Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "social theatre" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 25
Tytuł:
«Подлое звание театрального стихотворца»: А. П. Сумароков и Дж. Бонеки
“The despicable rank of a theatrical versifier”: Alexander Sumarokov and Giuseppe Bonechi
Autorzy:
Дёмин, Антон
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/651290.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Александр Сумароков
Джузеппе Бонеки (Бонекки)
русский театр
опера
социальное положение писателя
Alexander Sumarokov
Giuseppe Bonechi (Bonecchi)
Russian theatre
opera
writer’s social position
Opis:
The paper examines the mention of Giuseppe Bonechi made by Alexander Sumarokov in his letter to count Shuvalov dated the 12th March 1761 in the context of the quarrel with count Sievers and of Sumarokov’s dismissal from theatre and from service. The expression “the despicable rank of a theatrical versifier” is interpreted in the light of Bonechi’s social position as a subordinate in the court’s Italian troupe, while Sumarokov aspires to a leading position in the Russian company. The artistic relationship of Sumarokov and Bonechi is examined from the point of view of the competition between the Italian and the Russian company at the court. Bonechi’s dismissal in 1752 was less painful than that of Sumarokov in 1761 because the Italian could easily find a place at any European court as a man of theatre, while Sumarokov, having created the unique Russian national theatre, was considerably more vulnerable due to his social position.
Рассмотрено упоминание Дж. Бонеки в письме А. П. Сумарокова от 12 марта 1761 г. к И. И. Шувалову в контексте ссоры с К. Е. Сиверсом и отставки Сумарокова от театра и от службы. Выражение «подлое звание театрального стихотворца» толкуется в свете социального положения Бонеки как подчиненного в придворной итальянской труппе, тогда как Сумароков претендует на руководящую должность в русской. Рассмотрены творческие связи Сумарокова и Бонеки в свете конкуренции русской и итальянской трупп при дворе. Отставка Бонеки в 1752 г. была для него менее болезненна, чем отставка для Сумарокова в 1761 г., поскольку он легко мог найти себе место как театральный деятель при любом европейском дворе, а Сумароков, создававший уникальный русский театр, был более уязвим в своем социальном положении.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica; 2018, 11; 55-63
1427-9681
2353-4834
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"Oto Ja". Semiotyka maski w pracy amerykańskiego zespołu Geese Theatre Company
"This is Me". The Semiotics of the Mask in the Work of the American Geese Theatre Company
Autorzy:
Bergman, John
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/36143523.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
teatr więzienny
teatr w więzieniu
dramatoterapia
resocjalizacja
maska teatralna
prison theatre
dramatherapy
dramatherapy techniques
social rehabilitation
theatrical mask
Opis:
John Bergman jako twórca zespołu teatralnego Geese Theatre Company USA i współtwórca Geese Theatre Company UK od prawie czterdziestu lat, w różnych miejscach na świecie, na wielu kontynentach (Ameryka Północna, Europa, Australia) prowadzi terapię dla osadzonych mężczyzn, kobiet i młodocianych, wykorzystując transformacyjne możliwości teatru. W publikowanym tekście pokazuje swoją drogę twórczą od pracy artystycznej w teatrach alternatywnych do działań dramaterapeutycznych i artystycznych prowadzonych w więzieniach. Odsłania kulisy narodzin autorskiej metody pracy z maskami (metody Geese Theatre Company) i jej ogromne znaczenie w pracy teatralnej z więźniami, zarówno w Stanach Zjednoczonych, na wyspach brytyjskich (Geese Theatre Company UK), jak i w innych krajach. Wyjaśnia, że stosowana przez niego i jego zespoły metoda pracy teatralnej narodziła się z konkretnego doświadczenia – z międzyludzkiego spotkania, w którym połączenie wcześniej nieuwzględnianych indywidualnych perspektyw doprowadziło do odkrycia zaskakujących i skutecznie działających rozwiązań. Wkład osób osadzonych oraz ich bliskich w narodziny podstawowego narzędzia pracy, jakim dla Geese Theatre Company jest maska, pozostaje niekwestionowany.
As the founder of the Geese Theatre Company USA and co-founder of the Geese Theatre Company UK John Bergman has conducted therapy for male, female and juvenile prison inmates in various places around the world, on many continents (North America, Europe, Australia), for nearly forty years, using transformative power of the theatre. The text traces his creative path, from artistic work in alternative theatres to dramatherapy and art activities in prisons. It reveals the story behind the birth of the original method of working with masks (Geese Theatre Company methods) and its great importance in theatre work with prisoners, both in the United States, on the British Isles (Geese Theatre Company UK), as well as in other countries. John Bergman explains that the method he and his teams used was born of a concrete experience: an interpersonal meeting in which the combination of previously unrecognized individual perspectives led to the discovery of surprising and effective solutions. The contribution of the inmates and their relatives to the birth of the mask, the Geese Theatre Company’s basic tool, is undisputed.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2019, 68, 2; 53-64
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nadine de Louise Michel et de Jean Winter : une approche anarchiste du théâtre de contestation sociale, ou comment contourner la censure
Nadine by Louise Michel and Jean Winter: An Anarchist Approach to Social Protest Theater, or How to Circumvent Censorship
Autorzy:
Kaczmarek, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28408332.pdf
Data publikacji:
2023-12-16
Wydawca:
Komisja Nauk Filologicznych Oddziału Polskiej Akademii Nauk we Wrocławiu
Tematy:
Louise Michel
Nadine
French Theater of Social Protest
Anarchism
the Paris Commune
the Cracow Uprising
théâtre français de contestation sociale
anarchisme
Commune de Paris
soulèvement de Cracovie
Opis:
This study focuses on the play Nadine (directed in 1882), which is a free adaptation of the novel Le Bâtard imperial [The Imperial Bastard] written by Louise Michel in collaboration with Jean Winter. The dramatic text fits perfectly into the aesthetics of the theater of social protest, which, at the turn of the 20th century, enjoyed an undeniable reputation with the popular public, above all thanks to its subversive message. The analysis of the drama, which repeatedly alludes to the days of the Paris Commune (1871), reveals certain strategies implemented by the author in order to thwart the vigilance of power. First of all, Michel places the action of the play in Poland during the Cracow Uprising in 1846. Evoking an episode in a remote country that remained subject to the three great powers should not, therefore, immediately arouse the suspicions of the police. The former communard seems to be using this revolt of the Poles as a pretext to revive the grand gestures of the Parisian people. It is for the same reasons that Michel writes this play in accordance with melodramatic aesthetic because the focus on the emotional conflict in the background of the revolution was supposed to dispel mistrust authorities.
Źródło:
Academic Journal of Modern Philology; 2023, 20; 233-241
2299-7164
2353-3218
Pojawia się w:
Academic Journal of Modern Philology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Agency – Phenomenological Inquiries in Interdisciplinary Perspective
Sprawczość – badania fenomenologiczne w perspektywie interdyscyplinarnej
Autorzy:
Kawalec, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/577770.pdf
Data publikacji:
2017-12
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
phenomenology of agency
external-internal
social anthropology
philosophical anthropology
anthropology of theatre
Alfred Gell
Karol Wojtyła
Michael Chekhov
fenomenologia sprawstwa
wewnętrzne-zewnętrzne
antropologia społeczna
antropologia filozoficzna
antropologia teatru
Michaił Czechow
Opis:
The article intends to realize two goals. The first is an attempt to elucidate an interdisciplinary perspective in the approach to the anthropological category of agency (esp. by A. Gell, K. Wojtyła, M. Chekhov). The second goal is to apply the results of the examination of interdisciplinarity to the proposed definition of the anthropological meaning of the notion of agency (in the strict sense). My definition captures implications the category has for determining the order of reality in terms of ontological and epistemological dimensions
Artykuł zmierza do realizacji dwóch celów. Pierwszym jest próba naświetlenia interdyscyplinarnej perspektywy na antropologiczne podejście do kategorii sprawstwa (zwł. A. Gella, K. Wojtyły, M. Czechowa). Drugim celem jest zastosowanie wyników studium interdyscyplinarności do proponowanej definicji antropologicznego znaczenia pojęcia sprawstwa (w sensie ścisłym). Moja definicja ujmuje implikacje, jakie kategoria sprawstwa ma dla determinacji porządku rzeczywistości w kategoriach wymiaru ontologicznego i epistemologicznego.
Źródło:
Zagadnienia Naukoznawstwa; 2017, 53, 4(214); 389-404
0044-1619
Pojawia się w:
Zagadnienia Naukoznawstwa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Contemporary Reimaginings of Heart of Darkness
Współczesne transformacje Jądra ciemności
Autorzy:
Adamowicz-Pośpiech, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/37555476.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
adaptacja
media społecznościowe
teatr
Conrad
Jądro ciemności
adaptation
social media
theatre
Heart of Darkness
Opis:
In contemporary visual culture, we may observe various transformations of Conrad’s Heart of Darkness. Artists adapt the classic tale to various media. The novella appears in a theatrical form on the Bulgarian and British stages (a performance by Museum Theatre directed by Valeriya Valcheva in Sofia and the production by the imitating the dog theatre company in London). In film, there is a sand-on-glass animation directed by Gerald Conn and the animeinfluenced Brazilian/French animated feature Heart of Darkness by Rogério Nunes. Additionally, there are video games (Spec Ops, Far Cry 2) based on its plot as well as numerous comics and graphic novels depicting the story, starting with the famous version by C. Anyango and D. Mairowitz through T. Tirabosco and Ch. Perrissin’s (Adamowicz-Pośpiech, 2024) and P. Kuper’s adaptations. On top of that, we have latest Instagram videos by Sascha Ciezata. In this paper, I argue that contemporary interpretations of Heart of Darkness to resonate with present-day audiences must inevitably modernize the novella formally and/or ideologically. I will substantiate this claim through an examination of two instances of the novella’s adaptation in distinct media: specifically, on Instagram and within the theatrical realm.
We współczesnej kulturze wizualnej możemy zaobserwować różne transformacje noweli Jądro ciemności Josepha Conrada. Artyści adaptują tę klasyczną opowieść dla odmiennych mediów: nowela w formie teatralnej pojawia się na scenach bułgarskich i brytyjskich teatrów, w formie animacji piaskiem na szkle w reżyserii Geralda Conna lub brazylijsko-francuskiego filmu animowanego Heart of Darkness autorstwa Rogério Nunesa. Oprócz tego istnieją gry wideo (Spec Ops, Far Cry 2) oparte na jej fabule, a także liczne komiksy i powieści graficzne przedstawiające tę historię, począwszy od słynnej wersji C. Anyango i D. Mairowitza, poprzez T. Tirabosco i Ch. Perrissina i P. Kupera, a kończąc na najnowszych klipach na Instagramie autorstwa Saschy Ciezaty. W niniejszym artykule moim celem jest udowodnienie, że współczesne realizacje Jądra ciemności, które dążą do przekazania tekstu współczesnej publiczności, modernizują go formalnie i/lub ideologicznie. Tę tezę poprę analizą dwóch najnowszych przypadków adaptacji noweli w różnych mediach, a mianowicie na Instagramie i w teatrze.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2024, 45, 2; 299-312
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dziecko jako twórca. Wpływ procesu twórczego na rzeczywistość dziecka na przykładzie realizacji projektu dziewczyńskiego „Teatru Mocy”
The influence of the creative process on the child’s reality based on the example of the girls’ project „Theater of Power”
Autorzy:
Koperska, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2029479.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Ośrodek Badawczy Facta Ficta
Tematy:
social theatre
children’s creativity
social change
girls’ empowerment
Opis:
Cultural institutions become more and more open to the implementation of inclusive projects aimed at a large and constantly expanding group of recipients-creators. The potential of amateur creativity has also been noticed in the field of theater activity, and thus the understanding of art as a sphere in which only professional artists have a voice has been surpassed. The idea of a theater devoted to children's imagination was anticipated in Poland by a patron of theatre pedagogy, Jan Dorman. Children's theater, drawing on the natural creativity of a child, the unlimited potential of his imagination and the tendency to play, places in the center of the creative process a child, who is not only a performer or spectator, but a committed author of activities – theatrical events. Playing the theater becomes a space for the child's participation, in which his voice has the driving force. Through art, creating an imaginary world, and thus moving in the world of fiction, the young artist develops skills that are necessary for full participation in real social life. Socially engaged theater is based on the assumption that art can be a common act because it is a dialogical meeting in which everyone can express themselves. Theater provokes both reflection and action, it presents a creative dialogue between man and the world. Art understood in this way transcends its aesthetic function, focusing on the process that its creators go through and the change it causes, which goes far beyond the theatrical event. The Girls' „Theater of Power” is an example of theatrical work in which the participation of girls was at the core of all activities. By following the creative potential and unlimited imagination of children, it became possible to get to know their worlds and learn sensitivity to the environment from them. The girls reflected on the school reality and, using the tools of the theater, created an alternative „School for Children”. As a result of this cooperation, the voices of the participants were manifested in a project of the world which was not only directed at children but also created by children.
Źródło:
Facta Ficta. Journal of Theory, Narrative & Media; 2021, 8, 2; 135-150
2719-8278
Pojawia się w:
Facta Ficta. Journal of Theory, Narrative & Media
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Instytucje kultury podczas pierwszej fali pandemii koronawirusa – analiza porównawcza działań w mediach społecznościowych wybranych teatrów
Autorzy:
Żubryk, Klaudia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2056931.pdf
Data publikacji:
2021-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
Facebook
theatre in pandemic
social media
changes in communication
teatr w pandemii
media społecznościowe
przemiany komunikacji
Opis:
Media społecznościowe zrewolucjonizowały myślenie o kanałach dotarcia do odbiorców. Ich istnienie okazało się szczególnie znamienne w pandemii koronawirusa. Codzienność przeniosła się do internetu, a proces ten nie ominął instytucji kultury. Niniejszy artykuł analizuje przemiany praktyk komunikacyjnych szczecińskiego Ośrodka Teatralnego Kana, Teatru Wielkiego w Łodzi i Teatru im. Heleny Modrzejewskiej w Legnicy widoczne w postach na stronach teatrów w serwisie Facebook. Celem jest wskazanie nowych elementów strategii komunikacyjnych obieranych przez różne ośrodki w pierwszej fali pandemii.
Social media have revolutionized the ways of thinking about channels for reaching audiences. Their existence proved particularly significant in the coronavirus pandemic. Everyday life shifted to the Internet and this process had an impact on cultural institutions. This article analyzes the changes in communication practices of Theatrical Centre Kana in Szczecin, Grand Theatre in Łódź and the Helena Modrzejewska Theatre in Legnica in the posts on theatres’ Facebook pages. The aim is to identify new elements of communication strategies chosen by different institutions in the first wave of pandemic.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura; 2021, 13, 4; 118-133
2083-7275
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Le théâtre français de contestation sociale autour de 1900 : l’exemple de Dégénérés ! de Michel Provins
Autorzy:
Kaczmarek, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1912411.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Michel Provins
théâtre de contestation sociale
mépris
haine
dénigrement
dégénérescence
theatre of social protest
contempt
hatred
denigration
degeneration
Opis:
Dégénérés ! de Michel Provins est une œuvre particulière dans le répertoire du théâtre français de contestation sociale. Inspiré par les traités médicaux sur les cas de « dégénérescence », le dramaturge décide d’y brosser les portraits de bourgeois égoïstes et pervers qui, au lieu de remplir leurs obligations envers la société, s’enlisent dans une vie de débauche. L’écrivain exprime un mépris sincère à l’égard des élites moralement abaissées qui contribuent à la dégradation de toute la nation. Tout d’abord, il fustige les travers des politiciens qui font carrière aux dépens des plus démunis, puis, il dénigre les hommes d’affaires et banquiers qui s’enrichissent outrageusement par la spéculation, et enfin, il s’en prend aux artistes et littérateurs qui propagent des vices dévastateurs pour la santé publique. En dépit de son langage virulent, Provins ne pense pas à se rallier aux anarchistes, il veut bouleverser les consciences afin de régénérer l’humanité.
Degenerates! by Michel Provins is a particular work in the repertoire of the French theatre of social protest. Inspired by the medical treatises on cases of “degeneration”, the playwright decides to paint the portraits of selfish and perverse bourgeois who, instead of fulfilling their obligations to society, get bogged down in a life of debauchery. The writer expresses his sincere contempt for morally bankrupt elites who contribute to the degradation of the whole nation. First of all, he castigates politicians who make a career out of the poor, then he denigrates businessmen and bankers who enrich themselves outrageously by speculation, and finally, he attacks the artists and writers who propagate devastating vices for public health. Despite his virulent language, Provins does not think of allying with the anarchists, he wants to stir the consciences in order to regenerate humanity.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica; 2020, 15; 215-229
1505-9065
2449-8831
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lepiej budować mosty niż ściany
Better to build bridges than walls
Autorzy:
Hasiuk, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/39814153.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
teatr więzienny
dramatoterapia
teatr w więzieniu
resocjalizacja
prison theatre
dramatherapy
theatre in prison
social rehabilitation
Opis:
Tekst przybliża fenomen teatru w więzieniu. Zwraca uwagę na zróżnicowanie jego form i zależność od wielu kontekstów: społecznych kulturowych, geograficznych, a przede wszystkim politycznych, które niekiedy mają destrukcyjny wpływ na omawiane zjawisko. Więzienie poprzez specyfikę miejsca sprawia, że cechy konstytutywne sztuki teatru: jej efemeryczność, żywa obecność oparta na spotkaniu międzyludzkim aktora i widza, praca zespołowa i praktyka artystyczna, związane z transformacją świata w różnych wymiarach ulegają wzmocnieniu. Więzienie poprzez nieprzychylność warunków dla życia przebywających w nim osób stanowi wręcz wymarzone pole dla teatru, którego istotą jest „przekraczać” rzeczywistość, dystansować się względem niej, ukazywać jej ukryte oblicze, ujawniać rządzące nią mechanizmy, a dzięki temu przekształcać świat oraz stymulować na różnych planach rozwój człowieka: aktora i widza. W kontekście więziennym aspekt artystyczny pracy teatralnej o wiele wyraźniej niż np. w tzw. teatrze głównego nurtu wiąże się z aspektem ontologicznym, egzystencjalnym. Autorka postuluje także wprowadzanie terminów: „teatru tworzonego w więzieniu” zamiast „teatru więziennego” oraz zastępowanie w miarę możliwości określeń osadzeni/osadzone, więźniowie/więźniarki przez aktorzy/aktorki, twórcy/twórczynie, „współpracownicy/współpracowniczki z więzienia”.
The text discusses the phenomenon of theatre in prison. It focuses on the diversity of its forms and its dependence on many contexts: social, cultural, geographical, and primarily political, which sometimes have a destructive impact on the examined phenomenon. On account of its distinct characteristics, prison intensifies the constitutive features of the art of theatre: its ephemeral nature, living presence based on the interpersonal meeting of the actor and the spectator, team work and artistic practice, associated with the transformation of the world in its various dimensions. Because the living conditions are so unfavourable there, prison seems to be a dream field for theatre, the essence of which is to “transgress” reality, distance itself from it, reveal its hidden face and the mechanisms governing it, and thus transform the world and stimulate human development: the actor and the viewer, in several capacities. In the prison context, the artistic aspect of theatre work is linked to its ontological and existential aspect much more clearly than, for example, in the so-called mainstream theatre. The author also proposes introducing the term “theatre created in prison” instead of “prison theatre” and replacing where possible “inmates”, “prisoners” with “actors/actresses”, “creators”, “collaborators from prison”.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2019, 68, 2; 41-46
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lola Arias: Pozostać w fikcji, by przekroczyć fikcję
Lola Arias: To Remain in Fiction in Order to Transcend It
Autorzy:
Sztarbowski, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1815517.pdf
Data publikacji:
2021-02
Wydawca:
Instytut im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu
Tematy:
Lola Arias, Argentina, social theatre, memory performance, overlapping realities, speculative fabulation
Opis:
In this article, the author describes the work of the Argentinian artist, Lola Arias, from the perspective of her interest in individual and collective memory. The frame for this research is the notion of „time machine” compared with Maria Janion’s notion of „archive of existence”. The author situates the work and biography of Lola Arias the director, filmmaker and visual artist within the „archeontology in action”. Also, he describes Arias’ strategy of overlapping reality and fiction to project the new vision of the future. Her performances are juxtaposed with Donna Haraway’s notion of „speculative fabulation” according to whichsmall, individual stories help us to understand complex reality and new modes of perception.
Źródło:
Didaskalia. Gazeta Teatralna; 2021, 161; 7-35
2720-0043
Pojawia się w:
Didaskalia. Gazeta Teatralna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odkluczanie i Kobietostan – kolektywny charakter pracy teatralnej osób pozbawionych wolności
Unlocking and Womenstate – the collective character of theatre work of persons deprived of freedom
Autorzy:
Bresler, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/38890063.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
teatr więzienny
teatr w więzieniu
dramatoterapia
resocjalizacja
Kobietostan
Odkluczanie
sztuka więzienna
prison theatre
dramatherapy
social rehabilitation
prison art
theatre in prison
Opis:
Agnieszka Besler, realizująca projekty terapeutyczne w zakładach karnych: „Odkluczanie” i „Kobietostan”, prezentuje metodę stosowaną w pracy teatralnej w polskich więzieniach, zarówno męskich (Wrocław), jak i kobiecych (Krzywaniec). Polega ona na połączeniu i niezbędnym dopełnianiu się oddziaływań indywidualnych i grupowych. Opisując etapy pracy proponowanej teatralnym zespołom w więzieniach, Bresler wskazuje na te momenty w procesie twórczym, które wiązały się z sytuacjami kryzysowymi i wymagały kolektywnego znalezienia rozwiązań. W wielu sytuacjach ostatecznie okazywało się, że trudne momenty, niesprzyjające okoliczności i pewne (ale nie całkowicie ograniczające pracę!) trudności cementowały zespoły i pomagały im w osiągnięciu innego poziomu w pracy artystycznej. Paradoksalnie, czynniki ograniczające działały stymulująco nie tylko na indywidualnych twórców, ale także na relacje między nimi. Według autorki teatr tworzony w więzieniu pełni rolę pomostu, dzięki któremu możliwe staje się inne postrzeganie osoby odbywającej karę pozbawienia wolności oraz jej rzeczywisty powrót do społeczeństwa po wyjściu z więzienia. Teatr w opisywanej tutaj praktyce jest przede wszystkim aktywnym narzędziem indywidualnej przemiany. Umożliwia też odbudowę pozytywnych relacji międzyludzkich. Teatr potrafi wpłynąć na zmianę postawy społeczeństwa wobec osób osadzonych i opuszczających zakłady karne. Autorka podkreśla ogromne, pozytywne znaczenie prezentacji przedstawień tworzonych w więzieniach poza nimi na wolności oraz poza kontekstem sztuki więziennej.
Agnieszka Blesler, who has been running therapeutic projects in prisons: Unlocking and Womenstate, presents a method used in theatre practice in Polish prisons, both male (Wrocław) and female (Krzywaniec). It involves a combination of and necessary complementarity between individual and group effects. Describing the stages of the work suggested to the theatre groups in prisons, Bresler points out those moments in the creative process that were associated with crisis situations and required a collective search for solutions. In many situations, it eventually turned out that difficult moments, adverse circumstances and some difficulties (not stopping the work though) strengthened the groups and helped them to achieve another level in artistic work. The paradox is that the limiting factors stimulated not only individual creators, but also the relationships between them. According to the author, the theatre created in prison acts as a bridge, owing to which the person who is serving a prison sentence can be seen in a different light and can actually return to society after leaving prison. Within the practice the author has described theatre is primarily an effective instrument for individual transformation. It also enables the reconstruction of positive interpersonal relationships. Theatre can alter the attitude of society towards prison inmates and those leaving prisons. The author emphasizes the hugely positive meaning of the presentation of productions created in prisons outside of them, at large, and outside the context of prison art.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2019, 68, 2; 65-74
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pojęcie rytuału w socjologii i innych naukach społecznych
THE CONCEPT OF RITUAL IN SOCIOLOGY AND OTHER SOCIAL SCIENCES
Autorzy:
Jestal, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/498090.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Instytut Archeologii Uniwersytetu Rzeszowskiego. Muzeum Okręgowe w Rzeszowie
Tematy:
RITUAL
CEREMONY
THEORY
SOCIAL SCIENCES
MYTH
RELIGION
THEATRE
GENESIS
FUNCTION
TYPES OF RITUAL
Opis:
This article constitutes a critical review of the knowledge and theories regarding ritual and ceremony which have emerged in the social sciences. The impetus for this undertaking is the conviction that the issue of ritual has been paid insufficient attention – particularly in sociology. The text opens with deliberation on the subject of defining ritual and ceremony. Subsequently, the theories of ritual which explain existing ceremonies by looking at the conditions under which these observances arose are examined. This article comprises also ponderings on the place of ritual in sociological theory.
Źródło:
Analecta Archaeologica Ressoviensia; 2011, 6; 133-176
2084-4409
Pojawia się w:
Analecta Archaeologica Ressoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Preperformatywne cienie i ślady antropologii. O pograniczu nauk społecznych i teatru
Pre-performative Shadows and Traces of Anthropology. On the Borderline between Social Sciences and Theater
Autorzy:
Kozłowski, Marcin Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2096378.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Instytut Socjologii
Tematy:
anthropology
ritual
theatre
cultural performance
social drama
antropologia
rytuał
teatr
widowisko kulturowe
dramat społeczny
Opis:
Many anthropologists have their share in precursory ideas important for the development of Performance Studies. This article aims to present three main categories of anthropological contribution to the abovementioned field: debate, practice, and concepts. Although the meeting between Theatre and Anthropology in terms of a theory was late, the first signs of their collision can be found in ancient philosophy and literature topos Theatrum Mundi. In early Anthropology, we have the analysis of religion which takes into account relation between ritual and theatre. This analysis started a long debate and contributed to the theoretical basis of Performance Studies. In terms of research methods, both fields discussed prefer to rely on experience gained through fieldwork (Anthropology) and participation in the creative process (Performance Studies). This type of approach refers us to the participant observation, in which the scholar in his physical and mental self is forced to play various “roles”. Apart from its key role in the debate and equally important contribution to research practice Anthropology has a significant share in creating a theoretical basis of Performance Studies. The two most important concepts here are a cultural spectacle and social drama. The expression pre-performative used in this paper aims at emphasizing that the history and ubiquity of the performative aspect of cultural and social activities are vast and performative actions existed long before they started to be part of anthropological analyzes or became a ground on which new branch of social science started to grow.
Wśród prekursorskich myśli istotnych dla studiów performatywnych znajduje się dorobek wielu antropologów. Centralnym celem tego artykułu jest zaprezentowanie trzech głównych kategorii antropologicznego wkładu do tej dziedziny. Przedstawieniu kolejno podlegać będą: debata, praktyka i koncepcje. Chociaż spotkanie między teatrem a antropologią w wymiarze teoretycznym było późne, to pierwsza refleksja o takim charakterze wiązana być może z pojawieniem się toposu teatrum mundi w starożytnej filozofii i literaturze. Wczesna antropologia podjęła się analiz religii, uwzględniając kwestię relacji rytuału i teatru, co rozpoczęło jedną z najdłuższych debat, stanowiącą teoretyczne podłoże studiów performatywnych. Obie dziedziny preferują w swojej metodzie doświadczenie, pochodzące z badań terenowych lub partycypacji w procesie twórczym. Takie ujęcie odsyła nas do obserwacji uczestniczącej, w której to etnograf w swej cielesno-intelektualnej rozciągłości zmuszony jest do odgrywania różnych „ról’’. Antropologia, co oczywiste, oprócz kluczowej debaty i nie mniej ważnej praktyki badawczej odznacza się istotnym teoretycznym wkładem do studiów performatywnych, który omówiony zostanie na podstawie dwóch koncepcji: widowiska kulturowego i dramatu społecznego. W tym sensie wyrażenie pre-performatywny nie usiłuje zaprzeczyć odwieczności i wszechobecności performatywnego aspektu kulturowo-społecznych działań, a raczej wskazuje na czas, w którym – po pierwsze – nie stanowił on sformułowanego i wyjściowego elementu dla podejmowanych analiz antropologicznych i – po drugie – nie przyczynił się do powołania odpowiednich katedr.
Źródło:
Konteksty Społeczne; 2017, 5, 2; 7-28
2300-6277
Pojawia się w:
Konteksty Społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reklama teatralna w nowych mediach
Autorzy:
Rak, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/667294.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
theatre
advertisement
new media
social media
internet
Opis:
This article is a result of research of chosen Polish theatre advertising activity in new media. An author tried to extract their forms, starting from definitions of the “new media” and “theatrical advertisement”. She attempted to bring examples of the internet and off-line advertisements in the new media, using by theaters. The article is complemented by a list of the analyzed theaters and their presence in social media as a one of the form of advertisement in the new media.
Źródło:
Zarządzanie Mediami; 2014, 2, 1; 29-49
2353-5938
Pojawia się w:
Zarządzanie Mediami
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Samodzielność i nieśmiałość młodzieży zagrożonej niedostosowaniem społecznym w procesie działań teatroterapeutycznych
Self-reliance and shyness of young people at risk of social maladjustment in the process of drama therapy activities
Autorzy:
Masłowska, Monika
Aondo-Akaa, Grażyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/521198.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
teatroterapia
zagrożenie niedostosowaniem społecznym
nieśmiałość
samodzielność
theatre therapy
risk of social maladjustment
shyness
self-reliance
Opis:
Niniejszy artykuł stanowi refleksję nad rolą teatru w pracy socjoterapeutycznej z młodzieżą zagrożoną niedostosowaniem społecznym. Ukazuje projekt teatroterapeutyczny „Młody Książę” realizowany w Krakowie w roku szkolnym 2016/2017. W artykule przedstawiono także rolę projektu w poszerzaniu autonomii i niwelowaniu nieśmiałości adolescentów zagrożonych niedostosowaniem społecznym oraz zaprezentowano wyniki badań prowadzonych w obszarze tychże czynników.
This article is a reflection on the role of theater in sociotherapeutic work with young people at risk of social maladjustment. “The Young Prince” theater-therapy project is being implemented in Krakow from October 2016 to June 2017. The article also presents the role of the project in extending autonomy and eliminating the shyness of adolescents at risk of social maladjustment, as well as the results of research conducted in the area of these factors.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura; 2019, 11, 2 "Teatr w edukacji, terapii i profilaktyce"; 139-151
2083-7275
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 25

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies