Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "teatralne" wg kryterium: Temat


Tytuł:
„Wczytywanie sztuki” – performatywnym odczytywaniem siebie
„Encoding Art” – Performative Decoding of the Self
Autorzy:
Wileczek, Anna
Sroka, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2050900.pdf
Data publikacji:
2020-12-31
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
projekt „Wczytuję sztukę”
warsztaty teatralne
pedagogika teatru
kompetencje społeczne
uważność
wiedza o sobie samym
Opis:
Tekst dotyczy prezentacji założeń i efektów projektu „Wczytuję sztukę” realizowanych w jednym z kieleckich teatrów pod kątem m.in. egzystencjalnej hermeneutyki utworu dramatycznego. Warsztaty „wczytywania” są formą pracy z młodzieżą nad tekstem, obejmującej wspólne propozycje interpretacyjne i sceniczne wybranego utworu. Prezentacja założeń od strony realizatorów i uczestników może stać się ciekawą inspiracją do działań nie tylko popularyzujących teatr, ale także interakcji zespołowych oraz ćwiczeń z zakresu kreatywności, „uważności” i współdziałania tak potrzebnych we współczesnej szkole.  
The paper presents the assumptions and outcomes of the project entitled „Encoding Art” implemented in one of the theatres in Kielce as regards to existential hermeneutics of the dramatic work. „Encoding” workshops are a form of work, where by young people work with a given text developing mutual interpretations and stage proposals. The presentation of the assumptions by the producers and participants may become an interesting inspiration for creating activities not only popularizing theatre but also facilitating team interactions and exercises in the fields of creativity, „mindfulness” and cooperation, so much needed in a modern school.
Źródło:
Polonistyka. Innowacje; 2020, 12; 199-208
2450-6435
Pojawia się w:
Polonistyka. Innowacje
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“We Could Have Ventured in the Opposite Direction”: Exploring the Legacy of Polish Theatre on the Festival Map of Independent Ukraine
„Mogliśmy pójść w przeciwnym kierunku”: Odkrywanie dziedzictwa polskiego teatru na festiwalowej mapie niepodległej Ukrainy
Autorzy:
Harbuziuk, Maiia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28897489.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
polsko-ukraińskie relacje teatralne
ukraińskie festiwale teatralne
mobilność kulturowa
Polish–Ukrainian theatre relations
Ukrainian theatre festivals
cultural mobility
Opis:
This article examines the representation of Polish theatre on the Ukrainian festival map. This study includes key stages, events, and trends, and aims to uncover both positive developments and underlying problems. The research is based on sources such as published material, information resources, and my experience as a theatre critic. The periods of individual “breakthroughs” (1992–2000), “local encounters” (2001–2011), and “dramaturgical and performative landing forces” (from 2011) are identified and briefly characterized. The article outlines a broad geographical and genre-specific range of festivals in which Polish theatres participate and highlights their contribution. It also discusses the reception of individual performances by Polish theatres in Ukrainian criticism. The author focuses on the absence of iconic plays of Polish theatre on the posters of Ukrainian festivals (the exception is Bzik tropikalny (The Tropical Craze) by Witkacy, directed by Grzegorz Jarzyna, 1998). This resulted in the fact that the most important achievements of Polish theatre remained unknown to the Ukrainian audiences, and the professional community gravitated more towards Russia than towards the West. Given the more than four-hundred-year history of Polish–Ukrainian relations, it is essential that steps be taken to restore Polish–Ukrainian theatrical communication in order to ensure that Ukrainian theatre is connected to the European cultural space.
Artykuł analizuje obecność polskiego teatru na ukraińskiej mapie festiwalowej. Obejmuje kluczowe etapy, wydarzenia i trendy, a jego celem jest odsłonięcie zarówno pozytywnych zmian, jak i podstawowych problemów. Tekst opiera się na opublikowanych materiałach, informacjach festiwalowych i doświadczeniach autorki jako krytyczki. Wyróżniono i krótko scharakteryzowano trzy okresy indywidualnych „sukcesów” (1992–2000), „spotkań lokalnych” (2001–2011) oraz „dramaturgicznych i performatywnych desantów” (od 2011 roku). Artykuł daje obraz lokalnej i gatunkowej różnorodności festiwali, w których uczestniczą polskie teatry, i podkreśla, jak wiele wnoszą w ich programy. Omawia również recepcję poszczególnych spektakli polskich teatrów w ukraińskiej krytyce. Autorka zwraca uwagę na nieobecność ikonicznych spektakli polskiego teatru na afiszach ukraińskich festiwali (wyjątkiem jest Bzik tropikalny Witkacego w reżyserii Grzegorza Jarzyny, 1998). To sprawiło, że ukraińska publiczność nie poznała najważniejszych osiągnięć polskiego teatru, a środowisko teatralne ciążyło bardziej ku Rosji niż ku Zachodowi. Biorąc pod uwagę ponad czterystuletnią historię stosunków polsko-ukraińskich, konieczne jest podjęcie kroków w celu przywrócenia polsko-ukraińskiej komunikacji teatralnej, aby zapewnić ukraińskiemu teatrowi połączenie z europejską przestrzenią kulturową.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2023, 72, 4; 57-80
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Arlekin zza kordonu: Z recepcji Nikołaja Jewreinowa w Polsce (1921–1932)
The Harlequin behind the Cordon: Aspects of the Polish Reception of Nikolai Evreinov in 1921–1932
Autorzy:
Masłowski, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/36126185.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Nikołaj Jewreinow
Stanisław Przybyszewski
Stanisława Wysocka
teatralizacja życia
polsko-rosyjskie kontakty teatralne
To co najważniejsze
Nikolai Evreinov
theatralisation of life
Polish-Russian theatre exchange
The Chief Thing
Opis:
Polska kultura teatralna lat dwudziestych XX wieku stała się prawdziwym oknem na Europę dla Nikołaja Jewreinowa, rosyjskiego dramatopisarza, reżysera, teatralnego myśliciela, autora teorii „teatralizacji życia”. Artykuł prezentuje wybrane konteksty polskiej recepcji jego sztuki-manifestu – To, co najważniejsze, od pierwszych inscenizacji w Teatrze im. J. Słowackiego w Krakowie i Teatrze Polskim w Warszawie, poprzez dyskusję nad teoretycznym przesłaniem utworu, aż do prób przyswojenia całości dorobku artystycznego rosyjskiego twórcy. Omawia wpływ twórczości Stanisława Przybyszewskiego na teorię i praktykę gatunku monodramatu Jewreinowa. Porównuje rozumienie naturalizmu oraz poglądy na sztukę aktorską i teatr polskiej aktorki, Stanisławy Wysockiej i Nikołaja Jewreinowa, jej przyjaciela. Przedstawia bilans gościnnych występów rosyjskiego reżysera w Warszawie w 1925: uregulowania prawne, dotyczące jego utworów i nowe kontakty z przedstawicielami świata sztuki, ale też negatywne recenzje. W aneksie ogłoszono wybór korespondencji ludzi polskiego teatru: Zofii Nałkowskiej, Juliana Tuwima, Emila Zegadłowicza, Stanisławy Wysockiej i Eugeniusza Świerczewskiego z Jewreinowem z przełomu lat dwudziestych i trzydziestych XX wieku.
For Nikolai Evreinov, a Russian playwright, director, and theatre thinker, author of the theory of the “theatralisation of life”, the Polish theatre culture of the 1920s became a real window to Europe. This article presents selected contexts for the Polish reception of his manifesto play, Самое главное (The Chief Thing), from the first stagings at Teatr im. Juliusza Słowackiego (Juliusz Słowacki Theatre) in Kraków and Teatr Polski (Polish Theatre) in Warsaw, through the discussions about the theoretical message of the work, to attempts at assimilating the Russian author’s whole output. It discusses the influence of Stanisław Przybyszewski’s work on the theory and practice of Evreinov’s monodrama. It compares Evreinov’s understanding of naturalism and his views on the art of acting and theatre with those of his friend Stanisława Wysocka, the Polish actress. It presents the balance of the Russian director’s guest appearances in Warsaw in 1925: the legal regulations concerning his works and his new contacts with representatives of the art world, but also negative reviews. The appendix features a selection of Evreinov’s correspondence with Polish theatre figures: Zofia Nałkowska, Julian Tuwim, Emil Zegadłowicz, Stanisława Wysocka, and Eugeniusz Świerczewski, from the turn of the 1930s.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2020, 69, 1; 71-144
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chorea – próba odwrotu czy… powrót?
Autorzy:
Bartosiak, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/973930.pdf
Data publikacji:
2012-06-01
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
theatre anthropology / antropologia teatru
‘theatre of an attempt’ / „teatr proby”
theatrical experience / doświadczenie teatralne
actor / aktor
performer
spectator-participant / widz-uczestnik
processual montage principle / procesualna zasada montażowa
Opis:
The article presents an analysis of selected elements of the Chorea Theatre Association play entitled Grotowski - An Attempt to Retreat. The discussion starts with the mutual relations between a series of ideas in contemporary theatrological discourse: the performance, the actor-performer and the actor-character. In the course of the argument, the categories ‘theatre of an attempt’ and ‘processual montage principle’ are introduced and used in the context of the issues involved in theatrical events and experiences. The first term refers to the contemporary theatrical practice of treating a theatre event as a sort of anthropological experiment, and the second refers to the compositional technique characteristic of this approach. The ‘theatre of an attempt’ formula, as a situation of confrontation in the tripartite structure of actor, viewer and stage-action reality, allows the anthropological dynamic of the theatre event, whose integral component is the mental activity of the spectator, to be captured. The ‘processual montage principle’ relates not only to the construction of the spectacle and the actor’s actions, but also to the attitudes and actions of the cognitive spectator, who, in participating in the theatrical process of becoming must himself attempt an imaginative reflection of this process. In conclusion, an interpretation of the play in the context of the ‘Everyman’ morality tradition is suggested.
Źródło:
Kultura i Społeczeństwo; 2012, 56, 2; 53-69
2300-195X
Pojawia się w:
Kultura i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy można organizować sztukę niezależną? Analiza rozwiązań stosowanych w pozainstytucjonalnym teatrze niemieckim
Autorzy:
Ćwikła, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/640136.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
kultura niezależna, teatr pozainstytucjonalny, zarządzanie sztukami performatywnymi, festiwale teatralne, Freie Szene, koprodukcje, badanie publiczności
Opis:
Is it possible to organize an independent art? Analysis of solutions used in the non-institutional German theatreThe article describes the practices of organizing artistic activities away from the traditional patterns of institutional landscape. The general regularities, typical of independent art, are illustrated on the example of a non-institutional theatre in Germany (so-called „Freie Szene”) and supplemented with a discussion of its features inscribed in the local context. Through the introduction of comparison with the situation of the independent art initiatives within the performing arts in Poland, the unique element characteristic of this type of theatre is underlined and pointed to its relationship with the culture management mechanism used in each country. At the same time, an important element in the analysis is the assumption according to which the focus was placed on the non-economic aspects, in order to take into account the wide range of factors that affect the ability to create theatre by independent groups. The observation of the achievements of German art groups leads to the belief that what is particularly important for the independent scene is an organizational model based on proven solutions used in repertory theatres and in creative associations exclusively oriented on project work. Combining independent initiatives with the publicly subsidized theatres and festivals leads to the establishment of new ways of creating, displaying and distributing stage works and additionally blurs the boundary between independent culture and the one associated with the institutions. Background of this reflection is a relationship shaped by cultural centers dedicated to supporting independent theatre with the audience – both in Poland and in Germany – and the issue of the impact of cultural policies on the possibilities of developing independent culture.
Źródło:
Zarządzanie w Kulturze; 2012, 13, 3
2084-3976
Pojawia się w:
Zarządzanie w Kulturze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
DZIWNE LOSY SCENICZNE SAMUELA ZBOROWSKIEGO
CURIOUS THEATRE PATHS OF SAMUEL ZBOROWSKI
Autorzy:
Makaruk, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/564481.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
Samuel Zborowski
dramat
recenzje teatralne
sztuka inscenizacja
theatre play
theatrical reviews
play stage adaptation
Opis:
The story of Samuel Zborowski’s produce, called “the strangest poem of Polish litera-ture”, is not easy to recapture. Until today there is an opinion, that Słowacki’s drama was only released several times. Many authors give the erroneous date of the premiere, the opinions about the individual realizations differ a lot. Sources from which you can reproduce the story of the staging are exceptionally imperfect. Most of the reviews con-cerning the theatrical reading of Samuel come from press releases or compilations or memoirs, written many years after the premiere. Not all of the directors’ specimen have survived, there are only three of sixteen. The purpose of this article is therefore not an objective reconstruction of history Samuel Zborowski’s scenic, but a story about what and how was reminiscent of it.
Źródło:
Świat Tekstów. Rocznik Słupski; 2017, 15; 21-54
2083-4721
Pojawia się w:
Świat Tekstów. Rocznik Słupski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
FESTIWAL TEATRALNY „NOWY BUŁGARSKI DRAMAT” W SZUMEN
Autorzy:
Szulborska-Łukaszewicz, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/640068.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
festiwal Teatralne Święta Drumewa, Nowy Bułgarski Dramat, festiwal teatralny w Szumen
Opis:
11 maja 2006 roku w Szumen odbyła się inauguracja 15 edycji festiwalu Teatralne Święta Drumewa „Nowy Bułgarski Dramat” (Drumewy Teatralni Praznicy „Nowa Byłgarska Drama”). Organizatorami tego przedsięwzięcia są Dramatyczno-Lalkowy Teatr im. Wasyla Drumewa w Szumen oraz  Stowarzyszenie „Nowy Bułgarski Dramat”. To jedyny festiwal teatralny w Bułgarii, którego celem jest promowanie zarówno realizacji scenicznej, jak i publikacji nowych tekstów dramatycznych rodzimych współczesnych autorów. Po raz pierwszy festiwal zorganizowano w 1966 roku, od 1999 roku odbywa się corocznie, począwszy od 11 maja. Rozwija się, zyskując coraz wyższą rangę.
Źródło:
Zarządzanie w Kulturze; 2006, 7
2084-3976
Pojawia się w:
Zarządzanie w Kulturze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Formy teatralne i parateatralne w polonistycznej edukacji wczesnoszkolnej w Polsce
Theatrical and quasi – theatrical forms in first stages of school education in Poland
Autorzy:
Szymik, Eugeniusz
Kováčová, Zuzana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/951191.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wyższa Szkoła Gospodarki Euroregionalnej im. Alcide De Gasperi w Józefowie
Tematy:
theatrical and quasi-theatrical forms in Poland
early school education
formy teatralne i parateatralne w Polsce
polonistyczna edukacja wczesnoszkolna
Opis:
Artykuł przybliża czytelnikowi najważniejsze i najciekawsze formy, metody i techniki teatralne i parateatralne stosowane we współczesnej szkole w Polsce, od najprostszych, które kształcą tzw. kulturę żywego słowa (np. głośne opowiadanie [gawędę], głośne czytanie, recytację, czytanie z podziałem na role), przez inscenizacje, do nowoczesnych form pracy, z wykorzystaniem metod aktywizujących, takich jak: gry dramatyczne, sąd inscenizowany, „warsztaty teatralno-literackie” i drama. Wyróżniono również (za T. Samulczyk-Pawluk) następujące współczesne formy teatralne: teatr samorodny, teatr lalek, teatr przedmiotów, teatr poezji, pantomima, teatr plastyczny, teatr propozycji, teatr małych form. W artykule wskazano jedną z najciekawszych form teatralnych stosowanych w szkołach słowackich – dramatyczne wychowanie. Specyfikę artykułu stanowi omówienie zagadnienia związanego z rolą form teatralnych i parateatralnych w pracy nauczyciela edukacji wczesnoszkolnej, które mają duży wpływ na wyzwolenie ekspresji twórczej ucznia, co pozwala mu lepiej zrozumieć omawiany tekst literacki czy budować rolę.
The article makes the reader familiar with the most important and most interesting theatrical and quasi-theatrical forms, methods and techniques used in contemporary Polish schools. It begins with description of the simplest ones helping to develop the so-called ‘living word culture’ (e.g. narrating aloud, reading aloud, reciting, reading with roles assigned) Further, stage adaptations and modern forms of work utilising student-activating methods such as: drama games, inscenised trial, ’theatrical-literary workshop’, and drama are described. After T. Samulczyk-Pawluk, the following contemporary theatrical forms are listed as well: self-made theatre, doll theatre, objects theatre, poetry theatre, pantomime, plastic theatre, theatre of propositions, small forms theatre. The article contains a discussion of theatrical and quasi-theatrical forms in an early school education teacher’s work. These can to a large extent catalyse a pupil’s creative expression, which in turn allows him better to understand the text being discussed in class or play his part.
Źródło:
Journal of Modern Science; 2017, 35, 4; 65-76
1734-2031
Pojawia się w:
Journal of Modern Science
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gdzie jest teatr? Czyj jest teatr? O sytuowaniu instytucji teatralnych. Badania eksploracyjne
Autorzy:
Krajewski, Marek
Frąckowiak, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1812195.pdf
Data publikacji:
2021-08-31
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
socjologia sztuki
teoria pola
instytucje teatralne
COVID-19
sytuowanie
sociology of art
field theory
theatrical institutions
situating
Opis:
Artykuł oparty jest na wynikach ogólnopolskich badań dotyczących strategii działania polskich instytucji teatralnych w pandemii, realizowanych w okresie lockdownu. Badań, które – jak się okazało – dostarczyły także danych pozwalających formułować szersze wnioski. Celem artykułu jest odtworzenie wyobrażeń, jakie na temat roli, znaczenia i zróżnicowania pola teatralnego mają osoby kierujące tego typu instytucjami. Dodatkowym celem jest konceptualizacja pojęcia sytuowania, by w ten sposób lepiej dostrzec znaczenie, jakie dla funkcjonowania relacji tworzących pole teatralne ma postrzeganie ich przez aktorów, którzy w nim uczestniczą. Posługując się kategorią sytuowania w interpretacji treści przeprowadzonych wywiadów jakościowych, wskazujemy między innymi na obecne w wypowiedziach naszych rozmówców, kontrastujące ze sobą modele myślenia o instytucjach teatralnych (menadżerski i autorski), przywiązanie do tradycyjnej roli teatru na tle innych sztuk, a także na szczególną rolę bezpieczeństwa jako kluczowego wymiaru różnicującego pozycję teatru w rzeczywistości społecznej.
The article is based on the results of nationwide research on the strategy of Polish theatrical institutions in the COVID-19 pandemic, conducted during the lockdown period. As it turned out, the research made it possible to formulate broader conclusions. The aim of this article is to reproduce the insight into the role, meaning, and diversification of the theatrical field that the persons managing such institutions have. An additional objective is the conceptualization of the notion of situating, which allows for a better recognition of the significance that the actors’ perceptions of the relationships forming the theatrical field have for the functioning of these relations. Using the category of situating in the interpretation of the contents of the conducted qualitative interviews, the authors describe, among other things, the contrasting models of thinking about theatrical institutions (managerial and authorial), the commitment to the traditional role of theater when compared to other arts, as well as the pivotal role of safety as a critical dimension differentiating the position of theater in the social reality.
Źródło:
Przegląd Socjologii Jakościowej; 2021, 17, 3; 28-49
1733-8069
Pojawia się w:
Przegląd Socjologii Jakościowej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
In Service of the Living Word: Some Thoughts on «Reducie na stulecie: studia i rozpoznania»
W służbie żywosłowia: Kilka uwag o tomie «Reducie na stulecie: studia i rozpoznania»
Autorzy:
Salata, Kris
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32070140.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Juliusz Osterwa
Mieczysław Limanowski
Reduta
laboratorium teatralne
teatr eksperymentalny
theatre laboratory
experimental theatre
Opis:
Conceived as a symbolic gift to honor Teatr Reduta on the 100th anniversary of its inception and dedicated to the memory of recently passed theatre historian, Zbigniew Osinski, this extensive volume does more than commemorate and celebrate. It advances the studies of one of the most original and deeply influential undertakings in Polish theatre, which, despite securing its emblematic place in histry, deserves a closer analysis from the contemporary perspective, and further dissemination among scholars and practitioners. Reading the book from across the Atlantic Ocean, I will add, that this need for continued rethinking of theatre in dialogue with Osterwa and Limanowski in current Polish cultural and political context seems to be as important as challenging. On the one hand, religious and spiritual underpinnings of Reduta may be particularly susceptive to “committed” interpretations, to use Adorno’s term. On the other hand, memories bring the threat of nostalgia and sentimentalism which help to mythologize rather than analyze unique phenomena. Has Reducie na stulecie managed to stay free from these historiographic traps? What value do these history lessons bring to us today?
Obszerny tom Reducie na stulecie: studium i rozpoznania, pomyślany jako symboliczny prezent dla uhonorowania setnej rocznicę powstania Teatru Reduta, nie tylko upamiętnia i celebruje: jest kontynuacją studiów nad jednym z najbardziej oryginalnych i wpływowych przedsięwzięć w polskim teatrze. Reduta zajmuje emblematyczne miejsce w historii, ale zasługuje na bliższą analizę z perspektywy współczesnej, a także na upowszechnienie wśród badaczy i praktyków teatru. Czytając tę książkę po drugiej stronie Atlantyku, dodam, że potrzeba ciągłego rewidowania naszego spojrzenia na teatr w dialogu z Osterwą i Limanowskim w aktualnym polskim kontekście kulturowym i politycznym wydaje się być tyleż ważna, ile wymagająca. Z jednej strony religijne i duchowe podstawy Reduty mogą być szczególnie podatne na "zaangażowane” interpretacje, by użyć określenia Adorno. Z drugiej strony związane z Redutą wspomnienia prowokują nostalgię i sentymentalizm, które raczej mitologizują niż pomagają analizować to zjawisko. Czy Reducie na stulecie udało się uwolnić od tych historiograficznych pułapek? Jaką wartość przynoszą nam dziś te lekcje historii? 
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2020, 69, 2; 259-266
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jerzy Got-Spiegel (1923–2004)
Autorzy:
Michalik, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29520718.pdf
Data publikacji:
2005-06-30
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
badania teatralne
historia teatru
polscy badacze teatru
Jerzy Got
teatr krakowski
theater studies
theater history
Polish theater scholars
theater in Krakow
Opis:
Wspomnienie poświęcone Jerzemu Gotowi (1923–2004), historykowi teatru, dokumentaliście i edytorowi, inicjatorowi pierwszego programu uniwersyteckich studiów teatrologicznych na Uniwersytecie Jagiellońskim. Autor przedstawia koleje życia zawodowego Gota: pracę w Zakładzie Historii i Teorii Teatru Instytutu Sztuki PAN (1956–1967), organizację działu teatralnego Muzeum Historycznego Krakowa (1961–1966), pracę na Uniwersytecie Jagiellońskim (1967–1978) i owocny okres samodzielnie prowadzonych badań naukowych po przeprowadzce do Wiednia w 1978 roku. Podkreśla zasługi Gota dla sprofilowania i rozwoju badań teatrologicznych w ośrodku krakowskim i otwarcia go na współpracę międzynarodową. Akcentuje wszechstronność uczonego – łączącego zamiłowanie do dokumentalistyki i poszukiwań archiwalnych z umiejętnościami analitycznymi i talentem interpretacyjnym. Wskazuje najważniejsze obszary zainteresowań Gota: historię teatru krakowskiego, historię teatru lwowskiego, biografistykę teatralną (Antonina Hoffmann, Helena Modrzejewska, Bogumił Dawison, Ludwik Solski), a także kulturę starożytnej Grecji. Wspomina ponadto o jego pasji fotograficznej, ściśle związanej z badaniami teatralnymi.
A memoir devoted to Jerzy Got (1923–2004), theater historian, documentalist, and editor, initiator of the first program of academic theater studies at Jagiellonian University. The author presents the turns of Got's professional life: his work at the Department of Theater History and Theory of the Institute of Art of the Polish Academy of Sciences (1956–1967), the organization of the theater department of the Historical Museum of Krakow (1961–1966), his work at Jagiellonian University (1967–1978), and the fruitful period of his independent research after moving to Vienna in 1978. He emphasizes Got's merits for profiling and developing theatrical research at the Jagiellonian University and opening it to international cooperation. He emphasizes the versatility of the scholar—combining a love of documentary and archival research with analytical skills and interpretive talent. He points out the most important areas of Got's interest: the history of the theater of Cracow, the history of the theater of Lviv, theatrical biography (Antonina Hoffmann, Helena Modrzejewska, Bogumił Dawison, Ludwik Solski), as well as the culture of ancient Greece. He also mentions his passion for photography, which was closely related to theater research.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2005, 54, 1/2; 287-324
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kariera aktorska i jej determinanty w społecznym świecie teatru zawodowego w Polsce
Acting Career and its Determinants in the Social World of Professional Theater in Poland
Autorzy:
Zimnica-Kuzioła, Emilia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2096299.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Instytut Socjologii
Tematy:
sociology of art
acting career
theater awards
actor’s migrations
socjologia sztuki
kariera aktorska
nagrody teatralne
migracje aktorów
Opis:
Artykuł stanowi próbę odpowiedzi na pytanie dotyczące czynników oddziałujących na trajektorię kariery aktorskiej. Autorka konfrontuje obiektywne wymiary kariery z subiektywnym pojęciem sukcesu, eksplikowanym przez samych uczestników społecznego świata teatru. Bazę empiryczną pracy stanowią wywiady swobodne przeprowadzone przez autorkę z aktorami polskich publicznych teatrów dramatycznych (w latach 2015–2017) oraz wywiady dziennikarskie z artystami teatralnymi opublikowane w pozycjach książkowych i popularnych miesięcznikach w latach 2011–2016. Aktorzy wysoko waloryzują talent i aspekty osobowościowe – ich zdaniem większą szansę na sukces mają osoby charyzmatyczne, mające naturalną umiejętność przyciągania uwagi. Duże znaczenie dla przebiegu kariery aktorskiej stanowi kapitał społeczny i kulturowy artysty scenicznego. Aktorzy mówią zarówno o koincydencji zdarzeń, jak i o tym, że szczęście sprzyja lepszym, bardziej pracowitym, zmotywowanym i zdeterminowanym. Autorka zastanawia się nad uwarunkowaniami migracji artystów, które potencjalnie dynamizują karierę artystów scenicznych. Na podstawie ich dyskursu podaje w wątpliwość communis opinio, że nagrody branżowe stanowią relewantny czynnik dla przebiegu kariery aktorskiej. 
The article is an attempt to answer the question about factors affecting the trajectory of an acting career. The author confronts the objective dimensions of a career with a subjective concept of success, clarified by the participants of the social world of theater themselves. The empirical basis of the work are free interviews conducted by the author with actors of Polish public drama theaters (in 2015–2017) and journalistic interviews with theater artists published in books and popular monthly magazines in the last two decades of the 21st century. All sources were subjected to qualitative content analysis. It shows that in addition to talent, which is the basis of an acting career, hard work is also important. The actors pay attention to personality aspects – charismatic people with a natural ability to attract attention have a greater chance of success. The cultural capital of the stage artist and social capital (the relevant role of linking artistic careers) are not without significance for the course of the acting career. Actors also say a lot about coincidence of events, but it is worth remembering that “you have to be good to be lucky”, you have to be more motivated and determined. The author also tries to answer questions whether awards actuate the course of acting career and whether migrations are an opportunity for creative progression. 
Źródło:
Konteksty Społeczne; 2020, 8, 1; 48-69
2300-6277
Pojawia się w:
Konteksty Społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Karol Wojtyła’s "Poetry And Dramas" on the 40 th anniversary of his election as Pope John Paul II
„Poezje i dramaty” Karola Wojtyły – Jana Pawła II (w czterdziestolecie)
Autorzy:
Okoń, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2087972.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Pope John Paul II
Karol Wojtyła’s literary work
publication history
juvenilia
Znak Publishing House
Jan Paweł II
Karol Wojtyła
"Poezje i dramaty"
"Dzieła poetyckie i teatralne"
Juwenilia
Wydawnictwo Znak
Opis:
This article was prompted by a joint declaration made on 28 September 2015 by the Archbishops of Cracow and Warsaw and the state authorities of the two cities that they would provide means for publishing project ‘A Critical Edition of the Literary Works of Karol Wojtyła – John Paul II’. This decision, marking the 100th anniversary of the birth of Karol Wojtyła in May 2020, signalizes the importance of the project which goes beyond a standard publication of an author’s complete works. The series was inaugurated by the publication in 2018 of Volume One (Juvenilia, 1938–1946), whose editors are expected to continue working on the following volumes. The author of this article takes a look at the first collected works edition of The Poetry and Dramas of Karol Wojtyła – John Paul II, published in 1979 (it actually went to press in 1980) under the directorship of Jacek Woźniakowski and authorized by John Paul II himself. It was in fact a complete edition as its editors succeeded in collecting all of Karol Wojtyła literary works from the moment he enrolled at the Seminary until his election as Pope in 1978. All the texts used for that edition were collected at source and in that respect can hardly be surpassed. For over forty years it offered a reliable store of Karol Wojtyła’s poems and plays to ordinary readers, translators, producers of plays and public ceremonies. In this article we can find a first-hand account of the story of that first edition from its inception, the role of the editors of the weekly Tygodnik Powszechny, the decisions taken at the Znak head office and the author’s own contribution as editor. It is at this point that he explains the decision to exclude from their edition Karol Wojtyła’s juvenila from his student years.
Źródło:
Ruch Literacki; 2020, 1; 69-90
0035-9602
Pojawia się w:
Ruch Literacki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kresowe afisze w zbiorach Dokumentacji Teatru Instytutu Sztuki PAN
Eastern Borderland Theatrical Posters in the Repository of Theater Documentation of the Institute of Art at the Polish Academy of Sciences
Autorzy:
Kuraś, Marzena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29520671.pdf
Data publikacji:
2017-12-15
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
historia teatru
teatr na Kresach
afisz teatralny
archiwum teatralne
theater history
theater in the Eastern Borderlands
theater poster
theater archive
Opis:
W zbiorach Dokumentacji Teatru Instytutu Sztuki Polskiej Akademii Nauk znajduje się pokaźna (ponad 20 000 pozycji) kolekcja dawnych afiszy teatralnych z XVIII, XIX i XX wieku. W jej skład wchodzi niewielka, a przez to tym cenniejsza, liczba plakatów teatralnych z Kresów Wschodnich zachowanych i przekazanych przez prywatnych kolekcjonerów. Na potrzeby niniejszej publikacji wybrano zbiór afiszy z XIX i pierwszej połowy XX wieku z Grodna, Kamieńca Podolskiego, Kowna, Lwowa, Mińska, Wilna i Żytomierza. Pochodzą one z porozbiorowych ziem polskich rządzonych zarówno przez Rosję, jak i Austro-Węgry, a w przypadku Lwowa - z terytorium niepodległej Polski.
The repository of Theater Documentation of the Institute of Art, Polish Academy of Sciences, holds a substantial (more than 20,000 items) collection of old theatrical posters dating from the 18th, 19th, and 20th centuries. It also contains a small, and for that reason all the more precious, number of theater posters from the Eastern Borderland of Poland, preserved and donated by private collectors. For the purposes of this publication, a set of posters dating from the 19th and the first half of the 20th centuries that come from Grodno, Kamieniec Podolski, Kaunas, Lvov, Minsk, Vilnius, and Żytomierz has been chosen. They come from the post-partition Polish territories ruled by Russia as well as by the Austro-Hungarian Empire, and in the case of Lvov, from the territory of independent Poland.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2017, 66, 4; 158-183
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies