: an appeal to the theology of history; rejection of libido sciendi that substitutes the Word of God with the narration of a theologian; imitation of Christ (the personal Truth) who suffers, but does not reject the one who rejects him; in the end – in reference to the Resurrection - the question of “beginning” does not imply a return to the past, but considers the future that belongs to God. Formulating the responses, the author examines first the contesting arguments (videtur quod non), then he investigates the evidence for the presence of Islam in God’s plan (sed contra). The resulting response (respondeo dicendum) is placed on two levels: the theoretical one (action of the Holy Spirit in the heart of people and in everything that is good, true and holy in spiritual traditions) and the practical one (challenge of the present moment). In other words, to respond to God’s plan, what resources do our spiritual religious traditions have, in order to have hope together and for all? In the final part of the article, in the light of the responses obtained, the author re-examines the contesting arguments posed at the beginning of this article.
    Źródło:
    Nurt SVD; 2015, 2; 227-241
    1233-9717
    Pojawia się w:
    Nurt SVD
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Polska a imperium mongolskie oraz Złota Orda w latach 1241–1502
    Poland, the Mongol Empire and the Golden Horde in the Years 1241–1502
    Autorzy:
    Bojko, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1038465.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    ułus
    najazdy
    muzułmanie
    jarłyk
    Mongołowie
    Czyngis-chan
    Ułus Dżocziego
    Złota Orda
    Batu-chan
    Tatarzy
    Legnica
    Połowcy
    Henryk II
    Saraj
    Chorezm
    Kazimierz Wielki
    Ruś halicko-włodzimierska
    Witold
    Worskla
    Kazimierz Jagiellończyk
    Moskwa
    Ugra
    Aleksander
    Mongols
    Ulus
    Genghis Khan
    Jochi Ulus
    Golden Horde
    Batu Khan
    Tatars
    Cumans
    Henry the II Pious
    Sarai
    Khawarezm
    Muslims
    Casimir the Great
    Kingdom of Galicia-Volhynia
    Vytautas
    Vorskla
    Casimir IV
    Moscow
    jarlig
    Alexander Jagiellon
    Opis:
    W związku z najazdem w 1241 roku armii Batu-chana na Europę Środkową i Wschodnią doszło do pierwszego, bardzo niefortunnego dla Polski spotkania z ówczesnym imperium mongolskim. Klęska pod Legnicą, śmierć księcia Henryka II Pobożnego, upadek państwa Henryków na Śląsku nie tylko odsunęły o kilka dekad proces zjednoczenia ziem polskich, ale też w praktyce wyeliminowały Piastów śląskich ze skutecznej rywalizacji o przyszłe zjednoczenie Polski. Jedynie śmierć wielkiego chana Ugedeja skłaniająca Batu-chana do powrotu wraz z armią do Mongolii uratowały Polskę i Węgry od długotrwałego zniewolenia, które spotkało księstwa ruskie. Kolejne mongolskie najazdy na Polskę z lat 1259 na 1260 oraz z przełomu roku 1287 na 1288 jedynie pogłębiły proces upadku gospodarczego i zniszczeń ziem polskich. Klęski poniesione przez Mongołów w walkach z egipskimi Mamelukami oraz upadek Królestwa Jerozolimskiego w 1291 roku spowodowały, że Zachód stracił zainteresowanie nawiązywaniem politycznych układów z Mongołami. W Europie Wschodniej umocniła się natomiast zachodnia dzielnica imperium mongolskiego, tzw. Złota Orda, która zaczęła odgrywać znaczącą rolę w życiu politycznym całego regionu. Szczyt jej potęgi przypadał na pierwszą połowę XIV wieku za rządów chanów Uzbeka i Dżanibeka. Od drugiej połowy XIV wieku widoczne jest osłabienie Złotej Ordy. W wieku XV przekształciła się ona w tzw. Wielką Ordę. Powstrzymanie chana Wielkiej Ordy Ahmeta w 1480 roku nad Ugrą przez księcia moskiewskiego Iwana III było triumfem Moskwy. Polska natomiast traciła jednego z nielicznych sojuszników na wschodzie. Nieudzielenie zaś przez króla polskiego Aleksandra Jagiellończyka w 1502 roku wsparcia ostatniemu chanowi Wielkiej Ordy Szach-Achmadowi umożliwiło zniszczenie Wielkiej Ordy przez sojusznika Iwana III, władcę Chanatu Krymskiego, chana Mengli Gireja. Upadek Wielkiej Ordy dla Polski oznaczał symboliczne zakończenie wspólnej historii zapoczątkowanej jeszcze najazdem Mongołów z 1241 roku. Dla Rosji był ostatecznym potwierdzeniem zrzucenia przez nią zwierzchności tatarskiej. Dla Chanatu Krymskiego, który niszcząc Wielką Ordę, de facto zrywał dotychczasowe związki z dawnym imperium mongolskim, oznaczał natomiast, iż stawał się on częścią nowego, kształtującego się wówczas ładu polityczno-gospodarczego w Europie Wschodniej.
    The army of Batu Khan’s 1241 invasion of Central and Eastern Europe was the first, highly unfortunate encounter between Poland and the Mongol empire. The defeat at Legnica, the death of Prince Henry the Pious, and the collapse of his line’s reign in the Duchy of Silesia not only delayed the unification of Poland by decades, but in practice it also eliminated the Silesian Piasts from effective competition for the future Polish union. It was only the death of Ögedei Khan that forced Batu Khan to return with his army to Mongolia and that saved Poland and Hungary from a prolonged enslavement that was the fate of Ruthenian duchies. The subsequent Mongol invasions of Poland at the turn of 1260 and 1288 only deepened the process of economic decline and destruction of Poland. The defeat suffered by the Mongols in the battles with the Egyptian Mamluks and the collapse of the Kingdom of Jerusalem in 1291 made the West lose interest in establishing political relations with the Mongols. In Eastern Europe, the western domain of the Mongol Empire, the so-called Golden Horde, grew in strength, and began playing a significant role in the political life of the entire region. The peak of its power was in the first half of the fourteenth century during the reign of Öz Beg and Jani Beg khans. From the second half of the fourteenth century faltering of the Golden Horde began. In the fifteenth century it was transformed into the so-called Great Horde. The Grand Prince Ivan III of Muscovy’s Great Stand on the Ugra River against Khan Akhmat’s Great Horde in 1480 was a Muscovite triumph. Poland, however, lost one of its few allies in the east. The Polish King Alexander Jagiellon’s failure in 1502 to support the last Khan of the Great Horde, Shah-Akhmad, made way for the destruction of the Great Horde by Ivan III’s ally, the ruler of the Crimean Khanate, Meñli I Giray. The fall of the Great Horde meant a symbolic end of shared history between Poland and Mongolia, which had begun with the invasion Mongol in 1241. For Russia, it was the final confirmation of its dropping its sovereignty to the Tatars. For the Crimean Khanate, which de facto broke off previous relations with the former Mongol empire by destroying the Great Horde, meant, however, that it become part of a new, emerging political and economic governance in Eastern Europe.
    Źródło:
    Perspektywy Kultury; 2020, 31, 4; 169-206
    2081-1446
    2719-8014
    Pojawia się w:
    Perspektywy Kultury
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ograniczenia i problemy w zwalczaniu terroryzmu i przestępczości imigrantów w Europie.
    Restraints and problems in the field of combating terrorism and crimes done by immigrants in Europe.
    Autorzy:
    Izak, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/501533.pdf
    Data publikacji:
    2017-11-15
    Wydawca:
    Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
    Tematy:
    przemoc
    bezpieczeństwo
    deradykalizacja
    dżihad
    dżihadyści
    ekstremiści
    euroislam
    imigranci
    islam
    Koran
    Muhammad
    multikulturalizm
    muzułmanie
    Państwo Islamskie
    poprawność polityczna
    prawa człowieka
    prorok
    radykalizacja
    salafici
    szariat
    terroryzm
    wahhabizm
    zagraniczni bojownicy
    zagrożenie
    zamach
    appeasement
    assassination attempt
    deradicalization
    extremists
    foreign fighters
    human rights
    immigrants
    Islamic State
    jihad
    jihadists
    the Koran
    Mohammad
    multicultural
    muslims
    political correctness
    prophet
    radicalization
    salafists
    security
    sharia
    terrorism
    threat
    violence
    wahhabism
    Opis:
    Zagrożenie terrorystyczne w Europie jest najwyższe od lat 70. i 80. ubiegłego wieku, nazwanych latami ołowiu (anni di piombo), gdy zamachom organizacji skrajnie prawicowych i lewackich towarzyszyły ataki terrorystów palestyńskich. Współczesnych terrorystów motywuje radykalny islam, a dokładnie – ideologia dżihadu propagowana przez salafitów wspierających samozwańczy kalifat Abu Bakra al-Bagdadiego, ich duchową ojczyznę. Mimo poważnego zagrożenia, poprawność polityczna elit zachodnich nie pozwala na jego jednoznaczne określenie mianem „terroryzmu islamskiego”, aby nie zostać posądzonym o rasizm lub islamofobię. Używa się więc różnych eufemizmów i czyni starania o zjednanie sobie środowisk muzułmańskich, które często domagają się kolejnych ustępstw i przywilejów, niekiedy kosztem społeczności krajów przyjmujących. Odpowiedzią niektórych państw na zagrożenie terrorystyczne jest realizowanie programów deradykalizacji, także dżihadystów, którzy wrócili ze strefy walk w Syrii i Iraku. Ten proces, mimo zaangażowania znacznych sił i środków, nie przynosi jednak większych rezultatów, a co najwyżej – pozwala odciągnąć młodych ludzi od stosowania przemocy (często chwilowej), bez zmiany nastawienia do otaczającej rzeczywistości. Państwo Islamskie przyznaje się do kolejnych ataków terrorystycznych w Europie w wykonaniu samotnych wilków i grup ekstremistów. Publikuje w cyberprzestrzeni materiały propagandowe oraz instrukcje dla muzułmanów wzywające do kolejnych zamachów przy użyciu dowolnych narzędzi i zawierających porady dotyczące skutecznego wtapiania się w środowisko „niewiernych” przed przystąpieniem do wymierzonych w nich działań. Jednocześnie fala migracyjna, która dotarła do Europy w 2015 r., wywołała wzrost zagrożenia terrorystycznego i przestępczości pospolitej, zwłaszcza ze strony nastoletnich muzułmanów, którzy są bezkarni wobec przepisów prawa. Kłopoty aparatu ścigania z identyfikacją tożsamości i wieku tych osób, motywowane względami etycznymi i prawami człowieka, utrudniają walkę z przestępczością i budzą frustrację funkcjonariuszy Policji. Mimo że rządy wielu państw UE otworzyły swoje granice dla imigrantów, to ich wzmożony napływ spotkał się ze sprzeciwem części społeczeństw, które swoje sympatie przenoszą na partie populistyczne i skrajnie prawicowe. Tymczasem wielu polityków uważa, że zagrożeniem nie są islamscy radykałowie, ale ugrupowania skrajnie prawicowe i lewackie. Żeby stwierdzić, jak bardzo te poglądy mijają się z rzeczywistością, wystarczy porównać skalę terroryzmu ze strony poszczególnych ugrupowań i liczbę ofiar, za które odpowiadają. Przed zagrożeniem ze strony współwyznawców ostrzegają znani przedstawiciele świata arabskiego, szukający często schronienia w Europie. Za odważne poglądy dotyczące m.in. konieczności zreformowania islamu przez jego reinterpretację i dostosowanie do obecnych czasów są ostro krytykowani przez organizacje islamskie i część sceny politycznej, a nawet grozi im się śmiercią.
    Terrorist threat in Europe is at the highest rate from the 70ties and 80ties of twentieth century which were called years of lead (anni di piombo), when extreme rights and lefts attacks were accompanied by Palestinian terrorists attacks. Present terrorists are motivated by radical Islam and more specifically ideology of jihad which is spread by Salafis supporting self-appointed Caliphate of Abu Bakr al Baghdadi, their spiritual homeland. Despite serious danger political correctness of the elites does not allow to name it univocally as “Islamic terrorism” not to be accused of racism or islamophobia. They use different euphemisms and try to secure Muslim communities support, which often demand next privileges and concessions, sometimes at host countries expenses. The answer of some countries to the terrorist threat are de-radicalization programs which include also jihadists coming back from Syria and Iraq. This process despite huge amounts of money and efforts involved does not bring much success, sometimes it helps to deter young people from violence (often temporarily) without changing their overall attitude. IS claims responsibility for next terrorist attacks in Europe by lone wolves and groups of extremists and spreads propaganda in cyberspace together with instructions for Muslims to carry out next attacks with any tools available and materials with advice how to blend in effectively before any actions. Simultaneously the immigration wave which came to Europe in 2015 has increased terrorists threat and common criminality especially by adolescent Muslims who go unpunished. The problems law enforcement have with age identification of ethical nature and human rights make it very hard to fight with criminality and cause frustration among Police officers. Despite the fact that governments of many EU countries have opened their borders for immigrants their increased influx caused objection of the part of societies and turn to populist and extreme right parties. Meanwhile many politicians think that the real threat pose not Islamic radicals but extreme right and left groups. How much these ideas differ from reality one can observe by comparing scale of terrorism when it comes to different groups and number of victims. Well known representatives of Arab world seeking often shelter in Europe warn about the ones of their faith. They are strongly criticized by Islamic organizations and part of the native political scene or even threatened to be killed for brave opinions about the necessity of reforms in Islam by its re-interpretation and adjustment to present times.
    Źródło:
    Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2017, 9, 17; 104-137
    2080-1335
    2720-0841
    Pojawia się w:
    Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Restraints and problems in the field of combating terrorism and crimes done by immigrants in Europe
    Ograniczenia i problemy w zwalczaniu terroryzmu i przestępczości imigrantów w Europie
    Autorzy:
    Izak, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/501761.pdf
    Data publikacji:
    2017-11-15
    Wydawca:
    Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
    Tematy:
    appeasement
    assassination attempt
    deradicalization
    euroislam
    extremists
    foreign fighters
    human rights
    immigrants
    islam
    Islamic State
    jihad
    jihadists
    the Koran
    Mohammad
    multicultural
    muslims
    political correctness
    prophet
    radicalization
    salafists
    security
    sharia
    terrorism
    threat
    violence
    wahhabism
    bezpieczeństwo
    deradykalizacja
    dżihad
    dżihadyści
    ekstremiści
    imigranci
    Koran
    Muhammad
    multikulturalizm
    muzułmanie
    Państwo Islamskie
    poprawność polityczna
    prawa człowieka
    prorok
    przemoc
    radykalizacja
    salafici
    szariat
    terroryzm
    wahhabizm
    zagraniczni bojownicy
    zagrożenie
    zamach
    Opis:
    Terrorist threat in Europe is at the highest rate from the 70ties and 80ties of twentieth century which were called years of lead (anni di piombo), when extreme rights and lefts attacks were accompanied by Palestinian terrorists attacks. Present terrorists are motivated by radical Islam and more specifically ideology of jihad which is spread by Salafis supporting self-appointed Caliphate of Abu Bakr al Baghdadi, their spiritual homeland. Despite serious danger political correctness of the elites does not allow to name it univocally as “Islamic terrorism” not to be accused of racism or islamophobia. They use different euphemisms and try to secure Muslim communities support, which often demand next privileges and concessions, sometimes at host countries expenses. The answer of some countries to the terrorist threat are de-radicalization programs which include also jihadists coming back from Syria and Iraq. This process despite huge amounts of money and efforts involved does not bring much success, sometimes it helps to deter young people from violence (often temporarily) without changing their overall attitude. IS claims responsibility for next terrorist attacks in Europe by lone wolves and groups of extremists and spreads propaganda in cyberspace together with instructions for Muslims to carry out next attacks with any tools available and materials with advice how to blend in effectively before any actions. Simultaneously the immigration wave which came to Europe in 2015 has increased terrorists threat and common criminality especially by adolescent Muslims who go unpunished. The problems law enforcement have with age identification of ethical nature and human rights make it very hard to fight with criminality and cause frustration among Police officers. Despite the fact that governments of many EU countries have opened their borders for immigrants their increased influx caused objection of the part of societies and turn to populist and extreme right parties. Meanwhile many politicians think that the real threat pose not Islamic radicals but extreme right and left groups. How much these ideas differ from reality one can observe by comparing scale of terrorism when it comes to different groups and number of victims. Well known representatives of Arab world seeking often shelter in Europe warn about the ones of their faith. They are strongly criticized by Islamic organizations and part of the native political scene or even threatened to be killed for brave opinions about the necessity of reforms in Islam by its re-interpretation and adjustment to present times.
    Zagrożenie terrorystyczne w Europie jest najwyższe od lat 70. i 80. ubiegłego wieku, nazwanych latami ołowiu (anni di piombo), gdy zamachom organizacji skrajnie prawicowych i lewackich towarzyszyły ataki terrorystów palestyńskich. Współczesnych terrorystów motywuje radykalny islam, a dokładnie – ideologia dżihadu propagowana przez salafitów wspierających samozwańczy kalifat Abu Bakra al-Bagdadiego, ich duchową ojczyznę. Mimo poważnego zagrożenia, poprawność polityczna elit zachodnich nie pozwala na jego jednoznaczne określenie mianem „terroryzmu islamskiego”, aby nie zostać posądzonym o rasizm lub islamofobię. Używa się więc różnych eufemizmów i czyni starania o zjednanie sobie środowisk muzułmańskich, które często domagają się kolejnych ustępstw i przywilejów, niekiedy kosztem społeczności krajów przyjmujących. Odpowiedzią niektórych państw na zagrożenie terrorystyczne jest realizowanie programów deradykalizacji, także dżihadystów, którzy wrócili ze strefy walk w Syrii i Iraku. Ten proces, mimo zaangażowania znacznych sił i środków, nie przynosi jednak większych rezultatów, a co najwyżej – pozwala odciągnąć młodych ludzi od stosowania przemocy (często chwilowej), bez zmiany nastawienia do otaczającej rzeczywistości. Państwo Islamskie przyznaje się do kolejnych ataków terrorystycznych w Europie w wykonaniu samotnych wilków i grup ekstremistów. Publikuje w cyberprzestrzeni materiały propagandowe oraz instrukcje dla muzułmanów wzywające do kolejnych zamachów przy użyciu dowolnych narzędzi i zawierających porady dotyczące skutecznego wtapiania się w środowisko „niewiernych” przed przystąpieniem do wymierzonych w nich działań. Jednocześnie fala migracyjna, która dotarła do Europy w 2015 r., wywołała wzrost zagrożenia terrorystycznego i przestępczości pospolitej, zwłaszcza ze strony nastoletnich muzułmanów, którzy są bezkarni wobec przepisów prawa. Kłopoty aparatu ścigania z identyfikacją tożsamości i wieku tych osób, motywowane względami etycznymi i prawami człowieka, utrudniają walkę z przestępczością i budzą frustrację funkcjonariuszy Policji. Mimo że rządy wielu państw UE otworzyły swoje granice dla imigrantów, to ich wzmożony napływ spotkał się ze sprzeciwem części społeczeństw, które swoje sympatie przenoszą na partie populistyczne i skrajnie prawicowe. Tymczasem wielu polityków uważa, że zagrożeniem nie są islamscy radykałowie, ale ugrupowania skrajnie prawicowe i lewackie. Żeby stwierdzić, jak bardzo te poglądy mijają się z rzeczywistością, wystarczy porównać skalę terroryzmu ze strony poszczególnych ugrupowań i liczbę ofiar, za które odpowiadają. Przed zagrożeniem ze strony współwyznawców ostrzegają znani przedstawiciele świata arabskiego, szukający często schronienia w Europie. Za odważne poglądy dotyczące m.in. konieczności zreformowania islamu przez jego reinterpretację i dostosowanie do obecnych czasów są ostro krytykowani przez organizacje islamskie i część sceny politycznej, a nawet grozi im się śmiercią.
    Źródło:
    Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2017, 9, 17; 342-369
    2080-1335
    2720-0841
    Pojawia się w:
    Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-25 z 25

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies