Antidiarrheal activity of fractions from aqueous extract of Detarium senegalense

The aim of this study was to evaluate the effect of different fractions of the aqueous crude extract of Detarium senegalense stem bark on castor oil-induced diarrhea. Castor oilinduced diarrhea, gastrointestinal motility and castor oil-induced enteropooling methods were used to evaluate the antidiarrheal effects of the fractions. Castor oil was used to induce diarrhea and the effect of all the fractions (chloroform, ethyl acetate, n-butanol, methanol and residual aqueous) were evaluated at the doses of 200 and 400 mg/kg body weight. The results show that all fractions significantly (p<0.05) decreased the frequency of defecation in rats following the induction of diarrhea with castor oil. Ethyl acetate which produced the highest antidiarrheal activity was further subjected to gastrointestinal motility and castor oil-induced enteropooling tests. In the gastrointestinal motility, two test doses of the extract (200 and 400 mg/kg) were administered orally to two groups of rats (n=5), while the third group of rats (control), were treated with normal saline, and the fourth group were treated with diphenoxylate, a conventional anti-diarrheal drug. In the castor oil-induced enteropooling experiment, normal saline was used for the control animals, while 200 and 400 mg/kg of the extract was administered to groups two and three, respectively and atropine, a standard drug, was administered to rats in group four. The ethyl acetate fraction significantly (p<0.05) decreased the gastro-intestinal motility, as shown by the extent of movement of the charcoal meal in the treated rats. It also significantly inhibited the fluid accumulation within the intestine. These findings suggest that the ethyl acetate fraction possess antidiarrheal effect, which may be due to the presence of some phytochemical constituents (alkaloids, flavonoids and tannins) in the plant, which may either be working alone or in combination with each other. This study has demonstrated that D. senegalense fractions, especially the ethyl acetate fraction, possess antidiarrheal activity thus supporting the use of the plant in the treatment of diarrheal diseases.

Celem niniejszej pracy było określenie wpływu różnych frakcji surowego wyciągu wodnego z kory pnia Detarium senegalense na hamowanie biegunki indukowanej olejem rycynowym u szczurów. Działanie przeciwbiegunkowe tych frakcji, po wywołaniu biegunki olejem rycynowym, określono na podstawie obserwacji ruchów robaczkowych jelit oraz gromadzenia płynu w świetle jelita. Badano działanie przeciwbiegunkowe różnych frakcji (chloroformowej, n-butanolowej, metanolowej oraz otrzymanej za pomocą octanu etylu, jak i pozostałości wodnej) w dawkach 200 i 400 mg/kg masy ciała szczura. Badania wykazały, że wszystkie frakcje istotnie (p<0.05) obniżyły częstość defekacji u szczurów po wywołaniu biegunki w stosowanym modelu. Frakcja otrzymana przez działanie octanem etylu, wykazująca najsilniejsze działanie przeciwbiegunkowe, została następnie użyta w ocenie ruchów robaczkowych jelita i gromadzenia płynów w jego świetle. W teście oceny ruchów robaczkowych jelit dwóm grupom szczurów (n=5) podawano dwie dawki wyciągu (200 i 400 mg/kg), trzecia kontrolna grupa szczurów była traktowana izotonicznym roztworem soli, natomiast czwarta difenoksylatem jako standardowym lekiem przeciwbiegunkowym. W teście oceny gromadzenia płynów w świetle jelita grupie kontrolnej podano izotoniczny roztwór soli, grupie drugiej i trzeciej podano odpowiednio 200 i 400 mg/kg wyciągu, natomiast czwartej grupie podano atropinę jako lek standardowy. Stwierdzono, że frakcja otrzymana za pomocą octanu etylu istotnie (p<0.05) spowolniła ruchy robaczkowe jelit, co zaobserwowano jako stopień hamowania efektu wywołanego podaniem węgla drzewnego szczurom. Frakcja ta również istotnie hamowała gromadzenie płynu w jelicie. Otrzymane rezultaty sugerują, że frakcja otrzymana za pomocą octanu etylu ma właściwości przeciwbiegunkowe, prawdopodobnie ze względu na obecność w roślinie aktywnych związków chemicznych (alkaloidów, flawonoidów i tanin), które mogą działać bądź pojedynczo lub jako ich kombinacja. Podsumowując wykazano, że frakcje z D. senegalense, a szczególnie frakcja otrzymana za pomocą octanu etylu, mają właściwości przeciwbiegunkowe, co może wskazywać na możliwość zastosowania badanej rośliny do leczenia chorób przebiegających z biegunką.