Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "soldier of the Polish Army" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Wykorzystanie potencjału kompetencyjnego emerytowanych funkcjonariuszy służb mundurowych na przykładzie żołnierzy Wojska Polskiego
Use of the competence potential of retired officers of uniformed services on the example of soldiers of the Polish Army
Autorzy:
Rzepecka, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/449653.pdf
Data publikacji:
2019-12-08
Wydawca:
Zachodniopomorska Szkoła Biznesu w Szczecinie
Tematy:
funkcjonariusz mundurowy
emerytura
kariera zawodowa
żołnierz Wojska Polskiego
uniformed officer
retirement
professional career
soldier of the Polish Army
Opis:
Celem artykułu jest przedstawienie kariery zawodowej po przejściu na emeryturę funkcjonariuszy organizacji mundurowych, w szczególności oficerów Wojska Polskiego. Są to osoby z wyjątkowo cennym doświadczeniem, nabytym przez okres służby wojskowej. Wykorzystanie ich byłoby istotnym w kwestii pogłębiania treści/stylu kierowania w funkcjonowaniu organizacji prywatnych oraz publicznych. Wykorzystanie potencjału/doświadczenia i specyficznych kompetencji posłużyłoby również rozwojowi bezpieczeństwa w kraju w środowisku cywilnym, wskutek przenoszenia specyfiki kierowania o cechach przywódczych W artykule znajduje się charakterystyka żołnierza Wojska Polskiego, przepisy regulujące przejście na emeryturę oraz korzystanie z pomocy rekonwersyjnej. Zostały także ukazane przykłady wykorzystania potencjału kompetencyjnego żołnierzy Wojska Polskiego.
The purpose of the article is to show the professional career after retirement of officers of uniformed organizations, in particular officers of the Polish Army. These are people with particularly valuable experience, who acquired them during the period of military service. Using them would be an important element in deepening management content in the functioning of private and public organizations. Exploiting this potential would also contribute to the development of national security in a civilian environment, as a result of transferring the specifics of leadership with leadership features. The article presents the characteristics of a Polish Army soldier, provisions governing retirement and the use of reconversion assistance. Examples of using the competence potential of a Polish Army soldier were also shown.
Źródło:
Zeszyty Naukowe ZPSB Firma i Rynek; 2019, 2(56); 113-119
2657-3245
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe ZPSB Firma i Rynek
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Etos Armii Krajowej na tle portretu zbiorowego oficerów czasu wojny Obwodów Olkusz ZWZ/AK oraz możliwości i sposoby jego implementacji w Siłach Zbrojnych RP
The ethos of the Home Army against the background of a collective portrait of wartime officers of the Olkusz Districts of the AFU/HA and the possibilities and ways of its implementation in the Polish Armed Forces
Autorzy:
Łydka, Andrzej P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52229608.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Uniwersytet Andrzeja Frycza Modrzewskiego w Krakowie
Tematy:
etos Armii Krajowej
oficerowie czasu wojny
implementacja
etos żołnierza Wojska Polskiego
ethos of the Home Army
wartime officers
implementation
ethos of the soldier of the Polish Army
Opis:
Celem artykułu jest identyfikacja etosu żołnierzy Armii Krajowej (AK) oraz ocena możliwości jego wdrożenia w Siłach Zbrojnych RP. W artykule przedstawiono życiorysy siedmiu oficerów czasu wojny z Obwodów Olkusz AK, omówiono obecny system kształcenia obywatelskiego w wojsku oraz wskazano możliwe sposoby wprowadzenia etosu AK do współczesnej edukacji. Ze względu na ograniczony czas na kształcenie obywatelskie w programach szkolenia pododdziałów Wojska Polskiego jedyną drogą przekazania żołnierzom etosu AK jest samokształcenie, które polega na przyswajaniu wiedzy dotyczącej działalności osób w strukturach AK. Popularyzacja wzorców osobowych jest jednym z najbardziej skutecznych sposobów wychowania młodzieży. W tym celu należy wykorzystać nie tylko tradycyjne nośniki informacji (książki), ale również nowoczesne (np. aplikacje w smartfonach i e-booki). Niezbędna jest również współpraca ministerstw odpowiedzialnych za obronę narodową, edukację narodową oraz kulturę i dziedzictwo narodowe.
The aim of the article is to identify the ethos of the Home Army soldiers and to assess the possibility of its implementation in the Armed Forces. The article analyzes the biographies of seven wartime officers from the Olkusz Districts of the Home Army, discusses the current system of civic education in the army and indicates possible ways of implementing the ethos of the Home Army. Due to the limited time for civic education in the training programs of the Polish Army subunits, the only way to convey the ethos of the Home Army to the soldiers is self-education, which consists in acquiring knowledge about the activities of people in the structures of the Home Army. Popularization of role models is one of the most effective ways of educating young people. For this purpose, it is necessary to use not only traditional information carriers (books) but also modern ones, e.g. smartphone applications and e-books. It is also necessary to cooperate with ministries responsible for national defense, national education, and national culture and heritage.
Źródło:
Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka; 2024, LV, 2; 31-50
1899-6264
2451-0718
Pojawia się w:
Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zdzisław Filingier
Autorzy:
Sobkowicz, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/372724.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Centrum Naukowo-Badawcze Ochrony Przeciwpożarowej im. Józefa Tuliszkowskiego
Tematy:
Zdzisław Filingier
ojciec pożarnictwa polskiego
żołnierz Armii Krajowej
dowódca
wychowawca
organizator
harcerz
father of Polish firefighting
soldier of the Home Army
commander
educator
organiser
scout
Opis:
Pułkownik Zdzisław Filingier to postać wybitnie zasłużona dla pożarnictwa zarówno na Opolszczyźnie, jak i w całej Polsce. Pułkownik Filingier urodził się 2 stycznia 1922 roku w Warszawie. Jego rodzina mieszkała w Międzylesiu. Tam Zdzisław Filingier spędził dzieciństwo i wczesne lata młodzieńcze. W latach 1935–1939 uczęszczał do gimnazjum w Warszawie, gdzie należał do harcerstwa. W czasie pierwszych miesięcy okupacji skończył tajną podchorążówkę Armii Krajowej oraz brał udział w wielu akcjach sabotażowych. Wstąpił do oddziału 25. pułku piechoty Armii Krajowej Ziemi Piotrkowskiej, działającego na Kielecczyźnie i w Górach Świętokrzyskich. Pod pseudonimem partyzanckim „Roszak” został dowódcą plutonu w 5. kompanii II batalionu dowodzonej przez mjr. Józefa Wyrwę, pseudonimy „Furgalski” lub „Stary”. W 1949 roku ukończył Szkołę Oficerską Pożarnictwa w Warszawie. Został instruktorem w Szkole Podoficerów Pożarnictwa w Nysie, gdzie w znacznym stopniu przyczynił się do podniesienia poziomu i wyników szkolenia wśród jej uczniów. W latach 1956–1959 pełnił funkcję zastępcy komendanta tej szkoły. Z dniem 1 maja 1968 roku objął stanowisko komendanta wojewódzkiego Straży Pożarnych w Opolu. Był uczestnikiem wielu trudnych akcji ratowniczo-gaśniczych na terenie kraju. Wśród nich należy wymienić gaszenie pożaru rafinerii ropy naftowej w Czechowicach-Dziedzicach (1971), erupcji ropy i gazu z otworu wiertniczego „Daszewo-1” koło Karlina (1980) oraz akcję usuwania skutków powodzi w województwie płockim (1982). Pułkownik Filingier wielokrotnie brał także udział w kompaniach opolskich w gaszeniu pożarów na terenie województw: częstochowskiego, katowickiego, wrocławskiego i zielonogórskiego. W akcjach tych płk Zdzisław Filingier pełnił rolę jednego z głównodowodzących. Po akcji w Karlinie uznany został za twórcę nowatorskiej metody opanowania erupcji zwanej „metodą polską”. Był również współorganizatorem pomocy dla ludności Armenii po tragicznym trzęsieniu ziemi, do której wysłano dobra materialne oraz strażaków-ratowników. Były to pierwsze doświadczenia strażaków w pomocy zagranicznej dla krajów dotkniętych trzęsieniem ziemi. Pułkownik Filingier na zasłużoną emeryturę przeszedł w grudniu 1989 roku. Za swoją walkę w obronie ojczyzny, osiągnięcia zawodowe w służbie pożarniczej, jak i wielostronną działalność społeczną został nagrodzony licznymi odznaczeniami. Swoją pracą stworzył podstawy do utworzenia Państwowej Straży Pożarnej. Pułkownik pożarnictwa Zdzisław Filingier zmarł 10 listopada 2015 roku, w wieku 93 lat.
Colonel Zdzisław Filingier rendered great service to firefighting in the Opole Region and the whole of Poland. He was born on 2 January 1922 in Warsaw. His family lived in Międzylesie, where he spent his childhood and early teenage years. In the years 1935-1939, he attended lower-secondary school in Warsaw, where he also joined the scouts. In the first months of the Nazi occupation, he completed the Home Army secret officer cadet school. He took part in many sabotage actions and was recruited for the 25th infantry regiment of the Home Army of the Piotrków Trybunalski Land, fighting in the Kielce region and in the Holy Cross Mountains. Under the pseudonym ”Roszak”, he became a platoon commander in the 5th company of the 2nd battalion commanded by Maj. Józef Wyrwa (pseudonyms ”Furgalski” and ”Stary”). In 1949, he graduated from the Firefighting Officer School in Warsaw, and became an instructor at non-commissioned officer school in Nysa. In the years 1956-1959, he was a Deputy Chief of the Non-Commissioned Fire Service Officer School in Nysa. On 1 May 1968, he was appointed Chief of the Voivodeship Fire Service in Opole. He took part in many tough fire and rescue actions in Poland, among others, extinguishing a fire at the Oil Refinery in Czechowice-Dziedzice (1971), an eruption of oil and gas from the ”Daszewo-1” subterranean well near Karlin (1980), the elimination of the consequences of a flood in the Płock Voivodeship (1982), and extinguishing fires in the Częstochowa, Katowice, Wrocław and Zielona Góra Voivodeships. Zdzisław Filingier took part in these actions as one of the commanders. After action in Karlin, he was recognised as a creator of an innovative method of overcoming eruptions, called ”the Polish method”. He also co-organised aid for Armenian populations after a disastrous earthquake. It was the first experience of firefighters’ giving foreign aid to countries affected by an earthquake. Colonel Filingier earned his retirement in December 1989. He was decorated with many medals for fighting in the defence of his country, his professional achievements in the firefighting service, and his social activities. He created the basis for the establishment of the State Fire Service. Fire Safety Colonel Zdzisław Filingier died on 10 November 2015, at the age of 93.
Źródło:
Bezpieczeństwo i Technika Pożarnicza; 2017, 47, 3; 124-131
1895-8443
Pojawia się w:
Bezpieczeństwo i Technika Pożarnicza
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“The Monument of Wojtek the Bear” or Polish Projects to Commemorate Animals Involved in World War II
Autorzy:
Lorenc, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/616110.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Wojtek the Soldier Bear
statues of animals
animal-heroes
the 2nd Polish Corps (Anders’ Army)
the battle of Monte Cassino
niedźwiedź Wojtek
pomniki zwierząt
zwierzę-bohater
2 Korpus Polski (Armia Andersa)
bitwa o Monte Cassino
Opis:
Pomnik nie jest imitacją czy reprezentacją przeszłości, lecz konstruktem kulturowym. Dobór tematu i sposób jego przedstawienia w rzeźbie pomnikowej, są świadectwem tego, co dana grupa uznała za ważne i godne upamiętnienia. I choć traktuje o tym, co minione, to przede wszystkim dotyczy rzeczywistości, w której został stworzony. Jest odpowiedzią na zapotrzebowanie. Powstałe w Polsce w latach 2013–2014 pomniki Wojtka, przyczyniły się do utrwalenia i rozpowszechnienia wyobrażeń o niedźwiedziu-bohaterze spod Monte Cassino. Eksponując wątki patriotyczne i symbole narodowe, losy niedźwiedzia powiązano z historią Polski w okresie i po zakończeniu drugiej wojny światowej. Dbałość o klarowny i jednoznaczny przekaz, którego treścią była nietypowa relacja między Wojtkiem i żołnierzami Armii Andersa, spowodowała pominięcie kwestii przedmiotowego traktowania zwierzęcia. Tym samym nie wykorzystano szans na sproblematyzowanie losów niedźwiedzia w niewoli człowieka.
A monument is not an imitation or representation of the past, but a cultural construct. The choice of a theme and the way it is presented in a monumental sculpture show what a particular group considered important and worthy of commemoration. Although it refers to the past, it is primarily concerned with the reality in which it was created. It is a response to a demand. The monuments of Wojtek which were founded in Poland in 2013-2014 contributed to the consolidation and dissemination of ideas about the bear-hero of Monte Cassino. By exposing patriotic themes and national symbols, the fate of the bear has been linked with the history of Poland during and after World War II. This clear and unequivocal message about the unusual relationship between Wojtek and the Anders’ Army soldiers does not mention how the animal was treated. Thus, the chance to problematize the fate of the bear in man’s captivity has been missed.
Źródło:
Przegląd Politologiczny; 2015, 3; 139-151
1426-8876
Pojawia się w:
Przegląd Politologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Walka kontrwywiadu wojskowego z Kościołem katolickim. Alumni w „ludowym” Wojsku Polskim w świetle dokumentów Wojskowej Służby Wewnętrznej
Military Counterintelligence Fight with the Catholic Church. Clerical Students in the Polish „People’s” Army in the Light of the Documents of the Internal Military Service
Борьба военной контрразведки с католической церковью. Семинаристы в „народном” Войске Польском в свете документов Внутренней Военной службы
Autorzy:
Kapuściak, Bartosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1916591.pdf
Data publikacji:
2020-12-28
Wydawca:
Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:
Wojskowa Służba Wewnętrzna
Główny Zarząd Polityczny WP
służba wojskowa
kleryk-żołnierz
alumni
Kościół katolicki
Internal Military Service
Main Political Board of the Polish Army
military service
clerical student-soldier
seminarians
Catholic Church
Внутренняя Военная Служба
Главный политический совет Войска Польского
воинская служба
семинарист-солдат
семинаристы
католический костёл
Opis:
W 1959 r., w związku z wprowadzeniem ustawy o powszechnym obowiązku wojskowym, zaczęto powoływać alumnów do „ludowego” Wojska Polskiego w ramach służby zasadniczej, początkowo rozpraszając ich po licznych jednostkach. Była to forma represji, która według władz komunistycznych miała ukrócić „niepokorne” zachowanie się poszczególnych hierarchów kościelnych. W dalszych latach nastąpiły zmiany w sposobie wcielania kleryków do wojska – zaczęto grupować ich w trzech pododdziałach, co pozwoliło na lepszą indoktrynację prowadzoną przez Główny Zarząd Polityczny Wojska Polskiego, ale przede wszystkim „ochronę” kontrwywiadowczą alumnów organizowaną przez Wojskową Służbę Wewnętrzną. Początkowo kontrwywiad wojskowy nie radził sobie z werbunkiem kleryków na agentów. Z czasem, przy rozwijającej się współpracy z Departamentem IV MSW (cywilnym pionem antykościelnym), udało się organom WSW lepiej rozwinąć pracę operacyjną w batalionach, gdzie służyli przyszli duchowni. Pomimo częściowej rezygnacji kleryków ze studiów i werbunkowi przez WSW, dzięki staraniom Kościoła katolickiego udało się uratować sporą liczbę młodych alumnów, a wcielanie ich do wojska wzmocniło tylko Kościół, weryfikując już na wstępie przyszłych księży. Ostatecznie rok 1980 przyniósł zakończenie akcji powoływania alumnów do Sił Zbrojnych PRL. Jedna z licznych akcji władz komunistycznych przeciwko Kościołowi katolickiemu okazała się nieskuteczna.
In 1959, following the introduction of the law on universal military service, seminarians were conscripted into the Polish „People’s” Army as part of compulsory service, initially dispersing them into numerous units. This was a form of repression which, according to the communist authorities, was supposed to curb the „unruly” behavior of individual church hierarchs. In the following years, there were changes in the way clerical students were dispersed in the army – they started to be grouped into three subunits, which allowed for better communist indoctrination led by the Main Political Directorate of the Polish Army, but above all for the counterintelligence „protection” of the seminarians organized by the Internal Military Service (IMS). Initially, military counterintelligence did not do well with recruiting seminarians as agents. With time, as the cooperation with Department IV of the Ministry of Interior (civil anti-church department) was developing, the IMS authorities managed to improve their operational work in the battalions where future clergymen served. Despite the partial resignation of clerical students from their studies and recruitment amongst them by IMS, thanks to the efforts of the Catholic Church a large number of young seminarians were saved, and their conscription into the army only strengthened the Church by verifying future priests through their military service at the very beginning. Eventually, year 1980 put an end to the conscription of seminarians into the Armed Forces of the People’s Republic of Poland. One of the numerous actions of the communist authorities against the Catholic Church proved to be ineffective.
В 1959 г., в связи с введением закона о всеобщей воинской повинности, в основной состав „народного” Войска Польского начали призывать семинаристов, поначалу распределяя их по многочисленным подразделениям. Это была форма репрессии, которая, по мнению коммунистических властей, должна была положить конец „мятежному” поведению отдельных церковных иерархов. В последующие годы произошли изменения в методе набора семинаристов в армию: их начали распределять по трем подразделениям, что привело не только к улучшению коммунистической индоктринации, проводимой Главным политическим советом Войска Польского, но и–прежде всего–к появлению „охраны” семинаристов контрразведкой, организованной Внутренней Военной Службой. Изначально военная контрразведка не справлялась с вербовкой семинаристов в качестве агентов. Со временем, при развивающемся сотрудничестве с IV департаментом Министерства внутренних дел (гражданским антицерковным органом), отделам Внутренней Военной Службы удалось развернуть операционную работу в батальонах, где служили будущие духовники. Несмотря на частичный отказ семинаристов от учебы и частичное их вербование, благодаря стараниям католического Костёла удалось спасти большую часть молодых семинаристов, а их присоединение к армии лишь укрепило Костёл, ибо проверка будущих священников проходила уже на этапе службы. В итоге в 1980 г. завершилась акция по зачислению семинаристов в Вооруженные силы Польской народной республики. Одна из крупнейших акций коммунистических властей против католического Костела оказалась неэффективной.
Źródło:
Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2020, XXI (LXXII), 4 (274); 84-124
1640-6281
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies