Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "spuścizna" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Verba volant, scripta manent. Spuścizna dokumentacyjna powstania styczniowego
Verba Volant, Scripta Manent: Documentary Legacy of the January Uprising
Autorzy:
Krochmal, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31232829.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
powstanie styczniowe
archiwa państwowe
spuścizna dokumentacyjna
duchowieństwo w powstaniu styczniowym
tajemne państwo polskie
January Uprising
state archives
documentary heritage
clergy in the January Uprising
secret Polish state
Opis:
Celem niniejszego artykułu jest przypomnienie skomplikowanych losów spuścizny dokumentacyjnej powstania styczniowego oraz ocena jej obecnego potencjału badawczego. Szczególną uwagę poświęcono materiałom źródłowym dotyczącym roli w powstaniu styczniowym Kościołów różnych wyznań, postawy hierarchii kościelnej wobec toczących się wydarzeń oraz udziału duchowieństwa w działaniach powstańczych. Przedmiotem zainteresowania były zarówno materiały archiwalne zgromadzone przez archiwa i instytucje pamięci w Polsce, jak i poza jej obecnymi granicami. Twórcami spuścizny dokumentacyjnej powstania styczniowego były zarówno organy władzy utworzonego państwa podziemnego i osoby zaangażowane w ruch powstańczy, jak i władze zaborcze. Najważniejsza dla odtworzenia dziejów ruchu narodowego część dokumentacji powstała w toku bieżącej działalności centralnych oraz terenowych władz powstańczych. Główna jej część jest przechowywana w Archiwum Głównym Akt Dawnych w Warszawie i w 2014 r. została wpisana na prestiżową listę krajową w programie UNESCO „Pamięć Świata”. Ważne źródła gromadzą archiwa państwowe w 13 miastach: Kalisz, Płock, Lublin, Łódź, Częstochowa, Kielce, Radom, Piotrków Trybunalski, Warszawa, Siedlce, Zamość, Białystok i Suwałki. Materiały dotyczące reakcji Galicji na wybuch powstania 1863 r. są przechowywane w Archiwum Państwowym w Przemyślu, Archiwum Państwowym w Rzeszowie oraz Archiwum Narodowym w Krakowie. Fragmenty spuścizny dokumentacyjnej powstania zachowały się w archiwach instytucji polonijnych poza krajem oraz w zasobach archiwów państw sąsiadujących obecnie z Polską. Są to materiały przechowywane w archiwach państwowych w Ukrainie (głównie we Lwowie i w Kijowie), Białorusi (archiwa w Mińsku), Litwie (w archiwach i bibliotekach w Wilnie) oraz Rosji (w archiwach w Moskwie i Petersburgu oraz państwowych archiwach obwodowych w Irkucku, Omsku i Tobolsku).
The aim of this article is to recall the complicated fate of the legacy documentation of the January Uprising and to assess its current research potential. Special attention was paid to source materials concerning the role of churches of various denominations in the Uprising, the attitude of the church hierarchy towards the events and the participation of the clergy in the Uprising. The subject of interest were both archival materials collected by archives and rememberance institutions in Poland and beyond its current borders. The documentation was created by both the authorities of the newly created Underground State and people involved in the insurgent movement, as well as the partitioning authorities. The documents that were essential for reconstructing the history of the national movement were created as part of the current activities of the central and local insurgent authorities. Its principal part is stored in the Central Archives of Historical Records in Warsaw and in 2014 it was entered on the prestigious national list in UNESCO’s “Memory of the World” program. Important resources are held by state archives in 13 cities: Kalisz, Płock, Lublin, Łódź, Częstochowa, Kielce, Radom, Piotrków Trybunalski, Warszawa, Siedlce, Zamość, Białystok and Suwałki. Materials concerning Galicia’s reaction to the 1863 Uprising are stored in the State Archives inPrzemyśl, the State Archives in Rzeszów and the National Archives in Kraków. Fragments of the documentary legacy of the uprising have been preserved in the archives of Polish diaspora institutions outside the country and in the archives of the countries currently neighboring Poland. These are materials stored in state archives in Ukraine (mainly in Lviv and Kiev), Belarus (archives in Minsk), Lithuania (in archives and libraries in Vilnius) and Russia (in the archives in Moscow and St. Petersburg and the state regional archives in Irkutsk, Omsk, Tobolsk).
Źródło:
Teka Komisji Historycznej Towarzystwa Naukowego KUL; 2023, 5; 27-74
2658-1175
2719-3144
Pojawia się w:
Teka Komisji Historycznej Towarzystwa Naukowego KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ksenia Mataftin – życie i działalność w latach 1888–1918
Ksenia Mataftin – life and activities in the years 1888–1918
Ксения Матафтина – жизнь и деятельность в 1888–1918 гг
Autorzy:
Baran, Aleksander
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27697069.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Wojewódzka Biblioteka Publiczna im. Hieronima Łopacińskiego w Lublinie
Tematy:
Ksenia Mataftin
spuścizna Marii Bechczyc-Rudnickiej
Wojewódzka Biblioteka Publiczna im. H. Łopacińskiego w Lublinie
personal archive of Maria Bechczyc-Rudnicka
Hieronim Łopaciński Regional Public Library in Lublin
Ксения Матафтина
личный архив Марии Бехчиц-Рудникой
Люблинская воеводская публичная библиотека им. Иеронима Лопацинского
Opis:
Niniejszy artykuł jest swego rodzaju inauguracją wprowadzenia do obiegu naukowego rękopiśmiennej spuścizny Marii Bechczyc-Rudnickiej, przekazanej w 1984 r. do Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej im. H. Łopacińskiego w Lublinie. Jest oparty na dotychczas nieznanych lub mało znanych dla polskiego czytelnika dokumentach i innych świadectwach z epoki. Bezpośrednio jest poświęcony najmniej znanemu okresowi jej życia – dzieciństwu i młodości, kiedy jeszcze nosiła otrzymane przy urodzeniu imię i nazwisko – Ksenia Mataftin.
Данная статья является своего рода инаугурацией введения в научный оборот рукописного наследия Марии Бехчиц-Рудницкой, переданного в 1984 г. Люблинской воеводской публичной библиотеке им. Иеронима Лопацинского. В ее основе лежат документы и другие свидетельства эпохи, ранее неизвестные или малоизвестные польскому читателю. Статья непосредственно посвящена наименее известному периоду ее жизни – детства и юности, когда она еще носила имя и фамилию, полученные при рождении – Ксения Матафтина.
This article is a sort of inauguration of introducing the personal archive of Maria Bechczyc-Rudnicka into scientific dissemination, passed to the Hieronim Łopaciński Regional Public Library in Lublin in 1984. It is based on documents and other evidence of the era, which were previously unknown or barely known to a Polish reader. It is directly devoted to the least known period of her life – her childhood and youth, when she still bore the name and surname received at birth – Ksenia Mataftin.
Źródło:
Bibliotekarz Lubelski; 2023, 66; 25-52
0137-9895
Pojawia się w:
Bibliotekarz Lubelski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zaangażowanie ks. prof. Wincentego Myszora w zagraniczne życie naukowe w świetle korespondencji zachowanej w Archiwum Archidiecezjalnym w Katowicach
Autorzy:
Tałuć, Katarzyna
Gołda, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33342598.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Wincenty Myszor (1941–2017)
patrology
manuscript legacy
academic career
Wincenty Myszor (1941-2017)
patrologia
spuścizna rękopiśmienna
kariera naukowa
Opis:
Celem artykułu jest zaprezentowanie wyników analizy korespondencji ks. prof. Wincentego Myszora z naukowymi instytucjami zagranicznymi i osobami prywatnymi przechowywanej w Archiwum Archidiecezjalnym w Katowicach. Badania miały charakter historyczny oraz bibliologiczny i przeprowadzono je przy użyciu przede wszystkim metod analizy zawartości, a także badania dokumentów. Materiały pochodziły z 6 jednostek spuścizny o sygnaturach od 169/1 do 169/6 z lat 1974-2008. Analiza zawartości treści archiwaliów pozwoliła scharakteryzować wyjazdy ks. W. Myszora na staże naukowe, kwerendy biblioteczne, kongresy, konferencje, sympozja międzynarodowe, wykłady gościnne. Wymieniono też międzynarodowe organizacje i stowarzyszenia, do których należał ks. W. Myszor. Wszystkie te fakty opisano w porządku rzeczowym, a następnie chronologiczno-topograficznym.Ustalono, że ks. W. Myszor wyjeżdżał na staże, prowadził kwerendy, wygłaszał wykłady w Johann-Adam-Möhler-Institut für Ökumenik w Paderborn, Franz Joseph Dölger-Institut zur Erforschung der Spätantike der Universität Bonn, Johannes Gutenberg Universität Mainz. Ksiądz W. Myszor jako znany koptolog wziął udział w Międzynarodowym Kongresie Koptologicznym (International Colloquium on the Future of Coptic Studies), który odbył się w Kairze w 1976 roku. Wyjazdy umożliwiły mu nawiązanie kontaktów z naukowcami zagranicznymi oraz pozwoliły na późniejszą organizację konferencji, odczytów w Polsce z udziałem badaczy m.in. z Niemiec i Francji.
The purpose of this article is to present the results of an analysis of the correspondence of Rev. Prof. Wincenty Myszor with scientific foreign institutions and private individuals stored in the Archdiocesan Archives in Katowice. The research was historical and bibliological in nature and was carried out using primarily content analysis methods, as well as document examination. The materials came from 6 legacy units with references 169/1 to 169/6 from the years 1974–2008. The analysis of the content of the archival records made it possible to characterize Rev. W. Myszor’s trips for scientific internships, library searches, congresses, conferences, international symposia, and guest lectures. International organizations and associations to which Rev. W. Myszor belonged are also listed. All these facts are described in factual and then chronological- topographical order.It has been established that Rev. W. Myszor went on internships, conducted queries, and gave lectures at Johann-Adam-Möhler-Institut für Ökumenik in Paderborn, Franz Joseph Dölger-Institutzur Erforschung der Spätantike der Universität Bonn, and Johannes Gutenberg Universität Mainz. As a well-known Coptologist, Rev. W. Myszor participated in the International Congress on Coptology (International Colloquium on the Future of Coptic Studies) held in Cairo in 1976. His travels enabled him to establish contacts with foreign scientists and allowed him to later organize conferences and lectures in Poland with the participation of researchers from Germany and France, among others.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2023, 121; 481-504
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ks. Ignacy Polkowski (1833-1888) w świetle jego spuścizny przechowywanej w Archiwum Kapitulnym na Wawelu
Autorzy:
Urban, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2158299.pdf
Data publikacji:
2022-12-22
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
chapter archives in Kraków
Rev. Ignacy Polkowski
Wawrzyniec Polkowski
Diocese of Kraków
archival legacy
archiwum kapitulne w Krakowie
ks. Ignacy Polkowski
diecezja krakowska
spuścizna archiwalna
Opis:
Życie i działalność ks. Ignacego Polkowskiego w świetle jego dokumentów osobistych przechowywanych w archiwum kapitulnym na Wawelu można sprowadzić do trzech miejsc: archiwów, bibliotek i muzeów kościelnych. Już jako student zaczął gromadzić księgozbiór, który ostatecznie liczył ok. 10 000 dzieł i był bogaty w inkunabuły, polonika XVI wieku, kopernikana i starodruki. Tematycznie miał charakter zbioru teologicznego i historycznego. Po powstaniu styczniowym, gdy ks. I. Polkowski osiadł w majątku hrabiów Skórzewskich w wielkopolskim Lubostroniu, został bibliotekarzem porządkującym ich zbiory. W wyniku kulturkampfu musiał opuścić Wielkopolskę i przybył do Krakowa, gdzie został dyrektorem archiwum kapitulnego na Wawelu. Rozpoczął wówczas porządkowanie jego zasobu i edytowanie najcenniejszych dokumentów. Jego praca (1878-1888) odcisnęła silne piętno na tej instytucji. Odtąd mówi się o archiwum przed I. Polkowskim i po I. Polkowskim. Duchowny w czasie pracy w Lubostroniu brał udział w pracach archeologicznych, które dostarczyły wielu obiektów dla muzeów archeologicznych. Równocześnie zajmował się medalierstwem. Przedstawiony biogram ks. I. Polkowskiego powstał na podstawie materiałów archiwalnych dotychczas niedostępnych dla historyków, a znajdujących się w archiwum kapitulnym w Krakowie. Są to dokumenty osobiste ks. I. Polkowskiego gromadzone przez niego samego. Dlatego też prezentowany artykuł jest najbardziej szczegółowym opublikowanym biogramem tego kapłana. Przybliżono w nim działalność naukową ks. I. Polkowskiego, realizowaną najpierw w środowisku warszawskim, następnie poznańskim, a na końcu krakowskim. Przedstawiono go również jako świadka przełomowych wydarzeń na ziemiach polskich w XIX wieku: powstania styczniowego w Warszawie, kulturkampfu w Wielkopolsce, a w Krakowie – autonomii galicyjskiej i m.in. powstania Akademii Umiejętności.
The life and activities of Rev. Ignacy Polkowski, in light of his personal documents stored in the Wawel Chapter Archives, can be summarised by referring to three places: archives, libraries and church museums. Already as a student, he began accumulating a book collection that eventually numbered about 10,000 works and was rich in incunabula, 16th-century polonica, Copernican works and old prints. Thematically, it had the character of a theological and historical collection. After the January Uprising, when Rev. I. Polkowski settled in the estate of the Counts of Skórzewski family in Lubostroń in Greater Poland, he became a librarian organizing their collections. As a result of Kulturkampf, he had to leave Greater Poland and arrived in Kraków, where he became director of the Wawel Chapter Archives, and began arranging its resources and editing the most valuable documents. His work (1878–1888) left a lasting mark on the institution. Henceforth, the archive has been referred to either before I. Polkowski or after I. Polkowski. While working in Lubostroń, the clergyman took part in archaeological work that provided many objects for archaeological museums. At the same time, he was involved in medal making. The presented biographical note of Rev. I. Polkowski was developed on the basis of archival materials hitherto unavailable to historians, located in the chapter archives in Kraków. These are the personal documents of Rev. I. Polkowski collected by himself, which make the article presented hereunder his most detailed published biography. It outlines the scientific activities of Rev. I. Polkowski, carried out first in Warsaw, then in Poznań, and finally in Kraków. He was also presented as a witness to landmark events in the Polish lands in the 19th century: the January Uprising in Warsaw, Kulturkampf in Greater Poland, the Galician autonomy in Kraków, and the establishment of the Polish Academy of Learning, to mention a few.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2022, 119; 437-457
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Coverage of Borys Hrinchenko’s creative work in the occupation periodicals in 1941–1943
Dzieje pracy twórczej Borysa Hrinczenki w czasie okupacji hitlerowskiej w latach 1941–1943
Autorzy:
Sałata, Oksana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2015682.pdf
Data publikacji:
2021-12-14
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Борис Грінченко
творчість
період нацистської окупації
окупацій- на періодика
Друга світова війна
патріотизм
національна свідомість
Borys Hrinchenko
creativity
Nazi occupation period
occupation periodicals
World War II
patriotism
national consciousness
Borys Hrinczenko
spuścizna
okres okupacji
czasopisma okupacyjne
II Wojna Światowa
patriotyzm
świadomość narodowa
Opis:
The article is devoted to the activities of Borys Hrinchenko, the famous Ukrainian writer, poet, publicist and public figure, in periodicals in the territory occupied by the Nazi army during World War II. It is shown that the figure of Borys Hrinchenko and his multifaceted work found a response in hearts of the Ukrainian people in conditions of the hardships of World War II; editors of newspapers and periodicals often appealed to the works of famous writers, poets and publicists in all parts of Ukraine. It is found that the main content of the writer’s works was the struggle for the Ukrainian national cause and an independent state. The high interest in the figure of Borys Hrinchenko and his work during World War II is demonstrated by the number of publications in the occupation periodicals.
Стаття присвячена висвітленню окупаційними періодичними виданнями діяльності Бориса Грінченка, відомого українського письменника, поета, публіциста та громадського діяча. Показано твори Б. Грінченка у часописах, що видавалися на окупованій нацистською армією території України у 1941–1943 рр. Висвітлено, що постать Бориса Грінченка та його багатогранна праця знайшли відгук у серцях українців у складних умовах війни. Редактори газет та періодичних видань, щоб підтримати український народ у часи лихоліття часто зверталися до творів відомих письменників, поетів та публіцистів. Встановлено, що основним змістом творів Б. Грінченка була боротьба за українську національну справу та незалежну державу. Про високий інтерес до постаті Бориса Грінченка та його творчості під час Другої світової війни свідчить кількість публікацій в окупаційній періодиці.
Artykuł poświęcony jest działalności i twórczości literackiej Borysa Hrinczenki, wybitnego ukraińskiego pisarza, poety, publicysty i osoby publicznej, w periodykach na terenach okupowanych przez wojska hitlerowskie w czasie II wojny światowej. Okazuje się, że postać Borysa Hrinczenki i jego wielopłaszczyznowa działalność znalazły odpowiedź w sercach Ukraińców w warunkach trudów II wojny światowej; redaktorzy gazet i periodyków często odwoływali się do dzieł znanych pisarzy, poetów i publicystów z całej Ukrainy. Stwierdza się, że główną treścią twórczości pisarza była walka o ukraińską sprawę narodową i niepodległe państwo. O dużym zainteresowaniu postacią Borysa Hrinczenki i jego twórczością w czasie II wojny światowej świadczy liczba publikacji w czasopismach okupacyjnych.
Źródło:
TEKA Komisji Polsko-Ukraińskich Związków Kulturowych; 2020, 6, 15; 49-58
1733-2249
Pojawia się w:
TEKA Komisji Polsko-Ukraińskich Związków Kulturowych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Geopolitical concepts of Central Europe and current reality: language perspective
Koncepcje geopolityczne Europy Środkowej a współczesna rzeczywistość: perspektywa językowa
Autorzy:
Hnízdo, Bořivoj
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1731986.pdf
Data publikacji:
2021-04-13
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Central Europe
geopolitical region
idea of Mitteleuropa
idea of Visegrad
concept of Austria-Hungary legacy
CENTROPE
political identity
multilingualism
Europa Środkowa
region geopolityczny
koncepcja Mitteleuropy
spuścizna Austro-Węgier
tożsamość polityczna
wielojęzyczność
koncepcja Wyszehradu
Opis:
Artykuł przedstawia krytyczną analizę teorii geopolitycznego rozumienia Europy Środkowej weryfikowaną na podstawie współczesnej sytuacji i popartą danymi empirycznymi. Główne pytanie badawcze brzmi: czy w obecnej sytuacji można nadal mówić o Europie Środkowej jako regionie geopolitycznym? W artykule przyjrzymy się trzem tradycyjnym koncepcjom geopolitycznym Europy Środkowej z perspektywy obecnej roli Niemiec jako tradycyjnego czynnika komunikacyjnego tego regionu. Najpierw przeanalizowano koncepcję Mitteleuropy. Następnie dokonano analizy z perspektywy koncepcji Wyszehradu, spuścizny Austro-Węgier i ostatecznie CENTROPE. Analiza opiera się głównie na danych empirycznych pochodzących z oficjalnych dokumentów publikowanych przez instytucje UE lub przez oficjalne krajowe urzędy statystyczne z państw Europy Środkowej. Przyjęta metoda badawcza to połączenie historycznego, polityczno-geograficznego i społeczno-lingwistycznego podejścia do tematu. Koncepcja Europy Środkowej ze swoim centrum w krajach niemieckojęzycznych może być obecnie bardzo istotna gospodarczo i politycznie z perspektywy paneuropejskiej, ale niemiecka dominacja językowa nie występuje na żadnym obszarze sąsiadującym z tymi krajami. Ponadto Grupa Wyszehradzka nie obejmuje dziś wszystkich regionów i państw, a język niemiecki nie jest uważany za główny język komunikacji.
The article presents a critical analysis of the theory of geopolitical understanding of Central Europe, basing on the evaluation of region’s contemporary situation and supported by the empirical data. The main research question is the following: is it possible in recent situation to still speak of Central Europe as a geopolitical region? The article is focused on the three traditional geopolitical concepts of Central Europe considered from the perspective of the current role of Germany as a traditional communication factor in this region. First, the idea of Mitteleuropa is analysed. Then, the perspectives of the Visegrad, concept of Austria-Hungary legacy and finaly CENTROPE are closely viewed. Analysis is mostly based on empirical data available in the official documents published by EU institutions as well as official national statistical data of Central European countries. Adopted research method is a combination of historical, political geography and social linguistics approaches to the topic. The concept of Central Europe with its centre in the German-speaking countries may be currently economically and politically significant, especially from a pan-European perspective, however German linguistic hegemony is not present in any of the neighbouring countries. Furthermore, the Visegrad Group today does not include all regions and states and German is not considered there as the main language of communication.
Źródło:
Przegląd Europejski; 2021, 1; 13-27
1641-2478
Pojawia się w:
Przegląd Europejski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przywracanie do „życia” obiektów zabytkowych przez inwestorów prywatnych w świetle aktualnych przepisów
Reconstruction and renovation of monuments by private investors and applicable regulations in the investment process
Autorzy:
Fiutak, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1860522.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polski Związek Inżynierów i Techników Budownictwa
Tematy:
ochrona zabytków
obiekt zabytkowy
renowacja zabytków
rewitalizacja zabytków
spuścizna kulturowa
rejestr zabytków
inwestor prywatny
przepis prawny
monument protection
historic building
monument renovation
monument revitalization
cultural heritage
register of monuments
private investor
legal regulation
Opis:
Celem artykułu jest przybliżenie czytelnikowi fragmentu zagadnienia ochrony i opieki nad zabytkami wpisanymi do rejestru zabytków. Ukazuje problematykę skomplikowanego procesu przywracania substancji historycznej do dawnej świetności, jak również trudności we współpracy pomiędzy organami administracji a właścicielami obiektów zabytkowych. W artykule przedstawiono problemy, z którymi mogą spotkać się inwestorzy prywatni, nabywający obiekt wpisany do rejestru zabytków w czasie trwania procesu inwestycyjnego ich utrzymania, renowacji i rewitalizacji. Tematyka poruszona w artykule dotyczy konkretnego przypadku, który daje spojrzenie na brak dialogu pomiędzy uczestnikami procesu inwestycyjnego oraz jego negatywny wpływ na utrzymanie i ochronę spuścizny kulturowej.
The aim of the article is to show the reader a fragment of the issue of the protection and care of monuments. Which are in the register of monuments. It shows the problems of the complicated process of reconstruction of monuments. Difficulties in cooperation between the administration and investors. The article presents the problems faced by private investors and owners of buildings entered in the register of monuments. It shows problems with their maintenance, renovation and revitalization. The subject matter of the article relates to a specific case. It shows the lack of dialogue the parties between the participants of the investment process. It has a negative impact on the maintenance and protection of cultural heritage.
Źródło:
Przegląd Budowlany; 2021, 92, 5-6; 51-53
0033-2038
Pojawia się w:
Przegląd Budowlany
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Soviet Legacy and Imagined Past Converge in Levant Battlefields
Sowieckie dziedzictwo i wyimaginowana przeszłość skupione na polu bitwy Lewantu
Autorzy:
Guliyev, Etibar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2042454.pdf
Data publikacji:
2021-12-29
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Identity
Soviet legacy
terrorism
path dependence
Central Asia
tożsamość
spuścizna sowiecka
terroryzm
zależność od drogi
Azja Centralna
Opis:
The article analyzes main drivers of the revitalization of the Soviet ideological narratives in Uzbekistan and Tajikistan. A key impetus for the study has been ever increasing number of the terrorist attacks claiming dozens of lives in Russia committed by Central Asian originated fighters as well as arrest of dozens of members of the various religious organizations banned in Uzbekistan and Tajikistan. The hypothesis rests on the assumption that ideological cacophony stemming from deep controversies embodied in the refashioned Soviet ideological narratives to me major cause of the problem. While employing the path dependence approach, I mainly point to interaction between the surge in the religious extremism and ideological disorientation caused by ideological disorientation in the region continuing since the breakdown of the Soviet Union in 1991 to address main research question “what are external implications of post-Soviet ideological narratives in Uzbekistan and Tajikistan?.” The paper finds out that the post-independent identity policies are not designed to build a new idea but to moot or keep at arms-length identities marginalized during the Soviet period. The Soviet legacy constitutes the core of the neo-ethnic identities introduced by former communist leaders just slightly refashioned with highly selective and politically motivated supplements. Sharp contradictions embodied in these narratives designed to ensure policy goals is among drivers of the ideological disorientation which in its turn acts as a breeding ground for the recruitment of Uzbek and Tajik youth to the global terrorist networks.
Artykuł analizuje główne siły napędowe rewitalizacji sowieckich narracji ideologicznych w Uzbekistanie i Tadżykistanie. Kluczowym bodźcem do podjęcia badań jest stale rosnąca liczba ataków terrorystycznych, w których zginęły dziesiątki ofiar śmiertelnych w Rosji, popełnio nych przez bojowników pochodzących z Azji Środkowej, a także aresztowania kilkudziesięciu członków różnych organizacji religijnych zakazanych w Uzbekistanie i Tadżykistanie. Hipoteza opiera się na założeniu, że ideologiczna kakofonia wywodząca się z głębokich kontrowersji zawartych w przerobionych sowieckich narracjach ideologicznych jest główną przyczyną problemu. Stosując podejście „path dependence”, wskazuję przede wszystkim na interakcję między gwałtownym wzrostem ekstremizmu religijnego a dezorientacją ideologiczną spowodowaną dezorientacją ideologiczną w regionie trwającą od rozpadu Związku Radzieckiego w 1991 roku, aby odpowiedzieć na główne pytanie badawcze: „Jakie są zewnętrzne implikacje postsowieckich narracji ideologicznych w Uzbekistanie i Tadżykistanie?” Z artykułu wynika również, że post-niepodległościowa polityka tożsamości nie ma na celu budowania nowej idei, ale dyskutowania lub trzymania na dystans tożsamości marginalizowanych w okresie sowieckim. Sowiecka spuścizna stanowi rdzeń tożsamości neoetnicznych wprowadzonych przez byłych przywódców komunistycznych, tylko nieznacznie przerobionych z wysoce selektywnymi i politycznie umotywowanymi dodatkami. Ostre sprzeczności zawarte w tych narracjach, mające na celu zapewnienie celów politycznych, są jednym z czynników napędzających ideologiczną dezorientację, która z kolei działa jak wylęgarnia rekrutacji młodzieży uzbeckiej i tadżyckiej do globalnych sieci terrorystycznych.
Źródło:
Przegląd Strategiczny; 2021, 14; 165-181
2084-6991
Pojawia się w:
Przegląd Strategiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Spuścizna fotograficzna ks. prof. Tadeusza Stycznia SDS w zasobie Archiwum Instytutu Jana Pawła II – stan uporządkowania
Autorzy:
Nowicki, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2088381.pdf
Data publikacji:
2021-12-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
archival legacy
Rev. Tadeusz Styczeń
Institute for Research on the Thought of John Paul II of the Catholic University of Lublin
The John Paul Institute of the Catholic University of Lublin
photograph collections
spuścizna archiwalna
ks. Tadeusz Styczeń
Instytut Badań nad Myślą Jana Pawła II KUL
Instytut Jana Pawła II KUL
zbiory fotograficzne
Opis:
W Archiwum Instytutu Jana Pawła II przechowywana jest spuścizna archiwalna po ks. profesorze Tadeuszu Styczniu, uczniu Karola Wojtyły, długoletnim dyrektorze Instytutu Jana Pawła II. Materiały archiwalne wchodzące w skład spuścizny, obok opracowanej już dokumentacji aktowej, tworzą także liczne obiekty występujące w różnych postaciach i formach fotograficznego zapisu obrazu. Najliczniej występują odbitki pozytywowe, ale przechowywane są także negatywy i obrazowa dokumentacja zapisana cyfrowo. Autor omawia stan uporządkowania tego zbioru przez pryzmat metodyki archiwalnej, wskazuje na ważniejsze serie i tematy fotograficzne, szczególnie przedstawiając te, które zawierają fotografie związane z działalnością na KUL Karola Wojtyły, a potem papieża Jana Pawła II. Zwraca uwagę na te serie dokumentacji fotograficznej, które ukazują wyjątkowe relacje przyjaźni między papieżem a twórcą spuścizny, ks. Tadeuszem Styczniem. Podsumowując określa konieczne kolejne etapy archiwalnego opracowania i zwraca uwagę na konieczność szybkiego uporządkowania, a szczególnie opisania serii tematycznych oraz identyfikacji wydarzeń i osób przedstawionych na pojedynczych fotografiach.
The Archives of the John Paul II Institute contains the archival legacy of Rev. Pro-fessor Tadeusz Styczeń, Karol Wojtyła’s student and long-time director of the John Paul II Institute. The legacy material, apart from the textual documentation already arranged and described, includes numerous items in various forms of photographic image recording. Positive prints constitute the most numerous group, but negatives and image documentation digitally recorded are also held in the archives under study. The author discusses the state of arrangement of this collection from the point of view of archival methodology. He presents significant series and photographic themes, focusing on those which contain photographs connected with the activities of Karol Wojtyła (later Pope John Paul II) at the Catholic University of Lublin. He draws attention to those series of photographic documentation which show a unique relationship between the Pope and the author of the legacy, Rev. Tadeusz Styczeń. In conclusion, he defines the necessary successive stages of archival processing and emphasizes the need for quick arrangement, particularly the description of thematic series as well as the identification of events and people depicted in individual photographs.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2021, 117, specjalny; 227-242
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Imigranci w polskich miastach. Przykład Pabianic w regionie łódzkim
Autorzy:
Jakóbczyk-Gryszkiewicz, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1394575.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
imigracja
imigranci
cudzoziemcy
mniejszości narodowe
mniejszości etniczne
spuścizna
kierunki imigracji
Pabianice
region łódzki
immigration
immigrants
foreigners
national minorities
ethnic minorities
heritage
immigration directions
Łódź region
Opis:
Celem pracy jest prezentacja ruchów imigracyjnych w Pabianicach, które są jednym z miast regionu łódzkiego. W związku z rozwojem przemysłu cudzoziemcy przybywali tam od początków XIX w. Dzięki nim miasto rozwinęło się jako znaczący ośrodek przemysłu włókienniczego, a oni sami oraz ich potomkowie stali się jego obywatelami. Drugim okresem intensywnego napływu cudzoziemców był początek XXI w., zwłaszcza czas po wstąpieniu Polski do Unii Europejskiej (UE). W poszukiwaniu pracy do Pabianic przybyli najliczniej cudzoziemcy spoza UE, głównie z Ukrainy i z Indii. Hindusi pracują we własnych hurtowniach tkanin oraz osiedlają się na dłużej, zaś Ukraińcy i inne nacje znajdują zatrudnienie w handlu, gastronomii, przemyśle i na budowach w systemie rotacyjnym – pracują w Polsce, wracają do własnego kraju i ponownie przyjeżdżają do Polski. Mieszkańcy Pabianic dostrzegają zarówno spuściznę cudzoziemców dziewiętnastowiecznych, jak i działalność obecnych imigrantów. Ich stosunek do cudzoziemców jest na ogół pozytywny.
The aim of this work is to present immigration processes in Pabianice, one of the towns in the Łódź region. Foreigners, mostly Germans, were arriving here from the beginning of the 19th century in connection with industrial development. They contributed to the growth of this city when it was becoming a major centre of the textile industry and later they and their descendants became its citizens. The second period of intensive immigration is the beginning of the 21st century after Poland’s accession to the EU. The majority of present-day immigrants are arriving from outside the EU, mainly from Ukraine and India. Those from India, who settle for a longer time, work in their wholesale clothing outlets, while Ukrainians and representatives of other nations find work in trade, catering, manufacturing and construction on a temporary basis – returning home and coming back again. Today, the residents of Pabianice appreciate the effects of the activity of both 19th century and present-day immigrants. Generally, their attitude to foreigners has been positive.
Źródło:
Konwersatorium Wiedzy o Mieście; 2020, 33, 5; 71-80
2543-9421
2544-1221
Pojawia się w:
Konwersatorium Wiedzy o Mieście
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polish Theatre in the Time of War (1939–1945). Fight—Will to Survive—Losses—Legacy
Teatr polski w czasach II wojny światowej (1939–1945). Walka – wola przetrwania – straty – spuścizna
Autorzy:
Braun, Kazmierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2030669.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
underground theatre
boycott
soldier’s theatres
material losses
human losses
spiritual losses
legacy
teatr podziemny
bojkot
teatry żołnierskie
straty materialne
straty ludzkie
straty duchowe
spuścizna
Opis:
During World War II Polish theatre people took an active part in the fight with both Germany and the Soviet Union. Several of them fought with a weapon inhand as officers and soldiers of Polish armies in the September 1939 campaign, later as combatants of the Home Army (AK), and also within Polish armed forces fighting abroad. Many more fought with a weapon of the word. While boycotting German sponsored stages in the General Government, they created the whole network of small underground theatre groups. Two major centers of this activity were Warsaw, where the Clandestine Theatre Council (Bohdan Korzeniewski, Leon Schiller, Edmund Wierciński and others) organized and sponsored underground theatre productions and acting studios, and Kraków with The Rhapsodic Theatre (led by Mieczysław Kotlarczyk), The Independent Theatre (led by Tadeusz Kantor), and a circle of artists and apprentices gathered around Juliusz Osterwa, who frequently gave one-man shows. Productions were also prepared in German oflags and concentration camps. The great actor Stefan Jaracz performed for fellow inmates in Auschwitz, Zofia Rysiówna in Ravensbrück, and Roman Niewiarowicz in Dachau. Such productions were recorded also in Soviet camps (gulag system). Soldier theatres were organized at the Gen. Anders Second Corp, then also at the Polish forces underSoviet command. Losses of Polish theatre due to the war were staggering. In terms of material losses, The National Theatre in Warsaw was bombed by the Lufwaffe on September 19, 1939, and eventually Poland lost about 70% of theatre buildings standing in August 1939, plus their libraries, sets and costumes magazines, etc. In terms of human losses, about 300 theatre professionals died (out of about 2000 in 1939). Some were killed in military actions, some murdered in either German or Soviet camps. The losses in the spiritual domain were uncountable. Theatre artistswere deprived of the possibility to perform, thus executing their profession and vocation. Theatre spectators were left without their artistic nourishment. The struggles, sacrifices, and deeds of the war-time Polish theatre had a profound influence on the history of Polish theatre of the second half of the 20th century. They were not only an important element of the nation’s war-effort, but—indirectly— contributed to the restoration of Poland’s freedom at the end of the 20th century.
W czasach II wojny światowej polscy ludzie teatru wzięli aktywny udział w walce zarówno z Niemcami, jak i Związkiem Sowieckim. Wielu z nich walczyłoz bronią w ręku w Kampanii Wrześniowej 1939 r., a potem jako żołnierze Armii Krajowej. Niektórzy służyli w Polskich Siłach Zbrojnych za granicami kraju. Prawie całe środowisko teatralne (z małymi wyjątkami) walczyło natomiast bronią słowa. Bojkotując przedstawienia oficjalnie dozwolone przez okupanta niemieckiego i starając się nie poddać zarządzeniom okupanta sowieckiego, ludzie teatru stworzyli sieć teatru podziemnego na terenie całego kraju. W Warszawie utworzono Tajną Radę Teatralną (Bohdan Korzeniewski, Leon Schiller, Edmund Wierciński i inni), grano tajne przedstawienia i prowadzono tajne studia aktorskie. W Krakowie działały podziemnie: Teatr Rapsodyczny (prowadzony przez Mieczysława Kotlarczyka), Teatr Niezależny (stworzony przez Tadeusza Kantora), oraz środowisko skupione wokół Juliusza Osterwy, który dawał przedstawienia „teatru jednego aktora”, uczyłaktorstwa, prowadził kursy w seminariach duchownych oraz spisał plany powołania dwóch zakonów teatralnych, zwanych „Genezja” i „Dal”. Przedstawienia były również przygotowywane w niemieckich oflagach oraz obozach koncentracyjnych. Stefan Jaracz występował dla współwięźniów w Auschwitz, Zofia Rysiówna w Ravensbrück, Roman Niewiarowicz w Dachau. Podobne, choć rzadsze przedstawienia zanotowano także w sowieckich obozach dla oficerów i w łagrach. Teatry grające dla żołnierzy oraz polskich cywilów powstały w 2 Korpusie gen. Władysława Andersa i innych polskich formacjach wojskowych na Zachodzie, a także przy polskim wojsku pod komendą sowiecką. Straty materialne teatru polskiego spowodowane wojną były ogromne. Teatr Narodowy w Warszawie został zbombardowany przez Luftwaffe 19 września 1939 r. Ogólnie Polska straciła ok. 70% budynków teatralnych oraz teatralne biblioteki, magazyny dekoracji i kostiumów itp. Straty ludzkie wyniosły ok. 300 zawodowych ludzi teatru (na ok. 2000 w 1939 r.). Niektórzy padli w walkach (jak Ludwik Berger). Inni zostali zamordowanych w więzieniach (jak Nina Veight) i obozach niemieckich (jak Mieczysław Węgrzyn) lub sowieckich (jak Eugeniusz Bodo). Straty duchowe są nie do policzenia: artyści zostali pozbawieni możliwości realizowania swego powołania i praktykowania zawodu, a widzowie strawy duchowej i przeżyć artystycznych. Walka, ofiary, działania i plany ludzi teatru czasu wojny miały głęboki wpływ na historię polskiego teatru w II połowie XX w. Przyczyniły się – choć nie bezpośrednio – do przechowania polskiej tożsamości narodowej w czasach rządów komunistycznych i do odzyskania przez Polskę niepodległości w końcu XX w.
Źródło:
Tematy i Konteksty; 2020, 15, 10; 507-521
2299-8365
Pojawia się w:
Tematy i Konteksty
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Spuścizna Karola Kiebel Kobarskiego jako źródło do dziejów, organizacji i działalności Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” w Cieszynie
The legacy of Karol Kiebel Kobarski as source material for history, organization and activities of "Sokół" Gymnastic Society in Cieszyn
Autorzy:
Laskowska, Agnieszka
Hajewski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11364332.pdf
Data publikacji:
2020-10-30
Wydawca:
Archiwum Główne Akt Dawnych
Tematy:
Karol Kiebel Kobarski
spuścizna
Towarzystwo Gimnastyczne „Sokół” Śląsk Cieszyński
polska myśl narodowa
archival legacy
”Sokół” Gymnastic Society
Cieszyn Silesia
Polish national thought
Opis:
Karol Kiebel Kobarski był działaczem polskich organizacji społecznych na Śląsku Cieszyńskim. Jako naczelnik miejscowego gniazda Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” zorganizował drużyny sokole, z których podczas I wojny światowej powstał Legion Śląski. Była to formacja bojowa walcząca u boku armii austro-węgierskiej na froncie wschodnim. Za swą działalność w latach II wojny światowej został aresztowany i osadzony przez Niemców w nazistowskich obozach koncentracyjnych. Spuścizna dokumentacyjna Kobarskiego przechowywana jest w Archiwum Państwowym w Katowicach Oddział w Cieszynie oraz w Książnicy Cieszyńskiej. Są to pamiętniki, fotografie, mapy, druki ulotne, odznaczenia. Artykuł omawia strukturę i zawartość tej spuścizny oraz analizuje ją jako źródło do kształtowania się polskiej myśli narodowej na Śląsku Cieszyńskim. Działalność Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” sprowadzała się do budowania i utrwalania postaw patriotycznych oraz wzmacniania poczucia odrębności narodowej Polaków. Gromadząc materiały dotyczące tej organizacji Kobarski zebrał źródła ilustrujące metody i sposoby pracy nad kształtowaniem polskiej świadomości narodowej. Ten ogromny wysiłek edukacyjno-wychowawczy odbywał się na płaszczyźnie sportowej, kulturalnej i politycznej. Kształtowanie się polskiej myśli narodowej na Śląsku Cieszyńskim pociągnęło za sobą narodową emancypację i doprowadziło do włączenia jego części do niepodległej Polski.
Karol Kiebel Kobarski was an activist of Polish social organizations in Cieszyn Silesia. As the head of the local ‘nest’ of the ”Sokół” [literally: Falcon] Gymnastic Society, he organized Falcon Teams, which subsequently were transformed into the Silesian Legion during the First World War. It was a combat formation fighting alongside the Austro-Hungarian army on the Eastern front. As a result of his activity during World War II he was arrested and imprisoned in Nazi concentration camps by the Germans. Kobarski’s documentary legacy is stored in Cieszyn Branch of the State Archives in Katowice and in Cieszyn Library. It includes memoirs, photographs, maps, ephemeral prints and distinctions. The article discusses the structure and content of this legacy and analyses it as a source material for history of shaping Polish national thought in Cieszyn Silesia. The activities of the ”Sokół” Gymnastic Society came down to building and consolidating patriotic attitudes and strengthening the sense of national identity of Poles. By collecting materials concerning this organization, Kobarski collected sources illustrating methods and ways of working on shaping Polish national awareness. This enormous educational and upbringing effort had taken place in sports, cultural and political dimensions. The formation of Polish national thought in Cieszyn Silesia entailed national emancipation and led to partial incorporation of Cieszyn Silesia into sovereign Poland.
Źródło:
Miscellanea Historico-Archivistica; 2020, 27; 167-180
0860-1054
Pojawia się w:
Miscellanea Historico-Archivistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Manuscript Legacy of Zofia Stryjeńska (1891–1976) in the Jagiellonian Library
Spuścizna rękopiśmienna Zofii Stryjeńskiej (1891–1976)
Autorzy:
Jaglarz, Monika
Rossowski, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1179644.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Biblioteka Jagiellońska
Tematy:
Zofia Stryjeńska
manuscript legacy
spuścizna rękopiśmienna
Opis:
Zofia Stryjeńska – polska malarka, jedna z najbardziej znanych przedstawicielek art déco. Popularna przed II wojną światową artystka, kojarzona przede wszystkim ze sztuka użytkową, okres po 1945 roku spędziła na obczyźnie. Zachowany w Szwajcarii, w rękach najbliższej rodziny, fragment jej spuścizny rękopiśmiennej został przekazany Bibliotece Jagiellońskiej przez spadkobierców w 2014 roku. Składająca się z 57 jednostek spuścizna (BJ, sygn. rkps Przyb. 108–164/15) obejmuje: dokumenty osobiste, pamiętnik, fragmenty twórczości (ze szkicownikiem, autografem scenariusza baletu Korowaj oraz ze szkicami kostiumów do niego), korespondencję i listy, wycinki prasowe (przede wszystkim z recenzjami i reprodukcjami jej dzieł), materiały rodzinne. Spuścizna Zofii Stryjeńskiej została zaprezentowana na wystawie Stryjeńska. Portret ze słów, zorganizowanej w Bibliotece Jagiellońskiej w dniach 19 XI–18 XII 2015 roku. Już po jej zakończeniu Biblioteka otrzymała od spadkobierców Stryjeńskiej oraz od jej bratanka materiały uzupełniające spuściznę (sygn. rkps Przyb. 217/05, 34–36/16, 39/16).
Źródło:
Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej; 2020, Special Issue; 287-293
0006-3940
2450-0410
Pojawia się w:
Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zofia Florczak i jej spuścizna w zbiorach specjalnych Książnicy Pedagogicznej im. A. Parczewskiego w Kaliszu
Zofia Florczak and her legacy in the special collection of the Alfons Parczewski Pedagogical Library in Kalisz
Autorzy:
Celer, Bogumiła
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/472175.pdf
Data publikacji:
2020-07-06
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii
Tematy:
Zofia Florczak
Książnica Pedagogiczna im. A. Parczewskiego w Kaliszu
kobiety
harcerstwo
spuścizna rękopiśmienna
Alfons Parczewski Pedagogical Library in Kalisz
women
scouting
manuscript legacy
Opis:
The article aims to commemorate Zofia Florczak (1912-1996), a teacher with a Ph.D. in Polish philology, a scoutmaster, the last chief of the Polish Scouting Association for Girls before it was taken over and dissolved by the communist authorities. In 1954 she started working at the Institute of Literary Research of the Polish Academy of Sciences, the Laboratory of Theoretical Poetics and Literary Language. She is the author of studies of the history of female scouting, researcher of the history of linguistics, and the author of valuable works in this field. The aim of the paper is also to present the legacy of Z. Florczak, preserved in the special collection of the Alfons Parczewski Pedagogical Library in Kalisz. Her heritage consists of workshop materials, notes, typescripts of her works, correspondence, as well as other materials related to her interests and scientific activity.
Źródło:
Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi; 2020, 14, 2; 305-316
1897-0788
2544-8730
Pojawia się w:
Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Биографические документы о жизнедеятельности инженера-гидротехника, профессора Анатолия Сергеевича Аксамитного
Dokumenty biograficzne o życiu i działalności inżyniera-hydrotechnika, profesora Anatolija Aksamitnego
Autorzy:
Чичуга, Марина
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/969776.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Towarzystwo Nauki i Kultury Libra
Tematy:
архивы
Анатолий Сергеевич Аксамитный
биография
воспоминание
Беломорско-Балтийский канал
личный фонд
archives
A.S. Aksamitnyi
biography
memory
The White Sea – Baltic Sea Canal
Aksamitny’s papers
archiwa
Anatolij Siergiejewicz Aksamitny
biografia
wspomnieniа
Biełomor kanał
spuścizna archiwalna
Opis:
Artykuł jest poświęcony analizie źródłowej dokumentów związanych z życiem i twórczością profesora Anatolija Aksamitnego (1884-1931), który zaprojektował Kanał Wołga-Don, a następnie, jako główny inżynier, kierował budową Kanału Białomorsko-Bałtyckiego. Badane archiwalne dokumenty biograficzne oraz wspomnienia jednego z jego uczniów pozwalają nie tylko prześledzić życie inżyniera, ale także zrozumieć wpływ realiów historycznych na losy człowieka. Zwrócenie uwagi na osobowość profesora Aksamitnego jest również interesujące, ponieważ należy on do elity twórczej inteligencji, wybitnych naukowców swoich czasów, z których wielu zginęło podczas stalinowskiego terroru.
Źródło:
Wschodni Rocznik Humanistyczny; 2020, XVII, 1; 127-134
1731-982X
Pojawia się w:
Wschodni Rocznik Humanistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies