Temat: the Baroque - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Эпитафия Иоганна Юнгшульца в церкви Св. Марии бывшего доминиканского Монастыря Эльблонга
Epitaph of Johann Jungshulz in the church of St. Mary of the former Dominican monastery in Elbląg (Elbing)
Autorzy:: Вальков, Дмитрий В.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1366375.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Instytut Północny im. Wojciecha Kętrzyńskiego w Olsztynie
Tematy:: Polska
Pomorze
Elbląg
Renesans
Barok
epitafia barokowe XVII wieku
Polska
Pomerania
Elbląg (formerly Elbing)
baroque
Reinassance
baroque epitaphs from the 17th century
Opis:: The funeral epigraphic material of Elbląg and the surrounding area, relating to the period preceding the XVIth century, remains, first of all thanks to the researches of Polish epigraphists, relatively more explored and introduced into the scientific circulation array. At the same time the Renaissance-Baroque gravestone monument of the XVIth–XVIIth centuries, which is extremely important for the comprehensive study of the reformed Circum-Baltic, often continues to need a detailed research commentary. To the epitaph of the burgomaster of Elbing (Elbląg) Johann Jungschultz (1583–1630), as well as to the Latin text of the funeral Eulogy, associated with this epitaph, composed by the Bohemian humanist Venceslav Klemens, is expected to address in this article. The epitaph of Johann Jungschultz was established in 1630–1640. From the compositional point of view closest to the epitaph of Johann Jungschultz, and almost prototypical for it, is the epitaph of Edward Blemke (1591), in the St. Mary’s church of Gdansk. It allows to speak about the author of the epitaph of Johann Jungschultz as oriented to samples of the Dutch monumental tombstones of the end of the XVIth century, or even as belonging to the circle of Willem van den Blocke (circa 1550–1628), which was the principal mediator of the influence of the Dutch art in the South-Eastern Baltic in the end of XVIth – the first quarter of the XVIIth century. The compositional and decorative solution of the epitaph also has close matches in the works of Johann Pfister (1573 – circa 1642/1645 or 1648).
Źródło:: Komunikaty Mazursko-Warmińskie; 2019, 304, 2; 347-378
0023-3196
2719-8979
Pojawia się w:: Komunikaty Mazursko-Warmińskie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Сюжет Мертвых душ H.B. Гоголя как барочная метафора
The plot of „Dead Souls” by M.W. Gogol as a baroque metaphore
Autorzy:: Ivanickij, Aleksander
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/481092.pdf
Data publikacji:: 2013-12-01
Wydawca:: Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Tematy:: baroque symbolism of the story
the lost personality trait
the man’s transformation in the soulless flesh
Dante’s Divine Comedy
Gogol’s Dead Souls
Opis:: A number of the Gogol’s works, he wrote in 1840-s (The Final of "Auditor”, Selectedfragments from the correspondence with friends) show a clear connection with the Polish andUkrainian Baroque tradition of the metaphorical convergence of social and spiritual world. Itallows us to suppose the same symbolism in the first part of his poem Dead Souls (1842). Deadserfs that are sold by the landowners to Chichikov as nominally living, can be understood as personality trait of this people that they had lost little by little. It clarifies the sense of the vices that must be showed in the first part of the poem. This is mental stinginess and mental waste, that show themselves by turns in four first figures of the landowners (Manilov, Korobochka, Nozdrev andSobakevich) and flows together in the last figure of Plushkin.
Źródło:: Acta Polono-Ruthenica; 2013, 1, XVIII; 47-55
1427-549X
Pojawia się w:: Acta Polono-Ruthenica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Паэзія Ф. У. Радзівіл у лiтаратурнай культуры Барока на Беларусi
Poezja Franciszki Urszuli Radziwiłłowej w barokowej kulturze literackiej na Białorusi
Autorzy:: Rusiecka, Natalia
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1954169.pdf
Data publikacji:: 2003
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: epoka Baroku
poetyckie naśladownictwo
wielojęzyczność
system gatunkowy
tradycja folklorystyczna
the epoch of Baroque
poetic heritage
multilingualism
genre system
folklore tradition
Opis:: Poetycka spuścizna Franciszki Urszuli Radziwiłł (1705-1753) jest mniej znana niż jej utwory dramatyczne. Autorka artykułu, podobnie jak znani białoruscy uczeni, m.in. A. Maldzis i Ż. Niekraszewicz-Korotka, uważa wielojęzyczną twórczość F. U. Radziwiłłowej za zjawisko ważne nie tylko dla literatury polskiej, ale i białoruskiej, a także za wyraźny przykład heterogeniczności kultury Wielkiego Księstwa Litewskiego. Autorka zwraca ponadto uwagę na różnorodność talentu literackiego księżnej, która poczynając od listów poetyckich do męża, utworów okolicznościowych, wierszy dydaktycznych, satyrycznych czy miłosnych, przeszła do pisania dramatów. Tragedie i komedie F. U. Radziwiłłowej wystawiane były na scenie teatru radziwiłłowskiego podczas rozmaitych uroczystości.
Źródło:: Roczniki Humanistyczne; 2003, 51, 7; 107-115
0035-7707
Pojawia się w:: Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Зародження українського бароко у контексті контрреформаційних впливів у Речі Посполитій середини XVI століття
The origin of the Ukrainian baroque in the context of Contrreformation influences in Rzeczpospolita in the middle of XVI century
Początki baroku ukraińskiego w kontekście wpływów kontrreformacyjnych w Rzeczpospolitej w XVI wieku
Autorzy:: Mynenko, Jurij
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1048565.pdf
Data publikacji:: 2019-11-05
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: бароко
контрреформація
орден єзуїтів
Острозьке літературне коло
barok
kontrreformacja
zakon jezuitów
ostrogskie środowisko literackie
baroque
Kontrreformation
order of jesuits
the Ostrog literary world
Opis:: Стаття досліджує питання походження стилю бароко в українській літературі. Наводяться твердження видатних українських медієвістів ХХ століття (Володимир Перетц, Михайло Возняк, Дмитро Чижевський,) і сучасності (Вікторія Назарук, Богдана Криса, Валерій Шевчук). На появу стилю бароко мали вплив як українська народна творчість, так і польське віршування, що з'явилося на українських землях після підпорядкування їх Польщі на Люблінському сеймі 1569 року. Важливе значення для розвитку українського бароко мали контрреформаційні зміни у тодішній Речі Посполитій. Саме 80-ми роками ХVІ століття варто датувати виникнення цього стилю в українській літературі невдовзі після його появи у польському письменстві (Чеслав Гернас). Першим бароковим віршем є геральдична поезія Герасима Смотрицького 1581 року на герб князя Острозького в Острозькій Біблії, що була першим повним виданням Святого Письма українською мовою. У поезії виразно виявляється вплив польських стемматів у тлумаченні символіки герба шляхтича. Ще одним прикладом раннього бароко є Хронологія Андрія Римші, що також була надрукована того ж року в острозькій друкарні. У цих творах поєднується ренесансний (невластивий середньовіччю) зміст і барокова форма.
Niniejszy artykuł stanowi wkład do badań nad proweniencją baroku w literaturze ukraińskiej. Na wstępie Autor przywołuje prace wybitnych XX-wiecznych mediewistów ukraińskich (Wołodymyra Peretsa, Mychajła Wozniaka Dmytra Czyżewskiego), powołuje się także na dokonania młodszego pokolenia badaczy (Wiktoria Nazaruk, Bohdan Kris, Wałerij Szewczuk). Na podstawie przeprowadzonych analiz stwierdzono, że na pojawienie się stylu barokowego w literaturze ukraińskiej miały wpływ zarówno ukraińska twórczość ludowa, jak też i poezja polska, która na ziemiach ukraińskich pojawiła się po podporządkowaniu tych ziem jurysdykcji polskiej na mocy postanowień sejmu lubelskiego w 1569 roku. W dalszej części Autor konstatuje, że niebagatelne znaczenie dla rozwoju baroku ukraińskiego miały ruchy kontrreformacyjne w ówczesnej Rzeczpospolitej, zgadzając się przy tym z Czesławem Hernasem, że w przestrzeni kultury ukraińskiej styl barokowy pojawił się już w latach 80. XVI wieku, czyli tuż po zaistnieniu w kulturze polskiej. W artykule podkreślono, że pierwszym ukraińskim utworem barokowym jest wiersz Herasyma Smotryckiego z 1581 roku na herb księcia Ostrogskiego, umieszczony w Biblii Ostrogskiej, będącej pierwszym pełnym ukraińskojęzycznym wydaniem Pisma Świętego. We wspomnianym utworze widać wyraźny wpływ polskich stemmatów na tłumaczenie symboliki herbu ukraińskiego magnata. Kolejnym przykładem wczesnego baroku w literaturze ukraińskiej jest Chronologia Andrzeja Rymszy, która również ukarała się w 1569 roku nakładem drukarni ostrogskiej. Autor podkreśla, że obydwa utwory łączą w sobie renesansową treść i barokową formę.
The article deals with the origin of the Baroque style in Ukrainian literature. The statements of the known Ukrainian middle age literature of the twentieth century (Volodymyr Peretz, Mykhailo Voznyak, Dmytro Chizhevsky) and modernity (Victoria Nazaruk, Bogdan Krysa, Valery Shevchuk) are given. The presence of the Baroque style was influenced both by Ukrainian folk art and Polish poetry which appeared in the Ukraine after its submission to Poland in the Lublin Seim in 1569. Counterreformational changes in the Polish Commonwealth were of a great importance to the development of Ukrainian Baroque. The start of this style in Ukrainian literature dates back to the 80's of the XVI century after the appearance of writing in Poland in the 1550's (Czesław Hernas). The first Baroque poem is the heraldic poetry of Gerasym Smotrytskyi in 1581 placed on the emblem of Prince Ostrozkyi in the Ostroh Bible, which was the first full edition of the Bible in Ukrainian language. The influence of the Polish stithemates in the interpretation of the symbolism of the nobleman's emblem is clearly expressed in poetry. Another example of the early Baroque is the Chronology of Andrii Rymsha, which was also edited in the same year in the Ostroh printing press. These works combine the Renaissance (non-typical medieval) content and baroque form.
Źródło:: TEKA Komisji Polsko-Ukraińskich Związków Kulturowych; 2018, 5, 13; 23-32
1733-2249
Pojawia się w:: TEKA Komisji Polsko-Ukraińskich Związków Kulturowych
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Вобраз “іншага” ў беларускай літаратуры XVI–XVIII стагоддзяў
Image of the Other in Belarusian literature of the 16th–18th centuries
Wizerunek „innego” w literaturze białoruskiej XVI–XVIII wieku
Autorzy:: Brazgunou, Alaxandr
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/29520985.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Uniwersytet Warszawski. Wydział Lingwistyki Stosowanej. Katedra Białorutenistyki
Tematy:: author
Baroque
Belarusian literature
image of the “otherness”
Renaissance
subjectivity
autor
Barok
literatura białoruska
obraz innego
Renesans
subiektywność
аўтар
Барока
беларуская літаратура
вобраз іншага
Рэнесанс
суб’ектыўнасць
Opis:: In the article, the features of the presentation of the image of the Other in the Belarusian literature of the Renaissance and Baroque epoch are considered based on the example of the most significant written monuments (Pilgrimage by M.K. Radziwiłł, diaries of S. Maskiewicz, E. Pielgrzymowski, T. Billewicz, J. Charkiewicz). It has been established that the medieval understanding of otherness, determined by Christian dogma, in the literature of the 16th – 18th centuries is gradually being replaced by subjective perception, which means that the opinion of a particular person, and not of a collective, becomes important. This testifies to the growth of the author’s principle and the destruction of the poetics of the literature of reflective traditionalism.
W artykule, na przykładzie najważniejszych zabytków pisanych (Peregrynacja М.К. Radziwiłła, diariuszy S. Maskiewicza, E. Pielgrzymowskiego, T. Billewicza, J. Charkiewicza), przeanalizowano cechy prezentacji wizerunku „innego” w literaturze białoruskiej doby Renesansu i Baroku. Ustalono, że średniowieczne rozumienie odmienności, zdeterminowane przez dogmat cheścijański, w literaturze XVI–XVIII wieku jest stopniowo zastępowane subiektywnym postrzeganiem, co oznacza, że decydujące znaczenie ma opinia konkretnej osoby, a nie zbiorowości. Wskazuje to na rosnącą rolę zasady autorskiej i zburzenie poetyki literatury tradycjonalizmu refleksyjnego.
У артыкуле на прыкладзе найбольш значных помнікаў пісьменства (Пэрэгрынацыя М.К. Радзівіла, дыярыушы С. Маскевіча, Г. Пельгрымоўскага, Т. Білевіча, Ю. Харкевіча) разгледжаны асаблівасці прэзентацыі вобраза “іншага” ў беларускай літаратуры Адраджэння і Барока. Вызначана, што сярэднявечнае, дэтэрмінаванае хрысціянскай дагматыкай разуменне іншасці ў літаратуры XVI–XVIII стст. паступова змяняецца суб’ектыўным успрыняццем, г. зн., вырашальнае значэнне набывае меркаванне канкрэтнага чалавека, а не калектыву. Гэта сведчыць пра ўзрастанне аўтарскага пачатку і разбурэнне паэтыкі літаратуры рэфлексійнага традыцыяналізму.
Źródło:: Acta Albaruthenica; 2022, 22; 185-199
1898-8091
Pojawia się w:: Acta Albaruthenica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Wystrój rzeźbiarski kaplicy św. Marii Magdaleny przy kościele Wniebowzięcia NMP i św. Jana Chrzciciela w Henrykowie oraz jego twórca August Leopold Jäschke
Sculptural Decor of the Chapel of St Mary Magdalene at the Church of the Assumption of the Virgin Mary and of St John the Baptist in Henryków and Its Author August Leopold Jäschke
Autorzy:: Kolbiarz, Artur
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/16004647.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:: August Leopold Jäschke (ok. 1709–1787)
Henryków (Heinrichau) – opactwo cysterskie
rzeźba henrykowska
sztuka Wrocławia
rzeźba późnobarokowa
rzeźba rokokowa
rzeźba barokowa na Śląsku
sztuka Monarchii Habsburskiej
August Leopold Jäschke (ca. 1709–1787)
Henryków (Heinrichau) – Cistercian Abbey
Henryków sculpture
Wrocław art
late-Baroque sculpture
Rococo sculpture
Baroque sculpture in Silesia
art of the Habsburg Monarchy
Opis:: Wzniesienie oraz wyposażenie kaplicy św. Marii Magdaleny przy kościele cysterskim w Henrykowie wpisało się w ramy ostatniej ofensywy artystycznej Kościoła katolickiego na Dolnym Śląsku w czasach nowożytnych, przeprowadzonej już po włączeniu regionu do Królestwa Prus. Należało także do największych przedsięwzięć artystycznych, podjętych po połowie XVIII w. przez henrykowskiego opata Candidusa Riegera. Zachowane archiwalia pozwalają zrekonstruować podział prac przy tej realizacji. Prace murarskie, kamieniarskie i stolarskie przeprowadzone zostały w większości siłami miejscowych rzemieślników. Za pozostałe odpowiedzialni byli wrocławscy mistrzowie. Dekoracje malarskie wykonał Johann Heinrich Kynast, stiukowe Dominicus Merck, zaś ołtarz oraz elementy snycerskie nagrobka Piastów ziębickich: Bolka II i Jutty wyszły spod dłuta Augusta Leopolda Jäschkego (ok. 1709–1787). Słabo dotąd rozpoznany w literaturze rzeźbiarz funkcjonował przez ponad pięć dekad na terenie Wyspy Piaskowej, wywierając znaczący wpływ na ukształtowanie miejscowej plastyki rokokowej. Jäschke, wykształcony prawdopodobnie w znakomitym atelier Franza Josepha Mangoldta, naśladował swojego domniemanego mistrza nie tylko w rzeźbie figuralnej, ale również w tzw. małej architekturze. Przeciętne umiejętności kształtowania figur rekompensował stosowaniem modnych konceptów architektonicznych oraz rozbudowanej ornamentyki. Aktywność zawodowa Jäschkego, obejmująca terytorialnie Dolny i Górny Śląsk oraz pogranicze Wielkopolski, stanowi znakomity probierz produkcji wrocławskiego środowiska artystycznego czasów rokoka.
The raising and furbishing of the Chapel of St Mary Magdalene at the Cistercian Church in Henryków formed part of the last artistic offensive of the Catholic Church in Lower Silesia in the modern times, actually conducted after the region had been incorporated into the Kingdom of Prussia. It was also one of the major artistic projects implemented in the mid-18th century by the Henryków Abbot Candidus Rieger. The preserved archival records allow to reconstruct the division of works on the project. Bricklaying, masonry, and carpentry were conducted mainly by local craftsmen. However, the remaining tasks were commissioned from Wrocław masters. The painterly decoration was executed by Johann Heinrich Kynast, the stuccoes by Dominicus Merck, while the altar and woodcarving by August Leopold Jäschke (ca. 1709–1787). Little identified in literature so-far, the sculptor was active for over five decades on the Sand Island, having a major impact on shaping the local Rococo fine arts. Educated most likely in the excellent atelier of Franz Joseph Mangoldt, Jäschke imitated his supposed master not only in figurative sculpture, but also in so-called ‘minor architectural elements’. He compensated for his mediocre skill at shaping figures by applying fashionable architectural concepts and extensive ornamentation. Jäschke’s professional activity, territorially covering Upper and Lower Silesia, as well as the borderline of Greater Poland, constitutes an excellent touchstone of the output of the Wrocław artistic circles of the time of Rococo.
Źródło:: Biuletyn Historii Sztuki; 2020, 82, 4; 559-599
0006-3967
2719-4612
Pojawia się w:: Biuletyn Historii Sztuki
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Wykładniki sarmatyzmu we frazeologii dawniej i dziś – na przykładzie utworów Wacława Potockiego i frazeologizmów współczesnych
Exponents of Sarmatism in the past and present phraseology. On the example of Wacław Potocki’s works and modern idioms
Autorzy:: Sornat, Katarzyna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1680276.pdf
Data publikacji:: 2020-12-30
Wydawca:: Towarzystwo Kultury Języka
Tematy:: Baroque
lexical and semantic fi eld
Sarmatism
sociolect of the nobility
idiom
Opis:: The insuffi cient number of studies dedicated to the phraseology of works by Wacław Potocki (1621–1696) encouraged the author to examine this area of the Sarmatian writer’s oeuvre. This paper presents the outcome of a lexical and semantic analysis of 40 idioms excerpted from three representative works by the poet: Ogród nie plewiony (Unweeded Garden), Moralia (Morals), and Transakcja wojny chocimskiej (Transaction of the Hotin War). Based on the adopted material sample, an attempt was made to identify the characteristics of Sarmatism, a cultural formation of the Commonwealth the main representative of which was W. Potocki. To this end, the collected expressions and phrases were classifi ed by three thematic fi elds that were signifi cant for the sociolect of the nobility (, , ). An important complementation of the analysis of the Baroque phraseology is tracking it until modern times. The conducted comparative research of the lexical resources of the Polish language in its two distant periods showed that, despite the over three hundred years between the examined materials, the sarmatisation of language has still been a signifi cant component of the Polish culture.
Źródło:: Poradnik Językowy; 2020, 779, 10; 44-60
0551-5343
Pojawia się w:: Poradnik Językowy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Warszawskie dzieło architektury à la française. Dzieje budowy i geneza fasady kościoła karmelitów bosych
A Piece of Architecture à la Française in Warsaw. History of the Construction and Origins of the Façade of the Church of the Discalced Carmelites
Autorzy:: Migasiewicz, Paweł
Sito, Jakub
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/24816964.pdf
Data publikacji:: 2021
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:: barok
klasycyzm
karmelici bosi
Ephraim Schröger
architektura warszawska
architektura francuska
kościół karmelitów bosych w Warszawie
Baroque
Neo-Classicism
Discalced Carmelites
Warsaw architecture
French architecture
Church of the Discalced Carmelites in Warsaw
Opis:: Nadzwyczaj okazała, wybitnej klasy, kamienna fasada kościoła karmelitów bosych w Warszawie została wzniesiona w latach 1761/1762 – 1779 według projektu Ephraima Schrögera (1727-1783). Jej kolumnowo-pilastrowa architektura – racjonalna, wstrzemięźliwa, choć zarazem bogata w detal – bliska jest tradycji kolumnowych fasad kościelnych i świeckich powstających we Francji od 1. połowy XVI w. po pierwszą połowę wieku XVIII. Większość autorów wypowiadających się na jej temat, abstrahując niejako od jej zakorzenienia w owej tradycji, uznawała ją za czołowy przykład rodzącej się w latach 60. XVIII w. warszawskiej odmiany neoklasycyzmu rozumianego jako nowa propozycja stylowa. Z drugiej strony przyznawano, iż Schröger, projektując fasadę kościoła karmelitów bosych, odwzorował jedną względnie kilka współczesnych rycin francuskich (głównie Blondela). Z oboma stanowiskami nie można się zgodzić. Klasycyzm obecny w warszawskiej fasadzie był stylem nowym jedynie na gruncie polskim, nie zaś francuskim, gdzie obecny był od czasów Serlia. Wielkim uproszczeniem jest także zredukowanie wpływu tradycji francuskiej u Schrögera do inspiracji grafiką. Autorzy tekstu dowodzą, że ten wybitny warszawski twórca doskonale znał i rozumiał ową tradycję, bodaj najlepiej ze wszystkich architektów polskich swojego pokolenia, niemal na równi z architektami francuskimi. Można przypuszczać, iż we Francji przebywał on jeszcze w latach 50. XVIII w., odbierając tam część swej edukacji, na wiele lat przed słynnym wyjazdem do zachodniej Europy sfinansowanym przez króla Stanisława Augusta w 1767 roku.
The sumptuous exquisite stone façade of the Church of the Discalced Carmelites in Warsaw was raised in 1761/1762–1779 after the design of Ephraim Schröger (1727-1783). Its architecture with columns and pilasters: rational, moderate, albeit rich in detail, is close to the traditional column façades created in France for churches and secular structures from the first half of the 16th century until the first half of the 18th century. The majority of authors discussing it, as if leaving aside its rooting in this tradition, regarded it to be a leading example of the Warsaw variant of Neo-Classicism gaining its shape in the 1760s as a new stylistic proposal. On the other hand, it was admitted that when designing the Carmelite Church façade, Schröger had applied the model from one or several contemporary French prints (mainly by Blondel). Neither of the stands is correct. Neo-Classicism present in the Warsaw façade was a new style only within the Polish architecture, not the French one where it had been present from Serlio’s times. On the other hand, it would be an excessive simplification to reduce the impact of the French tradition in Schröger to the inspiration drawn only from prints. The paper’s Authors demonstrate that the discussed illustrious Warsaw architect was perfectly familiar with that tradition, possibly much better than any other Polish architect of his generation, and almost as well as French architects were. It may be supposed that he visited France already in the 1750s, where he was educated many years before his famous trip to Western Europe financed by King Stanislaus Augustus in 1766.
Źródło:: Biuletyn Historii Sztuki; 2021, 83, 4; 883-921
0006-3967
2719-4612
Pojawia się w:: Biuletyn Historii Sztuki
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Uwagi na temat nastaw ołtarzowych ufundowanych w XVIII wieku do kościoła pw. śś. Jana Chrzciciela i Jana Ewangelisty w Toruniu
Remarks concerning the retables founded in the 18th century for the Church of SS. John the Baptist and John the Evangelist in Torun
Autorzy:: Łyczak, Bartłomiej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1193669.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Towarzystwo Naukowe w Toruniu
Tematy:: Baroque
founders
the Jesuits
painting
wood carving
art
Opis:: The article concerns the founders of the 18th century retables in the Church of SS. Johns in Torun. The main group of founders came from the clergy connected directly with the church, particularly its parish priest: Seweryn Szczuka and Maciej Aleksander Sołtyk, along with a curate Jan Michał Dutkiewicz. The local Jesuits also contributed to the creation of some of the retables. Some altars in the chapels were founded by religious fraternities: members of the fraternity of skippers paid for the retable of the altar of St. Barbara (after 1724), while members of the German Congregation – the retable of the altar of the Visitation (1755). According to the sources available, the only individual foundation in the 18th century was the altar of Corpus Christi (1753), the creation of which was financed by Torun’s master tailor Andrzej Stachurski. The most recent retable, devoted to the Annunciation to the Blessed Virgin Mary, was created probably in 1761; unfortunately, it is yet to be established who founded it. It was then that the process of replacing the church’s fittings, which had been ongoing for one and a half centuries, finished.
Źródło:: Zapiski Historyczne; 2015, 80, 2; 77-91
0044-1791
2449-8637
Pojawia się w:: Zapiski Historyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Tommaso Giordani’s Solo Sonatas for the English Guitar as an Example of Guitar Literature from the Second Half of the 18th Century
Sonaty solowe na gitarę angielską Tommasa Giordaniego jako przykład literatury gitarowej II połowy XVIII wieku
Autorzy:: Żegleń-Włodarczyk, Małgorzata
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/48512542.pdf
Data publikacji:: 2024-03-23
Wydawca:: Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:: English guitar
guittar
English guitar sonatas
transitional works between the Baroque and Classicism
works of Italian composers
Tommaso Giordani
gitara angielska
sonaty na gitarę angielską
dzieła okresu przejścio-wego między barokiem a klasycyzmem
twórczość kompozytorów włoskich
Opis:: The present study aims to present six solo sonatas by Tommaso Giordani (ca. 1730–1806) as an example of guitar literature from the second half of the 18th century. These compositions were originally written for the English guitar with basso continuo accompaniment performed on the harpsichord and come from a collection entitled Six Solos for a Guitar with a thorough Bass for the Harpsicord, and one Trio for a Guitar, Violin and Bass, published by Longman & Broderip in London in 1780.
Niniejsze opracowanie ma na celu przedstawienie sześciu sonat solowych, autorstwa Tommasa Giordaniego (ca. 1730–1806), będących przykładem literatury gitarowej II połowy XVIII wieku. Kompozycje te zostały oryginalnie napisane na gitarę angielską z towarzyszeniem basso continuo realizowanym na klawesynie i pochodzą ze zbioru pt. Six Solos for a Guitar with a thorough Bass for the Harpsicord, and one Trio for a Guitar, Violin and Bass, wydanego przez Longman & Broderip w Londynie w 1780 roku.
Źródło:: Edukacja Muzyczna; 2023, 18; 225-257
2545-3068
Pojawia się w:: Edukacja Muzyczna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: The stonemasonry centre in Dębnik under the management of the discalced Carmelites in Czerna
Ośrodek kamieniarski w Dębniku pod zarządem karmelitów bosych w Czernej
Autorzy:: Skrabski, Józef
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/560393.pdf
Data publikacji:: 2016-12-31
Wydawca:: Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:: Dębnik
the Order of the Discalced Carmelites
masonry
marble from Dębnik
small architecture
sculpture
baroque
zakon karmelitów bosych
kamieniarstwo
marmur dębnicki
mała architektura
rzeźba
barok
Opis:: One of the most famous centers of stonemasons’ settlement in Poland is located in a small village Dębnik near Krakow, which from 1628 years belonged to the Monastery of the Discalced Carmelites in Czerna. Carmelites dealt with the administration, leasing stone mines, obtaining stonmasons and acquiring customers. The text examines the history of the stonemasons’ settlement under the management of the Discalced Carmelites from the beginning of the seventeenth century until 1953, the administration of craft workshops, management and relations between religious and stonemasons in different historical periods.
Jeden z najsłynniejszych ośrodków kamieniarskich w Polsce jest położny w niewielkiej osadzie Dębnik niedaleko Krakowa, która od 1628 roku należała do klasztoru karmelitów bosych w Czernej. Karmelici zajmowali się administracją, dzierżawą łomów kamieniarskich, pozyskiwaniem kamieniarzy oraz zleceniodawców. W tekście omówiono dzieje osady kamieniarskiej pod zarządem karmelitów bosych od początku XVII wieku do roku 1953, sposób administrowania warsztatami rzemieślniczymi, zarządzania oraz relacje między zakonnikami a kamieniarzami w różnych okresach historycznych.
Źródło:: Folia Historica Cracoviensia; 2016, 22; 419-436
0867-8294
Pojawia się w:: Folia Historica Cracoviensia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: The Issue of Health and Disease in The Labyrinth of the World and Paradise of the Heart by John Amos Comenius
Zagadnienie zdrowia i choroby w Labiryncie świata i raju serca Jana Amosa Komeńskiego
Autorzy:: Borkowski, Andrzej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/28408855.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
Tematy:: Jan Amos Komeński
zdrowie
choroba
barok
Labirynt świata i raj serca
Comenius
The Labirynth of the Word and the Paradise of the Heart
health
disease
Baroque
Opis:: This paper examines the function and significance of the issue of health and illness in the literary and philosophical-religious discourse of John Amos Comenius. Research shows that the mental foundation of The Labyrinth of the World is based on the dialectics of health and illness, which for the author becomes the equivalent of good and evil, truth and falsehood, eternity and temporality, spiritual perfection and vanity. The culpable physical degradation of man is, in Comenius' work, a source of temporal suffering, and it also derails the chances of gaining spiritual perfection and, consequently, makes it impossible to get closer to God.
Przedmiotem badań w niniejszym artykule jest funkcja oraz znaczenie zagadnienia zdrowia oraz choroby w dyskursie literackim i filozoficzno-religijnym Jana Amosa Komeńskiego. Badania wykazują, iż myślowy fundament Labiryntu świata oparty jest na dialektyce zdrowia i choroby, która staje się dla autora ekwiwalentem dobra i zła, prawdy i fałszu, wieczności i doczesności, doskonałości duchowej i marności. Zawiniona fizyczna degradacja człowieka jest w dziele Komeńskiego nie tylko źródłem cierpienia doczesnego, ale przekreśla szanse na zyskanie doskonałości duchowej, a w konsekwencji uniemożliwia zbliżenie się do samego Boga.
Źródło:: Siedleckie Zeszyty Komeniologiczne. Seria pedagogika; 2022, 9; 21-27
2450-7245
2658-1973
Pojawia się w:: Siedleckie Zeszyty Komeniologiczne. Seria pedagogika
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: The Concept of Ocularcentrism & Photographic Models of Vision From the Perspectives of Software Studies and Cultural Analytics Methods of Social Media Images and the Consumer Society Theory
Autorzy:: Chmielecki, Konrad
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2080097.pdf
Data publikacji:: 2021
Wydawca:: Uniwersytet Warszawski. Wydział Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii
Tematy:: Alain Delorme’s “Totems”
baroque vision
consumer society theory
Lev Manovich’s “Phototrails”
photographic models of vision
scopic regimes
the “armed eye”
the Art of Describing
the Cartesian perspectivalism
the concept of ocularcentrism
the “embodied eye”
Opis:: Scientific objective: The concept of ocularcentrism as the dominant ideology acts as a very important role within visual shaping photographic models of vision used by social media and photographic images. The paper focuses on the concept of ocularcentrism as the dominant effect of sight in visual culture, the problems of “ocularcentric discourse,” presented in forms of the “phono-logo-centrism” paradigm, and ocularcentric ways of seeing, or scopic regimes: “Cartesian perspectivalism,” the “Art of Describing,” “baroque vision,” and photographic models of vision that have been discussed in two theoretical contexts: Lev Manovich’s Software Studies and Cultural Analytics methods and Zygmunt Bauman’s consumer society theory that can be understood as the “embodied eye” and the “armed eye” concepts. Research methods: I suggest use of critical methods of Martin Jay’s Visual Studies in the perspective of the history of visuality from the ancient Greek to the philosophical, twentieth-century French thought, undertaking Software Studies and Cultural Analytics methods, in an analysis of the research project of Manovich’s “Phototrails,” as well as Bauman’s consumer society theory in an analysis of the photographic project of Alain Delorme’s “Totems.” Results and conclusions: I hope that exploring theoretical problems of visual culture will allow researchers to open a new field of reciprocal correspondence between the concept of ocularcentrism, photographic models of vision, Software Studies, and Cultural Analytics methods, as well as Bauman’s consumer society theory, based on possibility of coming to conclusions, posing questions, and hypotheses. Cognitive value: The paper is an attempt to make a contribution to the hitherto unexplored research on the concept of ocularcentrism as the dominant effect of sight, subjecting to analysis the research project of Manovich’s “Phototrails,” in the perspective of Software Studies and Cultural Analytics methods within “media visualizations,” as well as the photographic project of Delorme’s “Totems,” in the perspective of Bauman’s consumer society theory, consumerism, consumption, and social exclusion.
Źródło:: Studia Medioznawcze; 2021, 3; 962-994
2451-1617
Pojawia się w:: Studia Medioznawcze
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: The Characteristics of Italian Collections of Gilt Leather as an Element of the Research into the Provenance of the Gilt-Leather Wall Hangings in Wawel Royal Castle
Charakterystyka kolekcji włoskich złoconych skór jako wstęp do badań nad pochodzeniem obić kurdybanowych w Zamku Królewskim na Wawelu
Autorzy:: Sieradzka-Malec, Ojcumiła
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/11342161.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:: The Wawel Royal Castle
Italian Collections of Gilt Leather
Baroque period
castle in Moritzburg
zamek króewski na Wawelu
włoska kolekcja zdobionych skór
barok
zamek Moritzburg
Opis:: The Wawel Royal Castle is home to a large collection of gilt-leather upholstery from the Baroque period (1720s). They were not part of the original furnishing of the Wawel Caste, but were acquired in 1930s from the castle in Moritzburg, the seat of Elector of Saxony and King of Poland, Augustus II the Strong. In the course of complex studies on these wall hangings, the question of their provenance has not been investigated yet. Knowing that the king was interested in gilt leather from Venice, I am focusing on the collections found in several regions of Italy. The largest assemblage of gilt leather in Europe can be found in Palazzo Chigi in Ariccia. Thanks to the preserved archival materials of the Chigi family, their provenance has been linked to Roman workshops, even the names of craftsmen, and the dates of origin have been established, which is an extraordinarily rare exception. When it comes to other collections found in Rome, Umbria, Tuscany and Bologna, there is no data concerning the provenance of the pieces of art, nor the palce and source of their purchase. The largest collections of gilt leather can be found in two museums: the Stefano Bardini and the Stibbert museums, which constitute the embodiment of the collecting passion characteristic of the late 19th century. When compared with the leathers from Kraków, the Italian ones are earlier, as most of them are dated to the 17th century, they also differ in their decorative patterns and character respectively. Their decorations (the arrangement and motifs) echo the patterns used on fabrics. Unfortunately, in the archival material investigated and presented here there are no examples of gilt wall hangings that are decoratively analogous to the ones found in the collection of the Wawel Castle. In regards to the techniques used, the gilt leathers from Kraków feature those with a flat surface, variegated with the aid of punching, and with patterns highlighted with paint, which were most often manufactured in Italy. The technological aspects, however, cannot confirm where a given piece was made, as flat gilt leather was produced in other European countries. Similarly the place of origin cannot be determined by the analysis of the type of punching used. On account of that, the topic requires further investigation, with emphasis on the study of Venetian workshops.
W Zamku Królewskim na Wawelu znajduje się duży zespół złoconych malowanych obić skórzanych z okresu baroku (l. 20 w. XVIII). Nie stanowiły one pierwotnego wyposażenia wawelskiej rezydencji, ale zostały nabyte w l. 30 w. XX z zamku Moritzburg, siedziby elektora saskiego i króla polskiego Augusta II Mocnego. W wielowątkowej problematyce dotyczącej tych tapet, zagadnienia proweniencji nie zostały dotychczas opracowane. Bazując na wskazówce o zainteresowaniu władcy kurdybanami z Wenecji, prezentuję kolekcje w kilku regionach Włoch. Największy w Europie zbiór złoconych skór zdobi pałac Chigich w Aricci. Dzięki zachowanym archiwaliom rodziny, można dokładnie wskazać miejsce ich wytworzenia: warsztaty rzymskie, nazwiska kurdybanników oraz dokładny czas, co stanowi cenny wyjątek. W odniesieniu do innych zbiorów w Rzymie, a także w Umbrii, Toskanii oraz Bolonii nie istnieją zazwyczaj informacje związane z proweniencją dzieł, a nawet również z miejscem i źródłem ich zakupu. We Florencji większe kolekcje złoconych skór znajdują się w dwóch muzeach: Stefano Bardini i Stibbert, stanowiąc wyraz antykwarycznego zbieractwa 2 poł. XIX w. W stosunku do obić z Krakowa, włoskie obiekty są wcześniejsze, gdyż większość datowanych jest na w. XVII, o odmiennej ornamentyce i charakterze. Dekoracja (układ, motywy) stanowi nawiązanie do wzornictwa stosowanego na tkaninach. Niestety w zapoznanym i przedstawionym materiale zabytkowym, nie występują przykłady złoconych tapet analogiczne w warstwie dekoracyjnej do istniejących na zamku na Wawelu. Z punktu widzenia techniki złocone obicia z krakowskiej rezydencji reprezentują, wytwarzane najczęściej we Włoszech, skóry o powierzchni płaskiej, różnicowanej za pomocą puncowania, ze wzorem zaznaczonym farbą. Aspekty technologiczne, nie mogą jednak przesądzać o miejscu powstania obiektu, wobec wytwarzania kurdybanów płaskich również w innych krajach Europy. Podobnie wyróżnika geograficznego nie stanowią zastosowane typy punc. Wobec powyższych wniosków temat wymaga kontynuowania, zwłaszcza badanie działalności warsztatów w Wenecji.
Źródło:: Folia Historica Cracoviensia; 2019, 25, 2; 45-75
0867-8294
Pojawia się w:: Folia Historica Cracoviensia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: The Baroque ‘theatrum mundi’: Juliusz Słowacki’s translation of Calderón’s “El príncipe constante”
Barokowy teatr świata w „Księciu niezłomnym” Calderóna/Słowackiego
Autorzy:: Kryś, Mirella
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2088375.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:: Polish literature of the 19th century
Romantic poetic drama
heroic tragedy
poetic stylization
perigrinatio vitae
Romanticism and the Baroque
Polish-Spanish literary connections
Pedro Calderón de la Barca (1600–1681)
Juliusz Słowacki (1809–1849)
Calderon de la Barca
filozofia genezyjska
teatr świata
teatr corralowy
tradycja barokowa
Opis:: This article is a critical reappraisal of Juliusz Słowacki’s translation of Calderón’s El príncipe constant (1843), which acquired a place of its own in Słowacki’s oeuvre and continued to attract a lot of interest throughout the 20th century. Its lasting appeal is due to its extraordinary unity of tone, dramatic construction and stylized language, which in effect, as some critics have said, out-Baroques Calderón’s Baroque original. This article analyzes this contention in detail and tries to answer the question what were the sources and reasons of Słowacki’s fascination with the 17-th century Spanish poet and playwright. The second part of the article deals with two of the 20th-century stage productions of the drama and the adapters’ handling of Słowacki’s text. The summary includes a brief survey of the treatment Calderón’s heirs accorded to his key trope perigrinatio vitae (‘life is pilgrimage’).
Źródło:: Ruch Literacki; 2018, 6; 683-698
0035-9602
Pojawia się w:: Ruch Literacki
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "the Baroque" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język