Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "stem extract" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Contemporary trends in development of active substances possessing the pesticidal properties: ryanodine-receptor targeting insecticides
Autorzy:
Legocki, J.
Polec, I.
Zelechowski, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/55230.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Przemysłu Organicznego
Tematy:
insecticide
bioinsecticide
pesticidal property
Ryania speciosa
stem extract
chlorantraniliprole
anthranilic diamide
ryanodine receptor
Cyazypyr
flubendiamide
calcium channel
phthalic acid diamide
ryanodine
active substance
insecticidal property
Opis:
The latest developed classes of synthetic insecticides – phthalic acid diamides and antranilic diamides, acting as ryanodine receptor modulators, are discussed. The mode of their activity, the insecticidal properties and characteristics of their representatives is reviewed.
Źródło:
Pestycydy; 2008, 3-4; 15-26
0208-8703
Pojawia się w:
Pestycydy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Antidiarrheal activity of fractions from aqueous extract of Detarium senegalense
Działanie przeciwbiegunkowe różnych frakcji wyciągu wodnego z Detarium senegalense
Autorzy:
Sanni, F.S.
Hamza, H.G.
Onyeyili, P.A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/72078.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
Tematy:
plant material
plant extract
water extract
Detarium senegalense
stem bark
Leguminosae
antidiarrheal activity
Opis:
The aim of this study was to evaluate the effect of different fractions of the aqueous crude extract of Detarium senegalense stem bark on castor oil-induced diarrhea. Castor oilinduced diarrhea, gastrointestinal motility and castor oil-induced enteropooling methods were used to evaluate the antidiarrheal effects of the fractions. Castor oil was used to induce diarrhea and the effect of all the fractions (chloroform, ethyl acetate, n-butanol, methanol and residual aqueous) were evaluated at the doses of 200 and 400 mg/kg body weight. The results show that all fractions significantly (p<0.05) decreased the frequency of defecation in rats following the induction of diarrhea with castor oil. Ethyl acetate which produced the highest antidiarrheal activity was further subjected to gastrointestinal motility and castor oil-induced enteropooling tests. In the gastrointestinal motility, two test doses of the extract (200 and 400 mg/kg) were administered orally to two groups of rats (n=5), while the third group of rats (control), were treated with normal saline, and the fourth group were treated with diphenoxylate, a conventional anti-diarrheal drug. In the castor oil-induced enteropooling experiment, normal saline was used for the control animals, while 200 and 400 mg/kg of the extract was administered to groups two and three, respectively and atropine, a standard drug, was administered to rats in group four. The ethyl acetate fraction significantly (p<0.05) decreased the gastro-intestinal motility, as shown by the extent of movement of the charcoal meal in the treated rats. It also significantly inhibited the fluid accumulation within the intestine. These findings suggest that the ethyl acetate fraction possess antidiarrheal effect, which may be due to the presence of some phytochemical constituents (alkaloids, flavonoids and tannins) in the plant, which may either be working alone or in combination with each other. This study has demonstrated that D. senegalense fractions, especially the ethyl acetate fraction, possess antidiarrheal activity thus supporting the use of the plant in the treatment of diarrheal diseases.
Celem niniejszej pracy było określenie wpływu różnych frakcji surowego wyciągu wodnego z kory pnia Detarium senegalense na hamowanie biegunki indukowanej olejem rycynowym u szczurów. Działanie przeciwbiegunkowe tych frakcji, po wywołaniu biegunki olejem rycynowym, określono na podstawie obserwacji ruchów robaczkowych jelit oraz gromadzenia płynu w świetle jelita. Badano działanie przeciwbiegunkowe różnych frakcji (chloroformowej, n-butanolowej, metanolowej oraz otrzymanej za pomocą octanu etylu, jak i pozostałości wodnej) w dawkach 200 i 400 mg/kg masy ciała szczura. Badania wykazały, że wszystkie frakcje istotnie (p<0.05) obniżyły częstość defekacji u szczurów po wywołaniu biegunki w stosowanym modelu. Frakcja otrzymana przez działanie octanem etylu, wykazująca najsilniejsze działanie przeciwbiegunkowe, została następnie użyta w ocenie ruchów robaczkowych jelita i gromadzenia płynów w jego świetle. W teście oceny ruchów robaczkowych jelit dwóm grupom szczurów (n=5) podawano dwie dawki wyciągu (200 i 400 mg/kg), trzecia kontrolna grupa szczurów była traktowana izotonicznym roztworem soli, natomiast czwarta difenoksylatem jako standardowym lekiem przeciwbiegunkowym. W teście oceny gromadzenia płynów w świetle jelita grupie kontrolnej podano izotoniczny roztwór soli, grupie drugiej i trzeciej podano odpowiednio 200 i 400 mg/kg wyciągu, natomiast czwartej grupie podano atropinę jako lek standardowy. Stwierdzono, że frakcja otrzymana za pomocą octanu etylu istotnie (p<0.05) spowolniła ruchy robaczkowe jelit, co zaobserwowano jako stopień hamowania efektu wywołanego podaniem węgla drzewnego szczurom. Frakcja ta również istotnie hamowała gromadzenie płynu w jelicie. Otrzymane rezultaty sugerują, że frakcja otrzymana za pomocą octanu etylu ma właściwości przeciwbiegunkowe, prawdopodobnie ze względu na obecność w roślinie aktywnych związków chemicznych (alkaloidów, flawonoidów i tanin), które mogą działać bądź pojedynczo lub jako ich kombinacja. Podsumowując wykazano, że frakcje z D. senegalense, a szczególnie frakcja otrzymana za pomocą octanu etylu, mają właściwości przeciwbiegunkowe, co może wskazywać na możliwość zastosowania badanej rośliny do leczenia chorób przebiegających z biegunką.
Źródło:
Herba Polonica; 2015, 61, 2
0018-0599
Pojawia się w:
Herba Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Antimicrobial activity of Ficus sycomorus L. (Moraceae) leaf and stem-bark extracts against multidrug resistant human pathogens
Działanie antybakteryjne wyciągów z liści i kory Ficus sycomorus L. (Moraceae) na patogeny ludzkie oporne na wiele leków
Autorzy:
Saleh, B.
Hammoud, R.
Al-Mariri, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/72715.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
Tematy:
antimicrobial activity
Ficus sycomorus
Moraceae
leaf
stem
bark
plant extract
human pathogen
pathogen resistance
Opis:
The present work was conducted to investigate antibacterial activity of methanol and acetone in leaf (LE) and stem-bark (SBE) of Ficus sycomorus L. crude extracts against sensitive and resistant species of Staphylococcus aureus and Acinetobacter baumannii pathogens. Antimicrobial activity expressed by disc-diffusion method (zone of inhibitions – ZIs), minimum inhibitory concentrations (MICs) and minimum bactericidal concentration (MBC) were measured as reported for many investigations. Similar study with 6 commercial antibiotics as a reference drug was undertaken. Based upon the estimated ZIs, MIC and MBC values, acetone LE exhibited higher antimicrobial activity than that of methanol one. Otherwise, standard antibiotics have lower effectiveness (ZIs, MICs and MBC) on all tested bacteria as compared to the SBE and LE. The highest antibacterial activity was recorded in sensitive A. baumannii isolate with MICs 2.5, 4.9 mg/ml and MBC 3.8, 9.7 mg/ml for acetone LE and SBE, respectively. Our data indicated that the lowest antibiotics antibacterial activity was recorded for resistant A. baumannii pathogen. It was lower than those of the both plant fractions extracts.
W niniejszej pracy badano aktywność antybakteryjną wyciągu metanolowego i acetonowego z liści (LE) i kory (SBE) Ficus sycomorus L. przeciwko wrażliwym i opornym gatunkom patogenów Staphylococcus aureus i Acinetobacter baumannii. Działanie antybakteryjne oznaczone za pomocą metody dyfuzji dyskowej (strefa zahamowań – ZIs), minimalne stężenia hamujące (MICs) i minimalne stężenia bakteriobójcze (MBC) mierzono w wielu innych badaniach. Przeprowadzono podobne badania z użyciem sześciu antybiotyków obecnych na rynku jako leków referencyjnych. Na podstawie oznaczonych wartości ZIs, MIC i MBC stwierdzono, że wyciąg acetonowy z liści silniej działał antybakteryjnie niż metanolowy. Natomiast standardowe antybiotyki miały niższą skuteczność (ZIs, MICs i MBC) dla wszystkich testowanych bakterii w porównaniu z testowanym wyciągiem z kory i liści. Najsilniejsze działanie antybakteryjne zanotowano dla wrażliwego izolatu A. baumannii z wartościami MICs 2.5, 4.9 mg/ml i MBC 3.8, 9.7 mg/ml odpowiednio dla wyciągu acetonowego LE i SBE. Nasze dane wskazują, że najsłabsze działanie bakteriobójcze antybiotyków zanotowano dla opornego patogenu A. baumannii. Było ono słabsze niż dla obu frakcji wyciągów roślinnych.
Źródło:
Herba Polonica; 2015, 61, 1
0018-0599
Pojawia się w:
Herba Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Acute and sub-chronic toxicity evaluations of aqueous extract from stem bark of Grewia mollis (Malvaceae) in rats
Ocena ostrej i subchronicznej toksyczności wodnego ekstraktu z kory Grewia mollis (Malvaceae) u szczurów
Autorzy:
Pongri, A.
Igbe, I.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/72044.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
Tematy:
herbal preparation
acute toxicity
subchronic toxicity
water extract
stem
bark
Grewia mollis
Malvaceae
rat
hematology
histopathology
Opis:
Introduction: Different parts of Grewia mollis Juss. (Malvaceae) are commonly used in folk medicine to treat several ailments, including diarrhea, ulcers, rickets, cough and fever. Although several studies have proved its therapeutic effectiveness, there are very few toxicological studies on the plant. Objectives: This study was carried out to evaluate the acute and sub-chronic toxicity of the aqueous extract of G. mollis stem bark (GM) in animals. Methods: In the acute study, rats were orally administrated with GM at doses of 150, 300, 600, 1200, 2400, 4800 and 9600 mg/kg to determine the oral medial lethal dose (LD50). In the chronic study, rats received three doses of GM (150, 300 and 600 mg/kg) for 28 days. After the treatments, food intake, body weights, biochemical, hematological and histopathological parameters were analyzed. Results: The LD50 was estimated to be >9600 mg/kg. No significant alterations in the animal’s body weight gain, relative organs weight, serum biochemical analysis, hematological or histopathological analyses of liver, kidneys, lungs, heart and spleen were observed. Conclusions: The results of this study provided evidence that oral administration of GM at dose of 600 mg/kg is relatively safe in rats and may not exert severe toxic effects.
Wstęp: Poszczególne części Grewia mollis Juss. (Malvaceae) powszechnie są stosowane w medycynie ludowej w leczeniu wielu schorzeń, w tym biegunek, krzywicy, kaszlu, gorączki. Chociaż wiele badań udowodniło skuteczność terapeutyczną, niewiele jest badań toksykologicznych tej rośliny. Cele: Badanie to zostało przeprowadzone w celu oceny ostrej i subchronicznej toksyczności wodnego ekstraktu z kory G. mollis (GM) u zwierząt. Metody: W badaniu toksyczności ostrej szczurom podano dożołądkowo GM w dawkach 150, 300, 600, 1200, 2400, 4800 i 9600 mg/kg w celu wyznaczenia średniej dawki śmiertelnej (LD50). W badaniu nad oceną toksyczności subchronicznej szczury otrzymywały GM w trzech dawkach (150, 300 i 600 mg/kg) przez 28 dni. Zwierzęta analizowano oceniając je pod względem: spożycia pokarmu, zmian masy ciała, oznaczania parametrów biochemicznych, hematologicznych i histopatologicznych. Wyniki: Wartość LD50 oznaczono na poziomie >9600 mg/kg. Podawanie wyciągu nie wpłynęło istotnie na: zmiany przyrostu masy ciała zwierząt, średniej masy narządów, wartości parametrów biochemicznych surowicy, parametrów hematologicznych lub obrazu histopatologicznego wątroby, nerek, płuc, serca i śledziony. Wnioski: Wyniki tego badania dostarczyły dowodów, że subchroniczne podawanie dożołądkowe GM w dawce 600 mg/kg jest stosunkowo bezpieczne u szczurów i może nie wywierać poważnych objawów toksycznych.
Źródło:
Herba Polonica; 2017, 63, 3
0018-0599
Pojawia się w:
Herba Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
In vitro and in vivo evaluation of antitrypanosomal activity of Annona muricata stem bark extracts
Badanie działania wyciągu z kory Annona muricata przeciw śpiączce afrykańskiej in vitro i in vivo
Autorzy:
Onyeyili, P.A.
Aliyoo, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/72585.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
Tematy:
in vitro evaluation
in vivo evaluation
Annona muricata
stem bark
plant extract
human disease
animal disease
Chagas disease
antitrypanosomal activity
treatment
Opis:
The control of trypanosomosis in animals and humans based on chemotherapy is limited and not ideal, since the agents used are associated with severe side effects, and emergence of relapse and drug resistant parasites. The need for the development of new, cheap and safe compounds stimulated this study. Three concentrations (211, 21.1 and 2.11 mg per ml) of chloroform stem bark extract of Annona muricata were screened for trypanocidal activity against Trypanosoma brucei brucei in vitro. Also, two doses (200 mg per kg and 100 mg per kg) of the extract were evaluated for trypanocidal activity in rats infected with the parasite. Haematological parameters were determined on day 1 post infection and on days 1, 6 and 30-post extract treatment. The extracts inhibited parasite motility and totally eliminated the organisms at the concentrations used in vitro. The extract also showed promising in vivo trypanocidal activity. The observed in vitro and in vivo trypanocidal activities may be due to the presence of bioactive compounds present in the extracts as seen in this study. The extract also improved the observed decreases in haematological parameters of the treated rats, which may be due to their ability to decrease parasite load. The observed oral LD50 of 1,725.05 mg per kg of the chloroform A. muricata extract using up and down method is an indication of very low toxicity, implying that the extract could be administered with some degree of safety.
Leczenie chemioterapeutykami śpiączki afrykańskiej, tak u ludzi jak i u zwierząt, jest trudne ze względu na powstawanie wielu poważnych objawów niepożądanych oraz wywoływanie zjawiska oporności podczas ich stosowania, co powoduje brak skuteczności i pojawianie się nawrotów tej choroby. Stąd potrzeba znalezienia nowego skutecznego i taniego leku była powodem podjęcia badań przedstawianych w tej pracy. Celem badań było określenie aktywności wyciągu chloroformowego z kory Annona muricata stosowanego w warunkach in vitro dla trzech stężeń (211, 21,1 i 2,11 mg/ml) przeciwko aktywności Trypanosoma brucei brucei. Ponadto w badaniach in vivo określano aktywność tego ekstraktu w dwóch dawkach (100 i 200 mg/kg) u szczurów zarażonych pasożytem. Do oceny stanu zwierząt wykorzystano pomiar odpowiednich parametrów hematologicznych po 1 dniu od ich zainfekowania oraz po 1, 6 i 30 dniu podawania badanego wyciągu. W badaniach in vitro we wszystkich zastosowanych stężeniach wyciąg hamował ruchliwość omawianego pasożyta. Ponadto w badaniach in vivo ekstrakt całkowicie eliminował obecność Trypanosoma brucei brucei u zainfekowanych zwierząt, wykazując w ten sposób obiecującą aktywność przeciwko trypanosomatozie. Zaobserwowane działanie, tak in vitro jak i in vivo, było być może związane z obecnością związków czynnych charakteryzujących stosowany wyciąg. Analizowany ekstrakt, prawdopodobnie ze względu na obniżenie liczby pasożytów po jego podawaniu, miał także zdolność poprawiania parametrów hematologicznych u zainfekowanych zwierząt. Ze względu na otrzymaną wartość LD50 dla zastosowanego wyciągu chloroformowego z kory Annona muricata, wynoszącą 1725,05 mg/kg po podaniu dożołądkowym szczurom, można sądzić, że stosowanie badanego wyciągu jest względnie bezpieczne.
Źródło:
Herba Polonica; 2015, 61, 2
0018-0599
Pojawia się w:
Herba Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies