Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "stosunki polsko-czechosłowackie" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
Unia polsko-czechosłowacka i jej zasady ustrojowe jako model systemu bezpieczeństwa kolektywnego
Autorzy:
Marszałek, Piotr Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2048219.pdf
Data publikacji:
2021-10-15
Wydawca:
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. Wydawnictwo UMK
Tematy:
obrona kolektywna
II wojna światowa
stosunki polsko-czechosłowackie
unia polsko-czechosłowacka
Opis:
Losy państwa czechosłowackiego z marca 1939 r. i państwa polskiego z września tego roku uświadomiły politykom Polski i Czechosłowacji konieczność podjęcia próby stworzenia systemu obrony kolektywnej, który w rzeczywistości powojennej skutecznie ochroniłby je przed atakami silniejszych sąsiadów. Mimo istniejących uprzedzeń i bezowocnych wysiłków podejmowanych w okresie międzywojennym czescy i słowaccy politycy podjęli sondażowe kontakty z polskim rządem emigracyjnym już w początkach października 1939 r. Z uwagi jednak na brak jednolitej reprezentacji politycznej państwa czechosłowackiego wobec aliantów wzajemne spotkania mogły się ograniczać jedynie do wymiany poglądów. Dopiero uznanie Czechosłowackiego Komitetu Narodowego, pod przywództwem Edvarda Beneša, przez Wielką Brytanię i Francję za jedyną reprezentację Republiki Czechosłowackiej stworzyło możliwość podjęcia bardziej konkretnych rozmów. Ich efektem było opracowanie przez Komitet Polityczny Rady Ministrów Zasad Aktu Konstytucyjnego Związku Polski i Czechosłowacji. W dokumencie tym przedstawiono propozycje zasad ustrojowych projektowanej unii, w tym w zakresie obronności. W związku z tym, że w projekcie przewidywano możliwość rozszerzenia projektowanej unii o inne państwa Europy Środkowej, przedstawione regulacje stanowiły projekt modelowych rozwiązań w zakresie stworzenia w tym regionie kontynentu systemu obrony kolektywnej. Tym kwestiom poświęcony jest niniejszy artykuł.
The aggression of Hitler’s Germany and Soviet Russia made the politicians of Poland and Czechoslovakia aware of the need to create a collective security system that would effectively protect them from the attacks of their stronger states after the war. In the beginnings of October 1939, Czech and Slovak politicians started polling contacts with the Polish government in exile. However, due to the lack of a uniform political representation of the Czechoslovak state towards the Allies, the meetings could be limited to an exchange of views. Only the recognition of the Czechoslovak National Committee, led by Edvard Beneš, by Great Britain and France as the only representation of the Czechoslovak Republic created the opportunity for more concrete talks. As a result, the Political Committee of the Council of Ministers developed the Principles of the Constitutional Act of the Union of Poland and Czechoslovakia. In this document, proposals for the principles of the political system of the proposed union were presented, including those in the field of defence. Due to the fact that the project provided for the possibility of extending the proposed union to other Central European states, the presented regulations constituted a project of model solutions for the creation of a collective defence system in this region of the continent. The article is devoted to these issues.
Źródło:
Historia i Polityka; 2021, 37 (44); 139-156
1899-5160
2391-7652
Pojawia się w:
Historia i Polityka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Szczecin as the Home Port for inland Czechoslovakia. Czechoslovak Presence in Szczecin from 1945–1989
Autorzy:
Szczepańska-Dudziak, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30146171.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Polish-Czechoslovak relations
foreign policy
consular offices
port in Szczecin
stosunki polsko-czechosłowackie
polityka zagraniczna
urzędy konsularne
port w Szczecinie
Opis:
W artykule zaprezentowano współpracę polsko-czechosłowacką realizowaną na płaszczyźnie politycznej, gospodarczej i kulturalnej w Szczecinie przez kilkadziesiąt lat – od przejęcia miasta przez polskie władze w 1945 r. aż do 1989 r. Jego celem jest odpowiedź na pytanie – jakie miejsce zajmował Szczecin w polsko-czechosłowackiej współpracy po II wojnie światowej oraz wokół jakich kwestii koncentrowało się zainteresowanie strony czechosłowackiej tym miastem? W artykule wykorzystano poza literaturą przedmiotu, materiały archiwalne zgromadzone w polskich i czeskich archiwach – w Archivu Ministerstva zahraničnich vĕci w Pradze, Národnim archivum České Republiký oraz Archivum bezpečnostních složek. Wśród polskich archiwów nieocenione okazały się dokumenty zgromadzone w Archiwum MSZ w Warszawie, Archiwum Akt Nowych, Archiwum Państwowym w Szczecinie. Podczas pracy nad artykułem wykorzystano metodę badania dokumentów, elementy metody statystycznej, pomocna okazała się także analiza prasoznawcza, które posłużyły do analizy materiałów archiwalnych partii komunistycznych i aparatu bezpieczeństwa, wymagających, jako tzw. źródła z nadbudową, specyficznej krytyki źródeł i szczególnej ostrożności w ocenie ich wiarygodności. Zainteresowanie Szczecinem ze strony władz czechosłowackich było duże z uwagi na gospodarcze i żeglugowe interesy Czechosłowacji w porcie i to właśnie ten aspekt współpracy decydował o miejscu Szczecina w polsko-czechosłowackich relacjach w całym omawianym okresie. Współpraca ta była realizowana z różnym natężeniem i polegała na utworzeniu specjalnej strefy wolnocłowej oraz umożliwieniu Czechosłowacji wykorzystania portu jako bazy żeglugowej i tranzytowej dla handlowych statków morskich tego kraju. Port w Szczecinie oraz zespół portowy Szczecin-Świnoujście realizowały przez kilkadziesiąt lat funkcje tranzytowe wobec południowego sąsiada. Czechosłowacja nie rezygnowała z obecności w Szczecinie nawet po oddaniu rejonu wolnocłowego w porcie, wręcz przeciwnie, przez kolejne lata tranzyt czechosłowackich towarów stanowił ważną część przeładunków w porcie, stocznia im. Warskiego budowała statki na zamówienie czechosłowackiego armatora, przyszli czechosłowaccy marynarze kształcili się w Wyższej Szkole Morskiej, a kontakty polityczne, społeczne i kulturalne były rozwijane za pośrednictwem konsulatu generalnego oraz filii warszawskiego Ośrodka Kultury i Informacji. Czechosłowacka obecność w Szczecinie najpełniej wyrażała się poprzez szeroki zakres działań realizowanych właśnie przez placówkę konsularną. Konsulat w Szczecinie istniał nieprzerwanie do końca 1992 r., realizując nie tylko funkcje gospodarcze, ale także informacyjne, promował czechosłowacką kulturę, otaczał opieką czechosłowackich marynarzy i pracowników czechosłowackich przedsiębiorstw, których filie znajdowały się w okręgu konsularnym. Dzięki działalności sprawozdawczej placówki, napływały do władz czechosłowackich informacje na temat bieżącej sytuacji politycznej, gospodarczej i społecznej w okręgu konsularnym. Gdyby nie sprawozdania i notatki informacyjne przesyłane przez pracowników szczecińskiego konsulatu do ambasady CSRS w Warszawie i MSZ w Pradze, Szczecin pozostałby w cieniu innych miast Polski, w których rozgrywały się tragiczne wydarzenia grudnia 1970 r., rodził się protest społeczny latem 1980 r. a w latach 1988–1989 zachodziły zmiany systemowe, których czechosłowaccy urzędnicy konsularni nie akceptowali.
The article presents Polish-Czechoslovak cooperation on the political, economic, and cultural levels which took place in Szczecin over several decades – from the city’s takeover by the Polish authorities in 1945 until 1989. Its aim is to answer the questions: what place Szczecin took in the Polish-Czechoslovak cooperation after World War Two and on what issues was the focus of interest placed in this city. In addition to the literature on the subject, the article uses archival materials collected in Polish and Czech archives – in Archiv Ministerstva zahraničnich vĕci in Prague, Národní archiv České republiky and Archiv bez- pečnostních složek. Among the Polish archives, the documents collected in the Archives of the Ministry of Foreign Affairs in Warsaw, the Archives of Modern Records and the State Archives in Szczecin turned out to be invaluable. During the work on the article, the method of examining documents and elements of the statistical method and the press analysis were used. They proved to be helpful in analysing the archival materials of communist parties and the security apparatus which, as sources with superstructure, require specific criticism and special caution in assessing their credibility. The interest in Szczecin on the part of the Czechoslovak authorities was high due to the economic and shipping interests in the port and it was this platform of cooperation that determined the place of Szczecin in Polish-Czechoslovak relations throughout the entire period in question. The article presents a few selected aspects of the Czechoslovak presence in Szczecin starting with the creation of a special duty-free zone which allowed Czechoslovakia to use the port as a shipping and transit base for commercial seagoing vessels of that country. A less known thread of the post-war reports, discussed in the article, is the fate of Czechoslovak sailors, graduates of Szczecin’s maritime schools, emotionally connected with this home port and the place where as many as 11 ships were built at the request of the Czechoslovak shipowner. The contribution of Szczecin’s shipbuilding industry to the expansion of the southern neighbour’s sea fleet was analysed by researchers and was mentioned in this article, just like political, social, and cultural contacts, developed through the Consulate General and the Warsaw branch of the Culture and Information Centre. The Czechoslovak presence in Szczecin was best expressed through the wide range of activities carried out by the consular post which operated continuously until the end of 1992 and performed not only economic but also information, cultural and protective functions in relation to Czechoslovak sailors and employees of Czechoslovak enterprises whose branches operated in the consular district.
Źródło:
Studia Maritima; 2022, 35; 205-244
0137-3587
2353-303X
Pojawia się w:
Studia Maritima
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zaolzie w stosunkach polsko‑czechosłowackich w czasie II wojny światowej
Zaolzie in Polish-Czechoslovakian relations during the Second World War
Das Olsa‑Gebiet in polnisch‑tschechischen Beziehungen während des Zweiten Weltkriegs
Autorzy:
Miszewski, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/666181.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Śląsk Cieszyński, Zaolzie w myśli politycznej Polski podziemnej, konfederacja polsko‑czechosłowacka, stosunki polsko‑czechosłowackie w czasie II wojny światowej
Zaolzie in Polish-Czechoslovakian relations during the Second World War
Opis:
W okresie międzywojennym Polska i Czechosłowacja rywalizowały o Śląsk Cieszyński z przyczyn etnicznych (zamieszkiwała go ludność polska) i gospodarczych (zlokalizowany był tam przemysł ciężki, wydobywczy i przetwórczy). Mimo lokalnego porozumienia z listopada 1918 roku o etnicznym podziale tego terytorium w styczniu 1919 roku Czechosłowacja zbrojnie napadła na jego polską część. Czechosłowacki zabór Śląska Cieszyńskiego po rzekę Olzę (Zaolzie) został usankcjonowany w lipcu 1920 roku przez Radę Ambasadorów w Paryżu. W 1938 roku Polska wykorzystała międzynarodowy kryzys wokół Czechosłowacji do pokojowego odebrania jej Zaolzia. W czasie II wojny światowej polski rząd w Londynie zabiegał o realizację idei federacji środkowoeuropejskiej, którejfundamentem miała być konfederacja polsko‑czechosłowacka. Ugrupowania polityczne w okupowanej Polsce, z wyjątkiem piłsudczykowskich, potępiały przedwojenną politykę ministra spraw zagranicznych Józefa Becka wobec Czechosłowacji i krytykowały sposób odebrania jej Zaolzia. Jednak wszystkie polskie ugrupowania w kraju oraz partie tworzące polski rząd na uchodźstwie odrzucały żądanie czechosłowackich władz emigracyjnych zwrotu po wojnie Zaolzia. Dla dobra wzajemnych stosunków proponowały czechosłowackiej stronie bilateralne negocjacje lub arbitraż.
Źródło:
Wieki Stare i Nowe; 2018, 13, 18; 220-246
1899-1556
2353-9739
Pojawia się w:
Wieki Stare i Nowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kwestia polsko-czechosłowackiej współpracy wojskowej w Rosji (listopad 1917 – styczeń 1918). Koncepcje Tomáša G. Masaryka
Autorzy:
Wiśniewski, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/608797.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Korpus Czechosłowacki w Rosji
Tomáš G. Masaryk
Wojsko Polskie w Rosji
bolszewicy
stosunki polsko-czechosłowackie
Stanisław Grabski
Czechoslovak Corps in Russia
Polish Army in Russia
Bolsheviks
Polish-Czechoslovak relations
Opis:
Autor analizuje kwestie związane ze stanowiskiem przywódcy czechosłowackiego ruchu niepodległościowego Tomáša G. Masaryka wobec możliwości współpracy wojskowej między polskimi a czeskosłowackimi wojskami na Ukrainie pod koniec 1917 i na początku 1918 r.The author analyses problems related to the attitude taken by the leader of Czechoslovak independence movement Tomaš G. Masaryk towards possible military cooperation between the Polish and Czechoslovak troops in Ukraine at the end of 1917 and in the early 1918.
Źródło:
Dzieje Najnowsze; 2017, 49, 4
0419-8824
Pojawia się w:
Dzieje Najnowsze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Klęska państwa czechosłowackiego w 1938 roku
Autorzy:
Kamiński, Marek Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/653711.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Edvard Beneš
Czechoslovak policy 1938
Polish–Czechoslovak relations
the annex¬ation of Czechoslovakia
Munich Conference on Security Policy
Edward Beneš
polityka czechosłowacka 1938
stosunki polsko-czechosłowackie
aneksja Czechosłowacji
konferencja w Monachium
Opis:
The article portrays the causes of Czechoslovakia's geopolitical crisis, which led the Third Reich to annex a part of the country’s territory in 1938 with no opposition whatsoever from the Western powers. The author points out the errors committed by Czechoslovak President Edvard Beneš in both the military field (by disregarding the German threat) and his foreign policies (by refusing to cooperate with Poland).
W artykule omówione zostały przyczyny geopolitycznej klęski Czechosłowacji, które doprowadziły w 1938 r. do aneksji części jej terytorium przez Trzecią Rzeszę przy całkowicie biernej postawie Europy Zachodniej. Autor wskazuje błędy popełnione przez prezydenta Czechosłowacji Edwarda Beneša zarówno na polu militarnym (zignorowanie niebezpieczeństwa ze strony Niemiec), jak i międzynarodowym (niechęć do jakiegokolwiek współdziałania z Polską).
Źródło:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2014, 49, 2
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
National minorities in the Polish-Czechoslovak relations (1948-1989)
Autorzy:
Nowak, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1896550.pdf
Data publikacji:
2020-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Stosunki polsko-czechosłowackie po II wojnie światowej
Zaolzie
Spisz
Orawa
Kłodzko
mniejszość polska w Czechosłowacji
Czesi i Słowacy w Polsce
Polish-Czechoslovak relations after World War II
Spiš
Orava
Polish minority in Czechoslovakia
Czechs and Slovaks in Poland
Opis:
The article describes the role of the problem of national minorities (Poles in Zaolzie, Czechs mainly in Kłodzko, and Slovaks in Polish parts of Spiš and Orava) in Polish-Czechoslovakian relations during the communist era. In the light of the author’s research, the nationalist heritage of border disputes from the first half of the 20th century influenced relations between the two countries also in later years, although the minority problem in their mutual relations was marginal and officially did not exist for both sides.
Źródło:
Historia Slavorum Occidentis; 2020, 4 (27); 18-37
2084-1213
Pojawia się w:
Historia Slavorum Occidentis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies