Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "spowiedź" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-58 z 58
Tytuł:
Л. Луцевич, Авто-биографические исповеди в литературе. Претексты. Тексты. Контексты, Наука, Москва 2020, 502 s.
Autorzy:
Michalska-Suchanek, Mirosława
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2085367.pdf
Data publikacji:
2021-10-22
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
spowiedź jako gatunek
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2021, 4 (176); 246-252
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jak ukierunkować dzisiaj działania duszpasterskie, aby przywrócić znaczenie i owocność sakramentu pojednania w życiu wiernych
Autorzy:
Fryzeł, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/553785.pdf
Data publikacji:
2008-12-31
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
sakrament pokuty i pojednania
spowiedź
Opis:
Jan Paweł II, pisząc posynodalną adhortację na temat sakramentu pojednania powiedział: „Człowiek w głębi swojej istoty, a także każda ludzka wspólnota tęsknią za jednością, pokojem i zgodą. Także w wymiarze duchowym odkrywamy jakieś pokłady pragnień, oczekiwań za pokojem, poczuciem sensu, wewnętrznej radości. We wszystkich tych przeżyciach chodzi o pragnienie pojednania z Bogiem, z drugim człowiekiem i sobą… Potrzeba więc pojednania każdego poszczególnego człowieka oraz całych wspólnot ludzkich”. Pojednanie takie dokonuje się przede wszystkim w sakramencie pokuty.
Źródło:
Sympozjum; 2008, 1(17); 17-31
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sakrament pokuty i pojednania w ujęciu Katechizmu Kościoła Katolickiego (1992)
Autorzy:
Ptak, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/554128.pdf
Data publikacji:
2008-12-31
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
sakrament pokuty i pojednania
spowiedź
Opis:
Artykuł omawia nauczanie Katechizmu Kościoła Katolickiego na temat sakramentu pokuty i pojednania
Źródło:
Sympozjum; 2008, 1(17); 71-81
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy warto się spowiadać? Trudna odpowiedź w kulturze współczesnej
Autorzy:
Kawecki, Witold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/554272.pdf
Data publikacji:
2008-12-31
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
sakrament pokuty i pojednania
spowiedź
Opis:
Sakrament pojednania jest uprzywilejowanym znakiem powrotu do Boga, ponieważ przypomina nam, że nawrócenie nie jest tylko moralną doskonałością czy respektowaniem konkretnych przykazań, lecz raczej nawróceniem na życie pełne wiary, nadziei, miłości, sprawiedliwości, pokoju i prawdy. Sakrament ten, będąc dialogiem penitenta ze spowiednikiem, powinien być momentem autentycznego dojrzewania sumienia osoby do niego przystępującej.
Źródło:
Sympozjum; 2008, 1(17); 7-16
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Die katholische Beichte im Lichte der textlinguistischen Untersuchungen
Autorzy:
Siedlanowska, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/474059.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski i Uniwersytet Rzeszowski
Tematy:
lingwistyka tekstu, spowiedź, gnologia lingwistyczna
Opis:
Niniejszy artykuł sytuuje się w nurcie badań tekstologiczno-genologicznych. Jego głównym celem jest rekonstrukcja wzorca tekstowego jednego z gatunków dyskursu religijnego jakim jest spowiedź w kościele katolickim. Praca jest próbą przedstawienia lingwistycznych aspektów tego gatunku tekstu.
Źródło:
tekst i dyskurs - text und diskurs; 2008, 1; 63-70
1899-0983
Pojawia się w:
tekst i dyskurs - text und diskurs
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Szafarz sakramentu pokuty
Autorzy:
Paluch, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/554079.pdf
Data publikacji:
2008-12-31
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
sakrament pokuty i pojednania
spowiedź
Opis:
Sprawowanie sakramentu pokuty i pojednania należy do najważniejszych posług kapłańskich. Poprzez tę posługę kapłan uświęca nie tylko penitenta, ale i samego siebie.
Źródło:
Sympozjum; 2008, 1(17); 57-69
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Samopojednanie u Ojców Kościoła Wschodniego
Autorzy:
Kowalski, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/554335.pdf
Data publikacji:
2008-12-31
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
samopojednanie
spowiedź
sakrament pokuty i pojednania
Opis:
Artykuł rozwija temat samopojednania w ujęciu Ojców Kościoła Wschodniego
Źródło:
Sympozjum; 2008, 1(17); 83-94
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obowiązki i zadania spowiednika
Duties and tasks of the confessor
Autorzy:
Paluch, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/553753.pdf
Data publikacji:
2016-06-30
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
spowiedź
sakrament pokuty i pojednania
obowiązki spowiednika
Opis:
Posługa spowiednika jest z jednej strony bardzo wymagająca a z drugiej zobowiązująca. Jest on bowiem świadkiem intymnego spotkania poranionego grzechem człowieka z przebaczającym Bogiem. W trakcie sakramentu pokuty penitent odsłania najtrudniejsze, najbardziej upokarzające i najboleśniejsze strony swego życia. Ukazuje całą swoją słabość, nędzę i grzeszność. Nie jest to łatwo uczynić przed drugim człowiekiem. Częstokroć ludzie mówią o tym tylko spowiednikowi. Winien on więc być świadom wielkiego zaufania jakim został obdarzony przez penitenta i przez Chrystusa, który czyni go znakiem Jego przebaczającej miłości miłosiernej. Posługa ta wymaga od kapłana zachowania w tajemnicy powierzonych mu wiadomości. Niezachowanie sekretu spowiedzi skutkuje dla spowiednika zaciągnięciem kary oraz osłabia a czasem niszczy zaufanie penitenta do szafarza sakramentu. Posługa ta uczy wielkiego szacunku dla grzesznika powstającego ze swego upadku.
The ministry of the confessor is very demanding on the one hand and, on the other very obliging. Confessor is a witness of intimate encounter of a sinful man with pardoning God. During the sacrament of penance the penitent reveals the most difficult, the most humiliating and most painful moments of life. Shows all his weakness, misery and sinfulness. Such condition is not easy to share with other man. Often it is a matter of talk with confessor. Therefore, confessor should be a witness of great confidence which was given to him through penitent and through Christ, who makes him the instrument of His forgiving, merciful love. Such ministry requires from the confessor absolute confidentiality. The effect of breaking the confidentiality of confession, is punishment of the confessor. Breaking the secret of confession also weaken and often destroys the trust towards the confessor. This ministry teaches us to respect the penitent who returns from his sinful way.
Źródło:
Sympozjum; 2016, 1(30); 9-26
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nawrócenie i wyznanie grzechów jako istotne elementy chrześcijańskiej pokuty w myśli Kościoła starożytnego
Conversion and the Confession of Sins as the Essential Elements of Christian Penance in the Mind of the Early Church
Autorzy:
Kołosowski, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/494781.pdf
Data publikacji:
2007-06-30
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
patrologia
literatura wczesnochrześcijańska
Ojcowie Kościoła
spowiedź
pokuta
Opis:
The author analyses Greek and Latin Fathers Church writings under the aspect of place and the part of the confession of sins in the Christian penitential practice. Confessio peccati is in early Christians writers thought the essential element in the penitential practice of the Church. The confession of the sin initiates the whole process of the Christian penitence. The confession calls grace and the God mercy. Confessio peccati is the first of all internal spiritual work over oneself. During the confession the Holy Spirit accompanies the sinner. The sinner should recognize his sinful in the confession and stand up in the face of God and Church in the whole truth. The sinner should confess sins from the own will. The confession has to direct to the conversion. The sinner then really merit on the mercy of the remission of sins.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2007, 24; 39-48
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Spowiedź osób z zaburzeniem psychicznym
Autorzy:
Klimek, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2142926.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
mental disorder
confession
preparation
zaburzenie psychiczne
spowiedź
przygotowanie
Opis:
Obecność dużej liczby osób z zaburzeniami psychicznymi wśród wiernych Kościoła katolickiego wymaga pogłębionej refleksji duszpasterskiej na temat podejścia do nich. Są obdarzeni szczególną wrażliwością i ponadprzeciętnymi potrzebami duchowej opieki. Kościół stara się wspierać takich ludzi, kształtując wrażliwość na ich obecność w różnych środowiskach i wzywając do objęcia takich osób opieką. Artykuł stanowi konceptualizację specyfiki zaburzeń psychicznych w kontekście sakramentu spowiedzi i zaproponowano w nim zestaw zasad działania umożliwiających jej właściwe przeżycie przez te osoby.
The presence of a significant number of people with mental disorders among the faithful of the Catholic Church requires in-depth pastoral reflection on how to approach their needs. They form a specific group in society, as they are endowed with special sensitivity and above-average needs of spiritual care. The Church strives to support such people by constantly calling for care and sensitivity to their presence in various environments. This article attempts to conceptualize the specificity of mental disorders in the context of the sacrament of penance and reconciliation. Moreover, a set of operating principles has been suggested that will enable people affected by mentioned above disorders to experience the sacrament properly.
Źródło:
Polonia Sacra; 2021, 25, 1; 5-21
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tajemnica spowiedzi w prawie kanonicznym
The Seal of Confession in Canon Law
Autorzy:
Grochowska, Natalia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2029000.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
tajemnica
pokuta
spowiedź
penitent
szafarz
seal
confession
inviolable
reconciliation
Opis:
Instytucję tajemnicy spowiedzi należy rozpatrywać w kontekście sakramentu spowiedzi. Tajemnica spowiedzi odnosi się do treści wyznanych w czasie spowiedzi indywidualnej, podczas gdy penitent w sposób sekretny wyjawia spowiednikowi swoje grzechy. Tajemnica spowiedzi w prawie kanonicznym ma charakter bezwzględny. Ustawodawca kościelny stwierdza, iż nie istnieje żadna władza, która byłaby w stanie zwolnić podmiot zobowiązany do zachowania tajemnicy spowiedzi z tego obowiązku. Naruszenie tajemnicy w prawie kanonicznym postrzegane jest jako złamanie prawa i jako takie jest usankcjonowane właściwymi karami. Ustawodawca w kan. 1388 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 r. czyni rozróżnienie między bezpośrednią i pośrednią formą naruszenia tajemnicy, które obwarowane są obligatoryjną karą. W pierwszym przypadku spowiednik podlega ekskomunice wiążącej mocą samego prawa, zarezerwowanej Stolicy Apostolskiej, w drugim – powinien być ukarany stosowną karą. Ponadto, tajemnica spowiedzi oraz przestępstwo naruszenia tajemnicy spowiedzi zostało uregulowane w Normae de gravioribus delictis z 2001 r. i Normae de delictis reservatis z 2010 r.
The seal of confession should be considered in the context of the Sacrament of Penance and Reconciliation. The seal of confession involves information that was revealed during the individual confession while the penitent reveals his sins to the priest. The seal of confession in canon law is absolute and inviolable. It is stated that there is no authority that is able to let the priest betray the seal of confession. Betraying the seal of confession is considered as a breach of the law and as a consequence it is sanctioned by appropriate penalties. The legislator in can. 1388 of the 1983 Code of Canon Law distinguishes between direct and indirect form violating seal of confession. Both are subject of the mandatory punishment. As a result of direct betrayal of seal of confession the priest is excommunicated latae sententiae (this punishment is reserved to the Apostolic See), while the indirect betrayal of seal of confession should be punished with an appropriate penalty. Moreover, the seal of confession and the crime of violating the seal of confession is regulated also by Normae de gravioribus delictis (2001) and Normae de delictis reservatis (2010).
Źródło:
Kościół i Prawo; 2017, 6, 1; 115-131
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:
Kościół i Prawo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Strasznie żywa jest ta śmierć” – o Wierszach dośmiertnych Zofii Zarębianki
Autorzy:
Jakubowska-Ożóg, Alicja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2030953.pdf
Data publikacji:
2018-12-16
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
Personal confession
poems
paradox
contrast
osobista spowiedź
wiersze
paradoks
kontrast
Opis:
Pre-death poems / Wiersze dośmiertne are the poet’s personal confessions, but also an attempt to tackle the topic of death experienced through the passing of relatives and friends. The crucial issues while encountering the problem of death are considerations on time and places that are, have been and will be important for a human being. The author, similarly to her earlier collections of poems, convinces the readers that every human action is imbued with meaning, sense as we are all searching for and incessantly trying to establish the aim of our activities. What is essential is that for the heroine who is a believer, death is not the end but it is the stage leading to salvation. The poet as an outstanding specialist in literary studies employs in those poems well-known motifs, uses paradox, contrast, she combines a naïve nursery rhyme with metaphysical dread, nevertheless, in all of those parts she remains authentic.
Źródło:
Tematy i Konteksty; 2018, 13, 8; 122-128
2299-8365
Pojawia się w:
Tematy i Konteksty
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Określenie i sposoby sprawowania sakramentu pokuty w prawie kanonicznym
Definition and Forms of Celebration of Sacrament of Penance in Canon Law
Autorzy:
Lech, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1804593.pdf
Data publikacji:
2019-11-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
sakrament
spowiedz indywidualna
ogólne rozgrzeszenie
sacrament
individual confession
general absolution
Opis:
W sakramencie pokuty i pojednania wierni, którzy wyznają uprawnionemu szafarzowi swoje grzechy, wyrażając za nie żal i mając postanowienie poprawy, przez sakramentalne rozgrzeszenie dostępują odpuszczenia grzechów po chrzcie popełnionych. Ponadto dostępują pojednania z Kościołem, któremu grzesząc zadali ranę. Jedynym zwyczajnym sposobem pojednania z Bogiem i Kościołem jest indywidualna i integralna spowiedź oraz rozgrzeszenie. Dlatego też tylko niemożliwość fizyczna lub moralna zwalnia od takiej formy spowiedzi. W takim przypadku pojednanie może dokonać się innymi sposobami określonymi w prawie. Nadzwyczajnym sposobem pojednania wiernego z Bogiem i Kościołem jest ogólne rozgrzeszenie wielu penitentów, bez uprzedniej spowiedzi indywidualnej. Może być ono udzielone jedynie w niebezpieczeństwie śmierci, gdy nie ma czasu na to, by kapłan bądź kapłani wyspowiadali poszczególnych penitentów oraz istnieje poważna konieczność. O tym, czy zachodzą warunki wymagane do zaistnienia poważnej konieczności, decyduje biskup diecezjalny po uzgodnieniu z pozostałymi członkami konferencji biskupów. Wierny, aby mógł ważnie skorzystać z rozgrzeszenia ogólnego, udzielanego równocześnie wielu penitentom, powinien być odpowiednio dysponowany oraz mieć zamiar we właściwym czasie wyznać indywidualnie grzechy ciężkie, których obecnie tak wyznać nie może.
In the Sacrament of Penance and Reconciliation the faithful who confess their sins to a legitimate minister, are sorry for them, and intend to reform themselves obtain forgiveness for the sins they have committed after baptism. Moreover, they are reconciled with the Church which they have wounded by sinning. Individual and integral confession and absolution constitute the only ordinary means of reconciliation with God and the Church. Therefore, only physical or moral impossibility excuses from confession of this type. In such a case reconciliation can be obtained by other means defined by law. The extraordinary means of reconciliation with God and the Church is general absolution to many penitents at once without previous individual confession. It can be imparted, if danger of death is imminent, there is insufficient time for the priest or priests to hear the confessions of the individual penitents and there is grave necessity. It belongs to the diocesan bishop after agreeing upon with the other members of the conference of bishops to judge whether the conditions required to arise grave necessity are present. For the faithful validly to receive general absolution given to many at one time, it is required that the person is properly disposed and intends to confess within a suitable period of time each grave sin which at the present time cannot be so confessed.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2017, 27, 1; 81-98
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Word in the Sacrament of Confession
Słowo w sakramencie spowiedzi
Autorzy:
Chapel, Joseph
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047683.pdf
Data publikacji:
2015-12-05
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Ebner
I-thou
dialogue
dialogical philosophy
sacrament
reconciliation
Penance
Confession
auricular confession
Revelation
Dei Verbum
ja-ty
dialog
filozofia dialogu
sakrament
pojednanie
pokuta
spowiedź
spowiedź uszna
objawienie
Opis:
The work of the Austrian dialogical thinker, Ferdinand Ebner, had both a direct and an indirect influence on the development of the Sacrament of Penance after Vatican Council II. Ebner's notion that humans are given the "word" by God, who is the "Eternal Thou," informed Vatican II's deepening theology of the word. Sin is understood as a rejection of dialogue, a closing of oneself to the Thou, for which authentic sacramental Confession offers the remedy, in and through the miracle of God's gift of speaking to humans. Ebner's influence on Vatican II is direct, especially in the elaboration of the "Dogmatic Constitution on Divine Revelation," Dei Verbum, while his influence on the New Rite of Penance is indirect - reflected in a deeper theology of the word that had already been "absorbed" by the Council. There are implications for further study of Ebner's thought as a prism through which to apply other language philosophies to better understand the Sacrament of Confession.
Dzieło austriackiego filozofa dialogu Ferdynanda Ebnera miało zarówno bezpośredni, jak i pośredni wpływ na rozwój sakramentu pokuty po II Soborze Watykańskim. Jego pogląd, że lu- dzie otrzymali „słowo" od Boga, który jest „Wiecznym Ty", wpłynęło na pogłębienie soborowej teologii słowa. Grzech rozumiany jest jako odrzucenie dialogu, zamknięcie się na Ty, na co lekar- stwo przynosi autentyczna sakramentalna spowiedź w i poprzez cud Boskiego daru słowa skiero- wanego do ludzi. Wpływ Ebnera na Sobór jest tu bezpośredni, zwłaszcza na opracowanie Konsty- tucji dogmatycznej o Objawieniu Bożym Dei Verbum, natomiast wpłynął on pośrednio na nowy Obrzęd Sakramentu Pokuty, co widać w pogłębionej teologii słowa, która już wcześniej została „wchłonięta" przez Sobór. Warto podjąć dalsze studium nad myślą Ebnera jako pryzmatu, przez który można zastosować inne filozofie języka dla lepszego zrozumienia sakramentu spowiedzi.
Źródło:
Teologia i moralność; 2015, 10, 2(18); 100-116
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przystępowanie do sakramentu pokuty a przyjęcie Eucharystii według prawa kanonicznego
Receiving to the sacrament penitence and admitting the Holy Eucharist according to canon law
Autorzy:
JANCZEWSKI, ZBIGNIEW
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/661369.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Eucharystia
Komunia św.
okres wielkanocny
wiek rozeznania
spowiedź
absolucja generalna
spowiedź dzieci
blessed Eucharist
Holy Communion
paschal time
age of discretion
confession
general absolution
baby’s confession
Opis:
In the Codex of Canon Law we read: once admitted to the blessed Eucharist, each of the faithful is obliged to receive holy communion at least once a year. This precept must be fulfilled during paschal time, unless for a good reason it is fulfilled at another time during the year. And also: All the faithful who have reached the age of discretion are bound faithfully to confess their grave sins at least once a year. This article is about if always a faithful before communion are bound to confess, in kind and in number, all grave sins committed after baptism, and which have not been confessed in an individual confession.  The first part of article is about history of this problem, the second - individual and integral confession and absolution before admitting to the blessed Eucharist according to Codex of Canon Law. Next parts of article are about confession after general absolution and babies confession before their first holy communion.
Zgodnie z nauczaniem Kościoła, zawartym między innymi w katechizmie Jana Pawła II, wierni powinni przynajmniej raz w roku przyjąć Eucharystię, przygotowując się do tego poprzez sakrament pokuty. Artykuł ma na celu ukazanie relacji, jaka łączy te dwa akty sakramentalne, spowiedzi i Komunii św., w tym między innymi danie odpowiedzi na pytanie, czy zawsze po popełnieniu grzechu wierny musi wcześniej, przed Eucharystią, przystąpić do sakramentu pokuty i pojednania. Pierwszy z rozdziałów przedstawia nakreślony w tytule problem od strony historycznej. Kolejny omawia ogólną zasadę konieczności sakramentalnego wyznania grzechów przed przystąpieniem do Eucharystii, w świetle norm prawa kanonicznego. Rozdział trzeci dotyczy kwestii spowiedzi po uzyskaniu absolucji generalnej, a ostatni potrzeby spowiedzi małych dzieci przed uroczystością ich pierwszej Komunii św. U samych początków chrześcijaństwa, jak się wydaje, wierni po przyjęciu pokuty i odpuszczeniu winy, mogli bez przeszkód uczestniczyć w liturgii Mszy św. i przyjmować Komunię. Od II wieku rozpoczyna się proces radykalizacji traktowania sakramentu pokuty. Pojawiają się poglądy, a wraz z nimi nowa praktyka, zgodnie z którymi, po odpuszczeniu wszystkich grzechów przez chrzest, później tylko raz w życiu można otrzymać rozgrzeszenie w sakramencie pokuty. Praktyka taka musiała prowadzić do konieczności rezygnacji niektórych wiernych z przyjmowania Komunii św., a także nawet z przychodzenia na Eucharystię. Nowe rozstrzygnięcia dotyczące przystępowania do sakramentu pokuty łączyły się z rozpowszechniającą się w Europie praktyką wprowadzaną przez mnichów iroszkockich. Akcentowali oni znaczenie wyznania grzechów, połączonego z żalem za nie i gotowością nawrócenia. Taka sytuacja otwiera niejako na nowo możliwość przystępowania przez większą liczbę wiernych do Eucharystii. Mogli od tego czasu, za każdym razem, po popełnieniu grzechu ciężkiego, skorzystać z sakramentalnego rozgrzeszenia i w pełni uczestniczyć we Mszy św. Obecnie prawo kanoniczne nakłada na wiernego obowiązek wyznawania grzechów ciężkich podczas sakramentalnej spowiedzi. Kościół zobowiązuje wszystkich wiernych do spowiadania się przynajmniej jeden raz w roku, aby przyjąć Komunię w okresie wielkanocnym. Dotyczy to osób po osiągnięciu wieku rozeznania i wyznawania przez nich grzechów ciężkich. Konkretyzując, chodzi tutaj o osoby, które po osiągnięciu wieku rozeznania, posiadają używanie rozumu, a tym samym zdolność do rozeznania wartości moralnej swoich czynów. Zazwyczaj wierny przystępuje do spowiedzi, aby później móc przyjąć Eucharystię. Nie zawsze jednak ma do tego możliwości. Jej brak może łączyć się z niebezpieczeństwem utraty życia. Sytuacja taka ma miejsce podczas konfliktów zbrojnych, ataków terrorystycznych, katastrof, kiedy obecny tam kapłan nie dysponuje czasem na wysłuchanie spowiedzi każdego o to proszącego, nie mając też zazwyczaj przy sobie Chleba Eucharystycznego dla udzielenia Komunii św. Istnieje wtedy możliwość otrzymania tzw. absolucji generalnej. Po Soborze Watykańskim II pojawiły się głosy, aby dzieci przed pierwszą Komunią nie przystępowały do sakramentu pokuty, bo nie popełniają grzechów ciężkich. Na mocy deklaracji Kongregacji Sakramentów i Kongregacji Duchowieństwa należy stosować się do powszechnej praktyki poprzedzania pierwszej Komunii dzieci ich spowiedzią. Podstawą takiego wymogu nie jest stan grzechu, w jakim mogą się znajdować dzieci, ale cel edukacyjny i formacyjny, czyli wychowanie ich od młodego wieku do prawdziwie chrześcijańskiego ducha nawrócenia i pokuty.
Źródło:
Prawo Kanoniczne; 2017, 60, 1; 77-95
2353-8104
Pojawia się w:
Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uwolnienie penitentów z kar kościelnych w zakresie wewnętrznym sakramentalnym
Exoneration of penitents from the Church’ penalties in the internal sacramental range
Autorzy:
Stokłosa, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/553757.pdf
Data publikacji:
2016-12-31
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
kary kościelne
uwolnienie z kar kościelnych
spowiedź
canonical delicts
penal sanctions
Penance
Opis:
In the sacrament of reconciliation a penitent through the service of an authorized priest receives the forgiveness of sins through the mercy of God and consequently is reconciled with the Church. One of the fundamental elements of this sacrament is confession of sins in the presence of an authorized priest. Minister of this sacrament, a priest, needs to be delegated to administer this sacrament through the proper licensing. It is given through the power of the law itself or by the attachment to the office or alternatively by the designated church power. In the individual and integral confession penitent could confess the grave sin to the authorized priest which in the Church’ legislation has been defined as offense. In that situation not every priest who is able to listen to confession will have the capacity to give absolution due to the gravity of that sin. In order to release the penitent from the incurred censure the minister needs the adequate power which is given by the legislator in CIC/83 or by the competent power. The power of the confessor is subjected to some restrictions because he is unable give absolution from the Church’ punishments in all cases and release the penitent from all the sins committed. The source of these restrictions, is among others, the division in the Church’ punishments between censures and expiatory punishment and between punishments latae sententiae and ferendae sententiae as well as eventual declaration of the punishment latae sententiae. Moreover, another source of the restrictions applicable to the power of a confessor is the reservation made by the Holy See which applies to some excommunications latae sententiae. The common law this kind of power, with some limits, allocates to the following ministers of that sacrament: 1) bishop; 2) the ordinary; 3) canon penitentiary; 4) a chaplain of a hospital, prison or a sea trip; 5) any confessor in an emergency situation (casus urgens). Additionally the permission to give absolution in some limited range of internal sacramental punishments might be given by the Holy See and by the competent ordinary.
Źródło:
Sympozjum; 2016, 2(31); 97-120
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pozycja duszpasterska spowiedzi w Kościele na Malcie
Autorzy:
Derdziuk, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2041151.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Beichte
Moraltheologie
Säkularisierung
Malta
Confession
moral theology
secularisation
spowiedź
teologia moralna
sekularyzacja
Opis:
Artykuł wskazuje na proces sekularyzacji na Malcie, który jest powodowany przez wpływ kultury wrogiej Kościołowi katolickiemu anglosaskiej oraz wzrost dobrobytu. Odchodzenie od praktyk religijnych zaznacza się nade wszystko w życiu ludzi młodych i wyraża się w odrzucaniu doktryny moralnej Kościoła. Praktyka spowiedzi na Malcie jest kultywowana przez Kościół, ale wobec zanikania poczucia grzechu, staje się rzadsza i przeżywa kryzys. Artykuł opisuje inicjatywy duszpasterskie Kościoła na Malcie propagujące korzystanie z sakramentu pokuty. Do tych inicjatyw należą grupy duszpasterskie oraz zapewnianie możliwości spowiedzi w poszczególnych kościołach. Szczególnym okresem spowiedzi są dni poprzedzające święto Matki Bożej Bolesnej obchodzone w Wielkim Poście.
Article points to the process of secularization in Malta, which is caused by the impact of Anglo-Saxon culture hostile to the Catholic Church and increased prosperity. The abandonment of religious practice is noted above all in the lives of young people and expresses the rejection of the moral teaching of the Church. The practice of confession in Malta is cultivated by the Church, but the disappearance of the sense of sin has become obvious and stays in crisis. The article describes pastoral initiatives of the Church in Malta to promote the use of the sacrament of penance. To these initiatives include pastoral groups and providing opportunities for confession in different churches. A specific period of confession are the days preceding the feast of Our Lady of Sorrows which is celebrated during Lent.
  Der Artikel verweist auf den Prozess der Säkularisierung auf Malta, die auf den Einfluss der feindlichen, gegenüber der Kirche angelsächsischen Kultur, sowie auf den Anstieg des Wohlstandes zurückgeführt wird. Das Fernbleiben von der kirchlichen Praxis zeigt sich vor allem im Leben der jungen Menschen und äußert sich in der Verwerfung der Moraldoktrin der Kirche. Die Praxis der Beichte wird von der Kirche beibehalten, aber angesichts der Schwächung des Sündenbewusstseins, wird sie immer seltener und gerät in die Krise. Im Artikel werden die seelsorglichen Initiativen der Kirche auf Malta gezeigt, die den Empfang des Versöhnungssakramentes propagieren. Dazu zählen seelsorgliche Gruppen sowie die Beichtmöglichkeit in einzelnen Kirchen. Eine besondere Periode für den Empfang der Beichte sind die Tage, die dem Fest der Schmerzhaften Gottesmutter, das in der Fastenzeit gefeiert wird, vorausgehen.
Źródło:
Studia Nauk Teologicznych PAN; 2016, 11; 265-278
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:
Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Duchowa metamorfoza we francuskich średniowiecznych powiastkach pobożnych: “Robert le Diable” i “Chevalier au barisel”
Spiritual metamorphosis in medieval French pious stories: “Robert the Devil” and „Chevalier au barisel”
Autorzy:
Gęsicka, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2012462.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
metamorfoza
łaska Boża
pokuta
spowiedź
diabeł
metamorphosis
God’s grace
penance
confession
devil
Opis:
The subject matter of the present article is a comparative analysis of two pieces dating back to the turn of the 13th century: a short novel Robert the Devil and a short story Chevalier au barisel. They both belong to the category of the so called “pious stories,” which provided believers with a certain model to follow.What is more, they were a lesson that even the worst sinner may obtain God’s mercy and the grace of salvation. The theme of repentance is an essential narrative and ideological element. The protagonists of the stories in question are: Robert − a knight and Devil’s son; and a knight possessed with the Devil. They both undergo a complete metamorphosis reaching sanctity which results from genuine repentance. Nevertheless, their paths are completely different, as unalike are their initial attitudes towards the possibility of penitence. The theme of metamorphosis in both texts consists of the same elements, which are however put in different narrative order. Two models of Christian metamorphosis emerge from these stories: from devilment to sanctity and from bad life to good death.
Źródło:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2013, 3(6) cz.2; 275-295
2084-6045
2658-2503
Pojawia się w:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Spowiedź mężczyzn. Wprowadzenie do badań
Confession of Man. Introduction to the Research
Autorzy:
Derdziuk, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2037732.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
teologia moralna
sakrament pokuty
spowiedź mężczyzny
moral theology
sacrament of penance
confession of men
Opis:
Zagadnienie spowiedzi mężczyzn jest bardzo mało opracowane, choć jawi się jako ważny problem badawczy. Do współczesnych uwarunkowań przeżywania męskości należą zmiany cywilizacyjne oraz rozwój różnego rodzaju terapii, które ujawniając zranienia, nie zawsze pomagają je przezwyciężyć. Interdyscyplinarne badania nad spowiedzią mężczyzn ukazują, że ich motywacją przystępowania do sakramentu pokuty jest pragnienie spotkania z rozumiejącym spowiednikiem, który pomoże im odzyskać pewność i zaufanie do samego siebie. Chęć pokonania słabości leży u podstaw szukania pomocy w opanowaniu swych pożądliwości i grzechów. Odmienność traktowania trudności moralnych przez mężczyzn polega na chęci ich szybkiego rozwiązania lub pokonywaniu znalezionej złudnej formy ucieczki od przeżywanych trudności. Istotne jest ukazanie teologicznego wymiaru spowiedzi jako spotkania z Chrystusem pokonującym grzech i śmierć w tajemnicy krzyża i zmartwychwstania.
The issue of men's confession is very little developed, although it is seen as an important research problem. To the contemporary conditions of living of masculinity are changing civilization and the development of various types of therapies that revealing injury, do not always help to overcome them. Interdisciplinary research confession men show that their motivation to join the sacrament of penance is the desire to meet the understanding confessor that will help them regain confidence and self-reliance. The desire to overcome the weakness underlies seek help in mastering their lusts and sins. Disparate treatment of moral problems by men lies in their willingness to quickly solve the problem, or overcoming it finds the illusory form of escape from the difficulties lived. It is important to show the theological dimension of confession, as an encounter with Christ defeated sin and death in the mystery of the cross and resurrection.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 3; 35-50
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Sacrament of Penance and Reconciliation as an Encounter with God and Experience of His Mercy
Sakrament pokuty i pojednania jako spotkanie z Bogiem i doświadczenie Jego miłosierdzia
Autorzy:
Zalewski, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2038243.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
spowiedź
relacja
miłosierdzie
Ojciec
pokuta
pojednanie
ufność
confession
relation
mercy
Father
penitence
reconciliation
trust
Opis:
Analizując praktykę sakramentu pokuty i pojednania, należy stwierdzić, że właściwe przeżycie tego sakramentu przez chrześcijanina zależy od spotkania prawdziwego Boga, który jest miłosiernym Ojcem. Bez tego fundamentalnego wymiaru sakrament ten będzie przyjmował postać mniej lub bardziej formalnego obowiązku. Penitent nigdy nie doświadczy niezasłużonego miłosierdzia i miłości, które otrzymuje darmowo od szukającego go nieustannie Ojca miłosierdzia. Aby osiągnąć ten cel, należy usunąć błędne obrazy Boga jako bezwzględnego sędziego albo nieubłaganego strażnika i buchaltera, które stanowią poważną przeszkodę do doświadczenia czułej miłości Ojca. Na nowo należy tłumaczyć problem wolnego wyboru człowieka i jego wolności, które błędnie rozumiane czynią z niego albo kreatora dobra i zła, albo narzędzie nieuświadomionych popędów, mechanizmów i zranień. Należy brać pod uwagę osiągnięcia nauk humanistycznych, lecz traktować z pewną ostrożnością wnioski, które wychodzą nieraz poza ramy ich kompetencji. Kościół winien bronić tego trudnego a zarazem budującego sakramentu i jego praktykowania, ukazując jego piękno i owoce zarówno indywidualne, jak i wspólnotowe.
In summary it should be stated that the right experience of sacrament of penance and reconciliation depends on meeting with God who is the merciful Father. Without this fundamental meaning this sacrament will be taking the form of less or more formal duty. The penitent will never experience undeserved mercy and love which obtains for free from the Father of mercy who is still looking him for. In order to reach an objective one should eliminated the wrong images of God as the ruthless or implacable guard and bookkeeper which is the obstacle in the sensitive experience of Father love. One should explain anew the problem of the free choice of the man and his freedom which in case of misunderstanding make him a tool of unconscious mechanism, impulses, and injured. The achievement of social sciences should be considered but the conclusions should be treated carefully, because they may exceed the scope their own competence. The Church should defend this difficult and at the same time constructive sacrament and its practice, showing its beauty and also both individual and community fruits.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 5; 71-89
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola sakramentu pokuty i eucharystii w świetle nauczania i praktyki wychowawczej Św. Jana Bosko
The role of the sacrament of penance and the eucharist in personal development of st. John Bosco oratory pupils
Autorzy:
Hańderek, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/495838.pdf
Data publikacji:
2014-02-28
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
spowiedź
spowiednik
msza św
eucharystia
komunia duchowa
confession
confessor
Holy Mass
Eucharist
spiritual communion
Opis:
In education, St. John Bosco (1815 -1888) drew attention to the harmonious growth of man. Among the proposed measures, the Sacraments of Penance and the Eucharist occupy a fundamental place. By breaking with sin, the first constitutes a means for restoring communion with God. A key role in this process is played by repentance, confession and the resolve to improve. Extremely important is the person of the confessor, who in the name of Christ forgives sins. The Eucharist serves to maintain communion with God. He, as food working in the juvenile soul, bestows on the youth the strength to overcome any difficulties. He fills them with a light and power for the inner transformation of their wills towards seeking good. Jesus shapes the soul of a young person because he transforms the person who accepts Him into Himself.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2014, 35, 1; 45-57
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kierownictwo duchowe alumnów seminariów duchownych i zakonników w prawie kanonicznym (I). Forma sakramentalna i pozasakramentalna
Spiritual Guidance of Seminarists and Religiouses in the Canon Law (I): Sacramental and Extrasacramental Forms
Autorzy:
Domaszk, Arkadiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/495662.pdf
Data publikacji:
2015-08-01
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
kierownictwo duchowe
spowiedź
zakonnicy
alumni
prawo kanoniczne
spiritual leadership
confession
religiouses
seminarists
canon law
Opis:
The study discusses the topic of the Canon Law, which determines requirements for spiritual directors in seminars and formational religious houses. The first part of the study presents standard requirements for confessors in the above mentioned context. Spiritual guidance is also a separate issue from holding the sacrament of reconciliation and that was the subject of the second part of the study. The Church Law strongly emphasizes the necessity to separate the internal forum from the external one. It is also vital to consider the needs of seminarists, religiouses and nuns in order to ensure their unrestrained use of confession and spiritual guidance.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2015, 36, 3; 21-31
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sakrament pokuty i pojednania. Kryzys współczesny i kryzys doktrynalny
The Sacrament of Penance. Contemporary Crisis and Doctrinal Response
Autorzy:
Królikowski, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1601533.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
pokuta
pojednanie
nawrócenie
spowiedź
łaska sakramentalna
Kościół
penance
reconciliation
conversion
confession
sacramental grace
Church
Opis:
Sakrament pokuty i pojednania – spowiedź – stał się w ostatnich dziesięcioleciach przedmiotem rozmaitych interpretacji teologicznych, które wpłynęły na jego praktykowanie. Niejednokrotnie proponowane interpretacje przyczyniły się do wywołania rozmaitych sytuacji kryzysowych w jego praktykowaniu albo przynajmniej wzbudzają podejrzliwość w stosunku do niego. Sytuacja domaga się ponownego przemyślenia niektórych aspektów teologii sakramentu pokuty i pojednania. Wydaje się, że utrwalona doktryna kościelna w tej materii sugeruje potrzebę przemyślenia zwłaszcza trzech kwestii: jaka jest specyficzna łaska sakramentu spowiedzi, na czym polega upodobnienie do Chrystusa, którego ten sakrament dokonuje, oraz w czym wyraża się jego właściwa eklezjalność. Na te trzy kwestie zostaje zwrócona uwaga w niniejszym artykule, przy bezpośrednim odniesieniu się do wspomnianych przejawów kryzysu w dziedzinie pokuty sakramentalnej.
The sacrament of Penance and Reconciliation – a confession – in the recent decades has become a subject of manifold theological interpretations which have influenced its practicing. Recursively suggested interpretations have resulted in various critical moments in its practicing, or at least they contribute to the rise of suspicions directed at it. The situation calls for reconsideration of certain aspects of the theology of the sacrament of Penance and Reconciliation. It appears that the Church doctrine preserved in this matter implies the need for consideration of the three most vital questions, namely: what is the specific grace of the sacrament of Penance, what does the likeness of Christ, resulting from this sacrament, consist in, and how is the actual ecclesiality of the sacrament manifested. This article focuses on these three questions, positioning itself in a direct reference to the mentioned symptoms of the crisis in the sphere of sacramental penance. In the case of the first question the reader’s attention is brought to the relation between the sacrament of Penance and Baptism, which makes it possible to grasp the specificity of sacramental penance. The second question emphasises the truth that the likeness of Christ the Redeemer, who through his death judges men’s sins, may be achieved only by penance. As far as the third question is concerned, it is reminded that through conversion and penance a Christian renews his bond with the Church that in turn supports the sinner in the act of conversion and penance.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2015, 9, 2; 53-74
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Twelve-step Spirituality in View of the Sacrament of Reconciliation in the Catholic Church
Duchowość dwunastu kroków w perspektywie sakramentu pojednania w Kościele katolickim
Autorzy:
Jastrzębski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29430870.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
spowiedź
programy dwunastu kroków
nałogi
sakrament pojednania
confession
twelve-step programs
addictions
sacrament of reconciliation
Opis:
This article ventures into the basic principles of the original Twelve-step program by studying its similarity with the dynamics of the Sacrament of Reconciliation in the Catholic Church. It begins with a short presentation of the theological foundation of confession, and continues with the history of AA’s Twelve-step recovery program while focusing on the latter’s spiritual dimension and that of similar groups. The major analysis is dedicated to demonstrating and discussing the parallels found in the twelve steps content and the Sacrament of Reconciliation; where the twelve steps have their effectiveness written within themselves, the Sacrament of Reconciliation also requires a progression from contrition, an examination of conscience, the confessing sins and satisfaction. In conclusion, the author presents pastoral suggestions meant to facilitate work with believers struggling with various addictions.
W tym artykule zagłębiamy się w podstawowe zasady programu dwunastu kroków, badając jego podobieństwo do dynamiki sakramentu pojednania w Kościele katolickim. Artykuł rozpoczyna się krótką prezentacją teologicznych podstaw spowiedzi i kontynuuje przedstawieniem zarysu historii programu AA opartego na dwunastu krokach. Główna analiza poświęcona jest wykazaniu i omówieniu podobieństw oraz paraleli w treści dwunastu kroków oraz warunków dobrej spowiedzi. Podobnie jak program dwunastu kroków, również sakrament pojednania zaprasza penitenta do przejścia podobnych etapów: aktu skruchy, rachunku sumienia, wyznania grzechów oraz zadośćuczynienia. Na zakończenie autor rozważa wskazania duszpasterskie mające ułatwić pracę z wierzącymi, którzy zmagają się z różnymi nałogami.
Źródło:
Polonia Sacra; 2023, 27, 1; 175-196
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wybrane objawy zaburzeń psychicznych podczas spowiedzi i wspierająca reakcja spowiednika
Selected symptoms of mental disorders during confession and supportive reaction of the confessor
Autorzy:
Wąchol, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339467.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
confession
sympthoms of a mental disorder
therapy
pastoral counseling
spowiedź
symptomy zaburzenia psychicznego
terapia
wsparcie duszpasterskie
Opis:
Celem artykułu jest syntetyczny opis najczęstszych objawów mogących wskazywać na występowanie zaburzenia psychicznego, co może zostać zaobserwowane przez spowiednika podczas sakramentu pokuty i pojednania. W dalszej kolejności tekst pokazuje wspierającą postawę spowiadającego, który może aktywizować penitenta do pracy nad sobą nie tylko w obszarze rozwoju duchowego, ale również zdrowia psychicznego. Analizie funkcjonalnej poddano dane dotyczące opisu wskaźników postawy odbiegającej od przyjętych norm zdrowia psychicznego i sklasyfi kowano je w obszarze najczęściej występujących zaburzeń psychicznych. W procesie syntezy opracowano zestaw zasad postępowania przez spowiednika w wypadku stwierdzenia symptomów zaburzenia u spowiadającego się. Zaobserwowanie wspomnianych wyżej objawów jest możliwe podczas sakramentu pokuty i pojednania, chociaż nie stanowi profesjonalnej diagnozy odnoszącej się do zdrowia psychicznego. Odpowiednie podejście może sprzyjać aktywizacji działań na rzecz omawianego rodzaju zdrowia przez penitenta pod wpływem zaleceń spowiadającego.
The purpose of the article is to show and synthetically describe the most common symptoms that may indicate the presence of a mental disorder, chich can be observed by the confessor during the confession. Subsequently, the texts hows the supportive attitude of the confessor, who can activate the penitent to work on himself not only in the spiritual development, but also mental health. The data on the description of attitude indicators deviating from the accepted standards of mental health were subjected to functional analysis and classified in the context of the most common mental disorders. In the process of synthesis, a set of rules for the confessor’s conduct in the case of finding penitent’s symptoms of a disorder. Observation of the above-mentioned symptoms is possible during the sacrament of penance and reconciliation, although it does not constitute a professional diagnosis of mental health. Inappropriate approach may be conducive to the activation of actions for the discussed type of health by the penitent, by the infl uence of the confessor’s recommendations.
Źródło:
Teologia i moralność; 2023, 18, 1(33); 153-166
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rozumienie i świadomość grzechu - perspektywa socjologiczna
The Understanding and Consciousness of Sin - a Sociological Perspective
Autorzy:
Pawlik, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047702.pdf
Data publikacji:
2015-12-05
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
sin
sacrament of penance and reconciliation
confession
relativitsm
conscience
moral autonomy
sacrum
spowiedź
sumienie
autonomia moralna
Opis:
W artykule pojęcie grzechu jest analizowane w ramach nauk społecznych, czyli jako akt przekroczenia porządku normatywnego, który jest przedmiotem socjologicznych, antropologicznych i historycznych opisów. Na podstawie dokumentów i materiałów empirycznych (ankiety, wywiady) socjologiczne pokazano, w jaki sposób procesy laicyzacji i zmiany w świadomości moralno-religijne wpływają na doświadczenie grzechu w życiu codziennym - relatywizm moralny, selektywnej wiary, jak również autonomicznej moralności, są aksjonormatywny kontekście. Socjologiczna praca sfery sacrum kurczącym się w życiu publicznym i społecznym jest analizowana w odniesieniu do praktyki spowiedzi - z tego punktu widzenia, sakrament pokuty to kolejny obszar, w którym znaczenie religijne i doświadczenie mają do czynienia z tymi nowoczesnymi zmianami w kulturze i moralność.
In the article, the concept of sin is analysed within the social sciences, i.e. as an act of transgressing the normative order, which is subject to sociological, anthropological and historical description. Based on documents and empirical materials (surveys, sociological interviews) it is shown how the processes of secularization and change in moral-religious consciousness influence the experience of sin in daily life. Moral relativism, removal from institutions and selective faith, as well as autonomous morality, are an axionormative context where the religious is beginning to be displaced by the "only" ethical. The sociological thesis of the sacrum sphere shrinking in public and social life is analysed in relation to the practice of confession - from this point of view, the sacrament of penance is another area where religious meanings and experience are confronted with those of modern changes in culture and morality.
Źródło:
Teologia i moralność; 2015, 10, 2(18); 7-24
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Niemożność bycia świadkiem w postępowaniu administracyjnym przez duchownego katolickiego w świetle kodeksu postępowania administracyjnego i kodeksu prawa kanonicznego z 1983 roku
IMPOSSIBILITY OF BEING A WITNESS IN ADMINISTRATIVE PROCEEDINGS BY CATHOLIC PRIEST IN THE LIGHT OF THE CODE OF ADMINISTRATIVE PROCEEDINGS AND THE CODE OF CANON LAW FROM 1983
Autorzy:
Król, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1596082.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
confession
clerical
canon law code
absolute evidence ban
spowiedź
duchowny
kodeks prawa kanonicznego
bezwzględny zakaz dowodowy
Opis:
Celem artykułu było przedstawienie regulacji prawnych dotyczących obowiązku zachowania przez duchownego tajemnicy spowiedzi, ze szczególnym uwzględnieniem roli tej instytucji w wyznaniu rzymskokatolickim. Przyjęto tę formułę, albowiem katolicyzm w Polsce ma najliczniejszą grupę wiernych. W artykule zaprezentowano aspekty prawne tajemnicy spowiedzi w odniesieniu do postępowania administracyjnego oraz prawa kanonicznego. Dla porównania wskazano również regulacje dotyczące tej instytucji w procedurze karnej i cywilnej. Ponadto dokonano analizy przepisów prawa kanonicznego i prawa karnego nawiązujących do odpowiedzialności duchownego za naruszenie tajemnicy spowiedzi. Oprócz ustawodawstwa ważną wskazówką przy pisaniu artykułu były stanowiska doktryny i orzecznictwa.
The aim of the article was to present legal regulations concerning the obligation to keep the mystery of confession by priest with particular emphasis on the role of this institution in the Roman Catholic faith. This formula was adopted because Catholicism in Poland is characterized by the largest number of faithful. In the article was presented legal aspects of the mystery of confession in relation to administrative proceedings and canonic law. For comparison, the regulations concerning this institution were also indicated in the criminal and civil procedure. In addition, was analyzed of the canonic law and criminal law relating to clerical responsibility for the violation of the mystery of confession. The article was based on doctrine and cases law besides legislation.
Źródło:
Acta Iuris Stetinensis; 2018, 23, 3; 129-142
2083-4373
2545-3181
Pojawia się w:
Acta Iuris Stetinensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“Confession Seals the Mouth” The cult of St. John of Nepomuk – a Martyr of the Sacramental Mystery – on the Example of 15 Songs from the Collection of Catholic Devotional Hymns for Church and Home Use, Published in Pelplin in 1871 Selected Theological and Musical Issues
„Spowiedź usta pieczętuje”. Kult św. Jana Nepomucena – męczennika sakramentalnej tajemnicy, na przykładzie 15 pieśni pochodzących ze Zbioru pieśni nabożnych katolickich do użytku kościelnego i domowego, opublikowanego w Pelplinie w 1871 roku. Wybrane zagadnienia teologiczne i muzyczne
Autorzy:
Kaczorowski, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2038363.pdf
Data publikacji:
2021-12-16
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
St. John of Nepomuk
religious song
confession
mystery
Święty Jan Nepomucen
pieśń religijna
spowiedź święta
tajemnica
Opis:
In the presented article, the author discusses 15 songs composed in honor of St. John of Nepomuk, coming from the Collection of Catholic Devotional Hymns for Church and Home Use, published in 1871 in Pelplin. The number of songs proves that the cult of St. John was widespread among Polish people. This Saint enjoyed extraordinary authority because he remained faithful to his priestly vocation until his martyrdom. He preferred to die than to reveal the secret of the holyconfession. Thus, St. John of Nepomuk remains the Patron Saint of Confessors until this day.
W prezentowanym artykule autor omawia 15 pieśni ku czci św. Jana Nepomucena, pochodzących ze Zbioru pieśni nabożnych katolickich do użytku kościelnego i domowego, opublikowanych w 1871 roku w Pelplinie. Liczba pieśni świadczy o tym, że kult św. Jana Nepomucena był rozpowszechniony wśród Polaków. Święty ten cieszył się niezwykłym autorytetem wynikającym z faktu, że pozostał wierny powołaniu kapłańskiemu aż do śmierci męczeńskiej. Wolał zginąć niż wyjawić tajemnicę spowiedzi świętej. Dlatego też św. Jan Nepomucen do dzisiaj pozostaje patronem spowiedników
Źródło:
Poznańskie Studia Teologiczne; 2021, 39; 245-256
0209-3472
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Spowiednik jest to lekarz duszy twojej”: idea medicinae salutis w penitencjałach i poradnikach pastoralnych
„The Confessor is the physician of your soul”: the idea of medicinae salutis in penitencials and pastoral guidance
Autorzy:
Partyka, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/39577868.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Katedra Italianistyki. Polskie Towarzystwo Retoryczne
Tematy:
przewodniki dla spowiedników
strategie retoryczne
medycyna zbawcza
spowiedź
guides for confessors
rhetorical strategies
salvific medicine
confession
Opis:
Penitencjały, podręczniki praktyki spowiedniczej – to poradniki instruujące duszpasterzy, jak postępować z wiernymi głównie w sytuacji spowiedzi. Teksty te realizują cele retorycznego trybu doradczego (zachęcanie i odradzanie). Ucząc duszpasterzy pracy z wiernymi, autorzy poradników posiłkowali się rozlicznymi środkami perswazyjnymi. Jednocześnie podawali gotowe narzędzia retoryczne do wykorzystania w trakcie rozmów z penitentami, takie jak: apostrofy, comminatio – zawierająca zapowiedź kary dla „niemądrego lekarza” – oraz congeries, enumeratio, a przede wszystkim liczne amplifikacje poprzez porównania (już sama koncepcja spowiednika jako lekarza opiera się na comparatio). Obok argumentów z analogii i z podobieństwa, powszechnie pojawia się tu argument z autorytetu: autorzy poradników odwołują się do Biblii i do autorytetu ojców Kościoła. Wiele jest zdań o charakterze sentencjonalnym, wykorzystujących personifikację. Wszystkie te zabiegi zmierzają do uzmysłowienia wiernemu, jak ważną rolę w jego życiu spełnia duchowy lekarz – kapłan. Duchowemu medykowi też jednak grozi kara, jeśli wykorzystując swój urząd, sprowadzi chorego na manowce. Przywołane w artykule źródła pochodzą z różnych wieków (od średniowiecza do wieku XVIII) i z różnych obszarów Europy.
Penitentials, “penance books,” confessional summonses, manuals of confessional practice – these are the guides instructing catholic priests on how to deal with the faithful, mainly in the situation of confession. These texts are realizations of the rhetorical advisory mode (to encourage and discourage). Teaching the clergy to work with the faithful and preparing them for the healing of souls (including bodies), the authors of the manuals made use of numerous persuasive means. At the same time, they provided ready-made rhetorical tools, which they could use during conversations with penitents. The strongly persuasive rhetorical devices used here are first of all apostrophes, comminatio – containing the announcement of punishment for the “foolish physician” – as well as congeries, enumeratio, and, above all, numerous amplifications through comparisons (the very concept of the confessor as physician is based on comparatio). In addition to arguments from analogy and from similitude, the argument from authority is commonly used: the authors of the guides refer to the Bible and to the authority of the Church Fathers. There are many cases of sentences and personifications. All these endeavors are aimed at making the believer aware of the important role of the spiritual doctor in his life – the priest with whom he has daily contact. However, the spiritual medicine man also faces punishment if, using his office, he leads the sick person astray. The sources used in this article are from different centuries (from the Middle Ages to the 20th century) and from different areas of Europe.
Źródło:
Res Rhetorica; 2023, 10, 4; 95-105
2392-3113
Pojawia się w:
Res Rhetorica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Boże miłosierdzie w życiu i posłudze św. Jana Bosko
Divine Mercy in the Life and Service of St. John Bosco
Autorzy:
Polański, Bartłomiej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/943960.pdf
Data publikacji:
2017-09-30
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
św. Jan Bosko
miłosierdzie
duchowość
spowiedź święta
wychowanie
St. John Bosco
divine mercy
spirituality
holy confession
upbringing
Opis:
Artykuł jest próbą ukazania duchowości i postawy miłosierdzia w życiu św. Jana Bosko założyciela Towarzystwa św. Franciszka Salezego (salezjanów) w odniesieniu do obchodzonego w całym Kościele w 2015/2016 roku – Roku Miłosierdzia Bożego. W pierwszej części artykułu poruszona została kwestia doświadczania miłosierdzia od Boga i ludzi w życiu św. Jana Bosko, w drugiej natomiast pełniona przez Świętego, jako kapłana oraz Ojca i Nauczyciela młodzieży, posługa miłosierdzia. Ostatnia część stanowi ukazanie rozumienia miłosierdzia w dzisiejszym wychowaniu dzieci i młodzieży w charyzmacie salezjańskim, którego wzór pozostawił św. Jan Bosko.
The article is an attempt at presenting the spirituality and attitude of mercy in the life of St. John Bosco, the founder of the Society of St. Francis de Sales (the Salesians), in the perspective of the Holy Year of Mercy celebrated by the whole Church in the year 2015/2016. The first part of the article raises the issue of experiencing mercy from God and people by St. John Bosco. The second part discusses the ministry of mercy which the Saint performed as a priest as well as the Father and Teacher of the youth. The last part constitutes a quest for the topicality of mercy with regard to the contemporary process of upbringing children and youth in the Salesian charism established by St. John Bosco.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2017, 38, 3; 23-35
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Old Polish and Spanish Penitentials as a Source of Knowledge on Folk-paganism in a Christian Society
Staropolskie i hiszpańskie penitencjały jako źródła wiedzy o pogańskich praktykach w chrześcijańskim społeczeństwie
Autorzy:
Partyka, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/954400.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Katedra Italianistyki. Polskie Towarzystwo Retoryczne
Tematy:
Spanish penitentials
Old Polish penitentials
confession
folk-paganism
superstitions
hiszpańskie penitencjały
staropolskie penitencjały
spowiedź
pogaństwo ludowe
przesądy
Opis:
Artykuł przedstawia kilka ciekawych wniosków dotyczących pogaństwa ludowego na podstawie porównania penitencjałów (libri poenitentiales) pochodzących z Półwyspu Iberyjskiego i Rzeczpospolitej Polskiej datowanych na XVI, XVII i XVIII wiek. Najważniejszym obiektem porównania są cztery penitencjały, które zawierają długie listy grzechów i odpowiadające im pokuty: XIII-wieczne dzieło łacińskie Summa de confessionis discretione autorstwa Brata Rudolfa, penitencjał z 1633 r. Instrución de confesores, como han de administrar el Sacramento de la Penitencia napisany przez hiszpańskiego jezuitę Antonio Fernandeza de Cordobę, El fuero de la conciencia napisany przez Valentína de la Madre de Dios z 1704 roku oraz polski penitencjał z 1753 r. zatytułowany Kolęda duchowna parafianom od pasterzów autorstwa Marcina Józefa Nowakowskiego. Z toku analizy wynika, że struktura i treść analizowanych tekstów są bardzo podobne i pozostały praktycznie niezmienione: pomimo upływu czasu nadal odgrywały taką samą rolę.
Some interesting conclusions on folk-paganism are drawn here from a comparison of 16th, 17th and 18th-century confessional handbooks (libri poenitentiales) originating in the Iberian Peninsula and Polish Commonwealth. Four penitentials which include large lists of sins and the penances prescribed for them are the main object of comparison: the 13th-century Latin work Summa de confessionis discretione by Brother Rudolf, the penitential from 1633 Instrución de confesores, como han de administrar el Sacramento de la Penitencia by Spanish Jesuit Antonio Fernandez de Cordoba, El fuero de la conciencia by Valentín de la Madre de Dios from 1704, and the Polish penitential from 1753 entitled Kolęda duchowna parafi anom od pasterzów [The Pastoral Visit] authored by Marcin Józef Nowakowski. It proved that the structure and contents of the analysed texts are very similar and remained practically unchanged: despite the lapse of time they continued to play the same role.
Źródło:
Res Rhetorica; 2017, 4, 3; 13-21
2392-3113
Pojawia się w:
Res Rhetorica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sakrament pokuty i pojednania w katechezie niemieckiej
The sacrament of penance in German catechesis
Autorzy:
Chałupniak, Radosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1592152.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Germany
the sacrament of penance and reconciliation
confession
catechesis
ministry
Niemcy
sakrament pokuty i pojednania
spowiedź
katecheza
duszpasterstwo
Opis:
Na temat sakramentu pokuty i pojednania można prowadzić rozważania na różnych płaszczyznach (teologicznej, pedagogicznej, psychologicznej, społecznej). W obecnym artykule podjęto problem przygotowania do korzystania z sakramentu pokuty i pojednania, które dokonuje się w ramach „katechezy niemieckiej”. Termin ten jest szeroki i obejmuje przygotowanie do sakramentu pokuty w Niemczech, w Austrii, Szwajcarii czy Luksemburgu, czyli w krajach niemieckojęzycznych. Kontekstem tej wypowiedzi jest pogłębiający się kryzys wiary w społeczeństwie wielokulturowym, kryzys funkcjonowania Kościoła (ogólnie instytucji i wspólnot religijnych), kryzys znajomości, rozumienia i korzystania z sakramentów, a także kryzys samego sakramentu kapłaństwa (od różnego rodzaju afer przez „urzędowość”, rutynę i zniechęcenie). Rozważania adresowane są do polskich czytelników, stąd rozumienie katechezy jest szerokie – jako nauczanie i wychowanie religijno-moralne, a więc oddziaływanie, które dokonuje się zarówno w szkole (Religionsunterricht), jak i w parafi i (Gemeindekatechese). Wprowadzeniem do rozważań jest ukazanie, w jaki sposób sakrament pokuty i pojednania funkcjonuje w duszpasterstwie niemieckim.
On the sacrament of penance and reconciliation we can lead discussion at various levels (theological, pedagogical, psychological, social). In the present article discusses the problem of preparation for the use of the sacrament of penance and reconciliation, which takes place in the framework of the “German catechesis”. The term is broad and includes preparation for the sacrament of penance in Germany, Austria, Switzerland and Luxembourg, which in German-speaking countries. The context of this statement is the deepening crisis of faith in a multicultural society, the crisis of the functioning of the Church (generally institutions and religious communities), the crisis of knowledge, understanding and use of the sacraments, as well as the crisis of the sacrament of the priesthood (of all kinds of scandals over “offi cialdom” routine and discouragement). Considerations are addressed to Polish readers, hence understanding of catechesis will be wide –as teaching and education of religious and moral, and therefore the impact, which takes place both in school (Religionsunterricht), and in the parish (Gemeindekatechese). The introduction to the discussion is to show how the sacrament of penance is functioning in German ministry.
Źródło:
Colloquia Theologica Ottoniana; 2016, 2; 7-32
1731-0555
2353-2998
Pojawia się w:
Colloquia Theologica Ottoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przeto, ktokolwiek by jadł chleb i pił z kielicha Pańskiego niegodnie (…) sąd własny je i pije (1 Kor 11,27-29) – czyli o właściwym przygotowaniu się do Świętej Eucharystii według nauki Ojców Kościoła
Wherefore whosever shall eat this bread and drink this cup of the Lord unworthily (…) eats and drinks damnation to himself (1 Corinthians 11:27.29) – that is about the proper preparation for the Holy Eucharist according to the teaching of the Fathers of the Church,
Autorzy:
Magruk, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/420197.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Eucharystia
Chrzest
Spowiedź
post
modlitwa
czystość duchowa i cielesna
Eucharist
Baptism
Confession
fast
pray
spiritual and physical purity
Opis:
„Sakrament Sakramentów” bądź „Misterium Misteriów”, jak nazywana jest Święta Eucharystia to rekapitulacja tajemnicy ekonomii zbawienia człowieka. Jej znaczenie, rola i waga, jako centralnego miejsca żywego organizmu Kościoła, jest niepodważalna. Wszystko obraca wokół niej. To w Eucharystii życie liturgiczne, ale i życie każdego człowieka odnajduje swoją pełnię, cel i sens. Potrzeba odpowiedniego przygotowania człowieka do godnego przyjęcia Świętej Eucharystii podkreślana była od wieków, przez całą Tradycję chrześcijańską. Apostoł Narodów, jako jeden z pierwszych zajmuje się tym zagadnieniem pisząc: Przeto, ktokolwiek by jadł chleb i pił z kielicha Pańskiego niegodnie, winien będzie ciała i krwi Pańskiej. Niechże więc człowiek samego siebie doświadcza i tak niech je z chleba tego i z kielicha tego pije. Albowiem kto je i pije niegodnie, nie rozróżniając ciała Pańskiego, sąd własny je i pije. Dlatego jest między wami wielu chorych i słabych, a niemało umarło (1Kor 11,27-30). Niniejszy artykuł analizuje kryteria, które Matka Cerkiew wyznacza wiernym na drodze ku godnemu i przynoszącemu korzyść uczestnictwu w Kielichu Chrystusa i spotkania Wiecznego i Żywego Boga. W kolejnych akapitach kryteria te zostały przedstawione w formie tekstów św. Ojców oraz nauczania Kościoła.
‘The Sacrament of Sacraments’ or ‘The Mystery of Mysteries’, as it is called, the Holy Eucharist, is a recapitulation of Mystery of the Economy of the human’s salvation. Its importance, role and meaning unquestionably have a central place in the living organism, which is the Church. Everything moves around it and is based on it. Liturgical life and the life of every man finds its fullness, purpose and meaning in the Eucharist. The necessity of one’s appropriate preparation for the worthy reception of the Holy Eucharist has been accented for centuries by the whole Christian Tradition. The Apostle Paul was one of the first to raise this subject when he writes: Wherefore whosever shall eat this bread and drink this cup of the Lord unworthily, shall be guilty of the body and blood of the Lord. But let a man examine himself, and so let him eat of that bread, and drink of that cup. For who eats and drinks unworthily, eats and drinks damnation to himself, not discerning the Lord’s body. For this cause many are weak and sickly among you, and many sleep (1 Corinthians 11:27-30). The following article examines the criteria that the Mother Church provides for believers in regards to proper and worthy preparation for this ‘personal’ meeting with Eternal and Living God based on the instructions of the Holy Fathers and teachers of the Church on this issue which has been analyzed in the following chapters.
Źródło:
ELPIS; 2014, 16; 49-59
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Treści ideowe polskich nowożytnych konfesjonałów jako wyraz potrydenckiego nauczania Kościoła
The ideational content of modern confessionals as an expression of the post-trent teaching of the Church
Autorzy:
Gontarek, Arkadiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1068218.pdf
Data publikacji:
2019-10-01
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
polska sztuka nowozytna
ikonografia
konfesjonał
spowiedź
sobór trydencki
Polish modern Art
iconography
confessional
confession
The Council of Trent
Opis:
Zagadnienie obecności konfesjonałów we wnętrzach potrydenckich kościołów jak dotąd nie zostało podjęte przez polskich badaczy. Lakoniczne wzmianki w pozycjach encyklopedycznych i słownikowych sprowadzają się jedynie do odniesień liturgicznych, do historycznej ewolucji formy mebla lub kwestii konserwatorskich. Niniejszy tekst jest próbą wydobycia pomijanego dotychczas lub traktowanego marginalnie bogactwa treści ideowych, których nośnikiem są staropolskie spowiednie. Przedstawione w studium wnioski powstały na podstawie analizy ok. 140 obiektów z XVII i XVIII w. pochodzących z ok. 60 miejscowości leżących w granicach dzisiejszej Polski, dekorowanych malowanymi lub snycerskimi scenami, z przedstawieniami pokutników i patronów spowiedzi (niekiedy uzupełnionymi tekstem) oraz emblematami. Konfesjonał bardzo szybko został włączony do stałych elementów wyposażenia świątyni, ściśle współgrając z całym jego wystrojem. Swoją dekoracją nie tylko go dopełniał, ale również stał się przekazicielem autonomicznych treści.  Adresowane one były nie tylko do penitentów (poprzez wizerunki nawróconych pokutników) ale także do spowiedników (przedstawienia męczenników tajemnicy spowiedzi). Uwzględniając formę konfesjonału i jego ikonografię w szerszym kontekście, koniecznym jest wskazanie sposobów, w jaki posługując się obrazem i słowem, meble stały się wyrazicielami konkretnych punktów nauczania potrydenckiego Kościoła, akcentując treści negowane przez protestanckich reformatorów. Pokutne przedstawienia miały w penitentach wzbudzać przekonanie o potrzebie indywidualnej spowiedzi, opartej na apostolskiej sukcesji, bezwzględną konieczność obecności kapłana, który odpuszcza grzechy na mocy „władzy kluczy” oraz zaprzeczać predestynacji, kładąc nacisk na prawdę wiary, zgodnie z którą człowiek świadomie dokonuje wyboru pomiędzy dobrem a złem. Ideowe bogactwo konfesjonału wiązało się również z faktem, ze w tym jednym miejscu koncentrowały się trzy sakramenty: jeden z nich był tu celebrowany, będąc niezbędnym dla uzyskania sakramentu Eucharystii, a jednocześnie wymagając udziału wyświęconego kapłana. Celem artykułu jest spojrzenie na nowożytne konfesjonały, które swoją formą i treścią, na równi z pozostałymi elementami wyposażenia wnętrz kościelnych, przekazywały kontrreformacyjną doktrynę potrydenckiego Kościoła.
The issue of the presence of confessionals in the interior of the post-Trent church has not yet been addressed by Polish researchers. Brief references in encyclopaedic or dictionary works focus primarily on the evolution of the form of furniture. Therefore, this text will be an attempt to extract the wealth of ideological content, which has so far been omitted or treated marginally, and which is carried by old Polish confessionals. The proposed study includes confessionals located within the borders of today’s Poland and dating back to the 17th and 18th centuries, on which there are paintings or woodcarving images of penitents and confession patrons (sometimes enriched with text), as well as emblematic representations – a total of about 140 modern confessionals in not quite 60 towns and cities. The decoration of “penitential furniture”, as permanent elements of the church’s furnishings, harmonised closely with its whole interior design. On the one hand, it was supposed to complement it, and on the other, it was supposed to be a transmitter of autonomous content. They were addressed not only to penitents (e.g. through the presence of images of converted expiators), but also to confessors (images of martyrs of the mystery of confession). Considering the form of the confessional and its iconographic setting in a broader context, it is necessary to indicate the points which expressed the Catholic Church’s response to the errors of the Reformation. This includes the need for individual sacramental confession, based on the apostolic succession, the ruthless presence of a clergyman forgiving sins with the “power of the keys” and the negation of predestination emphasising the truth that man himself consciously chooses good or evil. The ideational richness of the confessional was also greatly influenced by the fact that the three sacraments were concentrated in the confessional: it was the place where one of them was celebrated and the necessary point on the way to receive the Eucharist, at the same time as the necessary presence of an ordained priest. The aim of this article is, therefore, to look at the modern confessional who, in its formal and content layer, visually realises – on an equal footing with other elements of the church’s equipment – the counter-reformation doctrine of the postTrent Church.
Źródło:
Artifex Novus; 2019, 3; 96-113
2544-5014
Pojawia się w:
Artifex Novus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zapłodnienie in vitro w kontekście sakramentu pojednania i pokuty
In vitro Fertilization in the Context of the Sacrament of Penance and Reconciliation
Autorzy:
Bryl, Damian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1048028.pdf
Data publikacji:
2011-06-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
extracorporeal fertilization
in vitro
confession
sacrament of penance
sacrament of reconciliation
zapłodnienie pozaustrojowe
spowiedź
sakrament pokuty
sakrament pojednania
Opis:
Praktyka pozaustrojowego zapłodnienia "in vitro"rozprzestrzenia się coraz szybciej. Osoby, które uczestniczą w różny sposobów w tych procedurach nie są w stanie ocenić ich prawidałwo w konteście sakramentu pokuty i pojdenania. Jaka jest droga podczas której spowiednik powinien poczyć to osoby, jakie warunki muszą zostać spełnione, aby autentyczne pojednanie z Bogiem mogło mieć miejsce? Niniejszy artykuł jest próbą pokazania i przeanalizować kilka podstawowych kwestii odnoszących się do problemów związanych z zapłodnieniem "in vitro" w kontekście sakramentu pojednania i pokuty.
The practice of extracorporeal „in vitro" fertilization is spreading faster and faster. Persons who participate in many different ways in these procedures and at the same time are unable to evaluate them properly, benefit from the sacrament of reconciliation and penance. What is the way in which the confessor should receive these persons, what conditions have to be accomplished so that an authentic reconciliation with God could take place? The present article is the attempt to show and analyze some fundamental issues relating to the problems connected with „in vitro" fertilization in the context of the sacrament of reconciliation and penance. The analyses pertain to three points. The first one concerns the validity of the sacrament and discusses two main conditions of the sacrament: contrition and atonement; at the same time the need of taking into consideration the moment when the penitent asks for the sacrament with reference to the course of the „in vitro" process is discussed. The second point shows the need of taking into account different determinants on the penitent's part and the influence of these determinants on the awareness and voluntariness of activities undertaken; the author discusses also the problem of the responsibility of different persons involved in artificial fertilization. Last but not least the significance of the confessor's attitude is highlighted
Źródło:
Teologia i moralność; 2011, 6, 2(10); 69-90
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Neuinterpretation der Bußpraxis des frühen Christentums in Bezug auf die gegenwärtige Beichtpraxis
Nowa interpretacja praktyki pokuty we wczesnym chrześcijaństwie w odniesieniu do współczesnej praktyki spowiedzi
New Interpretation of the Practice of Repentance in Early Christianity in Reference to the Contemporary Practice of Confession
Autorzy:
Kuźmicki, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2179200.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
pierwotny Kościół
pierwotne chrześcijaństwo
pokuta
poenitentia secunda
ekskomunika
rekoncyliacja
spowiedź
original Church
original Christianity
repentance
excommunication
reconciliation
confession
Opis:
Nowa interpretacja praktyki pokuty we wczesnym chrześcijaństwie w odniesieniu do współczesnej praktyki spowiedzi Na początku XX wieku powrócono do źródeł chrześcijaństwa. Zaowocowało to m.in. nowymi badaniami nad praktyką pokuty w  pierwotnym Kościele, dla którego teologia chrztu świętego odgrywała istotną rolę. Pokuta pierwotnego chrześcijaństwa jest często utożsamiana z pierwszym etapem kształtowania się dzisiejszej powtarzalnej spowiedzi sakramentalnej. Pierwsi wierzący stawiali sobie pytanie o możliwość pokuty i przebaczenia grzechów popełnionych po chrzcie świętym. Wprowadzone przez Tertuliana pojęcie drugiej pokuty (poenitentia secunda) w sposób szczególny ukazało, że pierwsi chrześcijanie mieli możliwość ponownego skorzystania z przebaczenia i przyjęcia do wspólnoty Kościoła. Tym samym nowa interpretacja pokuty pokazała dobitnie, że pierwotny Kościół był otwarty na ponowne przyjęcie pokutujących grzeszników. Ta możliwość ponownego przebaczenia sprawiała, że pokuta stała się procesem rozciagniętym na całą chrześcijańską egzystencję. Interpertacja życia z  perspektywy chrztu świętego prowadziła do wzbudzenia stałej postawy pokutnej obejmującej całe życia chrześcijanina. Ci wierzący, którzy po chrzcie świętym popełnili grzech, mogli ponownie skorzystać z przebaczenia oraz przyjęcia do wspólnoty wierzących. Ponowne przyjęcie składało się z  trzech etapów: ekskomuniki, wyznania grzechów oraz rekoncyliacji (pojednania). Na każdym z tych etapów wspólnota Kościoła odgrywałą istotną rolę. W trakcie rekoncyliacji sam biskup brał czynny udział. Ekskomunika i rekoncyliacja ukazują, że pokuta pierwotnego Kościoła była szczególnym wydarzeniem, obejmującym całe życie człowieka wierzącego. Ta wyjątkowa, pierwotnie jednorazowa praktyka pojednania wydaje się mieć inny charakter niż obecna spowiedź. Współcześnie w tym powtarzalnym „wydarzeniu pojednania” bardziej dostrzegalna jest realizacja troski o życie duchowe niż jednorazowe wydarzenie w całym życiu chrześcijanina. pierwotny Kościół, pierwotne chrześcijaństwo, pokuta, poenitentia secunda, ekskomunika, rekoncyliacja, spowiedź
At the beginning of the 20th century, a return to the sources of Christianity took place. Its fruition was, among others, the new research on the practice of repentance in the original Church, for which the theology of holy baptism played an essential role. The original Christianity repentance is frequently identified with the first stage of the formation of today’s repeatable sacramental confession. The initial believers posed a question regarding the possibility of repentance and forgiveness of sins committed after holy baptism. The concept of the second penance (poenitentia secunda), introduced by Tertullian, particularly demonstrated the fact that the first Christians could, anew, take advantage of forgiveness and admission to the Church community. Simultaneously, the new interpretation of repentance poignantly manifested the openness of the original Church to the readmission of the repentant sinner. The possibility of renewed forgiveness made repentance a process extended to the whole Christian existence. The interpretation of life from the perspective of holy baptism led to the continued penitential attitude embracing the entire life of a Christian. The believers who sinned after holy baptism could, again, take advance of forgiveness and admission to the community of believers. The readmission consisted of three stages: excommunication, confession of sins, and reconciliation. At every single stage, the Church community played an essential role. The very bishop participated in reconciliation. Excommunication and reconciliation reveal the fact that repentance in original Church was a particular event embracing the entire life of a believer. This exceptional, initially once-in-a-lifetime, reconciliation practice seems to have had a different nature than that of the present confession. Contemporarily, in this repeatable “event of reconciliation,” the realization of spiritual life care is more observable than a one-time event in a life of a Christian.
Źródło:
Studia Paradyskie; 2022, 32; 75-86
0860-8539
Pojawia się w:
Studia Paradyskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problematyka społeczno-etyczna w konfesjonale
Socio-Ethical Issues in the Confessional
Autorzy:
Gryz, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047690.pdf
Data publikacji:
2015-12-05
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
social sin
ethics of mass media
confession
restitution
personal responsibility
grzech społeczny
etyka mediów masowych
spowiedź
zadośćuczynienie
osobista odpowiedzialność
Opis:
W artykule zwrócono uwagę na znaczenia tzw. grzechów społecznych we współczesnej świadomości wiernych oraz ich poczucie odpowiedzialności za grzechy osobiste, które mają poważne konsekwencje społeczne - szczególnie tych powstających z obecnych przemian sfery społeczno-ekonomicznych i kulturowych w obecnych czasach.
The article deals with the question of the importance of the so-called social sins in the contemporary consciousness of the faithful, their sense of responsibility for personal sins which have serious social consequences, as well as with confessing those sins during the sacrament of reconciliation. The new situations of sins are being analysed, particularly those emerging from current transformations of the socio-economic and cultural spheres of life.
Źródło:
Teologia i moralność; 2015, 10, 2(18); 53-66
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Martha’s Dialogue with Jesus (John 11,21-27) in Light of the Psalms of Lament
Autorzy:
D’Souza OCD, Richard Francis
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2142952.pdf
Data publikacji:
2022-08-06
Wydawca:
Akademia Katolicka w Warszawie
Tematy:
Marta
Jezus
psalm
lamentacja
spowiedź
wiara
objawienie
obietnica
wiedzieć
wierzyć
Martha
Jesus
Psalm
Lament
Confession
Faith
Revelation
Promise
Knowing
Believing
Opis:
First part of this paper is a study of the structure of Martha’s dialogue with Jesus (John 11,21-27) in comparison with the lament psalm (Ps 13) as proposed by G. O’Day. While the first part of the dialogue corresponds to the plea section of a lament psalm with the constituent elements of address, complaint, petition, and motivation (Jn 11,21-22), the second part mirrors the praise section of the psalm which consist of words of assurance and divine praise (Jn 11,23-27). The second part of the paper is a theological interpretation of the profound dialogue between Jesus and Martha. While the dialogue explains in advance the significance of the sign of raising Lazarus from the dead, it also highlights the progressive faith journey of Martha from the initial lament to the highest confession of faith in Jesus as the Messiah and the Son of God.
Źródło:
Warszawskie Studia Teologiczne; 2022, 35, 1; 37-53
0209-3782
2719-7530
Pojawia się w:
Warszawskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kierownictwo duchowe alumnów seminariów duchownych i zakonników w Prawie Kanonicznym (II): zachowanie tajemnicy
Spiritual Direction of Seminarists of theological Seminaries and Religiouses in the Canon Law (II): Secrecy
Autorzy:
Domaszk, Arkadiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/495408.pdf
Data publikacji:
2016-06-30
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
kierownictwo duchowe;
spowiedź;
dobre imię;
intymność;
zakonnicy;
alumni;
prawo kanoniczne;
spiritual leadership;
confession;
good name;
privacy;
religious;
seminarists;
the Canon Law;
Opis:
The study presents a discussion on the subject of the Canon Law, which defines the requirements for spiritual directors in seminars and formational religious houses. The study concerns the obligation to respect relevant secrecy of information, discretion, the seal of confession, respecting one’s good name or the right to intimacy as well as the issue of protecting personal data. The seal of confession is respected in the Polish state law. It should be reminded that appropriate discretion is due to the information derived in the course of providing non-sacramental spiritual direction. The director is called to protect the good name and privacy of the people whom he serves. A new challenge in this context is the protection of digital documents and information, as well as the issue of spiritual direction through the Internet. This subject requires further study.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2016, 37, 3; 35-45
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Udzielanie Komunii Św. osobom rozwiedzionym? Analiza Adhortacji Amoris Laetitia papieża Franciszka
Communication of the blessed Eucharist to divorced persons? Analysis popes Francis adoration “Amoris laetitia”
Autorzy:
JANCZEWSKI, ZBIGNIEW
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/662155.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Komunia św.
spowiedź
rozwód
małżeństwo cywilne
dyscyplina Kościoła rzymsko katolickiego
blessed Eucharist
penance
divorce
civil marriage
discipline of Roman Catholic Church
Opis:
Many catholic peoples after divorce can receive the blessed Eucharist. New popes document “Amoris laetitia” details relative to that question. This elaboration in the first part shows Eucharist as expression of unity in the Church and marriage. Next part is about receiving Body of Christ by persons leaves  in not sexual relations in the civil marriage. The last part is about Holly communion divorced persons on the scope of “Amoris laetitia”. This document not changes Doctrina of the Church in those matter. Pope Francis try changes only discipline of Roman Catholic Church.
 Niniejsze opracowanie stanowi próbę odpowiedzi na pytanie, czy osoby rozwiedzione, żyjące w nowych, niesakramentalnych związkach, całkowicie utraciły prawo do przyjęcia sakramentalnego Ciała Chrystusa, w świetle obowiązujących dokumentów Stolicy Apostolskiej, a szczególnie wydanej ostatnio adhortacji papieża Franciszka Amoris laetitia. Posynodalna adhortacja Amoris laetitia stanowi zwieńczenie i zarazem posumowanie wcześniejszych obrad Synodu Biskupów poświęconego małżeństwie i rodzinie. W obliczu skomplikowanej sytuacji rodzin poranionych, duszpasterze dla miłości i prawdy, mają obowiązek właściwego jej rozeznania. Stopień odpowiedzialności małżonków za rozpad ich małżeństwa nie jest równy w każdym przypadku i mogą wystąpić czynniki ograniczające zdolność podejmowania przez nich decyzji. Papież Franciszek zaznacza, że „nie można już mówić, że wszyscy, którzy znajdują się w sytuacji tak zwanej nieregularnej, żyją w stanie grzechu śmiertelnego, pozbawieni łaski uświęcającej”. Ponadto osoba znająca dobrze normę moralną może mieć duże trudności w zrozumieniu zawartych w niej wartości, albo też znaleźć się w określonych warunkach niepozwalających działać inaczej i podejmować inne decyzje bez zaciągania nowej winy. Tak więc mogą zaistnieć czynniki ograniczające zdolność podejmowania decyzji przez interesujące nas osoby. Skoro w takich przypadkach nie występuje przesłanka dobrowolności popełnianego grzechu konieczna, aby uznać go za ciężki, spowiednik, zgodnie z wielowiekową praktyką i nauczaniem doktrynalnym Kościoła, ma prawo, jak się wydaje, udzielić rozgrzeszenia, a przez to dopuścić do przyjęcia Eucharystii. Jednak przed rozgrzeszeniem proszący o sakrament powinni przejść dłuższy okres rozeznania swojej sytuacji duchowej pod kierownictwem swojego duszpasterza.
Źródło:
Prawo Kanoniczne; 2016, 59, 2; 41-58
2353-8104
Pojawia się w:
Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Religijność wrocławskiej młodzieży akademickiej na podstawie próby "studium przypadku" opartego o praktykę sakramentu spowiedzi
Religiousness of Wroclaw academic youth, based on a sample of „case study” in accordance with the practice of the sacrament of confession
Autorzy:
Banaczyk, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2233639.pdf
Data publikacji:
2022-10-15
Wydawca:
Teologiczne Towarzystwo Naukowe Wyższego Seminarium Duchownego we Włocławku
Tematy:
academic youth
confession
sacrament of penance and reconciliation
shaping of religiousness
kształtowanie się religijności
młodzież akademicka
sakrament pokuty i pojednania
spowiedź
Opis:
Przyglądając się zjawisku odchodzenia od praktyki sakramentu spowiedzi wśród wiernych Kościoła katolickiego w krajach Europy Zachodniej nasuwa się pytanie, czy sakrament ten jest jeszcze potrzebny? Czy spowiedź niesie wymierne korzyści tym, którzy z niej korzystają, czy jest może praktyką pozbawioną sensu? Chcąc odpowiedzieć sobie na te pytania przeprowadzono badania wśród wrocławskiej młodzieży akademickiej. Niniejszy artykuł daje odpowiedź na postawione w badaniach pytanie: jakie dziedziny religijności kształtowane są poprzez praktykę sakramentu pokuty i pojednania u młodzieży akademickiej? Odwołując się do koncepcji religijności C. Walesy, postanowiono udowodnić na podstawie zaprojektowanych badań, że sakrament pokuty i pojednania kształtuje religijność młodzieży akademickiej w takich jej dziedzinach, jak: świadomość religijna, uczucia religijne, decyzje religijne, poczucie więzi ze wspólnotą Kościoła, praktyki religijne, moralność religijna i doświadczenia religijne.
When we are considering the phenomenon of discontinuing the practice of sacrament of confession among the faithful of catholic Church, especially in European countries on West, a certain questions comes to mind. Is this sacrament no longer needed? Is sacrament of confession beneficial, or is it a meaningless practice? To answer these questions, a survey among students in Wroclaw was conducted. This paper aims to answer the question stated in the survey: which areas of religiousness are shaped by practice of confession in academic youth? By referring to the concept of religiousness of Cz. Walesa, it was decided to prove in this paper, that sacrament of penance and reconciliation is shaping religiousness of academic youth in such areas as: religious awarness, religious feelings, religious decisions, sense of connection with the community of Church, religious practices, religious morality and religious experience. The research presented in this paper, conducted on a group of young adults, showed that the practice of the sacrament of confession is an important religious practice in the process of shaping their religiosity. Undoubtedly, a great challenge, but also a great opportunity, is to make this social group aware of the impact of the sacrament of confession on the process of conversion and reaching maturity in the human and Christian aspect, and thus the achievement of eternal life in heaven.
Źródło:
Studia Włocławskie; 2022, 24; 295-306
1506-5316
2449-8777
Pojawia się w:
Studia Włocławskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pastoralno-teologiczne podstawy katechezy sakramentalnej osób z niepełnosprawnością intelektualną
Pastoral-Theological Foundations of the Sacramental Catechesis of People with Intellectual Disabilities
Autorzy:
Nycz, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1810997.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
katecheza sakramentalna
wychowanie religijne
osoby z niepełnosprawnością intelektualną
spowiedź
Eucharystia
bierzmowanie
sacramental catechesis
religious education
people with intellectual disabilities
confession
Eucharist
confirmation
Opis:
Wychowanie w wierze jest niezbywalnym prawem każdego człowieka, a wiec także osób z niepełnosprawnością intelektualną. Jest ono realizowane przy współpracy trzech środowisk wychowawczych: rodziny, szkoły i parafii. Jego integralny element stanowi katecheza sakramentalna przygotowująca do sakramentów pokuty i pojednania, Eucharystii oraz bierzmowania. Taki rodzaj posługi głoszenia Słowa Bożego wobec osób z niepełnosprawnością intelektualną wynika nie tylko z konieczności przyjęcia przez ochrzczone osoby z niepełnosprawnością intelektualną sakramentów inicjacji chrześcijańskiej oraz sakramentu pokuty i pojednania, ale przede wszystkim z interpretacji kanonów Kodeksu prawa kanonicznego, opinii teologicznej oraz praktyki katechetyczno-pedagogicznej.
Education in faith is an inalienable right of every human being, including people with intellectual disabilities. It is implemented with the cooperation of three educational environments: family, school and parish. Its integral element is the sacramental catechesis preparing for the sacraments of penance and reconciliation, Eucharist and Confirmation. This kind of ministry of proclaiming the Word of God to people with intellectual disabilities results not only from the necessity for the baptized persons with intellectual disabilities to accept the sacraments of Christian initiation and the sacrament of penance and reconciliation, but above all from the canons’ interpretation of the canonical code, theological opinion and catechetical and pedagogical practice.
Źródło:
Roczniki Pedagogiczne; 2019, 11(47), 3; 59-72
2080-850X
Pojawia się w:
Roczniki Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tajemnica spowiedzi w procesie karnym a odwołanie upoważnienia do sprawowania sakramentu pokuty w prawie kanonicznym
The seal of confession in a criminal trial vs revocation of the authority to administer the sacrament of penance in canon law
Autorzy:
Gil, Damian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16728941.pdf
Data publikacji:
2023-09-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
spowiedź
tajemnica spowiedzi
zakaz dowodowy
prawo kanoniczne
proces karny
spowiednik
penitent
confession
seal of confession
inadmissibility of evidence
canon law
criminal trial
confessor
Opis:
The article addresses the hitherto under-researched issue of the seal of confession in the criminal trial in the context of revoking the authority to administer the sacrament of penance in canon law. It turns out that the regulations of canon law and criminal trial are consistent in guaranteeing the inviolability of the seal of confession, known as the ‘sacramental seal’. Secrecy does not apply if the confessor is not a priest since only a priest can validly administer this sacrament. The article’s considerations also deal with other subjective and objective issues that have impact on seal of confession in canon law and criminal trial.
Artykuł porusza dotąd niedopracowaną naukowo problematykę tajemnicy spowiedzi w procesie karny w kontekście odwołania upoważnienia do sprawowanie sakramentu pokuty w prawie kanonicznym. Okazuje się, że regulacje prawa kanonicznego i procesu karnego są spójne w zakresie gwarancji nienaruszalności tajemnicy spowiedzi, zwanej „pieczęcią sakramentalną”. Tajemnica nie obowiązuje, jeżeli spowiednik nie jest kapłanem, ponieważ tylko kapłan może ważnie sprawować ten sakrament. Rozważania artykułu dotykają również innych kwestii podmiotowych i przedmiotowych, które mają wpływ na tajemnicę spowiedzi w prawie kanonicznym i w procesie karnym.
Źródło:
Krakowskie Studia Małopolskie; 2023, 3(39); 185-206
1643-6911
Pojawia się w:
Krakowskie Studia Małopolskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Гонения на христианскую церковь ХХ века в изображении Василия Акимовича Никифорова-Волгина
The Persecution of the Christian Church of the 20th Century in the Works of Vasiliy Akimovich Nikiforov-Volgin
Prześladowania kościoła chrześcijańskiego XX wieku w ujęciu Vasiliya Akimovicha Nikiforova-Volgina
Autorzy:
Osminina, Elena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31342706.pdf
Data publikacji:
2022-09-14
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Nikiforov Volgin
prześladowania Kościoła
męczeństwo i spowiedź
niszczenie wartości kościelnych
Nikiforov-Volgin
persecution of the Church
martyrdom and confessionalism
destruction of Church values
Opis:
Два аспекта: мученичество и проповедь в условиях гонений и разрушение церковных ценностей – освещены в теме гонений на Церковь. Повесть Василия Акимовича Никифорова-Волгина Дорожный посох анализируется в контексте его ранних рассказов. Выявляется документальная основа повести, реконструируется история возникновения некоторых образов и эпизодов. Делается вывод об изменении стиля писателя.
Dwa aspekty tematu: męczeństwo i kazanie w warunkach prześladovań i niszczenie wartości kościelnych – są wyróżnione w temacie prześladowań Kościoła. Fabuła powieści Vasiliya Akimovicha Nikiforova-Volgina «Personel podróżny» [Dorozhnyy posokh] jest analizowana w kontekście jego wcześniejszych opowiadań. Dokumentalną podstawą fabuły jest ustalona, zrekonstruowano historia powstania niektórych obrazów i epizodów. W konkluzji udokumentowano zmianę stylu pisarza.
The two aspects: the martyrdom and preaching in conditions of persecution and the destruction of Church values are highlighted in the topic of persecution of the Сhurch. The story of Vasiliy Akimovich Nikiforov-Volgin «The Road Staff» [Dorozhnyy posokh] is analysed in the context of his early stories. The documentary basis of the story is revealed, the history of the emergence of some images and episodes is reconstructed. The conclusion is made about the change in the writer’s style.  
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 7; 113-125
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wiek rozeznania w Kodeksie Prawa Kanonicznego (kan. 891 i 989) w świetle tradycji kanonicznej
Age of Discretion in the Code of Canon Law (Can. 891, Can. 989) in the Light of Canonical Tradition
Autorzy:
Dohnalik, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/938859.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
wiek rozeznania
przyjmowanie sakramentów
bierzmowanie
spowiedź
pierwsza Komunia święta
tradycja kanoniczna
age of discretion
receiving sacraments
confirmation
confession
First Communion
canonical tradition
Opis:
Studium dotyczy pojęcia wieku rozeznania, które pojawia się w dwóch przepisach obowiązującego Kodeksu Prawa Kanonicznego (kan. 891 oraz 989). To sformułowanie, występujące dzisiaj w dwóch łacińskich wersjach: aetas discretionis i ad annos discretionis, jest zakorzenione w średniowiecznym prawie kanonicznym. Zgodnie z zasadą interpretacyjną zawartą w kan. 6 § 2, w tym przypadku w celu wyjaśnienia znaczenia dzisiejszego ustawodawstwa należy sięgnąć do kanonicznej tradycji. W pierwszej części artykułu zostaje ukazane znaczenie wyrażenia aetas discretionis w świetle Konstytucji 21 Soboru Laterańskiego IV i średniowiecznych glosatorów. W drugiej części zostaje omówione zagadnienie wieku rozeznania w dekrecie Quam singulari oraz w Kodeksie pio-benedyktyńskim. W trzeciej części zostaje naszkicowana problematyka wieku bierzmowania od kan. 788 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 r. do kan. 891 obecnego Kodeksu, który nadal przewiduje jako najbardziej odpowiedni do przyjęcia tego sakramentu wiek rozeznania, chyba, że konferencja biskupów zdecyduje inaczej. Czwarta część koncentruje się na wieku rozeznania potrzebnym do spowiedzi według kan. 989, z odniesieniem do wieku pierwszej Komunii świętej. Dzięki przeprowadzonemu studium można lepiej zrozumieć pojęcie wieku rozeznania, obecnego także w obowiązujących normach dotyczących bierzmowania. Konsekwencją powinno być zastanowienie się nad naszymi duszpasterskimi programami dotyczącymi przyjmowania sakramentów wtajemniczenia. W tej refleksji nie powinno się tracić z oczu minimalnego wieku rozeznania obecnego w kanonach obowiązującego Kodeksu.
The study refers to the notion of age of discretion, that is mentioned in two norms of the present Code of Canon Law (can. 891, can 989 CIC). This phrase appears nowadays in two latin versions aetas discretionis and ad annos discretionis. Since it is rooted in medieval Canon Law, according to the rule of interpretation stipulated by can. 6 § 2, in order to explain the meaning of the current legislation it is advisable to reach for canonical tradition. In the first part of the article there is touched upon the sense of expression aetas discretionis in the context of the Constition 21 of the Lateran IV and medieval glossators. The second part discusses the issue as presented in the decree Quam singulari and the Pio Benedictine Code. In the third part the author reviews the problem of confirmation age, from can. 788 of the 1917 Code of Canon Law to can. 788 of the 1983 Code. Also in the current legislation there is valid the notion of age of discretion for the confirmation, unless the episcopal conference decides otherwise. The forth part focuses on age of discretion needed for confession according to can. 989, with reference to the age of the First Holy Communion. This study allows to better understand the notion of age of discretion, present both in the current legislation regarding Confirmation as welrecs First Confession and Communion. Consequently we should reflect on the pastoral programs regarding the sacraments of initiation. It’s highly recommended not to overlook the minimarecge of discretion provided by the canons of the current Code.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2020, 30, 1; 153-172
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Без вiны пакараныя: “Споведзь” Ларысы Генiюш
Bez winy ukarani: „Spowiedź” Łarysy Hienijusz
Punished without the guit: Larisa Khenyush’s book “Confession”
Autorzy:
Саковiч, Анна
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2109156.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
literatura białoruska
powieść autobiograficzna
spowiedź
cierpienia
wina
kobiecy dyskurs
sowiecki system karny
Belorusian literature
autobiographical novel
confession
suffering
guilt
women discourse
soviet penal system
Opis:
W artykule przeprowadzono analizę autobiograficznej powieści „Spowiedź” Łarysy Hieniusz. Autorka ukazuje w niej w znacznym stopniu w sposób emocjonalny „świat łagru”, bezpodstawne przetrzymywanie większości więźniów łagrów, bez winy ukaranych, których jedynym “przewinieniem” była bezgraniczna miłość do swojej ojczyzny. Szczególną uwagę zwrócono na kobiecy dyskurs w przekazie przeżyć, odczuć, wrażeń oraz innych gorzkich doświadczeń osoby, która trafiła w tryby sprawnie funkcjonującego „sowieckiego” aparatu śledczego i łagrów.
The article contains an analysis of the autobiographical novel of Łarysa Hieniusz “The Confession”. The author shows ’the world of a labour camp’ in a highly emotional way, unfounded detention of most prisoners, punished without guilt whose only offence was an unbounded love of their homeland. A particular attention was paid to women’s discourse to convey feelings, emotions, and bitter experiences of a person who got into a well-functioning Soviet investigative organisation and labour camps.
Źródło:
Białorutenistyka Białostocka; 2015; 251-261
2081-2515
Pojawia się w:
Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Spowiedź sakramentalna warunkiem uzyskania odpustu zupełnego. Analiza kanonicznoprawna
The Sacramental Confession as a Necessary Condition to gain a Plenary Indulgence. A Canon Law Analysis
Autorzy:
Słowiński, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1017317.pdf
Data publikacji:
2015-09-07
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
canon law
plenary indulgence
partial indulgence
sacramental confession
the Holy Year of Mercy
prawo kanoniczne
odpust zupełny
odpust cząstkowy
spowiedź sakramentalna
Rok Święty Miłosierdzia
Opis:
Ustanowiony przez Ojca Św. Franciszka nadzwyczajny Jubileuszowy Rok Miłosierdzia przyniesie dla całej wspólnoty Kościoła oraz dla jej poszczególnych członków bogate owoce duchowe. Aby jednak móc z nich w pełni korzystać i przekazywać innym wiedzę na temat sposobów czerpania z obfitości skarbca Kościoła, należy posiadać usystematyzowaną wiedzę praktycznoteologiczną, również z zakresu prawa kanonicznego. Celem niniejszego opracowania jest analiza zagadnienia spowiedzi sakramentalnej jako koniecznego warunku zyskania odpustu zupełnego. Zauważa się bowiem pewną niekonsekwencję ze strony duszpasterzy, redukujących powszechnie wspomniany wymóg do stanu łaski uświęcającej. Tymczasem, sakrament pokuty i pojednania pozostaje niezmiennie, również w Jubileuszowym Roku Miłosierdzia, nieodzownym elementem praktyki zyskiwania odpustów zupełnych.
The present article attempts to make some canonical clarifications on the subject of indulgences in the Catholic Church. In fact, in pastoral practice we can observe many misunderstandings, especially regarding the sacramental confession as a condition sine qua non to gain a plenary indulgence. According to some priests, the sacrament of penance would be necessary only if the person is not in a state of grace. The analysis of the current canon law, interpreted in the light of the legal tradition of the Church and especially of the spirit of the canon law, allow us to say that in ordinary situations the sacramental confession, which should take place about two weeks before or after the indulgence, determines the reception or not of a plenary indulgence by of the faithful. This rule has to be applied in every ordinary situation (i.e. outside the danger of death), and consequent-ly also in the case of plenary indulgence provided by the Holy Father to the Holy Year of Mercy.
Źródło:
Teologia Praktyczna; 2015, 16; 223-242
1642-6738
Pojawia się w:
Teologia Praktyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Без вiны пакараныя: “Споведзь” Ларысы Генiюш
Bez winy ukarani: „Spowiedź” Łarysy Hienijusz
Punished without the guit: Larisa Khenyush’s book “Confession”
Autorzy:
Саковiч, Анна
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/944348.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
powieść autobiograficzna
spowiedź
cierpienia
wina
kobiecy dyskurs
sowiecki system karny
literatura białoruska
belorusian literature
autobiographical novel
confession
suffering
guilt
women discourse
soviet penal system
Opis:
Wartykule przeprowadzono analizę autobiograficznej powieści „Spowiedź” Łarysy Hieniusz. Autorka ukazuje w niej w znacznym stopniu w sposób emocjonalny „świat łagru”, bezpodstawne przetrzymywanie większości więźniów łagrów, bez winy ukaranych, których jedynym “przewinieniem” była bezgraniczna miłość do swojej ojczyzny. Szczególną uwagę zwrócono na kobiecy dyskurs w przekazie przeżyć, odczuć, wrażeń oraz innych gorzkich doświadczeń osoby, która trafiła w tryby sprawnie funkcjonującego „sowieckiego” aparatu śledczego i łagrów.
The article contains an analysis of the autobiographical novel of Łarysa Hieniusz “The Confession”. The author shows ’the world of a labour camp’ in a highly emotional way, unfounded detention of most prisoners, punished without guilt whose only offence was an unbounded love of their homeland. A particular attention was paid to women’s discourse to convey feelings, emotions, and bitter experiences of a person who got into a well-functioning Soviet investigative organisation and labour camps.
Źródło:
Białorutenistyka Białostocka; 2015, 7; 251-261
2081-2515
Pojawia się w:
Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tajemnica i sekret spowiedzi. Perspektywa ekumeniczno-kanoniczna
The Secret and Seal of Confession. Ecumenical and Canon Law Perspective
Autorzy:
Kutynia, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/594997.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
sacrament of penance; confession; seal of confession; secret of confession; Orthodox Church; Lutheran Church
sakrament pokuty; spowiedź, tajemnica spowiedzi; sekret spowiedzi; Kościół prawosławny; Kościół Ewangelicko-Augsburski
Opis:
Nowadays there is plenty of fears according to the practice of individual confession of sins in the sacrament of penance. The sense of sin is disappearing which effects with lack of need to attend to the sacrament of penance. Despite those unfavourable tendencies of European culture many faithful still confess themselves. The secret of confession called “the sacramental seal” (sigillum sacramentale) is inseparably linked with this sacrament. This article describes rules of law contained by Code of Canon Law from 1983 and Code of Eastern Catholic Churches which, in clear and precise way describe the range of sigillum and secretum, as well as show subjects obliged to keep them along with the source of this obligation. The seal of sacrament is inviolable and absolute to that extent, that the minister not only cannot reveal the penitent and his sins to others, but also he must not use the knowledge acquired in the confession. Besides catholic discipline of penance, the article contains a try to describe the practice of penance in Churches and ecclesial communities not being in unity with the Holy See. The article presents also the teaching and law of the Orthodox Church and the Evangelical Church of the Augsburg Confession according to penance, expiation and practice of confession and absolution.
Współcześnie istnieje wiele obaw i lęków wobec praktyki indywidualnego wyznawania grzechów w sakramencie pokuty. Zanika poczucie grzechu, co skutkuje brakiem potrzeby przystępowania do sakramentu pokuty i pojednania. Mimo tych niesprzyjających tendencji europejskiej kultury wiele osób wierzących korzysta nadal z tego sakramentu. Z sakramentem pokuty nierozerwalnie związana jest tajemnica spowiedzi nazywana „pieczęcią sakramentalną” (sigillum sacramentale). Artykuł opisuje normy prawne zawarte w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1983 r. oraz Kodeksie Katolickich Kościołów Wschodnich, które w jasny i jednoznaczny sposób określają zakres sigillum i secretum oraz wskazują podmioty zobowiązane do ich zachowania, a także źródła tego zobowiązania. Tajemnica sakramentalna jest nienaruszalna, absolutna do tego stopnia, iż szafarz sakramentu nie tylko nie może zdradzić penitenta i jego grzechów wobec osób trzecich, ale również zabrania się mu korzystania z wiadomości, które pozyskał w związku ze sprawowaniem sakramentu pokuty. Oprócz dyscypliny pokutnej wyznania katolickiego artykuł zawiera próbę ujęcia praktyki pokutnej w Kościołach i wspólnotach eklezjalnych niebędących w jedności ze Stolicą Apostolską. W artykule przedstawiono naukę i przepisy prawne Kościoła prawosławnego i Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego na temat pokuty, sposobów jej odprawiania oraz praktyki wyznania grzechów i rozgrzeszenia.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2015, 15; 369-396
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawo kanoniczne w publikacjach ks. dr. hab. Jana Ślósarza
Canon law in the publications of priest Jan Ślósarz Ph. D. (habil.)
Autorzy:
Słowiński, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28762954.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Prawo kanoniczne
Corpus Juris Canonici
ekskomunika
przestępstwo
grzech
jurysdykcja
kara naprawcza
papież
rozgrzeszenie
spowiedź
canon law
excommunication
crime
sin
jurisdiction
correctional punishment
pope
absolution
confession
Opis:
Ks. dr hab. Jan Ślósarz opublikował dwie prace z zakresu prawa kanonicznego i teologii praktycznej: O cenzurach kościelnych i ekskomunikach w szczególny sposób Papieżowi zastrzeżonych (1900) i Władza kluczów w św. sakramencie pokuty (1902). Obie publikacje okazały się przydatne zarówno dla kapłanów, jak i wiernych, ponieważ jasno przedstawiały przepisy prawa kanonicznego, które w owym czasie były skomplikowane i rozrzucone po wielu dokumentach. Obie publikacje dotyczyły stosowania kar kościelnych wobec duchowieństwa i świeckich. Kary te miały na celu zarówno bronić nauki Kościoła katolickiego jak i pomagać grzesznikom. Niektóre kary były stosowane przez spowiedników, inne przez biskupów, a niektóre były zarezerwowane wyłącznie dla papieża. Z powodu trudności w uzyskaniu rozgrzeszenia duchowni i świeccy powstrzymywali się od popełniania grzechów, zaś najwięksi grzesznicy byli kierowani pod opiekę najbardziej doświadczonych spowiedników. Ks. Jan Ślósarz w swoich publikacjach opisał różne grzechy i podał szczegółowe instrukcje odnoszące się zarówno do duchownych jak i świeckich, a dotyczące tego jak postępować z osobą, która spełnia takie grzechy.
Priest Jan Ślósarz, PhD (habil.), published two works on canon law and practical theology: O cenzurach kościelnych i ekskomunikach w szczególny sposób Papieżowi zastrzeżonych (On the church censures and excommunications reserved especially to Pope) (1900) and Władza kluczów w św. sakramencie pokuty (The power of keys in the holy sacrament of penance) (1902). Both publications proved to be useful to priests as well as to the faithful because they presented clearly the codes of canon law, which at that time was complicated and scattered across many documents. Both publications addressed the application of ecclesiastical penalties to clergy and to laity. These penalties were intended both to protect the doctrine of the Catholic Church and to help sinners. Some punishments were applied by confessors, other by bishops, and some were reserved exclusively for the Pope. Due of difficulties in obtaining absolution, clergy and laity restrained themselves from committing sins and the worst sinners were directed under care of the most experienced confessors. Priest Jan Ślósarz described in his publications various sins and provided detailed instructions applicable to clergy as well as to laity on how to deal with the person committing those sins.
Źródło:
Analecta Cracoviensia; 2019, 51; 343-359
2391-6842
0209-0864
Pojawia się w:
Analecta Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Program pokutny w dawnym kościele misjonarzy w Siemiatyczach
The penitential programme in the former missionary church in Siemiatycze
Autorzy:
Rolska, Irena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1791417.pdf
Data publikacji:
2020-08-25
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Siemiatycze
misjonarze
pokuta
spowiedź
Maria Magdalena
św. Piotr
Dobry Pasterz
syn marnotrawny
król Dawid
missionaries
penance
confession
Mary Magdalene
St. Peter
Good Shepherd
prodigal son
King David
Opis:
Sobór Trydencki potwierdził naukę Kościoła o prawie pokutnym, skupiając się na wyznaniu grzechów i sakramentalnym rozgrzeszeniu. Była to odpowiedź na błędną naukę protestantyzmu, który odrzucał większość sakramentów, uznając tylko sakramenty chrztu i Eucharystii. Sakrament pokuty ustanowił Chrystus w dniu zmartwychwstania. Apostołowie otrzymali władzę odpuszczenia grzechów, a po nich kapłani. Naukę o Sakramentach Świętych, a szczególnie o pokucie i Eucharystii głosili członkowie Zgromadzeni Misji Wincentego a Paulo na misjach w wielu krajach Europy. Głównym zadaniem misjonarzy podczas głoszenia prowadzonych przez nich misji było zachęcanie wiernych do odbycia spowiedzi i przyjęcia sakramentu pokuty. Sakrament ten miał być duchowym lekarstwem dla grzesznika, a jego nawrócenie – drogą powrotu do miłosiernego Boga. Do Siemiatycz misjonarze przybyli w roku 1717. Objęli parafię i kościół, który rozbudowali i na nowo wyposażyli, m.in. wstawiając sześć dębowych, regencyjnych konfesjonałów (ok. 1744). W zwieńczeniach konfesjonałów zostały umieszczone malarskie przedstawienia pokutników, którym Bóg przebaczył winy: Marii Magdalenie, królowi Dawidowi, synowi marnotrawnemu i św. Piotrowi. Zadaniem scen przedstawionych na obrazach było unaocznienie wiernym, iż sakrament pokuty jest znakiem, że Bóg nigdy nie opuszcza człowieka, lecz zawsze otwiera przed nim drogę powrotu. Umieszczone w zwieńczeniach konfesjonałów malarskie przedstawienia pokutników miały przekonać grzeszników, że żal i wyznanie grzechów kapłanowi, nałożona przez niego pokuta i udzielona, na mocy „władzy kluczy”, absolucja prowadzą do odpuszczenia grzechów przez Boga. Obrazy w konfesjonałach wskazywały również, że spowiedź jest dla grzesznika drogą powrotu i źródłem miłosierdzia Bożego. Podkreślały to dwa kolejne przedstawienia w konfesjonałach: Dobry Pasterz odnajdujący zbłąkane owce oraz scena ukazująca św. Piotra i Chrystusa w momencie przekazania kluczy. Postać św. Piotra dla wiernych miała być znakiem, że będzie on umacniał i strzegł wiary przed wszelką ludzką słabością.
The Council of Trent confirmed the Church’s teaching on the law of penance, focusing on confession of sins and sacramental absolution. It was a response to the erroneous teaching of Protestantism, which rejected most of the sacraments by recognising only the sacraments of baptism and the Eucharist. The sacrament of penance was established by Christ on the day of the resurrection. The apostles, followed by priests, received the power to forgive sins. The doctrine of the Holy Sacraments, and especially of penance and the Eucharist, was preached by the members of the Congregation of the Mission founded by Vincent de Paul during missions in many European countries. The main task of the missionaries was to encourage the faithful to confess their sins and receive the sacrament of penance. This sacrament was perceived as a spiritual cure for the sinners and through repentance they could return to the merciful God. The missionaries came to Siemiatycze in 1717. They took over the parish and the church, which they expanded and re-equipped, inter alia by adding six oak regency confessionals (ca. 1744). The finials of the confessionals featured paintings of penitents absolved by God: Mary Magdalene, King David, the prodigal son and St. Peter. The purpose of the scenes in the paintings was to make it clear to the faithful that the sacrament of penance is a sign that God never leaves people, but always opens the way for their return. Through the paintings in the finials, the sinners were to be assured that repentance and confession of sins to the priest and the penance given by him lead to the forgiveness of sins by God by virtue of the “power of the keys” – the priestly absolution. The images in the confessionals also indicated that for the sinner, the confession is the way back to and the source of God’s mercy. This was emphasised by two consecutive images in the confessionals: the Good Shepherd finding the stray sheep and the scene showing St. Peter and Christ at the moment of handing over the keys. For the faithful, the figure of St. Peter indicated that he would strengthen and guard the faith against all human weakness.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 4; 175-190
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Warunki dopuszczenia do Sakramentu Ołtarza w refleksji Światowej Federacji Luterańskiej z lat 1947-2010
Conditions of Admittance to the Lords Supper in the refl exion of the Lutheran World Federation in 1947-2010
Autorzy:
Sojka, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/494504.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
Tematy:
Wieczerza Pańska
Dopuszczenie
Luteranizm
Światowa Federacja Luterańska
Chrzest
dyscyplina kościelna
spowiedź
Lord's Supper
Admittance
Lutheranism
Lutheran World Federation
Baptism
church discipline
confession
Abendmahl
Zulassung
Luthertum
Lutherische Weltbund
Taufe, Kirchenzucht
Beichte
Opis:
Artykuł „Warunki dopuszczenia do Wieczerzy Pańskiej w refleksji Światowej Federacji Luterańskiej z lat 1947-2010” przedstawia jak przebiegała dyskusja nad wymogami, których spełnienie było wymagane dla dopuszczenia do Wieczerzy Pańskiej na forum największej międzynarodowej organizacji zrzeszającej Kościoły luterańskie – Światowej Federacji Luterańskiej. Zidentyfikowano trzy warunki, których spełnienie było wymagane dla dopuszczenia do Stołu Pańskiego: 1. przyjęcie chrztu, 2. rozróżnianie ciała i krwi Pańskiej oraz wyznanie wiary, 3. spowiedź. Dwa pierwsze spotkały się z powszechnym uznaniem, ostatni był w dyskusji kwestionowany. Omówienie w artykule uzupełnia przedstawienie dyskusji na temat form dyscypliny kościelnej.
Der Artikel „Bedingungen der Zulassung zum Abendmahl in der Reflexion des Lutherischen Weltbunds aus den Jahren 1947-2010” präsentiert, wie die Diskussion über den Anforderungen, die für die Zulassung zum Abendmahl erfüllt werden mussten, in der größten internationalen Organisation der lutherischen Kirchen – Lutherische Weltbund – verlief. Drei Bedingungen, unter dessen die Zulassung zum Abendmahl möglich wäre, wurden identifiziert: 1. Annahme von Taufe, 2. Unterscheidung von Christi Leich und Blut, sowie Bekenntnis des Glaubens, 3. Beichte. Die ersten zwei wurden allgemein akzeptiert, die letzte wurde in einer Diskussion in Frage gestellt. Die Besprechung im Artikel wurde mit der Vorstellung der Diskussion über den Formen von Kirchenzucht ergänzt.
The article "Conditions of Admittance to the Lord's Supper in the reflexion of the Lutheran World Federation in 1947-2010" presents the course of the discussion on requirements, which need to be fulfilled for admittance to the Lord's Supper in the biggest international organisation of Lutheran Churches - Lutheran World Federation. Three conditions were identified, which had to be fulfilled for a person to be admitted to the Lord's Table: 1. receiving baptism, 2. being able to distinguish between Lord's body and blood, and confession of faith, 3. confession. The first two have met with universal recognition, the last one was questioned in the discussion. The article's report is completed by a presentation of the discussion regarding forms of church discipline.
Źródło:
Rocznik Teologiczny; 2016, 58, 1; 59-74
0239-2550
Pojawia się w:
Rocznik Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Die Logik der Sünde und das Sakrament der Beichte
Logika grzechu a sakrament spowiedzi
Autorzy:
Kuźmicki, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1920328.pdf
Data publikacji:
2021-06-05
Wydawca:
Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
Tematy:
sin
denial of sin
excommunication
penance
reconciliation
confession
history of confession
Celtic (Irish-Scottish) monks
anthropology
Church
grzech
negacja grzechu
ekskomunika
pokuta
pojednanie
spowiedź
historia spowiedzi
iroszkoccy mnisi
antropologia
Kościół
Opis:
Moral and theological reflection on sin is based on an anthropology that presupposes human weakness. Although this assumption has met with criticism that even led to the denial of sin, a universal view on anthropology leaves no doubt about human error or guilt. A constructive approach to the logic of sin has encouraged many believers to receive the sacrament of confession that has taken various forms over the centuries. The first indications of a positive experience of sin can already be found in the Old Testament, and in particular in the saving work of Jesus Christ. The early Church faced the difficulty of assessing the genuineness of conversion in cases when sins were repeated. At the same time, the faithful were motivated to a profound change by means of excommunication, penance and reconciliation. Initially, this was only possible once in a lifetime, which made some of the faithful do penance just before death. It was not until the 6th century that the Celtic monks introduced the custom of repeated confession as a practice of the spiritual life. Subsequent Councils sanctioned the role of repeated confession in the Church. Immediately after the Second Vatican Council, however, it was noticed that in the countries of Western Europe from the 1970s onwards confession was less and less frequent, until finally the practice almost disappeared. These events and an analysis of the historical development of confession allow us to draw three conclusions. Firstly, man should confront the fact of his personal sin. Secondly, in this confrontation the community of the Church comes to his aid. Thirdly, the believer discovers the mystery of his conversion in the encounter with the forgiving God in confession as an ever-present aporia of the dialectical experience of sinfulness and holiness.
Moralnoteologiczna refleksja nad grzechem opiera się na antropologii, która zakłada ludzką słabość. Chociaż to założenie spotkało się z krytyką, aż po negowanie grzechu, to uniwersalne spojrzenie na antropologię nie pozostawia wątpliwości o ludzkim błędzie czy winie. Konstruktywne spojrzenie na logikę grzechu prowadziło wielu wierzących do sakramentu spowiedzi, który na przestrzeni wieków przybierał różne formy. Pierwsze przesłanki związane z pozytywnym przeżywaniem grzechu znajdujemy już w Starym Testamencie, a w szczególności w zbawczym dziele Jezusa Chrystusa. W pierwotnym Kościele mierzono się z trudnością oceny prawdziwości nawrócenia przy ciągle powtarzających się grzechach. Jednocześnie wiernych motywowano do głębokiej przemiany ekskomuniką, pokutą i rekoncyliacją. Początkowo było to możliwe tylko raz w życiu, co prowadziło do sięgania po pokutę tuż przed śmiercią. Dopiero w VI wieku iroszkoccy mnisi wprowadzili zwyczaj powtarzalnej spowiedzi jako praktyki życia duchowego. Kolejne postanowienia soborów usankcjonowały w Kościele rolę powtarzalnej spowiedzi. Bezpośrednio po Soborze Watykańskim II dostrzeżono jednak, że w krajach Europy Zachodniej od lat 70. XX wieku spowiadano się coraz rzadziej, aż w końcu zupełnie zdystansowano się do tego sakramentu. Wydarzenia te oraz analiza historycznego rozwoju spowiedzi pozwalają wyciągnąć trzy wnioski. Po pierwsze, człowiek powinien skonfrontować się z faktem osobistego grzechu. Po drugie, w tej konfrontacji przychodzi z pomocą wspólnota Kościoła. Po trzecie, wierzący odkrywa tajemnicę swojego nawrócenia w spotkaniu z przebaczającym Bogiem w spowiedzi jako ciągle istniejącej aporii dialektycznego doświadczenia grzeszności i świętości.
Źródło:
Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2021, 29, 1; 207-226
2544-6460
Pojawia się w:
Wrocławski Przegląd Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Zwyczajne” działanie Boga w sakramentach w kontekście kontrowersyjnych koncepcji teologiczno-pastoralnych
“Ordinary” action of God in the sacraments in the context of the controversial theological-pastoral concepts
Autorzy:
Jagodziński, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/956537.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
sin
sacrament of baptism
sacrament of penance
forgiveness of sins
salvation
“generational sin”
“intergenerational forgiveness“
“wicket’s confession”
grzech
sakrament chrztu
sakrament pokuty
odpuszczenie
grzechów
zbawienie
„ grzech pokoleniowy”
„ przebaczenie międzypokoleniowe”
„ spowiedź furtkowa”
Opis:
God acts “ordinary” through the sacraments of the Church and saves us from sin, however always remains open for us a question about the way of salvation. In the space of theological researches and their pastoral applications, however, controversial concepts have emerged, raising a number of questions and doubts that demand a critical assessment. These include concepts of “generational sin”, “intergenerational forgiveness” and “wicket’s confession”. Theological reflection and the involvement of the pastors of the Church in Poland brought with them concrete results in the form of competent theological opinions and disciplinary regulations, and this whole process has become an opportunity to deepen the awareness of God’s action in the sacraments of baptism and penance, as well as the theological-pastoral challenge.
Źródło:
Studia Teologii Dogmatycznej; 2017, 3; 49-64
2449-7452
Pojawia się w:
Studia Teologii Dogmatycznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The term “minister” under the Polish Code of Criminal Procedure as applicable to the Roman Catholic Church
Termin „duchowny” z polskiego Kodeksu postępowania karnego dla Kościoła rzymskokatolickiego
Autorzy:
Jakubiak, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2098376.pdf
Data publikacji:
2021-09-25
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
artykuł 178 pkt 2 k.p.k
zakaz dowodowy
duchowny
spowiedź
Kościół rzymskokatolicki
article 178 point 2 CCP
the clergy – penitent privilege
minister of religion
the Sacrament of Confession
the Roman Catholic Church
Opis:
W art. 178 pkt 2 k.p.k ustawodawca zapisał: „Nie wolno przesłuchiwaćjako świadków: (…) duchownego co do faktów, o których dowiedziałsię przy spowiedzi”. Ponieważ norma w nim zawarta odwołuje się doogólnych terminów (bo wspólnych dla wielu Kościołów i wspólnot religijnych), ale i za razem niezdefiniowanych w k.p.k., jak chociażby termin„duchowny”, stosowanie przedmiotowego zakazu dowodowego okazujesię napotykać na trudności interpretacyjne. Biorąc pod uwagę powyższe problemy, głównym celem, jaki przyświecał autorowi przy powstaniu tego artykułu, było określenie desygnatów terminu „duchowny” z art. 178 pkt 2 k.p.k dla Kościoła rzymskokatolickiego. Dla jego realizacji autor określił kryteria wewnętrzne i zewnętrzne omawianego pojęcia, co z kolei okazuje się nieodzowne w opisaniu zakresu podmiotowego przywołanej normy.
In Article 178 point 2 of the Polish Code of Criminal Procedure, the legislator recognises the clergy – penitent privilege and has provided that “a minister of religion may not be examined in the capacity of witness on information communicated to him during the a penitent’s confession.” Since this provision employs general terms (i.e. such as are common to many Churches and religious associations) which have not been defned in the Code of Criminal Procedure, including, for instance, the term “minister,” interpretative difficulties often occur with the implementation of the clergy – penitent privilege. Hence my main aim in this paper was to identify the referents of the term “minister” in Article 178 Section 2 of the Code as applicable to the Roman Catholic Church. To do this, I offer a discussion both of the internal and external criteria for the term “minister,” which turns out to be an indispensable step allowing me to go on to the description of the personal scope of these provisions.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2021, 21, 3; 337-359
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pastorale und Katechetische Implikationen des geänderten Kerncurriculum der Katechese der katholischen Kirche in Polen im Bereich der Vorbereitung der Kinder auf die Erstbeichte und -kommunion
Pastoral and catechetical implications of the revised “the core Curriculum of the catholic church’s catechesis in Poland” regarding Children’s preparation for first confession and holy communion
Autorzy:
Ceglarek, Roman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/944189.pdf
Data publikacji:
2014-02-28
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
katecheza
pierwsza Komunia św
pierwsza spowiedź
Podstawa programowa katechezy
reforma szkolna
dzieci
rodzice
rodzina
parafia
szkoła
catechesis
First Holy Communion
first confession
the Core Curriculum of the Catechesis
school reform
children
parents
family
parish
school
Opis:
One of the essential catechetical and pastoral problems is the question of preparation for first confession and Holy Communion. Interest in this issue is an expression of concern by catechists and priests regarding the proper formation of children before receiving these sacraments. This theme has returned recently in connection with the implementation of the guidelines of the Core Curriculum of the Catechesis approved on 8 March 2010. The document gives a few indications in preparing children for the sacraments of Christian initiation: Penance and Reconciliation as well as Holy Eucharist. The instructions concern, among other things: the time of accession to these sacraments, forms of the pastoral-liturgical meetings for children and their parents in the period of preparation, their frequency and subject matter, and finally, the religious knowledge required of children at this stage of education. The approximation of these issues seems to be crucial as they may in fact affect the manner of work of individuals responsible for the education and religious formation of children preparing for their first confession and First Holy Communion.
Jednym z istotnych problemów katechetycznych i duszpasterskich jest kwestia przygotowania do pierwszej spowiedzi i Komunii św. Interesowanie się tym zagadnieniem jest wyrazem troski katechetów i duszpasterzy o właściwą formację dzieci poprzedzającą przyjęcie tych sakramentów. Temat ten powrócił także w ostatnim czasie w związku z wdrażaniem założeń nowej Podstawy programowej katechezy zatwierdzonej 8 marca 2010 r. Dokument podaje kilka wskazań w zakresie przygotowania dzieci do sakramentów inicjacji chrześcijańskiej: pokuty i pojednania oraz Eucharystii. Dotyczą one między innymi: czasu przystąpienia do tych sakramentów, form spotkań pastoralno-liturgicznych dla dzieci i rodziców w okresie przygotowania, ich częstotliwości, tematyki czy wreszcie wiedzy religijnej wymaganej od dzieci na tym etapie edukacyjnym. Przybliżenie tych zagadnień wydaje się istotne, mogą bowiem rzutować na sposób pracy osób odpowiedzialnych za edukację i formację religijną dzieci w okresie ich przygotowania do pierwszej spowiedzi i Komunii św.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2014, 35, 1; 11-28
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Duchowość eucharystyczna jako duchowość komunii
Conditional Administering of Sacraments?
Autorzy:
Krakowiak, Czesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32069633.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
sakrament pokuty
spowiedź
rozgrzeszenie
warunkowe rozgrzeszenie
sakrament namaszczenia chorych
chrzest warunkowy
warunkowe udzielanie sakramentów
wiara i sakrament
sacrament of penance
confession
absolution
conditional absolution
the sacrament of anointing of the sick
conditional baptism
conditional sacraments
faith and sacrament
Opis:
Autor podejmuje problem warunkowego udzielania głównie dwóch sakramentów: pokuty i pojednania oraz namaszczenia chorych. Na podstawie analizy nauczania Kościoła: lex credendi i (głównie Katechizmu Kościoła katolickiego i Codex Iuris canonici i Kodeksu prawa kanonicznego) i lex orandi (dawne rytuały i obowiązujące księgi liturgiczne) uzasadnia, że w Kościele katolickim była możliwość warunkowego udzielania tylko dwóch sakramentów: chrztu i namaszczenia chorych. Jedynie w podręcznikach teologii moralnej ich autorzy nie tylko rozważali problem warunkowego udzielania rozgrzeszenia, ale także dopuszczali taką możliwość, a nawet ją zalecali. We współczesnej teologii sakramentów świętych mocno akcentuje się prawdę, że są one sakramentami wiary, dlatego mogą je przyjmować jedynie ludzie wierzący oraz wymaga się świadomego w nich uczestnictwa. Zwłaszcza w sakramencie pokuty akty penitenta takie jak żal za grzechy i spowiedź wymagane są do tego, aby otrzymać rozgrzeszenie. Nie ma więc warunkowego rozgrzeszenia, ani warunkowego namaszczenia chorych. Sakramentów udziela się tylko tym, którzy są odpowiednio dysponowani, albo nie udziela się ich wcale.
The author discusses the problem of conditional administering of two sacraments: of Penance and of the Anointing of the Sick. On the basis of the teaching of the Church—lex credendi (mainly the Catechism of the Catholic Church and Codex Iuris Canonici) and lex orandi (past rituals and currently valid liturgical texts)—the author claims that the Catholic Church has only recognized two sacraments as conditionally administered: of Baptism and of Anointing of the Sick. The idea of conditional administering of Penance has only been discussed in handbooks of moral theology, whose authors not only pondered upon the issue, but also admitted it as an option which they often encouraged. Contemporary theology of sacred sacraments strongly highlights the fact that they are sacraments of faith. Hence, they can only be accepted by believers who are expected to participate in them with awareness. The Sacrament of Penance, in particular, requires such acts like penitence and confession as prerequisite to absolution. Hence, there can be no conditional absolution or conditional Anointing of the Sick. These sacraments are either administered to those who have the required dispositions, or they are not administered at all.
Źródło:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne; 2013, 4; 79-96
2082-8586
Pojawia się w:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zachowanie tajemnicy spowiedzi w sprawach karnych, cywilnych i administracyjnych jako warunek realizacji konstytucyjnego prawa do wolności sumienia i religii
Confessional Secrecy in Criminal, Civil and Administrative Cases as a Condition for the Implementation of the Constitutional Right to Freedom of Conscience and Religion
Autorzy:
Sowiński, Piotr K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2123355.pdf
Data publikacji:
2022-08-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
konstytucja
wolność sumienia i religii
spowiedź
tajemnica spowiedzi
przesłuchanie
prawo odmowy zeznań
zeznania
świadek
duchowny
religia
sumienie
constitution
freedom of conscience and religion
confession
the secret of confession
hearing
the right to refuse to testify
testimony
witness
clergyman
religion
conscience
Opis:
The text is devoted to the issue of protection of the secret of confession provided on the basis of criminal trial, civil and administration process. This secret is the immanent element of the rites of persons exercising their freedom of conscience and religion under Art. 53 sec. 1 of the Constitution. Freedom of conscience and religion is one of the most important. The differences in the approach to clergy witnesses and possible solutions for the unification of mechanisms governing their interrogation were presented.
Tekst poświęcony jest problematyce ochrony udzielanej na gruncie procesu karnego, cywilnego i administracyjnego tzw. tajemnicy spowiedzi. Tajemnica ta stanowi immanentny element obrzędów korzystających – na podstawie art. 53 ust. 1 Konstytucji RP– z wolności sumienia i religii, zaliczanej do ważniejszych praw i wolności obywatelskich. Przedstawiono różnice zachodzące w podejściu do świadków – duchownych oraz możliwe rozwiązania w zakresie ujednolicenia mechanizmów rządzących ich przesłuchaniem.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2022, 4(68); 217-228
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-58 z 58

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies