Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "taksonomia" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 161
Tytuł:
Taksonomia i nomenklatura rodzaju Armillaria [Fr.:Fr.]Staude
Autorzy:
Zolciak, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/53385.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Instytut Badawczy Leśnictwa
Tematy:
taksonomia
grzyby
nazewnictwo
lesnictwo
Armillaria
mikologia
fitopatologia lesna
Źródło:
Prace Instytutu Badawczego Leśnictwa. Seria A; 2003, 2[952-955]; 5-21
0369-9870
Pojawia się w:
Prace Instytutu Badawczego Leśnictwa. Seria A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kłopotliwe derenie - Cornus alba L. i C. sericea L. (Cornaceae). Dwa gatunki czy jeden?
Troublesome dogwoods - Cornus alba L. and C. sericea L. (Cornaceae). Two species or one?
Autorzy:
Zielinski, J.
Tomaszewski, T.
Gawlak, M.
Orlova, L.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/888524.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Dendrologiczne
Tematy:
dendrologia
deren
deren bialy
deren rozlogowy
Cornus
Cornus alba
Cornus sericea
zroznicowanie morfologiczne
cechy morfologiczne
cechy mikromorfologiczne
pestki
ksztalt
grubosc
liscie
epiderma
kutykula
woski kutykularne
charakterystyka porownawcza
cechy taksonomiczne
taksonomia roslin
jednostki taksonomiczne
gatunki
podgatunki
zmiany w taksonomii
Opis:
The history of taxonomy and problems with identification of two very similar and closely related dogwoods Cornus alba and C. sericea are discussed. They were described by Linnaeus on the basis of flowering cultivated specimens of unknown origin. When characterizing their fruits, Linnaeus got the information from the older, “pre-Linnean”, literature and wrote that they were white in C. alba (Linné 1767) and black in C. sericea (Linné 1771). It was soon pointed out that both taxa had white fruits, however, their specific identity has not been questioned for a long time. Cornus alba and C. sericea are considered to be geographically isolated – the former is recorded from Siberia and NE Europe, while the latter from North America, but both dogwoods are often cultivated and naturalize in many places outside their natural ranges. In European dendrological literature, in which both plants are usually mentioned, there are permanent controversies concerning the differences between them. Attempts are still made to distinguish them, mainly on the basis of their stones and leaf shapes. Narrow stones and abruptly narrowed leaf apex have been attributed to C. alba, while broad stones have been said to be characteristic to C. sericea. Our analysis reveals that shapes of stones of discussed taxa are very variable and their ranges of variability overlap to a considerable extent. The similar kind of variability can be observed in the shape of leaves of both dogwoods. In C. alba leaf blades are most often broadly elliptic and abruptly narrowed, while in C. sericea they are most often broadly ovate and gradually narrowed at the apex. It must be said that there are also numerous exceptions to the above scheme. The filigree pattern of cuticle and the wax crystals on the abaxial leaf surface are sometimes useful for distinguishing C. alba and C. sericea. Unfortunately both features are also variable as those characterized above. Taking into consideration the great similarity of discussed dogwoods and difficulties with their identification, in our opinion the broad species concept of C. alba (including C. sericea) is most reliable and practical. However, as it appears from presented results, both taxa are not fully identical, so the rank of subspecies proposed by Wangerin (1910) – C. alba L. subsp. alba and C. alba subsp. stolonifera (Michx.) Wangerin, seems to be most appropriate in their case. It facilitates identification of wild plants of C. alba s.l. both in flowers and fruit as well as in the vegetative state. It also helps avoid controversy with the classification of cultivars of uncertain origin.
Źródło:
Rocznik Polskiego Towarzystwa Dendrologicznego; 2014, 62
2080-4164
2300-8326
Pojawia się w:
Rocznik Polskiego Towarzystwa Dendrologicznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zmiany nomenklatury taksonomicznej ważnych gatunków probiotycznych bakterii Lactobacillus
Changes of the taxonomic nomenclature of important species of probiotic Lactobacillus bacteria
Autorzy:
Zielinska, D.
Kolozyn-Krajewska, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2129878.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
Lactobacillus
probiotyki
taksonomia
rodzaj
Opis:
Gatunki Lactobacillus mają ogromne znaczenie w życiu człowieka, począwszy od ich kluczowej roli w fermentacji żywności, a skończywszy na korzystnym dla zdrowia wpływie na organizmy ludzi i zwie- rząt. Celem niniejszej pracy było przedstawienie, z uwzględnieniem historii rodzaju Lactobacillus, obec- nej rewolucyjnej zmiany nomenklatury taksonomicznej, a także przedyskutowanie znaczenia tej zmiany dla konsumentów, producentów żywności probiotycznej i innych zainteresowanych stron. Piętnastu nau- kowców z dwunastu różnych instytucji i siedmiu różnych krajów przeanalizowało cały genom każdego znanego gatunku Lactobacillus i wskazało propozycję zmian. Propozycja ta została przyjęta do druku w oficjalnym dzienniku rejestrów nazw bakterii. W analizie autorzy przyjęli wielofazowe podejście i na tej podstawie dokonali reklasyfikacji rodzaju Lactobacillus na 25 rodzajów. Ta bezprecedensowa skala zmian może być myląca dla zainteresowanych stron. Jednakże wprowadza także szereg korzyści związa- nych ze zgrupowaniem blisko spokrewnionych bakterii w bardziej jednolite i stabilne ewolucyjnie takso- ny, a także ze stworzeniem możliwości lepszego projektowania ukierunkowanych grup żywności, cechu- jących się funkcjonalnością i biologiczną skutecznością.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2020, 27, 3; 5 - 14
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Conodonts from Ordovician ophiolites of central Kazakhstan
Konodonty z ordowickich ofiolotow srodkowego Kazachstanu
Autorzy:
Zhylkaidarov, A
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22753.pdf
Data publikacji:
1998
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
fauna kopalna
Kazachstan
taksonomia
osady pelagiczne
konodonty
ordowik
skamienialosci
paleozoik
paleontologia
skaly ofiolitowe
Opis:
Central Kazakhstan is frequently referred to as a hypothetical Paleozoic continent Kazakhstania, although its geological structure suggests that in the early Paleozoic it was either a series of island arcs or microcontinents separated by small oceanic basins, each having its own history of development. The cherty and volcanogenic-cherty deposits of the south-western Predchingiz Region and the North Balkhash Region in central Kazakhstan represent an ophiolite rock association with pelagic sediments. The Early-Middle Ordovician conodonts found in the cherty rocks are the only fossils useful for precise dating of the strata and for interpretation of the palaeobiogeographic relations. A low taxonomic diversity is typical of conodonts from these pelagic sediments. Most of them are of the Baltic type, and only some, like Paroistodus horridus and Histiodella tableheadensis, represent other, apparently more warm-water faunal elements. Deep-water conodont faunas from central Kazakhstan are coeval with the Early-Middle Ordovician conodonts from the shelf deposits of southern Kazakhstan, but the latter are taxonomically more diverse and contain warm-water forms (e.g., Juanognathus variabilis, Reutterodus andinus, Serratognathus bilobatus, and Bergstroemognathus extensus). This corroborates the idea that Kazkhstania was closer to the equator, than to the Baltic region in the Ordovician.
Środkowy Kazachstan często bywa określany jako hipotetyczny paleozoiczny kontynent Kazachstania, chociaż budowa geologiczna wskazuje, że obszar ten we wczesnym paleozoiku był szeregiem łuków wysp lub mikrokontynentów, przedzielonych niewiekimi basenami oceanicznymi i mających własną historię geologiczną. Czerty i osady pochodzenia wulkaniczno-czertowego w pd.-zach. Regionie Przedczyngiskim i w Regionie Północnego Bałchaszu reprezentują zespół skał ofiolitowych z osadami pelagicznymi. Znajdowane w czertach konodonty są jedynymi skamieniałościami nadającymi się do dokładnego datowania tych utworów i ich interpretacji paleobiogeograficznej. Małe zróżnicowanie taksonomiczne jest typowe dla konodontów z osadów pelagicznych. Wiekszość należy do typu bałtyckiego, a tylko nieliczne np. Paroistodus horridus i Histiodella tableheadensis reprezentują inne, bardziej ciepłowodne elementy faunistyczne. Te głębokomorskie fauny odpowiadają wczesno- i środkowoordowickim zespołom konodontowym z osadów szelfowych południowego Kazachstanu, ale zespoły płytkowodne są bardziej zróżnicowane taksonomicznie i zawierają gatunki ciepłolubne (np. Juanognathus variabilis, Reutterodus andinus, Serratognathus bilobatus i Bergstroernognathus extensus). Potwierdza to pogląd, że Kazachstania w ordowiku leżała bliżej równika niż obszaru bałtyckiego.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1998, 43, 1; 53-68
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Koncepcja pomiaru i taksonomii zaburzeń behawioralnych i emocjonalnych Thomasa Achenbacha oraz ważne dla niej dane fenotypowe i genetyczne
The Thomas Achenbach paradigm of the assessment and the taxonomy of behavioural and emotional disorders and phenotypic and genotypic findings important for this
Autorzy:
Zasępa, Ewa
Wolańczyk, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/944888.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
Achenbach System of Empirically Based Assessment
assessment
genotypic findings
phenotypic findings
psychopathology
taxonomy
system pomiaru opartego na empirii achenbacha
dane fenotypowe
dane genetyczne
pomiar
psychopatologia
taksonomia
Opis:
The Thomas Achenbach’s conception of assessment and taxonomy of behavioural and emotional disorders is presented in this article. This conception is called the Achenbach System of Empirically Based Assessment (ASEBA). This approach is called in other words the “bottom-up”. Empirically based paradigm assumes collection data from large population samples of individuals as a basis for constructing diagnostic criteria of specific mental illness and disorders. The classifications originated in this way serve to identify new cases. This approach is different from the DSM paradigm, which is called “top-down”. The data, which are measured in conformity with the “bottom-up” paradigm, may be presented on the following levels: specific kinds of problems at level one, eight scales of problem behaviour (Anxious/ Depressed, Withdrawn, Somatic Complaints, Thought Problems, Attention Problems, Aggressive Behaviour, Rule Breaking Behaviour, Intrusive) at level two, two broad band scales – Internalising and Externalising problems – at level three and the total of all Behaviour Problems at level four. The aim of this paper is presenting the phenotypic and genotypic findings which are important for the “bottom-up” paradigm. The phenotypic findings indicate that distinguished eight scales of problem behaviour form really the separate syndromes. The genotypic findings indicate that the specific kinds of syndromes are largely caused genetically. The environmental effects were less.
W artykule omówiona została koncepcja Thomasa Achenbacha dotycząca pomiaru i taksonomii zaburzeń behawioralnych oraz emocjonalnych. Nosi ona nazwę Systemu Pomiaru Opartego na Empirii. Inaczej podejście to nazywane jest też „z dołu do góry”. Zgodnie z nim kryteria diagnostyczne poszczególnych kategorii chorób i zaburzeń psychicznych wyprowadza się w oparciu o badanie dużych prób reprezentatywnych dla danej populacji. Powstałe w ten sposób nozologie służą do identyfikacji nowych przypadków. Podejście to jest inne niż paradygmat DSM, który określany jest „z góry do dołu”. Mierzone zgodnie z paradygmatem „z dołu do góry” zachowania problemowe można przedstawić na następujących poziomach: poziom pierwszy to specyficzne rodzaje problemów reprezentowane przez poszczególne itemy, poziom drugi – wyodrębnionych 8 skal zachowań problemowych (Lęk/Depresja, Wycofywanie się, Skargi Somatyczne, Zaburzenia Myślenia, Zaburzenia Uwagi, Zachowania Agresywne, Łamanie Norm, Natręctwa), poziom trzeci – 2 grupy zachowań problemowych: Zachowania Internalizacyjne i Zachowania Eksternalizacyjne, poziom czwarty – ogólny poziom zachowań problemowych, będący sumą wszystkich przeżywanych problemów. W artykule zostały przedstawione również wyniki badań, które potwierdzają koncepcję Achenbacha, to znaczy omówiono fenotypowe i genetyczne dane ważne dla tej koncepcji. Dane fenotypowe wskazują na to, że wyróżnione skale zachowań problemowych stanowią rzeczywiście odrębne syndromy, z kolei dane drugiego rodzaju – że syndromy te w dużym stopniu są uwarunkowane genetycznie. Mniejszy wpływ na ich rozwój ma środowisko wspólne bądź specyficzne.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2011, 11, 2; 105-109
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pomiar zachowań problemowych u dorosłych – charakterystyka wersji Systemu Pomiaru Opartego na Empirii Achenbacha (ASEBA): Kwestionariusza Samoobserwacyjnego (ASR) i Kwestionariusza Obserwacyjnego (ABCL)
Assessment of adults problem behaviours – the Achenbach System of Empirically Based Assessment (ASEBA) adult forms: Adult Self-Report and Adult Behaviour Checklist
Autorzy:
Zasępa, Ewa
Wolańczyk, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/944897.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
Achenbach System of Empirically Based Assessment
adults
assessment
problem behaviours
questionnaires
taxonomy
system pomiaru opartego na empirii achenbacha
dorośli
kwestionariusze
pomiar
taksonomia
zachowania problemowe
Opis:
Achenbach System of Empirically Based Assessment (ASEBA) comprises family forms which are constructed according to the same basic idea and designed for assessing adaptive functioning and maladaptive functioning. All ASEBA forms have been constructed on the empirically based approach to taxonomy and assessment of adaptive functioning and problem behaviours. This approach is called in other words the “bottom-up”. The ASEBA includes forms for assessing adaptive and maladaptive behaviour for ages 1.5 to 90+ years. This article characterises the forms for adult persons: Adults Self-Report (ASR) and Adult Behaviour Checklist (ABCL). The questionnaires are designed for assessing adaptive behaviour and internalising problems and externalising problems. The eight empirically based scales are as follows: Anxiety/Depression, Withdrawal, Somatic Complaints, Thought Problems, Attention Problems, Aggressive Behaviour, Rule Breaking Behaviour, Obsession-Compulsion. In 2003 the ASR and ABCL and the manual for them were published. This paper presents theoretical aspects of these forms, their structure and psychometric evaluation. The data are presented which refer to establishment of the reliability (internal consistency and test-retest reliability) and the validity (content validity, criterion-related validity and construct validity) of these two forms of ASEBA for adults. The conclusion is as follows: the Adult Self-Report and the Adult Behaviour Checklist appeared to be a reliable and valid measure to assess psychopathology in 18-59 aged persons.
System Pomiaru Opartego na Empirii opracowany przez Thomasa Achenbacha to zbiór zbudowanych na tej samej zasadzie narzędzi pomiaru funkcjonowania przystosowawczego i nieprzystosowawczego osoby. Koncepcją teoretyczną służącą jako podstawa do budowy tych narzędzi jest paradygmat pomiaru i taksonomii oparty na empirii (innymi słowy podejście to określa się jako „z dołu do góry”). Istniejące wersje narzędzi tego systemu służą do pomiaru funkcjonowania osób od 1,5 roku życia do ponad 90 lat. W artykule przedstawiono charakterystykę kwestionariuszy dla osób dorosłych w wieku 18-59 lat, tj. wersję samoobserwacyjną, czyli Kwestionariusz Samoobserwacyjny (ASR), i wersję obserwacyjną, czyli Kwestionariusz Obserwacyjny (ABCL). Kwestionariusze te służą do pomiaru funkcjonowania adaptacyjnego i zachowań problemowych natury internalizacyjnej oraz eksternalizacyjnej. Wyróżnione zagadnienia tworzą 8 skal zachowań problemowych: Lęk/Depresja, Wycofywanie się, Skargi Somatyczne, Zaburzenia Myślenia, Zaburzenia Uwagi, Zachowania Agresywne, Łamanie Norm, Natręctwa. Zostały one opublikowane wraz z podręcznikiem w 2003 roku. W niniejszej pracy przedstawiono założenia, sposoby konstrukcji i budowę tych kwestionariuszy oraz wyniki prac dotyczące oceny właściwości psychometrycznych oryginalnych ich wersji, czyli dane odnoszące się do określenia rzetelności (zgodności wewnętrznej i stabilności bezwzględnej) oraz trafności (treściowej, teoretycznej i diagnostycznej). Dane te wskazują na to, że dwie wersje systemu ASEBA dla dorosłych spełniają wymogi psychometryczne w zastosowaniu do pomiaru zachowań adaptacyjnych i zachowań problemowych.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2011, 11, 2; 110-114
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Retoryka i lingwistyka: formy powiązań w badaniach interdyscyplinarnych
Rhetoric and linguistics: forms of connection in the interdisciplinary research
Autorzy:
Załęska, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1789371.pdf
Data publikacji:
2021-10-01
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Katedra Italianistyki. Polskie Towarzystwo Retoryczne
Tematy:
retoryka
lingwistyka
interdyscyplinarność
dyskurs akademicki
metagatunki
taksonomia Blooma
rhetoric
linguistics
interdysciplinary
interdysciplinarity
Bloom’s taxonomy
meta-genres
academic discourse
Opis:
Większość badań nad relacjami retoryki i lingwistyki uwzględnia przede wszystkim perspektywę treści, tj. nakładające się obszary tematyczne obu dyscyplin jako podstawę badań interdyscyplinarnych z ich udziałem. W artykule przyjęto natomiast perspektywę form połączenia między dyscyplinami. Przedmiotem badania są głównie mikroformy połączeń między dyscyplinami, widoczne w konkretnych tekstach, ujęte na tle takich makroform, jak m.in. interdyscyplinarność. Proponowany model pokazuje szersze zagadnienie łączliwości retoryki z innymi dyscyplinami, interesujące w kontekście często nierównego poziomu wykształcenia formalnego badaczy w dyscyplinach, które łączą: jedną nabywają bowiem formalnie, w procesie studiów, drugą – zazwyczaj retorykę – nieformalnie, w procesie własnego dokształcania akademickiego. W artykule została zaadaptowana taksonomia Blooma (1956), dotycząca sposobów osiągania celów poznawczych w trakcie uczenia się, w omawianym wypadku dotyczącego interdyscyplinarnego ujmowania omawianych zagadnień. Dzięki niej, wykorzystując fragmenty konkretnych tekstów, można uzyskać wgląd w proces łączenia retoryki z lingwistyką z perspektywy samych autorów podejmujących badania interdyscyplinarne.
Most studies of the relationship between rhetoric and linguistics primarily take the content perspective, i.e., the overlapping subject areas of the two disciplines, as the main basis for interdisciplinary research involving them. This study adopts instead the perspective of the forms of connection between the disciplines. The object of the study concerns the microforms of interdisciplinary connections, visible in concrete texts, analyzed on the background of such macroforms as interdisciplinarity, among others. The proposed model shows a broader issue of connections of rhetoric with other disciplines, interesting in the context of the often unequal level of formal education of researchers in the disciplines they combine: for one is acquired formally, in the process of education, the other – usually rhetoric – informally, in the process of their own academic life – long learning. This paper adapts Bloom’s (1956) taxonomy of ways to achieve cognitive goals in learning, in this case learning an interdisciplinary approach relevant for rhetoric and linguistics. Using excerpts from texts, the proposed model provides insight into the process of combining rhetoric and linguistics from the perspective of the authors undertaking interdisciplinary research.  
Źródło:
Res Rhetorica; 2021, 8, 3; 125-139
2392-3113
Pojawia się w:
Res Rhetorica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Is pain an emotion? Some taxonomic considerations with a comparative review
Czy ból jest uczuciem? Kilka taksonomicznych uwag wraz z porównawczym przeglądem
Autorzy:
Zaborowski, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398936.pdf
Data publikacji:
2019-06-30
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii Nauki im. Ludwika i Aleksandra Birkenmajerów
Tematy:
pain
emotion
taxonomy of pain
taxonomy of affectivity
ból
uczucie
taksonomia bólu
taksonomia uczuciowości
Opis:
After some remarks regarding the polysemy of pain and emotion, I set forward a criterion for the selection of philosophers which I consider in the main part of the paper. I then present and analyse the views of Plato, Aristotle, the Stoics, Aquinas, Hobbes, Descartes and Spinoza on pain as an emotion. Finally, I focus on the four meanings of pain and conclude that the lexical ambiguity of the concept of pain mirrors the complexity of pain.
Źródło:
Analecta. Studia i Materiały z Dziejów Nauki; 2019, 28, 1; 9-26
1509-0957
Pojawia się w:
Analecta. Studia i Materiały z Dziejów Nauki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Metoda wyboru informacji z dedykowanych zbiorów danych
A method of information selection from dedicated data sets
Autorzy:
Wróbel, M.
Kaczmarek, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/268839.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Politechnika Gdańska. Wydział Elektrotechniki i Automatyki
Tematy:
wyszukiwanie danych
GQM
taksonomia
data selection
taxonomy
Opis:
Poszukiwanie skutecznych metod wyboru informacji wynika z obserwowanego obecnie nadmiaru danych. W artykule jest opisana metoda GQM (Goal, Question, Metric) wykorzystywana w informatyce między innymi do budowy wielowymiarowej funkcji jakości oprogramowania. Opiera się ona na jawnym zdefiniowaniu celu wyboru danych z uwzględnieniem punktu widzenia użytkownika. W artykule wykazano, że metoda ta może być również wykorzystywana do poszukiwania i wyboru danych z dedykowanych zbiorów informacji dziedzinowych. Metoda pozwala na ograniczenie zbioru danych w ściśle określony sposób z uwzględnieniem cech dziedziny, celu, w jakim dane będą wykorzystywane i konsekwencji wynikających z odrzucenia pozostałych danych. Metoda ta może być również stosowana do wyboru i budowy zorganizowanych w formie taksonomii zbiorów danych opisanych w języku naturalnym. Należy przypuszczać, że skuteczne metody wyboru danych będą w przyszłości powszechnie wykorzystywane w wyszukiwaniu i prezentacji informacji.
Considering the excess of available data, it is necessary to design effective methods of data selection. This paper presents an application of the GQM (Goal, Question, Metric) method in data selection and processing. The GQM method is typically used in software development to define and specify multidimensional software quality functions that assume explicit definition of data selection purpose depending on user or software developer requirements. In this paper, it is shown that the method may also be used to select appropriate data from different dedicated domain data sets. The method enables a user to narrow the set of selected data in a strictly specified manner considering the characteristic of a target domain, the purpose of data selection and consequences of potential data rejection. As shown in the paper, the method may be applied to select data from educational data sets, taxonomy-based literature sets and natural language description of object oriented structures.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Wydziału Elektrotechniki i Automatyki Politechniki Gdańskiej; 2012, 31; 73-76
1425-5766
2353-1290
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Wydziału Elektrotechniki i Automatyki Politechniki Gdańskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
From museum drawers to ocean drilling: Fenneria gen. nov. (Bacillariophyta) offers new insights into Eocene marine diatom biostratigraphy and palaeobiogeography
Autorzy:
Witkowski, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/138695.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Triceratium barbadense
Triceratium brachiatum
Triceratium inconspicuum
Triceratium kanayae
Palaeogene
fossil diatoms
taxonomy
biostratigraphy
palaeobiogeography
okrzemki
paleogen
taksonomia
biostratygrafia
paleobiogeografia
Opis:
Triceratium barbadense Greville, 1861a, T. brachiatum Brightwell, 1856, T. inconspicuum Greville, 1861b and T. kanayae Fenner, 1984a, are among the most common diatoms reported worldwide from lower to middle Eocene biosiliceous sediments. Due to complicated nomenclatural histories, however, they are often confused. A morphometric analysis performed herein indicates that T. brachiatum is conspecific with T. inconspicuum, and that both were previously often misidentified as T. barbadense. Triceratium barbadense sensu stricto is a distinct species similar to Triceratium castellatum West, 1860. Triceratium brachiatum and T. kanayae are transferred herein to a new genus, Fenneria, for which a close phylogenetic relationship with Medlinia Sims, 1998 is proposed. A review of the geographic and stratigraphic distribution of Fenneria shows that the best constrained records of its occurrences are found at DSDP Site 338, and ODP Sites 1051 and 1260. The ages of the base (B) and top (T) of each species’ stratigraphic range are calibrated here to the Geomagnetic Polarity Timescale either directly or inferred via correlation with dinocyst biostratigraphy. Latitudinal diachroneity of ~7 million years is documented for F. brachiata, which disappears earlier in tropical and mid-latitude sites than in the northern high latitudes. These observations, coupled with a preliminary compilation of the Chron C20n taxonomic composition of pelagic diatom assemblages for Sites 338, 1051 and 1260, indicate that diatoms diversified palaeobiogeographically considerably earlier than the Eocene-Oligocene Transition, as commonly believed. This study also emphasizes the importance of the detailed examination of specimens from both museum collections and deep-sea cores as a step toward enhancing the utility of Palaeogene diatoms in palaeoceanographic and palaeoenvironmental reconstructions.
Źródło:
Acta Geologica Polonica; 2018, 68, 1; 53-88
0001-5709
Pojawia się w:
Acta Geologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chitinozoans from the Middle Ordovician [Darriwilian] Goldwyer and Nita formations, Canning Basin [Western Australia]
Chitinozoa ze srodkowoordowickich formacji Golwyer i Nita w basenie Canning [Australia Zachodnia]
Autorzy:
Winchester-Seeto, T
Foster, C
O'Leary, T
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20059.pdf
Data publikacji:
2000
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
Cyathochitina jenkinsi
Australia Zachodnia
taksonomia
Cyathochitina hunderumensis
Linochitina pissotensis
Chitinozoa
Conochitina kryos
formacja Golwyer
paleobiogeografia
Laufeldochitina clavata
Belonechitina chydaea
Calpichitina windjana
ordowik
Belonechitina vibrissa
paleontologia
formacja Nita
Opis:
Chitinozoans from seven cores in the Middle Ordovician upper Goldwyer and Nita formations are documented, and three assemblages are delineated. Six out of twelve species found in the Canning Basin, in eastern Gondwana, are also found in Laurentia, confirming the close relationship between chitinozoans in the two palaeocontinents. The assemblages correlate with Zone 05 of Combaz & Peniguel, and the undefined zone immediately overlying the Cyathochitina jenkinsi Zone in the biozonation designed for Laurentia. The relationship between contemporaneous assemblages in Baltica, Avalonia and the northern Gondwana Domain is discussed with a small number of species in common with Baltica and Avalonia, and no definite links with northern Gondwana. Two new species Calpichitina windjana, and Belonechitina vibrissa are described.
Omówiono Chitinozoa ze środkowoordowickich odcinków siedmiu rdzeni wiertniczych obejmujących strop formacji Goldwyer i formacji Nita z basenu Canning w Australii Zachodniej i zaliczono je do trzech zespołów. Stwierdzono ich użyteczność do wewnątrzbasenowej korealcji warstw darriwilianu (lanwirn). Sześć z dwunastu gatunków basenu Canning należącego do wschodniej Gondwany znanych jest także z Laurencji/Spitsbergenu (z wyłączeniem kosmopolitycznego gatunku B. micracantha), co potwierdza bliskie pokrewieństwa fauny chitinozoowej obu prakontynentów i wskazuje na możliwość zastosowania regionalnego podziału na biopoziomy z Laurencji również w odniesieniu do środkowego ordowiku Australii. Badania Chitinozoa z ordowiku Australii są wciąż nieliczne i ograniczone do basenów Canning i Georgina. Obok przedstawienia dokumentacji taksonomicznej odniesiono również obecne badania i nowoopisane zespoły do najobszerniejszego opracowania ordowickich Chitinozoa z basenu Canning z czterech wierceń obejmujących formacje Nambeet, Willara i Goldwyer (Combaz & Peniguel 1972). Opisane w niniejszej pracy zespoły można skorelować z tymi z poziomu 05 w basenie Canning (Combaz & Peninguel 1972). Największe podobieństwo wykazują opisane zespoły z górnej części formacji Goldwyer i formacji Nita do zespołów Chitinozoa z darriwilianu Kanady i mogą być korelowane z poziomem "niezdefiniowanym" bezpośrednio nadległym nad poziomem Cyathochitina jenkinsi w podziale stosowanym dla Laurencji, zaś w podziale przyjętym dla Gondwany, można je korelować z poziomem Laufeldochitina clavata lub Linochitina pissotensis. Spośród dwunastu gatunków opisanych z basenu Canning, dwa (Calpichitina windjana sp. n. =?Desmochijina complanata i Cyathochitina hunderumensis), a być może i trzeci (Belonechitina chydaea) znane są także z równowiekowych skał Baltiki i Avalonii, zaś jeden gatunek (Conochitina kryos) prawdopodobnie występuje również w Chinach. Nie stwierdzono wyraźnych powiązań z równowiekowymi zespołami północnej Gondwany. Wyniki paleobiogeograficznych badań autorów są zgodne z wynikami badań Achab et al. (1992) i wskazując, że zespoły środkowoordowickich Chitinozoa z Australii są najblizsze laurentyjskim, dobrze potwierdzają zależność rozmieszczenia gatunków Chitinozoa od szerokości geograficznej. Również związki pomiędzy równowiekowymi zespołami Baltiki, Avalonii i północnej Gondwany są zgodne z paleogeograficznymi rekonstrukcjami rozmieszczenia kontynentów w środkowym ordowiku (darriwilian), które umiejscawiają Laurencję i Australię w niskich szerokościach, Baltikę i Avalonię w średnich, a północną Gondwanę w pobliżu bieguna południowego. Opisano dwa nowe gatunki Calpichitina windjana i Belonechitina vibrissa.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2000, 45, 3; 271-300
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Upper Albian and Cenomanian (Cretaceous) ammonites from the Debarsu Formation (Yazd Block, Central Iran)
Autorzy:
Wilmsen, M.
Storm, M.
Fürsich, F. T.
Majidifard, M. R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/139149.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Mid-Cretaceous
Central-East Iranian Microcontinent
taxonomy
biostratigraphy
ammonites
kreda
taksonomia
biostratygrafia
amonity
Iran
Opis:
New ammonite faunas consisting of 13 taxa provide the first reliable biostratigraphic dating of the Debarsu Formation of the Yazd Block, west-central Iran, indicating several levels in the Upper Albian and Lower Cenomanian, while a foraminiferal assemblage places the top of the Formation in the Middle Turonian. Among the identified ammonite taxa, Acompsoceras renevieri (Sharpe, 1857) is recorded from Iran for the first time. The upper part of the lower Upper Albian is proved by the occurrences of mortoniceratines of the Mortoniceras (M.) inflatum Zone in the lowermost part of the Debarsu Formation. For the upper Upper Albian (traditional Stoliczkaia dispar Zone), the M. (Subschloenbachia) rostratum and M. (S.) perinflatum zones are proved by their index taxa. However, there is no evidence of the terminal Arrhaphoceras (Praeschloenbachia) briacensis Zone. The upper part of the lower Lower Cenomanian Mantelliceras mantelli Zone (M. saxbii Subzone) is proved by M. saxbii and M. cf. mantelli. Below, there is an ammonite-barren interval of ca. 100 m in thickness between M. (S.) perinflatum zonal strata and the M. saxbii Subzone. The upper Lower Cenomanian is documented by the presence of typically M. dixoni zonal ammonites such as Acompsoceras renevieri. Upper Cenomanian and Turonian ammonites have not been found in the upper part of the Debarsu Formation, but micro-biostratigraphic evidence (planktonic foraminifers) from the uppermost part of the formation indicate that the formation ranges into the Turonian. For the development of the major tectonic unconformity at the base of the overlying Haftoman Formation (which yielded Lower Coniacian inoceramids near its base), only 2–3 myr remain, stressing the geodynamic activity of Central Iran during mid-Cretaceous times.
Źródło:
Acta Geologica Polonica; 2013, 63, 4; 489-513
0001-5709
Pojawia się w:
Acta Geologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mesozoic spores of Poland – a revision of selected taxa
Mezozoiczne spory Polski – przegląd wybranych taksonów
Autorzy:
Waksmundzka, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2062009.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
Mesozoic spores
taxonomy
systematics
spory mezozoiczne
taksonomia
systematyka
Opis:
The study presents a taxonomic analysis of 44 taxa from the Mesozoic deposits of Poland. The spores have been ordered in a systematic way. Variability in interpretations of similar morphological or typical features of individual taxa have been presented. In case of same species the influence of the postdepositional processes on the morphological features of spores have been suggested.
Analizowano taksonomicznie 44 taksony z utworów mezozoiku Polski. Uporządkowano je według sztucznej systematyki. Przy opisie niektórych taksonów spor zasugerowano wpływ czynników postdepozycyjnych na ich cechy morfologiczne.
Źródło:
Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego; 2014, 460; 25-87
0867-6143
Pojawia się w:
Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Metanaukowy kontekst problemu „brakującego ogniwa”
Metascientific context of the “missing link” problem
Autorzy:
Wagner, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/951423.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
taxonomy
cladistics
PhyloCode
Darwinism
neo-Darwinism
creationism
Linneus
missing link
Feyerabend Paul
incommensurability
nominalism
essentialism
taksonomia
kladystyka
Darwinizm
neodarwinizm
kreacjonizm
Linneusz
brakujące ogniwo
niewspółmierność
nominalizm
esencjalizm
Opis:
The main theme of this work is the issue of transitional forms of biological evolution in its most well-known version, i.e., the problem of “missing link.” This problem frequently appeared in the deliberations of early Darwinists, but has been completely abandoned by modern evolutionists. The disappearance of the missing link issue from modern biology is often explained by the fact that the long-sought transitional forms have been found. Also this problem is considered to be unimportant, because it emerged as a consequence of the influence of various non-scientific factors. The aim of this study is to identify the causes that led to the change in the perception of the missing link problem. Particular attention is paid to the relationship between taxonomy and the way in which the problem in question was perceived. The philosophical theory of Paul Feyerabend serve to show how this relationship affected the missing link problem.
W pracy tej podejmowane jest zagadnienie form przejściowych ewolucji biologicznej w jej najbardziej znanej formie, czyli problemu „brakującego ogniwa”. Problem ten często pojawiający się w rozważaniach wczesnych darwinistów, został całkowicie zarzucony przez współczesnych ewolucjonistów. Zniknięcie kwestii brakującego ogniwa z zainteresowań współczesnej biologii tłumaczy się tym, iż poszukiwane formy przejściowe zostały już odnalezione. Sam zaś problem uważa się za nieistotny, gdyż spowodowany niekorzystnym wpływem różnych czynników pozanaukowych. Celem pracy jest wskazanie przyczyn, które doprowadziły do zmiany sposobu postrzegania owej problematyki. Szczególna uwaga zostanie poświęcona relacji taksonomii do sposobu, w jaki postrzegano poszukiwane brakujące ogniwa. Cały zaś problem brakującego ogniwa, jego przyczyny i zniknięcia, jest interpretowany jako wynik przemian metanaukowych, jakie zaszły w trakcie rozwoju taksonomii.
Źródło:
Studia Philosophiae Christianae; 2016, 52, 2; 131-153
0585-5470
Pojawia się w:
Studia Philosophiae Christianae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reflections on legal taxonomy: the example of iusiurandum
Refleksje na temat taksonomii prawniczej na przykładzie iusiurandum
Autorzy:
Villanueva Martínez, Antonio
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2057182.pdf
Data publikacji:
2021-12-08
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
taxonomy
necessary oath
Roman law
taksonomia
przysięga konieczna
prawo rzymskie
Opis:
Background: This article presents a study on the relationship between taxonomy, used in law textbooks for easier assimilation, and the legal structure of the institutions, based on the particular case of the so-called necessary oath (iusiurandum necessarium) in Roman law, which is presented in sources in a particularly unsystematic and confusing way. The reason for these reflections is determined by the difficulties of understanding the necessary oath that one finds when beginning their studies according to the criteria of doctrinal distinction between the necessary and voluntary oaths. Research propose: The purpose of this article is to determine the relationship between law and taxonomy, and answer the question whether taxonomy serves the purposes of research and application of law or, on the contrary, it is cultivated by the mere scientific inertia coming from the natural sciences. It is a question of gaining a better understanding of the sensitivity of classical jurisprudence, as well as the order of Corpus Iuris Civilis. Methods: The starting point of the article constitute citing different doctrinal opinions concerning the criteria of distinction between the necessary and voluntary oaths in ancient Rome. They are analyzed in the light of the jurisprudential sources, in order to verify their validity. The method is based on the exegetical analysis of these sources. Conclusions: The classification of legal knowledge must be based on both social and legal realities reflected in written laws, regardless of whether they are fitted into easier-to-understand categories.
Przedmiot badań: W niniejszym artykule rozważa się relację między taksonomią stosowaną w podręcznikach prawa rzymskiego w celu łatwiejszego przyswojenia materiału a prawną konstrukcją instytucji. Analizie poddany został przykład tzw. rzymskiej przysięgi koniecznej (iusiurandum necessarium), która w źródłach przedstawiana jest w sposób szczególnie nieusystematyzowany i niejasny. Asumpt do tych rozważań stanowią trudności w zrozumieniu instytucji przysięgi koniecznej, które napotyka się, rozpoczynając badania w oparciu o doktrynalne kryteria rozróżnienia przysięgi koniecznej i dobrowolnej. Cel badawczy: Celem niniejszego artykułu jest określenie relacji między prawem a taksonomią oraz odpowiedź na pytanie, czy taksonomia służy badaniom i stosowaniu prawa, czy też przeciwnie: jest praktykowana jako rezultat zwykłej naukowej inercji, wywodzącej się z nauk przyrodniczych. Celem jest lepsze zrozumienie subtelności klasycznej jurysprudencji, a także struktury Corpus Iuris Civilis. Metoda badawcza: Punkt wyjścia analiz stanowią opinie doktryny, dotyczące kryterium rozróżnienia między przysięgą konieczną i dobrowolną w prawie rzymskim. Kategorie te są następnie analizowane w oparciu o źródła jurysprudencyjne. W ten sposób ważność proponowanych kryteriów rozróżnienia poddawana jest weryfikacji. Metoda opiera się na egzegetycznej analizie źródeł. Wyniki: Klasyfikacja wiedzy prawniczej musi wynikać tak z realiów społecznych, jak i prawnych. Nie może mieć na nią wpływu to, czy te ostatnie, odzwierciedlone w prawach spisanych, dają się dopasować do łatwiejszych do zrozumienia kategorii.
Źródło:
Studia Prawno-Ekonomiczne; 2021, 120; 119-133
0081-6841
Pojawia się w:
Studia Prawno-Ekonomiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 161

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies