Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "strategia zagraniczna" wg kryterium: Temat


Tytuł:
„Western“ Israel in the system of the oriental civilization
„Zachodni” Izrael w systemie orientalnej cywilizacji
Autorzy:
Świeca, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/450273.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Zielonogórski. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
the political system
constitutional conditionings
political arena
the foreign
strategy
the demography
system polityczny
uwarunkowania konstytucyjne
arena polityczna
strategia zagraniczna
demografia
Opis:
Artykuł koncentruje się na definiowaniu istoty cywilizacji państwa Izrael na Bliskim Wschodzie oraz kwestii przynależności Izraela zarówno do cywilizacji zachodniej, jak i wschodniej Autor analizuje dynamikę demograficzną w państwie, a także na jego scenie partyjno-politycznej, co razem określa strategię polityki zewnętrznej W fundamentach państwa stworzonych przez Davida Ben Guriona odnajduje podwójny charakter Izraela: z jednej strony występują świeckie struktury stworzone przez aszkenazyjskie Mapai – a później Partię Pracy, a z drugiej strony mamy do czynienia z silną obecności religii w funkcjonowaniu państwa Wzrost znaczenia od połowy lat 70 Sefardyjczyków, duże znaczenie prawicowego Likudu i małych ortodoksyjnych formacji spowodowało, że Izrael – coraz bardziej nowoczesny i zmodernizowany technologicznie, więc zachodni, jednocześnie stawał się orientalny, tworząc regionalne niestabilne koalicje o podłożu religijnym W pracy położono nacisk zarówno na analizę sytuacji wewnętrznej, jak i subregionalnej, głównie w kontekście konfrontacji z Iranem i jego regionalnymi sojusznikami Autor jest przekonany, że oblicze cywilizacji podmiotów regionalnych najwydatniej objawia się w okresie kryzysów i wojen, dlatego wiele miejsca poświęcono libańskiej wojnie z Hezbollahem w 2006 roku, a później z Hamasem W nich wyszedł na jaw oportunizm elit politycznych Izraela i zminimalizowanie myślenia strategicznego Praca unika prognoz nawet dla najbliższej przyszłości Autor zaprzecza prognozowaniu jako nieodzownemu warunkowi poprawności naukowej tekstu.
The article concentrates on defining of the civilization creature of the state Israel on the Middle East scene and on conditionings belongings of Israel both to the western system as and the eastern oriental world The author gets to the bottom of the dynamics of the evolution of the demographic matter states as and into his scene of party-political which determines the external strategy and the policy Finds, with foundations of State created by David Ben Gurion, evidenced the double character of Israel: on one hand on the lay structure created by the Ashkenazic party Mapai and later Labor Party, and on the other hand on the strong presence of the religion and the synagogue to which one gave back civil cases The promotion of Sephardim from the half of years 70 , the height of the meaning of rightist Likud and small orthodox formations, caused that Israel more and more modern and technologically modernized, so western, had simultaneously stood up an oriental state, in compliance with a membership the regional and unstable authority which demanded religious coalition members that to rank The work composition focus on facts concerning both the internal situation as and subregional, mostly in the collation context with Iran and his regional allies The author is convinced, with the civilization visage of regional actors, he most put on weight manifests itself within a period of crises and wars Because many places devoted to the Lebanese war with Hezbollah in 2006 as and later with Hamas organization ( so called three-week) war In them came to light opportunism political elites of Israel and minimalized strategic thinking The work avoids prognoses even on nearest future The author denies prognosing as the indispensable condition of the scientific correctness of the text.
Źródło:
Przegląd Narodowościowy – Review of Nationalities; 2016, 6; 161-194
2084-848X
Pojawia się w:
Przegląd Narodowościowy – Review of Nationalities
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kultura strategiczna a paradygmat realistyczny. Krytyka, rywalizacja, perspektywy współpracy
Strategic Culture and Realism Paradigm. Critics, Competition and Perspectives of Cooperation
Autorzy:
Smalec, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/523039.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Ośrodek Analiz Politologicznych
Tematy:
kultura strategiczna
neoklasyczny realizm
neorealizm
polityka zagraniczna
strategia bezpieczeństwa
Opis:
W ostatniej dekadzie wzrosło zainteresowanie wpływem, jaki wywiera kultura strategiczna na politykę bezpieczeństwa państwa. Impulsem było rozczarowanie neorealizmem, który nie dawał satysfakcjonującej odpowiedzi na pytanie o źródła postawy administracji amerykańskiej w odniesieniu do wojny z Irakiem (2003). Ta tematyka, coraz częściej podejmowana na gruncie nauki amerykańskiej, relatywnie rzadko staje się przedmiotem analizy w Polsce. Niniejszy artykuł stanowi próbę wypełnienia tej luki. Ponadto wskazuje różnice i perspektywy współpracy pomiędzy realizmem a teorią kultury strategicznej, zwracając także uwagę na przykłady nawiązania współpracy „ponad podziałami”.
In the last decade the interest of influence of a strategic culture on national security policy increased. The impetus was a disappointment of neorealism, which did not provide a satisfactory answer to the question about the roots of the attitude of the American administration in relation to war with Iraq (2003). This subject is getting more and more often analyzed by American researchers analysts, relatively seldom becomes an object of analysis in Poland. This article attempts to fill this gap. Moreover, it also indicates the existing differences and perspectives of cooperation between a theory of strategic culture and a realistic paradigm.
Źródło:
Kwartalnik Naukowy OAP UW "e-Politikon"; 2012, 2; 29-48
2084-5294
Pojawia się w:
Kwartalnik Naukowy OAP UW "e-Politikon"
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Anatomia rosyjskiego imperializmu ery Władymira Putina
Anatomy of Russian Imperialism in the Era of Vladimir Putin
Autorzy:
Mickiewicz, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21151016.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Geopolityczne
Tematy:
państwo
polityka zagraniczna
Rosja
strategia
oddziaływanie międzynarodowe
state
foreign policy
Russia
international influence
strategy
Opis:
W opracowaniu wyjaśniono uwarunkowania i cele imperialnej polityki Rosji w okresie sprawowania władzy przez środowisko skupione wokół Władimira Putina. Przez dwie dekady (lata 2000-2021) politykę tę określić można jako konglomerat umiejętnie prowadzonych i wzajemnie skoordynowanych przedsięwzięć politycznoekonomicznych, wspieranych działaniami dyplomatycznymi. Jej bezapelacyjnym sukcesem było przekonanie większości pozostałych uczestników sceny międzynarodowej o konieczności przyznania Rosji statusu gracza globalnego i aprobaty budowy przez to państwo strefy własnych wpływów. Do 2022 roku była ona konstruowana w oparciu o klasyczne zasady myślenia strategicznego, zakładające zdefiniowanie interesu narodowego, określenie żywotnych interesów państwa w ważnych dla jego funkcjonowania obszarach przedmiotowych i geograficznych oraz sposobu osiągnięcia dobrze dobranych celów operacyjnych. Proces ten został podzielony na konkretne etapy, w trakcie których osiągane były poszczególne cele, co pozwalało na wyznaczenie kolejnych, umożliwiających realizację interesu narodowego. Autor stawia tezę, że interesem narodowym Federacji Rosyjskiej jest usankcjonowanie pozycji mocarstwa globalnego, zaś żywotnymi interesami - uzyskanie instrumentów pozwalających na osiągnięcie tego celu strategicznego. Uznaje także, że w konstrukcji tej polityki adoptowano koncepcje geopolityczne autorstwa Wieniamina Siemionowa Tień-Szańskiego i Halforda Johna Mackindera, zwłaszcza tezy o roli obszaru rdzeniowego i centrów pozwalających na stworzenia niezbędnego potencjału państwa i zasadach funkcjonowania mocarstwa lądowego, oraz teorii Heartlandu wraz z wizją koniecznej ekspansji na obszary przyległe. Ekspansja ta postrzegana jest zarówno jako rozwiązanie zapewniające bezpieczeństwo kraju o znacznej rozciągłości terytorialnej, jak i instrument pozwalający na uzyskanie statusu mocarstwa oraz potencjału zdolnego do przeciwstawienia się mocarstwu morskiemu (globalnemu). Opierając się na tych założeniach i koncepcjach uznano, że kolejnym etapem rosyjskiej polityki powinno być sankcjonowanie pozycji mocarstwa globalnego, co prowadzić będzie do podjęcia różnorodnych form konfrontacji ze Stanami Zjednoczonymi. Jednakże założono, że obszary i formuła tej konfrontacji zostaną wyznaczone w oparciu o racjonalną ocenę potencjału państwa rosyjskiego oraz możliwych strat jakie może przynieść taka
This paper explains the conditions and objectives of Russia's imperial policy during the Vladimir Putin era. For two decades (2000-2021) this policy can be described as conglomerate of skill fully executed and mutually coordinated political and economic undertakings supported by diplomatic action. Its undisputed success was to convince the majority of the remaining participants on the international scene of the need to grant Russia the status of a global player and to approve the construction by this country of its own sphere of influence. By 2022, it was being constructed on the basis of the classical principles of strategic thinking, involving the definition of the national interest, the identification of the state's vital interests in the subject and geographic areas important for its functioning, and how to achieve well-chosen operational goals. This process was divided into specific stages, during which individual objectives were achieved, which allowed for the determination of subsequent ones, enabling the realization of the national interest. The author puts forward the thesis that the national interest of the Russian Federation is to legitimize its position as a global power, while vital interests - to obtain instruments to achieve this strategic goal. It is also acknowledged that in the construction of this policy geopolitical concepts by Veniamin Semyonov Tenshansky and Halford John Mackinder have been adopted, especially the theses on the role of the core area and the centers enabling the creation of the necessary state potential and the principles of the functioning of a land power, and the Heartland theory with its vision of the necessary expansion into adjacent areas. This expansion is seen both as a solution for ensuring the security of a country with a large territorial extension and as an instrument for achieving superpower status and a potential capable of opposing a maritime (global) power. Based on these assumptions and concepts, it was considered that the next stage of Russian policy should be to sanction the position of a global power, which would lead to undertaking various forms of confrontation with the United States. However, it was assumed that the areas and formula of this confrontation would be determined on the basis of a rational assessment of the potential of the Russian state and of the possible losses that such a confrontation, in a formula unsuited to geopolitical realities, might bring. The ongoing Russian-Ukrainian conflict proves that dreams of achieving the status of an empire have become more important for the Russian leader than a realistic assessment of the possibility of restoring the status of a superpower.
Źródło:
Przegląd Geopolityczny; 2022, 40; 9-26
2080-8836
2392-067X
Pojawia się w:
Przegląd Geopolityczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Geopolitical Determinants in the Foreign Policy of the Russian Federation
Uwarunkowania geopolityczne w polityce zagranicznej Federacji Rosyjskiej
Autorzy:
Romańczuk, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1937044.pdf
Data publikacji:
2019-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Russian Federation
geopolitics
political concepts
foreign policy
security strategy
Federacja Rosyjska
geopolityka
koncepcje polityczne
polityka zagraniczna
strategia bezpieczeństwa
Opis:
International identity consists mainly of geographical, demographic, historical, political, military, economic, ideological, cultural and psychological factors. After the collapse of the USSR, Russia returned to tradition, not only in the sphere of political, social and philosophical ideas and ideologies, but also in the sphere of culture and religion. In the 1990s, the geopolitics revived. It became the basis for the development of the concept of foreign policy, the National Security Strategy and the Military Doctrine of the Russian Federation. The aim of the research is to analyze geopolitical perspectives in the identity of the Russian Federation and its impact on foreign policy concepts and sources of development of geopolitical concepts in Russia. The post-Soviet area is important for the security of the Russian Federation. Russia perceives armed conflicts in this area as an element of political ‘game’ in its strategic area.
Na tożsamość międzynarodową składają się przede wszystkim czynniki: geograficzne, demograficzne, historyczne, ustrojowe, wojskowe, ekonomiczne, ideologiczne, kulturowe i psychologiczne. Po rozpadzie ZSRR powrócono w Rosji do tradycji, nie tylko na płaszczyźnie idei i ideologii politycznych, społecznych oraz filozoficznych, ale również w sferze kultury oraz religii. W latach 90. XX wieku nastąpiło odrodzenie się geopolityki. Stała się ona podstawą do opracowania koncepcji polityki zagranicznej, strategii bezpieczeństwa narodowego oraz doktryny wojennej Federacji Rosyjskiej. Celem badań jest analiza ujęć geopolitycznych w tożsamości Federacji Rosyjskiej i ich wpływu na koncepcje w polityce zagranicznej oraz źródeł rozwoju koncepcji geopolitycznych w Rosji. Obszar postradziecki jest istotny dla bezpieczeństwa Federacji Rosyjskiej. Rosja postrzega konflikty zbrojne na tym obszarze jako element „gry” politycznej na jej strategicznym terenie.
Źródło:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2019, 64; 80-96
1505-2192
Pojawia się w:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Russian Strategic Culture: Why the Past Matters
Rosyjska kultura strategiczna: dlaczego przeszłość ma znaczenie
Autorzy:
Doroshko, Mykola
Tsyrfa, Iuliia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2042455.pdf
Data publikacji:
2021-12-29
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
strategic culture
Russia
strategy
foreign policy
national security
history
kultura strategiczna
Rosja
strategia
polityka zagraniczna
bezpieczeństwo narodowe
historia
Opis:
Today, strategic culture becomes an essential element of the national security policy of the Russian Federation. While absorbing some modern aspects, its strategic culture reflects historical lessons learnt by the Russian Empire and the USSR. Russia still cannot refuse from the idea to restore its superpower status and to fight for new territories. Thus, we can define a number of essential elements of the Russian strategic culture formed in relation to the historical and contemporary development of this state. Throughout the history, the Russians have legitimized the decisions and activities of the ruling elites. As the Russian leadership has long built up powerful associations which had taken root in the minds of people while remembering patriotism and love for their Motherland, the Russians believe in the importance of maintaining and enhancing patriotic feelings. While cultivating its civilizational and cultural detachment, Russia continues developing its own messianic idea which envisages the views of the special historical kismet of Russia. In order to fulfill its global tasks, Russia uses the policy of military interventions and violates state sovereignty of other countries, since the ‘militant’ political culture of its leaders has always militarized the strategic culture of the RF. So, the strategic culture of Russia emanates from the unique position and history of this state which manages to adapt it to the new realities. However, Russia’s aspirations to reclaim its status as a global superpower at any cost do not allow its strategic culture to be changed or even to be altered.
Kultura strategiczna staje się obecnie istotnym elementem narodowej polityki bezpieczeństwa Federacji Rosyjskiej. Przyswajając pewne współczesne wzorce, jej kultura strategiczna odzwierciedla doświadczenia historyczne zdobyte przez Imperium Rosyjskie i ZSRR. Rosja wciąż nie może odrzucić idei odzyskania statusu supermocarstwa i walki o nowe terytoria. W ten sposób można określić szereg kluczowych elementów rosyjskiej kultury strategicznej ukształtowanej w oparciu o historyczne oraz współczesne wzorce rozwojowe. Na przestrzeni dziejów Rosjanie legitymizowali decyzje i działania własnych elit rządzących. Te ostatnie z kolei, od dawna budowały i starały się zakorzenić w społeczeństwie rosyjskim patriotyzm i przywiązanie do państwa. Rosja, pielęgnując obraz swej cywilizacyjnej oraz kulturowej odrębności, rozwija własną ideę mesjanizmu, opartą na wizji realizacji wyjątkowej rosyjskiej historycznej misji dziejowej. Co więcej, do realizacji swoich globalnych zadań Rosja wykorzystuje politykę interwencji militarnych oraz naruszania suwerenności innych państw. Proces ten tłumaczony jest przez autora „wojowniczą” kulturą polityczną rosyjskich elit, która zawsze militaryzowała kulturę strategiczną Federacji Rosyjskiej. Reasumując, kultura strategiczna współczesnej Rosji jest efektem mariażu wyobrażenia rosyjskich elit o wyjątkowej pozycji Rosji oraz jej historycznego dziedzictwa ze współczesnymi uwarunkowaniami geopolitycznymi. Tymczasem zdaniem autora, aspiracje Rosji do odzyskania statusu globalnego supermocarstwa za wszelką cenę nie pozwalają na zmianę jej kultury strategicznej, utrudniając tym samym jej adaptację do zasad rządzących współczesną architekturą bezpieczeństwa w systemie międzynarodowym.
Źródło:
Przegląd Strategiczny; 2021, 14; 147-163
2084-6991
Pojawia się w:
Przegląd Strategiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Strategie morskie Indii, Chin i USA w regionie Oceanu Indyjskiego: analiza w kategoriach realizmu ofensywnego
Maritime Strategies of India, China and the United States in the Indian Ocean Region: An Analysis Based on Offesive Realism
Autorzy:
Zajączkowski, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2091755.pdf
Data publikacji:
2020-06-25
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
realizm ofensywny
strategia morska Indii
strategia morska
Chiny
strategia morska USA
polityka zagraniczna
potęga
marynarka
offensive realism
maritime strategy of India
maritime strategy of China
maritime strategy of the US
foreign policy
power
navy
Opis:
Celem artykułu jest analiza zbrojeń morskich w regionie Oceanu Indyjskiego. Objaśnienie i zrozumienie tego przedmiotu wymaga zbadania w pierwszej kolejności deklarowanych oraz realizowanych na tym obszarze strategii morskich Indii, Chin i Stanów Zjednoczonych. Teoretycznym narzędziem zastosowanym w tym studium przypadku jest realizm ofensywny, który stanowi jedną z najlepiej zidentyfikowanych i ustrukturalizowanych wersji teorii realizmu. O wyborze takiego narzędzia badawczego przesądzają jego założenia z zakresu ontologii i epistemologii. Podkreśla się w nich znaczenie aktywnych strategii międzynarodowych, podejmowanych przez państwa w anarchicznym środowisku międzynarodowym w celu zwiększenia parametrów potęgi, jako warunku przetrwania i zapewnienia bezpieczeństwa. Artykuł nie służy weryfikacji założeń realizmu ofensywnego poprzez empiryczny test wyprowadzanych z niego hipotez, ale wykorzystanie go jako heurystycznego narzędzia dla zbadania strategii morskich mocarstw w regionie Oceanu Indyjskiego. Mając powyższe na uwadze, przyjęto następującą strukturę artykułu. W pierwszej części przedstawiono ogólne założenia metodologiczno-analityczne. W drugiej części omówiono jako studium przypadku – wraz z uzasadnieniem wyboru – region Oceanu Indyjskiego. W trzeciej części przedstawiono analizę aktywności trzech mocarstw na tym obszarze: Indii, Chin i USA, w kategoriach istotnych zmiennych, odnoszących się do czynników materialnych i niematerialnych. W podsumowaniu artykułu zawarto wnioski w formie odpowiedzi na postawione pytania badawcze.
The aim of this article is to analyse the development of naval capabilities in the Indian Ocean region. In order to explain and understand this issue we first have to examine the maritime strategies declared and implemented in this area by India, China and the United States. The theoretical instrument used in this case study is offensive realism, which is one of the best defined and structured versions of the theory of realism. The choice of this instrument is determined by its ontological and epistemological principles, which emphasise the significance of active international strategies that states undertake in the anarchic international environment in order to improve their parameters of power as the condition of survival and ensuring security. It is not the purpose of this article to verify the principles of offensive realism by empirically testing the hypotheses inferred from it. It is instead to be used as a heuristic instrument for examining the maritime strategies of major actors in the Indian Ocean region. With the above in mind, the article has been designed as follows. The first part presents the general methodological principle of the analysis. The second part discusses the Indian Ocean region in form of a case study and justifies the choice of this specific area as the subject of the study. The third part analyses the activity of India, China and the United States in the region in terms of important variables concerning material and non-material factors. The last part of the article is a summary and contains the conclusions presented in the form of answers to the research questions at the source of this analysis.
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2015, 51, 2; 37-70
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bliskowschodnia strategia Izraela po Arabskiej Wiośnie
Middle Eastern Strategy of Israel After the Arab Spring
Autorzy:
Skorek, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/504814.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
Israel
Middle East
strategy
foreign policy
world powers
Arab states
Izrael
Bliski Wschód
strategia
polityka zagraniczna
mocarstwa
państwa arabskie
Opis:
Social, political and economic changes have taken place both in Israel and the Middle East in the last decade. Also the scope and character of great powers’ engagement in this region have evolved. The aim of this paper is to determine if Israel’s environment transformation from 2011 is significant enough to induce a major change in the Middle Eastern strategy of this state. In the first part, the main new determinants (on national and international level) of the Israeli foreign policy are depicted. In the second part, the key features of this policy in the recent years are analysed. The analysis focuses on: 1. combating threats to the national security, 2. cooperation with the regional actors, 3. reacting and inlfuencing great powers’ actions in the region.
Ostatnia dekada przyniosła zmiany społeczne, polityczne i gospodarcze zarówno w samym Izraelu, jak i na Bliskim Wschodzie. Ewoluowały także charakter i skala zaangażowania mocarstw światowych w regionie. Celem artykułu jest stwierdzenie, czy zmiany zachodzące w środowisku Izraela od 2011 r. są na tyle silne, aby w znaczący sposób przekształcić bliskowschodnią strategię tego państwa. W pierwszej części, zarysowane zostaną najważniejsze nowe uwarunkowania zewnętrzne i wewnętrzne izraelskiej polityki zagranicznej. W drugiej, dokonana zostanie analiza głównych kierunków tej polityki w ostatnich latach: 1. zwalczania zagrożeń dla bezpieczeństwa narodowego, 2. współpracy z bliskowschodnimi aktorami międzynarodowymi, 3. reagowania i wpływania na aktywność mocarstw światowych w regionie
Źródło:
Krakowskie Studia Międzynarodowe; 2018, 3; 107-125
1733-2680
2451-0610
Pojawia się w:
Krakowskie Studia Międzynarodowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Why Should Poland Not Be Afraid of a War with Russia?
Dlaczego Polska nie powinna obawiać się wojny z Rosją?
Autorzy:
Kraj, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1803351.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
wojna
strategia bezpieczeństwa narodowego
mity
stereotypy
polityka zagraniczna
polityka bezpieczeństwa
war
national security strategy
myths
stereotypes
foreign policy
security policy
Opis:
Artykuł został poświęcony rozważaniom nad możliwościami starcia wojskowego Rosji z Polską. Opierając się na przedstawionych kluczowych strategicznych dokumentach, na podstawie ich analizy oraz prowadzonych wcześniej badań, autor odpowiada na pytanie postawione w tytule. Odpowiedź brzmi: Polska nie powinna się obawiać wybuchu wojny z Rosją. Jako podstawowe w artykule wykorzystano metody chronologiczno-problemową oraz analizę i syntezę dokumentów związanych z polityką bezpieczeństwa Federacji Rosyjskiej oraz Polski. Opracowanie zostało podzielone na cztery części. Obrazy Polski i Rosji zostały przedstawione w cytowanych strategiach bezpieczeństwa obydwu państw. Artykuł otwiera wstęp, a kończy podsumowanie, będące wynikiem prac nad tematem artykułu oraz wynika z poprzednich badań autora związanych z ewentualnymi zagrożeniami dla Polski płynącymi z Rosji. Pierwszym celem artykułu jest próba odejścia od mitów, utartych wyobrażeń oraz stereotypów dotyczących stosunków pomiędzy Polską i Rosją. Drugim celem artykułu jest skłonienie do rozważań nad polsko-rosyjskimi stosunkami, pozostawiając bagaż historycznych uwarunkowań na boku.
This article aims to reflect on the possibilities of a military clash between Russia and Poland. Based on the presented key strategic documents, their analysis and the research conducted earlier, the Author addresses the question posed in the title. The answer appears that Poland should not be afraid of an outbreak of war 125 with Russia. The article uses the chronological-problem method, as well as analysis and synthesis of documents related to the security policies of the Russian Federation and Poland. The essay is divided into four parts. Both Poland and Russia are described in the quoted security strategies of the countries. The article begins with an introduction and ends with a conclusion, the latter being the effect of work on the article topic as well as previous research conducted by the Author about possible threats to Poland coming from Russia. The first objective of the article is an attempt to step away from myths, general beliefs, and stereotypes about the relations between Poland and Russia. The second one is to encourage reflections on Polish-Russian relations while forgoing any historical prejudices.
Źródło:
Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka; 2021, XLIV, 3; 59-70
1899-6264
2451-0718
Pojawia się w:
Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The United States’ Trade and Investment Strategy in George W. Bush’s Foreign Economic Policy
Strategia handlowo-inwestycyjna Stanów Zjednoczonych w zagranicznej polityce gospodarczej George’a W. Busha
Autorzy:
Kleszczyńska, Iga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1858032.pdf
Data publikacji:
2021-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
George W. Bush
U.S. foreign policy
U.S. trade and investment strategy
National Security Strategy
neoclassical realism
polityka zagraniczna USA
strategia handlowo-inwestycyjna USA
Strategia Bezpieczeństwa Narodowego USA
realizm neoklasyczny
Opis:
The aim of this article is to present the U.S. trade and investment strategy during the George W. Bush presidency based on the National Security Strategy of 2002 and 2006. Moreover, the article confirms the hypothesis that indicates that the U.S. trading and investment strategy was strictly subordinated to geopolitical foreign policy goals. The work consists of an introduction and theoretical perspective, institutional and legal analysis of the American political and economic system, analysis of economic priorities of foreign policy strategy and trade and investment strategies towards selected regions of Latin America and the Southeast Asia and the Pacific. These issues are being presented through the prism of the theory of neoclassical realism – pointing to the role and importance of the President’s office in U.S. foreign policy, institutional liberalism, taking into account the role and importance of structuring global trade and investment relations and the theory of comparative advantage in American trade policy. Methods used include systemic, comparative, institutional and legal, and descriptive statistics, as well as case study technique.
Celem artykułu jest przedstawienie strategii handlowej i inwestycyjnej USA w czasie prezydentury George’a W. Busha w oparciu o Strategię Bezpieczeństwa Narodowego z 2002 i 2006 roku. Hipoteza artykułu wskazuje, że strategia handlowa i inwestycyjna Stanów Zjednoczonych była ściśle podporządkowane geopolitycznym celom polityki zagranicznej. Praca obejmuje wprowadzenie i perspektywę teoretyczną, analizę instytucjonalno-prawną amerykańskiego systemu polityczno-gospodarczego, analizę priorytetów gospodarczych strategii polityki zagranicznej oraz strategii handlowych i inwestycyjnych wobec wybranych regionów Ameryki Łacińskiej oraz Azji Południowo-Wschodniej i Pacyfiku. Zagadnienia te są przedstawiane przez pryzmat teorii realizmu neoklasycznego i liberalizmu instytucjonalnego. Stosowane metody obejmują statystykę opisową, systemową, porównawczą, instytucjonalno-prawną, jak również technikę studium przypadku.
Źródło:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2021, 72; 119-134
1505-2192
Pojawia się w:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bezpieczeństwo narodowe Rzeczypospolitej Polskiej w europejskim systemie bezpieczeństwa
Autorzy:
Wąsik, Rafał.
Powiązania:
Zeszyty Doktoranckie Wydziału Bezpieczeństwa Narodowego / Akademia Obrony Narodowej. Wydział Bezpieczeństwa Narodowego 2012, nr 3(4), s. 41-47
Data publikacji:
2012
Tematy:
Unia Europejska (UE)
Strategia bezpieczeństwa Polska
Wspólna Polityka Bezpieczeństwa i Obrony UE
Wspólna Polityka Zagraniczna i Bezpieczeństwa UE
Bezpieczeństwo narodowe
Opis:
Bibliogr.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Bezpieczeństwo narodowe Rzeczypospolitej Polskiej w europejskim systemie bezpieczeństwa
Autorzy:
Wąsik, Rafał.
Powiązania:
Zeszyty Doktoranckie Wydziału Bezpieczeństwa Narodowego / Akademia Obrony Narodowej. Wydział Bezpieczeństwa Narodowego 2012, nr 3(4), s. 41-47
Data publikacji:
2012
Tematy:
Unia Europejska (UE)
Strategia bezpieczeństwa Polska
Wspólna Polityka Bezpieczeństwa i Obrony UE
Wspólna Polityka Zagraniczna i Bezpieczeństwa UE
Bezpieczeństwo narodowe
Opis:
Bibliogr.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Indie – mocarstwo regionu Indo-Pacyfiku
India: An Indo-Pacific Power
Autorzy:
Zajączkowski, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2091661.pdf
Data publikacji:
2020-06-24
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
polityka zagraniczna
potęga
strategia morska Indii
region Oceanu Indyjskiego
region Indo-Pacyfiku
strategia look east policy
foreign policy
power
India’s maritime policy
Indian Ocean Region
Indo-Pacific Region
Look East Policy
Opis:
Celem artykułu jest analiza ewolucji strategii międzynarodowej Indii w regionie Oceanu Indyjskiego i Pacyfiku od zakończenia zimnej wojny do 2015 r. Zrozumienie aktywności Indii na tych obszarach wymaga omówienia nie tylko ich działań bezpośrednich, lecz także przyjmowanych przez New Delhi strategii oraz deklarowanych przez przywódców indyjskich celów, metod oraz wytycznych polityki zagranicznej. Autor stawia hipotezę, że Indie dokonały istotnej transformacji w określaniu swojej tożsamości międzynarodowej, co jest główną przesłanką zdynamizowania polityki zagranicznej tego kraju w regionie Oceanu Indyjskiego. W 1985 r. Indie określały siebie jako mocarstwo Azji Południowej i państwo rozwijające się; w 2015 r. wiążą swoją tożsamość z Oceanem Indyjskim i Pacyfikiem, mówiąc o sobie jako mocarstwie regionu Indo-Pacyfiku. Struktura artykułu ma służyć weryfikacji tej hipotezy. Region Oceanu Indyjskiego w indyjskiej polityce zagranicznej analizowany jest na trzech poziomach: strategicznym, koncepcyjnym oraz operacyjnym.
The aim of the article is to analyse the evolution of India’s international strategy in the Indian Ocean and the Pacific regions from the end of the Cold War to 2015. To understand India’s activity in these regions, it is necessary to discuss not only its actions in these areas but also the strategies adopted by New Delhi as well as the aims, methods and guidelines of foreign policy declared by Indian leaders. The adopted hypothesis stresses that India effected a significant transformation in defining its international identity, which is the key determinant of increased dynamism of India’s foreign policy in the Indian Ocean region. In 1985, India referred to itself as the major power in South Asia and a developing country; in 2015 it ties its identity to the Indian Ocean and the Pacific regions, defining itself as the major power of the Indo-Pacific. The structure of this article is designed so as to verify this thesis. The Indian Ocean region in Indian foreign policy will be analysed on three levels: strategic, conceptual and operational.
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2015, 51, 4; 67-92
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies