Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "srebro" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Nanosrebro – szkodliwe skutki działania biologicznego
Nanosilver – Harmful effects of biological activity
Autorzy:
Świdwińska-Gajewska, Anna M.
Czerczak, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2166196.pdf
Data publikacji:
2015-02-20
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
nanocząstki
srebro
nanoobiekty
działanie toksyczne
nanosrebro
srebro koloidalne
silver
nanoparticles
toxicity
nanoobjects
nanosilver
colloidal silver
Opis:
Nanosrebro, zwane także srebrem koloidalnym, od wieków było znane i stosowane do zwalczania chorób i przedłużania trwałości produktów spożywczych. Najczęściej występuje w postaci zawiesiny, składającej się z cząstek wielkości < 100 nm. Dzięki swoim specyficznym właściwościom nanocząstki srebra są wykorzystywane w wielu technologiach do tworzenia wyrobów medycznych, tekstyliów, materiałów przewodzących czy ogniw fotowoltaicznych. Wzrastająca popularność zastosowania nanosrebra przyczynia się do zwiększenia liczby osób pracujących w narażeniu na tę substancję. Potencjalnymi drogami narażenia jest droga inhalacyjna, pokarmowa i dermalna. Nanocząstki srebra mogą być wchłaniane przez płuca, jelita, a także przez skórę do krwiobiegu i w ten sposób docierać do narządów wewnętrznych (wątroby, nerek, śledziony, mózgu, serca i jąder). Nanosrebro może wywoływać lekkie podrażnienie oczu i skóry, może także działać jak łagodny alergen na skórę. W narażeniu inhalacyjnym nanocząstki srebra działają głównie na płuca i wątrobę. Wykazano, że nanocząstki srebra mogą działać genotoksycznie na komórki ssaków. Istnieją niepokojące doniesienia na temat szkodliwego działania nanocząstek srebra na rozrodczość zwierząt eksperymentalnych. Narażenie na nanocząstki srebra może działać neurotoksycznie i wpływać na funkcje poznawcze, wywołując zaburzenia pamięci krótkotrwałej i pamięci roboczej. Obowiązujacy obecnie w Polsce normatyw higieniczny dla frakcji wdychalnej srebra (najwyższe dopuszczalne stężenie) wynosi 0,05 mg/m³. W świetle wyników badań toksykologicznych nad działaniem biologicznym nanocząstek srebra uzasadniona wydaje się potrzeba zaktualizowania normatywów higienicznych dla srebra z wyodrębnieniem frakcji nanocząstek. Med. Pr. 2014;65(6):831–845
Nanosilver, also identified as colloidal silver, has been known and used for ages to combat diseases or prolong food freshness. It usually occurs in the form of a suspension consisting of particles of size < 100 nm. Due to its specific properties, silver nanoparticles are used in many technologies to produce medical devices, textiles, conductive materials or photovoltaic cells. The growing popularity of nanosilver applications increases the number of people occupationally exposed to this substance. Potential exposure routes for silver nanoparticles are through dermal, oral and inhalation pathways. Silver nanoparticles may be absorbed through the lungs, intestine, and through the skin into circulation and thus may reach such organs as the liver, kidney, spleen, brain, heart and testes. Nanosilver may cause mild eyes and skin irritations. It can also act as a mild skin allergen. Inhalation of silver nanoparticles mainly affects the lungs and liver. It has been demonstrated that silver nanoparticles may be genotoxic to mammalian cells. There are some alarming reports on the adverse effects of silver nanoparticles on reproduction of experimental animals. Exposure to silver nanoparticles may exert a neurotoxic effect and affect cognitive functions, causing the impairment of short-term and working memory. Maximum admissible concentration (MAC) for the inhalable fraction of silver of 0.05 mg/m³ is currently binding in Poland. In light of toxicological studies of silver nanoparticles it seems reasonable to update the hygiene standards for silver with nanoparticles as a separate fraction. Med Pr 2014;65(6):831–845
Źródło:
Medycyna Pracy; 2014, 65, 6; 831-845
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nowe bioszkła zawierające srebro
New silver-containing bioglasses
Autorzy:
Ciołek, L.
Karaś, J.
Olszyna, A.
Traczyk, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/285522.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
bioszkło
nanoproszki
srebro
bioglasses
nanopowders
silver
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2008, 11, no. 77-80; 25-27
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Srebro jako dodatek w zastosowaniach biologicznych
Additions of silver in biomedical application
Autorzy:
Bociąga, D.
Czerniak-Reczulska, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/284964.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
srebro
implanty
biomateriały
silver
implants
biomaterials
Opis:
Srebro ze swych antyseptycznych właściwości znane było już od starożytności. Po odkryciu antybiotyków (penicyliny w 1929 r.)poszło w zapomnienie, przegrywając z silnie rozwijającą się farmakologią. Powrót srebra nastąpił we wczesnych latach 60-tych XX wieku, a obecnie srebro jako środek bakteriobójczy przeżywa swój prawdziwy„renesans”. Srebro swoją mocną pozycję zawdzięcza temu, że atakuje komórkę bakterii na wielu płaszczyznach, m.in.: atakuje jądro bakterii – wiąże się z bakteryjnym DNA uszkadzając w ten sposób replikację komórek bakterii, powoduje zaburzenie przemieszczania się elektronów i tym samym ogranicza proces wytwarzania przez bakterie energii - proliferacja (rozrost) bakterii zostaje zahamowana, łączy się z błoną komórkową bakterii, co zakłóca jej funkcję, blokuje enzymy, tym samym powodując przerwanie procesów fizjologicznych. Obok zdolności zwalczania drobnoustrojów srebro może mieć jednak również toksyczne działanie na komórki człowieka. Jak wskazuje Schierholz i współaut. (1998) bezpieczeństwo stosowania srebra jest ograniczone. Wg nich koncentracja jonów srebra w płynach ustrojowych powyżej 10 mg/l może być toksyczna dla pewnych makromolekuł obecnych w ludzkim organizmie. Bosetti i współaut. (2002) w swoich badaniach dowodzą braku toksycznego wpływu srebra na komórki ludzkie (tj. limfocyty, fibroblasty i osteoblasty), a nawet twierdzą, że metal ten pobudza komórki kościotwórcze (osteoblasty) do wzmożonej aktywności. Argument ten dodatkowo budzi zainteresowanie srebrem jako czynnikiem nadającym się do użytku medycznego. Biorąc pod uwagę takie wyniki sprzymierzeńca w srebrze upatruje m.in. ortopedia (badania in vitro przeprowadzone przez Bosetti i współaut. (2002) dowodzą zwiększonej skuteczności implantów zawierających srebro, stosowanych przy złamaniach czy też stłuczeniach). Rozpatrując za i przeciw stosowaniu srebra jako środka działającego bakteriobójczo lub/i bakteriostatycznie należy wziąć pod uwagę, iż efekt toksyczności metali (w tym również srebra) zależy od formy w jakiej są one dostępne dla komórki mikroorganizmu, czy jest to jon czy postać organiczna (Ennever 1994).Realizowane badania mają na celu uzyskanie odpowiedzi na pytanie jak wykorzystać właściwości srebra do zastosowań biomedycznych przy jednoczesnym uniknięciu jego toksyczności. Wstępne badania pokazują, iż powierzchnie pokryte cienką warstwą srebra silnie związaną z substratem mogą ograniczać toksyczność srebra w środowisku tkankowym przy zachowaniu aktywności antybakteryjnej.
Silver had been known since antiquity for its antiseptic properties. After the discovery of antibiotics (penicillin in 1929) felt into oblivion, losing to the strong growth of pharmacology. Return of silver occurred in the early 60s of the twentieth century, and now silver as a bactericide is undergoing a big “renaissance”. Silver its strong position has thanks to the fact that attacks the bacteria cell on multiple levels. It attacks the nucleus of bacteria- is associated with bacterial DNA, thus damaging the bacterial cell replication, causes a movement disorder of electrons and thereby reduces the process of energy by the bacteria - proliferation (growth) of bacteria is inhibited, combines with the cell membrane of bacteria, which disturbs with its function, blocks the enzymes, thus causing the disruption of physiological processes. Besides the ability to fight against microbial, silver can also have toxic effects on human cells. As indicated by Schierholz et al. (1998) the safety of silver is limited. According to them, the concentration of silver ions in body fluids of more than 10 mg /l maybe toxic to certain macromolecules present in the human body. Bosetti et al. (2002) in their studies have shown no toxicity of silver to human cells (eg lymphocytes, fibroblasts and osteoblasts), and even claim that this metal stimulates cells (osteoblasts) to increased activity. This argument makes that raises interest in silver as a particle suitable for medical use. Given these results orthopedics sees silver as an ally (in vitro studies conducted by Bosetti et al. (2002) demonstrate the increased effectiveness of silver-containing implants used for fractures or contusions). Considering the pros and cons of using silver as an antibacterial agent acting and /or bacteriostatic should take into account that the effect of toxic metals (including silver) depends on the form in which they are available to the cells of the microorganism, whether it is a form of ion or organic (Ennever 1994). Studies are carried out to obtain answers to the question of how to use the properties of silver for biomedical applications while avoiding its toxicity. Preliminary studies show that surfaces coated with a thin layer of silver strongly associated with the substrate can reduce the toxicity of silver in the tissue environment, while maintaining antibacterial activity.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2011, 14, no. 109-111 spec. iss.; 82
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Study of Mechanisms Used by Algae to Decrease The Silver Toxicity in Aquatic Environment
Badanie mechanizmów stosowanych przez glony w celu zmniejszenia toksyczności srebra w środowisku wodnym
Autorzy:
Sedlakova-Kadukova, Jana
Pristas, Peter
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/318522.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Przeróbki Kopalin
Tematy:
srebro
nanocząstka
detoksykacja
alga
silver
nanoparticle
detoxification
Opis:
In the study SEM, EDS, TEM and UV-vis analysis were used to investigate the biosorption, bioaccumulation and bioprecipitation/bioreduction of silver by freshwater green alga Parachlorella kessleri and to shed light on the reasons of biological silver nanoparticle production. When dead biomass of P. kessleri was used for silver removal, majority of silver (75%) was removed within 2 min. Biosorption was probably the main mechanisms responsible for Ag+ ions removal from aqueous solutions. However, when behaviour of living biomass in the presence of silver ions was studied, the decrease of silver concentration was slower (68% within 24 hours) with subsequent increase of silver concentration in the solution and extracellular formation of silver nanoparticles. The formed AgNPs exhibited a lower toxicity against tested organisms. Algal cells probably used the formation of nanoparticles combined with rapid biosorption as detoxification mechanisms against silver toxicity. Bioaccumulation inside the cells played only a minor role in the detoxification process.
W badaniu wykorzystano analizę SEM, EDS, TEM i UV-vis do zbadania biosorpcji, bioakumulacji i bioprecypitacji/bioredukcji srebra przez słodkowodną zieloną algę Parachlorella kessleri i rzucenia światła na przyczyny biologicznej produkcji nanocząstek srebra. Gdy do usunięcia srebra użyto martwej biomasy P. kessleri, większość srebra (75%) usunięto w ciągu 2 minut. Biosorpcja była prawdopodobnie głównym mechanizmem odpowiedzialnym za usuwanie jonów Ag+ z roztworów wodnych. Jednakże, gdy badano zachowanie żywej biomasy w obecności jonów srebra, spadek stężenia srebra był wolniejszy (68% w ciągu 24 godzin) z późniejszym wzrostem stężenia srebra w roztworze i zewnątrzkomórkowym tworzeniem nanocząstek srebra. Utworzone AgNP wykazywały mniejszą toksyczność wobec badanych organizmów. Komórki glonów prawdopodobnie wykorzystywały tworzenie nanocząstek połączonych z szybką biosorpcją jako mechanizmów detoksykacji przeciwko toksyczności srebra. Bioakumulacja wewnątrz komórek odgrywała tylko niewielką rolę w procesie detoksykacji.
Źródło:
Inżynieria Mineralna; 2019, 21, 1; 115-118
1640-4920
Pojawia się w:
Inżynieria Mineralna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Composite La0.6Sr0.4Co0.8Fe0.2O3/Ag cathode for SoFCs with Ce0.8Sm0.2O1.9 electrolyte
Kompozytowa katoda La0.6Sr0.4Co0.8Fe0.2O3/Ag do stało-tlenkowych ogniw paliwowych z elektrolitem Ce0.8Sm0.2O1.9
Autorzy:
Mosiałek, M.
Dudek, M.
Wojewoda-Budka, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/351192.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
SOFC
katoda
LSCF
srebro
SDC
cathode
silver
Opis:
nfluence of the short time external polarization of silver electrode contacted Ce0.8Sm0.2O1.9 electrolyte was studied. Silver is moving along the Ce0.8Sm0.2O1.9 surface during the -0.5 V cathodic polarization at 600°C. It caused both the increase of the electrode - electrolyte contact area and the triple phase boundary length but also decrease of electrolyte and polarization resistances. Deposit of silver oxide was found at the place where the electrode polarized at the potential of 0.5 V contacted the electrolyte and around. The decrease of electrolyte and polarization resistance was smaller but more stable in this case. Composite cathodes were obtained on Ce0.8Sm0.2O1.9 electrolyte with the double step sintering procedure. Silver introduced into a La0.6Sr0.4Co0.8Fe0.2O3 cathode improved a performance of a La0.6Sr0:4Co0.8Fe0.2O3|Ce0.8Sm0.2O1.9|Ni cell by 33%.
Zbadano wpływ zewnętrznej polaryzacji na elektrodę srebrną w kontakcie z elektrolitem tlenkowym Ce0:8Sm0:2O1:9. W czasie polaryzacji katodowej przy potencjale elektrody równym -0.5 V w temperaturze 600 C srebro migruje po powierzchni elektrolitu. Powoduje to zarówno wzrost powierzchni kontaktu elektrody z elektrolitem jak i długości linii styku trzech faz. Powoduje to również spadek rezystancji elektrolitu oraz rezystancji polaryzacyjnej. W miejscu styku elektrody polaryzowanej potencjałem 0,5 V i elektrolitu oraz w jego pobliżu stwierdzono obecność tlenku srebra. Spadek rezystancji elektrolitu i rezystancji polaryzacyjnej był w tym przypadku mniejszy ale bardziej stabilny. Wykonano kompozytowe katody Ag/La0:6Sr0:4Co0:8Fe0:2O3 metodą dwustopniowego spiekania na podłożu elektrolitu Ce0:8Sm0:2O1:9. Wprowadzenie srebra do struktury katody La0:6Sr0:4Co0:8Fe0:2O3 podniosło moc ogniwa La0:6Sr0:4Co0:8Fe0:2O3jCe0:8Sm0:2O1:9/Ni o 33%.
Źródło:
Archives of Metallurgy and Materials; 2013, 58, 1; 275-281
1733-3490
Pojawia się w:
Archives of Metallurgy and Materials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Impact of Silver Contained in the Nano Silver Preparation on the Survival of Brine Shrimp (Artemia salina Leach 1819) Larvae
Wpływ srebra zawartego w preparacie Nano Silver na przeżywalność larw artemii (Artemia salina Leach 1819)
Autorzy:
Kowalska-Góralska, M.
Ława, P.
Senze, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/389353.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
srebro
artemia
przeżywalność
silver
brine shrimp
survivability
Opis:
At the Department of Limnology and Fisheries at Wroclaw University of Environmental and Life Sciences there was conducted an experiment aimed at examining the impact of silver from the Nano Silver preparation on the survivability of Brine Shrimp (Artemia salina Leach 1819). The experiment lasted for six hours, as Brine Shrimp lives in fresh water for about eight hours. The mean survivability rate in three repetitions for all of the concentrations of Nano Silver amounted to 93 %, with no linear drop in Brine Shrimp’s survivability as silver concentrations increased. It was shown that silver nanoparticles were only slightly toxic to aquatic crustaceans. This low toxicity may prove useful to cut losses as regards zooplankton when using the preparation in order to limit large-scale development of plants in ponds.
W Zakładzie Limnologii i Rybactwa na Uniwersytecie Przyrodniczym we Wrocławiu przeprowadzono doświadczenie mające na celu wykazanie wpływu srebra pochodzącego z preparatu Nano Silver na przeżywalność artemii (Artemia salina). Czas trwania dooewiadczenia wyniósł sześć godzin, ponieważ artemia przeżywalność wodzie słodkiej żyje około ooemiu godzin. OErednia przeżywalność w trzech powtórzeniach dla wszystkich stężeń dla preparatu Nano Silver wyniosła 93 %, przy czym nie wykazano liniowego spadku żywotności artemii wraz ze wzrastającym stężeniem srebra. Wykazano, że nanocząstki srebra są mało toksyczne dla skorupiaka wodnego. Niska toksyczność może się okazać pomocna przy zmniejszeniu strat w zooplanktonie podczas stosowania preparatu w celu ograniczenia masowego rozwoju roślin w stawach.
Źródło:
Ecological Chemistry and Engineering. A; 2011, 18, 3; 371-377
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:
Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ nanokoloidalnego srebra na pleśnioodporność farb wodorozcieńczalnych
The efect of nanocolloidal silver on the mould resistivity of waterborne paint coatings
Autorzy:
Głuszko, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/158859.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Elektrotechniki
Tematy:
farba wodorozcieńczalna
pleśnioodporność
srebro nanocząstkowe
związki srebra
Opis:
W pracy podjęto próbę zastosowania nanocząstkowego, elementarnego srebra osadzonego metodą fotoredukcji na powierzchni dwutlenku tytanu o strukturze anatazu jako biocydu dla powłok farb wodorozcieńczalnych. Anataz posiada właściwości sensybilizujące proces fotoredukcji srebra z roztworów jonowych. Srebro osadzone na powierzchni anatazu, po oddzieleniu od roztworu, emulgowano przy założonych stężeniach wagowych w wodorozcieńczalnej farbie fasadowej i badano pleśnioodporność nałożonych powłok.
The test of deposited by fotoreduction on anatase surface nanoparticle, elementary silver application as the biocide for waterborne paint coatings was carried out. Anatase sensitize the process of silver fotoreduction from ionic solutions. Silver deposited on anatase after separation from solution was emulsified in waterborne building paint with fixed mass concentrations. The mould resistance of applied paint coatings was investigated.
Źródło:
Prace Instytutu Elektrotechniki; 2008, 234; 147-156
0032-6216
Pojawia się w:
Prace Instytutu Elektrotechniki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Degradacja implantów metalicznych pokrytych srebrem
Degradation of metal implants covered with silver
Autorzy:
Świeczko-Żurek, B.
Pałubicka, A.
Bogdański, M.
Krzemiński, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/285226.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
implanty metaliczne
degradacja
srebro
metal implants
degradation
silver
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2010, 13, no. 99-101; 58-60
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aktywność przeciwbakteryjna in vitro wytworzonych bioszkieł zawierających srebro
In vitro antibacterial activity of silver-containing bioglasses
Autorzy:
Ciołek, L.
Karaś, J.
Olszyna, A.
Zaczyńska, E.
Czarny, A.
Żywicka, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/285884.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
bioszkło
działania przeciwbakteryjne
srebro
bioglasses
antibacterial activity
silver
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2010, 13, no. 99-101; 21-23
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Acrylic pressure-sensitive adhesives modified with silver nanoparticles
Poliakrylanowe kleje samoprzylepne modyfikowane nanocząstkami srebra
Autorzy:
Czech, Z.
Pełech, R.
Kowalczyk, A.
Shao, L.
Bai, Y.-P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/270491.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Centralny Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Aparatury Badawczej i Dydaktycznej, COBRABiD
Tematy:
kleje samoprzylepne
nanocząstki
srebro
pressure-sensitive adhesives
nanoparticles
silver
Opis:
Acrylic pressure-sensitive adhesives (PSA) are generally considered as non electrical conductive materials. The electrical conductivity is also incorporated into acrylic polymer after adding of electrical conductive additives like silver nanoparticles. After addition of electrical conductive silver nanofiller, the main and typical properties of pressure-sensitive adhesives such as tack, adhesion and cohesion are deteriorated. This study is the first trial which reveals that the acrylic self-adhesive basis must be synthesised with ameliorated initial performances like high tack and excellent adhesion. Currently, the electrical conductive solvent-borne acrylic PSA containing silver nanoparticles are not commercially available on the market. They are promising materials which can be applied for the manufacturing of diverse technical or medical high performance self-adhesive products, such as broadest line of special electrically conductive sensitive tapes.
Poliakrylanowe kleje samoprzylepne są generalnie uważane za materiały nie przewodzące prądu elektrycznego. Przewodnictwo elektryczne można osiągnąć poprzez dodatek do kleju samoprzylepnego przewodzących prąd elektryczny nanocząstek srebra. Po dodaniu napełniacza nieorganicznego przewodzącego prąd elektryczny typowe właściwości klejów samoprzylepnych, takie jak tack (lepność) oraz adhezja ulegają pogorszeniu. Niniejsza praca przedstawia konieczność stosowania jako matrycy polimerowej modyfikowanych klejów samoprzylepnych o dużej lepności oraz dużej adhezji przed dodatkiem przewodzącego prąd elektryczny napełniacza. Obecnie w sprzedaży nie spotyka się komercyjnych klejów samoprzylepnych przewodzących prąd elektryczny. Otrzymane w wyniku badań poliakrylanowe kleje samoprzylepne przewodzące prąd elektryczny mogą być stosowane do wytwarzania wysokowartościowych materiałów samoprzylepnych, zarówno natury technicznej jak i do zastosowań medycznych.
Źródło:
Aparatura Badawcza i Dydaktyczna; 2011, 16, 4; 7-13
2392-1765
Pojawia się w:
Aparatura Badawcza i Dydaktyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wykorzystanie promieniowania UV w procesach wykończalniczych wyrobów włókienniczych
Using UV radiation in finishing processes of textile products
Autorzy:
Filipowska, B.
Kudzin, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/158873.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Elektrotechniki
Tematy:
wyroby włókiennicze
proces wykończalniczy
właściwości biostabilne
promieniowanie UV
srebro
Opis:
W pracy zastosowano promieniowanie UV w jednym z etapów wykończenia, zmierzającego do nadawania płaskim wyrobom włókienniczym właściwości biostabilnych. Na skutek fotochemicznej reakcji naniesionych na tkaninę związków chemicznych pod wpływem promieniowania UV na powierzchni wyrobu włókienniczego wytrąca się metaliczne srebro. W ten sposób wyrób włókienniczy uzyskuje właściwości antybakteryjne i antygrzybiczne. Naświetlanie promieniami UV wykonano w specjalnie skonstruowanym do tego celu laboratoryjnym promienniku. Skuteczność efektu oceniono spektrofotometrycznie.
In present investigations we used the UV radiation in one of the stage of finishing processes of textile fabrics to give them biostatic properties. Interaction of UV radiation and the surface of these textiles with a special chemical compounds gives a photochemical response and precipitation of metallic silver. In that way our textiles get a antibacterial and antifungal properties. We used a special UV radiator to radiation the samples and spectrophotometer to estimate the efficiency of this method.
Źródło:
Prace Instytutu Elektrotechniki; 2008, 234; 157-165
0032-6216
Pojawia się w:
Prace Instytutu Elektrotechniki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Srebro jako alternatywa dla antybiotyków i leków przeciwwirusowych – nowe potencjalne wykorzystanie
Autorzy:
Hudemowicz, Piotr
Pawłowska, Marta
Łuszczyna, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2078921.pdf
Data publikacji:
2022-07-01
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Medyk sp. z o.o.
Tematy:
infekcje bakteryjne
infekcje wirusowe
SARS-CoV-2
antybiotykooporność
srebro nanocząsteczkowe
srebro koloidowe
srebro TIAB
leczenie ran
ginekologia
okulistyka
stomatologia
bacterial infections
viral infections
antibiotic resistance
nanoparticle silver
colloidal
silver
TIAB silver
wound treatment
gynecology
ophthalmology
dentistry
Opis:
Infekcje bakteryjne i wirusowe stwarzają rosnący problem zdrowotny, co spowodowane jest w dużej mierze narastającą wśród populacji antybiotykoopornością i ograniczoną skutecznością leków przeciwwirusowych. Badania nowych form srebra opartych na technologiach nanocząsteczkowych, poza znanymi właściwościami antybakteryjnymi, potwierdziły również skuteczność przeciwwirusową. Nanocząsteczki srebra nie tylko działają na wiele bakterii i grzybów, ale również wykazują potencjał przeciw wirusom takim jak: zespół nabytej odporności (HIV), wirus zapalenia wątroby typu A i B, wirus opryszczki pospolitej (HSV), półpasiec, wirus grypy A/H1N1, wirus RSV oraz szereg koronawirusów czy wirus małpiej ospy. Nowoczesne formy srebra są coraz częściej wykorzystywane w produktach mających na celu eliminację groźnych dla zdrowia infekcji.
Bacterial and viral infections pose a growing health problem, which is largely due to the increasing antibiotic resistance and limited effectiveness of antiviral drugs among the population. Research on new forms of silver based on nanoparticle technologies, in addition to the known antibacterial properties, also confirmed the antiviral effectiveness. Silver nanoparticles not only act against a number of bacteria and fungi, but also show potential against viruses such as: acquired immune syndrome (HIV), hepatitis A and B virus, herpes simplex virus (HSV), herpes zoster virus, influenza A / H1N1 virus, RSV and a number of coronaviruses and the monkey pox virus. Modern forms of silver are more and more often used in products aimed at eliminating infections that are dangerous to health.
Źródło:
Lek w Polsce; 2022, 372, 05; 11-16
2353-8597
Pojawia się w:
Lek w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badania in vitro cytotoksyczności bioszkieł zawierających srebro
In vitro studies of cytotoxicity of bioglass containing silver
Autorzy:
Ciołek, L.
Karaś, J.
Olszyna, A.
Zaczyńska, E.
Czarny, A.
Żywicka, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/283943.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
bioszkło
srebro
badania in vitro
bioglasses
silver
in vitro studies
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2009, 12, no. 89-91; 91-93
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Electrodeposition of silver from nitrate-tartrate solutions
Katodowe osadzanie srebra z roztworów azotanowo-winianowych
Autorzy:
Rudnik, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/264055.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Wydawnictwo AGH
Tematy:
electrolysis
morphology
nitrate
silver
tartrates
elektroliza
morfologia
azotan
srebro
winiany
Opis:
The electrodeposition of silver from AgNO3 solutions with the addition of L-tartaric acid was investigated. The cathodic reaction was accompanied by low electrode polarization and run under activation control for AgNO3 concentrations of above 70 mM. Tartaric acid only slightly shifted the polarization curves towards more electronegative potentials (by approx. 50 mV), but it did not change the rate-determining step. The activation control of the process resulted in the formation of rough and coherent deposits, while the mixed or diffusion control of the process promoted the formation of dendritic-like structures and spongy deposits.
Przeprowadzono badania katodowego osadzania srebra z roztworów AgNO3 zawierających L-kwas winowy. Reakcji katodowej towarzyszy mała polaryzacja elektrody, a redukcja biegnie w zakresie kontroli aktywacyjnej dla stężeń AgNO3 powyżej 70 mM. Dodatek kwasu winowego w niewielkim stopniu przesuwa krzywe polaryzacyjne w kierunku bardziej ujemnych potencjałów (o ok. 50 mV), nie zmieniając jednak etapu powolnego reakcji katodowej. W zakresie kontroli aktywacyjnej tworzą się szorstkie i zwarte warstwy srebra, natomiast zakres kontroli mieszanej lub stężeniowej sprzyja tworzeniu się struktur dendrytopodobnych lub gąbczastych.
Źródło:
Metallurgy and Foundry Engineering; 2018, 44, 2; 81-89
1230-2325
2300-8377
Pojawia się w:
Metallurgy and Foundry Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Silver - based infiltrated composites
Infiltrowane kompozyty na osnowie srebra
Autorzy:
Madej, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/355031.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
srebro
kompozyty
wytrzymałość materiałów
composites
tungsten
molybdenum
silver
sintering
infiltration
Opis:
Attempts have been made to describe the influence of production process parameters on the microstructure and properties of W - Ag and Mo - Ag composites. W-30%Ag, W-40%Ag, Mo-30% Ag and Mo-40%Ag composites were produced by tumbling W5%Ag and Mo-5%Ag mixtures for 30 minutes in the Turbula T2F mixer. The powders were subsequently cold pressed in a rigid die on a single action press. The pressure was adjusted individually to assure 25% and 35% green porosity. Prior to infiltration the compacts were sintered in hydrogen at 1100 degree Celsjus for one hour. The porous skeletons were finally contact infiltrated with Ag-1%Ni alloy at 1100 and 1200 degree Celsjus for one hour in hydrogen. The main objective of this work was to compare properties and microstructure of the as-infiltrated composites.
Srebro jest pierwiastkiem krystalizującym w sieci A1; jest metalem bardzo plastycznym na zimno, posiada niską twardość ˜ 26 HB, stosunkowo wysoką gęstość 10,5 g/cm3i niską temperaturę topnienia 960 stopni Celsjusza, jest odporne na działanie czynników atmosferycznych, jest najlepszym przewodnikiem cieplnym i elektrycznym. Wytrzymałość na rozciąganie srebra jest mała i wynosi około 160 MPa. Proszek srebra wytwarza się metodą elektrolizy lub rozpylania. Czyste srebro do celów konstrukcyjnych nie jest stosowane, ze względu na niskie własności wytrzymałościowe. W procesie wytwarzania metodą metalurgii proszków styków elektrycznych należy dążyć do uzyskania materiału o drobnoziarnistej strukturze i równomiernym rozmieszczeniu składników, z których najczęściej jeden jest odpowiedzialny za wysokie przewodnictwo, natomiast drugi źle przewodzący prąd zwiększa odporność mechaniczną, odporność na zgrzewanie i elektroerozje. W zależności od udziałów objętościowych składników dąży się albo do uzyskania materiału, którego strukturę cechuje równomierne rozmieszczenie cząstek jednego składnika w osnowie składnika podstawowego, albo w przypadku zbliżonych zawartości składników - materiału złożonego z dwu przenikających się składników. Celem niniejszego opracowania jest przedstawienie wyników badań dotyczących formowania metodą infiltracji oraz spiekania w stanie stałym kompozytów wolfram-srebro oraz molibden-srebro. Do formowania kompozytów stosowano elektrolityczny proszek srebra, redukowany proszek wolframu oraz redukowany proszek molibdenu. Materiał badawczy stanowiły kształtki wolframu z dodatkiem 30% i 40% srebra oraz molibdenu z dodatkiem 30% i 40% srebra. Porowate kształtki przeznaczone do infiltracji prasowano na stałą objętość oraz wstępnie spiekano w atmosferze wodoru w temperaturze 1100 stopni Celsjusza przez 60 minut. Następnie porowate kształtki infiltrowano srebrem z dodatkiem 1% niklu, metodą nakładkową w atmosferze wodoru w temperaturze 1100 i 1200 stopni Celsjusza przez 60 minut. Kompozyty poddano badaniom stopnia wypełnienia kapilar, gęstości względnej, twardości, wytrzymałości na zginanie, własności tribologicznych oraz przewodności elektrycznej i cieplnej w odniesieniu do czystego srebra. W pracy przedstawiono także struktury kompozytów otrzymanych w wyniki infiltracji. W wyniku infiltracji można formować kompozyty wolfram-srebro oraz molibden-srebro odznaczające się względnie małą porowatością (mniejszą od 7%), oraz dobrymi własnościami wytrzymałościowymi. Z punktu widzenia ekonomicznego oraz w wyniku analizy własności otrzymanych kompozytów można stwierdzić, że bardziej korzystne wydaje się zastosowanie temperatury infiltracji 1100 stopni Celsjusza.
Źródło:
Archives of Metallurgy and Materials; 2012, 57, 2; 605-612
1733-3490
Pojawia się w:
Archives of Metallurgy and Materials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies