Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "teoria afektów" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
W stronę Nowej Szczerości. Konceptualizowanie przemian wrażliwości w najnowszym kinie polskim
Towards New Sincerity: Conceptualisation of Sensibility Transformations in New Polish Cinema
Autorzy:
Kiełpiński, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26850563.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Nowa Szczerość
teoria afektów
współczesne kino polskie
New Sincerity
affect theory
contemporary Polish cinema
Opis:
Artykuł jest próbą przeszczepienia wywodzącej się z literaturoznawstwa anglosaskiego kategorii Nowej Szczerości na grunt refleksji o przemianach kina polskiego ostatnich kilku lat. Rozpoznania zostały przedstawione w świetle trendów współczesnej humanistyki i sztuki, by było możliwe udzielenie odpowiedzi na pytanie, jak wobec nich sytuuje się kino polskie. Na przykładzie filmów Cicha noc (reż. Piotr Domalewski, 2017), Zabij to i wyjedź z tego miasta (reż. Mariusz Wilczyński, 2019) oraz Wszystkie nasze strachy (reż. Łukasz Ronduda, Łukasz Gutt, 2021) autor stara się pokazać rosnące zainteresowanie takimi dyspozycjami afektywnymi bohaterów filmowych jak czułość, podatność na zranienie i troska. Proponowane rozumienie Nowej Szczerości w kontekście kina polskiego odnosi się do filmów, których twórcy podzielają obecne w polskiej debacie publicznej przekonanie o polaryzacji społecznej i kryzysie wspólnoty, a zarazem sugerują inny – reparacyjny, niosący nadzieję – model relacyjności.
The article is an attempt to transplant the category of New Sincerity, which originates from Anglo-Saxon literary studies, to the reflection on the changes in recent Polish cinema. The author's diagnoses are discussed in the context of new trends in the humanities and arts in order to answer the question how Polish cinema is positioned in relation to them. Using the examples of such films as Cicha noc (Silent Night, dir. Piotr Domalewski, 2017), Zabij to i wyjedź z tego miasta (Kill It and Leave This Town, dir. Mariusz Wilczyński, 2019) and Wszystkie nasze strachy (All Our Fears, dir. Łukasz Ronduda, Łukasz Gutt, 2021), the author tries to show the filmmakers' growing interest in such affective dispositions of the protagonists of the movies as sensitivity, vulnerability, and care. The proposed understanding of New Sincerity in the context of Polish cinema refers to films by directors who share the conviction, present in the Polish public debate, about the social polarisation and crisis of community, and at the same time offer a different – reparative and hopeful – model of relationality.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2022, 119; 115-134
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pamięć, performans i afekty – temat ludobójstwa w filmach Joshui Oppenheimera
Memory, Performance and Affects – Genocide in the Films by Joshua Oppenheimer
Autorzy:
Loska, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31340578.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
ludobójstwo
Indonezja
film dokumentalny
teoria afektów
performans
genocide
Indonesia
documentary
affect theory
performance
Opis:
Punktem wyjścia refleksji nad filmami Joshui Oppenheimera jest koncepcja performansu w ujęciu Rebeki Schneider – zwłaszcza jej uwagi na temat historycznych rekonstrukcji – oraz teoria afektów w ujęciu Jill Bennett (ponieważ rzeczywistym skutkiem praktyk performatywnych jest „afektywne poruszenie”). W proponowanym przez autora odczytaniu Sceny zbrodni (2012) i Sceny ciszy (2014) to właśnie zarejestrowane przez reżysera historyczne performanse wraz z ich zdolnością oddziaływania na emocje, czyli wywoływania określonych reakcji afektywnych (wstręt, obrzydzenie, współczucie, fascynacja), są metodą, za pomocą której można mówić o ludobójstwie w nowy sposób. Wychodząc od analizy filmów Oppenheimera, autor zastanawia się nad tym, w jaki sposób jest konstruowana i rekonstruowana pamięć o wydarzeniach historycznych, do jakiego stopnia przeszłość wpływa na teraźniejszość, a wreszcie, czy możliwe jest obserwowanie siebie niejako „z zewnątrz”, by zmierzyć się z własnymi afektami.
The starting point for the reflection on Joshua Oppenheimer’s films is the concept of performance by Rebecca Schneider – especially her remarks on historical reconstructions – and the theory of affects by Jill Bennett (because the actual effect of performative practices is being “affectively moved”). In the author’s reading of The Act of Killing (2012) and The Look of Silence (2014), these historical performances registered by the director, with their ability to affect emotions, i.e. to provoke specific affective reactions (disgust, repulsion, sympathy, fascination), offer a new way in which genocide can be talked about. Starting from the analysis of Oppenheimer’s films, the author wonders how the memory of historical events is constructed and reconstructed, to what extent the past exerts influence on the present, and, finally, whether it is possible to observe yourself “from the outside” to face your own affections.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2020, 111; 88-104
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Efekt ślepej plamki. Antropologia krytyczna wobec neoliberalizmu
The Blind-Spot Effect: Critical Anthropology in Regard to Neoliberalism
Autorzy:
Songin-Mokrzan, Marta
Mokrzan, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1372857.pdf
Data publikacji:
2020-06-25
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
critical anthropology
neoliberalization of academia
studies in governmentality
affect theory
dispositive
antropologia krytyczna
neoliberalizacja Uniwersytetu
studia nad urządzaniem
teoria afektów
teoria dyspozytywu
Opis:
In this article, the authors argue that critical anthropology must inevitably recognize its intrinsic aporia, which can be illustrated by the “blind spot” metaphor. They use the metaphor to point to a cognitive bias that can be described as the tendency to claim one’s own epistemological objectivity and axiological neutrality while ignoring the fact of being entangled in the object of anthropological critique. To illustrate the blind-spot effect they refer to the visible neoliberalization of Polish academia in the last decade. Their aim is to show how critical anthropologists (re)produce the entrepreneurial regimes, power relations, and mechanisms of subjugation that they critique. For the sake of their argument they use theories drawn from studies on governmentality, namely affect theory and the idea of the dispositive.
Źródło:
Kultura i Społeczeństwo; 2020, 64, 2; 119-137
2300-195X
Pojawia się w:
Kultura i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies