Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "sumienia i religii" wg kryterium: Temat


Tytuł:
“We are fortress Europe!” Nativism and religion in the ideology of Pegida in the context of the European crisis
“Jesteśmy fortecą, Europo!” Natywizm i religia w ideologii Pegidy w kontekście europejskiego kryzysu
Autorzy:
Murariu, Mihai
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044004.pdf
Data publikacji:
2017-12-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Pegida
religious associations
religious communities
freedom of conscience and religion
nativism
religion
crisis
ideology
religious freedom
religious organization
Law on Religion
natywizm
religia
kryzys
ideologia
wolność religijna
wolność sumienia i religii
prawo wyznaniowe
kościoły i związki wyznaniowe
Opis:
This article deals with the movement known as “Patriotic Europeans against the Islamisation of the Occident,” or Pegida, focusing primarily on the nativist dimension which often takes centre stage in its ideological discourse. Pegida describes itself as a defender of Western Civilization and of its Christian legacy from what it sees as the perils of Islamisation on the one hand, and of globalist political elites on the other. In the context of the political changes and rise of alternative visions of civil society, particularly in Central and Eastern Europe, Pegida should arguably be seen as a representative of a growing European nativist wave. Lastly, the article looks at the “Prague Declaration,” a document which was signed in 2016 by Pegida and a number of allied movements from outside of Germany.
Przedmiotem artykułu jest ruch znany jako „Patriotic Europeans against the Islamisation of the Occident” (Patriotyczni Europejczycy Przeciwko Islamizacji Zachodu) lub Pegida, przy czym akcent położony jest na kwestie związane z natywizmem, które często zajmują centralne miejsce w dyskursie ideologicznym. Pegida definiuje się jako obrońca zachodniej cywilizacji i jej chrześcijańskiego dziedzictwa przed tym, co jest przez nią określane jako niebezpieczeństwo islamizacji z jednej strony, oraz zagrożenie ze strony globalistycznych elit politycznych z drugiej. W kontekście dokonujących się zmian politycznych i tworzenia alternatywnych wizji społeczeństwa obywatelskiego, zwłaszcza w Europie Środkowej i Wschodniej, Pegida może być postrzegana jako przedstawiciel rosnącej europejskiej fali natywistycznej. Na koniec artykuł odnosi się do tzw. Deklaracji Praskiej (Prague Declaration), która została przyjęta w 2016 r. przez Pegidę i kilka powiązanych z nią ruchów spoza Niemiec.
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2017, 20; 53-68
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aspekty prawne współpracy dyrektora szkoły publicznej z kościołami i innymi związkami wyznaniowymi
Legal Aspects of the School of Public Cooperation with Churches and Religious Denominations
Autorzy:
Balicki, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1401163.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
nauczyciel
szkoła
kościoły
Kościół katolicki
związki wyznaniowe
nauka religii
nauczanie religii w szkole
prawo wyznaniowe
stosunki państwo – kościół
wolność sumienia i religii
wolność sumienia i wyznania
teacher
school
churches
Catholic Church
religious denominations
lessons of religion
church - state relations (Poland)
Churches and Religious Association
freedom of conscience and religion
freedom of religion
law on religion
Opis:
Nauczanie religii odgrywa bardzo ważną rolę w wychowaniu młodego pokolenia. Jest ono obecne w polskim systemie oświaty. Zgodnie z przepisem art. 12 ustawy o systemie oświaty, nauka religii jest organizowana na życzenie rodziców w publicznych przedszkolach, szkołach podstawowych, gimnazjach i ponadgimnajalnych. Kształt przepisów dotyczących nauczania religii w szkołach i przedszkolach publicznych nakłada obowiązek współpracy dyrektora szkoły z Kościołami i związkami wyznaniowymi w zakresie nauczania religii. Najbardziej widoczne jest to w zakresie zatrudniania nauczycieli religii. Wprawdzie podmiotem zatrudniającym nauczyciela religii jest dyrektor szkoły, jednakże nie może on zatrudnić osoby nie posiadającej misji kanonicznej. Kościoły i związki wyznaniowe mają również możliwość cofnięcia misji kanonicznej, co skutkuje zwolnieniem takiego nauczyciela, nawet w ciągu roku szkolnego. Obowiązek wspomnianej współpracy widoczny jest również przy organizacji rekolekcji wielkopostnych. Nie są to jedyne sfery współpracy szkoły z Kościołami i związkami wyznaniowymi. Wspomniana współpraca powinna być jak najściślejsza, gdyż w wielu aspektach pracy szkoły może ona przynieść pozytywne rezultaty wychowawcze.
Religious education plays a very important role in the upbringing of the young generation. It is present in the Polish educational system. The provisions on religious education in schools and preschools requires cooperation of the school and churches and religious organizations in the field of religious education. This is most evident in the employment of teachers of religion. Although the subject of employing a teacher of religion is director of the school, but he can not hire a person lacking canonical mission. Churches and religious organizations are also able to release a teacher, even during the school year. The obligation of the cooperation is also seen in the organization of the Lenten retreat. The are not the only areas of cooperation should be the closest possible, as in many aspects of school can bring positive outcomes of education.
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2013, 16; 229-248
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Between law and politics: Muslim religious practices in Swiss public schools
Pomiędzy prawem a polityką: muzułmańskie praktyki religijne w szwajcarskich szkołach publicznych
Autorzy:
Bretscher, Fabienne
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044006.pdf
Data publikacji:
2017-12-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
religious freedom
Islam
public education
judiciary
Switzerland
school
freedom of conscience and religion
Law on Religion
burqa
niqab
wolność religijna
edukacja publiczna
szkoła
sądownictwo
Szwajcaria
wolność sumienia i religii
prawo wyznaniowe
wolność sumienia i wyznania
szkoły publiczne
muzułmańskie nakrycie głowy
Opis:
Switzerland is currently confronted with a strong political movement that aims at restricting civil rights of certain minority groups, in particular Muslims. This has led to several limitations to their religious practices, some of them even approved by popular vote. From a legal point of view, the question arises which role this shift in politics plays in the Federal Supreme Court’s interpretation of the fundamental right to freedom of religion granted by the Swiss Constitution in cases regarding Muslims. By means of a case study in the field of public education, this paper examines how the political environment influences the relevant case law. It arrives at the conclusion that although the Court was at first following the political trend of restricting Muslims’ fundamental rights, it has taken a stronger stand against such tendencies in recent decisions.
Szwajcaria stoi obecnie w obliczu silnego ruchu politycznego, którego celem jest ograniczenie praw obywatelskich niektórych grup mniejszościowych, w szczególności muzułmanów. Doprowadziło to do różnych ograniczeń ich praktyk religijnych. Niektóre z tych ograniczeń zostały nawet zaakceptowane w głosowaniu powszechnym. Z prawnego punktu widzenia powstaje pytanie o rolę, jaką ta zmiana w polityce odgrywa w przyjmowanej przez Federalny Sąd Najwyższy interpretacji podstawowego prawa do wolności religii zagwarantowanego w szwajcarskiej Konstytucji w sprawach dotyczących muzułmanów. Artykuł analizuje wpływ środowiska politycznego na orzecznictwo odnosząc się do spraw z zakresu edukacji publicznej. W konkluzji stwierdza się, że chociaż Sąd początkowo wpisywał się w polityczny trend ograniczania podstawowych praw muzułmanów, to jednak w ostatnich decyzjach zajmuje mocniejsze stanowisko przeciwko takim tendencjom.
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2017, 20; 35-52
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Charakterystyka stosunku prawnego łączącego kapelana z podmiotem leczniczym w świetle przepisów prawa polskiego i wybranych regulacji prawa wewnętrznego Kościoła katolickiego
Characterizing the legal relationship between chaplains and medical facilities in the context of Polish law and selected regulations of the Roman Catholic Church
Autorzy:
Ożóg, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1043498.pdf
Data publikacji:
2018-12-18
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
chaplain
churches and other religious organizations
patient
pastoral care
freedom of conscience and religion
religious freedom
Law on Religion
kapelan
pacjent
duchowny
kościoły i inne związki wyznaniowe
posługa duszpasterska
wolność sumienia i religii
wolność religijna
duszpasterstwo
Opis:
Przedmiotem artykułu jest przedstawienie form prawnych nawiązania współpracy podmiotu leczniczego z kapelanem w celu zagwarantowania pacjentom prawa do opieki duszpasterskiej. Problem badawczy stanowi określenie relacji prawnej łączącej kapelana z placówką medyczną, w której pełni posługę. Celem badań było scharakteryzowanie stosunku prawnego łączącego kapelana z podmiotem leczniczym z uwzględnieniem form: umowy o pracę, umowy zlecenia oraz umowy o świadczenie wolontariatu. Główną metodę badawczą stanowi metoda dogmatyczna oraz w uzupełniającym zakresie metoda historyczna. Wyniki badań prowadzą do wniosku o szczególnym znaczeniu umowy o pracę dla ukształtowania więzi prawnej kapelana z podmiotem leczniczym. Stosunek prawny łączący kapelana z podmiotem leczniczym ma charakter ramowy na gruncie prawa państwowego z uwagi na konieczność poszanowania relacji instytucjonalnych między państwem a kościołami i innymi związkami wyznaniowymi. Szczegółowe obowiązki duchownego określa prawo wspólnoty religijnej, z której duchowny się wywodzi, jednakże nie obowiązuje ono automatycznie na forum prawa państwowego.
The aim of this article is to present the legal forms of establishing cooperation between medical facilities and chaplains with a view to guaranteeing patients’ right to pastoral care. The main research problem concerns defining the legal relationship between the chaplain and the medical facility in which he provides pastoral care. More specifically, the study aims to characterize the legal relationship between the chaplain and the medical facility taking into account the following types of employment: employment contracts, civil law contracts and voluntary work. The analysis is based on the dogmatic and, to a lesser extent, historical method. The results indicate that employment contracts are especially important in shaping the legal relationship between the chaplain and medical facility. The legal relationship between the chaplain and medical facility is general in character under Polish law owing to the fact that it is necessary to respect the institutional relations between the state and churches and other religious organizations. The specific duties of chaplains are defined by the law of their religious community, which, however, does not automatically apply in Polish law.
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2018, 21; 95-122
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Church-State Relations in the Democratic Republic of Georgia (1918-1921)
Relacje Państwo – Kościół w Demokratycznej Republice Gruzji (1918-1921)
Autorzy:
Gegenava, Dimitry
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1043522.pdf
Data publikacji:
2018-12-18
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Georgian Orthodox Church
separation
Democratic Republic of Georgia
freedom of religion
secularism
religious freedom
freedom of conscience and religion
Church-State relations
Law on Religion
Gruziński Kościół Prawosławny
separacja
Demokratyczna Republika Gruzji
wolność religijna
wolność sumienia i religii
sekularyzm
relacje państwo-kościół
prawo wyznaniowe
Gruzja
Opis:
Democratic Republic of Georgia (1918-1921) was one of the unique states in the first quarter of XX century. Despite the historical relations between the Church and the State in Georgia, the social-democratic government changed its official policy and chose French secularism, which was very unusual for the country. This was incorporated in the Constitution of 1921. This article is about the Georgian church-state relations during 1918-1921, the positive and negative aspects of the chosen form of secularism and the challenges that the newly independent State faced in the sphere of religious freedom until the Soviet occupation.
Na tle współczesnych jej państw, Demokratyczna Republika Gruzji (1918-1921) jawi się jako byt unikatowy. Pomimo historycznie utrwalonych związków pomiędzy Kościołem i Państwem, socjaldemokratyczny rząd zmienił oficjalną politykę i obrał model francuskiego sekularyzmu, co stało się sytuacją wyjątkową z uwagi na gruzińskie tradycje. Model ten został przyjęty w Konstytucji z 1921 r. Niniejszy artykuł poświęcony jest relacjom Państwo-Kościół w latach 1918-1921, w tym pozytywnym i negatywnym aspektom przyjętej formy sekularyzmu, a także wyzwaniom, przed jakimi stanęło niepodległe państwo w zakresie wolności religijnej do czasu sowieckiej okupacji.
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2018, 21; 255-269
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Działalność katolickich środków masowego przekazu przejawem pluralizm i gwarancją demokracji
The activities of the Catholic mass media as manifestation of pluralism and guarantee of democracy
Autorzy:
Lis, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1890876.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Catholic mass media
freedom of expression
freedom of the press
rule of pluralism
democracy
obligations of the state
katolickie środki masowego przekazu
swoboda wypowiedzi
wolność prasy
zasada pluralizmu
demokracja
obowiązki państwa
Konstytucja RP
kościół
prawo wyznaniowe
relacje państwo - kościół
Wolność sumienia i religii
wolność sumienia i wyznania
Opis:
Człowiek jako istota społeczna funkcjonuje jednocześnie w różnych wspólnotach. Jedną z nich są kościoły i związki wyznaniowe, które mają prawo do zakładania i posiadania własnych środków masowego przekazu. Za ich pośrednictwem realizują swoją misję oraz uczestniczą w życiu publicznym, wpływając na kształt życia swoich wiernych i całego państwa. Z uwagi na liczbę osób deklarujących się jako katolicy, największą siłę oddziaływania posiadają katolickie środki masowego przekazu. Możliwość zakładania i posiadania środków masowego przekazu przez różne grupy społeczne odpowiednio zorganizowane stanowi przejaw pluralizmu i gwarancję demokracji. System demokratyczny, oparty na poszanowaniu wolności i praw człowieka w wymiarze jednostkowym i zbiorowym, zakłada bowiem swobodę wypowiedzi i wolność prasy, umożliwiając każdemu wolność wyrażania swoich poglądów oraz pozyskiwania i rozpowszechniania informacji na każdy temat. Ich odbiorcy mogą się z nimi nie zgadzać, ale ich istnienie świadczy o swobodzie wypowiedzi i wolności prasy, bez której nie może być mowy o istnieniu i rozwijaniu się w pełni demokratycznego państwa i obywatelskiego społeczeństwa.
The man as a social being functioning simultaneously in different communities. One of them consists of churches and religious associations that have the right to establish and hold their own the mass media. Through them, they may pursue their mission and participate in public life, influencing the life of the faithful and the entire state. Due to the number of people declared Catholics, the Catholic mass media have the greatest impact. The possibility of the establishment and ownership of the mass media by a duly organized various social groups is a manifestation of pluralism and guarantee of democracy. Democratic system, based on the respect for human rights and liberties in its individual and collective dimension, presupposes freedom of expression and freedom of the press, allowing each person the freedom to express their opinions, to acquire and disseminate information on every topic. Their viewers and listeners may not agree with them, but their existence testifies to the freedom of expression and freedom of the press, without which there can be no question of the existence and development of a fully democratic state and civil society.
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2012, 15; 275-290
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Educazione religiosa, disagio e minori. Commento alla sentenza della Corte di Cassazione italiana del 24 maggio 2018, n.12954
Religious education, state of discomfort and minors. A comment to the judgment of the Italian Supreme Court of Cassation of 24 May 2018, n.12954
Edukacja religijna, stan dyskomfortu i osoby nieletnie. Komentarz do wyroku włoskiego Najwyższego Sądu Kasacyjnego z 24 maja 2018 r., nr 12954
Autorzy:
Santoro, Roberta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047364.pdf
Data publikacji:
2018-12-18
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
famiglia
minore
educazione religiosa
stato di disagio
interesse
libertà religiosa
family
minor
religious education
state of discomfort
interest
religious freedom
Law on Religion
freedom of conscience and religion
rodzina
nieletni
edukacja religijna
stan dyskomfortu
interes
wolność religijna
wolność sumienia i religii
prawo wyznaniowe
Opis:
Il presente lavoro ha ad oggetto una pronuncia emessa dalla Suprema Corte di Cassazione, con la recente sentenza del 24 maggio 2018, n.12954, che ha posto l’accento su tematiche riguardanti i minori e la loro educazione religiosa. La vicenda, definendo questioni inerenti alla separazione in presenza di minore, tratta il complesso argomento dell’intesa tra i genitori circa l’educazione da impartire (nello specifico quella religiosa), analizzando la legittimità del comportamento del padre di imporre alla figlia minore una religione diversa da quella dalla stessa praticata con la mamma, rilevando soprattutto l’aspetto del disagio, lamentato dalla stessa minore nel praticare questo “nuovo” culto. L’analisi, inoltre, porta a considerare che la scelta e la pratica di una religione rientra nella manifestazione del diritto di libertà religiosa, tutelato dall’art. 19 della Costituzione, conseguentemente, a poter ritenere ammissibile un autonomo diritto di libertà religiosa da parte del figlio minore, e a domandarci se l’esercizio di questo diritto possa contrastare con la divergente decisione di uno o di entrambi i genitori.
Przedmiotem niniejszego opracowania jest wyrok włoskiego Najwyższego Sądu Kasacyjnego z 24 maja 2018 r., nr 12954, odnoszący się do edukacji religijnej nieletnich. Decydując o kwestiach związanych z separacją małżonków, orzeczenie odnosi się do kompleksowej kwestii ich porozumienia w sprawie edukacji (w szczególności religijnej) potomstwa, analizując legalność zachowania ojca narzucającego nieletniej córce religię odmienną od tej, którą ona praktykowała z matką. Zwrócono przy tym przede wszystkim uwagę na stan dyskomfortu, wywołany przez praktykowanie tego “nowego” kultu, na który skarżyła się nieletnia. Przeprowadzone analizy prowadzą do wniosku, że wybór i praktykowanie religii wchodzą w zakres prawa do wolności religijnej, które jest chronione przez art. 19 włoskiej Konstytucji. Wynika stąd, że należy uznać autonomiczne prawo do wolności religijnej nieletniego dziecka, stawiając jednak pytanie, czy realizacja tego prawa może wchodzić w konflikt z odmienna decyzją jednego lub obojga rodziców.
This work has as its object the judgment of the Italian Supreme Court of Cassation of 24 may 2018, n. 12954, based on issues related to children and their religious education. Involving two separated parents and their minor daughter, the matter deals with the difficult subject of the parental agreement on their child’s education (in this instance the religious one). It analyses how legitimate the father’s behavior was to impose on his minor daughter the practice of a religion that differed from the one followed by the child’s mother and puts out especially the discomfort caused to the minor, and lamented by her, in exercising this “new” cult. The analysis leads furthermore to considering that both the choice and the practice of a religion are part of the right to religious freedom, which is protected by art. 19 of the Italian Constitution, and, consequently, that a minor child’s own right to the religious freedom is considered eligible. Moreover, it allows us to ask ourselves whether this right can still be exercised in case it enters in contrast with one or both parents’ different decision.
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2018, 21; 413-422
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ekspozycja chusty islamskiej przedmiotem rozstrzygnięć Europejskiego Trybunału Praw Człowieka
Wearing Islamic Headscarf in the Jurisprudence of the European Court of Human Rights
L’exposition du voile islamique sous réserve des décisions de la Cour Européenne des Droits de L’Homme
Autorzy:
Romanko, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1917445.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
wolność myśli
sumienia i religii
Konwencja o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności
prawo krajowe
szkoła
uniwersytet
freedom of thought
conscience and religion
Convention for the Protection of Human Rights and Fundamental Freedoms
domestic law
school
university
Opis:
Celem artykułu jest analiza wybranego orzecznictwa Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w przedmiocie manifestacji własnej religii lub przekonań poprzez noszenie chusty islamskiej. Autorka – w porządku chronologicznym – charakteryzuje następujące wyroki/decyzje Europejskiego Trybunału Praw Człowieka: decyzję Dahlab przeciwko Szwajcarii, wyrok Leyla Sahin przeciwko Turcji i wyrok Dogru przeciwko Francji. Prezentowany artykuł zawiera charakterystykę okoliczności sprawy, właściwe prawo krajowe, postępowanie i rozstrzygnięcie Trybunału, a w konsekwencji – interpretację orzeczenia.
The aim of the article is the analysis of the selected jurisprudence of the European Court of Human Rights concerning manifestation of one’s religion or beliefs because of wearing Islamic headscarf. The Author – according to the chronological order – takes into consideration the following judgments/decisions of the European Court of Human Rights: Decision Dahlab v. Switzerland, Judgment Leyla Sahin v. Turkey and Judgment Dogru v. France. The presented article contains the characteristic of the circumstances of the case, the relevant domestic law, the proceedings and Court decision and finally – interpretation of the judgment.
Źródło:
Kościół i Prawo; 2015, 4, 2; 195-214
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:
Kościół i Prawo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fundacje zakładane przez osoby prawne Kościoła katolickiego w Polsce a fundacje pobożne
Foundations Established by Juridical Persons of the Roman Catholic Church in Poland and Pious Foundations
Autorzy:
Walencik, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1401156.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
fundacje kościelne
fundacje pobożne (kanoniczne)
kościelne osoby prawne
prawo polskie
prawo kanoniczne
Kościół katolicki
prawo wyznaniowe
stosunki państwo – kościół
wolność religijna
wolność sumienia i wyznania
wolność sumienia i religii
ecclesiastical foundations
pious foundations (canonical)
ecclesiastical juridical persons
Polish law
canon law
Catholic Church
church – state relations
freedom of conscience and religion
freedom of religion
law on religion
religious freedom
Opis:
Przedmiotem artykułu jest analiza statusu prawnego fundacji zakładanych przez osoby prawne Kościoła katolickiego, o których mowa w art. 26 konkordatu między Stolicą Apostolską i Rzecząpospolitą Polską z 1993 r. i art. 58 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (fundacje kościelne) oraz pobożnych fundacji, o których mowa w przepisach Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 r. Ponadto w artykule poruszono zagadnienie wpływu systemu prawa polskiego i systemu prawa kanonicznego na działalność wymienionych fundacji. Przeprowadzone analizy prowadzą do wniosku, że fundacje zakładane przez osoby prawne Kościoła katolickiego na forum państwowym są takimi samymi osobami prawnymi, jak inne fundacje i w pełni podlegają przepisom prawa polskiego, zwłaszcza ustawy o fundacjach, którą należy stosować wprost a nie per analogiam, ale z uwzględnieniem modyfikacji wynikających z art. 58 u.s.p.k.k., stanowiących lex specialis. Sytuacja prawna tych fundacji nie jest równocześnie regulowana przez prawo kanoniczne, w szczególności przez kan. 113-123 i 1299-1310 KPK (z wyjątkiem przepisów dotyczących nadzoru kościelnego), chyba że ich treść zostanie wprowadzona do statutu fundacji. Fundacje kościelne tym samym nie muszą być jednocześnie fundacjami w rozumieniu prawa kanonicznego. Brak w prawie polskim bezpośrednich odesłań do prawa kanonicznego w kwestii działalności fundacji kościelnych. Trudno też uznać, aby przepisy art. 26 konkordatu, art. 58 u.s.p.k.k. i ustawy o fundacjach stanowiły dorozumiane odesłanie do prawa kanonicznego przez swoją „niekompletność”, z wyjątkiem regulacji dotyczących nadzoru kościelnego nad fundacjami.
The article looks into the legal status of foundations established by ecclesiastical juridical persons, referred to in Article 26 of the 1993 Concordat between the Holy See and the Republic of Poland, and Article 58 of the Act of 17 May 1989 on the Relationship of the State to the Roman Catholic Church in the Republic of Poland (ecclesiastical foundations) and pious foundations, referred to in the 1983 Code of Canon Law. Besides, the article addresses the impact of the Polish legal system and of canon law on the functioning of the aforesaid foundations. A closer look at the problem in question leads to a conclusion that foundations established by juridical persons of the Roman Catholic Church in the Polish state enjoy the same legal status as other foundations and are fully subject to the rules and regulations applicable in the Republic of Poland, in particular the Foundations Act which should be applied directly and not per analogiam, yet allowing for the modifications arising from Article 58 of the Act on the Relationship of the State to the Roman Catholic Church in the Republic of Poland, which are regarded as the lex specialis. At the same time, the legal position of these foundations does not fall within the provisions of canon law, in particular Canons 113-123 and 1299-1310 CCL (except for the provisions on ecclesiastical supervision), unless their content is incorporated into the foundation charter. Therefore, ecclesiastical foundations do not need to be foundations within the meaning of canon law. Polish law lacks any direct references to canon law with regard to the activities of ecclesiastical foundations. Likewise, the provisions of Article 26 of the Concordat and Article 58 of the Foundations Act do not offer any implicit reference to canon law by their "incompleteness", except for the regulations governing ecclesiastical supervision over such foundations.
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2013, 16; 65-91
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Geneza artykułu 3 ustęp 1 i 2 ustawy z dnia 17 maja 1989 roku o gwarancjach wolności sumienia i wyznania. Dopuszczalne ograniczenia wolności uzewnętrzniania religii lub przekonań
The genesis of Article 3 para. 1 and 2 of the Act of May 17, 1989, on Guarantees of Freedom of Conscience and Religion: Permissible restrictions on the freedom to manifest religion or belief
Autorzy:
Strzała, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/23050643.pdf
Data publikacji:
2023-12-20
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
polskie prawo wyznaniowe
ustawa o gwarancjach wolności sumienia i wyznania
wolność sumienia i wyznania
wolność sumienia i religii
uzewnętrznianie religii lub przekonań
Urząd do spraw Wyznań
Polish law on religion
Act on Guarantees of Freedom of Conscience and Religion
freedom of conscience and religion
manifestation of religion or belief
Office for Religious Affairs
Opis:
Przedmiotowy art. 3 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o gwarancjach wolności sumienia i wyznania w chwili jego wejścia w życie stanowił regulację fundamentalną dla wolności uzewnętrzniania religii i przekonań. Treść art. 3 ust. 1 ustawy wyznaniowej wyraźnie koresponduje z art. 18 ust. 3 Międzynarodowego Paktu Praw Obywatelskich i Politycznych. Stanowi to jednak wynik prac parlamentarnych, gdyż rządowy projekt ww. ustawy, opracowany przez Urząd do spraw Wyznań Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, odbiegał od rozwiązań przyjętych w Pakcie. W szczególności przewidywał ograniczenie wolności sumienia i wyznania, a nie tylko ograniczenie wolności uzewnętrzniania religii lub przekonań, odwoływał się też do kategorii „zdrowia” jednostki zamiast posługiwać się terminem „zdrowia publicznego” oraz traktował o podstawowych prawach i wolnościach „jednostki”, choć Pakt stanowił o podstawowych prawach i wolnościach „innych osób”. W toku prac prowadzonych przez Urząd do spraw Wyznań przygotowano co najmniej 11 projektów, zawierających odbiegające od siebie w różnym stopniu wersje przyszłego art. 3 ust. 1 i 2 ustawy. Na uwagę zasługuje fakt projektowania przepisów w znacznej części niezależnie od postanowień Paktu, występowanie w niektórych wersjach „godności osobistej” jednostki jako przesłanki ograniczenia uzewnętrzniania religii lub przekonań oraz propozycje pominięcia „zdrowia” jako takiej przesłanki.
Articles 3(1) and 3(2) of the Act on Guarantees of Freedom of Conscience and Religion of May 17, 1989, was at the time of its entry into force a fundamental regulation for the freedom to manifest religion or belief. The content of Article 3(1) clearly corresponds to Article 18(3) of the International Covenant on Civil and Political Rights. However, it represents the result of parliamentary work, since the government draft of the above-mentioned law, prepared by the Office for Religious Affairs of the People’s Republic of Poland, deviated from the solutions adopted in the Covenant. In particular, it did not introduce restrictions on the freedom to manifest religion or belief but provided for the restriction of freedom of conscience and religion. It also referred to the category of the “health” of the individual instead of using the term “public health”, and it referenced the fundamental rights and freedoms of “the individual”, although the Covenant provided for the fundamental rights and freedoms of “other persons”. In the course of the work carried out by the Office for Religious Affairs, at least 11 drafts were prepared, containing versions of the future Articles 3(1) and 3(2) of the 1989 Act that that differed from the final version to varying degrees. Noteworthy are the facts that the provisions were designed largely independently of the provisions of the Covenant; that some of the drafts used the term “personal dignity” of the individual as a premise for restricting the manifestation of religion or belief; and that there were proposals to completely omit “health” as such a premise.
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2023, 26; 91-114
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gouvernance de la religion et liberté de conscience
Governance of religion and freedom of conscience
Zarządzenie kwestiami religijnymi i wolnością sumienia
Autorzy:
Aguilon, Claire
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1043996.pdf
Data publikacji:
2017-12-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
liberté de conscience
épistémologie religieuse
démocratie
droits civiques
droits politiques
freedom of conscience
religious epistemology
democracy
civil rights
political rights
religious freedom
freedom of conscience and religion
Law on Religion
wolność sumienia
epistemologia religii
prawa obywatelskie
demokracja
prawa polityczne
wolność sumienia i religii
wolność sumienia i wyznania
wolność religijna
Opis:
La religion est souvent conçue comme une limite à la liberté de conscience. Cependant, du point de vue de la philosophie de la religion, il est nécessaire de souligner l'importance de l'adoption de la démocratie, qui reconnaît la liberté de conscience comme un moyen mais aussi comme finalité du pouvoir politique, en tant que principe de gouvernement. La limitation de la liberté de conscience par la religion peut être expliquée, sur le plan anthropologique, par la fonction dentitaire assurée par la religion. Néanmoins, la religion, pouvant exister sans être acceptée par tous, n'implique pas en elle-même une telle contrainte. Au-delà de la preuve d'une possible coexistence de la religion et du pluralisme politique, la religion implique intrinsèquement la reconnaissance de la liberté de conscience, résultant de la condition humaine elle-même. En retour, la foi en la valeur égale de la conscience de chaque être humain apparaît comme une motivation de la consécration juridique de la liberté de conscience.
Wpływu religii na wolność sumienia nie sposób wyjaśnić za pomocą prostych schematów. Często religia jest postrzegana jako ograniczenie wolności sumienia. Z perspektywy filozofii religii należy jednak podkreślać znaczenie wyboru demokracji jako zasady ustroju. Na poziomie antropologicznym ograniczanie znaczenia wolności sumienia przez religię może być wyjaśniane z odwołaniem się do funkcji identyfikacyjnej realizowanej przez religię. Z drugiej strony, dla swego istnienia religia nie potrzebuje akceptacji ze strony wszystkich. Poza tym, że istnieją oczywiste dowody na możliwą koegzystencję religii i pluralizmu politycznego, religia zakłada w swojej istocie uznanie wolności sumienia. Poszanowanie wolności sumienia wynika z samej natury człowieka. Religia pozwala człowiekowi na przekroczenie jego tożsamości kulturowej. Natomiast wolność sumienia opiera się na przekonaniu o równej wartości sumienia każdego człowieka. Nie jest ona jedynie środkiem, ale również jednym z celów władzy politycznej. Religia i wolność sumienia mają wspólne podstawy. Prawne uznanie wolności sumienia ma pośredni wpływ na religię poprzez regulacje dotyczące korzystania z tej wolności.
The influence of religion on the freedom of conscience cannot be defined in simple terms. Religion is often conceived as limiting the freedom of conscience. However, from the perspective of the philosophy of religion it is necessary to underline the significance of the adoption of democracy as a principle of government. The limitation of the freedom of conscience by religion could be explained, on an anthropological level, by the identity function realized by religion. Nevertheless, religion can exist without being accepted by all. Beyond the evidence of a possible coexistence of religion and political pluralism, religion inherently implies the recognition of the freedom of conscience. The respect for the freedom of conscience results from the human condition itself. Religion makes it possible to transcend one’s cultural identity. In return, the freedom of conscience is based on a faith in the equal value of the conscience of every human being. The latter is recognized not only as the means but also as one of the purposes of political power. Religion and the freedom of conscience seem to derive from common foundations. The legal recognition of the freedom of conscience has a concomitant impact on religion by the regulation of its exercise.
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2017, 20; 135-166
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Governing Catholic religious education in Italian state schools: Between the revision of the Concordat and social movements, 1974-1984
Zarządzanie katolicką edukacją religijną we włoskich szkołach państwowych: pomiędzy rewizją konkordatu a ruchami społecznymi w latach 1974-1984
Autorzy:
Silhol, Guillaume
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1043995.pdf
Data publikacji:
2017-12-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
religious education
Catholic Church
religious freedom
Law on Religion
education law
Concordat
social movements
school
social problem
freedom of conscience and religion
Church-State relations
edukacja religijna
szkoła
Konkordat
ruchy społeczne
problem społeczny
wolność religijna
wolność sumienia i religii
prawo wyznaniowe
Kościół katolicki
nauczanie religii
szkolnictwo wyznaniowe
Opis:
This article focuses on the redefinition of Catholic religious education in Italian state schools, from compulsory religious instruction into a non-compulsory discipline of “religious culture”, by analyzing how the issue is framed and negotiated by political, religious and educational actors between 1974 and 1984. The negotiations between governmental and Church representatives in the revision of the Concordat led to attempts at a compromise on religious education, its regime and its guarantees for students’ choices. However, social movements and school reforms forced various actors and institutions to reframe it in non-confessional, pedagogical and professional terms in public arenas. “Religious culture”, as a category promoted by teachers and intellectuals, became both a social problem and the main justification for the ownership of the Catholic Church over the problem.
Artykuł poświęcony jest redefinicji katolickiej edukacji religijnej we włoskich szkołach państwowych, poczynając od obowiązkowego nauczania konfesyjnego po nieobowiązkowy przedmiot pt. „kultura religijna”. W pracy autor odpowiada na pytanie, jak te kwestie były kształtowane i negocjowane przez podmioty polityczne, religijne i oświatowe w latach 1974-1984. Negocjacje pomiędzy przedstawicielami Państwa i Kościoła, zmierzające do rewizji Konkordatu, doprowadziły do podjęcia próby zawarcia kompromisu dotyczącego edukacji religijnej, jej statusu i gwarancji wolnego wyboru przez uczniów. Jednak ruchy społeczne i reformy szkolnictwa zmusiły różne podmioty i instytucje do przeformułowania jej w kategoriach niekonfesyjnych, pedagogicznych i zawodowych w sferze publicznej. „Kultura religijna”, jako kategoria promowana przez nauczycieli i intelektualistów, stała się zarówno problemem społecznym, jak i głównym uzasadnieniem dla uznania zagadnienia za kwestię własną Kościoła Katolickiego.
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2017, 20; 167-184
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Instytucja przysięgi (ślubowania) a poszanowanie wolności sumienia i religii
The institution of oath (affirmation) and the protection of freedom of conscience and religion
Autorzy:
Maroń, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/525053.pdf
Data publikacji:
2015-08-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
przysięga, ślubowanie, prawa człowieka, wolność sumienia i religii
Opis:
Prawny obowiązek złożenia przysięgi może kłócić się z prawami podstawowymi jednostki, w szczególności z wolnością sumienia i religii. Istnieją różne sposoby usuwania tego typu kolizji w poszczególnych państwach, np. możliwość złożenia pozbawionego odniesień do sfery sacrum ślubowania w miejsce przysięgi czy dopuszczalność jednostkowego modyfikowania roty przysięgi. Niniejsze rozwiązania posiadają swoje umocowanie albo w przepisach prawnych, albo w praktyce orzeczniczej. Nie zawsze jednak są one w pełni responsywne wobec możliwych obiekcji sumienia. W ocenie autora zamiast derogowania tytułowej instytucji z porządków prawnych, należy nadać tekstom przysięgi „odpowiednią” postać – tj. odsyłającą do względnie uniwersalnych wartości – oraz zgodzić się na pewien stopień elastyczności interpretacji prawa. Obowiązek złożenia przysięgi i obowiązek poszanowania praw podstawowych można postrzegać jako optymalizacyjne nakazy, a najwłaściwszym sposobem usuwania kolizji pomiędzy nimi w konkretnej sprawie jest zastosowanie metody proporcjonalnego wyważenia, zgodnie z teorią zasad prawa Roberta Alexy’ego.
Legal obligation to take the oath may interfere with the fundamental rights of the individual, especially with freedom of conscience and religion. In the particular states there are various ways to remove these type of collision, for example, the ability to take affirmation in place of the oath-taking or the extraordinary admissibility of the oath’s text modification. The given options are anchored in the statute law provisions or in the judicial practice. Not always, however, the indicated solutions are fully responsive to possible conscientious objections. In the author’s view, instead of derogation of the title institution from legal orders, oaths’ texts should attain the “appropriate” form – ie. oath wording refers to a relatively universal values –and a certain degree of flexibility in the interpretation of the law is needed. The obligation to take the oath and obligation to respect fundamental rights may be seen as the optimization requirements, and the most proper way to remove conflicts between them in a particular case is to use the method of proportional weighing in accordance with the Robert Alexy’s theory of legal principles.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2015, 4 (26); 51-76
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Instytucje kościelne jako organizacje pożytku publicznego
Church Institutions as Public Benefit Organizations
Autorzy:
Plisiecki, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1401160.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
organizacje pożytku publicznego
organizacje pozarządowe
organizacje kościelne
kościelne osoby prawne
prawo wyznaniowe
stosunki państwo – kościół
wolność sumienia i wyznania
wolność sumienia i religii
związki wyznaniowe
non-profit organizations
non-governmental organization
NGOs
church organizations
ecclesiastical legal persons
church – state relations
Churches and Religious Association
freedom of conscience and religion
freedom of religion
law on religion
Opis:
Artykuł dotyczy instytucji kościelnych jako podmiotów posiadających status organizacji pożytku publicznego. Przedstawia informacje o regulacjach zawartych w ustawie o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, oraz rolę tych regulacji w kształtowaniu sektora organizacji pozarządowych. Polska ustawa jawi się jako próba odpowiedzi na wyzwania współczesnego świata, w przyjętych rozwiązaniach i wykładni występuje wiele kontrowersji. Niejasne jest m.in. określenie statusu instytucji kościelnych. Nie są one zaliczane przez ustawodawcę do organizacji pozarządowych, lecz posiadają możliwość uzyskania statusu organizacji pożytku publicznego. Omówiono charakterystyczne dla tych podmiotów wymogi i specyfikę ich funkcjonowania jako takich organizacji. Przedstawiono funkcjonowanie instytucji kościelnych w praktyce, zawarte w raporcie GUS z 2009 r. Dokonano przeglądu nazw wpisanych do Krajowego Rejestru Sądowego organizacji kościelnych, które okazały się cennym źródłem informacji o rodzajach aktywności, podejmowanych przez Kościoły i organizacje społeczne. Do tekstu dodano załącznik, zawierający wykaz organizacji, którym ze względu na nazwę można przypisać charakter religijny.
This article concerns ecclesiastical institutions as entities having the status of a public benefit organization. Provides information on the regulations contained in the Act on Public Benefit and Volunteer Work, and the role of regulation in the development of the NGO sector (non-governmental organization). Polish law is seen as an attempt to respond to the challenges of the modern world, and there occurs controversy in it. The status of ecclesiastical institutions is unclear. They are not included by the legislature to NGOs, but have the ability to obtain the status of a public benefit organization. The text discusses the specific requirements for these entities, and the specificity of them as non-profit organizations. Activities of institutions dedicated to religion have been explained in practice, according to the report of the 2009 CSO. A review of the names listed in the National Court Register of church organization was presented, which proved to be a valuable source of information about the types of activities undertaken by churches and social organizations. The list of the organizations was added as an appendix.
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2013, 16; 161-183
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Konstytucyjna zasada oddzielenia państwa od kościoła w działalności Wydziału do Spraw Wyznań Urzędu Wojewódzkiego w Krośnie wobec Kościoła Katolickiego
The constitutional principle of separation of church and state in the operation of the Department of Religious Affairs in the Voivodeship office in Krosno against the Catholic Church
Autorzy:
Dyda, Konrad
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1043972.pdf
Data publikacji:
2017-12-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Polish People’s Republic
Department for Religious Affairs
Catholic Church
separation of Church and State
sacred architecture
Church-State relations
religious organization
religious freedom
freedom of conscience and religion
religious communities
communist regime
Polska
budownictwo sakralne
oddzielenie państwa od kościoła
Wydział do Spraw Wyznań
związek wyznaniowy
wolność sumienia i religii
wolność sumienia i wyznania
relacje państwo-kościół
PRL
Polska Rzeczpospolita Ludowa
rozdział kościoła i państwa
Kościół w PRL
kościoły i związki wyznaniowe
Krosno
reżim komunistyczny
Polska Ludowa
Opis:
Przedmiotem artykułu jest analiza działań Wydziału do Spraw Wyznań w Krośnie wobec Kościoła Katolickiego w perspektywie realizacji konstytucyjnej zasady oddzielenia państwa od kościoła. Konstytucja Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej z 22 lipca 1952 roku stanowiła, że kościół jest oddzielony od państwa (art. 70 ust. 2) i jednocześnie może swobodnie wypełniać swoje funkcje religijne (art. 70 ust. 1). Regulacja ta dotyczyła także innych związków wyznaniowych. Ówczesna nauka prawa konstytucyjnego pojmowała tę swobodę jako wolność głoszenia doktryny, organizowania zgromadzeń religijnych, udzielania posług, nauczania, tworzenia zakonów, utrzymywania kontaktów z zagranicznymi współwyznawcami. Swoistym standardem wobec Kościoła Katolickiego stało się dyskryminujące stosowanie prawa. Za przykład takiej sytuacji można uznać blokowanie i ograniczanie budownictwa sakralnego za pomocą środków prawnych – zwłaszcza karnych i administracyjnych. Wydział do Spraw Wyznań w Krośnie zasadę oddzielenia państwa od kościoła pojmował jako pełną laicyzację życia społecznego prowadząc m.in. akcję przeciwdziałania rozwojowi budownictwa sakralnego oraz podejmowania inicjatyw duszpasterskich przez kler katolicki (zwłaszcza w zakresie duszpasterstwa młodzieży).
The subject matter of this article is the analysis of the action of the Department for Religious Affairs in Krosno against the Catholic Church in the light of the constitutional principle about Church and State separation. The Constitution of the Polish People’s Republic of 22 July 1952 set forth the separation of Church and State (Art. 70, para. 2) and stipulated that the Church can freely carry out its religious functions (Art. 70, para. 1). This provision applied also to other religious associations. Under the constitutional law at that time, this freedom was understood as the freedom to proclaim doctrine, organize religious assemblies, provide ministry and teaching, establish religious orders, and maintain contacts with the believers abroad. The law was used to discriminate against the Church, which became a kind of standard. For example, legal measures, especially penal and administrative sanctions, were employed to block and restrict the construction of buildings used for religious purposes. The constitutional principle concerning Church and State separation was understood by the Department of Religious Affairs in Krosno as a total secularization of social life. For example, it was used to justify taking actions against the development of buildings used for religious purposes or against any pastoral activities undertaken by the Catholic clergy, especially concerning the youth ministry.
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2017, 20; 335-372
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies