Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "teológia" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Урачыстае красамоўства св. Кірылы Тураўскага ў даследаваннях Вацлава Грыневіча
St. Cyril Turowski’s homilies in the research of Waclaw Hryniewicz
Homilie św. Cyryla Turowskiego w badaniach Wacława Hryniewicza
Autorzy:
Krychko, Vol'ga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1953550.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
homilia
teologia
Biblia
Ruś Kijowska
homily
theology
Bible
Kiev Ruthenia
Opis:
Niniejszy artykuł poświęcony jest literackiej spuściźnie Cyryla Turowskiego, wybitnej postaci XII-wiecznej Rusi. Autorka zajmuje się nie tyle analizą jego twórczości kaznodziejskiej, ile przede wszystkim skupia się na badaniach Wacława Hryniewicza, autora dwu pionierskich prac z kręgu dziejów staroruskiej kultury religijnej. Szczególną uwagę koncentruje natomiast na Homiliach paschalnych św. Cyryla Turowskiego, które zostały przełożone z języka cerkiewnosłowiańskiego przez Wacława Hryniewicza w 1993 roku i opatrzone wnikliwymi komentarzami historycznymi, teologicznymi i filologicznymi.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2005, 53, 7; 63-70
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Теология как приют философии
Teologia azylem dla filozofii
Theology as a Shelter for Philosophy
Autorzy:
Астапов, Сергей Н.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/497241.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Stowarzyszenie Filozofów Krajów Słowiańskich
Tematy:
metaphysics
philosophy
theology
Christianity
metafizyka
filozofia
teologia
chrześcijaństwo
метафизика
философия
теология
христианство
Opis:
W historii myśli europejskiej były dwa przypadki, kiedy teologia pełniła rolę azylu dla filozofii: w średniowieczu i w XIX wieku. W pierwszym przypadku scholastyka pokazała, że filozofia jako nauka o zasadach i początkach bycia, o pierwszych przyczynach, jest potrzebna religii chrześcijańskiej, bowiem wiara nie ma na tyle przekonującej siły dla człowieka, jak dowody rozumu. W wieku XIX, kiedy dominował światopogląd naukowy, filozofia ponownie odnalazła azyl w teologii, przekonanej, iż bez rozważań o sensie bycia, o relacji tego co jest i co powinno być, nauka staje się antyhumanistyczną.
There were two cases in history of the European thought, when philosophy found the refuge in theology: in the Middle Ages and in the 19th century. In the first case scholasticism demonstrated that philosophy as a theory about principles and beginning of being, and about first causes, is necessary for the Christianity, because faith does not have such persuasiveness as reasoning. In the nineteenth century, when they dominated scientific worldview, philosophy again found refuge in theology, convinced that without consideration about sense of being, and relationship of what is and what should be, science becomes antihumanistic.
Źródło:
ΣΟΦΙΑ. Pismo Filozofów Krajów Słowiańskich; 2015, 15; 87-96
1642-1248
Pojawia się w:
ΣΟΦΙΑ. Pismo Filozofów Krajów Słowiańskich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Проблематика перевода и экзегеза воскресного догматика Великой вечерни 3-го гласа
Translation and Exegesis Problems Of Sunday Dogmatics of Great Vespers of the 3rd Tone
Problematyka przekładu i egzegeza niedzielnego teotokionu Wielkiej wieczerni 3-go tonu
Autorzy:
Петручик, Владимир
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/38415143.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Sunday Dogmatic
God-man
Mother of God
Male Temptation
Theology
Niedzielny teotokion
Boże zrodzenie
Bogurodzica
pokusa mężczyzny
teologia
Богомужный
Богородица
мужеское искушение
богословие
Воскресный догматик
Opis:
Православное богослужение – это не столько многообразные внешние формы, сколько глубочайшее богословское наследие, которое выражается через многообразные богослужебные эпистолярные формы, например, стихиры, тропари, кондаки и т.д. К сожалению, в настоящее время издаваемая литература, которую по своему содержанию можно отнести к литургике, мало касается экзегетики богослужебных текстов. Более всего на книжных полках семинарий и духовных академий мы увидим пособия по богослужебному уставу или практические руководства по совершению богослужений и треб для священнослужителей. В меньшей степени, но все же присутствует, литература переводческого характера, которая предлагает различные варианты перевода богослужения на современные языки. Но, если говорить о гимнографии и эортологии, то здесь мы встречаемся лишь с историей праздников и значением этих событий в деле нашего спасения. И, к огромному сожалению, практически отсутствует литература, которая раскрывает перед человеком всю красоту, богатство и глубину догматических истин и нравственных заповедей, которыми так богато наше богослужение. Настоящая статья – это попытка заполнить этот пробел и познакомить верующих с глубоким богословским смыслом и идейным содержанием воскресного догматика Великой вечерни 3–го гласа.
The Orthodox service has not only diverse external forms but also has the deepest theological heritage, which is expressed through liturgical epistolary forms, for example, stichera, troparia, kontakion, etc. Unfortunately, current published literature, which in its content can be attributed to liturgy, has little to do with the exegesis of liturgical textMost of them represent manuals on liturgical regulations or practical guidelines for the performance of divine services and the requirements for clergy. There are also some translations into modern languageBut as for hymnography and heortology, then here we meet only with the history of church holidays and the significance of these events in the matter of our salvation. And, to our great regret, there is practically no literary sources that reveal to a person all the beauty, richness and depth of dogmatic truths and moral commandments which our worship is so rich in. This paper attempts to fill this gap and acquaint readers with the deep theological meaning and ideological content of the Sunday Dogmatist of the Great Vespers of the 3rd Tone.
Nabożeństwo prawosławne to nie tyle różnorodność zewnętrznej formy, co głęboka spuścizna teologiczna, która wyrażana jest poprzez różnego rodzaju epistolarne, liturgiczne formy, jak np. stichery, tropariony, kondakiony itd. Niestety, współcześnie wydawana literatura, którą można przyporządkować do dziedziny liturgiki, w małym stopniu dotyka egzegezy tekstów nabożeństw. W większości na półkach seminariów i akademii teologicznych zobaczymy komentarze do liturgicznych reguł i praktyczne wskazówki do sprawowania nabożeństw dla kapłanów. Zdecydowanie w mniejszym stopniu występuje literatura o charakterze przekładowym, proponująca różne warianty tłumaczeń nabożeństw na języki nowożytne. Mówiąc o hymnografii i heortologii spotykamy się jedynie z historią świąt i znaczeniem tych wydarzeń w dziele zbawienia człowieka. Niestety praktycznie nieobecna jest literatura, która odkrywa przed nami piękno, bogactwo i głębię dogmatycznych prawd i moralnych przykazań, którymi tak bardzo nasycone jest nasze nabożeństwo. Niniejszy artykuł jest próbą wypełnienia tej luki i zaznajomienia wiernych z głębokim teologicznym sensem i ideową zawartością niedzielnego teotokotionu wielkiej wieczerni 3 tonu.
Źródło:
ELPIS; 2022, 24; 111-125
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Красота как «непостижимое» в философии Семена Франка
Autorzy:
Гапоненков, Алексей
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/426817.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Semen Frank
beauty
the theology of beauty
the unknowable
Divinity
aesthetic experience
Siemion L. Frank
piękno
teologia piękna
niepojęte
Bóstwo
doświadczenie estetyczne
Opis:
One of the most intimate feelings caused by the meeting with Divinity encompassesthe phenomenon of Beauty. In the Chapter 8th Holiness of his book entitled The Unknowableas well as in other works, Frank hasn’t just developed another aesthetic theory, he’s figuredout the quintessence of the theology of beauty consisting of the speculations on itsabsolute value, essential inconceivability, reconcilable harmony of the universe, spiritualenlightenment and salvation. Frank states the idea of potential harmony of existence expressedthrough beauty that coexists with current “worldly” discord. Aesthetic reality isunable to grasp the depth of existence, but it reminds us of “primary unity.”
Jedno z najbardziej intymnych przeżyć spotkania z Bóstwem wyraża się w zjawisku piękna. W książce pt. Niepojęte (rozdz. 8 Świątynia) i innych pracach Siemion Frank buduje nie tyle kolejną teorię estetyczną, ile kwintesencję teologii piękna, czyli rozważajego absolutną wartość, niepojętość, jednoczącą harmonię świata, oświecenie duchai zbawienie. Frank głosi ideę potencjalnej harmonii bytu, którą wyraża piękno, współistniejącz aktualną „ziemską” dysharmonią. Realność estetyczna nie może ogarnąć całejgłębi bytu, lecz przypomina nam o jego „pierwotnej jedności”.
Jedno z najbardziej intymnych przeżyć spotkania z Bóstwem wyraża się w zjawiskupiękna. W książce pt. Niepojęte (rozdz. 8 Świątynia) i innych pracach Siemion Frank buduje nie tyle kolejną teorię estetyczną, ile kwintesencję teologii piękna, czyli rozważajego absolutną wartość, niepojętość, jednoczącą harmonię świata, oświecenie duchai zbawienie. Frank głosi ideę potencjalnej harmonii bytu, którą wyraża piękno, współistniejącz aktualną „ziemską” dysharmonią. Realność estetyczna nie może ogarnąć całej głębi bytu, lecz przypomina nam o jego „pierwotnej jedności”.
Źródło:
Logos i Ethos; 2017, 46, 2
0867-8308
Pojawia się w:
Logos i Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Богословско-экзегетический разбор воскресного догматика Великой вечерни 1-го гласа
Teologiczno-egzegetyczna analiza niedzielnych dogmatyków wielkiej wieczerni 1-go tonu
Theological exegetical analysis of the Great Vespers Sunday dogmatic of the 1st tone
Autorzy:
Петручик, Владимир
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1912256.pdf
Data publikacji:
2021-09-23
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
богословие
догматик
Боговоплощение
Богородица
theology
dogmatic
the Incarnation of God
Theotokos
teologia
dogmatyk
Wcielenie Boga
Bogurodzica
Opis:
Догматик (от греч. δογματικὸν) - это краткое песнопение догматического содержания, посвященное Пресвятой Богородице. Согласно православной традиции автором догматиков считают преподобного Иоанна Дамаскина (VIII век). Благодаря своему поэтическому стилю и форме, особенности построения и содержанию, догматики служат лучшим подтверждением того, что наша церковная гимнография - это храмовое исповедание наших догматов, нашего вероучения и нравоучения. Таким образом, при внимательном слушании этих поучительных песнопений христианин за богослужением посвящается в таинственные глубины нашей веры.
A dogmatic is a short chant of dogmatic content devoted to the Holy Virgin. According to the orthodox tradition, the author of dogmatics is considered reverend John Damaskin (VII cent.). Due to their poetic style and form, structural specificity and contents dogmatics are the best proof that our church hymn writing is a church confession of our dogmata, our teaching of faith and morality. Listening to these enlightening chants dur-ing church service plunges Christians into the impenetrable depth of our faith.
Dogmatyk (gr. δογματικὸν) – to krótka pieśń o tematyce dogmatycznej, poświęcona Przenajświętszej Bogurodzicy. Według prawosławnej tradycji za ich autora uważany jest święty Jan z Damaszku (VIII wiek). Dzięki swojemu poetycznemu stylowi, formie, budowie oraz treści dogmatyki są najlepszym dowodem na to, że nasza cerkiewna hymnografia jest świątynnym wyznaniem naszych dogmatów, nauki wiary oraz nauki moralności. W taki sposób podczas uważnego wsłuchiwania się w te pouczające pieśni, chrześcijanin w trakcie nabożeństwa wnika w mistyczne głębiny naszej wiary.
Źródło:
ELPIS; 2021, 23; 29-39
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Богословие государства и вопросы геокультуры
Theology of the State and Geoculture Problems
Autorzy:
Kowalska-Stus, Hanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52424383.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Umiejętności
Tematy:
Rosja
geokultura
teologia państwa
Russia
geoculture
theology of the state
Opis:
Rozpad Związku Radzieckiego, a w rzeczywistości pierwszy poważny rozpad Imperium Rosyjskiego jako przestrzeni kulturowej, stworzył warunki do badań procesów geokulturowych. Badania te wymagają zastosowania innych metod niż używane w odniesieniu do geopolityki czy geoekonomii. Geokultura niejednokrotnie może bardziej przekonująco wyjaśnić zachodzące w sferze polityki, czy gospodarki, zjawiska i pozwala przewidzieć polityczne działania, jak to było np. w przypadku Krymu w 2014 r. W stosunku do Rosji nie możemy stawiać pytań w stylu Huntingtona dotyczących związków polityki i religii. Są one zbyt powierzchowne. Nieprzydatna jest także teologia polityki Karla Schmidta, ponieważ dowodzi, że: „Wszystkie współczesne precyzyjne pojęcia dotyczące państwa są zeświecczonymi pojęciami teologicznymi”, a sama rzeczywistość polityczna odzwierciedla raj bądź piekło. W centrum rosyjskiej tradycyjnej kultury politycznej znajduje się nie polityka, lecz człowiek dążący do przebóstwienia i państwo, które mu to umożliwia. Ani człowiek, ani państwo nie są utożsamiane z rajem lub piekłem. Cele kultury, w jej bizantyjskiej odmianie, były ściśle związane z celami eschatologicznymi i pojmowane jako uniwersalne. Związek kultury z eschatologią nie miał charakteru politycznego czy ekonomicznego. To zagadnienie było przedmiotem sporu Rosji w XIX w. z kulturą europejską. Obrona tradycyjnej kultury rosyjskiej wówczas rozumiana była jako obrona jednostki, społeczeństwa i państwa. Kultura i państwo stanowią nawzajem dla siebie ochronne tarcze, co wymaga istnienia specyficznego stosunku łączącego obie te sfery. Geokultura tworzy kulturowe fundamenty zapewniające spoistość i prawomocność całej przestrzeni imperium, nawet w okresie postimperialnym. Rosja odziedziczyła od Greków przestrzenno-eschatologiczne postrzeganie świata. Nawet Związek Radziecki przyjął na siebie rolę przewodnika w przestrzeni materialistycznego eschatonu. Nie jest to związane z mesjanizmem, lecz z rodzajem kultury, która wypełnia swoją treścią przestrzeń eschatologiczną. Kultura rosyjska stanowi ilustrację faktu, że mieszkańców Rosji historia stawiała często przed zadaniami natury eschatologicznej. Były to jednocześnie te momenty, kiedy geokulturowa wspólnota przybierała nowe polityczne kształty i społeczeństwo borykało się z problemem dopasowania do nowych form politycznych, starając się zachować tożsamość. Analiza dziejów Rosji prowadzi do wniosku, że kryteria i mechanizmy geokulturowe w odniesieniu do przestrzeni geopolitycznej były dominujące. Kultura natomiast związana była z celami eschatologicznymi, których realizacja legitymizowała istnienie państwa.
The disintegration of the Soviet Union and, in fact, the first serious disintegration of the Russian Empire as a cultural space created conditions for testing geocultural processes. These tests require methods other than those used in relation to geopolitics or geoeconomy. Geoculture might often more convincingly explain phenomena occurring in the field of politics, economy and allows to account for political actions, as it was for instance in the case of the Crimea in 2014. Cultural purposes in its Byzantine variant were closely related to eschatological objectives and conceived of as universal. Connection between culture and eschatology was neither political nor economic. This issue was a subject of dispute between Russia and European culture in the nineteenth century. Defense of traditional Russian culture at the time was understood as defense of an individual, society and the state. Culture and the state are protective shields for one another which requires existence of a specific relationship between both the spheres. Geoculture creates cultural foundations to ensure cohesion and legitimacy throughout the empire, even in the post-imperial period. Russia inherited spatial-eschatological view of the world from Greeks. Even the Soviet Union assumed the role of a leader in the materialistic eschaton. It is not associated with messianism but with the type of culture that fills eschatological space with its content. Russian culture is an illustration of the fact that history often puts Russian citizens before eschatological tasks. They were also those moments when the geocultural community took on new political shapes and the society struggled with the problem of adaptation to new political forms trying to keep their identity. The analysis of Russian history leads to the conclusion that criteria and geocultural mechanisms were dominant in relation to geopolitical space. Culture was in turn associated with eschatological objectives, the implementation of which legitimized existence of the state.
Źródło:
Kultura Słowian. Rocznik Komisji Kultury Słowian PAU; 2017, XIII; 155-163
2451-4985
2543-9561
Pojawia się w:
Kultura Słowian. Rocznik Komisji Kultury Słowian PAU
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Σχεσισ and ομοουσιοσ in Gregory of Nyssa’s Contra Eunomium: metaphysical contest and gains to trinitarian thought
Σχεσισ and ομοουσιοσ w Contra Eunomium Grzegorza z Nyssy: metafizyczny spór i postęp w myśli trynitarnej
Autorzy:
Vigorelli, Ilaria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612904.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Grzegorz z Nyssy
Contra Eunomium
metafizyka
teologia trynitarna
Gregory of Nyssa
metaphysics
Trinitarian theology
Opis:
Ewolucja myśli trynitarnej, która dokonała się za sprawą traktatu Contra Eunomium Grzegorza z Nyssy, doprowadziła niektórych naukowców do poglądu, że Grzegorz w swej polemice przeciw Eunomiuszowi wprowadził tryteistyczny sposób myślenia (G.C. Stead). Odwołując się do scšsij Ojca i Syna w swojej polemice z Eunomiuszem, Grzegorz rzeczywiście ułatwił właściwe rozumienie pojęcia ÐmooÚsioj w ciągłości z doktryną o dwóch naturach, którą wypracowali Atanazy i Bazyli w swych wcześniejszych wystąpieniach przeciw Eunomiuszowi. Jednak równocześnie zaznaczył też różnicę w pojęciu fÚsij, która jest boska, ale ma skutki nawet w stworzonej naturze. Niniejsza praca ma na celu przedstawić istotę tych zmian dokonanych przez Grzegorza z Nyssy, które wynikły na skutek herezji eunomiańskiej.
The development of Trinitarian thought that occurred in Gregory of Nyssa’s Contra Eunomium has led some to think that in his debate with Eunomius Gregory introduced a tritheist mode of thinking (G.C. Stead). In having recourse to the scšsij of the Father and of the Son in his polemic with Eunomius, he actually facilitates a recovery of the sense of ÐmooÚsioj in continuity with the doctrine of the two natures as introduced by Athanasius and Basil in the latter’s initial response to Eunomius. However, this simultaneously marks a difference in the notion of fÚsij, which is at the level of divinity and has repercussions even in created nature. This paper seeks to show the substance of this variation, something that on account of Eunomian heresy has been introduced by Gregory of Nyssa.
Źródło:
Vox Patrum; 2017, 68; 165-177
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
ΠΕΡΙΚΑΘΑΡΜΑ ET ΠΕΡΙΨΗΜΑ. PRZYCZYNEK DO HISTORII EGZEGEZY PATRYSTYCZNEJ
Autorzy:
Starowieyski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1011973.pdf
Data publikacji:
2017-12-15
Wydawca:
Akademia Katolicka w Warszawie
Tematy:
Paweł Apostoł
Biblia
teologia
starożytność
patrystyka
Paul the Apostle
Bible
theology
antiquity
patristics
Źródło:
Warszawskie Studia Teologiczne; 2017, 30, specjalny; 250-269
0209-3782
2719-7530
Pojawia się w:
Warszawskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Νίκη in 1 Macc 3:19 As an Expression of the Confrontation between Israel’s Faith and Pagan Religiosity
Νίκη w 1 Mch 3,19 wyrazem konfrontacji wiary Izraela z religijnością pogańską
Autorzy:
Nawrot, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30145677.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Old Testament
Septuagint
First Maccabees
Exegesis
Victory
Stary Testament
Septuaginta
Pierwsza Księga Machabejska
egzegeza
teologia biblijna
Opis:
In the proposed article, the author tries to find the theological meaning of the noun νίκη, ‘victory’, present in the text of 1 Macc 3:19. In the entire book, it appears only in this verse, constituting one of its many interpretation puzzles. The analysis will go through several stages, starting with providing dictionary meanings of the term. A review of other terms used to describe the victories that the book uses will also be helpful in the inquiry. In this context, the question arises about the reason for their replacement in v. 19 by this hapax. On the other hand, a brief analysis of individual verses of the Septuagint containing νίκη will raise the question of whether the author could have been inspired by any of them using the noun in his text. Finally, it will be necessary to analyze selected works of Greek ancient literature, against which the meaning of the studied noun presence in the inspired text will become clearer.
Obecność pojawiającego się w Pierwszej Księdze Machabejskiej tylko raz tytułowego rzeczownika greckiego musi zastanawiać w sąsiedztwie innych terminów opisujących zwycięstwa bohaterów, bardziej dostosowanych do kontekstu, w którym występują. W proponowanym artykule autor próbuje znaleźć odpowiedź na pytanie, dlaczego w 1 Mch 3,19 w mowie Judy Machabeusza hagiograf użył rzeczownika νίκη. Nie jest to jedynie zabieg literacki, lecz głębszy zamysł teologiczny autora. Analiza przejdzie kilka etapów, poczynając od podania słownikowych znaczeń omawianego terminu w celu zbadania jego rozległości semantycznej, przez przegląd innych terminów na opis zwycięstw, którymi księga operuje. Z kolei krótka prezentacja tekstów Septuaginty zawierających νίκη pozwoli odpowiedzieć na pytanie, czy którymś z nich autor mógł się inspirować, notując ów rzeczownik. Na koniec niezbędne stanie się przeanalizowanie wybranych dzieł greckiej literatury starożytnej, na tle których wyraźniej ukaże się sens obecności badanego rzeczownika w tekście natchnionym jako miejsca zderzenia wiary Izraela z religijnością pogańską doby hellenizmu.
Źródło:
Poznańskie Studia Teologiczne; 2023, 43; 7-33
0209-3472
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Μεσοτησ – μεγαλοψυχια – ταπεινωσισ. The ethical ideals of ancient Greek philosophy and the virtue of humility according to the Greek Fathers of the Church in the fourth century
Μεσοτησ – μεγαλοψυχια – ταπεινωσισ. Ideały etyczne starożytnej filozofii greckiej a cnota pokory w rozumieniu greckich Ojców Kościoła IV wieku
Autorzy:
Szram, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612523.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
etyka starożytnej Grecji
cnota pokory
Ojcowie Kapadoccy
Jan Chryzostom
teologia IV w.
ethics of ancient Greece
virtue of humility
Cappadotian Fathers
John Chrysostom
theology of IVth century
Opis:
Omówione w artykule ideały etyczne starożytnych Greków zawierały zarówno elementy zbliżone do chrześcijańskiej koncepcji pokory, jak i takie, które istotnie od niej się różnią. W antycznej Grecji uważano wprawdzie pychę za główną wadę, lecz przeciwstawiano jej nie uniżoną pokorę, uznawaną za przejaw nieśmiałości, słabości, lęku lub tchórzostwa, ale opartą na zasadzie umiaru postawę słusznej, uzasadnionej dumy, wynikającej z poczucia własnych możliwości. Autorzy wczesnochrześcijańscy IV w., idąc śladem Klemensa Aleksandryj-skiego i Orygenesa, przejęli pojęcia wypracowane przez myślicieli antycznych, nadali im jednak nieco inne znaczenie i osadzili je w nowym religijnym kontekście, chociaż niekiedy sugerowali, że antyczni myśliciele rozumowali w sposób zbliżony do chrześcijan. Zasadę umiaru połączył Jan Chryzostom z ewangelicznym radykalizmem, uznając za miarę wszystkiego Boga, który przekracza ludzką miarę, co ukazał w skrajnej kenozie swojego Syna. Ideał słusznej dumy był przedstawiany przez Ojców Kapadockich i Chryzostoma w kontekście odniesienia do Boga Stwórcy i Zbawcy, który – jak mówił Bazyli – jest jedynym powodem chlubienia się człowieka, co odbiera mu możliwość porównywania się i wywyższania ponad innych ludzi. Postawie pokornego uniżenia, określanej częściej słowem tapeinofrosyne, który stał się terminem technicznym na określenie cnoty pokory, autorzy epoki patrystycznej nadali jednoznacznie pozytywną ocenę, widząc w niej zarówno podstawę zdobywania innych cnót, jak i fundament zabezpieczający przed utratą cnót już zdobytych, na co szczególnie zwrócił uwagę w swoim nauczaniu Grzegorz z Nyssy, Jan Chryzostom, ale także pisarze z kręgów monastycznych, jak Ewagriusz z Pontu, a w późniejszych stuleciach Doroteusz z Gazy (VI w.) czy Jan Klimak (VII wiek). Wykorzystanie przez teologów greckich IV w. nie w pełni zbieżnych z chrześcijaństwem ideałów etycznych zaczerpniętych z antycznej filozofii świadczy o zwycięstwie zapoczątkowanego przez większość apologetów II w. otwartego podejścia do tych elementów greckiej paidei, w których tkwiły nasiona rozumnej prawdy, stanowiące swoiste przygotowanie do przyjęcia Ewangelii. Chęć Ojców Kościoła do podkreślania za wszelką cenę owej praeparatio evangelica mogła jednak niekiedy sprawiać, że dostrzegali oni w myśli antycznej zbyt wiele analogii z etyką chrześcijańską, przypisując filozofom starożytnym znajomość tego, co mogli dostrzec i zdefiniować dopiero oni sami jako chrześcijanie.
Źródło:
Vox Patrum; 2014, 61; 257-266
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Żyd, Arab. Historia wroga
The Jew, the Arab: A History of the Enemy
Autorzy:
Anidjar, Gil
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1013181.pdf
Data publikacji:
2018-10-08
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
anti-Semitism
islamophobia
colonialism
difference
Europe
orientalism
Derrida
theology
law
antysemityzm
islamofobia
kolonializm
różnica
Europa
orientalizm
teologia
prawo
Opis:
Tekst jest fragmentem książki The Jew, The Arab. A History of the Enemy poświęconej historii wrogości między Arabami i Żydami, a także historii związku tego konfliktu z kształtowaniem się zarówno tożsamości w Europie, jak i tożsamości samych Arabów i Żydów. Śledząc rozważania takich filozofów jak Carl Schmitt czy Jacques Derrida, autor stara się przedstawić mechanizmy odpowiedzialne za tworzenie różnic pierwotnych względem tożsamości i jednocześnie dla ich konstrukcji niezbędnych. Różnice te są niezbędne do tworzenia par pojęciowych takich jak „wnętrze–zewnętrze” czy „wróg–przyjaciel”. Problem konstrukcji pojęcia wroga jako konstrukcji różnic i tożsamości zostaje tu zbadany na płaszczyźnie teologii, polityki i prawa, a także jako zagadnienie związane z różnicami etnicznymi oraz z pojęciem „Europy”.
The text is a fragment of a book titled The Jew, The Arab: A History of the Enemy, which is devoted to the history of hostility between Arabs and Jews, as well as to the connection of this conflict with the shaping of both identities in Europe and the identities of Arabs and Jews themselves. Following considerations by such philosophers as Carl Schmitt and Jacques Derrida, the author tries to present the mechanisms responsible for creating primary differences as the necessary conditions for identity creation. These differences are essential for creating conceptual pairs such as "inside-outside” or "enemy-friend." The problem of constructing a concept of the enemy as well as of forging differences and identities is examined at the crossroads of theology, politics, law and ethnic differences, as well as in its function in the very creation of the concept of "Europe."
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2017, 26, 4; 94-117
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zwischen Rom und Silicon Valley
Between Rome and Silicon Valley
Autorzy:
Anderwald, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1375641.pdf
Data publikacji:
2020-08-26
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Pope Francis
theology
technical progress
integral vision of reality
papież Franciszek
teologia
postęp techniczny
integralna wizja rzeczywistości
Opis:
What has Rome to do with Silicon Valley? In other words, what has the Church today to do with science and technology? Does the Church have any interest in a debate with the present scientifi c and technical progress, of which Silicon Valley is a symbol? The aim of my research is to look for a new idea of technological progress that will allow to build an integral vision of reality. The teaching of Pope Francis, especially in the Encyclical ‘Laudato sí’ (2015), provides the basis for the undertaken topic. The structure of the considerations refers to the principles of the social doctrine of the so-called three steps: look, judge, act. Therefore, in the course of the considerations fi rstly ZWISCHEN ROM UND SILICON VALLEY 69 the features of technical progress will be presented (1), then its evaluation (2), and fi nally elements of an integral vision of reality (3).
Co Rzym ma wspólnego z Doliną Krzemową? Innymi słowy, co Kościół ma współcześnie wspól- nego z nauką i technologią? Jak Kościół odnosi się do problematyki postępu naukowo-technicz- nego, którego symbolem jest Dolina Krzemowa? Celem podjętych rozważań jest poszukiwanie nowej koncepcji postępu technicznego, uwzględniającej całościową wizję rzeczywistości. Naucza- nie papieża Franciszka, zwłaszcza z Encykliki Laudato si’ (2015), stanowi podstawę realizacji wybranego tematu. Struktura rozważań nawiązuje do zasad nauki społecznej tzw. trzech kroków: zbadać, ocenić, działać. Dlatego w trakcie rozważań są prezentowane najpierw cechy postępu tech- nicznego (1), dokonana jego ocena (2), a następnie elementy integralnej wizji rzeczywistości (3).
Źródło:
Poznańskie Studia Teologiczne; 2019, 34; 55-70
0209-3472
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Związek między grzechem i śmiercią w aktualnej refleksji teologicznej
The Relationship of Sin and Death in Current Theological Reflection
Autorzy:
Naumowicz, Cezary
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31233933.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
grzech
grzech pierworodny
śmierć
eschatologia
antropologia
teologia protestancka
sin
original sin
death
eschatology
anthropology
Protestant theology
Opis:
In Christian tradition death is seen as a result of original sin. The relationship of sin with death is a serious problem for modern man and also for theology. Death is seen as the inevitable consequence of our finitude. Liberal Protestant theology of the 19th century totally denied a cause and effect relationship between sin and physical death. Later Protestant development (W. Pannenberg, J. Moltmann) recognized that finitude does not always mean mortality. In Catholic theology the problem remains open as a subject of enquiry. Our physical death is the result of original sin: if not necessarily in itself as a biological phenomenon, certainly as human death, which we are aware of and which we experience as aggression against our existence. In Christ we receive the hope of definitive immortality and eternal life, though this can in no way be compared with original immortality, which is still at risk of being lost through sin.
Źródło:
Roczniki Teologii Dogmatycznej; 2011, 3; 227-240
2080-6345
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Dogmatycznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Źródła o Toli i Jairze w deuteronomistycznej strukturze Księgi Sędziów
Sources about Tola and Jair in the Deuteronomistic Structure of the Book of Judges
Autorzy:
Dziadosz, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2036038.pdf
Data publikacji:
2017-04-06
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Tola
Jair
sędziowie mniejsi
sędziowie więksi
Księga Sędziów
teologia deuteronomistyczna
minor judges
major judges
the Book of Judges
deuteronomistic theology
Opis:
The primary narratives in the Book of Judges are constructed aroundthe recurring cycle of apostasy – oppression – plea for divine deliverancethrough the judge (2,10–3,6; 3,7˗16,31). Three times, however, these narrativesare interrupted by brief notices on six additional men who exercisedleadership in Israel during the pre-monarchic period of Israel’s settlement inCanaan (3,31; 10,1-5; 12,8-15). The brevity of the Shamgar, Tola, Jair, Ibzan,Elon, Abdon traditions and their unconventional literary nature within thecontext of the narrative cycles of oppression and deliverance have led criticalscholarship generally to recognize these verses as late insertions. The minorjudges are named in two summary notes framing the Jephthah narratives(10,6–12,7) in 10,1-5 and 12,8-15. Except for Shamgar and Tola, who is alsocredited with saving Israel, these do not seem to fit the pattern of the maincharacters in the book. But this does not mean that these governors playeda less important role than the major judges. The differences in presentationderive from the sources used by the Deuteronomistic narrator (family/tribalchronicles; folk narratives) and his literary and theological concept.
Źródło:
Collectanea Theologica; 2016, 86, 3; 55-90
0137-6985
2720-1481
Pojawia się w:
Collectanea Theologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies