Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "serotype" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Retrograde capabilities of adeno-associated virus vectors in the central nervous system
Autorzy:
Surdyka, M.M.
Figiel, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2096858.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
adeno-associated virus
serotype
retrograde transport
central nervous system
Opis:
Adeno-associated virus (AAV) vectors delivered at the axonal terminals can be retrogradely transported toward neuronal cell bodies throughout the axons. This retrograde phenomenon can serve as a powerful tool for experiments and gene therapy using AAVs. The advantages of using AAV vectors delivered retrogradely are greater cellular specificity, high transduction efficiency, increased safety, and absence of cytotoxicity. The numerous axonal projections in the nervous system provide a neuronal network for the convenient and widespread distribution of viral vectors between adjacent brain structures and over long distances. The retrograde efficiency of AAVs in the neurons of the central nervous system (CNS) depends on AAV serotype, the region of injection, and the type of neurons. In this review, we describe AAV serotypes and their retrograde transport properties after injection and discuss brain structures or types of cells that are targeted for retrograde transport. In particular, AAV serotypes 2, 5, 8, 9, rh10, and PHP.eB are extensively reviewed as they demonstrate retrograde transport potential suitable for use in gene therapy applications.
Źródło:
BioTechnologia. Journal of Biotechnology Computational Biology and Bionanotechnology; 2021, 102, 4; 473-478
0860-7796
Pojawia się w:
BioTechnologia. Journal of Biotechnology Computational Biology and Bionanotechnology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analysis of occurrence of virulence genes among Yersinia enterocolitica isolates belonging to different biotypes and serotypes
Autorzy:
Kot, B
Piechota, M.
Jakubczak, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32221.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
virulence gene
occurrence
Yersinia enterocolitica
isolate
biotype
serotype
polymerase chain reaction
ystB gene
myfA gene
man
pig
isolation
Opis:
The 150 Y. enterocolitica strains isolated from humans and from pigs belonged to biotypes 4 (68.7%), 1A (18.7%) and 2 (4%), or were biochemically untypeable (8.6%). Biotype 4 was comprised of Y. enterocolitica strains representing serotype 0:3, within biotype 1A the strains either belonged to serotypes 0:5 and 0:6 or were untypeable, and biotype 2 was represented by the strains of serotype 0:9. The strains which were biochemically untypeable belonged to serotypes 0:5, 0:6 and 0:3. Among the strains tested there also were those of an unidentified biotype and serotype. Nearly all the strains of biotype 1A represented genotype ystB+myfA+, and few belonged to genotype ystB+. The presence of the ystB gene in the strains of biotype 1A and only occasional occurrence of the gene in the other biotypes makes ystB a distinguishing marker of biotype 1A. The strains of genotype ystA+ail+myfA+yadA+ predominated in biotype 4 (serotype 0:3). The strains of biotype 2 (serotype 0:9) represented genotype ystA+ail+myfA+, and the plasmid yadA gene was detected in some of them. Within the group of biochemically untypeable strains ystB- and myfA-specific PCR products were mainly obtained. The genotypes determined for the tested biotypes and serotypes of Y. enterocolitica, based upon the selected genes of virulence, can be applied as distinguishing markers and indicators of the potential virulence of Y. enterocolitica strains, excluding bioserotyping.
Źródło:
Polish Journal of Veterinary Sciences; 2010, 13, 1; 13-19
1505-1773
Pojawia się w:
Polish Journal of Veterinary Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A relationship between dengue virus serotype and the clinical severity in paediatric patients from Gondokusuman region, Yogyakarta between 1995 and 1999
Zależność między serotypem wirusa dengi a stopniem nasilenia objawów klinicznych u dzieci pochodzących z dzielnicy Gondokusuman w mieście Yogyakarta w latach 1995–1999
Autorzy:
Poeranto, Sri
Sutaryo, Sutaryo
Josef, Hari Kusnanto
Juffrie, Mohammad
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1033985.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
dengue fever
dengue haemorrhagic fever
dengue shock syndrome
dengue virus
serotype
wirus dengi
serotyp
gorączka denga
gorączka krwotoczna denga
zespół wstrząsu dengi
Opis:
Aim of the study: Dengue infection occurs almost all over subtropical and tropical countries. Dengue pathogenesis explaining its clinical manifestations is still unclear. Indonesia is a country with several hyperendemic regions. The study was aimed to investigate the incidence rate, sero-epidemiology, and the relationship between the serotype and the clinical severity of dengue viral infection in paediatric patients from Gondokusuman, Yogyakarta. Material and methods: It was an epidemiological research with prospective observational design reviewing febrile paediatric patients involved in “A Prospective Sero-epidemiology Study on Dengue Children Infection in Yogyakarta, Indonesia, 1995–1999 cohort study.” Febrile paediatric patients were diagnosed for dengue fever, dengue haemorrhagic fever, or dengue shock syndrome based on World Health Organization 1997 criteria. Serological diagnosis was performed using PRNT and serotype identification was performed by viral culture isolation and RT-PCR. Results: Laboratory data (PRNT, ELISA, RT-PCR and Isolation) showed that there were 220 children (130 males and 90 females) from 509 febrile patients among 2,149 paediatric subjects who were infected with dengue virus. Based on serotype identification, the following dengue virus serotype distributions were identified: DEN-1 26.81%, DEN-2 23.18%, DEN-3 22.72%, DEN-4 8.63%, and unidentified 18.63%. Clinical severities observed were as follows: dengue fever 78.6%, dengue haemorrhagic fever 18.2%, and dengue shock syndrome 3.2%. In the case of primary infection, only DEN-3 could cause severe clinical manifestations. Conclusions: Gondokusuman region in Yogyakarta could be classified as a hyperendemic region between 1995 and 1999, with the highest risk of severe clinical manifestations shown for DEN-3 during both, primary and secondary infection.
Cel badań: Zakażenie wirusem dengi występuje niemal we wszystkich krajach subtropikalnych i tropikalnych. Patogeneza dengi oraz przyczyny wystąpienia objawów klinicznych pozostają niejasne. Indonezja jest krajem, w którym znajduje się kilka obszarów hiperendemicznych. Celem badania było ustalenie częstości występowania, seroepidemiologii oraz zależności między serotypem a nasileniem objawów klinicznych zakażenia wirusem dengi u dzieci pochodzących z dzielnicy Gondokusuman w mieście Yogyakarta. Materiał i metody: Przeprowadzono prospektywne epidemiologiczne badanie obserwacyjne oceniające dzieci z gorączką uczestniczące w badaniu zatytułowanym „A Prospective Sero-epidemiology Study on Dengue Children Infection in Yogyakarta, Indonesia, 1995–1999 cohort study”. U dzieci z gorączką rozpoznano gorączkę denga, gorączkę krwotoczną denga lub zespół wstrząsu dengi, zgodnie z kryteriami Światowej Organizacji Zdrowia z 1997 roku. Rozpoznanie serologiczne oparto na metodzie PRNT, serotyp identyfikowano poprzez izolację RNA z hodowli i analizę RT-PCR. Wyniki: Z danych uzyskanych w badaniach laboratoryjnych (PRNT, ELISA, RT-PCR i izolacja) wynika, że spośród 509 pacjentów z gorączką z grupy 2149 badanych osób 220 dzieci (130 chłopców i 90 dziewczynek) było zakażonych wirusem dengi. Na podstawie identyfikacji serotypów wirusa dengi określono rozkład dla każdego serotypu: DEN-1 26,81%, DEN-2 23,18%, DEN-3 22,72%, DEN-4 8,63% oraz niezidentyfikowany 18,63%. Nasilenie objawów klinicznych kształtowało się w następujący sposób: gorączka denga 78,6%, gorączka krwotoczna denga 18,2%, zespół wstrząsu dengi 3,2%. W przypadku zakażenia pierwotnego jedynie serotyp DEN-3 powodował wystąpienie ciężkich objawów klinicznych. Wnioski: W latach 1995–1999 dzielnicę Gondokusuman w mieście Yogyakarta można było klasyfikować jako obszar hiperendemiczny, charakteryzujący się najwyższym ryzykiem wystąpienia ciężkich objawów klinicznych wywołanych serotypem DEN-3 podczas zakażenia pierwotnego i wtórnego.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2016, 12, 3; 318-325
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies