Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "teologia chrześcijańska" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-31 z 31
Tytuł:
Człowiek wobec presji cywilizacji naukowo-technicznej. Perspektywa teologiczna
Human civilization against pressure of scientific and technical civilization
Autorzy:
Anderwald, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/882647.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Leśny Zakład Doświadczalny. Centrum Edukacji Przyrodniczo-Leśnej w Rogowie
Tematy:
czlowiek
cywilizacja naukowo-przemyslowa
cywilizacja techniczna
teologia chrzescijanska
humanizm
Źródło:
Studia i Materiały Centrum Edukacji Przyrodniczo-Leśnej; 2011, 13, 4[29]
1509-1414
Pojawia się w:
Studia i Materiały Centrum Edukacji Przyrodniczo-Leśnej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Transgender issue in contemporary Iran: A theological reflection
Kwestia transpłciowości we współczesnym Iranie: refleksja teologiczna
Autorzy:
Franc, Jaroslav
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/475247.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Shia
islam
transgender
transsexuality
Iran
Islam
Christian theology
transgenderyzm
transpłciowość
teologia chrześcijańska
Opis:
The Islamic Republic of Iran is recognised as a theocratic political system with a touch of democratic elements. Since the last decade of the 20th century it is the only Islamic republic with sophisticated system for sex-change operations and procedures related to this issues. This unique situation was developed on the ruling of Ayatollah Khomeini concerning the Fereydoon Molkara’s case. He was born as a man and later identified himself as a woman. Current legal regulation in Iran not just allows sex-change procedure, it is recommended and even expected by the religious authorities that anyone who identifies himself with the other sex than he was born with would undertake the sex-change procedure. The paper deals with the historical and theological context of the issue.
Islamska Republika Iranu jest uznawana za teokratyczny system polityczny z elementami demokracji. Od ostatniej dekady XX wieku jest to jedyna islamska republika z wyrafinowanym systemem operacji związanych ze zmianą płci oraz procedurami dotyczącymi tej kwestii. Ta wyjątkowa sytuacja rozwinęła się za rządów Ayatollaha Chomeiniego w związku ze sprawą Foreydoona Molkara. Urodził się on jako mężczyzna, a później utożsamiał się jako kobieta. Aktualne przepisy prawne w Iranie nie tylko zezwalają na procedurę zmiany płci, jest ona zalecana, a nawet oczekiwana przez władze religijne, które mówią, że każdy, kto identyfikuje się z inną płcią niż ta, z którą się urodził, podejmie procedurę zmiany płci. Artykuł dotyczy historycznego i teologicznego kontekstu tego problemu.
Źródło:
Family Forum; 2017, 7; 203-224
2084-1698
Pojawia się w:
Family Forum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nowy ateizm
New Atheism
Der neue Atheismus
Новый атеизм
Autorzy:
Kucharczyk, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/494500.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
Tematy:
new atheism
third culture
Richard Dawkins
critics of religion
metaphysics
Christian theology
nowy ateizm
trzecia kultura
krytyka religii
metafizyka
teologia chrześcijańska
Opis:
The paper presents the sources and the basic features of the new atheism, at the background of claims and methodology of older atheism, scientific concepts in the fields of biology, psychology and physics, by which it is inspired at the forum of culture. It is argued that the power of new atheism is based on the empirical sciences from which directly - without employment of the humanities and religious studies, theology and philosophy - draws metaphysical, philosophical and axiological conclusions. So it becomes part of the movement called by John Brockmann a third culture. New atheism takes different forms at the same time, in addition to the perspectives of its foremost representatives – sarcastically called “the four horsemen of the Apocalypse”: Richard Dawkins, Dan Dennett, Sam Harris and Chrstopher Hitchens, it includes works of philosophers, academics, and even journalists or idols of pop culture. In this way, it becomes an important element of the mental and spiritual life.
Artykuł dokonuje analizy źródeł i podstawowych właściwości nowego ateizmu odnosząc go tak do twierdzeń i metodologii ateizmu dawniejszego, koncepcji naukowych z zakresu biologii, psychologii czy fizyki, którymi się inspiruje, jak do sposobu funkcjonowania w kulturze. Stawia tezę, że jego moc polega na oparciu się na naukach empirycznych, z których bezpośrednio – z pominięciem nauk humanistycznych jak religioznawstwo, teologia czy filozofia – wyprowadza wnioski metafizyczne, światopoglądowe i aksjologiczne. Tak staje się częścią ruchu, który John Brockmann określa mianem trzeciej kultury. Nowy ateizm przybiera przy tym różne formy, oprócz ateizmu tzw. „czterech jeźdźców apokalipsy” Richarda Dawkinsa, Dana Dennetta, Sama Harrisa i Christophera Hitchensa, obejmuje twórczość filozofów, naukowców a nawet publicystów i przedstawicieli kultury popularnej. W ten sposób staje się znaczącym elementem życia umysłowego i duchowego.
Źródło:
Rocznik Teologiczny; 2013, 55, 1-2; 119-253
0239-2550
Pojawia się w:
Rocznik Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Klasztor wpisany w krajobraz wyspy – s. Agnieszka OCD
Monastery inscribed in the landscape of the island. The account of s. Agnieszka OCD
Autorzy:
Szajda, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/634699.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Ośrodek Pamięć i Przyszłość
Tematy:
Teologia chrześcijańska i religia
historia
antropologia
historia kultury
historia lokalna
mikrohistoria
oral history
Christian theology and religion
history
anthropology
cultural history
local history
microhistory
Opis:
Sister Agnieszka is a Carmelite nun, who came to Iceland in 1984 together with few other nuns from Poland to create the one and only Catholic monastery on the Protestant island. In her account sister Agnieszka tells the details about the circumstances of her arrival to somehow "exotic” Iceland and her everyday life in the monastery in Hafnarfjoróur on the background of the changing mentality of the inhabitants of the island. She gives a lot of attention to the large group of Polish migrants who came to Iceland during last two decades mostly to work in the fish industry and the Icelandic and Protestant surroundings of the monastery. Sister Agnieszka repeatedly emphasizes the great friendliness and goodwill that sister get from the Icelanders.
Źródło:
Wrocławski Rocznik Historii Mówionej; 2016, 6; 159-189
2719-7522
2084-0578
Pojawia się w:
Wrocławski Rocznik Historii Mówionej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O „logiczności” katolickiej wiary w ujęciu J. Ratzingera/Benedykta XVI. Wybrane aspekty na kanwie dyskusji na temat relacji Kościoła wobec teorii ewolucji
On the “Logicality” of the Catholic Faith from J. Ratzinger’s/Benedict XVI’s Point of View. Selected Aspects on the Basis of the Discussion on the Relation of the Church to the Theory of Evolution
Autorzy:
Kiejkowski, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30145223.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Joseph Ratzinger/Benedict XVI
the truth of Christianity
the theory of evolution
Christian theology
Joseph Ratzinger/Benedykt XVI
prawdziwość chrześcijaństwa
teoria ewolucji
teologia chrześcijańska
Opis:
In September 2006, a symposium on the subject of creation–evolution was held in Castel Gandolfo. It was an opportunity to present the views of Joseph Ratzinger/Benedict XVI on the theory of evolution. At the same time, the Pope pointed to the fundamental “truth” of Christianity. It is rooted in the creative Divine Logos made manifest in Jesus Christ. In many of his texts, Joseph Ratzinger patiently recalls the “rationality”, “logicality” of all creation, especially of man and human cognition. He pays special attention to the uniqueness of Catholic faith and theology, which is expressed in its rationality. The thought of the German theologian captivates with its accuracy, logic and precision. Hence the suggestion of this paper. It presents three important texts, published at different times, on the subject of the “logic” of the Catholic faith.
Źródło:
Poznańskie Studia Teologiczne; 2022, 41; 131-153
0209-3472
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Quelle peut bien être la place de l’islam dans le plan de Dieu?
Jakie może być miejsce islamu w planie Bożym?
What may be the place of Islam in God’s plan?
Autorzy:
Bousquet, François
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480162.pdf
Data publikacji:
2015-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Islam
Musulmans
théologie chrétienne
Parole de Dieu
plan de Dieu
Jésus-Christ
Nostra aetate
Muzułmanie
teologia chrześcijańska
Słowo Boże
plan Boży
Jezus Chrystus
Muslims
Christian theology
the Word of God
God’s plan
Jesus Christ
Opis:
L’article envisage d’abord les précautions méthodologiques nécessaires: voir que la question est une question de chrétiens, parce qu’elle suppose une théologie de l’histoire; refuser une libido sciendi qui substituerait la parole du théologien à la Parole de Dieu; imiter le Christ, Vérité en personne, qui souffre, mais ne rejette pas celui qui le rejette; enfin, ne pas oublier que, en fonction de la Résurrection, les questions sur l’origine ne se résolvent pas en se retournant en arrière, mais en considérant l’avenir, qui appartient à Dieu. L’article procède alors à l’élaboration de la réponse, en regardant d’abord les objections (videtur quod non), puis les arguments en faveur d’une place dans le plan de Dieu (sed contra). La réponse (respondeo dicendum) se déploie sur deux plans: théorique (le travail de l’Esprit au coeur des hommes, et dans tout ce qu’il y a de bon, de vrai et de saint dans les traditions spirituelles); et au plan pratique, en posant la question des défis du temps présent: concrètement, pour obéir au plan de Dieu, de quelles ressources spirituelles disposons-nous dans nos traditions respectives, pour pouvoir espérer, ensemble, pour tous? Une dernière partie essaie de reprendre dans le cadre de la réponse globale les objections énoncées au commencement.
Autor wyjaśnia najpierw przyjęte założenia metodologiczne. Ponieważ kwestia poruszana w artykule jest pytaniem chrześcijanina – suponuje: odwołanie się do teologii historii; odrzucenie libido sciendi, które substytuuje Słowo Boże narracją teologa; naśladowanie Chrystusa (Prawdy osobowej), który cierpi, ale nie odrzuca tego, kto Jego odrzuca; w końcu – w odniesieniu do Zmartwychwstania – pytanie o „początek” nie sugeruje zwrotu ku przeszłości, ale spojrzenie w przyszłość, która do Boga należy. Przystępując do formułowania odpowiedzi, autor rozważa najpierw argumenty kontestujące (videtur quod non), następnie rozpatruje przesłanki za obecnością islamu w planie Bożym (sed contra). Uzyskana odpowiedź (respondeo dicendum) osadzona jest na dwóch płaszczyznach: teoretycznej (działanie Ducha Świętego w sercach ludzi i w tym wszystkim co jest dobre, prawdziwe i święte w tradycjach duchowych) i praktycznej (wyzwania chwili obecnej). Innymi słowy, aby odpowiedzieć na plan Boży, jakimi zasobami duchowymi dysponują nasze tradycje religijne, byśmy mogli żywić nadzieję razem i dla wszystkich? W końcowej części artykułu, w świetle tak sformułowanej odpowiedzi, autor ponownie rozpatruje argumenty kontestujące, postawione na początku artykułu.
The author explains first methodological assumptions. Since the question raised in the article is the question of a Christian – it presupposes: an appeal to the theology of history; rejection of libido sciendi that substitutes the Word of God with the narration of a theologian; imitation of Christ (the personal Truth) who suffers, but does not reject the one who rejects him; in the end – in reference to the Resurrection - the question of “beginning” does not imply a return to the past, but considers the future that belongs to God. Formulating the responses, the author examines first the contesting arguments (videtur quod non), then he investigates the evidence for the presence of Islam in God’s plan (sed contra). The resulting response (respondeo dicendum) is placed on two levels: the theoretical one (action of the Holy Spirit in the heart of people and in everything that is good, true and holy in spiritual traditions) and the practical one (challenge of the present moment). In other words, to respond to God’s plan, what resources do our spiritual religious traditions have, in order to have hope together and for all? In the final part of the article, in the light of the responses obtained, the author re-examines the contesting arguments posed at the beginning of this article.
Źródło:
Nurt SVD; 2015, 2; 227-241
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wiara w pismach Afrahata
Faith in the writings of Aphrahat
Autorzy:
Uciecha, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612440.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Synowie Przymierza
syryjski ascetyzm wczesnochrześcijański
teologia judeo-chrześcijańska
polemika z zoroastrianizmem
Sons of the Covenant
early Syrian asceticism
Judeo-Christian theology
polemics against Zoroastrianism
Opis:
The issue of faith forms the cornerstone of Aphrahat’s ascetic teaching, and it is dealt with in all the Demonstrations. The order and logical coherence of the topics discussed in the first homily, De Fide, particularly in the articles of Aphrahat’s Credo and the Letter of an Inquirer, as well as in the other Demonstrations, are clear and obvious only to someone who believes in the one and only God. The Persian sage elaborates the thought that the edifice of faith is built upon Christ who is its only foundation and, at the same time, its only head of the wall. The author employs the existing biblical tradition, giving a Christocentric interpretation to the narration taken from the Book of Isaiah (cf. Is 50, 7). The works of faith, quoted in the form of biblical testimonia, which are typical of Aphrahat, cover the entire work of creation and demonstrate the greatness and the divine wisdom of the Creator acting throughout the history of salvation.
Źródło:
Vox Patrum; 2014, 61; 479-492
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Non-Catholic Reactions to Veritatis Splendor
Niekatolickie reakcje na Veritatis Splendor
Autorzy:
Nowosad, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/594926.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Veritatis splendor, moral theology/Christian ethics, ecumenical dialogue, Christian moral life
Veritatis splendor, teologia moralna/etyka chrześcijańska, dialog ekumeniczny, chrześcijańskie życie moralne
Opis:
A growing ecumenical awareness among Christian theologians and ethicists has found in John Paul II’s moral encyclical Veritatis Splendor a fresh impetus for a development of common studies of moral issues. Not few mainly Protestant ethicists expressed their comments on the way the Pope discusses and defines fundamental problems of Christian moral teaching. Some of those comments were apparently positive, at times even enthusiastic (e.g. R. Benne, S. Hauerwas, O. O’Donovan, J.B. Elshtain), while others displayed a mixed reaction to the papal teaching (e.g. L.S. Mudge. G. Meilaender, M. Banner). There were also some authors who approached Veritatis Splendor critically, some even rejected it altogether (e.g. N.P. Harvey, R. Preston, H. Oppenheimer).
Wraz z coraz głębszym zrozumieniem prawdy o tym, że „kto podziela jedną wiarę w Chrystusa, winien dzielić także jedno życie w Chrystusie” (ARCIC II, Life in Christ), tematyka moralna znajduje dla siebie coraz więcej miejsca w dialogu ekumenicznym. Zarazem chrześcijanie różnych tradycji mają coraz większą świadomość konieczności dawania wspólnego świadectwa wobec świata, także co do życia moralnego uczniów Chrystusa. Szczególnym źródłem dla ekumenicznych debat nad fundamentalnymi problemami chrześcijańskiego nauczania moralnego stała się encyklika Jana Pawła II Veritatis splendor. Liczne grono etyków i teologów, głównie protestanckich (luterańskich, anglikańskich, metodystycznych i innych), dało wyraz swoim przekonaniom, odnosząc się do podstawowych bądź bardziej szczegółowych zagadnień, przedstawionych w tym dokumencie. Wiele spośród tych opinii ma charakter pozytywny, niekiedy nawet entuzjastyczny (np. S. Hauerwas, O. O’Donovan, J.B. Elhstain, R. Benne), podczas gdy inne jawią się jako dwuznaczne – wskazują na aspekty godne pochwały, ale i ze swego punktu widzenia formułują oceny krytyczne (np. L.S. Mudge. G. Meilaender, M. Banner). Są i tacy, którzy papieską wizję chrześcijańskiego życia moralnego wręcz odrzucają, często jednak nie podając poważnych racji (np. N.P. Harvey, R. Preston, H. Oppenheimer). Te zróżnicowane komentarze potwierdzają jednocześnie, że także dla niekatolików Veritatis splendor stała się szczególnie godnym uwagi dokumentem nauczania katolickiego, obok którego nie można przejść obojętnie.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2015, 15; 97-122
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sekrety duchowej walki w mowie O wojnach Afrahata, perskiego mędrca
Secrets of spiritual struggle in the fifth demonstration On wars of Aphrahat, the Persian sage
Autorzy:
Uciecha, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613940.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Synowie Przymierza
syryjski ascetyzm wczesnochrześcijański
teologia judeo-chrześcijańska
Kościół Perski
prześladowania
Szapur II
Sons of the Covenant
early Syrian asceticism
judeo-christian theology
the Persian Church
persecutions
Shapur II
Opis:
In the Demonstration “On Wars” Aphrahat prophetically announces the times of Christian persecution and at the same time in a secret way persuades and encourages to place one’s faith in God’s Providence. The Persian comments on his contemporary events in a military convention, in the context of the ideals of spiritual struggles of the “sons of covenant”. In every difficult situation Christian “athletes” should see a call for conversion. A theological message of the speech “On Wars” has been included in the encouragement to interpret the persecution of the Church as a sign of God’s admonition; the Sage says nothing about God’s wrath or His punishment.
Źródło:
Vox Patrum; 2015, 63; 389-396
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The iconic anthropology of the “Eighth Day”
Antropologia ikoniczna „Ósmego Dnia”
Autorzy:
Klauza, Karol
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2170016.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Akademia Supraska
Tematy:
dogmatic anthropology
theological aesthetic
Christian iconology
antropologia dogmatyczna
teologia ascetyczna
ikonologia chrześcijańska
Opis:
Antropologia dogmatyczna zachodniej teologii chrześcijańskiej po podjęciu dialogu ze światem współczesnym powróciła do źródeł patrystycznych pierwszego tysiąclecia. Jednym z ciekawszych wątków stał się biblijny topos „Człowieka Dnia Ósmego”. W symbolizmie grecko-łacińskim bogate znaczenie ósemki w numerologii biblijnej Starego i Nowego Testamentu wskazuje na „nowość” stworzenia dokonującą się przez łaskę Bożą. Człowiek Dnia Ósmego to święty doświadczający zmartwychwstania na wzór Chrystusa. Sama więc kategoria ósmego dnia ma charakter soteriologiczny i eschatologiczny. Jako taka znana była Ojcom greckim w odniesieniu do Chrystusa i Bożej Rodzicielki (Całej Świętej oraz Pneumatophory – Nosicielki Ducha Świętego). Chrystotypiczność rozumienia kategorii „Człowieka Dnia Ósmego” czyni z wierzącego osobowy, konkretny podmiot godny zamieszkania na wieki we wspólnocie Ojca, Syna i Ducha Świętego.
Źródło:
Latopisy Akademii Supraskiej; 2015, Cerkiew w drodze, 6; 147-165
2082-9299
Pojawia się w:
Latopisy Akademii Supraskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zagrożenia i bezpieczeństwo międzynarodowe w perspektywie teologii politycznej Reinholda Niebuhra
Threats and national security as viewed from Reinhold Niebuhr’s perspective of political theology
Autorzy:
Rokicki, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/557076.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
Reinhold Niebuhr
teologia polityczna
aksjologia chrześcijańska
bezpieczeństwo międzynarodowe
political theology
christian value theory
national security.
Opis:
Artykuł przedstawia teorię natury ludzkiej, która w okresie II wojny światowej i w latach zimnej wojny umożliwiała objaśnienie źródeł okropności wojny będąc jednocześnie intelektualną i moralną podstawą mobilizacji, potrzebnej do zwycięstwa nad faszyzmem i przeciwstawienia się ekspansji komunizmu. Autorem tej koncepcji jest Reinhold Niebuhr, pastor ewangelicki, teolog, filozof, politolog oraz doradca rządu amerykańskiego w okresie „zimnej wojny”. Zdaniem Niebuhra, paradoks zła i dobra w człowieku, ma źródło z jednej strony na uwięzieniu w naturze i historii, a z drugiej – w jego duchowości, co czyni go zdolnym do autotranscendencji, której emanacją jest samoświadomość (jaźń – self). Człowiek dzięki niej pojmuje swoją śmiertelność, nie potrafi jednak pokornie znieść swojej niedoskonałości i ograniczoności. Dzięki wolności ducha ma możliwość dokonywania wyborów i planowania swoich działań. Dostrzegając możliwości różnych form unieśmiertelnienia próbuje przekroczyć sam siebie, co prowadzi go do idolatrii – tworzenia fałszywych Bogów, w tym także ubóstwienia samego siebie. W ten sposób popełnia grzech pychy, generując zagrożenia - szczególnie niebezpieczne w przypadku pychy kolektywnej. Jej bogowie – narody, państwa, klasy społeczne, rasy, grupy etniczne, partie polityczne, religie i inne emanacje kolektywnych, fundamentalistycznych egoizmów, podporządkowują sobie jednostki ludzkie, pozbawiając je indywidualnej odpowiedzialności. Prowadzi to do antagonizmów międzygrupowych kulminujących w konfliktach takich, jak II wojna światowa oraz późniejsza „zimna wojna”. Oryginalnym wkładem Niebuhra w rozwój współczesnej etyki politycznej było włączenie chrześcijańskiej tradycji teologicznej do dyskursu świeckiego oraz ponowne zakorzenienie zachodniej myśli politycznej w aksjologii chrześcijańskiej.
Reinhold Niebuhr, known as pastor of Bethel Evangelical Church, theologist, philosopher, political scientist and political activist had enormous influence on American political thought from the early 1920s to the early 1950s. He was able to successfully explain the roots of the atrocities of WW II and the Cold War period. According to Niebuhr the irony of both the good and the evil in human nature comes from humans’ unique position of imprisonment in nature and history, and at the same time, their spirituality. The latter enabled humans to transcend their bodily and timely limits through the development of the SELF (self-consciousness). On the one side humans understand the necessity of death but on the other they do not agree with its inevitability. It leads them towards idolatry, creations of false idols, collective idols defined as “the egoism and the pride and hypocrisy” of nations, states, social classes, races, religions, political parties and some other collective entities that pretend to become the Gods in which people want to see an illusion of their immortality. In this way the original sin, the sin of pride, leads humanity to fundamental antagonisms which culminate in social exclusions, wars, and genocide witnessed throughout the twentieth century. Also, Niebuhr himself, was a hopeful political activist and emphasized the good that could be achieved if pretentions were overcome. His original input to political science and political culture was the inclusion of christian theology to secular political thought and renewed establishment of western political ideas in christian value theory.
Źródło:
Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka; 2015, 1; 43-54
1899-6264
2451-0718
Pojawia się w:
Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Theological Aspects of Educational Postulates of Ludwika Jeleńska (1885–1961) in the Light of Contemporary Interdisciplinary Discourses of Theology with Education Sciences
Autorzy:
Waga, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2076671.pdf
Data publikacji:
2021-12-02
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Ludwika Jeleńska
pedagogika chrześcijańska
teologia a pedagogika
interdyscyplinarność
Christian pedagogy
theology and pedagogy
interdisciplinary approach
Opis:
The main purpose of the paper is to present the contemporary perspectives of interdisciplinary discourse between theology and education sciences. The basis of the considerations is the concept of integral pedagogy reconstructed on the basis of the educational postulates presented by a Polish educator, Ludwika Jeleńska (1885–1961). The originality and relevance of this concept is not so much due to the association of education with faith content; it's actually due to the close association of pedagogy with theology, and theory with practice. In Jeleńska's works, theology – in a precursory manner, characteristic of contemporary Christian pedagogy – does not merely act as a normative conveyor of Christian values and ideas, but is an element that inspires the development of modern science and broadly understood culture.
Głównym celem artykułu jest ukazanie współczesnych perspektyw dyskursu interdyscyplinarnego między teologią a naukami o edukacji. Podstawą rozważań jest koncepcja pedagogiki integralnej zrekonstruowana na podstawie postulatów wychowania polskiej pedagog Ludwiki Jeleńskiej (1885–1961). Oryginalność i aktualność tej koncepcji wynika nie tyle z powiązania treści wychowania z treściami wiary, ile raczej ze ścisłego powiązania pedagogiki z teologią oraz teorii z praktyką. W dziełach Jeleńskiej teologia – w sposób prekursorski i charakterystyczny dla współczesnej pedagogiki chrześcijańskiej – nie pełni jedynie roli normatywnego przekaziciela wartości i idei chrześcijańskich, ale jest elementem inspirującym rozwój współczesnej nauki i szeroko pojętej kultury.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2021, 21; 325-340
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Miłość małżeńska i rodzinna w nauczaniu papieża Franciszka
Autorzy:
Skrzypczak, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1369560.pdf
Data publikacji:
2019-10-15
Wydawca:
Akademia Katolicka w Warszawie
Tematy:
Franciszek
teologia małżeństwa
rodzina
kerygmat
inicjacja chrześcijańska
przebaczenie
Francis
heology of marriage
family
kerygma
Christian initiation
forgiveness
Opis:
Papież Franciszek decyzją o zwołaniu dwóch ogólnoświatowych zgromadzeń biskupich w 2014 i 2015 r., jak i treścią wielu swych wystąpień i homilii, skoncentrował uwagę Kościoła na geniuszu rodziny, nie pomijając też trudności, na które jest dziś narażona. W adhortacji Amoris laetitia papież przypomniał, że „kiedy mężczyzna i kobieta zawierają sakrament małżeństwa, Bóg niejako »odzwierciedla się« w nich, nadaje im własne rysy i niezatarty charakter swojej miłości. Małżeństwo jest ikoną miłości Boga do nas”. Powiedział też, że „w rodzinie ludzkiej, zgromadzonej przez Chrystusa, przywrócony jest »obraz i podobieństwo« Najświętszej Trójcy”. Miłość małżeńska to najtrafniejsze odwzorowanie tego, co łączy Chrystusa z Kościołem. Kościół jest Jego Oblubienicą poślubioną na krzyżu. Wierność, wytrwałość i płodność – oto wiodące cechy miłości Jezusa względem nas. Dlatego życie małżeńskie musi być trwałe. Inaczej miłość nie może się rozwijać. Dziś małżonkowie i rodzice potrzebują szczególnej troski duszpasterskiej ze strony Kościoła. W trudnej sztuce przygotowania młodych osób do tego sakramentu papież Franciszek wskazuje na dwa fundamentalne czynniki: potrzebę głoszenia kerygmatu oraz proponowania narzeczonym inicjacji w sakrament.
By a decision to convene two worldwide episcopal assemblies in 2014 and 2015, as well as the content of many of his speeches and homilies, Pope Francis focused the Church’s attention on the genius of the family, not forgetting the difficulties to which it is exposed today. In the exhortation „Amoris laetitia” the Pope reminded that „when a man and a woman conclude the sacrament of marriage, God somehow »reflects« in them, gives them His own features and the indelible character of His love. Marriage is an icon of God’s love for us”. He also said that „in the human family gathered by Christ, the »image and likeness« of the Holy Trinity has been restored”. Marital love is the most accurate representation of what connects Christ with His Church. The Church is His bride married on the Cross. Faithfulness, perseverance and fertility – these are the leading features of Jesus’ love for us. Therefore, married life must be permanent. Otherwise love cannot grow. Today, spouses and parents need special pastoral care on the part of the Church. In the difficult art of preparing young people for this sacrament, Pope Francis points to two fundamental factors: the need to proclaim the kerygma and to propose to an engaged couple an initiation into the sacrament.
Źródło:
Studia Bobolanum; 2019, 30, 3; 93-103
1642-5650
2720-1686
Pojawia się w:
Studia Bobolanum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Figura biblijna w twórczości Cypriana Norwida
The Biblical figure in Cyprian Norwid’s work
Autorzy:
Wołoszyn, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16729391.pdf
Data publikacji:
2020-05-05
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
postać biblijna
chrześcijańska filozofia historii
chrystocentryczna teologia historii
Biblical figure
Christian philosophy of history
Christocentric theology of history
Opis:
The Biblical figure in Norwid's work is a poetic tool that serves presentation of his Christian philosophy of history that in its basic features does not differ from the Biblical Christocentric theology of history according to the pattern: Adam – Christ – New Adam. Norwid broadened this vision of history with a cultural-civilization aspect. First of all he connected the Biblical figurativeness with Platonic exemplarism (in Quidam), and also he broadened the concept of figure by the phenomenon of cultural patterns consolidated by tradition and created by the achievements of outstanding historical figures, such as Socrates, Epimenides, Codrus, Cicero, the legendary Wanda and Krakus, Byron, Mickiewicz, Eng. Jan Gajewski, Emir Abd el Kader. In Norwid's works a vision appears of the development of history as the constant building and perfecting of culture that is enlivened by ever more perfect models, in order to finally become ready for the neo-Platonic The Truth of the Prototype that is Christ. Norwid understood the Biblical figure as a literary image of a significant historical gesture establishing the model for future actions and events, and for this reason being revived in ever more perfect realizations. The figure in Norwid's work has a rather cultural character than a strictly religious one. Sometimes it loses its Biblical context (the case of Codrus), for history for Norwid is more history of culture than that of politics, and Christianity is always a whole cultural formation, and not just a religion. Hence the figure very frequently is used by Norwid to show Christian imperatives that create culture (the example of Jan Gajewski).
Źródło:
Studia Norwidiana; 2011, 29; 57-70
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tussen sacralisatie en banalisering. Lijden in de theologie van Edward Schillebeeckx
Between Sacralization and Banalization. Suffering in the Theology of Edward Schillebeeckx
Między sakralizacją a banalizacją. Cierpienie w teologii Edwarda Schillebeeckxa
Autorzy:
Nadbrzeżny, Antoni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2036839.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Edward Schillebeeckx
fenomenologia cierpienia
kontekstualna teologia
chrześcijańska ortopraksja
sprzeciw
solidarność
phenomenology of suffering
contextual theology
Christian orthopraxis
resistance
solidarity
Opis:
Autor podejmuje ważny problem relacji między ludzkim cierpieniem a chrześcijańską praktyką solidarności w ujęciu Edwarda Schillebeeckxa. Poszukuje on wiarygodnej odpowiedzi na pytania dotyczące źródeł i sensu ludzkiego cierpienia oraz specyfiki chrześcijańskiej reakcji na liczne jego przejawy w świecie. W pierwszej części artykułu autor przedstawia kontekstualny i humanistyczny charakter teologii Schillebeeckxa, w której po Vaticanum II nastąpił wyraźny zwrot antropologiczny i hermeneutyczny. Ludzka egzystencja dotknięta dramatem wyobcowania, zniewolenia i poniżenia stała się centralnym przedmiotem refleksji w świetle Bożego objawienia i szeroko rozumianego chrześcijańskiego doświadczenia. Według Schillebeeckxa teologia nie może ograniczyć się wyłącznie do poprawnej interpretacji prawd wiary (ortodoksja), lecz musi również dążyć do wypracowania kryteriów umożliwiających pozytywną przemianę świata według logiki Królestwa Bożego objawionego w nauczaniu i działaniu Jezusa Chrystusa (ortopraksja). W drugiej części artykułu została zaprezentowana fenomenologia ludzkiego cierpienia, które stanowi realną i niezwykle zróżnicowaną rzeczywistość. Niektórym jego formom człowiek może w pewnym zakresie nadać sens, lecz ogromny obszar niezawinionego i niechcianego cierpienia pozostaje poza możliwością ludzkiej racjonalizacji. Złożony fenomen cierpienia stanowi wyzwanie dla współczesnej teologii kontekstualnej, która nie powinna pomijać bolesnych aspektów ludzkiej kondycji. Pod wpływem egzystencjalizmu Schillebeeckx postrzega cierpienie człowieka bardziej jako angażującą tajemnicę niż możliwy do rozwiązania problem. W trzeciej części autor ukazuje symbol Królestwa Bożego będący wyrazem zbawczej obecności Boga w świecie. Jezus w swym nauczaniu i działaniu objawia Boży sprzeciw wobec długiej historii niezawinionego ludzkiego cierpienia. Jego zmartwychwstanie jest źródłem nadziei na pełne zwycięstwo nad cierpieniem. Proegzystencjalny styl życia Jezusa stanowi zarówno dla chrześcijan, jak i wszystkich ludzi dobrej woli wezwanie do odpowiedzialnego praktykowania solidarności z cierpiącymi i odważnego protestu przeciwko czynnikom generującym cierpienie. Jezus jest obrazem miłosiernego i wyzwalającego Boga, który nie chce cierpienia człowieka spowodowanego jego poniżeniem, upokorzeniem i zniewoleniem. Będąc zawsze obecnym w bolesnym doświadczeniu ludzkiego cierpienia, Bóg objawia się w nim jako „transcendentne veto” wobec wszelkich form agresji, opresji i niesprawiedliwości. Nie tyle jednak cierpienie samo w sobie, co raczej ludzkie działanie w służbie cierpiącym stanowi „przestrzeń”, w której manifestuje się i realizuje zbawcza wola Boga. W zakończeniu artykułu autor podkreśla, że zdecydowany sprzeciw wobec zła i naśladowanie miłosierdzia Jezusa stanowią adekwatną chrześcijańską odpowiedź na misterium ludzkiego cierpienia. Istnieje trzecia droga między banalizacją a sakralizacją cierpienia. Jest nią autentyczna solidarność z cierpiącymi, w ramach której Bóg wyraźnie objawia się jako promotor dobra i przeciwnik zła.
This paper discusses the relationship between human suffering and the Christian praxis of solidarity in the theology of Edward Schillebeeckx. The author first describes the personalist and humanist character of Schillebeeckx’s theology. He then presents the different types of individual and communal suffering. In the final part of his paper, the author expounds the categories of orthopraxis and metanoia. Emphasis is placed upon the concepts of the Christian solidarity and resistance to suffering. It is not suffering itself but the human attitude toward those who suffer that manifests and advances the Reign of God in our earthly history.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 2; 47-61
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Filozoficzna interpretacja integralnej pedagogiki przedszkolnej bł. Edmunda Bojanowskiego
Philosophical Interpretation of the Integral Nursery Pedagogy of the Blessed Edmund Bojanowski
Autorzy:
Sztaba, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1811009.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
wychowanie
filozofia chrześcijańska
teologia katolicka
krytyczny realizm
idealizm
pedagogika przedszkolna
education
Christian philosophy
Catholic theology
critical realism
idealism
nursery pedagogy
Opis:
Nie jest możliwe „uprawianie” i rozumienie pedagogiki oraz myśli pedagogicznej bez ich odniesień do metapedagogicznych założeń, szczególnie w obszarze filozofii rozumianej jako najbardziej pierwotna refleksja nad rzeczywistością, tzn. tym, co jest. Od początku filozoficznego myślenia widoczne są dwie przeciwstawne tradycje filozoficzne: realizm i idealizm. Mają one odmienną ontologię, epistemologię, antropologię i aksjologię, które stanowią założenia (fundament) konkretnej pedagogiki oraz myśli i działania pedagogicznego. Prezentowany artykuł w sposób szkicowy ukazuje realistyczne założenia integralnej pedagogiki przedszkolnej bł. Edmunda Bojanowskiego, dzięki którym jest ona adekwatna (zgodna z rzeczywistością) i otwarta na wciąż zmieniające się czasy i wyzwania, przy równoczesnej zdolności zachowania swojej tożsamości.
It is not possible “going in for” and understanding pedagogy and the pedagogical thought without their references to the meta-pedagogical assumptions, especially in the field of philosophy understood as the most primordial reflection on the reality, i.e. what is. Since the beginning of the philosophical thought, the two opposing philosophical traditions have been seen: realism and idealism. They have different ontology, epistemology, anthropology and axiology, which determine the assumptions (basis) of the specific pedagogy as well as thought and pedagogical action. The presented article shows in the sketchy way, the realistic assumptions of the integral nursery pedagogy of the blessed Edmund Bojanowski, thanks to them it is adequate (corresponding with the facts) and open to still changing times and challenges, at the same time with the ability of preserving its identity.
Źródło:
Roczniki Pedagogiczne; 2017, 9(45), Numer specjalny; 51-66
2080-850X
Pojawia się w:
Roczniki Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaczenie filozofii w konstruowaniu koncepcji edukacji religijnej. Współczesne odczytania sporu ks. Józefa Tischnera z przedstawicielami polskiego tomizmu (lata 1977-1978)
The Importance of Philosophy in Constructing the Concept of Religious Education. Contemporary Interpretations of Józef Tischner’s Dispute with Representatives of Polish Thomism (1977-1978)
Autorzy:
Dąbrowski, Szymon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2147662.pdf
Data publikacji:
2020-12-13
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
Józef Tischner
tomizm
neotomizm
filozofia chrześcijańska
filozofia
teologia
krytyczna pedagogika religii
Thomism
neo-Tomism
Christian philosophy
philosophy
critical pedagogy of religion
Opis:
The text presents a fragment of a philosophical and religious dispute that took place between Józef Tischner and the representatives of the Polish Thomistic school (1977-1978). The analy-sis below focuses on the last phase of the polemic, in which the adversaries made an analysis of their own epistemological and anthropological assumptions. Showing the structure and the issues in this dispute may lead to the specific context of understanding Christian philosophy, as well as contemporary discussions on the shape and structure of religious education. One of the central questions, which has hitherto not lost its relevance, is the one of the relationship that ex-ists between philosophy and religious thought (especially religious education). The following analysis is to provide the reader with a spectrum of possible answers to this question.
Źródło:
Ars inter Culturas; 2020, 9; 273-292
2083-1226
Pojawia się w:
Ars inter Culturas
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Milczenie: pomoc czy przeszkoda dla społeczeństwa medialnego?
Silence: aid or obstacle to media society?
Autorzy:
Misztal, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/447920.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
cisza
człowiek
duchowość
duchowość chrześcijańska
masmedia
milczenie
teologia
wychowanie
życie społeczne
human being
Christian spirituality
mass media
quiet
silence
social life
spirituality
theology
Opis:
Artykuł dotyczy aktualności chrześcijańskiego doświadczenia znaczenia ciszy i milczenia. Duchowość chrześcijańska przedstawia się tutaj jako cechująca się zrównoważonym i realistycznym podejściem do człowieka jako bytu potrzebującego zarówno ciszy i milczenia, jak też wymiany informacji. Następnie, opierając się w dużej mierze na nauczaniu papieża Benedykta XVI, zwrócono uwagę na potencjał oraz na potrzeby współczesnego społeczeństwa medialnego. W takim kontekście zostało z kolei zaprezentowane znaczenie milczenia i ciszy w przypadku mediów jako pozytywnie ważnego, nawet koniecznego elementu owocnego tworzenia ich oferty oraz korzystania z niej.
The article concerns the Christian experience of the meaning of quiet and silence. Christian spirituality is presented here as characterized by a balanced and realistic approach to man as a being in need of both quiet and silence, as well as the exchange of information. Then, based largely on the teaching of Pope Benedict XVI, the article focuses on the potential and needs of contemporary media society. Lastly, within such a context, the importance of silence and quiet in the case of the media - is presented as a positively important, even essential element of the fruitful creation of the media’s offerings, and subsequently, how it is used.
Źródło:
Studia Socialia Cracoviensia; 2013, 2(9); 47-60
2080-6604
Pojawia się w:
Studia Socialia Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nierozerwalność małżeństwa według św. Jana Pawła II na podstawie wybranych dokumentów
The teaching of John Paul II on the indissolubility of marriage in some of his documents
Autorzy:
Mędrek, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/469425.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
teologia ciała
teologia małżeństwa i rodziny
nauczanie Jana Pawła II
chrześcijańska antropologia
communio personarum
personalizm
theology of the body
theology of marriage and family
the teaching of John Paul II
Christian anthropology
personalism
Opis:
W związku z ostatnimi synodami biskupów (2014 i 2015 r.) pojawiła się w społeczeństwie dyskusja na temat dopuszczania osób rozwiedzionych, którzy ponownie zawarli związek z innymi osobami, do Komunii Świętej. Problem ten dotyka zagadnienia nierozerwalności małżeństwa. Jan Paweł II w odpowiedzi na kryzys wynikający z „plagi rozwodów” przedstawiał w swoim nauczaniu Boży zamysł wobec małżeństwa i rodziny, broniąc nierozerwalności małżeństwa. Podstawą normy dotyczącej nierozerwalności dla św. Jana Pawła II jest rozmowa Jezusa z faryzeuszami (Mt 19, 1–9), w której Chrystus nie tylko potwierdził normę, ale odwołał się do biblijnego „początku”. Podążając za tym nauczaniem, papież konsekwentnie buduje swoją antropologię opartą na opisie stworzenia człowieka. Fundamentem jego wizji jest soborowe nauczanie, że człowiek „nie może odnaleźć się w pełni inaczej jak tylko poprzez bezinteresowny dar z siebie samego” (Gaudium et spes 24). Małżeństwo jest wspólnotą osób (communio personarum) opartą na całkowitym i bezinteresownym darze z siebie, co zakłada nierozerwalność małżeństwa. Ponadto instytucja małżeństwa ukierunkowana jest na pełnię sakramentalną, którą osiąga wraz z przyjściem Chrystusa. Jako sakrament małżeństwo uczestniczy i wyraża nierozerwalną miłość Chrystusa do Kościoła. Na tej podstawie, antropologicznej i sakramentalnej, św. Jan Paweł II broni nierozerwalności związku małżeńskiego.
Owning to the 2014 and 2015 Synods of Bishops a question has been raised and discussed in a society about admitting the divorced and remarried people to Holy Communion. This question, in fact, pertains to the teaching of the Church on the indissolubility of marriage. John Paul II responding to the crisis caused by the “plague of divorces” showed God’s plan for marriage and family. He claimed that the conversation between Christ and the Pharisees (Mt 19:1–9) was the source of the moral norm about the indissolubility of a marital bond in which Jesus not only confirmed the norm but also reffered to the biblical “beginning”. Following Christ’s teaching, the Pope consequently developed his anthropology based on the account of creation. The foundation of his view on human being is the conciliar teaching that man “cannot fully find himself except through a sincere gift of himself” (Gaudium et spes, 24). Marriage is a communion of persons (communio personarum) based on the total and sincere gift of self which demands the indissolubility of the bond. Moreover, the institution of marriage is oriented towards its sacramental fulfilment in Christ. As a sacrament, marriage participates and expresses the unbreakable bond between Christ and the Church. John Paul II was a firm defender of marriage indissolubility who drew his teaching on these two premises, anthropological and sacramental.
Źródło:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2017, 24; 127-147
1230-0780
2719-4337
Pojawia się w:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ku rehabilitacji teologii wyzwolenia
Towards a Rehabilitation of Liberation Theology
Autorzy:
Góźdź, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040611.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Liberation Theology
Liberation Theology structures
poverty
liberation
Gustavo Gutiérrez
Gerhard Ludwig Müller
Church
Christian freedom
salvation
teologia wyzwolenia
ubóstwo
wolność
Kościół
wolność chrześcijańska
zbawienie
Opis:
Rehabilitacja teologii wyzwolenia stała się obecnie możliwa dzięki wytężonej pracy kilku teologów, a w szczególności: Gustavo Gutiérreza – jednego z ojców teologii wyzwolenia w Ameryce Łacińskiej i kardynała Gerharda Ludwiga Müllera – dziś prefekta Kongregacji Nauki Wiary. Impulsem do tych działań mogło być w porę zauważone przez Josepha Ratzingera w instrukcji Libertatis conscientia zaniepokojenie spowodowane traktowaniem przez teologię wyzwolenia ubóstwa tylko w wymiarze materialnym. Gutiérrez i Müller uważają jednak, że ubóstwo jest symbolem wszelkich ograniczeń bytu, a w życiu społecznym uwidacznia to najbardziej ubóstwo materialne i socjalne. Dla teologii wyzwolenia bardzo palącym punktem wyjścia jest więc ubóstwo materialne, ale ubóstwo rozciąga się w efekcie na całość przygodnej egzystencji ludzkiej. „Ubogi” z istoty swej woła do Boga, a Bóg w Starym i Nowym Testamencie szczególnie troszczy się o „ubogiego”. Tak egzystencja ludzka – jako kontyngentna – jest uboga, a więc dotyczy wszystkich, nie tylko materialnie ubogich, lecz również i bogatych. Stąd każdy człowiek potrzebuje wyzwolenia z tej nędzy moralnej, zła, grzechu i śmierci. W ten sposób teologia wyzwolenia nadaje teologii klasycznej realność i właściwe rozumienie wolności, która ma swe źródło jedynie w Bogu. Jezus Chrystus, wcielony Bóg, jest Boskim Wyzwolicielem z nędzy egzystencjalnej każdego człowieka.
Liberation Theology, which began in Latin America in the 1960s, faced constant opposition and objections on the part of classical theology. It has been constantly accused of secularizing and sociologizing the main Christian religious concepts - salvation, freedom and Church, in particular. This is why, in 1984 and 1986, Cardinal Joseph Ratzinger, Prefect of the Congregation for the Doctrine of the Faith, issued the Instruction Libertatis nuntius and Libertatis conscientia. The movement lost its status and developmental impetus, finding itself under sharp criticism of Rome. Nevertheless, thanks to the long-term fruitful cooperation of Professor Gerhard Ludwig Müller, who later became a bishop and a cardinal, with Gutiérrez and other liberation theologians as well as with the Latin American episcopates, the basic conceptual network for Liberation Theology has been developed. It emphasizes classical, universal and evangelical aspects of Liberation Theology to prove that it enriches classical theology with its qualities of social realism, praxeological outlook and its historical and sociological dynamism. As a result, Liberation Theology, whose main objective is to make Gospel real and active in this life rather than in its abstract manifestation alone, seems to be more and more openly accepted as legitimate on behalf of the Vatican and Pope Francis. In this way, it can undergo its revalidation and a second chance for growth.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 2; 5-20
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Horyzonty nadziei chrześcijańskiej w świetle encykliki Benedykta XVI „Spe salvi” oraz teologii posoborowej
The Horizons of Christian Hope in Light of Benedict XVI’s Encyclical „Spe Salvi” and Post-Conciliar Theology
Autorzy:
Migut, Urszula
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2148035.pdf
Data publikacji:
2019-12
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:
Encyklika Spe salvi
nadzieja chrześcijańska
horyzont wspólnotowy nadziei
horyzont indywidualny
teologia posoborowa
Encyclical Spe salvi
Christian hope
communal horizon of hope
personal horizon
post-Conciliar theology
Opis:
Niniejszy artykuł podejmuje próbę zrozumienia horyzontów chrześcijańskiej nadziei na podstawie encykliki Benedykta XVI Spe salvi, przedstawionej na tle teologii posoborowej. Treść omawianej encykliki jest głęboko zakorzeniona we wnikliwej analizie Pisma Świętego i w Tradycji Kościoła (św. Ambroży, św. Augustyn, św. Tomasz), a także we współczesnym nurcie życia Kościoła. Papież nawiązuje również do Katechizmu Kościoła Katolickiego oraz podkreśla ostro zarysowaną problematykę filozoficzno-społeczną trzech ostatnich wieków, związaną z kwestią nadziei. W encyklice Spe salvi Benedykt XVI skupia się przede wszystkim na dwóch płaszczyznach: osobistej i wspólnotowej, które można określić jako horyzonty nadziei chrześcijańskiej. Dopełniają się one wzajemnie, tworząc właściwe odniesienie chrześcijan do obecnej, jak i przyszłej rzeczywistości. Pominięcie lub rozdzielenie tych wzajemnie uzupełniających się wymiarów nadziei chrześcijańskiej, dałoby jej wypaczony i niepełny obraz, podobny do tego, który niejednokrotnie możemy zaobserwować w różnorodnych, fałszywych „filozofiach” współczesnego świata.
This article attempts to provide an understanding of the horizons of Christian hope according to Benedict XVI’s encyclical „Spe salvi”, which is presented in the context of postConciliar theology. The contents of the encyclical are deeply rooted in profound analysis of the Bible, in the Tradition of the Church (Saint Ambrose, Saint Augustine, Saint Thomas), and in the contemporary orientation of the life of the Church. The Pope also makes reference to the Catechism of the Catholic Church and emphasises a sharply outlined philosophical and social problematic of the last three centuries tied to the question of hope. In the encyclical„Spe salvi”, Benedict XVI focuses primarily on two levels: the personal and the communal, which can be described as horizons of Christian hope. They complement each other, forminga proper reference point of present and future reality for Christians. The omission or separation of these complementary dimensions of Christian hope would give it a distorted andincomplete picture, similar to the one we often observe in the various false „philosophies” of the contemporary world.
Źródło:
Studia Elbląskie; 2019, 20; 403-416
1507-9058
Pojawia się w:
Studia Elbląskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rozwój dyrektoriów katechetycznych po Soborze Watykańskim II (1971-1997-2020)
The Development of Catechetical Directories after the Second Vatican Council (1971–1997–2020)
Autorzy:
Kiciński, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1686008.pdf
Data publikacji:
2020-11-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Kościół katolicki
katecheza
teologia pastoralna
edukacja religijna
chrześcijańska edukacja
nowe dyrektorium katechetyczne
Catholic Church
catechetics
pastoral theology
religious education
Christian education
new Directory for Catechesis
Opis:
Papież Franciszek zatwierdził 23 marca 2020 r. nowe Dyrektorium o Katechizacji, które opracowała Papieska Rada ds. Krzewienia Nowej Ewangelizacji. Pierwsze Directorium Catechisticum Generale z 1971 r. było odpowiedzią na wielkie wydarzenie eklezjalne, jakim był Sobór Watykański II i jego generalną reformę oraz odnowę. Również następne dokumenty katechetyczne – kontynuując główne przesłanie – odpowiadają na znaki czasu w szybko zmieniającym się świecie. Dla drugiego Dyrektorium Ogólnego o Katechizacji z 1997 r. odniesieniem były synody, które znaczeniu katechezy poświęcały dużo miejsca, a zwłaszcza adhortacja Jana Pawła II Catechesi tradendae (1979) i ukazanie się Katechizmu Kościoła Katolickiego (1992) miały decydującą rolę w nowym opracowaniu celów, treści i zagadnień metodologicznych. Trzecie Dyrektorium Katechetyczne z 2020 r. to dynamiczne rozwinięcie dwóch wcześniejszych tekstów, z którymi zachowuje ciągłość. Jest to również odczytanie współczesnych znaków czasu. Dyrektorium katechetyczne to normatywny dokument eklezjalny, który zawiera fundamentalne zasady teologiczno-pastoralne zaczerpnięte głównie z dokumentów Soboru Watykańskiego II, Katechizmu Kościoła Katolickiego i innych dokumentów Nauczycielskiego Urzędu Kościoła z zakresu katechezy oraz ogólne wytyczne dla Episkopatów w celu opracowania dyrektoriów katechetycznych krajowych, które uwzględniając konkretne warunki wskażą drogi posługi katechetycznej w Kościołach partykularnych. Ich rozwój po Soborze Watykańskim II oznacza przechodzenie do kolejnego etapu głoszenia Ewangelii we współczesnym świecie.
On 23 March 2020, Pope Francis approved a new Directory for Catechesis, which was prepared by the Pontifical Council for Promoting the New Evangelization. The first Directorium Catechisticum Generale of 1971 responded to the great ecclesial event of the Second Vatican Council and its general reform and renewal. The subsequent catechetical documents also responded to the signs of the times in a rapidly changing world, continuing the main message. The Second General Directory for Catechesis of 1997 drew on synods, which emphasised the importance of catechesis, and especially the John Paul II’s Exhortation Catechesi tradendae (1979) and the publication of the Catechism of the Catholic Church (1992) had a decisive role in the new development of the objectives, contents and methodological issues. The third Directory for Catechesis of 2020 is a dynamic elaboration on the two previous texts maintaining continuity with them. It is also a reading of contemporary signs of the times. The Directory is a normative ecclesial document that contains fundamental theological-pastoral principles drawn mainly from the documents of the Second Vatican Council, the Catechism of the Catholic Church, and other documents of the Church’s Magisterium in the area of catechesis, as well as general guidelines for episcopates to develop national catechetical directories which, while taking into account specific conditions, will guide the path of catechetical ministry in particular Churches. Their development after the Second Vatican Council marks the transition to the next stage of the proclamation of the Gospel in the modern world.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2020, 67, 11; 5-27
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Podstawowe aspekty teologii narracyjnej w świetle refleksji systematycznej
Basic aspects of Narrative Theology in the light of systematic reflection
Autorzy:
Bokwa, Ignacy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/469602.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
teologia narracyjna
narratywna struktura głębi
opowiadanie biblijne
chrześcijańska tradycja
dogmat a symbol
teologiczna samoświadomość
narrative theology
narrative structure of depth
biblical story
Christian tradition
dogma and symbol
theological self-consciousness
Opis:
Teologia narracyjna wywodzi swoją nazwę od narrare (łac. opowiadać). Jest to nowoczesna próba odnowienia teologii chrześcijańskiej jako teologii religii historycznej, która nie tylko ma coś do przekazania w postaci pisemnie utrwalonych reguł wiary, ale ma także wydarzenia do opowiedzenia. Wyzwalając się od abstrakcyjnych stwierdzeń doktrynalnych, teologia narracyjna odnajduje swoją duchową ojczyznę w biblijnych i innych religijnych opowiadaniach. Teologia narracyjna zapobiega wszelkim dążeniom do oderwania teologii od życia i kultu, potrzeba jej jednak krytycznych zasad umożliwiających ustalenie znaczenia i prawdy. Wśród chrześcijan wschodnich narracyjny wątek w teologii ocalał w liturgii i ikonach. Prekursorami teologii narracyjnej byli dwaj niemieccy teologowie – Johann Baptist Metz i Harald Weinrich. Teologia narracyjna zwraca uwagę na fakt, iż uobecnienie zabitego Jezusa jako żywego Mesjasza dla konkretnego człowieka czy też danej ludzkiej wspólnoty nie może następować w oparciu o rozumową argumentację czy historyczną dokumentację, gdyż pojawia się problem prze-rzucenia mostu pomiędzy tamtymi historycznymi wydarzeniami a obecną sytuacją. Teologia narracyjna doskonale wyczuwa ducha czasu. Słusznie dostrzega ona, iż nieodwołalnie skończył się czas przekazywania wiary w postaci suchych, dogmatycznych formuł. Katecheza i duszpasterstwo powinny dzisiaj bardziej niż dotychczas wychodzić od zsekularyzowanej, światopoglądowo pluralnej sytuacji rozmowy z adresatem swojego przesłania. Chodzi o umiejętność obchodzenia się z teologią symboliczno-opowiadającą jako sposobem podejścia do chrześcijańskiej tradycji. Zdolność tego rodzaju jest istotna dla wszystkich, którzy chrześcijańską tradycję pragną artykułować w dobie kulturowej ponowoczesności. Dla człowieka początku XXI wieku Jezus z Nazaretu nie jest w pierwszym rzędzie ani konkretnym, historycznym człowiekiem, z którym od ponad dwóch tysięcy lat łączą go osobiste odniesienia, ani też nie jest godnym uwielbienia Bogiem. Obie te właściwości muszą dopiero ukazać się w pełnym blasku w trakcie duszpasterskiej i katechetycznej pracy. W zsekularyzowanym społeczeństwie każdy człowiek musi ciągle na nowo znajdować i przebywać drogę od fenomenu Jezusa z Nazaretu (jako przekazanej drogą tradycji postaci religijnej) ku zbawczo-pocieszającemu uobecnieniu tego Jezusa jako Mesjasza oraz Jego życia i Jego świata. Spotkanie, obecność Jezusa, stanowią doświadczenie Boga, które nie może zostać utrwalone, lecz musi być ono niejako wydobyte z każdej fazy życia oraz z każdej egzystencjalnej sytuacji życiowej. Teologia narracyjna podejmuje śmiałą próbę ogarnięcia całości chrześcijańskiego przekazu z perspektywy ludzkiego doświadczenia egzystencjalnego. Wynikiem tej próby jest nowa struktura nadana chrześcijańskiej tradycji. Za zasadnicze elementy składowe projektu teologii narracyjnej należy uznać teologiczno-systematyczne wyjaśnienie opowiadania jako nakierowanego na zagadnienie czasu (J.B. Metz), na ile opowiadanie w swej istocie mierzy się z problematyką czasu (P. Ricoeur), jak również interdyscyplinarność opowiadania, w którym – podobnie jak w żydowsko-chrześcijańskim opowiadaniu – krzyżują się historyczne i fikcyjne sposoby opowiadania, pro-wadząc dialog z historiografią i teorią literatury. Do tego dochodzi kwestia relacji opowiadania do argumentacji; jeśli opowiadanie rzeczywiście wykazuje semantyczną, innowacyjną i teoriopoznawczą jakość (P. Ricoeur), to czy można o nim stwierdzić, że może ono także stanowić prymarny materiał dla dalszej teologicznej dyskusji. Teologia narracyjna nie jest bynajmniej projektem skończonym, wymaga bowiem jeszcze dalszego doprecyzowania i rozbudowy. Należy na przykład rozważyć problem relacji pomiędzy narracyjną strukturą głębi żydowsko-chrześcijańskiej tradycji a gatunkami opowiadania, jakie znajdujemy w tekstach biblijnych i teologicznych. Ze swoim konceptem otwartego opowiadania teologia narracyjna stawia istotne pytanie pod adresem koncepcji zamkniętego objawienia. Teologię narracyjną można rozumieć jako szansę odnowienia ciągle jeszcze żywego projektu teologii hermeneutycznej, a więc teologii żywo zainteresowanej wyjaśnianiem, przekładaniem, czynieniem bardziej zrozumiałymi tekstów – w znaczeniu formuł i symboli wiary – teologii pojmującej swoją istotę jako sztukę i naukę wyjaśniania i wykładania tekstów.
Narrative Theology is one of the most interesting phenomena in contemporary theology. This paper tries to indiacate the meaning of Narrative Theology for theological systematics. ”Narrative theology’ derives its name from a Latin word narrare that means to tell. It is a modern attempt of renewal Christian theology as theology of historical religion, which not only conveys the message in the form of written fixed rules of faith, but also intends to tell about specific events. Liberating from the abstract doctrinal statements, narrative theology finds its spiritual homeland in the biblical and other religious stories. It prevents all attempts to separate theology from the life and the cult. However, it needs critical rules that enable setting the meaning and the truth. Precursors of Narrative Theology were two German theologians – Johann Baptist Metz and Harald Weinrich. Narrative theology draws attention to the fact that the representation of killed Jesus as a living Messiah for the particular human being or the specific human community can not appear on the basis of rational argument or historical documentation, as there is a problem of replacing the bridge between those historical events and the current situation. This can be done not by the forces of the intellect but rather with the use of all human powers, that is his feelings, imagination and fantasy. It will be a holistic approximation to the faith that is in the centre of the fundament. The standard approach to the Church is a treaty and theoretical one. Consequently, we need to develop such a symbolic and theoretical interpretation of the Christian tradition in which there is a place for narrative and correlative approach of the Church. In frames of the reference to the Christian tradition the complex of tradition connected to the definition of the Church takes a special place. A symbolic and telling approach to the Christian tradition opens perspectives that allow to look in a new way – from one’s own life perspective – at what makes Christianity, in order to join realization of being a Christian consciously. Narrative theology feels the spirit of the times perfectly. It rightly recognizes that time of passing the faith in a dry, dogmatic formulas has inevitably finished. Narrative Theology takes a bold attempt to encompass the whole of Christian message from the perspective of existential human experience. The result of this effort is attributed to the new structure of the Christian tradition. This is necessary to be able to speak of a new theology. Narrative Theology is by no means the finished project as it still requires the further clarification and expansion. For example, we need to consider the problem of the relationship between narrative structure, the depth of the Judeo-Christian tradition and types of short stories, which we find in the biblical and theological texts. With its concept of an open storytelling, narrative theology raises an important question at the concept of closed revelation. Narrative theology can be understood as an opportunity to renew a still alive project of hermeneutic theology, which is theology interested in explaining, translating, making texts more understandable – in the sense of formulas and symbols of faith – theology, comprehending its essence as an art and science of explanation and interpretation of texts.
Źródło:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2013, 20; 19-31
1230-0780
2719-4337
Pojawia się w:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Koncepcja modlitwy integralnej według Orygenesa
Origens Conception of the Integral Prayer
Autorzy:
Szram, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1622327.pdf
Data publikacji:
2015-08-24
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
modlitwa chrześcijańska
modlitwa integralna
błaganie
dziękczynienie
przebłaganie
adoracja
duchowość
Orygenes
teologia patrystyczna
ojcowie Kościoła
Christian prayer
integral prayer
petition
thanksgiving
propitiation
adoration
spirituality
Origen
patristic theology
Fathers of the Church
Opis:
The analysis of nature and structure of Christian prayer in Origen’s treatise De oratione (about 234), presented in this article, shows that this opuscule can be considered as a synthesis of the theory of prayer, but it doesn’t contain its decisive and precise conception. Following St. Paul’s teaching (1 Tm 2:1) Origen distinguishes four kinds of prayer: petition, thanksgiving, propitiation and adoration; but in the same time he is convinced that in practice they can’t be separated, because they form an integral act of prayer. For instance, propitiatory prayer can’t form separate prayer, but it is necessary condition of the preparation to each prayer. Origen’s conception was continued in the Latin Church in 5th century by John Cassian and it became base for the later development of the theology of prayer.
Źródło:
Verbum Vitae; 2012, 22; 185-201
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Structure de l’être dans La Somme contra Gentiles. Essai de reflexion sur l’article de Professeur Artur Andrzejuk Struktura bytu w «Summa contra Gentiles» Tomasza z Akwinu, Rocznik Tomistyczny / Annuaire Thomiste N° 6 (2017)
Structure of Being in Summa contra Gentiles. An Attempt of Reflection on the Artur Andrzejuk’s text Struktura bytu w «Summa contra Gentiles» Tomasza z Akwinu, Rocznik Tomistyczny / Thomistic Yearbook N° 6 (2017).
Struktura bytu w Summa contra Gentiles. Próba refleksji nad artykułem Profesora Artura Andrzejuka Struktura bytu w «Summa contra Gentiles» Tomasza z Akwinu, Rocznik Tomistyczny / Annuaire Thomiste» N° 6 (2017)
Autorzy:
Moscicki, Nicolas
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2078862.pdf
Data publikacji:
2018-12-30
Wydawca:
Naukowe Towarzystwo Tomistyczne
Tematy:
elementy i mieszanki elementów
jestestwa kosmologiczne
kategorie [substancja i przypadłości]
stwarzanie [creatio ex nihilo]
realne złożenie-różnica [akt-możność: istnienie-istota, forma-materia, pierwsza przyczyna i materia pierwsza]
relacja-zależność rozum-wiara [filozofia-teologia, filozofia chrześcijańska]
Elements & mixtures of elements
Cosmological entities
Categories [substance & accidents]
Creation [creatio ex nihilo]
Real composition-difference [act-puissance: existence-essence, form-matter, first cause and first matter]
Relation-dependence reason-faith [philosophy-theology, Christian philosophy]
Opis:
Ten tekst to moja pierwsza reakcja na artykuł Profesora Artura Andrzejuka Struktura bytu w «Summa contra Gentiles» Tomasza z Akwinu, opublikowany w „Roczniku Tomistycznym / Annuaire Thomiste” N° 6 (2017). Cel, który mi tu przyświecał. – Jeżeli jest krytyczny, to bynajmniej nie w sensie grecko-obiegowym „polemos / polemiki” (pozytywno-negatywnej, zaangażowanej-rewandykującej… oceny) lecz jedynie w sensie grecko-kantowskim „krinein / (z)różnicowania” (neutralnej--bezstronnej-wyodrebniąjącej… identyfikacji)! – Chodzi tu o precyzyjne wskazanie aspektów Tomaszowej doktryny bytu, które są w tym artykule tematycznie przedstawione i, o usytuowanie ich w ramach tej doktryny jako całości (tzn. w jej stanie sfinalizowanym-ostatecznym, w momencie śmierci Świetego Tomasza). - Oczywiście, tylko na tyle, na ile, skądinąd, ja sam jestem w stanie te doktrynalna całość zrozumieć-przedstawić… Przy okazji (tytułem wyjściowej wskazówki) nie jestem tomistą ortodoksyjnym- wojującym... - Moje zaintersowanie doktryną Tomaszową-Tomistyczną jest tu czysto tekstowe-historyczne. Nie to, co o tej doktrynie myślę, co mógłbym - za nią, czy też, przeciw niej - ewentualnie powiedzieć jest tu istotne! - Nie, jedynie sama zgodność opracowania - z duchem, z literą… doktryny Tomaszowej, która jest tego opracowania przedmiotem! Niniejszy tekst, ma zatem - expressis verbis - jedynie dwa cele: * Z zewnątrz, zlokalizować-usytuować prezentacje Profesora Andrzejuka w ramach Tomaszowej doktryny bytu jako takiej (w jej ostatecznym zakresie, formie i treści…) … , * Od wewnątrz, zdecydować czy - w explicite zamierzonym zakresie prezentacji (w zakresie - „zegzystencjonalizowanej substancji drugiej”) - opracowanie Profesora Andrzejuka jest adekwatne- -kompletne?! I tu dwa pytania: * Co do celu pierwszego. – Czy (gdyż nie zapomniawszy żadnego sine qua non tematu Tomaszowej metafizyki) moja lokalizacja prezentacji Profesora Andrzejuka się powiodła? * Co do celu drugiego. - Czy wszystkie aspekty Tomaszowej doktryny bytu, w zakresie prezentacji profesora Andrzejuka (takie jak „jestestwa kosmologiczne”, „elementy” i „mieszanki elementów” - zostały w niej adekwatnie-wyczerpująco (tu mam pewne wątpliwości) potraktowane?
Źródło:
Rocznik Tomistyczny; 2018, 7; 405-420
2300-1976
Pojawia się w:
Rocznik Tomistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badania w zakresie teologii systematycznej w Wydziale Teologii Ewangelickiej Uniwersytetu Warszawskiego
Research in the Field of the Systematic Theology at the Protestant Faculty of the Warsaw University
Autorzy:
Hintz, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/494362.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
Tematy:
teologia systematyczna
Uniwersytet Warszawski
Kościół luterański w Polsce
Karol Serini
Rudolf Kesselring
Wiktor Niemczyk
Chrześcijańska Akademia Teologiczna w Warszawie
Systematic Theology
the Warsaw University
Lutheran Church in Poland
the Christian Theological Academy in Warsaw
Opis:
Artykuł ukazuje rozwój polskiej, ewangelickiej myśli teologicznej w zakresie teologii systematycznej. Wraz z powstaniem wydziału teologii ewangelickiej w Uniwersytecie Warszawskim w roku 1921, rozpoczęła funkcjonowanie katedra teologii systematycznej, której pierwszym profesorem został ks. Karol Serini (1875-1931). Serini nie tylko nawiązał dialog z najnowszymi nurtami myśli protestanckiej w Europie, prezentując je w licznych publikacjach, ale stał się także uznanym specjalistą w zakresie myśli wolnomularskiej. Jego przedwczesna śmierć spowodowała konieczność rychłego obsadzenia katedry nową osobą, wybór władz wydziału padł na ks. Rudolfa Kesselringa (1884-1961), dotychczasowego proboszcza we Lwowie, który znany był ze swoich ekumenicznych wizji i projektów zjednoczeniowych. Wybuch II Wojny Światowej i okupacja przerwały prace wydziału, tak jak całego uniwersytetu. Po zakończeniu działań wojennych odrodził się wydział teologii ewangelickiej, ale władze komunistyczne nie pozwoliły Kesserlingowi kontynuowania badań i dydaktyki. Kierownictwo katedry, w zastępstwie powierzono specjaliście w zakresie religionistyki, ks. Wiktorowi Niemczykowi. W roku 1954 władze komunistyczne rugując nauczanie teologii z przestrzeni Uniwersytetu, powołały do życia autonomiczną uczelnię Chrześcijańską Akademię Teologiczną w Warszawie, która kontynuowała prace wydziału, w tym badania w zakresie teologii systematycznej.
The aspects of systematic theology belonged to the most infl uential subjects from the very first of the protestant theological teaching at a university level in Poland. Th e Faculty of Protestant Theology at the University of Warsaw was founded in 1921, more than 100 years aft er the University itself had been established. Th e fi rst professor of systematic theology at the Faculty was Karol Serini (1875-1931), who was familiar not only with the latest, at those times, movement inside the protestant theology – dialectic school of Karl Barth, but also was a member of the Polish Freemasonry. He died untimely at the age of 56. His successor at the chair was Rudolf Kesselring (1884-1961), former pastor in Lvov. His position was also open-minded and represented a very ecumenical profi le. One of the most important postulates of Kesselring was the unity of the Polish protestant churches. During World War II, the Faculty of Th eology, as well as the whole Warsaw University, was closed by German invaders. Aft er the end of the War activities of the Faculty of Protestant Th eology were revived. Unfortunately, the chair held by Wiktor Niemczyk no longer had the importance it enjoyed in the prewar times. In 1954 the communist government established a small academy (higher school at university level), partly dependent on the authorities of that time, named Christian Academy of Th eology in Warsaw.
Źródło:
Rocznik Teologiczny; 2017, 03; 405-423
0239-2550
Pojawia się w:
Rocznik Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teologia przednicejska i jej aktualność
Autorzy:
Witko, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2041386.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Jesus Christ
paschal mystery
Church Fathers
Judaism
hellenistic culture
gnosis
theology before Nicea
Apostolic Tradition
Sacred Scripture
typological exegesis
Christian life
Christian testimony
martyrdom
Jezus Chrystus
misterium paschalne
Ojcowie Kościoła
judaizm
świat helleński
gnoza
teologia przednicejska
Tradycja Apostolska
Pismo Święte
egzegeza typologiczna
chrześcijańska egzystencja
świadectwo
męczeństwo
Opis:
W artykule omawiam aktualność teologii przednicejskiej. Po pierwsze, zwracam uwagę na jej kontekst i środowisko. Nie zaniedbując refleksji katechetyczno-liturgicznej (ad intra), teologia ta podjęła z powodzeniem krytyczno-twórczy dialog ze światem semickim i grecko-rzymskim (ad extra). Dla teologii współczesnej oznacza to, że nie można zamykać się na wymóg myślenia historycznego, umiejscowionego w przestrzeni i czasie. Następnie ukazuję, że niezależnie od różnych kontekstów historyczno-kulturowych, teologia przednicejska jest refleksją nad Pismem Świętym, którego kluczem jest Chrystus zmartwychwstały - źródło i ostateczne wypełnienie Pism natchnionych. Takie ujęcie objawienia stanowi też podstawę właściwego uprawiania współczesnej refleksji teologicznej. W końcu, zwracam uwagę na doświadczenie egzystencjalno-duchowe, z którego wyrosła teologia przednicejska. Ewangelia jest dla niej nie tylko regułą wiary, lecz także regułą postępowania. Niewątpliwie tak rozumiana refleksja teologiczna ukazuje współczesnemu teologowi wymóg podjęcia egzystencjalnej refleksji nad objawieniem w kluczu historyczno-hermeneutycznym.
This paper focuses on three issues. First, it is about the context and environment of pre-Nicene theology. It is emphasized that pre-Nicene theology did not neglect catechetical and liturgical reflection (ad intra) while at the same time successfully entered into a critical and creative dialogue with both the Semitic and Greco-Roman world where first Christians lived (ad extra). For contemporary theology its means that it cannot reject historical reasoning, placed in space and time. The second part stresses that, in spite of different situations and all historical and cultural contexts, theology before Nicea was above all an understanding of Sacred Scripture to which the key is the Risen Christ as the source and definitive fulfilment of the inspired writings. Finally, the third part of the paper focuses on the existential and spiritual experience from which pre-Nicene theology originated. For this theology the Gospel of Christ is not just the rule of faith but also the rule of life. This leads to a conclusion that a contemporary theologian is a to take up an existential-personalistic reflection on Revelation using the historical-hermeneutic method.
Źródło:
Studia Nauk Teologicznych PAN; 2013, 8; 133-150
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:
Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sprawozdanie z sympozjum naukowego Serce Jezusa szkołą świętości, Stadniki, 7 maja 2020 roku
Report from the scientific symposium Jesus’ Heart as a school of holiness, Stadniki, May 7th, 2020
Autorzy:
Poleszak, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/554005.pdf
Data publikacji:
2020-05-28
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
Leon Dehon
kult Najświętszego Serca Pana Jezusa
kształcenie
Kościół
Bóg
człowiek
edukacja chrześcijańska
Friedrich Gogarten
historia
katecheza
liturgia
miłość
nowa ewangelizacja
pedagogika
pobożność ludowa
powołanie
słowo Boże
społeczeństwo
szafarz słowa Bożego
szkoła
świadectwo
świętość
teologia sekularyzacji
teologia świata
Trójca Przenajświętsza
uświęcenie
wiara
wychowanie
życie zakonne
catechesis
Church
cult of the Sacred Heart of Jesus
faith
history
holiness
Holy Trinity
liturgy
new evangelization
popular piety
religious life
sanctification
the minister of the Word of God
the Word of God
theology of secularization
theology of the world
vocation
witnessing
Opis:
Sprawozdanie z sympozjum naukowego Serce Jezusa szkołą świętości, Stadniki, 7 maja 2020 roku
Report from the scientific symposium Jesus’ Heart as a school of holiness, Stadniki, May 7th, 2020
Źródło:
Sympozjum; 2020, 1(38); 257-262
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-31 z 31

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies