Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "stan natury" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
Pamięć, zapomnienie, przypomnienie w dziełach Jana-Jakuba Rousseau
Mémoire, oubli, souvenir dans les œuvres de Jean-Jacques Rousseau
Autorzy:
Jastrzębiec-Mosakowski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/19322606.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Jean-Jacques Rousseau
pamięć
autentyczność istnienia
stan natury
Opis:
Mon article constitue une analyse du concept d’authenticité chez Jean-Jacques Rousseau. Ce qui m’intéresse particulièrement dans cette analyse c’est la triade dialectique mémoire-oubli-souvenir. Rousseau met cette triade en œuvre pour définir « le sentiment de l’existence », synonyme de l’authenticité et de la transparence des consciences humaines. Or les méfaits de la culture, dont l’homme seul est responsable en tant qu’être historique, ont défiguré cette authenticité et cette transparence primordiales. Rousseau se propose donc de descendre, par une sorte d’archéologie de la mémoire, dans les couches les plus profondes de son cœur, pour y retrouver un autre avatar de l’authenticité, l’état de nature. Il savait pourtant que l’état de nature, tel qu’il l’avait formulé, n’avait aucune valeur empiriquement démontrable et qu’on ne pourrait jamais préciser son moment historique ou les causes de sa chute. Car l’état de nature rousseauiste, un concept ahistorique, relève d’une pure fiction. C’est un signifiant sans signifié, pour ainsi dire, que seule une autre fiction pourrait solidifier, celle de l’introspection, que Rousseau pratiquait d’ailleurs à travers toute son œuvre. Chez Rousseau restaurer l’authenticité perdue c’est réduire la distance intérieure qui le sépare de lui même. Un spectre de mélancolie plane donc sur les écrits politiques de Rousseau. Ainsi s’avère-t-il être un des premiers modernistes antimodernes dans la longue histoire de la modernité européenne.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica; 2013, 008; 195-202
1505-9065
2449-8831
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wizja natury ludzkiej u Hobbesa i Rousseau w świetle współczesnych nauk
Autorzy:
Stępnik, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/705859.pdf
Data publikacji:
2012-03-01
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
J.J. Rousseau
T. Hobbes
natura ludzka
stan natury
Opis:
Celem artykułu jest skonfrontowanie poglądów na naturę ludzką i stan natury Hobbesa i Rousseau z wynikami nauk szczegółowych. Prowadzi to do następujących konkluzji. 1) Podzielana przez obu myślicieli teza o aspołecznym i samotniczym charakterze człowieka pierwotnego jest fałszywa. 2) Fałszywa jest teza Rousseau o tym, że w stanie natury ludzie są równi, wolni, szczęśliwi, nie znają hierarchii, własności prywatnej, są pokojowo nastawieni, a dopiero rozwój kultury i cywilizacji przyczynia się do powstania zachowań agresywnych. Bliższe prawdy wydaje się stwierdzenie Hobbesa, że w stanie natury ludzie są egoistyczni, agresywnie walczą o zasoby i miejsce w hierarchii. 3) Istnieją pewne podstawy do tego, aby uznać tezę Rousseau o wrodzonej skłonności do altruizmu (w każdym razie pewnych jego rodzajów), ale z zastrzeżeniem, że w wypadku człowieka wrodzone mechanizmy powstrzymujące agresję działają słabiej niż w wypadku innych zwierząt. 4) Czynniki kulturowe mogą wpływać różnorako na pierwotne mechanizmy wyzwalające agresję. Nie ma zatem racji Rousseau, dostrzegając jedynie negatywne aspekty działania kultury i cywilizacji.
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2012, 4; 389-402
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Społeczne źródła poczucia winy w ujęciu Rousseau
Autorzy:
Brykajło, Dominika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/706068.pdf
Data publikacji:
2012-03-01
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
poczucie winy
wstyd
stan natury
stan społeczny
superego,J.J. Rousseau
S. Freud
Opis:
U Rousseau człowiek uspołeczniony nieustannie się porównuje, żyje dla opinii innych, pozostaje „wciąż jakby na zewnątrz siebie”. Do opisu jego kondycji posłużono się psychoanalitycznie rozumianym pojęciem poczucia winy. Artykuł bada jego genezę oraz opisuje skutki w oparciu o pisma Rousseau. Poczucie winy ma źródła społeczne. Jest stanem emocjonalnym istotnym, wpływającym na kondycję jednostki, jej funkcjonowanie w relacjach i jej wizję rzeczywistości. Samo pojęcie zaś staje się narzędziem użytecznym do opisu tychże zagadnień oraz psychiki człowieka społecznego. Artykuł kończą rozważania, na ile poczucie winy nękające jednostkę w stanie uspołecznienia można uznać za uzasadnione. A jeżeli można - w czym tkwiłaby jej wina?
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2012, 4; 173-182
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W poszukiwaniu straconego stanu
In search of the lost state
Autorzy:
Pospieszałowska, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/507765.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
stan natury
Henry David Thoreau
Claude Lévi-Strauss
Laboratorium Kultury
state of nature
Opis:
Artykuł broni tezy, iż stan natury wymaga ofiary złożonej z kultury, w której żyjemy. Może to być dobrowolne, lecz tylko częściowe wycofanie się poza obszar społeczeństwa, jak u Henry’ego Davida Thoreau. Może również wiązać się z próbą dotarcia do samego kresu ludzkości, jak u Lévi-Straussa. Oto stajemy twarzą w twarz ze strukturalną opozycją natury i kultury. Musimy się ustosunkować wobec gorzkiej prawdy, że powszechnie pożądane i wytrwale poszukiwane Elizjum jest możliwe do osiągnięcia jedynie w wyniku degeneracji, wycofania, które nie odrzuca, ale niszczy kulturę. Połączenie myśli Prousta, Henry’ego Davida Thoreau i Lévi-Straussa prowadzi do niespodziewanych wniosków i sugeruje przewartościowanie wyobrażeń rządzących naszą kulturą.
The article defends a thesis that the state of nature demands sacrificing culture, in which we live. It may be a free-will but only partial withdrawal from the field of society as in Henry David Thoreau. It also may be connected with an attempt to get to the end of humankind as in Lévi-Strauss. Here we stand face to face with the structural opposition of nature and culture. We have to make our mind considering the bitter truth which says that the commonly desired and persistent search for Elysium is possible to achieve only as a result of degeneration, withdrawal that doesn’t reject but destroys culture. Joining the thoughts of Proust, Henry David Thoreau and Lévi-Strauss leads to unexpected conclusions, and suggests to revalue the ideas that rule our culture.
Źródło:
Laboratorium Kultury; 2012, 1; 122-129
2084-4697
Pojawia się w:
Laboratorium Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Szlachetny dzikus Jeana-Jacques’a Rousseau, a anarchoprymitywistyczny powrót do natury
Jean-Jacques Rousseau’s noble savage in contrast to the anarcho-primitivist return to nature
Autorzy:
Gołda, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/18105168.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Jean-Jacques Rousseau
anarchoprymitywizm
stan natury
szlachetny dzikus
anarcho-primitivism
state of nature
noble savage
Opis:
Idea „szlachetnego dzikusa” przedstawiona przez Jeana Jacquesa Rousseau została wykorzystana w rozważaniach anarchoprymitywistów. Celem artykułu jest porównacie „szlachetnego dzikusa” Rousseau ze współczesnym „szlachetnym dzikusem” anarchoprymitywistów. Człowiek żyjący w stanie natury Rousseau to figura retoryczna, za sprawą której francuski filozof chciał rozważyć opozycję życia w naturze i poza naturą. Wydobyć różnicę między ludźmi funkcjonującymi w społeczeństwach cywilizowanych, a dzikimi jednostkami pozostającymi w pełnej symbiozie z naturą. Według niego porzucając przyrodę na rzecz życia w społeczeństwie, „szlachetny dzikus” stracił wiele pierwotnych i naturalnych przymiotów, zyskując w zamian profity potrzebne do zbiorowej egzystencji. Anarchoprymitywistyczna technofobia wyraża się w przekonaniu, że nauka i technika nie są w stanie dać człowiekowi szczęścia oraz prowadzą do degradacji środowiska, alienacji człowieka z natury I zniewolenia ludzi przez system. Postulowany przez nich powrót do natury ma na celu odrzucenie technologii, cywilizacji i społecznych zwierzchności oraz przejście z osiadłego do łowiecko-zbierackiego trybu życia. Ma to na nowo „obudzić” w ludziach szczęśliwego, szlachetnego dzikusa. Czy jest to jednak możliwe? Czy człowiek żyjący w symbiozie z naturą, postulowany przez anarchoprymitywistów, jest jedynie figurą retoryczną, jak obecny w filozofii Rousseau szlachetny dzikus? Czy możliwy jest prawdziwy powrót do natury, czy są to tylko I wyłącznie ideologiczne spekulacje?
The idea of "noble savage" presented by Jean Jacques Rousseau was used in the deliberations of anarcho-primitivists. The purpose of this paper is to compare Rousseau's "noble savage" with the contemporary "noble savage" of anarcho-primitivists. Rousseau's man living in a state of nature is a rhetorical figure by which the French philosopher wanted to consider the opposition of life in nature and outside of nature. To bring out the difference between people functioning in civilized societies and wild individuals remaining in full symbiosis with nature.According to him, by abandoning nature in favor of life in society, the noble savage lost many primal and natural qualities, gaining instead the profits needed for collective existence. Anarcho-primitivist technophobia expresses itself in the belief that science and technology are incapable of giving man happiness and lead to the degradation of the environment, the alienation of man from nature, and the enslavement of people by the system. The return to nature that they advocate is aimed at rejecting technology, civilization, and social supremacy, and shifting from a sedentary to a hunter-gatherer lifestyle. It is supposed to "reawaken" in people the happy, noble savage. But is it possible? Is the man living in symbiosis with nature, postulated by anarcho-primitivists, only a rhetorical figure, like the noble savage present in Rousseau's philosophy? Is a true return to nature possible, or is it just ideological speculation?
Źródło:
Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris; 2021, 54, 3; 1-31
1689-4286
Pojawia się w:
Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Demokracja jako ontologiczny warunek polityki u Spinozy i Hobbesa
Democracy as an Ontological Premise of Politics in Spinoza and Hobbes
Autorzy:
Janik, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1012410.pdf
Data publikacji:
2016-03-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
democracy
multitude
Spinoza
Hobbes
Sovereign
immanence
political ontology
demokracja
wielość
stan natury
suwerenl
immanencja
ontologia polityczna
Opis:
Pojęcie demokracji jako ontologicznego warunku bytu społecznego jest jednym z głównych wątków współczesnej recepcji spinozjańskiej filozofii politycznej. Poniższy artykuł jest próbą wyjaśnienia, na czym polega ontologiczne umocowanie demokracji u Spinozy. Zestawiając spinozjańskie ujęcie demokracji z koncepcją Hobbesa, pokazuję, w jaki sposób problem demokratycznego fundamentu ukonstytuował jedną z najważniejszych rozbieżności politycznego dyskursu nowoczesności.
The notion of democracy as the ontological premise of the social being is one of the main themes in the contemporary reception of Spinoza’s political philosophy. The article presented below is an attempt to explain the ontological dimension of democracy in Spinoza’s thought. The Spinozist approach towards democracy is confronted here with Hobbes’ view on democracy – by this juxtaposition I want to show how the question of the democratic foundation has constituted one of the most important discrepancies of modern political discourse.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2016, 19, 1; 15-33
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Inconsistencies in Himmas Intellectual Property Theory
Autorzy:
Gamrot, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30146682.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
immaterial goods
intellectual property
state of nature
natural rights
original appropriation
Locke
dobra niematerialne
własność intelektualna
stan natury
prawo naturalne
pierwotne zawłaszczenie
Opis:
The intellectual property theory of Kenneth E. Himma aims to vindicate natural rights to the "intellectual content of creations", which is believed to consist of abstract objects. Himma proposes a reformulation of John Locke's well-known argument in terms of value. He maintains that even if abstract objects preexist their alleged creation, then they are not yet ready for consumption until the access to them is provided by the labor of innovators and artists. He declares that making them available is an act of value creation that justifies granting intellectual property rights. In this paper several assumptions on which Himma's theory relies are identified and challenged. Against his claims, it is argued that no human labor can improve the availability of abstract objects. It is then demonstrated that "intellectual commons" cannot be "stocked" by human activities and that the alleged value creation cannot happen, because the concept of value is inapplicable to abstract objects. This derails Himma's IP justification. Finally the meaning of rights envisaged by Himma is investigated. It is shown that they cannot be exercised with respect to causally inert entities.
Teoria własności intelektualnej Kennetha E. Himmy ma na celu uzasadnienie prawa naturalnego do intelektualnej "zawartości" dzieł sztuki i wynalazków. Uważa się przy tym dość powszechnie, że ową zawartość stanowią obiekty abstrakcyjne. Himma proponuje modyfikację znanego argumentu Johna Locke'a z uwzględnieniem koncepcji wartości. Utrzymuje, że nawet jeśli obiekty abstrakcyjne istnieją przed ich rzekomym "stworzeniem", to ich "konsumpcja" nie jest możliwa, dopóki wynalazca lub artysta nie wykona określonej pracy. Praca ta ma jego zdaniem być niezbędna dla zapewnienia dostępu do tychże obiektów. Himma interpretuje ten akt jako "tworzenie wartości" które uzasadnia przyznanie wynalazcom i artystom praw własności intelektualnej. W niniejszej pracy założenia na których opiera się teoria Himmy poddane są krytycznej analizie. Argumentuje się, że ludzka praca nie może zwiększyć dostępności obiektów abstracyjnych oraz że pojęcie wartości nie ma do nich zastosowania. Spostrzeżenie to podważa zasadność proponowanej teorii. Ponadto rozważana jest zasadność postulowanych przez Himmę praw. Argumentuje się, że prawa te są niemożliwe do wyegzekwowania w odniesieniu do obiektów abstrakcyjnych i nie implikują praw do kontroli nad obiektami materialnymi.
Źródło:
Analiza i Egzystencja; 2023, 63; 109-132
1734-9923
2300-7621
Pojawia się w:
Analiza i Egzystencja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Otfrieda Höffego krytyka Rawlsa teorii sprawiedliwości
Otfried Höffe’s Criticism of Rawls’ Theory of Justice
Autorzy:
Lis, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1856471.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
teoria sprawiedliwości
sprawiedliwość jako bezstronność
sytuacja pierwotna (stan natury)
zasady sprawiedliwości
umowa społeczna
utylitaryzm
theory of justice
justice as impartiality
primary situation (state of the nature)
rules of justice
social contract
utilitarianism
Opis:
In 1971 J. Rawls published A Theory of Justice. It became the subject of numerous analyses that can be reduced – with respect to reactions to it – to two positions: rejection and radicalization. The rejection reaction consists in the proposition that justice, understood by Rawls as impartiality, cannot be put into practice in real life. On the other hand, radicalization may be reduced to a multidirectional development of methodological suggestions in this theory. O. Höffe, who made this analysis, should be numbered among the radicals. He mainly discovered that Rawls was not able to defend the idea of justice as impartiality. For this reason he himself makes an attempt to formulate a new theory of justice for which practical philosophy is the philosophical base, and the theory of social contract and a semantic analysis of the idea of justice are premises for construing it.
Źródło:
Roczniki Nauk Społecznych; 2005, 33, 1; 61-84
0137-4176
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Społecznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies