Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "sezonowanie" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Zmiany wilgotności pędów wierzby Salix viminalis L. w okresie sezonowania
Changes in humidity of Salix viminalis L. willow sprouts during seasoning
Autorzy:
Frączek, J.
Mudryk, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/287306.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Inżynierii Rolniczej
Tematy:
biomasa
wierzba
sezonowanie
wilgotność
biomass
willow
seasoning
humidity
Opis:
Jedną z ważniejszych właściwości drewna jako paliwa to wilgotność oraz wartość opałowa, czyli ciepło uzyskane ze spalenia drewna pomniejszonego o energię niezbędną do odparowania wody. Celem niniejszej pracy jest określenie przebiegu zmian wilgotności względnej w pędach wierzby w okresie zbioru oraz sezonowania. Biorąc pod uwagę uzyskane wyniki procesu sezonowania pędów można stwierdzić, że ta forma suszenia jest bardzo efektywna. Proces sezonowania przeprowadzony w okresie wiosennym, obejmujący ok. 3-4 miesiące, przynosi zadowalający efekt. Wilgotność sezonowanych pędów po tym okresie sięga nawet 20%.
Among more important properties of wood as a fuel there are humidity and calorific value, that is heat obtained from burning wood reduced by energy necessary to evaporate water. The purpose of this work is to determine the progress of changes in relative humidity of willow sprouts during harvest and seasoning. Considering obtained seasoning process results we may state that this form of drying is very efficient. The seasoning process carried out in springtime, covering approximately 3-4 months, gives satisfactory effect. After this period, humidity of seasoned sprouts reaches up to 20%.
Źródło:
Inżynieria Rolnicza; 2008, R. 12, nr 10(108), 10(108); 55-61
1429-7264
Pojawia się w:
Inżynieria Rolnicza
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Próby granulowania odpadów pyłu węglika krzemu do wykorzystania w hutnictwie
Granulation trials of waste the dust silicon carbide for utilization in metallurgy
Autorzy:
Borowski, G.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/401657.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
węglik krzemu
granulowanie
sezonowanie
hutnictwo
silicon carbide
granulation
seasoning
metallurgy
Opis:
W artykule przedstawiono wyniki prób laboratoryjnych granulowania pyłu węglika krzemu oraz rezultaty badań nad doborem spoiwa oraz określeniem właściwości uzyskanych granulatów. Materiałem badawczym był odpadowy pył węglika krzemu o bardzo dużym rozdrobnieniu, który mieszano z cementem lub organicznym modyfikowanym preparatem skrobiowym. Wykonano sześć prób granulowania w granulatorze talerzowym o średnicy 100 cm. W każdej serii badawczej określono: rodzaj i udział spoiwa, średnicę granul, kruchość, rodzaj struktury oraz właściwości wytrzymałościowe. Dobre granulaty z węglika krzemu uzyskano z dodatkiem spoiwa cementowego o udziale masowym 4% oraz po co najmniej 24 godzinach sezonowania. Spoiwo należało dodawać dwukrotnie metodą pudrowania, najpierw w trakcie mieszania w granulatorze oraz ponownie po zakończeniu wytwarzania. Stwierdzono, że uzyskany granulat może być wykorzystany jako zamiennik żelazokrzemu w procesach wytapiania stali.
The article presents the results of laboratory granulation tests of dust silicon carbide and the results of research on the selection of the binder and the properties of the granules obtained. The research material was a waste of the silicon carbide powder with a high fragmentation, mixed with a cement or an organic modified starch specimen. Six tests were performed in a disc granulator with 100 cm in diameter. In each series of trial specified: the type and share of the binder, the diameter of the granules, tenderness, type of structure and mechanical properties. Good granules of silicon carbide obtained with the addition of cement binder with 4% of the mass fraction and at least 24 hours of seasoning. The binder should be added twice by powdering, first in a stirred granulator, and again after manufacture. It was found that the resulting granules may be used as a replacement of ferrosilicon in the process of steelmaking.
Źródło:
Inżynieria Ekologiczna; 2016, 49; 112-116
2081-139X
2392-0629
Pojawia się w:
Inżynieria Ekologiczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wytrzymałość połączeń klejowych po różnym czasie sezonowania
The adhesive joint strength after various times of seasoning
Autorzy:
Rudawska, A.
Celejewski, F.
Miturska, I.
Kowalska, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/279007.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Inżynierii Materiałów Polimerowych i Barwników
Tematy:
żywica epoksydowa
klej
wytrzymałość na ścinanie połączeń klejowych
utwardzanie
sezonowanie
połączenie jednozakładkowe
epoxy resin
adhesive
adhesive joints shear strength
curing
seasoning
single lap joint
Opis:
W niniejszej pracy przedstawiono wybrane zagadnienia związane z określeniem wpływu czasu utwardzania i sezonowania różnych klejów epoksydowych na wytrzymałość połączeń klejowych. Kleje epoksydowe stanowiły trzy rodzaje kompozycji klejowych, zawierające żywicę epoksydową Epidian 53 oraz utwardzacz: PAC, Z1 lub TFF. Kleje te wykorzystano do wykonania połączeń klejowych jednozakładkowych blach ze stali nierdzewnej 1H18N9T. Proces utwardzania przeprowadzono na zimno, jednostopniowo w temperaturze otoczenia 21 ± 1°C i wilgotności 31% w ciągu 7 dni. Czas sezonowania wynosił 14 i 28 dni, natomiast próbki utwardzone w czasie 7 dni stanowiły próbki referencyjne. Następnie przeprowadzono badania niszczące, podczas których określono wytrzymałość na ścinanie. Wykazano, że czas utwardzania w temperaturze otoczenia, wynoszący 7 dni, jest czasem wystarczającym do uzyskania odpowiednio wysokiej wytrzymałości na ścinanie.
In this paper are shown the selected issues related to the determination of the effect of curing and seasoning time of various epoxy adhesives on the adhesive joints strength. The three types of adhesive compounds base on Epidian 53 epoxy resin and hardener: PAC, Z-1 or TFF were tested. These adhesives were used to manufacture the single-lap adhesive joints of 1H18N9T stainless steel sheets. The curing process was carried out in the cold conditions, at one-step process during 7 days in ambient temperature 21 ± 1°C and 31% of moisture. Seasoning of adhesive joints took 14 and 28 days, the samples hardened during the 7 days were the reference specimens. Then the destructive tests were carried out. During the test the shear strength of adhesive joints samples were defined. It was noted that curing time at ambient temperature during 7 days is sufficient to obtain respectively high strength.
Źródło:
Przetwórstwo Tworzyw; 2016, T. 22, Nr 3 (171), 3 (171); 126-131
1429-0472
Pojawia się w:
Przetwórstwo Tworzyw
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena trwałości zapraw do murów
Assessment durability of the masonry mortars
Autorzy:
Najduchowska, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/392366.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Ceramiki i Materiałów Budowlanych
Tematy:
zaprawa murarska
zaprawa tynkarska
metoda badań
przygotowanie próbek
sezonowanie
mrozoodporność
trwałość
ocena trwałości
masonry mortar
rendering mortar
test method
sample preparation
conditioning
frost resistance
durability assessment
Opis:
Obecnie do oceny mrozoodporności zapraw murarskich i tynkarskich w Polsce stosuje się wycofaną normę PN-85/B-04500, jednak wydaje się, że sposób postępowania przy przygotowaniu próbek do badań powinien ulec modyfikacji. Podczas badań trwałości zapraw do murów zauważono, że niejednokrotnie sposób przygotowania próbek do badań może wpływać na uzyskane wyniki mrozoodporności zapraw. Problem ten dotyczy zarówno przygotowania w odpowiednich formach, zagęszczania, sezonowania, jak i suszenia próbek do badań. Wielokrotnie w praktyce laboratoryjnej Zakładu okazywało się, że próbki ulegały zniszczeniu przed poddaniem ich cyklom zamrażania-rozmrażania. W artykule przedstawiono wyniki badań mrozoodporności próbek zapraw przygotowanych i sezonowanych według różnych wariantów.
Currently in Poland for assessment of the freeze-thaw resistance of the masonry and plastering mortars still withdrawn PN-85/B-04500 standard is applied. However, it seems that the proceeding during the preparation of the samples should be modified. In this connection, the durability tests were conducted. It has been noticed that the way of the sample preparation can clearly affect the obtained freeze–thaw mortar resistance results. It is complex issue related to sample preparation in the appropriated moulds, curing and drying processes as well. Repeatedly in laboratory practice it turns out that durability of the samples deteriorates even before taking proceeding of the freeze-thaw cycling. In this study the results of the freeze-thaw mortar resistance test are covered. The mortar samples were prepared and cured according to different approaches.
Źródło:
Prace Instytutu Ceramiki i Materiałów Budowlanych; 2015, R. 8, nr 23, 23; 49-60
1899-3230
Pojawia się w:
Prace Instytutu Ceramiki i Materiałów Budowlanych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Japońskie kleje polisacharydowe jako spoiwo w konserwacji zabytkowych tkanin jedwabnych oraz papieru
Japanese Polysaccharide Glues as the Doubling Binder in the Conservation of Historical Silken Fabrics and Paper
Autorzy:
Liszewska, Weronika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/537097.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
kleje polisacharydowe
spoiwo klejowe
konserwacja zabytkowych tkanin jedwabnych
zabytkowe tkaniny jedwabne
konserwacja papieru
japońskie metody dublowania malowideł
wzmacnianie tkanin
dublowanie tkanin
klej skrobiowy
sztuka hyogu
tradycyjne spoiwo klejowe
japońska skrobia pszenna shofu
sezonowanie tkanin jedwabnych
amyloza
amylopektyna
klajster pszenny
klej furu-nori
klej funori
klej z wodorostów morskich
Opis:
The author discusses two Japanese polysaccharides from the viewpoint of their application as the doubling binder for paintings on silk and silken fabrics — the non-gluten wheat starch shofu and the seaweed glue funori. Detailed research concerned the quality of the wheat starch. Subsequently, the author compared the properties of the two polysaccharides. Following studies concerned the rheology, resistance and rigidity of the binder as well as the artificial aging of samples of silk fabric and Japanese paper containing the glues in question. The aging of both natural binders was conducted in a climatic chamber for 24 days in a temperature of 65°C and with a humidity of 55% RH, as well as by means of exposure to a xenon lamp for 240 hours. The results indicated the extremely stable optical properties of the funori glue and its positive impact upon the resistance of silk. Research conducted with the aid of SEM (electronic scanning microscope) indicates the way in which the glue spreads on the surface of the fabric.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 2002, 2; 191-206
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies