Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "spuścizna" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-44 z 44
Tytuł:
Publiczne czy prywatne? Burzliwe losy spuścizny archiwalnej po królu Stanisławie Auguście
Public or Private? Turbulent Fortunes of Archival Legacy of King Stanisław August Poniatowski
Autorzy:
Kulecki, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/23943535.pdf
Data publikacji:
2009-12-31
Wydawca:
Archiwum Główne Akt Dawnych
Tematy:
Stanisław August Poniatowski
spuścizna archiwalna
Opis:
Autor, powołując się na studium Teresy Zielińskiej o dokumentach publicznych w archiwach prywatnych, a także na przykłady królów polskich: Jana Kazimierza, Jana III Sobieskiego, Augusta II i Augusta III, rozszerza na monarchów tezę o częstym traktowaniu przez wysokiej rangi dostojników dokumentów publicznych jako własności prywatnej. Pozostała po królu Stanisławie Auguście Poniatowskim spuścizna archiwalna stanowi przypadek szczególny ze względu na likwidację w wyniku rozbiorów samodzielnego bytu państwowego Rzeczypospolitej. Poprzednio archiwa pokrólewskie składały się z dwóch części. Pierwszą z nich, mającą charakter oficjalny, przejmował następca na tronie, drugą zaś, prywatną, dziedziczyli królewscy spadkobiercy, jeżeli takowi istnieli. Po III rozbiorze i po abdykacji króla nie było następcy, który oficjalnie przejąłby królewskie archiwalia. Znaczna ich część przypadła jednemu z zaborców – Rosji, pozostałe uległy podziałowi na kilka części, z których największa przypadła wskazanemu przez króla w testamencie głównemu spadkobiercy, księciu Józefowi Poniatowskiemu. Rekonstrukcji tzw. Archiwum Stanisława Augusta wiele lat pracy poświęcił Piotr Bańkowski. Do wymienionych powyżej dziedziców królewskiej spuścizny archiwalnej należy jeszcze dodać Tadeusza Czackiego, po którym archiwalia znalazły się w Bibliotece Książąt Czartoryskich w Krakowie, drugiego bratanka króla, księcia Stanisława i Marcina Badeniego. Drugim celem prowadzonych przez Bańkowskiego prac było wydzielenie historycznych zespołów z odziedziczonych przez Potockich z Jabłonny po księciu Józefie Poniatowskim archiwaliów, które w okresie II wojny światowej znalazły się w AGAD. W ten sposób w zasobie oddziału I AGAD znalazły się: Archiwum Kameralne, Militaria z Jabłonny, Korespondencja Stanisława Augusta, Archiwum Ghigiottiego i Papiery Wickedégo, zaś w oddziale III królewskie Archiwum Górnicze i Archiwum Mennicze. Autor formułuje pewne zastrzeżenia do dokonanego podziału. W oddziale I powinny znaleźć się akta o charakterze oficjalnym, podczas gdy Archiwum Ghigiottiego, Papiery Wickedégo i nawet Korespondencja Stanisława Augusta mają w dużej mierze charakter prywatny. Dla odmiany Archiwum Górnicze i Archiwum Mennicze mają charakter urzędowy, chociaż znalazły się w oddziale III. Ukazuje to wyraźnie umowność granicy między tym, co publiczne i tym, co prywatne oraz zmieniającą się w ciągu ostatnich 200 lat treścią obu pojęć.
The author, citing a study by Teresa Zielińska on public documents in the private archives as well as analysing examples of Polish kings: John II Casimir Vasa (Jan II Kazimierz Waza), John III Sobieski (Jan III Sobieski), Augustus II the Strong (August II Mocny) and Augustus III of Poland (August III), extends on monarchs the thesis of treatment by high-level dignitaries public documents as a private property. The archival legacy of King Stanisław August Poniatowski was a special case because at that time Poland lost its independence as a result of the partitions. The Royal archive consisted previously of two parts. The first one of an official character was taken over by the heir to the throne, while the second one of private character was inherited by the royal heirs, if there were any. After The Third Partition and the abdication of the king there was no successor, who officially could have taken over the royal archive. Finally, a large part of the royal archive was taken over by one of the occupying powers – Russia, the rest was divided into several parts, the largest of which received Prince Józef Poniatowski who was designated in the king’s will to the main heir. Piotr Bańkowski devoted many years of work to the reconstruction of a so-called Archive of Stanisław August Poniatowski. To the above mentioned heirs of royal archive should be added Tadeusz Czacki, whose archival legacy was transferred to The Czartoryski Library in Kraków, Prince Stanisław, the second king's nephew, and Marcin Badeni. The second objective of the work carried out by Bańkowski was the separation of historical fonds out of records inherited by the Potocki family from Jabłonna after Prince Józef Poniatowski death. These records were transferred after World War II to the Central Archive of Historical Records (AGAD). In this way, the following fonds became the part of the archival holdings of Department I [Records of public authorities, offices and institutions until 1795] of AGAD: Archives of Royal Camera – Administration of King's Estates and Revenues [Archiwum Kameralne], Military Records from Jabłonna [Militaria z Jabłonny], Correspondence of Stanisław August [Korespondencja Stanisława Augusta], The Ghigiotti Archives [Archiwum Ghigiottiego] and Papers of Wickedé [Papiery Wickedégo]. In addition, Department III [Family archives and collections of private papers] of AGAD gained fonds: The Royal Mining Archives [królewskie Archiwum Górnicze] and The Royal Mint Archives [królewskie Archiwum Mennicze]. The author made a number of objections to the allocation made. The Department I should gather the files of an official character, while fonds: The Ghigiotti Archives, Papers of Wickedé, and even Correspondence of Stanisław August are of a largely private character. At the same time, fonds: The Royal Mining Archives and The Royal Mint Archives are of an official character but are preserved in the Department III. This clearly shows the conventionality of the border between what public and what private is and changing meaning of both terms over the past 200 years.
Źródło:
Miscellanea Historico-Archivistica; 2008-2009, 15-16, 15-16; 15-21
0860-1054
Pojawia się w:
Miscellanea Historico-Archivistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Spuścizna audiowizualna Jerzego Ficowskiego w zasobie Narodowego Archiwum Cyfrowego
Autorzy:
Kalisz, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/646119.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
spuścizna audiowizualna
spuścizna
fotografia
film
nagranie dźwiękowe
cyganiana
Karty z raptularza
Amulety i definicje
Opis:
Audio-visual legacy of Jerzy Ficowski found in the National Digital Archives The National Digital Archives stores the audio-visual contents of Jerzy Ficowski’s legacy – photos, audio recordings, and films. The most numerous type of data found there are photographs. Many of the photos are representative of Ficowski’s research interests. There are Gypsy photos (especially those taken by him while traveling in Gypsy caravans), Judaica, photos regarding Witold Wojtkiewicz and Bruno Schultz (particularly those taken by Jerzy Ficowski during his stay at Drohobych), photos taken by Ficowski as illustrations for „Karty z raptularza”, portraits and photos of Jerzy Ficowski himself and of his family. As far as audio recordings are considered, there are private records, monologues, radio interviews, Judaica, and recordings of poetry readings. Another important preserved form of Ficowski’s legacy are films of his family, recorded between 1930 and 1936, records of performances, klezmer concerts, poetry readings, video relation of the ceremony of awarding him with the “Man of Borderland” title, and drafts for film of Paweł Woldan “Amulety i definicje” (1998). Key words: audio-visual legacy; legacy; photography; film; audio recordings; Cyganiana; Karty z raptularza; Amulety i definicje;
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria; 2016, 16; 263-269
2081-1853
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Spuścizny konserwatorów zbiorów, kierowników i dyrektorów Biblioteki Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk
The legacy of book conservators, heads of departments of conservation and the directors of the Library of the Poznań Society of the Friends of Sciences Autor: Boksa, Michał
Autorzy:
Boksa, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/911555.pdf
Data publikacji:
2011-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Legacy
Library
Archives
Spuścizna
Biblioteka
Archiwum
Opis:
Artykuł prezentuje sylwetki konserwatorów zbiorów, kierowników i dyrektorów Biblioteki Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk (PTPN) oraz to, co po nich pozostało w postaci archiwaliów. Od momentu powstania Biblioteka PTPN gromadziła rękopisy lub całe spuścizny wybitnych osób, w tym kierujących tą placówką. Również inne biblioteki i archiwa zakładowe instytucji, z którymi byli oni związani, włączały do swych zbiorów ich materiały archiwalne. Spuścizny Ludwiki Dobrzyńskiej-Rybickiej i Ryszarda Marciniaka znajdują się zarówno w Bibliotece PTPN, jak i w Polskiej Akademii Nauk Archiwum w Warszawie Oddział w Poznaniu. Znaczna część materiałów archiwalnych Bolesława Erzepkiego trafiła natomiast do Działu Zbiorów Specjalnych Biblioteki Raczyńskich w Poznaniu. Szczątkowe materiały archiwalne można też znaleźć w Archiwum Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu (Ludwika Dobrzyńska-Rybicka) oraz w Archiwum Biblioteki Uniwersyteckiej w Poznaniu (Ludwika Dobrzyńska-Rybicka, Jan Baumgart, Aniela Koehlerówna).
The present article provides a number of profiles of book conservators, heads of the departments of book conservation and directors of the Library of the Poznań Society of the Friends of Sciences (Polish: PTPN) and their legacy remained in the form of available archival material. From its onset, the PTPN Library has been collecting manuscripts and bequests of prominent people that included books and other material, including bequests of those who had been heading the institution. The archival material that belonged to the latter group has been also collected by other libraries and archives with which they were in close contact. The legacy of Ludwika Dobrzyńska-Rybicka and Ryszard Marciniak has been thus split between the PTPN Library and the Library of the Poznań branch of the Polish Academy of Science. The bulk of the archival material bequeathed by Bolesław Erzepki has been located in the Special Collection Division of the Raczyński Municipal Library in Poznań. Residual relevant archival material can be also found in the Archives of the Adam Mickiewicz University in Poznań (L. Dobrzyńska-Rybicka) and in the Archives of Poznań University Library (L. Dobrzyńska-Rybicka, Jan Baumgart, Aniela Koehlerówna).
Źródło:
Biblioteka; 2011, 15(25); 71-93
1506-3615
2391-5838
Pojawia się w:
Biblioteka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Manuscript Legacy of Zofia Stryjeńska (1891–1976) in the Jagiellonian Library
Spuścizna rękopiśmienna Zofii Stryjeńskiej (1891–1976)
Autorzy:
Jaglarz, Monika
Rossowski, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1179644.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Biblioteka Jagiellońska
Tematy:
Zofia Stryjeńska
manuscript legacy
spuścizna rękopiśmienna
Opis:
Zofia Stryjeńska – polska malarka, jedna z najbardziej znanych przedstawicielek art déco. Popularna przed II wojną światową artystka, kojarzona przede wszystkim ze sztuka użytkową, okres po 1945 roku spędziła na obczyźnie. Zachowany w Szwajcarii, w rękach najbliższej rodziny, fragment jej spuścizny rękopiśmiennej został przekazany Bibliotece Jagiellońskiej przez spadkobierców w 2014 roku. Składająca się z 57 jednostek spuścizna (BJ, sygn. rkps Przyb. 108–164/15) obejmuje: dokumenty osobiste, pamiętnik, fragmenty twórczości (ze szkicownikiem, autografem scenariusza baletu Korowaj oraz ze szkicami kostiumów do niego), korespondencję i listy, wycinki prasowe (przede wszystkim z recenzjami i reprodukcjami jej dzieł), materiały rodzinne. Spuścizna Zofii Stryjeńskiej została zaprezentowana na wystawie Stryjeńska. Portret ze słów, zorganizowanej w Bibliotece Jagiellońskiej w dniach 19 XI–18 XII 2015 roku. Już po jej zakończeniu Biblioteka otrzymała od spadkobierców Stryjeńskiej oraz od jej bratanka materiały uzupełniające spuściznę (sygn. rkps Przyb. 217/05, 34–36/16, 39/16).
Źródło:
Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej; 2020, Special Issue; 287-293
0006-3940
2450-0410
Pojawia się w:
Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Spuścizna rękopiśmienna Zofii Stryjeńskiej (1891–1976) w zbiorach Biblioteki Jagiellońskiej
The Manuscript Legacy of Zofia Stryjeńska (1891–1976)
Autorzy:
Jaglarz, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571005.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Biblioteka Jagiellońska
Tematy:
Zofia Stryjeńska
spuścizna rękopiśmienna
manuscript legacy
Opis:
Zofia Stryjeńska – polska malarka, jedna z najbardziej znanych przedstawicielek art déco. Popularna przed II wojną światową artystka, kojarzona przede wszystkim ze sztuka użytkową, okres po 1945 roku spędziła na obczyźnie. Zachowany w Szwajcarii, w rękach najbliższej rodziny, fragment jej spuścizny rękopiśmiennej został przekazany Bibliotece Jagiellońskiej przez spadkobierców w 2014 roku. Składająca się z 57 jednostek spuścizna (BJ, sygn. rkps Przyb. 108–164/15) obejmuje: dokumenty osobiste, pamiętnik, fragmenty twórczości (ze szkicownikiem, autografem scenariusza baletu Korowaj oraz ze szkicami kostiumów do niego), korespondencję i listy, wycinki prasowe (przede wszystkim z recenzjami i reprodukcjami jej dzieł), materiały rodzinne. Spuścizna Zofii Stryjeńskiej została zaprezentowana na wystawie Stryjeńska. Portret ze słów, zorganizowanej w Bibliotece Jagiellońskiej w dniach 19 XI–18 XII 2015 roku. Już po jej zakończeniu Biblioteka otrzymała od spadkobierców Stryjeńskiej oraz od jej bratanka materiały uzupełniające spuściznę (sygn. rkps Przyb. 217/05, 34–36/16, 39/16).
Zofia Stryjeńska was one of the most famous Polish art déco painters. Known mainly for her work in the applied arts, she was very well known in Poland before World War II. In 1945 she left her native land to live abroad. It was only in 2014 that some of her manuscripts – which had been preserved by Stryjeńska’s closest family in Switzerland – were donated to the Jagiellonian Library. This donation consists of 57 units (BJ, sygn. rkps Przyb. 108–164/15) and includes Stryjeńska’s personal papers, her memoirs, fragments of her various works (inter alia her sketchbook, the manuscript of a scenario for the ballet Korowaj and sketches of the costumes for that ballet), her correspondence, press cuttings (mainly reviews and reproductions of Stryjeńska's works) and family notes and documents. The legacy of Zofia Stryjeńska was displayed at an exhibition entitled Stryjeńska. A Portrait Made of Words which was held at the Jagiellonian Library from 19th November to 18th December 2015. Stryjeńska’s nephew and her other heirs subsequently donated more items to the Library, which enriched the collection (shelfmarks: rkps Przyb. 217/05, 34–36/16, 39/16).
Źródło:
Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej; 2016, 66; 15-21
0006-3940
2450-0410
Pojawia się w:
Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Opracowywanie spuścizn w Archiwum Polskiej Akademii Nauk
Die Bearbeitung von Hinterlassenschaften im Archiv der Polnischer Akademie der Wissenschaften
Autorzy:
Krajewska, Hanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1039969.pdf
Data publikacji:
2008-06-27
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Nachlass
PAN
Sammlung
spuścizna
zbiór
legacy
repertory
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2008, 89; 35-42
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dział Archiwum ODZ
ARCHIVAL DIVISION, HISTORICAL MONUMENTS DOCUMENTATION CENTRE
Autorzy:
Lenard, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/536058.pdf
Data publikacji:
1971
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
dział archiwum ODZ
Teki Glinki
spuścizna Gerarda Ciołka
Opis:
The Archival Division, is responsible for -systematic research and inquiries made in archives, libraries, engraving and other illustrative material collections with the aim to gather the documentation and documentary source material for ithe history of Polish art, that of artistic sponsorship, history of conservation of monumental objects and their groupings. The selected materials are placed in inventory index cards according to general rules and principles adopted in archives. Each entry gives an orientation as to the .subject and scope of a .given manuscript or illustrative source while the signature enables an easy access to original in a place where it is preserved. The index card file thus being formed in the Centre as a result of ‘inquiries becomes a valuable source of scientific information for researchers and representatives of conservation authorities. The illustrative materials gathered in that way supply at the same time a basis for preparing .of subsequent volumes of a catalogue containing architectural drawings that are published within the series ”A” of Biblioteka Muzealnictwa i Ochrony Zabytków (Library of Museums and Monument Protection, series A). In addition, the Archival Division has at its disposal the .collections of its own which are named after the names of their founders. Within the contents of these collections a prevailing part is farmed by archival excerpltings lin form of manuscripts and by scientific heritage left iby the outstanding Polish researchers, as, for instance, Dr. Jan Glinka, who has gathered an immense material pertaining to artistic sponsorship of the Gryf-lBranicki family during the 18th century, or the .late Professor Gerard Ciołek, the most outstanding Polish expert lin the field of horticulture and the landscape protection. All the materials gathered by Archival Division are afiter their preparation made accessible to the interested specialists.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 1971, 4; 262-266
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„POTRZEBY INFORMACYJNE WSPÓŁCZESNEJ POLONII” Międzynarodowa konferencja, Francja, 14-16 października 2008 r.
“LES BESOINS EN INFORMATION DE LA POLONIA AUJOURD’HUI” International Conference, France, 14-16 October 2008
Autorzy:
Chmielewska, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/535389.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
potrzeby informacyjne współczesnej Polonii
informatyzacja bibliotek
spuścizna kulturowa Polonii
edukacja Polonii
Opis:
An international conference on the information requirements of Poles living abroad was held in Hénin-Beaumont on 14-16 October this year. The meeting was organised by Maison de la Polonia (Kongres Polonii Francuskiej) and the Institute of Information and Book Studies at the University of Warsaw. The project was supported by the Ministry of Culture and National Heritage and the Ministry of Education. The conference was attended by 126 Polonia representatives from 14 European countries and Russia, including 32 persons from Poland. The participants spoke for ministries, schools of higher learning, libraries and Polonia institutions. The papers considered three prime currents: the informatisation of libraries, the cultural heritage of Poles living abroad, and education. Next to a presentation of the papers, the organiser planned informal meetings, which turned out to be a relevant forum for the exchange of various experiences. In many cases, they also became the first direct encounter for persons who earlier had been collaborating for many years. Detailed information about the conference is to be found in material available on the Internet.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 2008, 1; 11-12
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Maur jako obcy w Hiszpanii? Między swojskością a odmiennością
The Moor as a Stranger in Spain? Between Sameness and Otherness
Autorzy:
Biernacka, Maja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2033711.pdf
Data publikacji:
2017-02-28
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Hiszpania
Islam
spuścizna/dziedzictwo
pamięć zbiorowa
tożsamość
Spain
Heritage/Legacy
Sameness
Otherness
Identity
Opis:
Celem artykułu jest ukazanie znaczenia historycznie kształtowanej, podpartej uproszczoną wizją relacji między chrześcijaństwem i islamem dychotomii „my” i „oni” w Hiszpanii, a w dalszej kolejności odniesienie jej do życia społecznego. Pomimo coraz bardziej wielokulturowego charakteru społeczeństwa Hiszpanii i jego sekularyzacji, prowadzącej do znaczącego spadku znaczenia chrześcijaństwa oraz Kościoła rzymsko-katolickiego jako źródła moralności oraz autorytetu, dychotomia ta pozostaje żywa w życiu społecznym. W tym kontekście na uwagę zasługuje zwłaszcza postrzeganie dziedzictwa islamu w kształtowaniu tożsamości mieszkańców kraju. Szczegółowym zamierzeniem artykułu jest próba systematyzacji wypowiedzi na ten temat na podstawie częściowo ustrukturyzowanych wywiadów, prowadzonych przeze mnie corocznie w Hiszpanii w latach 2010–2016. Na podstawie uzyskanego materiału wyodrębniam trzy robocze grupy stosunku wobec dziedzictwa islamu z odniesieniem do własnej tożsamości respondentów. Systematyzacja ta, a ponadto powiązanie stosunku do przeszłości z kwestiami tożsamościowymi stanowić mogą przyczynek do stawiania hipotez w szerzej zakrojonych badaniach empirycznych, zarówno w Hiszpanii, jak i w innych społeczeństwach, gdzie miały miejsce wielowiekowe procesy wypierania z pamięci zbiorowej znaczącego przez wieki wyznania lub rysu cywilizacyjnego.
The objective of the article is to present the meaning of a historically constructed dichotomy between “us” and “them” in Spain, based upon a simplified vision of the relation between Christianity and Islam, thereupon relating it to social life. Regardless of the increasingly multicultural character of the Spanish society, its secularization processes—leading to the decrease of the importance of Christianity and the Roman-Catholic Church as the source of morality and a number of other factors, this dichotomy remains vivid in social life. In this context, a special focus should be made on the perception of the Muslim heritage in constructing identities of Spaniards. A particular goal is an attempt to its systematization with reference to the identity of respondents upon semi-structured interviews conducted in Spain in the years 2010-2016. Drawing upon this material, three working categories of attitudes towards the heritage of Islam can be made with reference to respondents’ identity. They may serve as a contribution to hypothesis forming in a wide-scale empirical research in Spain or other societies where a significant religion had been disowned and eroded from the national memory over the centuries. 
Źródło:
Przegląd Socjologii Jakościowej; 2017, 13, 1; 90-109
1733-8069
Pojawia się w:
Przegląd Socjologii Jakościowej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
EWANGELIKALIA W ZBIORACH POLSKICH – PRÓBA TYPOLOGIZACJI
EVANGELICAL OBJECTS IN POLISH COLLECTIONS – ATTEMPT AT TYPOLOGY
Autorzy:
Anna, Seemann-Majorek,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/433422.pdf
Data publikacji:
2017-09-14
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
ewangelicy
spuścizna
kolekcje
dokumenty
ewangelikalia
protestantyzm
Evangelicals
legacy
collections
documents
Evangelical objects
Protestantism
Opis:
The article discusses the legacy of Protestantism in Poland and the Protestant collections preserved in museum institutions in Poland. The author presents the collections of Evangelical artefacts amassed in various ways and forms and at different times, which thus constitutes a preliminary typology of the legacy of the Reformation. For simplification, she defines Evangelical objects as all objects which are part of the broadly-understood Protestant legacy. The spectrum of these objects is very broad, ranging from artefacts in traditional museum institutions, through sacred places, works of art, technical monuments, ephemera, cemeteries, to virtual collections of audiovisual and digitised legal instruments. The examples quoted in the text do not exhaust the subject, but evidence the vastness and richness of the legacy acquired as a donation after the Reformation movement initiated by the Augustinian monk Martin Luther.
Artykuł podejmuje problematykę spuścizny protestantyzmu w Polsce i protestanckich zbiorów zachowanych w placówkach muzealnych w kraju. Autorka przedstawia zasób ewangelickich artefaktów gromadzonych w różny sposób, w różnej formie i w różnym czasie tworząc tym samym wstępną typologię reformacyjnego dziedzictwa. Wszelkie obiekty wchodzące w skład szeroko rozumianej protestanckiej spuścizny nazywa w uproszczeniu ewangelikaliami. Ich spectrum jest bardzo szerokie, począwszy od artefaktów w tradycyjnych placówkach muzealnych, przez budynki sakralne, dzieła sztuki, zabytki techniki, dokumenty życia społecznego, cmentarze, na wirtualnych kolekcjach dokumentów audiowizualnych i zdigitalizowanych aktach urzędowych kończąc. Przytoczone w tekście przykłady nie wyczerpują zagadnienia, a jedynie wskazują na ogrom i bogactwo spadku jaki otrzymaliśmy w darze po reformacyjnym ruchu zapoczątkowanym przez augustiańskiego mnicha Marcina Lutra.
Źródło:
Muzealnictwo; 2017, 58; 281-291
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Własność jako uprawnienie
The property as the authorisation
Autorzy:
Kiwak, Władysława
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/588085.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach
Tematy:
Dziedziczenie
Posiadanie
Prawa własności
Spuścizna
Uprawnienia
Własność
Entitlement
Heirdom
Heritage
Possession
Property
Property rights
Opis:
Własność przynależy do człowieka i rodzi się z podjęciem przez niego świadomej i celowej działalności. Wchodzi do zbiorowej pamięci i dorobku kulturowego narodu. Własność łączy się nie tylko z posiadaniem, ale i uprawnieniami. Od uprawnień i struktury praw własności zależy skłonność do akumulacji i gromadzenia. Brak dobrze zdefiniowanych praw własności hamuje rozwój cywilizacyjny.
The property belongs to the man. It brings forth in connection with taking conscious decision. The property becomes a part of the collective memory and cultural heritage of the nation. The property combines not only with possession but also with authorization. The tendency to accumulating depends on authorization and the structure of property rights. Human development is suppressed by the lack of well-defined property rights.
Źródło:
Studia Ekonomiczne; 2016, 260; 45-55
2083-8611
Pojawia się w:
Studia Ekonomiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ksiądz Jan Nepomucen Sobczyński (1861-1942) : (w stulecie urodzin)
Autorzy:
Librowski, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1048513.pdf
Data publikacji:
1961
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
rocznica
stulecie
spuścizna
życiorys
Ksiądz Jan Nepomucen Sobczyński (1861-1942)
anniversary
centenary
legacy
biography
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 1961, 2, 1-2; 323-330
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Spuścizny uczonych w zasobie Archiwum Archidiecezjalnego w Katowicach - wybrane problemy gromadzenia, opracowania oraz udostępniania
The heritage of the researchers in the resources of the Archdiocese Archives in Katowice – selected issues of gathering, processing and sharing
Autorzy:
Dudała, Halina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/943371.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Jerzego Kukuczki w Katowicach
Tematy:
kościelne archiwa historyczne
spuścizna kapłanów
archiwum prywatne
spuścizna archiwalna
gromadzenie archiwaliów
opracowanie archiwaliów
udostępnianie archiwaliów
church historical archives
priest’s legacy
private archives
archival legacy
gathering archival records
processing archival records
sharing archival records
Opis:
W kościelnych archiwach historycznych, gromadzących materiały archiwalne wytworzone przez jednostki organizacyjne Kościoła rzymskokatolickiego, przechowywane są także spuścizny po duchownych prowadzących działalność naukową. Status prawny tego rodzaju materiałów archiwalnych posiada ściśle określone konsekwencje zarówno w obszarze ich gromadzenia, opracowania, jak i udostępniania. Artykuł stanowi pierwszą próbę ukazania różnorodności spuścizn znajdujących się w Archiwum Archidiecezjalnym w Katowicach i zarysowania problemów związanych z tą specyficzną grupą źródeł archiwalnych.
In the church historical archives gathering archival materials created by organizational units of the Roman Catholic Church, the legacy of priest engaged in scientific activity is also preserved. The legal status of this sort of archival materials implies definite consequences in the area of gathering, processing as well as sharing. The article is the first attempt to show the variety of heritage placed in the Archdiocese Archives in Katowice, as well as to outline the problems related to this specific group of archival sources.
Źródło:
Bibliotheca Nostra. Śląski Kwartalnik Naukowy; 2019, 1(55); 12-24
2084-5464
Pojawia się w:
Bibliotheca Nostra. Śląski Kwartalnik Naukowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kwestia niezmienności spuścizny kanonicznej Kościoła w kontekście współczesnych wyzwań
The Issue of the Immutability of Church Canonical Law in the Context of Contemporary Challenges
Autorzy:
Kostiuczuk, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595035.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Church
contemporary moral issues
canonical legacy
dogmas
tradition
Kościół
współczesne problemy moralne
spuścizna kanoniczna
dogmaty
tradycja
Opis:
Today we face a number of ethical issues that cause controversy in their assessment. Some of them had already existed in history, other have arisen as a result of the development of modern technologies. Problems that had existed before are in large part addressed in the canonical legacy of the Church. However, they are now subject to the new evaluation. This involves the question of immutability of canonical law. Since the canons relate to dogmatic teaching, they cannot be changed in matters of doctrine. Dogmas express what is unchangeable in Revelation, whereas canons express what is variable in the historical forms. Canons therefore should not be dogmatized. History shows that some canons in the changing historical conditions became obsolete, also the new ones were formed. In some cases – although a few only – canons were changed. But this always happened in order to help a man in the pursuit of salvation. Therefore theologians developed different opinions on the concept of the immutability of canons. Despite the enormous canonical legacy, in case of new challenges there is not always a specific normative designation. According to the ancient practice, the Church should as soon as possible give answers to the burning issues to eliminate ambiguous and incorrect assessment of new phenomena. All this proves that the canonical works cannot be considered completed.
Współcześnie spotykamy się z wieloma problemami natury etycznej, które wywołują kontrowersje w ich ocenie. Jedne z nich istniały w historii, inne powstały w wyniku rozwoju nowoczesnych technologii. Problemy, które istniały wcześniej, mają w większości swoje określenie w spuściźnie kanonicznej Kościoła. Mimo to poddawane są nowej ocenie. Wiąże się to z kwestą niezmienności prawa kanonicznego. O ile kanony związane są z nauką dogmatyczną, nie mogą one podlegać zmianie w kwestiach doktrynalnych. Dogmaty wyrażają to, co niezmienne w Objawieniu, kanony natomiast to, co zmienne w formach historycznych. Kanonów nie należy więc dogmatyzować. Historia pokazuje, że niektóre kanony w zmieniających się uwarunkowaniach historycznych stawały się nieaktualne, powstawały też nowe. W niektórych przypadkach – choć jest ich tylko kilka – kanony zmieniały się. Dokonywało się to jednak zawsze po to, by pomagać człowiekowi w dążeniu do zbawienia. W opiniach teologów powstały więc różne koncepcje na temat niezmienności kanonów. Mimo ogromnej spuścizny kanonicznej, w przypadku nowych wyzwań nie zawsze istnieje konkretne określenie normatywne. Zgodnie ze starożytną praktyką Kościół powinien jak najszybciej dawać odpowiedź na palące problemy, by eliminować niejednoznaczną i niepoprawną ocenę nowych zjawisk. Wszystko to świadczy, że twórczość kanoniczna nie może być uważana za zakończoną.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2016, 16; 453-466
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Актуальные проблемы исследования религиозно-философского литературного наследия Григория Варсавы Сковороды
Current Issues of Research on Religious-Philosophical Legacy of Gregory Skovoroda
Aktualne problemy badań nad spuścizną religijno-filozoficzną Hryhorija Skoworody
Autorzy:
Betko, Irena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1877440.pdf
Data publikacji:
2019-10-24
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
aktualne problemy badawcze
Hryhorij Skoworoda
spuścizna religijno-filozoficzna
current issues of research
Gregory Skovoroda
religious-philosophical legacy
Opis:
Historia badań nad biografią i twórczością Hryhorija Skoworody trwa już ponad dwa stulecia. Tym nie mniej, spuścizna duchowa ukraińskiego myśliciela, jakże bogata w treści religijno-filozoficzne, nadal nie została zgłębiona w pełni przez naszych współczesnych. Pod względem poznawczo-teoretycznym, jednym z najbardziej skomplikowanych zagadnień w zakresie analizy dzieł Skoworody, wydaje się problem adekwatnej interpretacji mistycznego światopoglądu ich autora.
The history of research on the biography and artistry of Hryhorija Skoworoda has been in existence for more than two centuries. But the rich spiritual legacy of this author has not been thoroughly explored by our contemporaries. The most difficult problem is the study of the mystical worldview of Skoworoda, which is reflected in his religious-philosophical works.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2018, 66, 7; 161-176
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Z adresownika poetki. Śladami listów Kazimiery Iłłakowiczówny w bibliotekach polskich
From the addressbook and planner of a poetess. On the trail and through the letters written by Kazimiera Iłłakowiczówna currently held in Polish libraries
Autorzy:
Chuda, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/911571.pdf
Data publikacji:
2010-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Kazimiera Iłłakowiczówna
Epistolographical legacy
Literary correspondence
Poznań – 20th century
Spuścizna epistolograficzna
Korespondencja literacka
Poznań XX wiek
Opis:
Niniejszy artykuł porusza pomijane dotychczas w literaturze zagadnienie korespondencji wybitnej poetki i tłumaczki Kazimiery Iłłakowiczówny. Analiza charakteru spuścizny znajdującej się w czterech dużych bibliotekach: Bibliotece Kórnickiej PAN, Bibliotece Raczyńskich w Poznaniu, Wojewódzkiej i Miejskiej Bibliotece Publicznej w Bydgoszczy oraz Bibliotece Uniwersyteckiej w Poznaniu pozwala spojrzeć szerzej na problem niekompletnej i szczątkowej biografii poetki, równocześnie skupia tę rozproszoną dziś spuściznę. Bogata i różnorodna twórczość Kazimiery Iłłakowiczówny doczekała się wydania zbiorowego poezji (Toruń 1998) pod redakcją Jacka Biesiady i Aleksandry Żurawskiej--Włoszczyńskiej, inaczej jest z jej biografią. Zapomniany w historii literatury „słowik wileński” kryje się w swoich listach w archiwach zbiorów bibliotecznych. Bez Kazimiery Iłłakowiczówny barwna epoka międzywojenna wydaje się niekompletna. Traci mistrzynię osobliwej dyskrecji, metaforyzacji rzeczywistości oraz lekkiej ironii.
The present article discusses the correspondence of the distinguished poetess and translator, Kazimiera Iłłakowiczówna. In the literature of the subject these issues have not yet been addressed adequately and satisfactorily. An analysis of the nature of the written legacy of the poetess, currently housed in four large Polish libraries: Kórnik Library of the Polish Academy of Sciences, Raczyński Municipal Library in Poznań, Public Library in Bydgoszcz and Poznań University Library, allows us to have a broad outlook to issues related to the incomplete and fragmented biography of the poetess. At the same time, it makes it possible to integrate somehow this dispersed legacy. The rich and varied literary output of Kazimiera Iłłakiewiczówna has been finally integrated with the edition of a collection of her poems (Toruń, 1998, ed. Jacek Biesiada and Aleksandra Żurawska-Wołoszyńska. Unfortunately, this is not the case with Iłłakiewiczówna’s biography. The mysteries of the biographical past of the nearly forgotten “Wilno nightingale” still remain to be discovered in archives and library collections. Without Iłłakiewiczówna, the colourful epoch of the literary interwar period seems though to be incomplete. It clearly lacks the mistress of the singular discreetness, methaphorization of realities and her irony light as a breath.
Źródło:
Biblioteka; 2010, 14(23); 201-214
1506-3615
2391-5838
Pojawia się w:
Biblioteka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dom wiejski we wsi gminnej Rossosz we wspomnieniach mieszkańców (komunikat naukowy)
Inhabitants reminiscences of a country cottage in Rossosz (a research note)
Autorzy:
Bujnik, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/398257.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Politechnika Białostocka. Oficyna Wydawnicza Politechniki Białostockiej
Tematy:
dom wiejski
budownictwo ludowe
spuścizna architektoniczna
Polska północno-wschodnia
country cottages
vernacular architecture
architectural heritage
NE Poland
Opis:
W pracy zaprezentowano informacje o ludowej kulturze budowlanej we wsi Rossosz. Na podstawie wspomnień mieszkańców (Romana i Eugenii Bujnik) opisano zwyczaje i tradycje związane z użytkowaniem nieistniejącego już stuletniego domu w tej wsi. Potwierdzono, że forma i konstrukcja tego obiektu nawiązywały do dawnych tradycji budowlanych na terenie Lubelszczyzny i południowego Podlasia. Zarejestrowano kilka oryginalnych (w tym również nie znanych dotąd i nie potwierdzonych w literaturze) zwyczajów związanych z użytkowaniem domu.
The short research paper refers to vernacular building culture in Rossosz. The relevant lore sphere has been also studied, according to the memories and reminiscences of Roman Bujnik and Eugenia Bujnik, who used to inhabit an old house in that village (the house ceased to exist a few years ago). It is concluded, that the construction and forms of that house were rooted in the local building traditions; similarly, the lore was also relevant to the local traditions of home inhabiting. Nevertheless, a few unique vernacular traditions have been also revealed.
Źródło:
Architecturae et Artibus; 2015, 7, 1; 5-9
2080-9638
Pojawia się w:
Architecturae et Artibus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Soviet Legacy and Imagined Past Converge in Levant Battlefields
Sowieckie dziedzictwo i wyimaginowana przeszłość skupione na polu bitwy Lewantu
Autorzy:
Guliyev, Etibar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2042454.pdf
Data publikacji:
2021-12-29
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Identity
Soviet legacy
terrorism
path dependence
Central Asia
tożsamość
spuścizna sowiecka
terroryzm
zależność od drogi
Azja Centralna
Opis:
The article analyzes main drivers of the revitalization of the Soviet ideological narratives in Uzbekistan and Tajikistan. A key impetus for the study has been ever increasing number of the terrorist attacks claiming dozens of lives in Russia committed by Central Asian originated fighters as well as arrest of dozens of members of the various religious organizations banned in Uzbekistan and Tajikistan. The hypothesis rests on the assumption that ideological cacophony stemming from deep controversies embodied in the refashioned Soviet ideological narratives to me major cause of the problem. While employing the path dependence approach, I mainly point to interaction between the surge in the religious extremism and ideological disorientation caused by ideological disorientation in the region continuing since the breakdown of the Soviet Union in 1991 to address main research question “what are external implications of post-Soviet ideological narratives in Uzbekistan and Tajikistan?.” The paper finds out that the post-independent identity policies are not designed to build a new idea but to moot or keep at arms-length identities marginalized during the Soviet period. The Soviet legacy constitutes the core of the neo-ethnic identities introduced by former communist leaders just slightly refashioned with highly selective and politically motivated supplements. Sharp contradictions embodied in these narratives designed to ensure policy goals is among drivers of the ideological disorientation which in its turn acts as a breeding ground for the recruitment of Uzbek and Tajik youth to the global terrorist networks.
Artykuł analizuje główne siły napędowe rewitalizacji sowieckich narracji ideologicznych w Uzbekistanie i Tadżykistanie. Kluczowym bodźcem do podjęcia badań jest stale rosnąca liczba ataków terrorystycznych, w których zginęły dziesiątki ofiar śmiertelnych w Rosji, popełnio nych przez bojowników pochodzących z Azji Środkowej, a także aresztowania kilkudziesięciu członków różnych organizacji religijnych zakazanych w Uzbekistanie i Tadżykistanie. Hipoteza opiera się na założeniu, że ideologiczna kakofonia wywodząca się z głębokich kontrowersji zawartych w przerobionych sowieckich narracjach ideologicznych jest główną przyczyną problemu. Stosując podejście „path dependence”, wskazuję przede wszystkim na interakcję między gwałtownym wzrostem ekstremizmu religijnego a dezorientacją ideologiczną spowodowaną dezorientacją ideologiczną w regionie trwającą od rozpadu Związku Radzieckiego w 1991 roku, aby odpowiedzieć na główne pytanie badawcze: „Jakie są zewnętrzne implikacje postsowieckich narracji ideologicznych w Uzbekistanie i Tadżykistanie?” Z artykułu wynika również, że post-niepodległościowa polityka tożsamości nie ma na celu budowania nowej idei, ale dyskutowania lub trzymania na dystans tożsamości marginalizowanych w okresie sowieckim. Sowiecka spuścizna stanowi rdzeń tożsamości neoetnicznych wprowadzonych przez byłych przywódców komunistycznych, tylko nieznacznie przerobionych z wysoce selektywnymi i politycznie umotywowanymi dodatkami. Ostre sprzeczności zawarte w tych narracjach, mające na celu zapewnienie celów politycznych, są jednym z czynników napędzających ideologiczną dezorientację, która z kolei działa jak wylęgarnia rekrutacji młodzieży uzbeckiej i tadżyckiej do globalnych sieci terrorystycznych.
Źródło:
Przegląd Strategiczny; 2021, 14; 165-181
2084-6991
Pojawia się w:
Przegląd Strategiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zaangażowanie ks. prof. Wincentego Myszora w zagraniczne życie naukowe w świetle korespondencji zachowanej w Archiwum Archidiecezjalnym w Katowicach
Autorzy:
Tałuć, Katarzyna
Gołda, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33342598.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Wincenty Myszor (1941–2017)
patrology
manuscript legacy
academic career
Wincenty Myszor (1941-2017)
patrologia
spuścizna rękopiśmienna
kariera naukowa
Opis:
Celem artykułu jest zaprezentowanie wyników analizy korespondencji ks. prof. Wincentego Myszora z naukowymi instytucjami zagranicznymi i osobami prywatnymi przechowywanej w Archiwum Archidiecezjalnym w Katowicach. Badania miały charakter historyczny oraz bibliologiczny i przeprowadzono je przy użyciu przede wszystkim metod analizy zawartości, a także badania dokumentów. Materiały pochodziły z 6 jednostek spuścizny o sygnaturach od 169/1 do 169/6 z lat 1974-2008. Analiza zawartości treści archiwaliów pozwoliła scharakteryzować wyjazdy ks. W. Myszora na staże naukowe, kwerendy biblioteczne, kongresy, konferencje, sympozja międzynarodowe, wykłady gościnne. Wymieniono też międzynarodowe organizacje i stowarzyszenia, do których należał ks. W. Myszor. Wszystkie te fakty opisano w porządku rzeczowym, a następnie chronologiczno-topograficznym.Ustalono, że ks. W. Myszor wyjeżdżał na staże, prowadził kwerendy, wygłaszał wykłady w Johann-Adam-Möhler-Institut für Ökumenik w Paderborn, Franz Joseph Dölger-Institut zur Erforschung der Spätantike der Universität Bonn, Johannes Gutenberg Universität Mainz. Ksiądz W. Myszor jako znany koptolog wziął udział w Międzynarodowym Kongresie Koptologicznym (International Colloquium on the Future of Coptic Studies), który odbył się w Kairze w 1976 roku. Wyjazdy umożliwiły mu nawiązanie kontaktów z naukowcami zagranicznymi oraz pozwoliły na późniejszą organizację konferencji, odczytów w Polsce z udziałem badaczy m.in. z Niemiec i Francji.
The purpose of this article is to present the results of an analysis of the correspondence of Rev. Prof. Wincenty Myszor with scientific foreign institutions and private individuals stored in the Archdiocesan Archives in Katowice. The research was historical and bibliological in nature and was carried out using primarily content analysis methods, as well as document examination. The materials came from 6 legacy units with references 169/1 to 169/6 from the years 1974–2008. The analysis of the content of the archival records made it possible to characterize Rev. W. Myszor’s trips for scientific internships, library searches, congresses, conferences, international symposia, and guest lectures. International organizations and associations to which Rev. W. Myszor belonged are also listed. All these facts are described in factual and then chronological- topographical order.It has been established that Rev. W. Myszor went on internships, conducted queries, and gave lectures at Johann-Adam-Möhler-Institut für Ökumenik in Paderborn, Franz Joseph Dölger-Institutzur Erforschung der Spätantike der Universität Bonn, and Johannes Gutenberg Universität Mainz. As a well-known Coptologist, Rev. W. Myszor participated in the International Congress on Coptology (International Colloquium on the Future of Coptic Studies) held in Cairo in 1976. His travels enabled him to establish contacts with foreign scientists and allowed him to later organize conferences and lectures in Poland with the participation of researchers from Germany and France, among others.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2023, 121; 481-504
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Heritage of Janka Bryĺ: Lyrical Miniatures by Young Belarusian Writers
Autorzy:
McMillin, Arnold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/624827.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
contemporary, Belarusian, lyricism, miniatures, heritage, variety, fashion
współczesny, białoruski, liryczność, miniatury, spuścizna, moda
сучасны, беларускі, лірызм, мініяцюры, спадчына, мода
Opis:
This article considers the genre of prose lyrical miniatures, which Janka Bryĺ had made his own, in the work of young Belarusian writers. The material is based on those who began as poets, and those who followed what seems to have been a trend in Maladość at the turn of the century. These youthful works are notable for their thematic variety, and not all are lyrical in a way that Bryĺ would have recognized, but they affirm the genre’s durability.
Spuścizna Janki Bryla: liryczne miniatury młodych pisarzy białoruskichMistrzem miniatury w okresie radzieckim był Janka Bryl. W niniejszym artykule poddano analizie genologicznej miniatury liryczne w prozie młodych pisarzy białoruskich. Materiał badawczy stanowiły prace pisarzy, którzy rozpoczynali karierę literacką jako poeci, a także teksty autorów sięgających po tę formę i publikujących teksty na łamach czasopisma „Maładość” na przełomie wieków.  Nie wszystkie liryczne miniatury są „liryczne” w rozumieniu Janki Bryla, jednak właśnie ich różnorodność świadczy o żywotności tego oryginalnego gatunku.
У дадзеным артыкуле разглядаецца і аналізуецца жанр, майстрам якога ў савецкі перыяд з’яўляўся Янка Брыль, празаічнай лірычнай мініяцюры ў творах маладых беларускіх літаратараў. Матэрыял артыкула складаюць працы тых, хто распачынаў літаратурную кар’еру як паэт, а таксама пісьменнікаў, якія прытрымліваліся тэндэнцыі гэтага жанру, што прасочваецца ў часопісе “Маладось” на мяжы стагоддзяў. Не ўсе лірычныя мініяцюры “лірычныя” ў тым сэнсе, як гэта разумеў Янка Брыль, але менавіта іх разнастайнасць даказвае жывучасць гэтага арыгінальнага жанрy.
Źródło:
Studia Białorutenistyczne; 2017, 11
1898-0457
Pojawia się w:
Studia Białorutenistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Die deutschen Sprachinseln im Cholmer und Lubliner Land um die Wende vom 19. zum 20. Jahrhundert
German „Sprachinseln” in Chełm and Lublin Land at the turn of the 20th Century
Autorzy:
Wójcik, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1364836.pdf
Data publikacji:
2016-09-20
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego
Tematy:
: German colonists
cultural heritage
Chełm and Lublin Land
language islands
koloniści niemieccy
spuścizna kulturowa
Chełmszczyzna i Lubelszczyzna
enklawy
językowe
Opis:
The German colonies existing in Chełm and Lublin Land were enclaves, in terms of both language and religion. This was due to the fact that the Polonisation processes occurring there were much slower than in other cities. During World War I the colonies were destroyed and their population deported to Russia. After WWI the colonists began to rebuild their habitat and their existence as a cultural and religious society. In the 1920s and 1930s, the German colonies of the said territories became the interest of the “German East” explorers, who included it in the scope of research concerning the co called “Sprachinseln” in Eastern Europe.
Niemieckie enklawy językowe na Chełmszczyźnie i Lubelszczyźnie na przełomie XIX i XX w. Kolonie niemieckie na terenie Chełmszczyzny i Lubelszczyzny miały charakter enklaw zarówno pod względem językowym jak i wyznaniowym, ponieważ procesy polonizacyjne przebiegały tu zdecydowanie wolniej niż w miastach. W czasie I wojny światowej kolonie zostały zniszczone a ludność deportowana w głąb Rosji. Po I wojnie światowej koloniści przystąpili do odbudowy swoich siedzib i egzystencji w ramach struktury społecznej i religijnej. W latach 20. i 30. ubiegłego wieku kolonie niemieckie na omawianym terenie stały się przedmiotem zainteresowania badaczy „niemieckiego Wschodu”, którzy włączyli ten teren w zakres swoich badań dotyczących tzw. niemieckich „Sprachinseln” w Europie Wschodniej.
Źródło:
Studia Germanica Gedanensia; 2016, 35; 42-52
1230-6045
Pojawia się w:
Studia Germanica Gedanensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Inwentarz spuścizny malarskiej Imeldy Neugebauer OP
Autorzy:
Świętochowski, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047705.pdf
Data publikacji:
1975
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
spuścizna
inwentarz
malarstwo
dominikanki
XX wiek
Gródek
Kraków
archiwum
heritage
inventory
painting
Dominican nuns
20th century
Krakow
archive
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 1975, 31; 209-224
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Popularyzacja architektury z przełomu XIX i XX w. jako elementu tożsamości kulturowej miast, na przykładzie Bydgoszczy
Popularization of architecture from the turn of 19th and 20th century and its meaning for the cultural identity of towns, using Bydgoszcz as the example
Autorzy:
Bręczewska-Kulesza, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/369881.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie. Wydawnictwo Uczelniane ZUT w Szczecinie
Tematy:
popularyzacja architektury
dziedzictwo kulturowe
spuścizna kulturowa
popularization of architecture
architecture of 19th and 20th c.
cultural heritage
Opis:
W artykule poruszono zagadnienia dotyczące problemów związanych popularyzacją architektury z przełomu XIX i XX stulecia w szerokich kręgach społecznych. Jest to szczególnie trudne w miastach o złożonej, wielonarodowościowej historii. Różne formy upowszechniania wiedzy o architekturze pokazano na przykładzie Bydgoszczy, miasta którego większość tkanki miejskiej pochodzi z okresu zaborów pruskich. Dzięki projektom mającym na celu popularyzację architektury, przestaje ona być tylko poniemiecką spuścizną, a staje się częścią lokalnego dziedzictwa kulturowego.
The article is about problems with popularization knowledge about buildings erected in XIX and at the beginning of XX century. It is very hard, especially in the cities with multicultural history. The example of that kind of city, is Bydgoszcz. The point of this article is to show projects about popularization of the architecture in Bydgoszcz.
Źródło:
Przestrzeń i Forma; 2009, 11; 77-82
1895-3247
2391-7725
Pojawia się w:
Przestrzeń i Forma
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Directions in the research of the legacy of Sabina Grzegorzewska of the Gostkowskis (based on the material of the Scientific Library of the PAAS and the PAS in Cracow)
Kierunki opracowywania spuścizny Sabiny z Gostkowskich Grzegorzewskiej (na podstawie materiałów Biblioteki PAU i PAN w Krakowie)
Autorzy:
Berkan-Jabłońska, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1041944.pdf
Data publikacji:
2019-12-31
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Grzegorzewska
pamiętniki polskie XIX wieku
archiwum osobiste
spuścizna
krytyka genetyczna
19th century Polish diaries
personal archives
literary legacy
genetic criticism
Opis:
The aim of the article was to describe the collection of manuscripts preserved in the family archives as a memorial to Sabina Grzegorzewska née Gostkowska, a 19th‑century writer, which are currently in the possession of The Scientific Library of the PAAS and the PAS in Cracow. That analysed archival legacy consists of various documents, which include a few letters, several rough drafts with notes and quotations on Grzegorzewska’s philosophical and religious lectures, excerpts from her dissertations, and drafts and fair copies of novels and memoirs. The article presented their content and material condition. The prospects for further processing of that legacy were also discussed. An important issue is the question on the importance of the task for the history of Polish literature of the 19th century, especially with regard to the creator of minorum gentium. According to the author of the article, it would be reasonable to link the methods of the analysis of avant-textes, adopted in genetic research, with the proposals of the so-called cultural genetics.
Celem artykułu jest prezentacja dokumentów rękopiśmiennych stanowiących spuściznę dziewiętnastowiecznej pisarki, Sabiny Grzegorzewskiej. Zespół materiałów, na który składają się listy, notatki z lektur, brudnopisy i czystopisy rozpraw, powieści oraz pamiętników, znajduje się aktualnie w zbiorach Biblioteki Naukowej PAU i PAN w Krakowie. Artykuł przedstawia wstępnie ich zawartość, stan materialny, związki z wersjami drukowanymi za życia autorki i tuż po jej śmierci, a także omawia perspektywy dalszych etapów opracowywania tej spuścizny. Ważną kwestią jest pytanie o znaczenie podjętego zadania dla historii polskiego piśmiennictwa XIX wieku, zwłaszcza w odniesieniu do twórcy minorum gentium. Zdaniem autora artykułu, zasadne byłoby powiązanie metod analizy przedtekstów, przyjętych w badaniach genetycznych, z propozycjami tzw. genetyki kulturowej.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2019, 55, 4; 9-30
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Spuścizna Karola Kiebel Kobarskiego jako źródło do dziejów, organizacji i działalności Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” w Cieszynie
The legacy of Karol Kiebel Kobarski as source material for history, organization and activities of "Sokół" Gymnastic Society in Cieszyn
Autorzy:
Laskowska, Agnieszka
Hajewski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11364332.pdf
Data publikacji:
2020-10-30
Wydawca:
Archiwum Główne Akt Dawnych
Tematy:
Karol Kiebel Kobarski
spuścizna
Towarzystwo Gimnastyczne „Sokół” Śląsk Cieszyński
polska myśl narodowa
archival legacy
”Sokół” Gymnastic Society
Cieszyn Silesia
Polish national thought
Opis:
Karol Kiebel Kobarski był działaczem polskich organizacji społecznych na Śląsku Cieszyńskim. Jako naczelnik miejscowego gniazda Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” zorganizował drużyny sokole, z których podczas I wojny światowej powstał Legion Śląski. Była to formacja bojowa walcząca u boku armii austro-węgierskiej na froncie wschodnim. Za swą działalność w latach II wojny światowej został aresztowany i osadzony przez Niemców w nazistowskich obozach koncentracyjnych. Spuścizna dokumentacyjna Kobarskiego przechowywana jest w Archiwum Państwowym w Katowicach Oddział w Cieszynie oraz w Książnicy Cieszyńskiej. Są to pamiętniki, fotografie, mapy, druki ulotne, odznaczenia. Artykuł omawia strukturę i zawartość tej spuścizny oraz analizuje ją jako źródło do kształtowania się polskiej myśli narodowej na Śląsku Cieszyńskim. Działalność Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” sprowadzała się do budowania i utrwalania postaw patriotycznych oraz wzmacniania poczucia odrębności narodowej Polaków. Gromadząc materiały dotyczące tej organizacji Kobarski zebrał źródła ilustrujące metody i sposoby pracy nad kształtowaniem polskiej świadomości narodowej. Ten ogromny wysiłek edukacyjno-wychowawczy odbywał się na płaszczyźnie sportowej, kulturalnej i politycznej. Kształtowanie się polskiej myśli narodowej na Śląsku Cieszyńskim pociągnęło za sobą narodową emancypację i doprowadziło do włączenia jego części do niepodległej Polski.
Karol Kiebel Kobarski was an activist of Polish social organizations in Cieszyn Silesia. As the head of the local ‘nest’ of the ”Sokół” [literally: Falcon] Gymnastic Society, he organized Falcon Teams, which subsequently were transformed into the Silesian Legion during the First World War. It was a combat formation fighting alongside the Austro-Hungarian army on the Eastern front. As a result of his activity during World War II he was arrested and imprisoned in Nazi concentration camps by the Germans. Kobarski’s documentary legacy is stored in Cieszyn Branch of the State Archives in Katowice and in Cieszyn Library. It includes memoirs, photographs, maps, ephemeral prints and distinctions. The article discusses the structure and content of this legacy and analyses it as a source material for history of shaping Polish national thought in Cieszyn Silesia. The activities of the ”Sokół” Gymnastic Society came down to building and consolidating patriotic attitudes and strengthening the sense of national identity of Poles. By collecting materials concerning this organization, Kobarski collected sources illustrating methods and ways of working on shaping Polish national awareness. This enormous educational and upbringing effort had taken place in sports, cultural and political dimensions. The formation of Polish national thought in Cieszyn Silesia entailed national emancipation and led to partial incorporation of Cieszyn Silesia into sovereign Poland.
Źródło:
Miscellanea Historico-Archivistica; 2020, 27; 167-180
0860-1054
Pojawia się w:
Miscellanea Historico-Archivistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zofia Florczak i jej spuścizna w zbiorach specjalnych Książnicy Pedagogicznej im. A. Parczewskiego w Kaliszu
Zofia Florczak and her legacy in the special collection of the Alfons Parczewski Pedagogical Library in Kalisz
Autorzy:
Celer, Bogumiła
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/472175.pdf
Data publikacji:
2020-07-06
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii
Tematy:
Zofia Florczak
Książnica Pedagogiczna im. A. Parczewskiego w Kaliszu
kobiety
harcerstwo
spuścizna rękopiśmienna
Alfons Parczewski Pedagogical Library in Kalisz
women
scouting
manuscript legacy
Opis:
The article aims to commemorate Zofia Florczak (1912-1996), a teacher with a Ph.D. in Polish philology, a scoutmaster, the last chief of the Polish Scouting Association for Girls before it was taken over and dissolved by the communist authorities. In 1954 she started working at the Institute of Literary Research of the Polish Academy of Sciences, the Laboratory of Theoretical Poetics and Literary Language. She is the author of studies of the history of female scouting, researcher of the history of linguistics, and the author of valuable works in this field. The aim of the paper is also to present the legacy of Z. Florczak, preserved in the special collection of the Alfons Parczewski Pedagogical Library in Kalisz. Her heritage consists of workshop materials, notes, typescripts of her works, correspondence, as well as other materials related to her interests and scientific activity.
Źródło:
Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi; 2020, 14, 2; 305-316
1897-0788
2544-8730
Pojawia się w:
Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Archiwum literackie Wincentego Różańskiego w świetle założeń krytyki genetycznej
The literary archives of Wincenty Różański in view of the assumptions of genetic criticism
Autorzy:
Przybyszewska, Alicja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/912347.pdf
Data publikacji:
2017-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Wincenty Różański – literary output
Raczynski Library – collections
genetic criticism
pre-text
Wincenty Różański – spuścizna literacka
Biblioteka Raczyńskich – zbiory
krytyka genetyczna
przed-tekst
Opis:
Tekst prezentuje spuściznę literacką Wincentego Różańskiego jako materiał badawczy dla krytyki genetycznej. Jest to metodologia pracy dokumentacyjnej, interpretacji i edycji, stawiająca w polu zainteresowania analizę genetyczną tekstu, przygotowanie genetycznego dossier oraz edycję, której celem jest rekonstrukcja etapów powstawania tekstu w formie cyfrowego wydania naukowego. Krytycy genetyczni poddają zatem wnikliwemu oglądowi bruliony i autografy, wprowadzają do badawczego instrumentarium pojęcie przed-tekstu, na który składają się różne wersje tekstu oraz wszelkie notatki i uzupełnienia autora, znajdujące się w obrębie rękopisu. Owe warianty, nie tekst zwany ostatecznym, stanowią w tej koncepcji klucz do zrozumienia procesu twórczego i odkrycia innej historii literatury niż ta, którą ustanawia się na podstawie drukowanego dorobku twórców. Archiwum twórcze Różańskiego, znajdujące się w zbiorach Ośrodka Dokumentacji Wielkopolskiego Środowiska Literackiego (Domu Literatury Biblioteki Raczyńskich), tworzą setki nieopublikowanych, pozostawionych w rękopisach wierszy poety. Stanowią one znakomity materiał do analizy i – być może – wydania genetycznego, którego koncepcję dotyczącą ineditów zaproponował francuski teoretyk badania genezy Pierre-Marc de Biasi.
The author discusses the literary output of Wincenty Różański presenting it as appropriate study material for genetic criticism. Genetic criticism is one of the most interesting approaches to the interpretation of texts and to the reconstruction of creative process. It is a kind of a methodology of examining tangible documents such as writer’s notes, drafts and corrections to help interpret the movement of writing that must be inferred from them and is primarily focused on the genetic analysis of the text, preparation of a genetic dossier and an investigation that is aimed at a reconstruction the stages in the origination of a text in the form of a digital research edition. Genetic critics are then primarily interested in notes and autographs in their penetrative scrutiny, introducing to the research apparatus the notion of the pre-text that is composed of different versions of the text and all notes and amendments of the author that surround the manuscript. All those variants, and not the text itself, that is called the ultimate text, constitute the key to understand the process of creation and the discovery of an alternative history of literature as opposed to the one that has been established solely on the basis of printed output of authors. The Różański Archive, currently held in the collection of the House of Literature at the Municipal Raczynski Library in Poznan, is composed of virtually hundreds of unpublished poems, still in hand-written form, written by the poet. In all, they constitute an excellent material for analysis and, possibly, a prospective genetic edition, a concept of which, in relation to inedits (unpublished materials), has been proposed by the French theoretician Pierre-Marc de Biasi.
Źródło:
Biblioteka; 2017, 21(30); 101-122
1506-3615
2391-5838
Pojawia się w:
Biblioteka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polish Theatre in the Time of War (1939–1945). Fight—Will to Survive—Losses—Legacy
Teatr polski w czasach II wojny światowej (1939–1945). Walka – wola przetrwania – straty – spuścizna
Autorzy:
Braun, Kazmierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2030669.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
underground theatre
boycott
soldier’s theatres
material losses
human losses
spiritual losses
legacy
teatr podziemny
bojkot
teatry żołnierskie
straty materialne
straty ludzkie
straty duchowe
spuścizna
Opis:
During World War II Polish theatre people took an active part in the fight with both Germany and the Soviet Union. Several of them fought with a weapon inhand as officers and soldiers of Polish armies in the September 1939 campaign, later as combatants of the Home Army (AK), and also within Polish armed forces fighting abroad. Many more fought with a weapon of the word. While boycotting German sponsored stages in the General Government, they created the whole network of small underground theatre groups. Two major centers of this activity were Warsaw, where the Clandestine Theatre Council (Bohdan Korzeniewski, Leon Schiller, Edmund Wierciński and others) organized and sponsored underground theatre productions and acting studios, and Kraków with The Rhapsodic Theatre (led by Mieczysław Kotlarczyk), The Independent Theatre (led by Tadeusz Kantor), and a circle of artists and apprentices gathered around Juliusz Osterwa, who frequently gave one-man shows. Productions were also prepared in German oflags and concentration camps. The great actor Stefan Jaracz performed for fellow inmates in Auschwitz, Zofia Rysiówna in Ravensbrück, and Roman Niewiarowicz in Dachau. Such productions were recorded also in Soviet camps (gulag system). Soldier theatres were organized at the Gen. Anders Second Corp, then also at the Polish forces underSoviet command. Losses of Polish theatre due to the war were staggering. In terms of material losses, The National Theatre in Warsaw was bombed by the Lufwaffe on September 19, 1939, and eventually Poland lost about 70% of theatre buildings standing in August 1939, plus their libraries, sets and costumes magazines, etc. In terms of human losses, about 300 theatre professionals died (out of about 2000 in 1939). Some were killed in military actions, some murdered in either German or Soviet camps. The losses in the spiritual domain were uncountable. Theatre artistswere deprived of the possibility to perform, thus executing their profession and vocation. Theatre spectators were left without their artistic nourishment. The struggles, sacrifices, and deeds of the war-time Polish theatre had a profound influence on the history of Polish theatre of the second half of the 20th century. They were not only an important element of the nation’s war-effort, but—indirectly— contributed to the restoration of Poland’s freedom at the end of the 20th century.
W czasach II wojny światowej polscy ludzie teatru wzięli aktywny udział w walce zarówno z Niemcami, jak i Związkiem Sowieckim. Wielu z nich walczyłoz bronią w ręku w Kampanii Wrześniowej 1939 r., a potem jako żołnierze Armii Krajowej. Niektórzy służyli w Polskich Siłach Zbrojnych za granicami kraju. Prawie całe środowisko teatralne (z małymi wyjątkami) walczyło natomiast bronią słowa. Bojkotując przedstawienia oficjalnie dozwolone przez okupanta niemieckiego i starając się nie poddać zarządzeniom okupanta sowieckiego, ludzie teatru stworzyli sieć teatru podziemnego na terenie całego kraju. W Warszawie utworzono Tajną Radę Teatralną (Bohdan Korzeniewski, Leon Schiller, Edmund Wierciński i inni), grano tajne przedstawienia i prowadzono tajne studia aktorskie. W Krakowie działały podziemnie: Teatr Rapsodyczny (prowadzony przez Mieczysława Kotlarczyka), Teatr Niezależny (stworzony przez Tadeusza Kantora), oraz środowisko skupione wokół Juliusza Osterwy, który dawał przedstawienia „teatru jednego aktora”, uczyłaktorstwa, prowadził kursy w seminariach duchownych oraz spisał plany powołania dwóch zakonów teatralnych, zwanych „Genezja” i „Dal”. Przedstawienia były również przygotowywane w niemieckich oflagach oraz obozach koncentracyjnych. Stefan Jaracz występował dla współwięźniów w Auschwitz, Zofia Rysiówna w Ravensbrück, Roman Niewiarowicz w Dachau. Podobne, choć rzadsze przedstawienia zanotowano także w sowieckich obozach dla oficerów i w łagrach. Teatry grające dla żołnierzy oraz polskich cywilów powstały w 2 Korpusie gen. Władysława Andersa i innych polskich formacjach wojskowych na Zachodzie, a także przy polskim wojsku pod komendą sowiecką. Straty materialne teatru polskiego spowodowane wojną były ogromne. Teatr Narodowy w Warszawie został zbombardowany przez Luftwaffe 19 września 1939 r. Ogólnie Polska straciła ok. 70% budynków teatralnych oraz teatralne biblioteki, magazyny dekoracji i kostiumów itp. Straty ludzkie wyniosły ok. 300 zawodowych ludzi teatru (na ok. 2000 w 1939 r.). Niektórzy padli w walkach (jak Ludwik Berger). Inni zostali zamordowanych w więzieniach (jak Nina Veight) i obozach niemieckich (jak Mieczysław Węgrzyn) lub sowieckich (jak Eugeniusz Bodo). Straty duchowe są nie do policzenia: artyści zostali pozbawieni możliwości realizowania swego powołania i praktykowania zawodu, a widzowie strawy duchowej i przeżyć artystycznych. Walka, ofiary, działania i plany ludzi teatru czasu wojny miały głęboki wpływ na historię polskiego teatru w II połowie XX w. Przyczyniły się – choć nie bezpośrednio – do przechowania polskiej tożsamości narodowej w czasach rządów komunistycznych i do odzyskania przez Polskę niepodległości w końcu XX w.
Źródło:
Tematy i Konteksty; 2020, 15, 10; 507-521
2299-8365
Pojawia się w:
Tematy i Konteksty
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Imigranci w polskich miastach. Przykład Pabianic w regionie łódzkim
Autorzy:
Jakóbczyk-Gryszkiewicz, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1394575.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
imigracja
imigranci
cudzoziemcy
mniejszości narodowe
mniejszości etniczne
spuścizna
kierunki imigracji
Pabianice
region łódzki
immigration
immigrants
foreigners
national minorities
ethnic minorities
heritage
immigration directions
Łódź region
Opis:
Celem pracy jest prezentacja ruchów imigracyjnych w Pabianicach, które są jednym z miast regionu łódzkiego. W związku z rozwojem przemysłu cudzoziemcy przybywali tam od początków XIX w. Dzięki nim miasto rozwinęło się jako znaczący ośrodek przemysłu włókienniczego, a oni sami oraz ich potomkowie stali się jego obywatelami. Drugim okresem intensywnego napływu cudzoziemców był początek XXI w., zwłaszcza czas po wstąpieniu Polski do Unii Europejskiej (UE). W poszukiwaniu pracy do Pabianic przybyli najliczniej cudzoziemcy spoza UE, głównie z Ukrainy i z Indii. Hindusi pracują we własnych hurtowniach tkanin oraz osiedlają się na dłużej, zaś Ukraińcy i inne nacje znajdują zatrudnienie w handlu, gastronomii, przemyśle i na budowach w systemie rotacyjnym – pracują w Polsce, wracają do własnego kraju i ponownie przyjeżdżają do Polski. Mieszkańcy Pabianic dostrzegają zarówno spuściznę cudzoziemców dziewiętnastowiecznych, jak i działalność obecnych imigrantów. Ich stosunek do cudzoziemców jest na ogół pozytywny.
The aim of this work is to present immigration processes in Pabianice, one of the towns in the Łódź region. Foreigners, mostly Germans, were arriving here from the beginning of the 19th century in connection with industrial development. They contributed to the growth of this city when it was becoming a major centre of the textile industry and later they and their descendants became its citizens. The second period of intensive immigration is the beginning of the 21st century after Poland’s accession to the EU. The majority of present-day immigrants are arriving from outside the EU, mainly from Ukraine and India. Those from India, who settle for a longer time, work in their wholesale clothing outlets, while Ukrainians and representatives of other nations find work in trade, catering, manufacturing and construction on a temporary basis – returning home and coming back again. Today, the residents of Pabianice appreciate the effects of the activity of both 19th century and present-day immigrants. Generally, their attitude to foreigners has been positive.
Źródło:
Konwersatorium Wiedzy o Mieście; 2020, 33, 5; 71-80
2543-9421
2544-1221
Pojawia się w:
Konwersatorium Wiedzy o Mieście
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ks. Ignacy Polkowski (1833-1888) w świetle jego spuścizny przechowywanej w Archiwum Kapitulnym na Wawelu
Autorzy:
Urban, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2158299.pdf
Data publikacji:
2022-12-22
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
chapter archives in Kraków
Rev. Ignacy Polkowski
Wawrzyniec Polkowski
Diocese of Kraków
archival legacy
archiwum kapitulne w Krakowie
ks. Ignacy Polkowski
diecezja krakowska
spuścizna archiwalna
Opis:
Życie i działalność ks. Ignacego Polkowskiego w świetle jego dokumentów osobistych przechowywanych w archiwum kapitulnym na Wawelu można sprowadzić do trzech miejsc: archiwów, bibliotek i muzeów kościelnych. Już jako student zaczął gromadzić księgozbiór, który ostatecznie liczył ok. 10 000 dzieł i był bogaty w inkunabuły, polonika XVI wieku, kopernikana i starodruki. Tematycznie miał charakter zbioru teologicznego i historycznego. Po powstaniu styczniowym, gdy ks. I. Polkowski osiadł w majątku hrabiów Skórzewskich w wielkopolskim Lubostroniu, został bibliotekarzem porządkującym ich zbiory. W wyniku kulturkampfu musiał opuścić Wielkopolskę i przybył do Krakowa, gdzie został dyrektorem archiwum kapitulnego na Wawelu. Rozpoczął wówczas porządkowanie jego zasobu i edytowanie najcenniejszych dokumentów. Jego praca (1878-1888) odcisnęła silne piętno na tej instytucji. Odtąd mówi się o archiwum przed I. Polkowskim i po I. Polkowskim. Duchowny w czasie pracy w Lubostroniu brał udział w pracach archeologicznych, które dostarczyły wielu obiektów dla muzeów archeologicznych. Równocześnie zajmował się medalierstwem. Przedstawiony biogram ks. I. Polkowskiego powstał na podstawie materiałów archiwalnych dotychczas niedostępnych dla historyków, a znajdujących się w archiwum kapitulnym w Krakowie. Są to dokumenty osobiste ks. I. Polkowskiego gromadzone przez niego samego. Dlatego też prezentowany artykuł jest najbardziej szczegółowym opublikowanym biogramem tego kapłana. Przybliżono w nim działalność naukową ks. I. Polkowskiego, realizowaną najpierw w środowisku warszawskim, następnie poznańskim, a na końcu krakowskim. Przedstawiono go również jako świadka przełomowych wydarzeń na ziemiach polskich w XIX wieku: powstania styczniowego w Warszawie, kulturkampfu w Wielkopolsce, a w Krakowie – autonomii galicyjskiej i m.in. powstania Akademii Umiejętności.
The life and activities of Rev. Ignacy Polkowski, in light of his personal documents stored in the Wawel Chapter Archives, can be summarised by referring to three places: archives, libraries and church museums. Already as a student, he began accumulating a book collection that eventually numbered about 10,000 works and was rich in incunabula, 16th-century polonica, Copernican works and old prints. Thematically, it had the character of a theological and historical collection. After the January Uprising, when Rev. I. Polkowski settled in the estate of the Counts of Skórzewski family in Lubostroń in Greater Poland, he became a librarian organizing their collections. As a result of Kulturkampf, he had to leave Greater Poland and arrived in Kraków, where he became director of the Wawel Chapter Archives, and began arranging its resources and editing the most valuable documents. His work (1878–1888) left a lasting mark on the institution. Henceforth, the archive has been referred to either before I. Polkowski or after I. Polkowski. While working in Lubostroń, the clergyman took part in archaeological work that provided many objects for archaeological museums. At the same time, he was involved in medal making. The presented biographical note of Rev. I. Polkowski was developed on the basis of archival materials hitherto unavailable to historians, located in the chapter archives in Kraków. These are the personal documents of Rev. I. Polkowski collected by himself, which make the article presented hereunder his most detailed published biography. It outlines the scientific activities of Rev. I. Polkowski, carried out first in Warsaw, then in Poznań, and finally in Kraków. He was also presented as a witness to landmark events in the Polish lands in the 19th century: the January Uprising in Warsaw, Kulturkampf in Greater Poland, the Galician autonomy in Kraków, and the establishment of the Polish Academy of Learning, to mention a few.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2022, 119; 437-457
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Лінгвокреативність Лесі Українки в її еґо-текстах (на матеріалі епістолярію поетеси (1870-1890) та її роздумів про листи в художніх текстах)
Lesia Ukrainka’s linguistic creativity in her ego-texts (based on the poetess’s epistolary works (1870-1890) and her reflections on the letters in fiction texts)
Kreatywność językowa Łesi Ukrainki w jej ego-tekstach (na materiale spuścizny epistolarnej poetki z lat 1870-1890 oraz na podstawie analizy tekstów literackich jej autorstwa)
Autorzy:
Kosmeda, Tetiana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1877416.pdf
Data publikacji:
2019-10-24
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
ego-tekst
praktyka epistolarna
spuścizna epistolarna
maniera epistolarna
„biografia językowa”
intertekstualność
idiostyl
ego-text
epistolary activity
epistolary inheritance
epistolary behavior
„language biography”
intertextuality
idiostyle
Opis:
Artykuł porusza kwestię swoistości spuścizny epistolarnej Łesi Ukrainki. Przeanalizowano jej ego-teksty, w których wyodrębniono charakterystyczne cechy kreatywności językowej poetki, specyfikę odczuwania świata itp. Takie ujęcie tematu pozwoliło prześledzić biografię „językową” poetki, jej intertekstualizm, kompetencje słowotwórcze, właściwości idiostylu epistolarnego czy wręcz cechy osobowościowe. Proces pisania listów pojawił się także w twórczości literackiej Łesi Ukrainki jako jeden z fenomenów aktywności człowieka. Szczegółowa analiza dowodzi, że właśnie na tym polu poetka przejawiała swą skłonność do eksperymentów, a także zaprezentowała swoje poglądy na temat zarówno otaczającego świata, jak i literatury i kultury.
The article focuses on the peculiarities of the epistolary inheritance of Lesia Ukrainka. Her texts have been analyzed in which the linguistic creativity of the writer has been singled out. The peculiarities of her vision of the world, her feeling of the world, L. Ukrainka’s „language” biography, the specificity of the intertextuality, the ability of the word creativity, the features of the epistolary idiostyle, the signs of the epistolary behavior, the traits of character etc. have been analyzed. The process of writing the letters was represented in her creative work in which she eulogized the epistolary activity. The letter was considered by her as a phenomenon of a human being activity. The analysis illustrates the following: the epistolary inheritance of the poetess indicates her inclination to experiments; the analysis also represents Lesia Ukrainka’s views on environment, linguistic political problems, the aspects of translation studies and culturology.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2018, 66, 7; 89-107
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Unknown Canadian Polonica – William John Rose and his archival legacy
Autorzy:
Pudłocki, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/783444.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Umiejętności
Tematy:
William John Rose, archival legacy (fond), The University of British Columbia Archives, Polonica, Canada
William John Rose, spuścizna, The University of British Columbia Archives, polonika, Kanada
Opis:
The author discusses the archival legacy of William John Rose (1885–1968), a Canadian Slavist, historian and sociologist, showing its usefulness in researching the history of science and the relations between Polish scholars and scientists from Anglo-Saxon countries. Due to the distance of Vancouver from Poland, the Rose Fond collected in the Archives of the University of British Columbia (Canada) has not been the subject of interest of Polish scholars so far, but it is worth noting due to its richness and thematic diversity.
Autor omawia archiwalną spuściznę Williama Johna Rose’a (1885–1968), kanadyjskiego slawisty, historyka i socjologa, pokazując jej przydatność do badań nad historią nauki oraz relacjami uczonych polskich z uczonymi z krajów anglosaskich. Ze względu na oddalenie Vancouver od Polski kolekcja zgromadzona w Archiwum Uniwersytetu Kolumbii Brytyjskiej nie była do tej pory przedmiotem zainteresowań polskich uczonych, warta jest jednak zauważenia ze względu na swoje bogactwo i różnorodność tematyczną.
Źródło:
Studia Historiae Scientiarum; 2019, 18
2451-3202
Pojawia się w:
Studia Historiae Scientiarum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Verba volant, scripta manent. Spuścizna dokumentacyjna powstania styczniowego
Verba Volant, Scripta Manent: Documentary Legacy of the January Uprising
Autorzy:
Krochmal, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31232829.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
powstanie styczniowe
archiwa państwowe
spuścizna dokumentacyjna
duchowieństwo w powstaniu styczniowym
tajemne państwo polskie
January Uprising
state archives
documentary heritage
clergy in the January Uprising
secret Polish state
Opis:
Celem niniejszego artykułu jest przypomnienie skomplikowanych losów spuścizny dokumentacyjnej powstania styczniowego oraz ocena jej obecnego potencjału badawczego. Szczególną uwagę poświęcono materiałom źródłowym dotyczącym roli w powstaniu styczniowym Kościołów różnych wyznań, postawy hierarchii kościelnej wobec toczących się wydarzeń oraz udziału duchowieństwa w działaniach powstańczych. Przedmiotem zainteresowania były zarówno materiały archiwalne zgromadzone przez archiwa i instytucje pamięci w Polsce, jak i poza jej obecnymi granicami. Twórcami spuścizny dokumentacyjnej powstania styczniowego były zarówno organy władzy utworzonego państwa podziemnego i osoby zaangażowane w ruch powstańczy, jak i władze zaborcze. Najważniejsza dla odtworzenia dziejów ruchu narodowego część dokumentacji powstała w toku bieżącej działalności centralnych oraz terenowych władz powstańczych. Główna jej część jest przechowywana w Archiwum Głównym Akt Dawnych w Warszawie i w 2014 r. została wpisana na prestiżową listę krajową w programie UNESCO „Pamięć Świata”. Ważne źródła gromadzą archiwa państwowe w 13 miastach: Kalisz, Płock, Lublin, Łódź, Częstochowa, Kielce, Radom, Piotrków Trybunalski, Warszawa, Siedlce, Zamość, Białystok i Suwałki. Materiały dotyczące reakcji Galicji na wybuch powstania 1863 r. są przechowywane w Archiwum Państwowym w Przemyślu, Archiwum Państwowym w Rzeszowie oraz Archiwum Narodowym w Krakowie. Fragmenty spuścizny dokumentacyjnej powstania zachowały się w archiwach instytucji polonijnych poza krajem oraz w zasobach archiwów państw sąsiadujących obecnie z Polską. Są to materiały przechowywane w archiwach państwowych w Ukrainie (głównie we Lwowie i w Kijowie), Białorusi (archiwa w Mińsku), Litwie (w archiwach i bibliotekach w Wilnie) oraz Rosji (w archiwach w Moskwie i Petersburgu oraz państwowych archiwach obwodowych w Irkucku, Omsku i Tobolsku).
The aim of this article is to recall the complicated fate of the legacy documentation of the January Uprising and to assess its current research potential. Special attention was paid to source materials concerning the role of churches of various denominations in the Uprising, the attitude of the church hierarchy towards the events and the participation of the clergy in the Uprising. The subject of interest were both archival materials collected by archives and rememberance institutions in Poland and beyond its current borders. The documentation was created by both the authorities of the newly created Underground State and people involved in the insurgent movement, as well as the partitioning authorities. The documents that were essential for reconstructing the history of the national movement were created as part of the current activities of the central and local insurgent authorities. Its principal part is stored in the Central Archives of Historical Records in Warsaw and in 2014 it was entered on the prestigious national list in UNESCO’s “Memory of the World” program. Important resources are held by state archives in 13 cities: Kalisz, Płock, Lublin, Łódź, Częstochowa, Kielce, Radom, Piotrków Trybunalski, Warszawa, Siedlce, Zamość, Białystok and Suwałki. Materials concerning Galicia’s reaction to the 1863 Uprising are stored in the State Archives inPrzemyśl, the State Archives in Rzeszów and the National Archives in Kraków. Fragments of the documentary legacy of the uprising have been preserved in the archives of Polish diaspora institutions outside the country and in the archives of the countries currently neighboring Poland. These are materials stored in state archives in Ukraine (mainly in Lviv and Kiev), Belarus (archives in Minsk), Lithuania (in archives and libraries in Vilnius) and Russia (in the archives in Moscow and St. Petersburg and the state regional archives in Irkutsk, Omsk, Tobolsk).
Źródło:
Teka Komisji Historycznej Towarzystwa Naukowego KUL; 2023, 5; 27-74
2658-1175
2719-3144
Pojawia się w:
Teka Komisji Historycznej Towarzystwa Naukowego KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Spuścizna rękopiśmienna ks. Jana Ambrożego Wadowskiego w Bibliotece Naukowej PAU i PAN w Krakowie
Jan Ambroży Wadowski’s manuscript legacy in the Scientific Library of the Polish Academy of Learning and the Polish Academy of Sciences in Cracow
Autorzy:
Danowska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1022630.pdf
Data publikacji:
2016-12-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
ks. Jan Wadowski
historia Kościoła
spuścizna rękopiśmienna
diecezja lubelska
kościoły
Lublin
Rev. Jan Wadowski
the history of the Church
manuscript legacy
the Diocese of Lublin
churches
Opis:
Rev. Jan Ambroży Wadowski (1839-1907) was a Dominican. In 1866 he became a secular priest working in Włocławek, and from 1877 in the Diocese of Lublin and Lublin itself. He was not only a priest but also a historian dealing mainly with the history of the Church. For decades, he made copies of archival materials of interest to him, he made excerpts and notes useful in his work. He also collected original documents of historical value. He did not publish much, but the works which were published by him were significant, among other things, Kościoły lubelskie (Churches of Lublin) and Anacephaleosis professorum Academiae Zamoscensis. His numerous manuscripts were placed at the Academy of Learning in Cracow in 1909 as Antoni Wadowski’s gift. Currently, they are stored in the Scientific Library of the Polish Academy of Learning and the Polish Academy of Sciences in Cracow. His collection includes a total of 90 catalogue numbers in 100 volumes. Most of this heritage was described in catalogues printed in the 1960s and 1970s. And the remainder part, recently discovered, was catalogued in 2012. Rev. Wadowski’s manuscripts include, among other things, materials for the history of various churches and monasteries in Lublin, Zamość and other places in the Diocese of Lublin and Chełm; biographical materials; various records of political and economic content. He used some information from those materials for his publications. Given the fact that during the First and the Second World War a number of documents were lost, Rev. Wadowski’s legacy is an invaluable source on the history of the Church on Polish soil. 
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2015, 104; 31-45
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Education and, in consequence, the Czech language hidden in the value orientations of Czech learners in the United States of America
Autorzy:
Venterová, Lenka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1956126.pdf
Data publikacji:
2019-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
szkoła z czeskim językiem nauczania
czeski język i jego spuścizna
orientacje wartościujące
edukacja międzykulturowa
badanie jakościowe
Czech school
Czech language as a heritage
value orientation
intercultural education
qualitative research
Opis:
Rozważania podjęte w artykule dotyczą orientacji wartościujących przejawianych przez czeskich uczniów, na stałe zamieszkujących w Stanach Zjednoczonych Ameryki. W ostatnich kilkudziesięciu latach język czeski w tym kraju znajduje się w regresie. Nasi rodacy, którzy przybyli tu w trakcie głównej fali emigracyjnej w większości już się zamerykanizowali, dlatego jest niezwykle ważne, by szkoły z czeskim językiem nauczania nadal prowadziły naukę języka czeskiego oraz przekazywały informacje o czeskich realiach, co pozwoli na włączenie tego języka do systemu wartości nie tylko osób niedawno przybyłych, ale i pozostałych generacji. W badaniach własnych wykorzystano metody projekcji, służące opisowi przez uczniów preferowanych wartości, jak również pogłębionego wywiadu, umożliwiającego poznanie znaczenia języka czeskiego dla uczniów żyjących poza granicami kraju.
This study discusses the value orientation of Czech pupils living permanently in the United States of America. The Czech language is on the decline in this country in the last decades. Our countrymen who came to this country in the major migration wave are already to a greater extent Americanized, and for this reason it is very important for the Czech schools to continue teaching the Czech language so that this language is embedded in the value orientation of not only new immigrants, but also further generations. In the research part, the projection method was applied first in which the pupils described the values that are important for them and in-depth interviews were subsequently conducted in which we penetrated under the surface of these values and found elements of education and significance of the Czech language for the Czech pupils living outside the Czech Republic.
Źródło:
Edukacja Międzykulturowa; 2019, 11, 2; 151-161
2299-4106
Pojawia się w:
Edukacja Międzykulturowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Geopolitical concepts of Central Europe and current reality: language perspective
Koncepcje geopolityczne Europy Środkowej a współczesna rzeczywistość: perspektywa językowa
Autorzy:
Hnízdo, Bořivoj
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1731986.pdf
Data publikacji:
2021-04-13
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Central Europe
geopolitical region
idea of Mitteleuropa
idea of Visegrad
concept of Austria-Hungary legacy
CENTROPE
political identity
multilingualism
Europa Środkowa
region geopolityczny
koncepcja Mitteleuropy
spuścizna Austro-Węgier
tożsamość polityczna
wielojęzyczność
koncepcja Wyszehradu
Opis:
Artykuł przedstawia krytyczną analizę teorii geopolitycznego rozumienia Europy Środkowej weryfikowaną na podstawie współczesnej sytuacji i popartą danymi empirycznymi. Główne pytanie badawcze brzmi: czy w obecnej sytuacji można nadal mówić o Europie Środkowej jako regionie geopolitycznym? W artykule przyjrzymy się trzem tradycyjnym koncepcjom geopolitycznym Europy Środkowej z perspektywy obecnej roli Niemiec jako tradycyjnego czynnika komunikacyjnego tego regionu. Najpierw przeanalizowano koncepcję Mitteleuropy. Następnie dokonano analizy z perspektywy koncepcji Wyszehradu, spuścizny Austro-Węgier i ostatecznie CENTROPE. Analiza opiera się głównie na danych empirycznych pochodzących z oficjalnych dokumentów publikowanych przez instytucje UE lub przez oficjalne krajowe urzędy statystyczne z państw Europy Środkowej. Przyjęta metoda badawcza to połączenie historycznego, polityczno-geograficznego i społeczno-lingwistycznego podejścia do tematu. Koncepcja Europy Środkowej ze swoim centrum w krajach niemieckojęzycznych może być obecnie bardzo istotna gospodarczo i politycznie z perspektywy paneuropejskiej, ale niemiecka dominacja językowa nie występuje na żadnym obszarze sąsiadującym z tymi krajami. Ponadto Grupa Wyszehradzka nie obejmuje dziś wszystkich regionów i państw, a język niemiecki nie jest uważany za główny język komunikacji.
The article presents a critical analysis of the theory of geopolitical understanding of Central Europe, basing on the evaluation of region’s contemporary situation and supported by the empirical data. The main research question is the following: is it possible in recent situation to still speak of Central Europe as a geopolitical region? The article is focused on the three traditional geopolitical concepts of Central Europe considered from the perspective of the current role of Germany as a traditional communication factor in this region. First, the idea of Mitteleuropa is analysed. Then, the perspectives of the Visegrad, concept of Austria-Hungary legacy and finaly CENTROPE are closely viewed. Analysis is mostly based on empirical data available in the official documents published by EU institutions as well as official national statistical data of Central European countries. Adopted research method is a combination of historical, political geography and social linguistics approaches to the topic. The concept of Central Europe with its centre in the German-speaking countries may be currently economically and politically significant, especially from a pan-European perspective, however German linguistic hegemony is not present in any of the neighbouring countries. Furthermore, the Visegrad Group today does not include all regions and states and German is not considered there as the main language of communication.
Źródło:
Przegląd Europejski; 2021, 1; 13-27
1641-2478
Pojawia się w:
Przegląd Europejski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przywracanie do „życia” obiektów zabytkowych przez inwestorów prywatnych w świetle aktualnych przepisów
Reconstruction and renovation of monuments by private investors and applicable regulations in the investment process
Autorzy:
Fiutak, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1860522.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polski Związek Inżynierów i Techników Budownictwa
Tematy:
ochrona zabytków
obiekt zabytkowy
renowacja zabytków
rewitalizacja zabytków
spuścizna kulturowa
rejestr zabytków
inwestor prywatny
przepis prawny
monument protection
historic building
monument renovation
monument revitalization
cultural heritage
register of monuments
private investor
legal regulation
Opis:
Celem artykułu jest przybliżenie czytelnikowi fragmentu zagadnienia ochrony i opieki nad zabytkami wpisanymi do rejestru zabytków. Ukazuje problematykę skomplikowanego procesu przywracania substancji historycznej do dawnej świetności, jak również trudności we współpracy pomiędzy organami administracji a właścicielami obiektów zabytkowych. W artykule przedstawiono problemy, z którymi mogą spotkać się inwestorzy prywatni, nabywający obiekt wpisany do rejestru zabytków w czasie trwania procesu inwestycyjnego ich utrzymania, renowacji i rewitalizacji. Tematyka poruszona w artykule dotyczy konkretnego przypadku, który daje spojrzenie na brak dialogu pomiędzy uczestnikami procesu inwestycyjnego oraz jego negatywny wpływ na utrzymanie i ochronę spuścizny kulturowej.
The aim of the article is to show the reader a fragment of the issue of the protection and care of monuments. Which are in the register of monuments. It shows the problems of the complicated process of reconstruction of monuments. Difficulties in cooperation between the administration and investors. The article presents the problems faced by private investors and owners of buildings entered in the register of monuments. It shows problems with their maintenance, renovation and revitalization. The subject matter of the article relates to a specific case. It shows the lack of dialogue the parties between the participants of the investment process. It has a negative impact on the maintenance and protection of cultural heritage.
Źródło:
Przegląd Budowlany; 2021, 92, 5-6; 51-53
0033-2038
Pojawia się w:
Przegląd Budowlany
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Биографические документы о жизнедеятельности инженера-гидротехника, профессора Анатолия Сергеевича Аксамитного
Dokumenty biograficzne o życiu i działalności inżyniera-hydrotechnika, profesora Anatolija Aksamitnego
Autorzy:
Чичуга, Марина
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/969776.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Towarzystwo Nauki i Kultury Libra
Tematy:
архивы
Анатолий Сергеевич Аксамитный
биография
воспоминание
Беломорско-Балтийский канал
личный фонд
archives
A.S. Aksamitnyi
biography
memory
The White Sea – Baltic Sea Canal
Aksamitny’s papers
archiwa
Anatolij Siergiejewicz Aksamitny
biografia
wspomnieniа
Biełomor kanał
spuścizna archiwalna
Opis:
Artykuł jest poświęcony analizie źródłowej dokumentów związanych z życiem i twórczością profesora Anatolija Aksamitnego (1884-1931), który zaprojektował Kanał Wołga-Don, a następnie, jako główny inżynier, kierował budową Kanału Białomorsko-Bałtyckiego. Badane archiwalne dokumenty biograficzne oraz wspomnienia jednego z jego uczniów pozwalają nie tylko prześledzić życie inżyniera, ale także zrozumieć wpływ realiów historycznych na losy człowieka. Zwrócenie uwagi na osobowość profesora Aksamitnego jest również interesujące, ponieważ należy on do elity twórczej inteligencji, wybitnych naukowców swoich czasów, z których wielu zginęło podczas stalinowskiego terroru.
Źródło:
Wschodni Rocznik Humanistyczny; 2020, XVII, 1; 127-134
1731-982X
Pojawia się w:
Wschodni Rocznik Humanistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Българска кирило-методиевска терминология
Autorzy:
Ivanova, Maya
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/681645.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Cyrillo-Methodian Studies, terms related to Cyril and Methodius (кирилометодиевистика, Кирило-Методиев, кирило-методиевски, Кирилов, кирилски, Методиев, методиевски)
badania cyrylo-metodiańskie, terminologia związana z życiem i spuścizną Cyryla i Metodego, cyrylo-metodiański, cyrylo-metodejski, cyrylski, cyrylicki, metodejski, metodiański
Opis:
The paper discusses some of the initial points, mainly in Bulgaria, of the scholarly interest in the achievements of the holy brothers Cyril and Methodius. Firstly, the term kirilometodievistika (‘Cyrillo-Methodian Studies’) is discussed along with its scope and development in Bulgaria. Secondly, special attention is given to the usage of the terms kirilometodievistika, kirilometodievist(i) (‘specialist(s) in Cyrillo-Methodian Studies’), Kirilo-Metodiev (‘belonging to or associated with Cyril and Methodius’), kirilo-metodievski (‘of or relating to the Cyrillo-Methodian Studies’), Kirilov (‘belonging to or associated with Cyril’), kirilski (‘Cyrillic; of or relating to the study of the life and work of Cyril’), Metodiev (‘belonging to or associated with Methodius’), metodievski (‘Methodian; of or relating to the study of the life and work of Methodius’) and other terms linked to them. Clarification of philological terms and orthographic norms is closely connected to the stages of the establishing of Cyrillo-Methodian Studies as a branch of philology.
Niniejszy artykuł jest zaczątkiem badań naukowych nad dziedzictwem świętych braci Cyryla i Metodego w Bułgarii i związaną z nimi terminologią. Analizie poddano różne, czasami pokrywające się terminy, takie jak „кирилометодиевистика” (‘studia cyrylo-metodiańskie’, ‘studia cyrylo-metodejskie’), „кирилометодиевист(и)” (‘specjalista z dziedziny cyrylo-metodiańskiej’), „Кирило-Методиев”, „кирило-методиевски” (‘cyrylo-metodiański’, ‘cyrylo-metodejski’), „Кирилов” (‘odnoszący się do św. Cyryla’), „кирилски” (‘cyrylicki’), „Методиев”, „методиевски” (‘metodejski’, ‘metodiański’) itp. Ustalenie i wyjaśnienie omawianej terminologii i norm ortograficznych z nią związanych, pozostaje w bezpośrednim związku z etapami rozwoju badań cyrylo-metodiańskich jako odrębnej dziedziny filologii.
Źródło:
Zeszyty Cyrylo-Metodiańskie; 2017, 6
2449-8297
Pojawia się w:
Zeszyty Cyrylo-Metodiańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ksenia Mataftin – życie i działalność w latach 1888–1918
Ksenia Mataftin – life and activities in the years 1888–1918
Ксения Матафтина – жизнь и деятельность в 1888–1918 гг
Autorzy:
Baran, Aleksander
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27697069.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Wojewódzka Biblioteka Publiczna im. Hieronima Łopacińskiego w Lublinie
Tematy:
Ksenia Mataftin
spuścizna Marii Bechczyc-Rudnickiej
Wojewódzka Biblioteka Publiczna im. H. Łopacińskiego w Lublinie
personal archive of Maria Bechczyc-Rudnicka
Hieronim Łopaciński Regional Public Library in Lublin
Ксения Матафтина
личный архив Марии Бехчиц-Рудникой
Люблинская воеводская публичная библиотека им. Иеронима Лопацинского
Opis:
Niniejszy artykuł jest swego rodzaju inauguracją wprowadzenia do obiegu naukowego rękopiśmiennej spuścizny Marii Bechczyc-Rudnickiej, przekazanej w 1984 r. do Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej im. H. Łopacińskiego w Lublinie. Jest oparty na dotychczas nieznanych lub mało znanych dla polskiego czytelnika dokumentach i innych świadectwach z epoki. Bezpośrednio jest poświęcony najmniej znanemu okresowi jej życia – dzieciństwu i młodości, kiedy jeszcze nosiła otrzymane przy urodzeniu imię i nazwisko – Ksenia Mataftin.
Данная статья является своего рода инаугурацией введения в научный оборот рукописного наследия Марии Бехчиц-Рудницкой, переданного в 1984 г. Люблинской воеводской публичной библиотеке им. Иеронима Лопацинского. В ее основе лежат документы и другие свидетельства эпохи, ранее неизвестные или малоизвестные польскому читателю. Статья непосредственно посвящена наименее известному периоду ее жизни – детства и юности, когда она еще носила имя и фамилию, полученные при рождении – Ксения Матафтина.
This article is a sort of inauguration of introducing the personal archive of Maria Bechczyc-Rudnicka into scientific dissemination, passed to the Hieronim Łopaciński Regional Public Library in Lublin in 1984. It is based on documents and other evidence of the era, which were previously unknown or barely known to a Polish reader. It is directly devoted to the least known period of her life – her childhood and youth, when she still bore the name and surname received at birth – Ksenia Mataftin.
Źródło:
Bibliotekarz Lubelski; 2023, 66; 25-52
0137-9895
Pojawia się w:
Bibliotekarz Lubelski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Coverage of Borys Hrinchenko’s creative work in the occupation periodicals in 1941–1943
Dzieje pracy twórczej Borysa Hrinczenki w czasie okupacji hitlerowskiej w latach 1941–1943
Autorzy:
Sałata, Oksana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2015682.pdf
Data publikacji:
2021-12-14
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Борис Грінченко
творчість
період нацистської окупації
окупацій- на періодика
Друга світова війна
патріотизм
національна свідомість
Borys Hrinchenko
creativity
Nazi occupation period
occupation periodicals
World War II
patriotism
national consciousness
Borys Hrinczenko
spuścizna
okres okupacji
czasopisma okupacyjne
II Wojna Światowa
patriotyzm
świadomość narodowa
Opis:
The article is devoted to the activities of Borys Hrinchenko, the famous Ukrainian writer, poet, publicist and public figure, in periodicals in the territory occupied by the Nazi army during World War II. It is shown that the figure of Borys Hrinchenko and his multifaceted work found a response in hearts of the Ukrainian people in conditions of the hardships of World War II; editors of newspapers and periodicals often appealed to the works of famous writers, poets and publicists in all parts of Ukraine. It is found that the main content of the writer’s works was the struggle for the Ukrainian national cause and an independent state. The high interest in the figure of Borys Hrinchenko and his work during World War II is demonstrated by the number of publications in the occupation periodicals.
Стаття присвячена висвітленню окупаційними періодичними виданнями діяльності Бориса Грінченка, відомого українського письменника, поета, публіциста та громадського діяча. Показано твори Б. Грінченка у часописах, що видавалися на окупованій нацистською армією території України у 1941–1943 рр. Висвітлено, що постать Бориса Грінченка та його багатогранна праця знайшли відгук у серцях українців у складних умовах війни. Редактори газет та періодичних видань, щоб підтримати український народ у часи лихоліття часто зверталися до творів відомих письменників, поетів та публіцистів. Встановлено, що основним змістом творів Б. Грінченка була боротьба за українську національну справу та незалежну державу. Про високий інтерес до постаті Бориса Грінченка та його творчості під час Другої світової війни свідчить кількість публікацій в окупаційній періодиці.
Artykuł poświęcony jest działalności i twórczości literackiej Borysa Hrinczenki, wybitnego ukraińskiego pisarza, poety, publicysty i osoby publicznej, w periodykach na terenach okupowanych przez wojska hitlerowskie w czasie II wojny światowej. Okazuje się, że postać Borysa Hrinczenki i jego wielopłaszczyznowa działalność znalazły odpowiedź w sercach Ukraińców w warunkach trudów II wojny światowej; redaktorzy gazet i periodyków często odwoływali się do dzieł znanych pisarzy, poetów i publicystów z całej Ukrainy. Stwierdza się, że główną treścią twórczości pisarza była walka o ukraińską sprawę narodową i niepodległe państwo. O dużym zainteresowaniu postacią Borysa Hrinczenki i jego twórczością w czasie II wojny światowej świadczy liczba publikacji w czasopismach okupacyjnych.
Źródło:
TEKA Komisji Polsko-Ukraińskich Związków Kulturowych; 2020, 6, 15; 49-58
1733-2249
Pojawia się w:
TEKA Komisji Polsko-Ukraińskich Związków Kulturowych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Польська архітектурна спадщина XVIII-XIX століття на Київщині
Polish architectural heritage of the XVIII-XIX centuries in Kyiv region
Polska spuścizna architektoniczna XVIII-XIX wieku w obwodzie kijowskim
Autorzy:
Sałata, Oksana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1048666.pdf
Data publikacji:
2019-12-05
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
польська історико-архітектурна спадщина
Київщина
збереження пам’яток польської культури
магнати
шляхта
польсько-українська співпраця
polska spuścizna historyczno-architektoniczna
zachowanie zabytków kultury polskiej
magnaci
szlachta
współpraca polsko-ukraińska
Polish historical and architectural heritage
Kyiv region
preservation of the monuments of Polish culture
magnates
gentry
Polish-Ukrainian cooperation
Opis:
Стаття розкриває проблеми збереження архітектурної спадщини ХVІІІ-ХІХ століть на Київщині, акцентує увагу на тому, що завдяки вивченню і збереженню маєтностей польських магнатів і шляхтичів можна прослідкувати істотні риси соціального устрою цього регіону у ХVІІІ – ХІХ століттях. Як приклад, представлено історико-культурні ресурси українсько-польської спадщини Київщини, де вагоме місце займають садиби польських магнатів Браницьких, панів Червінських, Підгірських та Залєських, Тарновських. Увагу акцентовано на важливій проблемі співпраці українських фахівців у сфері збереження культурно-історичної спадщини та польськими центрами охорони і наукових досліджень польської культурної спадщини, меценатів.
Niniejszy artykuł poświęcono problematyce zachowania polskiej spuścizny architektonicznej ХVІІІ-ХІХ w. na Kijowszczyźnie. Autorka podkreśla, że dzięki należytemu zbadaniu oraz zachowaniu dóbr polskiej szlachty i polskich magnatów można będzie prześledzić i uwodocznić istotne cechy struktury społecznej tego regionu na przestrzeni ХVІІІ-ХІХ w. Za przykład posłużyły Autorce elementy ukraińsko-polskiego dziedzictwa historyczno-kulturowego na Kijowszczyźnie, gdzie znaczące miejsce zajmują dwory polskich magnatów i szlachty należących do takich rodów, jak Braniccy, Czerwińscy, Podgórscy, Zalescy czy Tarnowscy W trakcie przeprowadzania analiz Autorka przyjrzała się także niezwykle istotnym zagadnieniom w zakresie współpracy ukraińskich ekspertów zajmujących się ochroną dziedzictwa kulturowego i historycznego oraz polskich centrów badań i ochrony polskiego dziedzictwa kulturowego.
In the article is revealed the problem of preserving the architectural heritage of the XVIII-XIX centuries in Kyiv region, emphasized the fact that due to the investigation and preservation of Polish magnates and noblemen estates, it is became possible to trace peculiarities of the social structure of this region in the XVIII-XIX centuries. As an example, the historical and cultural sources of the Ukrainian-Polish heritage of Kyiv region are presented, and pointed out the importance of the mansions of the Polish magnates Branicki, representatives of Chervinsky, Podgorsky and Zaleski, and Tarnovsky noble families. It is underlined the issue of cooperation of Ukrainian specialists in the field of preservation of cultural-historical heritage and Polish centers of protection and scientific research of the Polish cultural heritage, patrons.
Źródło:
TEKA Komisji Polsko-Ukraińskich Związków Kulturowych; 2018, 5, 13; 223-233
1733-2249
Pojawia się w:
TEKA Komisji Polsko-Ukraińskich Związków Kulturowych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Spuścizna fotograficzna ks. prof. Tadeusza Stycznia SDS w zasobie Archiwum Instytutu Jana Pawła II – stan uporządkowania
Autorzy:
Nowicki, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2088381.pdf
Data publikacji:
2021-12-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
archival legacy
Rev. Tadeusz Styczeń
Institute for Research on the Thought of John Paul II of the Catholic University of Lublin
The John Paul Institute of the Catholic University of Lublin
photograph collections
spuścizna archiwalna
ks. Tadeusz Styczeń
Instytut Badań nad Myślą Jana Pawła II KUL
Instytut Jana Pawła II KUL
zbiory fotograficzne
Opis:
W Archiwum Instytutu Jana Pawła II przechowywana jest spuścizna archiwalna po ks. profesorze Tadeuszu Styczniu, uczniu Karola Wojtyły, długoletnim dyrektorze Instytutu Jana Pawła II. Materiały archiwalne wchodzące w skład spuścizny, obok opracowanej już dokumentacji aktowej, tworzą także liczne obiekty występujące w różnych postaciach i formach fotograficznego zapisu obrazu. Najliczniej występują odbitki pozytywowe, ale przechowywane są także negatywy i obrazowa dokumentacja zapisana cyfrowo. Autor omawia stan uporządkowania tego zbioru przez pryzmat metodyki archiwalnej, wskazuje na ważniejsze serie i tematy fotograficzne, szczególnie przedstawiając te, które zawierają fotografie związane z działalnością na KUL Karola Wojtyły, a potem papieża Jana Pawła II. Zwraca uwagę na te serie dokumentacji fotograficznej, które ukazują wyjątkowe relacje przyjaźni między papieżem a twórcą spuścizny, ks. Tadeuszem Styczniem. Podsumowując określa konieczne kolejne etapy archiwalnego opracowania i zwraca uwagę na konieczność szybkiego uporządkowania, a szczególnie opisania serii tematycznych oraz identyfikacji wydarzeń i osób przedstawionych na pojedynczych fotografiach.
The Archives of the John Paul II Institute contains the archival legacy of Rev. Pro-fessor Tadeusz Styczeń, Karol Wojtyła’s student and long-time director of the John Paul II Institute. The legacy material, apart from the textual documentation already arranged and described, includes numerous items in various forms of photographic image recording. Positive prints constitute the most numerous group, but negatives and image documentation digitally recorded are also held in the archives under study. The author discusses the state of arrangement of this collection from the point of view of archival methodology. He presents significant series and photographic themes, focusing on those which contain photographs connected with the activities of Karol Wojtyła (later Pope John Paul II) at the Catholic University of Lublin. He draws attention to those series of photographic documentation which show a unique relationship between the Pope and the author of the legacy, Rev. Tadeusz Styczeń. In conclusion, he defines the necessary successive stages of archival processing and emphasizes the need for quick arrangement, particularly the description of thematic series as well as the identification of events and people depicted in individual photographs.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2021, 117, specjalny; 227-242
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Использование историко-педагогического наследия в формировании профессинальной компетентности будущих педагогов в современных условиях
Using historical and pedagogical heritage in the moulding of professional competence of teachers-to-be in the contemporary conditions
Wykorzystanie spuścizny historyczno-pedagogicznej w kształtowaniu umiejętności profesjonalnych przyszłych pedagogów we współczesnych warunkach
Autorzy:
Ломакович, Афанасий
Бенера, Валентина
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2166083.pdf
Data publikacji:
2016-12-15
Wydawca:
Ostrołęckie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
историко-педагогическое наследие
профессиональная компетент-
ность
этнокультурные и поликультурные навыки
музейно-педагогическая программа
музееведческие исследования
музейная педагогика
апробированный ретроопыт
пе-
дагогическая инноватика
historical and pedagogical heritage
professional competence
ethnic
cultural and multicultural skills
museum and pedagogical syllabus
musicological
researches
museum pedagogy
approved retro experience
pedagogical innovations
historyczno-pedagogiczna spuścizna
fachowa kompetencja
etnokulturalne i polikultoralne przyzwyczajenia
muzealno-pedagogiczny program
muzeologiczne badania
muzealna pedagogika
zaaprobowane retrodoświadczenie
pedagogiczne innowacje
Opis:
Современное общество требует от педагога высокого уровня профессионализма и ком- петентности. В статье обобщаются некоторые предпосылки использования историко- педагогического наследия с целью формирования этнокультурных и поликультурных навыков студентов в образовательном процессе высшей школы, необходимых для бу- дущей педагогической деятельности в современных условиях. Освещается проблема использования ресурсов творческих площадок музеев учебного заведения, города и региона как микрофактора профессиональной компетенции будущих педагогов. Актуа- лизировано необходимость интегрирования педагогической инноватики и исторически апробированного ретроопыта, внедрения персонифицированных идей и прогрессивных тенденций в современной высшей школе.
Modern society requires high level of professionalism and competence from a teacher. Some prerequisites of the use of historical and pedagogical heritage with the aim to form ethnic cultural and multicultural students’ skills in the process of high school necessary fro future pedagogical work in modern conditions are colligated. The problem of the use of creative platform resources of museums of educational establishments, city and region as a micro factor of professional competence of future educators is illuminated. The necessity of pedagogical innovations and historically approved retro experience, personifying ideas implementing and progressive tendencies in modern high school is actualized.
Współczesne społeczeństwo wymaga od pedagoga wysokiego poziomu profesjonalizmu i kompetencji. W artykule uogólniają się niektóre przesłanki użycia historyczno-pedagogicznej spuścizny w celu kształtowania przyzwyczajeń studentów w oświatowym procesie wyższej szkoły, koniecznych dla przyszłej pedagogicznej działalności we współczesnych warunkach. Oświeca się problem użycia zasobów twórczych placów muzeów nauczalni, miasta i regionu jak mikroczynnika fachowej kompetencji przyszłych pedagogów. Zaktualizowano konieczność integracji pedagogicznej innowacji i historycznie zaaprobowanego retrodoświadczenia, wprowadzenia upersonifikowanych ideii progresywnych tendencji we współczesnej wyższej szkole.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego; 2016, Zeszyt, XXX; 413-425
0860-9608
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-44 z 44

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies