Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "strategia zagraniczna" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-49 z 49
Tytuł:
„Western“ Israel in the system of the oriental civilization
„Zachodni” Izrael w systemie orientalnej cywilizacji
Autorzy:
Świeca, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/450273.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Zielonogórski. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
the political system
constitutional conditionings
political arena
the foreign
strategy
the demography
system polityczny
uwarunkowania konstytucyjne
arena polityczna
strategia zagraniczna
demografia
Opis:
Artykuł koncentruje się na definiowaniu istoty cywilizacji państwa Izrael na Bliskim Wschodzie oraz kwestii przynależności Izraela zarówno do cywilizacji zachodniej, jak i wschodniej Autor analizuje dynamikę demograficzną w państwie, a także na jego scenie partyjno-politycznej, co razem określa strategię polityki zewnętrznej W fundamentach państwa stworzonych przez Davida Ben Guriona odnajduje podwójny charakter Izraela: z jednej strony występują świeckie struktury stworzone przez aszkenazyjskie Mapai – a później Partię Pracy, a z drugiej strony mamy do czynienia z silną obecności religii w funkcjonowaniu państwa Wzrost znaczenia od połowy lat 70 Sefardyjczyków, duże znaczenie prawicowego Likudu i małych ortodoksyjnych formacji spowodowało, że Izrael – coraz bardziej nowoczesny i zmodernizowany technologicznie, więc zachodni, jednocześnie stawał się orientalny, tworząc regionalne niestabilne koalicje o podłożu religijnym W pracy położono nacisk zarówno na analizę sytuacji wewnętrznej, jak i subregionalnej, głównie w kontekście konfrontacji z Iranem i jego regionalnymi sojusznikami Autor jest przekonany, że oblicze cywilizacji podmiotów regionalnych najwydatniej objawia się w okresie kryzysów i wojen, dlatego wiele miejsca poświęcono libańskiej wojnie z Hezbollahem w 2006 roku, a później z Hamasem W nich wyszedł na jaw oportunizm elit politycznych Izraela i zminimalizowanie myślenia strategicznego Praca unika prognoz nawet dla najbliższej przyszłości Autor zaprzecza prognozowaniu jako nieodzownemu warunkowi poprawności naukowej tekstu.
The article concentrates on defining of the civilization creature of the state Israel on the Middle East scene and on conditionings belongings of Israel both to the western system as and the eastern oriental world The author gets to the bottom of the dynamics of the evolution of the demographic matter states as and into his scene of party-political which determines the external strategy and the policy Finds, with foundations of State created by David Ben Gurion, evidenced the double character of Israel: on one hand on the lay structure created by the Ashkenazic party Mapai and later Labor Party, and on the other hand on the strong presence of the religion and the synagogue to which one gave back civil cases The promotion of Sephardim from the half of years 70 , the height of the meaning of rightist Likud and small orthodox formations, caused that Israel more and more modern and technologically modernized, so western, had simultaneously stood up an oriental state, in compliance with a membership the regional and unstable authority which demanded religious coalition members that to rank The work composition focus on facts concerning both the internal situation as and subregional, mostly in the collation context with Iran and his regional allies The author is convinced, with the civilization visage of regional actors, he most put on weight manifests itself within a period of crises and wars Because many places devoted to the Lebanese war with Hezbollah in 2006 as and later with Hamas organization ( so called three-week) war In them came to light opportunism political elites of Israel and minimalized strategic thinking The work avoids prognoses even on nearest future The author denies prognosing as the indispensable condition of the scientific correctness of the text.
Źródło:
Przegląd Narodowościowy – Review of Nationalities; 2016, 6; 161-194
2084-848X
Pojawia się w:
Przegląd Narodowościowy – Review of Nationalities
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kultura strategiczna a paradygmat realistyczny. Krytyka, rywalizacja, perspektywy współpracy
Strategic Culture and Realism Paradigm. Critics, Competition and Perspectives of Cooperation
Autorzy:
Smalec, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/523039.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Ośrodek Analiz Politologicznych
Tematy:
kultura strategiczna
neoklasyczny realizm
neorealizm
polityka zagraniczna
strategia bezpieczeństwa
Opis:
W ostatniej dekadzie wzrosło zainteresowanie wpływem, jaki wywiera kultura strategiczna na politykę bezpieczeństwa państwa. Impulsem było rozczarowanie neorealizmem, który nie dawał satysfakcjonującej odpowiedzi na pytanie o źródła postawy administracji amerykańskiej w odniesieniu do wojny z Irakiem (2003). Ta tematyka, coraz częściej podejmowana na gruncie nauki amerykańskiej, relatywnie rzadko staje się przedmiotem analizy w Polsce. Niniejszy artykuł stanowi próbę wypełnienia tej luki. Ponadto wskazuje różnice i perspektywy współpracy pomiędzy realizmem a teorią kultury strategicznej, zwracając także uwagę na przykłady nawiązania współpracy „ponad podziałami”.
In the last decade the interest of influence of a strategic culture on national security policy increased. The impetus was a disappointment of neorealism, which did not provide a satisfactory answer to the question about the roots of the attitude of the American administration in relation to war with Iraq (2003). This subject is getting more and more often analyzed by American researchers analysts, relatively seldom becomes an object of analysis in Poland. This article attempts to fill this gap. Moreover, it also indicates the existing differences and perspectives of cooperation between a theory of strategic culture and a realistic paradigm.
Źródło:
Kwartalnik Naukowy OAP UW "e-Politikon"; 2012, 2; 29-48
2084-5294
Pojawia się w:
Kwartalnik Naukowy OAP UW "e-Politikon"
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Anatomia rosyjskiego imperializmu ery Władymira Putina
Anatomy of Russian Imperialism in the Era of Vladimir Putin
Autorzy:
Mickiewicz, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21151016.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Geopolityczne
Tematy:
państwo
polityka zagraniczna
Rosja
strategia
oddziaływanie międzynarodowe
state
foreign policy
Russia
international influence
strategy
Opis:
W opracowaniu wyjaśniono uwarunkowania i cele imperialnej polityki Rosji w okresie sprawowania władzy przez środowisko skupione wokół Władimira Putina. Przez dwie dekady (lata 2000-2021) politykę tę określić można jako konglomerat umiejętnie prowadzonych i wzajemnie skoordynowanych przedsięwzięć politycznoekonomicznych, wspieranych działaniami dyplomatycznymi. Jej bezapelacyjnym sukcesem było przekonanie większości pozostałych uczestników sceny międzynarodowej o konieczności przyznania Rosji statusu gracza globalnego i aprobaty budowy przez to państwo strefy własnych wpływów. Do 2022 roku była ona konstruowana w oparciu o klasyczne zasady myślenia strategicznego, zakładające zdefiniowanie interesu narodowego, określenie żywotnych interesów państwa w ważnych dla jego funkcjonowania obszarach przedmiotowych i geograficznych oraz sposobu osiągnięcia dobrze dobranych celów operacyjnych. Proces ten został podzielony na konkretne etapy, w trakcie których osiągane były poszczególne cele, co pozwalało na wyznaczenie kolejnych, umożliwiających realizację interesu narodowego. Autor stawia tezę, że interesem narodowym Federacji Rosyjskiej jest usankcjonowanie pozycji mocarstwa globalnego, zaś żywotnymi interesami - uzyskanie instrumentów pozwalających na osiągnięcie tego celu strategicznego. Uznaje także, że w konstrukcji tej polityki adoptowano koncepcje geopolityczne autorstwa Wieniamina Siemionowa Tień-Szańskiego i Halforda Johna Mackindera, zwłaszcza tezy o roli obszaru rdzeniowego i centrów pozwalających na stworzenia niezbędnego potencjału państwa i zasadach funkcjonowania mocarstwa lądowego, oraz teorii Heartlandu wraz z wizją koniecznej ekspansji na obszary przyległe. Ekspansja ta postrzegana jest zarówno jako rozwiązanie zapewniające bezpieczeństwo kraju o znacznej rozciągłości terytorialnej, jak i instrument pozwalający na uzyskanie statusu mocarstwa oraz potencjału zdolnego do przeciwstawienia się mocarstwu morskiemu (globalnemu). Opierając się na tych założeniach i koncepcjach uznano, że kolejnym etapem rosyjskiej polityki powinno być sankcjonowanie pozycji mocarstwa globalnego, co prowadzić będzie do podjęcia różnorodnych form konfrontacji ze Stanami Zjednoczonymi. Jednakże założono, że obszary i formuła tej konfrontacji zostaną wyznaczone w oparciu o racjonalną ocenę potencjału państwa rosyjskiego oraz możliwych strat jakie może przynieść taka
This paper explains the conditions and objectives of Russia's imperial policy during the Vladimir Putin era. For two decades (2000-2021) this policy can be described as conglomerate of skill fully executed and mutually coordinated political and economic undertakings supported by diplomatic action. Its undisputed success was to convince the majority of the remaining participants on the international scene of the need to grant Russia the status of a global player and to approve the construction by this country of its own sphere of influence. By 2022, it was being constructed on the basis of the classical principles of strategic thinking, involving the definition of the national interest, the identification of the state's vital interests in the subject and geographic areas important for its functioning, and how to achieve well-chosen operational goals. This process was divided into specific stages, during which individual objectives were achieved, which allowed for the determination of subsequent ones, enabling the realization of the national interest. The author puts forward the thesis that the national interest of the Russian Federation is to legitimize its position as a global power, while vital interests - to obtain instruments to achieve this strategic goal. It is also acknowledged that in the construction of this policy geopolitical concepts by Veniamin Semyonov Tenshansky and Halford John Mackinder have been adopted, especially the theses on the role of the core area and the centers enabling the creation of the necessary state potential and the principles of the functioning of a land power, and the Heartland theory with its vision of the necessary expansion into adjacent areas. This expansion is seen both as a solution for ensuring the security of a country with a large territorial extension and as an instrument for achieving superpower status and a potential capable of opposing a maritime (global) power. Based on these assumptions and concepts, it was considered that the next stage of Russian policy should be to sanction the position of a global power, which would lead to undertaking various forms of confrontation with the United States. However, it was assumed that the areas and formula of this confrontation would be determined on the basis of a rational assessment of the potential of the Russian state and of the possible losses that such a confrontation, in a formula unsuited to geopolitical realities, might bring. The ongoing Russian-Ukrainian conflict proves that dreams of achieving the status of an empire have become more important for the Russian leader than a realistic assessment of the possibility of restoring the status of a superpower.
Źródło:
Przegląd Geopolityczny; 2022, 40; 9-26
2080-8836
2392-067X
Pojawia się w:
Przegląd Geopolityczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Geopolitical Determinants in the Foreign Policy of the Russian Federation
Uwarunkowania geopolityczne w polityce zagranicznej Federacji Rosyjskiej
Autorzy:
Romańczuk, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1937044.pdf
Data publikacji:
2019-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Russian Federation
geopolitics
political concepts
foreign policy
security strategy
Federacja Rosyjska
geopolityka
koncepcje polityczne
polityka zagraniczna
strategia bezpieczeństwa
Opis:
International identity consists mainly of geographical, demographic, historical, political, military, economic, ideological, cultural and psychological factors. After the collapse of the USSR, Russia returned to tradition, not only in the sphere of political, social and philosophical ideas and ideologies, but also in the sphere of culture and religion. In the 1990s, the geopolitics revived. It became the basis for the development of the concept of foreign policy, the National Security Strategy and the Military Doctrine of the Russian Federation. The aim of the research is to analyze geopolitical perspectives in the identity of the Russian Federation and its impact on foreign policy concepts and sources of development of geopolitical concepts in Russia. The post-Soviet area is important for the security of the Russian Federation. Russia perceives armed conflicts in this area as an element of political ‘game’ in its strategic area.
Na tożsamość międzynarodową składają się przede wszystkim czynniki: geograficzne, demograficzne, historyczne, ustrojowe, wojskowe, ekonomiczne, ideologiczne, kulturowe i psychologiczne. Po rozpadzie ZSRR powrócono w Rosji do tradycji, nie tylko na płaszczyźnie idei i ideologii politycznych, społecznych oraz filozoficznych, ale również w sferze kultury oraz religii. W latach 90. XX wieku nastąpiło odrodzenie się geopolityki. Stała się ona podstawą do opracowania koncepcji polityki zagranicznej, strategii bezpieczeństwa narodowego oraz doktryny wojennej Federacji Rosyjskiej. Celem badań jest analiza ujęć geopolitycznych w tożsamości Federacji Rosyjskiej i ich wpływu na koncepcje w polityce zagranicznej oraz źródeł rozwoju koncepcji geopolitycznych w Rosji. Obszar postradziecki jest istotny dla bezpieczeństwa Federacji Rosyjskiej. Rosja postrzega konflikty zbrojne na tym obszarze jako element „gry” politycznej na jej strategicznym terenie.
Źródło:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2019, 64; 80-96
1505-2192
Pojawia się w:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Russian Strategic Culture: Why the Past Matters
Rosyjska kultura strategiczna: dlaczego przeszłość ma znaczenie
Autorzy:
Doroshko, Mykola
Tsyrfa, Iuliia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2042455.pdf
Data publikacji:
2021-12-29
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
strategic culture
Russia
strategy
foreign policy
national security
history
kultura strategiczna
Rosja
strategia
polityka zagraniczna
bezpieczeństwo narodowe
historia
Opis:
Today, strategic culture becomes an essential element of the national security policy of the Russian Federation. While absorbing some modern aspects, its strategic culture reflects historical lessons learnt by the Russian Empire and the USSR. Russia still cannot refuse from the idea to restore its superpower status and to fight for new territories. Thus, we can define a number of essential elements of the Russian strategic culture formed in relation to the historical and contemporary development of this state. Throughout the history, the Russians have legitimized the decisions and activities of the ruling elites. As the Russian leadership has long built up powerful associations which had taken root in the minds of people while remembering patriotism and love for their Motherland, the Russians believe in the importance of maintaining and enhancing patriotic feelings. While cultivating its civilizational and cultural detachment, Russia continues developing its own messianic idea which envisages the views of the special historical kismet of Russia. In order to fulfill its global tasks, Russia uses the policy of military interventions and violates state sovereignty of other countries, since the ‘militant’ political culture of its leaders has always militarized the strategic culture of the RF. So, the strategic culture of Russia emanates from the unique position and history of this state which manages to adapt it to the new realities. However, Russia’s aspirations to reclaim its status as a global superpower at any cost do not allow its strategic culture to be changed or even to be altered.
Kultura strategiczna staje się obecnie istotnym elementem narodowej polityki bezpieczeństwa Federacji Rosyjskiej. Przyswajając pewne współczesne wzorce, jej kultura strategiczna odzwierciedla doświadczenia historyczne zdobyte przez Imperium Rosyjskie i ZSRR. Rosja wciąż nie może odrzucić idei odzyskania statusu supermocarstwa i walki o nowe terytoria. W ten sposób można określić szereg kluczowych elementów rosyjskiej kultury strategicznej ukształtowanej w oparciu o historyczne oraz współczesne wzorce rozwojowe. Na przestrzeni dziejów Rosjanie legitymizowali decyzje i działania własnych elit rządzących. Te ostatnie z kolei, od dawna budowały i starały się zakorzenić w społeczeństwie rosyjskim patriotyzm i przywiązanie do państwa. Rosja, pielęgnując obraz swej cywilizacyjnej oraz kulturowej odrębności, rozwija własną ideę mesjanizmu, opartą na wizji realizacji wyjątkowej rosyjskiej historycznej misji dziejowej. Co więcej, do realizacji swoich globalnych zadań Rosja wykorzystuje politykę interwencji militarnych oraz naruszania suwerenności innych państw. Proces ten tłumaczony jest przez autora „wojowniczą” kulturą polityczną rosyjskich elit, która zawsze militaryzowała kulturę strategiczną Federacji Rosyjskiej. Reasumując, kultura strategiczna współczesnej Rosji jest efektem mariażu wyobrażenia rosyjskich elit o wyjątkowej pozycji Rosji oraz jej historycznego dziedzictwa ze współczesnymi uwarunkowaniami geopolitycznymi. Tymczasem zdaniem autora, aspiracje Rosji do odzyskania statusu globalnego supermocarstwa za wszelką cenę nie pozwalają na zmianę jej kultury strategicznej, utrudniając tym samym jej adaptację do zasad rządzących współczesną architekturą bezpieczeństwa w systemie międzynarodowym.
Źródło:
Przegląd Strategiczny; 2021, 14; 147-163
2084-6991
Pojawia się w:
Przegląd Strategiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Strategie morskie Indii, Chin i USA w regionie Oceanu Indyjskiego: analiza w kategoriach realizmu ofensywnego
Maritime Strategies of India, China and the United States in the Indian Ocean Region: An Analysis Based on Offesive Realism
Autorzy:
Zajączkowski, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2091755.pdf
Data publikacji:
2020-06-25
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
realizm ofensywny
strategia morska Indii
strategia morska
Chiny
strategia morska USA
polityka zagraniczna
potęga
marynarka
offensive realism
maritime strategy of India
maritime strategy of China
maritime strategy of the US
foreign policy
power
navy
Opis:
Celem artykułu jest analiza zbrojeń morskich w regionie Oceanu Indyjskiego. Objaśnienie i zrozumienie tego przedmiotu wymaga zbadania w pierwszej kolejności deklarowanych oraz realizowanych na tym obszarze strategii morskich Indii, Chin i Stanów Zjednoczonych. Teoretycznym narzędziem zastosowanym w tym studium przypadku jest realizm ofensywny, który stanowi jedną z najlepiej zidentyfikowanych i ustrukturalizowanych wersji teorii realizmu. O wyborze takiego narzędzia badawczego przesądzają jego założenia z zakresu ontologii i epistemologii. Podkreśla się w nich znaczenie aktywnych strategii międzynarodowych, podejmowanych przez państwa w anarchicznym środowisku międzynarodowym w celu zwiększenia parametrów potęgi, jako warunku przetrwania i zapewnienia bezpieczeństwa. Artykuł nie służy weryfikacji założeń realizmu ofensywnego poprzez empiryczny test wyprowadzanych z niego hipotez, ale wykorzystanie go jako heurystycznego narzędzia dla zbadania strategii morskich mocarstw w regionie Oceanu Indyjskiego. Mając powyższe na uwadze, przyjęto następującą strukturę artykułu. W pierwszej części przedstawiono ogólne założenia metodologiczno-analityczne. W drugiej części omówiono jako studium przypadku – wraz z uzasadnieniem wyboru – region Oceanu Indyjskiego. W trzeciej części przedstawiono analizę aktywności trzech mocarstw na tym obszarze: Indii, Chin i USA, w kategoriach istotnych zmiennych, odnoszących się do czynników materialnych i niematerialnych. W podsumowaniu artykułu zawarto wnioski w formie odpowiedzi na postawione pytania badawcze.
The aim of this article is to analyse the development of naval capabilities in the Indian Ocean region. In order to explain and understand this issue we first have to examine the maritime strategies declared and implemented in this area by India, China and the United States. The theoretical instrument used in this case study is offensive realism, which is one of the best defined and structured versions of the theory of realism. The choice of this instrument is determined by its ontological and epistemological principles, which emphasise the significance of active international strategies that states undertake in the anarchic international environment in order to improve their parameters of power as the condition of survival and ensuring security. It is not the purpose of this article to verify the principles of offensive realism by empirically testing the hypotheses inferred from it. It is instead to be used as a heuristic instrument for examining the maritime strategies of major actors in the Indian Ocean region. With the above in mind, the article has been designed as follows. The first part presents the general methodological principle of the analysis. The second part discusses the Indian Ocean region in form of a case study and justifies the choice of this specific area as the subject of the study. The third part analyses the activity of India, China and the United States in the region in terms of important variables concerning material and non-material factors. The last part of the article is a summary and contains the conclusions presented in the form of answers to the research questions at the source of this analysis.
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2015, 51, 2; 37-70
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bliskowschodnia strategia Izraela po Arabskiej Wiośnie
Middle Eastern Strategy of Israel After the Arab Spring
Autorzy:
Skorek, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/504814.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
Israel
Middle East
strategy
foreign policy
world powers
Arab states
Izrael
Bliski Wschód
strategia
polityka zagraniczna
mocarstwa
państwa arabskie
Opis:
Social, political and economic changes have taken place both in Israel and the Middle East in the last decade. Also the scope and character of great powers’ engagement in this region have evolved. The aim of this paper is to determine if Israel’s environment transformation from 2011 is significant enough to induce a major change in the Middle Eastern strategy of this state. In the first part, the main new determinants (on national and international level) of the Israeli foreign policy are depicted. In the second part, the key features of this policy in the recent years are analysed. The analysis focuses on: 1. combating threats to the national security, 2. cooperation with the regional actors, 3. reacting and inlfuencing great powers’ actions in the region.
Ostatnia dekada przyniosła zmiany społeczne, polityczne i gospodarcze zarówno w samym Izraelu, jak i na Bliskim Wschodzie. Ewoluowały także charakter i skala zaangażowania mocarstw światowych w regionie. Celem artykułu jest stwierdzenie, czy zmiany zachodzące w środowisku Izraela od 2011 r. są na tyle silne, aby w znaczący sposób przekształcić bliskowschodnią strategię tego państwa. W pierwszej części, zarysowane zostaną najważniejsze nowe uwarunkowania zewnętrzne i wewnętrzne izraelskiej polityki zagranicznej. W drugiej, dokonana zostanie analiza głównych kierunków tej polityki w ostatnich latach: 1. zwalczania zagrożeń dla bezpieczeństwa narodowego, 2. współpracy z bliskowschodnimi aktorami międzynarodowymi, 3. reagowania i wpływania na aktywność mocarstw światowych w regionie
Źródło:
Krakowskie Studia Międzynarodowe; 2018, 3; 107-125
1733-2680
2451-0610
Pojawia się w:
Krakowskie Studia Międzynarodowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Why Should Poland Not Be Afraid of a War with Russia?
Dlaczego Polska nie powinna obawiać się wojny z Rosją?
Autorzy:
Kraj, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1803351.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
wojna
strategia bezpieczeństwa narodowego
mity
stereotypy
polityka zagraniczna
polityka bezpieczeństwa
war
national security strategy
myths
stereotypes
foreign policy
security policy
Opis:
Artykuł został poświęcony rozważaniom nad możliwościami starcia wojskowego Rosji z Polską. Opierając się na przedstawionych kluczowych strategicznych dokumentach, na podstawie ich analizy oraz prowadzonych wcześniej badań, autor odpowiada na pytanie postawione w tytule. Odpowiedź brzmi: Polska nie powinna się obawiać wybuchu wojny z Rosją. Jako podstawowe w artykule wykorzystano metody chronologiczno-problemową oraz analizę i syntezę dokumentów związanych z polityką bezpieczeństwa Federacji Rosyjskiej oraz Polski. Opracowanie zostało podzielone na cztery części. Obrazy Polski i Rosji zostały przedstawione w cytowanych strategiach bezpieczeństwa obydwu państw. Artykuł otwiera wstęp, a kończy podsumowanie, będące wynikiem prac nad tematem artykułu oraz wynika z poprzednich badań autora związanych z ewentualnymi zagrożeniami dla Polski płynącymi z Rosji. Pierwszym celem artykułu jest próba odejścia od mitów, utartych wyobrażeń oraz stereotypów dotyczących stosunków pomiędzy Polską i Rosją. Drugim celem artykułu jest skłonienie do rozważań nad polsko-rosyjskimi stosunkami, pozostawiając bagaż historycznych uwarunkowań na boku.
This article aims to reflect on the possibilities of a military clash between Russia and Poland. Based on the presented key strategic documents, their analysis and the research conducted earlier, the Author addresses the question posed in the title. The answer appears that Poland should not be afraid of an outbreak of war 125 with Russia. The article uses the chronological-problem method, as well as analysis and synthesis of documents related to the security policies of the Russian Federation and Poland. The essay is divided into four parts. Both Poland and Russia are described in the quoted security strategies of the countries. The article begins with an introduction and ends with a conclusion, the latter being the effect of work on the article topic as well as previous research conducted by the Author about possible threats to Poland coming from Russia. The first objective of the article is an attempt to step away from myths, general beliefs, and stereotypes about the relations between Poland and Russia. The second one is to encourage reflections on Polish-Russian relations while forgoing any historical prejudices.
Źródło:
Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka; 2021, XLIV, 3; 59-70
1899-6264
2451-0718
Pojawia się w:
Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The United States’ Trade and Investment Strategy in George W. Bush’s Foreign Economic Policy
Strategia handlowo-inwestycyjna Stanów Zjednoczonych w zagranicznej polityce gospodarczej George’a W. Busha
Autorzy:
Kleszczyńska, Iga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1858032.pdf
Data publikacji:
2021-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
George W. Bush
U.S. foreign policy
U.S. trade and investment strategy
National Security Strategy
neoclassical realism
polityka zagraniczna USA
strategia handlowo-inwestycyjna USA
Strategia Bezpieczeństwa Narodowego USA
realizm neoklasyczny
Opis:
The aim of this article is to present the U.S. trade and investment strategy during the George W. Bush presidency based on the National Security Strategy of 2002 and 2006. Moreover, the article confirms the hypothesis that indicates that the U.S. trading and investment strategy was strictly subordinated to geopolitical foreign policy goals. The work consists of an introduction and theoretical perspective, institutional and legal analysis of the American political and economic system, analysis of economic priorities of foreign policy strategy and trade and investment strategies towards selected regions of Latin America and the Southeast Asia and the Pacific. These issues are being presented through the prism of the theory of neoclassical realism – pointing to the role and importance of the President’s office in U.S. foreign policy, institutional liberalism, taking into account the role and importance of structuring global trade and investment relations and the theory of comparative advantage in American trade policy. Methods used include systemic, comparative, institutional and legal, and descriptive statistics, as well as case study technique.
Celem artykułu jest przedstawienie strategii handlowej i inwestycyjnej USA w czasie prezydentury George’a W. Busha w oparciu o Strategię Bezpieczeństwa Narodowego z 2002 i 2006 roku. Hipoteza artykułu wskazuje, że strategia handlowa i inwestycyjna Stanów Zjednoczonych była ściśle podporządkowane geopolitycznym celom polityki zagranicznej. Praca obejmuje wprowadzenie i perspektywę teoretyczną, analizę instytucjonalno-prawną amerykańskiego systemu polityczno-gospodarczego, analizę priorytetów gospodarczych strategii polityki zagranicznej oraz strategii handlowych i inwestycyjnych wobec wybranych regionów Ameryki Łacińskiej oraz Azji Południowo-Wschodniej i Pacyfiku. Zagadnienia te są przedstawiane przez pryzmat teorii realizmu neoklasycznego i liberalizmu instytucjonalnego. Stosowane metody obejmują statystykę opisową, systemową, porównawczą, instytucjonalno-prawną, jak również technikę studium przypadku.
Źródło:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2021, 72; 119-134
1505-2192
Pojawia się w:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bezpieczeństwo narodowe Rzeczypospolitej Polskiej w europejskim systemie bezpieczeństwa
Autorzy:
Wąsik, Rafał.
Powiązania:
Zeszyty Doktoranckie Wydziału Bezpieczeństwa Narodowego / Akademia Obrony Narodowej. Wydział Bezpieczeństwa Narodowego 2012, nr 3(4), s. 41-47
Data publikacji:
2012
Tematy:
Unia Europejska (UE)
Strategia bezpieczeństwa Polska
Wspólna Polityka Bezpieczeństwa i Obrony UE
Wspólna Polityka Zagraniczna i Bezpieczeństwa UE
Bezpieczeństwo narodowe
Opis:
Bibliogr.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Bezpieczeństwo narodowe Rzeczypospolitej Polskiej w europejskim systemie bezpieczeństwa
Autorzy:
Wąsik, Rafał.
Powiązania:
Zeszyty Doktoranckie Wydziału Bezpieczeństwa Narodowego / Akademia Obrony Narodowej. Wydział Bezpieczeństwa Narodowego 2012, nr 3(4), s. 41-47
Data publikacji:
2012
Tematy:
Unia Europejska (UE)
Strategia bezpieczeństwa Polska
Wspólna Polityka Bezpieczeństwa i Obrony UE
Wspólna Polityka Zagraniczna i Bezpieczeństwa UE
Bezpieczeństwo narodowe
Opis:
Bibliogr.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Indie – mocarstwo regionu Indo-Pacyfiku
India: An Indo-Pacific Power
Autorzy:
Zajączkowski, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2091661.pdf
Data publikacji:
2020-06-24
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
polityka zagraniczna
potęga
strategia morska Indii
region Oceanu Indyjskiego
region Indo-Pacyfiku
strategia look east policy
foreign policy
power
India’s maritime policy
Indian Ocean Region
Indo-Pacific Region
Look East Policy
Opis:
Celem artykułu jest analiza ewolucji strategii międzynarodowej Indii w regionie Oceanu Indyjskiego i Pacyfiku od zakończenia zimnej wojny do 2015 r. Zrozumienie aktywności Indii na tych obszarach wymaga omówienia nie tylko ich działań bezpośrednich, lecz także przyjmowanych przez New Delhi strategii oraz deklarowanych przez przywódców indyjskich celów, metod oraz wytycznych polityki zagranicznej. Autor stawia hipotezę, że Indie dokonały istotnej transformacji w określaniu swojej tożsamości międzynarodowej, co jest główną przesłanką zdynamizowania polityki zagranicznej tego kraju w regionie Oceanu Indyjskiego. W 1985 r. Indie określały siebie jako mocarstwo Azji Południowej i państwo rozwijające się; w 2015 r. wiążą swoją tożsamość z Oceanem Indyjskim i Pacyfikiem, mówiąc o sobie jako mocarstwie regionu Indo-Pacyfiku. Struktura artykułu ma służyć weryfikacji tej hipotezy. Region Oceanu Indyjskiego w indyjskiej polityce zagranicznej analizowany jest na trzech poziomach: strategicznym, koncepcyjnym oraz operacyjnym.
The aim of the article is to analyse the evolution of India’s international strategy in the Indian Ocean and the Pacific regions from the end of the Cold War to 2015. To understand India’s activity in these regions, it is necessary to discuss not only its actions in these areas but also the strategies adopted by New Delhi as well as the aims, methods and guidelines of foreign policy declared by Indian leaders. The adopted hypothesis stresses that India effected a significant transformation in defining its international identity, which is the key determinant of increased dynamism of India’s foreign policy in the Indian Ocean region. In 1985, India referred to itself as the major power in South Asia and a developing country; in 2015 it ties its identity to the Indian Ocean and the Pacific regions, defining itself as the major power of the Indo-Pacific. The structure of this article is designed so as to verify this thesis. The Indian Ocean region in Indian foreign policy will be analysed on three levels: strategic, conceptual and operational.
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2015, 51, 4; 67-92
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bezpieczeństwo Polski po zakończeniu zimnej wojny : próba syntezy
Autorzy:
Kupiecki, Robert (1967- ).
Powiązania:
Rocznik Strategiczny 2019/2020 2019/2020, t. 25, s. 415-432
Data publikacji:
2020
Tematy:
Unia Europejska (UE)
NATO
Bezpieczeństwo narodowe
Polityka bezpieczeństwa
Polityka wojskowa
Strategia obronna
Polityka zagraniczna
Artykuł z czasopisma politologicznego
Artykuł z czasopisma naukowego
Opis:
Artykuł dotyczy bezpieczeństwa Rzeczypospolitej Polskiej przez 3 dekady, po upadku komunizmu. Autor artykułu przybliża okres PRL oraz powrót do świata Zachodu po 1989 roku. Omówiono kontekst międzynarodowy, stosunki z Rosją, NATO oraz Unią Europejską, a także kierunki strategiczne ważne dla bezpieczeństwa. Opisano stosunki Polski ze Stanami Zjednoczonymi.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Nuclear Weapons in Russias Security Policy
Broń nuklearna w polityce bezpieczeństwa Rosji
Autorzy:
Banasik, Mirosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2139677.pdf
Data publikacji:
2020-11-30
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
Tematy:
polityka bezpieczeństwa
strategia nuklearna
odstraszanie
polityka zagraniczna
Stany Zjednoczone
Europa
Federacja Rosyjska
security policy
nuclear strategy
deterrence
foreign policy
United States
Europe
Russian Federation
Opis:
The subject of research, the results of which are presented in this article, was nuclear weapons and the policy of their use by Russia. The research aimed to determine the role of nuclear weapons in the security policy of the Russian Federation. The study was based on a chronological and problematic approach. The article’s content focuses on answering the following research questions: 1) What is the origin of nuclear weapons in the Soviet Union? 2) What was the evolution of nuclear policy and strategy of the Soviet Union expressed in? 3) What was the nuclear policy and strategy of the Russian Federation until 2014? 4) What role do nuclear weapons currently play in the aggressive foreign policy of the Russian Federation? 5) What are the real intentions of the Russian authorities to use nuclear weapons? The article focuses on a synthetic presentation of the strategy of using nuclear weapons to achieve the Russian Federation’s foreign policy objectives, poorly explored in Polish literature. Based on research, it has been established that Russia’s ambitions to use its nuclear potential to achieve political goals are a serious source of threats to international security and increase the risk of global conflict. 
Przedmiotem badań, których rezultaty przedstawiono w niniejszym artykule, była broń nuklearna i polityka jej wykorzystania przez Rosję. Celem badań było określenie roli, jaką broń nuklearna odgrywa w polityce bezpieczeństwa Federacji Rosyjskiej. W badaniach zastosowano podejście chronologiczno-problemowe. Treści artykułu koncentrują się na odpowiedziach na następujące pytania badawcze: 1) Jaka jest geneza powstania broni jądrowej w Związku Radzieckim? 2) W czym wyrażała się ewolucja polityki i strategii nuklearnej Związku Radzieckiego? 3) Czym charakteryzowała się polityka i strategia nuklearna Federacji Rosyjskiej do 2014 roku? 4) Jaką rolę obecnie odgrywa broń nuklearna w agresywnej polityce zagranicznej Federacji Rosyjskiej? 5) Jakie są rzeczywiste zamiary wykorzystania przez władze Rosji broni nuklearnej? Artykuł koncentruje się na syntetycznym przedstawieniu słabo eksplorowanej w polskiej literaturze strategii wykorzystania broni nuklearnej dla osiągania celów polityki zagranicznej Federacji Rosyjskiej. Na podstawie badań ustalono, że ambicje Rosji dotyczące wykorzystania posiadanego potencjału nuklearnego do osiągania celów politycznych są poważnym źródłem zagrożeń dla bezpieczeństwa międzynarodowego oraz podnoszą ryzyko konfliktu globalnego.
Źródło:
Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego; 2020, 14, 2; 132-145
1896-8848
2450-3436
Pojawia się w:
Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pomiędzy pragnieniami a realiami : francuska wizja mocarstwa morskiego
Francuska wizja mocarstwa morskiego
Autorzy:
Mickiewicz, Piotr.
Powiązania:
Raport. Wojsko - Technika - Obronność 2021, nr 12, s. 4-10
Data publikacji:
2021
Tematy:
Polityka międzynarodowa
Współpraca międzynarodowa
Polityka zagraniczna
Strategia bezpieczeństwa
Marynarka wojenna
Geopolityka
Artykuł z czasopisma fachowego
Artykuł z czasopisma wojskowego
Opis:
Tematem artykułu są mocarstwowe ambicje Francji wyrażone m.in. w dokumentach strategicznych stworzonych w ostatnich latach. Jednym z nich jest program „Trzy Oceany” obejmujący region Atlantyku i Indo-Pacyfiku. Drugi z omawianych w artykule dokumentów to „Strategia rozwoju terytoriów zamorskich” dotyczący zlewiska Oceanu Indyjskiego.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Security Strategy of the Peoples Republic of China in the Light of the 2019 Defense White Paper
Autorzy:
Paszak, Paweł Przemysław.
Powiązania:
Kwartalnik Bellona 2020, nr 1, s. 49-64
Data publikacji:
2020
Tematy:
Komunistyczna Partia Chin
Bezpieczeństwo międzynarodowe
Polityka zagraniczna
Polityka wewnętrzna
Strategia bezpieczeństwa
Artykuł z czasopisma wojskowego
Artykuł z czasopisma naukowego
Opis:
Artykuł omawia białą księgę bezpieczeństwa Chińskiej Republiki Ludowej z lipca 2019 roku. Przybliżono główne kierunki strategii bezpieczeństwa. Strategia podporządkowana jest utrzymaniu terytorialnej, politycznej i społecznej integralności oraz legitymizacji władzy Komunistycznej Partii Chin. W sferze międzynarodowej strategia jest skoncentrowana na osłabieniu militarnej przewagi Stanów Zjednoczonych oraz na odwróceniu niekorzystnego układu sił w Azji i na oceanie Spokojnym.
Bibliografia na stronach 62-64.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Tożsamość aktora normatywnego a strategie obecności Unii Europejskiej w stosunkach międzynarodowych
Identity of the Normative Actor and the Strategies of the European Union’s Presence in the International Relations
Autorzy:
Skolimowska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1832070.pdf
Data publikacji:
2020-04-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Wspólna Polityka Zagraniczna i Bezpieczeństwa
potęga normatywna Europy
globalna strategia UE w relacjach międzynarodowych
CFSP
Normative Power Europe
global strategy of the EU in the International Relations
Opis:
Strategia obecności Unii Europejskiej (UE) w relacjach międzynarodowych z czerwca 2016 r. oraz zmiany, jakie w zakresie funkcjonowania tego podmiotu międzynarodowego wniosła ostatnia reforma traktatowa (Traktat z Lizbony), odczytywane mogą być jako próba redefinicji dotychczasowej narracji na temat międzynarodowej tożsamości UE. Ewolucja w zakresie założeń strategicznych, jak również instytucjonalnych oraz instrumentów oddziaływania i reagowania międzynarodowego świadczyć może o potrzebie nowego spojrzenia na koncept potęgi normatywnej, będący dotychczas podstawą dyskursu o tożsamości UE w stosunkach międzynarodowych. Zmiany te wydają się zmierzać w kierunku oparcia dyskursu o europejskiej tożsamości na wizji aktora niezależnego, samodzielnego oraz dysponującego militarnymi narzędziami oddziaływania międzynarodowego, jak również realizującego przede wszystkim własne interesy w przestrzeni międzynarodowej, odwołując się nadal do zasad, wartości oraz prawa międzynarodowego.
The European Union's (EU) global strategy in foreign affairs of June 2016 and the recent reform of the treaty (Lisbon Treaty) in the field of foreign cooperation might be understood as an attempt to redefine discourse on EU's international identity. Evolution in terms of strategic assumptions, institutional tools as well as of international instruments may indicate on the need for a new perspective on the normative power, which has been the basis for discourse on the identity of the EU in international relations so far. These changes seem proof the thesis that EU wants to become independent, self-reliant actor with military tools of international influence as well as pursuing their own interests in international space, still referring to principles, values and international law.
Źródło:
Roczniki Nauk Społecznych; 2018, 46, 1; 29-48
0137-4176
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Społecznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Effects of Export Expansion Policy in Poland in the Context of Recommendations of Global Organizations
Efekty polityki ekspansji eksportowej w Polsce w kontekście zaleceń międzynarodowych organizacji o zasięgu globalnym
Autorzy:
Wysokińska, Zofia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/633081.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Strategia na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju
ekspansja zagraniczna Polski
rekomendacje organizacji globalnych
polityka makroekonomiczna
Strategy for Responsible Development
foreign expansion of Poland
recommendations of global organizations
macroeconomic policy
Opis:
Celem artykułu jest prezentacja wyników przeprowadzonej analizy i oceny realizacji jednego z zadań Strategii na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju (SOR) przyjętej w Polsce do roku 2020 (z perspektywą do roku 2030), jakim jest zwiększenie ekspansji zagranicznej Polski. W artykule podjęto próbę przedstawienia tych wyników w kontekście diagnoz, prognoz oraz rekomendacji (opracowanych przez ekspertów organizacji globalnych) dotyczących zalecanych kierunków polityki makroekonomicznej dla krajów członkowskich takich organizacji jak: Międzynarodowy Fundusz Walutowy, Grupa Banku Światowego, OECD oraz UNCTAD/ONZ w najbliższych latach.
The aim of this paper is to present the results of an analysis and evaluation of the implementation of one of the tasks of the Strategy for Responsible Development (SRD) until 2020 (with a perspective up to 2030), adopted in Poland, which should increase Poland’s foreign expansion. The paper attempts to present these results in the context of diagnoses, forecasts and recommendations (developed by experts of global organizations) regarding macroeconomic policy directions for the coming years recommended for member countries of such organizations as the International Monetary Fund, the World Bank Group, the OECD and UNCTAD/UN.
Źródło:
Comparative Economic Research. Central and Eastern Europe; 2019, 22, 2; 69-85
1508-2008
2082-6737
Pojawia się w:
Comparative Economic Research. Central and Eastern Europe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kwestia tureckiego przystąpienia do II wojny światowej w polityce brytyjskiej między grudniem 1943 a styczniem 1944 r.
The Issue of Turkish Accession to the Second World War in British Foreign Policy (December 1943–January 1944)
Autorzy:
Zdulski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2154721.pdf
Data publikacji:
2022-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
II wojna światowa
Turcja
brytyjska polityka zagraniczna
historia stosunków
międzynarodowych
polityka a strategia
Turkey
Second World War
history
of international relations
British foreign policy
politics and strategy
Opis:
Podczas negocjacji kairskich trwających od 4 do 7 grudnia 1943 r. Brytyjczycy wspierani przez Amerykanów próbowali przekonać stronę turecką, aby ta 14 lutego 1944 r. udostępniła bazy lotnicze aliantom. Data ta była skorelowana z brytyjskimi przygotowaniami do zajęcia wyspy Rodos w ramach operacji „Hercules”. Przez resztę grudnia i połowę stycznia 1944 r. Brytyjczycy podejmowali próby przekonania rządu w Ankarze o zaakceptowaniu warunków współpracy. Przeprowadzone na początku stycznia konsultacje sztabowe uwidoczniły różnice w postrzeganiu sytuacji wojennej przez obie strony, co ostatecznie doprowadziło do zerwania negocjacji i wstrzymania brytyjskiej pomocy wojskowej dla Turcji. Mimo to rząd brytyjski nie zdecydował się zerwać układu o wzajemnej pomocy z państwem tureckim, a na decyzji tej zaważyły czynniki polityczne i wojskowe niezwiązane bezpośrednio z planami opanowania archipelagu Dodekanezu.
During the Cairo negotiations (December 4–7, 1942), the British, supported by the Americans, tried to persuade the Turks to make the air bases on their territory available to the Allies on February 14, 1944. This date was correlated with British preparations for attacking Rhodes as part of Operation Hercules. Throughout the rest of December and mid-January 1944, the British tried to convince the Ankara government to accept the terms of cooperation. The staff consultations which proceeded in early January highlighted the differences in the perception of the war situation by both sides, which eventually led to the breakdown of negotiations and the suspension of British military aid to Turkey. Nevertheless, the British government did not decide to break the treaty of mutual aid with the Turkey and this decision was influenced by political and military factors that was not directly related to the plans of capturing the Dodecanese.
Źródło:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2022, 74; 133-147
1505-2192
Pojawia się w:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
AUKUS - USA kontra ChRL na Indo-Pacyfiku
Autorzy:
Mickiewicz, Piotr.
Powiązania:
Raport. Wojsko - Technika - Obronność 2021, nr 11, s. 4-9
Data publikacji:
2021
Tematy:
AUKUS
Polityka międzynarodowa
Organizacje polityczno-wojskowe
Współpraca międzynarodowa
Polityka zagraniczna
Strategia bezpieczeństwa
Artykuł z czasopisma fachowego
Artykuł z czasopisma wojskowego
Opis:
Tematem artykułu jest rywalizacja chińsko-amerykańska w regionie Indo-Pacyfiku. Postępująca aktywizacja Chin w tym rejonie wywołała reakcję USA w postaci stworzenia ponadnarodowego układu polityczno-wojskowego (porozumienie AUKUS). Do grona amerykańskich sojuszników zaliczono Wielką Brytanię, Kanadę, Australię i Nową Zelandię- państwa mające realne możliwości oddziaływania w wybranych regionach Indo-Pacyfiku.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Specyfika bezpieczeństwa Chin w „Nowej Erze”
The Specificity of Chinas Security in the „New Era”
Autorzy:
Kwieciński, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2139631.pdf
Data publikacji:
2021-10-25
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
Tematy:
Chiny
polityka zagraniczna
bezpieczeństwo
strategia
białe księgi
siły zbrojne
Chińska Armia Ludowo-Wyzwoleńcza
ChAL-W
China
foreign policy
security
strategy
White Books
armed forces
People’s Liberation Army
PLA
Opis:
Artykuł analizuje ewolucję  chińskiej polityki bezpieczeństwa w świetle białych ksiąg o obronności. Postawiono w nim hipotezę, że celem chińskiej strategii jest zapewnienie bezpieczeństwa państwa, a nie maksymalizacja jego potęgi. Za podstawę teoretyczną analizy przyjęto teorię realizmu neoklasycznego. Za zmienną niezależną przyjęto w badaniu rozkład potęgi w systemie międzynarodowym, a za zmienną zależną – chińską politykę bezpieczeństwa. Wielką Strategię Chin uznano za zmienną interweniującą. W badaniu wykorzystano elementy metody jakościowej zgodnie z zaleceniami programu realizmu neoklasycznego, akcentując związki przyczynowe w śledzonym procesie ewolucji strategii Chin. W wyniku przeprowadzonego badania wysnuto następujące wnioski: 1) Chiny postrzegają bezpieczeństwo holistycznie, to znaczy uwzględniają zarówno bezpieczeństwo wewnętrzne, jak i zewnętrzne. Szczególnie ważnym aspektem jest również bezpieczeństwo na  morzach oraz w nowych domenach: przestrzeni kosmicznej, cybernetycznej i elektromagnetycznej; 2) Zagrożenia bezpieczeństwa dla Chin mają przede wszystkim charakter wewnętrzny, a najważniejszym zagrożeniem jest ewentualne ogłoszenie niepodległości przez Tajwan; 3) Najważniejszym środkiem w zwalczaniu potencjalnych zagrożeń są siły zbrojne. Chińska strategia zakłada przyszły konflikt jako wojnę ludową, polegającą na pełnej mobilizacji zasobów narodu i państwa. Głównym zadaniem armii jest zwyciężać w wojnach informacyjnych; 4) Najważniejszym celem pomocniczym w chińskiej strategii bezpieczeństwa jest ochrona chińskich „interesów zamorskich”; 5) Strategia bezpieczeństwa przechodzi ewolucję, jej zakres powiększa się wraz ze wzrostem globalnych interesów Chin. Chińska strategia wychodzi więc znacznie poza główny cel, jakim jest zapewnienie bezpieczeństwa państwu. Ma zatem również charakter ekspansywny.
The article examines of evolution of Chinese security policy in the light of the white papers on defense. It hypothesized that the goal of the Chinese strategy is to ensure the security of the state, and not to maximize its power. The theory of neoclassical realism was adopted as the theoretical basis for the analysis. The distribution of power in the international system was adopted as the independent variable in the study, and the Chinese security policy as the dependent variable. China's Grand Strategy was recognized as an intervening variable. The study used elements of the qualitative method in line with the recommendations of the neoclassical realism program, emphasizing causal relationships in the process of evolution of China's strategy being followed. As a result of the research, the following conclusions were drawn: 1) China perceives security holistically; that is, it considers both internal and external security. A particularly important aspect is also security at the seas and in new domains: space, cyber and electromagnetic space; 2) The security threats to China are primarily of an internal nature, and the most important threat is the possible declaration of independence by Taiwan. 3) The armed forces are the most important means of countering potential threats. The Chinese strategy assumes the future conflict as a people's war, consisting of the total mobilization of the nation's and state's resources. The army’s main task is to win information wars; 4) The most important supporting objective in China's security strategy is to protect China's "overseas interests"; 5) The security strategy is evolving, and its scope grows with the growth of China's global interests. The Chinese plan goes far beyond the primary goal of ensuring the security of the state. It is therefore also expansive.
Źródło:
Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego; 2021, 15, 1; 42-70
1896-8848
2450-3436
Pojawia się w:
Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
System reagowania kryzysowego w regulacjach Unii Europejskiej
Crisis response system in European Union regulations
Autorzy:
Hoffmann, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/347522.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Akademia Wojsk Lądowych imienia generała Tadeusza Kościuszki
Tematy:
bezpieczeństwo narodowe
reagowanie kryzysowe
Unia Europejska
Wspólna Polityka Zagraniczna i Bezpieczeństwa UE
Europejska Strategia Bezpieczeństwa
international security
crisis response
European Union
EU Common Foreign and Security Policy
European Security Strategy
Opis:
Integracja europejska była od samego początku projektem o charakterze politycznogospodarczym. Z czasem jednak zaczęto budować zręby obecnej polityki bezpieczeństwa i obrony. Przełomowa data miała miejsce wraz z wejściem w życie Traktatu z Maastricht w 1993 roku, w którego ramach powołano II filar – czyli Wspólną Politykę Zagraniczną i Bezpieczeństwa. W zasadzie od tego momentu moSna mówić o skondensowanym rozwoju regulacji w zakresie reagowania kryzysowego. Podstawowe przepisy z tego obszaru umieszczono w samym traktacie, i w kolejnych traktatach reformujących, a także w przepisach wspólnotowego prawa wtórnego. W szczególności dobitnie uregulowano funkcjonowanie systemu reagowania kryzysowego w Traktacie Amsterdamskim, który zaczął obowiązywać od 1 maja 1999 roku. Po tym okresie Unia Europejska zaczęła prowadzić pierwsze operacje cywilne, które miały urzeczywistnić fakt implementowania na dobre regulacji z zakresu zarządzania kryzysowego. Od tego momentu przeprowadzano coraz liczebniejsze misje cywilne, poprzez które kształtował się model reagowania kryzysowego. Model ten z czasem zaczął charakteryzować się tendencją do łączenia działań politycznych, środków wojskowych i policyjnych oraz pomocy ekonomicznej. Wraz z kolejnymi zmianami prawnymi, jakie miały miejsce w Unii Europejskiej – przyjęcie Traktatu Lizbońskiego, zwiększa się potencjał reagowania kryzysowego. Unia Europejska już obecnie angażuje się w coraz trudniejsze misje, dzięki którym wypracowuje spójną doktrynę bezpieczeństwa na Starym Kontynencie.
European integration by means of security is now concentrated on overcoming threats, as it used to in the past. Moreover, it is concentrated on eliminating threats, managing different challenges and, finally, restricting the risk. The aspect mentioned as the last one is especially significant. In comparison with various critical threats, the readiness of the European Union to take precautions on the Old Continent is considerable. One must assume that the issues of crisis management have been treated more and more extensively in the European Union since the beginning of the 1990s. Then, these issues were being extended in various areas of activity concerning the organization. It was shown, for example, in forming new politics, institutions or even the law covering this issue. Under this law, a unique crisis response system was formed. At present, it is at the European Union’s disposal. The system is the integral part of security management in individual countries, including the European Union. It is also a structure of dynamic systems which concern authority among its different organs. They are determined by methods, procedures and actions that tend to lower the level of risk and functioning of the whole organization. The purpose of this paper is to present the fact of crisis management in the European Union. Furthermore, it indicates basic legal regulations, both the treaty and the secondary law. The security system of European communities, including statutes that establish the ability of crisis response, are based on the treaty and the secondary law.
Źródło:
Zeszyty Naukowe / Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych im. gen. T. Kościuszki; 2010, 3; 97-108
1731-8157
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe / Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych im. gen. T. Kościuszki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Koncepcja „strategicznej głębi” w tureckiej polityce zagranicznej
Autorzy:
Niemiec, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2054078.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Republic of Turkey
Justice and Development Party
foreign policy
regional strategy
role theory in international relations
Republika Turcji
Partia Sprawiedliwości i Rozwoju
polityka zagraniczna
strategia regionalna
teoria ról w stosunkach międzynarodowych
Opis:
Role theory in international relations is an interdisciplinary approach that combines the key aspects of political science, psychology and sociology. Thus, it allows for a better understanding and an in-depth analysis of the state’s behavior in global politics. The methodological advantages of role theory result from its specific structure, which provides a link between several scientific perspectives. In this article, the concept of “strategic depth” in foreign policy of the Republic of Turkey was analyzed. According to its assumptions, diplomatic activity and cooperation with neighboring regions would enable Turkey to gain a position of a medium-sized power and the leader of the Muslim civilization. This study begins with an outline of the theoretical framework and methodology. Next, the twentieth-century geopolitical narratives in Turkey were described. The third part of the article presents the basic assumptions of the concept of “strategic depth”. In the fourth part, activities of Turkish diplomacy in the Balkans, the Caucasus, the Middle East and North Africa were described.
Teoria ról w stosunkach międzynarodowych jest interdyscyplinarnym podejściembadawczym, łączącym w sobie kluczowe elementy politologii, psychologii i socjologii. W związku z tym pozwala na lepsze zrozumienie i dogłębną analizę zachowań państwa na arenie międzynarodowej. Zalety metodologiczne teorii ról wynikają z jej specyficznej struktury, która może stanowić łącznik pomiędzy kilkoma perspektywami naukowymi. W ramach niniejszego artykułu dokonano analizy polityki zagranicznej Republiki Turcji, prowadzonej w oparciu o wytycznezawarte w koncepcji „strategicznej głębi”. Zgodnie z jej założeniami aktywność dyplomatyczna i współpraca z sąsiednimi regionami miała zapewnić Turcji pozycję mocarstwa średniej wielkości oraz lidera muzułmańskiego kręgu kulturowego. Niniejszy tekst rozpoczyna się od zarysowania ram teoretycznych i metodologii. Następnie opisano XX-wieczne narracje geopolityczne w Turcji. W trzeciej części artykułu przedstawiono podstawowe założenia koncepcji „strategicznej głębi”. Natomiast czwarta część zawiera przegląd działań tureckiej dyplomacji na Bałkanach, Kaukazie oraz Bliskim Wschodzie i Afryce Północnej. Artykuł kończy podsumowanie rozważań oraz wnioski badawcze.
Źródło:
Teka Komisji Politologii i Stosunków Międzynarodowych; 2019, 14, 2; 57-80
1896-8279
Pojawia się w:
Teka Komisji Politologii i Stosunków Międzynarodowych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Strategic Change Process in Practice: Four Case Studies in Kosovo
Proces zmian strategicznych w praktyce – cztery studia przypadków w Kosowie
Autorzy:
Lekaj, Diana
Qirezi, Bardha
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1923910.pdf
Data publikacji:
2020-07-22
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
Tematy:
strategy as practice
financial institutions
Kosovo
strategic change
processes and practices
organizational context
foreign ownership
international business
strategia jako praktyka
instytucje finansowe
Kosowo
zmiana strategiczna
procesy i praktyki
kontekst organizacyjny
własność zagraniczna
biznes międzynarodowy
Opis:
Purpose: Strategic change from the perspective of strategy as practice (SAP) is an interactive and complex process entangled in the macro and micro environment, especially in the international business context. This paper explores the process of organizational strategic change in four financial companies with foreign and domestic ownership in Kosovo. Methodology: The study uses strategy as practice approach and grounded theory methodology (Charmaz, 2006) to examine the process of strategic change and to provide insights of change management in context. Results: The study proposes 5 stages of change: experiencing crisis, diagnosing the organization, shaping the change strategy, communicating the change strategy, and implementing and stabilizing change. The results show that strategic change models should be adapted based on the context of change and other organizational contents such as type of organization, industry, type of crisis, organizational culture and other factors aligned with the need for change. Value: The results add a constructive discussion to the field of strategy as practice and the international business research area, highlighting the importance of culture integration, communication and new practice stabilization through the understanding of the local culture and tolerance on the part of international companies including M&A firms. JEL: M19 Acknowledgements: This research received no funds. Suggested Citation: Lekaj, D., & Qirezi, B. (2020). Strategic Change Process in Practice: Four Case Studies in Kosovo. Problemy Zarządzania (Management Issues), 18(1), 54–80. https://doi.org/10.7172/1644- 9584.87.3.
Cel: Zmiana strategiczna z punktu widzenia strategii jako praktyki (strategy as practice – SAP) jest interaktywnym i złożonym procesem osadzonym w otoczeniu makro i mikro, zwłaszcza w kontekście biznesu międzynarodowego. W artykule zbadano proces strategicznej zmiany organizacyjnej w czterech zagranicznych i krajowych przedsiębiorstwach finansowych w Kosowie. Metodologia: W celu zbadania procesu zmian strategicznych i przybliżenia kwestii zarządzania zmianą w ujęciu kontekstowym w badaniu zastosowano podejście oparte na strategii jako praktyce oraz metodologię teorii ugruntowanej (Charmaz, 2006). Wyniki: W opracowaniu zaproponowano 5 etapów zmian: doświadczanie kryzysu, diagnoza organizacji, kształtowanie strategii zmiany, komunikowanie strategii zmiany oraz wdrażanie i stabilizowanie zmiany. Wyniki pokazują, że modele zmian strategicznych należy dostosować w oparciu o kontekst zmian i inne czynniki organizacyjne, takie jak rodzaj organizacji, branża, rodzaj kryzysu, kultura organizacyjna i inne czynniki dostosowane do potrzeby zmiany. Wartość: Wyniki wnoszą konstruktywną dyskusję w dziedzinę strategii jako praktyki i obszar badań w zakresie biznesu międzynarodowego, podkreślając znaczenie integracji kultury, komunikacji i stabilizacji nowych praktyk poprzez zrozumienie kultury lokalnej i dzięki tolerancji ze strony przedsiębiorstw międzynarodowych, w tym przedsiębiorstw prowadzących fuzje i przejęcia. JEL: M19 Suggested Citation: Lekaj, D., & Qirezi, B. (2020). Strategic Change Process in Practice: Four Case Studies in Kosovo. Problemy Zarządzania (Management Issues), 18(1), 54–80. https://doi.org/10.7172/1644- 9584.87.3.
Źródło:
Problemy Zarządzania; 2020, 18(1(87)), 1/2020 (87); 54-80
1644-9584
Pojawia się w:
Problemy Zarządzania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fundament silnej Polski : Strategia Bezpieczeństwa Narodowego
Autorzy:
Wysocki, Konrad.
Powiązania:
Gazeta Polska 2020, nr 22, s. 64-67
Data publikacji:
2020
Tematy:
Duda, Andrzej (1972- )
NATO
Bezpieczeństwo międzynarodowe
Bezpieczeństwo militarne państwa
Bezpieczeństwo narodowe
Cyberbezpieczeństwo
Inwestycje
Polityka bezpieczeństwa
Polityka wojskowa
Polityka zagraniczna
Sprzęt wojskowy
Strategia
Wojsko
Artykuł publicystyczny
Artykuł z tygodnika opinii
Opis:
Artykuł dotyczy zatwierdzonej w maju tego roku przez prezydenta Andrzeja Dudę, Nowej Strategii Bezpieczeństwa Narodowego. Omówiono w niej takie kwestie jak: agresywna polityka Rosji, rozwijający się terroryzm, kryzys imigracyjny, działalność Państwa Islamskiego oraz nasilająca się przestępczość w sieci. W najnowszej Strategii Bezpieczeństwa znalazło się omówienie pozycji Polski w NATO, kwestia walki z pandemią, zwalczanie zagrożeń niekonwencjonalnych i hybrydowych.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Przypomnieć Europie o jej dziedzictwie : Strategia Bezpieczeństwa Narodowego
Autorzy:
Wysocki, Konrad.
Powiązania:
Gazeta Polska 2020, nr 24, s. 64-65
Data publikacji:
2020
Tematy:
NATO
Unia Europejska (UE)
Polityka
Bezpieczeństwo międzynarodowe
Bezpieczeństwo narodowe
Grupa Wyszehradzka
Trójkąt Weimarski
Duma narodowa
Kultura narodowa
Polityka bezpieczeństwa
Polityka zagraniczna
Strategia
Tożsamość narodowa
Tradycjonalizm
Dziedzictwo kulturowe
Artykuł publicystyczny
Artykuł z tygodnika opinii
Artykuł z czasopisma społeczno-politycznego
Opis:
Artykuł omawia trzecią część dokumentu „Strategia Bezpieczeństwa Narodowego” zatwierdzony przez prezydenta Andrzeja Dudę w maju 2020 roku. Dotyczy dziedzictwa narodowego i kwestii związanych z tożsamością narodową. Wskazano na konieczność wypracowania doskonalszych instrumentów i procedur ochrony dziedzictwa kultury na wypadek zagrożenia wojennego. Kultura i tożsamość narodowa może być także solidną podstawą do umacniania pozytywnego wizerunku Polski na świecie. Ważna jest także współpraca polskich placówek dyplomatycznych z diasporą polską i ośrodkami polonijnymi za granicą i promowanie polskiego języka, kultury, nauki, historii oraz chrześcijańskiego dziedzictwa.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Sojusze gwarantem bezpieczeństwa : rola Polski w Europie
Autorzy:
Wysocki, Konrad.
Powiązania:
Gazeta Polska 2020, nr 23, s. 46-49
Data publikacji:
2020
Tematy:
NATO
Unia Europejska (UE)
Bezpieczeństwo międzynarodowe
Bezpieczeństwo militarne państwa
Bezpieczeństwo narodowe
Cyberbezpieczeństwo
Inwestycje
Polityka bezpieczeństwa
Polityka wojskowa
Polityka zagraniczna
Sprzęt wojskowy
Strategia
Wojsko
Artykuł publicystyczny
Artykuł z tygodnika opinii
Artykuł z czasopisma społeczno-politycznego
Opis:
Artykuł przedstawia kwestię Polski w systemie bezpieczeństwa narodowego w związku z nowym dokumentem „Strategii Bezpieczeństwa Narodowego”, w szczególności relacje Polski z Unią Europejską i NATO. Omówiono jak istotne jest spójne planowanie cywilne i obronne na poziomie administracji rządowej i samorządowej oraz, w przypadku zagrożenia biologicznego i chemicznego, budowa odpowiednich struktur obronnych. Wskazano na istotną kwestię ochrony sieci w razie zagrożenia dezinformacją. W dokumencie SBN wskazano m.in. potrzebę kolejnych działań w ramach tzw. Bukaresztańskiej Dziewiątki, Grupy Wyszehradzkiej oraz Trójkąta Weimarskiego. Wspólnym polem działania jest też walka z rosyjską agresją, wymierzoną ostatnio w Gruzję, Mołdawię i Ukrainę.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Ograniczenia systemowe i czynnikowe eksportu wyrobów przemysłu przetwórczego Polski w latach 70. i na początku lat 80. XX wieku. (Część I)
System and Factor Limits Export of Products of Processing Industry in Poland in the 70. Years and at the Beginning of the 80. Years of the 20th Century (Part I)
Autorzy:
Klimiuk, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30146107.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
przemysł przetwórczy
strategia gospodarcza
handel zagraniczny
wielkość eksportu
wielkość importu
gospodarka otwarta
postęp naukowo-techniczny
zagraniczna myśl techniczna
bariery systemowe
bariery taryfowe i pozataryfowe
ceny urzędowe i regulowane
kurs walutowy
struktura gałęziowa gospodarki
processing industry
economic strategy
foreign trade
size exports
the size of the import
open economy
scientific and technical progress
foreign thought technical
system barriers
tariff and non-tariff barriers
official and regulated prices
exchange rate
branch structure of the economy
Opis:
W strategii gospodarczej lat 70. handel zagraniczny był traktowany jako podstawowy czynnik intensyfikacji gospodarki i źródło zwiększenia jej efektywności. Chodziło o szybszy rozwój gałęzi specjalizujących się w eksporcie i ich produkcji niż całej gospodarki, co miało zapewnić dynamikę eksportu przewyższającą globalne tempo produkcji i dochodu narodowego. Od tego zależała możliwość importu technologii, modernizacja całego krajowego aparatu wytwórczego, a także wzbogacenie rynku wewnętrznego. Były to przyczyny zerwania w latach 70. z poprzednią polityką lat 60. gospodarki zamkniętej i wejścia na drogę szerokiego jej otwierania wobec zagranicy. Następował systematyczny wzrost udziału handlu zagranicznego we wzroście dochodu narodowego. Podjęte na początku lat 70. próby przestawienia polskiej gospodarki na tory proeksportowego rozwoju nie dały jednak pozytywnych rezultatów. Przemysł nadal produkował głównie na potrzeby rynku wewnętrznego, a ponieważ wielkość tego rynku była ograniczona, to w konsekwencji seryjność produkcji była zbyt mała, zaś asortyment wyrobów bardzo duży. Taka sytuacja nie sprzyjała rozwojowi eksportu. Również struktura polskiego przemysłu nie była najkorzystniejsza, o czym świadczył wysoki jego stopień materiało- i importochłonności oraz transportochłonności. W pierwszej połowie lat 70. przyjęto koncepcję pełnego otwarcia gospodarki narodowej. Należy jednak dodać, że było to w istocie pełne otwarcie na import, zwłaszcza na import zagranicznej myśli technicznej, która uzależniła w konsekwencji polską gospodarkę od importu zagranicznego. Udział Polski w światowym eksporcie zmalał w 1979 r. do 1,01% (wobec 1,14% w 1970 r.) i pozostawał znacznie w tyle za udziałem Polski w produkcie światowym. Tempo wzrostu eksportu, które w latach 1958-1970 wynosiło średnio 12,1% rocznie, zmniejszyło się w dziesięcioleciu 1971-1980 do 8,6% rocznie. Załamanie nastąpiło w 1975 r., a więc wówczas, gdy należało spodziewać się poważnych efektów przyspieszenia inwestycyjnego. Oczekiwane efekty nie nadeszły. W latach 1975-1980 wielkość eksportu Polski wzrastała w tempie zaledwie 6,6%, a więc prawie dwa razy wolniej niż w poprzednim okresie lat 60.
In the economic strategy of the 1970s, foreign trade was treated as a basic factor intensification of the economy and a source of increasing its effectiveness. It was about faster development of special branches in exports and their production than the entire economy, which was to ensure export dynamics surpassing the global rate of production and national income. The possibility depended on it technology imports, modernization of the entire national manufacturing apparatus, as well as enriching the market procedure. These were the reasons for the break in the 1970s with the previous policy of the 1960s closed and entering the road of its wide opening to foreign countries. It was systematic increase in the share of foreign trade in the growth of national income. Taken at the beginning of the 1970s attempts to turn the Polish economy into pro-export development paths, however, have not been positive results. Industry continued to produce mainly for the needs of the internal market, and because the size of this market was limited, consequently the production series was too small, while product range very large. This situation was not conducive to the development of exports. Also the structure polish industry was not the best, as evidenced by its high degree of material and import intensity and transport intensity. In the first half of the 1970s, a full concept was adopted the opening of the national economy. However, it should be added that it was essentially a full opening to imports, especially for the import of foreign technical thought, which, as a consequence, made the Polish economy dependent from foreign imports. Poland’s share in global exports decreased in 1979 to 1.01% (compared to 1.14% in 1970) and was significantly behind Poland’s share of the global product. The growth rate of exports, which in the years 1958-1970 amounted to an average of 12.1% per annum, decreased in the decade 1971-1980 to 8.6% per annum. The collapse took place in 1975, so when serious investment acceleration effects were to be expected. Expected effects no they came. In the years 1975-1980, the volume of Polish exports increased at a rate of only 6.6%, hence almost twice as slow as in the previous 60’s.
Źródło:
Roczniki Ekonomii i Zarządzania; 2017, 9, 4; 47-74
2081-1837
2544-5197
Pojawia się w:
Roczniki Ekonomii i Zarządzania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ograniczenia systemowe i czynnikowe eksportu wyrobów przemysłu przetwórczego Polski w latach 70. i na początku lat 80. XX wieku (część II)
System and Factor Limits Export of Products of Processing Industry in Poland in the 70. Years and at the Beginning of the 80. Years of the 20th Century (Part II)
Autorzy:
Klimiuk, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30146121.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
przemysł przetwórczy
strategia gospodarcza
handel zagraniczny
wielkość eksportu
wielkość importu
gospodarka otwarta
postęp naukowo-techniczny
zagraniczna myśl techniczna
bariery systemowe
bariery taryfowe i pozataryfowe
ceny urzędowe i regulowane
kurs walutowy
struktura gałęziowa gospodarki
processing industry
economic strategy
foreign trade
size exports
the size of the import
open economy
scientific and technical progress
foreign thought technical
system barriers
tariff and non-tariff barriers
official and regulated prices
exchange rate
branch structure of the economy
Opis:
W strategii gospodarczej lat 70. handel zagraniczny był traktowany jako podstawowy czynnik intensyfikacji gospodarki i źródło zwiększenia jej efektywności. Chodziło o szybszy rozwój gałęzi specjalizujących się w eksporcie i ich produkcji niż całej gospodarki, co miało zapewnić dynamikę eksportu przewyższającą globalne tempo produkcji i dochodu narodowego. Od tego zależała możliwość importu technologii, modernizacja całego krajowego aparatu wytwórczego, a także wzbogacenie rynku wewnętrznego. Były to przyczyny zerwania w latach 70. z poprzednią polityką lat 60. gospodarki zamkniętej i wejście na drogę szerokiego jej otwierania wobec zagranicy. Następował systematyczny wzrost udziału handlu zagranicznego we wzroście dochodu narodowego. Podjęte na początku lat 70. próby przestawienia polskiej gospodarki na tory proeksportowego rozwoju nie dały jednak pozytywnych rezultatów. Przemysł nadal produkował głównie na potrzeby rynku wewnętrznego, a ponieważ wielkość tego rynku była ograniczona, to w konsekwencji seryjność produkcji była zbyt mała, zaś asortyment wyrobów bardzo duży. Taka sytuacja nie sprzyjała rozwojowi eksportu. Również struktura polskiego przemysłu nie była najkorzystniejsza, o czym świadczył wysoki jego stopień materiało-importochłonności oraz transportochłonności. W pierwszej połowie lat 70. przyjęto koncepcję pełnego otwarcia gospodarki narodowej. Należy jednak dodać, że było to w istocie pełne otwarcie na import, zwłaszcza na import zagranicznej myśli technicznej, która uzależniła w konsekwencji polską gospodarkę od importu zagranicznego. Udział Polski w światowym eksporcie zmalał w 1979 r. do 1,01% (wobec 1,14% w 1970 r.) i pozostawał znacznie w tyle za udziałem Polski w produkcie światowym. Tempo wzrostu eksportu, które w latach 1958-1970 wynosiło średnio 12,1% rocznie, zmniejszyło się w dziesięcioleciu 1971-1980 do 8,6% rocznie. Załamanie nastąpiło w 1975 r., a więc wówczas, gdy należało się spodziewać poważnych efektów przyspieszenia inwestycyjnego. Oczekiwane efekty nie nadeszły. W latach 1975-1980 wielkość eksportu Polski wzrastała w tempie zaledwie 6,6%, a więc prawie dwa razy wolniej niż w poprzednim okresie lat 60.
In the economic strategy of the 1970s, foreign trade was treated as a basic factor intensification of the economy and a source of increasing its effectiveness. It was about faster development of special branches in exports and their production than the entire economy, which was to ensure export dynamics surpassing the global rate of production and national income. The possibility depended on it technology imports, modernization of the entire national manufacturing apparatus, as well as enriching the market procedure. These were the reasons for the break in the 1970s with the previous policy of the 1960s closed and entering the road of its wide opening to foreign countries. It was systematic increase in the share of foreign trade in the growth of national income. Taken at the beginning of the 1970s attempts to turn the Polish economy into pro-export development paths, however, have not been positive results. Industry continued to produce mainly for the needs of the internal market, and because the size of this market was limited, consequently the production series was too small, while product range very large. This situation was not conducive to the development of exports. Also the structure polish industry was not the best, as evidenced by its high degree of material and import intensity and transport intensity. In the first half of the 1970s, a full concept was adopted the opening of the national economy. However, it should be added that it was essentially a full opening to imports, especially for the import of foreign technical thought, which, as a consequence, made the Polish economy dependent from foreign imports. Poland’s share in global exports decreased in 1979 to 1.01% (compared to 1.14% in 1970) and was significantly behind Poland’s share of the global product. The growth rate of exports, which in the years 1958-1970 amounted to an average of 12.1% per annum, decreased in the decade 1971-1980 to 8.6% per annum. The collapse took place in 1975, so when serious investment acceleration effects were to be expected. Expected effects no they came. In the years 1975-1980, the volume of Polish exports increased at a rate of only 6.6%, hence almost twice as slow as in the previous 60’s.
Źródło:
Roczniki Ekonomii i Zarządzania; 2018, 10, 1; 45-66
2081-1837
2544-5197
Pojawia się w:
Roczniki Ekonomii i Zarządzania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-49 z 49

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies