Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "social theater" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Przestrzeń emblematyczna
Emblematic Space
Autorzy:
Kubikowski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/47233177.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
performatyka
emblemat a teatr
teatr społeczny
teoria emblematu
performance theory
theater emblematics
social theater
emblem theory
Opis:
W artykule autor śledzi związki sztuki teatru ze sztuką emblematu. Wychodząc od dzieł Albrechta Schönego i posiłkując się współczesną teorią emblematu, stawia tezę, że obydwie sztuki wykorzystują zjawisko performansu, z którym wiążą się nierozerwalnie. Strukturę emblematyczną można odnaleźć zarówno w trwałych zaczątkach teatralnego performansu (dramat lub scenariusz), jak i w jego pozostałościach (dokumenty dzieła). Emblemat stanowi więc ostateczne medium oddziaływania teatru na najdalszy społeczny dystans, kiedy zanikł wszelki żywy kontakt odbiorców ze zjawiskiem. Teatr szczególnie nastawiony na społeczną misję, najchętniej sięga do środków sztuki emblematu. Tytułowa „przestrzeń emblematyczna” – to abstrakcyjna kategorialna przestrzeń, którą ustanawia i w której zachodzi performans życiowy, społeczny czy sceniczny. Otwiera się ona w powszechnej świadomości jako jego „scena”. W teatrze takie przestrzenie powołuje się programowo; w życiu powszednim tworzą się one samorzutnie, jako emanacje zbiorowych oczekiwań lub nadziei, albo poprzez działania jednostek.
In this paper, the author traces the connections between the art of the theater and the art of the emblem. Revisiting the work of Albrecht Schöne and referring to the present theories of the emblem, the author claims that both art forms employ performance, which inseparably connects them. Emblematic structures can be found both in the beginnings of a theatrical performance (the play or the script) and in its remains (the documentation of the performance). The emblem is therefore the ultimate medium of the theater’s influence and transmission at the longest social distance, when any direct link of the audience with the original performance has already vanished. We can observe that theater more oriented towards social impact tends to utilize emblematics all the more willingly. Finally, the author introduces the notion of the “emblematic space”: an abstract categorial space, which is constituted and transformed through performance, containing it as its “stage.” Theater’s task is creating such spaces; in everyday social life, they arise spontaneously as emanations of the collective hopes or expectations; they are also set up by individual efforts. (Trans. T. Kubikowski)
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2020, 69, 4; 7-38
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The theater of Jan Klata. Struggling for a new audience
Autorzy:
Konopko, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/628503.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Fundacja Pro Scientia Publica
Tematy:
Jan Klata, Polish theater, engaged theater, political theater, social theater, new audience, reinterpretation of classical dramas, pop culture, Polish Catholicism, national myths and symbols
Opis:
This short text presents the characteristics of theater works by the director, Jan Klata. I attempt to investigate the changes in contemporary Polish theatrical language. The evolution of theater perception, the expressive aesthetics of Klata’s performances and topics that began the fight not only over the new theater that would be a place of socio-political discourses but also for the new audience. In the introduction I present J. Klata and describe the circumstances that accompanied his theater debut. Thereafter, referring to J. Klata’s staging of classical works, I point out the characteristics of his theater and describe how the phenomenon of reinterpretation functions in contemporary theater. I then try to question the explicit labeling of J. Klata’s works as “post drama theater” or “political theater” by paying special attention to analyzing the director’s works in a social context. This political and social background of J. Klata’s performances contributes to the fact that his work is perceived as one of the leading examples of “engaged theater”. The staging means of expression applied by the director and his often radical interference in the texts of works from the literary canon have encouraged younger directors to make their own daring experiments . What was perceived as “revolutionary” and controversial at the time of J. Klata’s debut, today, only seven years later, has become standard in Polish theater.
Źródło:
Journal of Education Culture and Society; 2010, 1, 2; 125-138
2081-1640
Pojawia się w:
Journal of Education Culture and Society
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Individual and Community Crises in a Pandemic: The Social Theater of Ambulatory Care
Kryzysy jednostki i wspólnoty w pandemii. Ambulatorium teatru społecznego
Autorzy:
Kułakowska, Katarzyna
Kalinowska, Katarzyna
Drygas, Olga
Bargielski, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/47235590.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
teatr społeczny
pandemia
kryzys
jednostka
społeczeństwo
wspólnota
niska teoria
teatr-ambulatorium
social theater
pandemic
crisis
individual
sociaty
community
low theory
theater of ambulatory care
Opis:
This article offers a preliminary diagnosis of Polish social theaters with regard to the crises of the individual and the community during the Covid-19 pandemic. The interpretive framework is Lidia Zamkow’s concept of the theater of ambulatory care, which allows us to locate the activity of social theaters in the context of Michel de Certeau’s tactics and Jack Halberstam’s low theories. The theater of ambulatory care recognizes the needs of individuals and communities in a pandemic crisis and reacts to them in different ways. We distinguish and describe three ideal types of diagnoses and the resulting treatments that theaters of ambulatory care use in a pandemic: therapy, conjuring, and revolution. The article is based on materials collected during two studies: a funded research project on the anthropological and social activity of the Węgajty Theater, carried out at the Institute of Art of the Polish Academy of Sciences, and a survey among theater staff during the pandemic, initiated by the Zbigniew Raszewski Theater Institute in Warsaw. (Trans. K. Kułakowska)
Artykuł dotyczy działalności polskich teatrów społecznych w czasie pandemii Covid-19. Ramą interpretacyjną jest koncepcja teatru-ambulatorium Lidii Zamkow, która pozwala umiejscowić aktywność teatrów społecznych w kontekście działań taktycznych Michela de Certeau oraz niskich/słabych teorii Jacka Halberstama. Ambulatorium teatru społecznego rozpoznaje potrzeby jednostek i społeczności w pandemicznym kryzysie i reaguje na nie w różny sposób. W artykule wyróżnione zostały trzy typy idealne rozpoznań i wynikających z nich kuracji, które teatry-ambulatoria stosują w pandemii: terapeutyzowanie, sztukmistrzostwo i rewolucja. Podstawą analizy są materiały zebrane podczas dwóch badań: grantu dotyczącego antropologiczno-społecznej działalności Teatru Węgajty realizowanego przez Instytut Sztuki PAN oraz badania pracownic i pracowników teatrów w pandemii zainicjowanego przez Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2020, 69, 4; 63-84
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A Community in Quarantine: The Social Worlds of Alternative Theater During the Pandemic
Wspólnota na kwarantannie. Społeczny świat teatru alternatywnego w pandemii
Autorzy:
Kalinowska, Katarzyna
Kułakowska, Katarzyna
Babicka, Maria
Bargielski, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1812199.pdf
Data publikacji:
2021-08-31
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
socjologia teatru
teatr alternatywny
teatr niezależny
społeczne światy teatru
pandemia COVID-19
sociology of theater
alternative theater
independent theater
social worlds of theater
COVID-19 pandemic
Opis:
The article describes the functioning of alternative theater community during the COVID-19 pandemic. The theoretical framework of analysis is determined by the social worlds theory, allowing us to capture the processual nature of reconstructing the social world of alternative theater in the era of COVID-19. We explore the ways in which independent theater is coping with the threat to its practice, understood as a tool for building a community “here and now,” i.e. its main technology, values, and the primary activity that organizes communication within the social worlds of alternative theater. We take into account changes brought on by the pandemic (the inability to build relationships via direct interaction with audience members/participants) and the constant, everyday experiences of people working in alternative theater (their ability to function in a crisis). Our analysis is based on empirical data collected in the course of socio-anthropological studies into: (1) the working conditions of Polish theater workers during the pandemic, carried out by the Zbigniew Raszewski Theater Institute in Warsaw; and (2) the modus operandi of the Węgajty Theater from the perspective of its participants’ experiences.
Celem artykułu jest opisanie funkcjonowania środowiska teatru alternatywnego w czasie pandemii COVID-19. Ramy teoretyczne rozważań wyznacza teoria światów społecznych pozwalająca uchwycić procesualny charakter rekonstruowania świata społecznego teatralnej alternatywy w dobie pandemii. Problem badawczy dotyczy tego, jak radzi sobie teatr niezależny, gdy zagrożone jest praktykowanie teatru alternatywnego jako narzędzia budowania wspólnoty „tu i teraz”, a więc główna technologia, wartości, a wraz z nimi centralne działanie organizujące komunikację w społecznym świecie alternatywy. W artykule uwzględniamy zarówno zmiany spowodowane pandemią (brak możliwości budowania relacji podczas bezpośredniego spotkania z widzem/uczestnikiem), jak i stałość w codziennym doświadczeniu ludzi teatru alternatywnego (kryzysowa tożsamość ludzi alternatywy). Empiryczną podstawą analiz są materiały zgromadzone podczas dwóch badań socjoantropologicznych: (1) sytuacji zawodowej pracowników i pracownic teatrów w Polsce w czasie pandemii, realizowanych przez Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie; (2) modusu pracy teatralnej Teatru Węgajty z perspektywy doświadczeń jego uczestników i uczestniczek.
Źródło:
Przegląd Socjologii Jakościowej; 2021, 17, 3; 50-74
1733-8069
Pojawia się w:
Przegląd Socjologii Jakościowej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sprawczość scenografii – między sceną teatralną i społeczną
The Agency of Set Design: Between Theatrical and Social Scene
Autorzy:
Michałowska, Marianna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29433197.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
theater scenography
social scenography
engaged theater
exhibition narrative
scenografia teatralna
scenografia społeczna
teatr zaangażowany
narracja wystawiennicza
Opis:
Artykuł omawia projekt badawczy Zmiana ustawienia. Polska scenografia teatralna i społeczna XX i XXI wieku, realizowany przez zespół pod kierownictwem Dariusza Kosińskiego, zakończony trzytomową publikacją. Przedstawia jego założenia teoretyczne i zawartość merytoryczną. Przybliża i analizuje pojęcia scenografii teatralnej i scenografii społecznej na przykładzie ostatniego tomu cyklu, który jest książkową reinscenizacją wystawy pokazanej w Zachęcie – Narodowej Galerii Sztuki w 2019 roku. Ekspozycja prezentowała przeobrażenia polskiej scenografii teatralnej w XX i XXI wieku, zestawiając je z dokumentacją wydarzeń politycznych i społecznych. Autorka artykułu skupia się na kulturoznawczych wartościach omawianej publikacji: interesują ją przede wszystkim sposób ujęcia idei scenografii społecznej oraz metoda przekładu rzeczywistości ekspozycyjnej na formę książkową.
This article discusses the research project Change the Setting: Polish Theatrical and Social Set Design of the 20th and 21st Centuries, carried out by a team led by Dariusz Kosiński, and concluded with a three-volume publication. The author presents the project’s theoretical premises and subject matter. She introduces and analyzes the concepts of theatrical scenography and social scenography, drawing on the example of the publication’s last volume, which re-enacts in book form an exhibition shown at the Zachęta National Gallery of Art in 2019. The exhibition presented the transformations of Polish theater set design in the 20th and 21st centuries, juxtaposing them with records of political and social events. The author of the article focuses on the volume’s value in terms of culture research: she is primarily interested in its approach to the idea of social scenography and the method of translating the reality of the exhibition into a book.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2022, 71, 3; 145-156
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena poziomu wykorzystania mediów społecznościowych przez teatry publiczne w województwie śląskim w świetle badań empirycznych
The analysis and evaluation of the degree of the use of social media by the public theatres in the Silesian Voivodship
Autorzy:
Walotek-Ściańska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/588872.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach
Tematy:
Instytucje kultury
Media społecznościowe
Teatr publiczny
Cultural institutions
Public theater
Social media
Opis:
Zarządzający instytucjami kultury coraz częściej wykorzystują media społecznościowe do promocji swoich działań i budowania swojego wizerunku. W niniejszym artykule zaprezentowano wyniki badań przeprowadzonych w latach 2015-2017 (w ramach projektu MNiSW). Głównym celem badań było określenie poziomu wykorzystania mediów społecznościowych przez teatry publiczne. Osiągnięcie celu głównego wymagało odpowiedzi na pytania: 1) w jakim stopniu teatry wykorzystują media społecznościowe? 2) które rodzaje mediów społecznościowych są najczęściej wykorzystywane i w jakim celu? 3) kto odpowiada za zamieszczanie i przygotowanie treści? 4) kto analizuje/monitoruje obecność teatrów w mediach społecznościowych?
More and more often, the managers of culture institutions use social media to promote their institutions’ activities and build their image. The paper presents the results of the research study conducted in the years 2015-2017 (within the project financed by the Ministry of Science and Higher Education). The main objective of the study was to determine the level of the use of social media by the public theatres. The answers to the following questions were sought: 1) to what degree do public theatres use social media? 2) which types of social media are used most frequently and for what purpose? 3) who is responsible for creating and posting the social media content? 4) who analyzes/ monitors the presence of the theatres in the social media?
Źródło:
Studia Ekonomiczne; 2017, 321; 183-196
2083-8611
Pojawia się w:
Studia Ekonomiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
La violencia de género en el teatro español de denuncia: Acercamiento al problema en cuatro textos contemporáneos
Gender Violence in the Spanish Theater of Denunciation: An Approach to the Problem in Four Contemporary Texts
Autorzy:
Martínez-López, Maribel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1806671.pdf
Data publikacji:
2019-10-24
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
wspólczesny teatr hiszpański; zaangażowanie etyczne; nowe paradygmaty społeczne; przemoc ze względu na płeć
Current Spanish Theater; ethical commitment; new social paradigms; Gender-based violence
Opis:
Przemoc na tle płciowym w hiszpańskim teatrze denuncjacyjnym: Podejście do problemu w czterech tekstach współczesnych Dzisiejszy teatr hiszpański wykazuje wyraźne zaangażowanie w życie społeczeństwa, w którym się rodzi, i czyni to poprzez krytyczne odzwierciedlenie jego obrazu w sposób, który pomaga ustanowić nowe paradygmaty dotyczące kontrowersyjnych, najbardziej niepokojących kwestii. Jedną z nich jest przemoc, a zwłaszcza różne przejawy przemocy ze względu na płeć. Sztuki tego rodzaju zaświadczały o przemocy na tle płciowym od zawsze, na przykład już w teatrze barokowym XVII wieku. Społeczne oddziaływanie tego tematu na sztuki barokowe etapy mają w naszym społeczeństwie wielkie znaczenie, ponieważ przez stulecia odzwierciedlało nie tylko koncepcję całkowitego poddania się kobiety patriarchalnej władzy mężczyzny, ale także sprzyjało jego zakorzenieniu. Od połowy XX wieku do dzisiaj pojawiła się interesująca lista tytułów, które są próbą zwrócenia uwagi hiszpańskich dramaturgów na problem przemocy seksualnej i wszystkiego, co ją otacza: ustawodawstwa i raportów (sądowych, kryminalnych medycznych), przejawów specjalistycznej opieki socjologicznej, zdrowotnej i psychologicznej, działań pedagogicznych na rzecz nieletnich itp. La violencia de género en el teatro español de denuncia: Acercamiento al problema en cuatro textos contemporáneos El teatro español actual manifiesta claramente su compromiso ético con la sociedad en la que nace, y lo hace reflejando críticamente la sociedad contemporánea de manera que colabora en la fijación de nuevos paradigmas en lo concerniente a los temas polémicos y que más nos preocupan. En su faceta de visualización testimonial y denuncia, la violencia es uno de los ejes argumentales recurrentes, y las diversas manifestaciones de la de género tienen un lugar reseñable. Los escenarios testimonian violencia de género desde siempre, como los ejemplos del tratamiento del tema del honor y la honra en el teatro barroco del siglo XVII. La repercusión social que ese tópico de la honra subido a los escenarios barrocos sigue teniendo en nuestra sociedad es de gran importancia, pues durante siglos no solo ha reflejado la concepción de sumisión absoluta de la mujer a la figura patriarcal y la prevalencia del hombre sobre ella, sino que también ha ayudado a arraigarla. Frente a esa visión, otros textos han servido para comenzar a concienciar del problema. Desde mitad del siglo XX hasta hoy, una interesante relación de títulos sirve como muestra de la atención prestada por nuestros dramaturgos al maltrato de género y todo lo que le rodea: legislación, informes periciales médico forenses, atención de profesionales de la asistencia socio-sanitaria y psicológica, actuaciones pedagógicas con menores, etc.
Current Spanish Theater clearly shows its ethical commitment to the society in which it is born, and it does so by critically reflecting contemporary society in a way that helps to set new paradigms regarding the controversial issues, and that we are most concerned about. In this line of testimonial viewing and complaint, violence is one of the recurring arguments, and the various manifestations of gender-based violence have a remarkable place. The stages bear witness to gender violence since always, as examples of the treatment of the theme of honor in the baroque theater of the seventeenth century. The social impact that this topic of honor risen to the baroque stages still have in our society is of great importance, because for centuries has not only reflected the conception of absolute submission of women to the patriarchal figure and the prevalence of the man over her, but has also helped it to take root. Faced with this vision, other texts have served to begin to raise awareness of the problem. From the mid-twentieth century until today, an interesting list of titles serves as a sample of the attention given by our playwrights to gender abuse and everything that surrounds them: legislation, forensic medical forensic reports, care of socio-health care professionals And psychological, pedagogical actions with minors, etc.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2018, 66, 5; 37-58
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nadine de Louise Michel et de Jean Winter : une approche anarchiste du théâtre de contestation sociale, ou comment contourner la censure
Nadine by Louise Michel and Jean Winter: An Anarchist Approach to Social Protest Theater, or How to Circumvent Censorship
Autorzy:
Kaczmarek, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28408332.pdf
Data publikacji:
2023-12-16
Wydawca:
Komisja Nauk Filologicznych Oddziału Polskiej Akademii Nauk we Wrocławiu
Tematy:
Louise Michel
Nadine
French Theater of Social Protest
Anarchism
the Paris Commune
the Cracow Uprising
théâtre français de contestation sociale
anarchisme
Commune de Paris
soulèvement de Cracovie
Opis:
This study focuses on the play Nadine (directed in 1882), which is a free adaptation of the novel Le Bâtard imperial [The Imperial Bastard] written by Louise Michel in collaboration with Jean Winter. The dramatic text fits perfectly into the aesthetics of the theater of social protest, which, at the turn of the 20th century, enjoyed an undeniable reputation with the popular public, above all thanks to its subversive message. The analysis of the drama, which repeatedly alludes to the days of the Paris Commune (1871), reveals certain strategies implemented by the author in order to thwart the vigilance of power. First of all, Michel places the action of the play in Poland during the Cracow Uprising in 1846. Evoking an episode in a remote country that remained subject to the three great powers should not, therefore, immediately arouse the suspicions of the police. The former communard seems to be using this revolt of the Poles as a pretext to revive the grand gestures of the Parisian people. It is for the same reasons that Michel writes this play in accordance with melodramatic aesthetic because the focus on the emotional conflict in the background of the revolution was supposed to dispel mistrust authorities.
Źródło:
Academic Journal of Modern Philology; 2023, 20; 233-241
2299-7164
2353-3218
Pojawia się w:
Academic Journal of Modern Philology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Staging the Social Drama of Work: Ethnography of a Theater Company as a Means of Analyzing Theater Activity
Autorzy:
Bense Ferreira Alves, Celia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2138419.pdf
Data publikacji:
2007-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Theater ethnography
Collective activity
Division of labor
Tasks
Social roles
Service relationship
Commitment
Opis:
This paper shows how conducting the ethnographic study of a theater hall and company can help define theater activity. Once the aesthetic of the social organization is set apart from the proper division of labor, theater appears as a collective activity which requires the cooperation of eight groups playing different social roles. The cooperation modes rest on a meshing of direct or indirect services for the actors who carry out the core task of performing. This specific organization of work around a central group is what makes the activity artistic. Simultaneously, the service relation offers the possibility for some categories to bring their relationship with actors closer to a state of symmetry and sometimes reverse asymmetry. As a status enhancing opportunity, service relationship for actors also directly or indirectly provide the grounds for participant commitment and thus guarantee long-lasting operation for the theatrical organization.
Źródło:
Qualitative Sociology Review; 2007, 3, 3; 78-99
1733-8077
Pojawia się w:
Qualitative Sociology Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Brama jako archiwum. Działania archiwistyczne Ośrodka „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie
The “Gate” as an Archive: the Archival Activities of the Grodzka Gate - NN Theater Center in Lublin
Autorzy:
Próchniak, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/781963.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Grodzka Gate-NN Theater Center
history of Lublin
Holocaust
social memory
commemoration
memory theater
social archive
Shoah
Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN”
historia Lublina
Zagłada
pamięć społeczna
upamiętnienie
teatr pamięci
archiwum społeczne
Szoah
Opis:
This article concerns the archival enterprise at the Grodzka Gate-NN Theater Center in Lublin [Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN”; http://teatrnn.pl] and those aspects of its operation that are connected with the artistic processing of the idea of an archive as a “memory ark.” The author discusses key elements of the archive’s form and function in connection with the Center’s social and educational activities, showing their relation to questions of cultural memory, memory as responsibility, the social dimension of memory, and ethical and artistic aspects of remembering (especially the remembrance and non-remembrance of victims of the Shoah).The article also reviews those works of the Center in which the form and function of the archive are translated into various realizations of “memory theater” (including “behind-the-scenes theater” inspired by the form of the archive, mysteries of memory, the expanded digital archive and its network infrastructure oriented on “memory work”, etc.)
Źródło:
Kultura i Społeczeństwo; 2019, 63, 1; 113-123
2300-195X
Pojawia się w:
Kultura i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies