Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "spalenie" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
Problemy konserwatorskie odbudowy i adaptacji zamku w Rydzynie
CONSERVATION PROBLEMS INVOLVED IN REBUILDING AND REHABILITATION OF THE CASTLE AT RYDZYNA
Autorzy:
Kręglewska-Foksowicz, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/539471.pdf
Data publikacji:
1974
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
Zamek w Rydzynie
spalenie zamku w Rydzynie
adaptacja zamku rydzyńskiego
Maria Jasicka
„Miastoprojekt”
Opis:
The Castle at Rydzyna that was burnt out at the end of hostilities in 1945 has, after many years, found its new owner. The main parts of its shell are dating as far back as to the eighties of the 17th century when it has been built for the Voivode Raphael Leszczyński With a simultaneous adaptation of me dieval layout coming from the early years of the 15th century. The modern castle erected prior to 1965 basing on architectural design prepared by the royal architect Giuseppe Simone Belotti as a four-wing building with an internal court and four corner towers formed probably the last in Poland link in the evolution chain of the Pcggio Reale version of Serliani. About 1700 the architect Pompeo Ferrari of Rome reconstructed the northern wing providing it with an oval-shaped vestibule; at the same time he rearranged the Ball Room situated in the first floor just above the vestibule. After the fire in 1707 and the abdication of the King Stanisław Leszczyński his land estates were, in 1738, purchased by Aleksander Józef Sułkowski. It was namely at that time that an architect invited from Silesia has rebuilt the burnt out western and southern portions of Castle, added the northern wall break with a stair case, shaped the roofs and partly also the facades. More representative and monumental as to their character forms to the outhouses designed by that Silesian architect were given in the 1780’s by the royal architect Ignatius Graff. In the great fire in 1945 totally demolished were the roofs and nearly all the ceilings with their most rich within the area of Great Poland seventeenth-century decorations executed by artists formerly working for the King John IHwhile adorning his summer residence at Wilanów near Warsaw. As a result of restoration the castle shell has been brought to the raw building condition in the 1950’s whereas the floors, windows and doors were provided a few years later. For many years no user could be found for the Castle as its adaptation to modern uses, in view of its enormous volume, was both too expensive and difficult. In 1969 the Association of Polish Mechanical Engineers declared their readiness to organize here a training centre and a home for the Association members devoting themselves to creative work. The basic design which was prepared by „Miastoprojekt” Designing Office, Poznań has been approved by all instances of the state conservation service and also by a commission assessing inv e stment projects. In the further phases, however, quite considerable changes were introduced to design, aimed at safeguarding of relics preserved from the medieval castle and at preparing of such an architectural solution of interiors that it could be possible, with more favourable conditions prevailing in the future, to carry out the full reconstruction of their decorations. The author of the present report has prepared a set of conservator’s outlines that in the form of architectural drawings were elaborated by the architect Witold Milewski. The new user has gradually approved the proposals presented to him and by his resigning of many modern audio-visual installations and equipment planned for the main representative rooms he provided the possibility of their full reconstruction according to 1:25 scale drawings which were prepared by the architect J. Filipiak. As a basis for that reconstruction served the pre-war photographs of interiors of the Castle and greatly helpful, too, proved the preserved drawing by J. Le Pautre of whose decorative motifs and patterns a broad use was made by the seventeenth-century designer of decorations in the Rydzyna Castle; to some extent as auxiliary and comparative materials were used also the photographs and drawings of architectural and decorative details to be found in the royal residence at Wilanów. However, it has been resigned of restoring of the eighteenth-century additions made by I. Graff who in place of paintings by Palloni has introduced the stucco and plaster of Paris adornments. The walls in the castle rooms w ill be covered with decorative style-patterned tapestries. Only in the so called Crystal Study the walls w ill be covered with wainscots and mirrors in accordance with old descriptions of that Castle. In Ball Room the ancient wooden colonnade, will be rebuilt however, with the use of new materials and techniques. The new user has also decided that the ancient park layout is to be recovered within the first, nearer to the Castle, part of devasted and deserted park; the other part, i.e. that on the other side of the transversally running fosse will be maintained in the form of a landscape park with its rich tree groupings that were formed here during the first half of the 19th century. While preparing the reconstruction of the park it was decided to adopt general forms created in the 18th century; the bastion-like outline w ill be restored to the island on which the Casttle is situated and on its western side it will be connected with the town of Rydzyna by means of a new, simple in its shape bridge which the connection w ill be in full accordance with an old townplanning concept of the King Stanisław Leszczyński. The reconstruction of park has been designed by the architect J. Szymański who prepared its outlines in a specialized division of the Ateliers for Conservation of Cultural Property, Wroclaw. All the historical surveys and studies serving as the basis for designing were prepared to order of J. Pic, the voivodship conservator, Poznań who approved all the until now prepared stages of design.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 1974, 4; 255-267
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Low-Emission Combustion in a Fluidised Bed Reactor
Spalanie niskoemisyjne w reaktorze ze złożem fluidalnym
Autorzy:
Kowarska, B.
Baron, J.
Żukowski, W.
Zabagło, J.
Olek, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/387980.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
spalanie niskoemisyjne
spalenie w złożu fluidalnym
metody redukcji tlenków azotu
low-emission combustion
fluidised bed combustion
nitrogen oxides reduction methods
Opis:
Regardless of the type of fuel and organization of the combustion process, usage of air as an oxidizer in this process is a source of nitrogen oxides emission. Significant increase in the emission occurs when fuel is itself a source of nitrogen. The nitrogen oxides formed in combustion processes, conducted in industrial processes, in power industry as well as in households pose a serious threat to the environment and human health when released to the atmosphere. Apart from solid fossil fuels, solid biomass is being increasingly used for energy purposes. However, it does contain significant amounts of nitrogen, usually exceeding the amount of nitrogen found in coal, in the form of organic bases and amino acids. Combustion of biomass, on the one hand, could lead to significant reduction in the growth of CO2 emission into the atmosphere, however; on the other hand it could become a significant factor in the increase in global emission of nitrogen oxides. Use of techniques and technologies that protect the atmosphere from an inflow of additional stream of nitrogen oxides would, therefore, seem inevitable. Besides methods involving chemical reduction of NOx in flue gases in isolation from the area where is the source of flue gases, methods for reducing amount of nitrogen oxides in the exhaust fumes carried in the combustion zone, are also known and applied. This paper presents results of experimental studies in which two-zone combustion in bubble fluidised bed reactor was applied in aim to reduce of NO concentration in flue gases.
Niezależnie od rodzaju paliwa oraz organizacji procesu spalania użycie powietrza jako nośnika utleniacza w tym procesie jest źródłem emisji tlenków azotu. Znaczny wzrost tej emisji następuje wtedy, gdy źródłem azotu jest samo paliwo. Tlenki azotu powstające w procesach spalania realizowanych zarówno w procesach przemysłowych, w energetyce zawodowej, jak i w gospodarstwach domowych, przedostając się do atmosfery, stanowią poważne zagrożenie dla środowiska naturalnego i zdrowia. Obok kopalnych paliw stałych w coraz większym stopniu wykorzystywana jest w celach energetycznych biomasa stała zarówno roślinna, jak i zwierzęca. Zwiera ona jednak w formie zasad organicznych i aminokwasów znaczące ilości azotu, zwykle przekraczając ilości spotykane w węglach energetycznych. Spalanie biomasy z jednej strony może prowadzić do istotnego ograniczenia wzrostu emisji CO2 do atmosfery, z drugiej, może stać się istotnym czynnikiem wzrostu globalnej emisji tlenków azotu. Nieuniknione jest wobec powyższego stosowanie technik i technologii chroniących atmosferę przed dopływem dodatkowego strumienia tlenków azotu. Oprócz metod polegających na chemicznej redukcji zawartości NOx w spalinach w derwaniu od miejsca powstawania spalin, znane i stosowane są również metody zmniejszania ilości tych substancji w spalinach realizowane w strefie spalania. W niniejszej pracy zaprezentowano wyniki badań eksperymentalnych, w których do obniżenia stężenia NO w spalinach wykorzystano spalanie dwustrefowe w pęcherzowym reaktorze fluidyzacyjnym.
Źródło:
Ecological Chemistry and Engineering. A; 2012, 19, 6; 649-657
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:
Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mury miejskie Krakowa
Autorzy:
Świszczowski, Stefan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/538874.pdf
Data publikacji:
1955
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
spalenie Krakowa
mury Krakowa
brama Rzeźnicka
brama św. Floriana
brama na Gródku
bramy murów Krakowa
Wawel
baszty obronne w Krakowie
Arsenał krakowski
Barbakan
Źródło:
Ochrona Zabytków; 1955, 3; 161-177
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Conversion of diethylamine into nitrogen oxides during combustion in chemically active fluidized bed
Konwersja dietyloaminy do tlenków azotu podczas spalania w aktywnym chemicznie złożu fluidalnym
Autorzy:
Kowarska, B.
Żukowski, W.
Baron, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/127162.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
nitrogen oxides emission
fluidised bed combustion
alternative fuels combustion
biomass combustion
emisja tlenków azotu
spalenie w złożu fluidalnym
spalanie paliw alternatywnych
spalanie biomasy
Opis:
Combustion processes of gaseous fuel (propane) without and with addition of various amounts of diethylamine in fluidized bed, made of chemically active calcium oxide, were run and studied. On the basis of registered temperature, dynamic pressure in reaction zone and composition of exhaust fumes, analysis of diethylamine conversion into nitrogen oxides and its influence on kinetics of propane combustion process was carried out. The complexity of solid fuels (alternative or biomass which can contain large amount of nitrogen compounds in a form of amines, heterocyclic compounds, amino acids etc.) combustion caused that at this phase of researches, incineration of gaseous fuel was run. Amine was dosed into the reaction zone in such amounts, which could give similar nitrogen oxides concentration in exhaust fumes, to those registered from combustion of alternative fuels with high nitrogen content (circa: 900, 1800, 3250 ppm). Results of experimental works revealed that up to 78% of nitrogen compound was converted to NxOy. The conversion rate was higher when greater amounts of (C2H5)2NH were dosed into reaction zone. The main nitrogen oxide created within combustion was nitric oxide, which constituted more than 95% of total NxOy. The remaining amount of amine was converted into nitrogen. (C2H5)2NH influenced on kinetics of the propane combustion process in noticeable way, but this impact was also limited. Diethylamine and products of its conversion, such as radicals present in the combustion zone, influenced on oxidization reactions of carbon monoxide and volatile organic compounds.
Przeprowadzono i przeanalizowano procesy spalania paliwa gazowego (propanu) bez oraz z dodatkiem różnych ilości dietyloaminy, w złożu fluidalnym zbudowanym z chemicznie aktywnego tlenku wapnia. Na podstawie temperatury, ciśnienia dynamicznego w strefie reakcji oraz składu spalin dokonano analizy procesów konwersji dietyloaminy do tlenków azotu i jej wpływu na kinetykę procesu spalania propanu. Złożoność procesu spalania paliw stałych (alternatywnych lub biomasy, które mogą zawierać wysoką ilość związków azotu w postaci amin, związków heterocyklicznych, aminokwasów itp.) spowodowała, że na tym etapie badań zdecydowano się na przeprowadzenie spalania paliwa gazowego. Aminę dozowano do strefy reakcyjnej w takich ilościach (około: 900, 1800, 3250 ppm), które mogłyby dawać stężenia tlenków azotu w spalinach podobne do rejestrowanych podczas spalania paliw alternatywnych o dużej zawartości azotu. Wyniki badań wykazały, że do 78% związku azotowego ulegało konwersji do NxOy. Stopień konwersji był większy, gdy większe ilości (C2H5)2NH dozowano do strefy reakcji. Głównym tlenkiem azotu utworzonym podczas spalania był tlenek azotu(II), który stanowił ponad 95% całkowitej ilości NxOy. Pozostała amina była przekształcana do azotu. Stwierdzono zauważalny, ale ograniczony wpływ (C2H5)2NH na kinetykę procesu spalania propanu. Dietyloamina i produkty jej konwersji, takie jak rodniki obecne w strefie spalania, wpływały na reakcje utleniania tlenku węgla i lotnych związków organicznych.
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2015, 9, 1; 103-110
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dolley Payne Todd Madison w Waszyngtonie (1801–1817, 1837–1849)
Dolley Payne Todd Madison in Washington (1801–1817, 1837–1849)
Autorzy:
Clontz, Karolina Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/46173822.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Dolley Payne Todd Madison
spalenie Waszyngtonu
Dom Prezydenta
James Madison
miasto federalne
wojna 1812 r.
inauguracja prezydencka
burning of Washington
President’s House
federal city
war of 1812
presidential inauguration
Opis:
Życie Dolley Payne Madison było naprawdę niezwykłe. Od skromnej dziewczyny ze wspólnoty kwakrów do najbardziej znanej kobiety w Stanach Zjednoczonych. Interesujący jest zwłaszcza okres z czasów waszyngtońskich. Dolley mieszkała w mieście federalnym łącznie 26 lat. Po raz pierwszy, gdy jej mąż, James Madison, przyjął pozycję sekretarza stanu w administracji Thomasa Jeffersona. W tamtym okresie Waszyngton nie przypominał wyglądem stolicy kraju. Było tam niewiele zabudowań, kilka pensjonatów i nieukończone budynki rządowe. Szybko okazało się jednak, że było to miejsce wymarzone dla Dolley. Brak ugruntowanej sceny towarzyskiej dawał jej szansę na stworzenie własnej. Pierwsza okazja pojawiła się, gdy owdowiały prezydent poprosił ją, aby pełniła funkcję gospodyni Domu Prezydenta podczas jednego z oficjalnych obiadów. Pani Madison tak zaimponowała Jeffersonowi, że wkrótce stała się oficjalną gospodynią Domu Prezydenta. Ta funkcja dawała jej wyjątkową pozycję w towarzystwie waszyngtońskim. Dolley była niezwykle miłą i ciepłą osobą, co sprawiało, iż wszyscy czuli się w jej towarzystwie komfortowo. Dzięki swojej pozycji pani Madison niejednokrotnie znajdowała się w centrum politycznych i dyplomatycznych batalii, jak chociażby w przypadku sprawy Anthony’ego i Elizabeth Merry. Ponadto miała okazję spotkać wybitne osobowości jej czasów, jak malarza G. Stuarta, przyrodnika i podróżnika A. von Humboldta czy podróżników M. Lewisa i W. Clarka. Dolley prowadziła również swój własny salon, który szybko stał się głównym miejscem spotkań towarzystwa waszyngtońskiego. Po zaprzysiężeniu Jamesa Madisona na czwartego prezydenta Stanów Zjednoczonych, Dolley przejęła rządy w Domu Prezydenta. Mogła w końcu wprowadzić własne zasady. Kontynuowała tradycję przyjęć w swoim salonie, ale dodała nowe elementy, jak choćby tzw. przyjęcia gołębie dla żon członków gabinetu. Swoją elegancją zarówno w zachowaniu, jak i w ubiorze nie miała sobie równych. Stała się waszyngtońską królową. Drugą kadencję prezydentury Madisona okryły cienie wojny 1812 r. Obraz Dolley Madison uciekającej z Domu Prezydenta przed atakującymi Brytyjczykami z portretem Washingtona pod pachą wyrył się w pamięci ówczesnych, jak i kolejnych pokoleń. Już za jej życia pojawiały głosy negujące prawdziwość tej historii. Dolley walczyła jednak z podobnymi pomówieniami odbierającymi jej główną rolę w tym wydarzeniu. Wojska brytyjskie dokonały ogromnych zniszczeń w mieście. Dolley niezwłocznie wróciła do wcześniejszego programu przyjęć i spotkań, aby wspomóc administrację męża i poprawić wizerunek rządu. Pani Madison zajęła się również pracą charytatywną na rzecz lokalnej społeczności, pomagając powołać pierwszy w historii miasta sierociniec. Po skończonej prezydenturze państwo Madison powrócili do Montpelier. Po śmierci męża Dolley powróciła do miasta federalnego. Pełniła wtedy zupełnie inną rolę. Stała się waszyngtońską ikoną. Nie było wydarzenia, na które nie zostałaby zaproszona w charakterze gościa honorowego. Brała udział w inauguracji prezydenta, balach, oficjalnych kolacjach. Często przysłuchiwała się debatom w Kongresie. Jako pierwsza przesłała prywatną wiadomość telegraficzną. Była powszechnie poważana i szanowana. Dolley Madison zmarła 12 lipca 1849 r. w mieście, którego charakter pomogła ukształtować, w domu mieszczącym się tuż obok Domu Prezydenta, z którym była przez tyle lat związana.
From a Quacker girl to the best-known woman in the United States. Dolley Payne Madison’s life is truly remarkable. Especially interesting is her time in Washington D.C., the city built to be a symbol of American federalism. She lived there all together for a total of 26 years. In 1801 her husband, James Madison, became the secretary of state in the administration of Thomas Jefferson. Consequently, the whole Madison family moved to the new seat of government. During that time the federal city looked more like a swampy village than a nation’s capital. There were only a few households, boarding houses and unfinished federal buildings. The city turned out to be perfect for Dolley. The social scene almost didn’t exist and had to be established. That gave her a blank slate which she quickly filled up. Due to the president being a widower Dolley was asked to serve as a hostess during one of official dinners. She impressed Jefferson so much with the way she entertained guests that soon she became the official hostess of the President’s House. That gave her a unique position in Washington society and she had a perfect personality for the role. She was kind, warm and she made everybody feel comfortable. This position put her often in the middle of political events and diplomatic confrontations as was with the Merry Affair and gave her an opportunity to meet the greatest people of their times such as painter Gilbert Stuart, naturalist and explorer Alexander von Humboldt or explorers Meriwether Lewis and William Clark. Apart from her role in the President’s House she held her own drawing rooms which became the most popular events in the young society. After her husband’s inauguration in 1809 Dolley took over the reign over federal city with all the consequences. Now, she could give her own personal touch to the rules of protocols. She continued with her drawing rooms and state dinners adding “dove parties” to the scene. She celebrated the wedding of her sister, Lucy, the first one ever to take place in the President’s House. She was elegant in her attire and behavior but also very approachable. Every inch a queen. Madison’s second term was shadowed by war of 1812 which led to the most known picture of Dolley running from the President’s House with the portrait of George Washington in her arms. Since then several accounts appeared renouncing her story. Nevertheless, until her death she claimed her role in the event. British forces burned down most of the city. The picture was terrifying. Dolley quickly resumed her drawing rooms to give her fellow residents a feeling of unity. She also engaged in a charity co-founding the first orphanage in the city. After her husband’s retirement the family moved to Montpelier. The second time she resided in Washington took place after James Madison’s death. This time she came to the federal city in a new role as a Washington icon. No event could take place without her attendance. She visited the Capitol to listen to debates. She took part in president’s inauguration, official balls and state dinners. She was the first to send a private message through telegraph. She was well loved and respected until the last days. She died on July 12, 1849 in the city she helped to shape, in the house which faced the President’s House where she had spent so many days.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 2022, 110; 223-251
0208-6050
2450-6990
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analiza oparzeń ciała oraz dojścia do zgonu mężczyzny na podstawie podjętych w sprawie ustaleń i zdjęć
Analysis of bodily burn injuries and death of a man of the basis of findings and images made in the case
Autorzy:
Włodarczyk, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/373393.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Centrum Naukowo-Badawcze Ochrony Przeciwpożarowej im. Józefa Tuliszkowskiego
Tematy:
motyw
oddziaływanie wysokiej temperatury
ogień
oględziny ciała
oględziny miejsc zdarzenia
oparzenie
podpalenie
pożar
ślady kryminalistyczne
spalenie
zmiany termiczne
zwłoki
arson
burning
burns
fire
flame
high temperature effects
temperature variations
theme remains
traces of forensic examination of the scene
visual inspection of body
Opis:
Artykuł traktuje o problematyce związanej z wykorzystaniem ognia do dokonania czynów przestępnych i ich maskowania, ustaleniem przyczyn wystąpienia poparzeń na ciele zwłok ludzkich, rodzaju śmierci gwałtownej, tożsamości ofiary i potencjalnego sprawcy tego czynu. Wszelkie działania w trakcie zabezpieczenia terenu, oględzin miejsca zdarzenia, z obecnymi tam zwłokami, powinny być tak ukierunkowane, żeby później jak najbardziej efektywnie można było wykorzystać ujawnione i pobrane dowody, stworzyć wersję kryminalistyczną i wyjaśnić wszystkie okoliczności danej sprawy. Problemy z fachowością i rzetelnością ekip pracujących na poszczególnych etapach postępowania związanego z pożarem (nie tylko zresztą) ciągle się przewijają w doniesieniach literaturowych, opisujących przypadki z praktyki kryminalistycznej. Nieustannie są więc aktualne, bo z jednej strony - nie do wszystkich dociera fakt konieczności solidnego przeprowadzenia czynności oględzinowych na miejscu zdarzenia, z drugiej zaś strony - brak przepływu informacji na dalszych etapach poznawczych sprawia, że skutkuje to negatywnie na przebieg całego procesu. Na przykład często biegli z zakresu medycy sądowej, mający przeprowadzić sekcję, nie mają żadnych informacji na temat sposobu ujawnienia i zmian stwierdzanych na ciele zwłok, podczas oględzin miejsca zdarzenia. Autopsja najczęściej prowadzona jest kilka dni po śmierci osoby, dlatego skutkuje to w ten sposób, że część istotnych informacji (w tym wypadku o zmianach termicznych z pęcherzami oparzelinowymi, przy pojawianiu się pęcherzy gnilnych - pochodzących od bakterii z otoczenia denata) nie jest przez nich w ogóle "odczytywana". Dotyczy to również biegłych z innych dziedzin, którzy nie mając przekazanej wiedzy na temat specyfiki powstania i cech charakterystycznych pożaru, lokalizacji i rozmieszczenia względem siebie śladów i/lub dowodów rzeczowych, oddziaływania czynników środowiskowych etc., nie są w stanie wyjaśnić pewnych okoliczności, a tym bardziej odnieść się do motywu, jakim kierował się sprawca (-cy). Do podjętej problematyki z pożarnictwa dołączono kazus, wydaną na ten temat opinię biegłego, dwa zdjęcia i ich analizę. Ma to na celu "zasianie wątpliwości" co do sprawcy czynu. Przyjęto bowiem, że był nim sam denat. Rzeczywiście, na ujawnionych zwłokach występują rozległe ślady oparzeń, ale jednoznacznie nie ma podstaw twierdzić, że mamy do czynienia z samobójstwem, a nie z zabójstwem. Przyczyną zaistniałego stanu rzeczy było nie tylko działanie wysokich temperatur na ciało ofiary, z różnym stopniem nasilenia, ale również czas, jaki upłynął od momentu zdarzenia do ujawnienia zwłok, warunki atmosferyczne i środowiskowe panujące w terenie oraz brak dostatecznej wiedzy na temat sposobu prowadzenia procesu wykrywczego i zgromadzonego w sprawie materiału.
This paper discusses the issues related to the use of fire in committing criminal acts and their masking, finding the causes of burns on the body of human corpse, the type of violent death, the identity of the potential victim and the potential perpetrator. Any and all actions while sealing off the scene, inspecting it, including the human corpse as found there should be so targeted that, thereafter, disclosed and collected traces could be used as effectively as possible, to create a forensic concept and to explain all circumstances of the case in question. In the fire-related issues a casus, an expert's advice, two pictures and their analysis were incorporated. The aim was to "arouse doubt" as regarded the perpetrator. For it was assumed, that he was the deceased himself. Indeed, on the corpse found, extensive traces of burns were discovered, but clearly there was no basis whatsoever to say that we were dealing with suicide, not murder. The reason of the given status quo was not only the effects of high temperatures on the victim's body, with varying degrees of severity, but also the time elapsed between the incident and the discovery of the corpse, weather and environmental conditions which prevailed in the area and the lack of sufficient knowledge on both the discovering process and the evidence collected in the matter.
Źródło:
Bezpieczeństwo i Technika Pożarnicza; 2011, 4; 127-134
1895-8443
Pojawia się w:
Bezpieczeństwo i Technika Pożarnicza
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Działalność grupy zbrojnej GL „Iskra” w latach 1942–1943.
People’s Guard’s Iskra armed group and its activities in the Rzeszow region in the years 1942–1943
Autorzy:
Borkowski, Robert
Krzysztofiński, Mariusz
Ostasz, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2232929.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Archiwum Państwowe w Rzeszowie
Tematy:
II wojna światowa
Gwardia Ludowa
grupa zbrojna „Iskra”
spalenie ratusza w Głogowie Małopolskim
pacyfikacje Przewrotnego Huciska i Stobiernej w 1943 roku
World War II
People’s Guard
Iskra armed group
burning of the town hall in Głogów Małopolski by the
communist guerilla warfare group
pacifications of Przewrotne Hucisko and Stobierna in 1943
Opis:
Od 1942 roku w okupowanej przez Niemców Polsce, na polecenie Józefa Stalina, zaczęła działalność Polska Partia Robotnicza. Głęboko zakonspirowana, miała tworzyć polityczne zaplecze dla przejęcia władzy przez komunistów. PPR utworzyła swoje zbrojne ramię w postaci Gwardii Ludowej (Armii Ludowej), oficjalnie dla celów walki z Niemcami. Artykuł przedstawia historię jednej z grup GL o kryptonimie „Iskra”, która działała na terenie Rzeszowszczyzny. W tekście wykorzystano materiały źródłowe sporządzone już po wojnie. Wyłaniają się z nich dwa wizerunki „Iskry” propagandowy z czasów PRL, gloryfikujący komunistyczną partyzantkę, i rzeczywisty, oparty na wspomnieniach i zeznaniach świadków, według których „Iskra” była odpowiedzialna za wiele zbrodni dokonanych na Polakach oraz spowodowała niemieckie pacyfikacje wsi Przewrotne, Hucisko i Stobierna, w których ofiarami byli niewinni mieszkańcy. Podsumowując działalność „Iskry”, trzeba stwierdzić, że nie przyniosła ona żadnych korzyści, a stała się przyczyną tragicznych losów bezbronnych cywilów.
The activity of the armed group Iskra in the Rzeszow region in the years 1942–1943 On the order of Joseph Stalin, Polish Workers’ Party was founded in Poland under German occupation in 1942. Deeply hidden, it was created as a political means of taking over by the communists. The party created its own armed force under the name People’s Guard (People’s Army), officially created in order to fight the Germans. This piece illustrates a story of one of such armed groups, code-named Iskra, which was active in the Rzeszow region. The source materials used in this article were compiled after the war. They depict two descriptions of Iskra, the propagandist take glorifying the communist guerilla warfare; and the factual one, formed on the basis of memories and testimonies of witnesses. According to these witnesses Iskra was responsible for many crimes committed against the Polish people, as well as being responsible for German pacifications of Przewrotne, Hucisko and Stobierna villages, where innocent people became the victims. To sum up the activities of Iskra, not only did it not bring any benefits, but it was also the cause of the tragic loss of helpless civilians.
Źródło:
Prace Historyczno-Archiwalne; 2022, Tom XXXIV; 183-205
1231-3335
Pojawia się w:
Prace Historyczno-Archiwalne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies