Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "szczęki" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-12 z 12
    Tytuł:
    Szkliwiak zatoki szczękowej – opis przypadku
    Autorzy:
    Łapienis, Magdalena
    Kaczmarczyk, Dariusz
    Zimmer-Nowicka, Joanna
    Niedźwiecka, Izabela
    Jesionek-Kupnicka, Dorota
    Morawiec-Bajda, Alina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1398777.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    guz szczęki
    adamantinoma
    nos
    chirurgia
    radioterapia
    Opis:
    Ameloblastoma (adamantinoma) is a benign neoplasm deriving from the enamel organ. Its etiology has not been ultimately determined. It constitutes about 1% of all head and neck tumours, and about 11% of teeth-originating tumours. Usually it occurs in the mandible near premolar and molar teeth, more rarely in its anterior part. About 20% of described cases of ameloblastoma relate to the jaw, its very rare location is gingiva or cheak tunica mucosa. The essay presents a case of ameloblastoma of a maxillary sinus in a 65-year-old man. The diagnostic and treatment algorithm in ameloblastoma is discussed.
    Źródło:
    Polish Journal of Otolaryngology; 2008, 62, 6; 784-786
    0030-6657
    2300-8423
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Otolaryngology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    A comparison of impact force reduction by polymer materials used for mouthguard fabrication
    Autorzy:
    Gawlak, D.
    Mańka-Malara, K.
    Mierzwińska-Nastalska, E.
    Gieleta, R.
    Kamiński, T.
    Łuniewska, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/306696.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
    Tematy:
    sport
    uzębienie
    urazy szczęki
    ochraniacze wewnątrzustne
    teeth trauma
    mouthguards
    oro-facial injury
    Opis:
    Purpose: The essential function of mouthguards is protection against the effects of injuries sustained during sports activities. This purpose will be successfully achieved if appropriate materials ensuring sufficient reduction of the injury force are used for mouthguard fabrication. Objective: The objective of the study was to investigate the force reduction capability of selected materials as well as to identify which material reduces the impact force to the highest degree. Methods: The material for the study were samples of polymers (6 samples in total), obtained during the process of deep pressing (2 samples), flasking (3 samples) and thermal injection (1 sample), which were tested for impact force damping using an impact device – Charpy impact hammer. The control group comprised of the ceramic material samples subjected to the hammer impact. The statistical analysis applied in this study were one-way Welch ANOVA with post-hoc Games-Howell pairwise comparisons. Results: The test materials reduced the impact force of the impact hammer to varying degrees. The greatest damping capability was demonstrated for the following materials: Impak with 1:1 powder-to-liquid weight ratio polymerized with the conventional flasking technique, and Corflex Orthodontic used in the thermal injection technique of mouthguard fabrication. Conclusions: Impak with 1:1 weight ratio and Corflex Orthodontic should be recommended for the fabrication of mouthguards since they demonstrated the most advantageous damping properties.
    Źródło:
    Acta of Bioengineering and Biomechanics; 2017, 19, 1; 89-95
    1509-409X
    2450-6303
    Pojawia się w:
    Acta of Bioengineering and Biomechanics
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Description of the lower jaws of Baculites from the Upper Cretaceous U.S. Western Interior
    Autorzy:
    Larson, N. L.
    Landman, N. H.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/138795.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    jaws
    Upper Cretaceous
    Pierre Shale
    Niobrara Chalk
    Baculites
    szczęki
    kreda górna
    formacja Niobrara
    Opis:
    We report the discovery of lower jaws of Baculites (Ammonoidea) from the Upper Cretaceous U.S. Western Interior. In the lower Campanian Smoky Hill Chalk Member of the Niobrara Chalk of Kansas, most of the jaws occur as isolated elements. Based on their age, they probably belong to Baculites sp. (smooth). They conform to the description of rugaptychus, and are ornamented with coarse rugae on their ventral side. One specimen is preserved inside a small fecal pellet that was probably produced by a fish. Another specimen occurs inside in a crushed body chamber near the aperture and is probably in situ. Three small structures are present immediately behind the jaw and may represent the remains of the gills. In the lower Maastrichtian Pierre Shale of Wyoming, two specimens of Baculites grandis contain lower jaws inside their body chambers, and are probably in situ. In both specimens, the jaws are oriented at an acute angle to the long axis of the shell, with their anterior ends pointing toward the dorsum. One of the jaws is folded into a U-shape, which probably approximates the shape of the jaw during life. Based on the measurements of the jaws and the shape of the shell, the jaws could not have touched the sides of the shell even if they were splayed out, implying that they could not have effectively served as opercula. Instead, in combination with the upper jaws and radula, they constituted the buccal apparatus that collected and conveyed food to the esophagus.
    Źródło:
    Acta Geologica Polonica; 2017, 67, 1; 109-120
    0001-5709
    Pojawia się w:
    Acta Geologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zespół pojedynczego siekacza środkowego szczęki, opis pacjentów
    Solitary Median Maxillary Central Incisor Syndrome, patient descriptions. Contribution to preventive and interceptive orthodontic procedure
    Autorzy:
    Machorowska-Pieniążek, Agnieszka
    Dzemiańczyk, Sylwia
    Rokicka, Joanna
    Machniak, Dariusz
    Pieniążek, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1035057.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
    Tematy:
    siekacz środkowy szczęki
    łuk kupidyna
    holoprosencefalia
    maxillary central incisor
    cupid’s bow
    holoprosencephaly
    Opis:
    The solitary median maxillary central incisor (SMMCI) syndrome is a congenital developmental defect of the head. The prevalent symptom is a solitary median incisor of the maxilla both in primary and secondary dentition. The cause of the syndrome is related to midline defects in the migration and connection of the prechordal mesoderm between the 35th and the 38th day post conception (p.c.). Such a malformation occurs at the region of the frontonasal ridge which takes part in the formation of the median structures of the head such as the incisive bone with incisors and the corresponding region of the mouth cavity vault, the philtrum and the median part of the upper vermilion border, as well as eye sockets, nasal ducts with anterior and posterior nares, nasal septum, and the palatal wall. The remaining characteristic features of the syndrome are observed in the head region and also co-exist with other systemic developmental defects. The aim of the study was to present the SMMCI syndrome in two female patients treated at the Department of Orthodontics of the Medical University of Silesia in Zabrze, Poland. Based on patient observations, diagnosis is made late, most frequently by dentists after the occurrence of a prevalent symptom. The aim of orthodontists is to monitor the development of dentition and occlusion, detailed radiological investigation and interceptive orthodontic care.
    Zespół pojedynczego siekacza środkowego szczęki (solitary median maxillary central incisor – SMMCIS) to wrodzona wada rozwojowa głowy, której objawem dominującym jest pojedynczy środkowy siekacz szczęki zarówno w uzębieniu mlecznym, jak i stałym. Przyczyną wystąpienia zespołu jest zaburzenie migracji i łączenia w linii pośrodkowej mezodermy przedstrunowej w okresie między 35 a 38 dniem post conception (p.c.). Malformacja ta odbywa się w obszarze wyrostka czołowo-nosowego, który bierze udział w powstawaniu środkowych struktur głowy, takich jak: kość przysieczna wraz z siekaczami i odpowiadającą jej okolicą sklepienia jamy ustnej, filtrum i pośrodkowa część czerwieni wargi górnej, ponadto: oczodoły, przewody nosowe wraz z nozdrzami przednimi, tylnymi, przegrodą nosową oraz wałem podniebiennym. Pozostałe cechy zespołu ujawniają się w obrębie głowy oraz współwystępują z innymi układowymi wadami rozwojowymi. Celem pracy było przedstawienie zespołu SMMCI u dwóch pacjentek leczonych w Zakładzie Ortodoncji SUM w Zabrzu. Z prezentacji pacjentów wynika, że rozpoznanie tego zespołu stawiane jest późno, najczęściej przez stomatologów, po pojawieniu się objawu dominującego. Zadaniami lekarza ortodonty są monitoring rozwoju uzębienia i zgryzu, szczegółowa diagnostyka radiologiczna i interceptywna opieka ortodontyczna.
    Źródło:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2014, 68, 1; 66-72
    1734-025X
    Pojawia się w:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Late Cretaceous lizard Pleurodontagama and the origin of tooth permanency in Lepidosauria
    Poznokredowa jaszczurka Pleurodontagama a powstanie uzebienia permanentnego u Lepidosauria
    Autorzy:
    Borsuk-Bialynicka, M
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/20355.pdf
    Data publikacji:
    1996
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Tematy:
    fauna kopalna
    uzebienie
    zgryz
    kreda
    paleontologia
    jaszczurki
    paleozoologia
    szczeki
    Pleurodontagama aenigmatodes
    Lepidosauria
    morfologia zwierzat
    Opis:
    The sinuous double-row dentition of Pleurodontagama aenigmatodes, the Late Cretaceous Mongolian relative of the Acrodonta is a possible initial stage of evolution of tooth permanency in the Acrodonta. The reconstructed ontogenetic development of this dentition is considered as a model of evolutionary events that resulted in tooth permanency. The acceleration of the posteriad growth of jaws, that occurred at the origin of the Acrodonta, was probably followed by both peripheral and interstitial growth of the dental lamina. Created by the interstitial growth, the interdental spaces were not large enough to allow for the inclusion of the subsequently developed teeth into the main (labial) tooth row. Their blockage resulted in the eventual total blockage of tooth replacement. The requirements of the precise occlusion resulted in a reduction of the redundant lingual tooth row of the Pleurodontagama type. The dentition subsequently changed into a one-row permanent type increasing by a sequential addition of teeth. The patterns of dentition in the sphenodontidans and the varanoids may also result from evolutionary changes of skull proportions via the differential growth of jaws and consequent adjustment of the dental lamina.
    Przedmiotem pracy jest interpretacja uzębienia najprymitywniejszego rodzaju i gatunku agamidów - Pleurodontagama aenigmatodes Borsuk-Białynicka & Moody, 1984 z późnej kredy Mongolii. Naprzemienny, dwuszeregowy układ tego uzębienia zinterpretowano jako przejaw braku koordynacji między procesem wzrostu i wymiany uzębienia w ontogenezie z jednej strony a procesem wzrostu samych szczęk, stanowiących miejsce osadzenia tego uzębienia, z drugiej strony. W oparciu o tę interpretację zaproponowano model powstawania uzębienia permanentnego w filogenezie Acrodonta, stosując go następnie do wyjaśnienia pochodzenia uzębienia permanentnego Sphenodontida oraz waranidowego typu wymiany zębów u Anguimorpha. Podstawowe założenia prezentowanego modelu to (1) związki między zróżnicowanym wzrostem kości a wymianą zębów proponowane przez Osborna (1971, 1973, 1974) i Westergaarda (1980, 1986) oraz (2) istotnosć zmiany kształtu szczęk dla powstania linii ewolucyjnej Acrodonta (Robinson 1973, 1976; Borsuk-Białynicka 1986). Zmiana ta polegała na podsuwaniu się szczęk pod oczodół, co miało związek ze wzmacnianiem zgryzu u Acrodonta w porównaniu z ich iguanidowymi przodkami. Przesunięcie takie zachodzić musiało drogą intensyfikacji wzrostu tylnej części szczęki, czemu siłą rzeczy towarzyszł podobnie ukierunkowany wzrost listewki zębowej. Międzyzębowe (zamiast bezpośrednio dojęzykowego względem zębów funkcjonujścych) położenie kolejnych pokoleń zębów świadczy o tym, że wzrost listewki zębowej zachodził nie tylko na peryferiach, lecz także wewnątrz jej tkanki (interstycjalnie). Zahamowanie wielu zębów na pozycjach dojęzykowych prezentowane przez pleurodontagamę świadczy o niewydolności tego wzrostu w stosunku do wielkości tworzonych zębów. Zgodnie z proponowaną hipotezą, takie właśnie niedopasowanie tempa wzrostu szczęki do tempa wymiany doprowadziło do zablokowania wymiany i powstania uzębienia permanentnego charakterystycznego dla agamidów, a także kameleonów. Podsunięcie szczęk pod oczodół charakterystyczne dla Sphenodontida wiąże się także ze swego rodzaju naprzemiennoscią uzębienia (dotyczącą przede wszystkiem rozmiarów zębów), a także z zablokowaniem wymiany. Zjawiska te dotyczyły pierwotnie (u Diphydontosaurus avonis Whiteside, 1986, późnotriasowego przedstawiciela Sphenodontida) tylnej , a więc najsilniej rosnącej części szczęk, później całego uzębienia. W oparciu o zaproponowany tu model można przypuszczać, że intensywny wzrost szczęk w kierunku ku przodowi od oczodołu, uważany za charakterystyczną cechę Platynota (McDowell & Bogert 1954) spowodował charakterystyczną, naprzemienną wymianę zębów, zwaną typem waranidowym (Edmund 1960). Kierunek tego wzrostu (na zewnątrz czaszki zamiast ku oczodołowi i stawowi szczękowemu) pozwolił na swobodne mieszczenie się zębów kolejnych pokoleń w jednym szeregu i na międzyzębowe położenie zawiązków.
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 1996, 41, 3; 231-252
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Revised taxonomy of albanerpetontid amphibians
    Rewizja taksonomiczna plazow z rodziny Albanerpetodontidae
    Autorzy:
    Gardner, J D
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/20188.pdf
    Data publikacji:
    2000
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Tematy:
    fauna kopalna
    albanerpetodonty
    kosci czolowe
    taksonomia
    jura
    szczeki
    plazy
    Albanerpetontidae
    Celtedens
    kreda
    Albanerpeton
    cechy morfologiczne
    paleontologia
    Opis:
    Characters of the jaws and frontals are often used to differentiate albanerpetontid genera and species, yet the reliability of these characters has rarely been examined. Frontals are diagnostic for the genera Albanerpeton and Celtedens and for species in the latter genus. The value of frontals at the specific level in Celtedens may be inflated by lack of information about variation in jaw structure. Characters of the frontals, jaws, and body size differentiate species of Albanerpeton. Differential diagnoses are presented for the Albanerpetontidae based on cranial and vertebral characters and for the two named genera based on frontal characters. Each genus is characterized by one autapomorphy: fused frontals triangular in Albanerpeton and internasal process bulbous in Celtedens. An enigmatic albanerpetontid from the Middle Jurassic (upper Bathonian) of England has a unique mixture of frontal and premaxillary character states that precludes it from being included in either Celtedens or Albanerpeton.This leaves the oldest occurrences of the two genera in, respectively, the Late Jurassic (Kimmeridgian) and Early Cretaceous (latest Aptian/earliest Albian).
    Rodzaje albanerpetodontów klasyfikowano na podstawie cech morfologicznych szczęk i kości czołowych, ale rzadko zastanawiano się nad przydatnością taksonomiczną tych cech. Budowa kości czołowych jest diagnostyczna dla rodzajów Albanerpeton i Celtedens oraz gatunków w obrębie tego ostatniego (zwłaszcza, że brak jest danych na temat zróżnicowania morfologii szczęk w obrębie tego rodzaju). W obrębie rodzaju Albanerpeton gatunki wyróżniają się cechami kości czołowych i szczęk oraz rozmiarami ciała. Podano diagnozy różnicujące dla obu rodzajów opisanych na podstawie powyższych cech, obejmujące także morfologię kręgów. Każdy z rodzajów odznacza się jedną autapomorfią: Albanerpeton - trójkątnymi zrośniętymi kośćmi czołowymi, a Celtedens - pękatym wyrostkiem międzynosowym tych kości. Zagadkowy albanerpetodont ze środkowej jury (baton) Anglii ma mieszane cechy, nie pozwalające zaliczyć go do wyżej wymienionych. Oznacza to, że Celtedens znany jest od późnej jury (kimeryd) a Albanerpeton - od wczesnej kredy (apt/alb).
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 2000, 45, 1; 55-70
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Early Cretaceous amphilestid [triconodont] mammals from Mongolia
    Wczesnokredowe trykonodonty z rodziny Amphilestidae z Mongolii
    Autorzy:
    Kielan-Jaworowska, Z
    Dashzeveg, D
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/20872.pdf
    Data publikacji:
    1998
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Tematy:
    fauna kopalna
    zeby trzonowe
    ssaki
    trykonodonty
    Gobiconodon borissiaki
    szczeki
    Kuehneotheriidae
    staw zuchwowy
    Mongolia
    kreda
    zuchwa
    paleontologia
    Hobur
    Amphilestidae
    Gobiconodon ostromi
    Opis:
    A small collection of ?Aptianor ?Albian amphilestid ('triconodont') mammals consisting of incomplete dentaries and maxillae with teeth, from the Khoboor locality Guchin Us county in Mongolia, is described. Guchinodon Trofimov, 1978 is regarded a junior subjective synonym of Gobiconodon Trofimov, 1978. Heavier wear of the molariforms M3 and M4 than of the more anterior one-M2 in Gobiconodon borissiaki gives indirect evidence for molariform replacement in this taxon. The interlocking mechanism between lower molariforms in Gobiconodon is of the pattern seen in Kuehneotherium and Tinodon. The interlocking mechanism and the type of occlusion ally Amphilestidae with Kuehneotheriidae, from which they differ in having lower molariforms with main cusps aligned and the dentary-squamosal jaw joint (double jaw joint in Kuehneotheriidae). The main cusps in upper molariforms M3-M5 of Gobiconodon, however, show incipient triangular arrangement. The paper gives some support to Mills' idea on the therian affinities of the Amphilestidae, although it cannot be excluded that the characters that unite the two groups developed in parallel. Because of scanty material and ambiguity, we assign the Amphilestidae to order incertae sedis.
    Wpracy opisano niewielką kolekcję niekompletnych żuchw i szczęk z zębami ssaków z rodziny Amphilestidae (zaliczanej do parafiletycznej grupy "trykonodontów"). Kolekcja ta pochodzi ze stanowiska Hobur w regionie Guczin Us w południowej Mongolii. Wiek osadów z Hoburu został określony jako apt lub alb. Z osadów tych Trofimov (1978) opisał dwa rodzaje: Gobiconodon (z gatunkiem typowym G. borissiaki) i Guchinodon (z gatunkiem typowym G. hoburensis). Porównanie nowych okazów obu tych gatunków wykazało, że różnice między nimi dotyczą wymiarów oraz proporcji między wielkością guzków na zębach i mają charakter różnic gatunkowych, a nie rodzajowych. Na tej podstawie zaproponowano uznanie nazwy Guchinodon Trofimov, 1978 za młodszy synonim rodzaju Gobiconodon Trofimov, 1978. Wykazano, że u Gobiconodon borissiaki górne trzonowce M3 i M4 wykazują większe starcie niż trzonowiec M2, co uznano za pośredni dowód przemawiający za wymianą zębów trzonowych u tego gatunku. Wymiana trzonowców była wcześniej stwierdzona u amerykańskiego gatunku Gobiconodon ostromi. Zbadano też nie opisywany wcześniej mechanizm blokujący (interlocking mechanism) występujący miedzy dolnymi trzonowcami obu badanych gatunków i stwierdzono, że mechanizm ten jest tego samego typu co u symetrodontów Kuehneotherium i Tinodon, a odmienny od typu występującego u "trykonodontów'' z rodziny Triconodontidae. Również i typ okluzji występujący u badanych "trykonodontów'' jest zbliżony do typu charakterystycznego dla symetrodontów, co zgadza się z wcześniejszą sugestią Millsa (1971) dotyczącą okluzji u innych amfilestydów. Tak więc mechanizm blokujący i typ okluzji sugerują pokrewieństwo Amphilestidae z Kuehneotheriidae. Amphilestidae różnią się jednak od Kuehneotheriidae obecnością pojedynczego stawu żuchwowego (u Kuehneotheriidae staw żuchwowy jest złożony, przejściowy między stawem typu gadziego i ssaczego) oraz układem guzków na zębach. U Amphilestidae guzki na dolnych trzonowcach ułożone są w prostej linii, gdy u Kuehnoetheriidae tworzą one zaczątkowy trojkąt. Jednakże na tylnych górnych trzonowcach u obu badanych gatunków gobikonodonta występuje zaczątkowe trójkątne ułożenie guzków. Praca dostarcza pewnego poparcia dla poglądu Millsa (1971) o pokrewieństwach amfilestydów ze ssakami właściwymi (Theria sensu lato), do których należą między innymi wymarłe Kuehneotheriidae, oraz współczesne torbacze i łożyskowce. Nie jest jednak wykluczone, że cechy zbliżające Amphilestidae i Kuehneotheriidae mogły powstać w obu grupach niezależnie. W związku z niekompletnym poznaniem Amphilestidae, rodzinę tę zaliczono do rzędu incertae sedis.
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 1998, 43, 3; 413-438
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Late Viruan [Caradoc] polychaete jaws from North Estonia and the St.Petersburg region
    Karadockie aparaty szczekowe wieloszczetow z polnocnej Estonii i regionu Petersburga
    Autorzy:
    Hints, O
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/21131.pdf
    Data publikacji:
    1998
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Tematy:
    fauna kopalna
    Estonioprion
    nowe gatunki
    aparat szczekowy
    Incisiprion
    wiruan
    szczeki
    Estonia polnocna
    szelf wapienny
    karadok
    wieloszczety
    Eunicidae
    ordowik
    Petersburg
    paleontologia
    Opis:
    An abundant, diverse and well-preserved fauna of jaw-bearing polychaetes (Annelida, Polychaeta, Eunicida) was recovered from the late Viruan (Caradoc) of eight borehole sections in North Estonia and the St. Petersburg region. Altogether 46 species are encountered. Two new genera, Incisipnon with type species I. incisus (Kielan-Jaworowska, 1966) and Estonioprion with type species E. maennili sp. n., and five new species (Incisiprion edentulus, Polychaetura kielanae, Ramphoprion bialatus, Ramphoprion peterburgensis, Estonioprion maennili) are introduced. In addition 17 new species are described under open nomenclature. The taxonomy is based on jaw apparatuses, fused or reconstructed ones. Many species found in Estonia have been previously described from the erratic boulders of Poland. The studied polychaete fauna was confined to the North Estonian Confacies, a shallow-water carbonate shelf, which constituted favourable habitats for Ordovician polychaete worms. The stratigraphical ranges of many prevalent polychaete species exceed the interval studied. However, a few species seem to be restricted to particular horizons and may be useful for stratigraphy. Polychaete assemblages of certain time intervals, characterized by very steady species composition and relative frequencies of different taxa, were spatially widespread within the North Estonian Confacies. Based on the changes in the assemblages, some stratigraphical levels, like the boundary beds of the Idavere and Jõhvi stages, can be traced within the study area. The jawed polychaete faunas of Baltica and Laurentia probably had several species in common during the Caradoc.
    Z osadów późnego wiruanu (karadok) z ośmiu wierceń na obszarze półocnej Estonii i z regionu Petersburga wydobyto liczne dobrze zachowane aparaty szczękowe wieloszczetów z rodziny Eunicidae. Ogółem oznaczono 46 gatunków wieloszczetów. Wyróżniono dwa nowe rodzaje: Incisiprion, z gatunkiem typowym I. incisus (Kielan-Jaworowska, 1966) i Estonioprion, z gatunkiem typowym E. maennili sp. n. Opisano tez pięć nowych gatunków: Incisiprion edentulus, Polychaetura kielanae, Ramphoprion bialatus, Ramphoprion peterburgensis i Estonioprion maennili. Ponadto w nomenklaturze otwartej opisano 17 nowych gatunków. Systematykę oparto na aparatach złożonych z kilku szczęk, lub zrekonstruowanych na podstawie izolowanych szczęk. Liczne gatunki znalezione w Estonii były poprzednio opisane z ordowickich głazów narzutowych Polski. Badana fauna wieloszczetów występuje w Estonii na obszarze wapiennego szelfu, na którym w ordowiku panowaly korzystne warunki dla rozwoju tej grupy. Zasięgi stratygraficzne wielu badanych gatunków przekraczają interwał, z którego pochodzi badana fauna. Jednakże niektóre gatunki wydają się być ograniczone do określonych poziomów i mogą być użyteczne dla stratygrafii. Na podstawie zmian w zespołach wieloszczetów w poszczególnych poziomach karadoku, w pracy tej wyróżniono pewne poziomy stratygraficzne oparte na wieloszczetach, jak, np. warstwy przejściowe między piętrami Idavere i Jõhvi. Wiele gatunków wieloszczetów w karadoku było zapewne wspólnych dla regionu Bałtyckiego i Kanady.
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 1998, 43, 3; 471-516
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Hartmaniellidae - living fossils among polychaetes
    Autorzy:
    Szaniawski, H
    Imajima, M
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22164.pdf
    Data publikacji:
    1996
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Tematy:
    fauna kopalna
    mezozoik
    trias
    skamienialosci
    jura
    aparat szczekowy
    szczeki
    skolekodonty
    Palurites
    kielanoprionidy
    hartmaniellidy
    wieloszczety
    cechy morfologiczne
    paleontologia
    Palurites raridentatus
    Palurites jurassicus
    Opis:
    The jaw apparatus of the Recent eunicoid polychaete Hartmaniella erecta is closely similar to those of the Mesozoic species of Palurites. It is concluded that the family Hartmaniellidae originated in the late Palaeozoic from an ancestor close to the Paulinitidae and is qlosely related to Kielanoprionidae. The lineage shows an extremaly slow rate of evolution. Hartmaniellids have been abundant during the whole Mesozoic while its Recent representation is only a relic. Palurites jurassicus sp. n. is proposed.
    W oparciu o badania porównawcze wykazano, że stosunkowo niedawno poznana rodzina wieloszczetów współczesnych Hartmaniellidae (Imajima 1977) posiada aparat szczękowy o bardzo podobnej budowie do wcześniej już znanego gatunku triasowego Paluriles raridentahus (Kozur 1967) oraz do opisanego w niniejszej pracy gatunku jurajskiego Palurites jurassicus sp. n. Podobieństwo to dotyczy zarówno budowy całych aparatów jak i poszczególnych ich elementów (Figs 1-4, 58) i wskazuje na bliskie pokrewieństwo. Do rodzaju Palurites należy ponadto kilka innych gatuków mezozoicznych, znabych dotychczas wyłącznie na podstawie izolowanych szczęk. Porównania z wcześniej opisanymi skolekodontami (Figs 5A, C-D, 6) pozwalają na stwierdzenie, że hartmaniellidy wyodrębniły się już w górnym paleozoiku, pochodzą od przodków bliskich paulinitidom i są najbliżej spokrewnione z kielanoprionidami. Wśród form współczesnych najbardziej do nich zbliżona jest rodzina Lumbrinereidae (Fig. 7). Hartmaniellidy były bardzo liczne w mezozoiku, a współcześnie żyją zaledwie dwa ich gatunki o bardzo ograniczonym zasięgu występowania. Uważać je więc można za formy reliktowe.
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 1996, 41, 2; 111-125
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Żywienie a próchnica zębów. Cz. IV. Wyniki badań histologicznych uzębienia szczurów białych żywionych dietami próchnicotwórczymi, uzupełnianymi witaminami A i D
    Pitanie i karioz zubov. Chast' IV. Rezul'taty gistologicheskikh issledovanijj zubov bel'ykh krys pitaemykh karioznotvornymi dietami dopolnjaemymi vitaminami A i D
    Nutrition and dental caries. Part IV. Results of a histological study on dentition in albino rats fed cariogenic diets supplemented with vitamins A and D
    Autorzy:
    Opuszynska, T.
    Obersztyn, A.
    Szczygiel, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/877566.pdf
    Data publikacji:
    1962
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
    Tematy:
    prochnica zebow
    badania histologiczne
    szczeki
    szczury biale
    zywienie zwierzat
    witamina A
    witamina D
    uzupelnianie niedoborow
    tooth decay
    histological analysis
    jaw
    white rat
    animal feeding
    vitamin A
    vitamin D
    supplementation
    Źródło:
    Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 1962, 13, 6
    0035-7715
    Pojawia się w:
    Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Effect of hyrax screw localization on cranium response during rapid maxillary expansion
    Wpływ lokalizacji śruby na dokręcanie na odpowiedź korową podczas szybkiego rozszerzania się szczęki
    Autorzy:
    Bosiakov, S.
    Vinakurava, A.
    Slavashevich, I.
    Grichanyuk, D.
    Stachowicz, F.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/195915.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Politechnika Rzeszowska im. Ignacego Łukasiewicza. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    rapid maxillary expansion
    intact skull
    palate cleft
    finite element method
    HYRAX device
    stress-strain state
    szybkie rozszerzenie szczęki
    nienaruszona czaszka
    rozszczep podniebienia
    metoda elementów skończonych
    urządzenie HYRAX
    stan naprężenia-odkształcenia
    Opis:
    Rapid maxillary expansion is employed for the treatment of cross-bite and deficiency of transversal dimension of the maxilla in patients with and without cleft of palate and lip. The aim of this study is the finite-element analysis of stresses and displacements of skull, with and without unilateral cleft, after application of the HYRAX orthodontic device. Three different constructions of the orthodontic Hyrax device with different positions of the screw - in the occlusal horizontal plane, near occlusal horizontal plane and near the palate - are considered. Application of the orthodontic device corresponds to the rotation of the screw on one-quarter turn. It is established that the screw position significantly affects the stress patterns in skull and displacements of the cranium with and without unilateral palate cleft. Depending on the construction of the orthodontic appliance, the maxilla halves in the transversal plane are unfolded or the whole skull is entirely rotated in the sagittal plane. The obtained results can be used for designing of orthodontic appliances with the Hyrax screw, as well as for planning of osteotomies during the surgical assistance of the rapid maxillary expansion.
    Do leczenia przekrwienia i niedoboru wymiarów przekroju poprzecznego szczęki u chorych z rozszczepem lub bez rozszczepu podniebienia i wargi stosowana jest szybka ekspandacja szczęki. Celem tego badania jest analiza naprężeń oraz przemieszczeń czaszki, z/bez jednostronnego rozszczepu, po zastosowaniu urządzenia ortodontycznego HYRAX. Uwzględniane są trzy różne konstrukcje przyrządu HYRAX z różnymi pozycjami śruby - w płaszczyźnie poziomej zgryzu, w pobliżu płaszczyzny poziomej okluzji i pod podniebieniem. Ustalono, że pozycja śruby w znaczący sposób wpływa na rozkłady przemieszczeń i naprężeń w czaszce z/bez jednostronnego rozszczepu podniebienia. W zależności od konstrukcji urządzenia ortodontycznego przemieszczane są połówki szczęki w płaszczyźnie poprzecznej lub cała czaszka jest całkowicie obracana w płaszczyźnie strzałkowej. Uzyskane wyniki mogą być wykorzystane do projektowania urządzeń ortodontycznych za pomocą śruby Hyrax, a także do planowania osteotomii podczas chirurgicznego wspomagania szybkiego rozszerzania się szczęki.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe Politechniki Rzeszowskiej. Mechanika; 2017, z. 89 [295], 2; 17-28
    0209-2689
    2300-5211
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe Politechniki Rzeszowskiej. Mechanika
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zróżnicowanie cech biometrycznych i kraniometrycznych u zająca szaraka w Małopolsce
    Differentiation of craniometric and biometric characteristics of the European hare (Lepus europaeus) in the Malopolska region
    Autorzy:
    Wajdzik, M.
    Tomek, A.
    Kubacki, T.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/994998.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Leśne
    Tematy:
    Malopolska
    zwierzeta lowne
    zajac szarak
    Lepus europaeus
    samice
    samce
    wiek zwierzat
    cechy biometryczne
    wymiary ciala
    masa ciala
    pomiary kraniometryczne
    dlugosc czaszki
    dlugosc diastemy zuchwy
    dlugosc diastemy szczeki
    szerokosc puszki mozgowej
    lepus europaeus
    body dimensions
    weight
    scull parameters
    Opis:
    The aim of the study was to examine the major biometric parameters of the European hare (Lepus europaeus) occurring in the former Krakowskie Province and to investigate possible differences related to age and sex, as well as the place of culling (geographic region). The study was conducted on 224 carcasses of hares shot in group hunting in the years 1995−2008.
    Źródło:
    Sylwan; 2012, 156, 02; 147-158
    0039-7660
    Pojawia się w:
    Sylwan
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-12 z 12

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies