„Wczytywanie sztuki” – performatywnym odczytywaniem siebie

Tekst dotyczy prezentacji założeń i efektów projektu „Wczytuję sztukę” realizowanych w jednym z kieleckich teatrów pod kątem m.in. egzystencjalnej hermeneutyki utworu dramatycznego. Warsztaty „wczytywania” są formą pracy z młodzieżą nad tekstem, obejmującej wspólne propozycje interpretacyjne i sceniczne wybranego utworu. Prezentacja założeń od strony realizatorów i uczestników może stać się ciekawą inspiracją do działań nie tylko popularyzujących teatr, ale także interakcji zespołowych oraz ćwiczeń z zakresu kreatywności, „uważności” i współdziałania tak potrzebnych we współczesnej szkole.  

The paper presents the assumptions and outcomes of the project entitled „Encoding Art” implemented in one of the theatres in Kielce as regards to existential hermeneutics of the dramatic work. „Encoding” workshops are a form of work, where by young people work with a given text developing mutual interpretations and stage proposals. The presentation of the assumptions by the producers and participants may become an interesting inspiration for creating activities not only popularizing theatre but also facilitating team interactions and exercises in the fields of creativity, „mindfulness” and cooperation, so much needed in a modern school.